SKATMESTEREN URSULOS.
Sandt; lykken har været vore våben imod i hine egne. Men rygtet om de store rustninger, som kejser Konstanzios påtænkte til våren, var det, der ængsted Armenierne og de andre folkeslag. – O, regn dog tiden efter, herre; tæl dagene, om du vil, og sig så om andet er muligt. Dit tog hid fra Gallien skede med en vidunderlig hurtighed; men hine mænds rejse fra de indiske øer –; det vilde dog være tifold vidunderligere, ifald –; spørg dem, og du skal få høre –
URSULOS.
Gewiß, – das Kriegsglück war in jenen Gegenden wider uns. Aber das Gerücht von den großen Rüstungen, die Kaiser Konstantios für das Frühjahr plante, hat die Armenier und die andern Volksstämme in Angst versetzt. Rechne die Zeit doch nach, Herr! Zähle die Tage, wenn Du willst, und sage dann, ob es anders möglich ist. Dein Zug von Gallien hierher vollzog sich mit wunderbarer Schnelligkeit; doch die Reise jener Männer von den indischen Inseln her – es wäre doch zehnmal wunderbarer noch, wenn – –. Frag’ sie selbst und Du wirst hören –