Bibliotheca Polyglotta

א. וַיַּרְא בִּלְעָם כִּי טוֹב בְּעֵינֵי יְהֹוָה לְבָרֵךְ אֶת יִשְׂרָאֵל וְלֹא הָלַךְ כְּפַעַם בְּפַעַם לִקְרַאת נְחָשִׁים וַיָּשֶׁת אֶל הַמִּדְבָּר פָּנָיו:

καὶ ἰδὼν Βαλααμ ὅτι καλόν ἐστιν ἔναντι κυρίου εὐλογεῖν τὸν Ισραηλ οὐκ ἐπορεύθη κατὰ τὸ εἰωθὸς εἰς συνάντησιν τοῖς οἰωνοῖς καὶ ἀπέστρεψεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ εἰς τὴν ἔρημον

1 ܘܲܚܙܵܐ ܒܸܠܥܵܡ ܕܫܲܦܝܼܪ ܗ̄ܘ̣ ܒܥܲܝ̈ܢܲܝ ܡܵܪܝܵܐ ܠܲܡܒܲܪܵܟ݂ܘܼܬܹܗ ܠܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܠܵܐ ܐܸܙܲܠ ܐܲܝܟ݂ ܕܲܒ̣ܟ݂ܠ ܫܵܥܵܐ ܠܡܸܕܲܥ ܢܸܚܫܵܐ: ܘܣܵܡ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܐܲܦܵܘ̈ܗܝ.

Cumque vidisset Balaam quod placeret Domino ut benediceret Israëli, nequaquam abiit ut ante perrexerat, ut augurium quæreret: sed dirigens contra desertum vultum suum,

და იხილა ბალაამ, რამეთუ კეთილ არს წინაშე უფლისა კურთხევაჲ ისრაჱლისაჲ, არა მივიდა კითხვად, ვითარ-იგი ჩუეულ იყო ზმნებათა და მიიქცია პირი თჳსი უდაბნოდ.

1 And when Balaam saw that it pleased the LORD to bless Israel, he went not, as at other times, to seek for enchantments, but he set his face toward the wilderness.

ב. וַיִּשָּׂא בִלְעָם אֶת עֵינָיו וַיַּרְא אֶת יִשְׂרָאֵל שֹׁכֵן לִשְׁבָטָיו וַתְּהִי עָלָיו רוּחַ אֱלֹהִים:

καὶ ἐξάρας Βαλααμ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καθορᾷ τὸν Ισραηλ ἐστρατοπεδευκότα κατὰ φυλάς καὶ ἐγένετο πνεῦμα θεοῦ ἐν αὐτῷ

2 ܘܐܲܪܝܼܡ ܒܸܠܥܵܡ ܥܲܝܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܲܚܙܵܐ ܠܝܼܣܪܵܝܹܠ ܟܲܕ݂ ܫܪܹܝܢ ܫܲܒ̣̈ܛܝܼܢ ܫܲܒ̣̈ܛܝܼܢ: ܘܲܗܘ̤ܵܬ̣ ܥܠܵܘܗܝ ܪܘܼܚܹܗ ܕܐܲܠܵܗܵܐ.

et elevans oculos, vidit Israël in tentoriis commorantem per tribus suas: et irruente in se spiritu Dei,

და აღიხილნა თუალნი თჳსნი ბალამ და იხილა ისრაჱლი დაბანაკებული ნათესავად-ნათესავად. და იყო სული ღმრთისა მის ზედა.

2 And Balaam lifted up his eyes, and he saw Israel abiding in his tents according to their tribes; and the spirit of God came upon him.

ג. וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר נְאֻם בִּלְעָם בְּנוֹ בְעֹר וּנְאֻם הַגֶּבֶר שְׁתֻם הָעָיִן:

καὶ ἀναλαβὼν τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν φησὶν Βαλααμ υἱὸς Βεωρ φησὶν ὁ ἄνθρωπος ὁ ἀληθινῶς ὁρῶν

3 ܘܐܲܪܝܼܡ ܒܡܲܬ̣ܠܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ: ܐܸܡܲܪ ܒܸܠܥܵܡ ܒܪܹܗ ܕܲܒ̣ܥܘܿܪ: ܐܸܡܲܪ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܓܲܠܝܵܐ ܥܲܝܢܹܗ.

assumpta parabola, ait: Dixit Balaam filius Beor: dixit homo, cujus obturatus est oculus:

