You are here: BP HOME > MI > Kejser og galilæer (Emperor and Galilean) > fulltext
Kejser og galilæer (Emperor and Galilean)

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages
Choose display
  • Enable images
  • Enable footnotes
    • Show all footnotes
    • Minimize footnotes
Search-help
Choose specific texts..
    Click to Expand/Collapse Option Complete text
Click to Expand/Collapse OptionTitle
Click to Expand/Collapse OptionPart I: I Cæsars frafald
Click to Expand/Collapse OptionPart II: Kejser Julian
MYSTIKEREN MAXIMOS.
Skal jeg minde dig om, at lykken har båret dig, ligesom på stærke vinger, gennem et bevæget og farefuldt liv? Hvem er du, herre? Er du den genkomne Alexander, dengang ufærdig, nu fuldbåren og rustet til at fuldbyrde værket? 
MAXIMOS.
Soll ich Dich daran erinnern, daß das Glück Dich wie auf starken Schwingen durch ein bewegtes und gefahrvolles Leben dahingetragen hat? Wer bist Du, Herr? Bist Du der wiedergekommene Alexander, damals unfertig, jetzt reif und gerüstet, das Werk zu vollbringen ? 
KEJSER JULIAN.
Maximos! 
JULIAN.
Maximos! 
MYSTIKEREN MAXIMOS.
Der er én, som altid, med visse mellemrum, kommer igen i menneskeslægtens liv. Han er ligesom en rytter, der på ridebanen skal tæmme en vild hest. Hver gang kaster hesten ham af. En stund, så er rytteren i sadlen igen, altid sikrere, altid mere øvet; men af måtte han i sine skiftende skikkelser hver gang indtil denne dag. Af måtte han som den gudsoprundne mand i Edens lund; af måtte han som verdensrigets grundlægger; – af må han som gudsrigets fyrste. Hvo véd, hvor mange gange han har vandret iblandt os, uden at nogen kendte ham? Véd du, Julian, om du ikke var i ham, som du nu forfølger? 
MAXIMOS.
Einer
ist, der immer, in gewissen Zwischenräumen, im Leben des Menschengeschlechtes wiederkommt. Er ist wie ein Reiter, der in der Reitbahn ein wildes Pferd zähmen soll. Jedesmal wirft das Pferd ihn ab. Doch ein Weilchen nur, und der Reiter sitzt wieder im Sattel, immer sicherer, immer geübter: doch herunter mußte er in seinen wechselnden Gestalten jedesmal bis auf diesen Tag. Herunter mußte er als der gottentsprungene Mensch in Edens Garten; herunter mußte er als der Stifter des Weltreiches; – herunter muß er als der Fürst des Gottesreichs. Wer weiß, wie viele Male er schon unter uns gewandelt ist, ohne daß einer ihn kannte? – Weißt Du denn, Julian, ob Du nicht etwa warst in ihm, den Du jetzt verfolgst? 
KEJSER JULIAN
(ser frem for sig).
O, bundløse gåde –! 
JULIAN
blickt vor sich hin.
O bodenloses Rätsel –! 
MYSTIKEREN MAXIMOS.
Skal jeg minde dig om hin gamle spådom, som nu er sat i omløb igen? Det er bleven forkyndt, at så mange år, som året har dage – så mange år skal Galilæerens rige stå ved magt. Om to år bliver det tre hundrede og fem og sexti år siden, at denne mand fødtes i Bethlehem. 
MAXIMOS.
Soll ich Dich an jene alte Weissagung erinnern, die jetzt wieder in Umlauf gesetzt ist? Es ist verkündet worden: so viele Jahre, als das Jahr Tage hat, – so viele Jahre wird das Reich des Galiläers Bestand haben. In zwei Jahren sind es dreihundertfünfundsechzig Jahre her, daß dieser Mann in Bethlehem geboren wurde. 
KEJSER JULIAN.
Tror du på denne spådom? 
JULIAN.
Glaubst Du an diese Weissagung? 
MYSTIKEREN MAXIMOS.
Jeg tror på den kommende. 
MAXIMOS.
Ich glaube an den Kommenden. 
KEJSER JULIAN.
Altid gåder! 
JULIAN.
Immer Rätsel! 
MYSTIKEREN MAXIMOS.
Jeg tror på den fri nødvendighed. 
MAXIMOS.
Ich glaube an die freie Notwendigkeit. 
KEJSER JULIAN.
End gådefuldere. 
JULIAN.
Noch rätselhafter. 
Go to Wiki Documentation
Enhet: Det humanistiske fakultet   Utviklet av: IT-seksjonen ved HF
Login