Bibliotheca Polyglotta

א. וַיִּשְׁמַע הַכְּנַעֲנִי מֶלֶךְ עֲרָד ישֵׁב הַנֶּגֶב כִּי בָּא יִשְׂרָאֵל דֶּרֶךְ הָאֲתָרִים וַיִּלָּחֶם בְּיִשְׂרָאֵל וַיִּשְׁבְּ מִמֶּנּוּ שֶׁבִי:

καὶ ἤκουσεν ὁ Χανανις βασιλεὺς Αραδ ὁ κατοικῶν κατὰ τὴν ἔρημον ἦλθεν γὰρ Ισραηλ ὁδὸν Αθαριν καὶ ἐπολέμησεν πρὸς Ισραηλ καὶ κατεπρονόμευσαν ἐξ αὐτῶν αἰχμαλωσίαν

1 ܘܗܵܠܹܝܢ ܕܝܼܢܹ̈ܐ ܕܲܬ݂ܣܝܼܡ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ.

Quod cum audisset Chananæus rex Arad, qui habitabat ad meridiem, venisse scilicet Israël per exploratorum viam, pugnavit contra illum, et victor existens, duxit ex eo prædam.

და ესმა ქანანის მეფესა არადიდსა, რომელ მკჳდრ იყო უდაბნოსა, ვითარმედ მოვიდა ისრაჱლი გზასა ათარისასა, და ბრძოლა-უყო ისრაჱლსა, და იტაცეს მათგან სატყუენავი.

1 And when king Arad the Canaanite, which dwelt in the south, heard tell that Israel came by the way of the spies; then he fought against Israel, and took some of them prisoners.

ב. וַיִּדַּר יִשְׂרָאֵל נֶדֶר לַיהֹוָה וַיֹּאמַר אִם נָתֹן תִּתֵּן אֶת הָעָם הַזֶּה בְּיָדִי וְהַחֲרַמְתִּי אֶת עָרֵיהֶם:

καὶ ηὔξατο Ισραηλ εὐχὴν κυρίῳ καὶ εἶπεν ἐάν μοι παραδῷς τὸν λαὸν τοῦτον ὑποχείριον ἀναθεματιῶ αὐτὸν καὶ τὰς πόλεις αὐτοῦ

2 ܟܲܕ݂ ܬܸܙܒܲܢ ܥܲܒ݂ܕܵܐ ܝܗ̄ܘܼܕ݂ܵܝܵܐ: ܫܸܬ݂ ܫܢܝܼܢ ܢܸܦܠܚܵܟ݂: ܘܲܒ݂ܕܲܫܒܲܥ ܢܸܦܘܿܩ ܒܲܪ ܚܹܐܪܹ̈ܐ ܡܼܢ ܠܘܵܬ݂ܵܟ݂.

At Israël voto se Domino obligans, ait: Si tradideris populum istum in manu mea, delebo urbes ejus.

და აღუთქუა ისრაჱლმან აღთქმაჲ უფალსა და თქუა: მო-თუ-მცე ერი ესე ჴელთა ჩემთა, შეჩუენებულ-ვყო იგი და ქალაქები მისი.

2 And Israel vowed a vow unto the LORD, and said, If thou wilt indeed deliver this people into my hand, then I will utterly destroy their cities.

ג. וַיִּשְׁמַע יְהֹוָה בְּקוֹל יִשְׂרָאֵל וַיִּתֵּן אֶת הַכְּנַעֲנִי וַיַּחֲרֵם אֶתְהֶם וְאֶת עָרֵיהֶם וַיִּקְרָא שֵׁם הַמָּקוֹם חָרְמָה:

καὶ εἰσήκουσεν κύριος τῆς φωνῆς Ισραηλ καὶ παρέδωκεν τὸν Χανανιν ὑποχείριον αὐτοῦ καὶ ἀνεθεμάτισεν αὐτὸν καὶ τὰς πόλεις αὐτοῦ καὶ ἐπεκάλεσαν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου ἀνάθεμα

3 ܘܲܫܡܲܥ ܡܵܪܝܵܐ ܒܩܵܠܹܗ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܲܫܠܸܡ ܐܸܢܘܿܢ ܠܲܟ݂ܢܲܥܢܵܝܹ̈ܐ ܒܐܝܼܕܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܲܚܪܲܒ̣ܘ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܐܲܚܪܸܡܘ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܲܠܩܘܼܪ̈ܝܼܗܘܿܢ. ܘܲܩܪܵܘ ܫܡܹܗ ܕܐܲܬ̣ܪܵܐ ܗܵܘ̇ ܚܸܪܡܵܐ.

Exaudivitque Dominus preces Israël, et tradidit Chananæum, quem ille interfecit subversis urbibus ejus: et vocavit nomen loci illius Horma, id est, anathema.

და ისმინა უფალმან ჴმაჲ ისრაჱლისაჲ და მოსცა ქანანი ჴელთა მისთა. და შეჩუენებულ-ყო იგი და ქალაქები მისი და უწოდა მას ადგილსა სახელი - „შეჩუენებულ“.

3 And the LORD hearkened to the voice of Israel, and delivered up the Canaanites; and they utterly destroyed them and their cities: and he called the name of the place Hormah.

ד. וַיִּסְעוּ מֵהֹר הָהָר דֶּרֶךְ יַם סוּף לִסְבֹב אֶת אֶרֶץ אֱדוֹם וַתִּקְצַר נֶפֶשׁ הָעָם בַּדָּרֶךְ:

καὶ ἀπάραντες ἐξ Ωρ τοῦ ὄρους ὁδὸν ἐπὶ θάλασσαν ἐρυθρὰν περιεκύκλωσαν γῆν Εδωμ καὶ ὠλιγοψύχησεν ὁ λαὸς ἐν τῇ ὁδῷ

4 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܗܘܿܪ ܛܘܼܪܵܐ ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܕܝܲܡܵܐ ܕܣܘܿܦ: ܠܡܸܬ̣ܟ̇ܪܵܟ݂ܘܼܬ̣ܵܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܐܸܕ݂ܘܿܡ: ܘܐܸܬ̇ܬ̇ܥܝܼܩܲܬ̤ ܢܲܦ̮ܫܹܗ ܕܥܲܡܵܐ ܒܐܘܼܪܚܵܐ.

Profecti sunt autem et de monte Hor, per viam quæ ducit ad mare Rubrum, ut circumirent terram Edom. Et tædere cœpit populum itineris ac laboris:

და იტრნეს ორით მთით გზით ზღჳთ კერძო ერუთრად და გარეშევლლეს ქუეყანაჲ ედომისაჲ. და სულმოკლე იქმნა ერი იგი გზასა ზედა.