და აღიღო იგავი იგი მისი და თქუა ბალაამ, ძემან ბეორისმან,

3 And he took up his parable, and said, Balaam the son of Beor hath said, and the man whose eyes are open hath said:

ד. נְאֻם שֹׁמֵעַ אִמְרֵי אֵל אֲשֶׁר מַחֲזֵה שַׁדַּי יֶחֱזֶה נֹפֵל וּגְלוּי עֵינָיִם:

φησὶν ἀκούων λόγια θεοῦ ὅστις ὅρασιν θεοῦ εἶδεν ἐν ὕπνῳ ἀποκεκαλυμμένοι οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ

4 ܐܸܡܲܪ ܕܲܫܡܲܥ ܡܹܐܡܪܵܐ ܕܐܲܠܵܗܵܐ: ܘܚܸܙܘܵܐ ܕܐܲܠܵܗܵܐ ܚ̣ܙܵܐ: ܟܲܕ݂ ܪܡܸܐ ܘܲܦܬ̣̈ܝܼܚܵܢ ܥܲܝܢܵܘ̈ܗܝ.

dixit auditor sermonum Dei, qui visionem Omnipotentis intuitus est, qui cadit, et sic aperiuntur oculi ejus:

თქუა კაცმან მან, რომელ ჭეშმარიტად ხედვიდა, რომელმან ხილვაჲ ღმრთისა იხილა ძილსა შინა ზემხილვარითა თუალითა თჳსითა:

4 He hath said, which heard the words of God, which saw the vision of the Almighty, falling into a trance, but having his eyes open:

ה. מַה טֹּבוּ אֹהָלֶיךָ יַעֲקֹב מִשְׁכְּנֹתֶיךָ יִשְׂרָאֵל:

ὡς καλοί σου οἱ οἶκοι Ιακωβ αἱ σκηναί σου Ισραηλ

5 ܡܵܐ ܫܲܦܝܼܪ ܡܲܫܟ̇ܢܵܟ݂ ܝܲܥܩܘܿܒ̣: ܘܡܲܫܟ̇ܢܲܝ̈ܟ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Quam pulchra tabernacula tua, Jacob, et tentoria tua, Israël!

ვითარ ეგე კეთილ არიან სახლნი შენნი, იაკობ, საყოფელნი, ისრაჱლ,

5 How goodly are thy tents, O Jacob, and thy tabernacles, O Israel!

ו. כִּנְחָלִים נִטָּיוּ כְּגַנֹּת עֲלֵי נָהָר כַּאֲהָלִים נָטַע יְהֹוָה כַּאֲרָזִים עֲלֵי מָיִם:

ὡσεὶ νάπαι σκιάζουσαι καὶ ὡσεὶ παράδεισοι ἐπὶ ποταμῶν καὶ ὡσεὶ σκηναί ἃς ἔπηξεν κύριος ὡσεὶ κέδροι παρ᾽ ὕδατα

6 ܐܲܝܟ݂ ܢܲܚ̈ܠܹܐ ܕܪܵܕܹܝܢ: ܘܐܲܝܟ݂ ܦܲܪ̈ܕܲܝܣܹܐ ܕܥܲܠ ܢܲܗܪܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܕܲܢܨܲܒ̣ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܐܲܪ̈ܙܹܐ ܕܥܲܠ ܡܲـ̈ـܝܵܐ.

ut valles nemorosæ, ut horti juxta fluvios irrigui, ut tabernacula quæ fixit Dominus, quasi cedri prope aquas.

ვითარცა მაღნარნი ბორობანნი და ვითარცა სამოთხენი მდინარესა ზედა და ვითარცა კარავნი, რომელ აღდგნა უფალმან და არა კაცმან და ვითარცა ნაძუნი წყლისკიდესა.

6 As the valleys are they spread forth, as gardens by the river's side, as the trees of lign aloes which the LORD hath planted, and as cedar trees beside the waters.

ז. יִזַּל מַיִם מִדָּלְיָו וְזַרְעוֹ בְּמַיִם רַבִּים וְיָרֹם מֵאֲגַג מַלְכּוֹ וְתִנַּשֵּׂא מַלְכֻתוֹ:

ἐξελεύσεται ἄνθρωπος ἐκ τοῦ σπέρματος αὐτοῦ καὶ κυριεύσει ἐθνῶν πολλῶν καὶ ὑψωθήσεται ἢ Γωγ βασιλεία αὐτοῦ καὶ αὐξηθήσεται ἡ βασιλεία αὐτοῦ

7 ܢܸܦܘܿܩ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܡ̣ܢ ܒܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܙܲܪܥܹܗ ܒܡܲـ̈ـܝܵܐ ܣܲܓ̇ܝܼ̈ܐܹܐ: ܘܢܸܬ̇ܬ̇ܪܝܼܡ ܡ̣ܢ ܐܲܓܲܓ ܡܲܠܟܵܐ: ܘܬܸܬ̇ܪܝܼܡ ܡܲܠܟ̇ܘܼܬܹܗ.

