NORA.
Herregud, kan du ikke forstå det? Den gamle herre var jo slet ikke til; det var bare noget, jeg sad her og tænkte op igen og op igen, når jeg ikke vidste nogen udvej til at skaffe penge. Men det kan også være det samme; det gamle kedelige menneske kan bli for mig hvor han er; jeg bryr mig hverken om ham eller hans testament, for nu er jeg sorgløs. (springer op.) Å Gud, det er dog dejligt at tænke på, Kristine! Sorgløs! At kunne være sorgløs, ganske sorgløs; at kunne lege og tumle sig med børnene; at kunne have det smukt og nydeligt i huset, alting således, som Torvald sætter pris på det! Og tænk, så kommer snart våren med stor blå luft. Så kan vi kanske få rejse lidt. Jeg kan kanske få se havet igen. Å ja, ja, det er rigtignok vidunderligt at leve og være lykkelig!
(Klokken høres i forstuen.)
NORA.
Oh dear, can’t you understand? There wasn’t any old gentleman: it was only what I used to dream and dream when I was at my wits’ end for money. But it doesn’t matter now- the tiresome old creature may stay where he is for me. I care nothing for him or his will; for now my troubles are over. [Springing up.] Oh, Christina, how glorious it is to think of! Free from all anxiety! Free, quite free. To be able to play and romp about with the children; to have things tasteful and pretty in the house, exactly as Torvald likes it! And then the spring will soon be here, with the great blue sky. Perhaps then we shall have a little holiday. Perhaps I shall see the sea again. Oh, what a wonderful thing it is to live and to be happy!
[The hall-door bell rings. ]
Нора.
Господи, как ты не понимаешь? Никакого старика и не было вовсе. Это просто одно мое воображение. Я просто тешила себя этим, когда не знала, где добыть денег. Ну да бог с ним совсем, с этим скучным стариком. Теперь мне все равно. Не нужно мне больше ни его, ни его завещания. Теперь у меня нет забот, Кристина! (Вскакивает.) О господи, какая прелесть! Подумать только: никаких забот! Не знать ни забот, ни хлопот! Жить себе да поживать, возиться с детишками! Обставить свой дом так красиво, изящно, как любит Торвальд. А там, подумай, не за горами и весна, голубое небо, простор. Может быть, удастся прокатиться куда-нибудь. Пожалуй, спять увидеть море! Ах, право, как чудесно жить и чувствовать себя счастливой!
В передней слышен звонок.
娜拉
唉,你还不明白吗?并不是真有那么个人。那不过是我需要款子走投无路时候的穷思极想。可是现在没关系了。那个讨厌的老东西现在有没有都没关系了。连人带遗嘱都不在我心上了,我的艰难日子已经过完了。(跳起来)喔,克里斯蒂纳,想起来心里真痛快!我完全不用再操心了!真自由!每天跟孩子们玩玩闹闹,把家里一切事情完全依照托伐的意思安排得妥妥当当的。大好的春光快来了,一片长空,万里碧云,那该多美呀!到时候我们也许有一次短期旅行。也许我又可以看见海了。喔,活在世上过快活日子多有意思!
(门厅铃响。)
نورا
رباه. ماذا أصاب نباهتك ؟ لم يكن للشيخ أى وجود على الإطلاق. كان من وحى خيالى ، أتصور وجوده عندما تغلق جميع المنافذ فى وجهى وأختلى بنفسى. ولكن الحال يختلف الآن. وقد أطلقت يدى من ذلك العجوز الكئيب ، فليكتب وصيته لمن يشاء. لقد انتهت همومى إلى غير رجعة. (تثب واقفة) يا لها من حياة. لا هموم ولا مشاكل. ما أجمل أن يتخلص الإنسان من أثر الأحمال الثقيلة نهائيا وقطعيا. الآن أستطيع أن أمرح مع الأطفال حرة طليقة ، وأن أضفى على البيت ذلك الرونق الطلى الذى يدخل السرور على نفس تورفالد. ثم هناك أيضا يا كريستين ما هو أجمل وأبدع. فالربيع يقترب ، ولن تلبث السماء أن تكتسب زرقتها الصافية. وليس ببعيد أن نقوم عندئذ برحلة قصيرة. نعم ليس منظر البحر ببعيد المنال. ما أروع الحياة فى جو سعيد !
(يدق الجرس فى الصالة)