4 And they journeyed from mount Hor by the way of the Red sea, to compass the land of Edom: and the soul of the people was much discouraged because of the way.

ה. וַיְדַבֵּר הָעָם בֵּאלֹהִים וּבְמשֶׁה לָמָה הֶעֱלִיתֻנוּ מִמִּצְרַיִם לָמוּת בַּמִּדְבָּר כִּי אֵין לֶחֶם וְאֵין מַיִם וְנַפְשֵׁנוּ קָצָה בַּלֶּחֶם הַקְּלֹקֵל:

καὶ κατελάλει ὁ λαὸς πρὸς τὸν θεὸν καὶ κατὰ Μωυσῆ λέγοντες ἵνα τί ἐξήγαγες ἡμᾶς ἐξ Αἰγύπτου ἀποκτεῖναι ἡμᾶς ἐν τῇ ἐρήμῳ ὅτι οὐκ ἔστιν ἄρτος οὐδὲ ὕδωρ ἡ δὲ ψυχὴ ἡμῶν προσώχθισεν ἐν τῷ ἄρτῳ τῷ διακένῳ

5 ܘܲܪܛܲܢܘ ܥܲܡܵܐ ܥܲܠ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܘܥܲܠ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ: ܠܡܵܢܵܐ ܐܲܣܸܩܬܵܢ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ ܕܲܢܡܘܼܬ̣ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܠܲܝܬ̇ ܠܲܚܡܵܐ ܘܠܵܐ ܡܲـ̈ـܝܵܐ: ܘܢܲܦ̮ܫܲܢ ܥܵܩܲܬ̤ ܒܠܲܚܡܵܐ ܙܥܘܿܪܵܐ.

locutusque contra Deum et Moysen, ait: Cur eduxisti nos de Ægypto, ut moreremur in solitudine? deest panis, non sunt aquæ: anima nostra jam nauseat super cibo isto levissimo.

და ძჳრსა იტყოდა ერი იგი ღმრთისა მიმართ და მოსესთჳს და თქუა: რაჲსათჳს მოგჳყვანენ ჩუენ ეგჳპტით მოსრვად უდაბნოსა ამას, რამეთუ არა არს პური, არცა წყალი და სულსა ჩუენსა მოეწყინა პური ესე ცუდი?

5 And the people spake against God, and against Moses, Wherefore have ye brought us up out of Egypt to die in the wilderness? for there is no bread, neither is there any water; and our soul loatheth this light bread.

ו. וַיְשַׁלַּח יְהֹוָה בָּעָם אֵת הַנְּחָשִׁים הַשְּׂרָפִים וַיְנַשְּׁכוּ אֶת הָעָם וַיָּמָת עַם רָב מִיִּשְׂרָאֵל:

καὶ ἀπέστειλεν κύριος εἰς τὸν λαὸν τοὺς ὄφεις τοὺς θανατοῦντας καὶ ἔδακνον τὸν λαόν καὶ ἀπέθανεν λαὸς πολὺς τῶν υἱῶν Ισραηλ

6 ܘܫܲܕܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܥܲܡܵܐ ܚ̈ܘܵܘܵܬ̣ܵܐ ܚܲܪ̈ܡܵܢܹܐ: ܘܢܲܟ݂ܬ̇ܘܼܗܝ ܠܥܲܡܵܐ: ܘܡܝܼܬ̣ܘ ܥܲܡܵܐ ܣܲܓ̇ܝܼܐܵܐ ܡ̣ܢ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Quam ob rem misit Dominus in populum ignitos serpentes, ad quorum plagas et mortes plurimorum,

და მოუვლინა უფალმან ერსა მას გუელი მომსრველი და უკბენდეს ერსა მას და მოისრა ერი მრავალი ძეთა ისრაჱლისათაჲ.

6 And the LORD sent fiery serpents among the people, and they bit the people; and much people of Israel died.

ז. וַיָּבֹא הָעָם אֶל משֶׁה וַיֹּאמְרוּ חָטָאנוּ כִּי דִבַּרְנוּ בַיהֹוָה וָבָךְ הִתְפַּלֵּל אֶל יְהֹוָה וְיָסֵר מֵעָלֵינוּ אֶת הַנָּחָשׁ וַיִּתְפַּלֵּל משֶׁה בְּעַד הָעָם:

καὶ παραγενόμενος ὁ λαὸς πρὸς Μωυσῆν ἔλεγον ὅτι ἡμάρτομεν ὅτι κατελαλήσαμεν κατὰ τοῦ κυρίου καὶ κατὰ σοῦ εὖξαι οὖν πρὸς κύριον καὶ ἀφελέτω ἀφ᾽ ἡμῶν τὸν ὄφιν καὶ ηὔξατο Μωυσῆς πρὸς κύριον περὶ τοῦ λαοῦ

7 ܘܐܸܬ̣ܵܘ ܥܲܡܵܐ ܠܘܵܬ̣ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܹܗ: ܚܛܲܝܢ ܥܲܠ ܕܲܪܛܲܢ̄ܢ ܥܲܠ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܵܦ ܥܠܲܝܟ. ܨܠܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܘܢܲܦܪܸܩ ܡܸܢܲܢ ܚܵܘ̈ܘܵܬ̣ܵܐ. ܘܨܲܠܝܼ ܡܘܼܫܹܐ ܥܲܠ ܥܲܡܵܐ.

venerunt ad Moysen, atque dixerunt: Peccavimus, quia locuti sumus contra Dominum et te: ora ut tollat a nobis serpentes. Oravitque Moyses pro populo,

და მოვიდა ერი იგი მოსესა და ეტყოდა: ვცოდეთ, რამეთუ ძჳრსა ვიტყოდეთ უფლისათჳს და შენთჳს. ილოცე აწ უფლისა მიმართ და განგუაყენე ჩუენგან გუელი ესე. და ილოცა მოსე უფლისა მიმართ ერისა მისთჳს.

7 Therefore the people came to Moses, and said, We have sinned, for we have spoken against the LORD, and against thee; pray unto the LORD, that he take away the serpents from us. And Moses prayed for the people.