Fluet aqua de situla ejus, et semen illius erit in aquas multas. Tolletur propter Agag, rex ejus, et auferetur regnum illius.

გამოჴდეს კაცი ნათესავისაგან თჳსისა და ეუფლოს ნათესავთა მრავალთა და აღმაღლდეს გუგის მეფობაჲ და აღორძნდეს მეუფებაჲ მისი.

7 He shall pour the water out of his buckets, and his seed shall be in many waters, and his king shall be higher than Agag, and his kingdom shall be exalted.

ח. אֵל מוֹצִיאוֹ מִמִּצְרַיִם כְּתוֹעֲפֹת רְאֵם לוֹ יֹאכַל גּוֹיִם צָרָיו וְעַצְמֹתֵיהֶם יְגָרֵם וְחִצָּיו יִמְחָץ:

θεὸς ὡδήγησεν αὐτὸν ἐξ Αἰγύπτου ὡς δόξα μονοκέρωτος αὐτῷ ἔδεται ἔθνη ἐχθρῶν αὐτοῦ καὶ τὰ πάχη αὐτῶν ἐκμυελιεῖ καὶ ταῖς βολίσιν αὐτοῦ κατατοξεύσει ἐχθρόν

8 ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܐܲܦܸܩ ܐܸܢܘܿܢ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ: ܒܥܘܼܫܢܹܗ ܘܲܒ̣ܪܵܘܡܹܗ: ܢܹܐܟ݂ܘܿܠ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܣܵܢܐܵܘ̈ܗܝ ܘܓܲܪ̈ܡܲܝܗܘܿܢ ܢܬܲܒܲܪ: ܘܚܲܨܲܝ̈ܗܘܿܢ ܢܦܲܣܸܩ.

Deus eduxit illum de Ægypto, cujus fortitudo similis est rhinocerotis. Devorabunt gentes hostes illius, ossaque eorum confringent, et perforabunt sagittis.

ღმერთი უძღოდა მას ეგჳპტით, ვითარცა დიდებაჲ მარტორქისაჲ მისი, შეჭამნეს ნათესავნი მტერთა მისთანი და სიპოხე მათი ტჳნითურთ გამოწოოს და ისრითა მისითა ესროდის მტერთა.

8 God brought him forth out of Egypt; he hath as it were the strength of an unicorn: he shall eat up the nations his enemies, and shall break their bones, and pierce them through with his arrows.

ט. כָּרַע שָׁכַב כַּאֲרִי וּכְלָבִיא מִי יְקִימֶנּוּ מְבָרֲכֶיךָ בָרוּךְ וְאֹרֲרֶיךָ אָרוּר:

κατακλιθεὶς ἀνεπαύσατο ὡς λέων καὶ ὡς σκύμνος τίς ἀναστήσει αὐτόν οἱ εὐλογοῦντές σε εὐλόγηνται καὶ οἱ καταρώμενοί σε κεκατήρανται

9 ܪܒܲܥ ܘܲܕ݂ܡܸܟ݂ ܐܲܝܟ݂ ܐܲܪܝܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܓܘܸܪܝܵܐ ܕܐܲܪܝܵܐ: ܘܡܲܢܘܼ ܢܩܝܼܡܝܼܘܗܝ: ܒܵܪܟܲܝܟ ܒܪܝܼܟ݂ܝܼܢ: ܘܠܵܛܲܝ̈ܟ ܠܝܼܛܝܼܢ.

Accubans dormivit ut leo, et quasi leæna, quam suscitare nullus audebit. Qui benedixerit tibi, erit et ipse benedictus: qui maledixerit, in maledictione reputabitur.

ინაჴ-იდგა და განისუენა ვითარცა ლომმან და ვითარცა ლეკუმან ლომისამან. ვინ აღადგინოს იგი? მაკურთხეველნი შენნი კურთხეულ არიან, და მაწყევარნი შენნი წყეულ არიან.

9 He couched, he lay down as a lion, and as a great lion: who shall stir him up? Blessed is he that blesseth thee, and cursed is he that curseth thee.

