Bibliotheca Polyglotta

იტყოდა კორე, ძე ისსარისი, ძისა კაათისი, ძისა ლევისი, დათან და აბირონ, ძენი ელიაბისნი, და აჳან, ძე ფალეკისი, ძისა რუბენისი, ავნან, ძე ფალეთისი, ძისა რუბენისი. 1

1 Now Korah, the son of Izhar, the son of Kohath, the son of Levi, and Dathan and Abiram, the sons of Eliab, and On, the son of Peleth, sons of Reuben, took men:

ב. וַיָּקֻמוּ לִפְנֵי משֶׁה וַאֲנָשִׁים מִבְּנֵי יִשְׂרָאֵל חֲמִשִּׁים וּמָאתָיִם נְשִׂיאֵי עֵדָה קְרִאֵי מוֹעֵד אַנְשֵׁי שֵׁם:

καὶ ἀνέστησαν ἔναντι Μωυσῆ καὶ ἄνδρες τῶν υἱῶν Ισραηλ πεντήκοντα καὶ διακόσιοι ἀρχηγοὶ συναγωγῆς σύγκλητοι βουλῆς καὶ ἄνδρες ὀνομαστοί

2 ܘܩܵܡܘ ܩܕ݂ܵܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܡܲܐܬܹ̇ܝܢ ܘܚܲܡܫܝܼܢ ܪܹ̈ܫܹܐ ܕܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ: ܕܡܸܬ̣ܩܪܹܝܢ ܠܙܲܒ̣ܢܵܐ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܲܫܡܵـ̈ـܗܵܬ̣ܵܐ.

surrexerunt contra Moysen, aliique filiorum Israël ducenti quinquaginta viri proceres synagogæ, et qui tempore concilii per nomina vocabantur.

აღდგეს წინაშე მოსესა კაცნი ძეთაგან ისრაჱლისათანი ორასერგასისნი მთავარნი წოდებულნი ზრახვისანი, კაცნი სახელოვანნი. 2

2 And they rose up before Moses, with certain of the children of Israel, two hundred and fifty princes of the assembly, famous in the congregation, men of renown:

ג. וַיִּקָּהֲלוּ עַל משֶׁה וְעַל אַהֲרֹן וַיֹּאמְרוּ אֲלֵהֶם רַב לָכֶם כִּי כָל הָעֵדָה כֻּלָּם קְדשִׁים וּבְתוֹכָם יְהֹוָה וּמַדּוּעַ תִּתְנַשְּׂאוּ עַל קְהַל יְהֹוָה:

συνέστησαν ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ααρων καὶ εἶπαν ἐχέτω ὑμῖν ὅτι πᾶσα ἡ συναγωγὴ πάντες ἅγιοι καὶ ἐν αὐτοῖς κύριος καὶ διὰ τί κατανίστασθε ἐπὶ τὴν συναγωγὴν κυρίου

3 ܘܐܸܬ̣ܟܲܢܲܫܘ ܥܲܠ ܡܘܼܫܹܐ ܘܥܲܠ ܐܲܗܪܘܿܢ ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܗܘܿܢ: ܠܵܐ ܟܲܕ̇ܘܼ ܠܟ݂ܘܿܢ ܕܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܟܠܗܘܿܢ ܩܲܕ̇ܝܼܫܝܼܢ: ܘܡܵܪܝܵܐ ܒܗܘܿܢ: ܐܸܠܵܐ ܕܬܸܫܬܲܩܠܘܼܢ ܥܲܠ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܹ̇ܗ ܕܡܵܪܝܵܐ.

Cumque stetissent adversum Moysen et Aaron, dixerunt: Sufficiat vobis, quia omnis multitudo sanctorum est, et in ipsis est Dominus: cur elevamini super populum Domini?

შეკრბეს მოსეს ზედა და აჰროს და თქუეს: გაქუნდინ თქუენ, რამეთუ ყოველი იგი კრებული წმიდა არს და მათ შორის უფალი, რაჲსათჳს აღდგომილ ხართ კრებულსა ზედა უფლისასა? 3

3 And they gathered themselves together against Moses and against Aaron, and said unto them, Ye take too much upon you, seeing all the congregation are holy, every one of them, and the LORD is among them: wherefore then lift ye up yourselves above the congregation of the LORD?

ד. וַיִּשְׁמַע משֶׁה וַיִּפֹּל עַל פָּנָיו:

καὶ ἀκούσας Μωυσῆς ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον

4 ܘܲܫܡܲܥ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܲܢܦܲܠ ܥܲܠ ܐܲܦܵܘ̈ܗܝ.

Quod cum audisset Moyses, cecidit pronus in faciem:

ესმა ესე მოსეს და დავარდა პირსა ზედა თჳსსა. 4

4 And when Moses heard it, he fell upon his face:

ה. וַיְדַבֵּר אֶל קֹרַח וְאֶל כָּל עֲדָתוֹ לֵאמֹר בֹּקֶר וְיֹדַע יְהֹוָה אֶת אֲשֶׁר לוֹ וְאֶת הַקָּדוֹשׁ וְהִקְרִיב אֵלָיו וְאֵת אֲשֶׁר יִבְחַר בּוֹ יַקְרִיב אֵלָיו:

καὶ ἐλάλησεν πρὸς Κορε καὶ πρὸς πᾶσαν αὐτοῦ τὴν συναγωγὴν λέγων ἐπέσκεπται καὶ ἔγνω ὁ θεὸς τοὺς ὄντας αὐτοῦ καὶ τοὺς ἁγίους καὶ προσηγάγετο πρὸς ἑαυτόν καὶ οὓς ἐξελέξατο ἑαυτῷ προσηγάγετο πρὸς ἑαυτόν

5 ܘܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܩܘܿܪܚ ܘܥܲܡ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܹ̇ܗ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܒܨܲܦܪܵܐ ܢܚܵܘܹܐ ܡܵܪܝܵܐ ܡ̇ܢ ܕܕ݂ܝܼܠܹܗ ܗ̄ܘ̣: ܘܲܕ݂ܩܲܕ̇ܝܼܫ ܢܸܬ̣ܩܲܪܲܒ̣ ܓܘܵܬܹܗ: ܘܐܲܝܢܵܐ ܕܲܓ̣ܒܹܐ ܠܹܗ ܢܸܬ̣ܩܲܪܲܒ̣ ܠܘܵܬܹܗ.

locutusque ad Core et ad omnem multitudinem: Mane, inquit, notum faciet Dominus qui ad se pertineant, et sanctos applicabit sibi: et quos elegerit, appropinquabunt ei.

