Bibliotheca Polyglotta

2 Speak unto the children of Israel, and say unto them, When either man or woman shall separate themselves to vow a vow of a Nazarite, to separate themselves unto the LORD:

ג. מִיַּיִן וְשֵׁכָר יַזִּיר חֹמֶץ יַיִן וְחֹמֶץ שֵׁכָר לֹא יִשְׁתֶּה וְכָל מִשְׁרַת עֲנָבִים לֹא יִשְׁתֶּה וַעֲנָבִים לַחִים וִיבֵשִׁים לֹא יֹאכֵל:

ἀπὸ οἴνου καὶ σικερα ἁγνισθήσεται ἀπὸ οἴνου καὶ ὄξος ἐξ οἴνου καὶ ὄξος ἐκ σικερα οὐ πίεται καὶ ὅσα κατεργάζεται ἐκ σταφυλῆς οὐ πίεται καὶ σταφυλὴν πρόσφατον καὶ σταφίδα οὐ φάγεται

3 ܡ̣ܢ ܚܲܡܪܵܐ ܘܡ̣ܢ ܫܲܟ݂ܪܵܐ ܢܸܬ̣ܢ̱ܙܲܪ: ܚܲܠܵܐ ܕܚܲܡܪܵܐ ܘܚܲܠܵܐ ܕܫܲܟ݂ܪܵܐ ܠܵܐ ܢܸܫܬܹ̇ܐ: ܘܟ݂ܠ ܬܸܪܝܵܢܵܐ ܕܥܸܢ̈ܒܹܐ ܠܵܐ ܢܸܫܬܹ̇ܐ: ܘܥܸܢ̈ܒܹܐ ܘܐܲܦ̈ܫܵܬ̣ܵܐ ܠܵܐ ܢܹܐܟ݂ܘܿܠ.

a vino, et omni quod inebriare potest, abstinebunt. Acetum ex vino, et ex qualibet alia potione, et quidquid de uva exprimitur, non bibent: uvas recentes siccasque non comedent

განიწმიდენინ სიწმიდითა უფლისაჲთა, ღჳნისაგან და თაფლუჭისა განწმიდნეს და ძმარი ღჳნისაგან და ძმარი თაფრუჭისგან არა სუან და ყოველი, რომელი იქმნების ღჳნისაგან, არა სუას და ყურძენი ახალი და შკიჭი არა ჭამოს. 3

3 He shall separate himself from wine and strong drink, and shall drink no vinegar of wine, or vinegar of strong drink, neither shall he drink any liquor of grapes, nor eat moist grapes, or dried.

ד. כֹּל יְמֵי נִזְרוֹ מִכֹּל אֲשֶׁר יֵעָשֶׂה מִגֶּפֶן הַיַּיִן מֵחַרְצַנִּים וְעַד זָג לֹא יֹאכֵל:

πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ ἀπὸ πάντων ὅσα γίνεται ἐξ ἀμπέλου οἶνον ἀπὸ στεμφύλων ἕως γιγάρτου οὐ φάγεται

4 ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ ܟܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܡܸܬ̣ܥ̱ܒܸܕ݂ ܡ̣ܢ ܓܦܬܵܐ ܕܚܲܡܪܵܐ ܡ̣ܢ ܥܘܼܨܵܪܹ̈ܐ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܟܲܡܫ̈ܘܿܢܹܐ: ܠܵܐ ܢܹܐܟ݂ܘܿܠ.

cunctis diebus quibus ex voto Domino consecrantur: quidquid ex vinea esse potest, ab uva passa usque ad acinum non comedent.

ყოველია დღეთა ლოცვისა მისისათა ყოვლისაგან, რომელი იქმნების ვენაჴისაგან, ღჳნოჲ საგუდლითგან ვიდრე ნატკუეცლადმდე არა ჭამოს. 4

4 All the days of his separation shall he eat nothing that is made of the vine tree, from the kernels even to the husk.

ה. כָּל יְמֵי נֶדֶר נִזְרוֹ תַּעַר לֹא יַעֲבֹר עַל רֹאשׁוֹ עַד מְלֹאת הַיָּמִם אֲשֶׁר יַזִּיר לַיהוָֹה קָדֹשׁ יִהְיֶה גַּדֵּל פֶּרַע שְׂעַר רֹאשׁוֹ:

πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς τοῦ ἁγνισμοῦ ξυρὸν οὐκ ἐπελεύσεται ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἕως ἂν πληρωθῶσιν αἱ ἡμέραι ὅσας ηὔξατο κυρίῳ ἅγιος ἔσται τρέφων κόμην τρίχα κεφαλῆς

5 ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܢܸܕ݂ܪܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ: ܘܲܡܕܲܟ̇ܝܵܐ ܠܵܐ ܢܸܣܲܩ ܥܲܠ ܪܹܫܹܗ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܸܫܠܡܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܐܸܬ̣ܢ̱ܙܲܪ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܩܲܕ̇ܝܼܫ ܢܸܗܘܹܐ: ܘܲܢܪܲܒܸ̇ܐ ܣܲܥܪܵܐ ܕܪܹܫܹܗ.

Omni tempore separationis suæ novacula non transibit per caput ejus usque ad completum diem, quo Domino consecratur. Sanctus erit, crescente cæsarie capitis ejus.

ყოველთა დღეთა მათ განწმედისათა მახჳლი არა აღვიდეს თავსა მისსა, ვიდრემდის აღივსნენ დღენი იგი, რომელ აღუთქუა უფალსა, წმიდა იყოს, მიუტეოს სიგრძედ თმაჲ თავისაჲ. 5

5 All the days of the vow of his separation there shall no razor come upon his head: until the days be fulfilled, in the which he separateth himself unto the LORD, he shall be holy, and shall let the locks of the hair of his head grow.

ו. כָּל יְמֵי הַזִּירוֹ לַיהוָֹה עַל נֶפֶשׁ מֵת לֹא יָבֹא:

πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς κυρίῳ ἐπὶ πάσῃ ψυχῇ τετελευτηκυίᾳ οὐκ εἰσελεύσεται

6 ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܐܸܬ̣ܢ̱ܙܲܪ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܘܥܲܠ ܢܲܦܫܵܐ ܕܡܝܼܬ̣ܵܐ ܠܵܐ ܢܸܥܘܿܠ.

Omni tempore consecrationis suæ, super mortuum non ingredietur,

ყოველთა დღეთა ლოცვისა მისისათა უფლისა მიმართ სულსა ზედა ასრულებულსა არა შევიდეს 6

6 All the days that he separateth himself unto the LORD he shall come at no dead body.

ז. לְאָבִיו וּלְאִמּוֹ לְאָחִיו וּלְאַחֹתוֹ לֹא יִטַּמָּא לָהֶם בְּמֹתָם כִּי נֵזֶר אֱלֹהָיו עַל רֹאשׁוֹ:

ἐπὶ πατρὶ καὶ ἐπὶ μητρὶ καὶ ἐπ᾽ ἀδελφῷ καὶ ἐπ᾽ ἀδελφῇ οὐ μιανθήσεται ἐπ᾽ αὐτοῖς ἀποθανόντων αὐτῶν ὅτι εὐχὴ θεοῦ αὐτοῦ ἐπ᾽ αὐτῷ ἐπὶ κεφαλῆς αὐτοῦ

7 ܘܒܲܐܒ̣ܘܼܗܝ: ܘܒܸܐܡܹܗ: ܘܒܲܐܚܘܼܗܝ: ܘܲܒ̣ܚܵܬܹܗ: ܠܵܐ ܢܸܬ̇ܛܲܡܲܐ ܒܗܘܿܢ ܒܡܵܘܬ̇ܗܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܲܟ݂ܠܝܼܠܵܐ ܕܐܲܠܵܗܹܗ ܥܲܠ ܪܹܫܹܗ.

nec super patris quidem et matris et fratris sororisque funere contaminabitur, quia consecratio Dei sui super caput ejus est.

მამასა ზედა და დედასა და ძმასა და დასა, არა შეიგინოს მათ შორის სიკუდილსა მათსა, რამეთუ ლოცვაჲ უფლისა მისისაჲ მის ზედა თავსა მისსა. 7

7 He shall not make himself unclean for his father, or for his mother, for his brother, or for his sister, when they die: because the consecration of his God is upon his head.

ח. כֹּל יְמֵי נִזְרוֹ קָדשׁ הוּא לַיהוָֹה:

πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ ἅγιος ἔσται κυρίῳ

8 ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ ܩܲܕ̇ܝܼܫ ܗ̄ܘ̣ ܠܡܵܪܝܵܐ.