י. וַיִּחַר אַף בָּלָק אֶל בִּלְעָם וַיִּסְפֹּק אֶת כַּפָּיו וַיֹּאמֶר בָּלָק אֶל בִּלְעָם לָקֹב אֹיְבַי קְרָאתִיךָ וְהִנֵּה בֵּרַכְתָּ בָרֵךְ זֶה שָׁלשׁ פְּעָמִים:

καὶ ἐθυμώθη Βαλακ ἐπὶ Βαλααμ καὶ συνεκρότησεν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ καὶ εἶπεν Βαλακ πρὸς Βαλααμ καταρᾶσθαι τὸν ἐχθρόν μου κέκληκά σε καὶ ἰδοὺ εὐλογῶν εὐλόγησας τρίτον τοῦτο

10 ܘܐܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܒ̣ܵܠܵܩ ܥܲܠ ܒܲܠܥܵܡ ܘܛܲܪܸܦ ܐܝܼܕܵܘ̈ܗܝ. ܘܐܸܡܲܪ ܒܵܠܵܩ ܠܒܸܠܥܵܡ: ܠܲܡܠܵܛ ܒܥܸܠ̈ܕ̇ܒ̣ܵܒܲܝ ܩܪܹܝܬ̣ܵܟ݂: ܘܗܵܐ ܡܒܲܪܵܟ݂ܘܼ ܡܒܲܪܸܟ݂ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܗܘܿܢ ܗܵܐ ܬܠܵܬ̣ ܙܲܒ̣ܢ̈ܝܼܢ.

Iratusque Balac contra Balaam, complosis manibus ait: Ad maledicendum inimicis meis vocavi te, quibus e contrario tertio benedixisti:

და განრისხნა გულისწყრომით ბალაკ ბალაამის ზედა და შეიტყუელნა ჴელნი თჳსნი და ჰრქუა ბალაკ ბალამს: წყევად მტერსა ჩემისა მოგხადე შენ, და, აჰა, ესერა, კურთხევით აკურთხე, იგი ესე მესამედ.

10 And Balak's anger was kindled against Balaam, and he smote his hands together: and Balak said unto Balaam, I called thee to curse mine enemies, and, behold, thou hast altogether blessed them these three times.

יא. וְעַתָּה בְּרַח לְךָ אֶל מְקוֹמֶךָ אָמַרְתִּי כַּבֵּד אֲכַבֶּדְךָ וְהִנֵּה מְנָעֲךָ יְהֹוָה מִכָּבוֹד:

νῦν οὖν φεῦγε εἰς τὸν τόπον σου εἶπα τιμήσω σε καὶ νῦν ἐστέρησέν σε κύριος τῆς δόξης

11 ܗܵܫܵܐ ܦܘܿܩ ܙܸܠ ܠܵܟ݂ ܠܐܲܬ̣ܪܵܟ݂. ܐܸܡ̇ܪܹܬ̣ ܕܲܡܝܲܩܵܪܘܼ ܐܹܝܩܪܵܟ݂: ܘܗܵܐ ܟܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܡ̣ܢ ܐܝܼܩܵܪܵܐ.

revertere ad locum tuum. Decreveram quidem magnifice honorare te, sed Dominus privavit te honore disposito.

აწ ივლტოდე ადგილდ შენდა ვთქუ: გადიდო შენ. აწ ჴუებულ გქმნა შენ უფალმან დიდებისა მისგან.

11 Therefore now flee thou to thy place: I thought to promote thee unto great honour; but, lo, the LORD hath kept thee back from honour.

יב. וַיֹּאמֶר בִּלְעָם אֶל בָּלָק הֲלֹא גַּם אֶל מַלְאָכֶיךָ אֲשֶׁר שָׁלַחְתָּ אֵלַי דִּבַּרְתִּי לֵאמֹר:

καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ οὐχὶ καὶ τοῖς ἀγγέλοις σου οὓς ἀπέστειλας πρός με ἐλάλησα λέγων

12 ܘܲܥܢܵܐ ܒܸܠܥܵܡ ܘܐܸܡܲܪ ܠܒ̣ܵܠܵܩ. ܗܵܐ ܘܐܵܦ ܠܐܝܼܙܓܲܕܲܝ̈ܟ ܕܫܲܕܲܪܬ̇ ܠܘܵܬ̣ ܐܸܡ̇ܪܹܬ̣.

