Bibliotheca Polyglotta

ב. זֹאת חֻקַּת הַתּוֹרָה אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה לֵאמֹר דַּבֵּר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְיִקְחוּ אֵלֶיךָ פָרָה אֲדֻמָּה תְּמִימָה אֲשֶׁר אֵין בָּהּ מוּם אֲשֶׁר לֹא עָלָה עָלֶיהָ עֹל:

αὕτη ἡ διαστολὴ τοῦ νόμου ὅσα συνέταξεν κύριος λέγων λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ λαβέτωσαν πρὸς σὲ δάμαλιν πυρρὰν ἄμωμον ἥτις οὐκ ἔχει ἐν αὐτῇ μῶμον καὶ ᾗ οὐκ ἐπεβλήθη ἐπ᾽ αὐτὴν ζυγός

2 ܗܵܢܵܘ ܦܘܼܩܕܵܢܵܐ ܕܢܵܡܘܿܣܵܐ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܘܐܸܡܲܪ: ܐܸܡܲܪ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܢܲܝܬ̇ܘܿܢ ܠܵܟ݂ ܬܘܼܪܬܵܐ ܣܘܼܡܵܩܬܵܐ ܫܲܠܡܬ̣ܵܐ ܕܠܲܝܬ̇ ܒܵܗ̇ ܡܘܼܡܵܐ: ܕܠܵܐ ܢܦܲܠ ܥܠܹܝܗ̇ ܢܝܼܪܵܐ.

Ista est religio victimæ, quam constituit Dominus. Præcipe filiis Israël, ut adducant ad te vaccam rufam ætatis integræ, in qua nulla sit macula, nec portaverit jugum:

ესე არს ბრძანებაჲ შჯულისაჲ, რაოდენი ბრძანა უფალმან და თქუა: ეტყოდე ძეთა ისრაჱლისათა და მოგგუარედ შენ დიაკეული წითელი უბიწოჲ, რომლისა თანა არა იყოს ბიწი და არა დადებულ მას ზედა უღელი.

2 This is the ordinance of the law which the LORD hath commanded, saying, Speak unto the children of Israel, that they bring thee a red heifer without spot, wherein is no blemish, and upon which never came yoke:

ג. וּנְתַתֶּם אֹתָהּ אֶל אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וְהוֹצִיא אֹתָהּ אֶל מִחוּץ לַמַּחֲנֶה וְשָׁחַט אֹתָהּ לְפָנָיו:

καὶ δώσεις αὐτὴν πρὸς Ελεαζαρ τὸν ἱερέα καὶ ἐξάξουσιν αὐτὴν ἔξω τῆς παρεμβολῆς εἰς τόπον καθαρὸν καὶ σφάξουσιν αὐτὴν ἐνώπιον αὐτοῦ

3 ܘܗܲܒ̣ܘܼܗ ܠܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܢܲܦܩܝܼܗ̇ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܢܸܟ̇ܣܝܼܗ̇ ܩܕ݂ܵܡܵܘܗܝ.

tradetisque eam Eleazaro sacerdoti, qui eductam extra castra, immolabit in conspectu omnium:

და მისცენ იგინი ელიაზარს მღდელსა. და განიბან იგი გარეშე ბანაკსა ადგილსა წმიდასა და დაკლან იგი წინაშე მისა.

3 And ye shall give her unto Eleazar the priest, that he may bring her forth without the camp, and one shall slay her before his face:

ד. וְלָקַח אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן מִדָּמָהּ בְּאֶצְבָּעוֹ וְהִזָּה אֶל נֹכַח פְּנֵי אֹהֶל מוֹעֵד מִדָּמָהּ שֶׁבַע פְּעָמִים:

καὶ λήμψεται Ελεαζαρ ἀπὸ τοῦ αἵματος αὐτῆς καὶ ῥανεῖ ἀπέναντι τοῦ προσώπου τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου ἀπὸ τοῦ αἵματος αὐτῆς ἑπτάκις

4 ܘܢܸܣܲܒ̣ ܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܡ̣ܢ ܕܡܵܗ̇ ܒܨܸܒ̣ܥܹܗ: ܘܢܸܪܘܿܣ ܠܘܼܩܒܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܡ̣ܢ ܕܡܵܐ ܫܒܲܥ ܙܲܒ̣̈ܢܝܼܢ.

et tingens digitum in sanguine ejus, asperget contra fores tabernaculi septem vicibus,

და მოიღოს ელიაზარ სისხლისაგან მისისა და აპკუროს იგი წინაშე კარვისა მის საწამებელისასა სისხლისა მისისაგან შჳდგზის.