Omnibus diebus separationis suæ sanctus erit Domino.

ყოველთა დღეთა ლოცვისა მისისათა წმიდა იყოს უფლისა. 8

8 All the days of his separation he is holy unto the LORD.

ט. וְכִי יָמוּת מֵת עָלָיו בְּפֶתַע פִּתְאֹם וְטִמֵּא רֹאשׁ נִזְרוֹ וְגִלַּח רֹאשׁוֹ בְּיוֹם טָהֳרָתוֹ בַּיּוֹם הַשְּׁבִיעִי יְגַלְּחֶנּוּ:

ἐὰν δέ τις ἀποθάνῃ ἐξάπινα ἐπ᾽ αὐτῷ παραχρῆμα μιανθήσεται ἡ κεφαλὴ εὐχῆς αὐτοῦ καὶ ξυρήσεται τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ᾗ ἂν ἡμέρᾳ καθαρισθῇ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ξυρηθήσεται

9 ܘܐܸܢ ܢܡܘܼܬ̣ ܡܝܼܬ̣ܵܐ ܥܠܵܘܗܝ ܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ: ܢܸܬܛܲܡܲܐ ܪܹܫܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ: ܘܢܸܓ̣ܪܘܿܥ ܪܹܫܹܗ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܲܕ݂ܟܸܐ: ܘܲܠܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ ܢܸܓ̣ܪܥܝܼܘܗܝ.

Sin autem mortuus fuerit subito quispiam coram eo, polluetur caput consecrationis ejus: quod radet illico in eadem die purgationis suæ, et rursum septima.

უკუეთუ ვინმე მოკუდეს მის თანა, მეყსეულად შეიგინა თავი ლოცვისა მისისაჲ და დაიყჳნოს თავი მისი, რომელსა დღესა განწმიდნა. 9

9 And if any man die very suddenly by him, and he hath defiled the head of his consecration; then he shall shave his head in the day of his cleansing, on the seventh day shall he shave it.

י. וּבַיּוֹם הַשְּׁמִינִי יָבִא שְׁתֵּי תֹרִים אוֹ שְׁנֵי בְּנֵי יוֹנָה אֶל הַכֹּהֵן אֶל פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד:

καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ οἴσει δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν πρὸς τὸν ἱερέα ἐπὶ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου

10 ܘܲܠܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܡܵܢܝܵܐ: ܢܲܝܬܹ̇ܐ ܬܪܹܝܢ ܫܘܼܦܢܝܼܢ̈ܝܼܢ: ܐܵܘ ܬܪܹܝܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܵܘܢܵܐ: ܠܘܵܬ̣ ܟܵܗܢܵܐ ܠܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ.

In octava autem die offeret duos turtures, vel duos pullos columbæ sacerdoti in introitu fœderis testimonii.

და დღესა მეშჳდესა დაიყჳნოს და დღესა მერვესა მოიქუნეს ორნი გურიტნი, ანუ ორნი მართუენი ტრედისანი მღდელისა მის კარად კარვისა საწამებელისა. 10

10 And on the eighth day he shall bring two turtles, or two young pigeons, to the priest, to the door of the tabernacle of the congregation:

יא. וְעָשָׂה הַכֹּהֵן אֶחָד לְחַטָּאת וְאֶחָד לְעֹלָה וְכִפֶּר עָלָיו מֵאֲשֶׁר חָטָא עַל הַנָּפֶשׁ וְקִדַּשׁ אֶת רֹאשׁוֹ בַּיּוֹם הַהוּא:

καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς μίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ μίαν εἰς ὁλοκαύτωμα καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς περὶ ὧν ἥμαρτεν περὶ τῆς ψυχῆς καὶ ἁγιάσει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ

11 ܘܲܢܩܲܪܸܒ̣ ܟܵܗܢܵܐ ܚܲܕ݂ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ: ܘܚܲܕ݂ ܠܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܘܲܢܚܲܣܸܐ ܥܠܵܘܗܝ ܟܵܗܢܵܐ ܥܲܠ ܚܛܵܗܵܐ ܕܲܚܛܵܐ ܒܢܲܦ̮ܫܵܐ: ܘܲܢܩܲܕܸ̇ܫ ܪܹܫܹܗ ܒܹܗ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ̇.