Respondit Balaam ad Balac: Nonne nuntiis tuis, quos misisti ad me, dixi:

და ჰრქუა ბალაამ ბალაკს: არა მოციქულთაცა შენთა, რომელ მოავლინენ ჩემდა, ვარქუ მათ-მეთქი:

12 And Balaam said unto Balak, Spake I not also to thy messengers which thou sentest unto me, saying,

יג. אִם יִתֶּן לִי בָלָק מְלֹא בֵיתוֹ כֶּסֶף וְזָהָב לֹא אוּכַל לַעֲבֹר אֶת פִּי יְהֹוָה לַעֲשׂוֹת טוֹבָה אוֹ רָעָה מִלִּבִּי אֲשֶׁר יְדַבֵּר יְהֹוָה אֹתוֹ אֲדַבֵּר:

ἐάν μοι δῷ Βαλακ πλήρη τὸν οἶκον αὐτοῦ ἀργυρίου καὶ χρυσίου οὐ δυνήσομαι παραβῆναι τὸ ῥῆμα κυρίου ποιῆσαι αὐτὸ πονηρὸν ἢ καλὸν παρ᾽ ἐμαυτοῦ ὅσα ἐὰν εἴπῃ ὁ θεός ταῦτα ἐρῶ

13 ܕܐܸܢ ܢܸܬܸ̇ܠ ܠܝܼ ܒܵܠܵܩ ܡܠܹܐ ܒܲܝܬܹ̇ܗ ܣܹܐܡܵܐ ܐܵܘ ܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܠܵܐ ܡܸܫܟܲܚ ܐ̄ܢܵܐ ܕܐܸܥܒܲܪ ܥܲܠ ܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܡ̣ܢ ܠܹܒ̇ܝ ܛܵܒ̣ܬ̣ܵܐ ܐܵܘ ܒܝܼܫܬܵܐ. ܐܸܠܵܐ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܐܵܡܲܪ ܠܝܼ ܡܵܪܝܵܐ: ܗܵܘ̇ ܗ̄ܘ̣ ܡܡܲܠܸܠ ܐ̄ܢܵܐ.

Si dederit mihi Balac plenam domum suam argenti et auri, non potero præterire sermonem Domini Dei mei, ut vel boni quid vel mali proferam ex corde meo: sed quidquid Dominus dixerit, hoc loquar?

მო-ღათუ-მცეს ბალაკ სახლი თჳსი სავსე ვეცხლითა და ოქროჲთა, ვერვე შეუძლო გარდასლვად სიტყუასა უფლისასა ყოფად მისა კეთილად, ანუ ბოროტად თავით ჩემით, არამედ რავდენი მრქუას მე ღმერთმან, ესე ვთქუა.

13 If Balak would give me his house full of silver and gold, I cannot go beyond the commandment of the LORD, to do either good or bad of mine own mind; but what the LORD saith, that will I speak?

יד. וְעַתָּה הִנְנִי הוֹלֵךְ לְעַמִּי לְכָה אִיעָצְךָ אֲשֶׁר יַעֲשֶׂה הָעָם הַזֶּה לְעַמְּךָ בְּאַחֲרִית הַיָּמִים:

καὶ νῦν ἰδοὺ ἀποτρέχω εἰς τὸν τόπον μου δεῦρο συμβουλεύσω σοι τί ποιήσει ὁ λαὸς οὗτος τὸν λαόν σου ἐπ᾽ ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν

14 ܗܵܫܵܐ ܗܵܐ ܐܵܙܹ̇ܠ ܐ̄ܢܵܐ ܠܝܼ ܠܐܲܪܥܝ: ܬܵܐ ܕܹܝܢ ܐܸܡ̱ܠܟ݂ܵܟ݂ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܥܵܒܹ̇ܕ݂ ܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܠܥܲܡܵܟ݂ ܒܚܲܪܬ̣ܵܐ ܕܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ.

verumtamen pergens ad populum meum, dabo consilium, quid populus tuus populo huic faciat extremo tempore.

და აწ, ესერა, წარვალ მე ადგიდ ჩემდა, მოვედ და გიზრახო შენ, რაჲ უყოს ერმან ამან ერსა მაგას შენსა.

14 And now, behold, I go unto my people: come therefore, and I will advertise thee what this people shall do to thy people in the latter days.

טו. וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר נְאֻם בִּלְעָם בְּנוֹ בְעֹר וּנְאֻם הַגֶּבֶר שְׁתֻם הָעָיִן:

καὶ ἀναλαβὼν τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν φησὶν Βαλααμ υἱὸς Βεωρ φησὶν ὁ ἄνθρωπος ὁ ἀληθινῶς ὁρῶν

15 ܘܐܲܪܝܼܡ ܒܡܲܬ̣ܠܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ: ܐܸܡܲܪ ܒܸܠܥܵܡ ܒܪܹܗ ܕܲܒ̣ܥܘܿܪ: ܐܸܡܲܪ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܓܲܠܝܵܐ ܥܲܝܢܹܗ.

