τὸ μέν δὴ μηδένα φύεσθαι δύναμιν ἔχοντα ψυχικὴν ἱκανὴν καταδέξασθαι τέχνην οὕτω φιλάνθρωπον οὔ μοι δοχεῖ λόγον ἔχειν ὁμοίου γε δὴ τοῦ κόσμον καὶ τότ’ ὄντος καὶ νῦν καὶ μήτε τῶν ὡρῶν τῆς τάξεως ὑπηλλαγμένης μήτε τῆς ἡλιακῆς nεριόδου μετακεκοσμημένης μήτ’ ἄλλου τινὸς ἀστέρος ἢ ἀπλανοῦς πλανωμένου μεταβολήν τιν’ ἐσχηκότος·