ח. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה עֲשֵׂה לְךָ שָׂרָף וְשִׂים אֹתוֹ עַל נֵס וְהָיָה כָּל הַנָּשׁוּךְ וְרָאָה אֹתוֹ וָחָי:

καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ποίησον σεαυτῷ ὄφιν καὶ θὲς αὐτὸν ἐπὶ σημείου καὶ ἔσται ἐὰν δάκῃ ὄφις ἄνθρωπον πᾶς ὁ δεδηγμένος ἰδὼν αὐτὸν ζήσεται

8 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܥܒܸܕ݂ ܠܵܟ݂ ܚܹܘܝܵܐ ܚܲܪܡܵܢܵܐ ܕܲܢܚܵܫܵܐ: ܘܣܝܼܡܲܝܗܝ ܠܐܵܬ̤ܵܐ: ܘܟ݂ܠܡ̇ܢ ܕܢܵܟܹܬ̣ ܠܹܗ ܚܸܘܝܵܐ: ܢܸܚܙܹܝܘܗܝ ܘܢܸܚܹܐ.

et locutus est Dominus ad eum: Fac serpentem æneum, et pone eum pro signo: qui percussus aspexerit eum, vivet.

და ჰრქუა უფალმან მოსეს: ქმენ შენ გუელი და დადვე იგი საზღვარსა ზედა. და იყოს, უკბინოს თუ გუელმან კაცსა, ყოველმან კბენილმან, რომელმან იხილოს იგი, ცხონდეს.

8 And the LORD said unto Moses, Make thee a fiery serpent, and set it upon a pole: and it shall come to pass, that every one that is bitten, when he looketh upon it, shall live.

ט. וַיַּעַשׂ משֶׁה נְחַשׁ נְחשֶׁת וַיְשִׂמֵהוּ עַל הַנֵּס וְהָיָה אִם נָשַׁךְ הַנָּחָשׁ אֶת אִישׁ וְהִבִּיט אֶל נְחַשׁ הַנְּחשֶׁת וָחָי:

καὶ ἐποίησεν Μωυσῆς ὄφιν χαλκοῦν καὶ ἔστησεν αὐτὸν ἐπὶ σημείου καὶ ἐγένετο ὅταν ἔδακνεν ὄφις ἄνθρωπον καὶ ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὸν ὄφιν τὸν χαλκοῦν καὶ ἔζη

9 ܘܲܥܒܲܕ݂ ܡܘܼܫܹܐ ܚܸܘܝܵܐ ܕܲܢܚܵܫܵܐ: ܘܣܵܡܹܗ ܠܐܵܬ̤ܵܐ: ܘܡܵܐ ܕܢܵܟܹܬ̣ ܚܸܘܝܵܐ ܠܓܲܒ̣ܪܵܐ: ܚܵܐܲܪ ܒܚܸܘܝܵܐ ܕܲܢܚܵܫܵܐ ܘܚܵܝܹ̇ܐ.

Fecit ergo Moyses serpentem æneum, et posuit eum pro signo: quem cum percussi aspicerent, sanabantur.

და ქმნა მოსე გუელი რვალისაჲ და აღმართა იგი საზღვართა ზედა. და იყო, რაჟამს უკბინის გუელმან კაცსა, და მიჰხედის გუელსა მას რვალისასა და ცხონდის.

9 And Moses made a serpent of brass, and put it upon a pole, and it came to pass, that if a serpent had bitten any man, when he beheld the serpent of brass, he lived.

י. וַיִּסְעוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיַּחֲנוּ בְּאֹבֹת:

καὶ ἀπῆραν οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ παρενέβαλον ἐν Ωβωθ

10 ܘܲܫܩܲܠܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܘܲܫܪܵܘ ܒܐܵܒ̣ܘܿܬ̣.

Profectique filii Israël castrametati sunt in Oboth.

და იძრნეს ძენი ისრაჱლისანი და დაიბანაკეს უბოთსა.

10 And the children of Israel set forward, and pitched in Oboth.

יא. וַיִּסְעוּ מֵאֹבֹת וַיַּחֲנוּ בְּעִיֵּי הָעֲבָרִים בַּמִּדְבָּר אֲשֶׁר עַל פְּנֵי מוֹאָב מִמִּזְרַח הַשָּׁמֶשׁ:

καὶ ἐξάραντες ἐξ Ωβωθ παρενέβαλον ἐν Αχελγαι ἐκ τοῦ πέραν ἐν τῇ ἐρήμῳ ἥ ἐστιν κατὰ πρόσωπον Μωαβ κατὰ ἀνατολὰς ἡλίου

11 ܘܲܫ̣ܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܐܵܒ̣ܘܿܬ̣: ܘܲܫܪܵܘ ܒܥܲܝܢܵܐ ܕܥܸܒ̣ܪܵܝܹܐ: ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܲܩܕ݂ܵܡ ܡܘܼܐܵܒ̣: ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܢ̱ܚܵܐ ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܢܵܚܲܝ̈ ܫܸܡܫܵܐ.

Unde egressi fixere tentoria in Jeabarim, in solitudine quæ respicit Moab contra orientalem plagam.

და იძრნეს უბოთით და დაიბანაკეს აქალგას წიაღ უდაბნოსა, რომელ არს პირის-პირ მოაბსა აღმოსავლით კერძო მზისაჲთ.

11 And they journeyed from Oboth, and pitched at Ijeabarim, in the wilderness which is before Moab, toward the sunrising.

יב. מִשָּׁם נָסָעוּ וַיַּחֲנוּ בְּנַחַל זָרֶד:

ἐκεῖθεν ἀπῆραν καὶ παρενέβαλον εἰς φάραγγα Ζαρετ

12 ܘܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ ܫܩܲܠܘ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܢܲܚܠܵܐ ܕܙܲܪܕ̇.

Et inde moventes, venerunt ad torrentem Zared.

მიერ იძრნეს და დაიბანაკეს ჴევსა სარედისასა.

12 From thence they removed, and pitched in the valley of Zared.

יג. מִשָּׁם נָסָעוּ וַיַּחֲנוּ מֵעֵבֶר אַרְנוֹן אֲשֶׁר בַּמִּדְבָּר הַיֹּצֵא מִגְּבֻל הָאֱמֹרִי כִּי אַרְנוֹן גְּבוּל מוֹאָב בֵּין מוֹאָב וּבֵין הָאֱמֹרִי:

καὶ ἐκεῖθεν ἀπάραντες παρενέβαλον εἰς τὸ πέραν Αρνων ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸ ἐξέχον ἀπὸ τῶν ὁρίων τῶν Αμορραίων ἔστιν γὰρ Αρνων ὅρια Μωαβ ἀνὰ μέσον Μωαβ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ Αμορραίου

13 ܘܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ ܫܩܲܠܘ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܥܸܒ̣ܪܵܐ ܕܐܲܪܢܘܿܢ: ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܢܵܦܹ̇ܩ ܡ̣ܢ ܬܚܘܼܡܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ: ܡܸܛܠ ܕܐܲܪܢܘܿܢ ܬܚܘܼܡܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ܵܝܹ̈ܐ: ܒܹܝܬ̣ ܡܘܼܐܵܒ̣ܵܝܹ̈ܐ ܠܒܹܝܬ̣ ܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ.

