Bibliotheca Polyglotta

1 And the LORD spake unto Moses in the wilderness of Sinai, in the first month of the second year after they were come out of the land of Egypt, saying,

ב. וְיַעֲשׂוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל אֶת הַפָּסַח בְּמוֹעֲדוֹ:

εἰπὸν καὶ ποιείτωσαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ τὸ πασχα καθ᾽ ὥραν αὐτοῦ

2 ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܦܸܨܚܵܐ ܒܙܲܒ̣ܢܵܐ.

Faciant filii Israël Phase in tempore suo,

არქუ და ყონ ძეთა ისრაჱლისათა ვნებაჲ ჟამსა თჳსსა. 2

2 Let the children of Israel also keep the passover at his appointed season.

ג. בְּאַרְבָּעָה עָשָׂר יוֹם בַּחֹדֶשׁ הַזֶּה בֵּין הָעַרְבַּיִם תַּעֲשׂוּ אֹתוֹ בְּמֹעֲדוֹ כְּכָל חֻקֹּתָיו וּכְכָל מִשְׁפָּטָיו תַּעֲשׂוּ אֹתוֹ:

τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου πρὸς ἑσπέραν ποιήσεις αὐτὸ κατὰ καιρούς κατὰ τὸν νόμον αὐτοῦ καὶ κατὰ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ ποιήσεις αὐτό

3 ܒܐܲܪܒܲܥܸܣܪܵܐ ܒܝܲܪܚܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܒܹܝܬ̣ ܪܲܡܫܹܐ ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢܹܗ ܒܙܲܒ̣ܢܹܗ. ܐܲܝܟ݂ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩܕܵܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܐܲܝܟ݂ ܟܠܗܘܿܢ ܕܝܼܢܵܘ̈ܗܝ ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢܹܗ.

quartadecima die mensis hujus ad vesperam, juxta omnes cæremonias et justificationes ejus.

მეათოთხმეტესა დღესა თთჳსა მის პირველისასა, მიმწუხრი, ყონ იგი ჟამისაებრ და შჯულისა მისისა, მეტყველებისაებრ მისისა ყონ იგი. 3

3 In the fourteenth day of this month, at even, ye shall keep it in his appointed season: according to all the rites of it, and according to all the ceremonies thereof, shall ye keep it.

ד. וַיְדַבֵּר משֶׁה אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לַעֲשׂת הַפָּסַח:

καὶ ἐλάλησεν Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ ποιῆσαι τὸ πασχα

4 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܕܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܦܸܨܚܵܐ.

Præcepitque Moyses filiis Israël ut facerent Phase.

და ეტყოდა უფალი ძეთა ისრაჱლისათა ყოფად ვნებისა. 4

4 And Moses spake unto the children of Israel, that they should keep the passover.

ה. וַיַּעֲשׂוּ אֶת הַפֶּסַח בָּרִאשׁוֹן בְּאַרְבָּעָה עָשָׂר יוֹם לַחֹדֶשׁ בֵּין הָעַרְבַּיִם בְּמִדְבַּר סִינָי כְּכֹל אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה כֵּן עָשׂוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל:

ἐναρχομένου τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς ἐν τῇ ἐρήμῳ τοῦ Σινα καθὰ συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ οὕτως ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ

5 ܘܲܥܒܲܕ݂ܘ ܦܸܨܚܵܐ ܒܐܲܪܒܲܥܸܣܪܵܐ ܒܝܲܪܚܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܵܐ: ܒܹܝܬ̣ ܪܲܡܫܹܐ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܣܝܼܢܲܝ: ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܥ̣ܒܲܕ݂ܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Qui fecerunt tempore suo, quartadecima die mensis ad vesperam, in monte Sinai. Juxta omnia quæ mandaverat Dominus Moysi, fecerunt filii Israël.

დასაბამისა მეათოთხმეტესა დღესა თთჳსა მის პირველისასა უდაბნოსა მას სინაჲსასა, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს, ეგრეთ ყვეს ძეთა ისრაჱლისათა. 5

5 And they kept the passover on the fourteenth day of the first month at even in the wilderness of Sinai: according to all that the LORD commanded Moses, so did the children of Israel.

