Bibliotheca Polyglotta

ב. וַיִּלֹּנוּ עַל משֶׁה וְעַל אַהֲרֹן כֹּל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיֹּאמְרוּ אֲלֵהֶם כָּל הָעֵדָה לוּ מַתְנוּ בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם אוֹ בַּמִּדְבָּר הַזֶּה לוּ מָתְנוּ:

καὶ διεγόγγυζον ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ααρων πάντες οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ εἶπαν πρὸς αὐτοὺς πᾶσα ἡ συναγωγή ὄφελον ἀπεθάνομεν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἢ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ εἰ ἀπεθάνομεν

2 ܘܲܪܛܲܢܘ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ̇ ܥܲܠ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܥܲܠ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܟܠܗܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ. ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܗܘܿܢ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܐܸܫܬ̇ܘܿܦ ܕܹܝܢ ܡܝܼܬܲܢ ܒܐܝܼܕܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ: ܐܵܘ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ ܐܸܫܬ̇ܘܿܦ ܕܹܝܢ ܡܝܼܬܲܢ.

et murmurati sunt contra Moysen et Aaron cuncti filii Israël, dicentes:

და დრტჳნვიდეს მოსესთჳს და აჰრონისთჳს ყოველნი ძენი ისრაჱლისანი. და ჰრქუეს მათ ყოველმან მან კრებულმან: მო-თუმცა-მწყდარ ვიყვენით ჩუენ ქუეყანასა მას ეგჳპტისასა, და უდაბნოსა ამას თუმცა მოვწყედით. 2

2 And all the children of Israel murmured against Moses and against Aaron: and the whole congregation said unto them, Would God that we had died in the land of Egypt! or would God we had died in this wilderness!

ג. וְלָמָה יְהֹוָה מֵבִיא אֹתָנוּ אֶל הָאָרֶץ הַזֹּאת לִנְפֹּל בַּחֶרֶב נָשֵׁינוּ וְטַפֵּנוּ יִהְיוּ לָבַז הֲלוֹא טוֹב לָנוּ שׁוּב מִצְרָיְמָה:

καὶ ἵνα τί κύριος εἰσάγει ἡμᾶς εἰς τὴν γῆν ταύτην πεσεῖν ἐν πολέμῳ αἱ γυναῖκες ἡμῶν καὶ τὰ παιδία ἔσονται εἰς διαρπαγήν νῦν οὖν βέλτιον ἡμῖν ἐστιν ἀποστραφῆναι εἰς Αἴγυπτον

3 ܠܡܵܢܵܐ ܡܲܥܸܠ ܠܲܢ ܡܵܪܝܵܐ ܠܐܲܪܥܵܐ ܗܵܕܹܐ ܕܢܸܦܸܠ ܒܚܲܪܒܵܐ: ܘܢܸܫܲܝ̈ܢ ܘܝܼܩܲܪܬܲܢ ܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܠܒܸܙܬ̣ܵܐ. ܦܲܩܵܚ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܠܲܢ ܟܲܕ݂ ܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܗ̄ܘܲܝܢ ܒܡܸܨܪܹܝܢ.

Utinam mortui essemus in Ægypto: et in hac vasta solitudine utinam pereamus, et non inducat nos Dominus in terram istam, ne cadamus gladio, et uxores ac liberi nostri ducantur captivi. Nonne melius est reverti in Ægyptum?

და რაჲსათჳს შევჰყავთ ჩუენ უფალსა ქუეყანასა მას დაცემად ბრძოლითა, ცოლნი ჩუენნი და ყრმანი იყუნენ აღსაჭრელ, აწ უმჯობეს არს ჩუენდა მიქცევაჲ ეგჳპტედვე. 3

3 And wherefore hath the LORD brought us unto this land, to fall by the sword, that our wives and our children should be a prey? were it not better for us to return into Egypt?

ד. וַיֹּאמְרוּ אִישׁ אֶל אָחִיו נִתְּנָה רֹאשׁ וְנָשׁוּבָה מִצְרָיְמָה:

καὶ εἶπαν ἕτερος τῷ ἑτέρῳ δῶμεν ἀρχηγὸν καὶ ἀποστρέψωμεν εἰς Αἴγυπτον

4 ܘܐܸܡܲܪ ܐ̄ܢܵܫ ܠܐܲܚܘܼܗܝ: ܬܵܘ ܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܲܢ ܪܹܫܵܐ: ܘܢܸܗܦܘܿܟ݂ ܠܡܸܨܪܹܝܢ.

Dixeruntque alter ad alterum: Constituamus nobis ducem, et revertamur in Ægyptum.

და ჰრქუა მოყუასმან მოყუასსა: დავიდგინოთ ერისთავი და შევიქცეთ ეგჳპტედვე. 4

4 And they said one to another, Let us make a captain, and let us return into Egypt.

ה. וַיִּפֹּל משֶׁה וְאַהֲרֹן עַל פְּנֵיהֶם לִפְנֵי כָּל קְהַל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל:

καὶ ἔπεσεν Μωυσῆς καὶ Ααρων ἐπὶ πρόσωπον ἐναντίον πάσης συναγωγῆς υἱῶν Ισραηλ

5 ܘܲܢܦܲܠܘ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܩܕ݂ܵܡ ܟܠܹܗ ܟܸܢܫܵܐ ܕܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Quo audito, Moyses et Aaron ceciderunt proni in terram coram omni multitudine filiorum Israël.

და დავარდეს მოსე და აჰრონ პირსა ზედა თჳსსა წინაშე ყოვლისა კრებულისა ძეთა ისრაჱლისათა. 5

5 Then Moses and Aaron fell on their faces before all the assembly of the congregation of the children of Israel.

ו. וִיהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן וְכָלֵב בֶּן יְפֻנֶּה מִן הַתָּרִים אֶת הָאָרֶץ קָרְעוּ בִּגְדֵיהֶם:

Ἰησοῦς δὲ ὁ τοῦ Ναυη καὶ Χαλεβ ὁ τοῦ Ιεφοννη τῶν κατασκεψαμένων τὴν γῆν διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν

6 ܘܝܼܫܘܿܥ ܒܲܪ ܢܘܿܢ: ܘܟ݂ܵܠܵܒ̣ ܒܲܪ ܝܘܿܦܲܢܵܐ: ܡ̣ܢ ܓܵܫܘܿܫܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܐ: ܨܲܪܝܼܘ ܢܲܚܬܲܝ̈ܗܘܿܢ.

At vero Josue filius Nun et Caleb filius Jephone, qui et ipsi lustraverant terram, sciderunt vestimenta sua,

ხოლო ისუ, ძემან ნავესმან, და ქალებ, ძემან იეფონესმან, რომელთა განემსტურო ქუეყანა, დაიპეს სამოსელი მათი. 6

6 And Joshua the son of Nun, and Caleb the son of Jephunneh, which were of them that searched the land, rent their clothes:

ז. וַיֹּאמְרוּ אֶל כָּל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר הָאָרֶץ אֲשֶׁר עָבַרְנוּ בָהּ לָתוּר אֹתָהּ טוֹבָה הָאָרֶץ מְאֹד מְאֹד:

καὶ εἶπαν πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ισραηλ λέγοντες ἡ γῆ ἣν κατεσκεψάμεθα αὐτήν ἀγαθή ἐστιν σφόδρα σφόδρα

7 ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܕܲܒ̣ܢܲܝ̈ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܥܒܲܪܢ ܒܵܗ̇ ܠܡܸܓ̇ܫܵܗ̇: ܛܵܒܲܐ ܗ̄ܝ̣ ܐܲܪܥܵܐ ܛܵܒ̣.

et ad omnem multitudinem filiorum Israël locuti sunt: Terra, quam circuivimus, valde bona est.

