HJALMAR.
Jo, véd du hvad, – jeg tror næsten – (ser Gina i køkkendøren.) Jeg? Nej, jeg har ikke tid; jeg må arbejde. – Men så var det mekanismen –
(Han trækker i en snor; indefra glider ned et forhæng, hvis nedre del består af en stribe gammel sejldug, resten, oventil, af et stykke udspændt fiskegarn. Loftsgulvet er således ikke længer synligt.)
HJALMAR.
Ja, sieh mal, – ich glaube schon – sieht Gina in der Küchentür. Ich? Nein, ich hab’ keine Zeit; ich muß arbeiten. –Aber der Mechanismus, den –
Er zieht an einer Schnur; drinnen gleitet ein Vorhang herab, dessen unterer Teil aus einem Streifen alten Segeltuchs besteht; der obere Teil ist aus einem Stück ausgespannten Fischernetzes hergestellt. Auf diese Weise ist der Fußboden des Raums nicht mehr sichtbar.
HIALMAR.
Well, really, do you know — ; I almost think — [Sees GINA at the kitchen door.] I? No; I haven’t time; I must work. — But now for our new contrivance —
[He pulls a cord, a curtain slips down inside, the lower part consisting of a piece of old sailcloth, the upper part of a stretched fishing net. The floor of the garret is thus no longer visible.]
雅尔马
唔,我倒想-- (话没说完,一眼看见基纳在厨房门口) 我?不行,我没工夫。我得修照片。现在先试试咱们的新玩意儿--
(他把一根绳子一拉,里头一幅幔子就滑下来了,幔子的下半截是一块旧麻布,上半截是一片张开的鱼网。这么一来,阁楼的地面就看不见了)