ו. וַיְהִי אֲנָשִׁים אֲשֶׁר הָיוּ טְמֵאִים לְנֶפֶשׁ אָדָם וְלֹא יָכְלוּ לַעֲשׂת הַפֶּסַח בַּיּוֹם הַהוּא וַיִּקְרְבוּ לִפְנֵי משֶׁה וְלִפְנֵי אַהֲרֹן בַּיּוֹם הַהוּא:

καὶ παρεγένοντο οἱ ἄνδρες οἳ ἦσαν ἀκάθαρτοι ἐπὶ ψυχῇ ἀνθρώπου καὶ οὐκ ἠδύναντο ποιῆσαι τὸ πασχα ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ προσῆλθον ἐναντίον Μωυσῆ καὶ Ααρων ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ

6 ܘܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܛܲܡܐܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܒܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ: ܠܵܐ ܐܸܫܟܲܚܘ ܠܡܸܥܒܲܕ݂ ܦܸܨܚܵܐ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ̇: ܘܲܩܪܸܒ̣ܘ ܩܕ݂ܵܡ ܡܘܼܫܹܐ ܘܲܩܕ݂ܵܡ ܐܲܗܪܘܿܢ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ̇.

Ecce autem quidam immundi super anima hominis, qui non poterant facere Phase in die illo, accedentes ad Moysen et Aaron,

და მოვიდეს კაცნი იგი, რომელნი იყუნეს არაწმიდა სულითა კაცისაჲთა და ვერ ეძლო ყოფად ვნებისა მას დღესა შინა: და მოვიდეს წინაშე მოსესა და აჰრონისსა მას დღესა. 6

6 And there were certain men, who were defiled by the dead body of a man, that they could not keep the passover on that day: and they came before Moses and before Aaron on that day:

ז. וַיֹּאמְרוּ הָאֲנָשִׁים הָהֵמָּה אֵלָיו אֲנַחְנוּ טְמֵאִים לְנֶפֶשׁ אָדָם לָמָּה נִגָּרַע לְבִלְתִּי הַקְרִיב אֶת קָרְבַּן יְהֹוָה בְּמֹעֲדוֹ בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל:

καὶ εἶπαν οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι πρὸς αὐτόν ἡμεῖς ἀκάθαρτοι ἐπὶ ψυχῇ ἀνθρώπου μὴ οὖν ὑστερήσωμεν προσενέγκαι τὸ δῶρον κυρίῳ κατὰ καιρὸν αὐτοῦ ἐν μέσῳ υἱῶν Ισραηλ

7 ܘܐܵܡܪܝܼܢ ܠܗܘܿܢ ܗܵܢܘܿܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ: ܚܢܲܢ ܛܲܡܐܝܼܢܲܢ ܒܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ: ܠܡܵܢܵܐ ܡܸܬ̣ܟ̇ܠܹܝܢ ܚ̄ܢܲܢ: ܘܠܵܐ ܡܩܲܪܒ̣ܝܼܢܲܢ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܒܙܲܒ̣ܢܹܗ ܒܲܝܢܵܬ̣ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

dixerunt eis: Immundi sumus super anima hominis: quare fraudamur ut non valeamus oblationem offerre Domino in tempore suo inter filios Israël?

და ჰრქუეს მათ კაცთა მათ: ჩუენ არაწმიდა ვართ სულითა კაცისაჲთა, ნუ დააკლებთ შეწირვად მსხუერპლსა უფლისასა ჟამსა თჳსსა შორის ძეთა ისრაჱლისათა. 7

7 And those men said unto him, We are defiled by the dead body of a man: wherefore are we kept back, that we may not offer an offering of the LORD in his appointed season among the children of Israel?