და ეტყოდეს ყოველსა მას კრებულსა ძეთა ისრაჱლისათა და ჰრქუეს: ქუეყანა, რომელი განვიხილეთ, კეთილ არს დიდად ფრიად. 7

7 And they spake unto all the company of the children of Israel, saying, The land, which we passed through to search it, is an exceeding good land.

ח. אִם חָפֵץ בָּנוּ יְהֹוָה וְהֵבִיא אֹתָנוּ אֶל הָאָרֶץ הַזֹּאת וּנְתָנָהּ לָנוּ אֶרֶץ אֲשֶׁר הִוא זָבַת חָלָב וּדְבָשׁ:

εἰ αἱρετίζει ἡμᾶς κύριος εἰσάξει ἡμᾶς εἰς τὴν γῆν ταύτην καὶ δώσει αὐτὴν ἡμῖν γῆ ἥτις ἐστὶν ῥέουσα γάλα καὶ μέλι

8 ܐܸܢ ܨܵܒܹ̇ܐ ܒܲܢ ܡܵܪܝܵܐ ܘܡܲܥܸܠ ܠܲܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܗܵܕܹܐ ܘܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܵܗ̇ ܠܲܢ: ܐܲܪܥܵܐ ܗܵܝ̇ ܕܡܲܪܕ̇ܝܵܐ ܚܲܠܒ̣ܵܐ ܘܕܸܒ̣ܫܵܐ.

Si propitius fuerit Dominus, inducet nos in eam, et tradet humum lacte et melle manantem.

უკუეთუ სათნო უჩნდეთ ჩუენ უფალსა, შეგჳყვანნეს ჩუენ მას და მოგუცეს ჩუენ იგი, რომელ-იგი არს გამომადინებელი სძისა და თაფლისაჲ. 8

8 If the LORD delight in us, then he will bring us into this land, and give it us; a land which floweth with milk and honey.

ט. אַךְ בַּיהֹוָה אַל תִּמְרֹדוּ וְאַתֶּם אַל תִּירְאוּ אֶת עַם הָאָרֶץ כִּי לַחְמֵנוּ הֵם סָר צִלָּם מֵעֲלֵיהֶם וַיהֹוָה אִתָּנוּ אַל תִּירָאֻם:

ἀλλὰ ἀπὸ τοῦ κυρίου μὴ ἀποστάται γίνεσθε ὑμεῖς δὲ μὴ φοβηθῆτε τὸν λαὸν τῆς γῆς ὅτι κατάβρωμα ἡμῖν ἐστιν ἀφέστηκεν γὰρ ὁ καιρὸς ἀπ᾽ αὐτῶν ὁ δὲ κύριος ἐν ἡμῖν μὴ φοβηθῆτε αὐτούς

9 ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܥܲܠ ܡܵܪܝܵܐ ܠܵܐ ܬܸܡ̱ܪܕ݂ܘܿܢ: ܘܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܠܵܐ ܬܸܕ݂ܚ̄ܠܘܼܢ ܡ̣ܢ ܥܲܡܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܠܲܚܡܲܢ ܐܸܢܘܿܢ. ܥܒܲܕ݂ ܠܹܗ ܓܹܝܪ ܥܘܼܫܢ̱ܗܘܿܢ ܡܸܢܗܘܿܢ: ܘܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡܲܢ ܗ̄ܘܼ. ܠܵܐ ܬܸܕ݂ܚ̄ܠܘܼܢ ܡܸܢܗܘܿܢ.

Nolite rebelles esse contra Dominum: neque timeatis populum terræ hujus, quia sicut panem ita eos possumus devorare. Recessit ab eis omne præsidium: Dominus nobiscum est, nolite metuere.

არამედ უფლისაგან ნუ განსდგებით, ხოლო თქვენ ნუ გეშინინ ერისა მისთჳს მის ქუეყანისა, რამეთუ შესაჭმელ ჩუენდა არიან იგინი, რამეთუ განიშოვრა მათგან ჟამი, ხოლო უფალი ჩუენ შორის არს. ნუ გეშინინ მათგან. 9

9 Only rebel not ye against the LORD, neither fear ye the people of the land; for they are bread for us: their defence is departed from them, and the LORD is with us: fear them not.

י. וַיֹּאמְרוּ כָּל הָעֵדָה לִרְגּוֹם אֹתָם בָּאֲבָנִים וּכְבוֹד יְהֹוָה נִרְאָה בְּאֹהֶל מוֹעֵד אֶל כָּל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל:

καὶ εἶπεν πᾶσα ἡ συναγωγὴ καταλιθοβολῆσαι αὐτοὺς ἐν λίθοις καὶ ἡ δόξα κυρίου ὤφθη ἐν νεφέλῃ ἐπὶ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου ἐν πᾶσι τοῖς υἱοῖς Ισραηλ

10 ܘܐܸܡܲܪܘ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܠܡܸܪܓܲܡ ܐܸܢܘܿܢ ܒܟܹܐܦܹ̈ܐ: ܘܫܘܼܒ̣ܚܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܸܬ̣ܓ̇ܠܝܼ ܒܲܥܢܵܢܵܐ ܒܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܠܥܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Cumque clamaret omnis multitudo, et lapidibus eos vellet opprimere, apparuit gloria Domini super tectum fœderis cunctis filiis Israël.

ხოლო კრებულმან მან თქუა მათი ქვისა დაკრებაჲ, ხოლო დიდებაჲ უფლისა გამოჩნდა ღრუბელსა შინა კარავსა მას ზედა წამებისასა ყოველისა შორის ძეთა ისრაჱლისათა. 10

10 But all the congregation bade stone them with stones. And the glory of the LORD appeared in the tabernacle of the congregation before all the children of Israel.

יא. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה עַד אָנָה יְנַאֲצֻנִי הָעָם הַזֶּה וְעַד אָנָה לֹא יַאֲמִינוּ בִי בְּכֹל הָאֹתוֹת אֲשֶׁר עָשִׂיתִי בְּקִרְבּוֹ:

καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἕως τίνος παροξύνει με ὁ λαὸς οὗτος καὶ ἕως τίνος οὐ πιστεύουσίν μοι ἐν πᾶσιν τοῖς σημείοις οἷς ἐποίησα ἐν αὐτοῖς

11 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܥܕܲܡܵܐ ܠܐܸܡܲܬ̣ܝ ܡܲܪܓ̇ܙܝܼܢ ܠܝܼ ܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܐܸܡܲܬ̣ܝ ܠܵܐ ܡܗܲܝܡܢܝܼܢ ܠܝܼ: ܒܟ݂ܠܗܘܿܢ ܐܵܬ̣̈ܘܵܬ̣ܵܐ ܕܥܸܒ̣ܕܲܬ̣ ܒܲܝܢܵܬ̣ܗܘܿܢ.

Et dixit Dominus ad Moysen: Usquequo detrahet mihi populus iste? quousque non credent mihi, in omnibus signis quæ feci coram eis?

ჰრქუა უფალმან მოსეს: ვიდრემდის ხოლო განმარისხებდეს მე ერი ესე, ვიდრემდე არა ჰრწამს ჩემი ყოველთა ამათ სასწაულთა, რომელთა უყოფ მათ შორის? 11

11 And the LORD said unto Moses, How long will this people provoke me? and how long will it be ere they believe me, for all the signs which I have shewed among them?

יב. אַכֶּנּוּ בַדֶּבֶר וְאוֹרִשֶׁנּוּ וְאֶעֱשֶׂה אֹתְךָ לְגוֹי גָּדוֹל וְעָצוּם מִמֶּנּוּ:

πατάξω αὐτοὺς θανάτῳ καὶ ἀπολῶ αὐτοὺς καὶ ποιήσω σὲ καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρός σου εἰς ἔθνος μέγα καὶ πολὺ μᾶλλον ἢ τοῦτο

12 ܐܸܡܚܹܐ ܐܸܢܘܿܢ ܒܡܵܘܬܵܢܵܐ: ܘܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܐܸܥܒ̇ܕܵܟ݂ ܠܥܲܡܵܐ ܕܪܲܒ̇ ܘܥܲܫܝܼܢ ܡܸܢܗܘܿܢ:

Feriam igitur eos pestilentia, atque consumam: te autem faciam principem super gentem magnam, et fortiorem quam hæc est.

