You are here: BP HOME > Bible > Numeri > fulltext
Numeri

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages
Choose display
  • Enable images
  • Enable footnotes
    • Show all footnotes
    • Minimize footnotes
Search-help
Choose specific texts..
    Click to Expand/Collapse Option Complete text
Click to Expand/Collapse OptionI
Click to Expand/Collapse Option
Click to Expand/Collapse OptionIΙΙ
Click to Expand/Collapse OptionIV
Click to Expand/Collapse OptionV
Click to Expand/Collapse OptionVI
Click to Expand/Collapse OptionVII
Click to Expand/Collapse OptionVIII
Click to Expand/Collapse OptionIX
Click to Expand/Collapse OptionX
Click to Expand/Collapse OptionXI
Click to Expand/Collapse OptionXII
Click to Expand/Collapse OptionXIII
Click to Expand/Collapse OptionXIV
Click to Expand/Collapse OptionXV
Click to Expand/Collapse OptionXVI
Click to Expand/Collapse OptionXVII
Click to Expand/Collapse OptionXVIII
Click to Expand/Collapse OptionXIX
Click to Expand/Collapse OptionXX
Click to Expand/Collapse OptionXXI
Click to Expand/Collapse OptionXXII
Click to Expand/Collapse OptionXXIII
Click to Expand/Collapse OptionXXIV
Click to Expand/Collapse OptionXXV
Click to Expand/Collapse OptionXXVI
Click to Expand/Collapse OptionXXVII
Click to Expand/Collapse OptionXXVIII
Click to Expand/Collapse OptionXXIX
Click to Expand/Collapse OptionXXX
Click to Expand/Collapse OptionXXXI
Click to Expand/Collapse OptionXXXII
Click to Expand/Collapse OptionXXXIII
Click to Expand/Collapse OptionXXXIV
Click to Expand/Collapse OptionXXXV
Click to Expand/Collapse OptionXXXVI
תורה נביאים וכתובים 
Septuaginta 
ܟܬܒܐ ܩܕܫܐ 
Vulgata Clementina 
ძველი აღთქმა, მცხეთური ხელნაწერის მიხედვით (Mtskheta-MS) 
The Old Testament of the King James Version of the Bible 
במדבר 
ΑΡΙΘΜΟΙ 
ܣܦܪܐ ܕܡܢܝܢܐ 
Liber Numeri 
რიცხვნი 
The Fourth Book of Moses: Called Numbers 
א 
Αʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܐ. 
Cap. 1 
თავი პირველი 
א. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה בְּמִדְבַּר סִינַי בְּאֹהֶל מוֹעֵד בְּאֶחָד לַחֹדֶשׁ הַשֵּׁנִי בַּשָּׁנָה הַשֵּׁנִית לְצֵאתָם מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם לֵאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἐν τῇ ἐρήμῳ τῇ Σινα ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἐν μιᾷ τοῦ μηνὸς τοῦ δευτέρου ἔτους δευτέρου ἐξελθόντων αὐτῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου λέγων 
1 ܘܡܲܠܸܠ̣ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ ܒܡܲܕ݂ܒܿܪܵܐ ܕܣܝܼܢܲܝ: ܒܡܲܫܟܸܢ ܙܲܒ݂ܢܵܐ: ܒܚܲܕ݂ ܒܝܲܪܚܵܐ ܬܸܢܝܵܢܵܐ: ܒܲܫܢܲܬ݂ ܬܲܪܬܹܝܢ: ܟܲܕ݂ ܢܦܲܩ̣ܘ ܒܢܲܝ̈ ܝܼܣܪܝܹܠ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen in deserto Sinai in tabernaculo fœderis, prima die mensis secundi, anno altero egressionis eorum ex Ægypto, dicens: 
ეტყოდა უფალი მოსეს უდაბნოსა სინას კარავსა შინა წამებისასა პირველსა მას თთუესა მეორესა წელსა გამოსლვასა მათსა ქუეყანით ეგჳპტით, ჰრქუა: 1 
1 And the LORD spake unto Moses in the wilderness of Sinai, in the tabernacle of the congregation, on the first day of the second month, in the second year after they were come out of the land of Egypt, saying, 
ב. שְׂאוּ אֶת רֹאשׁ כָּל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם בְּמִסְפַּר שֵׁמוֹת כָּל זָכָר לְגֻלְגְּלֹתָם: 
λάβετε ἀρχὴν πάσης συναγωγῆς υἱῶν Ισραηλ κατὰ συγγενείας αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν κατὰ ἀριθμὸν ἐξ ὀνόματος αὐτῶν κατὰ κεφαλὴν αὐτῶν πᾶς ἄρσην 
2 ܩܲܒܸܠ ܚܘܼܫܒܵܢܵܐ ܕܡܸܢܝܵܢܵܐ ܕܪܹܫܵܐ ܕܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܒܢܲܝ̈ ܝܼܣܪܝܹܠ: ܠܫܲܪ̈ܒ݂ܵܬ݂ܗܘܿܢ: ܠܒܹܝܬ݂ ܐܲܒ݂ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܒܡܸܢܝܵܢܵܐ ܕܲܫܡܵܗܹ̈ܐ: ܟܠ ܕܸܟ݂ܪܵܐ ܠܪܹ̈ܫܲܝܗܘܿܢ. 
Tollite summam universæ congregationis filiorum Israël per cognationes et domos suas, et nomina singulorum, quidquid sexus est masculini 
იწყე შენ აღრაცხად ყოველთა კრებულთა ძეთა ისრაჱლისათა, ნათესავთა მათთა და სახლთა მამათა მათთა, რიცხჳ სახელთა მათთაჲ და თავად-თავადისა მათისაჲ. 2 
2 Take ye the sum of all the congregation of the children of Israel, after their families, by the house of their fathers, with the number of their names, every male by their polls; 
ג. מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה כָּל יֹצֵא צָבָא בְּיִשְׂרָאֵל תִּפְקְדוּ אֹתָם לְצִבְאֹתָם אַתָּה וְאַהֲרֹן: 
ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος ἐν δυνάμει Ισραηλ ἐπισκέψασθε αὐτοὺς σὺν δυνάμει αὐτῶν σὺ καὶ Ααρων ἐπισκέψασθε αὐτούς 
3 ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܸܣܪܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܘܲܠܥܸܠ: ܟܠ ܕܢܵܦܹܩ݁ ܒܚܲܝܠܵܐ ܒܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܬܸܡܢܸܐ ܐܸܢܘܿܢ ܒܚܲܝܠ̱ܗܘܿܢ: ܐܲܢ̄ܬܿ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܐܲܚܘܼܟ݂. 
a vigesimo anno et supra, omnium virorum fortium ex Israël, et numerabitis eos per turmas suas, tu et Aaron. 
ყოველი ჭაბუკი ოცი წლითგან და უზეშთაესი ყოველი, რომელი გამოვალს ძლიერი ისრაჱლისაგან, აღხილვად მათა ძლიერთა მათ ისრაჱლისათა აღიხილნეთ იგინი ძლიერებითურთ მათით, შენ და აჰრონ აღრაცხნეთ იგინი. 3 
3 From twenty years old and upward, all that are able to go forth to war in Israel: thou and Aaron shall number them by their armies. 
ד. וְאִתְּכֶם יִהְיוּ אִישׁ אִישׁ לַמַּטֶּה אִישׁ רֹאשׁ לְבֵית אֲבֹתָיו הוּא: 
καὶ μεθ᾽ ὑμῶν ἔσονται ἕκαστος κατὰ φυλὴν ἑκάστου ἀρχόντων κατ᾽ οἴκους πατριῶν ἔσονται 
4 ܘܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܢܸܗܘܘܿܢ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܡ̣ܢ ܫܲܒ݂ܛܵܐ: ܓܒܲܪ ܪܹܫܵܐ ܕܒܹܝܬ݂ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ. 
Eruntque vobiscum principes tribuum ac domorum in cognationibus suis, 
და თქუენ თანა იყუნენ თითოეულნი თავად-თავადნი მთავარნი და ტომად-ტომადნი იყუნედ. 4 
4 And with you there shall be a man of every tribe; every one head of the house of his fathers. 
ה. וְאֵלֶּה שְׁמוֹת הָאֲנָשִׁים אֲשֶׁר יַעַמְדוּ אִתְּכֶם לִרְאוּבֵן אֱלִיצוּר בֶּן שְׁדֵיאוּר: 
καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν οἵτινες παραστήσονται μεθ᾽ ὑμῶν τῶν Ρουβην Ελισουρ υἱὸς Σεδιουρ 
5 ܘܗܵܠܹܝܢ ܫܡܵܗܹ̈ܐ ܕܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܕܲܢܩܘܼܡܘܼܢ ܥܲܡܟ݂ܘܼܢ: ܕܪܘܼܒܹܝܠ: ܐܹܠܝܼܨܘܿܪ ܒܲܪ ܫܲܕ݂ܐܘܪ. 
quorum ista sunt nomina: de Ruben, Elisur, filius Sedeur; 
და ესე სახელნი ამათ კაცთანი, რომელნი თქუენ თანა იყუნენ რუბენისი: ელისურ, ძე ედიოზორისი, 5 
5 And these are the names of the men that shall stand with you: of the tribe of Reuben; Elizur the son of Shedeur. 
ו. לְשִׁמְעוֹן שְׁלֻמִיאֵל בֶּן צוּרִישַׁדָּי: 
τῶν Συμεων Σαλαμιηλ υἱὸς Σουρισαδαι 
6 ܕܫܸܡܥܘܿܢ: ܫܲܠܡܘܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܨܘܿܪܝܼܫܲܕܲܝ. 
de Simeon, Salamiel filius Surisaddai; 
სჳმეონისი: სალამიელ, ძე სურისადაჲსი, 6 
6 Of Simeon; Shelumiel the son of Zurishaddai. 
ז. לִיהוּדָה נַחְשׁוֹן בֶּן עַמִּינָדָב: 
τῶν Ιουδα Ναασσων υἱὸς Αμιναδαβ 
7 ܕܲܝܗܘܼܕ݂ܐ: ܢܸܚܫܘܿܢ ܒܲܪ ܥܲܡܝܼܢܵܕ݂ܵܒ݂. 
de Juda, Nahasson filius Aminadab; 
იუდაჲსი: ნაასონ, ძე ამინადაბისი, 7 
7 Of Judah; Nahshon the son of Amminadab. 
ח. לְיִשָּׂשכָר נְתַנְאֵל בֶּן צוּעָר: 
τῶν Ισσαχαρ Ναθαναηλ υἱὸς Σωγαρ 
8 ܕܐܝܼܣܵܟ݂ܵܪ: ܢܲܬ݂ܢܝܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܨܘܿܥܵܪ. 
de Issachar, Nathanaël filius Suar; 
იზაქარისი: ნათანაელ, ძე სუგარისი, 8 
8 Of Issachar; Nethaneel the son of Zuar. 
ט. לִזְבוּלֻן אֱלִיאָב בֶּן חֵלֹן: 
τῶν Ζαβουλων Ελιαβ υἱὸς Χαιλων 
9 ܕܲܙܒ݂ܘܿܠܘܿܢ: ܐܸܠܝܲܒ݂ ܒܲܪ ܚܲܠܘܿܢ. 
de Zabulon, Eliab filius Helon; 
ზაბულონისი: ელიაბ, ძე ქელონისი, 9 
9 Of Zebulun; Eliab the son of Helon. 
י. לִבְנֵי יוֹסֵף לְאֶפְרַיִם אֱלִישָׁמָע בֶּן עַמִּיהוּד לִמְנַשֶּׁה גַּמְלִיאֵל בֶּן פְּדָהצוּר: 
τῶν υἱῶν Ιωσηφ τῶν Εφραιμ Ελισαμα υἱὸς Εμιουδ τῶν Μανασση Γαμαλιηλ υἱὸς Φαδασσουρ 
10 ܕܲܒ݂ܢܲܝ̈ ܝܲܘܣܸܦ: ܕܐܲܦܪܿܝܡ: ܐܹܠܝܼܫܡܲܥ ܒܲܪ ܥܲܡܝܼܗܘܼܕ݂: ܕܲܡܢܲܫܹܐ: ܓܲܡܠܝܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܦܲܪܨܘܿܪ. 
filiorum autem Joseph, de Ephraim, Elisama filius Ammiud; de Manasse, Gamaliel filius Phadassur; 
ძენი იოსებისნი, ეფრემისნი: ელისამა, ძე ემიუდისი, მანასესი: გამალიელ, ძე ფადასურისი, 10 
10 Of the children of Joseph: of Ephraim; Elishama the son of Ammihud: of Manasseh; Gamaliel the son of Pedahzur. 
יא. לְבִנְיָמִן אֲבִידָן בֶּן גִּדְעֹנִי: 
τῶν Βενιαμιν Αβιδαν υἱὸς Γαδεωνι 
11 ܕܒܸܢܝܵܡܹܝܢ: ܐܲܒ݂ܝܼܕ݂ܵܢ ܒܲܪ ܓܕܥܘܢܝ. 
de Benjamin, Abidan filius Gedeonis; 
ბენიამინისი: ამინადან, ძე გედეონისი, 11 
11 Of Benjamin; Abidan the son of Gideoni. 
יב. לְדָן אֲחִיעֶזֶר בֶּן עַמִּישַׁדָּי: 
τῶν Δαν Αχιεζερ υἱὸς Αμισαδαι 
12 ܕܕܢ: ܐܚܝܥܙܪ ܒܲܪ ܥܡܝܫܕܝ. 
de Dan, Ahiezer filius Ammisaddai; 
დანისი: აქიეზერ, ძე ამინადაჲსი, 12 
12 Of Dan; Ahiezer the son of Ammishaddai. 
יג. לְאָשֵׁר פַּגְעִיאֵל בֶּן עָכְרָן: 
τῶν Ασηρ Φαγαιηλ υἱὸς Εχραν 
13 ܕܐܫܝܪ: ܦܓܥܐܝܠ ܒܲܪ ܥܟܪܢ. 
de Aser, Phegiel filius Ochran; 
ასერისი: ფაგეელ, ძე 13 
13 Of Asher; Pagiel the son of Ocran. 
יד. לְגָד אֶלְיָסָף בֶּן דְּעוּאֵל: 
τῶν Γαδ Ελισαφ υἱὸς Ραγουηλ 
14 ܕܓܕ: ܐܠܝܣܦ ܒܲܪ ܪܥܘܐܝܠ. 
de Gad, Eliasaph filius Duel; 
ექრანისი, გადისი: ელისაფატ, ძე ჰრაგუელისი, 14 
14 Of Gad; Eliasaph the son of Deuel. 
טו. לְנַפְתָּלִי אֲחִירַע בֶּן עֵינָן: 
τῶν Νεφθαλι Αχιρε υἱὸς Αιναν 
15 ܕܢܦ̮ܬܠܝ: ܐܚܝܕܥ ܒܲܪ ܥܝܢܢ. 
de Nephthali, Ahira filius Enan. 
ნეფთალემსი: აქირე, ძე ენანისი. 15 
15 Of Naphtali; Ahira the son of Enan. 
טז. אֵלֶּה קְרוּאֵי הָעֵדָה נְשִׂיאֵי מַטּוֹת אֲבוֹתָם רָאשֵׁי אַלְפֵי יִשְׂרָאֵל הֵם: 
οὗτοι ἐπίκλητοι τῆς συναγωγῆς ἄρχοντες τῶν φυλῶν κατὰ πατριάς χιλίαρχοι Ισραηλ εἰσίν 
16 ܗܠܝܢ ܩܪܝܚܐ ܕܟܢܘܫܬܐ: ܪܘܪܒܢܐ ܕܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܒܹܝܬ݂ ܐܲܒ݂ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܪܫܐ ܐܢܘܢ ܕܐܠܦܐ ܕܝܣܪܝܠ. 
Hi nobilissimi principes multitudinis per tribus et cognationes suas, et capita exercitus Israël, 
ესე რჩეულნი კრებულთანი და მთავარნი ნათესავთანი ტომად-ტომადთანი ათასეულთა ისრაჱლისათანი არიან. 16 
16 These were the renowned of the congregation, princes of the tribes of their fathers, heads of thousands in Israel. 
יז. וַיִּקַּח משֶׁה וְאַהֲרֹן אֵת הָאֲנָשִׁים הָאֵלֶּה אֲשֶׁר נִקְּבוּ בְּשֵׁמוֹת: 
καὶ ἔλαβεν Μωυσῆς καὶ Ααρων τοὺς ἄνδρας τούτους τοὺς ἀνακληθέντας ἐξ ὀνόματος 
17 ܘܕܒܪܘ ܐܢܘܢ ܡܘܫܐ ܘܐܗܪܘܢ ܠܓܒܪܐ ܗܠܝܢ ܕܐܬܦܪܫܘ ܒܫܡܗܐ. 
quos tulerunt Moyses et Aaron cum omni vulgi multitudine: 
და მოიყვანნეს მოსე და აჰრონ კაცნი ესე, რომელნი წოდებულ იყუნეს სახელად-სახელად. 17 
17 And Moses and Aaron took these men which are expressed by their names: 
יח. וְאֵת כָּל הָעֵדָה הִקְהִילוּ בְּאֶחָד לַחֹדֶשׁ הַשֵּׁנִי וַיִּתְיַלְדוּ עַל מִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם בְּמִסְפַּר שֵׁמוֹת מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה לְגֻלְגְּלֹתָם: 
καὶ πᾶσαν τὴν συναγωγὴν συνήγαγον ἐν μιᾷ τοῦ μηνὸς τοῦ δευτέρου ἔτους καὶ ἐπηξονοῦσαν κατὰ γενέσεις αὐτῶν κατὰ πατριὰς αὐτῶν κατὰ ἀριθμὸν ὀνομάτων αὐτῶν ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω πᾶν ἀρσενικὸν κατὰ κεφαλὴν αὐτῶν 
18 ܘܟܢܫܘ ܠܟܠܗ ܟܢܘܫܬܐ ܒܚܕ ܒܝܪܚܐ ܬܢܝܢܐ: ܘܐܬܡܢܝܘ ܠܫܪܒܬܗܘܢ ܠܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܒܡܢܝܢܐ ܕܫܡܗܐ ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܣܪܝܢ ܫܢܝܢ ܘܠܥܠ ܠܪܫܝܗܘܢ. 
et congregaverunt primo die mensis secundi, recensentes eos per cognationes, et domos, ac familias, et capita, et nomina singulorum a vigesimo anno et supra, 
და ყოველი ერი შეკრიბეს პირველსა მას თთუესა მეორესა წელსა და აღიხილეს თესლად-თესლადი მათი და ტომად-ტომადი მათი და რიხჳ სახელთა მათთაჲ ოცით წლითგანი და უზეშთაესი, ყოველი ჭაბუკი თავად-თავადი მათი, 18 
18 And they assembled all the congregation together on the first day of the second month, and they declared their pedigrees after their families, by the house of their fathers, according to the number of the names, from twenty years old and upward, by their polls. 
יט. כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהוָֹה אֶת משֶׁה וַיִּפְקְדֵם בְּמִדְבַּר סִינָי: 
ὃν τρόπον συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ καὶ ἐπεσκέπησαν ἐν τῇ ἐρήμῳ τῇ Σινα 
19 ܐܝܟ݂ ܕܦܩܕ ܡܪܝܐ ܠܡܘܫܐ: ܘܡܢܐ ܐܢܘܢ ܒܡܕܒܪܐ ܕܣܝܢܝ. 
sicut præceperat Dominus Moysi. Numeratique sunt in deserto Sinai. 
ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს და აღრაცხნეს უდაბნოსა სინას. 19 
19 As the LORD commanded Moses, so he numbered them in the wilderness of Sinai. 
כ. וַיִּהְיוּ בְנֵי רְאוּבֵן בְּכֹר יִשְׂרָאֵל תּוֹלְדֹתָם לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם בְּמִסְפַּר שֵׁמוֹת לְגֻלְגְּלֹתָם כָּל זָכָר מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה כֹּל יֹצֵא צָבָא: 
καὶ ἐγένοντο οἱ υἱοὶ Ρουβην πρωτοτόκου Ισραηλ κατὰ συγγενείας αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν κατὰ ἀριθμὸν ὀνομάτων αὐτῶν κατὰ κεφαλὴν αὐτῶν πάντα ἀρσενικὰ ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος ἐν τῇ δυνάμει 
20 ܘܗܘܘ ܒܢܘܗܝ ܕܪܘܒܝܠ ܒܘܟܪܗ ܕܝܣܪܝܠ: ܒܬܘܠܕܬܗܘܢ ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܠܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܒܡܢܝܢܐ ܕܫܡܗܐ: ܟܠ ܕܟܪܐ ܠܪܫܝܗܘܢ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܣܪܝܢ ܫܢܝܢ ܘܠܥܠ: ܟܠ ܕܢܦܩ ܒܚܝܠܐ ܒܝܣܪܝܠ. 
De Ruben primogenito Israëlis per generationes et familias ac domos suas, et nomina capitum singulorum, omne quod sexus est masculini a vigesimo anno et supra, procedentium ad bellum, 
და იყუნეს ძენი რუბენისნი პირმშოჲსა ისრაჱლისა ნათესავნი მათნი და ტომნი მათნი და სახლნი მამისა მათისანი და რიცხუნი სახელთა მათთანი ყოველი წული ოცით წლითგანი და უზეშთაესი ყოველი, რომელი გამოვიდოდა ძლიერი, რიცხჳ იგი მათი, 20 
20 And the children of Reuben, Israel's eldest son, by their generations, after their families, by the house of their fathers, according to the number of the names, by their polls, every male from twenty years old and upward, all that were able to go forth to war; 
כא. פְּקֻדֵיהֶם לְמַטֵּה רְאוּבֵן שִׁשָּׁה וְאַרְבָּעִים אֶלֶף וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת: 
ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν ἐκ τῆς φυλῆς Ρουβην ἓξ καὶ τεσσαράκοντα χιλιάδες καὶ πεντακόσιοι 
21 ܡܢܝܢܗܘܢ ܕܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܪܘܒܝܠ: ܐܪܒܥܝܢ ܘܫܬܐ ܐܠܦܝܢ ܘܚܡܫܡܐܐ. 
quadraginta sex millia quingenti. 
ძეთა რუბენისთაჲ - ორმეოცდაექუს ათას და ხუთას. 21 
21 Those that were numbered of them, even of the tribe of Reuben, were forty and six thousand and five hundred. 
כב. לִבְנֵי שִׁמְעוֹן תּוֹלְדֹתָם לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם פְּקֻדָיו בְּמִסְפַּר שֵׁמוֹת לְגֻלְגְּלֹתָם כָּל זָכָר מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה כֹּל יֹצֵא צָבָא: 
τοῖς υἱοῖς Συμεων κατὰ συγγενείας αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν κατὰ ἀριθμὸν ὀνομάτων αὐτῶν κατὰ κεφαλὴν αὐτῶν πάντα ἀρσενικὰ ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος ἐν τῇ δυνάμει 
22 ܘܒܢܝ ܫܡܥܘܢ: ܒܬܘܠܕܬܗܘܢ: ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܠܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܒܡܢܝܢܐ ܕܫܡܗܐ: ܟܠ ܕܟܪܐ ܠܪܫܝܗܘܢ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܣܪܝܢ ܫܢܝܢ ܘܠܥܠ: ܟܠ ܕܢܦܩ ܒܚܝܠܐ ܒܝܣܪܝܠ. 
De filiis Simeon per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt per nomina et capita singulorum, omne quod sexus est masculini a vigesimo anno et supra, procedentium ad bellum, 
ძენი სჳმეონისნი - ნათესავნი მათნი და ტომნი მათნი და სახლნი მამათა მათთანი და რიცხუნი სახელთა მათთანი და თავთა მათთანი, ყოველი წული ოცით წლითგანი და უზეშთაესი ყოველი, რომელი გამოვიდოდა ძლიერი. 22 
22 Of the children of Simeon, by their generations, after their families, by the house of their fathers, those that were numbered of them, according to the number of the names, by their polls, every male from twenty years old and upward, all that were able to go forth to war; 
כג. פְּקֻדֵיהֶם לְמַטֵּה שִׁמְעוֹן תִּשְׁעָה וַחֲמִשִּׁים אֶלֶף וּשְׁלשׁ מֵאוֹת: 
ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν ἐκ τῆς φυλῆς Συμεων ἐννέα καὶ πεντήκοντα χιλιάδες καὶ τριακόσιοι 
23 ܡܢܝܢܗܘܢ ܕܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܫܡܥܘܢ: ܚܡܫܝܢ ܘܬܫܥܐ ܐܠܦܝܢ ܘܬܠܬܡܐܐ. 
quinquaginta novem millia trecenti. 
აღხილვაჲ იგი მათი ნათესავისა მის სჳმეონისი - ორმეოცდაცხრამეტ ათას და ოთხას. 23 
23 Those that were numbered of them, even of the tribe of Simeon, were fifty and nine thousand and three hundred. 
כד. לִבְנֵי גָד תּוֹלְדֹתָם לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם בְּמִסְפַּר שֵׁמוֹת מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה כֹּל יֹצֵא צָבָא: 
τοῖς υἱοῖς Ιουδα κατὰ συγγενείας αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν κατὰ ἀριθμὸν ὀνομάτων αὐτῶν κατὰ κεφαλὴν αὐτῶν πάντα ἀρσενικὰ ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος ἐν τῇ δυνάμει 
24 ܘܒܢܝ ܓܕ: ܒܬܘܠܕܬܗܘܢ: ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܠܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܒܡܢܝܢܐ ܕܫܡܗܐ: ܟܠ ܕܟܪܐ ܠܪܫܝܗܘܢ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܣܪܝܢ ܫܢܝܢ ܘܠܥܠ: ܟܠ ܕܢܦܩ ܒܚܝܠܐ ܒܝܣܪܝܠ. 
De filiis Gad per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt per nomina singulorum a viginti annis et supra, omnes qui ad bella procederent, 
ძენი იუდაჲსნი ნათესავნი მათნი და ტომნი მამათა მათთანი და თავად-თავადნი მათნი ყოველი წული ოცით წლითგანი და უზეშთაესი ყოველი, რომელი გამოვიდოდა ძლიერი, რიცხჳ იგი მათი 24 
24 Of the children of Gad, by their generations, after their families, by the house of their fathers, according to the number of the names, from twenty years old and upward, all that were able to go forth to war; 
כה. פְּקֻדֵיהֶם לְמַטֵּה גָד חֲמִשָּׁה וְאַרְבָּעִים אֶלֶף וְשֵׁשׁ מֵאוֹת וַחֲמִשִּׁים: 
ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν ἐκ τῆς φυλῆς Ιουδα τέσσαρες καὶ ἑβδομήκοντα χιλιάδες καὶ ἑξακόσιοι 
25 ܡܢܝܢܗܘܢ ܕܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܓܕ: ܐܪܒܥܝܢ ܘܚܡܫܐ ܐܠܦܝܢ: ܘܫܬܡܐܐ ܘܚܡܫܝܢ. 
quadraginta quinque millia sexcenti quinquaginta. 
ნათესავისა მის იუდაჲსა - სამეოცდაათხუთმეტ ათას და ექუსას. 25 
25 Those that were numbered of them, even of the tribe of Gad, were forty and five thousand six hundred and fifty. 
כו. לִבְנֵי יְהוּדָה תּוֹלְדֹתָם לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם בְּמִסְפַּר שֵׁמֹת מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה כֹּל יֹצֵא צָבָא: 
τοῖς υἱοῖς Ισσαχαρ κατὰ συγγενείας αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν κατὰ ἀριθμὸν ὀνομάτων αὐτῶν κατὰ κεφαλὴν αὐτῶν πάντα ἀρσενικὰ ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος ἐν τῇ δυνάμει 
26 ܘܒܢܝ ܝܗܘܕܐ: ܒܬܘܠܕܬܗܘܢ: ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܠܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܒܡܢܝܢܐ ܕܫܡܗܐ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܣܪܝܢ ܫܢܝܢ ܘܠܥܠ: ܟܠ ܕܢܦܩ ܒܚܝܠܐ ܒܝܣܪܝܠ. 
De filiis Juda per generationes et familias ac domos cognationum suarum, per nomina singulorum a vigesimo anno et supra, omnes qui poterant ad bella procedere, 
ძენი ისაქარისნი ნათესავად-ნათესავადნი მათნი და ტომად-ტომადნი მათნი და რიცხუნი სახელთა მათთანი და თავად-თავადნი მათნი, ყოველი წული ოცით წლითგანი და უზეშთაესი, ყოველი, რომელი გამოვიდოდა ძლიერი, რიცხჳ იგი მათი 26 
26 Of the children of Judah, by their generations, after their families, by the house of their fathers, according to the number of the names, from twenty years old and upward, all that were able to go forth to war; 
כז. פְּקֻדֵיהֶם לְמַטֵּה יְהוּדָה אַרְבָּעָה וְשִׁבְעִים אֶלֶף וְשֵׁשׁ מֵאוֹת: 
ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν ἐκ τῆς φυλῆς Ισσαχαρ τέσσαρες καὶ πεντήκοντα χιλιάδες καὶ τετρακόσιοι 
27 ܡܢܝܢܗܘܢ ܕܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܝܗܘܕܐ: ܫܒܥܝܢ ܘܐܪܒܥܐ ܐܠܦܝܢ ܘܫܬܡܐܐ. 
recensiti sunt septuaginta quatuor millia sexcenti. 
ნათესავისა მის ისაქარისი - ორმეოცდაათოთხმეტ ათას და ოთხას. 27 
27 Those that were numbered of them, even of the tribe of Judah, were threescore and fourteen thousand and six hundred. 
כח. לִבְנֵי יִשָּׂשכָר תּוֹלְדֹתָם לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם בְּמִסְפַּר שֵׁמֹת מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה כֹּל יֹצֵא צָבָא: 
τοῖς υἱοῖς Ζαβουλων κατὰ συγγενείας αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν κατὰ ἀριθμὸν ὀνομάτων αὐτῶν κατὰ κεφαλὴν αὐτῶν πάντα ἀρσενικὰ ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος ἐν τῇ δυνάμει 
28 ܘܒܢܝ ܐܝܣܟܪ: ܒܬܘܠܕܬܗܘܢ: ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܠܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܒܡܢܝܢܐ ܕܫܡܗܐ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܣܪܝܢ ܫܢܝܢ ܘܠܥܠ: ܟܠ ܕܢܦܩ ܒܚܝܠܐ ܒܝܣܪܝܠ. 
De filiis Issachar, per generationes et familias ac domos cognationum suarum, per nomina singulorum a vigesimo anno et supra, omnes qui ad bella procederent, 
ძენი ზაბულონისნი - ნათესავად-ნათესავადნი მათნი და ტომად-ტომადნი მათნი და სახლნი მამათა მათთანი და თავად-თავადნი მათნი, ყოველი წული ოცით წლითგანი და უზეშთაესი, ყოველი, რომელი გამოვიდოდა ძლიერი რიცხჳ იგი მათი 28 
28 Of the children of Issachar, by their generations, after their families, by the house of their fathers, according to the number of the names, from twenty years old and upward, all that were able to go forth to war; 
כט. פְּקֻדֵיהֶם לְמַטֵּה יִשָּׂשכָר אַרְבָּעָה וַחֲמִשִּׁים אֶלֶף וְאַרְבַּע מֵאוֹת: 
ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν ἐκ τῆς φυλῆς Ζαβουλων ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα χιλιάδες καὶ τετρακόσιοι 
29 ܡܢܝܢܗܘܢ ܕܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܐܝܣܟܪ: ܚܡܫܝܢ ܘܐܪܒܥܐ ܐܠܦܝܢ ܘܐܪܒܥܡܐܐ. 
recensiti sunt quinquaginta quatuor millia quadringenti. 
ნათვსავისა მის ზაბულონსი - ორმეოცდააჩჳდმეტ ათას და ოთხას. 29 
29 Those that were numbered of them, even of the tribe of Issachar, were fifty and four thousand and four hundred. 
ל. לִבְנֵי זְבוּלֻן תּוֹלְדֹתָם לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם בְּמִסְפַּר שֵׁמֹת מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה כֹּל יֹצֵא צָבָא: 
τοῖς υἱοῖς Ιωσηφ υἱοῖς Εφραιμ κατὰ συγγενείας αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν κατὰ ἀριθμὸν ὀνομάτων αὐτῶν κατὰ κεφαλὴν αὐτῶν πάντα ἀρσενικὰ ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος ἐν τῇ δυνάμει 
30 ܘܒܢܝ ܙܒܘܠܘܢ: ܒܬܘܠܕܬܗܘܢ: ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܠܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܒܡܢܝܢܐ ܕܫܡܗܐ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܣܪܝܢ ܫܢܝܢ ܘܠܥܠ: ܟܠ ܕܢܦܩ ܒܚܝܠܐ ܒܝܣܪܝܠ. 
De filiis Zabulon per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt per nomina singulorum a vigesimo anno et supra, omnes qui poterant ad bella procedere, 
ძეთა იოსებისთაჲ: ძენი ეფრემისნი ნათესავად-ნათესავადნი მათნი და ტომად-ტომადნი მათნი და სახლი მამათა მათთანი და რიცხუნი სახელთა მათთანი და თავად-თავადნი მათნი, ყოველი წული ოცით წლითგანი და უზეშთაესი, ყოველი, რომელი გამოვიდოდა ძლიერი რიცხჳ იგი მათი 30 
30 Of the children of Zebulun, by their generations, after their families, by the house of their fathers, according to the number of the names, from twenty years old and upward, all that were able to go forth to war; 
לא. פְּקֻדֵיהֶם לְמַטֵּה זְבוּלֻן שִׁבְעָה וַחֲמִשִּׁים אֶלֶף וְאַרְבַּע מֵאוֹת: 
ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν ἐκ τῆς φυλῆς Εφραιμ τεσσαράκοντα χιλιάδες καὶ πεντακόσιοι 
31 ܡܢܝܢܗܘܢ ܕܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܙܒܘܠܘܢ: ܚܡܫܝܢ ܘܫܒܥܐ ܐܠܦܝܢ ܘܐܪܒܥܡܐܐ. 
quinquaginta septem millia quadringenti. 
ნათესავისა მის ეფრემისი - ორმეოც ათას და ხუთას. 31 
31 Those that were numbered of them, even of the tribe of Zebulun, were fifty and seven thousand and four hundred. 
לב. לִבְנֵי יוֹסֵף לִבְנֵי אֶפְרַיִם תּוֹלְדֹתָם לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם בְּמִסְפַּר שֵׁמֹת מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה כֹּל יֹצֵא צָבָא: 
τοῖς υἱοῖς Μανασση κατὰ συγγενείας αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν κατὰ ἀριθμὸν ὀνομάτων αὐτῶν κατὰ κεφαλὴν αὐτῶν πάντα ἀρσενικὰ ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος ἐν τῇ δυνάμει 
32 ܘܒܢܝ ܝܘܣܦ: ܒܢܝ ܐܦܪܝܡ: ܒܬܘܠܕܬܗܘܢ: ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܠܒܬ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܒܡܢܝܢܐ ܕܫܡܗܐ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܣܪܝܢ ܫܢܝܢ ܘܠܥܠ: ܟܠ ܕܢܦܩ ܒܚܝܠܐ ܒܝܣܪܝܠ. 
De filiis Joseph, filiorum Ephraim per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt per nomina singulorum a vigesimo anno et supra, omnes qui poterant ad bella procedere, 
ძენი მანასესნი - ნათესავად-ნათესავადნი მათნი და ტომად-ტომადნი და სახლნი მამათა მათთანი და რიცხუნი სახელთა მათთანი და თავად-თავადნი მათნი, ყოველი წული ოცით წლითგანი და უზეშთაესი, ყოველი, რომელი გამოვიდოდა ძლიერი რიცხჳ იგი მათი 32 
32 Of the children of Joseph, namely, of the children of Ephraim, by their generations, after their families, by the house of their fathers, according to the number of the names, from twenty years old and upward, all that were able to go forth to war; 
לג. פְּקֻדֵיהֶם לְמַטֵּה אֶפְרָיִם אַרְבָּעִים אֶלֶף וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת: 
ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν ἐκ τῆς φυλῆς Μανασση δύο καὶ τριάκοντα χιλιάδες καὶ διακόσιοι 
33 ܡܢܝܢܗܘܢ ܕܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܐܦܪܝܡ: ܐܪܒܥܝܢ ܐܠܦܝܢ ܘܚܡܫܡܐܐ. 
quadraginta millia quingenti. 
ნათესავისა მის მანასესი - ოცდაათოთხმეტ ათას და სამას. 33 
33 Those that were numbered of them, even of the tribe of Ephraim, were forty thousand and five hundred. 
לד. לִבְנֵי מְנַשֶּׁה תּוֹלְדֹתָם לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם בְּמִסְפַּר שֵׁמוֹת מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה כֹּל יֹצֵא צָבָא: 
τοῖς υἱοῖς Βενιαμιν κατὰ συγγενείας αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν κατὰ ἀριθμὸν ὀνομάτων αὐτῶν κατὰ κεφαλὴν αὐτῶν πάντα ἀρσενικὰ ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος ἐν τῇ δυνάμει 
34 ܘܒܢܝ ܡܢܫܐ: ܒܬܘܠܕܬܗܘܢ: ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܠܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܒܡܢܝܢܐ ܕܫܡܗܐ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܣܪܝܢ ܫܢܝܢ ܘܠܥܠ: ܟܠ ܕܢܦܩ ܒܚܝܠܐ ܒܝܣܪܝܠ. 
Porro filiorum Manasse per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt per nomina singulorum a viginti annis et supra, omnes qui poterant ad bella procedere, 
ძენი ბენიამენისნი - ნათესავად-ნათესავადნი მათნი და ტომად-ტომადნი მათნი და სახლნი მამათა მათთანი და რიცხუნი სახელთა მათთანი და თავად-თავადნი მათნი, ყოველი წული ოცით წლითგანი და უფროჲსი, ყოველი, რომელი გამოვიდოდა ძლიერი და რიცხჳ იგი მათი 34 
34 Of the children of Manasseh, by their generations, after their families, by the house of their fathers, according to the number of the names, from twenty years old and upward, all that were able to go forth to war; 
לה. פְּקֻדֵיהֶם לְמַטֵּה מְנַשֶּׁה שְׁנַיִם וּשְׁלשִׁים אֶלֶף וּמָאתָיִם: 
ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν ἐκ τῆς φυλῆς Βενιαμιν πέντε καὶ τριάκοντα χιλιάδες καὶ τετρακόσιοι 
35 ܡܢܝܢܗܘܢ ܕܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܡܢܫܐ: ܬܠܬܝܢ ܘܬܪܝܢ ܐܠܦܝܢ ܘܡܐܬܝܢ. 
triginta duo millia ducenti. 
ნათესავისა მის ბენიამენისი - ოთხ და ათხუთმეტ ათას და ოთხას. 35 
35 Those that were numbered of them, even of the tribe of Manasseh, were thirty and two thousand and two hundred. 
לו. לִבְנֵי בִנְיָמִן תּוֹלְדֹתָם לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם בְּמִסְפַּר שֵׁמֹת מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה כֹּל יֹצֵא צָבָא: 
τοῖς υἱοῖς Γαδ κατὰ συγγενείας αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν κατὰ ἀριθμὸν ὀνομάτων αὐτῶν κατὰ κεφαλὴν αὐτῶν πάντα ἀρσενικὰ ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος ἐν τῇ δυνάμει 
36 ܘܒܢܝ ܒܢܝܡܝܢ: ܒܬܘܠܕܬܗܘܢ: ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܠܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܒܡܢܝܢܐ ܕܫܡܗܐ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܣܪܝܢ ܫܢܝܢ ܘܠܥܠ: ܟܠ ܕܢܦܩ ܒܚܝܠܐ ܒܝܣܪܝܠ. 
De filiis Benjamin per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt nominibus singulorum a vigesimo anno et supra, omnes qui poterant ad bella procedere, 
ძენი გადისნი - ნათესავად-ნათესავადნი მათნი და ტომად-ტომადნი მათნი და სახლნი მამათა მათთანი და რიცხუნი სახელთა მათთანი და თავად-თავადნი მათნი, ყოველი წული ოცით წლითგანი და უზეშთაესი, ყოველი, რომელი გამოვიდოდა ძლიერი, რიცხჳ იგი მათი 36 
36 Of the children of Benjamin, by their generations, after their families, by the house of their fathers, according to the number of the names, from twenty years old and upward, all that were able to go forth to war; 
לז. פְּקֻדֵיהֶם לְמַטֵּה בִנְיָמִן חֲמִשָּׁה וּשְׁלשִׁים אֶלֶף וְאַרְבַּע מֵאוֹת: 
ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν ἐκ τῆς φυλῆς Γαδ πέντε καὶ τεσσαράκοντα χιλιάδες καὶ ἑξακόσιοι καὶ πεντήκοντα 
37 ܡܢܝܢܗܘܢ ܕܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܒܢܝܡܝܢ: ܬܠܬܝܢ ܘܚܡܫܐ ܐܠܦܝܢ ܘܐܪܒܥܡܐܐ. 
triginta quinque millia quadringenti. 
deest 37 
37 Those that were numbered of them, even of the tribe of Benjamin, were thirty and five thousand and four hundred. 
לח. לִבְנֵי דָן תּוֹלְדֹתָם לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם בְּמִסְפַּר שֵׁמֹת מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה כֹּל יֹצֵא צָבָא: 
τοῖς υἱοῖς Δαν κατὰ συγγενείας αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν κατὰ ἀριθμὸν ὀνομάτων αὐτῶν κατὰ κεφαλὴν αὐτῶν πάντα ἀρσενικὰ ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος ἐν τῇ δυνάμει 
38 ܘܒܢܝ ܕܢ: ܒܬܘܠܕܬܗܘܢ: ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܠܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܒܡܢܝܢܐ ܕܫܡܗܐ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܣܪܝܢ ܫܢܝܢ ܘܠܥܠ: ܟܠ ܕܢܦܩ ܒܚܝܠܐ ܒܝܣܪܝܠ. 
De filiis Dan per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt nominibus singulorum a vigesimo anno et supra, omnes qui poterant ad bella procedere, 
ძენი დანისნი - ნათესავად-ნათესავადნი მათნი და ტომად-ტომადნი მათნი და სახლნი მამათა მათთანი და თავად-თავადნი მათნი, ყოველი წული ოცით წლითგანი უზეშთაესი, ყოველი, რომელი გამოვიდოდა ძლიერი, რიცხჳ იგი მათი 38 
38 Of the children of Dan, by their generations, after their families, by the house of their fathers, according to the number of the names, from twenty years old and upward, all that were able to go forth to war; 
לט. פְּקֻדֵיהֶם לְמַטֵּה דָן שְׁנַיִם וְשִׁשִּׁים אֶלֶף וּשְׁבַע מֵאוֹת: 
ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν ἐκ τῆς φυλῆς Δαν δύο καὶ ἑξήκοντα χιλιάδες καὶ ἑπτακόσιοι 
39 ܡܢܝܢܗܘܢ ܕܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܕܢ: ܫܬܝܢ ܘܬܪܝܢ ܐܠܦܝܢ ܘܫܒܥܡܐܐ. 
sexaginta duo millia septingenti. 
ნათესავისა მის დანისი - სამეოცდაორ ათას და ოთხას. 39 
39 Those that were numbered of them, even of the tribe of Dan, were threescore and two thousand and seven hundred. 
מ. לִבְנֵי אָשֵׁר תּוֹלְדֹתָם לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם בְּמִסְפַּר שֵׁמֹת מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה כֹּל יֹצֵא צָבָא: 
τοῖς υἱοῖς Ασηρ κατὰ συγγενείας αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν κατὰ ἀριθμὸν ὀνομάτων αὐτῶν κατὰ κεφαλὴν αὐτῶν πάντα ἀρσενικὰ ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος ἐν τῇ δυνάμει 
40 ܘܒܢܝ ܐܫܝܪ: ܒܬܘܠܕܬܗܘܢ: ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܠܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܒܡܢܝܢܐ ܕܫܡܗܐ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܣܪܝܢ ܫܢܝܢ ܘܠܥܠ: ܟܠ ܕܢܦܩ ܒܚܝܠܐ ܒܝܣܪܝܠ. 
De filiis Aser per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt per nomina singulorum a vigesimo anno et supra, omnes qui poterant ad bella procedere, 
ძენი ასერისნი - ნათესავად-ნათესავადნი მათნი და ტომად-ტომადნი მათნი და სახლნი მამათა მათთანი და რიცხუნი სახლთა მათთანი და თავად-თავადნი მათნი და ყოველი წული ოცით წლითგანი და უზეშთაესი, ყოველი, რომელი გამოვიდოდა ძლიერი, რიცხჳ იგი 40 
40 Of the children of Asher, by their generations, after their families, by the house of their fathers, according to the number of the names, from twenty years old and upward, all that were able to go forth to war; 
מא. פְּקֻדֵיהֶם לְמַטֵּה אָשֵׁר אֶחָד וְאַרְבָּעִים אֶלֶף וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת: 
ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν ἐκ τῆς φυλῆς Ασηρ μία καὶ τεσσαράκοντα χιλιάδες καὶ πεντακόσιοι 
41 ܡܢܝܢܗܘܢ ܕܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܐܫܝܪ: ܐܪܒܥܝܢ ܘܚܕ ܐܠܦܝܢ ܘܚܡܫܡܐܐ. 
quadraginta millia et mille quingenti. 
ნათესავისა მის ასერისი - ორმეოც და ათას და ხუთას. 41 
41 Those that were numbered of them, even of the tribe of Asher, were forty and one thousand and five hundred. 
מב. בְּנֵי נַפְתָּלִי תּוֹלְדֹתָם לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם בְּמִסְפַּר שֵׁמֹת מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה כֹּל יֹצֵא צָבָא: 
τοῖς υἱοῖς Νεφθαλι κατὰ συγγενείας αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν κατὰ ἀριθμὸν ὀνομάτων αὐτῶν κατὰ κεφαλὴν αὐτῶν πάντα ἀρσενικὰ ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος ἐν τῇ δυνάμει 
42 ܘܒܢܝ ܢܦ̮ܬܠܝ: ܒܬܘܠܕܬܗܘܢ: ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܠܒܬ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܒܡܢܝܢܐ ܕܫܡܗܐ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܣܪܝܢ ܫܢܝܢ ܘܠܥܠ: ܟܠ ܕܢܦܩ ܒܚܝܠܐ ܒܝܣܪܝܠ. 
De filiis Nephthali per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt nominibus singulorum a vigesimo anno et supra, omnes qui poterant ad bella procedere, 
ძენი ნეფთალემისნი - ნათესავად-ნათესავადნი მათნი და ტომად-ტომადნი მათნი და სახლნი მამათა მათთანი და რიცხუნი სახელთა მათთანი, ყოველი წული ოცით წლითგანი და უზეშთაესი, ყოველი, რომელი გამოვიდოდა ძლიერი, რიცხჳ იგი მათი 42 
42 Of the children of Naphtali, throughout their generations, after their families, by the house of their fathers, according to the number of the names, from twenty years old and upward, all that were able to go forth to war; 
מג. פְּקֻדֵיהֶם לְמַטֵּה נַפְתָּלִי שְׁלשָׁה וַחֲמִשִּׁים אֶלֶף וְאַרְבַּע מֵאוֹת: 
ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν ἐκ τῆς φυλῆς Νεφθαλι τρεῖς καὶ πεντήκοντα χιλιάδες καὶ τετρακόσιοι 
43 ܡܢܝܢܗܘܢ ܕܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܢܦ̮ܬܠܝ: ܚܡܫܝܢ ܘܬܠܬܐ ܐܠܦܝܢ ܘܐܪܒܥܡܐܐ. 
quinquaginta tria millia quadringenti. 
ნათესავისა მის ნეფთალემისი - ორმეოცდაათცამეტ ათას და ოთხას. 43 
43 Those that were numbered of them, even of the tribe of Naphtali, were fifty and three thousand and four hundred. 
מד. אֵלֶּה הַפְּקֻדִים אֲשֶׁר פָּקַד משֶׁה וְאַהֲרֹן וּנְשִׂיאֵי יִשְׂרָאֵל שְׁנֵים עָשָׂר אִישׁ אִישׁ אֶחָד לְבֵית אֲבֹתָיו הָיוּ: 
αὕτη ἡ ἐπίσκεψις ἣν ἐπεσκέψαντο Μωυσῆς καὶ Ααρων καὶ οἱ ἄρχοντες Ισραηλ δώδεκα ἄνδρες ἀνὴρ εἷς κατὰ φυλὴν μίαν κατὰ φυλὴν οἴκων πατριᾶς ἦσαν 
44 ܗܠܝܢ ܡܢܝܢܐ ܕܡܢܐ ܡܘܫܐ ܘܐܗܪܘܢ: ܘܪܘܪܒܢܐ ܕܝܣܪܝܠ ܬܪܥܣܪ ܓܒܪܝܢ: ܚܕ ܚܕ ܓܒܪܐ ܡ̣ܢ ܒܹܝܬ݂ ܐܒܘܗܝ. 
Hi sunt, quos numeraverunt Moyses et Aaron, et duodecim principes Israël, singulos per domos cognationum suarum. 
ესე აღხილვაჲ, რომელი აღრაცხეს მოსე და აჰრონ და მთავართა ისრაჱლისათა, ათორმეტთა მთავართა კაცი ერთი ტომად-ტომადისა თითოჲსა ნათესავად-ნათაესავად სახლთა მამულთა მათთანი იყუნეს. 44 
44 These are those that were numbered, which Moses and Aaron numbered, and the princes of Israel, being twelve men: each one was for the house of his fathers. 
מה. וַיִּהְיוּ כָּל פְּקוּדֵי בְנֵי יִשְׂרָאֵל לְבֵית אֲבֹתָם מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה כָּל יֹצֵא צָבָא בְּיִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἐγένετο πᾶσα ἡ ἐπίσκεψις υἱῶν Ισραηλ σὺν δυνάμει αὐτῶν ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος παρατάξασθαι ἐν Ισραηλ 
45 ܘܗܘܘ ܟܠܗܘܢ ܡܢܝܢܐ ܕܒܢܝ ܝܣܪܝܠ: ܠܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܣܪܝܢ ܫܢܝܢ ܘܠܥܠ: ܟܠ ܕܢܦܩ ܒܚܝܠܐ ܒܝܣܪܝܠ. 
Fueruntque omnis numerus filiorum Israël per domos et familias suas a vigesimo anno et supra, qui poterant ad bella procedere, 
და იყო ყოველი იგი აღხილვაჲ ძეთა ისრაჱლისათა ძალითურთ მათით ოცით წლითგანი და უფროსით ყოველი, რომელი გამოვიდოდა ბრძოლად ისრაჱლისაგან 45 
45 So were all those that were numbered of the children of Israel, by the house of their fathers, from twenty years old and upward, all that were able to go forth to war in Israel; 
מו. וַיִּהְיוּ כָּל הַפְּקֻדִים שֵׁשׁ מֵאוֹת אֶלֶף וּשְׁלשֶׁת אֲלָפִים וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת וַחֲמִשִּׁים: 
ἑξακόσιαι χιλιάδες καὶ τρισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι καὶ πεντήκοντα 
46 ܘܗܘܘ ܟܠܗܘܢ ܡܢܝܢܐ ܕܒܢܝ ܝܣܪܝܠ: ܫܬܡܐܐ ܘܬܠܬܐ ܐܠܦܝܢ ܘܚܡܫܡܐܐ ܘܚܡܫܝܢ. 
sexcenta tria millia virorum quingenti quinquaginta. 
ექუსას ათას და სამ ათას და ხუთას და ერგასის. 46 
46 Even all they that were numbered were six hundred thousand and three thousand and five hundred and fifty. 
מז. וְהַלְוִיִּם לְמַטֵּה אֲבֹתָם לֹא הָתְפָּקְדוּ בְּתוֹכָם: 
οἱ δὲ Λευῖται ἐκ τῆς φυλῆς πατριᾶς αὐτῶν οὐκ ἐπεσκέπησαν ἐν τοῖς υἱοῖς Ισραηλ 
47 ܘܠܘܝܐ ܘܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܐܒܗܝܗܘܢ: ܠܐ ܐܬܡܢܝܘ ܒܝܢܬܗܘܢ. 
Levitæ autem in tribu familiarum suarum non sunt numerati cum eis. 
ხოლო ლევიტელნი იგი და ნათესავნი იგი მათნი არა შეარაცხნეს შოვრის ძეთა ისრაჱლისათა. 47 
47 But the Levites after the tribe of their fathers were not numbered among them. 
מח. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
48 ܘܡܠܠ ܡܪܝܐ ܥܡ ܡܘܫܐ: ܘܐܡܪ ܠܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 48 
48 For the LORD had spoken unto Moses, saying, 
מט. אַךְ אֶת מַטֵּה לֵוִי לֹא תִפְקֹד וְאֶת רֹאשָׁם לֹא תִשָּׂא בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
ὅρα τὴν φυλὴν τὴν Λευι οὐ συνεπισκέψῃ καὶ τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν οὐ λήμψῃ ἐν μέσῳ τῶν υἱῶν Ισραηλ 
49 ܠܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܠܘܝ ܠܐ ܬܡܢܐ: ܘܚܘܫܒܢܗܘܢ ܠܐ ܬܩܒܠ ܒܓܘ ܒܢܝ ܝܣܪܝܠ. 
Tribum Levi noli numerare, neque pones summam eorum cum filiis Israël: 
იხილე ნათესავი ლევისი, არა შეარაცხნე იგინი შორის ძეთა ისრაჱლისათა. 49 
49 Only thou shalt not number the tribe of Levi, neither take the sum of them among the children of Israel: 
נ. וְאַתָּה הַפְקֵד אֶת הַלְוִיִּם עַל מִשְׁכַּן הָעֵדֻת וְעַל כָּל כֵּלָיו וְעַל כָּל אֲשֶׁר לוֹ הֵמָּה יִשְׂאוּ אֶת הַמִּשְׁכָּן וְאֶת כָּל כֵּלָיו וְהֵם יְשָׁרְתֻהוּ וְסָבִיב לַמִּשְׁכָּן יַחֲנוּ: 
καὶ σὺ ἐπίστησον τοὺς Λευίτας ἐπὶ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐπὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς καὶ ἐπὶ πάντα ὅσα ἐστὶν ἐν αὐτῇ αὐτοὶ ἀροῦσιν τὴν σκηνὴν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς καὶ αὐτοὶ λειτουργήσουσιν ἐν αὐτῇ καὶ κύκλῳ τῆς σκηνῆς παρεμβαλοῦσιν 
50 ܐܠܐ ܐܫܠܛ ܠܠܘܝܐ: ܥܠ ܡܫܟܢܐ ܕܣܗܕܘܬܐ: ܘܥܠ ܟܠܗܘܢ ܡܐܢܘܗܝ: ܘܥܠ ܟܠ ܡܕܡ ܕܐܝܬ ܒܗ: ܗܢܘܢ ܢܫܩܠܘܢܗ ܠܡܫܟܢܐ: ܘܠܟܠܗܘܢ ܡܐܢܘܗܝ: ܘܗܢܘܢ ܢܫܡܫܘܢܗ: ܘܚܕܪ ܡܫܟܢܐ ܢܗܘܘܢ ܫܪܝܢ. 
sed constitue eos super tabernaculum testimonii et cuncta vasa ejus, et quidquid ad cæremonias pertinet. Ipsi portabunt tabernaculum et omnia utensilia ejus: et erunt in ministerio, ac per gyrum tabernaculi metabuntur. 
და შენ დაადგინენ ლევიტელნი კარავსა წამებისასა და ყოველსა ჭურჭერსა მისსა და ყოველსა ზედა, რაჲცა არს მას შინა, მათ აღიღონ კარავი და ყოველი სამსახურებლი მისი. და იგინი ჰმსახურებდენ მას შინა, და გარემო კარავსა დაიბანაკონ და, რაჟამს აღიღებდენ კარავსა, დაჴსნენ იგი ლევიტელთა. 50 
50 But thou shalt appoint the Levites over the tabernacle of testimony, and over all the vessels thereof, and over all things that belong to it: they shall bear the tabernacle, and all the vessels thereof; and they shall minister unto it, and shall encamp round about the tabernacle. 
נא. וּבִנְסֹעַ הַמִּשְׁכָּן יוֹרִידוּ אֹתוֹ הַלְוִיִּם וּבַחֲנֹת הַמִּשְׁכָּן יָקִימוּ אֹתוֹ הַלְוִיִּם וְהַזָּר הַקָּרֵב יוּמָת: 
καὶ ἐν τῷ ἐξαίρειν τὴν σκηνὴν καθελοῦσιν αὐτὴν οἱ Λευῖται καὶ ἐν τῷ παρεμβάλλειν τὴν σκηνὴν ἀναστήσουσιν καὶ ὁ ἀλλογενὴς ὁ προσπορευόμενος ἀποθανέτω 
51 ܘܡܐ ܕܫܩܠ ܡܫܟܢܐ: ܢܪܟܘܢܗ ܠܘܝܐ: ܘܡܐ ܕܫܪܐ ܡܫܟܢܐ: ܢܩܝܡܘܢܗ ܠܘܝܐ: ܘܢܘܟܪܝܐ ܕܩܪܒ ܠܗ: ܢܬܩܛܠ. 
Cum proficiscendum fuerit, deponent Levitæ tabernaculum; cum castrametandum, erigent. Quisquis externorum accesserit, occidetur. 
და რაჟამს დაიბანაკებდეს კარავი, მათ აღმართონ იგი და სხუა, რომელი მიეახლოს, მოკუედინ. 51 
51 And when the tabernacle setteth forward, the Levites shall take it down: and when the tabernacle is to be pitched, the Levites shall set it up: and the stranger that cometh nigh shall be put to death. 
נב. וְחָנוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אִישׁ עַל מַחֲנֵהוּ וְאִישׁ עַל דִּגְלוֹ לְצִבְאֹתָם: 
καὶ παρεμβαλοῦσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἀνὴρ ἐν τῇ ἑαυτοῦ τάξει καὶ ἀνὴρ κατὰ τὴν ἑαυτοῦ ἡγεμονίαν σὺν δυνάμει αὐτῶν 
52 ܘܢܫܪܘܢ ܒܢܝ ܝܣܪܝܠ ܓܒܲܪ ܒܡܫܪܝܬܗ: ܘܓܒܲܪ ܒܛܘܠܩܗ ܒܚܝܠܘܬܗܘܢ. 
Metabuntur autem castra filii Israël unusquisque per turmas et cuneos atque exercitum suum. 
და დაიბანაკონ ძეთა ისრაჱლისათა კაცად-კაცადმან წესსა ზედა თჳსსა და კაცმან მთავრობასა თჳსსა ზედა ძალითურთ მათით. 52 
52 And the children of Israel shall pitch their tents, every man by his own camp, and every man by his own standard, throughout their hosts. 
נג. וְהַלְוִיִּם יַחֲנוּ סָבִיב לְמִשְׁכַּן הָעֵדֻת וְלֹא יִהְיֶה קֶצֶף עַל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְשָׁמְרוּ הַלְוִיִּם אֶת מִשְׁמֶרֶת מִשְׁכַּן הָעֵדוּת: 
οἱ δὲ Λευῖται παρεμβαλέτωσαν ἐναντίον κυρίου κύκλῳ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ οὐκ ἔσται ἁμάρτημα ἐν υἱοῖς Ισραηλ καὶ φυλάξουσιν οἱ Λευῖται αὐτοὶ τὴν φυλακὴν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 
53 ܘܠܘܝܐ ܢܗܘܘܢ ܫܪܝܢ ܚܕܪ ܡܫܟܢܐ ܕܣܗܕܘܬܐ: ܘܠܐ ܢܗܘܐ ܪܘܓܙܐ ܥܠ ܟܢܘܫܬܐ ܕܒܢܝ ܝܣܪܝܠ: ܘܢܛܪܘܢ ܠܘܝܐ ܡܛܪܬܐ ܕܡܫܟܢܐ ܕܣܗܕܘܬܐ. 
Porro Levitæ per gyrum tabernaculi figent tentoria, ne fiat indignatio super multitudinem filiorum Israël, et excubabunt in custodiis tabernaculi testimonii. 
ხოლო ლევიტელთა დაიბანაკონ წინაშე უფლისა მახლობელად გარემო კარავსა წამებისასა. და არა იყოს ცოდვა შორის ძეთა ისრაჱლისათა და დაიცვან ლევიტელთა მათ ჴუმილვაჲ იგი კარავისა მის წამებისაჲ. 53 
53 But the Levites shall pitch round about the tabernacle of testimony, that there be no wrath upon the congregation of the children of Israel: and the Levites shall keep the charge of the tabernacle of testimony. 
נד. וַיַּעֲשׂוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל כְּכֹל אֲשֶׁר צִוָּה יְהוָֹה אֶת משֶׁה כֵּן עָשׂוּ: 
καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ κατὰ πάντα ἃ ἐνετείλατο κύριος τῷ Μωυσῇ καὶ Ααρων οὕτως ἐποίησαν 
54 ܘܥܒܕܘ ܒܢܝ ܝܣܪܝܠ: ܐܝܟ݂ ܕܦܩܕ ܡܪܝܐ ܠܡܘܫܐ: ܗܟܢܐ ܥܒܕܘ. 
Fecerunt ergo filii Israël juxta omnia quæ præceperat Dominus Moysi. 
და ყვეს ძეთა ისრაჱლისათა ყოველი, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს და აჰრონს, ეგრეთ ყვეს. 54 
54 And the children of Israel did according to all that the LORD commanded Moses, so did they. 
ב 
Bʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܒ. 
Cap. 2 
თავი მეორე 
א. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה וְאֶל אַהֲרֹן לֵאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων λέγων 
1 ܘܡܠܠ ܡܪܝܐ ܥܡ ܡܘܫܐ ܘܥܡ ܐܗܪܘܢ: ܘܐܡܪ ܠܗܘܢ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen et Aaron, dicens: 
ეტყოდა უფალი მოსეს და აჰრონს და ჰრქუა: 1 
1 And the LORD spake unto Moses and unto Aaron, saying, 
ב. אִישׁ עַל דִּגְלוֹ בְאֹתֹת לְבֵית אֲבֹתָם יַחֲנוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל מִנֶּגֶד סָבִיב לְאֹהֶל מוֹעֵד יַחֲנוּ: 
ἄνθρωπος ἐχόμενος αὐτοῦ κατὰ τάγμα κατὰ σημέας κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν παρεμβαλέτωσαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἐναντίοι κύκλῳ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου παρεμβαλοῦσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ 
2 ܓܒܲܪ ܒܛܘܠܩܗ ܒܐܬܪܘܬܐ ܕܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܝܗܘܢ ܢܫܪܘܢ ܒܢܝ ܝܣܪܝܠ ܡ̣ܢ ܩܒܘܠ: ܘܚܕܪ ܡܫܟܢ ܙܒܢܐ ܢܫܪܘܢ. 
Singuli per turmas, signa, atque vexilla, et domos cognationum suarum, castrametabuntur filii Israël, per gyrum tabernaculi fœderis. 
კაცად-კაცადმან მახლობელად განწესებასა თჳსსა მსგასად უწყებასა თჳსსა სახლად-სახლად და ტომად-ტომად დაიბანაკონ ძეთა ისრაჱლისათა წინაშე უფლისა გარემო კარავსა წამებისასა. 2 
2 Every man of the children of Israel shall pitch by his own standard, with the ensign of their father's house: far off about the tabernacle of the congregation shall they pitch. 
ג. וְהַחֹנִים קֵדְמָה מִזְרָחָה דֶּגֶל מַחֲנֵה יְהוּדָה לְצִבְאֹתָם וְנָשִׂיא לִבְנֵי יְהוּדָה נַחְשׁוֹן בֶּן עַמִּינָדָב: 
καὶ οἱ παρεμβάλλοντες πρῶτοι κατ᾽ ἀνατολὰς τάγμα παρεμβολῆς Ιουδα σὺν δυνάμει αὐτῶν καὶ ὁ ἄρχων τῶν υἱῶν Ιουδα Ναασσων υἱὸς Αμιναδαβ 
3 ܘܕܫܪܝܢ ܠܘܩܕܡ ܡ̣ܢ ܡܕܢܚܐ ܛܘܠܩܐ ܕܡܫܪܝܬܐ ܕܝܗܘܕܐ ܠܚܝܠܗܘܢ: ܘܪܫܐ ܕܒܢܝ ܝܗܘܕܐ: ܢܚܫܘܢ ܒܲܪ ܥܡܝܢܕܒ. 
Ad orientem Judas figet tentoria per turmas exercitus sui: eritque princeps filiorum ejus Nahasson filius Aminadab. 
დაიბანაკონ ძეთა ისრაჱლისათა და რომელთა დაიბანაკონ პირველად აღმოსავალით განწესებულმან ბანაკმან იუდაჲსმან ძალითურთ მათით და მთავარ ძეთა იუდაჲსთა, ნაასონ, ძე ამინადაბისი, 3 
3 And on the east side toward the rising of the sun shall they of the standard of the camp of Judah pitch throughout their armies: and Nahshon the son of Amminadab shall be captain of the children of Judah. 
ד. וּצְבָאוֹ וּפְקֻדֵיהֶם אַרְבָּעָה וְשִׁבְעִים אֶלֶף וְשֵׁשׁ מֵאוֹת: 
δύναμις αὐτοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι τέσσαρες καὶ ἑβδομήκοντα χιλιάδες καὶ ἑξακόσιοι 
4 ܘܡܢܝܢܐ ܕܚܝܠܗ: ܫܒܥܝܢ ܘܐܪܒܥܐ ܐܠܦܝܢ ܘܫܬܡܐܐ. 
Et omnis de stirpe ejus summa pugnantium, septuaginta quatuor millia sexcenti. 
ძალი მისი აღხილული სამეოცდაათოთხმეტ ათას და ექუსას. 4 
4 And his host, and those that were numbered of them, were threescore and fourteen thousand and six hundred. 
ה. וְהַחֹנִים עָלָיו מַטֵּה יִשָּׂשכָר וְנָשִׂיא לִבְנֵי יִשָּׂשכָר נְתַנְאֵל בֶּן צוּעָר: 
καὶ οἱ παρεμβάλλοντες ἐχόμενοι φυλῆς Ισσαχαρ καὶ ὁ ἄρχων τῶν υἱῶν Ισσαχαρ Ναθαναηλ υἱὸς Σωγαρ 
5 ܘܕܫܪܝܢ ܠܘܬܗ ܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܐܝܣܟܪ: ܘܪܫܐ ܕܒܢܝ ܐܝܣܟܪ: ܢܬܢܝܐܝܠ ܒܲܪ ܨܘܥܪ. 
Juxta eum castrametati sunt de tribu Issachar, quorum princeps fuit Nathanaël filius Suar. 
და რომელთა დაიბანაკონ მახლობელად მათსა ნათესავმან იზაქარისმან და მთავარმან ძეთა ისაქარისთა, ნათანაელ, ძემან სოგორისმან. 5 
5 And those that do pitch next unto him shall be the tribe of Issachar: and Nethaneel the son of Zuar shall be captain of the children of Issachar. 
ו. וּצְבָאוֹ וּפְקֻדָיו אַרְבָּעָה וַחֲמִשִּׁים אֶלֶף וְאַרְבַּע מֵאוֹת: 
δύναμις αὐτοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι τέσσαρες καὶ πεντήκοντα χιλιάδες καὶ τετρακόσιοι 
6 ܘܡܢܝܢܐ ܕܚܝܠܗ: ܚܡܫܝܢ ܘܐܪܒܥܐ ܐܠܦܝܢ ܘܐܪܒܥܡܐܐ. 
Et omnis numerus pugnatorum ejus quinquaginta quatuor millia quadringenti. 
ძალი მისი აღხილული - ორმეოცდაათოთხმეტ ათას და ოთხას და 6 
6 And his host, and those that were numbered thereof, were fifty and four thousand and four hundred. 
ז. מַטֵּה זְבוּלֻן וְנָשִׂיא לִבְנֵי זְבוּלֻן אֱלִיאָב בֶּן חֵלֹן: 
καὶ οἱ παρεμβάλλοντες ἐχόμενοι φυλῆς Ζαβουλων καὶ ὁ ἄρχων τῶν υἱῶν Ζαβουλων Ελιαβ υἱὸς Χαιλων 
7 ܘܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܙܒܘܠܘܢ: ܘܪܫܐ ܕܒܢܝ ܙܒܘܠܘܢ: ܐܠܝܒ ܒܲܪ ܚܠܘܢ. 
In tribu Zabulon princeps fuit Eliab filius Helon. 
რომელთა დაიბანაკონ მახლობელად მათსა ნათესავმან ზაბულონისმან და მთავარმან ძეთა ზაბულონისთა, ელიაბ, ძე ქიროსისი, 7 
7 Then the tribe of Zebulun: and Eliab the son of Helon shall be captain of the children of Zebulun. 
ח. וּצְבָאוֹ וּפְקֻדָיו שִׁבְעָה וַחֲמִשִּׁים אֶלֶף וְאַרְבַּע מֵאוֹת: 
δύναμις αὐτοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα χιλιάδες καὶ τετρακόσιοι 
8 ܘܡܢܝܢܐ ܕܚܝܠܗ: ܚܡܫܝܢ ܘܫܒܥܐ ܐܠܦܝܢ ܘܐܪܒܥܡܐܐ. 
Omnis de stirpe ejus exercitus pugnatorum, quinquaginta septem millia quadringenti. 
ძალი მისი აღხილული - ორმეოცდაშჳდ ათას და ოთხას. 8 
8 And his host, and those that were numbered thereof, were fifty and seven thousand and four hundred. 
ט. כָּל הַפְּקֻדִים לְמַחֲנֵה יְהוּדָה מְאַת אֶלֶף וּשְׁמֹנִים אֶלֶף וְשֵׁשֶׁת אֲלָפִים וְאַרְבַּע מֵאוֹת לְצִבְאֹתָם רִאשֹׁנָה יִסָּעוּ: 
πάντες οἱ ἐπεσκεμμένοι ἐκ τῆς παρεμβολῆς Ιουδα ἑκατὸν ὀγδοήκοντα χιλιάδες καὶ ἑξακισχίλιοι καὶ τετρακόσιοι σὺν δυνάμει αὐτῶν πρῶτοι ἐξαροῦσιν 
9 ܟܠܗ ܡܢܝܢܐ ܕܡܫܪܝܬܐ ܕܝܗܘܕܐ ܡܐܐ ܘܬܡܢܐܝܢ ܘܫܬܐ ܐܠܦܝܢ ܘܐܪܒܥܡܐܐ ܠܚܝܠܘܬܗܘܢ: ܩܕܡܝܑܬ ܗܢܘܢ ܢܗܘܘܢ ܫܩܠܝܢ. 
Universi qui in castris Judæ enumerati sunt, fuerunt centum octoginta sex millia quadringenti: et per turmas suas primi egredientur. 
ყოველნი აღრაცხილნი ნათესავთა თანა იუდაჲსთა ასოთხმეოცდაექუს ათას და ოთხას ძალითურთ მათით, პირველად აღიძრნენ. 9 
9 All that were numbered in the camp of Judah were an hundred thousand and fourscore thousand and six thousand and four hundred, throughout their armies. These shall first set forth. 
י. דֶּגֶל מַחֲנֵה רְאוּבֵן תֵּימָנָה לְצִבְאֹתָם וְנָשִׂיא לִבְנֵי רְאוּבֵן אֱלִיצוּר בֶּן שְׁדֵיאוּר: 
τάγμα παρεμβολῆς Ρουβην πρὸς λίβα σὺν δυνάμει αὐτῶν καὶ ὁ ἄρχων τῶν υἱῶν Ρουβην Ελισουρ υἱὸς Σεδιουρ 
10 ܘܛܘܠܩܐ ܕܡܫܪܝܬܐ ܕܪܘܒܝܠ ܡ̣ܢ ܬܝܡܢܐ ܠܚܝܠܗܘܢ: ܘܪܫܐ ܕܒܢܝ ܪܘܒܝܠ ܐܠܝܨܘܪ ܒܲܪ ܫܕܐܘܪ. 
In castris filiorum Ruben ad meridianam plagam erit princeps Elisur filius Sedeur. 
განწესებული ბანაკი რუბენისი ჩრდილოჲთ ძალითურთ მათით და მთავარი ძეთა რუბენისთაჲ - ელისურ, ძე ედიორისი. 10 
10 On the south side shall be the standard of the camp of Reuben according to their armies: and the captain of the children of Reuben shall be Elizur the son of Shedeur. 
יא. וּצְבָאוֹ וּפְקֻדָיו שִׁשָּׁה וְאַרְבָּעִים אֶלֶף וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת: 
δύναμις αὐτοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι ἓξ καὶ τεσσαράκοντα χιλιάδες καὶ πεντακόσιοι 
11 ܘܡܢܝܢܐ ܕܚܝܠܗ: ܐܪܒܥܝܢ ܘܫܬܐ ܐܠܦܝܢ ܘܚܡܫܡܐܐ. 
Et cunctus exercitus pugnatorum ejus qui numerati sunt, quadraginta sex millia quingenti. 
ძალი მისი აღხილული - ორმეოცდაექუს ათას და ხუთას. 11 
11 And his host, and those that were numbered thereof, were forty and six thousand and five hundred. 
יב. וְהַחוֹנִם עָלָיו מַטֵּה שִׁמְעוֹן וְנָשִׂיא לִבְנֵי שִׁמְעוֹן שְׁלֻמִיאֵל בֶּן צוּרִישַׁדָּי: 
καὶ οἱ παρεμβάλλοντες ἐχόμενοι αὐτοῦ φυλῆς Συμεων καὶ ὁ ἄρχων τῶν υἱῶν Συμεων Σαλαμιηλ υἱὸς Σουρισαδαι 
12 ܘܕܫܪܝܢ ܠܘܬܗ ܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܫܡܥܘܢ: ܘܪܫܐ ܕܒܢܝ ܫܡܥܘܢ: ܫܠܡܘܐܝܠ ܒܲܪ ܨܘܪܝܫܕܝ. 
Juxta eum castrametati sunt de tribu Simeon: quorum princeps fuit Salamiel filius Surisaddai. 
და რომელთა დაიბანაკონ მახლობელად მათსა ნათესავმან სჳმეონისმან და მთავარმან ძეთა სჳმეონისთა - სალამიელ, ძემან სურისადაჲსმან. 12 
12 And those which pitch by him shall be the tribe of Simeon: and the captain of the children of Simeon shall be Shelumiel the son of Zurishaddai. 
יג. וּצְבָאוֹ וּפְקֻדֵיהֶם תִּשְׁעָה וַחֲמִשִּׁים אֶלֶף וּשְׁלשׁ מֵאוֹת: 
δύναμις αὐτοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι ἐννέα καὶ πεντήκοντα χιλιάδες καὶ τριακόσιοι 
13 ܘܡܢܝܢܐ ܕܚܝܠܗ: ܚܡܫܝܢ ܘܬܫܥܐ ܐܠܦܝܢ ܘܬܠܬܡܐܐ. 
Et cunctus exercitus pugnatorum ejus qui numerati sunt, quinquaginta novem millia trecenti. 
ძალი მისი აღხილული - ორმეოცდაათცამეტ ათას და სამას. 13 
13 And his host, and those that were numbered of them, were fifty and nine thousand and three hundred. 
יד. וּמַטֵּה גָּד וְנָשִׂיא לִבְנֵי גָד אֶלְיָסָף בֶּן רְעוּאֵל: 
καὶ οἱ παρεμβάλλοντες ἐχόμενοι αὐτοῦ φυλῆς Γαδ καὶ ὁ ἄρχων τῶν υἱῶν Γαδ Ελισαφ υἱὸς Ραγουηλ 
14 ܘܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܓܕ: ܘܪܫܐ ܕܒܢܝ ܓܕ ܐܠܝܣܦ ܒܲܪ ܪܥܘܐܝܠ. 
In tribu Gad princeps fuit Eliasaph filius Duel. 
და რომელთა დაიბანაკონ მახლობელად მათსა ნათესავმან გადისმან და მთავარ ძეთა გადისთა - ელისაფატ, ძე რაგუჱლისი. 14 
14 Then the tribe of Gad: and the captain of the sons of Gad shall be Eliasaph the son of Reuel. 
טו. וּצְבָאוֹ וּפְקֻדֵיהֶם חֲמִשָּׁה וְאַרְבָּעִים אֶלֶף וְשֵׁשׁ מֵאוֹת וַחֲמִשִּׁים: 
δύναμις αὐτοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι πέντε καὶ τεσσαράκοντα χιλιάδες καὶ ἑξακόσιοι καὶ πεντήκοντα 
15 ܘܡܢܝܢܐ ܕܚܝܠܗ: ܐܪܒܥܝܢ ܘܚܡܫܐ ܐܠܦܝܢ ܘܫܬܡܐܐ ܘܚܡܫܝܢ. 
Et cunctus exercitus pugnatorum ejus, qui numerati sunt, quadraginta quinque millia sexcenti quinquaginta. 
ძალი მისი აღხილული - ორმეოცდახუთ ათას ექუსას და ერგასის. 15 
15 And his host, and those that were numbered of them, were forty and five thousand and six hundred and fifty. 
טז. כָּל הַפְּקֻדִים לְמַחֲנֵה רְאוּבֵן מְאַת אֶלֶף וְאֶחָד וַחֲמִשִּׁים אֶלֶף וְאַרְבַּע מֵאוֹת וַחֲמִשִּׁים לְצִבְאֹתָם וּשְׁנִיִּם יִסָּעוּ: 
πάντες οἱ ἐπεσκεμμένοι τῆς παρεμβολῆς Ρουβην ἑκατὸν πεντήκοντα μία χιλιάδες καὶ τετρακόσιοι καὶ πεντήκοντα σὺν δυνάμει αὐτῶν δεύτεροι ἐξαροῦσιν 
16 ܟܠܗ ܡܢܝܢܐ ܕܡܫܪܝܬܐ ܕܪܘܒܝܠ ܡܐܐ ܘܚܡܫܝܢ ܘܚܕ ܐܠܦܝܢ ܘܐܪܒܥܡܐܐ ܘܚܡܫܝܢ ܠܚܝܠܗܘܢ: ܒܬܪ ܩܕܡܝܐ ܗܘܘ ܫܩܠܝܢ. 
Omnes qui recensiti sunt in castris Ruben, centum quinquaginta millia et mille quadringenti quinquaginta per turmas suas: in secundo loco proficiscentur. 
ყოველნივე აღრაცხილ ბანაკსა თანა რუბენისსა - ასერგასის და ერთ ათას და ოთხას და ერგასის ძალითურთ მათით. 16 
16 All that were numbered in the camp of Reuben were an hundred thousand and fifty and one thousand and four hundred and fifty, throughout their armies. And they shall set forth in the second rank. 
יז. וְנָסַע אֹהֶל מוֹעֵד מַחֲנֵה הַלְוִיִּם בְּתוֹךְ הַמַּחֲנֹת כַּאֲשֶׁר יַחֲנוּ כֵּן יִסָּעוּ אִישׁ עַל יָדוֹ לְדִגְלֵיהֶם: 
καὶ ἀρθήσεται ἡ σκηνὴ τοῦ μαρτυρίου καὶ ἡ παρεμβολὴ τῶν Λευιτῶν μέσον τῶν παρεμβολῶν ὡς καὶ παρεμβάλλουσιν οὕτως καὶ ἐξαροῦσιν ἕκαστος ἐχόμενος καθ᾽ ἡγεμονίαν 
17 ܘܫܩܠ ܡܫܟܢ ܙܒܢܐ: ܡܫܪܝܬܐ ܕܠܘܝܐ: ܒܓܘ ܡܫܪܝܬܐ: ܐܝܟ݂ ܕܫܪܝܢ ܗܟܢܐ ܗܘܘ ܫܩܠܝܢ: ܐ̄ܢܫ ܥܡ ܛܘܠܩܗ ܠܚܝܠܘܬܗܘܢ. 
Levabitur autem tabernaculum testimonii per officia Levitarum, et turmas eorum: quomodo erigetur, ita et deponetur. Singuli per loca et ordines suos proficiscentur. 
მეორედ აღიძრნენ და აღიღონ კარავი წამებისაჲ და ბანაკი ლევიტელთაჲ შორის ბანაკთა, ვითარცა დაიბანაკონ, ეგრეცა აღიძრნენ თითოეულად მახლობელად განწესებასა მათსა. 17 
17 Then the tabernacle of the congregation shall set forward with the camp of the Levites in the midst of the camp: as they encamp, so shall they set forward, every man in his place by their standards. 
יח. דֶּגֶל מַחֲנֵה אֶפְרַיִם לְצִבְאֹתָם יָמָּה וְנָשִׂיא לִבְנֵי אֶפְרַיִם אֱלִישָׁמָע בֶּן עַמִּיהוּד: 
τάγμα παρεμβολῆς Εφραιμ παρὰ θάλασσαν σὺν δυνάμει αὐτῶν καὶ ὁ ἄρχων τῶν υἱῶν Εφραιμ Ελισαμα υἱὸς Εμιουδ 
18 ܘܛܘܠܩܐ ܕܡܫܪܝܬܐ ܕܐܦܪܝܡ: ܠܚܝܠܗܘܢ ܡ̣ܢ ܡܥܪܒܐ: ܘܪܫܐ ܕܒܢܝ ܐܦܪܝܡ ܐܠܝܫܡܥ ܒܲܪ ܥܡܝܗܘܕ. 
Ad occidentalem plagam erunt castra filiorum Ephraim, quorum princeps fuit Elisama filius Ammiud. 
განწესებული ბანაკი ეფრემისი ზღჳთ ძალითურთ მათით და მთავარი ძეთაგანი ეფრემისთაჲ. 18 
18 On the west side shall be the standard of the camp of Ephraim according to their armies: and the captain of the sons of Ephraim shall be Elishama the son of Ammihud. 
יט. וּצְבָאוֹ וּפְקֻדֵיהֶם אַרְבָּעִים אֶלֶף וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת: 
δύναμις αὐτοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι τεσσαράκοντα χιλιάδες καὶ πεντακόσιοι 
19 ܘܡܢܝܢܐ ܕܚܝܠܗ: ܐܪܒܥܝܢ ܐܠܦܝܢ ܘܚܡܫܡܐܐ. 
Cunctus exercitus pugnatorum ejus, qui numerati sunt, quadraginta millia quingenti. 
ელისამა, ძე ემეუდისი, ძალი მისი აღხილული ორმეოც ათას და ხუთას. 19 
19 And his host, and those that were numbered of them, were forty thousand and five hundred. 
כ. וְעָלָיו מַטֵּה מְנַשֶּׁה וְנָשִׂיא לִבְנֵי מְנַשֶּׁה גַּמְלִיאֵל בֶּן פְּדָהצוּר: 
καὶ οἱ παρεμβάλλοντες ἐχόμενοι φυλῆς Μανασση καὶ ὁ ἄρχων τῶν υἱῶν Μανασση Γαμαλιηλ υἱὸς Φαδασσουρ 
20 ܘܕܫܪܝܢ ܠܘܬܗ ܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܡܢܫܐ: ܘܪܫܐ ܕܒܢܝ ܡܢܫܐ ܓܡܠܝܐܝܠ ܒܲܪ ܦܪܨܘܪ. 
Et cum eis tribus filiorum Manasse, quorum princeps fuit Gamaliel filius Phadassur. 
და რომელთა დაიბანაკონ მახლობელად მათსა ნათესავმან მანასჱსმან და მთავარ ძეთაგან მანასჱსთა გამალიელ ძემან ფადასორისმან. 20 
20 And by him shall be the tribe of Manasseh: and the captain of the children of Manasseh shall be Gamaliel the son of Pedahzur. 
כא. וּצְבָאוֹ וּפְקֻדֵיהֶם שְׁנַיִם וּשְׁלשִׁים אֶלֶף וּמָאתָיִם: 
δύναμις αὐτοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι δύο καὶ τριάκοντα χιλιάδες καὶ διακόσιοι 
21 ܘܡܢܝܢܐ ܕܚܝܠܗ: ܬܠܬܝܢ ܘܬܪܝܢ ܐܠܦܝܢ ܘܡܐܬܝܢ. 
Cunctusque exercitus pugnatorum ejus, qui numerati sunt, triginta duo millia ducenti. 
ძალი მისი აღხილული - ოცდაათორმეტ ათას და ორას. 21 
21 And his host, and those that were numbered of them, were thirty and two thousand and two hundred. 
כב. וּמַטֵּה בִּנְיָמִן וְנָשִׂיא לִבְנֵי בִנְיָמִן אֲבִידָן בֶּן גִּדְעֹנִי: 
καὶ οἱ παρεμβάλλοντες ἐχόμενοι φυλῆς Βενιαμιν καὶ ὁ ἄρχων τῶν υἱῶν Βενιαμιν Αβιδαν υἱὸς Γαδεωνι 
22 ܘܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܒܢܝܡܝܢ: ܘܪܫܐ ܕܒܢܝ ܒܢܝܡܝܢ ܐܒܝܕܢ ܒܲܪ ܓܕܥܘܢܝ. 
In tribu filiorum Benjamin princeps fuit Abidan filius Gedeonis. 
და რომელთა დაიბანაკონ მახლობელად მათსა ნათესავმან ბენიამისმან და მთავარი ძეთა ბენიამისთაჲ - აბიდან, ძე გედეონისი. 22 
22 Then the tribe of Benjamin: and the captain of the sons of Benjamin shall be Abidan the son of Gideoni. 
כג. וּצְבָאוֹ וּפְקֻדֵיהֶם חֲמִשָּׁה וּשְׁלשִׁים אֶלֶף וְאַרְבַּע מֵאוֹת: 
δύναμις αὐτοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι πέντε καὶ τριάκοντα χιλιάδες καὶ τετρακόσιοι 
23 ܘܡܢܝܢܐ ܕܚܝܠܗ: ܬܠܬܝܢ ܘܚܡܫܐ ܐܠܦܝܢ ܘܐܪܒܥܡܐܐ. 
Et cunctus exercitus pugnatorum ejus, qui recensiti sunt, triginta quinque millia quadringenti. 
ძალი მისი აღხილული - ოცდაათხუთმეტ ათას და ოთხას, რომელთა დაიბანაკონ მახლობელად მათსა ნათესავმან ბენიამენისამან და მთავარი ძეთა ბენიამენისთაჲ - აბედან, ძე გედეონისი. ძალი მისი აღხილული - ოცდათხუთმეტ ათას და ორას. 23 
23 And his host, and those that were numbered of them, were thirty and five thousand and four hundred. 
כד. כָּל הַפְּקֻדִים לְמַחֲנֵה אֶפְרַיִם מְאַת אֶלֶף וּשְׁמֹנַת אֲלָפִים וּמֵאָה לְצִבְאֹתָם וּשְׁלִשִׁים יִסָּעוּ: 
πάντες οἱ ἐπεσκεμμένοι τῆς παρεμβολῆς Εφραιμ ἑκατὸν χιλιάδες καὶ ὀκτακισχίλιοι καὶ ἑκατὸν σὺν δυνάμει αὐτῶν τρίτοι ἐξαροῦσιν 
24 ܟܠܗ ܡܢܝܢܐ ܕܡܫܪܝܬܐ ܕܐܦܪܝܡ ܡܐܐ ܘܬܡܢܝܐ ܐܠܦܝܢ ܘܡܐܐ ܠܚܝܠܗܘܢ: ܒܬܪ ܬܪܝܢ ܢܫܩܠܘܢ. 
Omnes qui numerati sunt in castris Ephraim, centum octo millia centum per turmas suas: tertii proficiscentur. 
ყოველნი აღრაცხილ ბანაკთა თანა ეფემისთა ასდარვა ათას და ორა ძალითურთ მათით. 24 
24 All that were numbered of the camp of Ephraim were an hundred thousand and eight thousand and an hundred, throughout their armies. And they shall go forward in the third rank. 
כה. דֶּגֶל מַחֲנֵה דָן צָפֹנָה לְצִבְאֹתָם וְנָשִׂיא לִבְנֵי דָן אֲחִיעֶזֶר בֶּן עַמִּישַׁדָּי: 
τάγμα παρεμβολῆς Δαν πρὸς βορρᾶν σὺν δυνάμει αὐτῶν καὶ ὁ ἄρχων τῶν υἱῶν Δαν Αχιεζερ υἱὸς Αμισαδαι 
25 ܘܛܘܠܩܐ ܕܡܫܪܝܬܐ ܕܕܢ ܡ̣ܢ ܓܪܒܝܐ ܠܚܝܠܗܘܢ: ܘܪܫܐ ܕܒܢܝ ܕܢ ܐܚܝܥܙܪ ܒܲܪ ܥܡܝܫܕܝ. 
Ad aquilonis partem castrametati sunt filii Dan: quorum princeps fuit Ahiezer filius Ammisaddai. 
მესამედ აღიძრნედ განწესებული ბანაკი დანისი ჩრდილოჲთ ძალითურთ მათით, და მთავარი ძეთა დანისთაჲ - აქეზერ, ძე ამისადისი. 25 
25 The standard of the camp of Dan shall be on the north side by their armies: and the captain of the children of Dan shall be Ahiezer the son of Ammishaddai. 
כו. וּצְבָאוֹ וּפְקֻדֵיהֶם שְׁנַיִם וְשִׁשִּׁים אֶלֶף וּשְׁבַע מֵאוֹת: 
δύναμις αὐτοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι δύο καὶ ἑξήκοντα χιλιάδες καὶ ἑπτακόσιοι 
26 ܘܡܢܝܢܐ ܕܚܝܠܗ: ܫܬܝܢ ܘܬܪܝܢ ܐܠܦܝܢ ܘܫܒܥܡܐܐ. 
Cunctus exercitus pugnatorum ejus, qui numerati sunt, sexaginta duo millia septingenti. 
ძალი მათი აღხილული - სამეოცდაორ ათას და შჳდას. 26 
26 And his host, and those that were numbered of them, were threescore and two thousand and seven hundred. 
כז. וְהַחֹנִים עָלָיו מַטֵּה אָשֵׁר וְנָשִׂיא לִבְנֵי אָשֵׁר פַּגְעִיאֵל בֶּן עָכְרָן: 
καὶ οἱ παρεμβάλλοντες ἐχόμενοι αὐτοῦ φυλῆς Ασηρ καὶ ὁ ἄρχων τῶν υἱῶν Ασηρ Φαγαιηλ υἱὸς Εχραν 
27 ܘܕܫܪܝܢ ܠܘܬܗ ܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܐܫܝܪ: ܘܪܫܐ ܕܒܢܝ ܐܫܝܪ: ܦܓܥܐܝܠ ܒܲܪ ܥܟܪܢ. 
Juxta eum fixere tentoria de tribu Aser: quorum princeps fuit Phegiel filius Ochran. 
და რომელთა დაიბანაკონ მახლობელად მათსა ნათესავმან ასერისმან და მთავარ ძეთა ასერისთა - ფაგელ, ძე ექრანისი. 27 
27 And those that encamp by him shall be the tribe of Asher: and the captain of the children of Asher shall be Pagiel the son of Ocran. 
כח. וּצְבָאוֹ וּפְקֻדֵיהֶם אֶחָד וְאַרְבָּעִים אֶלֶף וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת: 
δύναμις αὐτοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι μία καὶ τεσσαράκοντα χιλιάδες καὶ πεντακόσιοι 
28 ܘܡܢܝܢܐ ܕܚܝܠܗ: ܐܪܒܥܝܢ ܘܚܕ ܐܠܦܝܢ ܘܚܡܫܡܐܐ. 