Facietque sacerdos unum pro peccato, et alterum in holocaustum, et deprecabitur pro eo, quia peccavit super mortuo: sanctificabitque caput ejus in die illo:

და ყოს მღდელმან მან ერთი ცოდვისათჳს და ერთი ყოვლად დასაწველად და ლხინება-ყოს მღდელმან მან, რომელთათჳს ცოდა სულისა მისთჳს და განწმიდოს თავი მისი. 11

11 And the priest shall offer the one for a sin offering, and the other for a burnt offering, and make an atonement for him, for that he sinned by the dead, and shall hallow his head that same day.

יב. וְהִזִּיר לַיהוָֹה אֶת יְמֵי נִזְרוֹ וְהֵבִיא כֶּבֶשׂ בֶּן שְׁנָתוֹ לְאָשָׁם וְהַיָּמִים הָרִאשֹׁנִים יִפְּלוּ כִּי טָמֵא נִזְרוֹ:

ᾗ ἡγιάσθη κυρίῳ τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς καὶ προσάξει ἀμνὸν ἐνιαύσιον εἰς πλημμέλειαν καὶ αἱ ἡμέραι αἱ πρότεραι ἄλογοι ἔσονται ὅτι ἐμιάνθη κεφαλὴ εὐχῆς αὐτοῦ

12 ܘܢܸܬ̣ܢ̱ܙܲܪ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ: ܘܢܲܝܬܸ̇ܐ ܐܸܡܪܵܐ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܠܩܘܪܪܒܵܢܵܐ. ܘܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܹ̈ܐ ܢܸܒ̣ܛܠܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܐܸܬ̇ܛܲܡܐܲܬ̤ ܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ.

et consecrabit Domino dies separationis illius, offerens agnum anniculum pro peccato: ita tamen ut dies priores irriti fiant, quoniam polluta est sanctificatio ejus.

მას დღესა შინა მას დღესა განწმიდნეს უფლისა დღენი იგი ლოცვისანი და მოჰგუაროს ტარიგი წელიწადეული ცოდვისა მისთჳს და პირველნი იგი დღენი შეურაცხ იყუნენ, რამეთუ შეიგინა თავი ლოცვისა მისისაჲ. 12

12 And he shall consecrate unto the LORD the days of his separation, and shall bring a lamb of the first year for a trespass offering: but the days that were before shall be lost, because his separation was defiled.

יג. וְזֹאת תּוֹרַת הַנָּזִיר בְּיוֹם מְלֹאת יְמֵי נִזְרוֹ יָבִיא אֹתוֹ אֶל פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד:

καὶ οὗτος ὁ νόμος τοῦ εὐξαμένου ᾗ ἂν ἡμέρᾳ πληρώσῃ ἡμέρας εὐχῆς αὐτοῦ προσοίσει αὐτὸς παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου

13 ܗܵܘ̇ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܵܐ: ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܫܵܠܡܝܼܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ: ܢܲܝܬ̇ܘܿܢܹܗ ܠܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ.

Ista est lex consecrationis. Cum dies, quos ex voto decreverat, complebuntur, adducet eum ad ostium tabernaculi fœderis,

ესე არს შჯული მლოცველისაჲ მის, რომელსა დღესა აღასრულნეს დღენი ლოცვისა მისისანი, შეწიროს მან კართა თანა კარვისა წამებისათა. 13

13 And this is the law of the Nazarite, when the days of his separation are fulfilled: he shall be brought unto the door of the tabernacle of the congregation:

יד. וְהִקְרִיב אֶת קָרְבָּנוֹ לַיהוָֹה כֶּבֶשׂ בֶּן שְׁנָתוֹ תָמִים אֶחָד לְעֹלָה וְכַבְשָׂה אַחַת בַּת שְׁנָתָהּ תְּמִימָה לְחַטָּאת וְאַיִל אֶחָד תָּמִים לִשְׁלָמִים:

καὶ προσάξει τὸ δῶρον αὐτοῦ κυρίῳ ἀμνὸν ἐνιαύσιον ἄμωμον ἕνα εἰς ὁλοκαύτωσιν καὶ ἀμνάδα ἐνιαυσίαν ἄμωμον μίαν εἰς ἁμαρτίαν καὶ κριὸν ἕνα ἄμωμον εἰς σωτήριον