ח. וַיֹּאמֶר אֲלֵהֶם משֶׁה עִמְדוּ וְאֶשְׁמְעָה מַה יְּצַוֶּה יְהֹוָה לָכֶם:

καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς Μωυσῆς στῆτε αὐτοῦ καὶ ἀκούσομαι τί ἐντελεῖται κύριος περὶ ὑμῶν

8 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ: ܩܘܼܡܘ ܥܲܠ ܕܘܼܟ̇ܬ̣ܟ݂ܘܿܢ: ܘܐܸܫܡܲܥ ܡܵܢܵܐ ܦܵܩܹ̇ܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܥܠܲܝܟ̇ܘܿܢ.

Quibus respondit Moyses: State ut consulam quid præcipiat Dominus de vobis.

და ჰრქუა მათ მოსე: დეგით მანდა და ვისმინო, რაჲ მათ უბრძანოს უფალმან თქუენთჳს. 8

8 And Moses said unto them, Stand still, and I will hear what the LORD will command concerning you.

ט. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר:

καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

9 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ.

Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:

და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 9

9 And the LORD spake unto Moses, saying,

י. דַּבֵּר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר אִישׁ אִישׁ כִּי יִהְיֶה טָמֵא לָנֶפֶשׁ אוֹ בְדֶרֶךְ רְחֹקָה לָכֶם אוֹ לְדֹרֹתֵיכֶם וְעָשָׂה פֶסַח לַיהֹוָה:

λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ λέγων ἄνθρωπος ἄνθρωπος ὃς ἐὰν γένηται ἀκάθαρτος ἐπὶ ψυχῇ ἀνθρώπου ἢ ἐν ὁδῷ μακρὰν ὑμῖν ἢ ἐν ταῖς γενεαῖς ὑμῶν καὶ ποιήσει τὸ πασχα κυρίῳ

10 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܓܒܲܪ ܓܒܲܪ ܟܲܕ݂ ܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܒܢܲܦ̮ܫܵܐ: ܐܵܘ ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܪܚܝܼܩܬܵܐ: ܐܵܘ ܒܕܲܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܦܸܨܚܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ.

Loquere filiis Israël: Homo, qui fuerit immundus super anima, sive in via procul in gente vestra, faciat Phase Domino

ეტყოდე ძეთა ისრაჱლისათა და არქუ: კაცი, რომელი იყოს არაწმიდა სულითა კაცისაჲთა, გინათუ შორსა გზასა იყოს თქვენგანი ნათესავთა შორის თქუენთა და ყოს ვნებაჲ უფლისა, 10

10 Speak unto the children of Israel, saying, If any man of you or of your posterity shall be unclean by reason of a dead body, or be in a journey afar off, yet he shall keep the passover unto the LORD.

יא. בַּחֹדֶשׁ הַשֵּׁנִי בְּאַרְבָּעָה עָשָׂר יוֹם בֵּין הָעַרְבַּיִם יַעֲשׂוּ אֹתוֹ עַל מַצּוֹת וּמְרֹרִים יֹאכְלֻהוּ:

ἐν τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τὸ πρὸς ἑσπέραν ποιήσουσιν αὐτό ἐπ᾽ ἀζύμων καὶ πικρίδων φάγονται αὐτό

11 ܒܐܲܪܒܲܥܸܣܪܵܐ ܒܝܲܪܚܵܐ ܕܲܬ̣ܪܹܝܢ: ܒܹܝܬ̣ ܪܲܡܫܹܐ ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢܹܗ: ܥܲܠ ܦܲܛܝܼܪܵܐ ܘܲܡܪܵܪܹ̈ܐ ܢܹܐܟ݂ܠܘܼܢܹܗ.

in mense secundo, quartadecima die mensis ad vesperam. Cum azymis et lactucis agrestibus comedent illud:

თთუესა მას მეორესა, მეათოთხმეტესა დღესა, მიმწური, ყონ იგი, უცომოსა თანა ველისყრდელითა ჭამონ იგი. 11

11 The fourteenth day of the second month at even they shall keep it, and eat it with unleavened bread and bitter herbs.

יב. לֹא יַשְׁאִירוּ מִמֶּנּוּ עַד בֹּקֶר וְעֶצֶם לֹא יִשְׁבְּרוּ בוֹ כְּכָל חֻקַּת הַפֶּסַח יַעֲשׂוּ אֹתוֹ:

οὐ καταλείψουσιν ἀπ᾽ αὐτοῦ εἰς τὸ πρωὶ καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψουσιν ἀπ᾽ αὐτοῦ κατὰ τὸν νόμον τοῦ πασχα ποιήσουσιν αὐτό

12 ܘܠܵܐ ܢܵܘܬ̇ܪܘܼܢ ܡܸܢܹܗ ܠܨܲܦܪܵܐ: ܘܓܲܪܡܵܐ ܠܵܐ ܢܸܬ̣ܒ̇ܪܘܼܢ ܒܹܗ: ܐܲܝܟ݂ ܟܠܹܗ ܦܘܼܩܕܵܢܵܐ ܕܦܸܨܚܵܐ ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢܹܗ.

non relinquent ex eo quippiam usque mane, et os ejus non confringent: omnem ritum Phase observabunt.

და არა დაუტეონ მისგანი განთიადმდე და ძუალი არა განტეხონ მისგანი, შჯულისა მისებრ ვნებისა ყონ იგი. 12

12 They shall leave none of it unto the morning, nor break any bone of it: according to all the ordinances of the passover they shall keep it.

יג. וְהָאִישׁ אֲשֶׁר הוּא טָהוֹר וּבְדֶרֶךְ לֹא הָיָה וְחָדַל לַעֲשׂוֹת הַפֶּסַח וְנִכְרְתָה הַנֶּפֶשׁ הַהִוא מֵעַמֶּיהָ כִּי קָרְבַּן יְהֹוָה לֹא הִקְרִיב בְּמֹעֲדוֹ חֶטְאוֹ יִשָּׂא הָאִישׁ הַהוּא:

καὶ ἄνθρωπος ὃς ἐὰν καθαρὸς ᾖ καὶ ἐν ὁδῷ μακρᾷ οὐκ ἔστιν καὶ ὑστερήσῃ ποιῆσαι τὸ πασχα ἐξολεθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς ὅτι τὸ δῶρον κυρίῳ οὐ προσήνεγκεν κατὰ τὸν καιρὸν αὐτοῦ ἁμαρτίαν αὐτοῦ λήμψεται ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος

13 ܘܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܲܕ݂ܟܸܐ ܗ̄ܘ̣ ܘܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܒܐܘܼܪܚܵܐ: ܘܠܵܐ ܥ̣ܒܲܕ݂ ܦܸܨܚܵܐ ܒܙܲܒ̣ܢܹܗ: ܬܹܐܒܲܕ݂ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܗܵܝ̇ ܡ̣ܢ ܥܲܡܵܗ̇: ܥܲܠ ܕܠܵܐ ܩܲܪܸܒ̣ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܒܙܲܒ̣ܢܹܗ: ܚܛܵܗܵܐ ܢܩܲܒܸ̇ܠ ܓܒ̣ܪܵܐ ܗܵܘ̇.

Si quis autem et mundus est, et in itinere non fuit, et tamen non fecit Phase, exterminabitur anima illa de populis suis, quia sacrificium Domino non obtulit tempore suo: peccatum suum ipse portabit.

და კაცი, რომელი წმიდა იყოს და გზასა შოვრსა არა იყოს და დააკლოს ყოფად ვნებაჲ, მოიჴოცოს სული იგი შორის ერისა თჳსისა, რამეთუ მსხუერპლი უფლისა არა შეწირა ჟამსა თჳსსა, ცოდვაჲ მოიღოს კაცმან მან. 13

13 But the man that is clean, and is not in a journey, and forbeareth to keep the passover, even the same soul shall be cut off from among his people: because he brought not the offering of the LORD in his appointed season, that man shall bear his sin.