მაცადე და მოვსრა ეგე სიკუდილითა და წარვწყმიდნე ეგენი, გყო შენ და სახლი მამისა შენისაჲ ნათესავად დიდად უფროჲს მათსა. 12

12 I will smite them with the pestilence, and disinherit them, and will make of thee a greater nation and mightier than they.

יג. וַיֹּאמֶר משֶׁה אֶל יְהֹוָה וְשָׁמְעוּ מִצְרַיִם כִּי הֶעֱלִיתָ בְכֹחֲךָ אֶת הָעָם הַזֶּה מִקִּרְבּוֹ:

καὶ εἶπεν Μωυσῆς πρὸς κύριον καὶ ἀκούσεται Αἴγυπτος ὅτι ἀνήγαγες τῇ ἰσχύι σου τὸν λαὸν τοῦτον ἐξ αὐτῶν

13 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܢܸܫܡ̱ܥܘܼܢ ܡܸܨܪ̈ܵܝܹܐ: ܕܐܲܣܩܬ̇ ܒܚܲܝܠܵܟ݂ ܠܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܡ̣ܢ ܒܲܝܢܵܬ̣ܗܘܿܢ:

Et ait Moyses ad Dominum: Ut audiant Ægyptii, de quorum medio eduxisti populum istum,

ჰრქუა მოსე უფალსა: ესმეს სამე ეგჳპტელთა, რამეთუ გამოიყვანე ძალითა შენითა ერი ესე მათგან. 13

13 And Moses said unto the LORD, Then the Egyptians shall hear it, (for thou broughtest up this people in thy might from among them;)

יד. וְאָמְרוּ אֶל יוֹשֵׁב הָאָרֶץ הַזֹּאת שָׁמְעוּ כִּי אַתָּה יְהֹוָה בְּקֶרֶב הָעָם הַזֶּה אֲשֶׁר עַיִן בְּעַיִן נִרְאָה אַתָּה יְהֹוָה וַעֲנָנְךָ עֹמֵד עֲלֵהֶם וּבְעַמֻּד עָנָן אַתָּה הֹלֵךְ לִפְנֵיהֶם יוֹמָם וּבְעַמּוּד אֵשׁ לָיְלָה:

ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς ταύτης ἀκηκόασιν ὅτι σὺ εἶ κύριος ἐν τῷ λαῷ τούτῳ ὅστις ὀφθαλμοῖς κατ᾽ ὀφθαλμοὺς ὀπτάζῃ κύριε καὶ ἡ νεφέλη σου ἐφέστηκεν ἐπ᾽ αὐτῶν καὶ ἐν στύλῳ νεφέλης σὺ πορεύῃ πρότερος αὐτῶν τὴν ἡμέραν καὶ ἐν στύλῳ πυρὸς τὴν νύκτα

14 ܘܢܹܐܡܪܘܿܢ ܥܵܡܘܿܪܹ̈ܝܗ̇ ܕܐܲܪܥܵܐ ܗܵܕܹܐ: ܕܲܫܡܲܥܘ ܕܐܲܢ̄ܬ̇ ܗ̄ܘ̣ ܡܵܪܝܵܐ ܒܓ̣ܵܘܹܗ ܕܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܕܥܹܝܢ ܒܥܹܝܢ ܐܸܬ̣ܚܙܝܼܬ̇ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܲܥܢܵܢܵܟ݂ ܩܵܝܡܵܐ ܠܥܸܠ ܡܸܢܗܘܿܢ: ܘܲܒ̣ܥܲܡܘܼܕܵܐ ܕܲܥܢܵܢܵܐ ܐܸܙܲܠܬ̇ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ ܒܐܝܼܡܵܡܵܐ: ܘܲܒ̣ܥܲܡܘܼܕ݂ܵܐ ܕܢܘܼܪܵܐ ܒܠܸܠܝܵܐ.

et habitatores terræ hujus, qui audierunt quod tu, Domine, in populo isto sis, et facie videaris ad faciem, et nubes tua protegat illos, et in columna nubis præcedas eos per diem, et in columna ignis per noctem:

არამედ ყოველთა მკჳდრთაცა ამის ქუეყანისათა ასმიეს, რამეთუ შენ ხარ უფალი ერსა ამას შორის, რამეთუ თუალთა წინაშე პირისპირ იხილვები შენ, უფალი, და ღრუბელი წმიდაჲ შენი ზედა-ადგს მათ და სუეტითა ღრუბლისაჲთა ხუალ წინაშე მათსა დღისი და სუეტითა ცეცხლისაჲთა ღამე. 14

14 And they will tell it to the inhabitants of this land: for they have heard that thou LORD art among this people, that thou LORD art seen face to face, and that thy cloud standeth over them, and that thou goest before them, by day time in a pillar of a cloud, and in a pillar of fire by night.

טו. וְהֵמַתָּה אֶת הָעָם הַזֶּה כְּאִישׁ אֶחָד וְאָמְרוּ הַגּוֹיִם אֲשֶׁר שָׁמְעוּ אֶת שִׁמְעֲךָ לֵאמֹר:

καὶ ἐκτρίψεις τὸν λαὸν τοῦτον ὡσεὶ ἄνθρωπον ἕνα καὶ ἐροῦσιν τὰ ἔθνη ὅσοι ἀκηκόασιν τὸ ὄνομά σου λέγοντες

15 ܘܡܵܐ ܕܲܩܛܲܠܬܵܝܗܝ ܠܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܚܲܕ݂ ܓܒܲܪ: ܢܹܐܡܪܘܿܢ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܕܲܫܡܲܥܘ ܫܸܡܥܵܟ݂.

quod occideris tantam multitudinem quasi unum hominem, et dicant:

და მოსრაა ერი ესე, ვითარცა კაცი ერთი და თქუან წარმართთა, რავდენთა ასმიეს სახელი შენი. 15

15 Now if thou shalt kill all this people as one man, then the nations which have heard the fame of thee will speak, saying,

טז. מִבִּלְתִּי יְכֹלֶת יְהֹוָה לְהָבִיא אֶת הָעָם הַזֶּה אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר נִשְׁבַּע לָהֶם וַיִּשְׁחָטֵם בַּמִּדְבָּר:

παρὰ τὸ μὴ δύνασθαι κύριον εἰσαγαγεῖν τὸν λαὸν τοῦτον εἰς τὴν γῆν ἣν ὤμοσεν αὐτοῖς κατέστρωσεν αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ

16 ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܐܸܫܟܲܚ ܡܵܪܝܵܐ ܕܢܲܥܠܝܼܘܗܝ ܠܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܵܐ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܥܲܠ ܗܵܘ̇ ܗ̄ܘ̣ ܢܲܟܸ̇ܣ ܐܸܢܘܿܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ.

Non poterat introducere populum in terram pro qua juraverat: idcirco occidit eos in solitudine?

რამეთუ ვერ უძლო შეყვანებად უფალმან ერი ესე ქუეყანასა მას, რომლისათჳს ეფუცა მათ და დასცნა იგინი უდაბნოსა მას ზედა. 16

16 Because the LORD was not able to bring this people into the land which he sware unto them, therefore he hath slain them in the wilderness.

יז. וְעַתָּה יִגְדַּל נָא כֹּחַ אֲדֹנָי כַּאֲשֶׁר דִּבַּרְתָּ לֵאמֹר:

καὶ νῦν ὑψωθήτω ἡ ἰσχύς σου κύριε ὃν τρόπον εἶπας λέγων

17 ܘܗܵܫܵܐ ܢܹܐܪܲܒ̣ ܚܲܝܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ: ܐܲܝܟ݂ ܕܡܲܠܠܬ̇ ܘܐܸܡܲܪܬ̇.