14 ܘܲܢܩܲܪܸܒ̣ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܕܠܲܝܬ̇ ܒܹܗ ܡܘܼܡܵܐ ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ: ܘܦܲܪܬ̣ܵܐ ܚܕܵܐ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܕܠܲܝܬ̇ ܒܵܗ̇ ܡܘܼܡܵܐ: ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܠܲܝܬ̇ ܒܹܗ ܡܘܼܡܵܐ: ܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ.

et offeret oblationes ejus Domino, agnum anniculum immaculatum in holocaustum, et ovem anniculam immaculatam pro peccato, et arietem immaculatum, hostiam pacificam,

და მოართუას ძღუენი მისი უფალსა ტარიგი წელიწადეული უბიწოჲ ერთი ყოვლად მწუარად და ტარიგი ნეზჳ წელიწადეული უბიწოჲ ერთი ცოდვისათჳს და ვერძი ერთი უბიწოჲ ცხორებისათჳს. 14

14 And he shall offer his offering unto the LORD, one he lamb of the first year without blemish for a burnt offering, and one ewe lamb of the first year without blemish for a sin offering, and one ram without blemish for peace offerings,

טו. וְסַל מַצּוֹת סֹלֶת חַלֹּת בְּלוּלֹת בַּשֶּׁמֶן וּרְקִיקֵי מַצּוֹת מְשֻׁחִים בַּשָּׁמֶן וּמִנְחָתָם וְנִסְכֵּיהֶם:

καὶ κανοῦν ἀζύμων σεμιδάλεως ἄρτους ἀναπεποιημένους ἐν ἐλαίῳ καὶ λάγανα ἄζυμα κεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ καὶ θυσία αὐτῶν καὶ σπονδὴ αὐτῶν

15 ܘܣܲܠܵܐ ܕܦܲܛܝܪܵܐ: ܢܫܝܼܦܵܐ ܚܵܝܪ̈ܵܬ̣ܵܐ ܕܦܝܼ̈ܠܵܢ ܒܡܸܫܚܵܐ: ܘܠܸܓ̣ܢܹ̈ܐ ܦܲܛܝܼܪܹ̈ܐ ܕܲܡܫܝܼܚܝܼܢ ܒܡܸܫܚܵܐ: ܘܲܣܡܝܼܕ݂ܗܘܿܢ ܘܢܘܼܩܵܝܗܘܿܢ.

canistrum quoque panum azymorum qui conspersi sint oleo, et lagana absque fermento uncta oleo, ac libamina singulorum:

და ლანკლითა უცომოჲ სამინდოჲსა პურნი შექმნილნი ზეთითა და ლელანგონი უცომონი ზეთითა ცხებულნი, 15

15 And a basket of unleavened bread, cakes of fine flour mingled with oil, and wafers of unleavened bread anointed with oil, and their meat offering, and their drink offerings.

טז. וְהִקְרִיב הַכֹּהֵן לִפְנֵי יְהוָֹה וְעָשָׂה אֶת חַטָּאתוֹ וְאֶת עֹלָתוֹ:

καὶ προσοίσει ὁ ἱερεὺς ἔναντι κυρίου καὶ ποιήσει τὸ περὶ ἁμαρτίας αὐτοῦ καὶ τὸ ὁλοκαύτωμα αὐτοῦ

16 ܘܲܢܒܲܪܒ̣ܘܼܗܝ ܟܵܗܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܲܢܩܲܪܸܒ̣ ܚܛܵܗܹܗ ܘܝܲܩܕܹ̇ܗ ܫܲܠܡܵܐ.

quæ offeret sacerdos coram Domino, et faciet tam pro peccato, quam in holocaustum.

და მსხუერპლი მათი და შესაწირავი მათი. და მოიღოს იგი მღდელმან მან წინაშე უფლისა და ყოს იგი ცოდვისათჳს და მსხუერპლი იგი ყოვლად მწუარი მისი. 16

16 And the priest shall bring them before the LORD, and shall offer his sin offering, and his burnt offering:

יז. וְאֶת הָאַיִל יַעֲשֶׂה זֶבַח שְׁלָמִים לַיהוָֹה עַל סַל הַמַּצּוֹת וְעָשָׂה הַכֹּהֵן אֶת מִנְחָתוֹ וְאֶת נִסְכּוֹ:

καὶ τὸν κριὸν ποιήσει θυσίαν σωτηρίου κυρίῳ ἐπὶ τῷ κανῷ τῶν ἀζύμων καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς τὴν θυσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν σπονδὴν αὐτοῦ

17 ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܥܲܠ ܣܲܠܵܐ ܕܦܲܛܝܼܪܵܐ. ܘܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܟܵܗܢܵܐ ܣܡܝܼܕܹܗ ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ.