და ეტყოდა კორეს და ყოველსა კრებულსა მისსა და ჰრქუა: მოხედა და იცნა ღმერთმან, რომელნი-იგი არიან მისნი და წმიდანი მისნი და მოიყვანნა იგინი თავისა თჳსისა და, რომელნი არა გამოირჩინა, არა მოიყვანნა. 5

5 And he spake unto Korah and unto all his company, saying, Even to morrow the LORD will shew who are his, and who is holy; and will cause him to come near unto him: even him whom he hath chosen will he cause to come near unto him.

ו. זֹאת עֲשׂוּ קְחוּ לָכֶם מַחְתּוֹת קֹרַח וְכָל עֲדָתוֹ:

τοῦτο ποιήσατε λάβετε ὑμῖν αὐτοῖς πυρεῖα Κορε καὶ πᾶσα ἡ συναγωγὴ αὐτοῦ

6 ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܸܕ݂ܘ: ܣܲܒ̣ܘ ܠܟ݂ܘܿܢ ܦܝܼܪ̈ܡܹܐ: ܐܲܢ̄ܬ̇ ܩܘܿܪܲܚ ܘܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܟ݂.

Hoc igitur facite: tollat unusquisque thuribula sua, tu Core, et omne concilium tuum:

აწ ესე ყავთ: მოიღეთ სასაკუმევლე თქუენი კორე და ყოველმან კრებულმან მისმან. 6

6 This do; Take you censers, Korah, and all his company;

ז. וּתְנוּ בָהֵן אֵשׁ וְשִׂימוּ עֲלֵיהֶן קְטֹרֶת לִפְנֵי יְהֹוָה מָחָר וְהָיָה הָאִישׁ אֲשֶׁר יִבְחַר יְהֹוָה הוּא הַקָּדוֹשׁ רַב לָכֶם בְּנֵי לֵוִי:

καὶ ἐπίθετε ἐπ᾽ αὐτὰ πῦρ καὶ ἐπίθετε ἐπ᾽ αὐτὰ θυμίαμα ἔναντι κυρίου αὔριον καὶ ἔσται ὁ ἀνήρ ὃν ἂν ἐκλέξηται κύριος οὗτος ἅγιος ἱκανούσθω ὑμῖν υἱοὶ Λευι

7 ܘܣܝܼܡܘ ܒܗܘܿܢ ܢܘܼܪܵܐ: ܘܣܝܼܡܘ ܒܗܘܿܢ ܒܸܣܡܹ̈ܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܡܚܵܪ: ܘܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܓ̣ܵܒܹܐܠܹܗ ܡܵܪܝܵܐ: ܗ̤ܘ ܢܸܗܘܹܐ ܩܲܕܝܼܫ. ܟܲܕ̇ܘܼ ܠܟ݂ܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܠܹܘܝܼ.

et hausto cras igne, ponite desuper thymiama coram Domino: et quemcumque elegerit, ipse erit sanctus: multum erigimini filii Levi.

და შთაასხთ ცეცხლი და დაასხთ მას ზედა საკუმეველი წინაშე უფლისა ხვალე; იყოს კაცი, რომელი გამოირჩიოს უფალმან. წმიდა არს იგი, კმა-იყავნ თქუენდა, ძენო ლევსნო. 7

7 And put fire therein, and put incense in them before the LORD to morrow: and it shall be that the man whom the LORD doth choose, he shall be holy: ye take too much upon you, ye sons of Levi.

ח. וַיֹּאמֶר משֶׁה אֶל קֹרַח שִׁמְעוּ נָא בְּנֵי לֵוִי:

καὶ εἶπεν Μωυσῆς πρὸς Κορε εἰσακούσατέ μου υἱοὶ Λευι

8 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܩܘܿܪܚ: ܫܡܲܥܘ ܬܘܼܒ̣ ܒ̈ܢܲܝ ܠܹܘܝܼ.

Dixitque rursum ad Core: Audite, filii Levi:

ჰრქუა მოსე კორეს: ისმინეთ ჩემი, ძენო ლევისნო. 8

8 And Moses said unto Korah, Hear, I pray you, ye sons of Levi:

ט. הַמְעַט מִכֶּם כִּי הִבְדִּיל אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל אֶתְכֶם מֵעֲדַת יִשְׂרָאֵל לְהַקְרִיב אֶתְכֶם אֵלָיו לַעֲבֹד אֶת עֲבֹדַת מִשְׁכַּן יְהֹוָה וְלַעֲמֹד לִפְנֵי הָעֵדָה לְשָׁרְתָם:

μὴ μικρόν ἐστιν τοῦτο ὑμῖν ὅτι διέστειλεν ὁ θεὸς Ισραηλ ὑμᾶς ἐκ συναγωγῆς Ισραηλ καὶ προσηγάγετο ὑμᾶς πρὸς ἑαυτὸν λειτουργεῖν τὰς λειτουργίας τῆς σκηνῆς κυρίου καὶ παρίστασθαι ἔναντι τῆς συναγωγῆς λατρεύειν αὐτοῖς

9 ܠܵܐ ܟܲܕ̇ܘܼ ܠܟ݂ܘܿܢ ܕܲܦܪܲܫܟ݂ܘܿܢ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡ̣ܢ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܩܲܪܸܒ̣ܟ݂ܘܿܢ ܠܘܵܬܹܗ ܠܡܸܦܠܲܚ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܡܲܫܟ̇ܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܘܠܲܡܩܵܡ ܩܕ݂ܵܡ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܠܲܡܫܲܡܵܫܘܼ ܐܸܢܘܿܢ.

num parum vobis est quod separavit vos Deus Israël ab omni populo, et junxit sibi, ut serviretis ei in cultu tabernaculi, et staretis coram frequentia populi, et ministraretis ei?

