You are here: BP HOME > MI > Samfundets støtter (Pillars of Society) > fulltext
Samfundets støtter (Pillars of Society)

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages
Choose display
  • Enable images
  • Enable footnotes
    • Show all footnotes
    • Minimize footnotes
Search-help
Choose specific texts..
    Click to Expand/Collapse Option Complete text
Click to Expand/Collapse OptionTitle
Click to Expand/Collapse OptionDramatis personæ
Click to Expand/Collapse OptionStage
Click to Expand/Collapse OptionACT I
Click to Expand/Collapse OptionACT II
Click to Expand/Collapse OptionACT III
Click to Expand/Collapse OptionACT IV
FRØKEN HESSEL.
Nej, bliv! Olaf – Olaf!
(Johan Tønnesen, rejseklædt, med en taske over skuldren, kommer varsomt gennem døren til højre.)  
LONA.
Nein, – bleib! Olaf – Olaf!
Johann Tönnesen,im Reiseanzug, mit einer Tasche über die Schultern, kommt vorsichtig durch die Tür rechts; später DINA und MARTHA. 
LONA.
No--stop! Olaf--Olaf!
(JOHAN, dressed for his journey, with a bag over his shoulder, comes warily in by the door on the right.) 
楼 纳
别走!站住!渥拉夫!渥拉夫!
(约翰·汤尼森穿着旅行服装,肩膀上背着背包,小心地从右边门里溜进来。) 
JOHAN TØNNESEN.
Lona! 
JOHANN.
Lona! 
JOHAN.
Lona! 
约 翰
楼纳! 
FRØKEN HESSEL
(vender sig).
Hvad! Kommer du igen? 
LONA
wendet sich um.
Was! Du kommst wieder? 
LONA
(turning round).
What! Back again? 
楼 纳
(转身)
怎么着!你又回来了? 
JOHAN TØNNESEN.
Der er endnu nogle minutters tid. Jeg må se hende endnu en gang. Vi kan ikke skilles således.
(Frøken Bernick og Dina, begge med kåber på, og den sidste med en liden vadsæk i hånden, kommer fra den øverste dør til venstre.)  
JOHANN.
Es sind noch ein paar Minuten Zeit. Ich muß sie noch einmal sehen. Wir können nicht so voneinander scheiden.
Martha und DINA, beide mit Mänteln, kommen durch die oberste Tür links; letztere hat einen kleinen Reisesack in der Hand. 
JOHAN.
I have still a few minutes. I must see her once more; we cannot part like this.
(The farther door on the left opens, and MARTHA and DINA, both with cloaks on, and the latter carrying a small travelling bag in her hand, come in.) 
约 翰
还有几分钟工夫。我一定得再见她一面。我们不能就这么分手。
(马塞和棣纳从左边第二道门里进来。她们都穿着外套,棣纳手里拿着个小旅行袋。) 
DINA.
Til ham; til ham! 
DINA.
Zu ihm, zu ihm! 
DINA.
Let me go to him! Let me go to him! 
棣 纳
我一定要见他!我一定要见他! 
FRØKEN BERNICK.
Ja, du skal komme til ham, Dina! 
MARTHA.
Ja, Du sollst zu ihm, Dina! 
MARTHA.
Yes, you shall go to him, Dina! 
马 塞
好,棣纳,你去找他吧! 
DINA.
Der er han! 
DINA.
Da ist er! 
DINA.
There he is! 
棣 纳
他来了! 
JOHAN TØNNESEN.
Dina! 
JOHANN.
Dina! 
JOHAN.
Dina! 
约 翰
棣纳! 
DINA.
Tag mig med Dem! 
DINA.
Nehmen Sie mich mit! 
DINA.
Take me with you! 
棣 纳
带我一块儿走! 
JOHAN TØNNESEN.
Hvad –! 
JOHANN.
Was –! 
JOHAN.
What--! 
约 翰
你说什么! 
FRØKEN HESSEL.
Du vil? 
LONA.
Du willst? 
LONA.
You mean it? 
楼 纳
你真愿意走? 