4 And Eleazar the priest shall take of her blood with his finger, and sprinkle of her blood directly before the tabernacle of the congregation seven times:

ה. וְשָׂרַף אֶת הַפָּרָה לְעֵינָיו אֶת עֹרָהּ וְאֶת בְּשָׂרָהּ וְאֶת דָּמָהּ עַל פִּרְשָׁהּ יִשְׂרֹף:

καὶ κατακαύσουσιν αὐτὴν ἐναντίον αὐτοῦ καὶ τὸ δέρμα καὶ τὰ κρέα αὐτῆς καὶ τὸ αἷμα αὐτῆς σὺν τῇ κόπρῳ αὐτῆς κατακαυθήσεται

5 ܘܢܵܘܩܕܹܝܗ̇ ܠܬ̣ܘܼܪܬܵܐ ܩܕ݂ܵܡܵܘܗܝ: ܘܡܸܫܟܵܗ̇: ܘܲܕ݂ܡܵܗ̇: ܘܒܸܣܪܵܗ̇ ܥܲܡ ܦܸܪܬ̣ܵܗ̇ ܢܵܘܩܸܕ݂.

comburetque eam cunctis videntibus, tam pelle et carnibus ejus quam sanguine et fimo flammæ traditis.

და დაწვან იგი მის წინაშე, და ტყავი მისი, და ჴორცი მისი, და სისხლი იგი მისი ფუშნიერითურთ მისით დაიწუეს.

5 And one shall burn the heifer in his sight; her skin, and her flesh, and her blood, with her dung, shall he burn:

ו. וְלָקַח הַכֹּהֵן עֵץ אֶרֶז וְאֵזוֹב וּשְׁנִי תוֹלָעַת וְהִשְׁלִיךְ אֶל תּוֹךְ שְׂרֵפַת הַפָּרָה:

καὶ λήμψεται ὁ ἱερεὺς ξύλον κέδρινον καὶ ὕσσωπον καὶ κόκκινον καὶ ἐμβαλοῦσιν εἰς μέσον τοῦ κατακαύματος τῆς δαμάλεως

6 ܘܢܸܣܲܒ̣ ܟܵܗܢܵܐ ܩܲܝܣܵܐ ܕܐܲܪܙܵܐ: ܘܙܘܿܦܵܐ: ܘܨܘܼܒ̣ܥܵܐ ܕܲܙܚܘܿܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܢܲܪܡܸܐ ܒܓ̣ܵܘ ܝܲܩܕܵܢܵܗ̇ ܕܬ̣ܘܼܪܬܵܐ.

Lignum quoque cedrinum, et hyssopum, coccumque bis tinctum sacerdos mittet in flammam, quæ vaccam vorat.

და მოიღოს მღდელმან ძელი ნაძჳსაჲ და უსუპი და მატყლი მეწამული. და შთადვან იგი შუვა დამწვასა მას დიაკეულისასა.

6 And the priest shall take cedar wood, and hyssop, and scarlet, and cast it into the midst of the burning of the heifer.

ז. וְכִבֶּס בְּגָדָיו הַכֹּהֵן וְרָחַץ בְּשָׂרוֹ בַּמַּיִם וְאַחַר יָבֹא אֶל הַמַּחֲנֶה וְטָמֵא הַכֹּהֵן עַד הָעָרֶב:

καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς καὶ λούσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι καὶ μετὰ ταῦτα εἰσελεύσεται εἰς τὴν παρεμβολήν καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ὁ ἱερεὺς ἕως ἑσπέρας

7 ܘܲܢܚܲܠܸܠ ܡܵܐܢܵܘ̈ܗܝ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܢܲܣܚܹܐ ܒܸܣܪܹܗ ܒܡܲـ̈ـܝܵܐ: ܘܗܵܝܕܹ̇ܝܢ ܢܸܥܘܿܠ ܠܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܟܵܗܢܵܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܪܲܡܫܵܐ.

Et tunc demum, lotis vestibus et corpore suo, ingredietur in castra, commaculatusque erit usque ad vesperum.

