i. antidotis. Adsit igitur suadela rhȩtoricȩ dulcedinis. Nû hélfe is rhetorica . mít íro sûozûn scúndedo. Quȩ tum tantum procedit recto calle. Tíû échert tánne réhto uádôt. Cum non deserit nostra instituta. Sô sî úber mîna lêra nestépfet. Táz íst álso si châde. Mîn sínt álle discipline , íh lêrta in rhetorica suadere . quȩ bona . quȩ iusta . quȩ honesta . quȩ utilia . quȩ necessaria . quȩ possibilia sunt . tér úber dáz tûot . suadendo mala . turpia . iniusta . inutilia . non necessaria . impossibilia . tér uuéndet rhetoricam in árg . táz chît . abutitur arte . Fóne dín íst in rhetorica gescríben. Orator est uir bonus . dicendi peritus. Íst er malus . tóh er óuh sî dicendi peritus . sô neíst er îo nîeht orator . núbe seductor. Álso dér uuás . tér-dír chád suadendo. nequaquam moriemini . sed eritis sicut dii. Rhetorica gemág míchelíu díng. Sî bechêret tie ménnisken ába mendiatio ad ueritatem. Sî gíbet mestis consolationem. únde incredulis fidem . únde únsínnige getûot si sínnige, Uuánda dáz sô íst . pedíu íst si philosophie sô gehénde . pedíu uuíle si dísen sîechen mán . mít íro túgende genéren.