მცირე არს ესე თქუენდა, რამეთუ გამოგირჩინა ღმერთმან ისრაჱლისამან კრებულისაგან და მოგიყვანნა თქუენ თავისა თჳსისა მსახურებად მსახურებასა კარვისა უფლისასა და წარდგომად წინაშე კრებულისა და მსახურებად მისა. 9

9 Seemeth it but a small thing unto you, that the God of Israel hath separated you from the congregation of Israel, to bring you near to himself to do the service of the tabernacle of the LORD, and to stand before the congregation to minister unto them?

י. וַיַּקְרֵב אֹתְךָ וְאֶת כָּל אַחֶיךָ בְנֵי לֵוִי אִתָּךְ וּבִקַּשְׁתֶּם גַּם כְּהֻנָּה:

καὶ προσηγάγετό σε καὶ πάντας τοὺς ἀδελφούς σου υἱοὺς Λευι μετὰ σοῦ καὶ ζητεῖτε ἱερατεύειν

10 ܘܩܲܪܒ̣ܵܟ݂ ܠܵܟ݂ ܘܲܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܐܲܚܲܝ̈ܟ ܒ̈ܢܲܝ ܠܹܘܝܼ ܥܲܡܵܟ݂: ܐܸܠܵܐ ܒܵܥܹ̇ܝܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܐܵܦ ܟܵܗܢܘܼܬ̣ܵܐ.

idcirco ad se fecit accedere te et omnes fratres tuos filios Levi, ut vobis etiam sacerdotium vindicetis,

მოგიყვანა შენ და ყოველნი ძმანი შენნი, ძენი ლევისნი, შენ თანა და გნებავს კუალად მღდელობაჲ. 10

10 And he hath brought thee near to him, and all thy brethren the sons of Levi with thee: and seek ye the priesthood also?

יא. לָכֵן אַתָּה וְכָל עֲדָתְךָ הַנֹּעָדִים עַל יְהֹוָה וְאַהֲרֹן מַה הוּא כִּי תַלִּינוּ עָלָיו:

οὕτως σὺ καὶ πᾶσα ἡ συναγωγή σου ἡ συνηθροισμένη πρὸς τὸν θεόν καὶ Ααρων τίς ἐστιν ὅτι διαγογγύζετε κατ᾽ αὐτοῦ

11 ܡܸܛܠ ܗܵܕܹܐ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܟ݂: ܐܸܬ̣ܘܲܥܲܕ݂ܘ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܡܚܵܪ. ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܡܵܢܵܘ ܕܪܵܛܢܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܥܠܵܘܗܝ.

et omnis globus tuus stet contra Dominum? quid est enim Aaron ut murmuretis contra eum?

ესრეთ შენ და კრებულსა შენსა, რომელნი შეკრებულ ხართ ღმრთისა ზედა და აჰრონ ვინ არს, რამეთუ სდრტვინავთ მისთჳს? 11

11 For which cause both thou and all thy company are gathered together against the LORD: and what is Aaron, that ye murmur against him?

יב. וַיִּשְׁלַח משֶׁה לִקְרֹא לְדָתָן וְלַאֲבִירָם בְּנֵי אֱלִיאָב וַיֹּאמְרוּ לֹא נַעֲלֶה:

καὶ ἀπέστειλεν Μωυσῆς καλέσαι Δαθαν καὶ Αβιρων υἱοὺς Ελιαβ καὶ εἶπαν οὐκ ἀναβαίνομεν

12 ܘܫܲܕܲܪܘ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܸܩܪܵܐ ܠܕ݂ܵܬ̣ܵܢ ܘܠܲܐܒ̣ܝܼܪܵܡ ܒ̈ܢܲܝ ܐܹܠܝܲܒ̣: ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܵܐ ܣܵܠܩܝܼܢܲܢ.

Misit ergo Moyses ut vocaret Dathan et Abiron filios Eliab. Qui responderunt: Non venimus.

და მიავლინა მოსე მოწოდებად დათანისა და აბირონისა, ძეთა ელიაბისთა, და თქუეს: არა მივალთ. 12

12 And Moses sent to call Dathan and Abiram, the sons of Eliab: which said, We will not come up:

יג. הַמְעַט כִּי הֶעֱלִיתָנוּ מֵאֶרֶץ זָבַת חָלָב וּדְבַשׁ לַהֲמִיתֵנוּ בַּמִּדְבָּר כִּי תִשְׂתָּרֵר עָלֵינוּ גַּם הִשְׂתָּרֵר:

μὴ μικρὸν τοῦτο ὅτι ἀνήγαγες ἡμᾶς ἐκ γῆς ῥεούσης γάλα καὶ μέλι ἀποκτεῖναι ἡμᾶς ἐν τῇ ἐρήμῳ ὅτι κατάρχεις ἡμῶν ἄρχων

13 ܠܵܐ ܟܲܕܘܼ ܠܟ݂ܘܿܢ ܕܐܲܣܩܬ̇ܘܿܢܵܢ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܲܪܕ̇ܝܵܐ ܚܲܠܒ̣ܵܐ ܘܕܸܒ̣ܫܵܐ ܠܲܡܩܲܛܵܠܘܼܬܲܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ: ܐܸܠܵܐ ܡܸܬ̣ܪܵܘܪܒ̣ܝܼܬ̇ܘܿܢ ܥܠܲܝܢ ܐܵܦ ܡܸܬ̣ܪܵܘܪܵܒ̣ܘܼ.

Numquid parum est tibi quod eduxisti nos de terra, quæ lacte et melle manabat, ut occideres in deserto, nisi et dominatus fueris nostri?

ნუ მცირე არს ესე, რამეთუ შემიყვანენ ჩუენ ქუეყანასა მას მდინარისა სძისა და თაფლისასა მოსრვად ჩუენდა უდაბნოსა ამას, რამეთუ გუმთავრობ ჩუენ? შენ ხარ მთავარ. 13

13 Is it a small thing that thou hast brought us up out of a land that floweth with milk and honey, to kill us in the wilderness, except thou make thyself altogether a prince over us?