Sumpta igitur parabola, rursum ait: Dixit Balaam filius Beor: dixit homo, cujus obturatus est oculus:

აღიღო იგავი თჳსი და თქუა ბალამ, ძემან ბეორისმან, თქუა კაცმან მან, რომელ ჭეშმარიტად ხედვიდა,

15 And he took up his parable, and said, Balaam the son of Beor hath said, and the man whose eyes are open hath said:

טז. נְאֻם שֹׁמֵעַ אִמְרֵי אֵל וְיֹדֵעַ דַּעַת עֶלְיוֹן מַחֲזֵה שַׁדַּי יֶחֱזֶה נֹפֵל וּגְלוּי עֵינָיִם:

ἀκούων λόγια θεοῦ ἐπιστάμενος ἐπιστήμην παρὰ ὑψίστου καὶ ὅρασιν θεοῦ ἰδὼν ἐν ὕπνῳ ἀποκεκαλυμμένοι οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ

16 ܐܸܡܲܪ ܕܲܫܡܲܥ ܡܹܐܡܪܵܐ ܕܐܲܠܵܗܵܐ: ܘܝܼܕܲܥ ܡܲܕ̇ܥܵܐ ܕܲܡܪܲܝܡܵܐ: ܘܚܸܙܘܵܐ ܕܐܲܠܵܗܵܐ ܚܙܵܐ: ܟܲܕ݂ ܪܡܸܐ ܘܲܦܬ̣̈ܝܼܚܵܢ ܥܲܝܢܵܘ̈ܗܝ.

dixit auditor sermonum Dei, qui novit doctrinam Altissimi, et visiones Omnipotentis videt, qui cadens apertos habet oculos:

ესმოდეს სიტყუანი ღმრთისანი, და მეცნიერ ყო მეცნიერებასა მაღლისასა. და ხილვაჲ ღმრთისა იხილა, რომელსა შინა ზეხილულ იყუნეს თუალნი მისნი.

16 He hath said, which heard the words of God, and knew the knowledge of the most High, which saw the vision of the Almighty, falling into a trance, but having his eyes open:

יז. אֶרְאֶנּוּ וְלֹא עַתָּה אֲשׁוּרֶנּוּ וְלֹא קָרוֹב דָּרַךְ כּוֹכָב מִיַּעֲקֹב וְקָם שֵׁבֶט מִיִּשְׂרָאֵל וּמָחַץ פַּאֲתֵי מוֹאָב וְקַרְקַר כָּל בְּנֵי שֵׁת:

δείξω αὐτῷ καὶ οὐχὶ νῦν μακαρίζω καὶ οὐκ ἐγγίζει ἀνατελεῖ ἄστρον ἐξ Ιακωβ καὶ ἀναστήσεται ἄνθρωπος ἐξ Ισραηλ καὶ θραύσει τοὺς ἀρχηγοὺς Μωαβ καὶ προνομεύσει πάντας υἱοὺς Σηθ

17 ܚܙܹ̇ܝܬܹܗ ܘܠܵܐ ܡ̣ܢ ܟܲܕ̇ܘܼ: ܘܚܵܪܬܹܗ ܘܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܩܲܪܝܼܒ̣: ܢܸܕ݂ܢܲܚ ܟܵܘܟ̇ܒ̣ܵܐ ܡ̣ܢ ܝܲܥܩܘܿܒ̣: ܘܲܢܩܘܼܡ ܪܹܫܵܐ ܡ̣ܢ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܢܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܠܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣: ܘܲܢܫܲܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܫܹܝܬ̣.

Videbo eum, sed non modo: intuebor illum, sed non prope. Orietur stella ex Jacob, et consurget virga de Israël: et percutiet duces Moab, vastabitque omnes filios Seth.

უჩუენო მას და არა აწ ვნატრო და არა მახლობელად გამობრწყინდეს ვარსკულავი იაკობისგან და აღდგეს კაცი ისრაჱლისაგან და მოსრნეს მთავარნი მოაბისანი და წარტყუენნეს ყოველნი ძენი სეითისნი.

17 I shall see him, but not now: I shall behold him, but not nigh: there shall come a Star out of Jacob, and a Sceptre shall rise out of Israel, and shall smite the corners of Moab, and destroy all the children of Sheth.