და განირცხეს სამოსელი მღდელმან მან და დაიბანოს გუამი თჳსი წყლითა და ამისსა შემდგომად შევიდეს იგი ბანაკად და არაწმიდა იყოს მღდელი იგი მწუხრადმდე.

7 Then the priest shall wash his clothes, and he shall bathe his flesh in water, and afterward he shall come into the camp, and the priest shall be unclean until the even.

ח. וְהַשֹּׂרֵף אֹתָהּ יְכַבֵּס בְּגָדָיו בַּמַּיִם וְרָחַץ בְּשָׂרוֹ בַּמָּיִם וְטָמֵא עַד הָעָרֶב:

καὶ ὁ κατακαίων αὐτὴν πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

8 ܘܡ̇ܢ ܕܡܵܘܩܸܕ݂ ܠܵܗ̇ ܠܬ̣ܘܼܪܬܵܐ: ܢܚܲܠܸܠ ܡܵܐܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܢܲܣܚܹܐ ܒܸܣܪܹܗ ܒܡܲـ̈ـܝܵܐ: ܘܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܪܲܡܫܵܐ.

Sed et ille qui combusserit eam, lavabit vestimenta sua et corpus, et immundus erit usque ad vesperum.

და რომელმან დაწუას იგი, განირცხეს სამოსელი მისი და განიბანონ გუამი მისი წყლითა და არაწმიდა იყოს იგი მწუხრადმდე.

8 And he that burneth her shall wash his clothes in water, and bathe his flesh in water, and shall be unclean until the even.

ט. וְאָסַף אִישׁ טָהוֹר אֵת אֵפֶר הַפָּרָה וְהִנִּיחַ מִחוּץ לַמַּחֲנֶה בְּמָקוֹם טָהוֹר וְהָיְתָה לַעֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לְמִשְׁמֶרֶת לְמֵי נִדָּה חַטָּאת הִוא:

καὶ συνάξει ἄνθρωπος καθαρὸς τὴν σποδὸν τῆς δαμάλεως καὶ ἀποθήσει ἔξω τῆς παρεμβολῆς εἰς τόπον καθαρόν καὶ ἔσται τῇ συναγωγῇ υἱῶν Ισραηλ εἰς διατήρησιν ὕδωρ ῥαντισμοῦ ἅγνισμά ἐστιν

9 ܘܢܸܟ݂ܢܘܿܫ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܲܕ݂ܟܸܐ ܩܸܛܡܵܗ̇ ܕܬ̣ܘܼܪܬܵܐ: ܘܢܲܪܡܹܝܘܗܝ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ ܒܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܲܕ݂ܟܸܐ: ܘܢܸܗܘܹܐ ܢܛܝܼܪ ܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܠܡܲܛܲܪܬܵܐ ܠܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܲܪܣܵܣܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܲܚܛܵܗܵܐ ܗ̄ܘ̣.

Colliget autem vir mundus cineres vaccæ, et effundet eos extra castra in loco purissimo, ut sint multitudini filiorum Israël in custodiam, et in aquam aspersionis: quia pro peccato vacca combusta est.

და შეკრიბოს კაცმან წმიდამან ნაცარი იგი დიაკეულისაჲ მის და დაასხას იგი გარეშე ბანაკსა ადგილსა წმიდასა და იყოს კრებულისა მის ძეთა ისრაჱლისათა დასამარხავად წყალი პკურებისაჲ, განწმედა არს.

9 And a man that is clean shall gather up the ashes of the heifer, and lay them up without the camp in a clean place, and it shall be kept for the congregation of the children of Israel for a water of separation: it is a purification for sin.

י. וְכִבֶּס הָאֹסֵף אֶת אֵפֶר הַפָּרָה אֶת בְּגָדָיו וְטָמֵא עַד הָעָרֶב וְהָיְתָה לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל וְלַגֵּר הַגָּר בְּתוֹכָם לְחֻקַּת עוֹלָם:

καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια ὁ συνάγων τὴν σποδιὰν τῆς δαμάλεως καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας καὶ ἔσται τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ τοῖς προσκειμένοις προσηλύτοις νόμιμον αἰώνιον

10 ܘܲܢܚܲܠܸܠ ܡܵܐܢܵܘ̈ܗܝ ܗܵܘ̇ ܕܟ݂ܵܢܹ̇ܫ ܩܸܛܡܵܐ ܕܬ̣ܘܼܪܬܵܐ: ܘܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܪܲܡܫܵܐ. ܘܢܸܗܘܹܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܠܲܐܝܠܹܝܢ ܕܡܸܬ̣ܦܢܹܝܢ ܠܘܵܬ̣ܝ ܕܥܵܡ̇ܪܝܼܢ ܒܲܝܢܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܠܥܵܠܲܡ.

Cumque laverit qui vaccæ portaverat cineres vestimenta sua, immundus erit usque ad vesperum. Habebunt hoc filii Israël, et advenæ qui habitant inter eos, sanctum jure perpetuo.

და განიბანოს გუამი თჳსი, რომელმან შეკრიბოს ნაცარი იგი დიაკეულისაჲ მის და განირცხეს სამოსელი თჳსი. და არაწმიდა იყოს იგი ვიდრე მწუხრადმდე. და იყოს იგი კრებულისათჳს ძეთა ისრაჱლისათა და მწირთა მათთჳს, რომელი მოსრულ იყოს მათ შჯულად საუკუნოდ.

10 And he that gathereth the ashes of the heifer shall wash his clothes, and be unclean until the even: and it shall be unto the children of Israel, and unto the stranger that sojourneth among them, for a statute for ever.

יא. הַנֹּגֵעַ בְּמֵת לְכָל נֶפֶשׁ אָדָם וְטָמֵא שִׁבְעַת יָמִים:

ὁ ἁπτόμενος τοῦ τεθνηκότος πάσης ψυχῆς ἀνθρώπου ἀκάθαρτος ἔσται ἑπτὰ ἡμέρας

11 ܘܡ̇ܢ ܕܩܵܪܹܒ̣ ܠܡܝܼܬ̣ܵܐ ܕܟ݂ܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ: ܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ.

Qui tetigerit cadaver hominis, et propter hoc septem diebus fuerit immundus,

და რომელი შეეხოს მკუდარსა ყოვლისა სულისასა, ანუ კაცისასა, არაწმიდა იყოს იგი შჳდ დღე.

11 He that toucheth the dead body of any man shall be unclean seven days.

יב. הוּא יִתְחַטָּא בוֹ בַּיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי וּבַיּוֹם הַשְּׁבִיעִי יִטְהָר וְאִם לֹא יִתְחַטָּא בַּיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי וּבַיּוֹם הַשְּׁבִיעִי לֹא יִטְהָר:

οὗτος ἁγνισθήσεται τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ καὶ καθαρὸς ἔσται ἐὰν δὲ μὴ ἀφαγνισθῇ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ οὐ καθαρὸς ἔσται

12 ܘܢܸܪܘܿܣ ܥܠܵܘܗܝ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܠܵܬ̣ܵܐ: ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ: ܘܢܸܬ̇ܕܲܟܸ̇ܐ ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܢܸܪܘܿܣ ܥܠܵܘܗܝ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܠܵܬ̣ܵܐ: ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ ܠܵܐ ܢܸܬ̇ܕܲܟܸ̇ܐ.

aspergetur ex hac aqua die tertio et septimo, et sic mundabitur. Si die tertio aspersus non fuerit, septimo non poterit emundari.

ესე განწმიდნეს დღესა მესამესა და დღესა მეშჳდესა. და წმიდა იყოს, უკუეთუ არა განწმიდნეს დღესა მესამესა. და დღესა მეშჳდესა არა იყოს წმიდა.

12 He shall purify himself with it on the third day, and on the seventh day he shall be clean: but if he purify not himself the third day, then the seventh day he shall not be clean.

יג. כָּל הַנֹּגֵעַ בְּמֵת בְּנֶפֶשׁ הָאָדָם אֲשֶׁר יָמוּת וְלֹא יִתְחַטָּא אֶת מִשְׁכַּן יְהֹוָה טִמֵּא וְנִכְרְתָה הַנֶּפֶשׁ הַהִוא מִיִּשְׂרָאֵל כִּי מֵי נִדָּה לֹא זֹרַק עָלָיו טָמֵא יִהְיֶה עוֹד טֻמְאָתוֹ בוֹ:

πᾶς ὁ ἁπτόμενος τοῦ τεθνηκότος ἀπὸ ψυχῆς ἀνθρώπου ἐὰν ἀποθάνῃ καὶ μὴ ἀφαγνισθῇ τὴν σκηνὴν κυρίου ἐμίανεν ἐκτριβήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐξ Ισραηλ ὅτι ὕδωρ ῥαντισμοῦ οὐ περιερραντίσθη ἐπ᾽ αὐτόν ἀκάθαρτός ἐστιν ἔτι ἡ ἀκαθαρσία αὐτοῦ ἐν αὐτῷ ἐστιν

13 ܘܟ݂ܠ ܕܢܸܩܪܘܿܒ̣ ܠܡܝܼܬ̣ܵܐ ܕܟ݂ܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ ܕܲܢܡܘܼܬ̣: ܘܠܵܐ ܢܸܪܘܿܣ ܥܠܵܘܗܝ: ܠܡܲܫܟ̇ܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܛܲܡܲܐ: ܬܹܐܒܲܕ݂ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܗܵܝ̇ ܡ̣ܢ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܡܸܛܠ ܕܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܲܪܣܵܣܵܐ ܠܵܐ ܪܲܣ̣ ܥܠܵܘܗܝ: ܬܘܼܒ̣ ܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ: ܘܛܲܡܐܘܼܬܹܗ ܒܹܗ.

Omnis qui tetigerit humanæ animæ morticinum, et aspersus hac commistione non fuerit, polluet tabernaculum Domini et peribit ex Israël: quia aqua expiationis non est aspersus, immundus erit, et manebit spurcitia ejus super eum.

ყოველი რომელი შეეხოს მკუდარსა სულითგან კაცისათა, უკუეთუ მო-ვინმე-კუდეს და არა განწმიდნეს, კარავი უფლისა შეაგინა, შეიმუსრო სული სული იგი ისრაჱლისაგან, რამეთუ წყალი იგი პკურებისაჲ არა ეპკურა მას, არაწმიდა იყოს, რამეთუ არაწმიდებაჲ მისი მის ზედა იყოს.

13 Whosoever toucheth the dead body of any man that is dead, and purifieth not himself, defileth the tabernacle of the LORD; and that soul shall be cut off from Israel: because the water of separation was not sprinkled upon him, he shall be unclean; his uncleanness is yet upon him.

יד. זֹאת הַתּוֹרָה אָדָם כִּי יָמוּת בְּאֹהֶל כָּל הַבָּא אֶל הָאֹהֶל וְכָל אֲשֶׁר בָּאֹהֶל יִטְמָא שִׁבְעַת יָמִים:

καὶ οὗτος ὁ νόμος ἄνθρωπος ἐὰν ἀποθάνῃ ἐν οἰκίᾳ πᾶς ὁ εἰσπορευόμενος εἰς τὴν οἰκίαν καὶ ὅσα ἐστὶν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἀκάθαρτα ἔσται ἑπτὰ ἡμέρας

14 ܗܵܢܵܘ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ ܟܲܕ݂ ܢܡܘܼܬ̣ ܒܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܟܠ ܕܥܵܐܹ̇ܠ ܠܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܘܟ݂ܠ ܕܲܒ̣ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܗ̄ܘ̣: ܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ.

Ista est lex hominis qui moritur in tabernaculo: omnes qui ingrediuntur tentorium illius, et universa vasa quæ ibi sunt, polluta erunt septem diebus.

და ესე შჯული არს, უკუეთუ მოკუდეს კაცი სახლსა შინა, ყოველი, რომელი შევიდეს სახლსა მას და ყოველი, რომელიცა-რაჲ იყოს სახლსა მას შინა, არაწმიდა იყოს შჳდ დღე.

14 This is the law, when a man dieth in a tent: all that come into the tent, and all that is in the tent, shall be unclean seven days.

טו. וְכֹל כְּלִי פָתוּחַ אֲשֶׁר אֵין צָמִיד פָּתִיל עָלָיו טָמֵא הוּא:

καὶ πᾶν σκεῦος ἀνεῳγμένον ὅσα οὐχὶ δεσμὸν καταδέδεται ἐπ᾽ αὐτῷ ἀκάθαρτά ἐστιν

15 ܘܟ݂ܠ ܡܵܐܢܵܐ ܕܲܗܘ̤ܵܐ ܦܬ̣ܝܼܚ ܘܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܫܝܼܥ: ܛܡܲܐ ܗ̄ܘ̣.