יד. אַף לֹא אֶל אֶרֶץ זָבַת חָלָב וּדְבַשׁ הֲבִיאֹתָנוּ וַתִּתֶּן לָנוּ נַחֲלַת שָׂדֶה וָכָרֶם הַעֵינֵי הָאֲנָשִׁים הָהֵם תְּנַקֵּר לֹא נַעֲלֶה:

εἰ καὶ εἰς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι εἰσήγαγες ἡμᾶς καὶ ἔδωκας ἡμῖν κλῆρον ἀγροῦ καὶ ἀμπελῶνας τοὺς ὀφθαλμοὺς τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων ἂν ἐξέκοψας οὐκ ἀναβαίνομεν

14 ܘܠܲܐܪܥܵܐ ܕܡܲܪܕ̇ܝܵܐ ܚܲܠܒ̣ܵܐ ܘܕܸܒ̣ܫܵܐ ܠܵܐ ܐܲܥܸܠܬܵܢ: ܘܠܵܐ ܝܲܗ̄ܒ̣ܬ̇ ܠܲܢ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܚܲܩ̈ܠܵܬ̣ܵܐ ܘܲܕ݂ܟܲܪ̈ܡܹܐ. ܐܸܢ ܥܲܝܢܲܝ̈ܢ ܡܥܵܘܲܪ ܐܲܢ̄ܬ̇: ܠܵܐ ܣܵܠܩܝܼܢܲܢ.

Revera induxisti nos in terram, quæ fluit rivis lactis et mellis, et dedisti nobis possessiones agrorum et vinearum: an et oculos nostros vis eruere? non venimus.

ქუეყანასა მას მდინარისა სძისა და თაფლისასა შემიყვანენ ჩუენ და მომეც ჩუენ ნაწილები აგარაკთაჲ და საყურძენთაჲ, თუალნი მათ კაცთანი აღმოჰჴდეს, არა აღვალთ. და დამძიმდა 14

14 Moreover thou hast not brought us into a land that floweth with milk and honey, or given us inheritance of fields and vineyards: wilt thou put out the eyes of these men? we will not come up.

טו. וַיִּחַר לְמשֶׁה מְאֹד וַיֹּאמֶר אֶל יְהֹוָה אַל תֵּפֶן אֶל מִנְחָתָם לֹא חֲמוֹר אֶחָד מֵהֶם נָשָׂאתִי וְלֹא הֲרֵעֹתִי אֶת אַחַד מֵהֶם:

καὶ ἐβαρυθύμησεν Μωυσῆς σφόδρα καὶ εἶπεν πρὸς κύριον μὴ προσχῇς εἰς τὴν θυσίαν αὐτῶν οὐκ ἐπιθύμημα οὐδενὸς αὐτῶν εἴληφα οὐδὲ ἐκάκωσα οὐδένα αὐτῶν

15 ܘܐܸܬ̣ܒ̇ܐܸܫ ܛܵܒ̣ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܠܵܐ ܬܸܦܢܹܐ ܥܲܠ ܩܘܼܪ̈ܒܵܢܲܝܗܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܚܡܵܪܵܐ ܕܚܲܕ݂ ܡܸܢܗܘܿܢ ܕܸܒ̣ܪܹܬ̣: ܐܵܦܠܵܐ ܐܲܒ̣ܐ̱ܫܹܬ̣ ܠܚܲܕ݂ ܡܸܢܗܘܿܢ.

Iratusque Moyses valde, ait ad Dominum: Ne respicias sacrificia eorum: tu scis quod ne asellum quidem umquam acceperim ab eis, nec afflixerim quempiam eorum.

სულმოკლებითა ფრიად მოსე და ჰრქუა უფალსა: ნუ მოჰხედავ შესაწირავთა მათსა, რამეთუ არა ვისი მათგანისაჲ გულისსათქმელი რაჲმე მოვიღე, არცა ბოროტი ვისმე უყავ მათ. 15

15 And Moses was very wroth, and said unto the LORD, Respect not thou their offering: I have not taken one ass from them, neither have I hurt one of them.

טז. וַיֹּאמֶר משֶׁה אֶל קֹרַח אַתָּה וְכָל עֲדָתְךָ הֱיוּ לִפְנֵי יְהֹוָה אַתָּה וָהֵם וְאַהֲרֹן מָחָר:

καὶ εἶπεν Μωυσῆς πρὸς Κορε ἁγίασον τὴν συναγωγήν σου καὶ γίνεσθε ἕτοιμοι ἔναντι κυρίου σὺ καὶ αὐτοὶ καὶ Ααρων αὔριον

16 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܩܘܿܪܚ: ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܟ݂ ܗܘ̤ܵܘ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܗܸܢܘܿܢ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܡܚܵܪ.

Dixitque ad Core: Tu, et omnis congregatio tua, state seorsum coram Domino, et Aaron die crastino separatim.

და ჰრქუა მოსე კორეს: წმიდა-ყავ კრებული შენი და იყვენით თქვენ მზა წინაშე უფლისა, შენ და იგინი და აჰრონ ხვალისა; 16

16 And Moses said unto Korah, Be thou and all thy company before the LORD, thou, and they, and Aaron, to morrow:

יז. וּקְחוּ אִישׁ מַחְתָּתוֹ וּנְתַתֶּם עֲלֵיהֶם קְטֹרֶת וְהִקְרַבְתֶּם לִפְנֵי יְהֹוָה אִישׁ מַחְתָּתוֹ חֲמִשִּׁים וּמָאתַיִם מַחְתֹּת וְאַתָּה וְאַהֲרֹן אִישׁ מַחְתָּתוֹ:

καὶ λάβετε ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσετε ἐπ᾽ αὐτὰ θυμίαμα καὶ προσάξετε ἔναντι κυρίου ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐτοῦ πεντήκοντα καὶ διακόσια πυρεῖα καὶ σὺ καὶ Ααρων ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐτοῦ

17 ܣܲܒ̣ܘ ܓܒܲܪ ܦܝܼܪܡܹܗ: ܘܣܝܼܡܘ ܒܗܘܿܢ ܢܘܼܪܵܐ: ܘܣܝܼܡܘ ܒܗܘܿܢ ܒܸܣܡܹ̈ܐ: ܘܩܲܪܸܒ̣ܘ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܓܒܲܪ ܦܝܼܪܡܹܗ: ܡܲܐܬܹ̇ܝܢ ܘܚܲܡܫܝܼܢ ܦܝܼܪ̈ܡܝܼܢ: ܘܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܓܒܲܪ ܦܝܼܪܡܹܗ.