יד. וְכִי יָגוּר אִתְּכֶם גֵּר וְעָשָׂה פֶסַח לַיהֹוָה כְּחֻקַּת הַפֶּסַח וּכְמִשְׁפָּטוֹ כֵּן יַעֲשֶׂה חֻקָּה אַחַת יִהְיֶה לָכֶם וְלַגֵּר וּלְאֶזְרַח הָאָרֶץ:

ἐὰν δὲ προσέλθῃ πρὸς ὑμᾶς προσήλυτος ἐν τῇ γῇ ὑμῶν καὶ ποιήσει τὸ πασχα κυρίῳ κατὰ τὸν νόμον τοῦ πασχα καὶ κατὰ τὴν σύνταξιν αὐτοῦ ποιήσει αὐτό νόμος εἷς ἔσται ὑμῖν καὶ τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ αὐτόχθονι τῆς γῆς

14 ܘܟܲܕ݂ ܡܸܥܡܲܪ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܐܲܝܢܵܐ ܕܡܸܬ̣ܦܢܸܐ ܠܘܵܬ̣ܝ: ܘܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܦܸܨܚܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ. ܐܲܝܟ݂ ܦܘܼܩܕܵܢܵܐ ܕܦܸܨܚܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܕܝܼܢܵܘ̈ܗܝ ܗܵܟܲܢܵܐ ܢܸܥܒܸ̇ܕ݂: ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܘܠܲܐܝܢܵܐ ܕܡܸܬ̣ܦܢܸܐ ܠܘܵܬ̣ܝ: ܘܲܠܥܵܡܘܿܪܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܐ.

Peregrinus quoque et advena si fuerint apud vos, facient Phase Domino juxta cæremonias et justificationes ejus. Præceptum idem erit apud vos tam advenæ quam indigenæ.

უკუეთუ მოვიდეს მწირი ქუეყანასა თქუენსა და ყოს ვნებაჲ უფლისა შჯულისა მისებრ ვნებისა, მსგავსად ბრძანებისა მისისა ყოს იგი. შჯული ერთი იყავნ თქუენი მწირისაჲ და მსოფლელისა მის ქუეყანისაჲ. 14

14 And if a stranger shall sojourn among you, and will keep the passover unto the LORD; according to the ordinance of the passover, and according to the manner thereof, so shall he do: ye shall have one ordinance, both for the stranger, and for him that was born in the land.

טו. וּבְיוֹם הָקִים אֶת הַמִּשְׁכָּן כִּסָּה הֶעָנָן אֶת הַמִּשְׁכָּן לְאֹהֶל הָעֵדֻת וּבָעֶרֶב יִהְיֶה עַל הַמִּשְׁכָּן כְּמַרְאֵה אֵשׁ עַד בֹּקֶר:

καὶ τῇ ἡμέρᾳ ᾗ ἐστάθη ἡ σκηνή ἐκάλυψεν ἡ νεφέλη τὴν σκηνήν τὸν οἶκον τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ ἑσπέρας ἦν ἐπὶ τῆς σκηνῆς ὡς εἶδος πυρὸς ἕως πρωί

15 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܩܵܡ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܟܲܣܝܲܬ̤ ܥܢܵܢܵܐ ܠܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܠܲܐܦܲܝ̈ ܬܲܪܥܵܐ ܕܣܵܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ: ܘܲܒ̣ܪܲܡܫܵܐ ܗܵܘܹ̇ܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܥܲܠ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܐܲܝܟ݂ ܚܸܙܘܵܐ ܕܢܘܼܪܵܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܨܲܦܪܵܐ.

Igitur die qua erectum est tabernaculum, operuit illud nubes. A vespere autem super tentorium erat quasi species ignis usque mane.

დღესა მას, რომელსა აღემართა კარავი იგი, დაფარა ღრუბელმან კარავი იგი სახლი წამებისაჲ და მწუხრად-მწუხრად არნ კარავსა მას ზედა, ვითარცა ხილვაჲ ცეცხლისაჲ ვიდრე განთიადადმდე. 15

15 And on the day that the tabernacle was reared up the cloud covered the tabernacle, namely, the tent of the testimony: and at even there was upon the tabernacle as it were the appearance of fire, until the morning.