Arietem vero immolabit hostiam pacificam Domino, offerens simul canistrum azymorum, et libamenta quæ ex more debentur.

და ვერძი იგი ყოს შესაწირავად ცხორებისა მისისათჳს უფლისა ლანკლანსა მას თანა უცომოსა, და ყოს მღდელმან შესაწირავი იგი მისი და მსხუერპლი მისი. 17

17 And he shall offer the ram for a sacrifice of peace offerings unto the LORD, with the basket of unleavened bread: the priest shall offer also his meat offering, and his drink offering.

יח. וְגִלַּח הַנָּזִיר פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד אֶת רֹאשׁ נִזְרוֹ וְלָקַח אֶת שְׂעַר רֹאשׁ נִזְרוֹ וְנָתַן עַל הָאֵשׁ אֲשֶׁר תַּחַת זֶבַח הַשְּׁלָמִים:

καὶ ξυρήσεται ὁ ηὐγμένος παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου τὴν κεφαλὴν τῆς εὐχῆς αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσει τὰς τρίχας ἐπὶ τὸ πῦρ ὅ ἐστιν ὑπὸ τὴν θυσίαν τοῦ σωτηρίου

18 ܘܢܸܓ̣ܪܘܿܥ ܢܙܝܼܪܵܐ ܒܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ ܪܹܫܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ: ܘܢܸܣܲܒ̣ ܣܲܥܪܵܐ ܕܪܹܫܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ: ܘܢܲܪܡܹܐ ܒܢܘܼܪܵܐ ܕܲܬ̣ܚܹܝܬ̣ ܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ.

Tunc radetur nazaræus ante ostium tabernaculi fœderis cæsarie consecrationis suæ: tolletque capillos ejus, et ponet super ignem, qui est suppositus sacrificio pacificorum:

და დაიყჳნოს მლოცველმან მან კართა თანა კარვისა საწამებელისათა თავი ლოცვისა მისისაჲ და დადვას თმაჲ იგი ცეცხლსა მას, რომელ-იგი არს შესაწირავი მის ცხოვრებისაჲ. 18

18 And the Nazarite shall shave the head of his separation at the door of the tabernacle of the congregation, and shall take the hair of the head of his separation, and put it in the fire which is under the sacrifice of the peace offerings.

יט. וְלָקַח הַכֹּהֵן אֶת הַזְּרֹעַ בְּשֵׁלָה מִן הָאַיִל וְחַלַּת מַצָּה אַחַת מִן הַסַּל וּרְקִיק מַצָּה אֶחָד וְנָתַן עַל כַּפֵּי הַנָּזִיר אַחַר הִתְגַּלְּחוֹ אֶת נִזְרוֹ:

καὶ λήμψεται ὁ ἱερεὺς τὸν βραχίονα ἑφθὸν ἀπὸ τοῦ κριοῦ καὶ ἄρτον ἕνα ἄζυμον ἀπὸ τοῦ κανοῦ καὶ λάγανον ἄζυμον ἓν καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὰς χεῖρας τοῦ ηὐγμένου μετὰ τὸ ξυρήσασθαι αὐτὸν τὴν εὐχὴν αὐτοῦ

19 ܘܢܸܣܲܒ̣ ܟܵܗܢܵܐ ܕܪܵܥܵܐ ܒܲܫܝܼܠܵܐ ܡ̣ܢ ܕܸܟ݂ܪܵܐ: ܘܝܵܚܘܼܪܬܵܐ ܚܕܵܐ ܦܲܛܝܪܵܬܵܐ ܡ̣ܢ ܣܲܠܵܐ: ܘܠܸܓ̣ܢܵܐ ܚܲܕ݂ ܦܲܛܝܼܪܵܐ: ܘܲܢܣܝܼܡ ܥܲܠ ܐܝܼܕܵܘ̈ܗܝ ܕܲܢܙܝܼܪܵܐ ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܕܲܓ̣ܪܲܥ ܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ.

et armum coctum arietis, tortamque absque fermento unam de canistro, et laganum azymum unum, et tradet in manus nazaræi, postquam rasum fuerit caput ejus.