DINA.
Ja, tag mig med Dem! Den anden har skrevet mig til, har sagt, at iaften skal det gøres offentligt for alle mennesker – 
DINA.
Ja, nehmen Sie mich mit! Der andere hat mir geschrieben, – er hat gesagt, daß es noch heute alle Leute wissen sollten – 
DINA.
Yes, take me with you. The other has written to me that he means to announce to everyone this evening. 
棣 纳
真愿意,带我一块儿走。那家伙写信给我,说今天晚上他要宣布-- 
JOHAN TØNNESEN.
Dina, – De elsker ham ikke? 
JOHANN.
Dina, – Sie lieben ihn nicht? 
JOHAN.
Dina--you do not love him? 
约 翰
棣纳——你不爱他吗? 
DINA.
Jeg har aldrig elsket det menneske. Jeg kaster mig på bunden af fjorden, hvis jeg blir hans forlovede! Å, hvor knuged han mig ikke iknæ igår med sine hovmodige ord! Hvorledes lod han mig ikke føle, at han drog en ringeagtet skabning op til sig! Jeg vil ikke ringeagtes længer. Jeg vil rejse. Må jeg følge med Dem? 
DINA.
Ich habe den Menschen nie geliebt. Ich stürze mich in den tiefen Fjord, ehe ich seine Braut werde. Ach, wie er mich gestern gedemütigt hat mit seinen dünkelhaften Worten! Wie hat er mich fühlen lassen, daß er ein geringes Geschöpf zu sich emporhebt! Ich will nicht mehr, daß man mich gering achtet! Ich will fort. Darf ich Sie begleiten? 
DINA.
I have never loved the man! I would rather drown myself in the fjord than be engaged to him! Oh, how he humiliated me yesterday with his condescending manner! How clear he made it that he felt he was lifting up a poor despised creature to his own level! I do not mean to be despised any longer. I mean to go away. May I go with you? 
棣 纳
我从来没爱过那家伙!我宁可淹死在海峡里也不愿意跟他订婚!喔,昨天他说了一大篇迁就我的话,好像他是我的大恩人,好像我的身份比他矮一截儿。他好像要我明白他在抬举一个下贱女孩子!我不愿意再让人家瞧不起。我一定要走。我跟你一块儿走行不行? 
JOHAN TØNNESEN.
Ja, ja – og tusend gange ja! 
JOHANN.
Ja, ja – und tausendmal ja! 
JOHAN.
Yes, yes--a thousand times, yes! 
约 翰
行,行--一百个行! 
DINA.
Jeg skal ikke længe falde Dem til besvær. Hjælp mig blot over; hjælp mig lidt tilrette i førstningen – 
DINA.
Ich werde Ihnen nicht lange zur Last fallen. Helfen Sie mir nur hinüber; helfen Sie mir im Anfang ein bißchen weiter. – 
DINA.
I will not be a burden to you long. Only help me to get over there; help me to go the right way about things at first. 
棣 纳
我决不长期拖累你。只要你把我带到美国去,帮我起个头儿-- 
JOHAN TØNNESEN.
Hurra, det finder sig nok, Dina! 
JOHANN.
Hurra, Dina! Das findet sich schon! 
JOHAN.
Hurrah, it is all right after all, Dina! 
约 翰
好极了!棣纳,这一定办得到。 
FRØKEN HESSEL
(peger mod konsulens dør).
Hys; sagte, sagte! 
LONA
zeigt auf die Tür Bernicks.
Pst! Leise, leise! 
LONA
(pointing to bernick’s door).
Hush!--gently, gently! 
楼 纳
(指着博尼克办公室)
嘘!声音小点儿! 
JOHAN TØNNESEN.
Dina, jeg skal bære Dem på hænderne! 
JOHANN.
Dina, ich werde Sie auf Händen tragen! 
JOHAN.
Dina, I shall look after you. 
约 翰
棣纳,我一定用心照顾你。 
DINA.