Vas, quod non habuerit operculum nec ligaturam desuper, immundum erit.

და ყოველი ჭურჭელი ურქველი, რომელსა არა იყოს სარქველი დაკრულ მას ზედა, არაწმიდა იყოს.

15 And every open vessel, which hath no covering bound upon it, is unclean.

טז. וְכֹל אֲשֶׁר יִגַּע עַל פְּנֵי הַשָּׂדֶה בַּחֲלַל חֶרֶב אוֹ בְמֵת אוֹ בְעֶצֶם אָדָם אוֹ בְקָבֶר יִטְמָא שִׁבְעַת יָמִים:

καὶ πᾶς ὃς ἐὰν ἅψηται ἐπὶ προσώπου τοῦ πεδίου τραυματίου ἢ νεκροῦ ἢ ὀστέου ἀνθρωπίνου ἢ μνήματος ἑπτὰ ἡμέρας ἀκάθαρτος ἔσται

16 ܘܟ݂ܠ ܕܢܸܩܪܘܿܒ̣ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܚܲܩܠܵܐ ܠܲܩܛܝܼܠܵܐ ܕܚܲܪܒܵܐ: ܐܵܘ ܠܡܝܼܬ̣ܵܐ: ܐܵܘ ܠܓܲܪܡܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ: ܐܵܘ ܠܩܲܒ̣ܪܵܐ: ܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ.

Si quis in agro tetigerit cadaver occisi hominis, aut per se mortui, sive os illius, vel sepulchrum, immundus erit septem diebus.

და ყოველი, რომელი შეეხოს პირსა ყრმისა წულისასა გინა მკუდრისა ძვალსა კაცისასა, გინა საფლავსა, არაწმიდა იყოს იგი შჳდ დღე.

16 And whosoever toucheth one that is slain with a sword in the open fields, or a dead body, or a bone of a man, or a grave, shall be unclean seven days.

יז. וְלָקְחוּ לַטָּמֵא מֵעֲפַר שְׂרֵפַת הַחַטָּאת וְנָתַן עָלָיו מַיִם חַיִּים אֶל כֶּלִי:

καὶ λήμψονται τῷ ἀκαθάρτῳ ἀπὸ τῆς σποδιᾶς τῆς κατακεκαυμένης τοῦ ἁγνισμοῦ καὶ ἐκχεοῦσιν ἐπ᾽ αὐτὴν ὕδωρ ζῶν εἰς σκεῦος

17 ܘܢܸܣܒ̣ܘܿܢ ܠܐܲܝܢܵܐ ܕܲܛܡܲܐ ܡ̣ܢ ܥܲܦܪܵܐ ܕܝܲܩܕܵܢܵܐ ܕܲܚܛܵܗܵܐ: ܘܢܲܪܡܘܿܢ ܥܠܵܘܗܝ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܚܲܝܹ̈ܐ ܥܲܠ ܡܵܐܢܵܐ.

Tollentque de cineribus combustionis atque peccati, et mittent aquas vivas super eos in vas:

და მოართუან არაწმიდასა მას ნაცრისა მისგან, დამწურისა მისგან განსაწმედელისა და დაასხან მას ზედა წყალი ცხოველი ჭურჭერსა შიდა.

17 And for an unclean person they shall take of the ashes of the burnt heifer of purification for sin, and running water shall be put thereto in a vessel:

יח. וְלָקַח אֵזוֹב וְטָבַל בַּמַּיִם אִישׁ טָהוֹר וְהִזָּה עַל הָאֹהֶל וְעַל כָּל הַכֵּלִים וְעַל הַנְּפָשׁוֹת אֲשֶׁר הָיוּ שָׁם וְעַל הַנֹּגֵעַ בַּעֶצֶם אוֹ בֶחָלָל אוֹ בַמֵּת אוֹ בַקָּבֶר:

καὶ λήμψεται ὕσσωπον καὶ βάψει εἰς τὸ ὕδωρ ἀνὴρ καθαρὸς καὶ περιρρανεῖ ἐπὶ τὸν οἶκον καὶ ἐπὶ τὰ σκεύη καὶ ἐπὶ τὰς ψυχάς ὅσαι ἐὰν ὦσιν ἐκεῖ καὶ ἐπὶ τὸν ἡμμένον τοῦ ὀστέου τοῦ ἀνθρωπίνου ἢ τοῦ τραυματίου ἢ τοῦ τεθνηκότος ἢ τοῦ μνήματος