יח. וְהָיָה אֱדוֹם יְרֵשָׁה וְהָיָה יְרֵשָׁה שֵׂעִיר אֹיְבָיו וְיִשְׂרָאֵל עֹשֶׂה חָיִל:

καὶ ἔσται Εδωμ κληρονομία καὶ ἔσται κληρονομία Ησαυ ὁ ἐχθρὸς αὐτοῦ καὶ Ισραηλ ἐποίησεν ἐν ἰσχύι

18 ܘܬܸܗܘܹܐ ܐܲܕ݂ܘܿܡ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬܹܗ: ܘܣܵܥܝܼܪ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣ܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒ̣ܵܘ̈ܗܝ: ܬܸܗܘܹܐ ܕܝܼܠܹܗ: ܘܝܼܣܪܵܝܹܠ ܢܸܩܢܹܐ ܚܲܝܠܵܐ.

Et erit Idumæa possessio ejus: hæreditas Seir cedet inimicis suis: Israël vero fortiter aget.

და იყოს ედომი სამკჳდრებელად და იყოს სამკჳდრებელად ესავი, მტერი მისი, და ისრაჱლმან ყოს ძლიერებით.

18 And Edom shall be a possession, Seir also shall be a possession for his enemies; and Israel shall do valiantly.

יט. וְיֵרְדְּ מִיַּעֲקֹב וְהֶאֱבִיד שָׂרִיד מֵעִיר:

καὶ ἐξεγερθήσεται ἐξ Ιακωβ καὶ ἀπολεῖ σῳζόμενον ἐκ πόλεως

19 ܘܢܸܚܘܿܬ̣ ܡ̣ܢ ܝܲܥܩܘܿܒ̣: ܘܢܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܠܐܲܝܢܵܐ ܕܡܸܫܬܵܘܙܲܒ̣ ܡ̣ܢ ܩܪܝܼܬ̣ܵܐ.

De Jacob erit qui dominetur, et perdat reliquias civitatis.

და აღდგეს იაკობისგან და წარწყმიდოს განრინებული ქუეყანით.

19 Out of Jacob shall come he that shall have dominion, and shall destroy him that remaineth of the city.

כ. וַיַּרְא אֶת עֲמָלֵק וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר רֵאשִׁית גּוֹיִם עֲמָלֵק וְאַחֲרִיתוֹ עֲדֵי אֹבֵד:

καὶ ἰδὼν τὸν Αμαληκ καὶ ἀναλαβὼν τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν ἀρχὴ ἐθνῶν Αμαληκ καὶ τὸ σπέρμα αὐτῶν ἀπολεῖται

20 ܘܲܚܙܵܐ ܠܲܥܡܵܠܹܝܩ: ܘܐܲܪܝܼܡ ܒܡܲܬ̣ܠܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ: ܪܹܫ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܥܡܵܠܹܝܩ: ܘܚܲܪܬܹܗ ܬܹܐܒܲܕ݂ ܠܥܵܠܡܝܼܢ.

Cumque vidisset Amalec, assumens parabolam, ait: Principium gentium Amalec, cujus extrema perdentur.

დაინახა ყამალეკი და წარმოთქვა თავისი იგავი: პირველი ხალხია ყამალეკი, მაგრამ საბოლოოდ დაიღუპება. 20 და იხილა ამალეკი და იხილა იგავი იგი თჳსი და თქუა: დასაბამი წარმართთაჲ ამალეკი და ნათესავი მათი წარწყმდეს.

20 And when he looked on Amalek, he took up his parable, and said, Amalek was the first of the nations; but his latter end shall be that he perish for ever.

כא. וַיַּרְא אֶת הַקֵּינִי וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר אֵיתָן מוֹשָׁבֶךָ וְשִׂים בַּסֶּלַע קִנֶּךָ:

καὶ ἰδὼν τὸν Καιναῖον καὶ ἀναλαβὼν τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν ἰσχυρὰ ἡ κατοικία σου καὶ ἐὰν θῇς ἐν πέτρᾳ τὴν νοσσιάν σου

21 ܘܲܚܙܵܐ ܠܩܝܼܢܵܝܹ̈ܐ: ܘܐܲܪܝܼܡ ܒܡܲܬ̣ܠܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ: ܥܲܫܝܼܢ ܡܵܘܬ̇ܒ̣ܵܟ݂: ܘܣܝܼܡ ܒܲܫܩܝܼܦܵܐ ܩܸܢܵܟ݂.

Vidit quoque Cinæum: et assumpta parabola, ait: Robustum quidem est habitaculum tuum: sed si in petra posueris nidum tuum,

და იხილა კინეელი და აღიღო იგავი ესე და თქუა: მტკიცე არს სამკჳდრებელი შენი და და-თუ-სდვა კლდესა შინა ბუდე შენი.

