MADAM HELSETH.
Herregud, det er vel nødvendigt, frøken. Å ja, ja, ja! Men jeg synes rigtignok ikke, det er pent gjort af pastoren. Mortensgård var da undskyldt, han. For hun havde jo sin mand i live. Så de to kunde ikke gifte sig sammen, om de aldrig så gerne vilde. Men se, pastoren, han – hm!
MADAM HELSETH.
Lieber Gott, es ist wohl nötig, Fräulein. Ach ja, ja, ja! Aber ich meine doch, es ist nicht hübsch von dem Herrn Pastor. Für Mortensgård –, für den mochte es eine Entschuldigung geben. Denn ihr Mann war ja noch am Leben. Die beiden also konnten sich nicht heiraten, so gern sie auch wollten. Aber sehen Sie, der Herr Pastor, der – hm!
MRS. HELSETH.
Good Lord, miss--because it is necessary, I suppose. Well, well!--Still, I certainly do not think Mr. Rosmer has behaved well. There was some excuse in Mortensgaard’s case, because the woman’s husband was still alive; so that it was impossible for them to marry, however much they wished it. But Mr. Rosmer, he could--ahem!
海尔赛特太太
唉,说也造孽,小姐,我想你是不能不走了。咳,罢了,罢了!可是我觉得牧师的举动很不大方。摩腾斯果好歹还有个借口,因为那个女人的丈夫还活着,所以尽管他们想结婚,他们做不到。可是罗斯莫牧师呢——呃哼!