Cunctus exercitus pugnatorum ejus, qui numerati sunt, quadraginta millia et mille quingenti. 
ძალი მისი აღხილული - ორმეოცდაერთ ათას და ხუთას. 28 
28 And his host, and those that were numbered of them, were forty and one thousand and five hundred. 
כט. וּמַטֵּה נַפְתָּלִי וְנָשִׂיא לִבְנֵי נַפְתָּלִי אֲחִירַע בֶּן עֵינָן: 
καὶ οἱ παρεμβάλλοντες ἐχόμενοι φυλῆς Νεφθαλι καὶ ὁ ἄρχων τῶν υἱῶν Νεφθαλι Αχιρε υἱὸς Αιναν 
29 ܘܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܢܦ̮ܬܠܝ: ܘܪܫܐ ܕܒܢܝ ܢܦ̮ܬܠܝ ܐܚܝܕܥ ܒܲܪ ܥܝܢܢ. 
De tribu filiorum Nephthali princeps fuit Ahira filius Enan. 
და რომელთა დაიბანაკონ მახლობელად მათსა ნათესავმან ნეფთალისმან და მთავარი ძეთა ნეფთალემისთაჲ - აქირე, ძე ენანისი. 29 
29 Then the tribe of Naphtali: and the captain of the children of Naphtali shall be Ahira the son of Enan. 
ל. וּצְבָאוֹ וּפְקֻדֵיהֶם שְׁלשָׁה וַחֲמִשִּׁים אֶלֶף וְאַרְבַּע מֵאוֹת: 
δύναμις αὐτοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι τρεῖς καὶ πεντήκοντα χιλιάδες καὶ τετρακόσιοι 
30 ܘܡܢܝܢܐ ܕܚܝܠܗ: ܚܡܫܝܢ ܘܬܠܬܐ ܐܠܦܝܢ ܘܐܪܒܥܡܐܐ. 
Cunctus exercitus pugnatorum ejus, quinquaginta tria millia quadringenti. 
ძალი მისი აღხილული - ორმეოცდაათ ათას და ოთხას. 30 
30 And his host, and those that were numbered of them, were fifty and three thousand and four hundred. 
לא. כָּל הַפְּקֻדִים לְמַחֲנֵה דָן מְאַת אֶלֶף וְשִׁבְעָה וַחֲמִשִּׁים אֶלֶף וְשֵׁשׁ מֵאוֹת לָאַחֲרֹנָה יִסְעוּ לְדִגְלֵיהֶם: 
πάντες οἱ ἐπεσκεμμένοι τῆς παρεμβολῆς Δαν ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα ἑπτὰ χιλιάδες καὶ ἑξακόσιοι ἔσχατοι ἐξαροῦσιν κατὰ τάγμα αὐτῶν 
31 ܟܠܗ ܡܢܝܢܐ ܕܡܫܪܝܬܐ ܕܕܢ ܡܐܐ ܘܚܡܫܝܢ ܘܫܒܥܐ ܐܠܦܝܢ ܘܫܬܡܐܐ: ܒܐܚܪܝܬ ܛܘܠܩܐ ܢܗܘܘܢ ܫܩܠܝܢ. 
Omnes qui numerati sunt in castris Dan, fuerunt centum quinquaginta septem millia sexcenti: et novissimi proficiscentur. 
ყოველნი აღრაცხილნი ბანაკსა თანა დანისსა ასერგასისდაშჳდ ათას და ექუსას ძალითურთ მათით. უკანაჲსკნელ აღიძრნენ მსგავსად განწესებულებისა მათისა. 31 
31 All they that were numbered in the camp of Dan were an hundred thousand and fifty and seven thousand and six hundred. They shall go hindmost with their standards. 
לב. אֵלֶּה פְּקוּדֵי בְנֵי יִשְׂרָאֵל לְבֵית אֲבֹתָם כָּל פְּקוּדֵי הַמַּחֲנֹת לְצִבְאֹתָם שֵׁשׁ מֵאוֹת אֶלֶף וּשְׁלשֶׁת אֲלָפִים וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת וַחֲמִשִּׁים: 
αὕτη ἡ ἐπίσκεψις τῶν υἱῶν Ισραηλ κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν πᾶσα ἡ ἐπίσκεψις τῶν παρεμβολῶν σὺν ταῖς δυνάμεσιν αὐτῶν ἑξακόσιαι χιλιάδες καὶ τρισχίλιοι πεντακόσιοι πεντήκοντα 
32 ܗܠܝܢ ܡܢܝܢܐ ܕܒܢܝ ܝܣܪܝܠ ܠܒܬ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܟܠܗܘܢ ܡܢܝܢܐ ܕܡܫܪܝܬܐ ܠܚܝܠܗܘܢ: ܫܬܡܐܐ ܘܬܠܬܐ ܐܠܦܝܢ ܘܚܡܫ ܡܐܐ ܘܚܡܫܝܢ. 
Hic numerus filiorum Israël, per domos cognationum suarum et turmas divisi exercitus, sexcenta tria millia quingenti quinquaginta. 
ესე რიცხჳ ძეთა ისრაჱლისათაჲ და სახლად-სახლად მამათა მათთაჲ და ყოველი აღხილვაჲ ბანაკთა მათთა ძალითურთ მათით ექუსას ათას და სამ ათას და ხუთას და ერგასის. 32 
32 These are those which were numbered of the children of Israel by the house of their fathers: all those that were numbered of the camps throughout their hosts were six hundred thousand and three thousand and five hundred and fifty. 
לג. וְהַלְוִיִּם לֹא הָתְפָּקְדוּ בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהוָֹה אֶת משֶׁה: 
οἱ δὲ Λευῖται οὐ συνεπεσκέπησαν ἐν αὐτοῖς καθὰ ἐνετείλατο κύριος τῷ Μωυσῇ 
33 ܘܠܘܝܐ ܘܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܐܒܗܝܗܘܢ ܠܐ ܐܬܡܢܝܘ ܒܝܢܬ ܒܢܝ ܝܣܪܝܠ: ܐܝܟ݂ ܕܦܩܕ ܡܪܝܐ ܠܡܘܫܐ. 
Levitæ autem non sunt numerati inter filios Israël: sic enim præceperat Dominus Moysi. 
ხოლო ლევიტელნი არა შეარაცხნეს მათ, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს. 33 
33 But the Levites were not numbered among the children of Israel; as the LORD commanded Moses. 
לד. וַיַּעֲשׂוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל כְּכֹל אֲשֶׁר צִוָּה יְהוָֹה אֶת משֶׁה כֵּן חָנוּ לְדִגְלֵיהֶם וְכֵן נָסָעוּ אִישׁ לְמִשְׁפְּחֹתָיו עַל בֵּית אֲבֹתָיו: 
καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ πάντα ὅσα συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ οὕτως παρενέβαλον κατὰ τάγμα αὐτῶν καὶ οὕτως ἐξῆρον ἕκαστος ἐχόμενοι κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν 
34 ܘܥܒܕܘ ܒܢܝ ܝܣܪܝܠ ܟܠ ܕܦܩܕ ܡܪܝܐ ܠܡܘܫܐ: ܗܟܢܐ ܥܒܕܘ: ܘܗܟܢܐ ܫܩܠܝܢ ܗ̄ܘܘ ܒܛܘܠܩܝܗܘܢ: ܘܗܟܢܐ ܫܪܝܢ ܗ̄ܘܘ ܐ̄ܢܫ ܒܡܫܪܝܬܗ: ܥܠ ܒܹܝܬ݂ ܐܒܘܗܝ. 
Feceruntque filii Israël juxta omnia quæ mandaverat Dominus. Castrametati sunt per turmas suas, et profecti per familias ac domos patrum suorum. 
და ყვეს ძეთა ისრაჱლისათა, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს, ესრესახედ დაიბანაკეს მსგავსად განწესებულებასა მათსა და ესრეთ აღიძრნიან თითოეულად მახლობელად ტომად-ტომად მათა მსგავსად სახლად-სახლად მამათა მათთა. 34 
34 And the children of Israel did according to all that the LORD commanded Moses: so they pitched by their standards, and so they set forward, every one after their families, according to the house of their fathers. 
ג 
Γʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܓ. 
Cap. 3 
თავი მესამე 
א. וְאֵלֶּה תּוֹלְדֹת אַהֲרֹן וּמשֶׁה בְּיוֹם דִּבֶּר יְהוָֹה אֶת משֶׁה בְּהַר סִינָי: 
καὶ αὗται αἱ γενέσεις Ααρων καὶ Μωυσῆ ἐν ᾗ ἡμέρᾳ ἐλάλησεν κύριος τῷ Μωυσῇ ἐν ὄρει Σινα 
1 ܘܗܠܝܢ ܬܘܠܕܬܗ ܕܐܗܪܘܢ ܘܕܡܘܫܐ: ܒܝܘܡܐ ܕܡܠܠ ܡܪܝܐ ܥܡ ܡܘܫܐ ܒܛܘܪܐ ܕܣܝܢܝ. 
Hæ sunt generationes Aaron et Moysi in die qua locutus est Dominus ad Moysen in monte Sinai. 
ესე შობაჲ აჰრონისი და მოსესი დღესა მას, რომელსა ეტყოდა უფალი მოსეს მთასა ზედა სინასა. 1 
1 These also are the generations of Aaron and Moses in the day that the LORD spake with Moses in mount Sinai. 
ב. וְאֵלֶּה שְׁמוֹת בְּנֵי אַהֲרֹן הַבְּכֹר נָדָב וַאֲבִיהוּא אֶלְעָזָר וְאִיתָמָר: 
καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ααρων πρωτότοκος Ναδαβ καὶ Αβιουδ Ελεαζαρ καὶ Ιθαμαρ 
2 ܘܗܠܝܢ ܫܡܗܐ ܕܒܢܝ ܐܗܪܘܢ: ܒܘܟܪܗ ܢܕܒ: ܘܐܒܝܗܘ: ܘܐܠܝܥܙܪ: ܘܐܝܬܡܪ. 
Et hæc nomina filiorum Aaron: primogenitus ejus Nadab, deinde Abiu, et Eleazar, et Ithamar. 
და ესე სახელნი ძეთა აჰრონისთანი: 2 
2 And these are the names of the sons of Aaron; Nadab the firstborn, and Abihu, Eleazar, and Ithamar. 
ג. אֵלֶּה שְׁמוֹת בְּנֵי אַהֲרֹן הַכֹּהֲנִים הַמְּשֻׁחִים אֲשֶׁר מִלֵּא יָדָם לְכַהֵן: 
ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ααρων οἱ ἱερεῖς οἱ ἠλειμμένοι οὓς ἐτελείωσαν τὰς χεῖρας αὐτῶν ἱερατεύειν 
3 ܗܠܝܢ ܫܡܗܐ ܕܒܢܝ ܐܗܪܘܢ ܟܗܢܐ: ܕܐܬܡܫܚܘ ܘܫܡܠܝܘ ܐܝܕܝܗܘܢ ܠܟܗܢܘܬܐ. 
Hæc nomina filiorum Aaron sacerdotum qui uncti sunt, et quorum repletæ et consecratæ manus ut sacerdotio fungerentur. 
პირმშოჲ ნადაბ და აბიუთ და ელიაზარ და ითამარ და ესე სახელნი ძეთა აჰრონისთანი მღდელნი ცხებულნი, რომელთანი სრულ იყუნეს ჴელნი მაიან მღდელად. 3 
3 These are the names of the sons of Aaron, the priests which were anointed, whom he consecrated to minister in the priest's office. 
ד. וַיָּמָת נָדָב וַאֲבִיהוּא לִפְנֵי יְהוָֹה בְּהַקְרִבָם אֵשׁ זָרָה לִפְנֵי יְהוָֹה בְּמִדְבַּר סִינַי וּבָנִים לֹא הָיוּ לָהֶם וַיְכַהֵן אֶלְעָזָר וְאִיתָמָר עַל פְּנֵי אַהֲרֹן אֲבִיהֶם: 
καὶ ἐτελεύτησεν Ναδαβ καὶ Αβιουδ ἔναντι κυρίου προσφερόντων αὐτῶν πῦρ ἀλλότριον ἔναντι κυρίου ἐν τῇ ἐρήμῳ Σινα καὶ παιδία οὐκ ἦν αὐτοῖς καὶ ἱεράτευσεν Ελεαζαρ καὶ Ιθαμαρ μετ᾽ Ααρων τοῦ πατρὸς αὐτῶν 
4 ܘܡܝܬ ܢܕܒ ܘܐܒܝܗܘ ܩܕܡ ܡܪܝܐ: ܟܕ ܩܪܒܘ ܢܘܪܐ ܢܘܟܪܝܬܐ ܩܕܡ ܡܪܝܐ: ܒܡܕܒܪܐ ܕܣܝܢܝ: ܘܒܢܝܐ ܠܐ ܗܘܘ ܠܗܘܢ: ܘܟܗܢܘ ܐܠܝܥܙܪ ܘܐܝܬܡܪ: ܒܚܝܝ ܐܗܪܘܢ ܐܒܘܗܘܢ. 
Mortui sunt enim Nadab et Abiu cum offerrent ignem alienum in conspectu Domini in deserto Sinai, absque liberis: functique sunt sacerdotio Eleazar et Ithamar coram Aaron patre suo. 
და მოკუდა ნადაბ და აბიუთ წინაშე უფლისა, რამეთუ შესწირვიდეს ცეცხლსა უცხოსა წინაშე უფლისა უდაბნოსა სინას. და შვილი არა ესუა მათ და მდღელობდეს ელიაზარ და ითამარ აჰრონის თანა მამისა მათისა. 4 
4 And Nadab and Abihu died before the LORD, when they offered strange fire before the LORD, in the wilderness of Sinai, and they had no children: and Eleazar and Ithamar ministered in the priest's office in the sight of Aaron their father. 
ה. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
5 ܘܡܠܠ ܡܪܝܐ ܥܡ ܡܘܫܐ ܘܐܡܪ ܠܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰქუა: 5 
5 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ו. הַקְרֵב אֶת מַטֵּה לֵוִי וְהַעֲמַדְתָּ אֹתוֹ לִפְנֵי אַהֲרֹן הַכֹּהֵן וְשֵׁרְתוּ אֹתוֹ: 
λαβὲ τὴν φυλὴν Λευι καὶ στήσεις αὐτοὺς ἐναντίον Ααρων τοῦ ἱερέως καὶ λειτουργήσουσιν αὐτῷ 
6 ܩܪܒ ܠܫܲܒ݂ܛܵܐ ܕܠܘܝ: ܘܐܩܝܡܝܗܝ ܩܕܡ ܐܗܪܘܢ ܟܗܢܐ: ܘܢܫܡܫܘܢܗ. 
Applica tribum Levi, et fac stare in conspectu Aaron sacerdotis ut ministrent ei, et excubent, 
მოიყვანენ ნათესავნი ლევისნი და დაადგინენ იგინი წინაშე აჰრონ მღდელისა და ჰმსახურებდენ მას. 6 
6 Bring the tribe of Levi near, and present them before Aaron the priest, that they may minister unto him. 
ז. וְשָׁמְרוּ אֶת מִשְׁמַרְתּוֹ וְאֶת מִשְׁמֶרֶת כָּל הָעֵדָה לִפְנֵי אֹהֶל מוֹעֵד לַעֲבֹד אֶת עֲבֹדַת הַמִּשְׁכָּן: 
καὶ φυλάξουσιν τὰς φυλακὰς αὐτοῦ καὶ τὰς φυλακὰς τῶν υἱῶν Ισραηλ ἔναντι τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τῆς σκηνῆς 
7 ܘܢܛܪܘܢ ܡܛܪܬܗ: ܘܡܛܪܬܐ ܕܟܠܗ ܟܢܘܫܬܐ ܩܕܡ ܡܪܝܐ ܩܕܡ ܡܫܟܢ ܙܒܢܐ: ܠܡܦܠܚ ܦܘܠܚܢܐ ܕܡܫܟܢܐ. 
et observent quidquid ad cultum pertinet multitudinis coram tabernaculo testimonii, 
და დაიცვენ საჴუმილი მისი და საჴუმილი ძეთა ისრაჱლისათაჲ წინაშე კარავსა წამებისსა საქმედ საქმესა კარავისასა. 7 
7 And they shall keep his charge, and the charge of the whole congregation before the tabernacle of the congregation, to do the service of the tabernacle. 
ח. וְשָׁמְרוּ אֶת כָּל כְּלֵי אֹהֶל מוֹעֵד וְאֶת מִשְׁמֶרֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לַעֲבֹד אֶת עֲבֹדַת הַמִּשְׁכָּן: 
καὶ φυλάξουσιν πάντα τὰ σκεύη τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ τὰς φυλακὰς τῶν υἱῶν Ισραηλ κατὰ πάντα τὰ ἔργα τῆς σκηνῆς 
8 ܘܢܛܪܘܢ ܟܠܗܘܢ ܡܐܢܐ ܕܡܫܟܢ ܙܒܢܐ ܡܛܪܬܐ ܕܒܢܝ ܝܣܪܝܠ: ܠܡܦܠܚ ܦܘܠܚܢܐ ܕܡܫܟܢܐ. 
et custodiant vasa tabernaculi, servientes in ministerio ejus. 
და დაიცვენ ყოველი ჭურჭელი კარვისა წამებისაჲ და დაიცვენ საჴუმილი ძეთა ისრაჱლისათაჲ და ყოველი საქმე კარვისაჲ. 8 
8 And they shall keep all the instruments of the tabernacle of the congregation, and the charge of the children of Israel, to do the service of the tabernacle. 
ט. וְנָתַתָּה אֶת הַלְוִיִּם לְאַהֲרֹן וּלְבָנָיו נְתוּנִם נְתוּנִם הֵמָּה לוֹ מֵאֵת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ δώσεις τοὺς Λευίτας Ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ τοῖς ἱερεῦσιν δόμα δεδομένοι οὗτοί μοί εἰσιν ἀπὸ τῶν υἱῶν Ισραηλ 
9 ܘܬܬܠ ܐܢܘܢ ܠܠܘܝܐ ܠܐܗܪܘܢ ܘܠܒܢܘܗܝ: ܡܘܗܒܬܐ ܝܗܝܒܝܢ ܐܢܘܢ ܠܗ ܡ̣ܢ ܓܘ ܒܢܝ ܝܣܪܝܠ. 
Dabisque dono Levitas 
და მისჱნე ლევიტელნი ჱმასა შენსა. 9 
9 And thou shalt give the Levites unto Aaron and to his sons: they are wholly given unto him out of the children of Israel. 
י. וְאֶת אַהֲרֹן וְאֶת בָּנָיו תִּפְקֹד וְשָׁמְרוּ אֶת כְּהֻנָּתָם וְהַזָּר הַקָּרֵב יוּמָת: 
καὶ Ααρων καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καταστήσεις ἐπὶ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ φυλάξουσιν τὴν ἱερατείαν αὐτῶν καὶ πάντα τὰ κατὰ τὸν βωμὸν καὶ ἔσω τοῦ καταπετάσματος καὶ ὁ ἀλλογενὴς ὁ ἁπτόμενος ἀποθανεῖται 
10 ܘܠܐܗܪܘܢ ܘܠܒܢܘܗܝ ܦܩܕ: ܘܢܛܪܘܢ ܟܗܢܘܬܗܘܢ: ܘܢܘܟܪܝܐ ܕܩܪܒ: ܢܬܩܛܠ. 
Aaron et filiis ejus, quibus traditi sunt a filiis Israël. Aaron autem et filios ejus constitues super cultum sacerdotii. Externus, qui ad ministrandum accesserit, morietur. 
აჰრონს და ძეთა მისთა - მღდელთა. მოცემით მოცემულ არიან ესენი ჩემდა ძეთაგან ისრაჱლისათა. და აჰრონ და ძენი მისნი დაადგინნე კარავსა წამებისსა. 10 
10 And thou shalt appoint Aaron and his sons, and they shall wait on their priest's office: and the stranger that cometh nigh shall be put to death. 
יא. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
11 ܘܡܠܠ ܡܪܝܐ ܥܡ ܡܘܫܐ: ܘܐܡܪ ܠܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
და დაიცვენ მღდელობაჲ მათი და ყოველი საკურთხეველისაჲ და შინაგან კრეტსაბმელსა და სხუაჲ ნათესავი, რომელი შეეხოს, მოკუდეს. 11 
11 And the LORD spake unto Moses, saying, 
יב. וַאֲנִי הִנֵּה לָקַחְתִּי אֶת הַלְוִיִּם מִתּוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל תַּחַת כָּל בְּכוֹר פֶּטֶר רֶחֶם מִבְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְהָיוּ לִי הַלְוִיִּם: 
καὶ ἐγὼ ἰδοὺ εἴληφα τοὺς Λευίτας ἐκ μέσου τῶν υἱῶν Ισραηλ ἀντὶ παντὸς πρωτοτόκου διανοίγοντος μήτραν παρὰ τῶν υἱῶν Ισραηλ λύτρα αὐτῶν ἔσονται καὶ ἔσονται ἐμοὶ οἱ Λευῖται 
12 ܗܐ ܐܢܐ ܢܣܒܬ ܠܠܘܝܐ ܡ̣ܢ ܓܘ ܒܢܝ ܝܣܪܝܠ: ܚܠܦ ܟܠ ܒܘܟܪܐ ܕܦܬܚ ܟܠ ܡܪܒܥܐ ܡ̣ܢ ܒܢܝ ܝܣܪܝܠ: ܕܢܗܘܘܢ ܠܝ ܠܘܝܐ. 
Ego tuli Levitas a filiis Israël pro omni primogenito, qui aperit vulvam in filiis Israël, eruntque Levitæ mei. 
ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: და, აჰა, ესერა, მე მოვიყვანნე ლევიტელნი შორის ძეთა ისრაჱლისათა ყოველთა წილ პირმშოთა, რომელმან განაღოს საშოჲ ძეთაგან ისრაჱლისათა, საჴსრად მათა იყუნენ ჩემდად ლევიტელნი. 12 
12 And I, behold, I have taken the Levites from among the children of Israel instead of all the firstborn that openeth the matrix among the children of Israel: therefore the Levites shall be mine; 
יג. כִּי לִי כָּל בְּכוֹר בְּיוֹם הַכֹּתִי כָל בְּכוֹר בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם הִקְדַּשְׁתִּי לִי כָל בְּכוֹר בְּיִשְׂרָאֵל מֵאָדָם עַד בְּהֵמָה לִי יִהְיוּ אֲנִי יְהוָֹה: 
ἐμοὶ γὰρ πᾶν πρωτότοκον ἐν ᾗ ἡμέρᾳ ἐπάταξα πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτου ἡγίασα ἐμοὶ πᾶν πρωτότοκον ἐν Ισραηλ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους ἐμοὶ ἔσονται ἐγὼ κύριος 
13 ܡܛܠ ܕܕܝܠܝ ܗ̄ܘ ܟܠ ܒܘܟܪܐ: ܒܝܘܡܐ ܕܩܛܠܬ ܟܠܗܘܢ ܒܘܟܪܐ ܕܒܐܪܥܐ ܕܡܨܪܝܢ: ܩܕܫܬ ܠܝ ܟܠ ܒܘܟܪܐ ܕܒܢܝ ܝܣܪܝܠ: ܡ̣ܢ ܐ̄ܢܫܐ ܘܥܕܡܐ ܠܒܥܝܪܐ: ܠܝ ܢܗܘܘܢ: ܐܢܐ ܐ̄ܢܐ ܡܪܝܐ. 
Meum est enim omne primogenitum: ex quo percussi primogenitos in terra Ægypti, sanctificavi mihi quidquid primum nascitur in Israël: ab homine usque ad pecus, mei sunt. Ego Dominus. 
რამეთუ ჩემი არს ყოველი პირმშოჲ დღესა მას, რომელსა მოვსარ ყოველი პირმშოჲ ქუეყანასა მას ეგჳპტისასა, განვწმიდენ ჩემდად ყოველნი პირმშონი ისრაჱლისანი კაცითგან მიპირუტყვადმდე: ჩემდა იყუნედ, მე ვარ უფალი. 13 
13 Because all the firstborn are mine; for on the day that I smote all the firstborn in the land of Egypt I hallowed unto me all the firstborn in Israel, both man and beast: mine shall they be: I am the LORD. 
יד. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה בְּמִדְבַּר סִינַי לֵאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἐν τῇ ἐρήμῳ Σινα λέγων 
14 ܘܡܠܠ ܡܪܝܐ ܥܡ ܡܘܫܐ ܒܡܕܒܪܐ ܕܣܝܢܝ: ܘܐܡܪ ܠܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen in deserto Sinai, dicens: 
ეტყოდა უფალი მოსეს უდაბნოსა სინას და ჰრქუა: 14 
14 And the LORD spake unto Moses in the wilderness of Sinai, saying, 
טו. פְּקֹד אֶת בְּנֵי לֵוִי לְבֵית אֲבֹתָם לְמִשְׁפְּחֹתָם כָּל זָכָר מִבֶּן חֹדֶשׁ וָמַעְלָה תִּפְקְדֵם: 
ἐπίσκεψαι τοὺς υἱοὺς Λευι κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν κατὰ συγγενείας αὐτῶν πᾶν ἀρσενικὸν ἀπὸ μηνιαίου καὶ ἐπάνω ἐπισκέψασθε αὐτούς 
15 ܡܢܝ ܠܒܢܝ ܠܘܝ ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܠܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܝܗܘܢ: ܟܠ ܕܟܪܐ ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܝܪܚܐ ܘܠܥܠ ܬܡܢܐ ܐܢܘܢ. 
Numera filios Levi per domos patrum suorum et familias, omnem masculum ab uno mense et supra. 
აღიხილენ ძენი ლევისნი სახლად-სახლად მამათა მათთა და ტომად-ტომადი მათი და ნათესავად-ნათსავადი მათი, ყოველი წული თთჳთგანი და უზეშთაესი - აღრაცხენ იგინი. 15 
15 Number the children of Levi after the house of their fathers, by their families: every male from a month old and upward shalt thou number them. 
טז. וַיִּפְקֹד אֹתָם משֶׁה עַל פִּי יְהוָֹה כַּאֲשֶׁר צֻוָּה: 
καὶ ἐπεσκέψαντο αὐτοὺς Μωυσῆς καὶ Ααρων διὰ φωνῆς κυρίου ὃν τρόπον συνέταξεν αὐτοῖς κύριος 
16 ܘܡܢܐ ܐܢܘܢ ܡܘܫܐ ܒܡܠܬ ܦܘܡܗ ܕܡܪܝܐ: ܐܝܟ݂ ܕܐܬܦܩܕ. 
Numeravit Moyses, ut præceperat Dominus, 
და აღრაცხნა იგინი მოსე და აჰრონ სიტყჳთა უფლისათა, ვითარცა უბრძანა მათ უფალმან. 16 
16 And Moses numbered them according to the word of the LORD, as he was commanded. 
יז. וַיִּהְיוּ אֵלֶּה בְנֵי לֵוִי בִּשְׁמֹתָם גֵּרְשׁוֹן וּקְהָת וּמְרָרִי: 
καὶ ἦσαν οὗτοι οἱ υἱοὶ Λευι ἐξ ὀνομάτων αὐτῶν Γεδσων Κααθ καὶ Μεραρι 
17 ܘܗܘܘ ܗܠܝܢ ܒܢܝ ܠܘܝ ܒܫܡܗܝܗܘܢ: ܓܪܫܘܢ: ܘܩܗܬ: ܘܡܪܪܝ. 
et inventi sunt filii Levi per nomina sua, Gerson et Caath et Merari. 
და იყუნეს ესე ძენი ლევსინი და სახელები მათი: გეთნოს, კაათ, მერარი. 17 
17 And these were the sons of Levi by their names; Gershon, and Kohath, and Merari. 
יח. וְאֵלֶּה שְׁמוֹת בְּנֵי גֵרְשׁוֹן לְמִשְׁפְּחֹתָם לִבְנִי וְשִׁמְעִי: 
καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Γεδσων κατὰ δήμους αὐτῶν Λοβενι καὶ Σεμεϊ 
18 ܘܗܠܝܢ ܫܡܗܐ ܕܒܢܝ ܓܪܫܘܢ ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܠܒܢܝ: ܘܫܡܥܝ. 
Filii Gerson: Lebni et Semei. 
და ესე სახელები ძეთა გეთსონისთაჲ და ტომთა მათთაჲ: ლუბენი და სჳმიი. 18 
18 And these are the names of the sons of Gershon by their families; Libni, and Shimei. 
יט. וּבְנֵי קְהָת לְמִשְׁפְּחֹתָם עַמְרָם וְיִצְהָר חֶבְרוֹן וְעֻזִּיאֵל: 
καὶ υἱοὶ Κααθ κατὰ δήμους αὐτῶν Αμραμ καὶ Ισσααρ Χεβρων καὶ Οζιηλ 
19 ܘܒܢܝ ܩܗܬ ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܥܡܪܡ: ܘܝܨܗܪ: ܘܚܒܪܘܢ: ܘܥܘܙܝܠ. 
Filii Caath: Amram et Jesaar, Hebron et Oziel. 
და ძენი კაათისნი და ტომნი მათნი: ამბრამ და ისაარ, ქებრონ და ოზიელ. 19 
19 And the sons of Kohath by their families; Amram, and Izehar, Hebron, and Uzziel. 
כ. וּבְנֵי מְרָרִי לְמִשְׁפְּחֹתָם מַחְלִי וּמוּשִׁי אֵלֶּה הֵם מִשְׁפְּחֹת הַלֵּוִי לְבֵית אֲבֹתָם: 
καὶ υἱοὶ Μεραρι κατὰ δήμους αὐτῶν Μοολι καὶ Μουσι οὗτοί εἰσιν δῆμοι τῶν Λευιτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν 
20 ܘܒܢܝ ܡܪܪܝ ܠܫܪܒܬܗܘܢ: ܡܚܠܝ: ܘܡܘܫܝ: ܗܠܝܢ ܐܢܘܢ ܫܪܒܬܐ ܕܠܘܝܐ ܠܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܝܗܘܢ. 
Filii Merari: Moholi et Musi. 
ძენი მერარისნი და ტომნი მათნი - მოული და ომოსი. 20 
20 And the sons of Merari by their families; Mahli, and Mushi. These are the families of the Levites according to the house of their fathers. 
כא. לְגֵרְשׁוֹן מִשְׁפַּחַת הַלִּבְנִי וּמִשְׁפַּחַת הַשִּׁמְעִי אֵלֶּה הֵם מִשְׁפְּחֹת הַגֵּרְשֻׁנִּי: 
τῷ Γεδσων δῆμος τοῦ Λοβενι καὶ δῆμος τοῦ Σεμεϊ οὗτοι δῆμοι τοῦ Γεδσων 
21 ܠܓܪܫܘܢ ܫܪܒܬܐ ܕܠܒܢܝ: ܘܫܪܒܬܐ ܕܫܡܥܝ: ܗܠܝܢ ܐܢܘܢ ܫܪܒܬܐ ܕܓܪܫܘܢ. 
De Gerson fuere familiæ duæ, Lebnitica, et Semeitica: 
ესე არიან ტომნი ლევიტელთანი და სახლნი მამისა მათისანი, გეთსონისი ტოჰმი ლობენისი და ტომნი სემეისნი. 21 
21 Of Gershon was the family of the Libnites, and the family of the Shimites: these are the families of the Gershonites. 
כב. פְּקֻדֵיהֶם בְּמִסְפַּר כָּל זָכָר מִבֶּן חֹדֶשׁ וָמָעְלָה פְּקֻדֵיהֶם שִׁבְעַת אֲלָפִים וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת: 
ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν κατὰ ἀριθμὸν παντὸς ἀρσενικοῦ ἀπὸ μηνιαίου καὶ ἐπάνω ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν ἑπτακισχίλιοι καὶ πεντακόσιοι 
22 ܘܡܢܝܢܗܘܢ ܒܡܢܝܢܐ ܕܟܠ ܕܟܪܐ ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܝܪܚܐ: ܘܠܥܠ: ܫܒܥܐ ܐܠܦܝܢ ܘܚܡܫܡܐܐ. 
quarum numeratus est populus sexus masculini ab uno mense et supra, septem millia quingenti. 
ესე ტომნი - გეთსონისნი, აღხილვაჲ იგი მათი შჳდ ათას და ხუთათაა. 22 
22 Those that were numbered of them, according to the number of all the males, from a month old and upward, even those that were numbered of them were seven thousand and five hundred. 
כג. מִשְׁפְּחֹת הַגֵּרְשֻׁנִּי אַחֲרֵי הַמִּשְׁכָּן יַחֲנוּ יָמָּה: 
καὶ υἱοὶ Γεδσων ὀπίσω τῆς σκηνῆς παρὰ θάλασσαν παρεμβαλοῦσιν 
23 ܫܪܒܬܐ ܕܓܪܫܘܢ ܒܣܬܪ ܡܫܟܢܐ ܢܗܘܘܢ ܫܪܝܢ ܡ̣ܢ ܡܥܪܒܐ. 
Hi post tabernaculum metabuntur ad occidentem, 
და ძეთა გეთსონსთა დაიბანაკონ შემდგომად კარვისა ზღჳთ კერძო: 23 
23 The families of the Gershonites shall pitch behind the tabernacle westward. 
כד. וּנְשִׂיא בֵית אָב לַגֵּרְשֻׁנִּי אֶלְיָסָף בֶּן לָאֵל: 
καὶ ὁ ἄρχων οἴκου πατριᾶς τοῦ δήμου τοῦ Γεδσων Ελισαφ υἱὸς Λαηλ 
24 ܘܪܫܐ ܕܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܐ ܕܓܪܫܘܢ ܐܠܝܣܦ ܒܲܪ ܐܠܝܒ. 
sub principe Eliasaph filio Laël. 
და მთავარი ტომისა მის გეთსონისი - ელისაბან, ძე დანიელისი. 24 
24 And the chief of the house of the father of the Gershonites shall be Eliasaph the son of Lael. 
כה. וּמִשְׁמֶרֶת בְּנֵי גֵרְשׁוֹן בְּאֹהֶל מוֹעֵד הַמִּשְׁכָּן וְהָאֹהֶל מִכְסֵהוּ וּמָסַךְ פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד: 
καὶ ἡ φυλακὴ υἱῶν Γεδσων ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἡ σκηνὴ καὶ τὸ κάλυμμα καὶ τὸ κατακάλυμμα τῆς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 
25 ܘܡܛܪܬܐ ܕܒܢܝ ܓܪܫܘܢ ܒܡܫܟܢ ܙܒܢܐ: ܡܫܟܢܐ ܘܐܦܝ ܬܪܥܗ: ܘܦܪܣܗ: ܘܦܪܣܐ ܕܬܪܥܐ ܕܡܫܟܢ ܙܒܢܐ. 
Et habebunt excubias in tabernaculo fœderis, 
და ჴუმილვაჲ იგი ძეთა მათ გეთსონისთაჲ. 25 
25 And the charge of the sons of Gershon in the tabernacle of the congregation shall be the tabernacle, and the tent, the covering thereof, and the hanging for the door of the tabernacle of the congregation, 
כו. וְקַלְעֵי הֶחָצֵר וְאֶת מָסַךְ פֶּתַח הֶחָצֵר אֲשֶׁר עַל הַמִּשְׁכָּן וְעַל הַמִּזְבֵּחַ סָבִיב וְאֵת מֵיתָרָיו לְכֹל עֲבֹדָתוֹ: 
καὶ τὰ ἱστία τῆς αὐλῆς καὶ τὸ καταπέτασμα τῆς πύλης τῆς αὐλῆς τῆς οὔσης ἐπὶ τῆς σκηνῆς καὶ τὰ κατάλοιπα πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ 
26 ܘܓܠܓܐ ܕܕܪܬܐ: ܘܦܪܣܐ ܕܬܪܥܐ ܕܕܪܬܐ ܕܥܠ ܡܫܟܢܐ ܘܥܠ ܡܕܒܚܐ ܟܕ ܚܕܪ: ܘܛܘܢܒܘܗܝ ܘܟܠܗܘܢ ܦܘܠܚܢܘܗܝ. 
ipsum tabernaculum et operimentum ejus, tentorium quod trahitur ante fores tecti fœderis, et cortinas atrii: tentorium quoque quod appenditur in introitu atrii tabernaculi, et quidquid ad ritum altaris pertinet, funes tabernaculi et omnia utensilia ejus. 
კარვისა მის წამებისა კარავი და საბურველი მისი დასახურველი კართაჲ კარვისა მის წამებათაჲსაჲ. და სუეტნი ეზოჲსანი და კრეტსაბმელი ბჭეთა მათ ეზოჲსათაჲ, რომელი არს კარვისაჲ და ნეშტნი ყოველნი სამსახურებელნი მისნი. 26 
26 And the hangings of the court, and the curtain for the door of the court, which is by the tabernacle, and by the altar round about, and the cords of it for all the service thereof. 
כז. וְלִקְהָת מִשְׁפַּחַת הָעַמְרָמִי וּמִשְׁפַּחַת הַיִּצְהָרִי וּמִשְׁפַּחַת הַחֶבְרֹנִי וּמִשְׁפַּחַת הָעָזִּיאֵלִי אֵלֶּה הֵם מִשְׁפְּחֹת הַקְּהָתִי: 
τῷ Κααθ δῆμος ὁ Αμραμις καὶ δῆμος ὁ Σααρις καὶ δῆμος ὁ Χεβρωνις καὶ δῆμος ὁ Οζιηλις οὗτοί εἰσιν δῆμοι τοῦ Κααθ 
27 ܘܠܩܗܬ ܫܪܒܬܐ ܕܥܡܪܡ: ܘܫܪܒܬܐ ܕܝܨܗܪ: ܘܫܪܒܬܐ ܕܚܒܪܘܢ: ܘܫܪܒܬܐ ܕܥܘܙܝܠ: ܗܠܝܢ ܐܢܘܢ ܫܪܒܬܐ ܕܩܗܬ. 
Cognatio Caath habebit populos Amramitas et Jesaaritas et Hebronitas et Ozielitas. Hæ sunt familiæ Caathitarum recensitæ per nomina sua. 
კაათისი - ტომსა ამბრამისი ერთ, ტომი ისაჰარისი ერთ, ტომი ქებრონისი ერთ, ტომი ოზიელისი ერთ, ესე არიან ტომნი კათისნი. 27 
27 And of Kohath was the family of the Amramites, and the family of the Izeharites, and the family of the Hebronites, and the family of the Uzzielites: these are the families of the Kohathites. 
כח. בְּמִסְפַּר כָּל זָכָר מִבֶּן חֹדֶשׁ וָמָעְלָה שְׁמֹנַת אֲלָפִים וְשֵׁשׁ מֵאוֹת שֹׁמְרֵי מִשְׁמֶרֶת הַקֹּדֶשׁ: 
κατὰ ἀριθμὸν πᾶν ἀρσενικὸν ἀπὸ μηνιαίου καὶ ἐπάνω ὀκτακισχίλιοι καὶ ἑξακόσιοι φυλάσσοντες τὰς φυλακὰς τῶν ἁγίων 
28 ܘܡܢܝܢܗܘܢ ܒܡܢܝܢܐ ܕܟܠ ܕܟܪܐ ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܝܪܚܐ ܘܠܥܠ ܬܡܢܝܐ ܐܠܦܝܢ ܘܫܬ ܡܐܐ: ܢܛܪܝ ܡܛܪܬܐ ܕܩܘܕܫܐ. 
Omnes generis masculini ab uno mense et supra, octo millia sexcenti habebunt excubias sanctuarii, 
და რიცხჳ ყოველთა წულთაჲ, თთჳთგან და უაღრესი, რვა ათას და ათას ჴუმილვიდეს ჴუმილვასა წმიდათასა. 28 
28 In the number of all the males, from a month old and upward, were eight thousand and six hundred, keeping the charge of the sanctuary. 
כט. מִשְׁפְּחֹת בְּנֵי קְהָת יַחֲנוּ עַל יֶרֶךְ הַמִּשְׁכָּן תֵּימָנָה: 
οἱ δῆμοι τῶν υἱῶν Κααθ παρεμβαλοῦσιν ἐκ πλαγίων τῆς σκηνῆς κατὰ λίβα 
29 ܘܫܪܒܬܐ ܕܒܹܝܬ݂ ܩܗܬ: ܢܫܪܘܢ ܥܠ ܫܦܘܠܘܗܝ ܕܡܫܟܢܐ ܡ̣ܢ ܬܝܡܢܐ. 
et castrametabuntur ad meridianam plagam. 
ტომთა ძეთა კათისთა დაიბანაკონ გუერდით კარვისა ჩრდილოჲთ. 29 
29 The families of the sons of Kohath shall pitch on the side of the tabernacle southward. 
ל. וּנְשִׂיא בֵית אָב לְמִשְׁפְּחֹת הַקְּהָתִי אֱלִיצָפָן בֶּן עֻזִּיאֵל: 
καὶ ὁ ἄρχων οἴκου πατριῶν τῶν δήμων τοῦ Κααθ Ελισαφαν υἱὸς Οζιηλ 
30 ܘܪܫܐ ܕܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܐ ܕܫܪܒܬܐ ܕܩܗܬ: ܐܠܝܨܦܢ ܒܲܪ ܥܘܙܝܠ. 
Princepsque eorum erit Elisaphan filius Oziel: 
და მთავარი სახლისა მის კაათისი - ელისაფან, ძე ოზიელისი. 30 
30 And the chief of the house of the father of the families of the Kohathites shall be Elizaphan the son of Uzziel. 
לא. וּמִשְׁמַרְתָּם הָאָרֹן וְהַשֻּׁלְחָן וְהַמְּנֹרָה וְהַמִּזְבְּחֹת וּכְלֵי הַקֹּדֶשׁ אֲשֶׁר יְשָׁרְתוּ בָּהֶם וְהַמָּסָךְ וְכֹל עֲבֹדָתוֹ: 
καὶ ἡ φυλακὴ αὐτῶν ἡ κιβωτὸς καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ λυχνία καὶ τὰ θυσιαστήρια καὶ τὰ σκεύη τοῦ ἁγίου ὅσα λειτουργοῦσιν ἐν αὐτοῖς καὶ τὸ κατακάλυμμα καὶ πάντα τὰ ἔργα αὐτῶν 
31 ܘܡܛܪܬܗܘܢ ܩܒܘܬܐ: ܘܦܬܘܪܐ: ܘܡܢܪܬܐ: ܘܡܕܒܚܐ: ܘܡܐܢܝ ܩܘܕܫܐ ܕܡܫܡܫܝܢ ܒܗܘܢ: ܘܐܦܝ ܬܪܥܐ ܘܟܠܗ ܦܘܠܚܢܗ. 
et custodient arcam, mensamque et candelabrum, altaria et vasa sanctuarii, in quibus ministratur, et velum, cunctamque hujuscemodi supellectilem. 
და ჴუმილვაჲ იგი მათი კიდობნისა და ტაბლისა და სანთელთა და საკურთხეველთა და ჭურჭერთა წმიდათა, რაოდენითაცა ჰმსახურებდენ მით, დასახურველი ყოველი და სამსახურებელი მათი. 31 
31 And their charge shall be the ark, and the table, and the candlestick, and the altars, and the vessels of the sanctuary wherewith they minister, and the hanging, and all the service thereof. 
לב. וּנְשִׂיא נְשִׂיאֵי הַלֵּוִי אֶלְעָזָר בֶּן אַהֲרֹן הַכֹּהֵן פְּקֻדַּת שֹׁמְרֵי מִשְׁמֶרֶת הַקֹּדֶשׁ: 
καὶ ὁ ἄρχων ἐπὶ τῶν ἀρχόντων τῶν Λευιτῶν Ελεαζαρ ὁ υἱὸς Ααρων τοῦ ἱερέως καθεσταμένος φυλάσσειν τὰς φυλακὰς τῶν ἁγίων 
32 ܘܪܫܐ ܕܪܫܐ ܕܠܘܝܐ: ܐܠܝܥܙܪ ܒܪܗ ܕܐܗܪܘܢ ܟܗܢܐ: ܕܫܠܝܛ ܥܠ ܢܛܪܝ ܡܛܪܬܐ ܕܩܘܕܫܐ. 
Princeps autem principum Levitarum Eleazar filius Aaron sacerdotis, erit super excubitores custodiæ sanctuarii. 
და მთავარი მთავართა მათ ზედა ლევიტელთა - ელიაზარ, ძე აჰრონისი მღდელისაჲ, დადგინებული ჴუმილვად ჴუმილვასა მას წმიდასა. 32 
32 And Eleazar the son of Aaron the priest shall be chief over the chief of the Levites, and have the oversight of them that keep the charge of the sanctuary. 
לג. לִמְרָרִי מִשְׁפַּחַת הַמַּחְלִי וּמִשְׁפַּחַת הַמּוּשִׁי אֵלֶּה הֵם מִשְׁפְּחֹת מְרָרִי: 
τῷ Μεραρι δῆμος ὁ Μοολι καὶ δῆμος ὁ Μουσι οὗτοί εἰσιν δῆμοι Μεραρι 
33 ܘܕܡܪܪܝ ܫܪܒܬܐ ܕܡܚܠܝ: ܘܫܪܒܬܐ ܕܡܘܫܝ: ܗܠܝܢ ܐܢܘܢ ܫܪܒܬܐ ܕܡܪܪܝ. 
At vero de Merari erunt populi Moholitæ et Musitæ recensiti per nomina sua: 
მერარისი - ტოჰმი მოოლისი და ტომი ომუოსისი. ესე არიან ტომნი მერარისნი აღხილვაჲ იგი მათი 33 
33 Of Merari was the family of the Mahlites, and the family of the Mushites: these are the families of Merari. 
לד. וּפְקֻדֵיהֶם בְּמִסְפַּר כָּל זָכָר מִבֶּן חֹדֶשׁ וָמָעְלָה שֵׁשֶׁת אֲלָפִים וּמָאתָיִם: 
ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν κατὰ ἀριθμόν πᾶν ἀρσενικὸν ἀπὸ μηνιαίου καὶ ἐπάνω ἑξακισχίλιοι καὶ πεντήκοντα 
34 ܘܡܢܝܢܗܘܢ ܒܡܢܝܢܐ: ܕܟܠ ܕܟܪܐ ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܝܪܚܐ ܘܠܥܠ: ܫܬܐ ܐܠܦܝܢ ܘܡܐܬܝܢ. 
omnes generis masculini ab uno mense et supra, sex millia ducenti. 
და რიცხჳ მათი - ყოველი წული თთჳთგანი და უზეშთაესი - ექუს ათას და ხუთას. 34 
34 And those that were numbered of them, according to the number of all the males, from a month old and upward, were six thousand and two hundred. 
לה. וּנְשִׂיא בֵית אָב לְמִשְׁפְּחֹת מְרָרִי צוּרִיאֵל בֶּן אֲבִיחָיִל עַל יֶרֶךְ הַמִּשְׁכָּן יַחֲנוּ צָפֹנָה: 
καὶ ὁ ἄρχων οἴκου πατριῶν τοῦ δήμου τοῦ Μεραρι Σουριηλ υἱὸς Αβιχαιλ ἐκ πλαγίων τῆς σκηνῆς παρεμβαλοῦσιν πρὸς βορρᾶν 
35 ܘܪܫܐ ܕܒܹܝܬ݂ ܐܒܗܐ ܕܫܪܒܬܐ ܕܡܪܪܝ: ܨܘܪܝܐܝܠ ܒܲܪ ܐܒܝܚܠ: ܥܠ ܫܦܘܠܘܗܝ ܕܡܫܟܢܐ ܢܗܘܘܢ ܫܪܝܢ ܡ̣ܢ ܓܪܒܝܐ. 
Princeps eorum Suriel filius Abihaiel: in plaga septentrionali castrametabuntur. 
და მთავარი სახლისა მის მამათაჲსა ტომისა მის მერარისთაჲ - სურიელ, ძე აბიქეაჲსი, გუერდით კარავსა მას დაიბანაკონ ჩრდილოჲთ. 35 
35 And the chief of the house of the father of the families of Merari was Zuriel the son of Abihail: these shall pitch on the side of the tabernacle northward. 
לו. וּפְקֻדַּת מִשְׁמֶרֶת בְּנֵי מְרָרִי קַרְשֵׁי הַמִּשְׁכָּן וּבְרִיחָיו וְעַמֻּדָיו וַאֲדָנָיו וְכָל כֵּלָיו וְכֹל עֲבֹדָתוֹ: 
ἡ ἐπίσκεψις ἡ φυλακὴ υἱῶν Μεραρι τὰς κεφαλίδας τῆς σκηνῆς καὶ τοὺς μοχλοὺς αὐτῆς καὶ τοὺς στύλους αὐτῆς καὶ τὰς βάσεις αὐτῆς καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῶν καὶ τὰ ἔργα αὐτῶν 
36 ܘܫܘܠܛܢܐ ܕܡܛܪܬܐ ܕܒܢܝ ܡܪܪܝ: ܕܦܐ ܕܡܫܟܢܐ: ܘܡܘܟܠܘܗܝ: ܘܩܝܡܘܗܝ: ܘܣܡܟܘܗܝ: ܘܟܠܗܘܢ ܡܐܢܘܗܝ: ܘܟܠܗ ܦܘܠܚܢܗ. 
Erunt sub custodia eorum tabulæ tabernaculi et vectes, et columnæ ac bases earum, et omnia quæ ad cultum hujuscemodi pertinent: 
მსახურებაჲ იგი ძეთა მერარისთაჲ სუეტისთავთა კარვისათა და მოქლონთა მისთა. 36 
36 And under the custody and charge of the sons of Merari shall be the boards of the tabernacle, and the bars thereof, and the pillars thereof, and the sockets thereof, and all the vessels thereof, and all that serveth thereto, 
לז. וְעַמֻּדֵי הֶחָצֵר סָבִיב וְאַדְנֵיהֶם וִיתֵדֹתָם וּמֵיתְרֵיהֶם: 
καὶ τοὺς στύλους τῆς αὐλῆς κύκλῳ καὶ τὰς βάσεις αὐτῶν καὶ τοὺς πασσάλους καὶ τοὺς κάλους αὐτῶν 
37 ܘܥܡܘܕܐ ܕܕܪܬܐ ܟܕ ܚܕܪܝܢ: ܘܛܘܢܒܝܗܘܢ: ܘܣܡܟܝܗܘܢ: ܘܓܠܓܝܗܘܢ. 
columnæque atrii per circuitum cum basibus suis, et paxilli cum funibus. 
და სუეტთა მისთა და ხარისხთა მისთა და ჭურჭელთა მათთა და საქმართა მათთა და სუეტთა ეზოჲსა გარემო და ხარისხთა მისთა, მანათა მათთა და საბელთა მათთაჲ. 37 
37 And the pillars of the court round about, and their sockets, and their pins, and their cords. 
לח. וְהַחֹנִים לִפְנֵי הַמִּשְׁכָּן קֵדְמָה לִפְנֵי אֹהֶל מוֹעֵד מִזְרָחָה משֶׁה וְאַהֲרֹן וּבָנָיו שֹׁמְרִים מִשְׁמֶרֶת הַמִּקְדָּשׁ לְמִשְׁמֶרֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְהַזָּר הַקָּרֵב יוּמָת: 
καὶ οἱ παρεμβάλλοντες κατὰ πρόσωπον τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου ἀπ᾽ ἀνατολῆς Μωυσῆς καὶ Ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ φυλάσσοντες τὰς φυλακὰς τοῦ ἁγίου εἰς τὰς φυλακὰς τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ ὁ ἀλλογενὴς ὁ ἁπτόμενος ἀποθανεῖται 
38 ܘܕܫܪܝܢ ܩܕܡ ܡܫܟܢܐ ܡ̣ܢ ܡܕܢܚܐ: ܩܕܡ ܡܫܟܢ ܙܒܢܐ ܡ̣ܢ ܡܕܢܚܐ: ܡܘܫܐ: ܘܐܗܪܘܢ ܘܒܢܘܗܝ: ܕܢܛܪܝܢ ܡܛܪܬܐ ܕܩܘܕܫܐ ܥܠ ܡܛܪܬܐ ܕܒܢܝ ܝܣܪܝܠ: ܘܢܘܟܪܝܐ ܕܩܪܒ ܢܬܩܛܠ. 
Castrametabuntur ante tabernaculum fœderis, id est, ad orientalem plagam, Moyses et Aaron cum filiis suis, habentes custodiam sanctuarii in medio filiorum Israël. Quisquis alienus accesserit, morietur. 
და რომელთა დაიბანაკონ წინაშე პირსა კარვისა წამებისასა აღმოსავლით, მოსე და აჰრონ და ძენი მისნი ჴუმილვიდენ ჴუმილვასა წმიდასა საჴუმილავსა მას ძეთა ისრაჱლისათასა და სხუაჲ ნათესავი, რომელი შეეხოს, მოკუდეს. 38 
38 But those that encamp before the tabernacle toward the east, even before the tabernacle of the congregation eastward, shall be Moses, and Aaron and his sons, keeping the charge of the sanctuary for the charge of the children of Israel; and the stranger that cometh nigh shall be put to death. 
לט. כָּל פְּקוּדֵי הַלְוִיִּם אֲשֶׁר פָּקַד משֶׁה וְאַהֲרֹן עַל פִּי יְהוָֹה לְמִשְׁפְּחֹתָם כָּל זָכָר מִבֶּן חֹדֶשׁ וָמַעְלָה שְׁנַיִם וְעֶשְׂרִים אָלֶף: 
πᾶσα ἡ ἐπίσκεψις τῶν Λευιτῶν οὓς ἐπεσκέψατο Μωυσῆς καὶ Ααρων διὰ φωνῆς κυρίου κατὰ δήμους αὐτῶν πᾶν ἀρσενικὸν ἀπὸ μηνιαίου καὶ ἐπάνω δύο καὶ εἴκοσι χιλιάδες 
39 ܟܠܗܘܢ ܡܢܝܢܐ ܕܠܘܝܐ ܕܡܢܐ ܡܘܫܐ: ܒܡܠܬ ܦܘܡܗ ܕܡܪܝܐ: ܟܠ ܕܟܪܐ ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܝܪܚܐ ܘܠܥܠ: ܥܣܪܝܢ ܘܬܪܝܢ ܐܠܦܝܢ. 
Omnes Levitæ, quos numeraverunt Moyses et Aaron juxta præceptum Domini per familias suas in genere masculino a mense uno et supra, fuerunt viginti duo millia. 
ყოველი აღხილვაჲ ლევის ძეთაჲ, ვითარ აღიხილნეს მოსე და აჰრონ სიტყჳთა უფლისაჲთა ტომითურთ მათით, ყოველი წული თთჳთგან და უფროჲსით - ოცდაორ ათას. 39 
39 All that were numbered of the Levites, which Moses and Aaron numbered at the commandment of the LORD, throughout their families, all the males from a month old and upward, were twenty and two thousand. 
מ. וַיֹּאמֶר יְהוָֹה אֶל משֶׁה פְּקוֹד כָּל בְּכֹר זָכָר לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל מִבֶּן חֹדֶשׁ וָמָעְלָה וְשָׂא אֵת מִסְפַּר שְׁמֹתָם: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων ἐπίσκεψαι πᾶν πρωτότοκον ἄρσεν τῶν υἱῶν Ισραηλ ἀπὸ μηνιαίου καὶ ἐπάνω καὶ λαβὲ τὸν ἀριθμὸν ἐξ ὀνόματος 
40 ܘܡܠܠ ܡܪܝܐ ܥܡ ܡܘܫܐ: ܘܐܡܪ ܠܗ: ܡܢܝ ܟܠ ܒܘܟܪܐ ܕܟܪܐ ܕܒܢܝ ܝܣܪܝܠ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܝܪܚܐ ܘܠܥܠ. 
Et ait Dominus ad Moysen: Numera primogenitos sexus masculini de filiis Israël ab uno mense et supra, et habebis summam eorum. 
ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: აღიხილე ყოველი პირმშოჲ წული ძეთა ისრაჱლისათაჲ თთჳთგან და უფროჲსი, და მოიღე რიცხჳ მათი სახელით. 40 
40 And the LORD said unto Moses, Number all the firstborn of the males of the children of Israel from a month old and upward, and take the number of their names. 
מא. וְלָקַחְתָּ אֶת הַלְוִיִּם לִי אֲנִי יְהוָֹה תַּחַת כָּל בְּכֹר בִּבְנֵי יִשְׂרָאֵל וְאֵת בֶּהֱמַת הַלְוִיִּם תַּחַת כָּל בְּכוֹר בְּבֶהֱמַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ λήμψῃ τοὺς Λευίτας ἐμοί ἐγὼ κύριος ἀντὶ πάντων τῶν πρωτοτόκων τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ τὰ κτήνη τῶν Λευιτῶν ἀντὶ πάντων τῶν πρωτοτόκων ἐν τοῖς κτήνεσιν τῶν υἱῶν Ισραηλ 
41 ܘܩܒܠ ܡܢܝܢܐ ܕܫܡܗܝܗܘܢ: ܘܬܩܪܒ ܐܢܘܢ ܠܝ ܠܠܘܝܐ: ܐܢܐ ܐ̄ܢܐ ܡܪܝܐ: ܚܠܦ ܟܠܗܘܢ ܒܘܟܪܐ ܕܒܢܝ ܝܣܪܝܠ: ܘܒܥܝܪܐ ܕܠܘܝܐ: ܚܠܦ ܟܠܗܘܢ ܒܘܟܪܐ ܕܒܥܝܪܐ ܕܒܢܝ ܝܣܪܝܠ. 
Tollesque Levitas mihi pro omni primogenito filiorum Israël: ego sum Dominus: et pecora eorum pro universis primogenitis pecorum filiorum Israël. 
და მოიყვანნე ლევიტელნი ჩემდა, მე ვარ უფალი, ყოველთა მათ წილ პირმშოთა ძეთა ისრაჱლისათა და პირუტყუნი ლევიტელთანი ყოველთა მათ პირმშოთა წილ პირუტყუთა მათ ძეთა ისრაჱლისათა. 41 
41 And thou shalt take the Levites for me (I am the LORD) instead of all the firstborn among the children of Israel; and the cattle of the Levites instead of all the firstlings among the cattle of the children of Israel. 
מב. וַיִּפְקֹד משֶׁה כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהוָֹה אֹתוֹ אֶת כָּל בְּכוֹר בִּבְנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἐπεσκέψατο Μωυσῆς ὃν τρόπον ἐνετείλατο κύριος πᾶν πρωτότοκον ἐν τοῖς υἱοῖς Ισραηλ 
42 ܘܡܢܐ ܡܘܫܐ ܐܝܟܢܐ ܕܦܩܕܗ ܡܪܝܐ: ܟܠܗܘܢ ܒܘܟܪܐ ܕܒܢܝ ܝܣܪܝܠ. 
Recensuit Moyses, sicut præceperat Dominus, primogenitos filiorum Israël: 
და აღიხილნა მოსე, ვითარცა უბრძანა მას უფალმან ყოველი პირმშოჲ ძეთა ისრაჱლისათაჲ. 42 
42 And Moses numbered, as the LORD commanded him, all the firstborn among the children of Israel. 
מג. וַיְהִי כָל בְּכוֹר זָכָר בְּמִסְפַּר שֵׁמֹת מִבֶּן חֹדֶשׁ וָמַעְלָה לִפְקֻדֵיהֶם שְׁנַיִם וְעֶשְׂרִים אֶלֶף שְׁלשָׁה וְשִׁבְעִים וּמָאתָיִם: 
καὶ ἐγένοντο πάντα τὰ πρωτότοκα τὰ ἀρσενικὰ κατὰ ἀριθμὸν ἐξ ὀνόματος ἀπὸ μηνιαίου καὶ ἐπάνω ἐκ τῆς ἐπισκέψεως αὐτῶν δύο καὶ εἴκοσι χιλιάδες τρεῖς καὶ ἑβδομήκοντα καὶ διακόσιοι 
43 ܘܗܘܘ ܟܠܗܘܢ ܒܘܟܪܐ ܕܟܪܐ ܒܡܢܝܢܐ ܕܫܡܗܐ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܝܪܚܐ ܘܠܥܠ: ܡܢܝܢܗܘܢ ܥܣܪܝܢ ܘܬܪܝܢ ܐܠܦܝܢ ܘܡܐܬܝܢ ܘܫܒܥܝܢ ܘܬܠܬܐ. 
et fuerunt masculi per nomina sua, a mense uno et supra, viginti duo millia ducenti septuaginta tres. 
და იყო ყოველივე პირმშოჲ ძეთა ისრაჱლისათაჲ წული რიცხჳსაებრ მათისა და სახელებისაებრ მათისა თთჳთგანი და უზეშთაესი რიცხჳსაებრ მათისა ოც ათას და ორასსამეოცდაცხრამეტ. 43 
43 And all the firstborn males by the number of names, from a month old and upward, of those that were numbered of them, were twenty and two thousand two hundred and threescore and thirteen. 
מד. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
44 ܘܡܠܠ ܡܪܝܐ ܥܡ ܡܘܫܐ: ܘܐܡܪ ܠܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: მოიყვანენ 44 
44 And the LORD spake unto Moses, saying, 
מה. קַח אֶת הַלְוִיִּם תַּחַת כָּל בְּכוֹר בִּבְנֵי יִשְׂרָאֵל וְאֶת בֶּהֱמַת הַלְוִיִּם תַּחַת בְּהֶמְתָּם וְהָיוּ לִי הַלְוִיִּם אֲנִי יְהוָֹה: 
λαβὲ τοὺς Λευίτας ἀντὶ πάντων τῶν πρωτοτόκων τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ τὰ κτήνη τῶν Λευιτῶν ἀντὶ τῶν κτηνῶν αὐτῶν καὶ ἔσονται ἐμοὶ οἱ Λευῖται ἐγὼ κύριος 
45 ܩܪܒ ܠܠܘܝܐ ܚܠܦ ܟܠ ܒܘܟܪܐ ܕܒܢܝ ܝܣܪܝܠ: ܘܒܥܝܪܐ ܕܠܘܝܐ ܚܠܦ ܒܥܝܪܗܘܢ: ܘܢܗܘܘܢ ܠܝ ܠܘܝܐ: ܐܢܐ ܐ̄ܢܐ ܡܪܝܐ. 
Tolle Levitas pro primogenitis filiorum Israël, et pecora Levitarum pro pecoribus eorum, eruntque Levitæ mei. Ego sum Dominus. 
ლევიტელნი იგი ყოველთა წილ პირმშოთა ძეთა ისრაჱლისათა და საცხოვარი იგი ლევიტელთაჲ საცხოვართა წილ მათთა. და იყუნედ ჩემდა ლევიტელნი იგი, მე ვარ უფალი. 45 
45 Take the Levites instead of all the firstborn among the children of Israel, and the cattle of the Levites instead of their cattle; and the Levites shall be mine: I am the LORD. 
מו. וְאֵת פְּדוּיֵי הַשְּׁלשָׁה וְהַשִּׁבְעִים וְהַמָּאתָיִם הָעֹדְפִים עַל הַלְוִיִּם מִבְּכוֹר בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ τὰ λύτρα τριῶν καὶ ἑβδομήκοντα καὶ διακοσίων οἱ πλεονάζοντες παρὰ τοὺς Λευίτας ἀπὸ τῶν πρωτοτόκων τῶν υἱῶν Ισραηλ 
46 ܘܦܘܪܩܢܐ ܕܡܐܬܝܢ ܘܫܒܥܝܢ ܘܬܠܬܐ: ܕܝܬܝܪܝܢ ܥܠ ܠܘܝܐ ܒܘܟܪܐ ܕܒܢܝ ܝܣܪܝܠ. 
In pretio autem ducentorum septuaginta trium, qui excedunt numerum Levitarum de primogenitis filiorum Israël, 
და საჴსარი იგი ორასსამეოცდაცამეტისა, რომელნი-იგი ემატნენ ძეთა ლევისთა პირმშოთაგან ძეთა ისრაჱლისათა. 46 
46 And for those that are to be redeemed of the two hundred and threescore and thirteen of the firstborn of the children of Israel, which are more than the Levites; 
מז. וְלָקַחְתָּ חֲמֵשֶׁת חֲמֵשֶׁת שְׁקָלִים לַגֻּלְגֹּלֶת בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ תִּקָּח עֶשְׂרִים גֵּרָה הַשָּׁקֶל: 
καὶ λήμψῃ πέντε σίκλους κατὰ κεφαλήν κατὰ τὸ δίδραχμον τὸ ἅγιον λήμψῃ εἴκοσι ὀβολοὺς τοῦ σίκλου 
47 ܣܒ ܚܡܫܐ ܚܡܫܐ ܡܬܩܠܝܢ ܠܪܫܐ: ܒܡܬܩܠܐ ܕܩܘܕܫܐ: ܣܒ ܥܣܪܝܢ ܡܥܝܢ ܠܡܬܩܠܐ. 
accipies quinque siclos per singula capita ad mensuram sanctuarii (siclus habet viginti obolos): 
და მოიღო ხუთი სასწორი თავად-თავად მსგავსად სასწორისა მის წმიდისა და მოიღო ოცი დანგი სასწორისა მის, 47 
47 Thou shalt even take five shekels apiece by the poll, after the shekel of the sanctuary shalt thou take them: (the shekel is twenty gerahs:) 
מח. וְנָתַתָּה הַכֶּסֶף לְאַהֲרֹן וּלְבָנָיו פְּדוּיֵי הָעֹדְפִים בָּהֶם: 
καὶ δώσεις τὸ ἀργύριον Ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ λύτρα τῶν πλεοναζόντων ἐν αὐτοῖς 
48 ܘܗܒܝܗܝ ܟܣܦܐ ܕܦܘܪܩܢܐ: ܕܐܝܠܝܢ ܕܝܬܝܪܝܢ ܒܗܘܢ: ܠܐܗܪܘܢ ܘܠܒܢܘܗܝ. 
dabisque pecuniam Aaron et filiis ejus pretium eorum qui supra sunt. 
და მივსცე ვეცხლი იგი აჰრონს და ძეთა მისთა საჴსარი უმეტესთაჲ მათ შორის. 48 
48 And thou shalt give the money, wherewith the odd number of them is to be redeemed, unto Aaron and to his sons. 
מט. וַיִּקַּח משֶׁה אֵת כֶּסֶף הַפִּדְיוֹם מֵאֵת הָעֹדְפִים עַל פְּדוּיֵי הַלְוִיִּם: 
καὶ ἔλαβεν Μωυσῆς τὸ ἀργύριον τὰ λύτρα τῶν πλεοναζόντων εἰς τὴν ἐκλύτρωσιν τῶν Λευιτῶν 
49 ܘܢܣܒ ܡܘܫܐ ܟܣܦܐ ܕܦܘܪܩܢܐ ܡ̣ܢ ܗܢܘܢ ܕܝܬܝܪܝܢ ܥܠ ܦܘܪܩܢܐ ܕܠܘܝܐ. 
Tulit igitur Moyses pecuniam eorum, qui fuerant amplius, et quos redemerant a Levitis, 
და მოიღო მოსე ვეცხლი იგი საჴსარი უმეტესთა მათ საჴსრად ლევიტელთა. 49 
49 And Moses took the redemption money of them that were over and above them that were redeemed by the Levites: 
נ. מֵאֵת בְּכוֹר בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לָקַח אֶת הַכָּסֶף חֲמִשָּׁה וְשִׁשִּׁים וּשְׁלשׁ מֵאוֹת וָאֶלֶף בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ: 
παρὰ τῶν πρωτοτόκων τῶν υἱῶν Ισραηλ ἔλαβεν τὸ ἀργύριον χιλίους τριακοσίους ἑξήκοντα πέντε σίκλους κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον 
50 ܡ̣ܢ ܒܘܟܪܐ ܕܒܢܝ ܝܣܪܝܠ: ܘܢܣܒ ܟܣܦܐ ܐܠܦ ܘܬܠܬܡܐܐ ܘܫܬܝܢ ܘܚܡܫܐ ܡܬܩܠܝܢ ܒܡܬܩܠܐ ܕܩܘܕܫܐ. 
pro primogenitis filiorum Israël, mille trecentorum sexaginta quinque siclorum juxta pondus sanctuarii: 
პირმშოთა მათგან ძეთა ისრაჱლისათა, მოიღო ვეცხლი იგი ათას სამასსამეოცდახუთი სასწორი სასწორისაებრ წმიდისა. 50 
50 Of the firstborn of the children of Israel took he the money; a thousand three hundred and threescore and five shekels, after the shekel of the sanctuary: 
נא. וַיִּתֵּן משֶׁה אֶת כֶּסֶף הַפְּדוּיִם לְאַהֲרֹן וּלְבָנָיו עַל פִּי יְהוָֹה כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהוָֹה אֶת משֶׁה: 
καὶ ἔδωκεν Μωυσῆς τὰ λύτρα τῶν πλεοναζόντων Ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ διὰ φωνῆς κυρίου ὃν τρόπον συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ 
51 ܘܝܗ̄ܒ ܡܘܫܐ ܟܣܦܐ ܕܦܘܪܩܢܐ ܠܐܗܪܘܢ ܘܠܒܢܘܗܝ: ܐܝܟ݂ ܡܠܬ ܦܘܡܗ ܕܡܪܝܐ: ܐܝܟܢܐ ܕܦܩܕ ܡܪܝܐ ܠܡܘܫܐ. 
et dedit eam Aaron et filiis ejus juxta verbum quod præceperat sibi Dominus. 
და მისცა მოსე საჴსარი იგი უმეტესთაჲ მათ აჰრონს და ძეთა მისთა სიტყჳთა უფლისაჲთა, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს. 51 
51 And Moses gave the money of them that were redeemed unto Aaron and to his sons, according to the word of the LORD, as the LORD commanded Moses. 
ד 
Δʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܕ. 
Cap. 4 
თავი მეოთხე 
א. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה וְאֶל אַהֲרֹן לֵאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων λέγων 
1 ܘܡܠܠ ܡܪܝܐ ܥܡ ܡܘܫܐ ܘܥܡ ܐܗܪܘܢ: ܘܐܡܪ ܠܗܘܢ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen et Aaron, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და აჰრონს 1 
1 And the LORD spake unto Moses and unto Aaron, saying, 
ב. נָשׂא אֶת רֹאשׁ בְּנֵי קְהָת מִתּוֹךְ בְּנֵי לֵוִי לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם: 
λαβὲ τὸ κεφάλαιον τῶν υἱῶν Κααθ ἐκ μέσου υἱῶν Λευι κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν 
2 ܩܲܒܸ̇ܠܘ ܚܘܼܫܒܵܢܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܩܵܗܵܬ̣ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܠܹܘܝܼ: ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܠܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ. 
Tolle summam filiorum Caath de medio Levitarum per domos et familias suas, 
და ჰრქუა: მოიღე რიცხჳ იგი ძეთა მათ კაათისთაჲ შოვრის ძეთა მათ ლევისთა ტომად-ტომადი მათი და სახლად-სახლადი მამათა მათთაჲ, 2 
2 Take the sum of the sons of Kohath from among the sons of Levi, after their families, by the house of their fathers, 
ג. מִבֶּן שְׁלשִׁים שָׁנָה וָמַעְלָה וְעַד בֶּן חֲמִשִּׁים שָׁנָה כָּל בָּא לַצָּבָא לַעֲשׂוֹת מְלָאכָה בְּאֹהֶל מוֹעֵד: 
ἀπὸ εἴκοσι καὶ πέντε ἐτῶν καὶ ἐπάνω καὶ ἕως πεντήκοντα ἐτῶν πᾶς ὁ εἰσπορευόμενος λειτουργεῖν ποιῆσαι πάντα τὰ ἔργα ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου 
3 ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܬܠܵܬ̣ܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܘܲܠܥܸܠ: ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܒܲܪ ܚܲܡܫܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܟܠ ܕܐܵܬܹܐ ܒܚܲܝܠܵܐ ܠܡܸܥܒܲܕ݂ ܥܒ̣ܵܕ݂ܵܐ ܒܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
a trigesimo anno et supra, usque ad quinquagesimum annum, omnium qui ingrediuntur ut stent et ministrent in tabernaculo fœderis. 
ოცდახუთისა წლისაჲთ და უზეშთაესი ვიდრე ერგასისად წლადმდე ყოველი, რომელი შევიდოდის მსახურებად და საქმედ ყოველსავე მას საქმესა კარვისასა წამებისასა. 3 
3 From thirty years old and upward even until fifty years old, all that enter into the host, to do the work in the tabernacle of the congregation. 
ד. זֹאת עֲבֹדַת בְּנֵי קְהָת בְּאֹהֶל מוֹעֵד קֹדֶשׁ הַקֳּדָשִׁים: 
καὶ ταῦτα τὰ ἔργα τῶν υἱῶν Κααθ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἅγιον τῶν ἁγίων 
4 ܗܵܢܵܘ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܩܵܗܵܬ̣ ܕܲܒ̣ܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܩܕ݂ܘܿܫ ܩܘܼܕ݂ܫܹ̈ܐ. 
Hic est cultus filiorum Caath: tabernaculum fœderis, et Sanctum sanctorum 
და ესე საქმე იყო ძეთა კაათისთაჲ კარავსა მას წამებისასა წმიდა წმიდათა. 4 
4 This shall be the service of the sons of Kohath in the tabernacle of the congregation, about the most holy things: 
ה. וּבָא אַהֲרֹן וּבָנָיו בִּנְסֹעַ הַמַּחֲנֶה וְהוֹרִדוּ אֵת פָּרֹכֶת הַמָּסָךְ וְכִסּוּ בָהּ אֵת אֲרֹן הָעֵדֻת: 
καὶ εἰσελεύσεται Ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ὅταν ἐξαίρῃ ἡ παρεμβολή καὶ καθελοῦσιν τὸ καταπέτασμα τὸ συσκιάζον καὶ κατακαλύψουσιν ἐν αὐτῷ τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου 
5 ܘܢܸܥܘܿܠ ܐܲܗܪܘܿܢ ܘܲܒ̣ܢܵܘ̈ܗܝ ܡܵܐ ܕܫܵܩܠܵܐ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܢܲܚܬ̣ܘܼܢ ܐܲܦܲܝ̈ ܬܲܪܥܵܐ ܕܲܦܪܝܼܣ: ܘܲܢܟܲܣܘܿܢ ܒܹܗ ܩܹܒ̣ܘܿܬ̣ܵܐ ܕܣܵܗܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ. 
ingredientur Aaron et filii ejus, quando movenda sunt castra, et deponent velum quod pendet ante fores, involventque eo arcam testimonii, 
და შევიდეს აჰრონ და ძენი მისნი, რაჟამს აღიძრას ბანაკი იგი და გარდამოჰჴსნენ (!) კრეტსაბმელი იგი, რომელი აგრილობდა და დაჰხურონ მით კიდობანი იგი წამებისაჲ. 5 
5 And when the camp setteth forward, Aaron shall come, and his sons, and they shall take down the covering vail, and cover the ark of testimony with it: 
ו. וְנָתְנוּ עָלָיו כְּסוּי עוֹר תַּחַשׁ וּפָרְשׂוּ בֶגֶד כְּלִיל תְּכֵלֶת מִלְמָעְלָה וְשָׂמוּ בַּדָּיו: 
καὶ ἐπιθήσουσιν ἐπ᾽ αὐτὸ κατακάλυμμα δέρμα ὑακίνθινον καὶ ἐπιβαλοῦσιν ἐπ᾽ αὐτὴν ἱμάτιον ὅλον ὑακίνθινον ἄνωθεν καὶ διεμβαλοῦσιν τοὺς ἀναφορεῖς 
6 ܘܢܸܦ̱ܪܣܘܼܢ ܥܠܹܝܗ̇ ܩܪܵܡܵܐ ܕܡܸܫ̈ܟܹ̇ܐ ܕܣܵܣܓܵܘܢܵܐ: ܘܢܸܦ̱ܪܣܘܼܢ ܢܲܚܬܵܐ ܓܡܝܼܪܵܐ ܕܬܸܟ݂ܠ̱ܬܵܐ ܡ̣ܢ ܠܥܸܠ: ܘܲܢܣܝܼܡܘܼܢ ܩܘܿܦܹ̈ܝܗ̇. 
et operient rursum velamine janthinarum pellium, extendentque desuper pallium totum hyacinthinum, et inducent vectes. 
და დასდვან მას ზედა საბურველი იგი ტყავი, იაკინთონი და დაჰბურონ მას სამოსელი ყოვლად იაკინთონი ზედა კერძო და განუთხინენ აღსაღებელნი იგი. 6 
6 And shall put thereon the covering of badgers' skins, and shall spread over it a cloth wholly of blue, and shall put in the staves thereof. 
ז. וְעַל שֻׁלְחַן הַפָּנִים יִפְרְשׂוּ בֶּגֶד תְּכֵלֶת וְנָתְנוּ עָלָיו אֶת הַקְּעָרֹת וְאֶת הַכַּפֹּת וְאֶת הַמְּנַקִּיֹּת וְאֵת קְשׂוֹת הַנָּסֶךְ וְלֶחֶם הַתָּמִיד עָלָיו יִהְיֶה: 
καὶ ἐπὶ τὴν τράπεζαν τὴν προκειμένην ἐπιβαλοῦσιν ἐπ᾽ αὐτὴν ἱμάτιον ὁλοπόρφυρον καὶ τὰ τρυβλία καὶ τὰς θυίσκας καὶ τοὺς κυάθους καὶ τὰ σπονδεῖα ἐν οἷς σπένδει καὶ οἱ ἄρτοι οἱ διὰ παντὸς ἐπ᾽ αὐτῆς ἔσονται 
7 ܘܥܲܠ ܦܵܬ̣ܘܿܪܵܐ ܕܐܲܦܹ̈ܐ ܢܸܦ̱ܪܣܘܼܢ ܢܲܚܬܵܐ ܕܬܸܟ݂ܠ̱ܬ̣ܵܐ: ܘܢܲܪܡܘܿܢ ܒܹܗ ܡܲܓ̇ܣܹ̈ܐ: ܘܟܲܦܹ̈ܐ: ܘܲܡܢܹܩ̈ܝܵܬ̣ܵܐ: ܘܲܛܪ̈ܘܿܠܹܐ ܕܢܘܼܩܵܝܵܐ: ܘܠܲܚܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐܝܼܬ̣ ܥܠܵܘܗܝ ܢܸܗܘܹܐ. 
Mensam quoque propositionis involvent hyacinthino pallio, et ponent cum ea thuribula et mortariola, cyathos et crateras ad liba fundenda: panes semper in ea erunt: 
და ტაბლასა მას წინაშესა დასდვან მას ზედა ყოვლად ძოწეული სამოსელი, და პინაკები, და ფიალები, და ციცხუები და ტაკუკები, რომლითა-იგი შესწირვიდეს მით და პურნი იგი სამარადისონი მას ზედა იყუნენ. 7 
7 And upon the table of shewbread they shall spread a cloth of blue, and put thereon the dishes, and the spoons, and the bowls, and covers to cover withal: and the continual bread shall be thereon: 
ח. וּפָרְשׂוּ עֲלֵיהֶם בֶּגֶד תּוֹלַעַת שָׁנִי וְכִסּוּ אֹתוֹ בְּמִכְסֵה עוֹר תָּחַשׁ וְשָׂמוּ אֶת בַּדָּיו: 
καὶ ἐπιβαλοῦσιν ἐπ᾽ αὐτὴν ἱμάτιον κόκκινον καὶ καλύψουσιν αὐτὴν καλύμματι δερματίνῳ ὑακινθίνῳ καὶ διεμβαλοῦσιν δι᾽ αὐτῆς τοὺς ἀναφορεῖς 
8 ܘܢܸܦ̱ܪܣܘܼܢ ܥܠܵܘܗܝ ܢܲܚܬܵܐ ܕܲܙܚܘܿܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܲܢܟܲܣܘܿܢܹܗ ܒܲܩܪܵܡܵܐ ܕܡܸܫ̈ܟܹ̇ܐ ܕܣܵܣܓܵܘܢܵܐ: ܘܲܢܣܝܼܡܘܼܢ ܩܘܿܦܵܘ̈ܗܝ. 
extendentque desuper pallium coccineum, quod rursum operient velamento janthinarum pellium, et inducent vectes. 
და დასდვან მას ზედა სამოსელი მეწამული და დაფარონ იგი საბურველითა ტყავითა იაკინთონისაჲთა და განუთხინენ მას აღსაღებელნი იგი. 8 
8 And they shall spread upon them a cloth of scarlet, and cover the same with a covering of badgers' skins, and shall put in the staves thereof. 
ט. וְלָקְחוּ בֶּגֶד תְּכֵלֶת וְכִסּוּ אֶת מְנֹרַת הַמָּאוֹר וְאֶת נֵרֹתֶיהָ וְאֶת מַלְקָחֶיהָ וְאֶת מַחְתֹּתֶיהָ וְאֵת כָּל כְּלֵי שַׁמְנָהּ אֲשֶׁר יְשָׁרְתוּ לָהּ בָּהֶם: 
καὶ λήμψονται ἱμάτιον ὑακίνθινον καὶ καλύψουσιν τὴν λυχνίαν τὴν φωτίζουσαν καὶ τοὺς λύχνους αὐτῆς καὶ τὰς λαβίδας αὐτῆς καὶ τὰς ἐπαρυστρίδας αὐτῆς καὶ πάντα τὰ ἀγγεῖα τοῦ ἐλαίου οἷς λειτουργοῦσιν ἐν αὐτοῖς 
9 ܘܢܸܣܒ̣ܘܿܢ ܢܲܚܬܵܐ ܕܬܸܟ݂ܠ̱ܬܵܐ: ܘܲܢܟܲܣܘܿܢ ܡܢܵܪܬܵܐ ܕܡܲܢ̱ܗܪܵܐ: ܘܲܫܪܵܓܹܝܗ̇ ܘܡܲܠܩ̈ܛܹܝܗ̇: ܘܟܲܦܹ̈ܝܗ̇: ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܡܵܐܢܹ̈ܐ ܕܡܸܫܚܵܐ: ܕܲܡܫܲܡܫܝܼܢ ܠܵܗ̇ ܒܗܘܿܢ. 
Sument et pallium hyacinthinum, quo operient candelabrum cum lucernis et forcipibus suis et emunctoriis et cunctis vasis olei, quæ ad concinnandas lucernas necessaria sunt: 
და მოიღონ სამოსელი იაკინთონი და შეხურონ სასანთლე იგი, რომელ-იგი ჰნათობნ, და ორნი სანთელნი მისნი და მარწუხნი მისნი და მოსაყოფელნი მისნი და ყოველივე ჭურჭერი ზეთისაჲ, რომლითა-იგი ჰმსახურებედ მით. 9 
9 And they shall take a cloth of blue, and cover the candlestick of the light, and his lamps, and his tongs, and his snuffdishes, and all the oil vessels thereof, wherewith they minister unto it: 
י. וְנָתְנוּ אֹתָהּ וְאֶת כָּל כֵּלֶיהָ אֶל מִכְסֵה עוֹר תָּחַשׁ וְנָתְנוּ עַל הַמּוֹט: 
καὶ ἐμβαλοῦσιν αὐτὴν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς εἰς κάλυμμα δερμάτινον ὑακίνθινον καὶ ἐπιθήσουσιν αὐτὴν ἐπ᾽ ἀναφορέων 
10 ܘܢܸܩ̱ܪܡܘܼܢܵܗ̇ ܘܲܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܡܵܐܢܹ̈ܝܗ̇: ܒܲܩܪܵܡܵܐ ܕܡܸܫ̈ܟܹ̇ܐ ܕܣܵܣܓܵܘܢܵܐ: ܘܢܲܪܡܘܿܢ ܥܲܠ ܩܘܿܦܹ̈ܝܗ̇. 
et super omnia ponent operimentum janthinarum pellium, et inducent vectes. 
და შთადვან იგი და ყოველი ჭურჭერი მისი საბურველსა ტყავისა იაკინთონისასა და დადვან იგი აღსაღებელსა მათ ზედა. 10 
10 And they shall put it and all the vessels thereof within a covering of badgers' skins, and shall put it upon a bar. 
יא. וְעַל מִזְבַּח הַזָּהָב יִפְרְשׂוּ בֶּגֶד תְּכֵלֶת וְכִסּוּ אֹתוֹ בְּמִכְסֵה עוֹר תָּחַשׁ וְשָׂמוּ אֶת בַּדָּיו: 
καὶ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν ἐπικαλύψουσιν ἱμάτιον ὑακίνθινον καὶ καλύψουσιν αὐτὸ καλύμματι δερματίνῳ ὑακινθίνῳ καὶ διεμβαλοῦσιν τοὺς ἀναφορεῖς αὐτοῦ 
11 ܘܥܲܠ ܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܢܸܦ̱ܪܣܘܼܢ ܢܲܚܬܵܐ ܓܡܝܼܪܵܐ ܕܬܸܟ݂ܠ̱ܬܵܐ: ܘܲܢܟܲܣܘܿܢܹܗ ܒܲܩܪܵܡܵܐ ܕܡܸܫ̈ܟܹ̇ܐ ܕܣܵܣܓܵܘܢܵܐ: ܘܢܲܪܡܘܿܢ ܩܘܿܦܵܘ̈ܗܝ. 
Necnon et altare aureum involvent hyacinthino vestimento, et extendent desuper operimentum janthinarum pellium, inducentque vectes. 
და საკურთხეველსა მას ზედა ოქროჲსასა დაჰბურონ საბურველი იაკინთონი და დაფარონ იგი ტყავითა იაკინთონისაჲთა და განუთხინენ აღსაღებელნი მისნი. 11 
11 And upon the golden altar they shall spread a cloth of blue, and cover it with a covering of badgers' skins, and shall put to the staves thereof: 
יב. וְלָקְחוּ אֶת כָּל כְּלֵי הַשָּׁרֵת אֲשֶׁר יְשָׁרְתוּ בָם בַּקֹּדֶשׁ וְנָתְנוּ אֶל בֶּגֶד תְּכֵלֶת וְכִסּוּ אוֹתָם בְּמִכְסֵה עוֹר תָּחַשׁ וְנָתְנוּ עַל הַמּוֹט: 
καὶ λήμψονται πάντα τὰ σκεύη τὰ λειτουργικά ὅσα λειτουργοῦσιν ἐν αὐτοῖς ἐν τοῖς ἁγίοις καὶ ἐμβαλοῦσιν εἰς ἱμάτιον ὑακίνθινον καὶ καλύψουσιν αὐτὰ καλύμματι δερματίνῳ ὑακινθίνῳ καὶ ἐπιθήσουσιν ἐπὶ ἀναφορεῖς 
12 ܘܢܸܣܒ̣ܘܼܢ ܟܠܗܘܿܢ ܡܵܐܢܹ̈ܐ ܕܬܸܫܡܸܫܬܵܐ ܕܲܡܫܲܡܫܝܼܢ ܒܗܘܿܢ ܒܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܘܢܲܪܡܘܿܢ ܐܸܢܘܿܢ ܒܢܲܚܬܵܐ ܕܬܸܟ݂ܠ̱ܬܵܐ: ܘܲܢܟܲܣܘܿܢ ܐܸܢܘܿܢ ܒܲܟ݂ܣܵܝܵܐ ܕܡܸܫ̈ܟܹ̇ܐ ܕܣܵܣܓܵܘܢܵܐ: ܘܢܲܪܡܘܿܢ ܥܲܠ ܩܘܿܦܹ̈ܐ. 
Omnia vasa, quibus ministratur in sanctuario, involvent hyacinthino pallio, et extendent desuper operimentum janthinarum pellium, inducentque vectes. 
და მოიღონ ყოველი ჭურჭერი სამსახურებელი, რომლითა ჰმსახურებდეს მით სიწმიდეთა შინა და შთადვან იგი სამოსელსა იაკინთონსა და დაფარონ იგი საბურველითა ტყავისა იაკინთონისაჲთა. 12 
12 And they shall take all the instruments of ministry, wherewith they minister in the sanctuary, and put them in a cloth of blue, and cover them with a covering of badgers' skins, and shall put them on a bar: 
יג. וְדִשְּׁנוּ אֶת הַמִּזְבֵּחַ וּפָרְשׂוּ עָלָיו בֶּגֶד אַרְגָּמָן: 
καὶ τὸν καλυπτῆρα ἐπιθήσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐπικαλύψουσιν ἐπ᾽ αὐτὸ ἱμάτιον ὁλοπόρφυρον 
13 ܘܢܲܦ̱ܪܩܘܼܢܹܗ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ: ܘܢܸܦ̱ܪܣܘܼܢ ܥܠܵܘܗܝ ܢܲܚܬܵܐ ܕܐܲܪܓ̇ܘܵܢܵܐ. 
Sed et altare mundabunt cinere, et involvent illud purpureo vestimento, 
და დადვან აღსაღებელთა მათ ზედა და საბურველი იგი დაჰბურონ საკურთხეველსა მას და დასდვან მას სამოსელი ყოვლად ძოწეული. 13 
13 And they shall take away the ashes from the altar, and spread a purple cloth thereon: 
יד. וְנָתְנוּ עָלָיו אֶת כָּל כֵּלָיו אֲשֶׁר יְשָׁרְתוּ עָלָיו בָּהֶם אֶת הַמַּחְתֹּת אֶת הַמִּזְלָגֹת וְאֶת הַיָּעִים וְאֶת הַמִּזְרָקֹת כֹּל כְּלֵי הַמִּזְבֵּחַ וּפָרְשׂוּ עָלָיו כְּסוּי עוֹר תַּחַשׁ וְשָׂמוּ בַדָּיו: 
καὶ ἐπιθήσουσιν ἐπ᾽ αὐτὸ πάντα τὰ σκεύη ὅσοις λειτουργοῦσιν ἐπ᾽ αὐτὸ ἐν αὐτοῖς καὶ τὰ πυρεῖα καὶ τὰς κρεάγρας καὶ τὰς φιάλας καὶ τὸν καλυπτῆρα καὶ πάντα τὰ σκεύη τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἐπιβαλοῦσιν ἐπ᾽ αὐτὸ κάλυμμα δερμάτινον ὑακίνθινον καὶ διεμβαλοῦσιν τοὺς ἀναφορεῖς αὐτοῦ καὶ λήμψονται ἱμάτιον πορφυροῦν καὶ συγκαλύψουσιν τὸν λουτῆρα καὶ τὴν βάσιν αὐτοῦ καὶ ἐμβαλοῦσιν αὐτὰ εἰς κάλυμμα δερμάτινον ὑακίνθινον καὶ ἐπιθήσουσιν ἐπὶ ἀναφορεῖς 
14 ܘܢܲܪܡܘܿܢ ܥܲܡܹܗ ܟܠܗܘܿܢ ܡܵܐܢܵܘ̈ܗܝ ܕܲܡܫܲܡܫܝܼܢ ܒܗܘܿܢ ܥܠܵܘܗܝ. ܦܝܼܪ̈ܡܹܐ: ܘܡܲܫ̈ܠܵܘܵܬ̣ܵܐ: ܘܡܲܓ̣ܪ̈ܘܼܦܝܵܬ̣ܵܐ: ܘܫܵܚܠܹ̈ܐ: ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܡܵܐܢܹ̈ܐ ܕܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ. ܘܢܸܦ̱ܪܣܘܼܢ ܥܠܵܘܗܝ ܩܪܵܡܵܐ ܕܡܸܫ̈ܟܹ̇ܐ ܕܣܵܣܓܵܘܢܵܐ: ܘܢܲܪܡܘܿܢ ܩܘܿܦܵܘ̈ܗܝ. 
ponentque cum eo omnia vasa, quibus in ministerio ejus utuntur, id est, ignium receptacula, fuscinulas ac tridentes, uncinos et batilla. Cuncta vasa altaris operient simul velamine janthinarum pellium, et inducent vectes. 