Quem relinquentes castrametati sunt contra Arnon, quæ est in deserto, et prominet in finibus Amorrhæi. Siquidem Arnon terminus est Moab, dividens Moabitas et Amorrhæos.

მიერ იძრნეს და დაიბანაკეს მიერ წიაღ არნუნსა უდაბნოსა, რომელ გამოვლეს საზღვართაგან ამორეველთაჲსა, რამეთუ არნუნი საზღვარი მოაბელთაჲ არს და არს საშუვალ ამორეველისა.

13 From thence they removed, and pitched on the other side of Arnon, which is in the wilderness that cometh out of the coasts of the Amorites: for Arnon is the border of Moab, between Moab and the Amorites.

יד. עַל כֵּן יֵאָמַר בְּסֵפֶר מִלְחֲמֹת יְהֹוָה אֶת וָהֵב בְּסוּפָה וְאֶת הַנְּחָלִים אַרְנוֹן:

διὰ τοῦτο λέγεται ἐν βιβλίῳ πόλεμος τοῦ κυρίου τὴν Ζωοβ ἐφλόγισεν καὶ τοὺς χειμάρρους Αρνων

14 ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܡܸܬ̣ܐ̱ܡܲܪ ܒܲܣܦܲܪ ܩܪܵܒ̣ܵܘܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܫܲܠܗܹܒ̣ܝܼܬ̣ܵܐ ܒܥܲܠܥܵܠܵܐ: ܘܲܒ̣ܢܲܚܠܵܐ ܕܐܲܪܢܘܿܢ.

Unde dicitur in libro bellorum Domini: Sicut fecit in mari Rubro, sic faciet in torrentibus Arnon.

ამისთჳს თქმულ არს წიგნსა ბრძოლაჲ იგი უფლისა, ზუობი მოწუა და ჴევნი არნონისანი.

14 Wherefore it is said in the book of the wars of the LORD, What he did in the Red sea, and in the brooks of Arnon,

טו. וְאֶשֶׁד הַנְּחָלִים אֲשֶׁר נָטָה לְשֶׁבֶת עָר וְנִשְׁעַן לִגְבוּל מוֹאָב:

καὶ τοὺς χειμάρρους κατέστησεν κατοικίσαι Ηρ καὶ πρόσκειται τοῖς ὁρίοις Μωαβ

15 ܘܐܲܬ̣ܩܸܢ ܢܲܚ̈ܠܹܐ ܕܲܨܠܹܝܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܠܝܲܬ̣ܒܵܐ ܕܥܵܕ݂: ܘܣܵܡ̇ܟ̇ܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܥܲܠ ܬܚܘܼܡܵܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ܵܝܹ̈ܐ.

Scopuli torrentium inclinati sunt, ut requiescerent in Ar, et recumberent in finibus Moabitarum.

და ჴევნი დაამტკიცნა დამკჳდრებად ერისა. და ახს საზღვართა მოაბისათა.

15 And at the stream of the brooks that goeth down to the dwelling of Ar, and lieth upon the border of Moab.

טז. וּמִשָּׁם בְּאֵרָה הִוא הַבְּאֵר אֲשֶׁר אָמַר יְהֹוָה לְמשֶׁה אֱסֹף אֶת הָעָם וְאֶתְּנָה לָהֶם מָיִם:

καὶ ἐκεῖθεν τὸ φρέαρ τοῦτό ἐστιν τὸ φρέαρ ὃ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν συνάγαγε τὸν λαόν καὶ δώσω αὐτοῖς ὕδωρ πιεῖν

16 ܘܬܲܡܵܢ ܒܹܪܵܐ: ܗܵܝ̇ ܒܹܪܵܐ ܕܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܟܲܢܸܫ ܠܝܼ ܥܲܡܵܐ ܘܐܸܬܸ̇ܠ ܠܗܘܿܢ ܡܲـ̈ـܝܵܐ.

Ex eo loco apparuit puteus, super quo locutus est Dominus ad Moysen: Congrega populum, et dabo ei aquam.

და მუნ იყო ჯურღმული ესე, ჯურღმული, რომლისათჳს ჰრქუა უფალმან მოსეს: შეკრიბე ერი ეგე და ვსცე მათ წყალი სუმად.

16 And from thence they went to Beer: that is the well whereof the LORD spake unto Moses, Gather the people together, and I will give them water.

יז. אָז יָשִׁיר יִשְׂרָאֵל אֶת הַשִּׁירָה הַזֹּאת עֲלִי בְאֵר עֱנוּ לָהּ:

τότε ᾖσεν Ισραηλ τὸ ᾆσμα τοῦτο ἐπὶ τοῦ φρέατος ἐξάρχετε αὐτῷ

17 ܗܵܝܕܹ̇ܝܢ ܫܲܒܲܚ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܬܸܫܒ̇ܘܿܚܬܵܐ ܗܵܕܹܐ: ܣܲܩܝ ܒܹܪܵܐ: ܥܲܢܵܘ ܠܵܗ̇.

Tunc cecinit Israël carmen istud: Ascendat puteus. Concinebant:

მაშინ გალობდა ისრაჱლი გალობასა ამას ჯურღმულსა მას ზედა. წინამძღუართა მისთა თხარეს

17 Then Israel sang this song, Spring up, O well; sing ye unto it:

יח. בְּאֵר חֲפָרוּהָ שָׂרִים כָּרוּהָ נְדִיבֵי הָעָם בִּמְחֹקֵק בְּמִשְׁעֲנֹתָם וּמִמִּדְבָּר מַתָּנָה:

φρέαρ ὤρυξαν αὐτὸ ἄρχοντες ἐξελατόμησαν αὐτὸ βασιλεῖς ἐθνῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτῶν ἐν τῷ κυριεῦσαι αὐτῶν καὶ ἀπὸ φρέατος εἰς Μανθαναιν

18 ܒܹܪܵܐ ܕܚܲܦܪܘܼܗ̇ ܪܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ: ܘܚܲܛܘܼܗ̇ ܫܲܠܝܼܛܵܢܹ̈ܐ ܕܥܲܡܵܐ: ܘܒܲܕ݂ܩܘܼܗ̇ ܒܚܘܼܛܪ̈ܲܝܗܘܿܢ: ܘܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܐܸܬ̣ܝܲܗ̄ܒܲܬ̤ ܠܡܲܬ̣ܢܹܐ.

