OSVALD
(springer op).
Nej, aldrig; det er netop det, jeg ikke vil! Jeg tåler ikke at tænke på, at jeg kanske skulde ligge slig i mange år, – bli’ gammel og grå. Og så kunde du kanske dø fra mig imens. (sætter sig i fru Alvings stol.) For det behøver ikke at ende dødeligt straks, sa’ lægen. Han kaldte det et slags blødhed i hjernen – eller noget sligt. (smiler tungt.) Jeg synes, det udtryk høres så smukt. Jeg kommer altid til at tænke på kirsebærrøde silkefløjels drapperier, – noget, som er delikat at stryge nedad.
OSWALD
(springt auf).
Nein, niemals; das ist es grade, was ich nicht will! Ich ertrage den Gedanken nicht, daß ich vielleicht viele Jahre so daliegen könnte, -- alt und grau werden. Und du könntest vielleicht noch vor mir sterben. (Setzt sich auf Frau Alvings Stuhl.) -- Denn es braucht ja nicht gleich tödtlich zu enden, sagt der Arzt. Er nannte es eine Art Weichheit im Gehirn -- -- oder etwas Aehnliches. (Lächelt müde.) Die Bezeichnung klingt so hübsch, nicht wahr? Ich muß immer an kirschrothe Draperien denken, -- an etwas, das zart und weich zu streicheln ist.
OSWALD.
[Springs up.]
No, never that! That is just what I will not have. I can’t endure to think that perhaps I should lie in that state for many years--and get old and grey. And in the meantime you might die and leave me. [Sits in MRS. ALVING’S chair.] For the doctor said it wouldn’t necessarily prove fatal at once. He called it a sort of softening of the brain--or something like that. [Smiles sadly.] I think that expression sounds so nice. It always sets me thinking of cherry-coloured velvet--something soft and delicate to stroke.
OSWALD
(springt op).
Neen, dat nooit; dat is het juist wat ik niet wil! Ik kan er niet aan denken dat ik misschien jarenlang zoo zou moeten liggen,... en oud en grijs worden. En dan kon jij nog wel vóór mij dood gaan in dien tijd. (Gaat in mevrouws stoel zitten). Want het behoeft niet dadelijk doodelijk te zijn, zei de dokter. Hij noemde het een soort van hersenverweeking ... of zoo iets. (glimlacht droevig). Ik vind dat dat zoo mooi klinkt. Ik moet dan altijd denken aan kersroode zijfluweelen draperieën,... iets dat zacht is om langs te strijken met je hand.
欧士华
（跳起来）
不，那可不行！我就是不愿意过那种日子。我想起来就害怕。也许我会一年一年这么挨下去，挨到老，挨到头发白。你在这段时间里也许会撇下我先死。（在阿尔文太太的椅子里坐下）因为医生说我这病不一定马上就会死。他说这是一种脑子软化一类的病。（惨笑）我觉得这名字真好听，一听就让我想起红丝绒———摸上去软绵绵的。
أوزفولد:
(يهب واقفا)
لا، أبدا. هذا بالضبط ما لن أسمح به. لا أحتمل التفكير في أننى قد أستمر هكذا سنين طويلة، حتى أكبر و أشيب. و قد تتوفين و تتركيننى. (يجلس على كرسى مسز الفينج) قد لا يعنى هذا أننى سوف أموت في الحال، هكذا قال الطبيب. لقد سمى هذا لبونه تدريجية في المخ أو ما شابه ذلك (يبتسم في حزن) أظن ان هذه تسمية جميلة. سوف يذكرنى على الدوام بالستائر المخملية في لون الكرز – هى بشىء يلذ للمس.