Magnificetur ergo fortitudo Domini sicut jurasti, dicens:

აწ ამაღლდეს ჴელი შენი, უფალო ვითარცა-იგი სთქუ. 17

17 And now, I beseech thee, let the power of my LORD be great, according as thou hast spoken, saying,

יח. יְהֹוָה אֶרֶךְ אַפַּיִם וְרַב חֶסֶד נֹשֵׂא עָוֹן וָפָשַׁע וְנַקֵּה לֹא יְנַקֶּה פֹּקֵד עֲוֹן אָבוֹת עַל בָּנִים עַל שִׁלֵּשִׁים וְעַל רִבֵּעִים:

κύριος μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινός ἀφαιρῶν ἀνομίας καὶ ἀδικίας καὶ ἁμαρτίας καὶ καθαρισμῷ οὐ καθαριεῖ τὸν ἔνοχον ἀποδιδοὺς ἁμαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα ἕως τρίτης καὶ τετάρτης

18 ܡܵܪܝܵܐ ܢܲܓ̇ܝܼܪܵܐ ܪܘܼܚܵܟ݂: ܘܣܲܓ̇ܝܼܐܵܐ ܛܲܝܒ̇ܘܼܬ̣ܵܟ݂: ܘܫܵܒܹ̇ܩ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܥܵܘܼܠܵܐ ܘܠܲܚܛܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܲܡܙܲܟܵܝܘܼ ܠܵܐ ܡܙܲܟܸ̇ܐ ܐܲܢ̄ܬ̇. ܦܵܩܹ̇ܕ݂ ܚܵܘ̈ܒܹ̇ܐ ܕܐܲܒ̣ܵܗܹ̈ܐ ܥܲܠ ܒ̈ܢܲܝܵܐ: ܘܥܲܠ ܒ̈ܢܲܝ ܒ̈ܢܲܝܵܐ: ܥܲܠ ܬܠܵܬ̣ܵܐ ܘܥܲܠ ܐܲܪܒ̇ܥܵܐ ܕܵܪ̈ܝܼܢ.

Dominus patiens et multæ misericordiæ, auferens iniquitatem et scelera, nullumque innoxium derelinquens, qui visitas peccata patrum in filios in tertiam et quartam generationem.

სულგრძელ, დიდად მოწყალე, ჭეშმარიტ, მომტევებელ უსჯულოებათა, სიცრუვეთა და ცოდვათა და განწმედით არა განიწმიდის თანამდები იგი მაგის ცოდვაჲ მამათაჲ შვილთა ვიდრე სამად და ოთხად ნათესავადმდე. 18

18 The LORD is longsuffering, and of great mercy, forgiving iniquity and transgression, and by no means clearing the guilty, visiting the iniquity of the fathers upon the children unto the third and fourth generation.

יט. סְלַח נָא לַעֲוֹן הָעָם הַזֶּה כְּגֹדֶל חַסְדֶּךָ וְכַאֲשֶׁר נָשָׂאתָה לָעָם הַזֶּה מִמִּצְרַיִם וְעַד הֵנָּה:

ἄφες τὴν ἁμαρτίαν τῷ λαῷ τούτῳ κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καθάπερ ἵλεως αὐτοῖς ἐγένου ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἕως τοῦ νῦν

19 ܫܒ̣ܘܿܩ ܗܵܫܵܐ ܠܥܵܘܼܠܹܗ ܕܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܣܘܿܓ̣ܐܵܐ ܕܛܲܝ̈ܒ̇ܘܵܬ̣ܵܟ݂: ܘܐܲܝܟ݂ ܕܲܫܒܲܩܬ̇ ܠܗܘܿܢ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܗܵܫܵܐ.

Dimitte, obsecro, peccatum populi hujus secundum magnitudinem misericordiæ tuæ, sicut propitius fuisti egredientibus de Ægypto usque ad locum istum.

მიუტევე ცოდვაჲ ერსა მას დიდისაებრ წყალობისა შენისა, ვითარცა-იგი მალხინებელ ექმენ ეგჳპტელთაგან ვიდრე აქამდე. 19

19 Pardon, I beseech thee, the iniquity of this people according unto the greatness of thy mercy, and as thou hast forgiven this people, from Egypt even until now.

כ. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה סָלַחְתִּי כִּדְבָרֶךָ:

καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἵλεως αὐτοῖς εἰμι κατὰ τὸ ῥῆμά σου

20 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܫܸܒ̣ܩܹܬ̣ ܠܗܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܡܸܠܬ̣ܵܟ݂.

Dixitque Dominus: Dimisi juxta verbum tuum.

ჰრქუა უფალმან მოსეს: მალხინებელ ვარ მაგითა სიტყჳთა შენითა, 20

20 And the LORD said, I have pardoned according to thy word:

כא. וְאוּלָם חַי אָנִי וְיִמָּלֵא כְבוֹד יְהֹוָה אֶת כָּל הָאָרֶץ:

ἀλλὰ ζῶ ἐγὼ καὶ ζῶν τὸ ὄνομά μου καὶ ἐμπλήσει ἡ δόξα κυρίου πᾶσαν τὴν γῆν

21 ܒܪܲܡ ܕܹܝܢ ܚܲܝ ܐ̄ܢܵܐ: ܘܐܸܬ̣ܡ̱ܠܝܼ ܫܘܼܒ̣ܚܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܒܐܲܪܥܵܐ ܟܠܵܗ̇.

Vivo ego: et implebitur gloria Domini universa terra.

არამედ ცხოველ ვარ მე, და ცხოველ არს სახელი ჩემი და აღავსოს დიდებამან უფლისამან ყოველი ქუეყანა, 21

21 But as truly as I live, all the earth shall be filled with the glory of the LORD.

כב. כִּי כָל הָאֲנָשִׁים הָרֹאִים אֶת כְּבֹדִי וְאֶת אֹתֹתַי אֲשֶׁר עָשִׂיתִי בְמִצְרַיִם וּבַמִּדְבָּר וַיְנַסּוּ אֹתִי זֶה עֶשֶׂר פְּעָמִים וְלֹא שָׁמְעוּ בְּקוֹלִי:

ὅτι πάντες οἱ ἄνδρες οἱ ὁρῶντες τὴν δόξαν μου καὶ τὰ σημεῖα ἃ ἐποίησα ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ καὶ ἐπείρασάν με τοῦτο δέκατον καὶ οὐκ εἰσήκουσάν μου τῆς φωνῆς

22 ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܲܚܙܵܘ ܫܘܼܒ̣ܚܝ: ܘܐܵܬ̣̈ܘܵܬ̣ܵܐ ܕܥܸܒ̣ܕܹ̇ܬ̣ ܒܡܸܨܪܹܝܢ ܘܲܒ̣ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ: ܘܢܲܣܝܘܼܢܝ ܗܵܐ ܥܣܲܪ ܙܲܒ̣̈ܢܝܼܢ ܘܠܵܐ ܫ̣ܡܲܥܘ ܒܩܵܠܝ.