טז. כֵּן יִהְיֶה תָמִיד הֶעָנָן יְכַסֶּנּוּ וּמַרְאֵה אֵשׁ לָיְלָה:

οὕτως ἐγίνετο διὰ παντός ἡ νεφέλη ἐκάλυπτεν αὐτὴν ἡμέρας καὶ εἶδος πυρὸς τὴν νύκτα

16 ܘܗܵܟܲܢܵܐ ܗܵܘܹ̇ܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐܝܼܬ̣: ܘܲܥܢܵܢܵܐ ܡܟܲܣܝܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܬ̣ ܠܹܗ ܒܐܝܼܡܵܡܵܐ: ܘܚܸܙܘܵܐ ܕܢܘܼܪܵܐ ܒܠܸܠܝܵܐ.

Sic fiebat jugiter: per diem operiebat illud nubes, et per noctem quasi species ignis.

ესრეთ იყო მას, ღრუბელი ჰფარვიდა მას დღისი და ხილვაჲ იგი ცეცხლისაჲ - ღამე. 16

16 So it was alway: the cloud covered it by day, and the appearance of fire by night.

יז. וּלְפִי הֵעָלוֹת הֶעָנָן מֵעַל הָאֹהֶל וְאַחֲרֵי כֵן יִסְעוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וּבִמְקוֹם אֲשֶׁר יִשְׁכָּן שָׁם הֶעָנָן שָׁם יַחֲנוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל:

καὶ ἡνίκα ἀνέβη ἡ νεφέλη ἀπὸ τῆς σκηνῆς καὶ μετὰ ταῦτα ἀπῆραν οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ ἐν τῷ τόπῳ οὗ ἂν ἔστη ἡ νεφέλη ἐκεῖ παρενέβαλον οἱ υἱοὶ Ισραηλ

17 ܘܐܸܡܲܬ̣ܝ ܕܣܵܠܩܵܐ ܥܢܵܢܵܐ ܡ̣ܢ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܒܵܬܲܪܟܸ̇ܢ ܫܵܩܠܝܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. ܘܒܲܐܬ̣ܪܵܐ ܕܫܵܪܝܵܐ ܒܹܗ ܥܢܵܢܵܐ: ܬܲܡܵܢ ܫܵܪܹܝܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Cumque ablata fuisset nubes, quæ tabernaculum protegebat, tunc proficiscebantur filii Israël: et in loco ubi stetisset nubes, ibi castrametabantur.

და რაჟამს აღიმაღლის ღრუბელმან კარვისა მისგან, ამისა შემდგომად წარიტრიან ძენი ისრაჱლისანი და ადგილსა მას, რომელსა დადგის ღრუბელი იგი, მუნ დაიბანაკიან ძეთა ისრაჱლისათა. 17

17 And when the cloud was taken up from the tabernacle, then after that the children of Israel journeyed: and in the place where the cloud abode, there the children of Israel pitched their tents.

יח. עַל פִּי יְהֹוָה יִסְעוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְעַל פִּי יְהֹוָה יַחֲנוּ כָּל יְמֵי אֲשֶׁר יִשְׁכֹּן הֶעָנָן עַל הַמִּשְׁכָּן יַחֲנוּ:

διὰ προστάγματος κυρίου παρεμβαλοῦσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ διὰ προστάγματος κυρίου ἀπαροῦσιν πάσας τὰς ἡμέρας ἐν αἷς σκιάζει ἡ νεφέλη ἐπὶ τῆς σκηνῆς παρεμβαλοῦσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ

18 ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܫܵܩܠܝܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܲܒ̣ܡܸܠܲܬ̤ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܫܵܪܹܝܢ. ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܫܵܪܝܵܐ ܥܢܵܢܵܐ ܥܲܠ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܫܵܪܹܝܢ.

Ad imperium Domini proficiscebantur, et ad imperium illius figebant tabernaculum. Cunctis diebus quibus stabat nubes super tabernaculum, manebant in eodem loco:

ბრძანებითა უფლისაჲთა დაიბანაკიან ძეთა ისრაჱლისათა და ბრძანებითა უფლისაჲთა აღიძრნიან. 18

18 At the commandment of the LORD the children of Israel journeyed, and at the commandment of the LORD they pitched: as long as the cloud abode upon the tabernacle they rested in their tents.