21 And he looked on the Kenites, and took up his parable, and said, Strong is thy dwellingplace, and thou puttest thy nest in a rock.

כב. כִּי אִם יִהְיֶה לְבָעֵר קָיִן עַד מָה אַשּׁוּר תִּשְׁבֶּךָּ:

καὶ ἐὰν γένηται τῷ Βεωρ νεοσσιὰ πανουργίας Ἀσσύριοί σε αἰχμαλωτεύσουσιν

22 ܐܸܢ ܢܸܗܘܹܐ ܠܒ̣ܘܼܥܵܪܵܐ ܩܝܼܢ: ܥܕܲܡܵܐ ܠܐܲܬ̣ܘܿܪ ܢܸܫܒ̇ܘܿܢܵܟ݂.

et fueris electus de stirpe Cin, quamdiu poteris permanere? Assur enim capiet te.

დაღათუ იყოს ბეორისი ბუდე ძმაცულებით, ასურასტანელთა წარგტყუენონ შენ.

22 Nevertheless the Kenite shall be wasted, until Asshur shall carry thee away captive.

כג. וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר אוֹי מִי יִחְיֶה מִשֻּׂמוֹ אֵל:

καὶ ἰδὼν τὸν Ωγ καὶ ἀναλαβὼν τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν ὦ ὦ τίς ζήσεται ὅταν θῇ ταῦτα ὁ θεός

23 ܘܐܲܪܝܼܡ ܒܡܲܬ̣ܠܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ: ܘܵܝ ܡܲܢܘܼ ܢܸܚܹܐ ܡܵܐ ܕܣܵܐܹ̇ܡ ܗܵܠܹܝܢ ܐܲܠܵܗܵܐ.

Assumptaque parabola iterum locutus est: Heu! quis victurus est, quando ista faciet Deus?

და აღიღო იგავი თჳსი და თქუა: ჵ, ვინ ცხონდეს, ოდეს დადვას ესე ღმერთმან?

23 And he took up his parable, and said, Alas, who shall live when God doeth this!

כד. וְצִים מִיַּד כִּתִּים וְעִנּוּ אַשּׁוּר וְעִנּוּ עֵבֶר וְגַם הוּא עֲדֵי אֹבֵד:

καὶ ἐξελεύσεται ἐκ χειρὸς Κιτιαίων καὶ κακώσουσιν Ασσουρ καὶ κακώσουσιν Εβραίους καὶ αὐτοὶ ὁμοθυμαδὸν ἀπολοῦνται

24 ܘܠܸܓ̣ܝܘܿܢܹ̈ܐ ܢܸܦ̈ܩܵܢ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܟܹܬܵܝܹ̈ܐ: ܘܲܒܲܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܠܐܵܬ̣ܘܿܪ: ܘܲܢܫܲܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܠܥܸܒ̣ܪܵܝܹܐ: ܘܐܵܦ ܗܸܢܘܿܢ ܢܹܐܒ̣ܕ̇ܘܼܢ ܠܥܵܠܡܝܼܢ.

Venient in trieribus de Italia: superabunt Assyrios, vastabuntque Hebræos, et ad extremum etiam ipsi peribunt.

და გამოჴდეს ჴელთაგან კიტელთაჲსა და აჭირონ ასურს და აჭირებდენ ებრაელთა.

24 And ships shall come from the coast of Chittim, and shall afflict Asshur, and shall afflict Eber, and he also shall perish for ever.

כה. וַיָּקָם בִּלְעָם וַיֵּלֶךְ וַיָּשָׁב לִמְקֹמוֹ וְגַם בָּלָק הָלַךְ לְדַרְכּוֹ:

καὶ ἀναστὰς Βαλααμ ἀπῆλθεν ἀποστραφεὶς εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ καὶ Βαλακ ἀπῆλθεν πρὸς ἑαυτόν

25 ܘܩܵܡ ܒܸܠܥܵܡ ܘܲܗܦܲܟ݂ ܐܸܙܲܠ ܠܹܗ ܠܐܲܬ̣ܪܹܗ: ܘܐܵܦ ܒܵܠܵܩ ܐܸܙܲܠ ܠܐܘܼܪܚܹܗ.

Surrexitque Balaam, et reversus est in locum suum: Balac quoque via, qua venerat, rediit.

და იგინი ერთბამად წარწყმდენ და აღდგა ბალაამ და წარვიდა, მიიქცა ადგილად თჳსა. და ბალაკ წარვიდა თჳსა.

25 And Balaam rose up, and went and returned to his place: and Balak also went his way.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=7179834c-9911-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display