Det får De ikke lov til. Jeg vil bære mig selv frem; og derover kan jeg det nok. Bare jeg kommer bort herfra. Å, disse fruer, – De véd det ikke, – de har også skrevet mig til idag; de har formanet mig at skønne på min lykke, foreholdt mig, hvilken højmodighed han har vist. Imorgen og alle dage vil de passe på mig, for at se om jeg gør mig værdig til alt dette. Jeg har en rædsel for al denne skikkelighed! 
DINA.
Das sollen Sie nicht. Ich will mich selbst vorwärts bringen; und drüben, da kann ich das schon. Nur fort von hier! O, diese Frauen, – Sie wissen noch nicht, – die haben mir auch heute geschrieben. Sie haben mich ermahnt, mein Glück auch zu begreifen, haben mir vorgehalten, welche Großmut er bewiesen hätte. Morgen und alle Tage werden sie mir aufpassen, um zu sehen, ob ich mich all dessen auch würdig zeige. Wie mir graut vor dieser ganzen Sittsamkeit! 
DINA.
I am not going to let you do that. I mean to look after myself; over there, I am sure I can do that. Only let me get away from here. Oh, these women!--you don’t know--they have written to me today, too--exhorting me to realise my good fortune--impressing on me how magnanimous he has been. Tomorrow, and every day afterwards, they would be watching me to see if I were making myself worthy of it all. I am sick and tired of all this goodness! 
棣 纳
不,我不用你照顾。我自己会想办法。到了美国我一定有办法。只要让我离开这儿。喔,你不知道,那些女人真可笑,今天她们给我写信,说我运气怎么好,说他的气量怎么大,劝我必须知道好歹。从明天起,她们每天要注意我是不是对得起这步好运气。这番好意我实在受不了! 
JOHAN TØNNESEN.
Sig mig, Dina, er det kun derfor De rejser? Er jeg ingenting for Dem? 
JOHANN.
Sagen Sie mir, Dina, wollen Sie nur deshalb fort? Bin ich Ihnen nichts? 
JOHAN.
Tell me, Dina--is that the only reason you are coming away? Am I nothing to you? 
约 翰
棣纳,老实告诉我,你想离开这儿是不是只为这件事?是不是你没把我放在心上? 
DINA.
Jo, Johan, De er mig mere end alle andre mennesker. 
DINA.
Doch, Johann, Sie sind mir mehr als alle andern Menschen. 
DINA.
Yes, Johan, you are more to me than any one else in the world. 
棣 纳
不,约翰,你是我最亲爱的人。 
JOHAN TØNNESEN.
O Dina –! 
JOHANN.
O Dina –! 
JOHAN.
Oh, Dina--! 
约 翰
喔,棣纳-- 
DINA.
Alle siger de her, at jeg må hade og afsky Dem; at det er min pligt; men jeg skønner ikke dette med pligt; jeg kommer aldrig til at skønne det. 
DINA.
Alle sagen sie hier, ich müßte Sie hassen und verabscheuen; das wäre meine Pflicht. Aber ich begreife nicht, warum das meine Pflicht sein soll, und werde es nie begreifen lernen. 
DINA.
Every one here tells me I ought to hate and detest you--that it is my duty; but I cannot see that it is my duty, and shall never be able to. 
棣 纳
他们都对我说,我应该恨你,应该瞧不起你--他们说这是我的义务。可是我不明白为什么这是我的义务。我一辈子不会明白。 
FRØKEN HESSEL.
Det skal du heller ikke, barn! 
LONA.
Das sollst Du auch nicht, mein Kind! 
LONA.
No more you shall, my dear! 
楼 纳
孩子,你不必明白! 
FRØKEN BERNICK.
Nej, det skal du ikke; og derfor skal du også følge ham som hans hustru. 
MARTHA.
Nein, das sollst Du nicht; und darum sollst Du ihm auch folgen als sein Weib. 
MARTHA.
No, indeed you shall not; and that is why you shall go with him as his wife. 
马 塞
真是,你不必明白,所以你一定得跟他结婚,一块儿走。 
JOHAN TØNNESEN.
Ja, ja! 
JOHANN.
Ja, ja! 
JOHAN.