Attamen omnes homines qui viderunt majestatem meam, et signa quæ feci in Ægypto et in solitudine, et tentaverunt me jam per decem vices, nec obedierunt voci meæ,

რამეთუ ყოველთა მაგათ კაცთა, რომელთა უხილავს დიდებაჲ ჩემი და სასწაულნი, რომელნი ვყვენ ეგჳპტეს და უდაბნოსა ამას და განმცადეს მე ესე ათგზის, არა ისმინეს ჴმისა ჩემისა. 22

22 Because all those men which have seen my glory, and my miracles, which I did in Egypt and in the wilderness, and have tempted me now these ten times, and have not hearkened to my voice;

כג. אִם יִרְאוּ אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר נִשְׁבַּעְתִּי לַאֲבֹתָם וְכָל מְנַאֲצַי לֹא יִרְאוּהָ:

ἦ μὴν οὐκ ὄψονται τὴν γῆν ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν ἀλλ᾽ ἢ τὰ τέκνα αὐτῶν ἅ ἐστιν μετ᾽ ἐμοῦ ὧδε ὅσοι οὐκ οἴδασιν ἀγαθὸν οὐδὲ κακόν πᾶς νεώτερος ἄπειρος τούτοις δώσω τὴν γῆν πάντες δὲ οἱ παροξύναντές με οὐκ ὄψονται αὐτήν

23 ܐܸܢ ܢܸܚܙܘܿܢܵܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܝܼܬ̣ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܟܠ ܡܲܪ̈ܓ̇ܙܵܢܲܝ ܠܵܐ ܢܸܚܙܘܿܢܵܗ̇.

non videbunt terram pro qua juravi patribus eorum, nec quisquam ex illis qui detraxit mihi, intuebitur eam.

უკუეთუ მაგათ იხილონ ქუეყანა იგი, რომლისათჳს ვეფუცე მამათა მათთა, არამედ შვილთა მათთა, რომელ არა იციან ჩემ თანა აქა, რომელთა არა იციან კეთილი და ბოროტი, ყოველსა ჭაბუკსა უმეცარსა, ამათ მისცე ქუეყანა იგი, ხოლო რომელთა განმარისხეს, არა იხილონ იგი. 23

23 Surely they shall not see the land which I sware unto their fathers, neither shall any of them that provoked me see it:

כד. וְעַבְדִּי כָלֵב עֵקֶב הָיְתָה רוּחַ אַחֶרֶת עִמּוֹ וַיְמַלֵּא אַחֲרָי וַהֲבִיאֹתִיו אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר בָּא שָׁמָּה וְזַרְעוֹ יוֹרִשֶׁנָּה:

ὁ δὲ παῖς μου Χαλεβ ὅτι ἐγενήθη πνεῦμα ἕτερον ἐν αὐτῷ καὶ ἐπηκολούθησέν μοι εἰσάξω αὐτὸν εἰς τὴν γῆν εἰς ἣν εἰσῆλθεν ἐκεῖ καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ κληρονομήσει αὐτήν

24 ܘܥܲܒ̣ܕܲܝ ܟܵܠܵܒ̣: ܚܠܵܦ ܕܲܗܘ̤ܵܬ̣ ܪܘܼܚܝ ܥܲܡܹܗ: ܘܫܲܡܠܝܼ ܒܵܬܲܪܝ: ܐܲܥܠܝܼܘܗܝ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܥܲܠ ܠܬܲܡܵܢ: ܘܙܲܪܥܹܗ ܢܹܐܪܬ̇ܝܼܗ̇.

Servum meum Caleb, qui plenus alio spiritu secutus est me, inducam in terram hanc, quam circuivit; et semen ejus possidebit eam.

ხოლო მონა ჩემი ქალებ, რამეთუ იყო სული სხუაჲ მის ზედა და შემომიდგა მე, შევიყვანო იგი ქუეყანასა მას, რომელსა შევიდა მუნ და ნათესავმან მისმან დაიმკჳდროს. 24

24 But my servant Caleb, because he had another spirit with him, and hath followed me fully, him will I bring into the land whereinto he went; and his seed shall possess it.

כה. וְהָעֲמָלֵקִי וְהַכְּנַעֲנִי יוֹשֵׁב בָּעֵמֶק מָחָר פְּנוּ וּסְעוּ לָכֶם הַמִּדְבָּר דֶּרֶךְ יַם סוּף:

ὁ δὲ Αμαληκ καὶ ὁ Χαναναῖος κατοικοῦσιν ἐν τῇ κοιλάδι αὔριον ἐπιστράφητε ὑμεῖς καὶ ἀπάρατε εἰς τὴν ἔρημον ὁδὸν θάλασσαν ἐρυθράν

25 ܘܲܥܡܵܠܩܵܝܹ̈ܐ ܘܲܟ݂ܢܲܥ̈ܢܵܝܹܐ ܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܒܛܘܼܪܵܐ: ܡܚܵܪ ܐܸܬ̣ܦܢܵܘ ܘܲܫܩܘܿܠܘ ܠܟ݂ܘܿܢ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܠܐܘܼܪܚܵܐ ܕܝܲܡܵܐ ܕܣܘܿܦ.

Quoniam Amalecites et Chananæus habitant in vallibus. Cras movete castra, et revertimini in solitudinem per viam maris Rubri.

ხოლო ამალეკი და ქანანელი შენ არიან ღელსა შინა, ხვალე მოიქეცით თქუენ და იტრენით უდაბნოდ გზასა ერჳთრისა ზღჳსასა. 25

25 (Now the Amalekites and the Canaanites dwelt in the valley.) Tomorrow turn you, and get you into the wilderness by the way of the Red sea.

כו. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה וְאֶל אַהֲרֹן לֵאמֹר:

καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων λέγων

26 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ ܘܥܲܡ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ.

Locutusque est Dominus ad Moysen et Aaron, dicens:

მიუგო უფალმან მოსეს და აჰრონს და ჰრქუა: 26

26 And the LORD spake unto Moses and unto Aaron, saying,

כז. עַד מָתַי לָעֵדָה הָרָעָה הַזֹּאת אֲשֶׁר הֵמָּה מַלִּינִים עָלָי אֶת תְּלֻנּוֹת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר הֵמָּה מַלִּינִים עָלַי שָׁמָעְתִּי:

ἕως τίνος τὴν συναγωγὴν τὴν πονηρὰν ταύτην ἃ αὐτοὶ γογγύζουσιν ἐναντίον ἐμοῦ τὴν γόγγυσιν τῶν υἱῶν Ισραηλ ἣν ἐγόγγυσαν περὶ ὑμῶν ἀκήκοα

27 ܥܕܲܡܵܐ ܠܐܸܡܲܬ̣ܝ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܗܵܕܹܐ ܒܝܼܫܬܵܐ ܪܵܛܢܝܼܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝ. ܪܸܛܢܵܐ ܕܪܵܛܢܝܼܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܫܸܡ̇ܥܹܬ̣.

Usquequo multitudo hæc pessima murmurat contra me? querelas filiorum Israël audivi.

ვიდრემდის ვითავსებდე კრებულსა ამას უკეთურსა, იგინი დრტჳნვენ წინაშე ჩემსა, დრტჳნვა ძეთა ისრაჱლისათა თქუენთჳს მესმა. 27

27 How long shall I bear with this evil congregation, which murmur against me? I have heard the murmurings of the children of Israel, which they murmur against me.

כח. אֱמֹר אֲלֵהֶם חַי אָנִי נְאֻם יְהֹוָה אִם לֹא כַּאֲשֶׁר דִּבַּרְתֶּם בְּאָזְנָי כֵּן אֶעֱשֶׂה לָכֶם:

εἰπὸν αὐτοῖς ζῶ ἐγώ λέγει κύριος ἦ μὴν ὃν τρόπον λελαλήκατε εἰς τὰ ὦτά μου οὕτως ποιήσω ὑμῖν

28 ܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܚܲܝ ܐ̄ܢܵܐ ܐܵܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ: ܐܸܠܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܡܲܪܬ̇ܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܐܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܟ݂ܘܿܢ.

Dic ergo eis: Vivo ego, ait Dominus: sicut locuti estis audiente me, sic faciam vobis.