და დაასხან მას ყოველი ჭურჭერი, რომლითა-იგი ჰმსახურებდენ მით, საცეცხურები იგი, და ფუცხუები, და ფიალები იგი, და საბურველი იგი და ყოველივე ჭურჭერი საკურთხეველისაჲ და დადვან მას ზედა საბურველი ტყავი იაკინთონი და განუთხინენ მას აღსაღებელნი მისნი. 14 
14 And they shall put upon it all the vessels thereof, wherewith they minister about it, even the censers, the fleshhooks, and the shovels, and the basons, all the vessels of the altar; and they shall spread upon it a covering of badgers' skins, and put to the staves of it. 
טו. וְכִלָּה אַהֲרֹן וּבָנָיו לְכַסֹּת אֶת הַקֹּדֶשׁ וְאֶת כָּל כְּלֵי הַקֹּדֶשׁ בִּנְסֹעַ הַמַּחֲנֶה וְאַחֲרֵי כֵן יָבֹאוּ בְנֵי קְהָת לָשֵׂאת וְלֹא יִגְּעוּ אֶל הַקֹּדֶשׁ וָמֵתוּ אֵלֶּה מַשָּׂא בְנֵי קְהָת בְּאֹהֶל מוֹעֵד: 
καὶ συντελέσουσιν Ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καλύπτοντες τὰ ἅγια καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ ἅγια ἐν τῷ ἐξαίρειν τὴν παρεμβολήν καὶ μετὰ ταῦτα εἰσελεύσονται υἱοὶ Κααθ αἴρειν καὶ οὐχ ἅψονται τῶν ἁγίων ἵνα μὴ ἀποθάνωσιν ταῦτα ἀροῦσιν οἱ υἱοὶ Κααθ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου 
15 ܘܡܵܐ ܕܫܲܠܸܡܘ ܐܲܗܪܘܿܢ ܘܲܒ̣ܢܵܘ̈ܗܝ ܠܲܡܟܲܣܵܝܘܼ ܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܡܵܐܢܹ̈ܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܡܵܐ ܕܫܵܩܠܵܐ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܗܵܝܕܹ̇ܝܢ ܢܸܥܠܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܩܵܗܵܬ̣ ܠܡܸܫܩܲܠ: ܕܠܵܐ ܢܸܩ̱ܪܒ̣ܘܼܢ ܠܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܘܲܢܡܘܼܬ̣ܘܼܢ: ܗܵܠܹܝܢ ܐܸܢܘܿܢ ܡܲܫܩܠܵܢܹ̈ܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܩܵܗܵܬ̣ ܕܲܒ̣ܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܐ 
Cumque involverint Aaron et filii ejus sanctuarium et omnia vasa ejus in commotione castrorum, tunc intrabunt filii Caath ut portent involuta: et non tangent vasa sanctuarii, ne moriantur. Ista sunt onera filiorum Caath in tabernaculo fœderis: 
და მოიღონ სამოსელი ძოწეული და შეხურონ ემბაზსა მას და ხარისხთა მათ მისთა, და შთადგან იგი საბურველსა ტყავისა იაკინთოსა და დადგან იგი აღსაღებელთა მათ და აღასრულონ აჰრონ და ძეთა მისთა დაბურვაჲ იგი სიწმიდისაჲ მის და ყოველივე ჭურჭერი წმიდა ტრვასა მას ბანაკისასა და ამისა შემდგომად შევიდენ ძენი კაათისნი აღებად და არა შეეხნენ სიწმიდეთა მათ, რათა არა მოწყდენ. ესე აღიღოდიან ძეთა კაათისთა კარავსა მის საწამებელისასა. 15 
15 And when Aaron and his sons have made an end of covering the sanctuary, and all the vessels of the sanctuary, as the camp is to set forward; after that, the sons of Kohath shall come to bear it: but they shall not touch any holy thing, lest they die. These things are the burden of the sons of Kohath in the tabernacle of the congregation. 
טז. וּפְקֻדַּת אֶלְעָזָר בֶּן אַהֲרֹן הַכֹּהֵן שֶׁמֶן הַמָּאוֹר וּקְטֹרֶת הַסַּמִּים וּמִנְחַת הַתָּמִיד וְשֶׁמֶן הַמִּשְׁחָה פְּקֻדַּת כָּל הַמִּשְׁכָּן וְכָל אֲשֶׁר בּוֹ בְּקֹדֶשׁ וּבְכֵלָיו: 
ἐπίσκοπος Ελεαζαρ υἱὸς Ααρων τοῦ ἱερέως τὸ ἔλαιον τοῦ φωτὸς καὶ τὸ θυμίαμα τῆς συνθέσεως καὶ ἡ θυσία ἡ καθ᾽ ἡμέραν καὶ τὸ ἔλαιον τῆς χρίσεως ἡ ἐπισκοπὴ ὅλης τῆς σκηνῆς καὶ ὅσα ἐστὶν ἐν αὐτῇ ἐν τῷ ἁγίῳ ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις 
16 ܘܫܘܼܠܛܵܢܹܗ ܕܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܒܪܹܗ ܕܐܲܗܪܘܿܢ ܟܵܗܢܵܐ: ܡ̣ܢ ܡܸܫܚܵܐ ܕܡܲܢ̱ܗܪܝܼܢ: ܘܥܸܛܪܵܐ ܕܒܸܣܡܹ̈ܐ: ܘܲܣܡܝܼܕ݂ܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐ: ܘܡܸܫܚܵܐ ܕܲܡܫܝܼܚܘܼܬ̣ܵܐ: ܫܲܠܝܼܛ ܥܲܠ ܟܠܹܗ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܘܥܲܠ ܟܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܐܝܼܬ̣ ܒܹܗ: ܘܲܒ̣ܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܘܲܒ̣ܡܵܐܢܵܘ̈ܗܝ. 
super quos erit Eleazar filius Aaron sacerdotis, ad cujus curam pertinet oleum ad concinnandas lucernas, et compositionis incensum, et sacrificium, quod semper offertur, et oleum unctionis, et quidquid ad cultum tabernaculi pertinet, omniumque vasorum, quæ in sanctuario sunt. 
და მოღუაწემან ელიაზარ, ძემან აჰრონის მღდელისამან, ზეთი იგი სანთლისა და საკუმეველი იგი შეზავებული და შესაწირავი იგი დღითი დღედი, და ზეთი იგი ცხებისაჲ და საღუაწოჲ იგი ყოველი კარვისაჲ მის, და რაოდენი არს სიწმიდესა მას შინა, და ყოველივე საქმარი მისი. 16 
16 And to the office of Eleazar the son of Aaron the priest pertaineth the oil for the light, and the sweet incense, and the daily meat offering, and the anointing oil, and the oversight of all the tabernacle, and of all that therein is, in the sanctuary, and in the vessels thereof. 
יז. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה וְאֶל אַהֲרֹן לֵאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων λέγων 
17 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܡܘܼܫܹܐ ܘܥܲܡ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen et Aaron, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და აჰრონს და ჰრქუა: 17 
17 And the LORD spake unto Moses and unto Aaron saying, 
יח. אַל תַּכְרִיתוּ אֶת שֵׁבֶט מִשְׁפְּחֹת הַקְּהָתִי מִתּוֹךְ הַלְוִיִּם: 
μὴ ὀλεθρεύσητε τῆς φυλῆς τὸν δῆμον τὸν Κααθ ἐκ μέσου τῶν Λευιτῶν 
18 ܠܵܐ ܬܵܘܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܩܵܗܵܬ̣ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܠܹܘܵܝܹ̈ܐ. 
Nolite perdere populum Caath de medio Levitarum: 
ნუ მოსრავთ ნათესავსა გუნდისა მის კაათისსა შორის ლევიტელთა, ესრეთ ყავთ მათა მიმართ და ცხონდენ და არა მოწყდენ, 18 
18 Cut ye not off the tribe of the families of the Kohathites from among the Levites: 
יט. וְזֹאת עֲשׂוּ לָהֶם וְחָיוּ וְלֹא יָמֻתוּ בְּגִשְׁתָּם אֶת קֹדֶשׁ הַקֳּדָשִׁים אַהֲרֹן וּבָנָיו יָבֹאוּ וְשָׂמוּ אוֹתָם אִישׁ אִישׁ עַל עֲבֹדָתוֹ וְאֶל מַשָּׂאוֹ: 
τοῦτο ποιήσατε αὐτοῖς καὶ ζήσονται καὶ οὐ μὴ ἀποθάνωσιν προσπορευομένων αὐτῶν πρὸς τὰ ἅγια τῶν ἁγίων Ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ προσπορευέσθωσαν καὶ καταστήσουσιν αὐτοὺς ἕκαστον κατὰ τὴν ἀναφορὰν αὐτοῦ 
19 ܐܸܠܵܐ ܗܵܕܹܐ ܥܒܸܕ݂ܘ ܠܗܘܿܢ ܘܢܸܚܘܿܢ: ܕܠܵܐ ܢܡܘܼܬ̣ܘܼܢ: ܡܵܐ ܕܥܵܐܠܝܼܢ ܠܲܩܕ݂ܘܿܫ ܩܘܼܕ݂ܫܹ̈ܐ: ܐܲܗܪܘܿܢ ܘܲܒ̣ܢܵܘ̈ܗܝ ܢܸܥܠܘܿܢ: ܘܢܲܫ̱ܠܛܘܼܢ ܐܸܢܘܿܢ ܐ̄ܢܵܫ ܐ̄ܢܵܫ ܥܲܠ ܦܘܼܠܚܵܢܹܗ: ܘܥܲܠ ܡܲܫܩܠܵܢܹܗ. 
sed hoc facite eis, ut vivant, et non moriantur, si tetigerint Sancta sanctorum. Aaron et filii ejus intrabunt, ipsique disponent opera singulorum, et divident quid portare quis debeat. 
მო-რაჲ-ვიდოდიან იგინი წმიდასა მას წმიდათასა, აჰრონ და ძენი მსნი შევიდენ და დაადგინონ კაცად-კაცადი მათი მსგავსად აღსაღებელისა მათისა. 19 
19 But thus do unto them, that they may live, and not die, when they approach unto the most holy things: Aaron and his sons shall go in, and appoint them every one to his service and to his burden: 
כ. וְלֹא יָבֹאוּ לִרְאוֹת כְּבַלַּע אֶת הַקֹּדֶשׁ וָמֵתוּ: 
καὶ οὐ μὴ εἰσέλθωσιν ἰδεῖν ἐξάπινα τὰ ἅγια καὶ ἀποθανοῦνται 
20 ܘܠܵܐ ܢܸܥܠܘܿܢ ܠܡܸܚܙܵܐ ܟܲܕ݂ ܡܸܬ̣ܟܲܣܸܐ ܩܘܼܕܪܫܵܐ: ܕܠܵܐ ܢܡܘܼܬ̣ܘܼܢ. 
Alii nulla curiositate videant quæ sunt in sanctuario priusquam involvantur, alioquin morientur. 
და არა შევიდენ იგინი ხილვად მეყსეულად წმიდასა მას წმიდათასა, რათა არა მოწყდენ. 20 
20 But they shall not go in to see when the holy things are covered, lest they die. 
כא. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
21 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: მოიყვანენ თავად-თავად 21 
21 And the LORD spake unto Moses, saying, 
כב. נָשׂא אֶת רֹאשׁ בְּנֵי גֵרְשׁוֹן גַּם הֵם לְבֵית אֲבֹתָם לְמִשְׁפְּחֹתָם: 
λαβὲ τὴν ἀρχὴν τῶν υἱῶν Γεδσων καὶ τούτους κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν 
22 ܩܲܒܸ̇ܠ ܚܘܼܫܵܒܵܢܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܸܪܫܘܿܢ: ܐܵܦ ܕܝܼܠܗܘܿܢ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܠܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ. 
Tolle summam etiam filiorum Gerson per domos ac familias et cognationes suas, 
ძენი გეთსონისნი და ამათი სახლად-სახლად მამათა მათთაჲ, ტომად-ტომადი მათი 22 
22 Take also the sum of the sons of Gershon, throughout the houses of their fathers, by their families; 
כג. מִבֶּן שְׁלשִׁים שָׁנָה וָמַעְלָה עַד בֶּן חֲמִשִּׁים שָׁנָה תִּפְקֹד אוֹתָם כָּל הַבָּא לִצְבֹא צָבָא לַעֲבֹד עֲבֹדָה בְּאֹהֶל מוֹעֵד: 
ἀπὸ πεντεκαιεικοσαετοῦς καὶ ἐπάνω ἕως πεντηκονταετοῦς ἐπίσκεψαι αὐτούς πᾶς ὁ εἰσπορευόμενος λειτουργεῖν καὶ ποιεῖν τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου 
23 ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܬܠܵܬ̣ܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܘܲܠܥܸܠ: ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܒܲܪ ܚܲܡܫܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܬܸܡܢܹܐ ܐܸܢܘܿܢ: ܟܠ ܕܐܵܬܵܐ ܠܡܸܬ̣ܚܲܝܵܠܘܼ ܒܚܲܝܠܵܐ: ܘܲܠܡܸܦܠܲܚ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܒܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
a triginta annis et supra, usque ad annos quinquaginta. Numera omnes qui ingrediuntur et ministrant in tabernaculo fœderis. 
ოცდახუთისა წლისაჲთგან და უზეშთაესი ვიდრე ერგასისად წლადმდე და აღიხილენ იგინი ყოველი, რომელი შევიდოდის მსახურებად და საქმედ-საქმესა თჳსსა კარავსა მას შინა წამებისასა. 23 
23 From thirty years old and upward until fifty years old shalt thou number them; all that enter in to perform the service, to do the work in the tabernacle of the congregation. 
כד. זֹאת עֲבֹדַת מִשְׁפְּחֹת הַגֵּרְשֻׁנִּי לַעֲבֹד וּלְמַשָּׂא: 
αὕτη ἡ λειτουργία τοῦ δήμου τοῦ Γεδσων λειτουργεῖν καὶ αἴρειν 
24 ܗܵܢܵܘ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܓܸܪܫܘܿܢ ܠܡܸܦܠܲܚ: ܘܲܠܡܸܫܩܲܠ. 
Hoc est officium familiæ Gersonitarum, 
ესე არს მსახურებაჲ ტომისა გეთსონისი მსახურებად. 24 
24 This is the service of the families of the Gershonites, to serve, and for burdens: 
כה. וְנָשְׂאוּ אֶת יְרִיעֹת הַמִּשְׁכָּן וְאֶת אֹהֶל מוֹעֵד מִכְסֵהוּ וּמִכְסֵה הַתַּחַשׁ אֲשֶׁר עָלָיו מִלְמָעְלָה וְאֶת מָסַךְ פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד: 
καὶ ἀρεῖ τὰς δέρρεις τῆς σκηνῆς καὶ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ κάλυμμα αὐτῆς καὶ τὸ κάλυμμα τὸ ὑακίνθινον τὸ ὂν ἐπ᾽ αὐτῆς ἄνωθεν καὶ τὸ κάλυμμα τῆς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 
25 ܢܸܫܩܠܘܼܢ ܝܵܪ̈ܝܼܥܵܬ̣ܵܐ ܕܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܘܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ. ܘܐܲܦܲܝ̈ ܬܲܪܥܹܗ: ܘܲܦܪܵܣܵܐ ܕܣܵܣܓܵܘܢܵܐ ܕܐܝܼܬ̣ ܥܠܵܘܗܝ ܡ̣ܢ ܠܥܸܠ: ܘܐܲܦܲܝ̈ ܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
ut portent cortinas tabernaculi et tectum fœderis, operimentum aliud, et super omnia velamen janthinum tentoriumque quod pendet in introitu tabernaculi fœderis, 
და აღებად აღსაღებელსა მაშკები კარვისა მის და კარავი იგი წამებისაჲ და საბურველი იგი მისი და შესახურველი იგი იაკინთონი, რომელ არს ზედა კერძო მისსა და საბურველი იგი კარვისა საწამებელისაჲ. 25 
25 And they shall bear the curtains of the tabernacle, and the tabernacle of the congregation, his covering, and the covering of the badgers' skins that is above upon it, and the hanging for the door of the tabernacle of the congregation, 
כו. וְאֵת קַלְעֵי הֶחָצֵר וְאֶת מָסַךְ פֶּתַח שַׁעַר הֶחָצֵר אֲשֶׁר עַל הַמִּשְׁכָּן וְעַל הַמִּזְבֵּחַ סָבִיב וְאֵת מֵיתְרֵיהֶם וְאֶת כָּל כְּלֵי עֲבֹדָתָם וְאֵת כָּל אֲשֶׁר יֵעָשֶׂה לָהֶם וְעָבָדוּ: 
καὶ τὰ ἱστία τῆς αὐλῆς ὅσα ἐπὶ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ τὰ περισσὰ καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ λειτουργικά ὅσα λειτουργοῦσιν ἐν αὐτοῖς ποιήσουσιν 
26 ܘܓ̣ܵܠ̈ܓܹ̇ܐ ܕܕ݂ܵܪܬܵܐ: ܘܲܦܪܵܣܵܐ ܕܡܲܥܠܵܢܵܐ ܕܬܲܪܥܵܐ ܕܕ݂ܵܪܬܵܐ: ܕܥܲܠ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܘܥܲܠ ܡܲܕ݂ܒܚܵܐ ܟܲܕ݂ ܚܵܕܲܪ: ܘܛܘܼܢܒܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܡܵܐܢܹ̈ܐ ܕܦܘܼܠܚܵܢܗܘܿܢ: ܟܠ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܥܵܒ̣ܕ̇ܝܼܢ ܘܦܵܠܚܝܼܢ. 
cortinas atrii, et velum in introitu quod est ante tabernaculum. Omnia quæ ad altare pertinent, funiculos, et vasa ministerii, 
და კარვის ძელები იგი ეზოჲსაჲ მის, და რაოდენი არს კარვისა მის საწამებელისაჲ და მეტი იგი, და ყოველი ჭურჭერი სამსახურებელი, რაოდენთა-იგი ჰმსახურებდენ მას შინა. 26 
26 And the hangings of the court, and the hanging for the door of the gate of the court, which is by the tabernacle and by the altar round about, and their cords, and all the instruments of their service, and all that is made for them: so shall they serve. 
כז. עַל פִּי אַהֲרֹן וּבָנָיו תִּהְיֶה כָּל עֲבֹדַת בְּנֵי הַגֵּרְשֻׁנִּי לְכָל מַשָּׂאָם וּלְכֹל עֲבֹדָתָם וּפְקַדְתֶּם עֲלֵהֶם בְּמִשְׁמֶרֶת אֵת כָּל מַשָּׂאָם: 
κατὰ στόμα Ααρων καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ ἔσται ἡ λειτουργία τῶν υἱῶν Γεδσων κατὰ πάσας τὰς λειτουργίας αὐτῶν καὶ κατὰ πάντα τὰ ἀρτὰ δι᾽ αὐτῶν καὶ ἐπισκέψῃ αὐτοὺς ἐξ ὀνομάτων πάντα τὰ ἀρτὰ ὑπ᾽ αὐτῶν 
27 ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܐܲܗܪܘܿܢ ܘܕܲܒ̣ܢܵܘ̈ܗܝ ܢܸܗܘܹܐ ܟܠܹܗ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܸܪܫܘܿܢ: ܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܫܩܘܼܠܬ̇ܗܘܿܢ: ܘܲܠܟ݂ܠܹܗ ܦܘܼܠܚܵܢܗܘܿܢ. ܘܬܲܫ̱ܠܛܘܼܢ ܥܠܲܝܗܘܿܢ ܡܲܛܲܪܬܵܐ ܥܲܠ ܟܠܵܗ̇ ܫܩܘܼܠܬ̇ܗܘܿܢ. 
jubente Aaron et filiis ejus, portabunt filii Gerson: et scient singuli cui debeant oneri mancipari. 
ყონ იგი წინაშე პირსა აჰრონისა და ძეთა მისთა, იყოს მსახურებაჲ იგი ძეთა გეთსონისთაჲ ყოვლისა მისებრ საქმისა მათისა, და აღიხილენით იგინი სახელად-სახელად ყოველივე აღსაღებელი მათგან. 27 
27 At the appointment of Aaron and his sons shall be all the service of the sons of the Gershonites, in all their burdens, and in all their service: and ye shall appoint unto them in charge all their burdens. 
כח. זֹאת עֲבֹדַת מִשְׁפְּחֹת בְּנֵי הַגֵּרְשֻׁנִּי בְּאֹהֶל מוֹעֵד וּמִשְׁמַרְתָּם בְּיַד אִיתָמָר בֶּן אַהֲרֹן הַכֹּהֵן: 
αὕτη ἡ λειτουργία τῶν υἱῶν Γεδσων ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου καὶ ἡ φυλακὴ αὐτῶν ἐν χειρὶ Ιθαμαρ τοῦ υἱοῦ Ααρων τοῦ ἱερέως 
28 ܗܵܢܵܘ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܸܪܫܘܿܢ ܕܲܒ̣ܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܡܲܛܲܪܬ̇ܗܘܿܢ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܐܝܼܬ̣ܡܵܪ ܒܪܹܗ ܕܐܲܗܪܘܿܢ ܟܵܗܢܵܐ. 
Hic est cultus familiæ Gersonitarum in tabernaculo fœderis, eruntque sub manu Ithamar filii Aaron sacerdotis. 
ესე არს მსახურებაჲ ძეთა გეთსონისთაჲ კარავსა მას შინა წამებისასა და ჴუმილვაჲ იგი მათი ჴელითა ითამარისითა ძისა აჰრონის მღდელისაჲთა. 28 
28 This is the service of the families of the sons of Gershon in the tabernacle of the congregation: and their charge shall be under the hand of Ithamar the son of Aaron the priest. 
כט. בְּנֵי מְרָרִי לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם תִּפְקֹד אֹתָם: 
υἱοὶ Μεραρι κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν ἐπισκέψασθε αὐτούς 
29 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܡܪܵܪܝܼ ܠܫܲܪܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܠܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ ܬܸܡܢܹܐ ܐܸܢܘܿܢ. 
Filios quoque Merari per familias et domos patrum suorum recensebis, 
ძენი მერარისნი ტომად-ტომადი მათი და სახლად-სახლადი მამათა მათთაჲ აღიხილნეთ იგინი. 29 
29 As for the sons of Merari, thou shalt number them after their families, by the house of their fathers; 
ל. מִבֶּן שְׁלשִׁים שָׁנָה וָמַעְלָה וְעַד בֶּן חֲמִשִּׁים שָׁנָה תִּפְקְדֵם כָּל הַבָּא לַצָּבָא לַעֲבֹד אֶת עֲבֹדַת אֹהֶל מוֹעֵד: 
ἀπὸ πεντεκαιεικοσαετοῦς καὶ ἐπάνω ἕως πεντηκονταετοῦς ἐπισκέψασθε αὐτούς πᾶς ὁ εἰσπορευόμενος λειτουργεῖν τὰ ἔργα τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 
30 ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܬܠܵܬ̣ܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܘܲܠܥܸܠ: ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܒܲܪ ܚܲܡܫܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܬܸܡܢܹܐ ܐܸܢܘܿܢ: ܟܠ ܕܐܵܬܹ̇ܐ ܠܡܸܬ̣ܚܲܝܵܠܘܼ ܒܚܲܝܠܵܐ: ܘܲܠܡܸܦܠܲܚ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܒܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
a triginta annis et supra, usque ad annos quinquaginta, omnes qui ingrediuntur ad officium ministerii sui et cultum fœderis testimonii. 
ოცდახუთისა წლისაჲთგანი და უზეშთაესი ვიდრე ერგასისა წლადმდე ყოველი, რომელი შევიდოდის მსახურებად და საქმედ კარავსა მას წამებისასა. 30 
30 From thirty years old and upward even unto fifty years old shalt thou number them, every one that entereth into the service, to do the work of the tabernacle of the congregation. 
לא. וְזֹאת מִשְׁמֶרֶת מַשָּׂאָם לְכָל עֲבֹדָתָם בְּאֹהֶל מוֹעֵד קַרְשֵׁי הַמִּשְׁכָּן וּבְרִיחָיו וְעַמּוּדָיו וַאֲדָנָיו: 
καὶ ταῦτα τὰ φυλάγματα τῶν αἰρομένων ὑπ᾽ αὐτῶν κατὰ πάντα τὰ ἔργα αὐτῶν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου τὰς κεφαλίδας τῆς σκηνῆς καὶ τοὺς μοχλοὺς καὶ τοὺς στύλους αὐτῆς καὶ τὰς βάσεις αὐτῆς καὶ τὸ κατακάλυμμα καὶ αἱ βάσεις αὐτῶν καὶ οἱ στύλοι αὐτῶν καὶ τὸ κατακάλυμμα τῆς θύρας τῆς σκηνῆς 
31 ܘܗܵܕܲܐ ܗ̄ܝ̣ ܡܲܛܲܪܬܵܐ ܕܲܫܩܘܼܠܬ̇ܗܘܿܢ: ܘܲܕ݂ܟ݂ܠܹܗ ܦܘܼܠܚܵܢܗܘܿܢ ܒܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܕܲܦܵܘ̈ܗܝ ܕܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܘܡܘܼܟ݂ܠܵܘ̈ܗܝ: ܘܥܲܡܘܼܕ݂ܵܘ̈ܗܝ: ܘܣܵܡܟܵܘ̈ܗܝ. 
Hæc sunt onera eorum: portabunt tabulas tabernaculi et vectes ejus, columnas ac bases earum, 
და ესე არს საცავი აღსაღებელი მათ მიერ ყოვლისავე მისებრ საქმისა მათისა კარავსა მას შინა წამებისა, სუეტისთავნი იგი კარვისანი და მოქლონები იგი და სუეტები იგი და ხარისხები მისი გარდასაბურველი და ხარისხები მათი და სუეტები იგი მათი და საბურველი იგი კარისა მის კარვისაჲ. 31 
31 And this is the charge of their burden, according to all their service in the tabernacle of the congregation; the boards of the tabernacle, and the bars thereof, and the pillars thereof, and sockets thereof, 
לב. וְעַמּוּדֵי הֶחָצֵר סָבִיב וְאַדְנֵיהֶם וִיתֵדֹתָם וּמֵיתְרֵיהֶם לְכָל כְּלֵיהֶם וּלְכֹל עֲבֹדָתָם וּבְשֵׁמֹת תִּפְקְדוּ אֶת כְּלֵי מִשְׁמֶרֶת מַשָּׂאָם: 
καὶ τοὺς στύλους τῆς αὐλῆς κύκλῳ καὶ αἱ βάσεις αὐτῶν καὶ τοὺς στύλους τοῦ καταπετάσματος τῆς πύλης τῆς αὐλῆς καὶ τὰς βάσεις αὐτῶν καὶ τοὺς πασσάλους αὐτῶν καὶ τοὺς κάλους αὐτῶν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῶν καὶ πάντα τὰ λειτουργήματα αὐτῶν ἐξ ὀνομάτων ἐπισκέψασθε αὐτοὺς καὶ πάντα τὰ σκεύη τῆς φυλακῆς τῶν αἰρομένων ὑπ᾽ αὐτῶν 
32 ܘܥܲܡ̈ܘܼܕܹܐ ܕܕ݂ܵܪܬܵܐ ܟܲܕ݂ ܚܵܕ݂ܪܵܐ. ܘܣܵܡܟܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܣܸܟܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܛܘܼܢܒܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܡܵܐܢܲܝ̈ܗܘܿܢ ܘܟ݂ܠܹܗ ܦܘܼܠܚܵܢܗܘܿܢ: ܒܲܫܡܵܗܹ̈ܐ ܡܢܵܘ ܡܵܐܢܹ̈ܐ ܕܡܲܛܲܪܬܵܐ ܕܲܫܩܘܼܠܬ̇ܗܘܿܢ. 
columnas quoque atrii per circuitum cum basibus et paxillis et funibus suis. Omnia vasa et supellectilem ad numerum accipient, sicque portabunt. 
და სუეტები იგი ეზოჲსა მის გარემო და ხარისხები მათი და სუეტნი იგი კრეთსაბმელისა ბჭისა მის ეზოჲსანი და ხარისხები მათი და მანაები მათი და საბლები იგი მათი და ყოველი სამსახურებელი მათი, სახელად-სახელად აღიხილნეთ იგინი და ყოველივე ჭურჭერი საცავი აღსაღებელი მათ მიერ. 32 
32 And the pillars of the court round about, and their sockets, and their pins, and their cords, with all their instruments, and with all their service: and by name ye shall reckon the instruments of the charge of their burden. 
לג. זֹאת עֲבֹדַת מִשְׁפְּחֹת בְּנֵי מְרָרִי לְכָל עֲבֹדָתָם בְּאֹהֶל מוֹעֵד בְּיַד אִיתָמָר בֶּן אַהֲרֹן הַכֹּהֵן: 
αὕτη ἡ λειτουργία δήμου υἱῶν Μεραρι ἐν πᾶσιν τοῖς ἔργοις αὐτῶν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἐν χειρὶ Ιθαμαρ υἱοῦ Ααρων τοῦ ἱερέως 
33 ܗܵܢܵܘ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܡܪܵܪܝ: ܘܟ݂ܠܹܗ ܦܘܼܠܚܵܢܗܘܿܢ ܒܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܐܝܼܬ̣ܵܡܵܪ ܒܪܹܗ ܕܐܲܗܪܘܿܢ ܟܵܗܢܵܐ. 
Hoc est officium familiæ Meraritarum et ministerium in tabernaculo fœderis: eruntque sub manu Ithamar filii Aaron sacerdotis. 
ესე არს სამსახურებელი ძეთა მერარისთაჲ ყოველთა შინა საქმეთა მათთა კარავსა მას წამებისასა ჴელითა ითამარისითა, ძისა აჰრონის მღდელისაჲთა. 33 
33 This is the service of the families of the sons of Merari, according to all their service, in the tabernacle of the congregation, under the hand of Ithamar the son of Aaron the priest. 
לד. וַיִּפְקֹד משֶׁה וְאַהֲרֹן וּנְשִׂיאֵי הָעֵדָה אֶת בְּנֵי הַקְּהָתִי לְמִשְׁפְּחֹתָם וּלְבֵית אֲבֹתָם: 
καὶ ἐπεσκέψατο Μωυσῆς καὶ Ααρων καὶ οἱ ἄρχοντες Ισραηλ τοὺς υἱοὺς Κααθ κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν 
34 ܘܲܡܢܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܘܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ: ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܩܵܗܵܬ̣ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܠܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ. 
Recensuerunt igitur Moyses et Aaron et principes synagogæ filios Caath per cognationes et domos patrum suorum, 
და აღიხილნეს მოსე და აჰრონ და მთავართა მათ ისრაჱლისათა ძენი კაათისნი ტომად-ტომადისაებრ მათისა და სახლისაებრ მამათა მათთაჲსა 34 
34 And Moses and Aaron and the chief of the congregation numbered the sons of the Kohathites after their families, and after the house of their fathers, 
לה. מִבֶּן שְׁלשִׁים שָׁנָה וָמַעְלָה וְעַד בֶּן חֲמִשִּׁים שָׁנָה כָּל הַבָּא לַצָּבָא לַעֲבֹדָה בְּאֹהֶל מוֹעֵד: 
ἀπὸ πεντεκαιεικοσαετοῦς καὶ ἐπάνω ἕως πεντηκονταετοῦς πᾶς ὁ εἰσπορευόμενος λειτουργεῖν καὶ ποιεῖν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου 
35 ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܬܠܵܬ̣ܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܘܲܠܥܸܠ: ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܒܲܪ ܚܲܡܫܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܟܠ ܕܐܵܬܹܐ ܒܚܲܝܠܵܐ ܠܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
a triginta annis et supra, usque ad annum quinquagesimum, omnes qui ingrediuntur ad ministerium tabernaculi fœderis: 
ოცდახუთისა წლისაჲთგან და უზეშთაესი ვიდრე ერგასის წლადმდე. 35 
35 From thirty years old and upward even unto fifty years old, every one that entereth into the service, for the work in the tabernacle of the congregation: 
לו. וַיִּהְיוּ פְקֻדֵיהֶם לְמִשְׁפְּחֹתָם אַלְפַּיִם שְׁבַע מֵאוֹת וַחֲמִשִּׁים: 
καὶ ἐγένετο ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν δισχίλιοι διακόσιοι πεντήκοντα 
36 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܬܪܹܝܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܲܫܒܲܥܡܵܐܐ ܘܚܲܡܫܝܼܢ. 
et inventi sunt duo millia septingenti quinquaginta. 
ყოველი, რომელი შევიდოდის მსახურებად და საქმედ საქმესა კარვისა წამებისასა და იყო რიცხჳ იგი მათი ტომად-ტომადისა მათისაჲ ორ ათას შჳდასდაერგასის. 36 
36 And those that were numbered of them by their families were two thousand seven hundred and fifty. 
לז. אֵלֶּה פְקוּדֵי מִשְׁפְּחֹת הַקְּהָתִי כָּל הָעֹבֵד בְּאֹהֶל מוֹעֵד אֲשֶׁר פָּקַד משֶׁה וְאַהֲרֹן עַל פִּי יְהוָֹה בְּיַד משֶׁה: 
αὕτη ἡ ἐπίσκεψις δήμου Κααθ πᾶς ὁ λειτουργῶν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου καθὰ ἐπεσκέψατο Μωυσῆς καὶ Ααρων διὰ φωνῆς κυρίου ἐν χειρὶ Μωυσῆ 
37 ܗܵܠܹܝܢ ܡܸܢܝܵܢܹ̈ܐ ܕܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܩܵܗܵܬ̣: ܟܠ ܕܦܵܠܲܚ ܒܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܕܲܡܢܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܒܐܝܼܕܵܐ ܕܡܘܼܫܹܐ. 
Hic est numerus populi Caath qui intrant tabernaculum fœderis: hos numeravit Moyses et Aaron juxta sermonem Domini per manum Moysi. 
ესე არს აღხილვაჲ ძეთა კაათისთაჲ ყოველი, რომელი ჰმსახურებდა კარავსა მას წამებისსა, ვითარცა აღიხილნეს მოსე და აჰრონ სიტყჳთა უფლისათა ჴელითა მოსესითა. 37 
37 These were they that were numbered of the families of the Kohathites, all that might do service in the tabernacle of the congregation, which Moses and Aaron did number according to the commandment of the LORD by the hand of Moses. 
לח. וּפְקוּדֵי בְּנֵי גֵרְשׁוֹן לְמִשְׁפְּחוֹתָם וּלְבֵית אֲבֹתָם: 
καὶ ἐπεσκέπησαν υἱοὶ Γεδσων κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν 
38 ܘܡܸܢܝܵܢܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܸܪܫܘܿܢ: ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܠܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ. 
Numerati sunt et filii Gerson per cognationes et domos patrum suorum, 
და აღიხილნეს ძენი გეთსონისნი ტომად-ტომადი მათი და სახლად-სახლად მამათა მათთაჲ. 38 
38 And those that were numbered of the sons of Gershon, throughout their families, and by the house of their fathers, 
לט. מִבֶּן שְׁלשִׁים שָׁנָה וָמַעְלָה וְעַד בֶּן חֲמִשִּׁים שָׁנָה כָּל הַבָּא לַצָּבָא לַעֲבֹדָה בְּאֹהֶל מוֹעֵד: 
ἀπὸ πεντεκαιεικοσαετοῦς καὶ ἐπάνω ἕως πεντηκονταετοῦς πᾶς ὁ εἰσπορευόμενος λειτουργεῖν καὶ ποιεῖν τὰ ἔργα ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου 
39 ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܬܠܵܬ̣ܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܘܲܠܥܸܠ: ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܒܲܪ ܚܲܫܡܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܟܠ ܕܐܵܬܹܐ ܒܚܲܝܠܵܐ ܠܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
a triginta annos et supra, usque ad quinquagesimum annum, omnes qui ingrediuntur ut ministrent in tabernaculo fœderis: 
ოცდახუთისა წლისაჲთგანნი და უზეშთაესი ვიდრე ერგასის წლადმდე. 39 
39 From thirty years old and upward even unto fifty years old, every one that entereth into the service, for the work in the tabernacle of the congregation, 
מ. וַיִּהְיוּ פְּקֻדֵיהֶם לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם אַלְפַּיִם וְשֵׁשׁ מֵאוֹת וּשְׁלשִׁים: 
καὶ ἐγένετο ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν δισχίλιοι ἑξακόσιοι τριάκοντα 
40 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ: ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܠܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܬܪܹܝܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܫܸܬ̣ܡܵܐ: ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ. 
et inventi sunt duo millia sexcenti triginta. 
ყოველი, რომელი შევიდოდა მსახურებად და საქმედ საქმესა მას კარვისა წამებისასა. და იყო რიცხჳ იგი მათი ტომად-ტომადისა მათისაჲ სახლად-სახლად მამათა მათთაჲ ორ ათას და ექუსასდაერგასის. 40 
40 Even those that were numbered of them, throughout their families, by the house of their fathers, were two thousand and six hundred and thirty. 
מא. אֵלֶּה פְקוּדֵי מִשְׁפְּחֹת בְּנֵי גֵרְשׁוֹן כָּל הָעֹבֵד בְּאֹהֶל מוֹעֵד אֲשֶׁר פָּקַד משֶׁה וְאַהֲרֹן עַל פִּי יְהוָֹה: 
αὕτη ἡ ἐπίσκεψις δήμου υἱῶν Γεδσων πᾶς ὁ λειτουργῶν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου οὓς ἐπεσκέψατο Μωυσῆς καὶ Ααρων διὰ φωνῆς κυρίου ἐν χειρὶ Μωυσῆ 
41 ܗܵܠܹܝܢ ܡܸܢܝܵܢܹ̈ܐ ܕܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܸܪܫܘܿܢ: ܟܠ ܕܦܵܠܲܚ ܒܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܕܲܡܢܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ. 
Hic est populus Gersonitarum, quos numeraverunt Moyses et Aaron juxta verbum Domini. 
ესე არს აღხილვაჲ ძეთა გეთსონისთაჲ, ყოველი, რომელი ჰმსახურებდა კარავსა მას წამებისასა, რომელნი აღიხილნეს მოსე და აჰრონ სიტყჳთა უფლისაჲთა და ჴელითა მოსესითა. 41 
41 These are they that were numbered of the families of the sons of Gershon, of all that might do service in the tabernacle of the congregation, whom Moses and Aaron did number according to the commandment of the LORD. 
מב. וּפְקוּדֵי מִשְׁפְּחֹת בְּנֵי מְרָרִי לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֵית אֲבֹתָם: 
ἐπεσκέπησαν δὲ καὶ δῆμος υἱῶν Μεραρι κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν 
42 ܘܡܸܢܝܵܢܵܐ ܕܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܡܪܵܪܝܼ: ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܠܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ. 
Numerati sunt et filii Merari per cognationes et domos patrum suorum, 
აღიხილნეს ტომნიცა ძეთა მერარისთანი გუნდად-გუნდადი მათი და სახლად-სახლად მამათა მათთაჲ. 42 
42 And those that were numbered of the families of the sons of Merari, throughout their families, by the house of their fathers, 
מג. מִבֶּן שְׁלשִׁים שָׁנָה וָמַעְלָה וְעַד בֶּן חֲמִשִּׁים שָׁנָה כָּל הַבָּא לַצָּבָא לַעֲבֹדָה בְּאֹהֶל מוֹעֵד: 
ἀπὸ πεντεκαιεικοσαετοῦς καὶ ἐπάνω ἕως πεντηκονταετοῦς πᾶς ὁ εἰσπορευόμενος λειτουργεῖν πρὸς τὰ ἔργα τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 
43 ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܬܠܵܬ̣ܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܘܲܠܥܸܠ: ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܒܲܪ ܚܲܡܫܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܟܠ ܕܐܵܬܹ̇ܐ ܒܚܲܝܠܵܐ ܠܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
a triginta annis et supra, usque ad annum quinquagesimum, omnes qui ingrediuntur ad explendos ritus tabernaculi fœderis: 
ოცდახუთისა წლისაჲთგან და უზეშთაესი ვიდრე ერგასის წლადმდე. 43 
43 From thirty years old and upward even unto fifty years old, every one that entereth into the service, for the work in the tabernacle of the congregation, 
מד. וַיִּהְיוּ פְקֻדֵיהֶם לְמִשְׁפְּחֹתָם שְׁלשֶׁת אֲלָפִים וּמָאתָיִם: 
καὶ ἐγενήθη ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν τρισχίλιοι καὶ διακόσιοι 
44 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܠܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܬܠܵܬ̣ܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܡܲܐܬܹ̇ܝܢ. 
et inventi sunt tria millia ducenti. 
ყოველი, რომელი შევიდოდა მსახურებად საქმესა მას კარვისა წამებისასა. და იყო რიცხჳ იგი მათი ტომად-ტომადისა მათისაჲ და სახლად-სახლად მამათა მათთაჲ სამ ათას და ორას. 44 
44 Even those that were numbered of them after their families, were three thousand and two hundred. 
מה. אֵלֶּה פְקוּדֵי מִשְׁפְּחֹת בְּנֵי מְרָרִי אֲשֶׁר פָּקַד משֶׁה וְאַהֲרֹן עַל פִּי יְהוָֹה בְּיַד משֶׁה: 
αὕτη ἡ ἐπίσκεψις δήμου υἱῶν Μεραρι οὓς ἐπεσκέψατο Μωυσῆς καὶ Ααρων διὰ φωνῆς κυρίου ἐν χειρὶ Μωυσῆ 
45 : ܗܵܠܹܝܢ ܡܸܢܝܵܢܹ̈ܐ ܕܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܡܪܵܪܝ: ܕܲܡܢܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܡܘܼܫܹܐ. 
Hic est numerus filiorum Merari, quos recensuerunt Moyses et Aaron juxta imperium Domini per manum Moysi. 
ესე არს აღხილვაჲ ტომისა ძეთა მერარისთაჲ, რომელნი აღიხილნეს მოსე და აჰრონ, სიტყჳთა უფლისათა, ჴელითა მოსესითა. 45 
45 These be those that were numbered of the families of the sons of Merari, whom Moses and Aaron numbered according to the word of the LORD by the hand of Moses. 
מו. כָּל הַפְּקֻדִים אֲשֶׁר פָּקַד משֶׁה וְאַהֲרֹן וּנְשִׂיאֵי יִשְׂרָאֵל אֶת הַלְוִיִּם לְמִשְׁפְּחֹתָם וּלְבֵית אֲבֹתָם: 
πάντες οἱ ἐπεσκεμμένοι οὓς ἐπεσκέψατο Μωυσῆς καὶ Ααρων καὶ οἱ ἄρχοντες Ισραηλ τοὺς Λευίτας κατὰ δήμους κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν 
46 ܟܠ ܡܸܢܝܵܢܹ̈ܐ ܕܲܡܢܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ: ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܠܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ. 
Omnes qui recensiti sunt de Levitis, et quos recenseri fecit ad nomen Moyses et Aaron, et principes Israël per cognationes et domos patrum suorum, 
ყოველნივე აღხილულნი, რომელნი აღიხილხეს მოსე და აჰრონ 46 
46 All those that were numbered of the Levites, whom Moses and Aaron and the chief of Israel numbered, after their families, and after the house of their fathers, 
מז. מִבֶּן שְׁלשִׁים שָׁנָה וָמַעְלָה וְעַד בֶּן חֲמִשִּׁים שָׁנָה כָּל הַבָּא לַעֲבֹד עֲבֹדַת עֲבֹדָה וַעֲבֹדַת מַשָּׂא בְּאֹהֶל מוֹעֵד: 
ἀπὸ πεντεκαιεικοσαετοῦς καὶ ἐπάνω ἕως πεντηκονταετοῦς πᾶς ὁ εἰσπορευόμενος πρὸς τὸ ἔργον τῶν ἔργων καὶ τὰ ἔργα τὰ αἰρόμενα ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου 
47 ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܬܠܵܬ̣ܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܘܲܠܥܸܠ: ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܒܲܪ ܚܲܡܫܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܟܠ ܐܵܬܹ̇ܐ ܒܚܲܝܠܵܐ ܠܡܸܥܒܲܕ݂ ܥܒ̣ܵܕ݂ܵܐ ܒܦܘܼܠܚܵܢܵܐ: ܘܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܲܫܩܘܠܬܵܐ ܒܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
a triginta annis et supra, usque ad annum quinquagesimum, ingredientes ad ministerium tabernaculi, et onera portanda, 
და მთავართა ისრაჱლისათა ლევიტელნი იგი ტომად-ტომადი მათი და სახლად-სახლად მამათა მათთაჲ. 47 
47 From thirty years old and upward even unto fifty years old, every one that came to do the service of the ministry, and the service of the burden in the tabernacle of the congregation. 
מח. וַיִּהְיוּ פְּקֻדֵיהֶם שְׁמֹנַת אֲלָפִים וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת וּשְׁמֹנִים: 
καὶ ἐγενήθησαν οἱ ἐπισκεπέντες ὀκτακισχίλιοι πεντακόσιοι ὀγδοήκοντα 
48 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ: ܬܡܵܢܝܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܚܲܡܸܫܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܡܵܢܐܝܼܢ. 
fuerunt simul octo millia quingenti octoginta. 
ოცდახუთისა წლისაჲთგან და უზეშთაესი ვიდრე ერგასისად წლადმდე, რომელი შევიდოდა საქმესა მას სიწმიდეთასა და საქმესა მას აღსაღებელსა კარვისა მის წამებისასა. და იყუნეს აღხილულნი იგი რვა ათს ხუთასდაოთხმეოც სიტყჳთა უფლისაჲთა. აღიხილნა იგინი მოსე, ჴელითა მოსესითა კაცად-კაცადი საქმესა მათსა ზედა, 48 
48 Even those that were numbered of them, were eight thousand and five hundred and fourscore, 
מט. עַל פִּי יְהוָֹה פָּקַד אוֹתָם בְּיַד משֶׁה אִישׁ אִישׁ עַל עֲבֹדָתוֹ וְעַל מַשָּׂאוֹ וּפְקֻדָיו אֲשֶׁר צִוָּה יְהוָֹה אֶת משֶׁה: 
διὰ φωνῆς κυρίου ἐπεσκέψατο αὐτοὺς ἐν χειρὶ Μωυσῆ ἄνδρα κατ᾽ ἄνδρα ἐπὶ τῶν ἔργων αὐτῶν καὶ ἐπὶ ὧν αἴρουσιν αὐτοί καὶ ἐπεσκέπησαν ὃν τρόπον συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ 
49 ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܡܢܵܐ ܐܸܢܘܿܢ: ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܡܘܼܫܹܐ: ܓܒܲܪ ܓܒܲܪ ܥܲܠ ܦܘܼܠܚܵܢܹܗ ܘܥܲܠ ܫܩܘܼܠܬܲܗ: ܘܲܡܢܵܐ ܐܸܢܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ. 
Juxta verbum Domini recensuit eos Moyses, unumquemque juxta officium et onera sua, sicut præceperat ei Dominus. 
და რომელი აღიღოდიან მათ და აღიხილნეს, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს. 49 
49 According to the commandment of the LORD they were numbered by the hand of Moses, every one according to his service, and according to his burden: thus were they numbered of him, as the LORD commanded Moses. 
ה 
Εʹ 
ܩܦܠܐܘܢ:: ܗ. 
Cap. 5 
თავი მეხუთე 
א. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
1 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: უბრძანე ძეთა ისრაჱლისათა: 1 
1 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ב. צַו אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וִישַׁלְּחוּ מִן הַמַּחֲנֶה כָּל צָרוּעַ וְכָל זָב וְכֹל טָמֵא לָנָפֶשׁ: 
πρόσταξον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐξαποστειλάτωσαν ἐκ τῆς παρεμβολῆς πάντα λεπρὸν καὶ πάντα γονορρυῆ καὶ πάντα ἀκάθαρτον ἐπὶ ψυχῇ 
2 ܦܲܩܸܕ݂ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܕܢܲܦܩܘܼܢ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܠܟ݂ܠ ܕܲܓ̣ܪܸܒ̣ ܘܲܠܟ݂ܠ ܕܕ݂ܵܐܹ̇ܒ̣: ܘܲܠܟ݂ܠ ܕܲܛܡܲܐ ܒܢܲܦ̮ܫܹܗ. 
Præcipe filiis Israël, ut ejiciant de castris omnem leprosum, et qui semine fluit, pollutusque est super mortuo: 
და განასხნედ გარეშე ბანაკსა ყოველი კეთროვანი და ყოველი თესლმდინარე და ყოველი არაწმიდაჲ სულითა. 2 
2 Command the children of Israel, that they put out of the camp every leper, and every one that hath an issue, and whosoever is defiled by the dead: 
ג. מִזָּכָר עַד נְקֵבָה תְּשַׁלֵּחוּ אֶל מִחוּץ לַמַּחֲנֶה תְּשַׁלְּחוּם וְלֹא יְטַמְּאוּ אֶת מַחֲנֵיהֶם אֲשֶׁר אֲנִי שֹׁכֵן בְּתוֹכָם: 
ἀπὸ ἀρσενικοῦ ἕως θηλυκοῦ ἐξαποστείλατε ἔξω τῆς παρεμβολῆς καὶ οὐ μὴ μιανοῦσιν τὰς παρεμβολὰς αὐτῶν ἐν οἷς ἐγὼ καταγίνομαι ἐν αὐτοῖς 
3 ܡ̣ܢ ܕܸܟ݂ܪܵܐ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܢܸܩܒ̇ܬ̣ܵܐ: ܬܲܦܩܘܼܢ ܐܸܢܘܿܢ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ. ܘܠܵܐ ܢܛܲܡܐܘܼܢ ܡܲܫܪ̈ܝܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ: ܕܐܸܢܵܐ ܫܵܪܹܐ ܐ̄ܢܵܐ ܒܲܝܢܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ. 
tam masculum quam feminam ejicite de castris, ne contaminent ea cum habitaverint vobiscum. 
მამაკაცითგან ვიდრე დედაკაცადმდე, განავლინენ გარეშე ბანაკსა და არა შეაგინონ ბანაკი მათი, რომელთა შორის მე გარდამოვალ მათა. 3 
3 Both male and female shall ye put out, without the camp shall ye put them; that they defile not their camps, in the midst whereof I dwell. 
ד. וַיַּעֲשׂוּ כֵן בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיְשַׁלְּחוּ אוֹתָם אֶל מִחוּץ לַמַּחֲנֶה כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה כֵּן עָשׂוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἐποίησαν οὕτως οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ ἐξαπέστειλαν αὐτοὺς ἔξω τῆς παρεμβολῆς καθὰ ἐλάλησεν κύριος τῷ Μωυσῇ οὕτως ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ 
4 ܘܲܥܒܲܕ݂ ܗܵܟܲܢܵܐ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܲܦܸܩܘ ܐܸܢܘܿܢ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ. ܘܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܲܕ݂ܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Feceruntque ita filii Israël, et ejecerunt eos extra castra, sicut locutus erat Dominus Moysi. 
და ყვეს ეგრე ძეთა ისრაჱლისათა და განავლინნეს იგინი გარეშე ბანაკსა, ვითარცა ეტყოდა უფალი მოსეს, ეგრეთ ყვეს ძეთა ისრაჱლისათა. 4 
4 And the children of Israel did so, and put them out without the camp: as the LORD spake unto Moses, so did the children of Israel. 
ה. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
5 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 5 
5 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ו. דַּבֵּר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אִישׁ אוֹ אִשָּׁה כִּי יַעֲשׂוּ מִכָּל חַטֹּאת הָאָדָם לִמְעֹל מַעַל בַּיהוָֹה וְאָשְׁמָה הַנֶּפֶשׁ הַהִוא: 
λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ λέγων ἀνὴρ ἢ γυνή ὅστις ἐὰν ποιήσῃ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν τῶν ἀνθρωπίνων καὶ παριδὼν παρίδῃ καὶ πλημμελήσῃ ἡ ψυχὴ ἐκείνη 
6 ܐܸܡܲܪ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܐܵܘ ܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ: ܐܸܢ ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܡ̣ܢ ܟܠ ܚܛܵܗܹ̈ܐ ܕܲܒ̣ܢܲܝ̈ܢܵܫܵܐ: ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܥܵܘܼܠܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܬܸܬ̣ܚܲܝܲܒ̣ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܗܵܝ̇. 
Loquere ad filios Israël: Vir, sive mulier, cum fecerint ex omnibus peccatis, quæ solent hominibus accidere, et per negligentiam transgressi fuerint mandatum Domini, atque deliquerint, 
ეტყოდე ძეთა ისრაჱლისათა და არქუ: მამაკაცმან, გინა დედაკაცმან, რომელმან ყოს ყოველთაგან ცოდვათა კაცობრივთა და უგულებელით უგულებელ-ყოს და ცოდოს სულმან მან 6 
6 Speak unto the children of Israel, When a man or woman shall commit any sin that men commit, to do a trespass against the LORD, and that person be guilty; 
ז. וְהִתְוַדּוּ אֶת חַטָּאתָם אֲשֶׁר עָשׂוּ וְהֵשִׁיב אֶת אֲשָׁמוֹ בְּרֹאשׁוֹ וַחֲמִישִׁתוֹ יֹסֵף עָלָיו וְנָתַן לַאֲשֶׁר אָשַׁם לוֹ: 
ἐξαγορεύσει τὴν ἁμαρτίαν ἣν ἐποίησεν καὶ ἀποδώσει τὴν πλημμέλειαν τὸ κεφάλαιον καὶ τὸ ἐπίπεμπτον αὐτοῦ προσθήσει ἐπ᾽ αὐτὸ καὶ ἀποδώσει τίνι ἐπλημμέλησεν αὐτῷ 
7 ܘܢܵܘܕ̇ܘܿܢ ܚܛܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ ܕܲܥܒܲܕ݂ܘ: ܘܢܸܗܦܘܿܟ݂ ܚܛܵܗܹܗ ܲܠ ܪܹܫܹܗ: ܘܚܲܕ݂ ܡ̣ܢ ܚܲܡܫܵܐ ܢܵܘܣܸܦ ܥܠܵܘܗܝ: ܘܲܢܦܲܢܸܐ ܠܡ̇ܢ ܕܕ݂ܝܼܠܹܗ ܗ̄ܘ̣ ܚܛܵܗܵܐ. 
confitebuntur peccatum suum, et reddent ipsum caput, quintamque partem desuper, ei in quem peccaverint. 
და აღიაროს ცოდვაჲ იგი, რომელი ქმნა და მისცეს ცოდვისა მისთჳს იგი თავადი და მეხუთე მისი დასძინოს მას ზედა და მისცეს, ვის-იგი შესცოდა. 7 
7 Then they shall confess their sin which they have done: and he shall recompense his trespass with the principal thereof, and add unto it the fifth part thereof, and give it unto him against whom he hath trespassed. 
ח. וְאִם אֵין לָאִישׁ גֹּאֵל לְהָשִׁיב הָאָשָׁם אֵלָיו הָאָשָׁם הַמּוּשָׁב לַיהוָֹה לַכֹּהֵן מִלְּבַד אֵיל הַכִּפֻּרִים אֲשֶׁר יְכַפֶּר בּוֹ עָלָיו: 
ἐὰν δὲ μὴ ᾖ τῷ ἀνθρώπῳ ὁ ἀγχιστεύων ὥστε ἀποδοῦναι αὐτῷ τὸ πλημμέλημα πρὸς αὐτόν τὸ πλημμέλημα τὸ ἀποδιδόμενον κυρίῳ τῷ ἱερεῖ ἔσται πλὴν τοῦ κριοῦ τοῦ ἱλασμοῦ δι᾽ οὗ ἐξιλάσεται ἐν αὐτῷ περὶ αὐτοῦ 
8 ܘܐܸܢ ܠܲܝܬ̇ ܠܹܗ ܠܥܸܒ̣ܪܵܐ ܡ̇ܢ ܕܩܲܪܝܼܒ̣ ܠܹܗ: ܢܲܝܬܸ̇ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ ܥܲܠ ܐܲܦܵܘ̈ܗܝ: ܚܛܵܗܵܐ ܕܡܲܝܬܹ̇ܝܢ ܚܠܵܦܵܘܗܝ ܩܕܲܡ ܵܪܝܵܐ ܠܟ݂ܵܗܢܵܐ ܢܸܗܘܹܐ: ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܕܸܟ݂ܪܵܐ ܕܚܘܼܣܵܝܵܐ ܕܡܸܬ̣ܚܲܣܸܐ ܒܹܗ ܥܠܵܘܗܝ. 
Sin autem non fuerit qui recipiat, dabunt Domino, et erit sacerdotis, excepto ariete, qui offertur pro expiatione, ut sit placabilis hostia. 
უკუეთუ არა იყოს კაცისაჲ მის ნათესავი, რათამცა მისცა მას შეცოდებისა მისთჳს მისაცემელი იგი უფალსა, მღდლისა იყოს იგი თჳნიერ ვერძისა მის ლხინებისაჲსა, რომლითა-იგი ლხინება-ყო მისთჳს მას შინა. 8 
8 But if the man have no kinsman to recompense the trespass unto, let the trespass be recompensed unto the LORD, even to the priest; beside the ram of the atonement, whereby an atonement shall be made for him. 
ט. וְכָל תְּרוּמָה לְכָל קָדְשֵׁי בְנֵי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר יַקְרִיבוּ לַכֹּהֵן לוֹ יִהְיֶה: 
καὶ πᾶσα ἀπαρχὴ κατὰ πάντα τὰ ἁγιαζόμενα ἐν υἱοῖς Ισραηλ ὅσα ἂν προσφέρωσιν τῷ κυρίῳ τῷ ἱερεῖ αὐτῷ ἔσται 
9 ܘܟ݂ܠܹܗ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܕܟ݂ܠܗܘܿܢ ܩܘܼܕ݂ܫܹ̈ܐ ܕܲܡܩܲܪܒ̣ܝܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܟ݂ܵܗܢܵܐ: ܕܝܼܠܹܗ ܢܸܗܘܘܿܢ. 
Omnes quoque primitiæ, quas offerunt filii Israël, ad sacerdotem pertinent: 
და ყოველივე პირველნაყოფი და ყოველი განწმედილი ძეთა შორის ისრაჱლისათა და რაოდენ-რაჲ მოართვან უფალსა, მღდელისა იყოს იგი. 9 
9 And every offering of all the holy things of the children of Israel, which they bring unto the priest, shall be his. 
י. וְאִישׁ אֶת קֳדָשָׁיו לוֹ יִהְיוּ אִישׁ אֲשֶׁר יִתֵּן לַכֹּהֵן לוֹ יִהְיֶה: 
καὶ ἑκάστου τὰ ἡγιασμένα αὐτοῦ ἔσται ἀνὴρ ὃς ἐὰν δῷ τῷ ἱερεῖ αὐτῷ ἔσται 
10 ܘܲܓ̣ܒܲܪ ܩܘܼܕ݂ܫܹܗ ܠܹܗ ܢܸܗܘܹܐ. ܘܓ̣ܒܲܪ ܕܢܸܬܸ̇ܠ ܠܟ݂ܵܗܢܵܐ: ܠܹܗ ܢܸܗܘܹܐ. 
et quidquid in sanctuarium offertur a singulis, et traditur manibus sacerdotis, ipsius erit. 
და კაცად-კაცადისა შეწირული მისა იყოს და კაცმან, რომელმან მისცეს მღდელსა, მისა იყოს. 10 
10 And every man's hallowed things shall be his: whatsoever any man giveth the priest, it shall be his. 
יא. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
11 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 11 
11 And the LORD spake unto Moses, saying, 
יב. דַּבֵּר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם אִישׁ אִישׁ כִּי תִשְׂטֶה אִשְׁתּוֹ וּמָעֲלָה בוֹ מָעַל: 
λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς ἀνδρὸς ἀνδρὸς ἐὰν παραβῇ ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ παρίδῃ αὐτὸν ὑπεριδοῦσα 
12 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܓܒܲܪ ܓܒܲܪ ܟܲܕ݂ ܬܸܫܛܹܐ ܐܲܢ̄ܬ̇ܬܹܗ: ܘܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܒܹܗ ܥܵܘܼܠܵܐ. 
Loquere ad filios Israël, et dices ad eos: Vir cujus uxor erraverit, maritumque contemnens 
ეტყოდე ძეთა ისრაჱლისათა და არქუ [მათ]: კაცისაჲ, რომლისაჲ გარდაჴდეს ცოლი მისი და უგულებელ-ყოს ქმარი იგი თჳსი უგულებლებით 12 
12 Speak unto the children of Israel, and say unto them, If any man's wife go aside, and commit a trespass against him, 
יג. וְשָׁכַב אִישׁ אֹתָהּ שִׁכְבַת זֶרַע וְנֶעְלַם מֵעֵינֵי אִישָׁהּ וְנִסְתְּרָה וְהִיא נִטְמָאָה וְעֵד אֵין בָּהּ וְהִוא לֹא נִתְפָּשָׂה: 
καὶ κοιμηθῇ τις μετ᾽ αὐτῆς κοίτην σπέρματος καὶ λάθῃ ἐξ ὀφθαλμῶν τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς καὶ κρύψῃ αὐτὴ δὲ ᾖ μεμιαμμένη καὶ μάρτυς μὴ ἦν μετ᾽ αὐτῆς καὶ αὐτὴ μὴ ᾖ συνειλημμένη 
13 ܘܢܸܕ݂ܡܲܟ݂ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܥܲܡܵܗ̇ ܡܲܕ݂ܡ̱ܟ݂ܵܐ ܕܙܲܪܥܵܐ: ܘܟܲܣܝܵܐ ܗ̄ܝ̣ ܡ̣ܢ ܥܲܝ̈ܢܲܝ ܒܲܥܠܵܗ̇ ܘܲܡܛܲܫܝܵܐ: ܘܗ̤ܝ ܡܛܲܡܵܐܐ ܗ̄ܝ̣: ܘܣܵܗܕܵܐ ܠܲܝܬ̇ ܥܠܹܝܗ̇: ܘܗ̤ܝ ܠܵܐ ܐܸܬ̇ܬܲܚܕܲܬ̤. 
dormierit cum altero viro, et hoc maritus deprehendere non quiverit, sed latet adulterium, et testibus argui non potest, quia non est inventa in stupro: 
და და-ვინმე-წვეს მის თანა საწოლითა თესლისაჲთა და დაეფაროს თუალთაგან ქმრისა თჳსისაჲთა და დაუმალოს, და იგი დედაკაცი იყოს შეგინებულ და მოწამე არა ვინ იყოს მისა და მიდგომილ არღა იყოს. 13 
13 And a man lie with her carnally, and it be hid from the eyes of her husband, and be kept close, and she be defiled, and there be no witness against her, neither she be taken with the manner; 
יד. וְעָבַר עָלָיו רוּחַ קִנְאָה וְקִנֵּא אֶת אִשְׁתּוֹ וְהִוא נִטְמָאָה אוֹ עָבַר עָלָיו רוּחַ קִנְאָה וְקִנֵּא אֶת אִשְׁתּוֹ וְהִיא לֹא נִטְמָאָה: 
καὶ ἐπέλθῃ αὐτῷ πνεῦμα ζηλώσεως καὶ ζηλώσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ αὐτὴ δὲ μεμίανται ἢ ἐπέλθῃ αὐτῷ πνεῦμα ζηλώσεως καὶ ζηλώσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ αὐτὴ δὲ μὴ ᾖ μεμιαμμένη 
14 ܘܬܹܐܬܹܐ ܥܲܠ ܒܲܥܠܵܗ̇ ܪܘܼܚܵܐ ܕܲܛܢܵܢܵܐ: ܘܢܸܛܲܢ ܒܐܲܢ̄ܬ̇ܬܹܗ ܟܲܕ݂ ܗ̤ܝ ܡܛܲܡܵܐܐ. ܐܵܘ ܬܹܐܬܹܐ ܥܠܵܘܗܝ ܪܘܼܚܵܐ ܕܲܛܢܵܢܵܐ: ܘܢܸܛܲܢ ܒܐܲܢ̄ܬ̇ܬܹܗ ܟܲܕ݂ ܗܘ̤ܵܬ̣ ܡܛܲܡܵܐܐ. 
si spiritus zelotypiæ concitaverit virum contra uxorem suam, quæ vel polluta est, vel falsa suspicione appetitur: 
და მოუჴდეს ქმარსა მისსა სული შურობისაჲ და ეშურობდეს ცოლსა თჳსსა, და იგი იყოს შეგინებულ, ანუ მოუჴდეს მას სული მოშურნეობისაჲ, და ეშურობდეს ცოლსა თჳსსა და იგი არა იყოს შეგინებულ. 14 
14 And the spirit of jealousy come upon him, and he be jealous of his wife, and she be defiled: or if the spirit of jealousy come upon him, and he be jealous of his wife, and she be not defiled: 
טו. וְהֵבִיא הָאִישׁ אֶת אִשְׁתּוֹ אֶל הַכֹּהֵן וְהֵבִיא אֶת קָרְבָּנָהּ עָלֶיהָ עֲשִׂירִת הָאֵיפָה קֶמַח שְׂעֹרִים לֹא יִצֹק עָלָיו שֶׁמֶן וְלֹא יִתֵּן עָלָיו לְבֹנָה כִּי מִנְחַת קְנָאֹת הוּא מִנְחַת זִכָּרוֹן מַזְכֶּרֶת עָוֹן: 
καὶ ἄξει ὁ ἄνθρωπος τὴν γυναῖκα αὐτοῦ πρὸς τὸν ἱερέα καὶ προσοίσει τὸ δῶρον περὶ αὐτῆς τὸ δέκατον τοῦ οιφι ἄλευρον κρίθινον οὐκ ἐπιχεεῖ ἐπ᾽ αὐτὸ ἔλαιον οὐδὲ ἐπιθήσει ἐπ᾽ αὐτὸ λίβανον ἔστιν γὰρ θυσία ζηλοτυπίας θυσία μνημοσύνου ἀναμιμνήσκουσα ἁμαρτίαν 
15 ܢܲܝܬܹ̇ܐ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܒܘܼܪܒܵܢܹܗ ܠܘܵܬ̣ ܟܵܗܢܵܐ: ܚܲܕ݂ ܡ̣ܢ ܥܸܣܪܵܐ ܠܣܲܐܬ̣ܵܐ ܩܲܡܚܵܐ ܕܲܣܥܵܪܹ̈ܐ: ܘܠܵܐ ܢܸܣܘܿܟ݂ ܥܠܵܘܗܝ ܡܸܫܚܵܐ: ܘܠܵܐ ܢܣܝܼܡ ܥܠܵܘܗܝ ܠܒ̣ܘܿܢ̄ܬܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܲܣܡܝܼܕܐ ܗ̄ܘ̣ ܕܲܛܢܵܢܵܐ: ܣܡܝܼܕ݂ܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܕܕ݂ܘܼܟ݂ܪܵܢܵܐ ܕܡܲܕ݂ܟܲܪ ܚܛܵܗܵܐ. 
adducet eam ad sacerdotem, et offeret oblationem pro illa, decimam partem sati farinæ hordeaceæ: non fundet super eam oleum, nec imponet thus: quia sacrificium zelotypiæ est, et oblatio investigans adulterium. 
და მოიყვანოს კაცმან მან ცოლი თჳსი მღდელისა და შეწიროს მსხუერპლი მისთჳს მეათე წილი სათველისაჲ. ფქვილი ქრთილისაჲ და არა დაასხას მას ზედა ზეთი და არცა დასდვას მას ზედა გუნდრუკი, რამეთუ არს იგი შესაწირავი შურისსახისაჲ, შესაწირავი მოსაჴსენებელისაჲ, შესაწირავი მოსაჴსენებელი ცოდვისაჲ. 15 
15 Then shall the man bring his wife unto the priest, and he shall bring her offering for her, the tenth part of an ephah of barley meal; he shall pour no oil upon it, nor put frankincense thereon; for it is an offering of jealousy, an offering of memorial, bringing iniquity to remembrance. 
טז. וְהִקְרִיב אֹתָהּ הַכֹּהֵן וְהֶעֱמִדָהּ לִפְנֵי יְהוָֹה: 
καὶ προσάξει αὐτὴν ὁ ἱερεὺς καὶ στήσει αὐτὴν ἔναντι κυρίου 
16 ܢܩܲܪܒ̣ܝܗ̇ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܲܬ̣ܩܘܼܡ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ. 
Offeret igitur eam sacerdos, et statuet coram Domino, 
და მოიყვანოს მღდელმან მან და დაადგინოს დედაკაsცი იგი წინაშე უფლისა. 16 
16 And the priest shall bring her near, and set her before the LORD: 
יז. וְלָקַח הַכֹּהֵן מַיִם קְדשִׁים בִּכְלִי חָרֶשׂ וּמִן הֶעָפָר אֲשֶׁר יִהְיֶה בְּקַרְקַע הַמִּשְׁכָּן יִקַּח הַכֹּהֵן וְנָתַן אֶל הַמָּיִם: 
καὶ λήμψεται ὁ ἱερεὺς ὕδωρ καθαρὸν ζῶν ἐν ἀγγείῳ ὀστρακίνῳ καὶ τῆς γῆς τῆς οὔσης ἐπὶ τοῦ ἐδάφους τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ λαβὼν ὁ ἱερεὺς ἐμβαλεῖ εἰς τὸ ὕδωρ 
17 ܘܢܸܣܲܒ̣ ܟܵܗܢܵܐ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܩܲܕ̇ܝܼܫܹ̈ܐ ܒܡܵܐܢܵܐ ܕܦܲܚܵܪܵܐ. ܘܡ̣ܢ ܥܲܦܪܵܐ ܕܐܝܼܬ̣ ܒܲܫܦܘܿܠܵܘ̈ܗܝ ܕܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ: ܢܸܣܲܒ̣ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܢܲܪܡܹܐ ܒܡܲـ̈ـܝܵܐ. 
assumetque aquam sanctam in vase fictili, et pauxillum terræ de pavimento tabernaculi mittet in eam. 
და მოიღოს მღდელმან მან წყალი წმიდაჲ ცხოველი ჭურჭრითა კეცისაჲთა და მიწისა მისგან ეატაკისა კარვისა საწამებელისა, და მოიღოს მღდელმან მან და შთაასხას იგი წყალსა მას. 17 
17 And the priest shall take holy water in an earthen vessel; and of the dust that is in the floor of the tabernacle the priest shall take, and put it into the water: 
יח. וְהֶעֱמִיד הַכֹּהֵן אֶת הָאִשָּׁה לִפְנֵי יְהוָֹה וּפָרַע אֶת רֹאשׁ הָאִשָּׁה וְנָתַן עַל כַּפֶּיהָ אֵת מִנְחַת הַזִּכָּרוֹן מִנְחַת קְנָאֹת הִוא וּבְיַד הַכֹּהֵן יִהְיוּ מֵי הַמָּרִים הַמְאָרְרִים: 
καὶ στήσει ὁ ἱερεὺς τὴν γυναῖκα ἔναντι κυρίου καὶ ἀποκαλύψει τὴν κεφαλὴν τῆς γυναικὸς καὶ δώσει ἐπὶ τὰς χεῖρας αὐτῆς τὴν θυσίαν τοῦ μνημοσύνου τὴν θυσίαν τῆς ζηλοτυπίας ἐν δὲ τῇ χειρὶ τοῦ ἱερέως ἔσται τὸ ὕδωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου τούτου 
18 ܘܲܢܩܝܼܡܝܼܗ̇ ܟܵܗܢܵܐ ܠܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܢܸܦܪܘܿܥ ܪܹܫܵܗ̇ ܕܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ: ܘܲܢܣܝܼܡ ܥܲܠ ܐܝܼ̈ܕܹܝܗ̇ ܣܡܝܼܕܵܐ ܕܕ݂ܘܼܟ݂ܪܵܢܵܐ: ܣܡܝܼܕܵܐ ܕܲܛܢܵܢܵܐ ܘܒ̣ܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܟ݂ܵܗܢܵܐ ܢܸܗܘܘܿܢ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܡܲܪܝܼܪܹ̈ܐ ܒܵܚܪܹ̈ܐ. 
Cumque steterit mulier in conspectu Domini, discooperiet caput ejus, et ponet super manus illius sacrificium recordationis, et oblationem zelotypiæ: ipse autem tenebit aquas amarissimas, in quibus cum execratione maledicta congessit. 
და დაადგინოს იგი დედაკაცი წინაშე უფლისა და აღსძარცოს თავსა დედაკაცსა მას და მისცეს ჴელთა მისთა შესაწირავი იგი მოჴსენებისაჲ, რომელ-იგი არს შურისსახისა, და ჴელსა მღდელისასა იყოს წყალი იგი მხილებისაჲ დაწყეული. 18 
18 And the priest shall set the woman before the LORD, and uncover the woman's head, and put the offering of memorial in her hands, which is the jealousy offering: and the priest shall have in his hand the bitter water that causeth the curse: 
יט. וְהִשְׁבִּיעַ אֹתָהּ הַכֹּהֵן וְאָמַר אֶל הָאִשָּׁה אִם לֹא שָׁכַב אִישׁ אֹתָךְ וְאִם לֹא שָׂטִית טֻמְאָה תַּחַת אִישֵׁךְ הִנָּקִי מִמֵּי הַמָּרִים הַמְאָרְרִים הָאֵלֶּה: 
καὶ ὁρκιεῖ αὐτὴν ὁ ἱερεὺς καὶ ἐρεῖ τῇ γυναικί εἰ μὴ κεκοίμηταί τις μετὰ σοῦ εἰ μὴ παραβέβηκας μιανθῆναι ὑπὸ τὸν ἄνδρα τὸν σεαυτῆς ἀθῴα ἴσθι ἀπὸ τοῦ ὕδατος τοῦ ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου τούτου 
19 ܘܢܵܘܡܹܝܗ̇ ܟܵܗܢܵܐ ܠܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ: ܘܢܹܐܡܲܪ ܠܵܗ̇: ܐܸܢ ܠܵܐ ܕܡ̣ܟ݂ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܥܲܡܹܟ݂ܝ: ܘܠܵܐ ܫܛܲܝܬ̇ܝ: ܘܠܵܐ ܐܸܬ̇ܛܲܡܲܐܬܝ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܒܲܥܠܹܟ݂ܝ: ܐܸܬ̣ܚܲܣܵܝ ܡ̣ܢ ܗܵܠܹܝܢ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܡܲܪܝܼܪܹ̈ܐ ܒܵܚܪܹ̈ܐ. 
Adjurabitque eam, et dicet: Si non dormivit vir alienus tecum, et si non polluta es deserto mariti thoro, non te nocebunt aquæ istæ amarissimæ, in quas maledicta congessi. 
და აფუცოს იგი მღდელმან მან და ჰრქუას დედაკაცსა მას: 19 
19 And the priest shall charge her by an oath, and say unto the woman, If no man have lain with thee, and if thou hast not gone aside to uncleanness with another instead of thy husband, be thou free from this bitter water that causeth the curse: 
כ. וְאַתְּ כִּי שָׂטִית תַּחַת אִישֵׁךְ וְכִי נִטְמֵאת וַיִּתֵּן אִישׁ בָּךְ אֶת שְׁכָבְתּוֹ מִבַּלְעֲדֵי אִישֵׁךְ: 
εἰ δὲ σὺ παραβέβηκας ὑπ᾽ ἀνδρὸς οὖσα ἢ μεμίανσαι καὶ ἔδωκέν τις τὴν κοίτην αὐτοῦ ἐν σοὶ πλὴν τοῦ ἀνδρός σου 
20 ܐܸܢ ܕܹܝܢ ܫܛܲܝܬ̇ܝ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܒܲܥܠܹܟ݂ܝ: ܘܐܸܬ̇ܛܲܡܲܐܬ̇ܝ: ܘܲܕ݂ܡܸܟ݂ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܠܘܵܬܹܟ݂ܝ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܒܲܥܠܹܟ݂ܝ. 
Sin autem declinasti a viro tuo, atque polluta es, et concubuisti cum altero viro: 
უკეთუ და-ვინმე-წოლილ არს შენ თანა? უკუეთუ გარდაჴედ შეგინებად თჳნიერ ქმრისა შენისა, უბრალო იყო შენ წყლისა ამისგან მხილებისა დაწყლეულისა, უკუეთუ გარდაჰჴედ შენ, რამეთუ ქმრისცოლი იყავ, გინათუ შეგინებულ ხარ შენ და მო-ვინმე-გცა შენ თესლი თჳსი თჳნიერ ქმრისა შენისა? 20 
20 But if thou hast gone aside to another instead of thy husband, and if thou be defiled, and some man have lain with thee beside thine husband: 
כא. וְהִשְׁבִּיעַ הַכֹּהֵן אֶת הָאִשָּׁה בִּשְׁבֻעַת הָאָלָה וְאָמַר הַכֹּהֵן לָאִשָּׁה יִתֵּן יְהוָֹה אוֹתָךְ לְאָלָה וְלִשְׁבֻעָה בְּתוֹךְ עַמֵּךְ בְּתֵת יְהוָֹה אֶת יְרֵכֵךְ נֹפֶלֶת וְאֶת בִּטְנֵךְ צָבָה: 
καὶ ὁρκιεῖ ὁ ἱερεὺς τὴν γυναῖκα ἐν τοῖς ὅρκοις τῆς ἀρᾶς ταύτης καὶ ἐρεῖ ὁ ἱερεὺς τῇ γυναικί δῴη κύριός σε ἐν ἀρᾷ καὶ ἐνόρκιον ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ σου ἐν τῷ δοῦναι κύριον τὸν μηρόν σου διαπεπτωκότα καὶ τὴν κοιλίαν σου πεπρησμένην 
21 ܢܵܘܡܹܝܗ̇ ܟܵܗܢܵܐ ܠܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܒܡܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܠܵܘ̈ܛܵܬ̣ܵܐ: ܘܢܹܐܡܲܪ ܟܵܗܢܵܐ ܠܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ: ܢܸܬ̇ܠܹܟ݂ܝ ܡܵܪܝܵܐ ܠܠܵܘܛܬ̣ܵܐ ܘܲܠܡܵܘܡܵܬ̣ܵܐ ܒܓ̣ܵܘ ܥܲܡܹܟ݂ܝ: ܢܲܡܣܸܐ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܛ̈ܡܵܬܹܟ݂ܝ: ܘܢܸܦܘܿܚ ܟܲܪܣܹܟ݂ܝ. 
his maledictionibus subjacebis: det te Dominus in maledictionem, exemplumque cunctorum in populo suo: putrescere faciat femur tuum, et tumens uterus tuus disrumpatur. 
და აფუცოს მღდელმან მან დედაკაცი იგი ფიცსა ამას წყევისასა და ჰრქუას მღდელმან მან დედაკაცსა მას: მიგეცინ შენ უფალმან წყევასა და ფიცსა ერსა შორის შენსა მოცემად შენდა უფლისა მიერ ბარკალი შენი გარდავრდომად და მუცელი შენი განსივებად. და შევიდეს წყალი ესე დაწყეული მუცელსა შენსა, რათა გარდაგივარდეს ბარკალი შენი და განასიოს მუცელი შენი. და თქუას დედაკაცმან მან: იყავნ, იყავნ. 21 
21 Then the priest shall charge the woman with an oath of cursing, and the priest shall say unto the woman, The LORD make thee a curse and an oath among thy people, when the LORD doth make thy thigh to rot, and thy belly to swell; 
כב. וּבָאוּ הַמַּיִם הַמְאָרְרִים הָאֵלֶּה בְּמֵעַיִךְ לַצְבּוֹת בֶּטֶן וְלַנְפִּל יָרֵךְ וְאָמְרָה הָאִשָּׁה אָמֵן אָמֵן: 
καὶ εἰσελεύσεται τὸ ὕδωρ τὸ ἐπικαταρώμενον τοῦτο εἰς τὴν κοιλίαν σου πρῆσαι γαστέρα καὶ διαπεσεῖν μηρόν σου καὶ ἐρεῖ ἡ γυνή γένοιτο γένοιτο 
22 ܘܢܸܥܠܘܼܢ ܗܵܠܹܝܢ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܒܵܚܪܹ̈ܐ ܒܟܲܪܣܹܟ݂ܝ: ܘܢܸܦܚܘܼܢ ܡܥܲܝ̈ܟ̇ܝ: ܘܢܲܡܣܘܿܢ ܥܲܛ̈ܡܵܬܹܟ݂ܝ. ܘܬܹܐܡܲܪ ܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܗܵܝ̇: ܐܵܡܹܝܢ ܐܵܡܹܝܢ. 
Ingrediantur aquæ maledictæ in ventrem tuum, et utero tumescente putrescat femur. Et respondebit mulier: Amen, amen. 
deest 22 
22 And this water that causeth the curse shall go into thy bowels, to make thy belly to swell, and thy thigh to rot: And the woman shall say, Amen, amen. 
כג. וְכָתַב אֶת הָאָלֹת הָאֵלֶּה הַכֹּהֵן בַּסֵּפֶר וּמָחָה אֶל מֵי הַמָּרִים: 
καὶ γράψει ὁ ἱερεὺς τὰς ἀρὰς ταύτας εἰς βιβλίον καὶ ἐξαλείψει εἰς τὸ ὕδωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου 
23 ܘܢܸܟ݂ܬ̇ܘܿܒ̣ ܐܸܢܹܝܢ ܟܵܗܢܵܐ ܠܠܵܘ̈ܛܵܬ̣ܵܐ ܗܵܠܹܝܢ ܒܣܸܦܪܵܐ: ܘܢܸܥܛܹܐ ܐܸܢܹܝܢ ܒܡܲـ̈ـܝܵܐ ܒܵܚܪܹ̈ܐ. 
Scribetque sacerdos in libello ista maledicta, et delebit ea aquis amarissimis, in quas maledicta congessit, 
და დაწეროს მღდელმან მან წყევაჲ ესე წიგნსა და აღჴოცოს იგი წყალსა მას შიდა მხილებისა მის დაწყეულისა. 23 
23 And the priest shall write these curses in a book, and he shall blot them out with the bitter water: 
כד. וְהִשְׁקָה אֶת הָאִשָּׁה אֶת מֵי הַמָּרִים הַמְאָרְרִים וּבָאוּ בָהּ הַמַּיִם הַמְאָרְרִים לְמָרִים: 
καὶ ποτιεῖ τὴν γυναῖκα τὸ ὕδωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου καὶ εἰσελεύσεται εἰς αὐτὴν τὸ ὕδωρ τὸ ἐπικαταρώμενον τοῦ ἐλεγμοῦ 
24 ܘܢܲܫܩܹܝܗ̇ ܠܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܡܲܪܝܼܪܹ̈ܐ ܒܵܚܪܹ̈ܐ: ܘܢܸܥܠܘܿܢ ܒܵܗ̇ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܒܵܚܪܹ̈ܐ ܠܡܸܒ̣ܚܪܵܗ̇. 
et dabit ei bibere. Quas cum exhauserit, 
და ასუას დედაკაცსა მას წყალი იგი მხილებისა მის დაწყეულისაჲ. და შევიდეს მისა წყალი იგი მხილებისაჲ დაწყეული. 24 
24 And he shall cause the woman to drink the bitter water that causeth the curse: and the water that causeth the curse shall enter into her, and become bitter. 
כה. וְלָקַח הַכֹּהֵן מִיַּד הָאִשָּׁה אֵת מִנְחַת הַקְּנָאֹת וְהֵנִיף אֶת הַמִּנְחָה לִפְנֵי יְהוָֹה וְהִקְרִיב אֹתָהּ אֶל הַמִּזְבֵּחַ: 
καὶ λήμψεται ὁ ἱερεὺς ἐκ χειρὸς τῆς γυναικὸς τὴν θυσίαν τῆς ζηλοτυπίας καὶ ἐπιθήσει τὴν θυσίαν ἔναντι κυρίου καὶ προσοίσει αὐτὴν πρὸς τὸ θυσιαστήριον 
25 ܘܢܸܣܲܒ̣ ܟܵܗܢܵܐ ܡ̣ܢ ܐܝܼ̈ܕܹܝܗ̇ ܕܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܣܡܝܼܕ݂ܵܐ ܕܲܛܢܵܢܵܐ: ܘܢܸܦܪ̱ܫܝܼܘܗܝ ܣܡܝܼܕ݂ܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܢܲܣܩܝܼܘܗܝ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ. 
tollet sacerdos de manu ejus sacrificium zelotypiæ, et elevabit illud coram Domino, imponetque illud super altare, ita dumtaxat ut prius: 
და მოიღოს მდღელმან მან ჴელთაგან მის დედაკაცისათა შესაწირავი იგი შურისსახისაჲ და დადვას შესაწირავი იგი წინაშე უფლისა, დადგას იგი საკურთხეველსა თანა. 25 
25 Then the priest shall take the jealousy offering out of the woman's hand, and shall wave the offering before the LORD, and offer it upon the altar: 
כו. וְקָמַץ הַכֹּהֵן מִן הַמִּנְחָה אֶת אַזְכָּרָתָהּ וְהִקְטִיר הַמִּזְבֵּחָה וְאַחַר יַשְׁקֶה אֶת הָאִשָּׁה אֶת הַמָּיִם: 
καὶ δράξεται ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τῆς θυσίας τὸ μνημόσυνον αὐτῆς καὶ ἀνοίσει αὐτὸ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ μετὰ ταῦτα ποτιεῖ τὴν γυναῖκα τὸ ὕδωρ 
26 ܘܢܸܣܲܒ̣: ܟܵܗܢܵܐ ܡ̣ܢ ܣܡܝܼܕ݂ܵܐ ܕܘܼܟ݂ܪܵܢܹܗ: ܘܢܲܣܸܩ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ. 
pugillum sacrificii tollat de eo, quod offertur, et incendat super altare: et sic potum det mulieri aquas amarissimas. 
და მოიღოს მჭელითა მღდელმან მან შესაწირავისა მისგან საჴსნებელისა მისისა და შეწიროს იგი საკურთხეველსა ზედა. და ამისა შემდგომად ასუას დედაკაცსა მას წყალი იგი. 26 
26 And the priest shall take an handful of the offering, even the memorial thereof, and burn it upon the altar, and afterward shall cause the woman to drink the water. 
כז. וְהִשְׁקָהּ אֶת הַמַּיִם וְהָיְתָה אִם נִטְמְאָה וַתִּמְעֹל מַעַל בְּאִישָׁהּ וּבָאוּ בָהּ הַמַּיִם הַמְאָרְרִים לְמָרִים וְצָבְתָה בִטְנָהּ וְנָפְלָה יְרֵכָהּ וְהָיְתָה הָאִשָּׁה לְאָלָה בְּקֶרֶב עַמָּהּ: 
καὶ ἔσται ἐὰν ᾖ μεμιαμμένη καὶ λήθῃ λάθῃ τὸν ἄνδρα αὐτῆς καὶ εἰσελεύσεται εἰς αὐτὴν τὸ ὕδωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τὸ ἐπικαταρώμενον καὶ πρησθήσεται τὴν κοιλίαν καὶ διαπεσεῖται ὁ μηρὸς αὐτῆς καὶ ἔσται ἡ γυνὴ εἰς ἀρὰν ἐν τῷ λαῷ αὐτῆς 
27 ܘܗܵܝܕܹ̇ܝܢ ܢܲܫܩܹܝܗ̇ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܠܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ. ܘܐܸܢ ܐܸܬ̇ܛܲܡܐܸܬ̤ ܘܥܸܒ̣ܕܲܬ̤ ܥܵܘܠܵܐ ܒܒܲܥܠܵܗ̇: ܘܥܲܠܘ ܒܵܗ̇ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܒܵܚܪܹ̈ܐ: ܘܒܲܚܪܘܼܗ̇: ܘܢܸܦܚܲܬ̤ ܟܲܪܣܵܗ̇: ܘܐܸܬ̣ܡ̱ܣܝܼ ܥܲܛ̈ܡܵܬ̣ܵܗ̇: ܬܸܗܘܹܐ ܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܗܵܝ̇ ܠܠܵܘܛܬ̣ܵܐ ܡ̣̤ ܓܵܘ ܥܲܡܵܗ̇. 
Quas cum biberit, si polluta est, et contempto viro adulterii rea, pertransibunt eam aquæ maledictionis, et inflato ventre, computrescet femur: eritque mulier in maledictionem, et in exemplum omni populo. 
და იყოს, უკეთუ შეგინებულ იყოს დედაკაცი იგი, დავიწყებით დაავიწყდა ქმარსა მისსა, შევიდეს მისა წყალი იგი მხილებისაჲ დაწყეული, და განსივნეს მუცელი მისი და გარდაჰვარდეს ბარკალი მისი. და იყოს დედაკაცი იგი წყეული ერსა შორის. 27 
27 And when he hath made her to drink the water, then it shall come to pass, that, if she be defiled, and have done trespass against her husband, that the water that causeth the curse shall enter into her, and become bitter, and her belly shall swell, and her thigh shall rot: and the woman shall be a curse among her people. 
כח. וְאִם לֹא נִטְמְאָה הָאִשָּׁה וּטְהֹרָה הִוא וְנִקְּתָה וְנִזְרֳעָה זָרַע: 
ἐὰν δὲ μὴ μιανθῇ ἡ γυνὴ καὶ καθαρὰ ᾖ καὶ ἀθῴα ἔσται καὶ ἐκσπερματιεῖ σπέρμα 
28 ܐܸܢ ܕܹܝܢ ܠܵܐ ܐܸܬ̇ܛܲܡܐܸܬ̤ ܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܗܵܝ̇: ܘܕܲܟ݂ܝܵܐ ܗ̄ܝ̣: ܬܸܬ̣ܚܲܣܸܐ ܘܬܹܐܠܲܕ݂ ܕܸܟ݂ܪܵܐ. 
Quod si polluta non fuerit, erit innoxia, et faciet liberos. 
უკუეთუ არა შეგინებულ იყოს დედაკაცი იგი და წმიდა იყოს, უბრალო არს და თესლი გამოიღოს. 28 
28 And if the woman be not defiled, but be clean; then she shall be free, and shall conceive seed. 
כט. זֹאת תּוֹרַת הַקְּנָאֹת אֲשֶׁר תִּשְׂטֶה אִשָּׁה תַּחַת אִישָׁהּ וְנִטְמָאָה: 
οὗτος ὁ νόμος τῆς ζηλοτυπίας ᾧ ἐὰν παραβῇ ἡ γυνὴ ὑπ᾽ ἀνδρὸς οὖσα καὶ μιανθῇ 
29 ܗܵܢܵܘ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܕܲܛܢܵܢܵܐ: ܟܲܕ݂ ܬܸܫܛܹܐ ܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܒܲܥܠܵܗ̇: ܘܬܸܬ̇ܛܲܡܵܐ. 
Ista est lex zelotypiæ. Si declinaverit mulier a viro suo, et si polluta fuerit, 
ესე არს შჯული შურისსახისაჲ, რიმლისა გარდაუჴდეს ცოლი ქმრისცოლ-ყოფილი და შეიგინოს. 29 
29 This is the law of jealousies, when a wife goeth aside to another instead of her husband, and is defiled; 
ל. אוֹ אִישׁ אֲשֶׁר תַּעֲבֹר עָלָיו רוּחַ קִנְאָה וְקִנֵּא אֶת אִשְׁתּוֹ וְהֶעֱמִיד אֶת הָאִשָּׁה לִפְנֵי יְהוָֹה וְעָשָׂה לָהּ הַכֹּהֵן אֵת כָּל הַתּוֹרָה הַזֹּאת: 
ἢ ἄνθρωπος ᾧ ἐὰν ἐπέλθῃ ἐπ᾽ αὐτὸν πνεῦμα ζηλώσεως καὶ ζηλώσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ στήσει τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἔναντι κυρίου καὶ ποιήσει αὐτῇ ὁ ἱερεὺς πάντα τὸν νόμον τοῦτον 
30 ܐܵܘ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܬܸܥܘܿܠ ܥܠܵܘܗܝ ܪܘܼܚܵܐ ܕܲܛܢܵܢܵܐ: ܘܢܸܛܲܢ ܒܐܲܢ̄ܬ̇ܬܹܗ: ܘܲܢܩܝܼܡܝܼܗ̇ ܠܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܵܗ̇ ܟܵܗܢܵܐ ܗܵܢܵܐ ܟܠܹܗ ܢܵܡܘܿܣܵܐ. 
maritusque zelotypiæ spiritu concitatus adduxerit eam in conspectu Domini, et fecerit ei sacerdos juxta omnia quæ scripta sunt: 
გინათუ მამაკაცსა, რომელსა მოუჴდეს სული მოშურნეობისაჲ და ჰშუროდეს ცოლისა თჳსისაჲ და დაადგინოს ცოლი იგი თჳსი წინაშე უფლისა და უყოს მას მღდელმან მან ყოველივე შჯული ესე. 30 
30 Or when the spirit of jealousy cometh upon him, and he be jealous over his wife, and shall set the woman before the LORD, and the priest shall execute upon her all this law. 