Puteus, quem foderunt principes et paraverunt duces multitudinis in datore legis, et in baculis suis. De solitudine, Matthana.

ჯურღმული, მთავართა აღმოკოდეს იგი, მეუფეთა წარმართთა მეუფებასა მათსა, რაჟამს ეუფლებოდეს მათ და ჯურღმულით მანთანაინდ.

18 The princes digged the well, the nobles of the people digged it, by the direction of the lawgiver, with their staves. And from the wilderness they went to Mattanah:

יט. וּמִמַּתָּנָה נַחֲלִיאֵל וּמִנַּחֲלִיאֵל בָּמוֹת:

καὶ ἀπὸ Μανθαναιν εἰς Νααλιηλ καὶ ἀπὸ Νααλιηλ εἰς Βαμωθ

19 ܘܡ̣ܢ ܡܲܬ̣ܢܹܐ ܠܢܲܚܠܵܐܹܝܠ: ܘܡ̣ܢ ܢܲܚܠܵܐܹܝܠ: ܠܒܹܡܘܿܬ̣.

De Matthana in Nahaliel: de Nahaliel in Bamoth.

და მანთანაით მანთანაჱლდ და მანანაჱლით ბაბუოთდ,

19 And from Mattanah to Nahaliel: and from Nahaliel to Bamoth:

כ. וּמִבָּמוֹת הַגַּיְא אֲשֶׁר בִּשְׂדֵה מוֹאָב רֹאשׁ הַפִּסְגָּה וְנִשְׁקָפָה עַל פְּנֵי הַיְשִׁימֹן:

καὶ ἀπὸ Βαμωθ εἰς νάπην ἥ ἐστιν ἐν τῷ πεδίῳ Μωαβ ἀπὸ κορυφῆς τοῦ λελαξευμένου τὸ βλέπον κατὰ πρόσωπον τῆς ἐρήμου

20 ܘܡ̣ܢ ܒܹܡܘܿܬ̣ ܕܢܲܚܠܵܐ ܕܲܒ̣ܚܲܩܠܵܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣: ܠܪܹܫ ܪܵܡܬ̣ܵܐ ܕܡܸܬ̣ܚܲܙܝܵܐ ܠܘܼܩܒܲܠ ܐܲܫܝܼܡܘܿܢ.

De Bamoth, vallis est in regione Moab, in vertice Phasga, quod respicit contra desertum.

და ბამოოთით იანანდ თავი, რომელ არს ველსა მოაბისასა თავით გოთლილით, რომელ ხედავს პირსა უდაბნოჲსასა.

20 And from Bamoth in the valley, that is in the country of Moab, to the top of Pisgah, which looketh toward Jeshimon.

כא. וַיִּשְׁלַח יִשְׂרָאֵל מַלְאָכִים אֶל סִיחֹן מֶלֶךְ הָאֱמֹרִי לֵאמֹר:

καὶ ἀπέστειλεν Μωυσῆς πρέσβεις πρὸς Σηων βασιλέα Αμορραίων λόγοις εἰρηνικοῖς λέγων

21 ܘܫܲܕܲܪ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܐܝܼܙ̈ܓܲܕܹܐ ܠܘܵܬ̣ ܣܝܼܚܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܐܲܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ.

Misit autem Israël nuntios ad Sehon regem Amorrhæorum, dicens:

და წარავლინნა მოსე მოციქული სიონ მეფისა ამორეველთაჲსა სიტყჳთა მშჳდობისაჲთა.

21 And Israel sent messengers unto Sihon king of the Amorites, saying,

כב. אֶעְבְּרָה בְאַרְצֶךָ לֹא נִטֶּה בְּשָׂדֶה וּבְכֶרֶם לֹא נִשְׁתֶּה מֵי בְאֵר בְּדֶרֶךְ הַמֶּלֶךְ נֵלֵךְ עַד אֲשֶׁר נַעֲבֹר גְּבֻלֶךָ:

παρελευσόμεθα διὰ τῆς γῆς σου τῇ ὁδῷ πορευσόμεθα οὐκ ἐκκλινοῦμεν οὔτε εἰς ἀγρὸν οὔτε εἰς ἀμπελῶνα οὐ πιόμεθα ὕδωρ ἐκ φρέατός σου ὁδῷ βασιλικῇ πορευσόμεθα ἕως παρέλθωμεν τὰ ὅριά σου

22 ܐܸܥܒܲܪ ܒܐܲܪܥܵܟ݂. ܘܠܵܐ ܢܸܣܛܹܐ ܒܚܲܩܠܵܐ ܘܲܒ̣ܟܲܪܡܵܐ: ܘܠܵܐ ܢܸܫܬܹ̇ܐ ܡ̣ܢ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܓ̣ܘܼ̈ܒܹ̇ܐ: ܐܸܠܵܐ ܒܐܘܼܪܲܚ ܡܲܠܟܵܐ ܢܹܐܙܲܠ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܸܥܒܲܪ ܬܚܘܼܡܵܟ݂.

Obsecro ut transire mihi liceat per terram tuam: non declinabimus in agros et vineas; non bibemus aquas ex puteis: via regia gradiemur, donec transeamus terminos tuos.

და ჰრქუა: განვლო ქუეყანა შენი, გზაჲ განვლო, არა მივაქციოთ აგარაკსა შენსა, არცა ვენაჴთა შენთა, არა ვსუათ წყალი ჯურღმულისა შენისაჲ. გზაჲ სამეუფოჲ განვლოთ ვიდრე გარდასლვადმდე საზღვართა შენთა.

22 Let me pass through thy land: we will not turn into the fields, or into the vineyards; we will not drink of the waters of the well: but we will go along by the king's high way, until we be past thy borders.