ვარქუ მათ: ცხოველ ვარ მე, იტყჳს უფალი, არამედ ვითარცა იტყოდეთ ყურთა ჩემთა, ეგრე გიყო თქუენ. 28

28 Say unto them, As truly as I live, saith the LORD, as ye have spoken in mine ears, so will I do to you:

כט. בַּמִּדְבָּר הַזֶּה יִפְּלוּ פִגְרֵיכֶם וְכָל פְּקֻדֵיכֶם לְכָל מִסְפַּרְכֶם מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמָעְלָה אֲשֶׁר הֲלִינֹתֶם עָלָי:

ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ πεσεῖται τὰ κῶλα ὑμῶν καὶ πᾶσα ἡ ἐπισκοπὴ ὑμῶν καὶ οἱ κατηριθμημένοι ὑμῶν ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω ὅσοι ἐγόγγυσαν ἐπ᾽ ἐμοί

29 ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ ܢܸܦ̈ܠܵܢ ܫܠܲܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ: ܘܟ݂ܠܹܗ ܡܸܢܝܵܢܟ݂ܘܿܢ: ܘܟ݂ܠܹܗ ܚܘܼܫܒܵܢܟ݂ܘܿܢ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܸܣܪܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܘܲܠܥܸܠ: ܥܲܠ ܕܲܪܛܲܢܬ̇ܘܿܢ ܥܠܲܝ.

In solitudine hac jacebunt cadavera vestra. Omnes qui numerati estis a viginti annis et supra, et murmurastis contra me,

უდაბნოსა ამას დაცჳვენ ძვალნი თქუენნი, ყოველივე ხილვაჲ თქუენი და აღრაცხილნი იგი თქუენნი ოცით წლითგანი დამართ, რომელნი დრტჳნვიდეს ჩემთჳს. 29

29 Your carcases shall fall in this wilderness; and all that were numbered of you, according to your whole number, from twenty years old and upward which have murmured against me.

ל. אִם אַתֶּם תָּבֹאוּ אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר נָשָׂאתִי אֶת יָדִי לְשַׁכֵּן אֶתְכֶם בָּהּ כִּי אִם כָּלֵב בֶּן יְפֻנֶּה וִיהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן:

εἰ ὑμεῖς εἰσελεύσεσθε εἰς τὴν γῆν ἐφ᾽ ἣν ἐξέτεινα τὴν χεῖρά μου κατασκηνῶσαι ὑμᾶς ἐπ᾽ αὐτῆς ἀλλ᾽ ἢ Χαλεβ υἱὸς Ιεφοννη καὶ Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυη

30 ܠܵܐ ܬܸܥܠܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܐܲܪܝܼܡܹ̇ܬ̣ ܐܝܼܕ݂ܝ ܠܡܲܫܪܵܝܘܼܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܒܵܗ̇: ܐܸܠܵܐ ܐܸܢ ܟܵܠܵܒ̣ ܒܲܪ ܝܘܿܦܲܢܵܐ: ܘܝܼܫܘܿܥ ܒܲܪ ܢܘܿܢ.

non intrabitis terram, super quam levavi manum meam ut habitare vos facerem, præter Caleb filium Jephone, et Josue filium Nun.

უკუეთუ თქუენ შეხჳდეთ ქუეყანასა მას, რომელსა მიმიყოფიეს ჴელი ჩემი დამკჳდრებად თქუენდა მას ზედა, გარნა ქალები იეფონესი და ისო ნავესი. 30

30 Doubtless ye shall not come into the land, concerning which I sware to make you dwell therein, save Caleb the son of Jephunneh, and Joshua the son of Nun.

לא. וְטַפְּכֶם אֲשֶׁר אֲמַרְתֶּם לָבַז יִהְיֶה וְהֵבֵיאתִי אֹתָם וְיָדְעוּ אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר מְאַסְתֶּם בָּהּ:

καὶ τὰ παιδία ἃ εἴπατε ἐν διαρπαγῇ ἔσεσθαι εἰσάξω αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν καὶ κληρονομήσουσιν τὴν γῆν ἣν ὑμεῖς ἀπέστητε ἀπ᾽ αὐτῆς

31 ܘܝܼܩܲܪܬ̇ܟ݂ܘܿܢ ܕܐܸܡܲܪܬ̇ܘܿܢ: ܠܒܸܙܬ̣ܵܐ ܬܸܗܘܹܐ. ܘܲܒ̣ܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܕܠܵܐ ܝܼܕܲܥ̣ܘ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܛܵܒ̣ܬ̣ܵܐ ܘܒ̣ܝܼܫܬܵܐ: ܗܸܢܘܿܢ ܢܸܥܠܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ: ܘܐܲܝܬܸ̇ܐ ܐܸܢܘܿܢ ܘܢܸܕ̇ܥܘܼܢܵܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܐܲܣܠܝܬ̇ܘܿܢ.

Parvulos autem vestros, de quibus dixistis quod prædæ hostibus forent, introducam, ut videant terram, quæ vobis displicuit.

და ყრმათა მათ, რომელთა აქრუთ: მიმოდასატაცებელ იყვენით, შევიყვანნე იგინი ქუეყანასა მას და დაიმკჳდრონ ქუეყანა იგი, რომლისაგან განსდეგით. 31

31 But your little ones, which ye said should be a prey, them will I bring in, and they shall know the land which ye have despised.

לב. וּפִגְרֵיכֶם אַתֶּם יִפְּלוּ בַּמִּדְבָּר הַזֶּה:

καὶ τὰ κῶλα ὑμῶν πεσεῖται ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ

32 ܘܲܫܠܲܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܕܝܼܠܟ݂ܘܿܢ ܢܸܦ̈ܠܵܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ.

Vestra cadavera jacebunt in solitudine.

და ძვალნი თქუენნი იყუნენ მძორ უდაბნოსა ზედა. 32

32 But as for you, your carcases, they shall fall in this wilderness.

לג. וּבְנֵיכֶם יִהְיוּ רֹעִים בַּמִּדְבָּר אַרְבָּעִים שָׁנָה וְנָשְׂאוּ אֶת זְנוּתֵיכֶם עַד תֹּם פִּגְרֵיכֶם בַּמִּדְבָּר:

οἱ δὲ υἱοὶ ὑμῶν ἔσονται νεμόμενοι ἐν τῇ ἐρήμῳ τεσσαράκοντα ἔτη καὶ ἀνοίσουσιν τὴν πορνείαν ὑμῶν ἕως ἂν ἀναλωθῇ τὰ κῶλα ὑμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ

33 ܘܲܒ̣ܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܢܸܗܘܘܿܢ ܪܵܥܝܼܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܘܲܢܩܲܒ̇ܠܘܼܢ ܙܵܢܝܘܼܬ̣ܟ݂ܘܿܢ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܲܢܣܘܼ̈ܦܵܢ ܫܠܲܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ:

Filii vestri erunt vagi in deserto annis quadraginta, et portabunt fornicationem vestram, donec consumantur cadavera patrum in deserto,

და ძენი თქუენნი მოსჭამდენ უდაბნოსა ამას ორმეოც წელ და აღასრულონ სიძვაჲ თქუენი, ვიდრემდის არა განკაფდენ ძვალნი თქუენნი უდაბნოსა ზედა. 33

33 And your children shall wander in the wilderness forty years, and bear your whoredoms, until your carcases be wasted in the wilderness.