לא. וְנִקָּה הָאִישׁ מֵעָוֹן וְהָאִשָּׁה הַהִוא תִּשָּׂא אֶת עֲו‍ֹנָהּ: 
καὶ ἀθῷος ἔσται ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ ἁμαρτίας καὶ ἡ γυνὴ ἐκείνη λήμψεται τὴν ἁμαρτίαν αὐτῆς 
31 ܘܢܸܗܘܹܐ ܡܚܲܣܲܝ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܗܵܘ̇ ܡ̣ܢ ܚܛܵܗܵܐ. ܘܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܗܵܝ̇ ܬܩܲܒܸ̇ܠ ܚܛܵܗܵܗ̇. 
maritus absque culpa erit, et illa recipiet iniquitatem suam. 
და უბრალო იყოს კაცი იგი ცოდვისაგან და დედაკაცმან მან მოიღოს ცოდვაჲ თჳსი. 31 
31 Then shall the man be guiltless from iniquity, and this woman shall bear her iniquity. 
ו 
ς' 
ܩܦܠܐܘܢ: ܘ. 
Cap. 6 
თავი მეექვსე 
א. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
1 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 1 
1 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ב. דַּבֵּר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם אִישׁ אוֹ אִשָּׁה כִּי יַפְלִא לִנְדֹּר נֶדֶר נָזִיר לְהַזִּיר לַיהוָֹה: 
λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς ἀνὴρ ἢ γυνή ὃς ἐὰν μεγάλως εὔξηται εὐχὴν ἀφαγνίσασθαι ἁγνείαν κυρίῳ 
2 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܐܵܘ ܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܕܢܸܦܪܘܿܫ ܘܢܸܕ̇ܘܿܪ ܢܸܕ݂ܪܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬ̣ܵܐ ܘܢܸܬ̣ܢ̱ܙܲܪ ܠܡܵܪܝܵܐ. 
Loquere ad filios Israël, et dices ad eos: Vir, sive mulier, cum fecerint votum ut sanctificentur, et se voluerint Domino consecrare: 
ეტყოდე ძეთა ისრაჱლისათა და არქუ მათ: მამაკაცმან, ანუ დედაკაცმან, რომელმან ილოცოს ლოცვაჲ დიდად, 2 
2 Speak unto the children of Israel, and say unto them, When either man or woman shall separate themselves to vow a vow of a Nazarite, to separate themselves unto the LORD: 
ג. מִיַּיִן וְשֵׁכָר יַזִּיר חֹמֶץ יַיִן וְחֹמֶץ שֵׁכָר לֹא יִשְׁתֶּה וְכָל מִשְׁרַת עֲנָבִים לֹא יִשְׁתֶּה וַעֲנָבִים לַחִים וִיבֵשִׁים לֹא יֹאכֵל: 
ἀπὸ οἴνου καὶ σικερα ἁγνισθήσεται ἀπὸ οἴνου καὶ ὄξος ἐξ οἴνου καὶ ὄξος ἐκ σικερα οὐ πίεται καὶ ὅσα κατεργάζεται ἐκ σταφυλῆς οὐ πίεται καὶ σταφυλὴν πρόσφατον καὶ σταφίδα οὐ φάγεται 
3 ܡ̣ܢ ܚܲܡܪܵܐ ܘܡ̣ܢ ܫܲܟ݂ܪܵܐ ܢܸܬ̣ܢ̱ܙܲܪ: ܚܲܠܵܐ ܕܚܲܡܪܵܐ ܘܚܲܠܵܐ ܕܫܲܟ݂ܪܵܐ ܠܵܐ ܢܸܫܬܹ̇ܐ: ܘܟ݂ܠ ܬܸܪܝܵܢܵܐ ܕܥܸܢ̈ܒܹܐ ܠܵܐ ܢܸܫܬܹ̇ܐ: ܘܥܸܢ̈ܒܹܐ ܘܐܲܦ̈ܫܵܬ̣ܵܐ ܠܵܐ ܢܹܐܟ݂ܘܿܠ. 
a vino, et omni quod inebriare potest, abstinebunt. Acetum ex vino, et ex qualibet alia potione, et quidquid de uva exprimitur, non bibent: uvas recentes siccasque non comedent 
განიწმიდენინ სიწმიდითა უფლისაჲთა, ღჳნისაგან და თაფლუჭისა განწმიდნეს და ძმარი ღჳნისაგან და ძმარი თაფრუჭისგან არა სუან და ყოველი, რომელი იქმნების ღჳნისაგან, არა სუას და ყურძენი ახალი და შკიჭი არა ჭამოს. 3 
3 He shall separate himself from wine and strong drink, and shall drink no vinegar of wine, or vinegar of strong drink, neither shall he drink any liquor of grapes, nor eat moist grapes, or dried. 
ד. כֹּל יְמֵי נִזְרוֹ מִכֹּל אֲשֶׁר יֵעָשֶׂה מִגֶּפֶן הַיַּיִן מֵחַרְצַנִּים וְעַד זָג לֹא יֹאכֵל: 
πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ ἀπὸ πάντων ὅσα γίνεται ἐξ ἀμπέλου οἶνον ἀπὸ στεμφύλων ἕως γιγάρτου οὐ φάγεται 
4 ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ ܟܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܡܸܬ̣ܥ̱ܒܸܕ݂ ܡ̣ܢ ܓܦܬܵܐ ܕܚܲܡܪܵܐ ܡ̣ܢ ܥܘܼܨܵܪܹ̈ܐ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܟܲܡܫ̈ܘܿܢܹܐ: ܠܵܐ ܢܹܐܟ݂ܘܿܠ. 
cunctis diebus quibus ex voto Domino consecrantur: quidquid ex vinea esse potest, ab uva passa usque ad acinum non comedent. 
ყოველია დღეთა ლოცვისა მისისათა ყოვლისაგან, რომელი იქმნების ვენაჴისაგან, ღჳნოჲ საგუდლითგან ვიდრე ნატკუეცლადმდე არა ჭამოს. 4 
4 All the days of his separation shall he eat nothing that is made of the vine tree, from the kernels even to the husk. 
ה. כָּל יְמֵי נֶדֶר נִזְרוֹ תַּעַר לֹא יַעֲבֹר עַל רֹאשׁוֹ עַד מְלֹאת הַיָּמִם אֲשֶׁר יַזִּיר לַיהוָֹה קָדֹשׁ יִהְיֶה גַּדֵּל פֶּרַע שְׂעַר רֹאשׁוֹ: 
πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς τοῦ ἁγνισμοῦ ξυρὸν οὐκ ἐπελεύσεται ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἕως ἂν πληρωθῶσιν αἱ ἡμέραι ὅσας ηὔξατο κυρίῳ ἅγιος ἔσται τρέφων κόμην τρίχα κεφαλῆς 
5 ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܢܸܕ݂ܪܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ: ܘܲܡܕܲܟ̇ܝܵܐ ܠܵܐ ܢܸܣܲܩ ܥܲܠ ܪܹܫܹܗ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܸܫܠܡܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܐܸܬ̣ܢ̱ܙܲܪ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܩܲܕ̇ܝܼܫ ܢܸܗܘܹܐ: ܘܲܢܪܲܒܸ̇ܐ ܣܲܥܪܵܐ ܕܪܹܫܹܗ. 
Omni tempore separationis suæ novacula non transibit per caput ejus usque ad completum diem, quo Domino consecratur. Sanctus erit, crescente cæsarie capitis ejus. 
ყოველთა დღეთა მათ განწმედისათა მახჳლი არა აღვიდეს თავსა მისსა, ვიდრემდის აღივსნენ დღენი იგი, რომელ აღუთქუა უფალსა, წმიდა იყოს, მიუტეოს სიგრძედ თმაჲ თავისაჲ. 5 
5 All the days of the vow of his separation there shall no razor come upon his head: until the days be fulfilled, in the which he separateth himself unto the LORD, he shall be holy, and shall let the locks of the hair of his head grow. 
ו. כָּל יְמֵי הַזִּירוֹ לַיהוָֹה עַל נֶפֶשׁ מֵת לֹא יָבֹא: 
πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς κυρίῳ ἐπὶ πάσῃ ψυχῇ τετελευτηκυίᾳ οὐκ εἰσελεύσεται 
6 ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܐܸܬ̣ܢ̱ܙܲܪ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܘܥܲܠ ܢܲܦܫܵܐ ܕܡܝܼܬ̣ܵܐ ܠܵܐ ܢܸܥܘܿܠ. 
Omni tempore consecrationis suæ, super mortuum non ingredietur, 
ყოველთა დღეთა ლოცვისა მისისათა უფლისა მიმართ სულსა ზედა ასრულებულსა არა შევიდეს 6 
6 All the days that he separateth himself unto the LORD he shall come at no dead body. 
ז. לְאָבִיו וּלְאִמּוֹ לְאָחִיו וּלְאַחֹתוֹ לֹא יִטַּמָּא לָהֶם בְּמֹתָם כִּי נֵזֶר אֱלֹהָיו עַל רֹאשׁוֹ: 
ἐπὶ πατρὶ καὶ ἐπὶ μητρὶ καὶ ἐπ᾽ ἀδελφῷ καὶ ἐπ᾽ ἀδελφῇ οὐ μιανθήσεται ἐπ᾽ αὐτοῖς ἀποθανόντων αὐτῶν ὅτι εὐχὴ θεοῦ αὐτοῦ ἐπ᾽ αὐτῷ ἐπὶ κεφαλῆς αὐτοῦ 
7 ܘܒܲܐܒ̣ܘܼܗܝ: ܘܒܸܐܡܹܗ: ܘܒܲܐܚܘܼܗܝ: ܘܲܒ̣ܚܵܬܹܗ: ܠܵܐ ܢܸܬ̇ܛܲܡܲܐ ܒܗܘܿܢ ܒܡܵܘܬ̇ܗܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܲܟ݂ܠܝܼܠܵܐ ܕܐܲܠܵܗܹܗ ܥܲܠ ܪܹܫܹܗ. 
nec super patris quidem et matris et fratris sororisque funere contaminabitur, quia consecratio Dei sui super caput ejus est. 
მამასა ზედა და დედასა და ძმასა და დასა, არა შეიგინოს მათ შორის სიკუდილსა მათსა, რამეთუ ლოცვაჲ უფლისა მისისაჲ მის ზედა თავსა მისსა. 7 
7 He shall not make himself unclean for his father, or for his mother, for his brother, or for his sister, when they die: because the consecration of his God is upon his head. 
ח. כֹּל יְמֵי נִזְרוֹ קָדשׁ הוּא לַיהוָֹה: 
πάσας τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς αὐτοῦ ἅγιος ἔσται κυρίῳ 
8 ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ ܩܲܕ̇ܝܼܫ ܗ̄ܘ̣ ܠܡܵܪܝܵܐ. 
Omnibus diebus separationis suæ sanctus erit Domino. 
ყოველთა დღეთა ლოცვისა მისისათა წმიდა იყოს უფლისა. 8 
8 All the days of his separation he is holy unto the LORD. 
ט. וְכִי יָמוּת מֵת עָלָיו בְּפֶתַע פִּתְאֹם וְטִמֵּא רֹאשׁ נִזְרוֹ וְגִלַּח רֹאשׁוֹ בְּיוֹם טָהֳרָתוֹ בַּיּוֹם הַשְּׁבִיעִי יְגַלְּחֶנּוּ: 
ἐὰν δέ τις ἀποθάνῃ ἐξάπινα ἐπ᾽ αὐτῷ παραχρῆμα μιανθήσεται ἡ κεφαλὴ εὐχῆς αὐτοῦ καὶ ξυρήσεται τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ᾗ ἂν ἡμέρᾳ καθαρισθῇ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ξυρηθήσεται 
9 ܘܐܸܢ ܢܡܘܼܬ̣ ܡܝܼܬ̣ܵܐ ܥܠܵܘܗܝ ܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ: ܢܸܬܛܲܡܲܐ ܪܹܫܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ: ܘܢܸܓ̣ܪܘܿܥ ܪܹܫܹܗ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܲܕ݂ܟܸܐ: ܘܲܠܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ ܢܸܓ̣ܪܥܝܼܘܗܝ. 
Sin autem mortuus fuerit subito quispiam coram eo, polluetur caput consecrationis ejus: quod radet illico in eadem die purgationis suæ, et rursum septima. 
უკუეთუ ვინმე მოკუდეს მის თანა, მეყსეულად შეიგინა თავი ლოცვისა მისისაჲ და დაიყჳნოს თავი მისი, რომელსა დღესა განწმიდნა. 9 
9 And if any man die very suddenly by him, and he hath defiled the head of his consecration; then he shall shave his head in the day of his cleansing, on the seventh day shall he shave it. 
י. וּבַיּוֹם הַשְּׁמִינִי יָבִא שְׁתֵּי תֹרִים אוֹ שְׁנֵי בְּנֵי יוֹנָה אֶל הַכֹּהֵן אֶל פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד: 
καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ οἴσει δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν πρὸς τὸν ἱερέα ἐπὶ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 
10 ܘܲܠܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܡܵܢܝܵܐ: ܢܲܝܬܹ̇ܐ ܬܪܹܝܢ ܫܘܼܦܢܝܼܢ̈ܝܼܢ: ܐܵܘ ܬܪܹܝܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܵܘܢܵܐ: ܠܘܵܬ̣ ܟܵܗܢܵܐ ܠܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
In octava autem die offeret duos turtures, vel duos pullos columbæ sacerdoti in introitu fœderis testimonii. 
და დღესა მეშჳდესა დაიყჳნოს და დღესა მერვესა მოიქუნეს ორნი გურიტნი, ანუ ორნი მართუენი ტრედისანი მღდელისა მის კარად კარვისა საწამებელისა. 10 
10 And on the eighth day he shall bring two turtles, or two young pigeons, to the priest, to the door of the tabernacle of the congregation: 
יא. וְעָשָׂה הַכֹּהֵן אֶחָד לְחַטָּאת וְאֶחָד לְעֹלָה וְכִפֶּר עָלָיו מֵאֲשֶׁר חָטָא עַל הַנָּפֶשׁ וְקִדַּשׁ אֶת רֹאשׁוֹ בַּיּוֹם הַהוּא: 
καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς μίαν περὶ ἁμαρτίας καὶ μίαν εἰς ὁλοκαύτωμα καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς περὶ ὧν ἥμαρτεν περὶ τῆς ψυχῆς καὶ ἁγιάσει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ 
11 ܘܲܢܩܲܪܸܒ̣ ܟܵܗܢܵܐ ܚܲܕ݂ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ: ܘܚܲܕ݂ ܠܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܘܲܢܚܲܣܸܐ ܥܠܵܘܗܝ ܟܵܗܢܵܐ ܥܲܠ ܚܛܵܗܵܐ ܕܲܚܛܵܐ ܒܢܲܦ̮ܫܵܐ: ܘܲܢܩܲܕܸ̇ܫ ܪܹܫܹܗ ܒܹܗ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ̇. 
Facietque sacerdos unum pro peccato, et alterum in holocaustum, et deprecabitur pro eo, quia peccavit super mortuo: sanctificabitque caput ejus in die illo: 
და ყოს მღდელმან მან ერთი ცოდვისათჳს და ერთი ყოვლად დასაწველად და ლხინება-ყოს მღდელმან მან, რომელთათჳს ცოდა სულისა მისთჳს და განწმიდოს თავი მისი. 11 
11 And the priest shall offer the one for a sin offering, and the other for a burnt offering, and make an atonement for him, for that he sinned by the dead, and shall hallow his head that same day. 
יב. וְהִזִּיר לַיהוָֹה אֶת יְמֵי נִזְרוֹ וְהֵבִיא כֶּבֶשׂ בֶּן שְׁנָתוֹ לְאָשָׁם וְהַיָּמִים הָרִאשֹׁנִים יִפְּלוּ כִּי טָמֵא נִזְרוֹ: 
ᾗ ἡγιάσθη κυρίῳ τὰς ἡμέρας τῆς εὐχῆς καὶ προσάξει ἀμνὸν ἐνιαύσιον εἰς πλημμέλειαν καὶ αἱ ἡμέραι αἱ πρότεραι ἄλογοι ἔσονται ὅτι ἐμιάνθη κεφαλὴ εὐχῆς αὐτοῦ 
12 ܘܢܸܬ̣ܢ̱ܙܲܪ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ: ܘܢܲܝܬܸ̇ܐ ܐܸܡܪܵܐ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܠܩܘܪܪܒܵܢܵܐ. ܘܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܹ̈ܐ ܢܸܒ̣ܛܠܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܐܸܬ̇ܛܲܡܐܲܬ̤ ܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ. 
et consecrabit Domino dies separationis illius, offerens agnum anniculum pro peccato: ita tamen ut dies priores irriti fiant, quoniam polluta est sanctificatio ejus. 
მას დღესა შინა მას დღესა განწმიდნეს უფლისა დღენი იგი ლოცვისანი და მოჰგუაროს ტარიგი წელიწადეული ცოდვისა მისთჳს და პირველნი იგი დღენი შეურაცხ იყუნენ, რამეთუ შეიგინა თავი ლოცვისა მისისაჲ. 12 
12 And he shall consecrate unto the LORD the days of his separation, and shall bring a lamb of the first year for a trespass offering: but the days that were before shall be lost, because his separation was defiled. 
יג. וְזֹאת תּוֹרַת הַנָּזִיר בְּיוֹם מְלֹאת יְמֵי נִזְרוֹ יָבִיא אֹתוֹ אֶל פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד: 
καὶ οὗτος ὁ νόμος τοῦ εὐξαμένου ᾗ ἂν ἡμέρᾳ πληρώσῃ ἡμέρας εὐχῆς αὐτοῦ προσοίσει αὐτὸς παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 
13 ܗܵܘ̇ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܵܐ: ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܫܵܠܡܝܼܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ: ܢܲܝܬ̇ܘܿܢܹܗ ܠܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
Ista est lex consecrationis. Cum dies, quos ex voto decreverat, complebuntur, adducet eum ad ostium tabernaculi fœderis, 
ესე არს შჯული მლოცველისაჲ მის, რომელსა დღესა აღასრულნეს დღენი ლოცვისა მისისანი, შეწიროს მან კართა თანა კარვისა წამებისათა. 13 
13 And this is the law of the Nazarite, when the days of his separation are fulfilled: he shall be brought unto the door of the tabernacle of the congregation: 
יד. וְהִקְרִיב אֶת קָרְבָּנוֹ לַיהוָֹה כֶּבֶשׂ בֶּן שְׁנָתוֹ תָמִים אֶחָד לְעֹלָה וְכַבְשָׂה אַחַת בַּת שְׁנָתָהּ תְּמִימָה לְחַטָּאת וְאַיִל אֶחָד תָּמִים לִשְׁלָמִים: 
καὶ προσάξει τὸ δῶρον αὐτοῦ κυρίῳ ἀμνὸν ἐνιαύσιον ἄμωμον ἕνα εἰς ὁλοκαύτωσιν καὶ ἀμνάδα ἐνιαυσίαν ἄμωμον μίαν εἰς ἁμαρτίαν καὶ κριὸν ἕνα ἄμωμον εἰς σωτήριον 
14 ܘܲܢܩܲܪܸܒ̣ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܕܠܲܝܬ̇ ܒܹܗ ܡܘܼܡܵܐ ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ: ܘܦܲܪܬ̣ܵܐ ܚܕܵܐ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܕܠܲܝܬ̇ ܒܵܗ̇ ܡܘܼܡܵܐ: ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܠܲܝܬ̇ ܒܹܗ ܡܘܼܡܵܐ: ܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ. 
et offeret oblationes ejus Domino, agnum anniculum immaculatum in holocaustum, et ovem anniculam immaculatam pro peccato, et arietem immaculatum, hostiam pacificam, 
და მოართუას ძღუენი მისი უფალსა ტარიგი წელიწადეული უბიწოჲ ერთი ყოვლად მწუარად და ტარიგი ნეზჳ წელიწადეული უბიწოჲ ერთი ცოდვისათჳს და ვერძი ერთი უბიწოჲ ცხორებისათჳს. 14 
14 And he shall offer his offering unto the LORD, one he lamb of the first year without blemish for a burnt offering, and one ewe lamb of the first year without blemish for a sin offering, and one ram without blemish for peace offerings, 
טו. וְסַל מַצּוֹת סֹלֶת חַלֹּת בְּלוּלֹת בַּשֶּׁמֶן וּרְקִיקֵי מַצּוֹת מְשֻׁחִים בַּשָּׁמֶן וּמִנְחָתָם וְנִסְכֵּיהֶם: 
καὶ κανοῦν ἀζύμων σεμιδάλεως ἄρτους ἀναπεποιημένους ἐν ἐλαίῳ καὶ λάγανα ἄζυμα κεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ καὶ θυσία αὐτῶν καὶ σπονδὴ αὐτῶν 
15 ܘܣܲܠܵܐ ܕܦܲܛܝܪܵܐ: ܢܫܝܼܦܵܐ ܚܵܝܪ̈ܵܬ̣ܵܐ ܕܦܝܼ̈ܠܵܢ ܒܡܸܫܚܵܐ: ܘܠܸܓ̣ܢܹ̈ܐ ܦܲܛܝܼܪܹ̈ܐ ܕܲܡܫܝܼܚܝܼܢ ܒܡܸܫܚܵܐ: ܘܲܣܡܝܼܕ݂ܗܘܿܢ ܘܢܘܼܩܵܝܗܘܿܢ. 
canistrum quoque panum azymorum qui conspersi sint oleo, et lagana absque fermento uncta oleo, ac libamina singulorum: 
და ლანკლითა უცომოჲ სამინდოჲსა პურნი შექმნილნი ზეთითა და ლელანგონი უცომონი ზეთითა ცხებულნი, 15 
15 And a basket of unleavened bread, cakes of fine flour mingled with oil, and wafers of unleavened bread anointed with oil, and their meat offering, and their drink offerings. 
טז. וְהִקְרִיב הַכֹּהֵן לִפְנֵי יְהוָֹה וְעָשָׂה אֶת חַטָּאתוֹ וְאֶת עֹלָתוֹ: 
καὶ προσοίσει ὁ ἱερεὺς ἔναντι κυρίου καὶ ποιήσει τὸ περὶ ἁμαρτίας αὐτοῦ καὶ τὸ ὁλοκαύτωμα αὐτοῦ 
16 ܘܲܢܒܲܪܒ̣ܘܼܗܝ ܟܵܗܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܲܢܩܲܪܸܒ̣ ܚܛܵܗܹܗ ܘܝܲܩܕܹ̇ܗ ܫܲܠܡܵܐ. 
quæ offeret sacerdos coram Domino, et faciet tam pro peccato, quam in holocaustum. 
და მსხუერპლი მათი და შესაწირავი მათი. და მოიღოს იგი მღდელმან მან წინაშე უფლისა და ყოს იგი ცოდვისათჳს და მსხუერპლი იგი ყოვლად მწუარი მისი. 16 
16 And the priest shall bring them before the LORD, and shall offer his sin offering, and his burnt offering: 
יז. וְאֶת הָאַיִל יַעֲשֶׂה זֶבַח שְׁלָמִים לַיהוָֹה עַל סַל הַמַּצּוֹת וְעָשָׂה הַכֹּהֵן אֶת מִנְחָתוֹ וְאֶת נִסְכּוֹ: 
καὶ τὸν κριὸν ποιήσει θυσίαν σωτηρίου κυρίῳ ἐπὶ τῷ κανῷ τῶν ἀζύμων καὶ ποιήσει ὁ ἱερεὺς τὴν θυσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν σπονδὴν αὐτοῦ 
17 ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܥܲܠ ܣܲܠܵܐ ܕܦܲܛܝܼܪܵܐ. ܘܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܟܵܗܢܵܐ ܣܡܝܼܕܹܗ ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ. 
Arietem vero immolabit hostiam pacificam Domino, offerens simul canistrum azymorum, et libamenta quæ ex more debentur. 
და ვერძი იგი ყოს შესაწირავად ცხორებისა მისისათჳს უფლისა ლანკლანსა მას თანა უცომოსა, და ყოს მღდელმან შესაწირავი იგი მისი და მსხუერპლი მისი. 17 
17 And he shall offer the ram for a sacrifice of peace offerings unto the LORD, with the basket of unleavened bread: the priest shall offer also his meat offering, and his drink offering. 
יח. וְגִלַּח הַנָּזִיר פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד אֶת רֹאשׁ נִזְרוֹ וְלָקַח אֶת שְׂעַר רֹאשׁ נִזְרוֹ וְנָתַן עַל הָאֵשׁ אֲשֶׁר תַּחַת זֶבַח הַשְּׁלָמִים: 
καὶ ξυρήσεται ὁ ηὐγμένος παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου τὴν κεφαλὴν τῆς εὐχῆς αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσει τὰς τρίχας ἐπὶ τὸ πῦρ ὅ ἐστιν ὑπὸ τὴν θυσίαν τοῦ σωτηρίου 
18 ܘܢܸܓ̣ܪܘܿܥ ܢܙܝܼܪܵܐ ܒܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ ܪܹܫܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ: ܘܢܸܣܲܒ̣ ܣܲܥܪܵܐ ܕܪܹܫܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ: ܘܢܲܪܡܹܐ ܒܢܘܼܪܵܐ ܕܲܬ̣ܚܹܝܬ̣ ܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ. 
Tunc radetur nazaræus ante ostium tabernaculi fœderis cæsarie consecrationis suæ: tolletque capillos ejus, et ponet super ignem, qui est suppositus sacrificio pacificorum: 
და დაიყჳნოს მლოცველმან მან კართა თანა კარვისა საწამებელისათა თავი ლოცვისა მისისაჲ და დადვას თმაჲ იგი ცეცხლსა მას, რომელ-იგი არს შესაწირავი მის ცხოვრებისაჲ. 18 
18 And the Nazarite shall shave the head of his separation at the door of the tabernacle of the congregation, and shall take the hair of the head of his separation, and put it in the fire which is under the sacrifice of the peace offerings. 
יט. וְלָקַח הַכֹּהֵן אֶת הַזְּרֹעַ בְּשֵׁלָה מִן הָאַיִל וְחַלַּת מַצָּה אַחַת מִן הַסַּל וּרְקִיק מַצָּה אֶחָד וְנָתַן עַל כַּפֵּי הַנָּזִיר אַחַר הִתְגַּלְּחוֹ אֶת נִזְרוֹ: 
καὶ λήμψεται ὁ ἱερεὺς τὸν βραχίονα ἑφθὸν ἀπὸ τοῦ κριοῦ καὶ ἄρτον ἕνα ἄζυμον ἀπὸ τοῦ κανοῦ καὶ λάγανον ἄζυμον ἓν καὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὰς χεῖρας τοῦ ηὐγμένου μετὰ τὸ ξυρήσασθαι αὐτὸν τὴν εὐχὴν αὐτοῦ 
19 ܘܢܸܣܲܒ̣ ܟܵܗܢܵܐ ܕܪܵܥܵܐ ܒܲܫܝܼܠܵܐ ܡ̣ܢ ܕܸܟ݂ܪܵܐ: ܘܝܵܚܘܼܪܬܵܐ ܚܕܵܐ ܦܲܛܝܪܵܬܵܐ ܡ̣ܢ ܣܲܠܵܐ: ܘܠܸܓ̣ܢܵܐ ܚܲܕ݂ ܦܲܛܝܼܪܵܐ: ܘܲܢܣܝܼܡ ܥܲܠ ܐܝܼܕܵܘ̈ܗܝ ܕܲܢܙܝܼܪܵܐ ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܕܲܓ̣ܪܲܥ ܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ. 
et armum coctum arietis, tortamque absque fermento unam de canistro, et laganum azymum unum, et tradet in manus nazaræi, postquam rasum fuerit caput ejus. 
და მოიღოს მღდელმან მან მჴარი იგი მგბარი ვერძისა მისგან და პური ერთი უცომოჲ ლანკნისა მისგან და ლელანგოჲ უცომოჲ ერთი. და დაუდგას მღდელმან მან ჴელთა ზედა მის მლოცველისათა შემდგომად დაყჳნვისა თავისა მის ლოცვისა მისისა. 19 
19 And the priest shall take the sodden shoulder of the ram, and one unleavened cake out of the basket, and one unleavened wafer, and shall put them upon the hands of the Nazarite, after the hair of his separation is shaven: 
כ. וְהֵנִיף אוֹתָם הַכֹּהֵן תְּנוּפָה לִפְנֵי יְהוָֹה קֹדֶשׁ הוּא לַכֹּהֵן עַל חֲזֵה הַתְּנוּפָה וְעַל שׁוֹק הַתְּרוּמָה וְאַחַר יִשְׁתֶּה הַנָּזִיר יָיִן: 
καὶ προσοίσει αὐτὰ ὁ ἱερεὺς ἐπίθεμα ἔναντι κυρίου ἅγιον ἔσται τῷ ἱερεῖ ἐπὶ τοῦ στηθυνίου τοῦ ἐπιθέματος καὶ ἐπὶ τοῦ βραχίονος τοῦ ἀφαιρέματος καὶ μετὰ ταῦτα πίεται ὁ ηὐγμένος οἶνον 
20 ܘܢܸܦܪܘܿܫ ܐܸܢܘܿܢ ܟܵܗܢܵܐ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܠܟ݂ܵܗܢܵܐ: ܥܲܠ ܚܲܕ݂ܝܵܐ ܕܦܘܼܪܫܵܢܵܐ: ܘܥܲܠ ܫܵܩܵܐ ܕܦܘܼܪܫܵܢܵܐ: ܘܗܵܝܕܹ̇ܝܢ ܢܸܫܬܸ̇ܐ ܢܙܝܼܪܵܐ ܚܲܡܪܵܐ. 
Susceptaque rursum ab eo, elevabit in conspectu Domini: et sanctificata sacerdotis erunt, sicut pectusculum, quod separari jussum est, et femur. Post hæc, potest bibere nazaræus vinum. 
და შეწიროს იგი მღდელმან მან დასადებელად წინაშე უფლისა წმიდაჲ იყოს იგი მღდელისა, მკერდისაჲ მის დასადებელისაჲ და მჴრისაჲ მის შესაწირავისაჲ, და ამისა შემდგომად სუას მლოცველმან მან ღჳნოჲ. 20 
20 And the priest shall wave them for a wave offering before the LORD: this is holy for the priest, with the wave breast and heave shoulder: and after that the Nazarite may drink wine. 
כא. זֹאת תּוֹרַת הַנָּזִיר אֲשֶׁר יִדֹּר קָרְבָּנוֹ לַיהוָֹה עַל נִזְרוֹ מִלְּבַד אֲשֶׁר תַּשִּׂיג יָדוֹ כְּפִי נִדְרוֹ אֲשֶׁר יִדֹּר כֵּן יַעֲשֶׂה עַל תּוֹרַת נִזְרוֹ: 
οὗτος ὁ νόμος τοῦ εὐξαμένου ὃς ἂν εὔξηται κυρίῳ δῶρον αὐτοῦ κυρίῳ περὶ τῆς εὐχῆς χωρὶς ὧν ἂν εὕρῃ ἡ χεὶρ αὐτοῦ κατὰ δύναμιν τῆς εὐχῆς αὐτοῦ ἣν ἂν εὔξηται κατὰ νόμον ἁγνείας 
21 ܗܵܢܵܘ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܵܐ ܕܢܵܕܲܪ ܠܡܵܪܝܵܐ ܒܘܼܪܒܵܢܵܐ ܥܲܠ ܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ: ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܣܵܦܩܵܐ ܒܐܝܼܕ݂ܵܘ̈ܗܝ. ܐܲܝܟ݂ ܡܸܣܲܬ̣ ܢܸܕ݂ܪܵܐ ܕܲܢܕܲܪ: ܗܵܟܢܵܐ ܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܥܲܠ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܕܲܢܙܝܼܪܘܼܬܹܗ. 
Ista est lex nazaræi, cum voverit oblationem suam Domino tempore consecrationis suæ, exceptis his, quæ invenerit manus ejus: juxta quod mente devoverat, ita faciet ad perfectionem sanctificationis suæ. 
ესე არს შჯული მლოცველისა მის, რაოდენიცა აღუთქუა უფალსა ძღუენი ლოცვისა მისისათჳს თჳნიერ მისა, რომელი-რაჲ პოვოს ჴელმან მისმან ძალისაებრ აღთქმისა მისისა, რაოდენიცა აღუთქუას შჯულისა მისებრ უმეცრებისა მისისა უფლისა მიმართ. 21 
21 This is the law of the Nazarite who hath vowed, and of his offering unto the LORD for his separation, beside that that his hand shall get: according to the vow which he vowed, so he must do after the law of his separation. 
כב. וַיְדַבֵּר יְהוָֹה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
22 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 22 
22 And the LORD spake unto Moses, saying, 
כג. דַּבֵּר אֶל אַהֲרֹן וְאֶל בָּנָיו לֵאמֹר כֹּה תְבָרֲכוּ אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אָמוֹר לָהֶם: 
λάλησον Ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ λέγων οὕτως εὐλογήσετε τοὺς υἱοὺς Ισραηλ λέγοντες αὐτοῖς καὶ ἐπιθήσουσιν τὸ ὄνομά μου ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ισραηλ καὶ ἐγὼ κύριος εὐλογήσω αὐτούς 
23 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܐܲܗܪܘܿܢ ܘܥܲܡ ܒܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܗ̤ܘܲܝܬ̇ܘܿܢ ܡܒܲܪܟ݂ܝܼܢ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܐܸܡܲܪܘ ܠܗܘܿܢ. 
Loquere Aaron et filiis ejus: Sic benedicetis filiis Israël, et dicetis eis: 
ეტყოდე აჰრონს და ძეთა მისთა და არქუ მათ, და დადვან სახელი ჩემი ძეთა ზედა ისრაჱლისათა და მე, უფალმან, ვაკურთხნე იგინი. 23 
23 Speak unto Aaron and unto his sons, saying, On this wise ye shall bless the children of Israel, saying unto them, 
כד. יְבָרֶכְךָ יְהוָֹה וְיִשְׁמְרֶךָ: 
εὐλογήσαι σε κύριος καὶ φυλάξαι σε 
24 ܢܒܲܪܟ݂ܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܘܲܢܢܲܛܪܵܟ݂. 
Benedicat tibi Dominus, et custodiat te. 
გაკურთხენ შენ უფალმან და დაგიცევინ შენ. 24 
24 The LORD bless thee, and keep thee: 
כה. יָאֵר יְהוָֹה פָּנָיו אֵלֶיךָ וִיחֻנֶּךָּ: 
ἐπιφάναι κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ ἐλεήσαι σε 
25 ܢܲܢܗܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܦܵܘ̈ܗܝ ܥܠܲܝܟ ܘܢܲܚܹܝܟ݂. 
Ostendat Dominus faciem suam tibi, et misereatur tui. 
გამოაჩინენ პირი მისი შენ ზედა და გაკურთხენ შენ. 25 
25 The LORD make his face shine upon thee, and be gracious unto thee: 
כו. יִשָּׂא יְהוָֹה פָּנָיו אֵלֶיךָ וְיָשֵׂם לְךָ שָׁלוֹם: 
ἐπάραι κύριος τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ σὲ καὶ δῴη σοι εἰρήνην 
26 ܢܪܝܼܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܦܵܘ̈ܗܝ ܥܠܲܝܟ ܘܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܵܟ݂ ܫܠܵܡܵܐ. 
Convertat Dominus vultum suum ad te, et det tibi pacem. 
მოაქციენ უფალმან პირი მისი შენ ზედა და მოგეცინ შენ მშჳდობაჲ. 26 
26 The LORD lift up his countenance upon thee, and give thee peace. 
כז. וְשָׂמוּ אֶת שְׁמִי עַל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַאֲנִי אֲבָרֲכֵם: 
 
27 ܘܲܢܣܝܼܡܘܼܢ ܫܹܡܝ ܥܲܠ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܢܵܐ ܐܹܒܲܪܸܟ݂ ܐܸܢܘܿܢ. 
Invocabuntque nomen meum super filios Israël, et ego benedicam eis. 
deest 
27 And they shall put my name upon the children of Israel, and I will bless them. 
ז 
Ζ' 
ܩܦܠܐܘܢ: ܙ. 
Cap. 7 
თავი მეშვიდე 
א. וַיְהִי בְּיוֹם כַּלּוֹת משֶׁה לְהָקִים אֶת הַמִּשְׁכָּן וַיִּמְשַׁח אֹתוֹ וַיְקַדֵּשׁ אֹתוֹ וְאֶת כָּל כֵּלָיו וְאֶת הַמִּזְבֵּחַ וְאֶת כָּל כֵּלָיו וַיִּמְשָׁחֵם וַיְקַדֵּשׁ אֹתָם: 
καὶ ἐγένετο ᾗ ἡμέρᾳ συνετέλεσεν Μωυσῆς ὥστε ἀναστῆσαι τὴν σκηνὴν καὶ ἔχρισεν αὐτὴν καὶ ἡγίασεν αὐτὴν καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς καὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτοῦ καὶ ἔχρισεν αὐτὰ καὶ ἡγίασεν αὐτά 
1 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܠܸܡ ܡܘܼܫܹܐ ܠܲܡܩܵܡܘܼܬܹܗ ܠܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܡܲܫܚܹܗ ܘܩܲܕ̇ܫܹܗ ܠܹܗ ܘܲܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܡܵܐܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܲܠܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ ܘܲܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܡܵܐܢܵܘ̈ܗܝ: ܡܫܲܚ ܐܸܢܘܿܢ ܘܩܲܕܸ̇ܫ ܐܸܢܘܿܢ. 
Factum est autem in die qua complevit Moyses tabernaculum, et erexit illud, unxitque et sanctificavit cum omnibus vasis suis, altare similiter et omnia vasa ejus: 
და იყო დღესა მას, რომელსა აღასრულა მოსე, რათა აღმართოს კარავი იგი და სცხო მას და განწმიდა იგი. 1 
1 And it came to pass on the day that Moses had fully set up the tabernacle, and had anointed it, and sanctified it, and all the instruments thereof, both the altar and all the vessels thereof, and had anointed them, and sanctified them; 
ב. וַיַּקְרִיבוּ נְשִׂיאֵי יִשְׂרָאֵל רָאשֵׁי בֵּית אֲבֹתָם הֵם נְשִׂיאֵי הַמַּטֹּת הֵם הָעֹמְדִים עַל הַפְּקֻדִים: 
καὶ προσήνεγκαν οἱ ἄρχοντες Ισραηλ δώδεκα ἄρχοντες οἴκων πατριῶν αὐτῶν οὗτοι ἄρχοντες φυλῶν οὗτοι οἱ παρεστηκότες ἐπὶ τῆς ἐπισκοπῆς 
2 ܘܩܲܪܸܒ̣ܘ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܪܹ̈ܫܹܐ ܕܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܗܸܢܘܿܢ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒܵܢܹܐ ܕܫܲܒ̣̈ܛܹܐ: ܗܵܢܘܿܢ ܕܩܵܝܡܝܼܢ ܥܲܠ ܡܸܢܝܵܢܹ̈ܐ. 
obtulerunt principes Israël et capita familiarum, qui erant per singulas tribus, præfectique eorum, qui numerati fuerant, 
და შეწირეს მთავართა მათ ისრაჱლისათა ათორმეტთა მთავართა სახლთა მამათა მათთაჲსა. 2 
2 That the princes of Israel, heads of the house of their fathers, who were the princes of the tribes, and were over them that were numbered, offered: 
ג. וַיָּבִיאוּ אֶת קָרְבָּנָם לִפְנֵי יְהוָֹה שֵׁשׁ עֶגְלֹת צָב וּשְׁנֵי עָשָׂר בָּקָר עֲגָלָה עַל שְׁנֵי הַנְּשִׂאִים וְשׁוֹר לְאֶחָד וַיַּקְרִיבוּ אוֹתָם לִפְנֵי הַמִּשְׁכָּן: 
καὶ ἤνεγκαν τὰ δῶρα αὐτῶν ἔναντι κυρίου ἓξ ἁμάξας λαμπηνικὰς καὶ δώδεκα βόας ἅμαξαν παρὰ δύο ἀρχόντων καὶ μόσχον παρὰ ἑκάστου καὶ προσήγαγον ἐναντίον τῆς σκηνῆς 
3 ܘܐܲܝܬ̇ܝܼܘ ܩܘܼܪ̈ܒܵܢܲܝܗܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܫܸܬ̣ ܥ̈ܓ̣ܠܵܢ ܟܲܕ݂ ܡܲܬ̣ܩ̈ܢܵܢ: ܘܲܬ̣ܪܸܥܣܲܪ ܬܵܘܪ̈ܝܼܢ: ܥܲܓܠܬܵܐ ܠܲܬ̣ܪܹܝܢ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܝܼܢ: ܘܬ̣ܵܘܪܵܐ ܠܚܲܕ݂: ܘܩܲܪܸܒ̣ܘ ܐܸܢܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ. 
munera coram Domino sex plaustra tecta cum duodecim bobus. Unum plaustrum obtulere duo duces, et unum bovem singuli, obtuleruntque ea in conspectu tabernaculi. 
ესე მთავარნი ტომთანი, ესენი წინაშე მდგომელნი მოღუაწებისანი და მოიღეს შესაწირავი მათი წინაშე უფლისა - ექუსი ურემი კარვედი და ათორმეტი ჴარი ურემი, ერთი ორთაგან მთავართა და ჴარი თითოჲ კაცად-კაცადმან მოიბა წინაშე კარავსა. 3 
3 And they brought their offering before the LORD, six covered wagons, and twelve oxen; a wagon for two of the princes, and for each one an ox: and they brought them before the tabernacle. 
ד. וַיֹּאמֶר יְהוָֹה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
4 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ. 
Ait autem Dominus ad Moysen: 
ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 4 
4 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ה. קַח מֵאִתָּם וְהָיוּ לַעֲבֹד אֶת עֲבֹדַת אֹהֶל מוֹעֵד וְנָתַתָּה אוֹתָם אֶל הַלְוִיִּם אִישׁ כְּפִי עֲבֹדָתוֹ: 
λαβὲ παρ᾽ αὐτῶν καὶ ἔσονται πρὸς τὰ ἔργα τὰ λειτουργικὰ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ δώσεις αὐτὰ τοῖς Λευίταις ἑκάστῳ κατὰ τὴν αὐτοῦ λειτουργίαν 
5 ܣܲܒ̣ ܡܸܢܗܘܿܢ: ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܠܡܸܦܠܲܚ ܒܗܘܿܢ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܗܲܒ̣ ܐܸܢܘܿܢ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܐ̄ܢܵܫ ܡܸܣܲܬ̣ ܦܘܼܠܚܵܢܹܗ. 
Suscipe ab eis ut serviant in ministerio tabernaculi, et trades ea Levitis juxta ordinem ministerii sui. 
მოიღე მათგან და იყუნენ საქმესა მას მსახურებისა კარვისა მის საწამებელისა და მისცენ იგინი ლევიტელთა მათ კაცად-კაცადსა მსგავსად თჳსისა მის მსახურებისა. 5 
5 Take it of them, that they may be to do the service of the tabernacle of the congregation; and thou shalt give them unto the Levites, to every man according to his service. 
ו. וַיִּקַּח משֶׁה אֶת הָעֲגָלֹת וְאֶת הַבָּקָר וַיִּתֵּן אוֹתָם אֶל הַלְוִיִּם: 
καὶ λαβὼν Μωυσῆς τὰς ἁμάξας καὶ τοὺς βόας ἔδωκεν αὐτὰ τοῖς Λευίταις 
6 ܘܲܕ݂ܒܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܘܥܵـ̈ـܓ̣ܠܵܬ̣ܵܐ: ܘܐܲܫܠܸܡ ܐܸܢܘܿܢ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ. 
Itaque cum suscepisset Moyses plaustra et boves, tradidit eos Levitis. 
და მოიღო მოსე ურმები იგი და ჴარები იგი, მისცა იგინი ლევიტელთა მათ. 6 
6 And Moses took the wagons and the oxen, and gave them unto the Levites. 
ז. אֵת שְׁתֵּי הָעֲגָלוֹת וְאֵת אַרְבַּעַת הַבָּקָר נָתַן לִבְנֵי גֵרְשׁוֹן כְּפִי עֲבֹדָתָם: 
τὰς δύο ἁμάξας καὶ τοὺς τέσσαρας βόας ἔδωκεν τοῖς υἱοῖς Γεδσων κατὰ τὰς λειτουργίας αὐτῶν 
7 ܬܲܪܬܹ̇ܝܢ ܥܵـ̈ـܓ̣ܠܵܢ ܘܐܲܪܒ̇ܥܵܐ ܬܵܘܪ̈ܝܼܢ: ܝܲܗ̄ܒ̣ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܸܪܫܘܿܢ: ܡܸܣܲܬ̣ ܦܘܼܠܚܵܢܗܘܿܢ. 
Duo plaustra et quatuor boves dedit filiis Gerson, juxta id quod habebant necessarium. 
ორნი იგი ურემნი და ოთხი ჴარი მისცა ძეთა გეთსონისთა მსგავსად მსახურებისა მათისა. 7 
7 Two wagons and four oxen he gave unto the sons of Gershon, according to their service: 
ח. וְאֵת אַרְבַּע הָעֲגָלֹת וְאֵת שְׁמֹנַת הַבָּקָר נָתַן לִבְנֵי מְרָרִי כְּפִי עֲבֹדָתָם בְּיַד אִיתָמָר בֶּן אַהֲרֹן הַכֹּהֵן: 
καὶ τὰς τέσσαρας ἁμάξας καὶ τοὺς ὀκτὼ βόας ἔδωκεν τοῖς υἱοῖς Μεραρι κατὰ τὰς λειτουργίας αὐτῶν διὰ Ιθαμαρ υἱοῦ Ααρων τοῦ ἱερέως 
8 ܘܐܲܪܒܲܥ ܥܵܓ̣̈ܠܵܢ ܘܲܬ̣ܡܵܢܝܵܐ ܬܵܘܪ̈ܝܼܢ: ܝܲܗ̄ܒ̣ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܡܪܵܪܝ: ܡܸܣܲܬ̣ ܦܘܼܠܚܵܢܗܘܿܢ: ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܐܝܼܬ̣ܵܡܵܪ ܒܪܹܗ ܕܐܲܗܪܘܿܢ ܟܵܗܢܵܐ. 
Quatuor alia plaustra et octo boves dedit filiis Merari secundum officia et cultum suum, sub manu Ithamar filii Aaron sacerdotis. 
და ოთხი იგი ურემი და რვაჲ ჴარი მისცა ძეთა მერარისთა მსგავსად მსახურებისა მათისა ითამარის მიერ, ძისა აჰრონის მღდელისა. 8 
8 And four wagons and eight oxen he gave unto the sons of Merari, according unto their service, under the hand of Ithamar the son of Aaron the priest. 
ט. וְלִבְנֵי קְהָת לֹא נָתָן כִּי עֲבֹדַת הַקֹּדֶשׁ עֲלֵהֶם בַּכָּתֵף יִשָּׂאוּ: 
καὶ τοῖς υἱοῖς Κααθ οὐκ ἔδωκεν ὅτι τὰ λειτουργήματα τοῦ ἁγίου ἔχουσιν ἐπ᾽ ὤμων ἀροῦσιν 
9 ܘܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܩܵܗܵܬ̣ ܠܵܐ ܝܲܗ̄ܒ̣: ܡܸܛܠ ܕܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܡܲܫܠܲܡ ܠܗܘܿܢ: ܘܥܲܠ ܟܲܬ̣ܦܵܬ̣̈ܗܘܿܢ ܫܵܩܠܝܼܢ. 
Filiis autem Caath non dedit plaustra et boves: quia in sanctuario serviunt, et onera propriis portant humeris. 
ხოლო ძეთა კაათისთა არა მისცა, რამეთუ სამსახურებელი იგი სიწმიდისაჲ აქუნდა და მჴრითა აღიღოდიან. 9 
9 But unto the sons of Kohath he gave none: because the service of the sanctuary belonging unto them was that they should bear upon their shoulders. 
י. וַיַּקְרִיבוּ הַנְּשִׂאִים אֵת חֲנֻכַּת הַמִּזְבֵּחַ בְּיוֹם הִמָּשַׁח אֹתוֹ וַיַּקְרִיבוּ הַנְּשִׂיאִם אֶת קָרְבָּנָם לִפְנֵי הַמִּזְבֵּחַ: 
καὶ προσήνεγκαν οἱ ἄρχοντες εἰς τὸν ἐγκαινισμὸν τοῦ θυσιαστηρίου ἐν τῇ ἡμέρᾳ ᾗ ἔχρισεν αὐτό καὶ προσήνεγκαν οἱ ἄρχοντες τὰ δῶρα αὐτῶν ἀπέναντι τοῦ θυσιαστηρίου 
10 ܘܩܲܪܸܒ̣ܘ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܕܚܘܼܕܵܬ̣ܵܐ ܕܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܡܲܫܚܘܼܗܝ: ܘܩܲܪܸܒ̣ܘ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܩܘܼܪ̈ܒܵܢܲܝܗܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ. 
Igitur obtulerunt duces in dedicationem altaris, die qua unctum est, oblationem suam ante altare. 
და მოართვეს მთავართა მათ სატფურებასა მას კარვისასა დღესა, რომელსა სცხო მას და შეწირეს მთავართა მათ შესაწირავი მათი წინაშე საკურთხეველსა მას. 10 
10 And the princes offered for dedicating of the altar in the day that it was anointed, even the princes offered their offering before the altar. 
יא. וַיֹּאמֶר יְהוָֹה אֶל משֶׁה נָשִׂיא אֶחָד לַיּוֹם נָשִׂיא אֶחָד לַיּוֹם יַקְרִיבוּ אֶת קָרְבָּנָם לַחֲנֻכַּת הַמִּזְבֵּחַ: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἄρχων εἷς καθ᾽ ἡμέραν ἄρχων καθ᾽ ἡμέραν προσοίσουσιν τὰ δῶρα αὐτῶν εἰς τὸν ἐγκαινισμὸν τοῦ θυσιαστηρίου 
11 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܚܲܕ݂ ܚܲܕ݂ ܪܲܒܵܐ ܒܝܵܘܡܵܐ ܢܸܗܘܘܿܢ ܡܒܲܪܒ̣ܝܼܢ ܩܘܼܪ̈ܒܵܢܲܝܗܘܿܢ ܠܚܘܼܕܵܬ̣ܵܐ ܕܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ. 
Dixitque Dominus ad Moysen: Singuli duces per singulos dies offerant munera in dedicationem altaris. 
და ჰრქუა უფალმან მოსეს: მთავარმან ერთმან დღითი დღედ შეწირენ შესაწირავი თჳსი სატფურებასა მას საკურთხეველისასა. 11 
11 And the LORD said unto Moses, They shall offer their offering, each prince on his day, for the dedicating of the altar. 
יב. וַיְהִי הַמַּקְרִיב בַּיּוֹם הָרִאשׁוֹן אֶת קָרְבָּנוֹ נַחְשׁוֹן בֶּן עַמִּינָדָב לְמַטֵּה יְהוּדָה: 
καὶ ἦν ὁ προσφέρων τῇ ἡμέρᾳ τῇ πρώτῃ τὸ δῶρον αὐτοῦ Ναασσων υἱὸς Αμιναδαβ ἄρχων τῆς φυλῆς Ιουδα 
12 ܘܲܗܘ̤ܵܬ̣ ܕܲܡܩܲܪܸܒ̣ ܒܝܵܘܡܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܵܐ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ: ܢܸܚܫܘܿܢ ܒܲܪ ܥܲܡܝܼܢܵܕܵܒ̣: ܪܹܫ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܒܹܝܬ̣ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ. 
Primo die obtulit oblationem suam Nahasson filius Aminadab de tribu Juda: 
და იყო დღესა მას პირველსა და შეწირა შესაწირავი მისი ნაასონ, ძემან ამინადაბისმან, მთავარმან ტომისა იუდაჲსთამან, და შეწირა შესაწირავი მისი: 12 
12 And he that offered his offering the first day was Nahshon the son of Amminadab, of the tribe of Judah: 
יג. וְקָרְבָּנוֹ קַעֲרַת כֶּסֶף אַחַת שְׁלשִׁים וּמֵאָה מִשְׁקָלָהּ מִזְרָק אֶחָד כֶּסֶף שִׁבְעִים שֶׁקֶל בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ שְׁנֵיהֶם מְלֵאִים סֹלֶת בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לְמִנְחָה: 
καὶ προσήνεγκεν τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν 
13 ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܦܝܼܠܵܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠ̈ܝܼܢ: ܘܫܵܚܠܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠ̈ܝܼܢ ܒܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܬܪܲܝܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܠܹܝܢ ܣܡܝܼܕ݂ܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܠܩܘܼܪܒܵܢܵܐ. 
fueruntque in ea acetabulum argenteum pondo centum triginta siclorum, phiala argentea habens septuaginta siclos, juxta pondus sanctuarii, utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificium: 
ლანკნაჲ ვეცხლისაჲ ერთი, ას ოცდაათ სასწორი მისი, ფიალი ვეცხლისაჲ სამეოცდაათ სასწორის სასწორითა წმიდითა, ორნივე სავსენი სამინდოჲთა შესვარული ზეთითა შესაწირავად; 13 
13 And his offering was one silver charger, the weight thereof was an hundred and thirty shekels, one silver bowl of seventy shekels, after the shekel of the sanctuary; both of them were full of fine flour mingled with oil for a meat offering: 
יד. כַּף אַחַת עֲשָׂרָה זָהָב מְלֵאָה קְטֹרֶת: 
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος 
14 ܘܟܲܦܬ̣ܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܡ̣ܢ ܥܸܣܪܵܐ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ ܘܡܲܠܝܵܐ ܒܸܣܡܹ̈ܐ. 
mortariolum ex decem siclis aureis plenum incenso: 
პარაფსიტი ოქროჲსაჲ, ათი სასწორი მისი, სავსე საკუმევლითა; 14 
14 One spoon of ten shekels of gold, full of incense: 
טו. פַּר אֶחָד בֶּן בָּקָר אַיִל אֶחָד כֶּבֶשׂ אֶחָד בֶּן שְׁנָתוֹ לְעֹלָה: 
μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν κριὸν ἕνα ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα 
15 ܘܬ̣ܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ. 
bovem de armento, et arietem, et agnum anniculum in holocaustum: 
ზუარაკი ერთი ზროხათაგან; 15 
15 One young bullock, one ram, one lamb of the first year, for a burnt offering: 
טז. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְחַטָּאת: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας 
16 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ. 
hircumque pro peccato: 
ვერძი ერთი და ტარიგი წელიწადეული ყოვლად მწუარად 16 
16 One kid of the goats for a sin offering: 
יז. וּלְזֶבַח הַשְּׁלָמִים בָּקָר שְׁנַיִם אֵילִם חֲמִשָּׁה עַתּוּדִים חֲמִשָּׁה כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה חֲמִשָּׁה זֶה קָרְבַּן נַחְשׁוֹן בֶּן עַמִּינָדָב: 
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο κριοὺς πέντε τράγους πέντε ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε τοῦτο τὸ δῶρον Ναασσων υἱοῦ Αμιναδαβ 
17 ܘܲܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܲܓ̣ܕܲܝܵܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܚܲܡܫܵܐ. ܗܵܢܵܘ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܢܸܚܫܘܿܢ: ܒܲܪ ܥܲܡܝܼܢܵܕ݂ܵܒ̣. 
et in sacrificio pacificorum boves duos, arietes quinque, hircos quinque, agnos anniculos quinque. Hæc est oblatio Nahasson filii Aminadab. 
და ვაცი ერთი თხათაგან ცოდვისათჳს და შესაწირავად ცხორებისა დიაკეული ორ, ვერძი ხუთ, ვაცი ხუთ, ტარიგი წელიწადეული ხუთ. ესე შესაწირავი - ნაასონისი, ძისა ამინადაბისი. 17 
17 And for a sacrifice of peace offerings, two oxen, five rams, five he goats, five lambs of the first year: this was the offering of Nahshon the son of Amminadab. 
יח. בַּיּוֹם הַשֵּׁנִי הִקְרִיב נְתַנְאֵל בֶּן צוּעָר נְשִׂיא יִשָּׂשכָר: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ προσήνεγκεν Ναθαναηλ υἱὸς Σωγαρ ἄρχων τῆς φυλῆς Ισσαχαρ 
18 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܪܹܝܢ: ܩܲܪܸܒ̣ ܪܹܫ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܝܼܣܵܟ݂ܵܪ: ܢܲܬ̣ܢܝܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܨܘܵܥܵܪ. 
Secundo die obtulit Nathanaël filius Suar, dux de tribu Issachar, 
დღესა მეორესა შეწირა ნათანაელ, ძემან საგორისმან, ტომისა ისაქარისმან, და შეწირა შესაწირავი მისი: 18 
18 On the second day Nethaneel the son of Zuar, prince of Issachar, did offer: 
יט. הִקְרִב אֶת קָרְבָּנוֹ קַעֲרַת כֶּסֶף אַחַת שְׁלשִׁים וּמֵאָה מִשְׁקָלָהּ מִזְרָק אֶחָד כֶּסֶף שִׁבְעִים שֶׁקֶל בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ שְׁנֵיהֶם מְלֵאִים סֹלֶת בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לְמִנְחָה: 
καὶ προσήνεγκεν τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν 
19 ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܦܝܼܠܵܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠܹܗ: ܘܫܵܚܠܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܡܲܬ̣̈ܩܵܠܝܼܢ ܒܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܬܪ̈ܲܝܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܠܹܝܢ ܣܡܝܼܕ݂ܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܠܩܘܼܪܒܵܢܵܐ. 
acetabulum argenteum appendens centum triginta siclos, phialam argenteam habentem septuaginta siclos, juxta pondus sanctuarii, utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificium: 
ლანკნაჲ ერთი ვეცხლისაჲ, ასოცდაათ სასწორი მისი, ფიალი ვეცხლისაჲ, სამეოცდაათ სასწორი მისი სასწორისაებრ წმიდისა, ორნივე სავსენი სამინდოჲთა შესუარულნი ზეთითა შესაწირავად, პარაფსიტი ოქროჲსაჲ, ათი სასწორი მისი, სავსე საკუმეველითა. 19 
19 He offered for his offering one silver charger, the weight whereof was an hundred and thirty shekels, one silver bowl of seventy shekels, after the shekel of the sanctuary; both of them full of fine flour mingled with oil for a meat offering: 
כ. כַּף אַחַת עֲשָׂרָה זָהָב מְלֵאָה קְטֹרֶת: 
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος 
20 ܘܟܲܦܬ̣ܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܡ̣ܢ ܥܸܣܪܵܐ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܘܡܲܠܝܵܐ ܒܸܣܡܹ̈ܐ. 
mortariolum aureum habens decem siclos plenum incenso: 
ზუარაკი ერთი ზროხათაგან. 20 
20 One spoon of gold of ten shekels, full of incense: 
כא. פַּר אֶחָד בֶּן בָּקָר אַיִל אֶחָד כֶּבֶשׂ אֶחָד בֶּן שְׁנָתוֹ לְעֹלָה: 
μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν κριὸν ἕνα ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα 
21 ܘܬ̣ܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ. 
bovem de armento, et arietem, et agnum anniculum in holocaustum: 
ვერძი ერთი უბიწოჲ წელიწდეული ყოვლად დასაწველად. 21 
21 One young bullock, one ram, one lamb of the first year, for a burnt offering: 
כב. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְחַטָּאת: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας 
22 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ. 
hircumque pro peccato: 
ვაცი ერთი თხათაგან ცოდვისათჳს, 22 
22 One kid of the goats for a sin offering: 
כג. וּלְזֶבַח הַשְּׁלָמִים בָּקָר שְׁנַיִם אֵילִם חֲמִשָּׁה עַתֻּדִים חֲמִשָּׁה כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה חֲמִשָּׁה זֶה קָרְבַּן נְתַנְאֵל בֶּן צוּעָר: 
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο κριοὺς πέντε τράγους πέντε ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε τοῦτο τὸ δῶρον Ναθαναηλ υἱοῦ Σωγαρ 
23 ܘܲܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܲܓ̣ܕܲܝܵܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܚܲܡܫܵܐ. ܗܵܢܵܘ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܢܲܬ̣ܢܝܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܨܘܿܥܵܪ. 
et in sacrificio pacificorum boves duos, arietes quinque, hircos quinque, agnos anniculos quinque. Hæc fuit oblatio Nathanaël filii Suar. 
და შესაწირავად ცხორებისა დიაკეული ორ, ვერძი ხუთ, ვაცი ხუთ, ტარიგები ხუთ. ესე შესაწირავი - ნათანაელისი, ძისა სოგარისი. 23 
23 And for a sacrifice of peace offerings, two oxen, five rams, five he goats, five lambs of the first year: this was the offering of Nethaneel the son of Zuar. 
כד. בַּיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי נָשִׂיא לִבְנֵי זְבוּלֻן אֱלִיאָב בֶּן חֵלֹן: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Ζαβουλων Ελιαβ υἱὸς Χαιλων 
24 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܠܵܬ̣ܵܐ: ܩܲܪܸܒ̣ ܪܹܫ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܙܒ̣ܘܿܠܘܿܢ: ܐܸܠܝܲܒ̣ ܒܲܪ ܚܲܠܘܿܢ. 
Tertio die princeps filiorum Zabulon, Eliab filius Helon, 
დღესა მესამესა შეწირა მთავარმან ძეთა ზაბულონისთამან - ელიაბ, ძემან ქელონისმან. 24 
24 On the third day Eliab the son of Helon, prince of the children of Zebulun, did offer: 
כה. קָרְבָּנוֹ קַעֲרַת כֶּסֶף אַחַת שְׁלשִׁים וּמֵאָה מִשְׁקָלָהּ מִזְרָק אֶחָד כֶּסֶף שִׁבְעִים שֶׁקֶל בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ שְׁנֵיהֶם מְלֵאִים סֹלֶת בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לְמִנְחָה: 
τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν 
25 ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܦܝܼܠܵܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠܹܗ: ܘܫܵܚܠܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠ̈ܝܼܢ ܒܡܲܬܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܬܪ̈ܲܝܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܠܹܝܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܠܩܘܼܪܒܵܢܵܐ. 
obtulit acetabulum argenteum appendens centum triginta siclos, phialam argenteam habentem septuaginta siclos, ad pondus sanctuarii, utrumque plenum similia conspersa oleo in sacrificium: 
შესაწირავი მისი: ლანკანაჲ ერთი ვეცხლისაჲ, ასოცდაათ სასწორი მისი, ფიალი ერთი ვეცხლისაჲ, სამეოცდაათ სასწორი მისი სასწორისაებრ წმიდისა, ორნივე სავსენი სამინდოჲთა, შესუარულნი ზეთითა შესაწირავად. 25 
25 His offering was one silver charger, the weight whereof was an hundred and thirty shekels, one silver bowl of seventy shekels, after the shekel of the sanctuary; both of them full of fine flour mingled with oil for a meat offering: 
כו. כַּף אַחַת עֲשָׂרָה זָהָב מְלֵאָה קְטֹרֶת: 
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος 
26 ܘܟܲܦܬ̣ܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܡ̣ܢ ܥܸܣܪܵܐ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܘܡܲܠܝܵܐ ܒܸܣܡܹ̈ܐ. 
mortariolum aureum appendens decem siclos, plenum incenso: 
პარაფსიტი ერთი ოქროჲსაჲ, ათი სასწორი მისი, სავსე საკმეველითა. 26 
26 One golden spoon of ten shekels, full of incense: 
כז. פַּר אֶחָד בֶּן בָּקָר אַיִל אֶחָד כֶּבֶשׂ אֶחָד בֶּן שְׁנָתוֹ לְעֹלָה: 
μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν κριὸν ἕνα ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα 
27 ܘܬ݂ܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ. 
bovem de armento, et arietem, et agnum anniculum in holocaustum: 
ზუარაკი ერთ ზროხათაგან, ვერძი ერთ წელიწდეული უბიწოჲ ყოვლად დასაწველად, ვაცი თხათაგან ცოდვისათჳს. 27 
27 One young bullock, one ram, one lamb of the first year, for a burnt offering: 
כח. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְחַטָּאת: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας 
28 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ. 
hircumque pro peccato: 
deest 28 
28 One kid of the goats for a sin offering: 
כט. וּלְזֶבַח הַשְּׁלָמִים בָּקָר שְׁנַיִם אֵילִם חֲמִשָּׁה עַתֻּדִים חֲמִשָּׁה כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה חֲמִשָּׁה זֶה קָרְבַּן אֱלִיאָב בֶּן חֵלֹן: 
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο κριοὺς πέντε τράγους πέντε ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε τοῦτο τὸ δῶρον Ελιαβ υἱοῦ Χαιλων 
29 ܘܲܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܲܓ̣ܕܲܝܵܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܚܲܡܫܵܐ. ܗܵܢܵܘ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܐܹܠܝܲܒ̣ ܒܲܪ ܚܲܠܘܿܢ. 
et in sacrificio pacificorum boves duos, arietes quinque, hircos quinque, agnos anniculos quinque. Hæc est oblatio Eliab filii Helon. 
და შესაწირავად ცხორებისა დიაკეული ორ, ვერძი ხუთ, ვაცი ხუთ, ტარიგები წელიწდეული ხუთ. ესე შესაწირავი - ელიაბისი, ძისა ქალონისი. 29 
29 And for a sacrifice of peace offerings, two oxen, five rams, five he goats, five lambs of the first year: this was the offering of Eliab the son of Helon. 
ל. בַּיּוֹם הָרְבִיעִי נָשִׂיא לִבְנֵי רְאוּבֵן אֱלִיצוּר בֶּן שְׁדֵיאוּר: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Ρουβην Ελισουρ υἱὸς Σεδιουρ 
30 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܐܲܪܒ̇ܥܵܐ: ܩܲܪܸܒ̣ ܪܹܫ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܪܘܼܒܹܝܠ: ܐܹܠܝܼܨܘܿܪ ܒܲܪ ܫܲܕܐܘܿܪ. 
Die quarto princeps filiorum Ruben, Elisur filius Sedeur, 
დღესა მეოთხესა შეწირა მთავარმან ძეთა რუბენისთამან - ელიასურ, ძემან ედიორისმან. 30 
30 On the fourth day Elizur the son of Shedeur, prince of the children of Reuben, did offer: 
לא. קָרְבָּנוֹ קַעֲרַת כֶּסֶף אַחַת שְׁלשִׁים וּמֵאָה מִשְׁקָלָהּ מִזְרָק אֶחָד כֶּסֶף שִׁבְעִים שֶׁקֶל בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ שְׁנֵיהֶם מְלֵאִים סֹלֶת בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לְמִנְחָה: 
τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν 
31 ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܦܝܼܠܵܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠܹܗ: ܘܫܵܚܠܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠ̈ܝܼܢ ܒܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܬܪ̈ܲܝܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܠܹܝܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܠܩܘܼܪܒܵܢܵܐ. 
obtulit acetabulum argenteum appendens centum triginta siclos, phialam argenteam habentem septuaginta siclos, ad pondus sanctuarii, utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificum: 
შესაწირავი მისი: ლანკანაჲ ვეცხლისაჲ ერთ, ას ოცდაათისა სასწორისაჲ, ფიალი ერთი ვეცხლისაჲ სამეოცდაათი სასწორი მისი სასწორისაებრ წმიდისა, ორნივე სავსენი სამინდოჲთა, შესუარულნი ზეთითა. 31 
31 His offering was one silver charger of the weight of an hundred and thirty shekels, one silver bowl of seventy shekels, after the shekel of the sanctuary; both of them full of fine flour mingled with oil for a meat offering: 
לב. כַּף אַחַת עֲשָׂרָה זָהָב מְלֵאָה קְטֹרֶת: 
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος 
32 ܘܟܲܦܬ̣ܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܡ̣ܢ ܥܸܣܪܵܐ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܘܡܲܠܝܵܐ ܒܸܣܡܹ̈ܐ. 
mortariolum aureum appendens decem siclos, plenum incenso: 
პარაფსიტი ოქროჲსაჲ ერთი, ზუარაკი ერთი ზროხათგან, ვერძი ერთი უბიწოჲ წელიწდეული ყოვლად დასაწველად, 32 
32 One golden spoon of ten shekels, full of incense: 
לג. פַּר אֶחָד בֶּן בָּקָר אַיִל אֶחָד כֶּבֶשׂ אֶחָד בֶּן שְׁנָתוֹ לְעֹלָה: 
μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν κριὸν ἕνα ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα 
33 ܘܬ̣ܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ. 
bovem de armento, et arietem, et agnum anniculum in holocaustum: 
deest 33 
33 One young bullock, one ram, one lamb of the first year, for a burnt offering: 
לד. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְחַטָּאת: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας 
34 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ. 
hircumque pro peccato: 
ვაცი თხათაგან ერთ ცოდვათათჳს. 34 
34 One kid of the goats for a sin offering: 
לה. וּלְזֶבַח הַשְּׁלָמִים בָּקָר שְׁנַיִם אֵילִם חֲמִשָּׁה עַתֻּדִים חֲמִשָּׁה כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה חֲמִשָּׁה זֶה קָרְבַּן אֱלִיצוּר בֶּן שְׁדֵיאוּר: 
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο κριοὺς πέντε τράγους πέντε ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε τοῦτο τὸ δῶρον Ελισουρ υἱοῦ Σεδιουρ 
35 ܘܲܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܲܓ̣ܕܲܝܵܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܚܲܡܫܵܐ. ܗܵܢܵܘ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܐܹܠܝܼܨܘܿܪ ܒܲܪ ܫܲܕ݂ܐܘܿܪ. 
et in hostias pacificorum boves duos, arietes quinque, hircos quinque, agnos anniculos quinque. Hæc fuit oblatio Elisur filii Sedeur. 
და შესაწირავად ცხორებისა დიაკეული ორ, ვერძი ხუთ, ვაცი ხუთ; ტარიგი ნეზჳ წელიწდეული ხუთ. ესე შესაწირავი - ელისორისი, ძისა ედიორისი. 35 
35 And for a sacrifice of peace offerings, two oxen, five rams, five he goats, five lambs of the first year: this was the offering of Elizur the son of Shedeur. 
לו. בַּיּוֹם הַחֲמִישִׁי נָשִׂיא לִבְנֵי שִׁמְעוֹן שְׁלֻמִיאֵל בֶּן צוּרִישַׁדָּי: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ πέμπτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Συμεων Σαλαμιηλ υἱὸς Σουρισαδαι 
36 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܚܲܡܫܵܐ: ܩܲܪܸܒ̣ ܪܹܫ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܫܸܡܥܘܿܢ: ܫܲܠܡܘܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܨܘܿܪܝܼܫܲܕܲܝ. 
Die quinto princeps filiorum Simeon, Salamiel filius Surisaddai, 
დღესა მეხუთესა შეწირა მთავარმან ძეთა სჳმეონისთამან სალამიელ, ძემან სურისადაისმან, 36 
36 On the fifth day Shelumiel the son of Zurishaddai, prince of the children of Simeon, did offer: 
לז. קָרְבָּנוֹ קַעֲרַת כֶּסֶף אַחַת שְׁלשִׁים וּמֵאָה מִשְׁקָלָהּ מִזְרָק אֶחָד כֶּסֶף שִׁבְעִים שֶׁקֶל בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ שְׁנֵיהֶם מְלֵאִים סֹלֶת בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לְמִנְחָה: 
τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν 
37 ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܦܝܼܠܵܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠܹܗ: ܘܫܵܚܠܵܐ ܚܲܕ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠ̈ܝܼܢ ܒܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܬܪ̈ܲܝܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܠܹܝܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܠܩܘܼܪܒܵܢܵܐ. 
obtulit acetabulum argenteum appendens centum triginta siclos, phialam argenteam habentem septuaginta siclos, ad pondus sanctuarii, utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificum: 
შესაწირავი მისი: ლანკანაჲ ვეცხლისაჲ ერთი, ას ოცდაათ სასწორი მისი, ფიალი ერთი ვეცხლისაჲ, სამეოცდაათ სასწორი მისი სასწორისაებრ წმიდისა, ორნივე სავსენი სამინდოჲთა, შესუარული ზეთითა. 37 
37 His offering was one silver charger, the weight whereof was an hundred and thirty shekels, one silver bowl of seventy shekels, after the shekel of the sanctuary; both of them full of fine flour mingled with oil for a meat offering: 
לח. כַּף אַחַת עֲשָׂרָה זָהָב מְלֵאָה קְטֹרֶת: 
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος 
38 ܘܟܲܦܬ̣ܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܡ̣ܢ ܥܸܣܪܵܐ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܘܡܲܠܝܵܐ ܒܸܣܡܹ̈ܐ. 
mortariolum aureum appendens decem siclos, plenum incenso: 
პარაფსიტი ერთ ოქროჲსაჲ ათი სასწორი მისი, სავსე საკუმეველითა, 38 
38 One golden spoon of ten shekels, full of incense: 
לט. פַּר אֶחָד בֶּן בָּקָר אַיִל אֶחָד כֶּבֶשׂ אֶחָד בֶּן שְׁנָתוֹ לְעֹלָה: 
μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν κριὸν ἕνα ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα 
39 ܘܬ̣ܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܵܐ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ. 
bovem de armento, et arietem, et agnum anniculum in holocaustum: 
ზუარაკი ერთი ზროხათაგან, ვერძი ერთი უბიწოჲ წელიწდეული ყოვლად დასაწველად, ვაცი ერთი თხათაგან ცოდვისათჳს. 39 
39 One young bullock, one ram, one lamb of the first year, for a burnt offering: 
מ. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְחַטָּאת: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας 
40 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ. 
hircumque pro peccato: 
deest 40 
40 One kid of the goats for a sin offering: 
מא. וּלְזֶבַח הַשְּׁלָמִים בָּקָר שְׁנַיִם אֵילִם חֲמִשָּׁה עַתֻּדִים חֲמִשָּׁה כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה חֲמִשָּׁה זֶה קָרְבַּן שְׁלֻמִיאֵל בֶּן צוּרִישַׁדָּי: 
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο κριοὺς πέντε τράγους πέντε ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε τοῦτο τὸ δῶρον Σαλαμιηλ υἱοῦ Σουρισαδαι 
41 ܘܲܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܲܓ̣ܕܲܝܵܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܚܲܡܫܵܐ. ܗܵܢܵܘ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܫܲܠܡܘܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܨܘܿܪܝܼܫܲܕܲܝ. 
et in hostias pacificorum boves duos, arietes quinque, hircos quinque, agnos anniculos quinque. Hæc fuit oblatio Salamiel filii Surisaddai. 
და შესაწირავად ცხორებისა დიაკეული ორ, ვერძი ხუთ, ვაცი ხუთ, ტარიგი ნეზჳ წელიწდეული ხუთ: ესე შესაწირავი - სალამიელისი, ძისა სურისადაჲსი. 41 
41 And for a sacrifice of peace offerings, two oxen, five rams, five he goats, five lambs of the first year: this was the offering of Shelumiel the son of Zurishaddai. 
מב. בַּיּוֹם הַשִּׁשִּׁי נָשִׂיא לִבְנֵי גָד אֶלְיָסָף בֶּן דְּעוּאֵל: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Γαδ Ελισαφ υἱὸς Ραγουηλ 
42 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܸܫܬܵܐ: ܩܲܪܸܒ̣ ܪܹܫ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܓ̣ܵܕ݂: ܐܹܠܝܵܣܵܦ ܒܲܪ ܪܥܘܼܐܹܝܠ. 
Die sexto princeps filiorum Gad, Eliasaph filius Duel, 
დღესა მეექუსესა შეწირა მთავარმან ძეთა გადისთამან - ელისამა, ძემან რაგუელისმან, 42 
42 On the sixth day Eliasaph the son of Deuel, prince of the children of Gad, offered: 
מג. קָרְבָּנוֹ קַעֲרַת כֶּסֶף אַחַת שְׁלשִׁים וּמֵאָה מִשְׁקָלָהּ מִזְרָק אֶחָד כֶּסֶף שִׁבְעִים שֶׁקֶל בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ שְׁנֵיהֶם מְלֵאִים סֹלֶת בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לְמִנְחָה: 
τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν 
43 ܩܘܼܪܝܵܢܹܗ ܦܝܼܠܵܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠܹܗ: ܘܫܵܚܠܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠ̈ܝܼܢ ܒܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܬܪ̈ܲܝܗܘܿܢ ܟܲܕ ܡܠܹܝܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܠܩܘܼܪܒܵܢܵܐ. 
obtulit acetabulum argenteum appendens centum triginta siclos, phialam argenteam habentem septuaginta siclos, ad pondus sanctuarii, utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificum: 
შესაწირავი მისი: ლანკანაჲ ვეცხლისაჲ ერთი, ასოცდაათისა სასწორისაჲ, ფიალი ვეცხლისაჲ ერთ, სამეოცდაათ სასწორი მისი სასწორისაებრ წმიდისა, ორნივე სავსენი სამინდოჲთა, შესუარულნი ზეთითა. 43 
43 His offering was one silver charger of the weight of an hundred and thirty shekels, a silver bowl of seventy shekels, after the shekel of the sanctuary; both of them full of fine flour mingled with oil for a meat offering: 
מד. כַּף אַחַת עֲשָׂרָה זָהָב מְלֵאָה קְטֹרֶת: 
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος 
44 ܘܟܲܦܬ̣ܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܡ̣ܢ ܥܸܣܪܵܐ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܘܡܲܠܝܵܐ ܒܸܣܡܹ̈ܐ. 
mortariolum aureum appendens decem siclos, plenum incenso: 
პარაფსიტი ოქროჲსა ერთი სავსე საკუმეველითა, ზუარაკი ერთი ზროხათაგან, ვერძი ერთი, ტარიგი წელიწდეული ყოვლად დასაწველად. 44 
44 One golden spoon of ten shekels, full of incense: 
מה. פַּר אֶחָד בֶּן בָּקָר אַיִל אֶחָד כֶּבֶשׂ אֶחָד בֶּן שְׁנָתוֹ לְעֹלָה: 
μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν κριὸν ἕνα ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα 
45 ܘܬܲܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ. 
bovem de armento, et arietem, et agnum anniculum in holocaustum: 
deest 45 
45 One young bullock, one ram, one lamb of the first year, for a burnt offering: 
מו. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְחַטָּאת: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας 
46 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ. 
hircumque pro peccato: 
და ვაცი თხათაგან ცოდვათათჳს. 46 
46 One kid of the goats for a sin offering: 
מז. וּלְזֶבַח הַשְּׁלָמִים בָּקָר שְׁנַיִם אֵילִם חֲמִשָּׁה עַתֻּדִים חֲמִשָּׁה כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה חֲמִשָּׁה זֶה קָרְבַּן אֶלְיָסָף בֶּן דְּעוּאֵל: 
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο κριοὺς πέντε τράγους πέντε ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε τοῦτο τὸ δῶρον Ελισαφ υἱοῦ Ραγουηλ 
47 ܘܲܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܲܓ̣ܕܲܝܵܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܚܲܡܫܵܐ. ܗܵܢܵܘ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܐܹܠܝܵܣܵܦ ܒܲܪ ܪܥܘܼܐܹܝܠ. 
et in hostias pacificorum boves duos, arietes quinque, hircos quinque, agnos anniculos quinque. Hæc fuit oblatio Eliasaph filii Duel. 
და შესაწირავად ცხორებისა დიაკეული ორ, ვერძი ხუთ, ვაცი ხუთ, ტარიგი ნეზჳ წელიწდეული ხუთ. ესე შესაწირველ - ელისაფანისი, ძისა რაგუელისი. 47 
47 And for a sacrifice of peace offerings, two oxen, five rams, five he goats, five lambs of the first year: this was the offering of Eliasaph the son of Deuel. 
מח. בַּיּוֹם הַשְּׁבִיעִי נָשִׂיא לִבְנֵי אֶפְרָיִם אֱלִישָׁמָע בֶּן עַמִּיהוּד: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Εφραιμ Ελισαμα υἱὸς Εμιουδ 
48 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ ܩܲܪܸܒ̣ ܪܹܫ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܲܦܪܹܝܡ: ܐܹܠܝܼܫܡܲܥ ܒܲܪ ܥܲܡܝܼܗܘܼܕ݂. 
Die septimo princeps filiorum Ephraim, Elisama filius Ammiud, 
დღესა მეშჳდესა შეწირა მთავარმან ძეთა ეფრემისათამან ელისამა, ძემან სემეოდისმან, 48 
48 On the seventh day Elishama the son of Ammihud, prince of the children of Ephraim, offered: 
מט. קָרְבָּנוֹ קַעֲרַת כֶּסֶף אַחַת שְׁלשִׁים וּמֵאָה מִשְׁקָלָהּ מִזְרָק אֶחָד כֶּסֶף שִׁבְעִים שֶׁקֶל בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ שְׁנֵיהֶם מְלֵאִים סֹלֶת בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לְמִנְחָה: 
τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν 
49 ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܦܝܼܠܵܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠܹܗ: ܘܫܵܚܠܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠ̈ܝܼܢ ܒܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܬܪ̈ܲܝܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܠܹܝܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܠܩܘܼܪܒܵܢܵܐ. 
obtulit acetabulum argenteum appendens centum triginta siclos, phialam argenteam habentem septuaginta siclos, ad pondus sanctuarii, utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificum: 
შესაწირავი მისი: ლანკანაჲ ვეცხლისაჲ ერთ, ასოცდაათ სასწორი მისი, ფიალი ვეცხლისაჲ ერთ, სამეოცდაათ სასწორი მისი სასწორისაებრ ღმრთისა, ორნივე სავსენი სამინდოჲთა, შესუარულნი ზეთითა შესაწირავად. 49 
49 His offering was one silver charger, the weight whereof was an hundred and thirty shekels, one silver bowl of seventy shekels, after the shekel of the sanctuary; both of them full of fine flour mingled with oil for a meat offering: 
נ. כַּף אַחַת עֲשָׂרָה זָהָב מְלֵאָה קְטֹרֶת: 
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος 
50 ܘܟܲܦܬ̣ܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܡ̣ܢ ܥܸܣܪܵܐ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܘܡܲܠܝܵܐ ܒܸܣܡܹ̈ܐ. 
mortariolum aureum appendens decem siclos, plenum incenso: 
პარაფსიტი ოქროჲსაჲ ერთ, ათი სასწორი მისი, სავსე საკუმეველითა, ზუარაკი ერთ, ვერძი ერთ, ტარიგი წელიწდეული ყოვლად დასაწველად. 50 
50 One golden spoon of ten shekels, full of incense: 
נא. פַּר אֶחָד בֶּן בָּקָר אַיִל אֶחָד כֶּבֶשׂ אֶחָד בֶּן שְׁנָתוֹ לְעֹלָה: 
μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν κριὸν ἕνα ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα 
51 ܘܬ̣ܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܠܥܠܵܬ̣ܵܐ. 
bovem de armento, et arietem, et agnum anniculum in holocaustum: 
deest 51 
51 One young bullock, one ram, one lamb of the first year, for a burnt offering: 
נב. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְחַטָּאת: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας 
52 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ. 
hircumque pro peccato: 
ვაცი თხათაგან ერთ ცოდვათათჳს. 52 
52 One kid of the goats for a sin offering: 
נג. וּלְזֶבַח הַשְּׁלָמִים בָּקָר שְׁנַיִם אֵילִם חֲמִשָּׁה עַתֻּדִים חֲמִשָּׁה כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה חֲמִשָּׁה זֶה קָרְבַּן אֱלִישָׁמָע בֶּן עַמִּיהוּד: 
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο κριοὺς πέντε τράγους πέντε ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε τοῦτο τὸ δῶρον Ελισαμα υἱοῦ Εμιουδ 
53 ܘܲܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܲܓ̣ܕܲܝܵܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܚܲܡܫܵܐ. ܗܵܢܵܘ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܐܹܠܝܼܫܡܲܥ ܒܲܪ ܥܲܡܝܼܗܘܼܕ݂. 
et in hostias pacificorum boves duos, arietes quinque, hircos quinque, agnos anniculos quinque. Hæc fuit oblatio Elisama filii Ammiud. 
და შესაწირავად ცხორებისა დიაკეული ორ, ვერძი ხუთი, ვაცი თხათაგან ხუთ, ტარიგი ნეზჳ წელიწდეული ხუთ. ესე შესაწირავი ელისამაჲსი - ძისა სემიუდისი. 53 
53 And for a sacrifice of peace offerings, two oxen, five rams, five he goats, five lambs of the first year: this was the offering of Elishama the son of Ammihud. 
נד. בַּיּוֹם הַשְּׁמִינִי נָשִׂיא לִבְנֵי מְנַשֶּׁה גַּמְלִיאֵל בֶּן פְּדָהצוּר: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Μανασση Γαμαλιηλ υἱὸς Φαδασσουρ 
54 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܡܵܢܝܵܐ: ܩܲܪܸܒ̣ ܪܹܫ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܡܢܲܫܹܐ: ܓܲܡܠܝܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܦܲܪܨܘܿܪ. 
Die octavo, princeps filiorum Manasse, Gamaliel filius Phadassur, 
დღესა მერვესა შეწირა მთავარმან ძეთა მანასესთამან - გამალიელ, ძემან ფადასურისმან. 54 
54 On the eighth day offered Gamaliel the son of Pedahzur, prince of the children of Manasseh: 
נה. קָרְבָּנוֹ קַעֲרַת כֶּסֶף אַחַת שְׁלשִׁים וּמֵאָה מִשְׁקָלָהּ מִזְרָק אֶחָד כֶּסֶף שִׁבְעִים שֶׁקֶל בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ שְׁנֵיהֶם מְלֵאִים סֹלֶת בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לְמִנְחָה: 
τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν 
55 ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܦܝܼܠܵܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠܹܗ: ܘܫܵܚܠܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠ̈ܝܼܢ ܒܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܬܪ̈ܲܝܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܠܹܝܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܠܩܘܼܪܒܵܢܵܐ. 
obtulit acetabulum argenteum appendens centum triginta siclos, phialam argenteam habentem septuaginta siclos, ad pondus sanctuarii, utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificum: 
შესაწირავი მისი: ლანკანაჲ ვეცხლისა ერთ, ასოცდაათისა სასწორისაჲ, ფიალი ერთი ვეცხლსაჲ სამეოცდაათ სასწორი მისი სასწორისაებრ წმიდისა, ორნივე სავსენი სამინდოჲთა, შესუარულნი ზეთითა შესაწირავად. 55 
55 His offering was one silver charger of the weight of an hundred and thirty shekels, one silver bowl of seventy shekels, after the shekel of the sanctuary; both of them full of fine flour mingled with oil for a meat offering: 
נו. כַּף אַחַת עֲשָׂרָה זָהָב מְלֵאָה קְטֹרֶת: 
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος 
56 ܘܟܲܦܬ̣ܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܡ̣ܢ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܘܡܲܠܝܵܐ ܒܸܣܡܹ̈ܐ. 
mortariolum aureum appendens decem siclos, plenum incenso: 
პარასიტი ოქროჲსაჲ ერთ, ათისა სასწორისაჲ სავსე საკუმეველითა. 56 
56 One golden spoon of ten shekels, full of incense: 
נז. פַּר אֶחָד בֶּן בָּקָר אַיִל אֶחָד כֶּבֶשׂ אֶחָד בֶּן שְׁנָתוֹ לְעֹלָה: 
μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν κριὸν ἕνα ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα 
57 ܘܬ̣ܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ. 
bovem de armento, et arietem, et agnum anniculum in holocaustum: 
ზუარაკი ერთ ზროხათაგან, ვერძი ერთი, ტარიგი ერთი წელიწდეული ყოვლად დასაწველად. 57 
57 One young bullock, one ram, one lamb of the first year, for a burnt offering: 
נח. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְחַטָּאת: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας 
58 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ. 
hircumque pro peccato: 
ვაცი თხათაგან ერთი ცოდვათათჳს. 58 
58 One kid of the goats for a sin offering: 
נט. וּלְזֶבַח הַשְּׁלָמִים בָּקָר שְׁנַיִם אֵילִם חֲמִשָּׁה עַתֻּדִים חֲמִשָּׁה כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה חֲמִשָּׁה זֶה קָרְבַּן גַּמְלִיאֵל בֶּן פְּדָהצוּר: 
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο κριοὺς πέντε τράγους πέντε ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε τοῦτο τὸ δῶρον Γαμαλιηλ υἱοῦ Φαδασσουρ 
59 ܘܲܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܲܓ̣ܕܲܝܵܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢܞܬܵܐ ܚܲܡܫܵܐ. ܗܵܢܵܘ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܓܲܡܠܝܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܦܲܪܨܘܿܪ. 
et in hostias pacificorum boves duos, arietes quinque, hircos quinque, agnos anniculos quinque. Hæc fuit oblatio Gamaliel filii Phadassur. 
და შესაწირავად ცხორებისა დიაკეული ორ, ვერძი ხუთ, ვაცი თხათაგან ხუთ, ტარიგი ნეზჳ წელიწდეული ხუთ. ესე შესაწირავი - გამალიელისი, ძისა ფადასურისი. 59 
59 And for a sacrifice of peace offerings, two oxen, five rams, five he goats, five lambs of the first year: this was the offering of Gamaliel the son of Pedahzur. 
ס. בַּיּוֹם הַתְּשִׁיעִי נָשִׂיא לִבְנֵי בִנְיָמִן אֲבִידָן בֶּן גִּדְעֹנִי: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἐνάτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Βενιαμιν Αβιδαν υἱὸς Γαδεωνι 
60 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܬܸܫܥܵܐ ܩܲܪܸܒ̣ ܪܹܫ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܒܸܢܝܵܡܹܝܢ: ܐܲܒ̣ܝܼܕܵܢ ܒܲܪ ܓܸܕ݂ܥܘܿܢܝܼ. 