და მოიღოს მღდელმან მან მჴარი იგი მგბარი ვერძისა მისგან და პური ერთი უცომოჲ ლანკნისა მისგან და ლელანგოჲ უცომოჲ ერთი. და დაუდგას მღდელმან მან ჴელთა ზედა მის მლოცველისათა შემდგომად დაყჳნვისა თავისა მის ლოცვისა მისისა. 19

19 And the priest shall take the sodden shoulder of the ram, and one unleavened cake out of the basket, and one unleavened wafer, and shall put them upon the hands of the Nazarite, after the hair of his separation is shaven:

כ. וְהֵנִיף אוֹתָם הַכֹּהֵן תְּנוּפָה לִפְנֵי יְהוָֹה קֹדֶשׁ הוּא לַכֹּהֵן עַל חֲזֵה הַתְּנוּפָה וְעַל שׁוֹק הַתְּרוּמָה וְאַחַר יִשְׁתֶּה הַנָּזִיר יָיִן:

καὶ προσοίσει αὐτὰ ὁ ἱερεὺς ἐπίθεμα ἔναντι κυρίου ἅγιον ἔσται τῷ ἱερεῖ ἐπὶ τοῦ στηθυνίου τοῦ ἐπιθέματος καὶ ἐπὶ τοῦ βραχίονος τοῦ ἀφαιρέματος καὶ μετὰ ταῦτα πίεται ὁ ηὐγμένος οἶνον

20 ܘܢܸܦܪܘܿܫ ܐܸܢܘܿܢ ܟܵܗܢܵܐ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܠܟ݂ܵܗܢܵܐ: ܥܲܠ ܚܲܕ݂ܝܵܐ ܕܦܘܼܪܫܵܢܵܐ: ܘܥܲܠ ܫܵܩܵܐ ܕܦܘܼܪܫܵܢܵܐ: ܘܗܵܝܕܹ̇ܝܢ ܢܸܫܬܸ̇ܐ ܢܙܝܼܪܵܐ ܚܲܡܪܵܐ.

Susceptaque rursum ab eo, elevabit in conspectu Domini: et sanctificata sacerdotis erunt, sicut pectusculum, quod separari jussum est, et femur. Post hæc, potest bibere nazaræus vinum.

და შეწიროს იგი მღდელმან მან დასადებელად წინაშე უფლისა წმიდაჲ იყოს იგი მღდელისა, მკერდისაჲ მის დასადებელისაჲ და მჴრისაჲ მის შესაწირავისაჲ, და ამისა შემდგომად სუას მლოცველმან მან ღჳნოჲ. 20

20 And the priest shall wave them for a wave offering before the LORD: this is holy for the priest, with the wave breast and heave shoulder: and after that the Nazarite may drink wine.

כא. זֹאת תּוֹרַת הַנָּזִיר אֲשֶׁר יִדֹּר קָרְבָּנוֹ לַיהוָֹה עַל נִזְרוֹ מִלְּבַד אֲשֶׁר תַּשִּׂיג יָדוֹ כְּפִי נִדְרוֹ אֲשֶׁר יִדֹּר כֵּן יַעֲשֶׂה עַל תּוֹרַת נִזְרוֹ:

οὗτος ὁ νόμος τοῦ εὐξαμένου ὃς ἂν εὔξηται κυρίῳ δῶρον αὐτοῦ κυρίῳ περὶ τῆς εὐχῆς χωρὶς ὧν ἂν εὕρῃ ἡ χεὶρ αὐτοῦ κατὰ δύναμιν τῆς εὐχῆς αὐτοῦ ἣν ἂν εὔξηται κατὰ νόμον ἁγνείας

21 ܗܵܢܵܘ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܵܐ ܕܢܵܕܲܪ ܠܡܵܪܝܵܐ ܒܘܼܪܒܵܢܵܐ ܥܲܠ ܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ: ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܣܵܦܩܵܐ ܒܐܝܼܕ݂ܵܘ̈ܗܝ. ܐܲܝܟ݂ ܡܸܣܲܬ̣ ܢܸܕ݂ܪܵܐ ܕܲܢܕܲܪ: ܗܵܟܢܵܐ ܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܥܲܠ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ.