Yes, yes! 
约 翰
对,对! 
FRØKEN HESSEL.
Hvad? Nu må jeg kysse dig, Marta! Det havde jeg ikke ventet af dig. 
LONA.
Was? Nun muß ich Dich küssen, Martha! Das hätte ich von Dir nicht erwartet. 
LONA.
What? Give me a kiss, Martha. I never expected that from you! 
楼 纳
什么!马塞,我要亲你一亲!我没想到你会说这话。 
FRØKEN BERNICK.
Nej, det tror jeg nok; jeg havde ikke selv ventet det. Men engang måtte det komme til udbrud i mig. Å, hvor vi her lider under mishandling af vaner og vedtægter! Gør oprør imod dette, Dina. Bliv hans hustru. Lad der ske noget, som trodser al denne skik og brug. 
MARTHA.
Glaub’s wohl; ich hätte es selbst nicht erwartet. Aber einmal mußte es heraus aus mir. Ach, wie leiden wir hier unter dem Fluch des Herkommens und der Gewohnheiten! Mach’ Front dagegen, Dina! Werde sein Weib! Schaff ein Ereignis, daß diesem ganzen Schick und Brauch ins Gesicht schlägt! 
MARTHA.
No, I dare say not; I would not have expected it myself. But I was bound to break out some time! Ah, what we suffer under the tyranny of habit and custom! Make a stand against that, Dina. Be his wife. Let me see you defy all this convention. 
马 塞
不错,你大概没想到。连我自己都没想到。不过我知道事情早晚会发作。喔,本地的风俗习惯把咱们压得多苦啊! 棣纳,起来反抗! 跟他结婚! 让大家看看,咱们有胆量反抗传统的风俗习惯! 
JOHAN TØNNESEN.
Hvad svarer De, Dina? 
JOHANN.
Was antworten Sie, Dina? 
JOHAN.
What is your answer, Dina? 
约 翰
棣纳,你怎么说? 
DINA.
Ja, jeg vil være Deres hustru. 
DINA.
Ja, – ich will die Ihre sein. 
DINA.
Yes, I will be your wife. 
棣 纳
我愿意跟你结婚。 
JOHAN TØNNESEN.
Dina! 
JOHANN.
Dina! 
JOHAN.
Dina! 
约 翰
棣纳! 
DINA.
Men først vil jeg arbejde, blive noget selv, således, som De er det. Jeg vil ikke være en ting, som tages. 
DINA.
Aber erst will ich arbeiten, selber etwas werden – so wie Sie. Ich will nicht eine Sache sein, die man einfach an sich nimmt. 
DINA.
But first of all I want to work--to make something of myself--as you have done. I am not going to be merely a thing that is taken. 
棣 纳
可是首先我要工作,像你似的,做个有出息的人。我要对人家有贡献,不愿意只做个被人家收容的人。 
FRØKEN HESSEL.
Ja, ret; så skal det være. 
LONA.
Recht so, – so soll es sein! 
LONA.
Quite right--that is the way. 
楼 纳
对,对!应该这样。 
JOHAN TØNNESEN.
Godt; jeg venter og håber – 
JOHANN.
Gut denn; ich warte und hoffe – 
JOHAN.
Very well; I shall wait and hope-- 
约 翰
好,我愿意等待,希望-- 
FRØKEN HESSEL.
– og vinder, gut! Men nu ombord! 
LONA.
– und gewinnst, mein Junge! Aber jetzt an Bord! 
LONA.
And win, my boy! But now you must get on board! 
楼 纳
孩子,你的希望会实现。现在上船去吧。 
JOHAN TØNNESEN.
Ja, ombord! Ah, Lona, du kære søster, et ord; hør her –
(han fører hende op mod baggrunden og taler ilsomt med hende.)  
JOHANN.
Jawohl, – an Bord! Du, Lona, liebe Schwester, ein Wort noch! Hör’ mal –
Er führt sie in den Hintergrund und spricht eilig mit ihr. 
JOHAN.