Die nono princeps filiorum Benjamin, Abidan filius Gedeonis, 
დღესა მეცხრესა შეწირა მთავარმან ძეთა ბენიამენისთამან - აბიდან, ძემან გედეონისმან, 60 
60 On the ninth day Abidan the son of Gideoni, prince of the children of Benjamin, offered: 
סא. קָרְבָּנוֹ קַעֲרַת כֶּסֶף אַחַת שְׁלשִׁים וּמֵאָה מִשְׁקָלָהּ מִזְרָק אֶחָד כֶּסֶף שִׁבְעִים שֶׁקֶל בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ שְׁנֵיהֶם מְלֵאִים סֹלֶת בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לְמִנְחָה: 
τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν 
61 ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܦܝܼܠܵܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠܹܗ: ܘܫܵܚܠܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠ̈ܝܼܢ ܒܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܬܪ̈ܲܝܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܠܹܝܢ ܢܫܝܼܦܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܠܩܘܼܪܒܵܢܵܐ. 
obtulit acetabulum argenteum appendens centum triginta siclos, phialam argenteam habentem septuaginta siclos, ad pondus sanctuarii, utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificum: 
შესაწირავი მისი: ლანკანაჲ ვეცხლისაჲ ერთ, ასოცდაათ სასწორი მისი, ფიალი ვეცხლისა ერთ, სამეოცდაათ სასწორი მისი სასწორისაებრ წმიდისა, ორნივე სავსენი სამინდოჲთა, შესუარულნი ზეთითა შესაწირავად. 61 
61 His offering was one silver charger, the weight whereof was an hundred and thirty shekels, one silver bowl of seventy shekels, after the shekel of the sanctuary; both of them full of fine flour mingled with oil for a meat offering: 
סב. כַּף אַחַת עֲשָׂרָה זָהָב מְלֵאָה קְטֹרֶת: 
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος 
62 ܘܟܲܦܬ̣ܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܡ̣ܢ ܥܸܣܪܵܐ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܘܡܲܠܝܵܐ ܒܸܣܡܹ̈ܐ. 
et mortariolum aureum appendens decem siclos, plenum incenso: 
პარაფსიტი ოქროჲსაჲ ერთ, ათი სასწორი მისი, სავსე საკუმეველითა, 62 
62 One golden spoon of ten shekels, full of incense: 
סג. פַּר אֶחָד בֶּן בָּקָר אַיִל אֶחָד כֶּבֶשׂ אֶחָד בֶּן שְׁנָתוֹ לְעֹלָה: 
μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν κριὸν ἕνα ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα 
63 ܘܬ̣ܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ. 
bovem de armento, et arietem, et agnum anniculum in holocaustum: 
ზუარაკი ერთი ზროხათაგან, ვერძი ერთ, ტარიგი წელიწდეული დასაწველად. 63 
63 One young bullock, one ram, one lamb of the first year, for a burnt offering: 
סד. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְחַטָּאת: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας 
64 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ. 
hircumque pro peccato: 
და ვაცი თხათაგან ერთ ცოდვისათჳს. 64 
64 One kid of the goats for a sin offering: 
סה. וּלְזֶבַח הַשְּׁלָמִים בָּקָר שְׁנַיִם אֵילִם חֲמִשָּׁה עַתֻּדִים חֲמִשָּׁה כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה חֲמִשָּׁה זֶה קָרְבַּן אֲבִידָן בֶּן גִּדְעֹנִי: 
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο κριοὺς πέντε τράγους πέντε ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε τοῦτο τὸ δῶρον Αβιδαν υἱοῦ Γαδεωνι 
65 ܘܲܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܲܓ̣ܕܲܝܵܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܚܲܡܫܵܐ. ܗܵܢܵܘ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܐܲܒ̣ܝܼܕܵܢ ܒܲܪ ܓܸܕ݂ܥܘܿܢܝܼ. 
et in hostias pacificorum boves duos, arietes quinque, hircos quinque, agnos anniculos quinque. Hæc fuit oblatio Abidan filii Gedeonis. 
და შესაწირავად ცხორებისა დიაკეული ორ, ვერძი ხუთ, ვაცი ხუთ, ტარიგი ნეზჳ წელიწდეული ხუთ. ესე შესაწირავი - აბიდანისი, ძისა გედეონისი. 65 
65 And for a sacrifice of peace offerings, two oxen, five rams, five he goats, five lambs of the first year: this was the offering of Abidan the son of Gideoni. 
סו. בַּיּוֹם הָעֲשִׂירִי נָשִׂיא לִבְנֵי דָן אֲחִיעֶזֶר בֶּן עַמִּישַׁדָּי: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ δεκάτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Δαν Αχιεζερ υἱὸς Αμισαδαι 
66 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܥܸܣܪܵܐ ܩܲܪܸܒ̣ ܪܹܫ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܕܵܢ: ܐܲܚܝܼܥܵܙܲܪ ܒܲܪ ܥܲܡܝܼܕܲܝ. 
Die decimo princeps filiorum Dan, Ahiezer filius Ammisaddai, 
დღესა მეათესა შეწირა მთავარმან ძეთაგან დანისთა - აქიეზერ, ძემან ამისადაჲსმან, 66 
66 On the tenth day Ahiezer the son of Ammishaddai, prince of the children of Dan, offered: 
סז. קָרְבָּנוֹ קַעֲרַת כֶּסֶף אַחַת שְׁלשִׁים וּמֵאָה מִשְׁקָלָהּ מִזְרָק אֶחָד כֶּסֶף שִׁבְעִים שֶׁקֶל בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ שְׁנֵיהֶם מְלֵאִים סֹלֶת בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לְמִנְחָה: 
τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν 
67 ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܦܝܼܠܵܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠܹܗ: ܘܫܵܚܠܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠ̈ܝܼܢ ܒܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܬܪ̈ܲܝܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܠܹܝܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܠܩܘܼܪܒܵܢܵܐ. 
obtulit acetabulum argenteum appendens centum triginta siclos, phialam argenteam habentem septuaginta siclos, ad pondus sanctuarii, utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificum: 
შესაწირავი მისი: ლანკანაჲ ვეცხლისაჲ ერთი, ასოცდაათისა სასწორისაჲ, ფიალი ერთი ვეცხლისაჲ, სამეოცდაათ სასწორის სასწორისაებრ წმიდისა, ორნივე სავსენი სამინდოჲთა შესუარულნი ზეთითა შესაწირავად. 67 
67 His offering was one silver charger, the weight whereof was an hundred and thirty shekels, one silver bowl of seventy shekels, after the shekel of the sanctuary; both of them full of fine flour mingled with oil for a meat offering: 
סח. כַּף אַחַת עֲשָׂרָה זָהָב מְלֵאָה קְטֹרֶת: 
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος 
68 ܘܟܲܦܬ̣ܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܡ̣ܢ ܥܸܣܪܵܐ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܘܡܲܠܝܵܐ ܒܸܣܡܹ̈ܐ. 
mortariolum aureum appendens decem siclos, plenum incenso: 
პარაფსიტი ოქროჲსაჲ ერთ, ათი სასწორი მისი, სავსე საკუმეველითა. 68 
68 One golden spoon of ten shekels, full of incense: 
סט. פַּר אֶחָד בֶּן בָּקָר אַיִל אֶחָד כֶּבֶשׂ אֶחָד בֶּן שְׁנָתוֹ לְעֹלָה: 
μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν κριὸν ἕνα ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα 
69 ܘܬ̣ܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ. 
bovem de armento, et arietem, et agnum anniculum in holocaustum: 
ზუარაკი ერთი ზროხათაგან, ვერძი ერთ, ტარიგი წელიწდეული ერთი ყოელად დასაწველი. 69 
69 One young bullock, one ram, one lamb of the first year, for a burnt offering: 
ע. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְחַטָּאת: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας 
70 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ. 
hircumque pro peccato: 
ვაცი თხათაგან ერთ ცოდვათათჳს. 70 
70 One kid of the goats for a sin offering: 
עא. וּלְזֶבַח הַשְּׁלָמִים בָּקָר שְׁנַיִם אֵילִם חֲמִשָּׁה עַתֻּדִים חֲמִשָּׁה כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה חֲמִשָּׁה זֶה קָרְבַּן אֲחִיעֶזֶר בֶּן עַמִּישַׁדָּי: 
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο κριοὺς πέντε τράγους πέντε ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε τοῦτο τὸ δῶρον Αχιεζερ υἱοῦ Αμισαδαι 
71 ܘܲܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܚܲܡܫܵܐ ܘܲܓ̣ܕܲܝܵܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܚܲܡܫܵܐ. ܗܵܢܵܘ ܩܘܼܪܒܵܢܗ ܕܐܲܚܝܼܥܵܙܲܪ ܒܲܪ ܥܲܡܝܼܫܲܕܲܝ. 
et in hostias pacificorum boves duos, arietes quinque, hircos quinque, agnos anniculos quinque. Hæc fuit oblatio Ahiezer filii Ammisaddai. 
და შესაწირავად ცხორებისა დიაკეული ორ, ვერძი ხუთ, ვაცი თხათაგან ხუთ, ტარიგი ნეზჳ წელიწდეული ხუთ. ესე შესაწირავი - აქიეზერისი, ძისა ამისადესი. 71 
71 And for a sacrifice of peace offerings, two oxen, five rams, five he goats, five lambs of the first year: this was the offering of Ahiezer the son of Ammishaddai. 
עב. בְּיוֹם עַשְׁתֵּי עָשָׂר יוֹם נָשִׂיא לִבְנֵי אָשֵׁר פַּגְעִיאֵל בֶּן עָכְרָן: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑνδεκάτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Ασηρ Φαγαιηλ υἱὸς Εχραν 
72 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܲܚܕܲܥܣܲܪ ܩܲܪܸܒ̣ ܪܹܫ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܵܫܹܝܪ: ܦܲܓ̣ܥܵܐܹܝܠ ܒܲܪ ܥܲܟ݂ܪܵܢ. 
Die undecimo princeps filiorum Aser, Phegiel filius Ochran, 
დღესა მეთერთმეტესა შეწირა მთავარმან ძეთა ასერისთამან - ფაგეელ, ძემან ექრანისმან, 72 
72 On the eleventh day Pagiel the son of Ocran, prince of the children of Asher, offered: 
עג. קָרְבָּנוֹ קַעֲרַת כֶּסֶף אַחַת שְׁלשִׁים וּמֵאָה מִשְׁקָלָהּ מִזְרָק אֶחָד כֶּסֶף שִׁבְעִים שֶׁקֶל בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ שְׁנֵיהֶם מְלֵאִים סֹלֶת בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לְמִנְחָה: 
τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν 
73 ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܦܝܼܠܵܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠܹܗ: ܘܫܵܚܠܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠ̈ܝܼܢ ܒܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܬܪ̈ܲܝܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܠܹܝܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܠܩܘܼܪܒܵܢܵܐ. 
obtulit acetabulum argenteum appendens centum triginta siclos, phialam argenteam habentem septuaginta siclos, ad pondus sanctuarii, utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificum: 
შესაწირავი მისი: ლანკნაჲ ვეცხლისაჲ ერთ, ასოცდაათ სასწორი მისი, ფიალი ვეცხლისაჲ ერთ, სამეოცდაათ სასწორის სასწორისაებრ წმიდისა, ორნივე სავსენი სამინდოჲთა, შესუარულნი ზეთითა შესაწირავად. 73 
73 His offering was one silver charger, the weight whereof was an hundred and thirty shekels, one silver bowl of seventy shekels, after the shekel of the sanctuary; both of them full of fine flour mingled with oil for a meat offering: 
עד. כַּף אַחַת עֲשָׂרָה זָהָב מְלֵאָה קְטֹרֶת: 
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος 
74 ܘܟܲܦܬ̣ܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܡ̣ܢ ܥܸܣܪܵܐ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܘܡܲܠܝܵܐ ܒܸܣܡܹ̈ܐ. 
mortariolum aureum appendens decem siclos, plenum incenso: 
პარაფსიტი ერთი ოქროჲსაჲ, ათი სასწორი მისი, სავსე საკუმეველითა, 74 
74 One golden spoon of ten shekels, full of incense: 
עה. פַּר אֶחָד בֶּן בָּקָר אַיִל אֶחָד כֶּבֶשׂ אֶחָד בֶּן שְׁנָתוֹ לְעֹלָה: 
μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν κριὸν ἕνα ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα 
75 ܘܬ̣ܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ. 
bovem de armento, et arietem, et agnum anniculum in holocaustum: 
ზუარაკი ერთი ზროხათაგან, ვერძი ერთ, ტარიგი წელიწდეული ერთ ყოვლად დასაწველად, 75 
75 One young bullock, one ram, one lamb of the first year, for a burnt offering: 
עו. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְחַטָּאת: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας 
76 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ. 
hircumque pro peccato: 
ვაცი თხათაგან ერთ ცოდვისათჳს, 76 
76 One kid of the goats for a sin offering: 
עז. וּלְזֶבַח הַשְּׁלָמִים בָּקָר שְׁנַיִם אֵילִם חֲמִשָּׁה עַתֻּדִים חֲמִשָּׁה כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה חֲמִשָּׁה זֶה קָרְבַּן פַּגְעִיאֵל בֶּן עָכְרָן: 
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο κριοὺς πέντε τράγους πέντε ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε τοῦτο τὸ δῶρον Φαγαιηλ υἱοῦ Εχραν 
77 ܘܲܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܲܓ̣ܕܲܝܵܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܚܲܡܫܵܐ. ܗܵܢܵܘ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܦܲܓ̣ܥܵܐܹܝܠ ܒܲܪ ܥܲܟ݂ܪܵܢ. 
et in hostias pacificorum boves duos, arietes quinque, hircos quinque, agnos anniculos quinque. Hæc fuit oblatio Phegiel filii Ochran. 
და შესაწირავად ცხორებისა დიაკეული ორ, ვერძი ხუთ, ვაცი ხუთ, ტარიგი ნეზჳ წელიწდეული ხუთ. ესე შესაწირავი - ფაგელისი, ძისა ექრანისი. 77 
77 And for a sacrifice of peace offerings, two oxen, five rams, five he goats, five lambs of the first year: this was the offering of Pagiel the son of Ocran. 
עח. בְּיוֹם שְׁנֵים עָשָׂר יוֹם נָשִׂיא לִבְנֵי נַפְתָּלִי אֲחִירַע בֶּן עֵינָן: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ δωδεκάτῃ ἄρχων τῶν υἱῶν Νεφθαλι Αχιρε υἱὸς Αιναν 
78 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܪܸܥܣܲܪ ܩܲܪܸܒ̣ ܪܹܫ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܢܲܦ̮ܬܵܠܝܼ: ܐܲܚܝܼܕܲܥ ܒܲܪ ܥܲܝܢܵܢ. 
Die duodecimo princeps filiorum Nephthali, Ahira filius Enan, 
დღესა მეთორმეტესა: მთავარმან ძეთა ლეფთალემისთამან - აქირი, ძემან ენანისმან, 78 
78 On the twelfth day Ahira the son of Enan, prince of the children of Naphtali, offered: 
עט. קָרְבָּנוֹ קַעֲרַת כֶּסֶף אַחַת שְׁלשִׁים וּמֵאָה מִשְׁקָלָהּ מִזְרָק אֶחָד כֶּסֶף שִׁבְעִים שֶׁקֶל בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ שְׁנֵיהֶם מְלֵאִים סֹלֶת בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לְמִנְחָה: 
τὸ δῶρον αὐτοῦ τρυβλίον ἀργυροῦν ἕν τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ὁλκὴ αὐτοῦ φιάλην μίαν ἀργυρᾶν ἑβδομήκοντα σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον ἀμφότερα πλήρη σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν 
79 ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܦܝܼܠܵܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠܹܗ: ܘܫܵܚܠܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠ̈ܝܼܢ ܒܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܬܪ̈ܲܝܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܠܹܝܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܠܩܘܼܪܒܵܢܵܐ. 
obtulit acetabulum argenteum appendens centum triginta siclos, phialam argenteam habentem septuaginta siclos, ad pondus sanctuarii, utrumque plenum simila oleo conspersa in sacrificum: 
შესაწირავი: ლანკნაჲ ვეცხლისაჲ ერთი, ასოცდაათ სასწორი მისი, ფიალი ვეცხლისაჲ ერთი, სამეოცდაათ სასწორი სასწორისაებრ წმიდისა, ორნივე სავსენი სამინდოჲთა წმიდითა, შესუარულნი ზეთითა შესაწირავად. 79 
79 His offering was one silver charger, the weight whereof was an hundred and thirty shekels, one silver bowl of seventy shekels, after the shekel of the sanctuary; both of them full of fine flour mingled with oil for a meat offering: 
פ. כַּף אַחַת עֲשָׂרָה זָהָב מְלֵאָה קְטֹרֶת: 
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶν πλήρη θυμιάματος 
80 ܘܟܲܦܬ̣ܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܡ̣ܢ ܥܸܣܪܵܐ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ ܘܡܲܠܝܵܐ ܒܸܣܡܹ̈ܐ. 
mortariolum aureum appendens decem siclos, plenum incenso: 
პარაფსიტი ოქროჲსაჲ ერთ, ათი სასწორი მისი, სავსე საკუმეველითა, 80 
80 One golden spoon of ten shekels, full of incense: 
פא. פַּר אֶחָד בֶּן בָּקָר אַיִל אֶחָד כֶּבֶשׂ אֶחָד בֶּן שְׁנָתוֹ לְעֹלָה: 
μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν κριὸν ἕνα ἀμνὸν ἕνα ἐνιαύσιον εἰς ὁλοκαύτωμα 
81 ܘܬ̣ܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܵܩܪܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ. 
bovem de armento, et arietem, et agnum anniculum in holocaustum: 
ზუარაკი ერთ ზროხათაგან, ვერძი ერთი, ტარიგი წელიწდეული ერთი ყოვლად დასაწველად, 81 
81 One young bullock, one ram, one lamb of the first year, for a burnt offering: 
פב. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְחַטָּאת: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας 
82 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ. 
hircumque pro peccato: 
ვაცითგან ერთ ცოდვისათჳს, 82 
82 One kid of the goats for a sin offering: 
פג. וּלְזֶבַח הַשְּׁלָמִים בָּקָר שְׁנַיִם אֵילִם חֲמִשָּׁה עַתֻּדִים חֲמִשָּׁה כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה חֲמִשָּׁה זֶה קָרְבַּן אֲחִירַע בֶּן עֵינָן: 
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις δύο κριοὺς πέντε τράγους πέντε ἀμνάδας ἐνιαυσίας πέντε τοῦτο τὸ δῶρον Αχιρε υἱοῦ Αιναν 
83 ܘܲܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܲܓ̣ܕܲܝܵܐ ܚܲܡܫܵܐ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܚܲܡܫܵܐ. ܗܵܢܵܘ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܐܲܚܝܼܕܲܥ ܒܲܪ ܥܲܝܢܵܢ. 
et in hostias pacificorum boves duos, arietes quinque, hircos quinque, agnos anniculos quinque. Hæc fuit oblatio Ahira filii Enan. 
და შესაწირავად ცხორებისა დიაკეული ორ, ვერძი ხუთ, ვაცი ხუთ, ტარიგი ნეზჳ წელიწდეული ხუთ. ესე შესაწირავი - აქირესი, ძისა ენანისი, 83 
83 And for a sacrifice of peace offerings, two oxen, five rams, five he goats, five lambs of the first year: this was the offering of Ahira the son of Enan. 
פד. זֹאת חֲנֻכַּת הַמִּזְבֵּחַ בְּיוֹם הִמָּשַׁח אֹתוֹ מֵאֵת נְשִׂיאֵי יִשְׂרָאֵל קַעֲרֹת כֶּסֶף שְׁתֵּים עֶשְׂרֵה מִזְרְקֵי כֶסֶף שְׁנֵים עָשָׂר כַּפּוֹת זָהָב שְׁתֵּים עֶשְׂרֵה: 
οὗτος ὁ ἐγκαινισμὸς τοῦ θυσιαστηρίου ᾗ ἡμέρᾳ ἔχρισεν αὐτό παρὰ τῶν ἀρχόντων τῶν υἱῶν Ισραηλ τρυβλία ἀργυρᾶ δώδεκα φιάλαι ἀργυραῖ δώδεκα θυίσκαι χρυσαῖ δώδεκα 
84 ܗܵܢܵܘ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܕܚܘܼܕܵܬ̣ܵܐ ܕܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ: ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܐܸܬ̣ܡ̱ܫܲܚ ܡ̣ܢ ܠܘܵܬ̣ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܦܝܼܠܵܣܹ̈ܐ ܬܪܸܥܣܲܪ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܘܫܵܚ̈ܠܹܐ ܬܪܸܥܣܲܪ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܘܟܲܦܹ̈ܐ ܬܲܪܬܲܥܸܣܪܹ̈ܐ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ. 
Hæc in dedicatione altaris oblata sunt a principibus Israël, in die qua consecratum est: acetabula argentea duodecim: phialæ argenteæ duodecim: mortariola aurea duodecim: 
ესე არს სატფურებაჲ საკურთხეველისაჲ, რომელსა დღესა ეცხო მას მთავართა მათგან ძეთა ისრაჱლისათა: ლანკანაჲ ვეცხლისაჲ ათორმეტ ფიალი ვეცხლისაჲ - ათორმეტ, პარაფსიტი ოქროჲსაჲ - ათორმეტ. 84 
84 This was the dedication of the altar, in the day when it was anointed, by the princes of Israel: twelve chargers of silver, twelve silver bowls, twelve spoons of gold: 
פה. שְׁלשִׁים וּמֵאָה הַקְּעָרָה הָאַחַת כֶּסֶף וְשִׁבְעִים הַמִּזְרָק הָאֶחָד כֹּל כֶּסֶף הַכֵּלִים אַלְפַּיִם וְאַרְבַּע מֵאוֹת בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ: 
τριάκοντα καὶ ἑκατὸν σίκλων τὸ τρυβλίον τὸ ἕν καὶ ἑβδομήκοντα σίκλων ἡ φιάλη ἡ μία πᾶν τὸ ἀργύριον τῶν σκευῶν δισχίλιοι καὶ τετρακόσιοι σίκλοι ἐν τῷ σίκλῳ τῷ ἁγίῳ 
85 ܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ ܗܵܘܹ̇ܐ ܡܲܬ̣ܩܵܠܹܗ ܕܦܝܼܠܵܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܘܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܕܫܵܚܠܵܐ ܚܲܕ݂. ܟܠܹܗ ܣܹܐܡܵܐ ܕܡܵܐܢܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܐܲܪܒܲܥܡܵܐܐ ܒܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ. 
ita ut centum triginta siclos argenti haberet unum acetabulum, et septuaginta siclos haberet una phiala: id est, in commune vasorum omnium ex argento sicli duo millia quadringenti, pondere sanctuarii: 
ასოცდაათ სასწორ ლანკანაჲ ერთი, სამეოცდაათ სასწორ ფიალი ერთი, ყოველი ჭურჭერი ვეცხლისაჲ ორ ათას და ოთხას სასწორ მსგავსად სასწორისა მის წმიდათაჲსა. 85 
85 Each charger of silver weighing an hundred and thirty shekels, each bowl seventy: all the silver vessels weighed two thousand and four hundred shekels, after the shekel of the sanctuary: 
פו. כַּפּוֹת זָהָב שְׁתֵּים עֶשְׂרֵה מְלֵאֹת קְטֹרֶת עֲשָׂרָה עֲשָׂרָה הַכַּף בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ כָּל זְהַב הַכַּפּוֹת עֶשְׂרִים וּמֵאָה: 
θυίσκαι χρυσαῖ δώδεκα πλήρεις θυμιάματος πᾶν τὸ χρυσίον τῶν θυισκῶν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν χρυσοῖ 
86 ܘܟܲܦܹ̈ܐ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ ܬܲܪܬܲܥܸܣܪܹ̈ܐ ܕܡܲܠ̈ܝܵܢ ܒܸܣܡܹ̈ܐ. ܡ̣ܢ ܥܸܣܪܵܐ ܥܸܣܪܵܐ ܡܲܬ̣ܩܵܠ̈ܝܼܢ ܗܵܘܝܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܬ̣ ܟܲܦܬ̣ܵܐ: ܒܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ. ܟܠܹܗ ܕܲܗܒ̣ܵܐ ܕܟܲܦܹ̈ܐ ܡܵܐܐ ܘܥܸܣܪܝܼܢ. 
mortariola aurea duodecim plena incenso, denos siclos appendentia pondere sanctuarii: id est, simul auri sicli centum viginti: 
პარაფსიტი ოქროჲსაჲ - ათორმეტ სავსენი საკუმეველითა, ყოველი ოქროჲსა პარაფსიტები ასდაოც სასწორ ოქროჲსაჲ, 86 
86 The golden spoons were twelve, full of incense, weighing ten shekels apiece, after the shekel of the sanctuary: all the gold of the spoons was an hundred and twenty shekels. 
פז. כָּל הַבָּקָר לָעֹלָה שְׁנֵים עָשָׂר פָּרִים אֵילִם שְׁנֵים עָשָׂר כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה שְׁנֵים עָשָׂר וּמִנְחָתָם וּשְׂעִירֵי עִזִּים שְׁנֵים עָשָׂר לְחַטָּאת: 
πᾶσαι αἱ βόες εἰς ὁλοκαύτωσιν μόσχοι δώδεκα κριοὶ δώδεκα ἀμνοὶ ἐνιαύσιοι δώδεκα καὶ αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν καὶ χίμαροι ἐξ αἰγῶν δώδεκα περὶ ἁμαρτίας 
87 ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ ܬܪܸܥܣܲܪ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܬܪܸܥܣܲܪ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܬܪܸܥܣܲܪ: ܘܲܢܫܝܼܦܗܘܿܢ: ܘܨܸܦܪ̈ܵܝܹܐ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܬܪܸܥܣܲܪ: ܠܲܚܛܵܗܵܐ. 
boves de armento in holocaustum duodecim, arietes duodecim, agni anniculi duodecim, et libamenta eorum: hirci duodecim pro peccato. 
და ყოველი ზროხაჲ შესაწირავად ზუარაკი - ათორმეტ, ვერძი - ათორმეტ, ტარიგები წელიწდეულები - ათორმეტ, უბიწოები შესაწირავი ამათი და მსხუერპლები ამათი და ვაცები თხათაგან ათორმეტ ცოდვისათჳს. 87 
87 All the oxen for the burnt offering were twelve bullocks, the rams twelve, the lambs of the first year twelve, with their meat offering: and the kids of the goats for sin offering twelve. 
פח. וְכֹל בְּקַר זֶבַח הַשְּׁלָמִים עֶשְׂרִים וְאַרְבָּעָה פָּרִים אֵילִם שִׁשִּׁים עַתֻּדִים שִׁשִּׁים כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה שִׁשִּׁים זֹאת חֲנֻכַּת הַמִּזְבֵּחַ אַחֲרֵי הִמָּשַׁח אֹתוֹ: 
πᾶσαι αἱ βόες εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμάλεις εἴκοσι τέσσαρες κριοὶ ἑξήκοντα τράγοι ἑξήκοντα ἀμνάδες ἑξήκοντα ἐνιαύσιαι ἄμωμοι αὕτη ἡ ἐγκαίνωσις τοῦ θυσιαστηρίου μετὰ τὸ πληρῶσαι τὰς χεῖρας αὐτοῦ καὶ μετὰ τὸ χρῖσαι αὐτόν 
88 ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܥܸܣܪܝܼܢ ܘܐܲܪܒ̇ܥܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܫܬ̇ܝܼܢ: ܘܲܓ̣ܕܲܝܵܐ ܫܬ̇ܝܼܢ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܫܬ̇ܝܼܢ: ܗܵܢܵܘ ܚܘܼܕܵܬ̣ܵܗ̇ ܕܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܕܐܸܬ̣ܡ̱ܫܲܚ. 
In hostias pacificorum, boves viginti quatuor, arietes sexaginta, hirci sexaginta, agni anniculi sexaginta. Hæc oblata sunt in dedicatione altaris, quando unctum est. 
და ყოველი ზროხაჲ შესაწირავად ცხორებისა დიაკეული - ოცდაოთხ, ვერძი უბიწოჲ - სამეოც. ესე არს სატფურებაჲ საკურთხეველისაჲ შემდგომად აღვსებისა ჴელთა მისთაჲსა და შემდგომად ცხებისა მისისა. 88 
88 And all the oxen for the sacrifice of the peace offerings were twenty and four bullocks, the rams sixty, the he goats sixty, the lambs of the first year sixty. This was the dedication of the altar, after that it was anointed. 
פט. וּבְבֹא משֶׁה אֶל אֹהֶל מוֹעֵד לְדַבֵּר אִתּוֹ וַיִּשְׁמַע אֶת הַקּוֹל מִדַּבֵּר אֵלָיו מֵעַל הַכַּפֹּרֶת אֲשֶׁר עַל אֲרֹן הָעֵדֻת מִבֵּין שְׁנֵי הַכְּרֻבִים וַיְדַבֵּר אֵלָיו: 
ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι Μωυσῆν εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου λαλῆσαι αὐτῷ καὶ ἤκουσεν τὴν φωνὴν κυρίου λαλοῦντος πρὸς αὐτὸν ἄνωθεν τοῦ ἱλαστηρίου ὅ ἐστιν ἐπὶ τῆς κιβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου ἀνὰ μέσον τῶν δύο χερουβιμ καὶ ἐλάλει πρὸς αὐτόν 
89 ܘܟܲܕ݂ ܥܲܠ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܫܡܲܥ ܩܵܠܵܐ ܕܲܡܡܲܠܸܠ ܥܲܡܹܗ ܡ̣ܢ ܚܘܼܣܵܝܵܐ ܕܲܠܥܸܠ ܡ̣ܢ ܩܹܒ̣ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܣܵܗܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ: ܡ̣ܢ ܒܲܝܢܵܬ̣ ܬܪܹܝܢ ܟܪ̈ܘܿܒ̣ܝܼܢ: ܡܲܠܸܠ ܥܲܡܹܗ. 
Cumque ingrederetur Moyses tabernaculum fœderis, ut consuleret oraculum, audiebat vocem loquentis ad se de propitiatorio quod erat super arcam testimonii inter duos cherubim, unde et loquebatur ei. 
შესლვასა მას მოსესსა კარავსა მას წამებისასა სიტყუად მისა და ესმა მას ჴმაჲ უფლისა, ეტყოდა რაჲ მას ზეგარდამო სალხინებელით შორის ორთა მათ ქერობინთა, რომელ იყო კიდობანსა მას წამებისასა შორის ორთა მათ ქერობინთა და ეტყოდა მას. 89 
89 And when Moses was gone into the tabernacle of the congregation to speak with him, then he heard the voice of one speaking unto him from off the mercy seat that was upon the ark of testimony, from between the two cherubims: and he spake unto him. 
ח 
Η' 
ܩܦܠܐܘܢ: ܚ. 
Cap. 8 
თავი მერვე 
א. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
1 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ: ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა მას: 1 
1 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ב. דַּבֵּר אֶל אַהֲרֹן וְאָמַרְתָּ אֵלָיו בְּהַעֲלֹתְךָ אֶת הַנֵּרֹת אֶל מוּל פְּנֵי הַמְּנוֹרָה יָאִירוּ שִׁבְעַת הַנֵּרוֹת: 
λάλησον τῷ Ααρων καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτόν ὅταν ἐπιτιθῇς τοὺς λύχνους ἐκ μέρους κατὰ πρόσωπον τῆς λυχνίας φωτιοῦσιν οἱ ἑπτὰ λύχνοι 
2 ܡܵܐ ܕܡܲܢܗܲܪ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܫܪܵܓܹܐ: ܠܘܼܩܒܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܡܢܵܪܬܵܐ ܢܸܗܘܘܿܢ ܡܲܢܗ̱ܪܝܼܢ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܫܪܵܓ̣ܝܼܢ. 
Loquere Aaron, et dices ad eum: Cum posueris septem lucernas, candelabrum in australi parte erigatur. Hoc igitur præcipe ut lucernæ contra boream e regione respiciant ad mensam panum propositionis, contra eam partem, quam candelabrum respicit, lucere debebunt. 
ეტყოდე აჰრონს და არქუ მას: რაჟამს დაადგმიდე სანთელთა მათ ერთკერძო წინაშე პირსა სასანთლეთასა, ნათობდენ შჳდნივე იგი სანთელნი. 2 
2 Speak unto Aaron and say unto him, When thou lightest the lamps, the seven lamps shall give light over against the candlestick. 
ג. וַיַּעַשׂ כֵּן אַהֲרֹן אֶל מוּל פְּנֵי הַמְּנוֹרָה הֶעֱלָה נֵרֹתֶיהָ כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה: 
καὶ ἐποίησεν οὕτως Ααρων ἐκ τοῦ ἑνὸς μέρους κατὰ πρόσωπον τῆς λυχνίας ἐξῆψεν τοὺς λύχνους αὐτῆς καθὰ συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ 
3 ܘܲܥܒܲܕ݂ ܗܵܟܲܢܵܐ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܫܪܵܓ̣ܝܼܢ ܠܘܼܩܒܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܡܢܵܪܬܵܐ: ܘܐܲܢܗܲܪ ܫܪܵܓܹܝܗ̇ ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ. 
Fecitque Aaron, et imposuit lucernas super candelabrum, ut præceperat Dominus Moysi. 
და ყო აჰორონ ეგრეთ: ერთკერძოსა ადგილსა წინაშე პირსა სასანთლეთასა აღანთნა სანთელნი მისნი, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს. 3 
3 And Aaron did so; he lighted the lamps thereof over against the candlestick, as the LORD commanded Moses. 
ד. וְזֶה מַעֲשֵׂה הַמְּנֹרָה מִקְשָׁה זָהָב עַד יְרֵכָהּ עַד פִּרְחָהּ מִקְשָׁה הִוא כַּמַּרְאֶה אֲשֶׁר הֶרְאָה יְהֹוָה אֶת משֶׁה כֵּן עָשָׂה אֶת הַמְּנֹרָה: 
καὶ αὕτη ἡ κατασκευὴ τῆς λυχνίας στερεὰ χρυσῆ ὁ καυλὸς αὐτῆς καὶ τὰ κρίνα αὐτῆς στερεὰ ὅλη κατὰ τὸ εἶδος ὃ ἔδειξεν κύριος τῷ Μωυσῇ οὕτως ἐποίησεν τὴν λυχνίαν 
4 ܘܗܵܢܵܘ ܥܒ̣ܵܕ݂ܵܗ̇ ܕܲܡܢܵܪܬܵܐ ܕܢܸܣ̱ܟ̇ܬ̣ܵܐ ܗ̄ܝ̣ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܡ̣ܢ ܟܲܢܵܗ̇ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܪܹܫܵܗ̇ ܕܢܸܣ̱ܟ̇ܬ̣ܵܐ ܗ̄ܝ̣: ܐܲܝܟ݂ ܚܸܙܘܵܐ ܕܚܵܘܝܼ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܲܒ̣ܕܵܗ̇ ܠܲܡܢܵܪܬܵܐ. 
Hæc autem erat factura candelabri, ex auro ductili, tam medius stipes, quam cuncta quæ ex utroque calamorum latere nascebantur: juxta exemplum quod ostendit Dominus Moysi, ita operatus est candelabrum. 
და ესე არს აღმზადებაჲ სანთელთაჲ: მყარი - ოქროჲ ჴერი მისი და შროშანნი მისნი - მყარი ყოვლად ხატისა მისებრ, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს, ესრეთ ქმნა სასანთლე იგი. 4 
4 And this work of the candlestick was of beaten gold, unto the shaft thereof, unto the flowers thereof, was beaten work: according unto the pattern which the LORD had shewed Moses, so he made the candlestick. 
ה. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
5 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Et locutus est Dominus ad Moysen, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 5 
5 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ו. קַח אֶת הַלְוִיִּם מִתּוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְטִהַרְתָּ אֹתָם: 
λαβὲ τοὺς Λευίτας ἐκ μέσου υἱῶν Ισραηλ καὶ ἀφαγνιεῖς αὐτούς 
6 ܕܒܲܪ ܠܹܠܘܵܝܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܕܲܟܵܐ ܐܸܢܘܿܢ. 
Tolle Levitas de medio filiorum Israël, et purificabis eos 
მოიყვანენ ლევიტელნი იგი შორის ძეთაგან ისრაჱლისათა, განწმიდენ იგინი. 6 
6 Take the Levites from among the children of Israel, and cleanse them. 
ז. וְכֹה תַעֲשֶׂה לָהֶם לְטַהֲרָם הַזֵּה עֲלֵיהֶם מֵי חַטָּאת וְהֶעֱבִירוּ תַעַר עַל כָּל בְּשָׂרָם וְכִבְּסוּ בִגְדֵיהֶם וְהִטֶּהָרוּ: 
καὶ οὕτως ποιήσεις αὐτοῖς τὸν ἁγνισμὸν αὐτῶν περιρρανεῖς αὐτοὺς ὕδωρ ἁγνισμοῦ καὶ ἐπελεύσεται ξυρὸν ἐπὶ πᾶν τὸ σῶμα αὐτῶν καὶ πλυνοῦσιν τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ καθαροὶ ἔσονται 
7 ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܸܕ݂ ܠܗܘܿܢ: ܘܕܲܟܵܐ ܐܸܢܘܿܢ: ܪܘܿܣ ܥܠܲܝܗܘܿܢ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܲܚܛܵܗܵܐ: ܘܢܲܥܒܪܘܿܢ ܡܕܲܟ̇ܝܵܐ ܥܲܠ ܟܠܹܗ ܒܸܣܪ̱ܗܘܿܢ: ܘܲܢܚܲܠܠܘܼܢ ܡܵܐܢܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܢܸܬ̇ܕܲܟ̇ܘܿܢ. 
juxta hunc ritum: aspergantur aqua lustrationis, et radant omnes pilos carnis suæ. Cumque laverint vestimenta sua, et mundati fuerint, 
და ესრეთ ყავ განწმედაჲ იგი მათი: აპკურე მათ წყალი განწმედისაჲ და მოვიდეს მახჳლი ყოველთა ასოთა მათთა და განირცხენ ყოველი სამოსელი მათი და წმიდა იყუნენ. 7 
7 And thus shalt thou do unto them, to cleanse them: Sprinkle water of purifying upon them, and let them shave all their flesh, and let them wash their clothes, and so make themselves clean. 
ח. וְלָקְחוּ פַּר בֶּן בָּקָר וּמִנְחָתוֹ סֹלֶת בְּלוּלָה בַשָּׁמֶן וּפַר שֵׁנִי בֶן בָּקָר תִּקַּח לְחַטָּאת: 
καὶ λήμψονται μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν καὶ τούτου θυσίαν σεμιδάλεως ἀναπεποιημένην ἐν ἐλαίῳ καὶ μόσχον ἐνιαύσιον ἐκ βοῶν λήμψῃ περὶ ἁμαρτίας 
8 ܘܢܸܣܒ̣ܘܼܢ ܬܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ: ܘܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܦܝܼܠܵܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܟܲܕ݂ ܡܠܹܐ ܣܡܝܼܕ݂ܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ: ܘܬ̣ܵܘܪܵܐ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ ܩܲܪܸܒ̣ ܠܲܚܛܵܗܵܐ. 
tollent bovem de armentis, et libamentum ejus similam oleo conspersam: bovem autem alterum de armento tu accipies pro peccato: 
და მოიბან ჴბოჲ ერთი ზროხათაგან და ამისი შესაწირავი სამინდოჲ შექმნილი ზეთითა და ზუარაკი ერთი წელიწდეული ზროხათაგან ცოდვისათჳს მოიბან 8 
8 Then let them take a young bullock with his meat offering, even fine flour mingled with oil, and another young bullock shalt thou take for a sin offering. 
ט. וְהִקְרַבְתָּ אֶת הַלְוִיִּם לִפְנֵי אֹהֶל מוֹעֵד וְהִקְהַלְתָּ אֶת כָּל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ προσάξεις τοὺς Λευίτας ἔναντι τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ συνάξεις πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ισραηλ 
9 ܘܩܲܪܸܒ̣ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܟܲܢܸܫ ܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
et applicabis Levitas coram tabernaculo fœderis, convocata omni multitudine filiorum Israël. 
და მოიყვანნე ლევიტელნი იგი წინაშე კარავსა მას წამებისასა და შეჰკრიბო ყოველი კრებული ძეთა ისრაჱლისათა. 9 
9 And thou shalt bring the Levites before the tabernacle of the congregation: and thou shalt gather the whole assembly of the children of Israel together: 
י. וְהִקְרַבְתָּ אֶת הַלְוִיִּם לִפְנֵי יְהֹוָה וְסָמְכוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל אֶת יְדֵיהֶם עַל הַלְוִיִּם: 
καὶ προσάξεις τοὺς Λευίτας ἔναντι κυρίου καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τοὺς Λευίτας 
10 ܘܩܲܪܸܒ̣ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܲܢܣܝܼܡܘܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܐܝܼܕܲܝ̈ܗܘܿܢ ܥܲܠ ܠܹܘܵܝܹ̈ܐ. 
Cumque Levitæ fuerint coram Domino, ponent filii Israël manus suas super eos. 
და მოიყვანნე ლევიტელნი იგი წინაშე უფლისა და დაასხნენ ჴელნი ძეთა ისრაჱლისათა ლევიტელთა მათ ზედა. 10 
10 And thou shalt bring the Levites before the LORD: and the children of Israel shall put their hands upon the Levites: 
יא. וְהֵנִיף אַהֲרֹן אֶת הַלְוִיִּם תְּנוּפָה לִפְנֵי יְהֹוָה מֵאֵת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְהָיוּ לַעֲבֹד אֶת עֲבֹדַת יְהֹוָה: 
καὶ ἀφοριεῖ Ααρων τοὺς Λευίτας ἀπόδομα ἔναντι κυρίου παρὰ τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ ἔσονται ὥστε ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα κυρίου 
11 ܘܢܸܦܪܘܿܫ ܐܸܢܘܿܢ ܐܲܗܪܘܿܢ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܡ̣ܢ ܠܘܵܬ̣ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܠܡܸܦܠܲܚ ܦܘܼܠܚܵܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ. 
Et offeret Aaron Levitas, munus in conspectu Domini a filiis Israël, ut serviant in ministerio ejus. 
და განაჩინნეს აჰრონ ლევიტელნი იგი მიცემულად წინაშე უფლისა ძეთაგან ისრაჱლისათა. და იყუნენ იგინი მოქმედად საქმისა მის კარვისა უფლისასა. 11 
11 And Aaron shall offer the Levites before the LORD for an offering of the children of Israel, that they may execute the service of the LORD. 
יב. וְהַלְוִיִּם יִסְמְכוּ אֶת יְדֵיהֶם עַל רֹאשׁ הַפָּרִים וַעֲשֵׂה אֶת הָאֶחָד חַטָּאת וְאֶת הָאֶחָד עֹלָה לַיהֹוָה לְכַפֵּר עַל הַלְוִיִּם: 
οἱ δὲ Λευῖται ἐπιθήσουσιν τὰς χεῖρας ἐπὶ τὰς κεφαλὰς τῶν μόσχων καὶ ποιήσει τὸν ἕνα περὶ ἁμαρτίας καὶ τὸν ἕνα εἰς ὁλοκαύτωμα κυρίῳ ἐξιλάσασθαι περὶ αὐτῶν 
12 ܘܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܢܣܝܼܡܘܿܢ ܐܝܼܕܲܝ̈ܗܘܿܢ ܥܲܠ ܪܹܫܹܗ ܕܬ̣ܵܘܪܵܐ: ܘܲܥܒܸܕ݂ ܚܲܕ݂ ܠܲܚܛܵܗܵܐ: ܘܚܲܕ݂ ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܕܢܸܬ̣ܚܲܣܸܐ ܥܲܠ ܠܹܘܵܝܹ̈ܐ. 
Levitæ quoque ponent manus suas super capita boum, e quibus unum facies pro peccato, et alterum in holocaustum Domini, ut depreceris pro eis. 
ხოლო ლევიტელთა მათ დაასხნენ ჴელნი მათნი თავთა ზედა მათ ზუარაკთასა და ჰყო ერთი იგი ცოდვისათჳს და ერთი იგი საკუერთხად უფლისა სალხინებელად მათთჳს. 12 
12 And the Levites shall lay their hands upon the heads of the bullocks: and thou shalt offer the one for a sin offering, and the other for a burnt offering, unto the LORD, to make an atonement for the Levites. 
יג. וְהַעֲמַדְתָּ אֶת הַלְוִיִּם לִפְנֵי אַהֲרֹן וְלִפְנֵי בָנָיו וְהֵנַפְתָּ אֹתָם תְּנוּפָה לַיהֹוָה: 
καὶ στήσεις τοὺς Λευίτας ἔναντι κυρίου καὶ ἔναντι Ααρων καὶ ἔναντι τῶν υἱῶν αὐτοῦ καὶ ἀποδώσεις αὐτοὺς ἀπόδομα ἔναντι κυρίου 
13 ܘܐܲܩܝܼܡ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܩܕ݂ܵܡ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܲܩܕ݂ܵܡ ܒܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܢܸܦܪܘܿܫ ܐܸܢܘܿܢ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ. 
Statuesque Levitas in conspectu Aaron et filiorum ejus, et consecrabis oblatos Domino, 
და დაადგინნე ლევიტელნი იგი წინაშე უფლისა და წინაშე აჰრონისა და წინაშე ძეთა მისთა და მისცნე იგინი მათ მიცემულად წინაშე უფლისა. 13 
13 And thou shalt set the Levites before Aaron, and before his sons, and offer them for an offering unto the LORD. 
יד. וְהִבְדַּלְתָּ אֶת הַלְוִיִּם מִתּוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְהָיוּ לִי הַלְוִיִּם: 
καὶ διαστελεῖς τοὺς Λευίτας ἐκ μέσου υἱῶν Ισραηλ καὶ ἔσονται ἐμοί 
14 ܘܲܦܪܘܿܫ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܠܝܼ ܠܹܘܵܝܹ̈ܐ. 
ac separabis de medio filiorum Israël, ut sint mei. 
და განაჩინნე ლევიტელნი შორის ძეთაგან ისრაჱლისათა და იყუნენ ჩემდად. 14 
14 Thus shalt thou separate the Levites from among the children of Israel: and the Levites shall be mine. 
טו. וְאַחֲרֵי כֵן יָבֹאוּ הַלְוִיִּם לַעֲבֹד אֶת אֹהֶל מוֹעֵד וְטִהַרְתָּ אֹתָם וְהֵנַפְתָּ אֹתָם תְּנוּפָה: 
καὶ μετὰ ταῦτα εἰσελεύσονται οἱ Λευῖται ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ καθαριεῖς αὐτοὺς καὶ ἀποδώσεις αὐτοὺς ἔναντι κυρίου 
15 ܘܡ̣̤ ܒܵܬ̣ܪܟܸ̇ܢ ܢܸܥܠܘܿܢ ܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܘܢܸܦܠ̱ܚܘܼܢ ܒܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܕܲܟܵܐ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܲܦܪܘܿܫ ܐܸܢܘܿܢ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ. 
Et postea ingredientur tabernaculum fœderis, ut serviant mihi. Sicque purificabis et consecrabis eos in oblationem Domini: quoniam dono donati sunt mihi a filiis Israël. 
და ამისსა შემდგომად შევიდენ ლევიტელნი იგი საქმედ საქმესა მას კარვისა წამებისასა და განწმიდნე იგინი და მისცნე მიცემულად წინაშე უფლისა. 15 
15 And after that shall the Levites go in to do the service of the tabernacle of the congregation: and thou shalt cleanse them, and offer them for an offering. 
טז. כִּי נְתֻנִים נְתֻנִים הֵמָּה לִי מִתּוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל תַּחַת פִּטְרַת כָּל רֶחֶם בְּכוֹר כֹּל מִבְּנֵי יִשְׂרָאֵל לָקַחְתִּי אֹתָם לִי: 
ὅτι ἀπόδομα ἀποδεδομένοι οὗτοί μοί εἰσιν ἐκ μέσου υἱῶν Ισραηλ ἀντὶ τῶν διανοιγόντων πᾶσαν μήτραν πρωτοτόκων πάντων ἐκ τῶν υἱῶν Ισραηλ εἴληφα αὐτοὺς ἐμοί 
16 ܡܸܛܠ ܕܡܵܘܗܲܒ̣ܬ̣ܵܐ ܐܸܢܘܿܢ ܝܼܗܝܼܒ̣ܝܼܢ ܠܝܼ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. ܚܠܵܦ ܟܠ ܦܵܬܲܚ ܪ̈ܲܚܡܹܐ ܒܘܼܟ݂ܪܹ̈ܐ ܕܟ݂ܠܗܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܩܲܪܒܹ̇ܬ̣ ܐܸܢܘܿܢ ܠܝܼ. 
Pro primogenitis quæ aperiunt omnem vulvam in Israël, accepi eos. 
რამეთუ მოსაცემელად მიცემულ არიან იგინი ჩემდა შორის ძეთაგან ისრაჱლისათა მათ წილ, რომელთა განაღონ საშოჲ 16 
16 For they are wholly given unto me from among the children of Israel; instead of such as open every womb, even instead of the firstborn of all the children of Israel, have I taken them unto me. 
יז. כִּי לִי כָל בְּכוֹר בִּבְנֵי יִשְׂרָאֵל בָּאָדָם וּבַבְּהֵמָה בְּיוֹם הַכֹּתִי כָל בְּכוֹר בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם הִקְדַּשְׁתִּי אֹתָם לִי: 
ὅτι ἐμοὶ πᾶν πρωτότοκον ἐν υἱοῖς Ισραηλ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους ᾗ ἡμέρᾳ ἐπάταξα πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἡγίασα αὐτοὺς ἐμοὶ 
17 ܡܸܛܠ ܕܕ݂ܝܼܠܝ ܐܸܢܘܿܢ ܟܠ ܒܘܼܟ݂ܪܹ̈ܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܡ̣ܢ ܒܢܲܝ̈ܢܵܫܵܐ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܲܒ̣ܥܝܼܪܵܐ. ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܩܲܛ̇ܠܹܬ̣ ܟܠ ܒܘܼܟ݂ܪܹ̈ܐ ܕܒܲܐܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܩܲܕ̇ܫܹ̇ܬ̣ ܐܸܢܘܿܢ ܠܝܼ. 
Mea sunt enim omnia primogenita filiorum Israël, tam ex hominibus quam ex jumentis. Ex die quo percussi omne primogenitum in terra Ægypti, sanctificavi eos mihi: 
პირმშოთა ძეთა ისრაჱლისათაჲ, მოიყვანენ იგინი ჩემდა, რამეთუ ჩემი არს ყოველი პირმშოჲ, ძეთა ისრაჱლისათაჲ კაცითგან მიპირუტყუადმდე. დღესა მას, რომელსა მოვსარ ყოველი პირმშოჲ ქუეყანასა მას ეგჳპტისასა, წმიდა-ვყვენ იგინი ჩემდად. 17 
17 For all the firstborn of the children of Israel are mine, both man and beast: on the day that I smote every firstborn in the land of Egypt I sanctified them for myself. 
יח. וָאֶקַּח אֶת הַלְוִיִּם תַּחַת כָּל בְּכוֹר בִּבְנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἔλαβον τοὺς Λευίτας ἀντὶ παντὸς πρωτοτόκου ἐν υἱοῖς Ισραηλ 
18 ܘܩܲܪܒܹܬ̣ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܒܘܼܟ݂ܪܹ̈ܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
et tuli Levitas pro cunctis primogenitis filiorum Israël, 
და მოვიყვანენ ლევიტელნი ყოველთა წილ პირმშოთა ძეთა ისრაჱლისათა 18 
18 And I have taken the Levites for all the firstborn of the children of Israel. 
יט. וָאֶתְּנָה אֶת הַלְוִיִּם נְתֻנִים לְאַהֲרֹן וּלְבָנָיו מִתּוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לַעֲבֹד אֶת עֲבֹדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בְּאֹהֶל מוֹעֵד וּלְכַפֵּר עַל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְלֹא יִהְיֶה בִּבְנֵי יִשְׂרָאֵל נֶגֶף בְּגֶשֶׁת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֶל הַקֹּדֶשׁ: 
καὶ ἀπέδωκα τοὺς Λευίτας ἀπόδομα δεδομένους Ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ ἐκ μέσου υἱῶν Ισραηλ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τῶν υἱῶν Ισραηλ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐξιλάσκεσθαι περὶ τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ οὐκ ἔσται ἐν τοῖς υἱοῖς Ισραηλ προσεγγίζων πρὸς τὰ ἅγια 
19 ܘܝܸܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܐܸܢܘܿܢ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ: ܡܵܘܗܲܒ̣ܬܵܐ ܠܐܲܗܪܘܿܢ ܘܠܲܒ̣ܢܵܘ̈ܗܝ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܠܡܸܦܠܲܚ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܠܲܡܚܲܣܵܝܘܼ ܥܲܠ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. ܘܠܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܒܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡܵܘܬܵܐ ܕܡ̣ܢ ܫܹܠܝ: ܡܵܐ ܕܲܩܪܸܒ̣ܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܩܘܼܕ݂ܫܵܐ. 
tradidique eos dono Aaron et filiis ejus de medio populi, ut serviant mihi pro Israël in tabernaculo fœderis, et orent pro eis ne sit in populo plaga, si ausi fuerint accedere ad sanctuarium. 
და მივსცენ იგინი მისაცემელად მიცემულ აჰრონს და ძეთა მისთა შორის ძეთაგან ისრაჱლისათა საქმედ საქმისა ძეთა ისრაჱლისათა კარავსა მას წამებისასა და ლხინებად ძეთა ისრაჱლისათა, და არავინ იყოს შორის ძეთა ისრაჱლისათა, რომელი შეეახლებოდის სიწმიდესა მას. 19 
19 And I have given the Levites as a gift to Aaron and to his sons from among the children of Israel, to do the service of the children of Israel in the tabernacle of the congregation, and to make an atonement for the children of Israel: that there be no plague among the children of Israel, when the children of Israel come nigh unto the sanctuary. 
כ. וַיַּעַשׂ משֶׁה וְאַהֲרֹן וְכָל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לַלְוִיִּם כְּכֹל אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה לַלְוִיִּם כֵּן עָשׂוּ לָהֶם בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἐποίησεν Μωυσῆς καὶ Ααρων καὶ πᾶσα συναγωγὴ υἱῶν Ισραηλ τοῖς Λευίταις καθὰ ἐνετείλατο κύριος τῷ Μωυσῇ περὶ τῶν Λευιτῶν οὕτως ἐποίησαν αὐτοῖς οἱ υἱοὶ Ισραηλ 
20 ܘܲܥ̣ܒܲܕ݂ܘ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ ܥܲܠ ܠܹܘܵܝܹ̈ܐ: ܗܵܟܵܢܵܐ ܥܒܲܕ݂ܘ ܠܗܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Feceruntque Moyses et Aaron et omnis multitudo filiorum Israël super Levitas quæ præceperat Dominus Moysi: 
და ყვეს მოსე და აჰრონ და ყოველმან კრებულმან ძეთა ისრაჱლისათამან ლევიტელთა მიმართ, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს ლევიტელთათჳს, ეგრე ყვეს ძეთა ისრაჱლისათა მათთჳს. 20 
20 And Moses, and Aaron, and all the congregation of the children of Israel, did to the Levites according unto all that the LORD commanded Moses concerning the Levites, so did the children of Israel unto them. 
כא. וַיִּתְחַטְּאוּ הַלְוִיִּם וַיְכַבְּסוּ בִּגְדֵיהֶם וַיָּנֶף אַהֲרֹן אֹתָם תְּנוּפָה לִפְנֵי יְהֹוָה וַיְכַפֵּר עֲלֵיהֶם אַהֲרֹן לְטַהֲרָם: 
καὶ ἡγνίσαντο οἱ Λευῖται καὶ ἐπλύναντο τὰ ἱμάτια καὶ ἀπέδωκεν αὐτοὺς Ααρων ἀπόδομα ἔναντι κυρίου καὶ ἐξιλάσατο περὶ αὐτῶν Ααρων ἀφαγνίσασθαι αὐτούς 
21 ܘܐܸܬ̇ܕܲܟ̇ܝܼܘ ܠܹܘܵܝܹ̈ܐ: ܘܚܲܠܸܠܘ ܡܵܐܢܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܲܦܪܲܫ ܐܸܢܘܿܢ ܐܲܗܪܘܿܢ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܚܲܣܝܼ ܥܠܲܝܗܘܿܢ ܐܲܗܪܘܿܢ ܘܕܲܟ̇ܝܼ ܐܸܢܘܿܢ. 
purificatique sunt, et laverunt vestimenta sua. Elevavitque eos Aaron in conspectu Domini, et oravit pro eis, 
და განწმიდნეს ლევიტელნი იგი და განირცხეს სამოსელი მათი. და მისცნა იგინი აჰრონს მიცემულად წინაშე უფლისა და ლხინება-ყო მათთჳს აჰრონ და განწმიდნა იგინი. 21 
21 And the Levites were purified, and they washed their clothes; and Aaron offered them as an offering before the LORD; and Aaron made an atonement for them to cleanse them. 
כב. וְאַחֲרֵי כֵן בָּאוּ הַלְוִיִּם לַעֲבֹד אֶת עֲבֹדָתָם בְּאֹהֶל מוֹעֵד לִפְנֵי אַהֲרֹן וְלִפְנֵי בָנָיו כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה עַל הַלְוִיִּם כֵּן עָשׂוּ לָהֶם: 
καὶ μετὰ ταῦτα εἰσῆλθον οἱ Λευῖται λειτουργεῖν τὴν λειτουργίαν αὐτῶν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἔναντι Ααρων καὶ ἔναντι τῶν υἱῶν αὐτοῦ καθὼς συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ περὶ τῶν Λευιτῶν οὕτως ἐποίησαν αὐτοῖς 
22 ܘܒ̣ܵܬܲܪܟܸ̇ܢ ܥܲܠܘ ܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܠܡܸܦܠܲܚ ܦܘܼܠܚܵܢܗܘܿܢ ܒܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܩܕ݂ܵܡ ܐܲܗܪܘܿܢ ܘܲܩܕ݂ܵܡ ܒܢܵܘ̈ܗܝ: ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ ܥܲܠ ܠܹܘܵܝܹ̈ܐ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܲܕ݂ܘ ܠܗܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
ut purificati ingrederentur ad officia sua in tabernaculum fœderis coram Aaron et filiis ejus. Sicut præceperat Dominus Moysi de Levitis, ita factum est. 
და ამისსა შემდგომად შევიდეს ლევიტელნი იგი მსახურებად მსახურებასა თჳსსა კარავსა მას წამებისასა წინაშე აჰრონისა და წინაშე ძეთა მისთა, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს ლევიტელთათჳს, ეგრეთ ყვეს მათთჳს. 22 
22 And after that went the Levites in to do their service in the tabernacle of the congregation before Aaron, and before his sons: as the LORD had commanded Moses concerning the Levites, so did they unto them. 
כג. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
23 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 23 
23 And the LORD spake unto Moses, saying, 
כד. זֹאת אֲשֶׁר לַלְוִיִּם מִבֶּן חָמֵשׁ וְעֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה יָבוֹא לִצְבֹא צָבָא בַּעֲבֹדַת אֹהֶל מוֹעֵד: 
τοῦτό ἐστιν τὸ περὶ τῶν Λευιτῶν ἀπὸ πεντεκαιεικοσαετοῦς καὶ ἐπάνω εἰσελεύσονται ἐνεργεῖν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου 
24 ܗܵܢܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܸܣܪܝܼܢ ܘܚܲܡܸܫ ܫܢ̈ܝܼܢ ܘܲܠܥܸܠ: ܢܹܐܬܹܐ ܠܡܸܬ̣ܚܲܝܵܠܘܼ ܒܚܲܝܠܵܐ ܒܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
Hæc est lex Levitarum: a viginti quinque annis et supra, ingredientur ut ministrent in tabernaculo fœderis. 
ესე არს ლევიტელთათჳს: ოცდახუთისა წლისაჲთგანი და უზეშთაესი შევიდენ მსახურებად კარავსა მას წამებისა. 24 
24 This is it that belongeth unto the Levites: from twenty and five years old and upward they shall go in to wait upon the service of the tabernacle of the congregation: 
כה. וּמִבֶּן חֲמִשִּׁים שָׁנָה יָשׁוּב מִצְּבָא הָעֲבֹדָה וְלֹא יַעֲבֹד עוֹד: 
καὶ ἀπὸ πεντηκονταετοῦς ἀποστήσεται ἀπὸ τῆς λειτουργίας καὶ οὐκ ἐργᾶται ἔτι 
25 ܘܡ̣ܢ ܒܲܪ ܚܲܡܫܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܢܸܗܦܘܿܟ݂ ܡ̣ܢ ܚܲܝܠܵܐ ܕܦܘܼܠܚܵܢܵܐ: ܘܬ̣ܘܼܒ̣ ܠܵܐ ܢܸܦܠܘܿܚ. 
Cumque quinquagesimum annum ætatis impleverint, servire cessabunt, 
და ერგასის წლითგანი და ერგასის წლითგან გამოდგენ მსახურებისაგან და არღარა იქმოდიან მერმე. 25 
25 And from the age of fifty years they shall cease waiting upon the service thereof, and shall serve no more: 
כו. וְשֵׁרֵת אֶת אֶחָיו בְּאֹהֶל מוֹעֵד לִשְׁמֹר מִשְׁמֶרֶת וַעֲבֹדָה לֹא יַעֲבֹד כָּכָה תַּעֲשֶׂה לַלְוִיִּם בְּמִשְׁמְרֹתָם: 
καὶ λειτουργήσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου φυλάσσειν φυλακάς ἔργα δὲ οὐκ ἐργᾶται οὕτως ποιήσεις τοῖς Λευίταις ἐν ταῖς φυλακαῖς αὐτῶν 
26 ܘܲܢܫܲܡܸܫ ܠܐܲܚܵܘ̈ܗܝ ܒܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܠܡܸܛܲܪ ܡܲܛܲܪܬܵܐ. ܘܲܥܒ̣ܵܕ݂ܵܐ ܠܵܐ ܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܸܕ݂ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܒܡܲܛܲܪܬ̇ܗܘܿܢ. 
eruntque ministri fratrum suorum in tabernaculo fœderis, ut custodiant quæ sibi fuerunt commendata: opera autem ipsa non faciant. Sic dispones Levitis in custodiis suis. 
და ჰმსახურებდეს ძმაჲ მისი კარავსა მას წამებისასა დაცვად საცავსა მას, ხოლო საქმით არა იქმოდის. ესრეთ უყო ლევიტელთა მათ საცოსა მათსა ზედა. 26 
26 But shall minister with their brethren in the tabernacle of the congregation, to keep the charge, and shall do no service. Thus shalt thou do unto the Levites touching their charge. 
ט 
Θ' 
ܩܦܠܐܘܢ: ܛ. 
Cap. 9 
თავი მეცხრე 
א. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה בְמִדְבַּר סִינַי בַּשָּׁנָה הַשֵּׁנִית לְצֵאתָם מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם בַּחֹדֶשׁ הָרִאשׁוֹן לֵאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἐν τῇ ἐρήμῳ Σινα ἐν τῷ ἔτει τῷ δευτέρῳ ἐξελθόντων αὐτῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ λέγων 
1 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܣܝܼܢܲܝ: ܒܲܫܢܲܬ̣ ܬܲܪܬܹܝܢ ܟܲܕ݂ ܢܦܲܩܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ: ܒܝܲܪܚܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutus est Dominus ad Moysen in deserto Sinai anno secundo, postquam egressi sunt de terra Ægypti, mense primo, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს უდაბნოსა მას სინაჲსასა წელსა მას მეორესა გამოსლვასა მას მათსა ქუეყანით ეგჳპტით, თთუესა მას პირველსა, და ჰრქუა: 1 
1 And the LORD spake unto Moses in the wilderness of Sinai, in the first month of the second year after they were come out of the land of Egypt, saying, 
ב. וְיַעֲשׂוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל אֶת הַפָּסַח בְּמוֹעֲדוֹ: 
εἰπὸν καὶ ποιείτωσαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ τὸ πασχα καθ᾽ ὥραν αὐτοῦ 
2 ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܦܸܨܚܵܐ ܒܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
Faciant filii Israël Phase in tempore suo, 
არქუ და ყონ ძეთა ისრაჱლისათა ვნებაჲ ჟამსა თჳსსა. 2 
2 Let the children of Israel also keep the passover at his appointed season. 
ג. בְּאַרְבָּעָה עָשָׂר יוֹם בַּחֹדֶשׁ הַזֶּה בֵּין הָעַרְבַּיִם תַּעֲשׂוּ אֹתוֹ בְּמֹעֲדוֹ כְּכָל חֻקֹּתָיו וּכְכָל מִשְׁפָּטָיו תַּעֲשׂוּ אֹתוֹ: 
τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου πρὸς ἑσπέραν ποιήσεις αὐτὸ κατὰ καιρούς κατὰ τὸν νόμον αὐτοῦ καὶ κατὰ τὴν σύγκρισιν αὐτοῦ ποιήσεις αὐτό 
3 ܒܐܲܪܒܲܥܸܣܪܵܐ ܒܝܲܪܚܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܒܹܝܬ̣ ܪܲܡܫܹܐ ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢܹܗ ܒܙܲܒ̣ܢܹܗ. ܐܲܝܟ݂ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩܕܵܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܐܲܝܟ݂ ܟܠܗܘܿܢ ܕܝܼܢܵܘ̈ܗܝ ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢܹܗ. 
quartadecima die mensis hujus ad vesperam, juxta omnes cæremonias et justificationes ejus. 
მეათოთხმეტესა დღესა თთჳსა მის პირველისასა, მიმწუხრი, ყონ იგი ჟამისაებრ და შჯულისა მისისა, მეტყველებისაებრ მისისა ყონ იგი. 3 
3 In the fourteenth day of this month, at even, ye shall keep it in his appointed season: according to all the rites of it, and according to all the ceremonies thereof, shall ye keep it. 
ד. וַיְדַבֵּר משֶׁה אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לַעֲשׂת הַפָּסַח: 
καὶ ἐλάλησεν Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ ποιῆσαι τὸ πασχα 
4 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܕܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܦܸܨܚܵܐ. 
Præcepitque Moyses filiis Israël ut facerent Phase. 
და ეტყოდა უფალი ძეთა ისრაჱლისათა ყოფად ვნებისა. 4 
4 And Moses spake unto the children of Israel, that they should keep the passover. 
ה. וַיַּעֲשׂוּ אֶת הַפֶּסַח בָּרִאשׁוֹן בְּאַרְבָּעָה עָשָׂר יוֹם לַחֹדֶשׁ בֵּין הָעַרְבַּיִם בְּמִדְבַּר סִינָי כְּכֹל אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה כֵּן עָשׂוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
ἐναρχομένου τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς ἐν τῇ ἐρήμῳ τοῦ Σινα καθὰ συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ οὕτως ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ 
5 ܘܲܥܒܲܕ݂ܘ ܦܸܨܚܵܐ ܒܐܲܪܒܲܥܸܣܪܵܐ ܒܝܲܪܚܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܵܐ: ܒܹܝܬ̣ ܪܲܡܫܹܐ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܣܝܼܢܲܝ: ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܥ̣ܒܲܕ݂ܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Qui fecerunt tempore suo, quartadecima die mensis ad vesperam, in monte Sinai. Juxta omnia quæ mandaverat Dominus Moysi, fecerunt filii Israël. 
დასაბამისა მეათოთხმეტესა დღესა თთჳსა მის პირველისასა უდაბნოსა მას სინაჲსასა, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს, ეგრეთ ყვეს ძეთა ისრაჱლისათა. 5 
5 And they kept the passover on the fourteenth day of the first month at even in the wilderness of Sinai: according to all that the LORD commanded Moses, so did the children of Israel. 
ו. וַיְהִי אֲנָשִׁים אֲשֶׁר הָיוּ טְמֵאִים לְנֶפֶשׁ אָדָם וְלֹא יָכְלוּ לַעֲשׂת הַפֶּסַח בַּיּוֹם הַהוּא וַיִּקְרְבוּ לִפְנֵי משֶׁה וְלִפְנֵי אַהֲרֹן בַּיּוֹם הַהוּא: 
καὶ παρεγένοντο οἱ ἄνδρες οἳ ἦσαν ἀκάθαρτοι ἐπὶ ψυχῇ ἀνθρώπου καὶ οὐκ ἠδύναντο ποιῆσαι τὸ πασχα ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ προσῆλθον ἐναντίον Μωυσῆ καὶ Ααρων ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ 
6 ܘܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܛܲܡܐܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܒܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ: ܠܵܐ ܐܸܫܟܲܚܘ ܠܡܸܥܒܲܕ݂ ܦܸܨܚܵܐ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ̇: ܘܲܩܪܸܒ̣ܘ ܩܕ݂ܵܡ ܡܘܼܫܹܐ ܘܲܩܕ݂ܵܡ ܐܲܗܪܘܿܢ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ̇. 
Ecce autem quidam immundi super anima hominis, qui non poterant facere Phase in die illo, accedentes ad Moysen et Aaron, 
და მოვიდეს კაცნი იგი, რომელნი იყუნეს არაწმიდა სულითა კაცისაჲთა და ვერ ეძლო ყოფად ვნებისა მას დღესა შინა: და მოვიდეს წინაშე მოსესა და აჰრონისსა მას დღესა. 6 
6 And there were certain men, who were defiled by the dead body of a man, that they could not keep the passover on that day: and they came before Moses and before Aaron on that day: 
ז. וַיֹּאמְרוּ הָאֲנָשִׁים הָהֵמָּה אֵלָיו אֲנַחְנוּ טְמֵאִים לְנֶפֶשׁ אָדָם לָמָּה נִגָּרַע לְבִלְתִּי הַקְרִיב אֶת קָרְבַּן יְהֹוָה בְּמֹעֲדוֹ בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ εἶπαν οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι πρὸς αὐτόν ἡμεῖς ἀκάθαρτοι ἐπὶ ψυχῇ ἀνθρώπου μὴ οὖν ὑστερήσωμεν προσενέγκαι τὸ δῶρον κυρίῳ κατὰ καιρὸν αὐτοῦ ἐν μέσῳ υἱῶν Ισραηλ 
7 ܘܐܵܡܪܝܼܢ ܠܗܘܿܢ ܗܵܢܘܿܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ: ܚܢܲܢ ܛܲܡܐܝܼܢܲܢ ܒܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ: ܠܡܵܢܵܐ ܡܸܬ̣ܟ̇ܠܹܝܢ ܚ̄ܢܲܢ: ܘܠܵܐ ܡܩܲܪܒ̣ܝܼܢܲܢ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܒܙܲܒ̣ܢܹܗ ܒܲܝܢܵܬ̣ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
dixerunt eis: Immundi sumus super anima hominis: quare fraudamur ut non valeamus oblationem offerre Domino in tempore suo inter filios Israël? 
და ჰრქუეს მათ კაცთა მათ: ჩუენ არაწმიდა ვართ სულითა კაცისაჲთა, ნუ დააკლებთ შეწირვად მსხუერპლსა უფლისასა ჟამსა თჳსსა შორის ძეთა ისრაჱლისათა. 7 
7 And those men said unto him, We are defiled by the dead body of a man: wherefore are we kept back, that we may not offer an offering of the LORD in his appointed season among the children of Israel? 
ח. וַיֹּאמֶר אֲלֵהֶם משֶׁה עִמְדוּ וְאֶשְׁמְעָה מַה יְּצַוֶּה יְהֹוָה לָכֶם: 
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς Μωυσῆς στῆτε αὐτοῦ καὶ ἀκούσομαι τί ἐντελεῖται κύριος περὶ ὑμῶν 
8 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ: ܩܘܼܡܘ ܥܲܠ ܕܘܼܟ̇ܬ̣ܟ݂ܘܿܢ: ܘܐܸܫܡܲܥ ܡܵܢܵܐ ܦܵܩܹ̇ܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܥܠܲܝܟ̇ܘܿܢ. 
Quibus respondit Moyses: State ut consulam quid præcipiat Dominus de vobis. 
და ჰრქუა მათ მოსე: დეგით მანდა და ვისმინო, რაჲ მათ უბრძანოს უფალმან თქუენთჳს. 8 
8 And Moses said unto them, Stand still, and I will hear what the LORD will command concerning you. 
ט. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
9 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 9 
9 And the LORD spake unto Moses, saying, 
י. דַּבֵּר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר אִישׁ אִישׁ כִּי יִהְיֶה טָמֵא לָנֶפֶשׁ אוֹ בְדֶרֶךְ רְחֹקָה לָכֶם אוֹ לְדֹרֹתֵיכֶם וְעָשָׂה פֶסַח לַיהֹוָה: 
λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ λέγων ἄνθρωπος ἄνθρωπος ὃς ἐὰν γένηται ἀκάθαρτος ἐπὶ ψυχῇ ἀνθρώπου ἢ ἐν ὁδῷ μακρὰν ὑμῖν ἢ ἐν ταῖς γενεαῖς ὑμῶν καὶ ποιήσει τὸ πασχα κυρίῳ 
10 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܓܒܲܪ ܓܒܲܪ ܟܲܕ݂ ܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܒܢܲܦ̮ܫܵܐ: ܐܵܘ ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܪܚܝܼܩܬܵܐ: ܐܵܘ ܒܕܲܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܦܸܨܚܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ. 
Loquere filiis Israël: Homo, qui fuerit immundus super anima, sive in via procul in gente vestra, faciat Phase Domino 
ეტყოდე ძეთა ისრაჱლისათა და არქუ: კაცი, რომელი იყოს არაწმიდა სულითა კაცისაჲთა, გინათუ შორსა გზასა იყოს თქვენგანი ნათესავთა შორის თქუენთა და ყოს ვნებაჲ უფლისა, 10 
10 Speak unto the children of Israel, saying, If any man of you or of your posterity shall be unclean by reason of a dead body, or be in a journey afar off, yet he shall keep the passover unto the LORD. 
יא. בַּחֹדֶשׁ הַשֵּׁנִי בְּאַרְבָּעָה עָשָׂר יוֹם בֵּין הָעַרְבַּיִם יַעֲשׂוּ אֹתוֹ עַל מַצּוֹת וּמְרֹרִים יֹאכְלֻהוּ: 
ἐν τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τὸ πρὸς ἑσπέραν ποιήσουσιν αὐτό ἐπ᾽ ἀζύμων καὶ πικρίδων φάγονται αὐτό 
11 ܒܐܲܪܒܲܥܸܣܪܵܐ ܒܝܲܪܚܵܐ ܕܲܬ̣ܪܹܝܢ: ܒܹܝܬ̣ ܪܲܡܫܹܐ ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢܹܗ: ܥܲܠ ܦܲܛܝܼܪܵܐ ܘܲܡܪܵܪܹ̈ܐ ܢܹܐܟ݂ܠܘܼܢܹܗ. 
in mense secundo, quartadecima die mensis ad vesperam. Cum azymis et lactucis agrestibus comedent illud: 
თთუესა მას მეორესა, მეათოთხმეტესა დღესა, მიმწური, ყონ იგი, უცომოსა თანა ველისყრდელითა ჭამონ იგი. 11 
11 The fourteenth day of the second month at even they shall keep it, and eat it with unleavened bread and bitter herbs. 
יב. לֹא יַשְׁאִירוּ מִמֶּנּוּ עַד בֹּקֶר וְעֶצֶם לֹא יִשְׁבְּרוּ בוֹ כְּכָל חֻקַּת הַפֶּסַח יַעֲשׂוּ אֹתוֹ: 
οὐ καταλείψουσιν ἀπ᾽ αὐτοῦ εἰς τὸ πρωὶ καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψουσιν ἀπ᾽ αὐτοῦ κατὰ τὸν νόμον τοῦ πασχα ποιήσουσιν αὐτό 
12 ܘܠܵܐ ܢܵܘܬ̇ܪܘܼܢ ܡܸܢܹܗ ܠܨܲܦܪܵܐ: ܘܓܲܪܡܵܐ ܠܵܐ ܢܸܬ̣ܒ̇ܪܘܼܢ ܒܹܗ: ܐܲܝܟ݂ ܟܠܹܗ ܦܘܼܩܕܵܢܵܐ ܕܦܸܨܚܵܐ ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢܹܗ. 
non relinquent ex eo quippiam usque mane, et os ejus non confringent: omnem ritum Phase observabunt. 
და არა დაუტეონ მისგანი განთიადმდე და ძუალი არა განტეხონ მისგანი, შჯულისა მისებრ ვნებისა ყონ იგი. 12 
12 They shall leave none of it unto the morning, nor break any bone of it: according to all the ordinances of the passover they shall keep it. 
יג. וְהָאִישׁ אֲשֶׁר הוּא טָהוֹר וּבְדֶרֶךְ לֹא הָיָה וְחָדַל לַעֲשׂוֹת הַפֶּסַח וְנִכְרְתָה הַנֶּפֶשׁ הַהִוא מֵעַמֶּיהָ כִּי קָרְבַּן יְהֹוָה לֹא הִקְרִיב בְּמֹעֲדוֹ חֶטְאוֹ יִשָּׂא הָאִישׁ הַהוּא: 
καὶ ἄνθρωπος ὃς ἐὰν καθαρὸς ᾖ καὶ ἐν ὁδῷ μακρᾷ οὐκ ἔστιν καὶ ὑστερήσῃ ποιῆσαι τὸ πασχα ἐξολεθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς ὅτι τὸ δῶρον κυρίῳ οὐ προσήνεγκεν κατὰ τὸν καιρὸν αὐτοῦ ἁμαρτίαν αὐτοῦ λήμψεται ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος 
13 ܘܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܲܕ݂ܟܸܐ ܗ̄ܘ̣ ܘܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܒܐܘܼܪܚܵܐ: ܘܠܵܐ ܥ̣ܒܲܕ݂ ܦܸܨܚܵܐ ܒܙܲܒ̣ܢܹܗ: ܬܹܐܒܲܕ݂ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܗܵܝ̇ ܡ̣ܢ ܥܲܡܵܗ̇: ܥܲܠ ܕܠܵܐ ܩܲܪܸܒ̣ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܒܙܲܒ̣ܢܹܗ: ܚܛܵܗܵܐ ܢܩܲܒܸ̇ܠ ܓܒ̣ܪܵܐ ܗܵܘ̇. 
Si quis autem et mundus est, et in itinere non fuit, et tamen non fecit Phase, exterminabitur anima illa de populis suis, quia sacrificium Domino non obtulit tempore suo: peccatum suum ipse portabit. 
და კაცი, რომელი წმიდა იყოს და გზასა შოვრსა არა იყოს და დააკლოს ყოფად ვნებაჲ, მოიჴოცოს სული იგი შორის ერისა თჳსისა, რამეთუ მსხუერპლი უფლისა არა შეწირა ჟამსა თჳსსა, ცოდვაჲ მოიღოს კაცმან მან. 13 
13 But the man that is clean, and is not in a journey, and forbeareth to keep the passover, even the same soul shall be cut off from among his people: because he brought not the offering of the LORD in his appointed season, that man shall bear his sin. 
יד. וְכִי יָגוּר אִתְּכֶם גֵּר וְעָשָׂה פֶסַח לַיהֹוָה כְּחֻקַּת הַפֶּסַח וּכְמִשְׁפָּטוֹ כֵּן יַעֲשֶׂה חֻקָּה אַחַת יִהְיֶה לָכֶם וְלַגֵּר וּלְאֶזְרַח הָאָרֶץ: 
ἐὰν δὲ προσέλθῃ πρὸς ὑμᾶς προσήλυτος ἐν τῇ γῇ ὑμῶν καὶ ποιήσει τὸ πασχα κυρίῳ κατὰ τὸν νόμον τοῦ πασχα καὶ κατὰ τὴν σύνταξιν αὐτοῦ ποιήσει αὐτό νόμος εἷς ἔσται ὑμῖν καὶ τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ αὐτόχθονι τῆς γῆς 
14 ܘܟܲܕ݂ ܡܸܥܡܲܪ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܐܲܝܢܵܐ ܕܡܸܬ̣ܦܢܸܐ ܠܘܵܬ̣ܝ: ܘܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܦܸܨܚܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ. ܐܲܝܟ݂ ܦܘܼܩܕܵܢܵܐ ܕܦܸܨܚܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܕܝܼܢܵܘ̈ܗܝ ܗܵܟܲܢܵܐ ܢܸܥܒܸ̇ܕ݂: ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܘܠܲܐܝܢܵܐ ܕܡܸܬ̣ܦܢܸܐ ܠܘܵܬ̣ܝ: ܘܲܠܥܵܡܘܿܪܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܐ. 
Peregrinus quoque et advena si fuerint apud vos, facient Phase Domino juxta cæremonias et justificationes ejus. Præceptum idem erit apud vos tam advenæ quam indigenæ. 
უკუეთუ მოვიდეს მწირი ქუეყანასა თქუენსა და ყოს ვნებაჲ უფლისა შჯულისა მისებრ ვნებისა, მსგავსად ბრძანებისა მისისა ყოს იგი. შჯული ერთი იყავნ თქუენი მწირისაჲ და მსოფლელისა მის ქუეყანისაჲ. 14 
14 And if a stranger shall sojourn among you, and will keep the passover unto the LORD; according to the ordinance of the passover, and according to the manner thereof, so shall he do: ye shall have one ordinance, both for the stranger, and for him that was born in the land. 
טו. וּבְיוֹם הָקִים אֶת הַמִּשְׁכָּן כִּסָּה הֶעָנָן אֶת הַמִּשְׁכָּן לְאֹהֶל הָעֵדֻת וּבָעֶרֶב יִהְיֶה עַל הַמִּשְׁכָּן כְּמַרְאֵה אֵשׁ עַד בֹּקֶר: 
καὶ τῇ ἡμέρᾳ ᾗ ἐστάθη ἡ σκηνή ἐκάλυψεν ἡ νεφέλη τὴν σκηνήν τὸν οἶκον τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ ἑσπέρας ἦν ἐπὶ τῆς σκηνῆς ὡς εἶδος πυρὸς ἕως πρωί 
15 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܩܵܡ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܟܲܣܝܲܬ̤ ܥܢܵܢܵܐ ܠܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܠܲܐܦܲܝ̈ ܬܲܪܥܵܐ ܕܣܵܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ: ܘܲܒ̣ܪܲܡܫܵܐ ܗܵܘܹ̇ܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܥܲܠ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܐܲܝܟ݂ ܚܸܙܘܵܐ ܕܢܘܼܪܵܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܨܲܦܪܵܐ. 
Igitur die qua erectum est tabernaculum, operuit illud nubes. A vespere autem super tentorium erat quasi species ignis usque mane. 
დღესა მას, რომელსა აღემართა კარავი იგი, დაფარა ღრუბელმან კარავი იგი სახლი წამებისაჲ და მწუხრად-მწუხრად არნ კარავსა მას ზედა, ვითარცა ხილვაჲ ცეცხლისაჲ ვიდრე განთიადადმდე. 15 
15 And on the day that the tabernacle was reared up the cloud covered the tabernacle, namely, the tent of the testimony: and at even there was upon the tabernacle as it were the appearance of fire, until the morning. 
טז. כֵּן יִהְיֶה תָמִיד הֶעָנָן יְכַסֶּנּוּ וּמַרְאֵה אֵשׁ לָיְלָה: 
οὕτως ἐγίνετο διὰ παντός ἡ νεφέλη ἐκάλυπτεν αὐτὴν ἡμέρας καὶ εἶδος πυρὸς τὴν νύκτα 
16 ܘܗܵܟܲܢܵܐ ܗܵܘܹ̇ܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐܝܼܬ̣: ܘܲܥܢܵܢܵܐ ܡܟܲܣܝܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܬ̣ ܠܹܗ ܒܐܝܼܡܵܡܵܐ: ܘܚܸܙܘܵܐ ܕܢܘܼܪܵܐ ܒܠܸܠܝܵܐ. 
Sic fiebat jugiter: per diem operiebat illud nubes, et per noctem quasi species ignis. 
ესრეთ იყო მას, ღრუბელი ჰფარვიდა მას დღისი და ხილვაჲ იგი ცეცხლისაჲ - ღამე. 16 
16 So it was alway: the cloud covered it by day, and the appearance of fire by night. 
יז. וּלְפִי הֵעָלוֹת הֶעָנָן מֵעַל הָאֹהֶל וְאַחֲרֵי כֵן יִסְעוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וּבִמְקוֹם אֲשֶׁר יִשְׁכָּן שָׁם הֶעָנָן שָׁם יַחֲנוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἡνίκα ἀνέβη ἡ νεφέλη ἀπὸ τῆς σκηνῆς καὶ μετὰ ταῦτα ἀπῆραν οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ ἐν τῷ τόπῳ οὗ ἂν ἔστη ἡ νεφέλη ἐκεῖ παρενέβαλον οἱ υἱοὶ Ισραηλ 
17 ܘܐܸܡܲܬ̣ܝ ܕܣܵܠܩܵܐ ܥܢܵܢܵܐ ܡ̣ܢ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܒܵܬܲܪܟܸ̇ܢ ܫܵܩܠܝܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. ܘܒܲܐܬ̣ܪܵܐ ܕܫܵܪܝܵܐ ܒܹܗ ܥܢܵܢܵܐ: ܬܲܡܵܢ ܫܵܪܹܝܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Cumque ablata fuisset nubes, quæ tabernaculum protegebat, tunc proficiscebantur filii Israël: et in loco ubi stetisset nubes, ibi castrametabantur. 
და რაჟამს აღიმაღლის ღრუბელმან კარვისა მისგან, ამისა შემდგომად წარიტრიან ძენი ისრაჱლისანი და ადგილსა მას, რომელსა დადგის ღრუბელი იგი, მუნ დაიბანაკიან ძეთა ისრაჱლისათა. 17 
17 And when the cloud was taken up from the tabernacle, then after that the children of Israel journeyed: and in the place where the cloud abode, there the children of Israel pitched their tents. 
יח. עַל פִּי יְהֹוָה יִסְעוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְעַל פִּי יְהֹוָה יַחֲנוּ כָּל יְמֵי אֲשֶׁר יִשְׁכֹּן הֶעָנָן עַל הַמִּשְׁכָּן יַחֲנוּ: 
διὰ προστάγματος κυρίου παρεμβαλοῦσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ διὰ προστάγματος κυρίου ἀπαροῦσιν πάσας τὰς ἡμέρας ἐν αἷς σκιάζει ἡ νεφέλη ἐπὶ τῆς σκηνῆς παρεμβαλοῦσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ 
18 ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܫܵܩܠܝܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܲܒ̣ܡܸܠܲܬ̤ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܫܵܪܹܝܢ. ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܫܵܪܝܵܐ ܥܢܵܢܵܐ ܥܲܠ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܫܵܪܹܝܢ. 
Ad imperium Domini proficiscebantur, et ad imperium illius figebant tabernaculum. Cunctis diebus quibus stabat nubes super tabernaculum, manebant in eodem loco: 
ბრძანებითა უფლისაჲთა დაიბანაკიან ძეთა ისრაჱლისათა და ბრძანებითა უფლისაჲთა აღიძრნიან. 18 
18 At the commandment of the LORD the children of Israel journeyed, and at the commandment of the LORD they pitched: as long as the cloud abode upon the tabernacle they rested in their tents. 
יט. וּבְהַאֲרִיךְ הֶעָנָן עַל הַמִּשְׁכָּן יָמִים רַבִּים וְשָׁמְרוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל אֶת מִשְׁמֶרֶת יְהֹוָה וְלֹא יִסָּעוּ: 
καὶ ὅταν ἐφέλκηται ἡ νεφέλη ἐπὶ τῆς σκηνῆς ἡμέρας πλείους καὶ φυλάξονται οἱ υἱοὶ Ισραηλ τὴν φυλακὴν τοῦ θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἐξάρωσιν 
19 ܘܡܵܐ ܕܡܲܓ̇ܪܵܐ ܥܢܵܢܵܐ ܥܲܠ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܣܲܓ̇ܝܼ̈ܐܹܐ: ܢܵܛܪܝܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡܲܛܲܪܬܹ̇ܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܘܠܵܐ ܫܵܩܠܝܼܢ. 
et si evenisset ut multo tempore maneret super illud, erant filii Israël in excubiis Domini, et non proficiscebantur 
ყოველთა დღეთა, რაოდენთა აგრილობნ ღრუბელი კარავსა მას ზედა, დაიბანაკიან ძეთა ისრაჱლისათა და ოდეს დაადგრის ღრუბელი იგი მრავალ დღე, დაიცვიან საცოჲ იგი ღმრთისა და არა აღიძრნიან. 19 
19 And when the cloud tarried long upon the tabernacle many days, then the children of Israel kept the charge of the LORD, and journeyed not. 
כ. וְיֵשׁ אֲשֶׁר יִהְיֶה הֶעָנָן יָמִים מִסְפָּר עַל הַמִּשְׁכָּן עַל פִּי יְהֹוָה יַחֲנוּ וְעַל פִּי יְהֹוָה יִסָּעוּ: 
καὶ ἔσται ὅταν σκεπάσῃ ἡ νεφέλη ἡμέρας ἀριθμῷ ἐπὶ τῆς σκηνῆς διὰ φωνῆς κυρίου παρεμβαλοῦσιν καὶ διὰ προστάγματος κυρίου ἀπαροῦσιν 
20 ܘܐܝܼܬ̣ ܙܲܒ̣ܢܵܐ ܕܗܵܘܝܵܐ ܥܢܵܢܵܐ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܡܲܟ̇ܝܼܟ݂ܵܐ ܥܲܠ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܫܵܪܹܝܢ: ܘܲܒ̣ܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܫܵܩܠܝܼܢ. 
quot diebus fuisset nubes super tabernaculum. Ad imperium Domini erigebant tentoria, et ad imperium illius deponebant. 
და იყოს, ოდეს აგრილობნ ღრუბელი დღეთა მათ, რიცხჳთ კარავსა ზედა სიტყჳთა უფლისათა დაიბანაკიან და სიტყჳთა უფლისაჲთა აღიძრნიან. 20 
20 And so it was, when the cloud was a few days upon the tabernacle; according to the commandment of the LORD they abode in their tents, and according to the commandment of the LORD they journeyed. 
כא. וְיֵשׁ אֲשֶׁר יִהְיֶה הֶעָנָן מֵעֶרֶב עַד בֹּקֶר וְנַעֲלָה הֶעָנָן בַּבֹּקֶר וְנָסָעוּ אוֹ יוֹמָם וָלַיְלָה וְנַעֲלָה הֶעָנָן וְנָסָעוּ: 
καὶ ἔσται ὅταν γένηται ἡ νεφέλη ἀφ᾽ ἑσπέρας ἕως πρωὶ καὶ ἀναβῇ ἡ νεφέλη τὸ πρωί καὶ ἀπαροῦσιν ἡμέρας ἢ νυκτός 
21 ܘܐܝܼܬ̣ ܙܲܒ̣ܢܵܐ ܕܗܵܘܝܵܐ ܥܢܵܢܵܐ ܥܲܠ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܡ̣ܢ ܪܲܡܫܵܐ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܨܲܦܪܵܐ: ܘܣܵܠܩܵܐ ܥܢܵܢܵܐ ܒܨܲܦܪܵܐ ܘܫܵܩܠܝܼܢ: ܐܵܘ ܐܝܼܡܵܡܵܐ ܐܵܘ ܠܸܠܝܵܐ ܣܵܠܩܵܐ ܥܢܵܢܵܐ: ܘܫܵܩܠܝܼܢ. 
Si fuisset nubes a vespere usque mane, et statim diluculo tabernaculum reliquisset, proficiscebantur: et si post diem et noctem recessisset, dissipabant tentoria. 
და არნ, ოდეს ფგან ღრუბელი იგი მწუხრითგან და ვიდრე განთიადმდე. 21 
21 And so it was, when the cloud abode from even unto the morning, and that the cloud was taken up in the morning, then they journeyed: whether it was by day or by night that the cloud was taken up, they journeyed. 