Tollite singuli thuribula vestra, et ponite super ea incensum, offerentes Domino ducenta quinquaginta thuribula: Aaron quoque teneat thuribulum suum.

და მოიღეთ კაცად-კაცადმან საცეცხური თჳსი და დაასხთ მას ზედა საკმეველი და მოიღეთ წინაშე უფლისა კაცად-კაცადმან საცეცხური თჳსი ორასერგასისი საცეცხური, შენ და აჰრონ თჳთოეულმან სასაკმევლე თჳსი. 17

17 And take every man his censer, and put incense in them, and bring ye before the LORD every man his censer, two hundred and fifty censers; thou also, and Aaron, each of you his censer.

יח. וַיִּקְחוּ אִישׁ מַחְתָּתוֹ וַיִּתְּנוּ עֲלֵיהֶם אֵשׁ וַיָּשִׂימוּ עֲלֵיהֶם קְטֹרֶת וַיַּעַמְדוּ פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד וּמשֶׁה וְאַהֲרֹן:

καὶ ἔλαβεν ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐτοῦ καὶ ἐπέθηκαν ἐπ᾽ αὐτὰ πῦρ καὶ ἐπέβαλον ἐπ᾽ αὐτὸ θυμίαμα καὶ ἔστησαν παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου Μωυσῆς καὶ Ααρων

18 ܘܲܢܣܲܒ̣ܘ ܓܒܲܪ ܦܝܼܪܡܹܗ: ܘܣܵܡ̣ܘ ܒܗܘܿܢ ܢܘܼܪܵܐ: ܘܣܵܡ̣ܘ ܒܗܘܿܢ ܒܸܣܡܹ̈ܐ: ܘܩܵܡ̣ܘ ܩܕ݂ܵܡ ܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܲܗܪܘܿܢ.

Quod cum fecissent, stantibus Moyses et Aaron,

და მოიღო კაცად-კაცადმან საცეცხური თჳსი და შთაასხეს მას ცეცხლი, და დაასხეს საკუმეველი და დადვეს კართა თანა კარვისა მის საწამებელისათა მოსე და აჰრონ. 18

18 And they took every man his censer, and put fire in them, and laid incense thereon, and stood in the door of the tabernacle of the congregation with Moses and Aaron.

יט. וַיַּקְהֵל עֲלֵיהֶם קֹרַח אֶת כָּל הָעֵדָה אֶל פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד וַיֵּרָא כְבוֹד יְהֹוָה אֶל כָּל הָעֵדָה:

καὶ ἐπισυνέστησεν ἐπ᾽ αὐτοὺς Κορε τὴν πᾶσαν αὐτοῦ συναγωγὴν παρὰ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ ὤφθη ἡ δόξα κυρίου πάσῃ τῇ συναγωγῇ

19 ܘܟܲܢܸܫ ܥܠܲܝܗܘܿܢ ܩܘܼܪܚ ܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܠܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟ̇ܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܐܸܬ̣ܓ̇ܠܝܼ ܫܘܼܒ̣ܚܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ.

et coacervassent adversum eos omnem multitudinem ad ostium tabernaculi, apparuit cunctis gloria Domini.

და შეკრიბნა მათ თანა კორე ყოველნი კრებულნი თჳსნი კართა თანა კარვისა მის საწამებელისათა და გამოჩნდა დიდებაჲ უფლისა ყოველსა მას ზედა კრებულსა. 19

19 And Korah gathered all the congregation against them unto the door of the tabernacle of the congregation: and the glory of the LORD appeared unto all the congregation.

כ. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה וְאֶל אַהֲרֹן לֵאמֹר:

καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων λέγων

20 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܥܲܡ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ.

Locutusque Dominus ad Moysen et Aaron, ait:

და ეტყოდა უფალი მოსეს და აჰრონს და ჰრქუა: 20

20 And the LORD spake unto Moses and unto Aaron, saying,

כא. הִבָּדְלוּ מִתּוֹךְ הָעֵדָה הַזֹּאת וַאֲכַלֶּה אֹתָם כְּרָגַע:

ἀποσχίσθητε ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς ταύτης καὶ ἐξαναλώσω αὐτοὺς εἰς ἅπαξ

21 ܐܸܬ̣ܦܲܪ̄ܫܘ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܗܵܕܹܐ: ܘܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܒܲܚܕ݂ܵܐ ܫܵܥܵܐ.

Separamini de medio congregationis hujus, ut eos repente disperdam.

გამოეშორენით შორის კრებულისა მაგის და აღვჴოცნე იგინი ერთბამად. 21

21 Separate yourselves from among this congregation, that I may consume them in a moment.

כב. וַיִּפְּלוּ עַל פְּנֵיהֶם וַיֹּאמְרוּ אֵל אֱלֹהֵי הָרוּחֹת לְכָל בָּשָׂר הָאִישׁ אֶחָד יֶחֱטָא וְעַל כָּל הָעֵדָה תִּקְצֹף:

καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν καὶ εἶπαν θεὸς θεὸς τῶν πνευμάτων καὶ πάσης σαρκός εἰ ἄνθρωπος εἷς ἥμαρτεν ἐπὶ πᾶσαν τὴν συναγωγὴν ὀργὴ κυρίου

22 ܘܲܢܦܲܠܘ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ܗܘܿܢ ܘܐܸܡܲܪܘ: ܐܹܝܠ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܪ̈ܘܼܚܵܬ̣ܵܐ ܕܟ݂ܠܒ̇ܣܲܪ: ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܢܸܚܛܹܐ. ܘܥܲܠ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܪܘܼܓ̣ܙܵܐ.

Qui ceciderunt proni in faciem, atque dixerunt: Fortissime Deus spirituum universæ carnis, num uno peccante, contra omnes ira tua desæviet?

და დავარდეს წინაშე უფლისა მოსე და აჰრონ და თქუეს: უფალო, ღმერთო სულთაო და ყოველთა ჴორცთაო, უკეთუ ერთმან კაცმან ცოდა, ყოველსა ზედა კრებულსა იყოსა რისხვაჲ უფლისა? 22

22 And they fell upon their faces, and said, O God, the God of the spirits of all flesh, shall one man sin, and wilt thou be wroth with all the congregation?