18 ܘܢܸܣܲܒ̣ ܙܘܿܦܵܐ: ܘܢܸܨܒ̇ܘܿܥ ܒܡܲـ̈ـܝܵܐ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܲܕ݂ܟܸܐ: ܘܢܸܪܘܿܣ ܥܲܠ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܘܥܲܠ ܡܵܐܢܹ̈ܐ: ܘܥܲܠ ܟܠ ܢܲܦ̮̈ܫܵܬ̣ܵܐ ܕܐܝܼܬ̣ ܗ̄ܘܲܝ̈ ܬܲܡܵܢ: ܘܥܲܠ ܟܠܡ̇ܢ ܕܲܩܪܸܒ̣ ܠܓܲܪܡܵܐ ܐܵܘ ܠܲܩܛܝܼܠܵܐ: ܐܵܘ ܠܡܝܼܬ̣ܵܐ ܐܵܘ ܠܩܲܒ̣ܪܵܐ.

in quibus cum homo mundus tinxerit hyssopum, asperget ex eo omne tentorium, et cunctam supellectilem, et homines hujuscemodi contagione pollutos:

და მოიღონ უსუპი და დააწოს წყალსა მას კაცმან წმიდამან და აპკუროს სახლსა მას და ჭურჭელთა ზედა და სულთა ზედა, რავდენ იყუნენ მუნ და შეხებულთა მათ ზედა ძვალთა კაცისასა, გინა თუ სამოსელსა მკუდრისასა, გინა თუ სამარესა.

18 And a clean person shall take hyssop, and dip it in the water, and sprinkle it upon the tent, and upon all the vessels, and upon the persons that were there, and upon him that touched a bone, or one slain, or one dead, or a grave:

יט. וְהִזָּה הַטָּהֹר עַל הַטָּמֵא בַּיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי וּבַיּוֹם הַשְּׁבִיעִי וְחִטְּאוֹ בַּיּוֹם הַשְּׁבִיעִי וְכִבֶּס בְּגָדָיו וְרָחַץ בַּמַּיִם וְטָהֵר בָּעָרֶב:

καὶ περιρρανεῖ ὁ καθαρὸς ἐπὶ τὸν ἀκάθαρτον ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ καὶ ἀφαγνισθήσεται τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

19 ܢܸܪܘܿܣ ܕܲܟ݂ܝܵܐ ܥܲܠ ܛܲܡܵܐܐ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܠܵܬ̣ܵܐ: ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ: ܘܢܸܪܘܿܣ ܥܠܵܘܗܝ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ: ܘܲܢܚܲܠܸܠ ܡܵܐܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܢܸܣܚܹܐ ܒܡܲـ̈ـܝܵܐ: ܘܢܸܬ̇ܕܲܟܹ̇ܐ ܒܪܲܡܫܵܐ.

atque hoc modo mundus lustrabit immundum tertio et septimo die: expiatusque die septimo, lavabit et se et vestimenta sua, et immundus erit usque ad vesperum.

და აპკუროს წმიდამან არაწმიდასა მას დღესა მესამესა და განწმიდნეს დღესა მეშჳდესა და განირცხას სამოსელი თჳსი და განიბანოს წყლითა. და არაწმიდა იყოს მიმწუხრადმდე.

19 And the clean person shall sprinkle upon the unclean on the third day, and on the seventh day: and on the seventh day he shall purify himself, and wash his clothes, and bathe himself in water, and shall be clean at even.

כ. וְאִישׁ אֲשֶׁר יִטְמָא וְלֹא יִתְחַטָּא וְנִכְרְתָה הַנֶּפֶשׁ הַהִוא מִתּוֹךְ הַקָּהָל כִּי אֶת מִקְדַּשׁ יְהֹוָה טִמֵּא מֵי נִדָּה לֹא זֹרַק עָלָיו טָמֵא הוּא:

καὶ ἄνθρωπος ὃς ἐὰν μιανθῇ καὶ μὴ ἀφαγνισθῇ ἐξολεθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς ὅτι τὰ ἅγια κυρίου ἐμίανεν ὅτι ὕδωρ ῥαντισμοῦ οὐ περιερραντίσθη ἐπ᾽ αὐτόν ἀκάθαρτός ἐστιν

20 ܘܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ: ܘܠܵܐ ܢܸܬ̣ܪ̱ܣܝܼܣ ܥܠܵܘܗܝ: ܬܹܐܒܲܕ݂ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܗܵܝ̇ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܟܢܘܼܫܬܵܗ̇: ܡܸܛܠ ܕܡܲܩܕ̇ܫܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܛܲܡܲܐ: ܡܲـ̈ܝܵܐ ܕܲܪܣܵܣܵܐ ܠܵܐ ܪܲܣ̣ ܥܠܵܘܗܝ: ܛܡܲܐ ܗ̄ܘ̣.