כב. אוֹ יֹמַיִם אוֹ חֹדֶשׁ אוֹ יָמִים בְּהַאֲרִיךְ הֶעָנָן עַל הַמִּשְׁכָּן לִשְׁכֹּן עָלָיו יַחֲנוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל וְלֹא יִסָּעוּ וּבְהֵעָלֹתוֹ יִסָּעוּ: 
μηνὸς ἡμέρας πλεοναζούσης τῆς νεφέλης σκιαζούσης ἐπ᾽ αὐτῆς παρεμβαλοῦσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ οὐ μὴ ἀπάρωσιν 
22 ܐܵܘ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ: ܐܵܘ ܝܲܪ̈ܚܹܐ: ܐܵܘ ܥܸܕܵܢ ܒܥܸܕܵܢ: ܟܡܵܐ ܕܡܲܓ̇ܪܵܐ ܥܢܵܢܵܐ ܠܡܸܫܪܵܐ ܥܲܠ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܫܵܪܹܝܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܘܠܵܐ ܫܵܩܠܝܼܢ: ܘܡܵܐ ܕܣܸܠܩܲܬ̤ ܥܢܵܢܵܐ ܫܵܩܠܝܼܢ. 
Si vero biduo aut uno mense vel longiori tempore fuisset super tabernaculum, manebant filii Israël in eodem loco, et non proficiscebantur: statim autem ut recessisset, movebant castra. 
და უკუეთუ აღვიდეს ღრუბელი იგი განთიად, იტრნიან, დღისი გინა ღამე, ოდეს წარვიდეს ღრუბელი იგი, წარიტრნიან. უკუეთუ თთუეთა დღეთამდე გამრავლდის ღრუბელი იგი და აგრილობნ მას ზედა, დაადგრიან ძენი ისრაჱლისანი და არა იტრნიან. 22 
22 Or whether it were two days, or a month, or a year, that the cloud tarried upon the tabernacle, remaining thereon, the children of Israel abode in their tents, and journeyed not: but when it was taken up, they journeyed. 
כג. עַל פִּי יְהֹוָה יַחֲנוּ וְעַל פִּי יְהֹוָה יִסָּעוּ אֶת מִשְׁמֶרֶת יְהֹוָה שָׁמָרוּ עַל פִּי יְהֹוָה בְּיַד משֶׁה: 
ὅτι διὰ προστάγματος κυρίου ἀπαροῦσιν τὴν φυλακὴν κυρίου ἐφυλάξαντο διὰ προστάγματος κυρίου ἐν χειρὶ Μωυσῆ 
23 ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܫܵܪܹܝܢ: ܘܲܒ̣ܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܫܵܩܠܝܼܢ: ܘܡܲܛܲܪܬܹ̇ܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܢܵܛܪܝܼܢ: ܐܲܝܟ݂ ܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܡܘܼܫܹܐ. 
Per verbum Domini figebant tentoria, et per verbum illius proficiscebantur: erantque in excubiis Domini juxta imperium ejus per manum Moysi. 
რამეთუ ბრძანებითა უფლისათა, იტრვოდეს და საცოსა უფლისასა იმარხჳდეს ბრძანებითა უფლისათა ჴელითა მოსესითა. 23 
23 At the commandment of the LORD they rested in the tents, and at the commandment of the LORD they journeyed: they kept the charge of the LORD, at the commandment of the LORD by the hand of Moses. 
י 
Ι' 
ܩܦܠܐܘܢ: ܝ. 
Cap. 10 
თავი მეათე 
10 
א. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
1 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 1 
1 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ב. עֲשֵׂה לְךָ שְׁתֵּי חֲצוֹצְרֹת כֶּסֶף מִקְשָׁה תַּעֲשֶׂה אֹתָם וְהָיוּ לְךָ לְמִקְרָא הָעֵדָה וּלְמַסַּע אֶת הַמַּחֲנוֹת: 
ποίησον σεαυτῷ δύο σάλπιγγας ἀργυρᾶς ἐλατὰς ποιήσεις αὐτάς καὶ ἔσονταί σοι ἀνακαλεῖν τὴν συναγωγὴν καὶ ἐξαίρειν τὰς παρεμβολάς 
2 ܥܒܸܕ݂ ܠܵܟ݂ ܬܲܪܬܹ̇ܝܢ ܩܲܪ̈ܢܵܬ̣ܵܐ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܕܢܸܣܟ̇ܬ̣ܵܐ ܥܒܸܕ݂ ܐܸܢܹܝܢ: ܘܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܠܵܟ݂ ܠܡܸܩܪܵܐ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܘܲܠܡܲܫܩܵܠܘܼ ܡܲܫ̱ܪ̈ܝܵܬ̣ܵܐ. 
Fac tibi duas tubas argenteas ductiles, quibus convocare possis multitudinem quando movenda sunt castra. 
იქმნენ თავისი შენისა ორნი ნესტუნი, ჭედილნი ვეცხლისანი ჰქმნე იგინი და იყუნენ შენდა მოწოდებად კრებულისა და ტრვად ბანაკისა. 2 
2 Make thee two trumpets of silver; of a whole piece shalt thou make them: that thou mayest use them for the calling of the assembly, and for the journeying of the camps. 
ג. וְתָקְעוּ בָּהֵן וְנוֹעֲדוּ אֵלֶיךָ כָּל הָעֵדָה אֶל פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד: 
καὶ σαλπίσεις ἐν αὐταῖς καὶ συναχθήσεται πᾶσα ἡ συναγωγὴ ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 
3 ܘܢܸܩܪܘܿܢ ܒܗܹܝܢ: ܘܢܸܬ̣ܘܲܥܕ݂ܘܼܢ ܠܘܵܬ̣ܵܟ݂ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܠܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
Cumque increpueris tubis, congregabitur ad te omnis turba ad ostium tabernaculi fœderis. 
და დაჰბეროს მით და შემოკრბეს ყოველი კრებული კარად კარვისა საწამებელისა. 3 
3 And when they shall blow with them, all the assembly shall assemble themselves to thee at the door of the tabernacle of the congregation. 
ד. וְאִם בְּאַחַת יִתְקָעוּ וְנוֹעֲדוּ אֵלֶיךָ הַנְּשִׂיאִים רָאשֵׁי אַלְפֵי יִשְׂרָאֵל: 
ἐὰν δὲ ἐν μιᾷ σαλπίσωσιν προσελεύσονται πρὸς σὲ πάντες οἱ ἄρχοντες ἀρχηγοὶ Ισραηλ 
4 ܘܐܸܢ ܒܲܚܕ݂ܵܐ ܢܸܩܪܘܿܢ: ܢܸܬ̣ܘܲܥܕ݂ܘܼܢ ܠܘܵܬ̣ܵܟ݂ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܘܪܹ̈ܫܲܝ ܐܲܠܦܹ̈ܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Si semel clangueris, venient ad te principes, et capita multitudinis Israël. 
უკუეთუ ერთსა დაჰბეროთ, მოვიდოდიან შენდა მთავარნი იგი წინამძღუარნი ისრაჱლისანი. 4 
4 And if they blow but with one trumpet, then the princes, which are heads of the thousands of Israel, shall gather themselves unto thee. 
ה. וּתְקַעְתֶּם תְּרוּעָה וְנָסְעוּ הַמַּחֲנוֹת הַחֹנִים קֵדְמָה: 
καὶ σαλπιεῖτε σημασίαν καὶ ἐξαροῦσιν αἱ παρεμβολαὶ αἱ παρεμβάλλουσαι ἀνατολάς 
5 ܘܲܢܝܲܒ̇ܒ̣ܘܼܢ ܒܩܲܪܢܵܐ: ܘܢܸܫܩ̈ܠܵܢ ܡܲܫ̱ܪ̈ܝܵܬ̣ܵܐ ܕܫܲܪ̈ܝܵܢ ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܢ̱ܚܵܐ. 
Si autem prolixior atque concisus clangor increpuerit, movebunt castra primi qui sunt ad orientalem plagam. 
და დაჰბეროთ საუწყებელად და იტრას ბანაკი იგი, რომელი დაბანაკებულ იყოს მზის აღმოსავალით, 5 
5 When ye blow an alarm, then the camps that lie on the east parts shall go forward. 
ו. וּתְקַעְתֶּם תְּרוּעָה שֵׁנִית וְנָסְעוּ הַמַּחֲנוֹת הַחֹנִים תֵּימָנָה תְּרוּעָה יִתְקְעוּ לְמַסְעֵיהֶם: 
καὶ σαλπιεῖτε σημασίαν δευτέραν καὶ ἐξαροῦσιν αἱ παρεμβολαὶ αἱ παρεμβάλλουσαι λίβα καὶ σαλπιεῖτε σημασίαν τρίτην καὶ ἐξαροῦσιν αἱ παρεμβολαὶ αἱ παρεμβάλλουσαι παρὰ θάλασσαν καὶ σαλπιεῖτε σημασίαν τετάρτην καὶ ἐξαροῦσιν αἱ παρεμβολαὶ αἱ παρεμβάλλουσαι πρὸς βορρᾶν σημασίᾳ σαλπιοῦσιν ἐν τῇ ἐξάρσει αὐτῶν 
6 ܘܲܢܝܲܒ̇ܒ̣ܘܼܢ ܒܩܲܪܢܵܐ ܕܬܲܪܬܹ̇ܝܢ: ܘܢܸܫܩ̈ܠܵܢ ܡܲܫ̱ܪ̈ܝܵܬ̣ܵܐ ܕܫܲܪ̈ܝܵܢ ܡ̣ܢ ܬܲܝ̱ܡܢܵܐ: ܒܩܲܪܢܵܐ ܢܸܩܪܘܿܢ ܒܡܲܫܩ̈ܠܵܢܲܝܗܘܿܢ. 
In secundo autem sonitu et pari ululatu tubæ, levabunt tentoria qui habitant ad meridiem; et juxta hunc modum reliqui facient, ululantibus tubis in profectionem. 
და დაჰბეროთ საუწყებელსა მას მეორესა და იტრას ბანაკი იგი, რომელი დაბანაკებულ იყოს ჩრდილოჲთ; და დაჰბერეთ საუწყებელითა მესამითა, იტრას ბანაკი იგი, რომელი დაბანაკებულ იყოს ზღჳთ კერძო; და დაჰბეროთ საუწყებელსა მას მეოთხესა და იტრას ბანაკი იგი, რომელი დაბანაკებულ იყოს ბღუარით. და საუწყებელსა დაჰბეროდიან ტრვასა მას მათსა. 6 
6 When ye blow an alarm the second time, then the camps that lie on the south side shall take their journey: they shall blow an alarm for their journeys. 
ז. וּבְהַקְהִיל אֶת הַקָּהָל תִּתְקְעוּ וְלֹא תָרִיעוּ: 
καὶ ὅταν συναγάγητε τὴν συναγωγήν σαλπιεῖτε καὶ οὐ σημασίᾳ 
7 ܘܡܵܐ ܕܟ݂ܵܢܫܝܼܢ ܐܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܟܢܘܼܫܝܵܐ: ܗ̤ܘܝܬ̇ܘܿܢ ܩܵܪܹܝܢ ܘܠܵܐ ܡܝܲܒ̇ܒ̣ܝܼܢ. 
Quando autem congregandus est populus, simplex tubarum clangor erit, et non concise ululabunt. 
და რაჟამს შეჰკრიბოთ კრებული, დაჰბეროთ და ნუ საუწყებელად. 7 
7 But when the congregation is to be gathered together, ye shall blow, but ye shall not sound an alarm. 
ח. וּבְנֵי אַהֲרֹן הַכֹּהֲנִים יִתְקְעוּ בַּחֲצֹצְרוֹת וְהָיוּ לָכֶם לְחֻקַּת עוֹלָם לְדֹרֹתֵיכֶם: 
καὶ οἱ υἱοὶ Ααρων οἱ ἱερεῖς σαλπιοῦσιν ταῖς σάλπιγξιν καὶ ἔσται ὑμῖν νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν 
8 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܐܲܗܪܘܿܢ ܟܵܗܢܵܐ ܢܸܩܪܘܿܢ ܒܩܲܪ̈ܢܵܬ̣ܵܐ: ܘܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܠܥܵܠܲܡ ܠܕ݂ܵܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ. 
Filii autem Aaron sacerdotes clangent tubis: eritque hoc legitimum sempiternum in generationibus vestris. 
და ძეთა აჰრონისთა, მღდელთა, დაჰბეროდიან ნესტუებითა მით და იყოს იგი თქუენდა შჯულად საუკუნოდ ნათესავთა შორის თქუენთა. 8 
8 And the sons of Aaron, the priests, shall blow with the trumpets; and they shall be to you for an ordinance for ever throughout your generations. 
ט. וְכִי תָבֹאוּ מִלְחָמָה בְּאַרְצְכֶם עַל הַצַּר הַצֹּרֵר אֶתְכֶם וַהֲרֵעֹתֶם בַּחֲצֹצְרֹת וְנִזְכַּרְתֶּם לִפְנֵי יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם וְנוֹשַׁעְתֶּם מֵאֹיְבֵיכֶם: 
ἐὰν δὲ ἐξέλθητε εἰς πόλεμον ἐν τῇ γῇ ὑμῶν πρὸς τοὺς ὑπεναντίους τοὺς ἀνθεστηκότας ὑμῖν καὶ σημανεῖτε ταῖς σάλπιγξιν καὶ ἀναμνησθήσεσθε ἔναντι κυρίου καὶ διασωθήσεσθε ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν 
9 ܘܐܸܢ ܢܹܐܬܹܐ ܩܪܵܒ̣ܵܐ ܠܐܲܪ̱ܥܟ݂ܘܿܢ: ܥܲܠ ܐܵܠܘܿܨܹ̈ܐ ܕܐܵܠܨܝܼܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܝܲܒܸ̇ܒ̣ܘ ܒܩܲܪ̈ܢܵܬ̣ܵܐ ܘܬܸܬ̇ܕܲܟ݂ܪܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ: ܘܬܸܬ̣ܦܲܨܘܿܢ ܡ̣ܢ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ. 
Si exieritis ad bellum de terra vestra contra hostes qui dimicant adversum vos, clangetis ululantibus tubis, et erit recordatio vestri coram Domino Deo vestro, ut eruamini de manibus inimicorum vestrorum. 
უკუეთუ განხჳდეთ ბრძოლად მტერთა მათ თქუენთა ქუეყანასა მას თქუენსა და აუწყოდით ნესტუებითა მით და მოიჴსენნეთ წინაშე უფლისა და განერნეთ მტერთაგან თქუენთა. 9 
9 And if ye go to war in your land against the enemy that oppresseth you, then ye shall blow an alarm with the trumpets; and ye shall be remembered before the LORD your God, and ye shall be saved from your enemies. 
י. וּבְיוֹם שִׂמְחַתְכֶם וּבְמוֹעֲדֵיכֶם וּבְרָאשֵׁי חָדְשֵׁכֶם וּתְקַעְתֶּם בַּחֲצֹצְרֹת עַל עֹלֹתֵיכֶם וְעַל זִבְחֵי שַׁלְמֵיכֶם וְהָיוּ לָכֶם לְזִכָּרוֹן לִפְנֵי אֱלֹהֵיכֶם אֲנִי יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם: 
καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς εὐφροσύνης ὑμῶν καὶ ἐν ταῖς ἑορταῖς ὑμῶν καὶ ἐν ταῖς νουμηνίαις ὑμῶν σαλπιεῖτε ταῖς σάλπιγξιν ἐπὶ τοῖς ὁλοκαυτώμασιν καὶ ἐπὶ ταῖς θυσίαις τῶν σωτηρίων ὑμῶν καὶ ἔσται ὑμῖν ἀνάμνησις ἔναντι τοῦ θεοῦ ὑμῶν ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν 
10 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܚܲܕ݂ܘܲܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܘܲܕ݂ܪܹܫ ܝܲܪ̈ܚܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܲܕ݂ܥܹܐܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ: ܩܪܵܘ ܒܩܲܪ̈ܢܵܬ̣ܵܐ ܥܲܠ ܝܲܩܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܥܲܠ ܕܸܒ̣ܚܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܫܲܠܡܹ̈ܐ: ܘܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܠܕ݂ܘܼܟ݂ܪܵܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ: ܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ. 
Siquando habebitis epulum, et dies festos, et calendas, canetis tubis super holocaustis, et pacificis victimis, ut sint vobis in recordationem Dei vestri. Ego Dominus Deus vester. 
და დღესა სიხარულისა თქუენისათა და დღესასწაულთა და თთჳსთავთა თქუენთა დაჰბერით ნესტუებითა მით მსხუერპლთა თქუენთა ზედა და შესაწირავთა ცხორებისა თქუენისათა და იყოს თქუენდა მოსაჴსენებელ წინაშე ღმრთისა თქუენისა, რამეთუ მე ვარ უფალი ღმერთი თქუენი. 10 
10 Also in the day of your gladness, and in your solemn days, and in the beginnings of your months, ye shall blow with the trumpets over your burnt offerings, and over the sacrifices of your peace offerings; that they may be to you for a memorial before your God: I am the LORD your God. 
יא. וַיְהִי בַּשָּׁנָה הַשֵּׁנִית בַּחֹדֶשׁ הַשֵּׁנִי בְּעֶשְׂרִים בַּחֹדֶשׁ נַעֲלָה הֶעָנָן מֵעַל מִשְׁכַּן הָעֵדֻת: 
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ δευτέρῳ ἐν τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ εἰκάδι τοῦ μηνὸς ἀνέβη ἡ νεφέλη ἀπὸ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 
11 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܒܲܫܢܲܬ̣ ܬܲܪܬܹ̇ܝܢ ܒܲܥܣܲܪܬܵܐ ܒܝܲܪܚܵܐ ܕܲܬ̣ܪܹܝܢ: ܣܸܠܩܲܬ̤ ܥܢܵܢܵܐ ܡ̣ܢ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܕܣܵܗܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ. 
Anno secundo, mense secundo, vigesima die mensis, elevata est nubes de tabernaculo fœderis: 
და იყო, წელსა მას მეორესა და თთუესა მეორესა, ოცსა თთჳსასა, აღიმაღლა ღრუბელმან კარვისა მისგან წამებისა. 11 
11 And it came to pass on the twentieth day of the second month, in the second year, that the cloud was taken up from off the tabernacle of the testimony. 
יב. וַיִּסְעוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל לְמַסְעֵיהֶם מִמִּדְבַּר סִינָי וַיִּשְׁכֹּן הֶעָנָן בְּמִדְבַּר פָּארָן: 
καὶ ἐξῆραν οἱ υἱοὶ Ισραηλ σὺν ἀπαρτίαις αὐτῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ Σινα καὶ ἔστη ἡ νεφέλη ἐν τῇ ἐρήμῳ τοῦ Φαραν 
12 ܘܲܫܩܲܠܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܡܲܫܩܠܵܢܲܝ̈ܗܘܿܢ ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܣܝܼܢܲܝ: ܘܲܫܪܵܬ̤ ܥܢܵܢܵܐ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܦܵܪܵܢ. 
profectique sunt filii Israël per turmas suas de deserto Sinai, et recubuit nubes in solitudine Pharan. 
და წარიტრნეს ძენი ისრაჱლისანი კარვითურთ მათით უდაბნოჲსა მისგან სინაჲსა და დადგა ღრუბელი იგი უდაბნოსა მას ფარანისასა. 12 
12 And the children of Israel took their journeys out of the wilderness of Sinai; and the cloud rested in the wilderness of Paran. 
יג. וַיִּסְעוּ בָּרִאשֹׁנָה עַל פִּי יְהֹוָה בְּיַד משֶׁה: 
καὶ ἐξῆραν πρῶτοι διὰ φωνῆς κυρίου ἐν χειρὶ Μωυσῆ 
13 ܘܲܫܩܲܠܘ ܒܩܲܕ݂ܡܵܝܬܵܐ ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܡܘܼܫܹܐ. 
Moveruntque castra primi juxta imperium Domini in manu Moysi. 
და იტრნეს პირველად სიტყჳთა უფლისათა ჴელითა მოსესითა. 13 
13 And they first took their journey according to the commandment of the LORD by the hand of Moses. 
יד. וַיִּסַּע דֶּגֶל מַחֲנֵה בְנֵי יְהוּדָה בָּרִאשֹׁנָה לְצִבְאֹתָם וְעַל צְבָאוֹ נַחְשׁוֹן בֶּן עַמִּינָדָב: 
καὶ ἐξῆραν τάγμα παρεμβολῆς υἱῶν Ιουδα πρῶτοι σὺν δυνάμει αὐτῶν καὶ ἐπὶ τῆς δυνάμεως αὐτῶν Ναασσων υἱὸς Αμιναδαβ 
14 ܘܲܫܩܲܠ ܠܘܼܩܕ݂ܵܡ ܛܘܼܠܩܵܐ ܕܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ: ܘܚܲܝ̱ܠܗܘܿܢ: ܘܪܲܒ̇ ܚܲܝܠܵܐ ܢܸܚܫܘܿܢ ܒܲܪ ܥܲܡܝܼܢܵܕ݂ܵܒ̣. 
Filii Juda per turmas suas: quorum princeps erat Nahasson filius Aminadab. 
და იტრა განწესებული ბანაკი ძეთა იუდაჲსთაჲ ძალითურთ მათით და ერსა მას ზედა მათსა - ნაასონ, ძე ამინადაბისი, 14 
14 In the first place went the standard of the camp of the children of Judah according to their armies: and over his host was Nahshon the son of Amminadab. 
טו. וְעַל צְבָא מַטֵּה בְּנֵי יִשָּׂשכָר נְתַנְאֵל בֶּן צוּעָר: 
καὶ ἐπὶ τῆς δυνάμεως φυλῆς υἱῶν Ισσαχαρ Ναθαναηλ υἱὸς Σωγαρ 
15 ܘܪܲܒ̇ ܚܲܝܠܵܐ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܐܝܼܣܵܟ݂ܵܪ: ܢܲܬ̣ܢܝܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܨܘܿܥܵܪ. 
In tribu filiorum Issachar fuit princeps Nathanaël filius Suar. 
და ერსა ზედა ტოჰმისა ძეთა ისაქარისთასა - ნათანიელ, ძე სოგარისი. 15 
15 And over the host of the tribe of the children of Issachar was Nethaneel the son of Zuar. 
טז. וְעַל צְבָא מַטֵּה בְּנֵי זְבוּלֻן אֱלִיאָב בֶּן חֵלֹן: 
καὶ ἐπὶ τῆς δυνάμεως φυλῆς υἱῶν Ζαβουλων Ελιαβ υἱὸς Χαιλων 
16 ܘܪܲܒ̇ ܚܲܝܠܵܐ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܙܒ̣ܘܿܠܘܿܢ: ܐܸܠܝܲܒ̣ ܒܲܪ ܚܲܠܘܿܢ. 
In tribu Zabulon erat princeps Eliab filius Helon. 
და ერსა ზედა ტოჰმისა ძეთა ზაბულონისთა ელიაბ, ძე ქერონისი. 16 
16 And over the host of the tribe of the children of Zebulun was Eliab the son of Helon. 
יז. וְהוּרַד הַמִּשְׁכָּן וְנָסְעוּ בְנֵי גֵרְשׁוֹן וּבְנֵי מְרָרִי נֹשְׂאֵי הַמִּשְׁכָּן: 
καὶ καθελοῦσιν τὴν σκηνὴν καὶ ἐξαροῦσιν οἱ υἱοὶ Γεδσων καὶ οἱ υἱοὶ Μεραρι αἴροντες τὴν σκηνήν 
17 ܘܐܲܚܬ̣ܘܼܗܝ ܠܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܘܲܫܩܲܠܘ ܒ̈ܢܲܝ ܓܸܪܫܘܿܢ: ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܡܪܵܪܝ ܫܵܩ̈ܠܲܝ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ. 
Depositumque est tabernaculum, quod portantes egressi sunt filii Gerson et Merari. 
და დაჴსნენ კარავი იგი და იტრნენ ძენი გეთსონისნი და ძენი მერარისნი და აღიღონ კარავი იგი. 17 
17 And the tabernacle was taken down; and the sons of Gershon and the sons of Merari set forward, bearing the tabernacle. 
יח. וְנָסַע דֶּגֶל מַחֲנֵה רְאוּבֵן לְצִבְאֹתָם וְעַל צְבָאוֹ אֱלִיצוּר בֶּן שְׁדֵיאוּר: 
καὶ ἐξῆραν τάγμα παρεμβολῆς Ρουβην σὺν δυνάμει αὐτῶν καὶ ἐπὶ τῆς δυνάμεως αὐτῶν Ελισουρ υἱὸς Σεδιουρ 
18 ܘܲܫ̣ܩܲܠܘ ܛܘܼܠܩܵܐ ܕܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ ܕܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܚܲܝ̱ܠܗܘܿܢ: ܘܪܲܒ̇ ܚܲܝܠܵܐ ܐܹܠܝܼܨܘܿܪ ܒܲܪ ܫܲܕ݂ܐܘܿܪ. 
Profectique sunt et filii Ruben, per turmas et ordinem suum: quorum princeps erat Helisur filius Sedeur. 
და წარიძრა განწესებული იგი ბანაკი ძეთა რუბენისთაჲ ძალითურთ მათით და ერსა მას ზედა - ელისურ, ძე სედეორისი, და ერსა მას ზედა ნათესავისა. 18 
18 And the standard of the camp of Reuben set forward according to their armies: and over his host was Elizur the son of Shedeur. 
יט. וְעַל צְבָא מַטֵּה בְּנֵי שִׁמְעוֹן שְׁלֻמִיאֵל בֶּן צוּרִישַׁדָּי: 
καὶ ἐπὶ τῆς δυνάμεως φυλῆς υἱῶν Συμεων Σαλαμιηλ υἱὸς Σουρισαδαι 
19 ܘܪܲܒ̇ ܚܲܝܠܵܐ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܫܸܡܥܘܿܢ: ܫܲܠܡܘܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܨܘܵܪܝܼܫܲܕܲܝ. 
In tribu autem filiorum Simeon, princeps fuit Salamiel filius Surisaddai. 
ძეთა სჳმეონისთა - სალამიელ, ძე სურისადაჲსი. 19 
19 And over the host of the tribe of the children of Simeon was Shelumiel the son of Zurishaddai. 
כ. וְעַל צְבָא מַטֵּה בְנֵי גָד אֶלְיָסָף בֶּן דְּעוּאֵל: 
καὶ ἐπὶ τῆς δυνάμεως φυλῆς υἱῶν Γαδ Ελισαφ ὁ τοῦ Ραγουηλ 
20 ܘܪܲܒ̇ ܚܲܝܠܵܐ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂: ܐܹܠܝܵܣܵܦ ܒܲܪ ܪܥܘܼܐܹܝܠ. 
Porro in tribu Gad erat princeps Eliasaph filius Duel. 
და ერსა ზედა ნათესავისა ძეთა გადისთასა - ელისაფან, ძე რაგუელისი. 20 
20 And over the host of the tribe of the children of Gad was Eliasaph the son of Deuel. 
כא. וְנָסְעוּ הַקְּהָתִים נֹשְׂאֵי הַמִּקְדָּשׁ וְהֵקִימוּ אֶת הַמִּשְׁכָּן עַד בֹּאָם: 
καὶ ἐξαροῦσιν οἱ υἱοὶ Κααθ αἴροντες τὰ ἅγια καὶ στήσουσιν τὴν σκηνήν ἕως παραγένωνται 
21 ܘܫܵܩܠܝܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܩܵܗܵܬ̣ ܫܵܩ̈ܠܲܝ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܘܲܡܩܝܼܡܝܼܢ ܠܹܗ ܠܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܥܲܕ݂ ܐܵܬܹ̇ܝܢ. 
Profectique sunt et Caathitæ portantes sanctuarium. Tamdiu tabernaculum portabatur, donec venirent ad erectionis locum. 
და იტრნეს ძენი კაათისნი და აღიღონ სიწმიდე იგი და აღმართონ კარავი იგი ვიდრე მისლვად მათთამდე. 21 
21 And the Kohathites set forward, bearing the sanctuary: and the other did set up the tabernacle against they came. 
כב. וְנָסַע דֶּגֶל מַחֲנֵה בְנֵי אֶפְרַיִם לְצִבְאֹתָם וְעַל צְבָאוֹ אֱלִישָׁמָע בֶּן עַמִּיהוּד: 
καὶ ἐξαροῦσιν τάγμα παρεμβολῆς Εφραιμ σὺν δυνάμει αὐτῶν καὶ ἐπὶ τῆς δυνάμεως αὐτῶν Ελισαμα υἱὸς Εμιουδ 
22 ܘܲܫܩܲܠ ܛܘܼܠܩܵܐ ܕܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ ܕܐܲܦܪܹܝܡ ܠܚܲܝ̱ܠܗܘܿܢ: ܘܪܲܒ̇ ܚܲܝܠܵܐ ܐܹܠܝܼܫܡܲܥ ܒܲܪ ܥܲܡܝܼܗܘܼܕ݂. 
Moverunt castra et filii Ephraim per turmas suas, in quorum exercitu princeps erat Elisama filius Ammiud. 
და იტრას განწესებული ბანაკი ეფრემისი და ერსა მას ზედა მათსა - ელისამა, ძე სემიუდისი. 22 
22 And the standard of the camp of the children of Ephraim set forward according to their armies: and over his host was Elishama the son of Ammihud. 
כג. וְעַל צְבָא מַטֵּה בְּנֵי מְנַשֶּׁה גַּמְלִיאֵל בֶּן פְּדָהצוּר: 
καὶ ἐπὶ τῆς δυνάμεως φυλῆς υἱῶν Μανασση Γαμαλιηλ ὁ τοῦ Φαδασσουρ 
23 ܘܪܲܒ̇ ܚܲܝܠܵܐ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܡܢܲܫܹܐ: ܓܲܡܠܝܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܦܲܪܨܘܿܪ. 
In tribu autem filiorum Manasse princeps fuit Gamaliel filius Phadassur. 
და ერსა ზედა ტომისა ძეთა მანასესთასა - გამალიელ, ძე ფადასურისი, 23 
23 And over the host of the tribe of the children of Manasseh was Gamaliel the son of Pedahzur. 
כד. וְעַל צְבָא מַטֵּה בְּנֵי בִנְיָמִן אֲבִידָן בֶּן גִּדְעוֹנִי: 
καὶ ἐπὶ τῆς δυνάμεως φυλῆς υἱῶν Βενιαμιν Αβιδαν ὁ τοῦ Γαδεωνι 
24 ܘܪܲܒ̇ܚܲܝܠܵܐ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܒܸܢܝܵܡܹܝܢ: ܐܲܒ̣ܝܼܕܵܢ ܒܲܪ ܓܸܕ݂ܥܘܿܢܝܼ. 
Et in tribu Benjamin erat dux Abidan filius Gedeonis. 
და ერსა ზედა ტომისა ძეთა ბენიამისთასა - აბიდან, ძე გედეონისი. 24 
24 And over the host of the tribe of the children of Benjamin was Abidan the son of Gideoni. 
כה. וְנָסַע דֶּגֶל מַחֲנֵה בְנֵי דָן מְאַסֵּף לְכָל הַמַּחֲנֹת לְצִבְאֹתָם וְעַל צְבָאוֹ אֲחִיעֶזֶר בֶּן עַמִּישַׁדָּי: 
καὶ ἐξαροῦσιν τάγμα παρεμβολῆς υἱῶν Δαν ἔσχατοι πασῶν τῶν παρεμβολῶν σὺν δυνάμει αὐτῶν καὶ ἐπὶ τῆς δυνάμεως αὐτῶν Αχιεζερ ὁ τοῦ Αμισαδαι 
25 ܘܲܫܩܲܠ ܛܘܼܠܩܵܐ ܕܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܕܵܢ: ܘܲܡܟܲܢܸܫ ܠܟ݂ܠܗܹܝܢ ܡܲܫ̱ܪ̈ܝܵܬ̣ܵܐ ܘܲܠܚܲܝ̱ܠܗܹܝܢ: ܘܪܲܒ̇ ܚܲܝܠܵܐ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܕܵܢ: ܐܲܚܝܼܥܵܙܲܪ ܒܲܪ ܥܲܡܝܼܫܲܕܲܝ. 
Novissimi castrorum omnium profecti sunt filii Dan per turmas suas, in quorum exercitu princeps fuit Ahiezer filius Ammisaddai. 
და იტრას განწესებული ბანაკი ძეთა დანისთაჲ შემდგომად ყოველთა ბანაკთა ძალითურთ მათით და ერსა მას ზედა - აქეზურ, ძე ამინადაჲსი. 25 
25 And the standard of the camp of the children of Dan set forward, which was the rereward of all the camps throughout their hosts: and over his host was Ahiezer the son of Ammishaddai. 
כו. וְעַל צְבָא מַטֵּה בְּנֵי אָשֵׁר פַּגְעִיאֵל בֶּן עָכְרָן: 
καὶ ἐπὶ τῆς δυνάμεως φυλῆς υἱῶν Ασηρ Φαγαιηλ υἱὸς Εχραν 
26 ܘܪܲܒ̇ܚܲܝܠܵܐ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܵܫܹܝܪ: ܦܲܓ̣ܥܵܐܹܝܠ ܒܲܪ ܥܲܟ݂ܪܵܢ. 
In tribu autem filiorum Aser erat princeps Phegiel filius Ochran. 
და ერსა მას ზედა ტოჰმისა ასერისთასა - ფაგელ, ძე ექრანისი. 26 
26 And over the host of the tribe of the children of Asher was Pagiel the son of Ocran. 
כז. וְעַל צְבָא מַטֵּה בְּנֵי נַפְתָּלִי אֲחִירַע בֶּן עֵינָן: 
καὶ ἐπὶ τῆς δυνάμεως φυλῆς υἱῶν Νεφθαλι Αχιρε υἱὸς Αιναν 
27 ܘܪܲܒ̇ܚܲܝܠܵܐ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܢܲܦ̮ܬܵܠܝܼ: ܐܲܚܝܼܕܲܥ ܒܲܪ ܥܲܝܢܵܢ. 
Et in tribu filiorum Nephthali princeps fuit Ahira filius Enan. 
და ტომსა მას ზედა ძეთა ნეფთალემისთასა - აქირე, ძე ენანისი. 27 
27 And over the host of the tribe of the children of Naphtali was Ahira the son of Enan. 
כח. אֵלֶּה מַסְעֵי בְנֵי יִשְׂרָאֵל לְצִבְאֹתָם וַיִּסָּעוּ: 
αὗται αἱ στρατιαὶ υἱῶν Ισραηλ καὶ ἐξῆραν σὺν δυνάμει αὐτῶν 
28 ܗܵܠܹܝܢ ܡܲܫܩ̈ܠܵܢܹܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܚܲܝ̈ܠܵܘܵܬ̣ܗܘܿܢ. 
Hæc sunt castra, et profectiones filiorum Israël per turmas suas quando egrediebantur. 
ესე ბანაკი ძეთა ისრაჱლისათაჲ, რომელნი წარიძრნეს ძალითურთ მათით. 28 
28 Thus were the journeyings of the children of Israel according to their armies, when they set forward. 
כט. וַיֹּאמֶר משֶׁה לְחֹבָב בֶּן רְעוּאֵל הַמִּדְיָנִי חֹתֵן משֶׁה נֹסְעִים אֲנַחְנוּ אֶל הַמָּקוֹם אֲשֶׁר אָמַר יְהֹוָה אֹתוֹ אֶתֵּן לָכֶם לְכָה אִתָּנוּ וְהֵטַבְנוּ לָךְ כִּי יְהֹוָה דִּבֶּר טוֹב עַל יִשְׂרָאֵל: 
καὶ εἶπεν Μωυσῆς τῷ Ιωβαβ υἱῷ Ραγουηλ τῷ Μαδιανίτῃ τῷ γαμβρῷ Μωυσῆ ἐξαίρομεν ἡμεῖς εἰς τὸν τόπον ὃν εἶπεν κύριος τοῦτον δώσω ὑμῖν δεῦρο μεθ᾽ ἡμῶν καὶ εὖ σε ποιήσομεν ὅτι κύριος ἐλάλησεν καλὰ περὶ Ισραηλ 
29 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܚܘܿܒ̣ܵܒ̣: ܒܲܪ ܪܥܘܼܐܹܝܠ ܡܸܕ݂ܝܵܢܵܝܵܐ ܚܡܘܼܗܝ ܕܡܘܼܫܹܐ: ܫܵܩܠܝܼܢܲܢ ܠܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܹܗ ܐܸܬܸ̇ܠ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܬܵܐ ܥܲܡܲܢ ܘܢܸܛܐܲܒ̣ ܠܵܟ݂: ܡܸܛܠ ܕܡܵܪܝܵܐ ܡܲܠܸܠ ܛܵܒ̣ܬ̣ܵܐ ܥܲܠ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Dixitque Moyses Hobab filio Raguel Madianitæ, cognato suo: Proficiscimur ad locum quem Dominus daturus est nobis: veni nobiscum, ut benefaciamus tibi, quia Dominus bona promisit Israëli. 
და ჰრქუა მოსე იუბიბას, ძესა რაგუელისსა, მადიამელსა, სიმამრსა მოსესა: წარვიძრვით ჩუენ ადგილსა მას, რომელი მრქუა ჩუენ უფალმან. ესე მიგცე თქუენ, აწ მოვედ ჩუენ თანა და კეთილი გიყოთ შენ, რამეთუ უფალმან თქვა კეთილი ისრაჱლისათჳს. 29 
29 And Moses said unto Hobab, the son of Raguel the Midianite, Moses' father in law, We are journeying unto the place of which the LORD said, I will give it you: come thou with us, and we will do thee good: for the LORD hath spoken good concerning Israel. 
ל. וַיֹּאמֶר אֵלָיו לֹא אֵלֵךְ כִּי אִם אֶל אַרְצִי וְאֶל מוֹלַדְתִּי אֵלֵךְ: 
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν οὐ πορεύσομαι ἀλλὰ εἰς τὴν γῆν μου καὶ εἰς τὴν γενεάν μου 
30 ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܠܵܐ ܐܵܙܹ̇ܠ ܐ̄ܢܵܐ: ܐܸܠܵܐ ܠܐܲܪܥܝ ܐܵܙܹ̇ܠܢܵܐ: ܠܐܲܝܟܵܐ ܕܝܼܠܝܼܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ. 
Cui ille respondit: Non vadam tecum, sed revertar in terram meam, in qua natus sum. 
და მან ჰრქუა მას: არა მივიდე, არამედ ქუეყანად ჩემდა და ნათესავისა ჩემისა წარვიდე. 30 
30 And he said unto him, I will not go; but I will depart to mine own land, and to my kindred. 
לא. וַיֹּאמֶר אַל נָא תַּעֲזֹב אֹתָנוּ כִּי עַל כֵּן יָדַעְתָּ חֲנֹתֵנוּ בַּמִּדְבָּר וְהָיִיתָ לָּנוּ לְעֵינָיִם: 
καὶ εἶπεν μὴ ἐγκαταλίπῃς ἡμᾶς οὗ εἵνεκεν ἦσθα μεθ᾽ ἡμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἔσῃ ἐν ἡμῖν πρεσβύτης 
31 ܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܡܘܼܫܹܐ ܠܵܐ ܬܸܫܒ̇ܩܲܢ: ܡܸܛܠ ܕܐܲܢ̄ܬ̇ ܝܵܕܲܥ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܒܹܝܬ̣ ܡܲܫ̱ܪܝܼܵܢ ܕܲܒ̣ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ: ܘܗܵܘܹ̇ܐ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܲܢ ܥܲܝܢܹ̈ܐ. 
Et ille: Noli, inquit, nos relinquere: tu enim nosti in quibus locis per desertum castra ponere debeamus, et eris ductor noster. 
და ჰრქუა მას მოსე: ნუ დამიტევებ ჩუენ, ვინაჲთგან იყავ ჩუენ თანა უდაბნოსა ამას და იყო ჩუენ შორის მოხუცებულად. 31 
31 And he said, Leave us not, I pray thee; forasmuch as thou knowest how we are to encamp in the wilderness, and thou mayest be to us instead of eyes. 
לב. וְהָיָה כִּי תֵלֵךְ עִמָּנוּ וְהָיָה הַטּוֹב הַהוּא אֲשֶׁר יֵיטִיב יְהֹוָה עִמָּנוּ וְהֵטַבְנוּ לָךְ: 
καὶ ἔσται ἐὰν πορευθῇς μεθ᾽ ἡμῶν καὶ ἔσται τὰ ἀγαθὰ ἐκεῖνα ὅσα ἐὰν ἀγαθοποιήσῃ κύριος ἡμᾶς καὶ εὖ σε ποιήσομεν 
32 ܘܐܸܢ ܬܹܐܙܲܠ ܥܲܡܲܢ: ܡ̣ܢ ܗܵܝ ܛܵܒ̣ܬܵܐ ܕܡܲܛܐܸܒ̣ ܠܲܢ ܡܵܪܝܵܐ: ܢܲܛܐܸܒ̣ ܠܵܟ݂. 
Cumque nobiscum veneris, quidquid optimum fuerit ex opibus, quas nobis traditurus est Dominus, dabimus tibi. 
და უკუეთუ მოხჳდე ჩუენ თანა, იყოს კეთილი იგი, რაოდენი კეთილი გჳყოს ჩუენ უფალმან, შენცა კეთილ გიყოთ და მან არა ინება. 32 
32 And it shall be, if thou go with us, yea, it shall be, that what goodness the LORD shall do unto us, the same will we do unto thee. 
לג. וַיִּסְעוּ מֵהַר יְהֹוָה דֶּרֶךְ שְׁלשֶׁת יָמִים וַאֲרוֹן בְּרִית יְהֹוָה נֹסֵעַ לִפְנֵיהֶם דֶּרֶךְ שְׁלשֶׁת יָמִים לָתוּר לָהֶם מְנוּחָה: 
καὶ ἐξῆραν ἐκ τοῦ ὄρους κυρίου ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν καὶ ἡ κιβωτὸς τῆς διαθήκης κυρίου προεπορεύετο προτέρα αὐτῶν ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν κατασκέψασθαι αὐτοῖς ἀνάπαυσιν 
33 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܛܘܼܪܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܡܲܪܕܹ̇ܐ ܬܠܵܬ̣ܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ: ܘܩܹܒ̣ܘܿܬ̣ܵܐ ܕܲܩܝܵܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܫܸܩܠܲܬ̤ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ ܡܲܪܕܹ̇ܐ ܝܵܘܡܵܐ ܚܲܕ݂: ܕܲܬ̇ܛܲܝܸܒ̣ ܠܗܘܿܢ ܒܹܝܬ̣ ܡܲܫ̱ܪܝܵܐ. 
Profecti sunt ergo de monte Domini viam trium dierum, arcaque fœderis Domini præcedebat eos, per dies tres providens castrorum locum. 
და წარიძრნეს იგინი მთისაგან უფლისა გზასა სამისა დღისასა და კიდობანი იგი უფლისა წინავიდოდა უწინარეს მათსა გზასა სამისა დღისასა, 33 
33 And they departed from the mount of the LORD three days' journey: and the ark of the covenant of the LORD went before them in the three days' journey, to search out a resting place for them. 
לד. וַעֲנַן יְהֹוָה עֲלֵיהֶם יוֹמָם בְּנָסְעָם מִן הַמַּחֲנֶה: 
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐξαίρειν τὴν κιβωτὸν καὶ εἶπεν Μωυσῆς ἐξεγέρθητι κύριε διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροί σου φυγέτωσαν πάντες οἱ μισοῦντές σε 
34 ܘܲܥܢܵܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܠܥܸܠ ܡܸܢܗܘܿܢ ܒܐܝܼܡܵܡܵܐ: ܡܵܐ ܕܫܵܩܠܝܼܢ ܡ̣ܢ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ. 
Nubes quoque Domini super eos erat per diem cum incederent. 
განხილვად მათთჳს განსასუენებელისა. 34 
34 And the cloud of the LORD was upon them by day, when they went out of the camp. 
לה. וַיְהִי בִּנְסֹעַ הָאָרֹן וַיֹּאמֶר משֶׁה קוּמָה יְהֹוָה וְיָפֻצוּ אֹיְבֶיךָ וְיָנֻסוּ מְשַׂנְאֶיךָ מִפָּנֶיךָ: 
καὶ ἐν τῇ καταπαύσει εἶπεν ἐπίστρεφε κύριε χιλιάδας μυριάδας ἐν τῷ Ισραηλ 
35 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܕܟܲܕ݂ ܫܸܩܠܲܬ̤ ܩܹܒ̣ܘܿܬ̣ܵܐ ܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ: ܩܘܼܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܢܸܬ̇ܬܲܒ̣ܪܘܿܢ ܣܵܢܐܲܝ̈ܟ: ܘܢܸܥܪ̱ܩܘܼܢ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒܲܝ̈ܟ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ. 
Cumque elevaretur arca, dicebat Moyses: Surge, Domine, et dissipentur inimici tui, et fugiant qui oderunt te, a facie tua. 
და იყო, რაჟამს წარიძრვოდა კიდობანი და თქუა მოსე: აღდეგ, უფალო, და განიბნინედ ყოველნი მტერნი შენნი და ივლტოდედ ყოველნი მოძულენი შენნი პირისა შენისაგან. 35 
35 And it came to pass, when the ark set forward, that Moses said, Rise up, LORD, and let thine enemies be scattered; and let them that hate thee flee before thee. 
לו. וּבְנֻחֹה יֹאמַר שׁוּבָה יְהֹוָה רִבֲבוֹת אַלְפֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἡ νεφέλη ἐγένετο σκιάζουσα ἐπ᾽ αὐτοῖς ἡμέρας ἐν τῷ ἐξαίρειν αὐτοὺς ἐκ τῆς παρεμβολῆς 
36 ܘܟܲܕ݂ ܫܪܵܬ̤ ܐܸܡܲܪ: ܐܸܬ̣ܦܲܢܝ̄ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܪܸ̈ܒ̇ܘܵܬ̣ܵܐ: ܘܥܲܠ ܐܲܠܦܹ̈ܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Cum autem deponeretur, aiebat: Revertere, Domine, ad multitudinem exercitus Israël. 
და დადგრომასა თქუა: მოაქციე, უფალო, ათასეული და ბევრეული ისრაჱლსა შორის. და ღრუბელი იგი აგრილობდა მათ ზედა დღისი ტრვასა მას მათსა ბანაკით. 36 
36 And when it rested, he said, Return, O LORD, unto the many thousands of Israel. 
יא 
ΙΑ' 
ܩܦܠܐܘܢ: ܝܐ. 
Cap. 11 
თავი მეთერთმეტე 
11 
א. וַיְהִי הָעָם כְּמִתְאֹנְנִים רַע בְּאָזְנֵי יְהֹוָה וַיִּשְׁמַע יְהֹוָה וַיִּחַר אַפּוֹ וַתִּבְעַר בָּם אֵשׁ יְהֹוָה וַתֹּאכַל בִּקְצֵה הַמַּחֲנֶה: 
καὶ ἦν ὁ λαὸς γογγύζων πονηρὰ ἔναντι κυρίου καὶ ἤκουσεν κύριος καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ καὶ ἐξεκαύθη ἐν αὐτοῖς πῦρ παρὰ κυρίου καὶ κατέφαγεν μέρος τι τῆς παρεμβολῆς 
11,1 ܘܟܲܕ݂ ܪܛܵܢܘ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܥܲܡܵܐ: ܐܸܬ̣ܒ̇ܐܸܫ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܲܫܡܲܥ ܡܵܪܝܵܐ ܘܐܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ: ܘܣܸܦܲܬ̤ ܒܗܘܿܢ ܢܘܼܪܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܸܟ݂ܠܲܬ̤ ܒܲܚܕܵܪܹ̈ܝܗ̇ ܕܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ. 
Interea ortum est murmur populi, quasi dolentium pro labore, contra Dominum. Quod cum audisset Dominus, iratus est. Et accensus in eos ignis Domini, devoravit extremam castrorum partem. 
და ერი იგი დრტჳნვიდა ბოროტად წინაშე უფლისა და ესმა უფალსა და განრისხნა გულისწყრომით და აღატყდა ცეცხლი მათ შორის უფლისა მიერ და შეჭამა რაოდენიმე ბანაკისაჲ მის. 1 
1 And when the people complained, it displeased the LORD: and the LORD heard it; and his anger was kindled; and the fire of the LORD burnt among them, and consumed them that were in the uttermost parts of the camp. 
ב. וַיִּצְעַק הָעָם אֶל משֶׁה וַיִּתְפַּלֵּל משֶׁה אֶל יְהֹוָה וַתִּשְׁקַע הָאֵשׁ: 
καὶ ἐκέκραξεν ὁ λαὸς πρὸς Μωυσῆν καὶ ηὔξατο Μωυσῆς πρὸς κύριον καὶ ἐκόπασεν τὸ πῦρ 
2 ܘܲܓ̣ܥܵܘ ܥܲܡܵܐ ܥܲܠ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܨܲܠܝܼ ܡܘܼܫܹܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܫܸܠܝܲܬ̤ ܢܘܼܪܵܐ. 
Cumque clamasset populus ad Moysen, oravit Moyses ad Dominum, et absorptus est ignis. 
და ღაღად-ყო ერმან მან მოსესა მიმართ და ილოცა მოსე უფლისა მიმართ და დასცხრა ცეცხლი იგი. 2 
2 And the people cried unto Moses; and when Moses prayed unto the LORD, the fire was quenched. 
ג. וַיִּקְרָא שֵׁם הַמָּקוֹם הַהוּא תַּבְעֵרָה כִּי בָעֲרָה בָם אֵשׁ יְהֹוָה: 
καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου ἐμπυρισμός ὅτι ἐξεκαύθη ἐν αὐτοῖς πῦρ παρὰ κυρίου 
3 ܘܲܩܪܵܐ ܫܡܹܗ ܕܐܲܬ̣ܪܵܐ ܗܵܘ̇ ܝܲܩܕܵܢܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܣܸܦܲܬ̤ ܒܗܘܿܢ ܢܘܼܪܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ. 
Vocavitque nomen loci illius, Incensio: eo quod incensus fuisset contra eos ignis Domini. 
და ეწოდა ადგილსა მას „ცეცხლით მოწუა“, რამეთუ მუნ აღატყდა მათ შორის ცეცხლი უფლისა მიერ. 3 
3 And he called the name of the place Taberah: because the fire of the LORD burnt among them. 
ד. וְהָאסַפְסֻף אֲשֶׁר בְּקִרְבּוֹ הִתְאַוּוּ תַּאֲוָה וַיָּשֻׁבוּ וַיִּבְכּוּ גַּם בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיֹּאמְרוּ מִי יַאֲכִלֵנוּ בָּשָׂר: 
καὶ ὁ ἐπίμικτος ὁ ἐν αὐτοῖς ἐπεθύμησαν ἐπιθυμίαν καὶ καθίσαντες ἔκλαιον καὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ εἶπαν τίς ἡμᾶς ψωμιεῖ κρέα 
4 ܘܚܲܠܘܼܛܵܐ ܕܐܝܼܬ̣ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܒܲܝܢܵܬ̣ܗܘܿܢ ܪܲܓܘ ܪܸܓ̇ܬ̣ܵܐ: ܘܲܗܦܲܟ݂ܘ ܐܲܒ̣ܟ̇ܝܼܘ ܐܵܦ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܵܡܪܝܼܢ: ܡ̇ܢ ܕܹܝܢ ܐܵܘܟܠܲܢ ܒܸܣܪܵܐ. 
Vulgus quippe promiscuum, quod ascenderat cum eis, flagravit desiderio, sedens et flens, junctis sibi pariter filiis Israël, et ait: Quis dabit nobis ad vescendum carnes? 
და ერსა მას უცხოსა, რომელი გამოვიდა ისრაჱლისა თანა, გულმან უთქუა გულისთქმაჲ, დასხდა და ტიროდა, და ძენი ისრაჱლისანიცა მათ თანა, და იტყოდეს: ვინ მცეს ჩუენ ჴორცი და ვჭამოთ. 4 
4 And the mixt multitude that was among them fell a lusting: and the children of Israel also wept again, and said, Who shall give us flesh to eat? 
ה. זָכַרְנוּ אֶת הַדָּגָה אֲשֶׁר נֹאכַל בְּמִצְרַיִם חִנָּם אֵת הַקִּשֻּׁאִים וְאֵת הָאֲבַטִּחִים וְאֶת הֶחָצִיר וְאֶת הַבְּצָלִים וְאֶת הַשּׁוּמִים: 
ἐμνήσθημεν τοὺς ἰχθύας οὓς ἠσθίομεν ἐν Αἰγύπτῳ δωρεάν καὶ τοὺς σικύας καὶ τοὺς πέπονας καὶ τὰ πράσα καὶ τὰ κρόμμυα καὶ τὰ σκόρδα 
5 ܐܸܬ̇ܕ̇ܟܲܪ̄ܢ ܢܘܼܢܹ̈ܐ ܕܐܵܟ݂ܠܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ܵܢ ܒܡܸܨܪܹܝܢ ܡܲܓܵܢ: ܘܲܩܛܲܝܵܐ ܘܦܲܛܝܼܚܹ̈ܐ ܘܟܲܪ̈ܵܬܹܐ: ܘܒܸܨܠܹ̈ܐ: ܘܬ̣ܘܼܡܵܐ. 
recordamur piscium quos comedebamus in Ægypto gratis: in mentem nobis veniunt cucumeres, et pepones, porrique, et cæpe, et allia. 
რამეთუ მოვიჴსენეთ ჩუენ თევზი იგი, რომელსა ვჭამდით ჩუენ ეგჳპტეს უსასყიდლოდ და ნესუსა, და მელაპეპონსა, და პრასასა, და ხახუსა და ნიორსა. 5 
5 We remember the fish, which we did eat in Egypt freely; the cucumbers, and the melons, and the leeks, and the onions, and the garlick: 
ו. וְעַתָּה נַפְשֵׁנוּ יְבֵשָׁה אֵין כֹּל בִּלְתִּי אֶל הַמָּן עֵינֵינוּ: 
νυνὶ δὲ ἡ ψυχὴ ἡμῶν κατάξηρος οὐδὲν πλὴν εἰς τὸ μαννα οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν 
6 ܘܗܵܫܵܐ ܗܵܐ ܢܲܚܒܵܐ ܢܲܦ̮ܫܲܢ: ܘܠܲܝܬ̇ ܡܸܕܸ̇ܡ: ܐܸܠܵܐ ܐܸܢ ܗܵܢܵܐ ܡܲܢܢܵܐ ܕܲܩܕ݂ܵܡ ܥܲܝ̈ܢܲܝܢ. 
Anima nostra arida est: nihil aliud respiciunt oculi nostri nisi man. 
აწ, ესერა, სული ჩუენი დამდნარ არს, გარნა მანანასა ამას ხოლო თუალნი ჩუენნი მსტუარ არიან. 6 
6 But now our soul is dried away: there is nothing at all, beside this manna, before our eyes. 
ז. וְהַמָּן כִּזְרַע גַּד הוּא וְעֵינוֹ כְּעֵין הַבְּדֹלַח: 
τὸ δὲ μαννα ὡσεὶ σπέρμα κορίου ἐστίν καὶ τὸ εἶδος αὐτοῦ εἶδος κρυστάλλου 
7 ܘܡܲܢܢܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܙܲܪܥܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܕܟ݂ܘܼܣܒܲܪܬܵܐ: ܘܥܲܝܢܹܗ ܐܲܝܟ݂ ܥܲܝܢܵܐ ܕܒܹܪܘܼܠܚܵܐ. 
Erat autem man quasi semen coriandri, coloris bdellii. 
ხოლო მანანაჲ იყო ვითარცა თესლი ქინძისაჲ სპეტაკ და ხილვაჲ მისი - ვითარცა ხილვაჲ მყინვარისაჲ. 7 
7 And the manna was as coriander seed, and the colour thereof as the colour of bdellium. 
ח. שָׁטוּ הָעָם וְלָקְטוּ וְטָחֲנוּ בָרֵחַיִם אוֹ דָכוּ בַּמְּדֹכָה וּבִשְּׁלוּ בַּפָּרוּר וְעָשׂוּ אֹתוֹ עֻגוֹת וְהָיָה טַעְמוֹ כְּטַעַם לְשַׁד הַשָּׁמֶן: 
καὶ διεπορεύετο ὁ λαὸς καὶ συνέλεγον καὶ ἤληθον αὐτὸ ἐν τῷ μύλῳ καὶ ἔτριβον ἐν τῇ θυίᾳ καὶ ἥψουν αὐτὸ ἐν τῇ χύτρᾳ καὶ ἐποίουν αὐτὸ ἐγκρυφίας καὶ ἦν ἡ ἡδονὴ αὐτοῦ ὡσεὶ γεῦμα ἐγκρὶς ἐξ ἐλαίου 
8 ܘܡܸܬ̣ܟܲܪܟ̇ܝܼܢ ܥܲܡܵܐ ܘܠܵܩܛܝܼܢ ܠܹܗ: ܘܛܵܚܢܝܼܢ ܠܹܗ ܒܪܲܚܝܵܐ: ܘܕܵܩܝܼܢ ܠܹܗ ܒܲܡܕ݂ܵܟ̇ܬ̣ܵܐ ܘܲܡܒܲܫܠܝܼܢ ܠܹܗ ܒܩܸܕ݂ܪܵܐ: ܘܥܵܒ̣ܕ̇ܝܼܢ ܡܸܢܹܗ ܪܲܥܦܵܐ: ܘܗܵܘܹ̇ܐ ܛܲܥܡܹܗ ܐܲܝܟ݂ ܛܲܥܡܵܐ ܕܠܝܼܫ ܒܡܸܫܚܵܐ. 
Circuibatque populus, et colligens illud, frangebat mola, sive terebat in mortario, coquens in olla, et faciens ex eo tortulas saporis quasi panis oleati. 
და განვიდეს ერი იგი, შეკრიგის და დაფქვიან მფქველითა, და მოგალიან ფილთა, და შეგბიან იგი ქოთნითა და შექმნიან ყურბეულად. და იყო გემოჲ მისი, ვითარცა გემოჲ რჩეულისა ზეთიჱაჲ და, 8 
8 And the people went about, and gathered it, and ground it in mills, or beat it in a mortar, and baked it in pans, and made cakes of it: and the taste of it was as the taste of fresh oil. 
ט. וּבְרֶדֶת הַטַּל עַל הַמַּחֲנֶה לָיְלָה יֵרֵד הַמָּן עָלָיו: 
καὶ ὅταν κατέβη ἡ δρόσος ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν νυκτός κατέβαινεν τὸ μαννα ἐπ᾽ αὐτῆς 
9 ܘܡܵܐ ܕܢܵܚܹ̇ܬ̣ ܛܲܠܵܐ ܥܲܠ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ ܒܠܸܠܝܵܐ: ܢܵܚܹ̇ܬ̣ ܥܠܵܘܗܝ ܡܲܢܢܵܐ. 
Cumque descenderet nocte super castra ros, descendebat pariter et man. 
რაჟამს გარდამოჴდის ცუარი ბანაკსა მას ზედა, გარდამოჴდის მანანაჲცა იგი მის თანა. 9 
9 And when the dew fell upon the camp in the night, the manna fell upon it. 
י. וַיִּשְׁמַע משֶׁה אֶת הָעָם בֹּכֶה לְמִשְׁפְּחֹתָיו אִישׁ לְפֶתַח אָהֳלוֹ וַיִּחַר אַף יְהֹוָה מְאֹד וּבְעֵינֵי משֶׁה רָע: 
καὶ ἤκουσεν Μωυσῆς κλαιόντων αὐτῶν κατὰ δήμους αὐτῶν ἕκαστον ἐπὶ τῆς θύρας αὐτοῦ καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ κύριος σφόδρα καὶ ἔναντι Μωυσῆ ἦν πονηρόν 
10 ܘܲܫܡܲܥ ܡܘܼܫܹܐ ܠܥܲܡܵܐ ܟܲܕ݂ ܒܵܟܹ̇ܝܢ ܒܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܐ̄ܢܵܫ ܒܲܬ̣ܪܲܥ ܡܲܫܟ̇ܢܹܗ: ܘܐܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܵܦ ܒܥܲܝܢܵܘ̈ܗܝ ܕܡܘܼܫܹܐ ܐܸܬ̣ܒ̇ܐܸܫ. 
Audivit ergo Moyses flentem populum per familias, singulos per ostia tentorii sui. Iratusque est furor Domini valde: sed et Moysi intoleranda res visa est, 
და ესმა მოსეს ტირილი იგი მათი ტომად-ტომადისა მათისაჲ თითოეულთაჲ წინაშე კარსა კარვისა თჳსისასა და ტიროდეს. განრისხდა გულისწყრომით უფალი ფრიად და წინაშე მოსესცა იყო ესე ბოროტ. 10 
10 Then Moses heard the people weep throughout their families, every man in the door of his tent: and the anger of the LORD was kindled greatly; Moses also was displeased. 
יא. וַיֹּאמֶר משֶׁה אֶל יְהֹוָה לָמָה הֲרֵעֹתָ לְעַבְדֶּךָ וְלָמָּה לֹא מָצָתִי חסר א' חֵן בְּעֵינֶיךָ לָשׂוּם אֶת מַשָּׂא כָּל הָעָם הַזֶּה עָלָי: 
καὶ εἶπεν Μωυσῆς πρὸς κύριον ἵνα τί ἐκάκωσας τὸν θεράποντά σου καὶ διὰ τί οὐχ εὕρηκα χάριν ἐναντίον σου ἐπιθεῖναι τὴν ὁρμὴν τοῦ λαοῦ τούτου ἐπ᾽ ἐμέ 
11 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܡܵܪܝ: ܠܡܵܢܵܐ ܐܲܒ̣ܐܸܫܬ̇ ܠܥܲܒ̣ܕܵܟ݂: ܘܲܠܡܵܢܵܐ ܠܵܐ ܐܸܫܟ̇ܚܹܬ̣ ܪ̈ܲܚܡܹܐ ܒܥܲܝ̈ܢܲܝܟ: ܘܐܲܪܡܝܼܬܵܝܗܝ ܥܠܲܝ ܟܠܹܗ ܛܲܥܢܹܗ ܕܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ. 
et ait ad Dominum: Cur afflixisti servum tuum? quare non invenio gratiam coram te? et cur imposuisti pondus universi populi hujus super me? 
და ჰრქუა მოსე უფალსა: რაჲსათჳს ბოროტი უყავ მსახურსა შენსა და რაჲსათჳს არა ვპოვე მადლი წინაშე შენსა და დამდევ სიმძაფრე ერისაჲ ამის ჩემ ზედა? 11 
11 And Moses said unto the LORD, Wherefore hast thou afflicted thy servant? and wherefore have I not found favour in thy sight, that thou layest the burden of all this people upon me? 
יב. הֶאָנֹכִי הָרִיתִי אֵת כָּל הָעָם הַזֶּה אִם אָנֹכִי יְלִדְתִּיהוּ כִּי תֹאמַר אֵלַי שָׂאֵהוּ בְחֵיקֶךָ כַּאֲשֶׁר יִשָּׂא הָאֹמֵן אֶת הַיֹּנֵק עַל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר נִשְׁבַּעְתָּ לַאֲבֹתָיו: 
μὴ ἐγὼ ἐν γαστρὶ ἔλαβον πάντα τὸν λαὸν τοῦτον ἢ ἐγὼ ἔτεκον αὐτούς ὅτι λέγεις μοι λαβὲ αὐτὸν εἰς τὸν κόλπον σου ὡσεὶ ἄραι τιθηνὸς τὸν θηλάζοντα εἰς τὴν γῆν ἣν ὤμοσας τοῖς πατράσιν αὐτῶν 
12 ܕܲܠܡܵܐ ܐܸܢܵܐ ܒܛܸܢܬܹ̇ܗ ܠܗܵܢܵܐ ܟܠܹܗ ܥܲܡܵܐ ܐܵܘ ܕܲܠܡܵܐ ܐܸܢܵܐ ܝܸܠܕܸ̇ܬܹ̇ܗ: ܕܐܵܡܲܪ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܝܼ ܫܲܩܠܲܝܗܝ ܒܥܘܼܒܵܟ݂ ܐܲܝܟ݂ ܕܲܡܫܲܩܸܠ ܡܪܲܒ̇ܝܵܢܵܐ ܠܝܲܠܘܼܕܵܐ: ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܲܝܬ̇ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ. 
Numquid ego concepi omnem hanc multitudinem, vel genui eam, ut dicas mihi: Porta eos in sinu tuo sicut portare solet nutrix infantulum, et defer in terram, pro qua jurasti patribus eorum? 
ნუუკუე მე მუცლად-ვიღე ყოველი ესე ერი, ანუ მე ვშვენ ესენი, რამეთუ მეტყჳ მე: შთაისხენ ეგენი წიაღსა შენსა, ვითარცა აღიქჳს დედამძუძემან მწოვარი ჩჩჳლი და შეიყვანენ იგინი ქუეყანასა მას, რომლისათჳს ეფუცე მამათა მათთა? 12 
12 Have I conceived all this people? have I begotten them, that thou shouldest say unto me, Carry them in thy bosom, as a nursing father beareth the sucking child, unto the land which thou swarest unto their fathers? 
יג. מֵאַיִן לִי בָּשָׂר לָתֵת לְכָל הָעָם הַזֶּה כִּי יִבְכּוּ עָלַי לֵאמֹר תְּנָה לָּנוּ בָשָׂר וְנֹאכֵלָה: 
πόθεν μοι κρέα δοῦναι παντὶ τῷ λαῷ τούτῳ ὅτι κλαίουσιν ἐπ᾽ ἐμοὶ λέγοντες δὸς ἡμῖν κρέα ἵνα φάγωμεν 
13 ܐܲܝܡܸܟܵܐ ܠܝܼ ܒܸܣܪܵܐ ܕܐܸܬܸ̇ܠ ܠܗܵܢܵܐ ܟܠܹܗ ܥܲܡܵܐ: ܕܒ̣ܵܟܹܝܢ ܥܠܲܝ: ܘܐܵܡܪܝܼܢ: ܗܲܒ̣ ܠܲܢ ܒܸܣܪܵܐ ܕܢܹܐܟ݂ܘܿܠ. 
Unde mihi carnes ut dem tantæ multitudini? flent contra me, dicentes: Da nobis carnes ut comedamus. 
ვინაჲ ვსცე მე ჴორცი ყოველსა ამას ერსა, რამეთუ ტირან ჩემდამო და მეტყჳან: მეც ჩუენ ჴორცი და ვჭამოთ? 13 
13 Whence should I have flesh to give unto all this people? for they weep unto me, saying, Give us flesh, that we may eat. 
יד. לֹא אוּכַל אָנֹכִי לְבַדִּי לָשֵׂאת אֶת כָּל הָעָם הַזֶּה כִּי כָבֵד מִמֶּנִּי: 
οὐ δυνήσομαι ἐγὼ μόνος φέρειν τὸν λαὸν τοῦτον ὅτι βαρύτερόν μοί ἐστιν τὸ ῥῆμα τοῦτο 
14 ܠܵܐ ܡܸܫܟܲܚ ܐ̄ܢܵܐ ܕܐܹܣܲܝܒܲܪ ܒܲܠܚܘܿܕܲܝ ܠܗܵܢܵܐ ܟܠܹܗ ܥܲܡܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܥܲܫܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ ܡܹܢܝ. 
Non possum solus sustinere omnem hunc populum, quia gravis est mihi. 
ვერ ძალ-მიც მე მარტოსა ტჳრთვად ერი ესე, რამეთუ მძიმე არს ჩემდა სიტყუაჲ ესე. 14 
14 I am not able to bear all this people alone, because it is too heavy for me. 
טו. וְאִם כָּכָה אַתְּ עֹשֶׂה לִּי הָרְגֵנִי נָא הָרֹג אִם מָצָאתִי חֵן בְּעֵינֶיךָ וְאַל אֶרְאֶה בְּרָעָתִי: 
εἰ δὲ οὕτως σὺ ποιεῖς μοι ἀπόκτεινόν με ἀναιρέσει εἰ εὕρηκα ἔλεος παρὰ σοί ἵνα μὴ ἴδω μου τὴν κάκωσιν 
15 ܐܸܢ ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܵܒܹ̇ܕ݂ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܝܼ: ܩܛܘܿܠܲܝܢܝ ܡܸܩܛܲܠ: ܐܸܢ ܐܸܫܟܲܚܹ̇ܬ̣ ܪ̈ܲܚܡܹܐ ܒܥܲܝ̈ܢܲܝܟ: ܘܠܵܐ ܐܸܚܙܹܐ ܒܒ̣ܝܼܫܬ̇ܝ. 
Sin aliter tibi videtur, obsecro ut interficias me, et inveniam gratiam in oculis tuis, ne tantis afficiar malis. 
უკუეთუ ესრეთ მიყოფ მე, მომკლა მე მოკლვით, უკუეთუ ვპოვე მე მადლი და წყალობაჲ შენ წინაშე, რათა არა ვიხილო ძჳრი ჩემი. 15 
15 And if thou deal thus with me, kill me, I pray thee, out of hand, if I have found favour in thy sight; and let me not see my wretchedness. 
טז. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה אֶסְפָה לִּי שִׁבְעִים אִישׁ מִזִּקְנֵי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר יָדַעְתָּ כִּי הֵם זִקְנֵי הָעָם וְשֹׁטְרָיו וְלָקַחְתָּ אֹתָם אֶל אֹהֶל מוֹעֵד וְהִתְיַצְּבוּ שָׁם עִמָּךְ: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν συνάγαγέ μοι ἑβδομήκοντα ἄνδρας ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων Ισραηλ οὓς αὐτὸς σὺ οἶδας ὅτι οὗτοί εἰσιν πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ καὶ γραμματεῖς αὐτῶν καὶ ἄξεις αὐτοὺς πρὸς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ στήσονται ἐκεῖ μετὰ σοῦ 
16 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܟܲܢܸܫ ܠܝܼ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܓܲܒ̣ܪ̈ܝܼܢ ܡ̣ܢ ܣܵܒܹ̈ܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܐܲܝܠܹܝܢ ܕܝܵܕܲܥ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܕܗܸܢܘܿܢ ܐܸܢܘܿܢ ܪܹ̈ܫܵܘܗܝ ܕܥܲܡܵܐ ܘܣܵܦܪܵܘܗܝ: ܘܲܕ݂ܒܲܪ ܐܸܢܘܿܢ ܠܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܢܸܬ̇ܛܲܝܒ̣ܘܼܢ ܬܲܡܵܢ ܥܲܡܵܟ݂. 
Et dixit Dominus ad Moysen: Congrega mihi septuaginta viros de senibus Israël, quos tu nosti quod senes populi sint ac magistri: et duces eos ad ostium tabernaculi fœderis, faciesque ibi stare tecum, 
და ჰრქუა უფალმან მოსეს: შემიკრიბენ მე სამეოცდაათნი კაცნი მოხუცებულთაგან ისრაჱლისათა, რომელნი შენ იცნი, ვითარმედ: ესენი არიან მოხუცებულნი ერისანი და მწიგნობარნი მათნი, და მიიყვანენ იგინი კარვად წამებისა, და დგენ მუნ შენ თანა. 16 
16 And the LORD said unto Moses, Gather unto me seventy men of the elders of Israel, whom thou knowest to be the elders of the people, and officers over them; and bring them unto the tabernacle of the congregation, that they may stand there with thee. 
יז. וְיָרַדְתִּי וְדִבַּרְתִּי עִמְּךָ שָׁם וְאָצַלְתִּי מִן הָרוּחַ אֲשֶׁר עָלֶיךָ וְשַׂמְתִּי עֲלֵיהֶם וְנָשְׂאוּ אִתְּךָ בְּמַשָּׂא הָעָם וְלֹא תִשָּׂא אַתָּה לְבַדֶּךָ: 
καὶ καταβήσομαι καὶ λαλήσω ἐκεῖ μετὰ σοῦ καὶ ἀφελῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματος τοῦ ἐπὶ σοὶ καὶ ἐπιθήσω ἐπ᾽ αὐτούς καὶ συναντιλήμψονται μετὰ σοῦ τὴν ὁρμὴν τοῦ λαοῦ καὶ οὐκ οἴσεις αὐτοὺς σὺ μόνος 
17 ܘܐܸܚܘܿܬ̣ ܘܐܹܡܲܠܸܠ ܥܲܡܵܟ݂ ܬܲܡܵܢ: ܘܐܸܒ̣ܨܘܿܪ ܡ̣ܢ ܪܘܼܚܵܐ ܕܲܥܠܲܝܟ ܘܐܹܣܝܼܡ ܥܠܲܝܗܘܿܢ: ܘܢܸܫܩ̄ܠܘܼܢ ܥܲܡܵܟ݂ ܒܛܲܥܢܹܗ ܕܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܘܠܵܐ ܬܸܫܩܘܿܠ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܒܲܠܚܘܿܕܲܝܟ. 
ut descendam et loquar tibi: et auferam de spiritu tuo, tradamque eis, ut sustentent tecum onus populi, et non tu solus graveris. 
და მოვიღო სულისა მისგან, რომელ არს შენ თანა და მივსცე მათ ზედა, და შეგეწეოდიან შენ ზედა მოსლვასა მას ერისასა და არა გეტჳრთოს შენ მარტოსა. 17 
17 And I will come down and talk with thee there: and I will take of the spirit which is upon thee, and will put it upon them; and they shall bear the burden of the people with thee, that thou bear it not thyself alone. 
יח. וְאֶל הָעָם תֹּאמַר הִתְקַדְּשׁוּ לְמָחָר וַאֲכַלְתֶּם בָּשָׂר כִּי בְּכִיתֶם בְּאָזְנֵי יְהֹוָה לֵאמֹר מִי יַאֲכִלֵנוּ בָּשָׂר כִּי טוֹב לָנוּ בְּמִצְרָיִם וְנָתַן יְהֹוָה לָכֶם בָּשָׂר וַאֲכַלְתֶּם: 
καὶ τῷ λαῷ ἐρεῖς ἁγνίσασθε εἰς αὔριον καὶ φάγεσθε κρέα ὅτι ἐκλαύσατε ἔναντι κυρίου λέγοντες τίς ἡμᾶς ψωμιεῖ κρέα ὅτι καλὸν ἡμῖν ἐστιν ἐν Αἰγύπτῳ καὶ δώσει κύριος ὑμῖν κρέα φαγεῖν καὶ φάγεσθε κρέα 
18 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܥܲܡܵܐ. ܐܸܬ̣ܩܲܕܲܫܘ ܡܚܵܪ ܕܬܹܐܟ݂ܠܘܼܢ ܒܸܣܪܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܲܒ̣ܟܲܝܬ̇ܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܘܐܸܡܲܪܬ̇ܘܿܢ: ܡ̇ܢ ܕܹܝܢ ܐܵܘܟ̇ܠܲܢ ܒܸܣܪܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܛܵܒ̣ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܠܲܢ ܒܡܸܨܪܹܝܢ: ܘܢܸܬܸ̇ܠ ܠܟ݂ܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܒܸܣܪܵܐ ܕܬܹܐܟ݂ܠܘܿܢ. 
Populo quoque dices: Sanctificamini (cras comedetis carnes: ego enim audivi vos dicere: Quis dabit nobis escas carnium? bene nobis erat in Ægypto), ut det vobis Dominus carnes, et comedatis: 
და ერსა არქუ: განწმიდენით ხვალისა და ჭამეთ ჴორცი. რამეთუ სტიროდით წინაშე უფლისა და იტყოდით: ვინ მაჭამოს ჩუენ ჴორცი? რამეთუ უმჯობე იყო ყოფაჲ ჩუენი ეგჳპტეს, და მოგცეს თქუენ უფალმან ჴორცი ჭამად და ჰჭამდეთ. 18 
18 And say thou unto the people, Sanctify yourselves against to morrow, and ye shall eat flesh: for ye have wept in the ears of the LORD, saying, Who shall give us flesh to eat? for it was well with us in Egypt: therefore the LORD will give you flesh, and ye shall eat. 
יט. לֹא יוֹם אֶחָד תֹּאכְלוּן וְלֹא יוֹמָיִם וְלֹא חֲמִשָּׁה יָמִים וְלֹא עֲשָׂרָה יָמִים וְלֹא עֶשְׂרִים יוֹם: 
οὐχ ἡμέραν μίαν φάγεσθε οὐδὲ δύο οὐδὲ πέντε ἡμέρας οὐδὲ δέκα ἡμέρας οὐδὲ εἴκοσι ἡμέρας 
19 ܠܵܐ ܚܲܕ݂ ܝܘܿܡ ܬܹܐܟ݂ܠܘܼܢܹܗ: ܘܠܵܐ ܬܪܹܝܢ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ: ܘܠܵܐ ܚܲܡܫܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ: ܘܐܵܦܠܵܐ ܥܸܣܪܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ: ܘܠܵܐ ܥܸܣܪܝܼܢ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ. 
non uno die, nec duobus, vel quinque aut decem, nec viginti quidem, 
არა დღე ერთ, არცა ორ დღე, არცა ხუთ დღე, არცა ათ დღე, არცა ოც დღე, 19 
19 Ye shall not eat one day, nor two days, nor five days, neither ten days, nor twenty days; 
כ. עַד חֹדֶשׁ יָמִים עַד אֲשֶׁר יֵצֵא מֵאַפְּכֶם וְהָיָה לָכֶם לְזָרָא יַעַן כִּי מְאַסְתֶּם אֶת יְהֹוָה אֲשֶׁר בְּקִרְבְּכֶם וַתִּבְכּוּ לְפָנָיו לֵאמֹר לָמָּה זֶּה יָצָאנוּ מִמִּצְרָיִם: 
ἕως μηνὸς ἡμερῶν φάγεσθε ἕως ἂν ἐξέλθῃ ἐκ τῶν μυκτήρων ὑμῶν καὶ ἔσται ὑμῖν εἰς χολέραν ὅτι ἠπειθήσατε κυρίῳ ὅς ἐστιν ἐν ὑμῖν καὶ ἐκλαύσατε ἐναντίον αὐτοῦ λέγοντες ἵνα τί ἡμῖν ἐξελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου 
20 ܥܕܲܡܵܐ ܠܝܼܪܲܚ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ ܬܹܐܟ݂ܠܘܼܢܹܗ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܸܦܪܘܿܩ ܡ̣ܢ ܢܚܝܼܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܬܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܐܲܦ̮ܬ̇ܪܵܐ ܥܲܠ ܕܐܲܣܠܝܼܬ̇ܘܿܢ ܠܡܵܪܝܵܐ ܕܲܒ̣ܟ݂ܘܿܢ: ܘܲܒ̣ܟܲܝܬ̇ܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܘܐܸܡܲܪܬ̇ܘܿܢ: ܠܡܵܢܵܐ ܓܹܝܪ ܢܦܲܩ̄ܢ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ. 
sed usque ad mensem dierum, donec exeat per nares vestras, et vertatur in nauseam, eo quod repuleritis Dominum, qui in medio vestri est, et fleveritis coram eo, dicentes: Quare egressi sumus ex Ægypto? 
არამედ ვიდრე თვესა დღეთასა ჰჭამდეთ, ვიდრემდე წარმოჴდეს ცხჳრით თქუენით და გექმნეს თქუენ ნავღელ, რამეთუ ურჩ ექმნენით უფალსა, რომელი არს თქუენ შორის, რამეთუ სტიროდეთ წინაშე მისსა და იტყოდეთ: რაჲსათჳს იყო გამოსლვაჲ ჩუენი ქუეყანით ეგჳპტით? 20 
20 But even a whole month, until it come out at your nostrils, and it be loathsome unto you: because that ye have despised the LORD which is among you, and have wept before him, saying, Why came we forth out of Egypt? 
כא. וַיֹּאמֶר משֶׁה שֵׁשׁ מֵאוֹת אֶלֶף רַגְלִי הָעָם אֲשֶׁר אָנֹכִי בְּקִרְבּוֹ וְאַתָּה אָמַרְתָּ בָּשָׂר אֶתֵּן לָהֶם וְאָכְלוּ חֹדֶשׁ יָמִים: 
καὶ εἶπεν Μωυσῆς ἑξακόσιαι χιλιάδες πεζῶν ὁ λαός ἐν οἷς εἰμι ἐν αὐτοῖς καὶ σὺ εἶπας κρέα δώσω αὐτοῖς φαγεῖν καὶ φάγονται μῆνα ἡμερῶν 
21 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܫܸܬ̣ܡܵܐܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܪܸ̈ܓ̣ܠܵܝܹܐ: ܥܲܡܵܐ ܕܐܸܢܵܐ ܒܲܝܢܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܘܐܲܢ̄ܬ̇ ܐܸܡܲܪܬ̇ ܕܒܸܣܪܵܐ ܐܸܬܸ̇ܠ ܠܗܘܿܢ: ܘܢܹܐܟ݂ܠܘܼܢ ܝܼܪܲܚ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ. 
Et ait Moyses: Sexcenta millia peditum hujus populi sunt: et tu dicis: Dabo eis esum carnium mense integro? 
და ჰრქუა მოსე უფალსა: ექუსას ათასი არს მკჳრცხლი ერი ესე, რომელსა ვარ მე მათ ზედა და შენ იტყჳ: ჴორცი ვსცე მათ და ჭამდენ, ვიდრე თთუეთა დღეთამდე? 21 
21 And Moses said, The people, among whom I am, are six hundred thousand footmen; and thou hast said, I will give them flesh, that they may eat a whole month. 
כב. הֲצֹאן וּבָקָר יִשָּׁחֵט לָהֶם וּמָצָא לָהֶם אִם אֶת כָּל דְּגֵי הַיָּם יֵאָסֵף לָהֶם וּמָצָא לָהֶם: 
μὴ πρόβατα καὶ βόες σφαγήσονται αὐτοῖς καὶ ἀρκέσει αὐτοῖς ἢ πᾶν τὸ ὄψος τῆς θαλάσσης συναχθήσεται αὐτοῖς καὶ ἀρκέσει αὐτοῖς 
22 ܐܸܢ ܥܵـ̈ـܢܵܐ ܘܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ ܡܸܬ̣ܢܲܟ݂ܣܝܼܢ ܠܗܘܿܢ: ܡܵܢܵܐ ܥܵܒ̣ܕ̇ܝܼܢ ܠܗܘܿܢ: ܘܐܸܢ ܟܠܗܘܿܢ ܢܘܼܢܹ̈ܐ ܕܝܲܡܵܐ ܡܸܬ̇ܬ̇ܨܝܼܕ݂ܝܼܢ ܠܗܘܿܢ: ܠܐܲܝܟܵܐ ܡܡܲܠܝܼܢ ܠܗܘܿܢ. 
numquid ovium et boum multitudo cædetur, ut possit sufficere ad cibum? vel omnes pisces maris in unum congregabuntur, ut eos satient? 
ნუ ცხოვარი და ზროხაჲ დაუკლნენა მათ და კმა-ეყოს მათ, ანუ ყოველნი თევზნი ზღჳსანი შეკრბენ და ეყოს მათ. 22 
22 Shall the flocks and the herds be slain for them, to suffice them? or shall all the fish of the sea be gathered together for them, to suffice them? 
כג. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה הֲיַד יְהֹוָה תִּקְצָר עַתָּה תִרְאֶה הֲיִקְרְךָ דְבָרִי אִם לֹא: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν μὴ χεὶρ κυρίου οὐκ ἐξαρκέσει ἤδη γνώσει εἰ ἐπικαταλήμψεταί σε ὁ λόγος μου ἢ οὔ 
23 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܐܝܼܕܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܡܡܲܠܝܵܐ: ܗܵܫܵܐ ܬܲܚܙܹܐ ܐܸܢ ܗܵܘܝܵܐ ܡܸܠܲܬ̣ܝ ܐܵܘ ܠܵܐ. 
Cui respondit Dominus: Numquid manus Domini invalida est? jam nunc videbis utrum meus sermo opere compleatur. 
და ჰრქუა უფალმან მოსეს: ჴელი უფლისა ვერმე კმა-ეყოს ამათ აწვე, ეგერა, სცნა მო-რა-იწიოსა სიტყუაჲ ჩემი ანუ არა? 23 
23 And the LORD said unto Moses, Is the LORD's hand waxed short? thou shalt see now whether my word shall come to pass unto thee or not. 
כד. וַיֵּצֵא משֶׁה וַיְדַבֵּר אֶל הָעָם אֵת דִּבְרֵי יְהֹוָה וַיֶּאֱסֹף שִׁבְעִים אִישׁ מִזִּקְנֵי הָעָם וַיַּעֲמֵד אֹתָם סְבִיבֹת הָאֹהֶל: 
καὶ ἐξῆλθεν Μωυσῆς καὶ ἐλάλησεν πρὸς τὸν λαὸν τὰ ῥήματα κυρίου καὶ συνήγαγεν ἑβδομήκοντα ἄνδρας ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ καὶ ἔστησεν αὐτοὺς κύκλῳ τῆς σκηνῆς 
24 ܘܲܢܦܲܩ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܥܲܡܵܐ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܘ̈ܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܘܟܲܢܸܫ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܓܲܒ̣ܪ̈ܝܼܢ ܡ̣ܢ ܣܵܒܹ̈ܐ ܕܥܲܡܵܐ: ܘܐܲܩܝܼܡ ܐܸܢܘܿܢ ܚܕܵܪܵܘܗܝ ܕܡܲܫܟ̇ܢܵܐ. 
Venit igitur Moyses, et narravit populo verba Domini, congregans septuaginta viros de senibus Israël, quos stare fecit circa tabernaculum. 
და გამოვიდა მოსე და ეტყოდა ერსა სიტყუასა მას უფლისასა და შეკრიბა სამეოცდაათი კაცი მოხუცებულთაგან ერისათა და დაადგინნა იგინი გარემო კარავსა მას. 24 
24 And Moses went out, and told the people the words of the LORD, and gathered the seventy men of the elders of the people, and set them round about the tabernacle. 
כה. וַיֵּרֶד יְהֹוָה בֶּעָנָן וַיְדַבֵּר אֵלָיו וַיָּאצֶל מִן הָרוּחַ אֲשֶׁר עָלָיו וַיִּתֵּן עַל שִׁבְעִים אִישׁ הַזְּקֵנִים וַיְהִי כְּנוֹחַ עֲלֵיהֶם הָרוּחַ וַיִּתְנַבְּאוּ וְלֹא יָסָפוּ: 
καὶ κατέβη κύριος ἐν νεφέλῃ καὶ ἐλάλησεν πρὸς αὐτόν καὶ παρείλατο ἀπὸ τοῦ πνεύματος τοῦ ἐπ᾽ αὐτῷ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τοὺς ἑβδομήκοντα ἄνδρας τοὺς πρεσβυτέρους ὡς δὲ ἐπανεπαύσατο τὸ πνεῦμα ἐπ᾽ αὐτούς καὶ ἐπροφήτευσαν καὶ οὐκέτι προσέθεντο 
25 ܘܲܢܚܸܬ̣ ܡܵܪܝܵܐ ܒܲܥܢܵܢܵܐ: ܘܡܲܠܸܠ ܥܲܡܹܗ: ܘܒܲܨܲܪ ܡ̣ܢ ܪܘܼܚܵܐ ܕܲܥܠܵܘܗܝ: ܘܝܲܗ̄ܒ̣ ܥܲܠ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܓܲܒ̣ܪ̈ܝܼܢ ܣܵܒܹ̈ܐ. ܘܟܲܕ݂ ܫܪܵܬ̤ ܥܠܲܝܗܘܿܢ ܪܘܼܚܵܐ: ܐܸܬ̣ܢܲܒ̇ܝܼܘ ܘܠܵܐ ܐܵܘܣܸܦܘ. 
Descenditque Dominus per nubem, et locutus est ad eum, auferens de spiritu qui erat in Moyse, et dans septuaginta viris. Cumque requievisset in eis spiritus, prophetaverunt, nec ultra cessaverunt. 
და გარდამოჴდა უფალი ღრუბლითა და ეტყოდა მოსეს. და მოიღო უფალმან სულისა მისგან, რომელი იყო მის ზედა და მიჰფინა იგი სამეოცდაათთა მათ კაცთა ზედა მოხუცებულთა. და ვითარცა განისუენა სულმან მან მათ ზედა და წინაწარმეტყუელებდეს ბანაკსა მათსა შინა და არღარა შეეძინნეს. 25 
25 And the LORD came down in a cloud, and spake unto him, and took of the spirit that was upon him, and gave it unto the seventy elders: and it came to pass, that, when the spirit rested upon them, they prophesied, and did not cease. 
כו. וַיִּשָּׁאֲרוּ שְׁנֵי אֲנָשִׁים בַּמַּחֲנֶה שֵׁם הָאֶחָד אֶלְדָּד וְשֵׁם הַשֵּׁנִי מֵידָד וַתָּנַח עֲלֵהֶם הָרוּחַ וְהֵמָּה בַּכְּתֻבִים וְלֹא יָצְאוּ הָאֹהֱלָה וַיִּתְנַבְּאוּ בַּמַּחֲנֶה: 
καὶ κατελείφθησαν δύο ἄνδρες ἐν τῇ παρεμβολῇ ὄνομα τῷ ἑνὶ Ελδαδ καὶ ὄνομα τῷ δευτέρῳ Μωδαδ καὶ ἐπανεπαύσατο ἐπ᾽ αὐτοὺς τὸ πνεῦμα καὶ οὗτοι ἦσαν τῶν καταγεγραμμένων καὶ οὐκ ἦλθον πρὸς τὴν σκηνήν καὶ ἐπροφήτευσαν ἐν τῇ παρεμβολῇ 
26 ܘܐܸܫܬ̇ܚܲܪܘ ܬܪܹܝܢ ܓܲܒ̣ܪ̈ܝܼܢ ܒܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ. ܫܡܹܗ ܕܚܲܕ݂ ܐܸܠܕ݂ܵܕ݂: ܘܲܫܡܹܗ ܕܲܐ̄ܚܪܹܢܵܐ ܡܹܝܕ݂ܵܕ݂: ܘܲܫܪܵܬ̤ ܥܠܲܝܗܘܿܢ ܪܘܼܚܵܐ: ܘܐܵܦ ܗܸܢܘܿܢ ܟܬ̣ܝܼܒ̣ܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ: ܘܠܵܐ ܐܸܬ̣ܵܘ ܠܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܘܐܸܬ̣ܢܲܒ̇ܝܼܘ ܒܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ. 
Remanserat autem in castris duo viri, quorum unus vocabatur Eldad, et alter Medad, super quos requievit spiritus. Nam et ipsi descripti fuerant, et non exierant ad tabernaculum. 
და დაშთეს ორნი კაცნი ბანაკსა მას შინა: სახელი ერთისაჲ ელდად და სახელი მეორისაჲ მის - მოლდად. და განისუენა სულმან მან მათ ზედა. და ესენი იყუნეს აღწერილთა მათგანნი და არა მოვიდეს კარვად 26 
26 But there remained two of the men in the camp, the name of the one was Eldad, and the name of the other Medad: and the spirit rested upon them; and they were of them that were written, but went not out unto the tabernacle: and they prophesied in the camp. 
כז. וַיָּרָץ הַנַּעַר וַיַּגֵּד לְמשֶׁה וַיֹּאמַר אֶלְדָּד וּמֵידָד מִתְנַבְּאִים בַּמַּחֲנֶה: 
καὶ προσδραμὼν ὁ νεανίσκος ἀπήγγειλεν Μωυσῇ καὶ εἶπεν λέγων Ελδαδ καὶ Μωδαδ προφητεύουσιν ἐν τῇ παρεμβολῇ 
27 ܘܲܪܗܸܛ ܥܠܲܝܡܵܐ ܘܚܵܘܝܼ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ: ܐܸܠܕ݂ܵܕ݂ ܘܡܹܝܕ݂ܵܕ݂ ܗܵܐ ܡܸܬ̣ܢܲܒܹ̇ܝܢ ܒܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ. 
Cumque prophetarent in castris, cucurrit puer, et nuntiavit Moysi, dicens: Eldad et Medad prophetant in castris. 
