You are here: BP HOME > MI > Brand > fulltext
Brand

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages
Choose display
  • Enable images
  • Enable footnotes
    • Show all footnotes
    • Minimize footnotes
Search-help
Choose specific texts..
    Click to Expand/Collapse Option Complete text
Click to Expand/Collapse OptionTitle
Click to Expand/Collapse OptionDramatis personæ
Click to Expand/Collapse OptionStage
Click to Expand/Collapse OptionACT I
Click to Expand/Collapse OptionACT II
Click to Expand/Collapse OptionACT III
Click to Expand/Collapse OptionACT IV
Click to Expand/Collapse OptionACT V
BRAND.
Jeg længst i tanken fra mig skrev
min arv – 
BRAND.
In thought I long ago resign’d My wealth— 
BRAND.
Ich hab’ mich meines Erbteils längst
Vor mir entäußert – 
FOGDEN.
Ja, her er ymtet meget,
som hen på noget sligt har peget,
men jeg har tænkt, at det var væv.
Hvem plejer vel at offre alt,
når ej det synbar fordel galdt?
Dog, det blir Deres egen sag; –
gå foran De; så går jeg bag.
De er i skuddet; De kan virke,
og jeg kan skridtvis frem mig lirke. –
Brand, sammen vil vi bygge kirke! 
THE MAYOR.
Yes, whisper’d hints have flown
Pointing to something of the kind.
But I regarded them as wind.
How many men give all they own
Without a tangible return?
However, that’s your own concern.—
Go on! I’ll follow. You’re in feather,
You can act freely, work and sway.—
Brand, we will build the Church together! 
DER VOGT.
Derlei Reden
Vernahm ich oft; doch wies ich jeden
Zurück mit einem: "Was Du denkst!
Wer wär’ zu opfern wohl gewillt,
Wo’s nicht gewissen Vorteil gilt?"
Doch das ist Ihre eigne Sach’; –
Gehn Sie voran; ich folge nach.
Sie können handeln, stehn in Flammen,
Ich wirk’ im stillen, mehr gemach. –
Brand, baun die Kirche wir zusammen
BRAND.
Hvad? Vil De Deres eget slippe? 
BRAND.
What, you are willing to give way? 
BRAND.
Sie wissen rasch sich abzufinden! 
FOGDEN.
Det véd den søde Gud jeg vil!
Jeg var jo gal, om ej jeg gjorde.
Hvem tror De mængden flokkes til,
når én vil gøde, mæske, fore,
en anden malke, flå og klippe?
Ja død og plage er jeg med!
Jeg er af tanken ganske hed,
bevæget, greben, næsten rørt;
en heldig skæbne har mig ført
i denne kveld til prestegården;
thi jeg tør tro, at uden min
var Deres plan knapt faldt Dem ind, –
ialfald ej til verden båren.
Det altså er mit eget virke
at bygge bygdens nye kirke! 
THE MAYOR.
Dear God’s my witness, that I am!
And shall be while my wits are sound!
When o n e would fatten, pamper, cram,—
Another milk and shear and flay,—
Where, think you, will the flock be found?
Death and destruction, I’m your man!
I’m fire and fury for the plan!
Thrill’d, agitated, nay, affected!
Providence prompted the design
That led me to your door to-night,
For sure, without the hint of mine
Your plan had scarcely been projected,
Or, at the least, scarce seen the light!
And thus the Church, conceived aright,
Will by m y means have been erected! 
DER VOGT.
Und ob ich’s weiß, und ob ich’s tu’!
Torheit, hier Widerstand zu leisten!
Wem pendelt wohl die Menge zu,
Will einer stopfen, mästen, feisten,
Ein andrer melken, scheren, schinden?
Ja, Tod und Teufel, tu’ ich mit!
Ich bin von Ihrem großen Schritt
Bewegt, ergriffen, schier gerührt;
Ein Glücksfall, traun, hat mich just heute
Nach diesem Pfarrhof hergeführt;
Denn – darf ich sagen – ohne mein
Geplan’ kam Ihnen Ihr’s kaum ein, –
Kam jedenfalls nicht vor die Leute.
Und prangt ein Neubau nächsten Winter,
Steckt eigentlich der Vogt dahinter. 
BRAND.
Men kom ihug, vi kan ej skåne
hin oldtids knejsende ruin! 
BRAND.
But, don’t forget, we must lay low
That towering relic of the past! 
BRAND.
Doch jene ragende Ruine
Der Vorzeit muß geopfert sein. 
FOGDEN
(ser ud).
Betragtet her i dobbeltskin
af nyfalds-sne og nyets måne
den taer sig ud som noget skrammel. 
