21 მაშინ თანიშევნითა ეშმაქი[საჲთ] [v] განიზრახვუდა ბოროტსა მათთჳს. 15 და ესენი ფრიად განკჳრვებულ იყვნეს მეფისათჳს, თუ ვითარ ეგოდენ მისცა თავი ნებასა თჳსსა და დაამონა იგი კებათა ამ... თა. [2] 16 და იწყეს ძაგებად საწუტროსა და ყოვლთა საკმეთ მისტა. 17 (წარ)მოიტყოდეს დაფარულთა ვნებათა და საცთურთა და სიბოროტეთა აღსასრულისა მის(ისა)თა და ვითარმედ, ადრე წარმავალ არს ხატი ამის სოფლისაჲ. 19 და მიიწაჲ სატყუაჲ მატი აბენესე აბენესე მეფისა და ფრიად დამძიმდა ესე მის ზედა, რამეტუ ესრე ესრე ტქუა გულსა შინა თჳსსა, ვითარმედ: წინააღდგომაჲ ესე ამატი მიზეზ რაჲსამე ექმნის საკკმეტა მისტა დაჴსნისატჳს სუფევისა მისისა და განსარყუნელად განგებისა მეისა.

18=21,15,16,17,19 Then by the instigation of the devil he decided to persecute them. And they were greatly disturbed by the king's conduct, and the extent to which he surrendered himself to his desires and enslaved himself to the quest of earthly delights. And they began to detest the transitory world and all its affairs. They published abroad its secret vices and snares and the evil consequences which it produced, and declared that the fashion of this world must soon pass away. And their words reached King Abenes and caused him deep concern, for he said in his heart: ‘This hostile campaign of theirs may well produce some revolution in my kingdom and overturn all public order therein!’