יט. וּבְהַאֲרִיךְ הֶעָנָן עַל הַמִּשְׁכָּן יָמִים רַבִּים וְשָׁמְרוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל אֶת מִשְׁמֶרֶת יְהֹוָה וְלֹא יִסָּעוּ:

καὶ ὅταν ἐφέλκηται ἡ νεφέλη ἐπὶ τῆς σκηνῆς ἡμέρας πλείους καὶ φυλάξονται οἱ υἱοὶ Ισραηλ τὴν φυλακὴν τοῦ θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἐξάρωσιν

19 ܘܡܵܐ ܕܡܲܓ̇ܪܵܐ ܥܢܵܢܵܐ ܥܲܠ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܣܲܓ̇ܝܼ̈ܐܹܐ: ܢܵܛܪܝܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡܲܛܲܪܬܹ̇ܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܘܠܵܐ ܫܵܩܠܝܼܢ.

et si evenisset ut multo tempore maneret super illud, erant filii Israël in excubiis Domini, et non proficiscebantur

ყოველთა დღეთა, რაოდენთა აგრილობნ ღრუბელი კარავსა მას ზედა, დაიბანაკიან ძეთა ისრაჱლისათა და ოდეს დაადგრის ღრუბელი იგი მრავალ დღე, დაიცვიან საცოჲ იგი ღმრთისა და არა აღიძრნიან. 19

19 And when the cloud tarried long upon the tabernacle many days, then the children of Israel kept the charge of the LORD, and journeyed not.

כ. וְיֵשׁ אֲשֶׁר יִהְיֶה הֶעָנָן יָמִים מִסְפָּר עַל הַמִּשְׁכָּן עַל פִּי יְהֹוָה יַחֲנוּ וְעַל פִּי יְהֹוָה יִסָּעוּ:

καὶ ἔσται ὅταν σκεπάσῃ ἡ νεφέλη ἡμέρας ἀριθμῷ ἐπὶ τῆς σκηνῆς διὰ φωνῆς κυρίου παρεμβαλοῦσιν καὶ διὰ προστάγματος κυρίου ἀπαροῦσιν

20 ܘܐܝܼܬ̣ ܙܲܒ̣ܢܵܐ ܕܗܵܘܝܵܐ ܥܢܵܢܵܐ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܡܲܟ̇ܝܼܟ݂ܵܐ ܥܲܠ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܫܵܪܹܝܢ: ܘܲܒ̣ܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܫܵܩܠܝܼܢ.

quot diebus fuisset nubes super tabernaculum. Ad imperium Domini erigebant tentoria, et ad imperium illius deponebant.

და იყოს, ოდეს აგრილობნ ღრუბელი დღეთა მათ, რიცხჳთ კარავსა ზედა სიტყჳთა უფლისათა დაიბანაკიან და სიტყჳთა უფლისაჲთა აღიძრნიან. 20

20 And so it was, when the cloud was a few days upon the tabernacle; according to the commandment of the LORD they abode in their tents, and according to the commandment of the LORD they journeyed.

כא. וְיֵשׁ אֲשֶׁר יִהְיֶה הֶעָנָן מֵעֶרֶב עַד בֹּקֶר וְנַעֲלָה הֶעָנָן בַּבֹּקֶר וְנָסָעוּ אוֹ יוֹמָם וָלַיְלָה וְנַעֲלָה הֶעָנָן וְנָסָעוּ:

καὶ ἔσται ὅταν γένηται ἡ νεφέλη ἀφ᾽ ἑσπέρας ἕως πρωὶ καὶ ἀναβῇ ἡ νεφέλη τὸ πρωί καὶ ἀπαροῦσιν ἡμέρας ἢ νυκτός

21 ܘܐܝܼܬ̣ ܙܲܒ̣ܢܵܐ ܕܗܵܘܝܵܐ ܥܢܵܢܵܐ ܥܲܠ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܡ̣ܢ ܪܲܡܫܵܐ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܨܲܦܪܵܐ: ܘܣܵܠܩܵܐ ܥܢܵܢܵܐ ܒܨܲܦܪܵܐ ܘܫܵܩܠܝܼܢ: ܐܵܘ ܐܝܼܡܵܡܵܐ ܐܵܘ ܠܸܠܝܵܐ ܣܵܠܩܵܐ ܥܢܵܢܵܐ: ܘܫܵܩܠܝܼܢ.