כג. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר:

καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

23 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ.

Et ait Dominus ad Moysen:

და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 23

23 And the LORD spake unto Moses, saying,

כד. דַּבֵּר אֶל הָעֵדָה לֵאמֹר הֵעָלוּ מִסָּבִיב לְמִשְׁכַּן קֹרַח דָּתָן וַאֲבִירָם:

λάλησον τῇ συναγωγῇ λέγων ἀναχωρήσατε κύκλῳ ἀπὸ τῆς συναγωγῆς Κορε

24 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܐܸܬ̣ܦܲܪ̄ܫܘ ܡ̣ܢ ܚܕ݂ܵܪ̈ܵܘܗܝ ܕܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܕܩܘܿܪܚ: ܘܲܕ̇ܕܵܬܲܢ: ܘܕܲܐܒ̣ܝܼܪܵܡ.

Præcipe universo populo ut separetur a tabernaculis Core et Dathan et Abiron.

ეტყოდე კრებულსა მაგას და არქუ: განეშორენით გარემო კრებულისა მაგისგან კორესისა და დათანისა და აბირონისა. 24

24 Speak unto the congregation, saying, Get you up from about the tabernacle of Korah, Dathan, and Abiram.

כה. וַיָּקָם משֶׁה וַיֵּלֶךְ אֶל דָּתָן וַאֲבִירָם וַיֵּלְכוּ אַחֲרָיו זִקְנֵי יִשְׂרָאֵל:

καὶ ἀνέστη Μωυσῆς καὶ ἐπορεύθη πρὸς Δαθαν καὶ Αβιρων καὶ συνεπορεύθησαν μετ᾽ αὐτοῦ πάντες οἱ πρεσβύτεροι Ισραηλ

25 ܘܩܵܡ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܸܙܲܠ ܠܘܵܬ̣ ܕܵܬܲܢ ܘܐܲܒ̣ܝܼܪܵܡ: ܘܐܸܙܲܠܘ ܒܵܬ̣ܪܹܗ ܣܵܒܹ̈ܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ:

Surrexitque Moyses, et abiit ad Dathan et Abiron: et sequentibus eum senioribus Israël,

და აღდგა მოსე და მივიდა დათანისა და აბირონისა და მივიდეს მის თანა ყოველნი მოხუცებულნი ისრაჱლისანი. 25

25 And Moses rose up and went unto Dathan and Abiram; and the elders of Israel followed him.

כו. וַיְדַבֵּר אֶל הָעֵדָה לֵאמֹר סוּרוּ נָא מֵעַל אָהֳלֵי הָאֲנָשִׁים הָרְשָׁעִים הָאֵלֶּה וְאַל תִּגְּעוּ בְּכָל אֲשֶׁר לָהֶם פֶּן תִּסָּפוּ בְּכָל חַטֹּאתָם:

καὶ ἐλάλησεν πρὸς τὴν συναγωγὴν λέγων ἀποσχίσθητε ἀπὸ τῶν σκηνῶν τῶν ἀνθρώπων τῶν σκληρῶν τούτων καὶ μὴ ἅπτεσθε ἀπὸ πάντων ὧν ἐστιν αὐτοῖς μὴ συναπόλησθε ἐν πάσῃ τῇ ἁμαρτίᾳ αὐτῶν

26 ܘܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܐܸܬ̣ܦܲܪ̄ܩܘ ܡ̣ܢ ܡܲܫܟ̇ܢܲܝ̈ܗܘܿܢ ܕܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ ܚܲܛܵܝܹ̈ܐ: ܘܠܵܐ ܬܸܬ̣ܩܲܪܒ̣ܘܼܢ ܠܟ݂ܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܐܝܼܬ̣ ܠܗܘܿܢ: ܕܠܵܐ ܬܸܒ̣ܠ̱ܥܘܼܢ ܒܲܚܛܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ.

dixit ad turbam: Recedite a tabernaculis hominum impiorum, et nolite tangere quæ ad eos pertinent, ne involvamini in peccatis eorum.

და ეტყოდა კრებულსა და ჰრქუა: გამოეშოვრენით კარავთა მაგათგან კაცთა ფიცხელთასა და ნუ შეეხებით ყოველსავე, რომელ-რაჲ არს მათი, ნუუკუე წარსწყმდეთ ცოდვათა მათთა თანა. 26

26 And he spake unto the congregation, saying, Depart, I pray you, from the tents of these wicked men, and touch nothing of their's, lest ye be consumed in all their sins.

כז. וַיֵּעָלוּ מֵעַל מִשְׁכַּן קֹרַח דָּתָן וַאֲבִירָם מִסָּבִיב וְדָתָן וַאֲבִירָם יָצְאוּ נִצָּבִים פֶּתַח אָהֳלֵיהֶם וּנְשֵׁיהֶם וּבְנֵיהֶם וְטַפָּם:

καὶ ἀπέστησαν ἀπὸ τῆς σκηνῆς Κορε κύκλῳ καὶ Δαθαν καὶ Αβιρων ἐξῆλθον καὶ εἱστήκεισαν παρὰ τὰς θύρας τῶν σκηνῶν αὐτῶν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν καὶ ἡ ἀποσκευὴ αὐτῶν

27 ܘܐܸܬ̣ܦܲܪܲܩܘ ܡ̣ܢ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܕܩܘܿܪܚ: ܘܲܕ̇ܕܵܬ̣ܵܢ: ܘܕܲܐܒ̣ܝܼܪܵܡ. ܘܕ݂ܵܬ̣ܵܢ ܘܐܲܒ̣ܝܼܪܵܡ ܢܦܲܩܘ ܟܲܕ݂ ܩܵܝܡܝܼܢ ܒܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟ̇ܢܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܢܸܫܲܝ̈ܗܘܿܢ ܘܲܒ̣ܢܲܝ̈ܗܘܿܢ ܘܝܼܩܲܪܬ̇ܗܘܿܢ.

Cumque recessissent a tentoriis eorum per circuitum, Dathan et Abiron egressi stabant in introitu papilionum suorum cum uxoribus et liberis, omnique frequentia.