כג. וְלֹא נָתַן סִיחֹן אֶת יִשְׂרָאֵל עֲבֹר בִּגְבֻלוֹ וַיֶּאֱסֹף סִיחֹן אֶת כָּל עַמּוֹ וַיֵּצֵא לִקְרַאת יִשְׂרָאֵל הַמִּדְבָּרָה וַיָּבֹא יָהְצָה וַיִּלָּחֶם בְּיִשְׂרָאֵל:

καὶ οὐκ ἔδωκεν Σηων τῷ Ισραηλ παρελθεῖν διὰ τῶν ὁρίων αὐτοῦ καὶ συνήγαγεν Σηων πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐξῆλθεν παρατάξασθαι τῷ Ισραηλ εἰς τὴν ἔρημον καὶ ἦλθεν εἰς Ιασσα καὶ παρετάξατο τῷ Ισραηλ

23 ܘܠܵܐ ܫܒܲܩ ܣܝܼܚܘܿܢ ܠܝܼܣܪܵܝܹܠ ܕܢܸܥܒܲܪ ܒܲܬ̣ܚܘܼܡܹܗ: ܘܟܲܢܸܫ ܣܝܼܚܘܿܢ ܠܟ݂ܠܹܗ ܚܲܝܠܹܗ: ܘܲܢܦܲܩ ܠܐܘܼܪܥܵܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ: ܘܐܸܬ̣ܵܐ ܠܝܵܗܵܨ: ܘܐܸܬ̣ܟܲܬܲܫ ܥܲܡ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Qui concedere noluit ut transiret Israël per fines suos: quin potius exercitu congregato, egressus est obviam in desertum, et venit in Jasa, pugnavitque contra eum.

და არა სცა სიონი ისრაჱლსა განსლვად საზღვრით მისით. და შეკრიბა სიონ ყოველი ერი თჳსი და გამოუჴდა ბრძოლად ისრაჱლსა უდაბნოდ და მოვიდა იასასარდ და ეწყო ისრაჱლსა.

23 And Sihon would not suffer Israel to pass through his border: but Sihon gathered all his people together, and went out against Israel into the wilderness: and he came to Jahaz, and fought against Israel.

כד. וַיַּכֵּהוּ יִשְׂרָאֵל לְפִי חָרֶב וַיִּירַשׁ אֶת אַרְצוֹ מֵאַרְנֹן עַד יַבֹּק עַד בְּנֵי עַמּוֹן כִּי עַז גְּבוּל בְּנֵי עַמּוֹן:

καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν Ισραηλ φόνῳ μαχαίρης καὶ κατεκυρίευσαν τῆς γῆς αὐτοῦ ἀπὸ Αρνων ἕως Ιαβοκ ἕως υἱῶν Αμμαν ὅτι Ιαζηρ ὅρια υἱῶν Αμμων ἐστίν

24 ܘܲܡ̣ܚܵܝܗܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܦܘܼܡܵܐ ܕܚܲܪܒܵܐ: ܘܝܼܪܹܬ̣ ܐܲܪܥܹܗ: ܡ̣ܢ ܐܲܪܢܘܿܢ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܝܵܒ̣ܵܩ: ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܥܲܡܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܥܲܫܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܬܚܘܼܡܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܥܲܡܘܿܢ.

A quo percussus est in ore gladii, et possessa est terra ejus ab Arnon usque Jeboc, et filios Ammon: quia forti præsidio tenebantur termini Ammonitarum.

და სძლო მას ისრაჱლმან მოსრვად მახჳლითა და ეუფლა ქუეყანასა მისსა არნუნითგან მიიაბუკდმდე და ვიდრე ძეთა ამანისთადმდე, რამეთუ იაზერ საზღვარი არს ამმანისთაჲ.

24 And Israel smote him with the edge of the sword, and possessed his land from Arnon unto Jabbok, even unto the children of Ammon: for the border of the children of Ammon was strong.

כה. וַיִּקַּח יִשְׂרָאֵל אֵת כָּל הֶעָרִים הָאֵלֶּה וַיֵּשֶׁב יִשְׂרָאֵל בְּכָל עָרֵי הָאֱמֹרִי בְּחֶשְׁבּוֹן וּבְכָל בְּנֹתֶיהָ:

καὶ ἔλαβεν Ισραηλ πάσας τὰς πόλεις ταύτας καὶ κατῴκησεν Ισραηλ ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν τῶν Αμορραίων ἐν Εσεβων καὶ ἐν πάσαις ταῖς συγκυρούσαις αὐτῇ

25 ܘܲܢܣܲܒ̣ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܹܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ: ܘܝܼܬܸܒ̣ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܟ݂ܠܗܹܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ: ܒܚܸܫܒ̇ܘܿܢ ܘܲܒ̣ܟ݂ܠܗܘܿܢ ܟܲܦܪ̈ܘܿܢܹܝܗ̇.

Tulit ergo Israël omnes civitates ejus, et habitavit in urbibus Amorrhæi, in Hesebon scilicet, et viculis ejus.

და დაიპყრა ისრაჱლმან ყოველი ქალაქები ესე. და დაეშენა ისრაჱლი ყოველსა შინა ქალაქებსა ამორეველთასა ესებონს შინა და ყოველთა შინა მოსაზღურეთა მისთა.

25 And Israel took all these cities: and Israel dwelt in all the cities of the Amorites, in Heshbon, and in all the villages thereof.

כו. כִּי חֶשְׁבּוֹן עִיר סִיחֹן מֶלֶךְ הָאֱמֹרִי הִוא וְהוּא נִלְחַם בְּמֶלֶךְ מוֹאָב הָרִאשׁוֹן וַיִּקַּח אֶת כָּל אַרְצוֹ מִיָּדוֹ עַד אַרְנֹן:

ἔστιν γὰρ Εσεβων πόλις Σηων τοῦ βασιλέως τῶν Αμορραίων καὶ οὗτος ἐπολέμησεν βασιλέα Μωαβ τὸ πρότερον καὶ ἔλαβον πᾶσαν τὴν γῆν αὐτοῦ ἀπὸ Αροηρ ἕως Αρνων

26 ܡܸܛܠ ܕܚܸܫܒ̇ܘܿܢ ܩܪܝܼܬܹܗ ܗ̄ܝ̣ ܕܣܝܼܚܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ: ܘܗ̤ܘ ܐܸܬ̣ܟܲܬܲܫ ܥܲܡ ܡܲܠܟܵܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ ܩܲܕ݂ܡܵܝܵܐ: ܘܲܢܣܲܒ̣ ܟܠܵܗ̇ ܐܲܪܥܹܗ: ܡ̣ܢ ܬܚܘܼܡܹܗ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܐܲܪܢܘܿܢ.

Urbs Hesebon fuit Sehon regis Amorrhæi, qui pugnavit contra regem Moab: et tulit omnem terram, quæ ditionis illius fuerat usque Arnon.

რამეთუ ესებონი ქალაქი სერუნისი არს მეფისა ამორეველთაჲსაჲ და ამას ჰბრძოდა მეფესა ამორეველთასა წინა და დაიპყრა ყოველი ქუეყანაჲ მისი არუჱრითგან მიარნუნდმდე.

26 For Heshbon was the city of Sihon the king of the Amorites, who had fought against the former king of Moab, and taken all his land out of his hand, even unto Arnon.