לד. בְּמִסְפַּר הַיָּמִים אֲשֶׁר תַּרְתֶּם אֶת הָאָרֶץ אַרְבָּעִים יוֹם יוֹם לַשָּׁנָה יוֹם לַשָּׁנָה תִּשְׂאוּ אֶת עֲו‍ֹנֹתֵיכֶם אַרְבָּעִים שָׁנָה וִידַעְתֶּם אֶת תְּנוּאָתִי:

κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν ὅσας κατεσκέψασθε τὴν γῆν τεσσαράκοντα ἡμέρας ἡμέραν τοῦ ἐνιαυτοῦ λήμψεσθε τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν τεσσαράκοντα ἔτη καὶ γνώσεσθε τὸν θυμὸν τῆς ὀργῆς μου

34 ܒܡܸܢܝܵܢܵܐ ܕܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܓܲܫܬܘܿܢܵܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ: ܝܵܘܡܵܐ ܠܫܲܢ̄ܬܵܐ ܬܩܲܒ̇ܠܘܼܢ ܥܵܘܼܠܟ݂ܘܿܢ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܘܬܸܕ̇ܥܘܼܢ ܕܥܲܠ ܕܲܪܛܲܢܬ̇ܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝ.

juxta numerum quadraginta dierum, quibus considerastis terram: annus pro die imputabitur. Et quadraginta annis recipietis iniquitates vestras, et scietis ultionem meam:

მსგავსად რიცხუსა მას დღეთაჲსა, რაოდენსა მოიხილეს ქუეყანა იგი ორმეოცსა წელსა, დღე _ წელიწდისა წილ და მოიხუნეთ ცოდვანი თქუენნი ორმეოც წელ და გულისხმა-ჰყოთ რისხვაჲ გულისწყრომისა ჩემისა. 34

34 After the number of the days in which ye searched the land, even forty days, each day for a year, shall ye bear your iniquities, even forty years, and ye shall know my breach of promise.

לה. אֲנִי יְהֹוָה דִּבַּרְתִּי אִם לֹא זֹאת אֶעֱשֶׂה לְכָל הָעֵדָה הָרָעָה הַזֹּאת הַנּוֹעָדִים עָלָי בַּמִּדְבָּר הַזֶּה יִתַּמּוּ וְשָׁם יָמֻתוּ:

ἐγὼ κύριος ἐλάλησα ἦ μὴν οὕτως ποιήσω τῇ συναγωγῇ τῇ πονηρᾷ ταύτῃ τῇ ἐπισυνεσταμένῃ ἐπ᾽ ἐμέ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ ἐξαναλωθήσονται καὶ ἐκεῖ ἀποθανοῦνται

35 ܐܸܢܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܸܡ̇ܪܹܬ̣: ܕܗܵܟܲܢܵܐ ܐܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܵܗ̇ ܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܗܵܕܹܐ ܒܝܼܫܬܵܐ ܕܐܸܬ̣ܘܲܥܲܕ̇ܬ̇ܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝ: ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ ܢܣܘܼܦܘܼܢ: ܘܬܲܡܵܢ ܢܡܘܼܬ̣ܘܼܢ.

quoniam sicut locutus sum, ita faciam omni multitudini huic pessimæ, quæ consurrexit adversum me: in solitudine hac deficiet, et morietur.

მე, უფლმან, ვთქჳ: უკუეთუ არა ესრეთ უყო კრებულსა ამას უკეთურსა, რომელ აღდგომილ არს ჩემ ზედა. უდაბნოსა ამას აღესრულნენ და მოსწყდენ. 35

35 I the LORD have said, I will surely do it unto all this evil congregation, that are gathered together against me: in this wilderness they shall be consumed, and there they shall die.

לו. וְהָאֲנָשִׁים אֲשֶׁר שָׁלַח משֶׁה לָתוּר אֶת הָאָרֶץ וַיָּשֻׁבוּ וַיַּלִּינוּ עָלָיו אֶת כָּל הָעֵדָה לְהוֹצִיא דִבָּה עַל הָאָרֶץ:

καὶ οἱ ἄνθρωποι οὓς ἀπέστειλεν Μωυσῆς κατασκέψασθαι τὴν γῆν καὶ παραγενηθέντες διεγόγγυσαν κατ᾽ αὐτῆς πρὸς τὴν συναγωγὴν ἐξενέγκαι ῥήματα πονηρὰ περὶ τῆς γῆς

36 ܘܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܫܲܕܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܸܓܲܫ ܐܲܪܥܵܐ: ܗܦܲܟ݂ܘ ܐܲܪܛܸܢܘ ܥܠܵܘܗܝ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܕܢܲܦܩܘܼܢ ܛܸܒܵܐ ܒܝܼܫܵܐ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ.

Igitur omnes viri, quos miserat Moyses ad contemplandam terram, et qui reversi murmurare fecerant contra eum omnem multitudinem, detrahentes terræ quod esset mala,

და კაცნი იგი, რომელ წარავლინნა მოსე მოხილვად მის ქუეყანისა, მოვიდეს, იდრტჳნეს მისთჳს კრებულსა თანა თქუმად სიტყუასა ბოროტსა მის ქუეყანისათჳს. 36

36 And the men, which Moses sent to search the land, who returned, and made all the congregation to murmur against him, by bringing up a slander upon the land,

לז. וַיָּמֻתוּ הָאֲנָשִׁים מוֹצִאֵי דִבַּת הָאָרֶץ רָעָה בַּמַּגֵּפָה לִפְנֵי יְהֹוָה:

καὶ ἀπέθανον οἱ ἄνθρωποι οἱ κατείπαντες κατὰ τῆς γῆς πονηρὰ ἐν τῇ πληγῇ ἔναντι κυρίου

37 ܘܡܝܼܬ̣ܘ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܐܲܦܸܩܘ ܛܸܒܵܐ ܒܝܼܫܵܐ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ ܒܡܵܘܬܵܢܵܐ ܕܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ.

mortui sunt atque percussi in conspectu Domini.

მოსწყდეს კაცნი იგი, რომელთა თქუეს მის ქუეყანისათჳს ძჳრი, გუემითა ბოროტითა წინაშე უფლისა. 37

37 Even those men that did bring up the evil report upon the land, died by the plague before the LORD.

לח. וִיהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן וְכָלֵב בֶּן יְפֻנֶּה חָיוּ מִן הָאֲנָשִׁים הָהֵם הַהֹלְכִים לָתוּר אֶת הָאָרֶץ:

καὶ Ἰησοῦς υἱὸς Ναυη καὶ Χαλεβ υἱὸς Ιεφοννη ἔζησαν ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων τῶν πεπορευμένων κατασκέψασθαι τὴν γῆν

38 ܘܝܼܫܘܿܥ ܒܲܪ ܢܘܿܢ: ܘܟ݂ܵܠܵܒ̣ ܒܲܪ ܝܘܿܦܲܢܵܐ ܚܝܵܘ ܡ̣ܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܗܵܢܘܿܢ ܕܐܸܙܲܠܘ ܠܡܸܓܲܫ ܐܲܪܥܵܐ.

Josue autem filius Nun, et Caleb filius Jephone, vixerunt ex omnibus qui perrexerant ad considerandam terram.

ისო ნავესი და ქალებ იეფონესი ცხოვნდეს კაცთა მათგან, რომელ წარვიდეს მოხილვად მის ქუეყანისა. 38

38 But Joshua the son of Nun, and Caleb the son of Jephunneh, which were of the men that went to search the land, lived still.

לט. וַיְדַבֵּר משֶׁה אֶת הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה אֶל כָּל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיִּתְאַבְּלוּ הָעָם מְאֹד:

καὶ ἐλάλησεν Μωυσῆς τὰ ῥήματα ταῦτα πρὸς πάντας υἱοὺς Ισραηλ καὶ ἐπένθησεν ὁ λαὸς σφόδρα

39 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ ܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܝܼܬܸܒ̣ܘ ܥܲܡܵܐ ܒܐܸܒ̣ܠܵܐ ܪܲܒܵܐ.

Locutusque est Moyses universa verba hæc ad omnes filios Israël, et luxit populus nimis.