Si quis hoc ritu non fuerit expiatus, peribit anima illius de medio ecclesiæ: quia sanctuarium Domini polluit, et non est aqua lustrationis aspersus.

და კაცი, რომელი შეიგინოს და არა განწმიდნეს, აღიჴოცოს სული იგი კრებულისაგან ძეთა ისრაჱლისათა, რამეთუ წმიდანი უფლისანი შეაგინნა და წყალი პკურებისაჲ არა დაეპკურა მას ზედა, არაწმიდა არს იგი.

20 But the man that shall be unclean, and shall not purify himself, that soul shall be cut off from among the congregation, because he hath defiled the sanctuary of the LORD: the water of separation hath not been sprinkled upon him; he is unclean.

כא. וְהָיְתָה לָהֶם לְחֻקַּת עוֹלָם וּמַזֵּה מֵי הַנִּדָּה יְכַבֵּס בְּגָדָיו וְהַנֹּגֵעַ בְּמֵי הַנִּדָּה יִטְמָא עַד הָעָרֶב:

καὶ ἔσται ὑμῖν νόμιμον αἰώνιον καὶ ὁ περιρραίνων ὕδωρ ῥαντισμοῦ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ὁ ἁπτόμενος τοῦ ὕδατος τοῦ ῥαντισμοῦ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

21 ܘܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܠܥܵܠܲܡ. ܘܡ̇ܢ ܕܪܵܐܹܣ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܲܪܣܵܣܵܐ: ܢܚܲܠܸܠ ܡܵܐܢܵܘ̈ܗܝ. ܘܡ̇ܢ ܕܩܵܪܹܒ̣ ܠܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܲܪܣܵܣܵܐ: ܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܪܲܡܫܵܐ.

Erit hoc præceptum legitimum sempiternum. Ipse quoque qui aspergit aquas, lavabit vestimenta sua. Omnis qui tetigerit aquas expiationis, immundus erit usque ad vesperum.

და იყავნ თქუენდა შჯულად საუკუნოდ ესე. და რომელმან ასხუროს წყალი იგი პკურებისაჲ, განირცხას სამოსელი თჳსი და, რომელი შეეხოს წყალსა მას პკურებისასა, არაწმიდა იყოს მიმწუხრადმდე.

21 And it shall be a perpetual statute unto them, that he that sprinkleth the water of separation shall wash his clothes; and he that toucheth the water of separation shall be unclean until even.

כב. וְכֹל אֲשֶׁר יִגַּע בּוֹ הַטָּמֵא יִטְמָא וְהַנֶּפֶשׁ הַנֹּגַעַת תִּטְמָא עַד הָעָרֶב:

καὶ παντός οὗ ἐὰν ἅψηται αὐτοῦ ὁ ἀκάθαρτος ἀκάθαρτον ἔσται καὶ ἡ ψυχὴ ἡ ἁπτομένη ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας

22 ܘܟ݂ܠ ܕܢܸܩܪܘܿܒ̣ ܠܹܗ ܛܲܡܵܐܐ: ܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ. ܘܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܬܸܩܪܘܿܒ̣ ܠܹܗ: ܬܸܗܘܹܐ ܛܲܡܵܐܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܪܲܡܫܵܐ.

Quidquid tetigerit immundus, immundum faciet: et anima, quæ horum quippiam tetigerit, immunda erit usque ad vesperum.

და ყოველსა, რომელსა შეეხოს არაწმიდაჲ იგი, არაწმიდა იყოს და სული, რომელი შეეხოს, არაწმიდა იყოს მიმწუხრადმდე.

22 And whatsoever the unclean person toucheth shall be unclean; and the soul that toucheth it shall be unclean until even.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=7124c01d-9911-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display