THE MAYOR.
[Looking out.]
Seen in the twofold glimmer cast
By the new moon and the fresh snow,
It seems a sort of-rubbish-heap. 
DER VOGT
(blickt hinaus.)
Betrachtet hier im Doppelschein
Von Neuschnee und von Neumond, schiene
Fürwahr ihr weitrer Beibehalt
Vom Übel! 
BRAND.
Hvad, foged? 
BRAND.
What, Mayor! 
BRAND.
Wie? 
FOGDEN.
Brand, den er for gammel!
Det er mig ganske uforklarligt,
at ej jeg så det før ikveld, –
men hanekjælken står påheld;
at bruge den var uforsvarligt.
Og hvor er stil, arkitektur,
når ret man gransker loft og mur?
Hvad skal man kalde slige buer?
en fagmand vilde kaldt dem fæle; –
ja, jeg må samme mening dele!
Og tagets mosbeklædte tuer, –
de er minsæl ej fra kong Bele.
Nej, pietet kan gå for vidt!
Det må dog hvermand se og skønne,
at denne gamle rådne rønne
i et og alt er noget skidt! 
THE MAYOR.
It is too old to keep!
I fail entirely to explain it,
Till now it never struck my eye,—
The weathercock stands all awry;
It would be monstrous to retain it.
And where are architecture, style,
Rightly regarded, in the pile?
What terms can give that arch its due?
An architect would call it vile ;—
And really I must share his view.
And then that roof with moss-tufts blowing,—
Bless me, they’re none of Bele’s growing.
No, we may overmuch assert
The reverence for ancient glories!
One fact, at least, there’s no o’erthrowing,
That this old rotten but no more is
But just a very heap of dirt! 
DER VOGT.
Sie ist zu alt!
Es ist mir völlig unerklärlich,
Daß ich den ganzen Abend schlief, –
Doch steht der Hahnenbalken schief; –
Sein fernrer Brauch wär’ höchst gefährlich.
Und wo ist Stil, Architektur?
An Wand und Dachstuhl keine Spur!
Wie soll man solche Bogen nennen?
Ein Fachmann würde sagen: greulich!
Und recht hat er; sie sind abscheulich.
Und dieses Moosdach wird wohl schwerlich
Noch König Beles Zeiten kennen.
Nein, Pietät geht leicht zu weit!
Das muß dem größten Enthusiasten
Einleuchten, daß der alte Kasten
In Summa eine Unmöglichkeit. 
BRAND.
Men dersom mængdens røst sig hæved
til vægring ved at få den revet –? 
BRAND.
But if the people’s voice should storm
At those who seek to lay it low—? 
BRAND.
Wenn aber nun die Leute sprechen:
Wir weigern uns, ihn abzubrechen –? 
FOGDEN.
Vil ingen anden, så vil jeg.
I helgen skal, jo før jo heller,
jeg ordne alt, hvad formen gælder,
og sætte sagen glat ivej.
Jeg ivre skal og virke, skrive;
jo, jo, – De kender fogden nok!
og kan jeg hjælp ej sammendrive
til rivning blandt den dumme flok,
skal jeg med egne hænder rive
den ned til grunden, stok for stok.
Ja, om jeg så skal ta’e min kone
og alle mine døttre med,
så skal den død og plage ned! 
THE MAYOR.
I will it though they all cry No.
This Christmas with the least delay
I’ll put the thing in proper form,
And launch it smoothly on its way.
I’ll write, I’ll agitate, I’ll sway!
Ay, ay-you know the stuff I’m made of!
And if I cannot hire or hound
The foolish flock to help to end it,
With my own hands I’ll rive and rend it,
Timber by timber, to the ground.
Nay, though I had to call the aid of
My wife and all my girls as well,
Down it should come, by death and hell 
DER VOGT.
Will niemand andres, so will ich.
Vertraun Sie mir, ich werd’ beizeiten
Die Sache glatt in Wege leiten,
Zum Fest schon, bis auf Punkt und Strich.
Hei, werd’ ich eifern, wiegeln, schreiben; –
Allein, Sie kennen mich ja, – Schnack!
Und kann ich aus dem dummen Pack
Nicht Hilfe gnug zusammentreiben,
So greif’ ich selbst zu Axt und Hack’,
Ihn Stock- um Stockwerk zu entleiben.
Und müßten meine eigne Frau
Und eignen Töchter auf den Fleck,
Er soll, bei Tod und Teufel, weg! 
Go to Wiki Documentation
Enhet: Det humanistiske fakultet   Utviklet av: IT-seksjonen ved HF
Login