და წინაწარმეტყუელებდეს ბანაკსა მას შინა. და მორბიოდა ჭაბუკი ერთი და უთხრა მოსეს და ჰრქუა მას: ელდად და მოლდად წინაწარმეტყველებენ ბანაკსა შინა. 27 
27 And there ran a young man, and told Moses, and said, Eldad and Medad do prophesy in the camp. 
כח. וַיַּעַן יְהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן מְשָׁרֵת משֶׁה מִבְּחֻרָיו וַיֹּאמַר אֲדֹנִי משֶׁה כְּלָאֵם: 
καὶ ἀποκριθεὶς Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυη ὁ παρεστηκὼς Μωυσῇ ὁ ἐκελεκτὸς εἶπεν κύριε Μωυσῆ κώλυσον αὐτούς 
28 ܘܲܥܢܵܐ ܗܘܿܫܵܥ ܒܲܪܢܘܿܢ: ܡܫܲܡܫܵܢܹܗ ܕܡܘܼܫܹܐ ܡ̣ܢ ܛܲܠܝܘܼܬܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ: ܡܵܪܝ ܡܘܼܫܹܐ ܟܠܝܼ ܐܸܢܘܿܢ. 
Statim Josue filius Nun, minister Moysi, et electus e pluribus, ait: Domine mi Moyses, prohibe eos. 
მიუგო ისო, ძემან ნავესმან, წინაშემდგომელმან მოსესმან რჩეულმან, და ჰრქუა: უფალო მოსე, დააბრკოლენ იგინი. 28 
28 And Joshua the son of Nun, the servant of Moses, one of his young men, answered and said, My lord Moses, forbid them. 
כט. וַיֹּאמֶר לוֹ משֶׁה הַמְקַנֵּא אַתָּה לִי וּמִי יִתֵּן כָּל עַם יְהֹוָה נְבִיאִים כִּי יִתֵּן יְהֹוָה אֶת רוּחוֹ עֲלֵיהֶם: 
καὶ εἶπεν αὐτῷ Μωυσῆς μὴ ζηλοῖς σύ μοι καὶ τίς δῴη πάντα τὸν λαὸν κυρίου προφήτας ὅταν δῷ κύριος τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐπ᾽ αὐτούς 
29 ܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܡܘܼܫܹܐ ܠܵܐ ܬܲܛܢܲܢܝ: ܡ̇ܢ ܕܹܝܢ ܥ̣ܒܲܕ݂ ܟܠܹܗ ܥܲܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܢܒ̣̈ܝܹܐ: ܡܸܛܠ ܕܝܲܗ̄ܒ̣ ܡܵܪܝܵܐ ܪܘܼܚܹܗ ܥܠܲܝܗܘܿܢ. 
At ille: Quid, inquit æmularis pro me? quis tribuat ut omnis populus prophetet, et det eis Dominus spiritum suum? 
და ჰრქუა მას მოსე: და შენცა მეშურობ მე? და ვინ მომცეს ყოველი ესე ერი წინასწარმეტუელად, რაჟამს მოსცეს უფალმან სული მისი მათ ზედა? 29 
29 And Moses said unto him, Enviest thou for my sake? would God that all the LORD's people were prophets, and that the LORD would put his spirit upon them! 
ל. וַיֵּאָסֵף משֶׁה אֶל הַמַּחֲנֶה הוּא וְזִקְנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἀπῆλθεν Μωυσῆς εἰς τὴν παρεμβολήν αὐτὸς καὶ οἱ πρεσβύτεροι Ισραηλ 
30 ܘܥܲܠ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ ܗ̤ܘ ܘܣܵܒܹ̈ܐ: ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Reversusque est Moyses, et majores natu Israël in castra. 
ხოლო წარვიდა მოსე და ბანაკი მისი უწინარეს ისრაჱლთასა. 30 
30 And Moses gat him into the camp, he and the elders of Israel. 
לא. וְרוּחַ נָסַע מֵאֵת יְהֹוָה וַיָּגָז שַׂלְוִים מִן הַיָּם וַיִּטּשׁ עַל הַמַּחֲנֶה כְּדֶרֶךְ יוֹם כֹּה וּכְדֶרֶךְ יוֹם כֹּה סְבִיבוֹת הַמַּחֲנֶה וּכְאַמָּתַיִם עַל פְּנֵי הָאָרֶץ: 
καὶ πνεῦμα ἐξῆλθεν παρὰ κυρίου καὶ ἐξεπέρασεν ὀρτυγομήτραν ἀπὸ τῆς θαλάσσης καὶ ἐπέβαλεν ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν ὁδὸν ἡμέρας ἐντεῦθεν καὶ ὁδὸν ἡμέρας ἐντεῦθεν κύκλῳ τῆς παρεμβολῆς ὡσεὶ δίπηχυ ἀπὸ τῆς γῆς 
31 ܘܪܘܼܚܵܐ ܫܸܩܠܲܬ̤ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܲܣܩܲܬ̤ ܣܲܠܘܲܝ ܡ̣ܢ ܝܲܡܵܐ: ܘܐܲܪܡܝܲܬ̤ ܥܲܠ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܡܲܪܕܹ̇ܐ ܝܵܘܡܵܐ ܠܟ݂ܵܐ: ܘܡܲܪܕܹ̇ܐ ܝܵܘܡܵܐ ܠܟ݂ܵܐ: ܚܕ݂ܵܪܹ̈ܝܗ̇ ܕܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܬܲܪܬܹ̇ܝܢ ܐܲܡ̈ܝܼܢ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܐܲܪܥܵܐ. 
Ventus autem egrediens a Domino, arreptans trans mare coturnices detulit, et demisit in castra itinere quantum uno die confici potest, ex omni parte castrorum per circuitum, volabantque in aëre duobus cubitis altitudine super terram. 
და გამოვიდა სული უფლისა და გამოიღო მწყერმარჴილი ზღჳთ და დადვა იგი ბანაკსა მას დღის ერთისაგანსა ამიერ და იმიერ, გარემო ბანაკსა მას, ვითარ ორ წყრთა ქუეყანასა ზედა. 31 
31 And there went forth a wind from the LORD, and brought quails from the sea, and let them fall by the camp, as it were a day's journey on this side, and as it were a day's journey on the other side, round about the camp, and as it were two cubits high upon the face of the earth. 
לב. וַיָּקָם הָעָם כָּל הַיּוֹם הַהוּא וְכָל הַלַּיְלָה וְכֹל יוֹם הַמָּחֳרָת וַיַּאַסְפוּ אֶת הַשְּׂלָיו הַמַּמְעִיט אָסַף עֲשָׂרָה חֳמָרִים וַיִּשְׁטְחוּ לָהֶם שָׁטוֹחַ סְבִיבוֹת הַמַּחֲנֶה: 
καὶ ἀναστὰς ὁ λαὸς ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ ὅλην τὴν νύκτα καὶ ὅλην τὴν ἡμέραν τὴν ἐπαύριον καὶ συνήγαγον τὴν ὀρτυγομήτραν ὁ τὸ ὀλίγον συνήγαγεν δέκα κόρους καὶ ἔψυξαν ἑαυτοῖς ψυγμοὺς κύκλῳ τῆς παρεμβολῆς 
32 ܘܩܵܡ ܥܲܡܵܐ ܟܠܹܗ ܐܝܼܡܵܡܵܐ ܗܵܘ̇: ܘܟ݂ܠܹܗ ܠܸܠܝܵܐ: ܘܟ݂ܠܹܗ ܐܝܼܡܵܡܵܐ ܕܒ̣ܵܬ̣ܪܹܗ: ܘܟܲܢܫܘܼܗ̇ ܠܣܲܠܘܲܝ. ܐܲܝܢܵܐ ܕܐܲܙܥܲܪ ܟܲܢܸܫ ܥܸܣܪܵܐ ܟܪ̈ܵܘܵܢ: ܘܲܫܛܲܚܘ ܠܗܘܿܢ ܡܲܫܛܵܚܹ̈ܐ ܚܕ݂ܵܪܹ̈ܝܗ̇ ܕܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ. 
Surgens ergo populus toto die illo, et nocte, ac die altero, congregavit coturnicum: qui parum, decem coros: et siccaverunt eas per gyrum castrorum. 
და აღდგა ერი იგი მას დღესა დღე ყოველ და ღამე ყოველ, და დღე ყოველ ხვალისაგან და შეკრიბეს მწყერმარჴილი იგი, რომელმან მცირედ შეიკრიბა ათკოროს, რომელ არს სამას გრივ. და დაწჳდეს და განაჴმეს ჴმელად გარეშე ბანაკსა მას. 32 
32 And the people stood up all that day, and all that night, and all the next day, and they gathered the quails: he that gathered least gathered ten homers: and they spread them all abroad for themselves round about the camp. 
לג. הַבָּשָׂר עוֹדֶנּוּ בֵּין שִׁנֵּיהֶם טֶרֶם יִכָּרֵת וְאַף יְהֹוָה חָרָה בָעָם וַיַּךְ יְהֹוָה בָּעָם מַכָּה רַבָּה מְאֹד: 
τὰ κρέα ἔτι ἦν ἐν τοῖς ὀδοῦσιν αὐτῶν πρὶν ἢ ἐκλείπειν καὶ κύριος ἐθυμώθη εἰς τὸν λαόν καὶ ἐπάταξεν κύριος τὸν λαὸν πληγὴν μεγάλην σφόδρα 
33 ܒܸܣܪܵܐ ܥܕܲܟܹ̇ܝܠ ܒܹܝܬ̣ ܫܸܢܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܥܲܕ݂ܠܵܐ ܥ̣ܒܲܕ݂ ܬܩܸܦ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܥܲܡܵܐ: ܘܲܡ̣ܚܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܒܥܲܡܵܐ ܡܚܘܿܬ̣ܵܐ ܕܛܵܒ̣ ܪܲܒܵܐ. 
Adhuc carnes erant in dentibus eorum, nec defecerat hujuscemodi cibus: et ecce furor Domini concitatus in populum, percussit eum plaga magna nimis. 
და ჴორცი იგი იყოღა პირსა შინა მათსა და არღა მოკლებულ იყო. და უფალი განრისხნა ერსა მას ზედა და მოსრა ერი იგი წყლულებითა დიდითა ფრიად. 33 
33 And while the flesh was yet between their teeth, ere it was chewed, the wrath of the LORD was kindled against the people, and the LORD smote the people with a very great plague. 
לד. וַיִּקְרָא אֶת שֵׁם הַמָּקוֹם הַהוּא קִבְרוֹת הַתַּאֲוָה כִּי שָׁם קָבְרוּ אֶת הָעָם הַמִּתְאַוִּים: 
καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου μνήματα τῆς ἐπιθυμίας ὅτι ἐκεῖ ἔθαψαν τὸν λαὸν τὸν ἐπιθυμητήν 
34 ܘܲܩܪܵܐ ܫܡܹܗ ܕܐܲܬ̣ܪܵܐ ܗܵܘ̇ ܩܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܪܸܓ̇ܬ̣ܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܬܲܡܵܢ ܩܒܲܪܘ ܠܥܲܡܵܐ ܕܪܲܓ̣ܘ ܪܸܓ̇ܬ̣ܵܐ. 
Vocatusque est ille locus, Sepulchra concupiscentiæ: ibi enim sepelierunt populum qui desideraverat. 
და ეწოდა ადგილსა მას `საფლავებ გულისთქმისაჲ,~ რამეთუ მუნ დაჰფლეს ერი იგი გულისმთქმელი. 34 
34 And he called the name of that place Kibrothhattaavah: because there they buried the people that lusted. 
לה. מִקִּבְרוֹת הַתַּאֲוָה נָסְעוּ הָעָם חֲצֵרוֹת וַיִּהְיוּ בַּחֲצֵרוֹת: 
ἀπὸ μνημάτων ἐπιθυμίας ἐξῆρεν ὁ λαὸς εἰς Ασηρωθ καὶ ἐγένετο ὁ λαὸς ἐν Ασηρωθ 
35 ܘܡ̣ܢ ܩܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܪܸܓ̇ܬ̣ܵܐ ܫܩܲܠܘ ܥܲܡܵܐ ܠܚܸܨܪܘܿܬ̣: ܘܲܗܘ̤ܵܘ ܒܚܸܨܪܘܿܬ̣. 
Egressi autem de Sepulchris concupiscentiæ, venerunt in Haseroth, et manserunt ibi. 
და სამარით გულისთქმით წარიძრა ერი იგი ასეროთდ და იყო ერი იგი ასეროთს. 34 
35 And the people journeyed from Kibrothhattaavah unto Hazeroth; and abode at Hazeroth. 
יב 
ΙΒ' 
ܩܦܠܐܘܢ: ܝܒ. 
Cap. 12 
თავი მეთორმეტე 
12 
א. וַתְּדַבֵּר מִרְיָם וְאַהֲרֹן בְּמשֶׁה עַל אֹדוֹת הָאִשָּׁה הַכֻּשִׁית אֲשֶׁר לָקָח כִּי אִשָּׁה כֻשִׁית לָקָח: 
καὶ ἐλάλησεν Μαριαμ καὶ Ααρων κατὰ Μωυσῆ ἕνεκεν τῆς γυναικὸς τῆς Αἰθιοπίσσης ἣν ἔλαβεν Μωυσῆς ὅτι γυναῖκα Αἰθιόπισσαν ἔλαβεν 
1 ܘܡܲܠܠܲܬ̤ ܡܲܪܝܲܡ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܒܡܘܼܫܹܐ: ܥܲܠ ܨܒ̣ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܟܘܼܫܵܝܬܵܐ ܕܲܢܣܲܒ̣: ܡܸܛܠ ܕܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܟܘܼܫܵܝܬܵܐ ܢܣܲܒ̣. 
Locutaque est Maria et Aaron contra Moysen propter uxorem ejus Æthiopissam, 
და იტყოდეს მარიამ და აჰრონ მოსეს ზედა დედაკაცისა მისთჳს ჰინდოჲსა, რამეთუ ცოლი ჰინდოჲ მოიყვანა. 1 
1 And Miriam and Aaron spake against Moses because of the Ethiopian woman whom he had married: for he had married an Ethiopian woman. 
ב. וַיֹּאמְרוּ הֲרַק אַךְ בְּמשֶׁה דִּבֶּר יְהֹוָה הֲלֹא גַּם בָּנוּ דִבֵּר וַיִּשְׁמַע יְהֹוָה: 
καὶ εἶπαν μὴ Μωυσῇ μόνῳ λελάληκεν κύριος οὐχὶ καὶ ἡμῖν ἐλάλησεν καὶ ἤκουσεν κύριος 
2 ܘܐܵܡܪܝܼܢ: ܕܲܠܡܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ ܗ̄ܘ̣ ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ: ܗܵܐ ܐܵܦ ܥܲܡܲܢ ܡܲܠܸܠ: ܘܲܫܡܲܥ ܡܵܪܝܵܐ. 
et dixerunt: Num per solum Moysen locutus est Dominus? nonne et nobis similiter est locutus? Quod cum audisset Dominus 
და თქუეს: მოსეს ხოლო ნუ ეტყოდაა უფალი, ანუ ჩუენ არა გუეტყოდა? და ესმა ესე უფალსა. 2 
2 And they said, Hath the LORD indeed spoken only by Moses? hath he not spoken also by us? And the LORD heard it. 
ג. וְהָאִישׁ משֶׁה עָנָיו מְאֹד מִכֹּל הָאָדָם אֲשֶׁר עַל פְּנֵי הָאֲדָמָה: 
καὶ ὁ ἄνθρωπος Μωυσῆς πραῢς σφόδρα παρὰ πάντας τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ὄντας ἐπὶ τῆς γῆς 
3 ܘܓܲܒ̣ܪܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܡܲܟ̇ܝܼܟ݂ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܛܵܒ̣ ܡ̣ܢ ܟܠܗܘܿܢ ܒܢܲܝ̈ܢܵܫܵܐ ܕܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ. 
(erat enim Moyses vir mitissimus super omnes homines qui morabantur in terra), 
და კაცი მოსე მშჳდ იყო ფრიად უფროს ყოველთა კაცთა, რომელნი არიან ქუეყანასა ზედა. 3 
3 (Now the man Moses was very meek, above all the men which were upon the face of the earth.) 
ד. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה פִּתְאֹם אֶל משֶׁה וְאֶל אַהֲרֹן וְאֶל מִרְיָם צְאוּ שְׁלָשְׁתְּכֶם אֶל אֹהֶל מוֹעֵד וַיֵּצְאוּ שְׁלָשְׁתָּם: 
καὶ εἶπεν κύριος παραχρῆμα πρὸς Μωυσῆν καὶ Μαριαμ καὶ Ααρων ἐξέλθατε ὑμεῖς οἱ τρεῖς εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐξῆλθον οἱ τρεῖς εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου 
4 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܘܠܲܐܗܪܘܿܢ: ܘܲܠܡܲܪܝܼܡ: ܦܘܿܩܘ ܬܠܵܬܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܠܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܲܢܦܲܩܘ ܬܠܵܬܲܝ̈ܗܘܿܢ. 
statim locutus est ad eum, et ad Aaron et Mariam: Egredimini vos tantum tres ad tabernaculum fœderis. Cumque fuissent egressi, 
და ჰრქუა უფალმან მეყსეულად მოსეს და აჰრონს და მარიამს: გამოვედით თქუენ სამნივე გარეშე კარვად საწამებელისა, და გამოვიდეს სამნივე იგი კარვად საწამებელისა. 4 
4 And the LORD spake suddenly unto Moses, and unto Aaron, and unto Miriam, Come out ye three unto the tabernacle of the congregation. And they three came out. 
ה. וַיֵּרֶד יְהֹוָה בְּעַמּוּד עָנָן וַיַּעֲמֹד פֶּתַח הָאֹהֶל וַיִּקְרָא אַהֲרֹן וּמִרְיָם וַיֵּצְאוּ שְׁנֵיהֶם: 
καὶ κατέβη κύριος ἐν στύλῳ νεφέλης καὶ ἔστη ἐπὶ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐκλήθησαν Ααρων καὶ Μαριαμ καὶ ἐξήλθοσαν ἀμφότεροι 
5 ܘܲܢܚܸܬ̣ ܡܵܪܝܵܐ ܒܥܲܡܘܼܕ݂ܵܐ ܕܲܥܢܵܢܵܐ: ܘܩܵܡ ܒܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܲܩܪܵܐ ܠܐܲܗܪܘܿܢ ܘܲܠܡܲܪܝܲܡ: ܘܲܢܦܲܩܘ ܬܪܲܝܗܘܿܢ. 
descendit Dominus in columna nubis, et stetit in introitu tabernaculi, vocans Aaron et Mariam. Qui cum issent, 
და გარდამოჴდა უფალი სუეტითა ღრუბლისაჲთა, და დადგა კართა წინაშე კარვისა მის საწამებელისათა და უწოდა აჰრონს და მარიამს. და განვიდეს ორნივე. 5 
5 And the LORD came down in the pillar of the cloud, and stood in the door of the tabernacle, and called Aaron and Miriam: and they both came forth. 
ו. וַיֹּאמֶר שִׁמְעוּ נָא דְבָרָי אִם יִהְיֶה נְבִיאֲכֶם יְהֹוָה בַּמַּרְאָה אֵלָיו אֶתְוַדָּע בַּחֲלוֹם אֲדַבֶּר בּוֹ: 
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς ἀκούσατε τῶν λόγων μου ἐὰν γένηται προφήτης ὑμῶν κυρίῳ ἐν ὁράματι αὐτῷ γνωσθήσομαι καὶ ἐν ὕπνῳ λαλήσω αὐτῷ 
6 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ: ܫܡܲܥܘ ܗܵܫܵܐ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܲܝ̈: ܐܸܢ ܬܸܗܘܹܐ ܢܒ̣ܝܼܘܼܬ̣ܟ݂ܘܿܢ: ܐܸܢܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܒܚܸܙܘܵܐ ܡܸܬ̣ܓ̇ܠܹܐ ܐ̄ܢܵܐ ܥܠܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܘܲܒ̣ܚܸܠܡܵܐ ܡܡܲܠܸܠ ܐ̄ܢܵܐ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ. 
dixit ad eos: Audite sermones meos: si quis fuerit inter vos propheta Domini, in visione apparebo ei, vel per somnium loquar ad illum. 
და ჰრქუა მათ უფალმან: ისმინნეთ სიტყუანი ჩემნი: უკუეთუ იყოს ვინმე თქუენგანი წინაწარმეტყუელ უფლისა, ჩუენებით გამოვეცხადო მას და ძილსა შინა ვეტყოდი მას. 6 
6 And he said, Hear now my words: If there be a prophet among you, I the LORD will make myself known unto him in a vision, and will speak unto him in a dream. 
ז. לֹא כֵן עַבְדִּי משֶׁה בְּכָל בֵּיתִי נֶאֱמָן הוּא: 
οὐχ οὕτως ὁ θεράπων μου Μωυσῆς ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ μου πιστός ἐστιν 
7 ܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܲܒ̣ܕ̇ܝܼ ܡܘܼܫܹܐ: ܐܸܠܵܐ ܒܟ݂ܠܹܗ ܒܲܝܬ̇ܝ ܡܗܲܝܡܲܢ ܗ̄ܘ̣. 
At non talis servus meus Moyses, qui in omni domo mea fidelissimus est: 
ხოლო არა ვითარცა მოსეს, მსახურსა ჩემსა, სარწმუნო არს, 7 
7 My servant Moses is not so, who is faithful in all mine house. 
ח. פֶּה אֶל פֶּה אֲדַבֶּר בּוֹ וּמַרְאֶה וְלֹא בְחִידֹת וּתְמֻנַת יְהֹוָה יַבִּיט וּמַדּוּעַ לֹא יְרֵאתֶם לְדַבֵּר בְּעַבְדִּי בְמשֶׁה: 
στόμα κατὰ στόμα λαλήσω αὐτῷ ἐν εἴδει καὶ οὐ δι᾽ αἰνιγμάτων καὶ τὴν δόξαν κυρίου εἶδεν καὶ διὰ τί οὐκ ἐφοβήθητε καταλαλῆσαι κατὰ τοῦ θεράποντός μου Μωυσῆ 
8 ܡ̣ܢ ܦܘܼܡ ܠܦܘܼܡ ܡܡܲܠܸܠ ܐ̄ܢܵܐ ܥܲܡܹܗ: ܒܚܸܙܘܵܐ ܘܠܵܐ ܒܲܕ݂ܡܘܼܬ̣ܵܐ: ܘܫܘܼܒ̣ܚܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܚܙܵܐ: ܡܸܛܠ ܡܵܢܵܐ ܠܵܐ ܕܚܸܠܬ̇ܘܿܢ ܠܲܡܡܲܠܵܠܘܼ ܒܥܲܒ̣ܕܝ ܡܘܼܫܹܐ. 
ore enim ad os loquor ei: et palam, et non per ænigmata et figuras Dominum videt. Quare ergo non timuistis detrahere servo meo Moysi? 
პირისპირ ვეტყოდი მას ხილვით და არა იგავით, დიდებაჲ უფლისა იხილა და ვითარ არა შეიშინით ძჳრისსიტყუად მსახურისა ჩემისა მოსესთჳს? 8 
8 With him will I speak mouth to mouth, even apparently, and not in dark speeches; and the similitude of the LORD shall he behold: wherefore then were ye not afraid to speak against my servant Moses? 
ט. וַיִּחַר אַף יְהֹוָה בָּם וַיֵּלַךְ: 
καὶ ὀργὴ θυμοῦ κυρίου ἐπ᾽ αὐτοῖς καὶ ἀπῆλθεν 
9 ܘܐܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܥܠܲܝܗܘܿܢ: ܘܐܸܙܲܠ. 
Iratusque contra eos, abiit: 
და რისხვაჲ გულისწყრომისა უფლისაჲ ყო მათ ზედა, წარვიდეს. 9 
9 And the anger of the LORD was kindled against them; and he departed. 
י. וְהֶעָנָן סָר מֵעַל הָאֹהֶל וְהִנֵּה מִרְיָם מְצֹרַעַת כַּשָּׁלֶג וַיִּפֶן אַהֲרֹן אֶל מִרְיָם וְהִנֵּה מְצֹרָעַת: 
καὶ ἡ νεφέλη ἀπέστη ἀπὸ τῆς σκηνῆς καὶ ἰδοὺ Μαριαμ λεπρῶσα ὡσεὶ χιών καὶ ἐπέβλεψεν Ααρων ἐπὶ Μαριαμ καὶ ἰδοὺ λεπρῶσα 
10 ܘܲܥܢܵܢܵܐ ܦܸܪܩܲܬ̤ ܡ̣ܢ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܘܗܵܐ ܡܲܪܝܲܡ ܓܸܪܒܲܬ̤ ܐܲܝܟ݂ ܬܲܠܓܵܐ: ܘܐܸܬ̣ܦ̄ܢܝܼ ܐܲܗܪܘܿܢ ܠܘܵܬ̣ ܡܲܪܝܲܡ: ܘܲܚܙܵܐ ܕܓܸܪܒܲܬ̤. 
nubes quoque recessit quæ erat super tabernaculum: et ecce Maria apparuit candens lepra quasi nix. Cumque respexisset eam Aaron, et vidisset perfusam lepra, 
და ღრუბელი იგი განეშოვრა მიერ კარვით და, აჰა, ესერა, მარიამ განკეთრდა, ვითარცა თოვლი და მიჰხედა აჰრონ მარიამს. და იგი განკეთრებულ იყო და 10 
10 And the cloud departed from off the tabernacle; and, behold, Miriam became leprous, white as snow: and Aaron looked upon Miriam, and, behold, she was leprous. 
יא. וַיֹּאמֶר אַהֲרֹן אֶל משֶׁה בִּי אֲדֹנִי אַל נָא תָשֵׁת עָלֵינוּ חַטָּאת אֲשֶׁר נוֹאַלְנוּ וַאֲשֶׁר חָטָאנוּ: 
καὶ εἶπεν Ααρων πρὸς Μωυσῆν δέομαι κύριε μὴ συνεπιθῇ ἡμῖν ἁμαρτίαν διότι ἠγνοήσαμεν καθότι ἡμάρτομεν 
11 ܘܐܸܡܲܪ ܐܲܗܪܘܿܢ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܒܵܥܹ̇ܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡܸܢܵܟ݂ ܡܵܪܝ: ܠܵܐ ܬܸܚܫܘܿܒ̣ ܥܠܲܝܢ ܚܛܵܗܵܐ: ܥܲܠ ܕܐܲܣܟܸ̇ܠܢ: ܘܥܲܠ ܕܲܚܛܲܝܢ. 
ait ad Moysen: Obsecro, domine mi, ne imponas nobis hoc peccatum quod stulte commisimus, 
ჰრქუა აჰრონ მოსეს: გევედრები, უფალო, ნუ მომაგებ ჩუენ ცოდვისა მისთჳს, 11 
11 And Aaron said unto Moses, Alas, my lord, I beseech thee, lay not the sin upon us, wherein we have done foolishly, and wherein we have sinned. 
יב. אַל נָא תְהִי כַּמֵּת אֲשֶׁר בְּצֵאתוֹ מֵרֶחֶם אִמּוֹ וַיֵּאָכֵל חֲצִי בְשָׂרוֹ: 
μὴ γένηται ὡσεὶ ἴσον θανάτῳ ὡσεὶ ἔκτρωμα ἐκπορευόμενον ἐκ μήτρας μητρὸς καὶ κατεσθίει τὸ ἥμισυ τῶν σαρκῶν αὐτῆς 
12 ܘܠܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܐܲܝܟ݂ ܡܝܼܬ̣ܵܐ ܕܲܢܦܲܩ ܡ̣ܢ ܟܲܪܣܵܗ̇ ܕܐܸܡܹܗ: ܘܐܲܟ݂ܝܼܠ ܦܸܠܓܹ̇ܗ ܕܒܸܣܪܹܗ. 
ne fiat hæc quasi mortua, et ut abortivum quod projicitur de vulva matris suæ: ecce jam medium carnis ejus devoratum est a lepra. 
რამეთუ უმეცარ ვიქმნენით და შეგცოდეთ შენ, რათა არა იყოს სწორად სიკუდილისა, ვითარცა მორყუნილი, რომელ გამოვალნ საშოჲსაგან დედისა და შეჰჭამს ზოგსა ჴორცთა მისთასა. 12 
12 Let her not be as one dead, of whom the flesh is half consumed when he cometh out of his mother's womb. 
יג. וַיִּצְעַק משֶׁה אֶל יְהֹוָה לֵאמֹר אֵל נָא רְפָא נָא לָהּ: 
καὶ ἐβόησεν Μωυσῆς πρὸς κύριον λέγων ὁ θεός δέομαί σου ἴασαι αὐτήν 
13 ܘܲܓ̣ܥܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܠܘܵܬ̣ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ: ܒܒ̣ܵܥܘܼ ܐܲܠܵܗܵܐ ܐܲܣܵܗ̇. 
Clamavitque Moyses ad Dominum, dicens: Deus, obsecro, sana eam. 
და ღაღად-ყო მოსე უფლისა მიმართ და თქუა: უფალო, გევედრები შენ, ულხინე ამას. 13 
13 And Moses cried unto the LORD, saying, Heal her now, O God, I beseech thee. 
יד. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה וְאָבִיהָ יָרֹק יָרַק בְּפָנֶיהָ הֲלֹא תִכָּלֵם שִׁבְעַת יָמִים תִּסָּגֵר שִׁבְעַת יָמִים מִחוּץ לַמַּחֲנֶה וְאַחַר תֵּאָסֵף: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν εἰ ὁ πατὴρ αὐτῆς πτύων ἐνέπτυσεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτῆς οὐκ ἐντραπήσεται ἑπτὰ ἡμέρας ἀφορισθήτω ἑπτὰ ἡμέρας ἔξω τῆς παρεμβολῆς καὶ μετὰ ταῦτα εἰσελεύσεται 
14 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܐܸܠܘܼ ܐܲܒ̣ܘܼܗܝ ܡܪܲܩ ܪܲܩ̣ ܒܐܲܦܹܝ̈ܗ̇: ܘܵܠܹ̇ܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܠܵܗ̇ ܕܬܸܒ̣ܗܲܬ̣ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ. ܬܸܬܸ̇ܒ̣ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܗܵܝܕܹ̇ܝܢ ܬܸܥܘܿܠ. 
Cui respondit Dominus: Si pater ejus spuisset in faciem illius, nonne debuerat saltem septem diebus rubore suffundi? separetur septem diebus extra castra, et postea revocabitur. 
და ჰრქუა უფალმან მოსეს: უკუეთუმცა მამამან მისმან პირსა ჰნერწყვა, არამცა შეიკდიმაა შჳდ დღე? განჴედინ გარეშე ბანაკსა და მისსა შემდგომად შემოვედინ. 14 
14 And the LORD said unto Moses, If her father had but spit in her face, should she not be ashamed seven days? let her be shut out from the camp seven days, and after that let her be received in again. 
טו. וַתִּסָּגֵר מִרְיָם מִחוּץ לַמַּחֲנֶה שִׁבְעַת יָמִים וְהָעָם לֹא נָסַע עַד הֵאָסֵף מִרְיָם: 
καὶ ἀφωρίσθη Μαριαμ ἔξω τῆς παρεμβολῆς ἑπτὰ ἡμέρας καὶ ὁ λαὸς οὐκ ἐξῆρεν ἕως ἐκαθαρίσθη Μαριαμ 
15 ܘܝܸܬ̣ܒܲܬ̤ ܡܲܪܝܲܡ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ: ܘܥܲܡܵܐ ܠܵܐ ܫܩܲܠ ܥܕܲܡܵܐ ܕܥܸܠܲܬ̤ ܡܲܪܝܲܡ. 
Exclusa est itaque Maria extra castra septem diebus: et populus non est motus de loco illo, donec revocata est Maria. 
და განჴადეს მარიამ გარეშე ბანაკსა მას შჳდ დღე. და ერი არა წარიძრა, ვიდრემდე განწმიდნა მარიამ. 15 
15 And Miriam was shut out from the camp seven days: and the people journeyed not till Miriam was brought in again. 
טז. וְאַחַר נָסְעוּ הָעָם מֵחֲצֵרוֹת וַיַּחֲנוּ בְּמִדְבַּר פָּארָן: 
καὶ μετὰ ταῦτα ἐξῆρεν ὁ λαὸς ἐξ Ασηρωθ καὶ παρενέβαλον ἐν τῇ ἐρήμῳ τοῦ Φαραν 
ܩܦܠܐܘܢ: ܝܓ.
1 ܘܗܵܝܕܹ̇ܝܢ ܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܚܸܨܪܘܿܬ̣: ܘܲܫܪܵܘ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܦܵܪܵܢ. 
Cap. 13
Profectusque est populus de Haseroth, fixis tentoriis in deserto Pharan. 
deest 16 
16 And afterward the people removed from Hazeroth, and pitched in the wilderness of Paran. 
יג 
ΙΓ' 
 
 
თავი მეცამეტე 
13 
א. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
2 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Ibique locutus est Dominus ad Moysen, dicens: 
და მისა შემდგომად წარიძრა ერი იგი ასეროთით კერძო და დაიბანაკეს უდაბნოსა მას ფარანისასა.

2 და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: წარავლინენ შენ კაცნი.

1 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ב. שְׁלַח לְךָ אֲנָשִׁים וְיָתֻרוּ אֶת אֶרֶץ כְּנַעַן אֲשֶׁר אֲנִי נֹתֵן לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל אִישׁ אֶחָד אִישׁ אֶחָד לְמַטֵּה אֲבֹתָיו תִּשְׁלָחוּ כֹּל נָשִׂיא בָהֶם: 
ἀπόστειλον σεαυτῷ ἄνδρας καὶ κατασκεψάσθωσαν τὴν γῆν τῶν Χαναναίων ἣν ἐγὼ δίδωμι τοῖς υἱοῖς Ισραηλ εἰς κατάσχεσιν ἄνδρα ἕνα κατὰ φυλὴν κατὰ δήμους πατριῶν αὐτῶν ἀποστελεῖς αὐτούς πάντα ἀρχηγὸν ἐξ αὐτῶν 
3 ܫܲܕܲܪ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܢܸܓܫܘܼܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ: ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܐ̄ܢܵܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܚܲܕ݂ ܚܲܕ݂ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܲܒ̣ܵܗܵܘ̈ܗܝ ܫܲܕܲܪ: ܟܠ ܪܹ̈ܫܹܐ ܕܐܝܼܬ̣ ܒܗܘܿܢ. 
Mitte viros, qui considerent terram Chanaan, quam daturus sum filiis Israël, singulos de singulis tribubus, ex principibus. 
და განიმსტრვედ ქუეყანა იგი ქანანელთაჲ, რომელი მივეც მე ძეთა ისრაჱლისათა სამკჳდრებელად. კაცი თითოჲ ტომისაგან, სახლისაგან მამათა მათთაჲსა, წარავლინნე ყოველნივე იგინი მთავარნი მათგანი. 3 
2 Send thou men, that they may search the land of Canaan, which I give unto the children of Israel: of every tribe of their fathers shall ye send a man, every one a ruler among them. 
ג. וַיִּשְׁלַח אֹתָם משֶׁה מִמִּדְבַּר פָּארָן עַל פִּי יְהֹוָה כֻּלָּם אֲנָשִׁים רָאשֵׁי בְנֵי יִשְׂרָאֵל הֵמָּה: 
καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτοὺς Μωυσῆς ἐκ τῆς ἐρήμου Φαραν διὰ φωνῆς κυρίου πάντες ἄνδρες ἀρχηγοὶ υἱῶν Ισραηλ οὗτοι 
4 ܘܫܲܕܲܪ ܐܸܢܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܦܵܪܵܢ: ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܟܠܗܘܿܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܪܹ̈ܫܹܐ ܐܸܢܘܿܢ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Fecit Moyses quod Dominus imperaverat, de deserto Pharan mittens principes viros, quorum ista sunt nomina. 
და წარავლინნა იგინი მოსე უდაბნოჲთ ფარანისაჲთ სიტყჳთა უფლისაჲთა, ყოველნი კაცნი მთავარნი ძეთა ისრაჱლისათანი. და ესე არს სახელები მათი: 4 
3 And Moses by the commandment of the LORD sent them from the wilderness of Paran: all those men were heads of the children of Israel. 
ד. וְאֵלֶּה שְׁמוֹתָם לְמַטֵּה רְאוּבֵן שַׁמּוּעַ בֶּן זַכּוּר: 
καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα αὐτῶν τῆς φυλῆς Ρουβην Σαλαμιηλ υἱὸς Ζακχουρ 
5 ܘܗܵܠܹܝܢ ܫܡܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܪܘܼܒܹܝܠ: ܫܵܡܘܿܥ ܒܲܪ ܙܲܟ̇ܘܿܪ. 
De tribu Ruben, Sammua filium Zechur. 
ტოჰმისა რუბენისი - სალამიელ, ძე ზაქურისი. 5 
4 And these were their names: of the tribe of Reuben, Shammua the son of Zaccur. 
ה. לְמַטֵּה שִׁמְעוֹן שָׁפָט בֶּן חוֹרִי: 
τῆς φυλῆς Συμεων Σαφατ υἱὸς Σουρι 
6 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܫܸܡܥܘܿܢ: ܫܵܦܵܛ ܒܲܪ ܚܲܕ̇ܝܼ. 
De tribu Simeon, Saphat filium Huri. 
სჳმეონისი ნათესავისაჲ - ზაფატია, ძე სურისი. 6 
5 Of the tribe of Simeon, Shaphat the son of Hori. 
ו. לְמַטֵּה יְהוּדָה כָּלֵב בֶּן יְפֻנֶּה: 
τῆς φυλῆς Ιουδα Χαλεβ υἱὸς Ιεφοννη 
7 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܝܗܘܼܕ݂ܵܐ: ܟܵܠܵܒ̣ ܒܲܪ ܝܘܿܦܲܢܵܐ. 
De tribu Juda, Caleb filium Jephone. 
ძეთაგან იუდაჲსთა - ქალებ, ძე იეფონესი. 7 
6 Of the tribe of Judah, Caleb the son of Jephunneh. 
ז. לְמַטֵּה יִשָּׂשכָר יִגְאָל בֶּן יוֹסֵף: 
τῆς φυλῆς Ισσαχαρ Ιγααλ υἱὸς Ιωσηφ 
8 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܝܼܣܵܟ݂ܵܪ: ܢܵܓ̣ܵܐܹܝܠ ܒܲܪ ܝܵܘܣܸܦ. 
De tribu Issachar, Igal filium Joseph. 
ძეთაგან ისაქარისთა - გალაამ, ძე იოსეფისი. 8 
7 Of the tribe of Issachar, Igal the son of Joseph. 
ח. לְמַטֵּה אֶפְרָיִם הוֹשֵׁעַ בִּן נוּן: 
τῆς φυλῆς Εφραιμ Αυση υἱὸς Ναυη 
9 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܲܦܪܹܝܡ: ܗܘܿܫܵܥ ܒܲܪܢܘܿܢ. 
De tribu Ephraim, Osee filium Nun. 
ძეთაგან ეფრემისთა - ისო, ძე ნავესი. 9 
8 Of the tribe of Ephraim, Oshea the son of Nun. 
ט. לְמַטֵּה בִנְיָמִן פַּלְטִי בֶּן רָפוּא: 
τῆς φυλῆς Βενιαμιν Φαλτι υἱὸς Ραφου 
10 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܒܸܢܝܵܡܹܝܢ: ܦܲܠܛܝܼ ܒܲܪ ܕܲܦܘܿ. 
De tribu Benjamin, Phalti filium Raphu. 
ძეთაგან ბენიამისთა - ფალტი, ძე რაფუჲსი. 10 
9 Of the tribe of Benjamin, Palti the son of Raphu. 
י. לְמַטֵּה זְבוּלֻן גַּדִּיאֵל בֶּן סוֹדִי: 
τῆς φυλῆς Ζαβουλων Γουδιηλ υἱὸς Σουδι 
11 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܙܒ̣ܘܿܠܘܿܢ: ܓܲܕ̇ܝܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܣܘܼܪܝ. 
De tribu Zabulon, Geddiel filium Sodi. 
ძეთაგან ზაბულონისთა - იულიელ, ძე სუდისი. ძეთაგან იოსეფისთა, 11 
10 Of the tribe of Zebulun, Gaddiel the son of Sodi. 
יא. לְמַטֵּה יוֹסֵף לְמַטֵּה מְנַשֶּׁה גַּדִּי בֶּן סוּסִי: 
τῆς φυλῆς Ιωσηφ τῶν υἱῶν Μανασση Γαδδι υἱὸς Σουσι 
12 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܝܵܘܣܸܦ: ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܡܢܲܫܹܐ: ܓܲܕ̇ܝܼ ܒܲܪ ܣܘܿܣܝ. 
De tribu Joseph, sceptri Manasse, Gaddi filium Susi. 
ძეთა მანასესთა - გადი, ძე სურისი. 12 
11 Of the tribe of Joseph, namely, of the tribe of Manasseh, Gaddi the son of Susi. 
יב. לְמַטֵּה דָן עַמִּיאֵל בֶּן גְּמַלִּי: 
τῆς φυλῆς Δαν Αμιηλ υἱὸς Γαμαλι 
13 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܕ݂ܵܢ: ܓܲܡܠܝܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܓܲܡܠܝܼ. 
De tribu Dan, Ammiel filium Gemalli. 
და ძეთაგან გადისთა - ამისე, ძე გამესი. 13 
12 Of the tribe of Dan, Ammiel the son of Gemalli. 
יג. לְמַטֵּה אָשֵׁר סְתוּר בֶּן מִיכָאֵל: 
τῆς φυλῆς Ασηρ Σαθουρ υἱὸς Μιχαηλ 
14 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܵܫܹܝܪ: ܣܵܬ̣ܘܿܪ ܒܲܪ ܡܲܠܟ̇ܝܼܠ. 
De tribu Aser, Sthur filium Michaël. 
ძეთაგან ასერისთა - სათურ, ძე მიქაელისი. 14 
13 Of the tribe of Asher, Sethur the son of Michael. 
יד. לְמַטֵּה נַפְתָּלִי נַחְבִּי בֶּן וָפְסִי: 
τῆς φυλῆς Νεφθαλι Ναβι υἱὸς Ιαβι 
15 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܢܲܦ̮ܬܵܠܝܼ: ܢܲܚܒ̇ܝܼ ܒܲܪ ܘܲܦܣܝܼ. 
De tribu Nephthali, Nahabi filium Vapsi. 
ძეთაგან ლეფთალემისთა - აბი, ძე იაბისი. 15 
14 Of the tribe of Naphtali, Nahbi the son of Vophsi. 
טו. לְמַטֵּה גָד גְּאוּאֵל בֶּן מָכִי: 
τῆς φυλῆς Γαδ Γουδιηλ υἱὸς Μακχι 
16 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܓ̣ܵܕ݂: ܓܘܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܡܵܟ݂ܝܼܪ. 
De tribu Gad, Guel filium Machi. 
ძეთაგან გადისთა - ტოელ, ძე მაქისი. 16 
15 Of the tribe of Gad, Geuel the son of Machi. 
טז. אֵלֶּה שְׁמוֹת הָאֲנָשִׁים אֲשֶׁר שָׁלַח משֶׁה לָתוּר אֶת הָאָרֶץ וַיִּקְרָא משֶׁה לְהוֹשֵׁעַ בִּן נוּן יְהוֹשֻׁעַ: 
ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν οὓς ἀπέστειλεν Μωυσῆς κατασκέψασθαι τὴν γῆν καὶ ἐπωνόμασεν Μωυσῆς τὸν Αυση υἱὸν Ναυη Ἰησοῦν 
17 ܗܵܠܹܝܢ ܫܡܵܗܹ̈ܐ ܕܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܫܲܕܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܸܓܲܫ ܐܲܪܥܵܐ. ܘܲܩܪܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܠܗܘܿܫܵܥ ܒܲܪ ܢܘܿܢ ܝܼܫܘܿܥ. 
Hæc sunt nomina virorum, quos misit Moyses ad considerandam terram: vocavitque Osee filium Nun, Josue. 
ესე არს სახელები კაცთაჲ მათ, რომელნი წარავლინნა მოსე განხილვად ქუეყანისა მის ქანანელთაჲსა და დასდვა ასეს, ძესა ნავესსა, სახელი მისი ისუ. 17 
16 These are the names of the men which Moses sent to spy out the land. And Moses called Oshea the son of Nun Jehoshua. 
יז. וַיִּשְׁלַח אֹתָם משֶׁה לָתוּר אֶת אֶרֶץ כְּנָעַן וַיֹּאמֶר אֲלֵהֶם עֲלוּ זֶה בַּנֶּגֶב וַעֲלִיתֶם אֶת הָהָר: 
καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς Μωυσῆς κατασκέψασθαι τὴν γῆν Χανααν καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς ἀνάβητε ταύτῃ τῇ ἐρήμῳ καὶ ἀναβήσεσθε εἰς τὸ ὄρος 
18 ܘܫܲܕܲܪ ܐܸܢܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܸܓܲܫ ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܣܲܩܘ ܗܵܟܲܢܵܐ ܠܬܲܝ̱ܡܢܵܐ: ܘܣܲܩܘ ܠܛܘܼܪܵܐ. 
Misit ergo eos Moyses ad considerandam terram Chanaan, et dixit ad eos: Ascendite per meridianam plagam. Cumque veneritis ad montes, 
და წარავლინნა იგინი მოსე უდაბნოჲთ ფარანისაჲთ განმსტრობად ქუეყანისა მის ქანანელთაჲსა და ჰრქუა მათ: 18 
17 And Moses sent them to spy out the land of Canaan, and said unto them, Get you up this way southward, and go up into the mountain: 
יח. וּרְאִיתֶם אֶת הָאָרֶץ מַה הִוא וְאֶת הָעָם הַיּשֵׁב עָלֶיהָ הֶחָזָק הוּא הֲרָפֶה הַמְעַט הוּא אִם רָב: 
καὶ ὄψεσθε τὴν γῆν τίς ἐστιν καὶ τὸν λαὸν τὸν ἐγκαθήμενον ἐπ᾽ αὐτῆς εἰ ἰσχυρότερός ἐστιν ἢ ἀσθενής εἰ ὀλίγοι εἰσὶν ἢ πολλοί 
19 ܘܲܚܙܵܘ ܠܐܲܪܥܵܐ ܡܵܢܵܐ ܗ̄ܝ̣: ܘܲܠܥܲܡܵܐ ܕܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܒܵܗ̇: ܐܸܢ ܥܲܫܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ ܐܵܘ ܚܲܠܵܫ: ܐܵܘ ܙܥܘܿܪ ܗ̄ܘ̣ ܐܵܘ ܣܲܓ̇ܝܼ. 
considerate terram, qualis sit: et populum qui habitator est ejus, utrum fortis sit an infirmus: si pauci numero an plures: 
აღვედით ამიერ უდაბნოჲთ და აღხჳდეთ თქუენ მთასა მას. და იხილეთ ქუეყანა იგი, რაბამ-რაჲ არს და ერი იგი, რომელ მსხდომ არს მას ზედა, ანუ თუ ძლიერ არს, ანუ თუ უძლურ, ანუ თუ მცირედ არიან, ანუ თუ მრავალ. 19 
18 And see the land, what it is, and the people that dwelleth therein, whether they be strong or weak, few or many; 
יט. וּמָה הָאָרֶץ אֲשֶׁר הוּא ישֵׁב בָּהּ הֲטוֹבָה הִוא אִם רָעָה וּמָה הֶעָרִים אֲשֶׁר הוּא יוֹשֵׁב בָּהֵנָּה הַבְּמַחֲנִים אִם בְּמִבְצָרִים: 
καὶ τίς ἡ γῆ εἰς ἣν οὗτοι ἐγκάθηνται ἐπ᾽ αὐτῆς εἰ καλή ἐστιν ἢ πονηρά καὶ τίνες αἱ πόλεις εἰς ἃς οὗτοι κατοικοῦσιν ἐν αὐταῖς εἰ ἐν τειχήρεσιν ἢ ἐν ἀτειχίστοις 
20 ܘܡܵܢܵܐ ܗ̄ܝ̣ ܐܲܪܥܵܐ ܕܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܒܵܗ̇: ܐܸܢ ܫܲܡܝܼܢܵܐ ܗ̄ܝ̣: ܐܵܘ ܐܝܼܬ̣ ܒܵܗ̇ ܐܝܼܠܵܢܹ̈ܐ ܐܵܘ ܠܵܐ. 
ipsa terra, bona an mala: urbes quales, muratæ an absque muris: 
და ვითარ არს ქუეყანა იგი, რომელსა ზედა დამკჳდრებულ არიან იგინი, გინათუ კეთილ არს, ანუ ბოროტ, ანუ ვითარ არიან ქალაქნი იგი, რომელსა შინა დამკჳდრებულ არიან იგინი, ანუ თუ მოზღუდვილ არიან, ანუ თუ უზღუდო. 20 
19 And what the land is that they dwell in, whether it be good or bad; and what cities they be that they dwell in, whether in tents, or in strong holds; 
כ. וּמָה הָאָרֶץ הַשְּׁמֵנָה הִוא אִם רָזָה הֲיֵשׁ בָּהּ עֵץ אִם אַיִן וְהִתְחַזַּקְתֶּם וּלְקַחְתֶּם מִפְּרִי הָאָרֶץ וְהַיָּמִים יְמֵי בִּכּוּרֵי עֲנָבִים: 
καὶ τίς ἡ γῆ εἰ πίων ἢ παρειμένη εἰ ἔστιν ἐν αὐτῇ δένδρα ἢ οὔ καὶ προσκαρτερήσαντες λήμψεσθε ἀπὸ τῶν καρπῶν τῆς γῆς καὶ αἱ ἡμέραι ἡμέραι ἔαρος πρόδρομοι σταφυλῆς 
21 ܘܐܸܬ̣ܚܲܝܲܠܘ ܘܣܲܒ̣ܘ ܡ̣ܢ ܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܐ. ܘܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܝܵܘ̈ܡܲܝ ܒܲܟܵܪܹ̈ܐ ܕܥܸܢ̈ܒܹܐ. 
humus, pinguis an sterilis, nemorosa an absque arboribus. Confortamini, et afferte nobis de fructibus terræ. Erat autem tempus quando jam præcoquæ uvæ vesci possunt. 
და რაჲ არს ქუეყანა იგი, ანუ თუ პოხილ არს, ანუ მჭლე, ანუ თუ არს ხე მას ზედა, ანუ თუ არა, და განეკრძალენით და მოიღეთ ნაყოფისა მისგან მის ქუეყანისა. და დღენი იგი იყუნეს დღენი ზაფხულისანი და ჟამი მსთჳსა ყურძნისა. 21 
20 And what the land is, whether it be fat or lean, whether there be wood therein, or not. And be ye of good courage, and bring of the fruit of the land. Now the time was the time of the firstripe grapes. 
כא. וַיַּעֲלוּ וַיָּתֻרוּ אֶת הָאָרֶץ מִמִּדְבַּר צִן עַד רְחֹב לְבֹא חֲמָת: 
καὶ ἀναβάντες κατεσκέψαντο τὴν γῆν ἀπὸ τῆς ἐρήμου Σιν ἕως Ρααβ εἰσπορευομένων Εφααθ 
22 ܘܲܣܠܸܩܘ ܘܓܲܫܘܼܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܨܝܼܢ: ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܪܵܚܘܿܒ̣ ܕܲܒ̣ܡܲܥܠܵܢܵܐ ܕܲܚܡܵܬ̣. 
Cumque ascendissent, exploraverunt terram a deserto Sin, usque Rohob intrantibus Emath. 
და აღვიდეს და განიმსტურეს ქუეყანა უდაბნოჲთ სინაჲსაჲთ ვიდრე რააბად შესავალთაჲთ ეფრაათისაჲთ. 22 
21 So they went up, and searched the land from the wilderness of Zin unto Rehob, as men come to Hamath. 
כב. וַיַּעֲלוּ בַנֶּגֶב וַיָּבֹא עַד חֶבְרוֹן וְשָׁם אֲחִימָן שֵׁשַׁי וְתַלְמַי יְלִידֵי הָעֲנָק וְחֶבְרוֹן שֶׁבַע שָׁנִים נִבְנְתָה לִפְנֵי צֹעַן מִצְרָיִם: 
καὶ ἀνέβησαν κατὰ τὴν ἔρημον καὶ ἦλθον ἕως Χεβρων καὶ ἐκεῖ Αχιμαν καὶ Σεσσι καὶ Θελαμιν γενεαὶ Εναχ καὶ Χεβρων ἑπτὰ ἔτεσιν ᾠκοδομήθη πρὸ τοῦ Τάνιν Αἰγύπτου 
23 ܘܲܣܠܸܩܘ ܠܬܲܝ̱ܡܢܵܐ: ܘܐܸܬ̣ܵܘ ܥܕܲܡܵܐ ܠܚܸܒ̣ܪܘܿܢ: ܘܬܲܡܵܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܐܲܚܝܼܡܲܢ: ܘܫܝܼܫܲܝ: ܘܬ̣ܘܼܠܡܲܝ ܒ̈ܢܲܝ ܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ. ܘܚܸܒ̣ܪܘܿܢ ܫܒܲܥ ܫܢ̈ܝܼܢ ܐܸܬ̣ܒܲܢܝܲܬ̤ ܩܕ݂ܵܡ ܨܵܥܵܢ ܕܲܒ̣ܡܸܨܪܹܝܢ. 
Ascenderuntque ad meridiem, et venerunt in Hebron, ubi erant Achiman et Sisai et Tholmai filii Enac: nam Hebron septem annis ante Tanim urbem Ægypti condita est. 
და აღვიდეს უდაბნოჲთ და მოვიდეს ქებრონადმდე და მუნ იყუნეს აქიმან და სესი და თალმი ნათესავნი ენაკისნი. და ქებრონი შჳდით წლით შენებულ იყო უწინარეს ტანისა, რომელ არს ეგჳპტისაჲ. 23 
22 And they ascended by the south, and came unto Hebron; where Ahiman, Sheshai, and Talmai, the children of Anak, were. (Now Hebron was built seven years before Zoan in Egypt.) 
כג. וַיָּבֹאוּ עַד נַחַל אֶשְׁכֹּל וַיִּכְרְתוּ מִשָּׁם זְמוֹרָה וְאֶשְׁכּוֹל עֲנָבִים אֶחָד וַיִּשָּׂאֻהוּ בַמּוֹט בִּשְׁנָיִם וּמִן הָרִמֹּנִים וּמִן הַתְּאֵנִים: 
καὶ ἤλθοσαν ἕως Φάραγγος βότρυος καὶ κατεσκέψαντο αὐτήν καὶ ἔκοψαν ἐκεῖθεν κλῆμα καὶ βότρυν σταφυλῆς ἕνα ἐπ᾽ αὐτοῦ καὶ ἦραν αὐτὸν ἐπ᾽ ἀναφορεῦσιν καὶ ἀπὸ τῶν ῥοῶν καὶ ἀπὸ τῶν συκῶν 
24 ܘܐܸܬ̣ܵܘ ܥܕܲܡܵܐ ܠܢܲܚܠܵܐ ܕܲܣܓ̣ܘܼܠܵܐ: ܘܲܦܣܲܩܘ ܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ ܫܲܒ̇ܘܼܩܵܐ: ܘܲܣܓ̣ܘܼܠܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܢ̈ܒܹܐ: ܘܫܲܩܠܘܼܗܝ ܒܩܘܿܦܵܐ ܒܹܝܬ̣ ܬܪܹܝܢ: ܘܡ̣ܢ ܪ̈ܘܼܡܵܢܹܐ ܘܡ̣ܢ ܬܹܐܢܹ̈ܐ. 
Pergentesque usque ad Torrentem botri, absciderunt palmitem cum uva sua, quem portaverunt in vecte duo viri. De malis quoque granatis et de ficis loci illius tulerunt: 
და მოვიდეს იგინი ჴევადმდე ტევნისა და განიმსტურეს იგი და მოჰკუეთეს მიერ რქაჲ და ტევანი ყურძნისაჲ მას ზედა ერთი და წარიღეს იგი მჴრითა აღებით და ბროწეულისაგან და ლეღჳსა. 24 
23 And they came unto the brook of Eshcol, and cut down from thence a branch with one cluster of grapes, and they bare it between two upon a staff; and they brought of the pomegranates, and of the figs. 
כד. לַמָּקוֹם הַהוּא קָרָא נַחַל אֶשְׁכּוֹל עַל אֹדוֹת הָאֶשְׁכּוֹל אֲשֶׁר כָּרְתוּ מִשָּׁם בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
τὸν τόπον ἐκεῖνον ἐπωνόμασαν Φάραγξ βότρυος διὰ τὸν βότρυν ὃν ἔκοψαν ἐκεῖθεν οἱ υἱοὶ Ισραηλ 
25 ܘܠܲܐܬ̣ܪܵܐ ܗܵܘ̇ ܩܪܵܘ ܢܲܚܠܵܐ ܕܲܣܓ̣ܘܼܠܵܐ: ܡܸܛܠ ܣܓ̣ܘܼܠܵܐ ܕܲܩܛܲܦܘ ܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: 
qui appellatus est Nehelescol, id est Torrens botri, eo quod botrum portassent inde filii Israël. 
და უწოდეს სახელი ადგილისაჲ მის „ჴევ ტევნის“ - ტევნისა მისთჳს, რომელ მოჰკუეთეს ძეთა ისრაჱლისათა. 25 
24 The place was called the brook Eshcol, because of the cluster of grapes which the children of Israel cut down from thence. 
כה. וַיָּשֻׁבוּ מִתּוּר הָאָרֶץ מִקֵּץ אַרְבָּעִים יוֹם: 
καὶ ἀπέστρεψαν ἐκεῖθεν κατασκεψάμενοι τὴν γῆν μετὰ τεσσαράκοντα ἡμέρας 
26 ܘܲܗܦܲܟ݂ܘ ܡ̣ܢ ܓܸܫܬ̣ܵܗ̇ ܕܐܲܪܥܵܐ ܒܵܬܲܪ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ. 
Reversique exploratores terræ post quadraginta dies, omni regione circuita, 
და მიიქცეს მიერ და განემსტურო ქუეყანა შემდგომად ორმეოცისა დღისა. 26 
25 And they returned from searching of the land after forty days. 
כו. וַיֵּלְכוּ וַיָּבֹאוּ אֶל משֶׁה וְאֶל אַהֲרֹן וְאֶל כָּל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֶל מִדְבַּר פָּארָן קָדֵשָׁה וַיָּשִׁיבוּ אֹתָם דָּבָר וְאֶת כָּל הָעֵדָה וַיַּרְאוּם אֶת פְּרִי הָאָרֶץ: 
καὶ πορευθέντες ἦλθον πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων καὶ πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ισραηλ εἰς τὴν ἔρημον Φαραν Καδης καὶ ἀπεκρίθησαν αὐτοῖς ῥῆμα καὶ πάσῃ τῇ συναγωγῇ καὶ ἔδειξαν τὸν καρπὸν τῆς γῆς 
27 ܘܐܸܬ̣ܵܘ ܠܘܵܬ̣ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܲܠܘܵܬ̣ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܲܠܘܵܬ̣ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܦܵܪܵܢ ܠܲܪܩܸܡ: ܘܐܲܬ̣ܝܼܒ̣ܘܼܗܝ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܠܹܗ ܘܲܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܘܚܵܘܝܼܘ ܐܸܢܘܿܢ ܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܐ. 
venerunt ad Moysen et Aaron et ad omnem cœtum filiorum Israël in desertum Pharan, quod est in Cades. Locutique eis et omni multitudini ostenderunt fructus terræ: 
და წარვიდეს მიერ და მოვიდეს მოსესა და აჰრონისა და ყოვლისა მის კრებულისა ძეთა ისრაჱლისათა - უდაბნოდ ფარანისა, რომელ არს კადსაჲ, და მიუთხრეს მათ სიტყუაჲ ყოველსა მას კრებულსა, და უჩუენეს ნაყოფი იგი ქუეყანისაჲ მის, და უთხრეს მათ და ჰრქუეს მათ: 27 
26 And they went and came to Moses, and to Aaron, and to all the congregation of the children of Israel, unto the wilderness of Paran, to Kadesh; and brought back word unto them, and unto all the congregation, and shewed them the fruit of the land. 
כז. וַיְסַפְּרוּ לוֹ וַיֹּאמְרוּ בָּאנוּ אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר שְׁלַחְתָּנוּ וְגַם זָבַת חָלָב וּדְבַשׁ הִוא וְזֶה פִּרְיָהּ: 
καὶ διηγήσαντο αὐτῷ καὶ εἶπαν ἤλθαμεν εἰς τὴν γῆν εἰς ἣν ἀπέστειλας ἡμᾶς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι καὶ οὗτος ὁ καρπὸς αὐτῆς 
28 ܘܐܸܫܬܲܥܝܼܘ ܠܹܗ: ܘܐܸܡܲܪܘ: ܐܸܙܲܠܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܫܲܕܲܪܬܵܢ: ܘܡܲܪܕ̇ܝܵܐ ܚܲܠܒ̣ܵܐ ܘܕܸܒ̣ܫܵܐ: ܘܗܵܠܹܝܢ ܦܹܐܪܹ̈ܝܗ̇. 
et narraverunt, dicentes: Venimus in terram, ad quam misisti nos, quæ revera fluit lacte et melle, ut ex his fructibus cognosci potest: 
მივიდეთ ჩუენ ქუეყანასა მას, რომელსა მიმავლინენ ჩუენ ქუეყანასა, მდინარესა სძისა და თაფლისასა, და ესე არს, ნაყოფი მისი. 28 
27 And they told him, and said, We came unto the land whither thou sentest us, and surely it floweth with milk and honey; and this is the fruit of it. 
כח. אֶפֶס כִּי עַז הָעָם הַיּשֵׁב בָּאָרֶץ וְהֶעָרִים בְּצֻרוֹת גְּדֹלֹת מְאֹד וְגַם יְלִדֵי הָעֲנָק רָאִינוּ שָׁם: 
ἀλλ᾽ ἢ ὅτι θρασὺ τὸ ἔθνος τὸ κατοικοῦν ἐπ᾽ αὐτῆς καὶ αἱ πόλεις ὀχυραὶ τετειχισμέναι καὶ μεγάλαι σφόδρα καὶ τὴν γενεὰν Εναχ ἑωράκαμεν ἐκεῖ 
29 ܒܪܲܡ ܕܹܝܢ ܥܲܫܝܼܢ ܥܲܡܵܐ ܕܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܒܐܲܪܥܵܐ: ܘܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܥܲܫ̈ܝܼܢܵܢ ܘܛܵܒ̣ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢ: ܘܐܵܦ ܒ̈ܢܲܝ ܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ ܚ̣ܙܲܝܢ ܬܲܡܵܢ. 
sed cultores fortissimos habet, et urbes grandes atque muratas. Stirpem Enac vidimus ibi. 
არამედ ფიცხელ არს ნათესავი იგი, რომელი მყოფ არს მას ზედა და ქალაქნი ძნელ და მოზღუდვილ და დიდად, და ნათესავიცა ენაკისი ვიხილეთ მუნ. 29 
28 Nevertheless the people be strong that dwell in the land, and the cities are walled, and very great: and moreover we saw the children of Anak there. 
כט. עֲמָלֵק יוֹשֵׁב בְּאֶרֶץ הַנֶּגֶב וְהַחִתִּי וְהַיְבוּסִי וְהָאֱמֹרִי יוֹשֵׁב בָּהָר וְהַכְּנַעֲנִי יוֹשֵׁב עַל הַיָּם וְעַל יַד הַיַּרְדֵּן: 
καὶ Αμαληκ κατοικεῖ ἐν τῇ γῇ τῇ πρὸς νότον καὶ ὁ Χετταῖος καὶ ὁ Ευαῖος καὶ ὁ Ιεβουσαῖος καὶ ὁ Αμορραῖος κατοικεῖ ἐν τῇ ὀρεινῇ καὶ ὁ Χαναναῖος κατοικεῖ παρὰ θάλασσαν καὶ παρὰ τὸν Ιορδάνην ποταμόν 
30 ܥܡܵܠܹܝܩ ܝܵܬܹܒ̣ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܬܲܝ̱ܡܢܵܐ: ܘܚܹܝ̈ܬ̣ܵܝܹܐ: ܘܝܵܒ̣ܘܿܣܵܝܹ̈ܐ: ܘܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ: ܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܒܛܘܼܪܵܐ. ܘܲܟ݂ܢܲܥܢܵܝܹ̈ܐ ܝܵܬ̣ܒ̣ܝܼܢ ܥܲܠ ܝܲܕܸ ܝܲܡܵܐ: ܘܥܲܠ ܝܲܕ݂ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ. 
Amalec habitat in meridie, Hethæus et Jebusæus et Amorrhæus in montanis: Chananæus vero moratur juxta mare et circa fluenta Jordanis. 
და ამალეკი დამკჳდრებულ არს ქუეყანასა მას სამხრით კერძო და ქეტელი იგი, და ეველი, და იებოლელი და ამორეველი დამკჳდრებულ არიან მთით კერძო. და ქანანელი იგი მკჳდრ არს ზღჳსკიდესა და იორდანით კერძო. 30 
29 The Amalekites dwell in the land of the south: and the Hittites, and the Jebusites, and the Amorites, dwell in the mountains: and the Canaanites dwell by the sea, and by the coast of Jordan. 
ל. וַיַּהַס כָּלֵב אֶת הָעָם אֶל משֶׁה וַיֹּאמֶר עָלֹה נַעֲלֶה וְיָרַשְׁנוּ אֹתָהּ כִּי יָכוֹל נוּכַל לָהּ: 
καὶ κατεσιώπησεν Χαλεβ τὸν λαὸν πρὸς Μωυσῆν καὶ εἶπεν αὐτῷ οὐχί ἀλλὰ ἀναβάντες ἀναβησόμεθα καὶ κατακληρονομήσομεν αὐτήν ὅτι δυνατοὶ δυνησόμεθα πρὸς αὐτούς 
31 ܘܫܲܬܸ̇ܩ ܟܵܠܵܒ̣ ܥܲܡܵܐ ܡ̣ܢ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ: ܡܸܣܲܩ ܢܸܣܲܩ: ܘܢܹܐܪܬ̇ܝܼܗ̇: ܡܸܛܠ ܕܲܡܨܹܝܢ ܚ̄ܢܲܢ ܚܲܝܠܵܗ̇. 
Inter hæc Caleb compescens murmur populi, qui oriebatur contra Moysen, ait: Ascendamus, et possideamus terram, quoniam poterimus obtinere eam. 
და დაადუმა ქალებ ერი იგი მოსესა მიმართ და ჰრქუა მათ: არა, არამედ აღსლვით აღვიდე და დავიმკჳდროთ ქუეყანა იგი, რამეთუ შეძლებით შეუძლოთ მათ. 31 
30 And Caleb stilled the people before Moses, and said, Let us go up at once, and possess it; for we are well able to overcome it. 
לא. וְהָאֲנָשִׁים אֲשֶׁר עָלוּ עִמּוֹ אָמְרוּ לֹא נוּכַל לַעֲלוֹת אֶל הָעָם כִּי חָזָק הוּא מִמֶּנּוּ: 
καὶ οἱ ἄνθρωποι οἱ συναναβάντες μετ᾽ αὐτοῦ εἶπαν οὐκ ἀναβαίνομεν ὅτι οὐ μὴ δυνώμεθα ἀναβῆναι πρὸς τὸ ἔθνος ὅτι ἰσχυρότερόν ἐστιν ἡμῶν μᾶλλον 
32 ܘܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܲܣܠܸܩܘ ܥܲܡܹܗ ܐܵܡܪܝܼܢ. ܠܵܐ ܡܸܫܟ̇ܚܝܼܢܲܢ ܠܡܸܣܲܩ ܥܲܠ ܥܲܡܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܥܲܫܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ ܡܸܢܲܢ. 
Alii vero, qui fuerant cum eo, dicebant: Nequaquam ad hunc populum valemus ascendere, quia fortior nobis est. 
და კაცნი იგი, რომელნი აღსრულ იყუნეს მის თანა, თქვეს: არა აღვიდეთ, რამეთუ ვერ შემძლებელ ვართ აღსლვად ერისა მის, რამეთუ უძლიერეს ჩუენსა არიან ფრიად. 32 
31 But the men that went up with him said, We be not able to go up against the people; for they are stronger than we. 
לב. וַיֹּצִיאוּ דִּבַּת הָאָרֶץ אֲשֶׁר תָּרוּ אֹתָהּ אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר הָאָרֶץ אֲשֶׁר עָבַרְנוּ בָהּ לָתוּר אֹתָהּ אֶרֶץ אֹכֶלֶת יוֹשְׁבֶיהָ הִוא וְכָל הָעָם אֲשֶׁר רָאִינוּ בְתוֹכָהּ אַנְשֵׁי מִדּוֹת: 
καὶ ἐξήνεγκαν ἔκστασιν τῆς γῆς ἣν κατεσκέψαντο αὐτήν πρὸς τοὺς υἱοὺς Ισραηλ λέγοντες τὴν γῆν ἣν παρήλθομεν αὐτὴν κατασκέψασθαι γῆ κατέσθουσα τοὺς κατοικοῦντας ἐπ᾽ αὐτῆς ἐστιν πᾶς ὁ λαός ὃν ἑωράκαμεν ἐν αὐτῇ ἄνδρες ὑπερμήκεις 
33 ܘܐܲܦܸܩܘ ܛܸܒܵܗ̇ ܕܐܲܪܥܵܐ ܗܵܢܘܿܢ ܕܓܲܫܘܼܗ̇ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܗܘܿܢ: ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܥܒܲܪܢ ܒܵܗ̇ ܘܓܲܫܢܵܗ̇: ܐܲܪܥܵܐ ܐܵܟ݂ܠܲܬ̣ ܥܵܡܘܿܪܹ̈ܝܗ̇ ܗ̄ܝ̣. ܘܟ݂ܠ ܥܲܡܵܐ ܕܲܚܙܲܝܢ ܒܓ̣ܵܘܵܗ̇: ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܐܸܢܘܿܢ ܕܲܡܫܘܼܚܬ̣ܵܐ. 
Detraxeruntque terræ, quam inspexerant, apud filios Israël, dicentes: Terra, quam lustravimus, devorat habitatores suos: populus, quem aspeximus, proceræ staturæ est. 
და განთქუეს გმობაჲ მის ქუეყანისაჲ, როელ-იგი განიმსტურეს ძეთა მიმართ ისრაელისათა და იტყოდეს: ქუეყანა იგი, რომელ ჩუენ განვლეთ და ვიხილეთ, ქუეყანაჲ იგი შემჭამელი მკჳდრთა მისთაჲ არს და ერი იგი, რომელი ვიხილეთ, მას ზედა, კაცნი ჰასაკგრძელნი არიან მუნ. 33 
32 And they brought up an evil report of the land which they had searched unto the children of Israel, saying, The land, through which we have gone to search it, is a land that eateth up the inhabitants thereof; and all the people that we saw in it are men of a great stature. 
לג. וְשָׁם רָאִינוּ אֶת הַנְּפִילִים בְּנֵי עֲנָק מִן הַנְּפִלִים וַנְּהִי בְעֵינֵינוּ כַּחֲגָבִים וְכֵן הָיִינוּ בְּעֵינֵיהֶם: 
καὶ ἐκεῖ ἑωράκαμεν τοὺς γίγαντας καὶ ἦμεν ἐνώπιον αὐτῶν ὡσεὶ ἀκρίδες ἀλλὰ καὶ οὕτως ἦμεν ἐνώπιον αὐτῶν 
34 ܘܬܲܡܵܢ ܚܙܲܝܢ ܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ: ܒ̈ܢܲܝ ܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ: ܕܡ̣ܢ ܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ: ܘܲܗ̤ܘܲܝܢ ܒܥܲܝܢܲܝ̈ܗܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܩܲܡ̈ܨܹܐ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܗ̤ܘܲܝܢ ܒܥܲܝܢܲܝ̈ܗܘܿܢ. 
Ibi vidimus monstra quædam filiorum Enac de genere giganteo: quibus comparati, quasi locustæ videbamur. 
და მუნ ვიხილენით გმირნიცა და ვიყვენით ჩუენ მათ წინაშე, ვითარცა მკალნი, არამედ ესრეთ ვიყვენით მათ წინაშე. 34 
33 And there we saw the giants, the sons of Anak, which come of the giants: and we were in our own sight as grasshoppers, and so we were in their sight. 
יד 
ΙΔ' 
ܩܦܠܐܘܢ:: ܝܕ. 
Cap. 14 
თავი მეთოთხმეტე 
14 
א. וַתִּשָּׂא כָּל הָעֵדָה וַיִּתְּנוּ אֶת קוֹלָם וַיִּבְכּוּ הָעָם בַּלַּיְלָה הַהוּא: 
καὶ ἀναλαβοῦσα πᾶσα ἡ συναγωγὴ ἔδωκεν φωνήν καὶ ἔκλαιεν ὁ λαὸς ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην 
1 ܘܐܲܪܝܼܒܲܬ̤ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܘܐܲܪܝܼܡܘ ܩܵܠܗܘܿܢ ܒܲܒ̣ܟ݂ܵܬ̣ܵܐ: ܘܲܒ̣ܟ݂ܵܘ ܥܲܡܵܐ ܒܠܸܠܝܵܐ ܗܵܘ̇ ܒܟ݂ܵܬ̣ܵܐ ܪܲܒ̇ܬ̣ܵܐ. 
Igitur vociferans omnis turba flevit nocte illa, 
და აღიღო ყოველმან მან კრებულმან და მოსცეს ჴმაჲ და ტიროდა ყოველი იგი ერი ღამე ყოელ. 1 
1 And all the congregation lifted up their voice, and cried; and the people wept that night. 
ב. וַיִּלֹּנוּ עַל משֶׁה וְעַל אַהֲרֹן כֹּל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיֹּאמְרוּ אֲלֵהֶם כָּל הָעֵדָה לוּ מַתְנוּ בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם אוֹ בַּמִּדְבָּר הַזֶּה לוּ מָתְנוּ: 
καὶ διεγόγγυζον ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ααρων πάντες οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ εἶπαν πρὸς αὐτοὺς πᾶσα ἡ συναγωγή ὄφελον ἀπεθάνομεν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἢ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ εἰ ἀπεθάνομεν 
2 ܘܲܪܛܲܢܘ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ̇ ܥܲܠ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܥܲܠ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܟܠܗܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ. ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܗܘܿܢ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܐܸܫܬ̇ܘܿܦ ܕܹܝܢ ܡܝܼܬܲܢ ܒܐܝܼܕܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ: ܐܵܘ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ ܐܸܫܬ̇ܘܿܦ ܕܹܝܢ ܡܝܼܬܲܢ. 
et murmurati sunt contra Moysen et Aaron cuncti filii Israël, dicentes: 
და დრტჳნვიდეს მოსესთჳს და აჰრონისთჳს ყოველნი ძენი ისრაჱლისანი. და ჰრქუეს მათ ყოველმან მან კრებულმან: მო-თუმცა-მწყდარ ვიყვენით ჩუენ ქუეყანასა მას ეგჳპტისასა, და უდაბნოსა ამას თუმცა მოვწყედით. 2 
2 And all the children of Israel murmured against Moses and against Aaron: and the whole congregation said unto them, Would God that we had died in the land of Egypt! or would God we had died in this wilderness! 
ג. וְלָמָה יְהֹוָה מֵבִיא אֹתָנוּ אֶל הָאָרֶץ הַזֹּאת לִנְפֹּל בַּחֶרֶב נָשֵׁינוּ וְטַפֵּנוּ יִהְיוּ לָבַז הֲלוֹא טוֹב לָנוּ שׁוּב מִצְרָיְמָה: 
καὶ ἵνα τί κύριος εἰσάγει ἡμᾶς εἰς τὴν γῆν ταύτην πεσεῖν ἐν πολέμῳ αἱ γυναῖκες ἡμῶν καὶ τὰ παιδία ἔσονται εἰς διαρπαγήν νῦν οὖν βέλτιον ἡμῖν ἐστιν ἀποστραφῆναι εἰς Αἴγυπτον 
3 ܠܡܵܢܵܐ ܡܲܥܸܠ ܠܲܢ ܡܵܪܝܵܐ ܠܐܲܪܥܵܐ ܗܵܕܹܐ ܕܢܸܦܸܠ ܒܚܲܪܒܵܐ: ܘܢܸܫܲܝ̈ܢ ܘܝܼܩܲܪܬܲܢ ܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܠܒܸܙܬ̣ܵܐ. ܦܲܩܵܚ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܠܲܢ ܟܲܕ݂ ܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܗ̄ܘܲܝܢ ܒܡܸܨܪܹܝܢ. 
Utinam mortui essemus in Ægypto: et in hac vasta solitudine utinam pereamus, et non inducat nos Dominus in terram istam, ne cadamus gladio, et uxores ac liberi nostri ducantur captivi. Nonne melius est reverti in Ægyptum? 
და რაჲსათჳს შევჰყავთ ჩუენ უფალსა ქუეყანასა მას დაცემად ბრძოლითა, ცოლნი ჩუენნი და ყრმანი იყუნენ აღსაჭრელ, აწ უმჯობეს არს ჩუენდა მიქცევაჲ ეგჳპტედვე. 3 
3 And wherefore hath the LORD brought us unto this land, to fall by the sword, that our wives and our children should be a prey? were it not better for us to return into Egypt? 
ד. וַיֹּאמְרוּ אִישׁ אֶל אָחִיו נִתְּנָה רֹאשׁ וְנָשׁוּבָה מִצְרָיְמָה: 
καὶ εἶπαν ἕτερος τῷ ἑτέρῳ δῶμεν ἀρχηγὸν καὶ ἀποστρέψωμεν εἰς Αἴγυπτον 
4 ܘܐܸܡܲܪ ܐ̄ܢܵܫ ܠܐܲܚܘܼܗܝ: ܬܵܘ ܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܲܢ ܪܹܫܵܐ: ܘܢܸܗܦܘܿܟ݂ ܠܡܸܨܪܹܝܢ. 
Dixeruntque alter ad alterum: Constituamus nobis ducem, et revertamur in Ægyptum. 
და ჰრქუა მოყუასმან მოყუასსა: დავიდგინოთ ერისთავი და შევიქცეთ ეგჳპტედვე. 4 
4 And they said one to another, Let us make a captain, and let us return into Egypt. 
ה. וַיִּפֹּל משֶׁה וְאַהֲרֹן עַל פְּנֵיהֶם לִפְנֵי כָּל קְהַל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἔπεσεν Μωυσῆς καὶ Ααρων ἐπὶ πρόσωπον ἐναντίον πάσης συναγωγῆς υἱῶν Ισραηλ 
5 ܘܲܢܦܲܠܘ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܩܕ݂ܵܡ ܟܠܹܗ ܟܸܢܫܵܐ ܕܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Quo audito, Moyses et Aaron ceciderunt proni in terram coram omni multitudine filiorum Israël. 
და დავარდეს მოსე და აჰრონ პირსა ზედა თჳსსა წინაშე ყოვლისა კრებულისა ძეთა ისრაჱლისათა. 5 
5 Then Moses and Aaron fell on their faces before all the assembly of the congregation of the children of Israel. 
ו. וִיהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן וְכָלֵב בֶּן יְפֻנֶּה מִן הַתָּרִים אֶת הָאָרֶץ קָרְעוּ בִּגְדֵיהֶם: 
Ἰησοῦς δὲ ὁ τοῦ Ναυη καὶ Χαλεβ ὁ τοῦ Ιεφοννη τῶν κατασκεψαμένων τὴν γῆν διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν 
6 ܘܝܼܫܘܿܥ ܒܲܪ ܢܘܿܢ: ܘܟ݂ܵܠܵܒ̣ ܒܲܪ ܝܘܿܦܲܢܵܐ: ܡ̣ܢ ܓܵܫܘܿܫܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܐ: ܨܲܪܝܼܘ ܢܲܚܬܲܝ̈ܗܘܿܢ. 
At vero Josue filius Nun et Caleb filius Jephone, qui et ipsi lustraverant terram, sciderunt vestimenta sua, 
ხოლო ისუ, ძემან ნავესმან, და ქალებ, ძემან იეფონესმან, რომელთა განემსტურო ქუეყანა, დაიპეს სამოსელი მათი. 6 
6 And Joshua the son of Nun, and Caleb the son of Jephunneh, which were of them that searched the land, rent their clothes: 
ז. וַיֹּאמְרוּ אֶל כָּל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר הָאָרֶץ אֲשֶׁר עָבַרְנוּ בָהּ לָתוּר אֹתָהּ טוֹבָה הָאָרֶץ מְאֹד מְאֹד: 
καὶ εἶπαν πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ισραηλ λέγοντες ἡ γῆ ἣν κατεσκεψάμεθα αὐτήν ἀγαθή ἐστιν σφόδρα σφόδρα 
7 ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܕܲܒ̣ܢܲܝ̈ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܥܒܲܪܢ ܒܵܗ̇ ܠܡܸܓ̇ܫܵܗ̇: ܛܵܒܲܐ ܗ̄ܝ̣ ܐܲܪܥܵܐ ܛܵܒ̣. 
et ad omnem multitudinem filiorum Israël locuti sunt: Terra, quam circuivimus, valde bona est. 
და ეტყოდეს ყოველსა მას კრებულსა ძეთა ისრაჱლისათა და ჰრქუეს: ქუეყანა, რომელი განვიხილეთ, კეთილ არს დიდად ფრიად. 7 
7 And they spake unto all the company of the children of Israel, saying, The land, which we passed through to search it, is an exceeding good land. 
ח. אִם חָפֵץ בָּנוּ יְהֹוָה וְהֵבִיא אֹתָנוּ אֶל הָאָרֶץ הַזֹּאת וּנְתָנָהּ לָנוּ אֶרֶץ אֲשֶׁר הִוא זָבַת חָלָב וּדְבָשׁ: 
εἰ αἱρετίζει ἡμᾶς κύριος εἰσάξει ἡμᾶς εἰς τὴν γῆν ταύτην καὶ δώσει αὐτὴν ἡμῖν γῆ ἥτις ἐστὶν ῥέουσα γάλα καὶ μέλι 
8 ܐܸܢ ܨܵܒܹ̇ܐ ܒܲܢ ܡܵܪܝܵܐ ܘܡܲܥܸܠ ܠܲܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܗܵܕܹܐ ܘܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܵܗ̇ ܠܲܢ: ܐܲܪܥܵܐ ܗܵܝ̇ ܕܡܲܪܕ̇ܝܵܐ ܚܲܠܒ̣ܵܐ ܘܕܸܒ̣ܫܵܐ. 
Si propitius fuerit Dominus, inducet nos in eam, et tradet humum lacte et melle manantem. 
უკუეთუ სათნო უჩნდეთ ჩუენ უფალსა, შეგჳყვანნეს ჩუენ მას და მოგუცეს ჩუენ იგი, რომელ-იგი არს გამომადინებელი სძისა და თაფლისაჲ. 8 
8 If the LORD delight in us, then he will bring us into this land, and give it us; a land which floweth with milk and honey. 
ט. אַךְ בַּיהֹוָה אַל תִּמְרֹדוּ וְאַתֶּם אַל תִּירְאוּ אֶת עַם הָאָרֶץ כִּי לַחְמֵנוּ הֵם סָר צִלָּם מֵעֲלֵיהֶם וַיהֹוָה אִתָּנוּ אַל תִּירָאֻם: 
ἀλλὰ ἀπὸ τοῦ κυρίου μὴ ἀποστάται γίνεσθε ὑμεῖς δὲ μὴ φοβηθῆτε τὸν λαὸν τῆς γῆς ὅτι κατάβρωμα ἡμῖν ἐστιν ἀφέστηκεν γὰρ ὁ καιρὸς ἀπ᾽ αὐτῶν ὁ δὲ κύριος ἐν ἡμῖν μὴ φοβηθῆτε αὐτούς 
9 ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܥܲܠ ܡܵܪܝܵܐ ܠܵܐ ܬܸܡ̱ܪܕ݂ܘܿܢ: ܘܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܠܵܐ ܬܸܕ݂ܚ̄ܠܘܼܢ ܡ̣ܢ ܥܲܡܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܠܲܚܡܲܢ ܐܸܢܘܿܢ. ܥܒܲܕ݂ ܠܹܗ ܓܹܝܪ ܥܘܼܫܢ̱ܗܘܿܢ ܡܸܢܗܘܿܢ: ܘܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡܲܢ ܗ̄ܘܼ. ܠܵܐ ܬܸܕ݂ܚ̄ܠܘܼܢ ܡܸܢܗܘܿܢ. 
Nolite rebelles esse contra Dominum: neque timeatis populum terræ hujus, quia sicut panem ita eos possumus devorare. Recessit ab eis omne præsidium: Dominus nobiscum est, nolite metuere. 
არამედ უფლისაგან ნუ განსდგებით, ხოლო თქვენ ნუ გეშინინ ერისა მისთჳს მის ქუეყანისა, რამეთუ შესაჭმელ ჩუენდა არიან იგინი, რამეთუ განიშოვრა მათგან ჟამი, ხოლო უფალი ჩუენ შორის არს. ნუ გეშინინ მათგან. 9 
9 Only rebel not ye against the LORD, neither fear ye the people of the land; for they are bread for us: their defence is departed from them, and the LORD is with us: fear them not. 
י. וַיֹּאמְרוּ כָּל הָעֵדָה לִרְגּוֹם אֹתָם בָּאֲבָנִים וּכְבוֹד יְהֹוָה נִרְאָה בְּאֹהֶל מוֹעֵד אֶל כָּל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ εἶπεν πᾶσα ἡ συναγωγὴ καταλιθοβολῆσαι αὐτοὺς ἐν λίθοις καὶ ἡ δόξα κυρίου ὤφθη ἐν νεφέλῃ ἐπὶ τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου ἐν πᾶσι τοῖς υἱοῖς Ισραηλ 
10 ܘܐܸܡܲܪܘ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܠܡܸܪܓܲܡ ܐܸܢܘܿܢ ܒܟܹܐܦܹ̈ܐ: ܘܫܘܼܒ̣ܚܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܸܬ̣ܓ̇ܠܝܼ ܒܲܥܢܵܢܵܐ ܒܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܠܥܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Cumque clamaret omnis multitudo, et lapidibus eos vellet opprimere, apparuit gloria Domini super tectum fœderis cunctis filiis Israël. 
ხოლო კრებულმან მან თქუა მათი ქვისა დაკრებაჲ, ხოლო დიდებაჲ უფლისა გამოჩნდა ღრუბელსა შინა კარავსა მას ზედა წამებისასა ყოველისა შორის ძეთა ისრაჱლისათა. 10 
10 But all the congregation bade stone them with stones. And the glory of the LORD appeared in the tabernacle of the congregation before all the children of Israel. 
יא. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה עַד אָנָה יְנַאֲצֻנִי הָעָם הַזֶּה וְעַד אָנָה לֹא יַאֲמִינוּ בִי בְּכֹל הָאֹתוֹת אֲשֶׁר עָשִׂיתִי בְּקִרְבּוֹ: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἕως τίνος παροξύνει με ὁ λαὸς οὗτος καὶ ἕως τίνος οὐ πιστεύουσίν μοι ἐν πᾶσιν τοῖς σημείοις οἷς ἐποίησα ἐν αὐτοῖς 
11 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܥܕܲܡܵܐ ܠܐܸܡܲܬ̣ܝ ܡܲܪܓ̇ܙܝܼܢ ܠܝܼ ܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܐܸܡܲܬ̣ܝ ܠܵܐ ܡܗܲܝܡܢܝܼܢ ܠܝܼ: ܒܟ݂ܠܗܘܿܢ ܐܵܬ̣̈ܘܵܬ̣ܵܐ ܕܥܸܒ̣ܕܲܬ̣ ܒܲܝܢܵܬ̣ܗܘܿܢ. 
Et dixit Dominus ad Moysen: Usquequo detrahet mihi populus iste? quousque non credent mihi, in omnibus signis quæ feci coram eis? 
ჰრქუა უფალმან მოსეს: ვიდრემდის ხოლო განმარისხებდეს მე ერი ესე, ვიდრემდე არა ჰრწამს ჩემი ყოველთა ამათ სასწაულთა, რომელთა უყოფ მათ შორის? 11 
11 And the LORD said unto Moses, How long will this people provoke me? and how long will it be ere they believe me, for all the signs which I have shewed among them? 
יב. אַכֶּנּוּ בַדֶּבֶר וְאוֹרִשֶׁנּוּ וְאֶעֱשֶׂה אֹתְךָ לְגוֹי גָּדוֹל וְעָצוּם מִמֶּנּוּ: 
πατάξω αὐτοὺς θανάτῳ καὶ ἀπολῶ αὐτοὺς καὶ ποιήσω σὲ καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρός σου εἰς ἔθνος μέγα καὶ πολὺ μᾶλλον ἢ τοῦτο 
12 ܐܸܡܚܹܐ ܐܸܢܘܿܢ ܒܡܵܘܬܵܢܵܐ: ܘܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܐܸܥܒ̇ܕܵܟ݂ ܠܥܲܡܵܐ ܕܪܲܒ̇ ܘܥܲܫܝܼܢ ܡܸܢܗܘܿܢ: 
Feriam igitur eos pestilentia, atque consumam: te autem faciam principem super gentem magnam, et fortiorem quam hæc est. 
მაცადე და მოვსრა ეგე სიკუდილითა და წარვწყმიდნე ეგენი, გყო შენ და სახლი მამისა შენისაჲ ნათესავად დიდად უფროჲს მათსა. 12 
12 I will smite them with the pestilence, and disinherit them, and will make of thee a greater nation and mightier than they. 
