lat 524 A.D. IV,6pIn qua re illud etiam dispensari credo, quod est forsitan alicuius tam praeceps atque inportuna natura ut eum in scelera potius exacerbare possit rei familiaris inopia; huius morbo prouidentia collatae pecuniae remedio medetur.
ger Notker ca. 950-1022 A.D.In qua re illud etiam dispensari credo . quod est forsitan alicuius tam preceps atque inportuna natura . ut eum in scelera potius exacerbare possit rei familiaris inopia. Târ íh óuh táz uuâno gót méinen . dáz súmeliches natura sô drâte únde sô úngehírmet íst . táz er síh fertâte úmbe ármote. Huius morbo prouidentia medetur . remedio collatę pecunię. Tén stíllet tiu prouidentia sînero úbeli mít téro mîeto des scázzes.
(fra Simon de Freine ca. 1189-1200) fra Jean de Meun ca. 1300Et en ceste chose croi je que ce est par la dispensacion de dieu, pour ce que par aventure la nature d’aucun est si tresbuchable en mal et si engresse que la souffreteuse pouvreté de sa maison le pourroit plus anegrir a faire felonniez ; a la maladie de cestui met diex remede par donner li richecez.
http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=record&uid=0baad319-1c9b-11e2-b349-001cc4ddf0f4