და გამოეშოვრნეს გარემო კარავთა მათ კორესთა და გამოვიდეს დათან და აბირონ, დადგეს კართა თანა კარვისა მათისათა ცოლნი მათნი, და შვილნი მათნი და ყოველი ჭურჭერი მათი. 27

27 So they gat up from the tabernacle of Korah, Dathan, and Abiram, on every side: and Dathan and Abiram came out, and stood in the door of their tents, and their wives, and their sons, and their little children.

כח. וַיֹּאמֶר משֶׁה בְּזֹאת תֵּדְעוּן כִּי יְהֹוָה שְׁלָחַנִי לַעֲשׂוֹת אֵת כָּל הַמַּעֲשִׂים הָאֵלֶּה כִּי לֹא מִלִּבִּי:

καὶ εἶπεν Μωυσῆς ἐν τούτῳ γνώσεσθε ὅτι κύριος ἀπέστειλέν με ποιῆσαι πάντα τὰ ἔργα ταῦτα ὅτι οὐκ ἀπ᾽ ἐμαυτοῦ

28 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܒܗܵܕܹܐ ܬܸܕ̇ܥܘܼܢ ܕܡܵܪܝܵܐ ܫܲܕ̇ܪܲܢܝ: ܠܡܸܥܒܲܕ݂ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ ܥܒ̣ܵܕܹ̈ܐ: ܘܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܡ̣ܢ ܪܸܥܝܵܢܝ.

Et ait Moyses: In hoc scietis quod Dominus miserit me ut facerem universa quæ cernitis, et non ex proprio ea corde protulerim:

და ჰრქუა მოსე: ამით სცნათ, რამეთუ უფალმან მომავლინა მე საქმედ ყოველსა მას საქმესა და არა თავით ჩემით. 28

28 And Moses said, Hereby ye shall know that the LORD hath sent me to do all these works; for I have not done them of mine own mind.

כט. אִם כְּמוֹת כָּל הָאָדָם יְמֻתוּן אֵלֶּה וּפְקֻדַּת כָּל הָאָדָם יִפָּקֵד עֲלֵיהֶם לֹא יְהֹוָה שְׁלָחָנִי:

εἰ κατὰ θάνατον πάντων ἀνθρώπων ἀποθανοῦνται οὗτοι εἰ καὶ κατ᾽ ἐπίσκεψιν πάντων ἀνθρώπων ἐπισκοπὴ ἔσται αὐτῶν οὐχὶ κύριος ἀπέσταλκέν με

29 ܐܸܢ ܐܲܝܟ݂ ܡܵܘܬܵܐ ܕܟܠܢܵܫ ܢܡܘܼܬ̣ܘܼܢ ܗܵܠܹܝܢ: ܘܦܘܼܩܕܵܢܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܥܲܠ ܟܠܢܵܫ ܢܸܬ̣ܦ̄ܩܸܕ݂ ܥܠܲܝܗܘܿܢ: ܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܫܲܕ̇ܪܲܢܝ.

si consueta hominum morte interierint, et visitaverit eos plaga, qua et ceteri visitari solent, non misit me Dominus:

უკუეთუ სიკუდილისაებრ ყოველთა კაცთაჲსა მოწყდენ ესენი, გინა თუ მოხედვისაებრ ყოველთა კაცთაჲსა მოხედვა იყოს მათა, არა უფალმან მომავლინა მე, 29

29 If these men die the common death of all men, or if they be visited after the visitation of all men; then the LORD hath not sent me.

ל. וְאִם בְּרִיאָה יִבְרָא יְהֹוָה וּפָצְתָה הָאֲדָמָה אֶת פִּיהָ וּבָלְעָה אֹתָם וְאֶת כָּל אֲשֶׁר לָהֶם וְיָרְדוּ חַיִּים שְׁאֹלָה וִידַעְתֶּם כִּי נִאֲצוּ הָאֲנָשִׁים הָאֵלֶּה אֶת יְהֹוָה:

ἀλλ᾽ ἢ ἐν φάσματι δείξει κύριος καὶ ἀνοίξασα ἡ γῆ τὸ στόμα αὐτῆς καταπίεται αὐτοὺς καὶ τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ τὰς σκηνὰς αὐτῶν καὶ πάντα ὅσα ἐστὶν αὐτοῖς καὶ καταβήσονται ζῶντες εἰς ᾅδου καὶ γνώσεσθε ὅτι παρώξυναν οἱ ἄνθρωποι οὗτοι τὸν κύριον

30 ܘܐܸܢ ܒܪܝܼܬ̣ܵܐ ܢܸܒ̣ܪܸܐ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܬܸܦ̮ܬܲܚ ܐܲܪܥܵܐ ܦܘܼܡܵܗ̇: ܘܬܹܒ̣ܠܲܥ ܐܸܢܘܿܢ: ܠܗܘܿܢ ܘܲܠܟ݂ܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܐܝܼܬ̣ ܠܗܘܿܢ: ܘܢܸܚܬ̣ܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܚܲܝܝܼܢ ܠܲܫܝܘܿܠ: ܬܸܕ̇ܥܘܼܢ ܕܐܲܪܓܸ̇ܙܘ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ ܠܡܵܪܝܵܐ.

sin autem novam rem fecerit Dominus, ut aperiens terra os suum deglutiat eos et omnia quæ ad illos pertinent, descenderintque viventes in infernum, scietis quod blasphemaverint Dominum.

არამედ საოცრად აჩუენოს უფალმან და განაღოს ქუეყანამან პირი თჳსი და შთანთქნეს იგინი. და სახლნი მაგათნი და საყოფელნი მაგათნი და ყოველი, რაოდენი არს მაგათი და შთაჴდენ ყოველნი ჯოჯოხეთად და სცნათ, რამეთუ განარისხეს კაცთა ამათ უფალი. 30

30 But if the LORD make a new thing, and the earth open her mouth, and swallow them up, with all that appertain unto them, and they go down quick into the pit; then ye shall understand that these men have provoked the LORD.