ეტყოდა მოსე სიტყუათა ამათ ყოველთა ძეთა ისრაჱლისათა. და იგლოვდა ერი იგი ფრიად. 39

39 And Moses told these sayings unto all the children of Israel: and the people mourned greatly.

מ. וַיַּשְׁכִּמוּ בַבֹּקֶר וַיַּעֲלוּ אֶל רֹאשׁ הָהָר לֵאמֹר הִנֶּנּוּ וְעָלִינוּ אֶל הַמָּקוֹם אֲשֶׁר אָמַר יְהֹוָה כִּי חָטָאנוּ:

καὶ ὀρθρίσαντες τὸ πρωὶ ἀνέβησαν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους λέγοντες ἰδοὺ οἵδε ἡμεῖς ἀναβησόμεθα εἰς τὸν τόπον ὃν εἶπεν κύριος ὅτι ἡμάρτομεν

40 ܘܩܲܕܸ̇ܡܘ ܒܨܲܦܪܵܐ: ܘܲܣܠܸܩܘ ܠܪܹܫ ܛܘܼܪܵܐ: ܘܐܸܡܲܪܘ: ܗܵܐ ܣܵܠܩܝܼܢܲܢ ܠܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܐܸܡܲܪ ܠܲܢ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܕܲܚܛܲܝܢ.

Et ecce mane primo surgentes ascenderunt verticem montis, atque dixerunt: Parati sumus ascendere ad locum, de quo Dominus locutus est: quia peccavimus.

აღიმსთუეს განთიად, აღვიდეს თავსა ზედა მთისასა და თქუეს: აჰა, ესერა, ჩუენ წარვიდეთ ადგილსა, რომელსა თქუა უფალმან, რამეთუ ვცოდეთ. 40

40 And they rose up early in the morning, and gat them up into the top of the mountain, saying, Lo, we be here, and will go up unto the place which the LORD hath promised: for we have sinned.

מא. וַיֹּאמֶר משֶׁה לָמָּה זֶּה אַתֶּם עֹבְרִים אֶת פִּי יְהֹוָה וְהִוא לֹא תִצְלָח:

καὶ εἶπεν Μωυσῆς ἵνα τί ὑμεῖς παραβαίνετε τὸ ῥῆμα κυρίου οὐκ εὔοδα ἔσται ὑμῖν

41 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ: ܠܡܵܢܵܐ ܥܒܲܪܬ̇ܘܿܢ ܥܲܠ ܡܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܠܵܐ ܡܲܣܩܝܼܢ ܐܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܠܪܹܫ.

Quibus Moyses: Cur, inquit, transgredimini verbum Domini, quod vobis non cedet in prosperum?

ჰრქუა მოსე: რად გარდახვალთ სიტყუათა უფლისათა, არა წარგემართოს თქუენ. 41

41 And Moses said, Wherefore now do ye transgress the commandment of the LORD? but it shall not prosper.

מב. אַל תַּעֲלוּ כִּי אֵין יְהֹוָה בְּקִרְבְּכֶם וְלֹא תִּנָּגְפוּ לִפְנֵי אֹיְבֵיכֶם:

μὴ ἀναβαίνετε οὐ γάρ ἐστιν κύριος μεθ᾽ ὑμῶν καὶ πεσεῖσθε πρὸ προσώπου τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν

42 ܠܵܐ ܬܸܣܩܘܼܢ ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ: ܕܠܵܐ ܬܸܬܲܒ̣ܪܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒ̣ܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ.

nolite ascendere: non enim est Dominus vobiscum: ne corruatis coram inimicis vestris.

ნუ აღხვალთ, არა არს უფალი თქუენ თანა. დაეცნეთ წინაშე პირსა მტერთასა. 42

42 Go not up, for the LORD is not among you; that ye be not smitten before your enemies.

מג. כִּי הָעֲמָלֵקִי וְהַכְּנַעֲנִי שָׁם לִפְנֵיכֶם וּנְפַלְתֶּם בֶּחָרֶב כִּי עַל כֵּן שַׁבְתֶּם מֵאַחֲרֵי יְהֹוָה וְלֹא יִהְיֶה יְהֹוָה עִמָּכֶם:

ὅτι ὁ Αμαληκ καὶ ὁ Χαναναῖος ἐκεῖ ἔμπροσθεν ὑμῶν καὶ πεσεῖσθε μαχαίρᾳ οὗ εἵνεκεν ἀπεστράφητε ἀπειθοῦντες κυρίῳ καὶ οὐκ ἔσται κύριος ἐν ὑμῖν

43 ܡܸܛܠ ܕܲܟ݂ܢܲܥ̈ܢܵܝܹܐ ܘܲܥܡܵܠܩܵܝܹ̈ܐ. ܐܝܼܬ̣ ܬܲܡܵܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܘܬܸܦܠܘܼܢ ܒܚܲܪܒܵܐ: ܥܲܠ ܕܲܗܦܲܟ݂ܬ̇ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܠܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ.

Amalecites et Chananæus ante vos sunt, quorum gladio corruetis, eo quod nolueritis acquiescere Domino: nec erit Dominus vobiscum.

რამეთუ ამალეკი და ქანანელი მუნ წინაშე თქუენსა არს და დაეცნეთ მახჳლითა მისთჳს, რამეთუ უკუნ თუ იქეცით ურჩებით უფლისაგან. და არა იყოს უფალი თქუენ თანა. 43

43 For the Amalekites and the Canaanites are there before you, and ye shall fall by the sword: because ye are turned away from the LORD, therefore the LORD will not be with you.

מד. וַיַּעְפִּלוּ לַעֲלוֹת אֶל רֹאשׁ הָהָר וַאֲרוֹן בְּרִית יְהֹוָה וּמשֶׁה לֹא מָשׁוּ מִקֶּרֶב הַמַּחֲנֶה:

καὶ διαβιασάμενοι ἀνέβησαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους ἡ δὲ κιβωτὸς τῆς διαθήκης κυρίου καὶ Μωυσῆς οὐκ ἐκινήθησαν ἐκ τῆς παρεμβολῆς

44 ܘܫܲܪܝܼܘ ܠܡܸܣܲܩ ܠܪܹܫ ܛܘܼܪܵܐ: ܘܩܹܒ̣ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܩܝܵܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܘܡܘܼܫܹܐ: ܠܵܐ ܦܪܲܩ̣ܘ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ.

At illi contenebrati ascenderunt in verticem montis. Arca autem testamenti Domini et Moyses non recesserunt de castris.

და იძულებით აღჴდეს თავსა ზედა მის მთისასა, ხოლო კიდობანი იგი სჯულისა უფლისა და მოსე არა იძრნეს ბანაკით. 44

44 But they presumed to go up unto the hill top: nevertheless the ark of the covenant of the LORD, and Moses, departed not out of the camp.

מה. וַיֵּרֶד הָעֲמָלֵקִי וְהַכְּנַעֲנִי הַיּשֵׁב בָּהָר הַהוּא וַיַּכּוּם וַיַּכְּתוּם עַד הַחָרְמָה:

καὶ κατέβη ὁ Αμαληκ καὶ ὁ Χαναναῖος ὁ ἐγκαθήμενος ἐν τῷ ὄρει ἐκείνῳ καὶ ἐτρέψαντο αὐτοὺς καὶ κατέκοψαν αὐτοὺς ἕως Ερμαν καὶ ἀπεστράφησαν εἰς τὴν παρεμβολήν

45 ܘܲܢܚܸܬ̣ܘ ܥܡܵܠܩܵܝܹ̈ܐ ܘܲܟ݂ܢܲܥ̈ܢܵܝܹܐ ܕܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܒܛܘܼܪܵܐ ܗܵܘ̇: ܘܲܚܪܲܒ̣ܘ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܲܪܕܲܦܘ ܐܸܢܘܿܢ ܥܕܲܡܵܐ ܠܚܸܪܡܵܐ.

Descenditque Amalecites et Chananæus, qui habitabat in monte: et percutiens eos atque concidens, persecutus est eos usque Horma.

და მოჴდა ამალეკი და ქანანელი, რომელ ჯდა მას მთასა შინა, სძლეს მათ და მოსრნეს იგინი ერთადმდე.

46 და მოიქცეს ბანაკად.

45

45 Then the Amalekites came down, and the Canaanites which dwelt in that hill, and smote them, and discomfited them, even unto Hormah.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=70d39c5b-9911-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display