Si fuisset nubes a vespere usque mane, et statim diluculo tabernaculum reliquisset, proficiscebantur: et si post diem et noctem recessisset, dissipabant tentoria.

და არნ, ოდეს ფგან ღრუბელი იგი მწუხრითგან და ვიდრე განთიადმდე. 21

21 And so it was, when the cloud abode from even unto the morning, and that the cloud was taken up in the morning, then they journeyed: whether it was by day or by night that the cloud was taken up, they journeyed.

כב. אוֹ יֹמַיִם אוֹ חֹדֶשׁ אוֹ יָמִים בְּהַאֲרִיךְ הֶעָנָן עַל הַמִּשְׁכָּן לִשְׁכֹּן עָלָיו יַחֲנוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל וְלֹא יִסָּעוּ וּבְהֵעָלֹתוֹ יִסָּעוּ:

μηνὸς ἡμέρας πλεοναζούσης τῆς νεφέλης σκιαζούσης ἐπ᾽ αὐτῆς παρεμβαλοῦσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ οὐ μὴ ἀπάρωσιν

22 ܐܵܘ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ: ܐܵܘ ܝܲܪ̈ܚܹܐ: ܐܵܘ ܥܸܕܵܢ ܒܥܸܕܵܢ: ܟܡܵܐ ܕܡܲܓ̇ܪܵܐ ܥܢܵܢܵܐ ܠܡܸܫܪܵܐ ܥܲܠ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܫܵܪܹܝܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܘܠܵܐ ܫܵܩܠܝܼܢ: ܘܡܵܐ ܕܣܸܠܩܲܬ̤ ܥܢܵܢܵܐ ܫܵܩܠܝܼܢ.

Si vero biduo aut uno mense vel longiori tempore fuisset super tabernaculum, manebant filii Israël in eodem loco, et non proficiscebantur: statim autem ut recessisset, movebant castra.

და უკუეთუ აღვიდეს ღრუბელი იგი განთიად, იტრნიან, დღისი გინა ღამე, ოდეს წარვიდეს ღრუბელი იგი, წარიტრნიან. უკუეთუ თთუეთა დღეთამდე გამრავლდის ღრუბელი იგი და აგრილობნ მას ზედა, დაადგრიან ძენი ისრაჱლისანი და არა იტრნიან. 22

22 Or whether it were two days, or a month, or a year, that the cloud tarried upon the tabernacle, remaining thereon, the children of Israel abode in their tents, and journeyed not: but when it was taken up, they journeyed.

כג. עַל פִּי יְהֹוָה יַחֲנוּ וְעַל פִּי יְהֹוָה יִסָּעוּ אֶת מִשְׁמֶרֶת יְהֹוָה שָׁמָרוּ עַל פִּי יְהֹוָה בְּיַד משֶׁה:

ὅτι διὰ προστάγματος κυρίου ἀπαροῦσιν τὴν φυλακὴν κυρίου ἐφυλάξαντο διὰ προστάγματος κυρίου ἐν χειρὶ Μωυσῆ

23 ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܫܵܪܹܝܢ: ܘܲܒ̣ܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܫܵܩܠܝܼܢ: ܘܡܲܛܲܪܬܹ̇ܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܢܵܛܪܝܼܢ: ܐܲܝܟ݂ ܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܡܘܼܫܹܐ.

Per verbum Domini figebant tentoria, et per verbum illius proficiscebantur: erantque in excubiis Domini juxta imperium ejus per manum Moysi.

რამეთუ ბრძანებითა უფლისათა, იტრვოდეს და საცოსა უფლისასა იმარხჳდეს ბრძანებითა უფლისათა ჴელითა მოსესითა. 23

23 At the commandment of the LORD they rested in the tents, and at the commandment of the LORD they journeyed: they kept the charge of the LORD, at the commandment of the LORD by the hand of Moses.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=707da991-9911-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display