Yes, on board! Ah, Lona, my dear sister, just one word with you. Look here--
(He takes her into the background and talks hurriedly to her.) 
约 翰
好,上船去!楼纳,我跟你说句话。过来--
(把她带到后面,跟她很快地说了几句话。) 
FRØKEN BERNICK.
Dina, du lykkelige, – lad mig se på dig, kysse dig endnu en gang, – den sidste. 
MARTHA.
Dina, Du Glückliche, – laß mich Dich anschauen, Dich noch einmal küssen, – das letzte Mal. 
MARTHA.
Dina, you lucky girl, let me look at you, and kiss you once more--for the last time. 
马 塞
棣纳--你这有福气的孩子!让我再看看你,跟你亲一亲--这是最后一次了。 
DINA.
Ikke den sidste; nej, kære elskede tante, vi ses nok igen. 
DINA.
Nicht das letzte Mal; nein, teure, geliebte Tante, wir sehen uns wieder! 
DINA.
Not for the last time; no, my darling aunt, we shall meet again. 
棣 纳
不是最后一次。我的好阿姨,咱们将来还能见面。 
FRØKEN BERNICK.
Aldrig! Lov mig det, Dina, kom aldrig tilbage. (griber begge hendes hænder og ser på hende.) Nu går du til lykken, du elskede barn; – over havet. O, hvor ofte har jeg ikke i skolestuen stundet didover! Derude må det være skønt; en større himmel; skyerne går højere end her, en friere luft svaler over menneskenes hoveder – 
MARTHA.
Niemals! Versprich mir, Dina, komm nie zurück! Sie faßt Dinas beide Hände und blickt sie an. Nun gehst Du dem Glück entgegen, Du geliebtes Kind, – übers Meer! O, wie oft habe ich mich nicht aus meiner Schulstube dahin gesehnt! Draußen muß es schön sein: ein größerer Himmel; die Wolken ziehen höher als hier; eine freiere Luft weht über die Häupter der Menschen hin – 
MARTHA.
Never! Promise me, Dina, never to come back! (Grasps her hands and looks at her.) Now go to your happiness, my dear child--across the sea. How often, in my schoolroom, I have yearned to be over there! It must be beautiful; the skies are loftier than here--a freer air plays about your head-- 
马 塞
不会见面了!棣纳,答应我,不要再回来。(抓住她两只手,仔细瞧她)好孩子,飘洋过海去过幸福日子吧!我在学校里也常常盼望能到那边去过新生活。那地方一定很美丽,天比这儿宽,云比这儿高,人们呼吸的空气比这儿自由-- 
DINA.
O, tante Marta, engang følger du efter os. 
DINA.
Ach, Tante Martha, Du folgst uns schon noch einmal. 
DINA.
Oh, Aunt Martha, some day you will follow us. 
棣 纳
喔,马塞阿姨,早晚有一天你会来找我们的。 
FRØKEN BERNICK.
Jeg? Aldrig; aldrig. Her har jeg min lille livsgerning, og nu tror jeg nok, at jeg kan blive fuldt og helt, hvad jeg skal være. 
MARTHA.
Ich? Niemals, niemals! Hier hab’ ich meinen kleinen Lebensberuf; und nun glaube ich auch, daß ich ganz und ungeteilt das werden kann, was ich sein soll. 
MARTHA.
I? Never--never. I have my little vocation here, and now I really believe I can live to the full the life that I ought. 
马 塞
我? 我永远不会来。我在这儿有点儿小事业,现在我想我可以一心一意地干下去。 
DINA.
Jeg kan ikke tænke at skulle skilles fra dig. 
DINA.
Von Dir scheiden zu müssen – ich kann es nicht ausdenken! 
DINA.
I cannot imagine being parted from you. 
棣 纳
我舍不得撇下你。 
FRØKEN BERNICK.
Ak, et menneske kan skilles fra meget, Dina. (kysser hende.) Men det får du aldrig prøve, søde barn. Lov mig at gøre ham lykkelig. 
MARTHA.
Ach, der Mensch kann von vielem scheiden, Dina. Küßt Dina. Aber die Erfahrung soll Dir erspart bleiben, mein Herzenskind. Versprich mir, ihn glücklich zu machen! 