כז. עַל כֵּן יֹאמְרוּ הַמּשְׁלִים בֹּאוּ חֶשְׁבּוֹן תִּבָּנֶה וְתִכּוֹנֵן עִיר סִיחוֹן:

διὰ τοῦτο ἐροῦσιν οἱ αἰνιγματισταί ἔλθετε εἰς Εσεβων ἵνα οἰκοδομηθῇ καὶ κατασκευασθῇ πόλις Σηων

27 ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܐܵܡܪܝܼܢ ܒܡܲܬ̣ܠܵܐ: ܥܘܿܠܘ ܠܚܸܫܒ̇ܘܿܢ: ܬܸܬ̣ܒ̇ܢܹܐ ܘܬܸܬ̣ܩܲܢ ܩܪܝܼܬܹܗ ܕܣܝܼܚܘܿܢ.

Idcirco dicitur in proverbio: Venite in Hesebon: ædificetur, et construatur civitas Sehon:

ამისთჳს თქჳანმე იგავითა მოვედით ესებონს, რათა აღეშენოს და განეგოს ქალაქი სიონისი.

27 Wherefore they that speak in proverbs say, Come into Heshbon, let the city of Sihon be built and prepared:

כח. כִּי אֵשׁ יָצְאָה מֵחֶשְׁבּוֹן לֶהָבָה מִקִּרְיַת סִיחֹן אָכְלָה עָר מוֹאָב בַּעֲלֵי בָּמוֹת אַרְנֹן:

ὅτι πῦρ ἐξῆλθεν ἐξ Εσεβων φλὸξ ἐκ πόλεως Σηων καὶ κατέφαγεν ἕως Μωαβ καὶ κατέπιεν στήλας Αρνων

28 ܡܸܛܠ ܕܢܘܼܪܵܐ ܢܸܦܩܲܬ̤ ܡ̣ܢ ܚܸܫܒ̇ܘܿܢ: ܘܫܲܠܗܹܒ̣ܝܼܬ̣ܵܐ ܡ̣ܢ ܟܲܪܟ݂ܵܐ ܕܣܝܼܚܘܿܢ: ܘܐܸܟ݂ܠܲܬ̤ ܠܥܵܕ݂ ܕܡܘܼܐܵܒ̣: ܘܲܠܦܵܠܚܲܝ̈ ܥ̈ܠܵܘܵܬ̣ܵܐ ܕܐܲܪܢܘܿܢ.

ignis egressus est de Hesebon, flamma de oppido Sehon, et devoravit Ar Moabitarum, et habitatores excelsorum Arnon.

რამეთუ ცეცხლი გამოჴდა ესებონით, ალი ქალაქით სიონისით და შეჭამა მოაბადმდე, შთანთქნა ძენი არნუნისნი.

28 For there is a fire gone out of Heshbon, a flame from the city of Sihon: it hath consumed Ar of Moab, and the lords of the high places of Arnon.

כט. אוֹי לְךָ מוֹאָב אָבַדְתָּ עַם כְּמוֹשׁ נָתַן בָּנָיו פְּלֵיטִם וּבְנֹתָיו בַּשְּׁבִית לְמֶלֶךְ אֱמֹרִי סִיחוֹן:

οὐαί σοι Μωαβ ἀπώλου λαὸς Χαμως ἀπεδόθησαν οἱ υἱοὶ αὐτῶν διασῴζεσθαι καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῶν αἰχμάλωτοι τῷ βασιλεῖ τῶν Αμορραίων Σηων

29 ܘܵܝ ܠܵܟ݂ ܐܲܪܢܘܿܢ: ܘܵܝܠܵܟ݂ ܡܘܼܐܵܒ̣: ܐܸܒܲܕ̇ܬ̇ ܥܲܡܵܐ ܕܟ݂ܵܡܘܿܫ: ܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܒܢܵܘ̈ܗܝ ܒܲܗܡܲܝܪܹ̈ܐ: ܘܲܒ̣̈ܢܵܬܹܗ ܒܫܸܒ̣ܝܵܐ ܠܣܝܼܚܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ.

Væ tibi Moab; peristi popule Chamos. Dedit filios ejus in fugam, et filias in captivitatem regi Amorrhæorum Sehon.

ვაჲ შენდა, მოაბ, წარსწყმიდე ერი ქამონისი, მიეცა, ძენი მათნი ევლტოდეთ და ასულები მათი ტყუე იყოს მეფისა ამორეველთაჲსა სიონისი.

29 Woe to thee, Moab! thou art undone, O people of Chemosh: he hath given his sons that escaped, and his daughters, into captivity unto Sihon king of the Amorites.

ל. וַנִּירָם אָבַד חֶשְׁבּוֹן עַד דִּיבֹן וַנַּשִּׁים עַד נֹפַח אֲשֶׁר עַד מֵידְבָא:

καὶ τὸ σπέρμα αὐτῶν ἀπολεῖται Εσεβων ἕως Δαιβων καὶ αἱ γυναῖκες ἔτι προσεξέκαυσαν πῦρ ἐπὶ Μωαβ

30 ܘܚܲܩ̈ܠܵܬ̣ܵܐ ܕܚܸܫܒ̇ܘܿܢ ܐܸܒܲܕ݂ ܥܕܲܡܵܐ ܠܪܝܼܒ̣ܘܿܢ: ܘܲܨ̈ܕܲܝ ܥܕܲܡܵܐ ܠܲܢܟ݂ܵܚ ܕܲܒ̣ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ.

Jugum ipsorum disperiit ad Hesebon usque Dibon: lassi pervenerunt in Nophe, et usque Medaba.

და ნათესავი მათი წარწყმდეს ესებონდ მიდებონდმდე და დედებმან მათმან უფროჲს აღაგზნეს ცეცხლი მოაბსა ზედა.

30 We have shot at them; Heshbon is perished even unto Dibon, and we have laid them waste even unto Nophah, which reacheth unto Medeba.

לא. וַיֵּשֶׁב יִשְׂרָאֵל בְּאֶרֶץ הָאֱמֹרִי:

κατῴκησεν δὲ Ισραηλ ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν τῶν Αμορραίων

31 ܘܝܸܬܸܒ̣ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ.

Habitavit itaque Israël in terra Amorrhæi.

ხოლო დაეშენა ისრაჱლი ყოველთა ქალაქებთა ამორეველთასა.