לא. וַיְהִי כְּכַלֹּתוֹ לְדַבֵּר אֵת כָּל הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה וַתִּבָּקַע הָאֲדָמָה אֲשֶׁר תַּחְתֵּיהֶם:

ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν πάντας τοὺς λόγους τούτους ἐρράγη ἡ γῆ ὑποκάτω αὐτῶν

31 ܘܟܲܕ݂ ܫܲܠܸܡ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܹܐܡܲܪ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܹ̈ܐ: ܐܸܬ̣ܦܲܬ̣ܚܲܬ̤ ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܬ̣ܚܘܿܬܲܝܗܘܿܢ.

Confestim igitur ut cessavit loqui, dirupta est terra sub pedibus eorum:

და ვითარცა დასცხრა მოსე სიტყუად ყიველთა ამათ სიტყუათა, 31

31 And it came to pass, as he had made an end of speaking all these words, that the ground clave asunder that was under them:

לב. וַתִּפְתַּח הָאָרֶץ אֶת פִּיהָ וַתִּבְלַע אֹתָם וְאֶת בָּתֵּיהֶם וְאֵת כָּל הָאָדָם אֲשֶׁר לְקֹרַח וְאֵת כָּל הָרְכוּשׁ:

καὶ ἠνοίχθη ἡ γῆ καὶ κατέπιεν αὐτοὺς καὶ τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ πάντας τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ὄντας μετὰ Κορε καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν

32 ܘܦܸܬ̣ܚܲܬ̤ ܐܲܪܥܵܐ ܦܘܼܡܵܗ̇ ܘܒ̣ܠܥܲܬ̤ ܐܸܢܘܿܢ: ܠܗܘܿܢ ܘܲܠܒ̣ܵܬܲܝ̈ܗܘܿܢ ܘܲܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܒܢܲـ̈ܝܢܵܫܵܐ ܕܥܲܡ ܩܘܿܪܚ: ܘܲܠܟ݂ܠܹܗ ܩܸܢܝܵܢܗܘܿܢ.

et aperiens os suum, devoravit illos cum tabernaculis suis et universa substantia eorum,

განსთქდა ქუეყანა ქუეშე მათსა და განეღო ქუეყანა 32

32 And the earth opened her mouth, and swallowed them up, and their houses, and all the men that appertained unto Korah, and all their goods.

לג. וַיֵּרְדוּ הֵם וְכָל אֲשֶׁר לָהֶם חַיִּים שְׁאֹלָה וַתְּכַס עֲלֵיהֶם הָאָרֶץ וַיֹּאבְדוּ מִתּוֹךְ הַקָּהָל:

καὶ κατέβησαν αὐτοὶ καὶ ὅσα ἐστὶν αὐτῶν ζῶντα εἰς ᾅδου καὶ ἐκάλυψεν αὐτοὺς ἡ γῆ καὶ ἀπώλοντο ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς

33 ܘܲܢܚܸܬ̣ܘ ܗܸܢܘܿܢ: ܘܟ݂ܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܐܝܼܬ̣ ܠܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܚܲܝܝܼܢ ܠܲܫܝܘܿܠ: ܘܐܸܬ̣ܟܲܣܝܲܬ̤ ܐܲܪܥܵܐ ܠܥܸܠ ܡܸܢܗܘܿܢ: ܘܐܸܒܲܕ݂ܘ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܟܢܘܼܫܬܵܐ.

descenderuntque vivi in infernum operti humo, et perierunt de medio multitudinis.

და შთანთქნა იგინი და სახლნი მათნი და ყოველნი კაცნი, რომელნი იყუნეს კორეს თანა და ყოველი საცხოვარი მათი და ყოველივე, რაჲცა იყო მათი ცხოველნი ჯოჯოხეთა. და დაფარნა იგინი ქუეყანამან და წარწყმდეს იგინი შორის კრებულისა მის. 33

33 They, and all that appertained to them, went down alive into the pit, and the earth closed upon them: and they perished from among the congregation.

לד. וְכָל יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר סְבִיבֹתֵיהֶם נָסוּ לְקֹלָם כִּי אָמְרוּ פֶּן תִּבְלָעֵנוּ הָאָרֶץ:

καὶ πᾶς Ισραηλ οἱ κύκλῳ αὐτῶν ἔφυγον ἀπὸ τῆς φωνῆς αὐτῶν ὅτι λέγοντες μήποτε καταπίῃ ἡμᾶς ἡ γῆ

34 ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܕܒܲܚܕܵܪ̈ܲܝܗܘܿܢ ܥܪܲܩ̣ܘ ܡ̣ܢ ܩܵܠܗܘܿܢ: ܕܐܸܡܲܪܘ ܕܲܠܡܵܐ ܬܸܒ̣ܠܥܲܢ ܐܲܪܥܵܐ.

At vero omnis Israël, qui stabat per gyrum, fugit ad clamorem pereuntium, dicens: Ne forte et nos terra deglutiat.

და ყოველი ისრაჱლი ივლტოდა გარემო ჴმისაგან მათისა, რამეთუ თქუეს: ნუუკუე ჩუენცა შთამნთქმნეს ქუეყანამან. 34

34 And all Israel that were round about them fled at the cry of them: for they said, Lest the earth swallow us up also.

לה. וְאֵשׁ יָצְאָה מֵאֵת יְהֹוָה וַתֹּאכַל אֵת הַחֲמִשִּׁים וּמָאתַיִם אִישׁ מַקְרִיבֵי הַקְּטֹרֶת:

καὶ πῦρ ἐξῆλθεν παρὰ κυρίου καὶ κατέφαγεν τοὺς πεντήκοντα καὶ διακοσίους ἄνδρας τοὺς προσφέροντας τὸ θυμίαμα

35 ܘܢܸܦܩܲܬ̤ ܢܘܼܪܵܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܸܟ݂ܠܲܬ̤ ܠܡܲܐܬܹ̇ܝܢ ܘܚܲܡܫܝܼܢ ܓܲܒ̣ܪ̈ܝܼܢ ܕܲܡܩܲܪܒ̣ܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܒܸܣܡܹ̈ܐ.

Sed et ignis egressus a Domino interfecit ducentos quinquaginta viros, qui offerebant incensum.

და ცეცხლი გამოვიდა უფლისაგან და შეჭამნა ორასერგასისნი იგი კაცნი, რომელთა მოაქუნდა საკუმეველი. 35

35 And there came out a fire from the LORD, and consumed the two hundred and fifty men that offered incense.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=70fa78d5-9911-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display