MARTHA.
Ah, one can part from much, Dina. (Kisses her.) But I hope you may never experience that, my sweet child. Promise me to make him happy. 
马 塞
棣纳,有好些事舍不得撇也得撇。(吻她)不过你将来吃不着这种苦,好孩子。你要答应我,让他快快活活过日子。 
DINA.
Jeg vil ikke love noget; jeg hader det at love; alt må komme, som det kan. 
DINA.
Ich will nichts versprechen; ich hasse Versprechungen. Alles komme, wie es kommen mag. 
DINA.
I will promise nothing; I hate promises; things must happen as they will. 
棣 纳
我不愿意预先答应什么事。我最恨事情没做先许愿。事情该怎么样就一定怎么样。 
FRØKEN BERNICK.
Ja, ja, det må det; du skal blot blive, som du er, – sand og tro imod dig selv. 
MARTHA.
Ja, ja, so soll es sein; Du sollst nur bleiben, wie Du bist, – wahr und treu gegen Dich selbst. 
MARTHA.
Yes, yes, that is true; only remain what you are--true and faithful to yourself. 
马 塞
是,是,你说得有理。只要你不改样子--对自己忠实。 
DINA.
Det vil jeg, tante. 
DINA.
Das will ich, Tante. 
DINA.
I will, aunt. 
棣 纳
我一定这样,马塞阿姨。 
FRØKEN HESSEL
(gemmer i lommen nogle papirer, som Johan har givet hende).
Brav, brav, min kære gut. Men nu afsted. 
LONA
steckt einige Papiere in die Tasche, die Johann ihr gegeben hat.
Brav, brav, mein lieber Junge. Aber jetzt, fort! 
LONA
(putting into her pocket some papers that johan has given her).
Splendid, splendid, my dear boy. But now you must be off. 
楼 纳
(把约翰刚给她的几张纸掖在衣袋里)
好,好,约翰,我的好孩子,走吧。 
JOHAN TØNNESEN.
Ja, nu er der ingen tid at spilde. Farvel, Lona; tak for al din kærlighed. Farvel, Marta, og hav tak, du også, for dit trofaste venskab. 
JOHANN.
Ja, jetzt ist keine Zeit mehr zu verlieren. Leb’ wohl, Lona! Dank für all Deine Liebe! Leb’ wohl, Martha; hab’ auch Du Dank für Deine treue Freundschaft! 
JOHAN.
Yes, we have no time to waste now. Goodbye, Lona, and thank you for all your love. Goodbye, Martha, and thank you, too, for your loyal friendship. 
约 翰
对,不能再耽搁了。楼纳,再见,谢谢你一向这么照顾我。马塞,也谢谢你对我的深情厚谊。 
FRØKEN BERNICK.
Farvel, Johan! Farvel, Dina! Og lykke over alle eders dage!
(Hun og frøken Hessel trænger dem mod døren i baggrunden. Johan Tønnesen og Dina går hurtigt ned gennem haven. Frøken Hessel lukker døren og trækker forhænget for.)  
MARTHA.
Leb’ wohl, Johann! Leb’ wohl, Dina! Und das Glück sei mit Euch in allen Tagen!
Martha und Lona drängen die beiden der Tür im Hintergründe zu. Johann und Dina gehen rasch ab durch den Garten. Lona schließt die Tür und zieht den Vorhang vor. 
MARTHA.
Goodbye, Johan! Goodbye, Dina! And may you be happy all your lives!
(She and LONA hurry them to the door at the back. JOHAN and DINA go quickly down the steps and through the garden. LONA shuts the door and draws the curtains over it.) 
马 塞
约翰,再见!棣纳,再见!祝你们俩一辈子幸福!
(马塞和楼纳催他们走到后门口。约翰和棣纳急忙穿花园出去。楼纳关上门,拉上门帘。) 
Go to Wiki Documentation
Enhet: Det humanistiske fakultet   Utviklet av: IT-seksjonen ved HF
Login