31 Thus Israel dwelt in the land of the Amorites.

לב. וַיִּשְׁלַח משֶׁה לְרַגֵּל אֶת יַעְזֵר וַיִּלְכְּדוּ בְּנֹתֶיהָ וַיּוֹרֶשׁ אֶת הָאֱמֹרִי אֲשֶׁר שָׁם:

καὶ ἀπέστειλεν Μωυσῆς κατασκέψασθαι τὴν Ιαζηρ καὶ κατελάβοντο αὐτὴν καὶ τὰς κώμας αὐτῆς καὶ ἐξέβαλον τὸν Αμορραῖον τὸν κατοικοῦντα ἐκεῖ

32 ܘܫܲܕܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܸܓܲܫ ܠܝܲܥܙܝܼܪ: ܘܲܟ݂ܒܲܫ ܟܲܦܪ̈ܘܿܢܹܝܗ̇: ܘܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܠܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ ܕܬܲܡܵܢ.

Misitque Moyses qui explorarent Jazer: cujus ceperunt viculos, et possederunt habitatores.

და წარავლინა მოსე მოხილვად იაზერისა და დაიპყრეს იგი და დაბნები მისი და გამოჴადეს ამორეველი იგი, რომელ მკჳდრ იყო მუნ.

32 And Moses sent to spy out Jaazer, and they took the villages thereof, and drove out the Amorites that were there.

לג. וַיִּפְנוּ וַיַּעֲלוּ דֶּרֶךְ הַבָּשָׁן וַיֵּצֵא עוֹג מֶלֶךְ הַבָּשָׁן לִקְרָאתָם הוּא וְכָל עַמּוֹ לַמִּלְחָמָה אֶדְרֶעִי:

καὶ ἐπιστρέψαντες ἀνέβησαν ὁδὸν τὴν εἰς Βασαν καὶ ἐξῆλθεν Ωγ βασιλεὺς τῆς Βασαν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς καὶ πᾶς ὁ λαὸς αὐτοῦ εἰς πόλεμον εἰς Εδραϊν

33 ܘܲܗܦܲܟ݂ܘ ܣܠܸܩܘ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܡܲܬ̣ܢܝܼܢ: ܘܲܢܦܲܩ ܥܘܿܓ̣ ܡܲܠܟܵܐ ܕܡܲܬ̣ܢܝܼܢ ܠܐܘܼܪܥ̱ܗܘܿܢ: ܗ̤ܘ ܘܟ݂ܠܹܗ ܥܲܡܹܗ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ ܒܐܲܪܕ̇ܥܝܼ.

Verteruntque se, et ascenderunt per viam Basan, et occurrit eis Og, rex Basan, cum omni populo suo, pugnaturus in Edrai.

და მოაქციეს და აღვიდეს გზასა ბასანისასა და გამოვიდა ოგ, მეფე ბასანისაჲ, წინაშემთხუევად მათა, თავადი იგი და ყოველი ერი მისი ბრძოლად ედრაინს.

33 And they turned and went up by the way of Bashan: and Og the king of Bashan went out against them, he, and all his people, to the battle at Edrei.

לד. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה אַל תִּירָא אֹתוֹ כִּי בְיָדְךָ נָתַתִּי אֹתוֹ וְאֶת כָּל עַמּוֹ וְאֶת אַרְצוֹ וְעָשִׂיתָ לּוֹ כַּאֲשֶׁר עָשִׂיתָ לְסִיחֹן מֶלֶךְ הָאֱמֹרִי אֲשֶׁר יוֹשֵׁב בְּחֶשְׁבּוֹן:

καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν μὴ φοβηθῇς αὐτόν ὅτι εἰς τὰς χεῖράς σου παραδέδωκα αὐτὸν καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ πᾶσαν τὴν γῆν αὐτοῦ καὶ ποιήσεις αὐτῷ καθὼς ἐποίησας τῷ Σηων βασιλεῖ τῶν Αμορραίων ὃς κατῴκει ἐν Εσεβων

34 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܠܵܐ ܬܕ݂ܚܲܠ ܡܸܢܹܗ: ܡܸܛܠ ܕܒ̣ܐܝܼܕܲܝ̈ܟ ܡܲܫܠܸܡ ܐ̄ܢܵܐ ܠܹܗ: ܘܲܠܟ݂ܠܹܗ ܥܲܡܹܗ: ܘܲܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܐܲܪܥܹܗ. ܘܲܥܒܸܕ݂ ܠܹܗ ܐܲܝܟ݂ ܕܲܥܒܲܕ̇ܬ̇ ܠܣܝܼܚܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ ܕܝܵܬܹܒ̣ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܒܚܸܫܒ̇ܘܿܢ.

Dixitque Dominus ad Moysen: Ne timeas eum, quia in manu tua tradidi illum, et omnem populum ac terram ejus: faciesque illi sicut fecisti Sehon, regi Amorrhæorum habitatori Hesebon.

და ჰრქუა უფალმან მოსეს: ნუ გეშინინ მისგან, რამეთუ ჴელთა შენთა მიმიცემიეს იგი და ყოველი ერი მისი და ყოველი ქუეყანა მისი და უყავ მას, ვითარცა-იგი უყავ სეონ მეფესა ამორეველთასა, რომელ შენ იყო ესებონს შინა.

34 And the LORD said unto Moses, Fear him not: for I have delivered him into thy hand, and all his people, and his land; and thou shalt do to him as thou didst unto Sihon king of the Amorites, which dwelt at Heshbon.

לה. וַיַּכּוּ אֹתוֹ וְאֶת בָּנָיו וְאֶת כָּל עַמּוֹ עַד בִּלְתִּי הִשְׁאִיר לוֹ שָׂרִיד וַיִּירְשׁוּ אֶת אַרְצוֹ:

καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἕως τοῦ μὴ καταλιπεῖν αὐτοῦ ζωγρείαν καὶ ἐκληρονόμησαν τὴν γῆν αὐτῶν

35 ܘܚܲܪܒ̇ܘܼܗܝ ܠܹܗ: ܘܠܲܒ̣ܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܲܠܟ݂ܠܹܗ ܥܲܡܹܗ: ܘܠܵܐ ܫܒܲܩ̣ܘ ܠܹܗ ܣܪܝܼܕ݂ܵܐ: ܘܝܼܪܹܬ̣ܘ ܐܲܪܥܹܗ.

Percusserunt igitur et hunc cum filiis suis, universumque populum ejus usque ad internecionem, et possederunt terram illius.

და მოკლა იგი და ძენი მისნი, და ყოველი ერი მისი, და არა დაუტევა მისი განრინებული და დაიმკჳდრეს ქუეყანა მათი.

35 So they smote him, and his sons, and all his people, until there was none left him alive: and they possessed his land.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=71471a86-9911-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display