Ista est lex nazaræi, cum voverit oblationem suam Domino tempore consecrationis suæ, exceptis his, quæ invenerit manus ejus: juxta quod mente devoverat, ita faciet ad perfectionem sanctificationis suæ.

ესე არს შჯული მლოცველისა მის, რაოდენიცა აღუთქუა უფალსა ძღუენი ლოცვისა მისისათჳს თჳნიერ მისა, რომელი-რაჲ პოვოს ჴელმან მისმან ძალისაებრ აღთქმისა მისისა, რაოდენიცა აღუთქუას შჯულისა მისებრ უმეცრებისა მისისა უფლისა მიმართ. 21

21 This is the law of the Nazarite who hath vowed, and of his offering unto the LORD for his separation, beside that that his hand shall get: according to the vow which he vowed, so he must do after the law of his separation.

כב. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר:

καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

22 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ.

Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:

ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 22

22 And the LORD spake unto Moses, saying,

כג. דַּבֵּר אֶל אַהֲרֹן וְאֶל בָּנָיו לֵאמֹר כֹּה תְבָרֲכוּ אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אָמוֹר לָהֶם:

λάλησον Ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ λέγων οὕτως εὐλογήσετε τοὺς υἱοὺς Ισραηλ λέγοντες αὐτοῖς καὶ ἐπιθήσουσιν τὸ ὄνομά μου ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ισραηλ καὶ ἐγὼ κύριος εὐλογήσω αὐτούς

23 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܐܲܗܪܘܿܢ ܘܥܲܡ ܒܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܗ̤ܘܲܝܬ̇ܘܿܢ ܡܒܲܪܟ݂ܝܼܢ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܐܸܡܲܪܘ ܠܗܘܿܢ.

Loquere Aaron et filiis ejus: Sic benedicetis filiis Israël, et dicetis eis:

ეტყოდე აჰრონს და ძეთა მისთა და არქუ მათ, და დადვან სახელი ჩემი ძეთა ზედა ისრაჱლისათა და მე, უფალმან, ვაკურთხნე იგინი. 23

23 Speak unto Aaron and unto his sons, saying, On this wise ye shall bless the children of Israel, saying unto them,

כד. יְבָרֶכְךָ יְהוָֹה וְיִשְׁמְרֶךָ:

εὐλογήσαι σε κύριος καὶ φυλάξαι σε

24 ܢܒܲܪܟ݂ܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܘܲܢܢܲܛܪܵܟ݂.

Benedicat tibi Dominus, et custodiat te.

გაკურთხენ შენ უფალმან და დაგიცევინ შენ. 24

24 The LORD bless thee, and keep thee:

כה. יָאֵר יְהוָֹה פָּנָיו אֵלֶיךָ וִיחֻנֶּךָּ:

ἐπιφάναι κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ ἐλεήσαι σε

25 ܢܲܢܗܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܦܵܘ̈ܗܝ ܥܠܲܝܟ ܘܢܲܚܹܝܟ݂.

Ostendat Dominus faciem suam tibi, et misereatur tui.

გამოაჩინენ პირი მისი შენ ზედა და გაკურთხენ შენ. 25

25 The LORD make his face shine upon thee, and be gracious unto thee:

כו. יִשָּׂא יְהוָֹה פָּנָיו אֵלֶיךָ וְיָשֵׂם לְךָ שָׁלוֹם:

ἐπάραι κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ δῴη σοι εἰρήνην

26 ܢܪܝܼܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܦܵܘ̈ܗܝ ܥܠܲܝܟ ܘܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܵܟ݂ ܫܠܵܡܵܐ.

Convertat Dominus vultum suum ad te, et det tibi pacem.

მოაქციენ უფალმან პირი მისი შენ ზედა და მოგეცინ შენ მშჳდობაჲ. 26

26 The LORD lift up his countenance upon thee, and give thee peace.

כז. וְשָׂמוּ אֶת שְׁמִי עַל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַאֲנִי אֲבָרֲכֵם:

27 ܘܲܢܣܝܼܡܘܼܢ ܫܹܡܝ ܥܲܠ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܢܵܐ ܐܹܒܲܪܸܟ݂ ܐܸܢܘܿܢ.

Invocabuntque nomen meum super filios Israël, et ego benedicam eis.

deest

27 And they shall put my name upon the children of Israel, and I will bless them.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=7035d74f-9911-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display