יג. וַיֹּאמֶר משֶׁה אֶל יְהֹוָה וְשָׁמְעוּ מִצְרַיִם כִּי הֶעֱלִיתָ בְכֹחֲךָ אֶת הָעָם הַזֶּה מִקִּרְבּוֹ: 
καὶ εἶπεν Μωυσῆς πρὸς κύριον καὶ ἀκούσεται Αἴγυπτος ὅτι ἀνήγαγες τῇ ἰσχύι σου τὸν λαὸν τοῦτον ἐξ αὐτῶν 
13 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܢܸܫܡ̱ܥܘܼܢ ܡܸܨܪ̈ܵܝܹܐ: ܕܐܲܣܩܬ̇ ܒܚܲܝܠܵܟ݂ ܠܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܡ̣ܢ ܒܲܝܢܵܬ̣ܗܘܿܢ: 
Et ait Moyses ad Dominum: Ut audiant Ægyptii, de quorum medio eduxisti populum istum, 
ჰრქუა მოსე უფალსა: ესმეს სამე ეგჳპტელთა, რამეთუ გამოიყვანე ძალითა შენითა ერი ესე მათგან. 13 
13 And Moses said unto the LORD, Then the Egyptians shall hear it, (for thou broughtest up this people in thy might from among them;) 
יד. וְאָמְרוּ אֶל יוֹשֵׁב הָאָרֶץ הַזֹּאת שָׁמְעוּ כִּי אַתָּה יְהֹוָה בְּקֶרֶב הָעָם הַזֶּה אֲשֶׁר עַיִן בְּעַיִן נִרְאָה אַתָּה יְהֹוָה וַעֲנָנְךָ עֹמֵד עֲלֵהֶם וּבְעַמֻּד עָנָן אַתָּה הֹלֵךְ לִפְנֵיהֶם יוֹמָם וּבְעַמּוּד אֵשׁ לָיְלָה: 
ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς ταύτης ἀκηκόασιν ὅτι σὺ εἶ κύριος ἐν τῷ λαῷ τούτῳ ὅστις ὀφθαλμοῖς κατ᾽ ὀφθαλμοὺς ὀπτάζῃ κύριε καὶ ἡ νεφέλη σου ἐφέστηκεν ἐπ᾽ αὐτῶν καὶ ἐν στύλῳ νεφέλης σὺ πορεύῃ πρότερος αὐτῶν τὴν ἡμέραν καὶ ἐν στύλῳ πυρὸς τὴν νύκτα 
14 ܘܢܹܐܡܪܘܿܢ ܥܵܡܘܿܪܹ̈ܝܗ̇ ܕܐܲܪܥܵܐ ܗܵܕܹܐ: ܕܲܫܡܲܥܘ ܕܐܲܢ̄ܬ̇ ܗ̄ܘ̣ ܡܵܪܝܵܐ ܒܓ̣ܵܘܹܗ ܕܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܕܥܹܝܢ ܒܥܹܝܢ ܐܸܬ̣ܚܙܝܼܬ̇ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܲܥܢܵܢܵܟ݂ ܩܵܝܡܵܐ ܠܥܸܠ ܡܸܢܗܘܿܢ: ܘܲܒ̣ܥܲܡܘܼܕܵܐ ܕܲܥܢܵܢܵܐ ܐܸܙܲܠܬ̇ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ ܒܐܝܼܡܵܡܵܐ: ܘܲܒ̣ܥܲܡܘܼܕ݂ܵܐ ܕܢܘܼܪܵܐ ܒܠܸܠܝܵܐ. 
et habitatores terræ hujus, qui audierunt quod tu, Domine, in populo isto sis, et facie videaris ad faciem, et nubes tua protegat illos, et in columna nubis præcedas eos per diem, et in columna ignis per noctem: 
არამედ ყოველთა მკჳდრთაცა ამის ქუეყანისათა ასმიეს, რამეთუ შენ ხარ უფალი ერსა ამას შორის, რამეთუ თუალთა წინაშე პირისპირ იხილვები შენ, უფალი, და ღრუბელი წმიდაჲ შენი ზედა-ადგს მათ და სუეტითა ღრუბლისაჲთა ხუალ წინაშე მათსა დღისი და სუეტითა ცეცხლისაჲთა ღამე. 14 
14 And they will tell it to the inhabitants of this land: for they have heard that thou LORD art among this people, that thou LORD art seen face to face, and that thy cloud standeth over them, and that thou goest before them, by day time in a pillar of a cloud, and in a pillar of fire by night. 
טו. וְהֵמַתָּה אֶת הָעָם הַזֶּה כְּאִישׁ אֶחָד וְאָמְרוּ הַגּוֹיִם אֲשֶׁר שָׁמְעוּ אֶת שִׁמְעֲךָ לֵאמֹר: 
καὶ ἐκτρίψεις τὸν λαὸν τοῦτον ὡσεὶ ἄνθρωπον ἕνα καὶ ἐροῦσιν τὰ ἔθνη ὅσοι ἀκηκόασιν τὸ ὄνομά σου λέγοντες 
15 ܘܡܵܐ ܕܲܩܛܲܠܬܵܝܗܝ ܠܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܚܲܕ݂ ܓܒܲܪ: ܢܹܐܡܪܘܿܢ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܕܲܫܡܲܥܘ ܫܸܡܥܵܟ݂. 
quod occideris tantam multitudinem quasi unum hominem, et dicant: 
და მოსრაა ერი ესე, ვითარცა კაცი ერთი და თქუან წარმართთა, რავდენთა ასმიეს სახელი შენი. 15 
15 Now if thou shalt kill all this people as one man, then the nations which have heard the fame of thee will speak, saying, 
טז. מִבִּלְתִּי יְכֹלֶת יְהֹוָה לְהָבִיא אֶת הָעָם הַזֶּה אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר נִשְׁבַּע לָהֶם וַיִּשְׁחָטֵם בַּמִּדְבָּר: 
παρὰ τὸ μὴ δύνασθαι κύριον εἰσαγαγεῖν τὸν λαὸν τοῦτον εἰς τὴν γῆν ἣν ὤμοσεν αὐτοῖς κατέστρωσεν αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ 
16 ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܐܸܫܟܲܚ ܡܵܪܝܵܐ ܕܢܲܥܠܝܼܘܗܝ ܠܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܵܐ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܥܲܠ ܗܵܘ̇ ܗ̄ܘ̣ ܢܲܟܸ̇ܣ ܐܸܢܘܿܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ. 
Non poterat introducere populum in terram pro qua juraverat: idcirco occidit eos in solitudine? 
რამეთუ ვერ უძლო შეყვანებად უფალმან ერი ესე ქუეყანასა მას, რომლისათჳს ეფუცა მათ და დასცნა იგინი უდაბნოსა მას ზედა. 16 
16 Because the LORD was not able to bring this people into the land which he sware unto them, therefore he hath slain them in the wilderness. 
יז. וְעַתָּה יִגְדַּל נָא כֹּחַ אֲדֹנָי כַּאֲשֶׁר דִּבַּרְתָּ לֵאמֹר: 
καὶ νῦν ὑψωθήτω ἡ ἰσχύς σου κύριε ὃν τρόπον εἶπας λέγων 
17 ܘܗܵܫܵܐ ܢܹܐܪܲܒ̣ ܚܲܝܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ: ܐܲܝܟ݂ ܕܡܲܠܠܬ̇ ܘܐܸܡܲܪܬ̇. 
Magnificetur ergo fortitudo Domini sicut jurasti, dicens: 
აწ ამაღლდეს ჴელი შენი, უფალო ვითარცა-იგი სთქუ. 17 
17 And now, I beseech thee, let the power of my LORD be great, according as thou hast spoken, saying, 
יח. יְהֹוָה אֶרֶךְ אַפַּיִם וְרַב חֶסֶד נֹשֵׂא עָוֹן וָפָשַׁע וְנַקֵּה לֹא יְנַקֶּה פֹּקֵד עֲוֹן אָבוֹת עַל בָּנִים עַל שִׁלֵּשִׁים וְעַל רִבֵּעִים: 
κύριος μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινός ἀφαιρῶν ἀνομίας καὶ ἀδικίας καὶ ἁμαρτίας καὶ καθαρισμῷ οὐ καθαριεῖ τὸν ἔνοχον ἀποδιδοὺς ἁμαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα ἕως τρίτης καὶ τετάρτης 
18 ܡܵܪܝܵܐ ܢܲܓ̇ܝܼܪܵܐ ܪܘܼܚܵܟ݂: ܘܣܲܓ̇ܝܼܐܵܐ ܛܲܝܒ̇ܘܼܬ̣ܵܟ݂: ܘܫܵܒܹ̇ܩ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܥܵܘܼܠܵܐ ܘܠܲܚܛܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܲܡܙܲܟܵܝܘܼ ܠܵܐ ܡܙܲܟܸ̇ܐ ܐܲܢ̄ܬ̇. ܦܵܩܹ̇ܕ݂ ܚܵܘ̈ܒܹ̇ܐ ܕܐܲܒ̣ܵܗܹ̈ܐ ܥܲܠ ܒ̈ܢܲܝܵܐ: ܘܥܲܠ ܒ̈ܢܲܝ ܒ̈ܢܲܝܵܐ: ܥܲܠ ܬܠܵܬ̣ܵܐ ܘܥܲܠ ܐܲܪܒ̇ܥܵܐ ܕܵܪ̈ܝܼܢ. 
Dominus patiens et multæ misericordiæ, auferens iniquitatem et scelera, nullumque innoxium derelinquens, qui visitas peccata patrum in filios in tertiam et quartam generationem. 
სულგრძელ, დიდად მოწყალე, ჭეშმარიტ, მომტევებელ უსჯულოებათა, სიცრუვეთა და ცოდვათა და განწმედით არა განიწმიდის თანამდები იგი მაგის ცოდვაჲ მამათაჲ შვილთა ვიდრე სამად და ოთხად ნათესავადმდე. 18 
18 The LORD is longsuffering, and of great mercy, forgiving iniquity and transgression, and by no means clearing the guilty, visiting the iniquity of the fathers upon the children unto the third and fourth generation. 
יט. סְלַח נָא לַעֲוֹן הָעָם הַזֶּה כְּגֹדֶל חַסְדֶּךָ וְכַאֲשֶׁר נָשָׂאתָה לָעָם הַזֶּה מִמִּצְרַיִם וְעַד הֵנָּה: 
ἄφες τὴν ἁμαρτίαν τῷ λαῷ τούτῳ κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καθάπερ ἵλεως αὐτοῖς ἐγένου ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἕως τοῦ νῦν 
19 ܫܒ̣ܘܿܩ ܗܵܫܵܐ ܠܥܵܘܼܠܹܗ ܕܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܣܘܿܓ̣ܐܵܐ ܕܛܲܝ̈ܒ̇ܘܵܬ̣ܵܟ݂: ܘܐܲܝܟ݂ ܕܲܫܒܲܩܬ̇ ܠܗܘܿܢ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܗܵܫܵܐ. 
Dimitte, obsecro, peccatum populi hujus secundum magnitudinem misericordiæ tuæ, sicut propitius fuisti egredientibus de Ægypto usque ad locum istum. 
მიუტევე ცოდვაჲ ერსა მას დიდისაებრ წყალობისა შენისა, ვითარცა-იგი მალხინებელ ექმენ ეგჳპტელთაგან ვიდრე აქამდე. 19 
19 Pardon, I beseech thee, the iniquity of this people according unto the greatness of thy mercy, and as thou hast forgiven this people, from Egypt even until now. 
כ. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה סָלַחְתִּי כִּדְבָרֶךָ: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἵλεως αὐτοῖς εἰμι κατὰ τὸ ῥῆμά σου 
20 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܫܸܒ̣ܩܹܬ̣ ܠܗܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܡܸܠܬ̣ܵܟ݂. 
Dixitque Dominus: Dimisi juxta verbum tuum. 
ჰრქუა უფალმან მოსეს: მალხინებელ ვარ მაგითა სიტყჳთა შენითა, 20 
20 And the LORD said, I have pardoned according to thy word: 
כא. וְאוּלָם חַי אָנִי וְיִמָּלֵא כְבוֹד יְהֹוָה אֶת כָּל הָאָרֶץ: 
ἀλλὰ ζῶ ἐγὼ καὶ ζῶν τὸ ὄνομά μου καὶ ἐμπλήσει ἡ δόξα κυρίου πᾶσαν τὴν γῆν 
21 ܒܪܲܡ ܕܹܝܢ ܚܲܝ ܐ̄ܢܵܐ: ܘܐܸܬ̣ܡ̱ܠܝܼ ܫܘܼܒ̣ܚܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܒܐܲܪܥܵܐ ܟܠܵܗ̇. 
Vivo ego: et implebitur gloria Domini universa terra. 
არამედ ცხოველ ვარ მე, და ცხოველ არს სახელი ჩემი და აღავსოს დიდებამან უფლისამან ყოველი ქუეყანა, 21 
21 But as truly as I live, all the earth shall be filled with the glory of the LORD. 
כב. כִּי כָל הָאֲנָשִׁים הָרֹאִים אֶת כְּבֹדִי וְאֶת אֹתֹתַי אֲשֶׁר עָשִׂיתִי בְמִצְרַיִם וּבַמִּדְבָּר וַיְנַסּוּ אֹתִי זֶה עֶשֶׂר פְּעָמִים וְלֹא שָׁמְעוּ בְּקוֹלִי: 
ὅτι πάντες οἱ ἄνδρες οἱ ὁρῶντες τὴν δόξαν μου καὶ τὰ σημεῖα ἃ ἐποίησα ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ καὶ ἐπείρασάν με τοῦτο δέκατον καὶ οὐκ εἰσήκουσάν μου τῆς φωνῆς 
22 ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܲܚܙܵܘ ܫܘܼܒ̣ܚܝ: ܘܐܵܬ̣̈ܘܵܬ̣ܵܐ ܕܥܸܒ̣ܕܹ̇ܬ̣ ܒܡܸܨܪܹܝܢ ܘܲܒ̣ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ: ܘܢܲܣܝܘܼܢܝ ܗܵܐ ܥܣܲܪ ܙܲܒ̣̈ܢܝܼܢ ܘܠܵܐ ܫ̣ܡܲܥܘ ܒܩܵܠܝ. 
Attamen omnes homines qui viderunt majestatem meam, et signa quæ feci in Ægypto et in solitudine, et tentaverunt me jam per decem vices, nec obedierunt voci meæ, 
რამეთუ ყოველთა მაგათ კაცთა, რომელთა უხილავს დიდებაჲ ჩემი და სასწაულნი, რომელნი ვყვენ ეგჳპტეს და უდაბნოსა ამას და განმცადეს მე ესე ათგზის, არა ისმინეს ჴმისა ჩემისა. 22 
22 Because all those men which have seen my glory, and my miracles, which I did in Egypt and in the wilderness, and have tempted me now these ten times, and have not hearkened to my voice; 
כג. אִם יִרְאוּ אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר נִשְׁבַּעְתִּי לַאֲבֹתָם וְכָל מְנַאֲצַי לֹא יִרְאוּהָ: 
ἦ μὴν οὐκ ὄψονται τὴν γῆν ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν ἀλλ᾽ ἢ τὰ τέκνα αὐτῶν ἅ ἐστιν μετ᾽ ἐμοῦ ὧδε ὅσοι οὐκ οἴδασιν ἀγαθὸν οὐδὲ κακόν πᾶς νεώτερος ἄπειρος τούτοις δώσω τὴν γῆν πάντες δὲ οἱ παροξύναντές με οὐκ ὄψονται αὐτήν 
23 ܐܸܢ ܢܸܚܙܘܿܢܵܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܝܼܬ̣ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܟܠ ܡܲܪ̈ܓ̇ܙܵܢܲܝ ܠܵܐ ܢܸܚܙܘܿܢܵܗ̇. 
non videbunt terram pro qua juravi patribus eorum, nec quisquam ex illis qui detraxit mihi, intuebitur eam. 
უკუეთუ მაგათ იხილონ ქუეყანა იგი, რომლისათჳს ვეფუცე მამათა მათთა, არამედ შვილთა მათთა, რომელ არა იციან ჩემ თანა აქა, რომელთა არა იციან კეთილი და ბოროტი, ყოველსა ჭაბუკსა უმეცარსა, ამათ მისცე ქუეყანა იგი, ხოლო რომელთა განმარისხეს, არა იხილონ იგი. 23 
23 Surely they shall not see the land which I sware unto their fathers, neither shall any of them that provoked me see it: 
כד. וְעַבְדִּי כָלֵב עֵקֶב הָיְתָה רוּחַ אַחֶרֶת עִמּוֹ וַיְמַלֵּא אַחֲרָי וַהֲבִיאֹתִיו אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר בָּא שָׁמָּה וְזַרְעוֹ יוֹרִשֶׁנָּה: 
ὁ δὲ παῖς μου Χαλεβ ὅτι ἐγενήθη πνεῦμα ἕτερον ἐν αὐτῷ καὶ ἐπηκολούθησέν μοι εἰσάξω αὐτὸν εἰς τὴν γῆν εἰς ἣν εἰσῆλθεν ἐκεῖ καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ κληρονομήσει αὐτήν 
24 ܘܥܲܒ̣ܕܲܝ ܟܵܠܵܒ̣: ܚܠܵܦ ܕܲܗܘ̤ܵܬ̣ ܪܘܼܚܝ ܥܲܡܹܗ: ܘܫܲܡܠܝܼ ܒܵܬܲܪܝ: ܐܲܥܠܝܼܘܗܝ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܥܲܠ ܠܬܲܡܵܢ: ܘܙܲܪܥܹܗ ܢܹܐܪܬ̇ܝܼܗ̇. 
Servum meum Caleb, qui plenus alio spiritu secutus est me, inducam in terram hanc, quam circuivit; et semen ejus possidebit eam. 
ხოლო მონა ჩემი ქალებ, რამეთუ იყო სული სხუაჲ მის ზედა და შემომიდგა მე, შევიყვანო იგი ქუეყანასა მას, რომელსა შევიდა მუნ და ნათესავმან მისმან დაიმკჳდროს. 24 
24 But my servant Caleb, because he had another spirit with him, and hath followed me fully, him will I bring into the land whereinto he went; and his seed shall possess it. 
כה. וְהָעֲמָלֵקִי וְהַכְּנַעֲנִי יוֹשֵׁב בָּעֵמֶק מָחָר פְּנוּ וּסְעוּ לָכֶם הַמִּדְבָּר דֶּרֶךְ יַם סוּף: 
ὁ δὲ Αμαληκ καὶ ὁ Χαναναῖος κατοικοῦσιν ἐν τῇ κοιλάδι αὔριον ἐπιστράφητε ὑμεῖς καὶ ἀπάρατε εἰς τὴν ἔρημον ὁδὸν θάλασσαν ἐρυθράν 
25 ܘܲܥܡܵܠܩܵܝܹ̈ܐ ܘܲܟ݂ܢܲܥ̈ܢܵܝܹܐ ܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܒܛܘܼܪܵܐ: ܡܚܵܪ ܐܸܬ̣ܦܢܵܘ ܘܲܫܩܘܿܠܘ ܠܟ݂ܘܿܢ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܠܐܘܼܪܚܵܐ ܕܝܲܡܵܐ ܕܣܘܿܦ. 
Quoniam Amalecites et Chananæus habitant in vallibus. Cras movete castra, et revertimini in solitudinem per viam maris Rubri. 
ხოლო ამალეკი და ქანანელი შენ არიან ღელსა შინა, ხვალე მოიქეცით თქუენ და იტრენით უდაბნოდ გზასა ერჳთრისა ზღჳსასა. 25 
25 (Now the Amalekites and the Canaanites dwelt in the valley.) Tomorrow turn you, and get you into the wilderness by the way of the Red sea. 
כו. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה וְאֶל אַהֲרֹן לֵאמֹר: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων λέγων 
26 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ ܘܥܲܡ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen et Aaron, dicens: 
მიუგო უფალმან მოსეს და აჰრონს და ჰრქუა: 26 
26 And the LORD spake unto Moses and unto Aaron, saying, 
כז. עַד מָתַי לָעֵדָה הָרָעָה הַזֹּאת אֲשֶׁר הֵמָּה מַלִּינִים עָלָי אֶת תְּלֻנּוֹת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר הֵמָּה מַלִּינִים עָלַי שָׁמָעְתִּי: 
ἕως τίνος τὴν συναγωγὴν τὴν πονηρὰν ταύτην ἃ αὐτοὶ γογγύζουσιν ἐναντίον ἐμοῦ τὴν γόγγυσιν τῶν υἱῶν Ισραηλ ἣν ἐγόγγυσαν περὶ ὑμῶν ἀκήκοα 
27 ܥܕܲܡܵܐ ܠܐܸܡܲܬ̣ܝ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܗܵܕܹܐ ܒܝܼܫܬܵܐ ܪܵܛܢܝܼܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝ. ܪܸܛܢܵܐ ܕܪܵܛܢܝܼܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܫܸܡ̇ܥܹܬ̣. 
Usquequo multitudo hæc pessima murmurat contra me? querelas filiorum Israël audivi. 
ვიდრემდის ვითავსებდე კრებულსა ამას უკეთურსა, იგინი დრტჳნვენ წინაშე ჩემსა, დრტჳნვა ძეთა ისრაჱლისათა თქუენთჳს მესმა. 27 
27 How long shall I bear with this evil congregation, which murmur against me? I have heard the murmurings of the children of Israel, which they murmur against me. 
כח. אֱמֹר אֲלֵהֶם חַי אָנִי נְאֻם יְהֹוָה אִם לֹא כַּאֲשֶׁר דִּבַּרְתֶּם בְּאָזְנָי כֵּן אֶעֱשֶׂה לָכֶם: 
εἰπὸν αὐτοῖς ζῶ ἐγώ λέγει κύριος ἦ μὴν ὃν τρόπον λελαλήκατε εἰς τὰ ὦτά μου οὕτως ποιήσω ὑμῖν 
28 ܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܚܲܝ ܐ̄ܢܵܐ ܐܵܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ: ܐܸܠܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܡܲܪܬ̇ܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܐܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܟ݂ܘܿܢ. 
Dic ergo eis: Vivo ego, ait Dominus: sicut locuti estis audiente me, sic faciam vobis. 
ვარქუ მათ: ცხოველ ვარ მე, იტყჳს უფალი, არამედ ვითარცა იტყოდეთ ყურთა ჩემთა, ეგრე გიყო თქუენ. 28 
28 Say unto them, As truly as I live, saith the LORD, as ye have spoken in mine ears, so will I do to you: 
כט. בַּמִּדְבָּר הַזֶּה יִפְּלוּ פִגְרֵיכֶם וְכָל פְּקֻדֵיכֶם לְכָל מִסְפַּרְכֶם מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמָעְלָה אֲשֶׁר הֲלִינֹתֶם עָלָי: 
ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ πεσεῖται τὰ κῶλα ὑμῶν καὶ πᾶσα ἡ ἐπισκοπὴ ὑμῶν καὶ οἱ κατηριθμημένοι ὑμῶν ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω ὅσοι ἐγόγγυσαν ἐπ᾽ ἐμοί 
29 ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ ܢܸܦ̈ܠܵܢ ܫܠܲܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ: ܘܟ݂ܠܹܗ ܡܸܢܝܵܢܟ݂ܘܿܢ: ܘܟ݂ܠܹܗ ܚܘܼܫܒܵܢܟ݂ܘܿܢ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܸܣܪܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܘܲܠܥܸܠ: ܥܲܠ ܕܲܪܛܲܢܬ̇ܘܿܢ ܥܠܲܝ. 
In solitudine hac jacebunt cadavera vestra. Omnes qui numerati estis a viginti annis et supra, et murmurastis contra me, 
უდაბნოსა ამას დაცჳვენ ძვალნი თქუენნი, ყოველივე ხილვაჲ თქუენი და აღრაცხილნი იგი თქუენნი ოცით წლითგანი დამართ, რომელნი დრტჳნვიდეს ჩემთჳს. 29 
29 Your carcases shall fall in this wilderness; and all that were numbered of you, according to your whole number, from twenty years old and upward which have murmured against me. 
ל. אִם אַתֶּם תָּבֹאוּ אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר נָשָׂאתִי אֶת יָדִי לְשַׁכֵּן אֶתְכֶם בָּהּ כִּי אִם כָּלֵב בֶּן יְפֻנֶּה וִיהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן: 
εἰ ὑμεῖς εἰσελεύσεσθε εἰς τὴν γῆν ἐφ᾽ ἣν ἐξέτεινα τὴν χεῖρά μου κατασκηνῶσαι ὑμᾶς ἐπ᾽ αὐτῆς ἀλλ᾽ ἢ Χαλεβ υἱὸς Ιεφοννη καὶ Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυη 
30 ܠܵܐ ܬܸܥܠܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܐܲܪܝܼܡܹ̇ܬ̣ ܐܝܼܕ݂ܝ ܠܡܲܫܪܵܝܘܼܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܒܵܗ̇: ܐܸܠܵܐ ܐܸܢ ܟܵܠܵܒ̣ ܒܲܪ ܝܘܿܦܲܢܵܐ: ܘܝܼܫܘܿܥ ܒܲܪ ܢܘܿܢ. 
non intrabitis terram, super quam levavi manum meam ut habitare vos facerem, præter Caleb filium Jephone, et Josue filium Nun. 
უკუეთუ თქუენ შეხჳდეთ ქუეყანასა მას, რომელსა მიმიყოფიეს ჴელი ჩემი დამკჳდრებად თქუენდა მას ზედა, გარნა ქალები იეფონესი და ისო ნავესი. 30 
30 Doubtless ye shall not come into the land, concerning which I sware to make you dwell therein, save Caleb the son of Jephunneh, and Joshua the son of Nun. 
לא. וְטַפְּכֶם אֲשֶׁר אֲמַרְתֶּם לָבַז יִהְיֶה וְהֵבֵיאתִי אֹתָם וְיָדְעוּ אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר מְאַסְתֶּם בָּהּ: 
καὶ τὰ παιδία ἃ εἴπατε ἐν διαρπαγῇ ἔσεσθαι εἰσάξω αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν καὶ κληρονομήσουσιν τὴν γῆν ἣν ὑμεῖς ἀπέστητε ἀπ᾽ αὐτῆς 
31 ܘܝܼܩܲܪܬ̇ܟ݂ܘܿܢ ܕܐܸܡܲܪܬ̇ܘܿܢ: ܠܒܸܙܬ̣ܵܐ ܬܸܗܘܹܐ. ܘܲܒ̣ܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܕܠܵܐ ܝܼܕܲܥ̣ܘ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܛܵܒ̣ܬ̣ܵܐ ܘܒ̣ܝܼܫܬܵܐ: ܗܸܢܘܿܢ ܢܸܥܠܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ: ܘܐܲܝܬܸ̇ܐ ܐܸܢܘܿܢ ܘܢܸܕ̇ܥܘܼܢܵܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܐܲܣܠܝܬ̇ܘܿܢ. 
Parvulos autem vestros, de quibus dixistis quod prædæ hostibus forent, introducam, ut videant terram, quæ vobis displicuit. 
და ყრმათა მათ, რომელთა აქრუთ: მიმოდასატაცებელ იყვენით, შევიყვანნე იგინი ქუეყანასა მას და დაიმკჳდრონ ქუეყანა იგი, რომლისაგან განსდეგით. 31 
31 But your little ones, which ye said should be a prey, them will I bring in, and they shall know the land which ye have despised. 
לב. וּפִגְרֵיכֶם אַתֶּם יִפְּלוּ בַּמִּדְבָּר הַזֶּה: 
καὶ τὰ κῶλα ὑμῶν πεσεῖται ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ 
32 ܘܲܫܠܲܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܕܝܼܠܟ݂ܘܿܢ ܢܸܦ̈ܠܵܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ. 
Vestra cadavera jacebunt in solitudine. 
და ძვალნი თქუენნი იყუნენ მძორ უდაბნოსა ზედა. 32 
32 But as for you, your carcases, they shall fall in this wilderness. 
לג. וּבְנֵיכֶם יִהְיוּ רֹעִים בַּמִּדְבָּר אַרְבָּעִים שָׁנָה וְנָשְׂאוּ אֶת זְנוּתֵיכֶם עַד תֹּם פִּגְרֵיכֶם בַּמִּדְבָּר: 
οἱ δὲ υἱοὶ ὑμῶν ἔσονται νεμόμενοι ἐν τῇ ἐρήμῳ τεσσαράκοντα ἔτη καὶ ἀνοίσουσιν τὴν πορνείαν ὑμῶν ἕως ἂν ἀναλωθῇ τὰ κῶλα ὑμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ 
33 ܘܲܒ̣ܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܢܸܗܘܘܿܢ ܪܵܥܝܼܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܘܲܢܩܲܒ̇ܠܘܼܢ ܙܵܢܝܘܼܬ̣ܟ݂ܘܿܢ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܲܢܣܘܼ̈ܦܵܢ ܫܠܲܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ: 
Filii vestri erunt vagi in deserto annis quadraginta, et portabunt fornicationem vestram, donec consumantur cadavera patrum in deserto, 
და ძენი თქუენნი მოსჭამდენ უდაბნოსა ამას ორმეოც წელ და აღასრულონ სიძვაჲ თქუენი, ვიდრემდის არა განკაფდენ ძვალნი თქუენნი უდაბნოსა ზედა. 33 
33 And your children shall wander in the wilderness forty years, and bear your whoredoms, until your carcases be wasted in the wilderness. 
לד. בְּמִסְפַּר הַיָּמִים אֲשֶׁר תַּרְתֶּם אֶת הָאָרֶץ אַרְבָּעִים יוֹם יוֹם לַשָּׁנָה יוֹם לַשָּׁנָה תִּשְׂאוּ אֶת עֲו‍ֹנֹתֵיכֶם אַרְבָּעִים שָׁנָה וִידַעְתֶּם אֶת תְּנוּאָתִי: 
κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν ὅσας κατεσκέψασθε τὴν γῆν τεσσαράκοντα ἡμέρας ἡμέραν τοῦ ἐνιαυτοῦ λήμψεσθε τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν τεσσαράκοντα ἔτη καὶ γνώσεσθε τὸν θυμὸν τῆς ὀργῆς μου 
34 ܒܡܸܢܝܵܢܵܐ ܕܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܓܲܫܬܘܿܢܵܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ: ܝܵܘܡܵܐ ܠܫܲܢ̄ܬܵܐ ܬܩܲܒ̇ܠܘܼܢ ܥܵܘܼܠܟ݂ܘܿܢ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܘܬܸܕ̇ܥܘܼܢ ܕܥܲܠ ܕܲܪܛܲܢܬ̇ܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝ. 
juxta numerum quadraginta dierum, quibus considerastis terram: annus pro die imputabitur. Et quadraginta annis recipietis iniquitates vestras, et scietis ultionem meam: 
მსგავსად რიცხუსა მას დღეთაჲსა, რაოდენსა მოიხილეს ქუეყანა იგი ორმეოცსა წელსა, დღე _ წელიწდისა წილ და მოიხუნეთ ცოდვანი თქუენნი ორმეოც წელ და გულისხმა-ჰყოთ რისხვაჲ გულისწყრომისა ჩემისა. 34 
34 After the number of the days in which ye searched the land, even forty days, each day for a year, shall ye bear your iniquities, even forty years, and ye shall know my breach of promise. 
לה. אֲנִי יְהֹוָה דִּבַּרְתִּי אִם לֹא זֹאת אֶעֱשֶׂה לְכָל הָעֵדָה הָרָעָה הַזֹּאת הַנּוֹעָדִים עָלָי בַּמִּדְבָּר הַזֶּה יִתַּמּוּ וְשָׁם יָמֻתוּ: 
ἐγὼ κύριος ἐλάλησα ἦ μὴν οὕτως ποιήσω τῇ συναγωγῇ τῇ πονηρᾷ ταύτῃ τῇ ἐπισυνεσταμένῃ ἐπ᾽ ἐμέ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ ἐξαναλωθήσονται καὶ ἐκεῖ ἀποθανοῦνται 
35 ܐܸܢܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܸܡ̇ܪܹܬ̣: ܕܗܵܟܲܢܵܐ ܐܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܵܗ̇ ܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܗܵܕܹܐ ܒܝܼܫܬܵܐ ܕܐܸܬ̣ܘܲܥܲܕ̇ܬ̇ܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝ: ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ ܢܣܘܼܦܘܼܢ: ܘܬܲܡܵܢ ܢܡܘܼܬ̣ܘܼܢ. 
quoniam sicut locutus sum, ita faciam omni multitudini huic pessimæ, quæ consurrexit adversum me: in solitudine hac deficiet, et morietur. 
მე, უფლმან, ვთქჳ: უკუეთუ არა ესრეთ უყო კრებულსა ამას უკეთურსა, რომელ აღდგომილ არს ჩემ ზედა. უდაბნოსა ამას აღესრულნენ და მოსწყდენ. 35 
35 I the LORD have said, I will surely do it unto all this evil congregation, that are gathered together against me: in this wilderness they shall be consumed, and there they shall die. 
לו. וְהָאֲנָשִׁים אֲשֶׁר שָׁלַח משֶׁה לָתוּר אֶת הָאָרֶץ וַיָּשֻׁבוּ וַיַּלִּינוּ עָלָיו אֶת כָּל הָעֵדָה לְהוֹצִיא דִבָּה עַל הָאָרֶץ: 
καὶ οἱ ἄνθρωποι οὓς ἀπέστειλεν Μωυσῆς κατασκέψασθαι τὴν γῆν καὶ παραγενηθέντες διεγόγγυσαν κατ᾽ αὐτῆς πρὸς τὴν συναγωγὴν ἐξενέγκαι ῥήματα πονηρὰ περὶ τῆς γῆς 
36 ܘܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܫܲܕܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܸܓܲܫ ܐܲܪܥܵܐ: ܗܦܲܟ݂ܘ ܐܲܪܛܸܢܘ ܥܠܵܘܗܝ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܕܢܲܦܩܘܼܢ ܛܸܒܵܐ ܒܝܼܫܵܐ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ. 
Igitur omnes viri, quos miserat Moyses ad contemplandam terram, et qui reversi murmurare fecerant contra eum omnem multitudinem, detrahentes terræ quod esset mala, 
და კაცნი იგი, რომელ წარავლინნა მოსე მოხილვად მის ქუეყანისა, მოვიდეს, იდრტჳნეს მისთჳს კრებულსა თანა თქუმად სიტყუასა ბოროტსა მის ქუეყანისათჳს. 36 
36 And the men, which Moses sent to search the land, who returned, and made all the congregation to murmur against him, by bringing up a slander upon the land, 
לז. וַיָּמֻתוּ הָאֲנָשִׁים מוֹצִאֵי דִבַּת הָאָרֶץ רָעָה בַּמַּגֵּפָה לִפְנֵי יְהֹוָה: 
καὶ ἀπέθανον οἱ ἄνθρωποι οἱ κατείπαντες κατὰ τῆς γῆς πονηρὰ ἐν τῇ πληγῇ ἔναντι κυρίου 
37 ܘܡܝܼܬ̣ܘ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܐܲܦܸܩܘ ܛܸܒܵܐ ܒܝܼܫܵܐ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ ܒܡܵܘܬܵܢܵܐ ܕܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ. 
mortui sunt atque percussi in conspectu Domini. 
მოსწყდეს კაცნი იგი, რომელთა თქუეს მის ქუეყანისათჳს ძჳრი, გუემითა ბოროტითა წინაშე უფლისა. 37 
37 Even those men that did bring up the evil report upon the land, died by the plague before the LORD. 
לח. וִיהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן וְכָלֵב בֶּן יְפֻנֶּה חָיוּ מִן הָאֲנָשִׁים הָהֵם הַהֹלְכִים לָתוּר אֶת הָאָרֶץ: 
καὶ Ἰησοῦς υἱὸς Ναυη καὶ Χαλεβ υἱὸς Ιεφοννη ἔζησαν ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων τῶν πεπορευμένων κατασκέψασθαι τὴν γῆν 
38 ܘܝܼܫܘܿܥ ܒܲܪ ܢܘܿܢ: ܘܟ݂ܵܠܵܒ̣ ܒܲܪ ܝܘܿܦܲܢܵܐ ܚܝܵܘ ܡ̣ܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܗܵܢܘܿܢ ܕܐܸܙܲܠܘ ܠܡܸܓܲܫ ܐܲܪܥܵܐ. 
Josue autem filius Nun, et Caleb filius Jephone, vixerunt ex omnibus qui perrexerant ad considerandam terram. 
ისო ნავესი და ქალებ იეფონესი ცხოვნდეს კაცთა მათგან, რომელ წარვიდეს მოხილვად მის ქუეყანისა. 38 
38 But Joshua the son of Nun, and Caleb the son of Jephunneh, which were of the men that went to search the land, lived still. 
לט. וַיְדַבֵּר משֶׁה אֶת הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה אֶל כָּל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיִּתְאַבְּלוּ הָעָם מְאֹד: 
καὶ ἐλάλησεν Μωυσῆς τὰ ῥήματα ταῦτα πρὸς πάντας υἱοὺς Ισραηλ καὶ ἐπένθησεν ὁ λαὸς σφόδρα 
39 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ ܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܝܼܬܸܒ̣ܘ ܥܲܡܵܐ ܒܐܸܒ̣ܠܵܐ ܪܲܒܵܐ. 
Locutusque est Moyses universa verba hæc ad omnes filios Israël, et luxit populus nimis. 
ეტყოდა მოსე სიტყუათა ამათ ყოველთა ძეთა ისრაჱლისათა. და იგლოვდა ერი იგი ფრიად. 39 
39 And Moses told these sayings unto all the children of Israel: and the people mourned greatly. 
מ. וַיַּשְׁכִּמוּ בַבֹּקֶר וַיַּעֲלוּ אֶל רֹאשׁ הָהָר לֵאמֹר הִנֶּנּוּ וְעָלִינוּ אֶל הַמָּקוֹם אֲשֶׁר אָמַר יְהֹוָה כִּי חָטָאנוּ: 
καὶ ὀρθρίσαντες τὸ πρωὶ ἀνέβησαν εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους λέγοντες ἰδοὺ οἵδε ἡμεῖς ἀναβησόμεθα εἰς τὸν τόπον ὃν εἶπεν κύριος ὅτι ἡμάρτομεν 
40 ܘܩܲܕܸ̇ܡܘ ܒܨܲܦܪܵܐ: ܘܲܣܠܸܩܘ ܠܪܹܫ ܛܘܼܪܵܐ: ܘܐܸܡܲܪܘ: ܗܵܐ ܣܵܠܩܝܼܢܲܢ ܠܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܐܸܡܲܪ ܠܲܢ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܕܲܚܛܲܝܢ. 
Et ecce mane primo surgentes ascenderunt verticem montis, atque dixerunt: Parati sumus ascendere ad locum, de quo Dominus locutus est: quia peccavimus. 
აღიმსთუეს განთიად, აღვიდეს თავსა ზედა მთისასა და თქუეს: აჰა, ესერა, ჩუენ წარვიდეთ ადგილსა, რომელსა თქუა უფალმან, რამეთუ ვცოდეთ. 40 
40 And they rose up early in the morning, and gat them up into the top of the mountain, saying, Lo, we be here, and will go up unto the place which the LORD hath promised: for we have sinned. 
מא. וַיֹּאמֶר משֶׁה לָמָּה זֶּה אַתֶּם עֹבְרִים אֶת פִּי יְהֹוָה וְהִוא לֹא תִצְלָח: 
καὶ εἶπεν Μωυσῆς ἵνα τί ὑμεῖς παραβαίνετε τὸ ῥῆμα κυρίου οὐκ εὔοδα ἔσται ὑμῖν 
41 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ: ܠܡܵܢܵܐ ܥܒܲܪܬ̇ܘܿܢ ܥܲܠ ܡܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܠܵܐ ܡܲܣܩܝܼܢ ܐܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܠܪܹܫ. 
Quibus Moyses: Cur, inquit, transgredimini verbum Domini, quod vobis non cedet in prosperum? 
ჰრქუა მოსე: რად გარდახვალთ სიტყუათა უფლისათა, არა წარგემართოს თქუენ. 41 
41 And Moses said, Wherefore now do ye transgress the commandment of the LORD? but it shall not prosper. 
מב. אַל תַּעֲלוּ כִּי אֵין יְהֹוָה בְּקִרְבְּכֶם וְלֹא תִּנָּגְפוּ לִפְנֵי אֹיְבֵיכֶם: 
μὴ ἀναβαίνετε οὐ γάρ ἐστιν κύριος μεθ᾽ ὑμῶν καὶ πεσεῖσθε πρὸ προσώπου τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν 
42 ܠܵܐ ܬܸܣܩܘܼܢ ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ: ܕܠܵܐ ܬܸܬܲܒ̣ܪܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒ̣ܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ. 
nolite ascendere: non enim est Dominus vobiscum: ne corruatis coram inimicis vestris. 
ნუ აღხვალთ, არა არს უფალი თქუენ თანა. დაეცნეთ წინაშე პირსა მტერთასა. 42 
42 Go not up, for the LORD is not among you; that ye be not smitten before your enemies. 
מג. כִּי הָעֲמָלֵקִי וְהַכְּנַעֲנִי שָׁם לִפְנֵיכֶם וּנְפַלְתֶּם בֶּחָרֶב כִּי עַל כֵּן שַׁבְתֶּם מֵאַחֲרֵי יְהֹוָה וְלֹא יִהְיֶה יְהֹוָה עִמָּכֶם: 
ὅτι ὁ Αμαληκ καὶ ὁ Χαναναῖος ἐκεῖ ἔμπροσθεν ὑμῶν καὶ πεσεῖσθε μαχαίρᾳ οὗ εἵνεκεν ἀπεστράφητε ἀπειθοῦντες κυρίῳ καὶ οὐκ ἔσται κύριος ἐν ὑμῖν 
43 ܡܸܛܠ ܕܲܟ݂ܢܲܥ̈ܢܵܝܹܐ ܘܲܥܡܵܠܩܵܝܹ̈ܐ. ܐܝܼܬ̣ ܬܲܡܵܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܘܬܸܦܠܘܼܢ ܒܚܲܪܒܵܐ: ܥܲܠ ܕܲܗܦܲܟ݂ܬ̇ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܠܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ. 
Amalecites et Chananæus ante vos sunt, quorum gladio corruetis, eo quod nolueritis acquiescere Domino: nec erit Dominus vobiscum. 
რამეთუ ამალეკი და ქანანელი მუნ წინაშე თქუენსა არს და დაეცნეთ მახჳლითა მისთჳს, რამეთუ უკუნ თუ იქეცით ურჩებით უფლისაგან. და არა იყოს უფალი თქუენ თანა. 43 
43 For the Amalekites and the Canaanites are there before you, and ye shall fall by the sword: because ye are turned away from the LORD, therefore the LORD will not be with you. 
מד. וַיַּעְפִּלוּ לַעֲלוֹת אֶל רֹאשׁ הָהָר וַאֲרוֹן בְּרִית יְהֹוָה וּמשֶׁה לֹא מָשׁוּ מִקֶּרֶב הַמַּחֲנֶה: 
καὶ διαβιασάμενοι ἀνέβησαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους ἡ δὲ κιβωτὸς τῆς διαθήκης κυρίου καὶ Μωυσῆς οὐκ ἐκινήθησαν ἐκ τῆς παρεμβολῆς 
44 ܘܫܲܪܝܼܘ ܠܡܸܣܲܩ ܠܪܹܫ ܛܘܼܪܵܐ: ܘܩܹܒ̣ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܩܝܵܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܘܡܘܼܫܹܐ: ܠܵܐ ܦܪܲܩ̣ܘ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ. 
At illi contenebrati ascenderunt in verticem montis. Arca autem testamenti Domini et Moyses non recesserunt de castris. 
და იძულებით აღჴდეს თავსა ზედა მის მთისასა, ხოლო კიდობანი იგი სჯულისა უფლისა და მოსე არა იძრნეს ბანაკით. 44 
44 But they presumed to go up unto the hill top: nevertheless the ark of the covenant of the LORD, and Moses, departed not out of the camp. 
מה. וַיֵּרֶד הָעֲמָלֵקִי וְהַכְּנַעֲנִי הַיּשֵׁב בָּהָר הַהוּא וַיַּכּוּם וַיַּכְּתוּם עַד הַחָרְמָה: 
καὶ κατέβη ὁ Αμαληκ καὶ ὁ Χαναναῖος ὁ ἐγκαθήμενος ἐν τῷ ὄρει ἐκείνῳ καὶ ἐτρέψαντο αὐτοὺς καὶ κατέκοψαν αὐτοὺς ἕως Ερμαν καὶ ἀπεστράφησαν εἰς τὴν παρεμβολήν 
45 ܘܲܢܚܸܬ̣ܘ ܥܡܵܠܩܵܝܹ̈ܐ ܘܲܟ݂ܢܲܥ̈ܢܵܝܹܐ ܕܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܒܛܘܼܪܵܐ ܗܵܘ̇: ܘܲܚܪܲܒ̣ܘ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܲܪܕܲܦܘ ܐܸܢܘܿܢ ܥܕܲܡܵܐ ܠܚܸܪܡܵܐ. 
Descenditque Amalecites et Chananæus, qui habitabat in monte: et percutiens eos atque concidens, persecutus est eos usque Horma. 
და მოჴდა ამალეკი და ქანანელი, რომელ ჯდა მას მთასა შინა, სძლეს მათ და მოსრნეს იგინი ერთადმდე.

46 და მოიქცეს ბანაკად.

45 
45 Then the Amalekites came down, and the Canaanites which dwelt in that hill, and smote them, and discomfited them, even unto Hormah. 
טו 
ΙΕ' 
ܩܦܠܐܘܢ: ܝܗ. 
Cap. 15 
თავი მეთხუთმეტე 
15 
א. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
1 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutus est Dominus ad Moysen, dicens: 
ეტყოდა უფალი მოსეს, ჰრქუა: 1 
1 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ב. דַּבֵּר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם כִּי תָבֹאוּ אֶל אֶרֶץ מוֹשְׁבֹתֵיכֶם אֲשֶׁר אֲנִי נֹתֵן לָכֶם: 
λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς ὅταν εἰσέλθητε εἰς τὴν γῆν τῆς κατοικήσεως ὑμῶν ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν 
2 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܡܵܐ ܕܥܲܠܬ̇ܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܒܹܝܬ̣ ܡܲܥܡܲܪܟ݂ܘܿܢ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܐ̄ܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ. 
Loquere ad filios Israël, et dices ad eos: Cum ingressi fueritis terram habitationis vestræ, quam ego dabo vobis, 
არქუ შენ ძეთა ისრაჱლისათა: რაჟამს შეხჳდეთ ქუეყანასა მას მკჳდრობისა თქუენისასა, რომელ მე მიგცე თქუენ, 2 
2 Speak unto the children of Israel, and say unto them, When ye be come into the land of your habitations, which I give unto you, 
ג. וַעֲשִׂיתֶם אִשֶּׁה לַיהֹוָה עֹלָה אוֹ זֶבַח לְפַלֵּא נֶדֶר אוֹ בִנְדָבָה אוֹ בְּמֹעֲדֵיכֶם לַעֲשׂוֹת רֵיחַ נִיחֹחַ לַיהֹוָה מִן הַבָּקָר אוֹ מִן הַצֹּאן: 
καὶ ποιήσεις ὁλοκαυτώματα κυρίῳ ὁλοκάρπωμα ἢ θυσίαν μεγαλῦναι εὐχὴν ἢ καθ᾽ ἑκούσιον ἢ ἐν ταῖς ἑορταῖς ὑμῶν ποιῆσαι ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ εἰ μὲν ἀπὸ τῶν βοῶν ἢ ἀπὸ τῶν προβάτων 
3 ܩܲܪܸܒ̣ܘ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܥܠܵܬ̣ܵܐ: ܐܵܘ ܕܸܒ̣ܚܵܐ. ܦܪܘܿܫܘ ܢܸܕ݂ܪܵܐ: ܐܵܘ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܐܵܘ ܒܥܲܕ݂ܥܹܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ: ܘܲܥܒܸܕ݂ܘ ܪܹܝܚܵܐ ܕܲܣܘܵܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܡ̣ܢ ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܘܡ̣ܢ ܥܵـ̈ـܢܵܐ. 
et feceritis oblationem Domino in holocaustum, aut victimam, vota solventes, vel sponte offerentes munera, aut in solemnitatibus vestris adolentes odorem suavitatis Domino, de bobus sive de ovibus: 
ჰყოთ მრგულიად დასაწველადი უფლისა, ანუ მსხუერპლი განდიდებად შესაწირავნისა, ანუ ნებსით აღნათქუემისა, ანუ დღესასწაულთა თქუენთა ყოფად სულად სულნელად უფლისა, ანუ ზროხათაგან, ანუ ცხოვართა. 3 
3 And will make an offering by fire unto the LORD, a burnt offering, or a sacrifice in performing a vow, or in a freewill offering, or in your solemn feasts, to make a sweet savour unto the LORD, of the herd or of the flock: 
ד. וְהִקְרִיב הַמַּקְרִיב קָרְבָּנוֹ לַיהֹוָה מִנְחָה סֹלֶת עִשָּׂרוֹן בָּלוּל בִּרְבִעִית הַהִין שָׁמֶן: 
καὶ προσοίσει ὁ προσφέρων τὸ δῶρον αὐτοῦ κυρίῳ θυσίαν σεμιδάλεως δέκατον τοῦ οιφι ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ ἐν τετάρτῳ τοῦ ιν 
4 ܘܲܢܩܲܪܸܒ̣ ܗܵܘ̇ ܕܲܡܩܲܪܸܒ̣ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܣܡܝܼܕ݂ܵܐ ܢܫܝܼܦܵܐ: ܥܸܣܪܘܿܢܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܪܘܼܒ̣ܥܹܗ ܕܗܹܡܝܼܢܵܐ ܕܡܸܫܚܵܐ. 
offeret quicumque immolaverit victimam, sacrificium similæ, decimam partem ephi, conspersæ oleo, quod mensuram habebit quartam partem hin: 
მოართუას შემწირველმან შესაწირავი თჳსი უფალსა სამინდოჲსა მეათე გრივისა აღსუარული ზეთითა მეოთხითა ნაწილითა დორაკისაჲთ. 4 
4 Then shall he that offereth his offering unto the LORD bring a meat offering of a tenth deal of flour mingled with the fourth part of an hin of oil. 
ה. וְיַיִן לַנֶּסֶךְ רְבִיעִית הַהִין תַּעֲשֶׂה עַל הָעֹלָה אוֹ לַזָּבַח לַכֶּבֶשׂ הָאֶחָד: 
καὶ οἶνον εἰς σπονδὴν τὸ τέταρτον τοῦ ιν ποιήσετε ἐπὶ τῆς ὁλοκαυτώσεως ἢ ἐπὶ τῆς θυσίας τῷ ἀμνῷ τῷ ἑνὶ ποιήσεις τοσοῦτο κάρπωμα ὀσμὴν εὐωδίας τῷ κυρίῳ 
5 ܘܚܲܡܪܵܐ ܠܢܘܼܩܵܝܵܐ: ܪܘܼܒ̣ܥܹܗ ܕܗܹܡܝܼܢܵܐ ܩܲܪܸܒ̣ ܥܲܠ ܥܠܵܬ̣ܵܐ: ܐܵܘ ܠܕܸܒ̣ܚܵܐ ܕܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂. 
et vinum ad liba fundenda ejusdem mensuræ dabit in holocaustum sive in victimam. Per agnos singulos 
და ღჳნო შესაწირავად მეოთხე ნაწილი დორაკისაჲ ჰყოთ მრგულიად დასაწველსა ზედა, ანუ მსხუერპლსა ზედა კარავსა ერთსა ჰყო ესოდენ შესაწირავად სულნელად სულნელებისად უფლისა. 5 
5 And the fourth part of an hin of wine for a drink offering shalt thou prepare with the burnt offering or sacrifice, for one lamb. 
ו. אוֹ לָאַיִל תַּעֲשֶׂה מִנְחָה סֹלֶת שְׁנֵי עֶשְׂרֹנִים בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן שְׁלִשִׁית הַהִין: 
καὶ τῷ κριῷ ὅταν ποιῆτε αὐτὸν ἢ εἰς ὁλοκαύτωμα ἢ εἰς θυσίαν ποιήσεις θυσίαν σεμιδάλεως δύο δέκατα ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ τὸ τρίτον τοῦ ιν 
6 ܐܵܘ ܠܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܲܥܒܸܕ݂ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܢܫܝܼܦܵܐ: ܬܪܹܝܢ ܥܸܣܪ̈ܘܿܢܝܼܢ: ܕܦܝܼܠܝܼܢ ܒܡܸܫܚܵܐ: ܬܘܼܠܬܹ̇ܗ ܕܗܹܡܝܼܢܵܐ. 
et arietes erit sacrificium similæ duarum decimarum, quæ conspersa sit oleo tertiæ partis hin: 
ვერძსა ოდეს ჰყოფდე მრგულიად დასაწველად, ანუ მსხუერპლად შესაწირავად სამინდოჲ ორი ათეული აღსუარული ზეთითა მესამითა ნაწილითა დორაკისაჲთა. 6 
6 Or for a ram, thou shalt prepare for a meat offering two tenth deals of flour mingled with the third part of an hin of oil. 
ז. וְיַיִן לַנֶּסֶךְ שְׁלִשִׁית הַהִין תַּקְרִיב רֵיחַ נִיחֹחַ לַיהֹוָה: 
καὶ οἶνον εἰς σπονδὴν τὸ τρίτον τοῦ ιν προσοίσετε εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ 
7 ܘܚܲܡܪܵܐ ܠܢܘܼܩܵܝܵܐ ܬܘܼܠܬܹ̇ܗ ܕܗܹܡܝܼܢܵܐ: ܩܲܪܸܒ̣ ܪܹܝܚܵܐ ܕܲܣܘܵܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ. 
et vinum ad libamentum tertiæ partis ejusdem mensuræ offeret in odorem suavitatis Domino. 
და ღჳნო შესაწირავად მესამე ნაწილი შესწიროთ უფლისა, 7 
7 And for a drink offering thou shalt offer the third part of an hin of wine, for a sweet savour unto the LORD. 
ח. וְכִי תַעֲשֶׂה בֶן בָּקָר עֹלָה אוֹ זָבַח לְפַלֵּא נֶדֶר אוֹ שְׁלָמִים לַיהֹוָה: 
ἐὰν δὲ ἀπὸ τῶν βοῶν ποιῆτε εἰς ὁλοκαύτωμα ἢ εἰς θυσίαν μεγαλῦναι εὐχὴν ἢ εἰς σωτήριον κυρίῳ 
8 ܘܐܸܢ ܡܩܲܪܸܒ̣ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܐܵܘ ܕܸܒ̣ܚܵܐ ܠܡܸܦܪܲܫ ܢܸܕ݂ܪܵܐ: ܐܵܘ ܫܲܠܡܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ. 
Quando vero de bobus feceris holocaustum aut hostiam, ut impleas votum vel pacificas victimas, 
უკუეთუ ზროხასა ჰყოფდეთ მრგულიად დასაწველად, ანუ მსხვერპლად განდიდებად აღნათქუემისა საჴსრად უფლისა მიმართ. 8 
8 And when thou preparest a bullock for a burnt offering, or for a sacrifice in performing a vow, or peace offerings unto the LORD: 
ט. וְהִקְרִיב עַל בֶּן הַבָּקָר מִנְחָה סֹלֶת שְׁלשָׁה עֶשְׂרֹנִים בָּלוּל בַּשֶּׁמֶן חֲצִי הַהִין: 
καὶ προσοίσει ἐπὶ τοῦ μόσχου θυσίαν σεμιδάλεως τρία δέκατα ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ ἥμισυ τοῦ ιν 
9 ܩܲܪܸܒ̣ ܥܲܠ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܢܫܝܼܦܵܐ: ܬܠܵܬ̣ܵܐ ܥܸܣܪ̈ܘܿܢܝܼܢ ܕܦܝܼܠܝܼܢ ܒܡܸܫܚܵܐ ܦܸܠܓܹ̇ܗ ܕܗܹܡܝܼܢܵܐ. 
dabis per singulos boves similæ tres decimas conspersæ oleo, quod habeat medium mensuræ hin: 
და ყოს ზუარაკსა ზედა შესაწირავად სამინდოჲ სამი ათეული აღსუარული ზეთითა ზოგითა დორაკისაჲთა. 9 
9 Then shall he bring with a bullock a meat offering of three tenth deals of flour mingled with half an hin of oil. 
י. וְיַיִן תַּקְרִיב לַנֶּסֶךְ חֲצִי הַהִין אִשֵּׁה רֵיחַ נִיחֹחַ לַיהֹוָה: 
καὶ οἶνον εἰς σπονδὴν τὸ ἥμισυ τοῦ ιν κάρπωμα ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ 
10 ܘܚܲܡܪܵܐ ܩܲܪܸܒ̣ ܠܢܘܼܩܵܝܵܐ ܦܸܠܓܹܗ ܕܗܹܡܝܼܢܵܐ: ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܪܹܝܚܵܐ ܕܲܣܘܵܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: 
et vinum ad liba fundenda ejusdem mensuræ in oblationem suavissimi odoris Domino. 
და ღჳნო შესაწირავად კერძო დორაკი სულნელად უფლისა. 10 
10 And thou shalt bring for a drink offering half an hin of wine, for an offering made by fire, of a sweet savour unto the LORD. 
יא. כָּכָה יֵעָשֶׂה לַשּׁוֹר הָאֶחָד אוֹ לָאַיִל הָאֶחָד אוֹ לַשֶּׂה בַכְּבָשִׂים אוֹ בָעִזִּים: 
οὕτως ποιήσεις τῷ μόσχῳ τῷ ἑνὶ ἢ τῷ κριῷ τῷ ἑνὶ ἢ τῷ ἀμνῷ τῷ ἑνὶ ἐκ τῶν προβάτων ἢ ἐκ τῶν αἰγῶν 
11 ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܸܕ݂ܘ ܠܬܲܘܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܲܠܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܐܵܘ ܠܐܸܡܪܵܐ ܡ̣ܢ ܐܸܡܪܹ̈ܐ: ܐܵܘܿ ܡ̣ܢ ܥܸܙܹ̈ܐ. 
Sic facies 
ესრე ყოს. 11 
11 Thus shall it be done for one bullock, or for one ram, or for a lamb, or a kid. 
יב. כַּמִּסְפָּר אֲשֶׁר תַּעֲשׂוּ כָּכָה תַּעֲשׂוּ לָאֶחָד כְּמִסְפָּרָם: 
κατὰ τὸν ἀριθμὸν ὧν ἐὰν ποιήσητε οὕτω ποιήσετε τῷ ἑνὶ κατὰ τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν 
12 ܐܲܝܟ݂ ܡܸܢܝܵܢܵܐ ܕܥܵܒ̣ܕ̇ܝܼܢ ܐܢ̄ܬ̇ܘܿܢ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܸܕ݂ܘ ܠܚܲܕ݂ ܚܲܕ݂ ܒܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ. 
per singulos boves et arietis et agnos et hædos. 
ზუარაკსა თანა ერთსა, ანუ კრავსა ცხოვართასა, ანუ თხათასა მსგავსად რიცხუთა მათ, რომელ ჰყოთ, ესრეთ ჰყოთ ერთსა მას ზედა, ვითარცა არს რიცხჳ მათი. 12 
12 According to the number that ye shall prepare, so shall ye do to every one according to their number. 
יג. כָּל הָאֶזְרָח יַעֲשֶׂה כָּכָה אֶת אֵלֶּה לְהַקְרִיב אִשֵּׁה רֵיחַ נִיחֹחַ לַיהֹוָה: 
πᾶς ὁ αὐτόχθων ποιήσει οὕτως τοιαῦτα προσενέγκαι καρπώματα εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ 
13 ܟܠܗܘܿܢ ܕܒܹܝܬ̣ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܗܵܠܹܝܢ ܗܵܟܲܢܵܐ: ܘܲܢܩܲܪܒ̣ܘܼܢ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܪܹܝܚܵܐ ܕܲܣܘܵܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ. 
Tam indigenæ quam peregrini 
ყოველმან მკჳდრმან ყოს ესე შესაწირავად სულნელად უფლისა, უკუეთუ მოქცეული თქუენ შორის იყოს, მოვიდეს ქუეყანასა თქუენსა, ანუ ვინ იყოს ქუეყანასა შორის ნათესავთა შინა თქუენთა. და ჰყოფდე შესაწირავსა სულად სულნელებისად უფლისა. 13 
13 All that are born of the country shall do these things after this manner, in offering an offering made by fire, of a sweet savour unto the LORD. 
יד. וְכִי יָגוּר אִתְּכֶם גֵּר אוֹ אֲשֶׁר בְּתוֹכְכֶם לְדֹרֹתֵיכֶם וְעָשָׂה אִשֵּׁה רֵיחַ נִיחֹחַ לַיהֹוָה כַּאֲשֶׁר תַּעֲשׂוּ כֵּן יַעֲשֶׂה: 
ἐὰν δὲ προσήλυτος ἐν ὑμῖν προσγένηται ἐν τῇ γῇ ὑμῶν ἢ ὃς ἂν γένηται ἐν ὑμῖν ἐν ταῖς γενεαῖς ὑμῶν καὶ ποιήσει κάρπωμα ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ ὃν τρόπον ποιεῖτε ὑμεῖς οὕτως ποιήσει ἡ συναγωγὴ κυρίῳ 
14 ܘܐܸܢ ܢܸܥܡܲܪ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܐܲܝܢܵܐ ܕܡܸܬ̣ܦܢܸܐ ܠܘܵܬ̣ܝ: ܐܵܘ ܒܲܝܢܵܬ̣ܟܘܿܢ ܠܕܵܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܘܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܕܪܹܝܚܵܐ ܕܲܣܘܵܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܐܲܝܟ݂ ܕܥܵܒ̣ܕ̇ܝܼܢ ܐܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܗܵܟܲܢܵܐ ܢܸܥܒܸ̇ܕ݂. 
eodem ritu offerent sacrificia. 
ვითარცა ჰყოთ თქუენ, ესრეთ ყოს კრებულმან უფლისამან. 14 
14 And if a stranger sojourn with you, or whosoever be among you in your generations, and will offer an offering made by fire, of a sweet savour unto the LORD; as ye do, so he shall do. 
טו. הַקָּהָל חֻקָּה אַחַת לָכֶם וְלַגֵּר הַגָּר חֻקַּת עוֹלָם לְדֹרֹתֵיכֶם כָּכֶם כַּגֵּר יִהְיֶה לִפְנֵי יְהֹוָה: 
νόμος εἷς ἔσται ὑμῖν καὶ τοῖς προσηλύτοις τοῖς προσκειμένοις ἐν ὑμῖν νόμος αἰώνιος εἰς γενεὰς ὑμῶν ὡς ὑμεῖς καὶ ὁ προσήλυτος ἔσται ἔναντι κυρίου 
15 ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܘܠܲܐܝܢܵܐ ܕܡܸܬ̣ܦܢܸܐ ܠܘܵܬ̣ܝ ܕܥܵܡܲܪ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ: ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܠܥܵܠܲܡ ܠܕ݂ܵܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܐܲܝܢܵܐ ܕܡܸܬ̣ܦܢܸܐ ܠܘܵܬ̣ܝ: ܐܵܟ݂ܘܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܢܸܗܘܹܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ. 
Unum præceptum erit atque judicium tam vobis quam advenis terræ. 
სჯული ერთი იყავნ თქუენი და მოქცეულთაჲ, რომელ შემყოფი იყუნენ თანა სჯულად საუკუნოდ, იყავნ ნათესავთა თქუენთა, ვითარცა თქუენ, ეგრე მოქცეული იგი იყოს წინაშე უფლისა. სჯული ერთი იყავნ და სამართალი ერთი იყავნ თქუენ შორის. 15 
15 One ordinance shall be both for you of the congregation, and also for the stranger that sojourneth with you, an ordinance for ever in your generations: as ye are, so shall the stranger be before the LORD. 
טז. תּוֹרָה אַחַת וּמִשְׁפָּט אֶחָד יִהְיֶה לָכֶם וְלַגֵּר הַגָּר אִתְּכֶם: 
νόμος εἷς ἔσται καὶ δικαίωμα ἓν ἔσται ὑμῖν καὶ τῷ προσηλύτῳ τῷ προσκειμένῳ ἐν ὑμῖν 
16 ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܘܕ݂ܝܼܢܵܐ ܚܲܕ݂ ܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܘܠܲܐܝܠܹܝܢ ܕܡܸܬ̣ܦܢܹܝܢ ܠܘܵܬ̣ܝ ܕܥܵܡ̇ܪܝܼܢ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ. 
Locutus est Dominus ad Moysen, dicens: 
ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 16 
16 One law and one manner shall be for you, and for the stranger that sojourneth with you. 
יז. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
17 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Loquere filiis Israël, et dices ad eos: 
ეტყოდე შენ ძეთა ისრაჱლისათა და არქუ მათ: 17 
17 And the LORD spake unto Moses, saying, 
יח. דַּבֵּר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם בְּבֹאֲכֶם אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר אֲנִי מֵבִיא אֶתְכֶם שָׁמָּה: 
λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι ὑμᾶς εἰς τὴν γῆν εἰς ἣν ἐγὼ εἰσάγω ὑμᾶς ἐκεῖ 
18 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܡܵܐ ܕܥܲܠܬ̇ܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܡܲܥܸܠ ܐ̄ܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܠܬܲܡܵܢ. 
Cum veneritis in terram, quam dabo vobis, 
რაჟამს შეხჳდეთ ქუეყანასა მას, რომელსა შეგიყვანნე თქუენ მუნ. 18 
18 Speak unto the children of Israel, and say unto them, When ye come into the land whither I bring you, 
יט. וְהָיָה בַּאֲכָלְכֶם מִלֶּחֶם הָאָרֶץ תָּרִימוּ תְרוּמָה לַיהֹוָה: 
καὶ ἔσται ὅταν ἔσθητε ὑμεῖς ἀπὸ τῶν ἄρτων τῆς γῆς ἀφελεῖτε ἀφαίρεμα ἀφόρισμα κυρίῳ 
19 ܡܵܐ ܕܐܵܟ݂ܠܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܠܲܚܡܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ: ܦܪܘܿܫܘ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ. 
et comederitis de panibus regionis illius, separabitis primitias Domino 
რაჟამს სჭამდეთ პურსა მის ქუეყანისასა, გამოჰყოთ შესაწირავად ზე საყოფელად უფლისა პირველი თბისა თქუენისა. 19 
19 Then it shall be, that, when ye eat of the bread of the land, ye shall offer up an heave offering unto the LORD. 
כ. רֵאשִׁית עֲרִסֹתֵכֶם חַלָּה תָּרִימוּ תְרוּמָה כִּתְרוּמַת גֹּרֶן כֵּן תָּרִימוּ אֹתָהּ: 
ἀπαρχὴν φυράματος ὑμῶν ἄρτον ἀφαίρεμα ἀφοριεῖτε αὐτό ὡς ἀφαίρεμα ἀπὸ ἅλω οὕτως ἀφελεῖτε αὐτόν 
20 ܡ̣ܢ ܪܹܫ ܐܵܨ̈ܘܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ: ܚܵܚܘܼܪܬܵܐ ܦܪܘܿܫܘ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܐܝܟ݂ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܕܐܸܕ̇ܪܵܐ ܗܵܟܲܢܵܐ ܦܘܼܪܫܘܼܗ̇. 
de cibis vestris. Sicut de areis primitias separatis, 
პური შესაწირავად გამოჰყოთ იგი, ვითარცა შესაწირავი კალოჲსაჲ. 20 
20 Ye shall offer up a cake of the first of your dough for an heave offering: as ye do the heave offering of the threshingfloor, so shall ye heave it. 
כא. מֵרֵאשִׁית עֲרִסֹתֵיכֶם תִּתְּנוּ לַיהֹוָה תְּרוּמָה לְדֹרֹתֵיכֶם: 
ἀπαρχὴν φυράματος ὑμῶν καὶ δώσετε κυρίῳ ἀφαίρεμα εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν 
21 ܪܹܫ ܐܵܨ̈ܘܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܗܲܒ̣ܘ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܠܕܵܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ. 
ita et de pulmentis dabitis primitiva Domino. 
ეგრე გამოჰყოთ იგი თჳსნიერი თბეთა თქუენთაჲ და მისცეთ უფალსა შესაწირავად ნათესავთა თქუენთა. 21 
21 Of the first of your dough ye shall give unto the LORD an heave offering in your generations. 
כב. וְכִי תִשְׁגּוּ וְלֹא תַעֲשׂוּ אֵת כָּל הַמִּצְוֹת הָאֵלֶּה אֲשֶׁר דִּבֶּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה: 
ὅταν δὲ διαμάρτητε καὶ μὴ ποιήσητε πάσας τὰς ἐντολὰς ταύτας ἃς ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν 
22 ܘܐܸܢ ܬܸܛܥܘܿܢ ܘܠܵܐ ܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܹܐ ܕܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ. 
Quod si per ignorantiam præterieritis quidquam horum, quæ locutus est Dominus ad Moysen, 
და რაჟამს შესცოდოთ და არა ჰყუნეთ ყოველნი მცნებანი ესე, რომელ ჰრქუა უფალმან მოსეს, 22 
22 And if ye have erred, and not observed all these commandments, which the LORD hath spoken unto Moses, 
כג. אֵת כָּל אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֲלֵיכֶם בְּיַד משֶׁה מִן הַיּוֹם אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה וָהָלְאָה לְדֹרֹתֵיכֶם: 
καθὰ συνέταξεν κύριος πρὸς ὑμᾶς ἐν χειρὶ Μωυσῆ ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἧς συνέταξεν κύριος πρὸς ὑμᾶς καὶ ἐπέκεινα εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν 
23 ܟܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܘܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܡܘܼܫܹܐ: ܡ̣ܢ ܝܵܘܡܵܐ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܘܲܠܗܲܠ ܠܕ݂ܵܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ. 
et mandavit per eum ad vos, a die qua cœpit jubere et ultra, 
ვითარცა ბრძანა უფალმან თქუენდამო ჴელითა მოსესითა, მიერ დღითგან, რომლითგან ბრძანა უფალმან თქუენდამო და მიმდემი ნათესავთა თქუენთა. 23 
23 Even all that the LORD hath commanded you by the hand of Moses, from the day that the LORD commanded Moses, and henceforward among your generations; 
כד. וְהָיָה אִם מֵעֵינֵי הָעֵדָה נֶעֶשְׂתָה לִשְׁגָגָה וְעָשׂוּ כָל הָעֵדָה פַּר בֶּן בָּקָר אֶחָד לְעֹלָה לְרֵיחַ נִיחֹחַ לַיהֹוָה וּמִנְחָתוֹ וְנִסְכּוֹ כַּמִּשְׁפָּט וּשְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְחַטָּת: 
καὶ ἔσται ἐὰν ἐξ ὀφθαλμῶν τῆς συναγωγῆς γενηθῇ ἀκουσίως καὶ ποιήσει πᾶσα ἡ συναγωγὴ μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν ἄμωμον εἰς ὁλοκαύτωμα εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ καὶ θυσίαν τούτου καὶ σπονδὴν αὐτοῦ κατὰ τὴν σύνταξιν καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας 
24 ܘܐܸܢ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܥܲܝ̈ܢܹܝܗ̇ ܕܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ ܐܸܬ̣ܥܲܒ̣ܕܲܬ̤ ܛܘܼܥܝܲܝ: ܢܩܲܪܒ̣ܘܼܢ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܬܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ: ܠܲܥܠܵܬ̣ܵܐ ܠܪܹܝܚܵܐ ܕܲܣܘܵܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܘܲܣܡܝܼܕܹܗ: ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ ܐܲܝܟ݂ ܙܸܕܩܹܗ: ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܠܲܚܛܵܗܵܐ. 
oblitaque fuerit facere multitudo: offeret vitulum de armento, holocaustum in odorem suavissimum Domino, et sacrificum ejus ac liba, ut cæremoniæ postulant, hircumque pro peccato: 
იყოს თუ ვინმე თუალთაგან კრებულისათა, განვარდეს არანებსით. და ყოს ყოველმან კრებულმან ზუარაკი ერთი უბიწოჲ მრგულიად დასაწველად სულნელად უფლისა და მსხუერპლი მისი და შესაწირავი სულად სულნელად მსგავსად ბრძანებისა და წალი თხათაგანი ერთი ცოდვისათჳს. 24 
24 Then it shall be, if ought be committed by ignorance without the knowledge of the congregation, that all the congregation shall offer one young bullock for a burnt offering, for a sweet savour unto the LORD, with his meat offering, and his drink offering, according to the manner, and one kid of the goats for a sin offering. 
כה. וְכִפֶּר הַכֹּהֵן עַל כָּל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְנִסְלַח לָהֶם כִּי שְׁגָגָה הִוא וְהֵם הֵבִיאוּ אֶת קָרְבָּנָם אִשֶּׁה לַיהֹוָה וְחַטָּאתָם לִפְנֵי יְהֹוָה עַל שִׁגְגָתָם: 
καὶ ἐξιλάσεται ὁ ἱερεὺς περὶ πάσης συναγωγῆς υἱῶν Ισραηλ καὶ ἀφεθήσεται αὐτοῖς ὅτι ἀκούσιόν ἐστιν καὶ αὐτοὶ ἤνεγκαν τὸ δῶρον αὐτῶν κάρπωμα κυρίῳ περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτῶν ἔναντι κυρίου περὶ τῶν ἀκουσίων αὐτῶν 
25 ܘܲܢܚܲܣܸܐ ܟܵܗܢܵܐ ܥܲܠ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܢܸܫܬ̇ܒܸܩ ܠܗܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܛܘܼܥܝܲܝ ܗ̄ܝ̣: ܘܗܸܢܘܿܢ ܐܲܝܬ̇ܝܼܘ ܩܘܼܪ̈ܒܵܢܲܝܗܘܿܢ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܘܕܲܚܠܵܦ ܚܛܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܣܲܟ݂̈ܠ̱ܘܵܬ̣ܗܘܿܢ. 
et rogabit sacerdos pro omni multitudine filiorum Israël, et dimittetur eis, quoniam non sponte peccaverunt, nihilominus offerentes incensum Domino pro se et pro peccato atque errore suo: 
და ლხინება-ყოს მღდელმან ყოვლისა ცოდვისა კრებულისა ძეთა ისრაჱლისათა, მიეტეოს მას, რამეთუ არანებსით არს და მათ მოიღეს შესაწირავი მათი მსხუერპლად უფლისა ცოდვისა მათისათჳს წინაშე უფლისა არანებსითთა მათთჳს. 25 
25 And the priest shall make an atonement for all the congregation of the children of Israel, and it shall be forgiven them; for it is ignorance: and they shall bring their offering, a sacrifice made by fire unto the LORD, and their sin offering before the LORD, for their ignorance: 
כו. וְנִסְלַח לְכָל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְלַגֵּר הַגָּר בְּתוֹכָם כִּי לְכָל הָעָם בִּשְׁגָגָה: 
καὶ ἀφεθήσεται κατὰ πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ισραηλ καὶ τῷ προσηλύτῳ τῷ προσκειμένῳ πρὸς ὑμᾶς ὅτι παντὶ τῷ λαῷ ἀκούσιον 
26 ܘܢܸܫܬ̇ܒܸܩ ܠܗܘܿܢ ܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܲܒ̣ܢܲܝ̈ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܠܲܐܝܠܹܝܢ ܕܡܸܬ̣ܦܢܹܝܢ ܠܘܵܬ̣ܝ ܕܥܵܡܲܪܝܼܢ ܒܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܡܸܛܠ ܕܲܕ݂ܟ݂ܠܹܗ ܗ̄ܝ̣ ܥܲܡܵܐ ܛܘܼܥܝܲܝ. 
et dimittetur universæ plebi filiorum Israël, et advenis qui peregrinantur inter eos: quoniam culpa est omnis populi per ignorantiam. 
და მიეტეოს ყოველსა კრებულსა ძეთა ისრაჱლისსა და მოქცეულსაცა, რომელ შემოყოფილ იყოს თქუენდა, რამეთუ ყოვლისა ერისა არანებსით იყო. 26 
26 And it shall be forgiven all the congregation of the children of Israel, and the stranger that sojourneth among them; seeing all the people were in ignorance. 
כז. וְאִם נֶפֶשׁ אַחַת תֶּחֱטָא בִשְׁגָגָה וְהִקְרִיבָה עֵז בַּת שְׁנָתָהּ לְחַטָּאת: 
ἐὰν δὲ ψυχὴ μία ἁμάρτῃ ἀκουσίως προσάξει αἶγα μίαν ἐνιαυσίαν περὶ ἁμαρτίας 
27 ܘܐܸܢ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܬܸܚܛܹܐ ܒܛܘܼܥܝܲܝ: ܬܩܲܪܸܒ̣ ܥܸܙܵܐ ܒܲܪܬ̣ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ. 
Quod si anima una nesciens peccaverit, offeret capram anniculam pro peccato suo: 
უკუეთუ სულმან ერთმან ცოდოს არანებსით, შეწიროს თხაჲ ერთი წელიწდეული ცოდვათათჳს. 27 
27 And if any soul sin through ignorance, then he shall bring a she goat of the first year for a sin offering. 
כח. וְכִפֶּר הַכֹּהֵן עַל הַנֶּפֶשׁ הַשֹּׁגֶגֶת בְּחֶטְאָה בִשְׁגָגָה לִפְנֵי יְהֹוָה לְכַפֵּר עָלָיו וְנִסְלַח לוֹ: 
καὶ ἐξιλάσεται ὁ ἱερεὺς περὶ τῆς ψυχῆς τῆς ἀκουσιασθείσης καὶ ἁμαρτούσης ἀκουσίως ἔναντι κυρίου ἐξιλάσασθαι περὶ αὐτοῦ 
28 ܘܲܢܚܲܣܹܐ ܟܵܗܢܵܐ ܥܲܡ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܲܚܛܵܬ̤ ܒܲܚܛܵܗܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܢܸܬ̣ܚܲܣܸܐ ܥܠܵܘܗܝ ܘܢܸܫܬ̇ܒܸܩ ܠܹܗ. 
et deprecabitur pro ea sacerdos, quod inscia peccaverit coram Domino: impetrabitque ei veniam, et dimittetur illi. 
ულხინოს მღდელმან სულსა მას არანებსით შეცოდებულსა წინაშე უფლისა, ლხინება-ყოს მისთჳს. 28 
28 And the priest shall make an atonement for the soul that sinneth ignorantly, when he sinneth by ignorance before the LORD, to make an atonement for him; and it shall be forgiven him. 
כט. הָאֶזְרָח בִּבְנֵי יִשְׂרָאֵל וְלַגֵּר הַגָּר בְּתוֹכָם תּוֹרָה אַחַת יִהְיֶה לָכֶם לָעֹשֶׂה בִּשְׁגָגָה: 
τῷ ἐγχωρίῳ ἐν υἱοῖς Ισραηλ καὶ τῷ προσηλύτῳ τῷ προσκειμένῳ ἐν αὐτοῖς νόμος εἷς ἔσται αὐτοῖς ὃς ἂν ποιήσῃ ἀκουσίως 
29 ܘܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܘܠܲܐܝܠܹܝܢ ܕܡܸܬ̣ܦܢܹܝܢ ܠܘܵܬ̣ܝ ܕܥܵܡ̇ܪܝܼܢ ܒܲܝܢܵܬ̣ܟܘܿܢ: ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܚܲܕ݂ ܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܠܡ̇ܢ ܕܥܵܒܹ̇ܕ݂ ܒܛܘܼܥܝܲܝ. 
Tam indigenis quam advenis una lex erit omnium, qui peccaverint ignorantes. 
ძეთა ისრაჱლისათა და მოქცეულთაჲ, რომელნი შეყოფილ იყუნენ მათა, სჯული ერთი იყავნ, რომელმან ქმნეს რაჲმე არანებსით. 29 
29 Ye shall have one law for him that sinneth through ignorance, both for him that is born among the children of Israel, and for the stranger that sojourneth among them. 
ל. וְהַנֶּפֶשׁ אֲשֶׁר תַּעֲשֶׂה בְּיָד רָמָה מִן הָאֶזְרָח וּמִן הַגֵּר אֶת יְהֹוָה הוּא מְגַדֵּף וְנִכְרְתָה הַנֶּפֶשׁ הַהִוא מִקֶּרֶב עַמָּהּ: 
καὶ ψυχή ἥτις ποιήσει ἐν χειρὶ ὑπερηφανίας ἀπὸ τῶν αὐτοχθόνων ἢ ἀπὸ τῶν προσηλύτων τὸν θεὸν οὗτος παροξύνει ἐξολεθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς 
30 ܘܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܪܵܡܬ̣ܵܐ: ܡܸܢܟ݂ܘܿܢ ܘܡ̣ܢ ܐܲܝܠܹܝܢ ܕܡܸܬ̣ܦܢܹܝܢ ܠܘܵܬ̣ܝ: ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܓܲܕܸ̇ܦ: ܬܹܐܒܲܕ݂ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܗܵܝ̇ ܡ̣ܢ ܥܲܡܵܗ̇. 
Anima vero, quæ per superbiam aliquid commiserit, sive civis sit ille, sive peregrinus (quoniam adversus Dominum rebellis fuit), peribit de populo suo: 
და თავმან, რომელმან ქმნას ჴელითა ამპარტავანებისათა მკჳდრთაგანმან, ანუ მოქცეულმან, ღმერთი განარისხოს, მოისპოს იგი ერისაგან თჳსისა. 30 
30 But the soul that doeth ought presumptuously, whether he be born in the land, or a stranger, the same reproacheth the LORD; and that soul shall be cut off from among his people. 
לא. כִּי דְבַר יְהֹוָה בָּזָה וְאֶת מִצְוָתוֹ הֵפַר הִכָּרֵת תִּכָּרֵת הַנֶּפֶשׁ הַהִוא עֲו‍ֹנָה בָהּ: 
ὅτι τὸ ῥῆμα κυρίου ἐφαύλισεν καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ διεσκέδασεν ἐκτρίψει ἐκτριβήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἡ ἁμαρτία αὐτῆς ἐν αὐτῇ 
31 ܡܸܛܠ ܕܫܵܛ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܘ̈ܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܘܲܠܦܘܼܩ̈ܕܵܢܵܘܗܝ ܒܲܛܸܠ: ܬܹܐܒܲܕ݂ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܗܵܝ̣: ܘܥܵܘܼܠܵܗ̇ ܥܠܹܝܗ̇. 
verbum enim Domini contempsit, et præceptum illius fecit irritum: idcirco delebitur, et portabit iniquitatem suam. 
რამეთუ სიტყუაჲ უფლისა გარდააქცია და მცნებანი მისნი განაქარვნა. და მოჴოცით მოიჴოცოს სული იგი ერისაგან თჳსისა, რამეთუ ცოდვა მისი მას შინა. 31 
31 Because he hath despised the word of the LORD, and hath broken his commandment, that soul shall utterly be cut off; his iniquity shall be upon him. 
לב. וַיִּהְיוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל בַּמִּדְבָּר וַיִּמְצְאוּ אִישׁ מְקשֵׁשׁ עֵצִים בְּיוֹם הַשַּׁבָּת: 
καὶ ἦσαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ εὗρον ἄνδρα συλλέγοντα ξύλα τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων 
32 ܘܲܗܘ̤ܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ: ܘܐܸܫܟܲܚܘ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܟܲܕ݂ ܠܵܩܹܛ ܩܝ̈ܣܹܐ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̇ܬ̣ܵܐ. 
Factum est autem, cum essent filii Israël in solitudine, et invenissent hominem colligentem ligna in die sabbati, 
და იყუნეს ძენი ისრაჱლისანი უდაბნოსა მას. პოვეს კაცი, რომელ კრებდა შეშასა დღესა შაბათსა. 32 
32 And while the children of Israel were in the wilderness, they found a man that gathered sticks upon the sabbath day. 
לג. וַיַּקְרִיבוּ אֹתוֹ הַמֹּצְאִים אֹתוֹ מְקשֵׁשׁ עֵצִים אֶל משֶׁה וְאֶל אַהֲרֹן וְאֶל כָּל הָעֵדָה: 
καὶ προσήγαγον αὐτὸν οἱ εὑρόντες αὐτὸν συλλέγοντα ξύλα τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων καὶ πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ισραηλ 
33 ܘܩܲܪܒ̣ܘܼܗܝ ܗܵܢܘܿܢ ܕܐܸܫܟ̇ܚܘܼܗܝ ܟܲܕ݂ ܠܵܩܹ̇ܛ ܩܲܝ̈ܣܹܐ: ܠܘܵܬ̣ ܡܘܼܫܹܐ ܘܲܠܘܵܬ̣ ܐܲܗܪܘܿܢ ܘܲܠܘܵܬ̣ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ. 
obtulerunt eum Moysi et Aaron et universæ multitudini. 
მოჰგუარეს იგი კრებასა შეშისასა, რომელთა პოვეს, მოსეს და აჰრონს და ყოველთა კრებულთა ისრაჱლისათა. 33 
33 And they that found him gathering sticks brought him unto Moses and Aaron, and unto all the congregation. 
לד. וַיַּנִּיחוּ אֹתוֹ בַּמִּשְׁמָר כִּי לֹא פֹרַשׁ מַה יֵּעָשֶׂה לוֹ: 
καὶ ἀπέθεντο αὐτὸν εἰς φυλακήν οὐ γὰρ συνέκριναν τί ποιήσωσιν αὐτόν 
34 ܘܚܲܒ̣ܫܘܼܗܝ ܒܹܝܬ̣ ܢܛܘܼܪܬܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܥܕܲܟܹ̇ܝܠ ܐܸܬ̣ܦܲܫܲܩ ܡܵܢܵܐ ܢܸܬ̣ܥ̱ܒܸܕ݂ ܠܹܗ. 
Qui recluserunt eum in carcerem, nescientes quid super eo facere deberent. 
და შესუეს იგი საპყრობილესა, რამეთუ ვერ გულისხმა-ყვეს, რაჲმცა უყონ მას. 34 
34 And they put him in ward, because it was not declared what should be done to him. 
לה. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה מוֹת יוּמַת הָאִישׁ רָגוֹם אֹתוֹ בָאֲבָנִים כָּל הָעֵדָה מִחוּץ לַמַּחֲנֶה: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων θανάτῳ θανατούσθω ὁ ἄνθρωπος λιθοβολήσατε αὐτὸν λίθοις πᾶσα ἡ συναγωγή 
35 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܡܸܬ̣ܩܛܵܠܘܼ ܢܸܬ̣ܩܛܸܠ ܓܲܒ̣ܪܵܐ: ܘܡܸܪܓܲܡ ܢܸܪܓܲܡܘܼܢܹܗ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܒܟܹܐܦܹ̈ܐ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ. 
Dixitque Dominus ad Moysen: Morte moriatur homo iste: obruat eum lapidibus omnis turba extra castra. 
ეტყოდა უფალი მოსეს - სიკუდილით მოკუედინ კაცი იგი, განტჳნეთ ქვითა ყოველმან კრებულმან გარეშე ბანაკსა. 35 
35 And the LORD said unto Moses, The man shall be surely put to death: all the congregation shall stone him with stones without the camp. 
לו. וַיֹּצִיאוּ אֹתוֹ כָּל הָעֵדָה אֶל מִחוּץ לַמַּחֲנֶה וַיִּרְגְּמוּ אֹתוֹ בָּאֲבָנִים וַיָּמֹת כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה: 
καὶ ἐξήγαγον αὐτὸν πᾶσα ἡ συναγωγὴ ἔξω τῆς παρεμβολῆς καὶ ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν πᾶσα ἡ συναγωγὴ λίθοις ἔξω τῆς παρεμβολῆς καθὰ συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ 
36 ܘܐܲܦܩܘܼܗܝ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܪܲܓ̣ܡܘܼܗܝ ܒܟܹܐܦܹ̈ܐ ܘܡܝܼܬ̣: ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ. 
Cumque eduxissent eum foras, obruerunt lapidibus, et mortuus est, sicut præceperat Dominus. 
და გამოიყვანა იგი ყოველმან კრებულმან გარეშე ბანაკსა და დაჰკრიბეს ქვაჲ, ვითარცა ჰრქუა უფალმან მოსეს და ჰრქუა: 36 
36 And all the congregation brought him without the camp, and stoned him with stones, and he died; as the LORD commanded Moses. 
לז. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
37 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Dixit quoque Dominus ad Moysen: 
ეტყოდე ძეთა ისრაჱლისათა და არქუ მათ: 37 
37 And the LORD spake unto Moses, saying, 
לח. דַּבֵּר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם וְעָשׂוּ לָהֶם צִיצִת עַל כַּנְפֵי בִגְדֵיהֶם לְדֹרֹתָם וְנָתְנוּ עַל צִיצִת הַכָּנָף פְּתִיל תְּכֵלֶת: 
λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτοὺς καὶ ποιησάτωσαν ἑαυτοῖς κράσπεδα ἐπὶ τὰ πτερύγια τῶν ἱματίων αὐτῶν εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν καὶ ἐπιθήσετε ἐπὶ τὰ κράσπεδα τῶν πτερυγίων κλῶσμα ὑακίνθινον 
38 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܘܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܠܗܘܿܢ ܨܘܿܨ̈ܝܵܬ̣ܵܐ ܥܲܠ ܟܸܢ̈ܦܹܐ ܕܡܲܪ̈ܛܘܼܛܲܝܗܘܿܢ: ܠܕ݂ܵܪ̈ܲܝܗܘܿܢ: ܘܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܒܨܘܿܨ̈ܝܵܬ̣ܵܐ ܕܟܸܢ̈ܦܲܝܗܘܿܢ ܚܘܼܛܵܐ ܕܬܸܟ݂ܠ̱ܬܵܐ. 
Loquere filiis Israël, et dices ad eos ut faciant sibi fimbrias per angulos palliorum, ponentes in eis vittas hyacinthinas: 
იქმნედ მათ ფესჳ ყურთა ზედა სამოსლისა მათისათა ნათესავთა მათთა და დაახჳოთ ფესუთა მათ ზედა კიდეთასა საწვალი იაკინთისაჲ. 38 
38 Speak unto the children of Israel, and bid them that they make them fringes in the borders of their garments throughout their generations, and that they put upon the fringe of the borders a ribband of blue: 
לט. וְהָיָה לָכֶם לְצִיצִת וּרְאִיתֶם אֹתוֹ וּזְכַרְתֶּם אֶת כָּל מִצְוֹת יְהֹוָה וַעֲשִׂיתֶם אֹתָם וְלֹא תָתוּרוּ אַחֲרֵי לְבַבְכֶם וְאַחֲרֵי עֵינֵיכֶם אֲשֶׁר אַתֶּם זֹנִים אַחֲרֵיהֶם: 
καὶ ἔσται ὑμῖν ἐν τοῖς κρασπέδοις καὶ ὄψεσθε αὐτὰ καὶ μνησθήσεσθε πασῶν τῶν ἐντολῶν κυρίου καὶ ποιήσετε αὐτὰς καὶ οὐ διαστραφήσεσθε ὀπίσω τῶν διανοιῶν ὑμῶν καὶ ὀπίσω τῶν ὀφθαλμῶν ὑμῶν ἐν οἷς ὑμεῖς ἐκπορνεύετε ὀπίσω αὐτῶν 
39 ܘܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܨܘܿܨ̈ܝܵܬ̣ܵܐ: ܕܬܸܚܙܘܿܢ ܐܸܢܹܝܢ: ܘܬܸܬ̇ܕܲܟ݂ܪܘܼܢ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩܕ݂ܵܢܵܘ̈ܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ: ܘܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܠܵܐ ܬܸܛܥܘܿܢ ܒܵܬܲܪ ܠܸܒܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ: ܘܒ̣ܵܬܲܪ ܪܸ̈ܥܝܵܢܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܕܛܵܥܹ̇ܝܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܒܵܬܲܪܗܘܿܢ. 
quas cum viderint, recordentur omnium mandatorum Domini, nec sequantur cogitationes suas et oculos per res varias fornicantes, 
და იყოს იგი თქუენდა ფესუთა მათ ზედა და იხილოთ იგი და მოგეჴსენენ ყოველნი მცნებანი უფლისანი, ჰყუნეთ იგინი და არღარა მისდრკეთ უკუანა გონებათა და თუალთა თქუენთა, რომლითა-იგი თქუენ ისიძავთ უკუანა მათსა. 39 
39 And it shall be unto you for a fringe, that ye may look upon it, and remember all the commandments of the LORD, and do them; and that ye seek not after your own heart and your own eyes, after which ye use to go a whoring: 
מ. לְמַעַן תִּזְכְּרוּ וַעֲשִׂיתֶם אֶת כָּל מִצְו‍ֹתָי וִהְיִיתֶם קְדשִׁים לֵאלֹהֵיכֶם: 
ὅπως ἂν μνησθῆτε καὶ ποιήσητε πάσας τὰς ἐντολάς μου καὶ ἔσεσθε ἅγιοι τῷ θεῷ ὑμῶν 
40 ܘܬܸܬ̇ܕܲܟ݂ܪܘܼܢ ܘܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܲܝ: ܘܬܸܗܘܘܿܢ ܩܲܕ̇ܝܼܫܝܼܢ ܠܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ. 
sed magis memores præceptorum Domini faciant ea, sintque sancti Deo suo. 
რათა მოიჴსენოთ და ჰყოთ ყოველი მცნებაჲ ჩემი, იყუნეთ წმიდა ღმრთისა თქუენისა. 40 
40 That ye may remember, and do all my commandments, and be holy unto your God. 
מא. אֲנִי יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם אֲשֶׁר הוֹצֵאתִי אֶתְכֶם מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם לִהְיוֹת לָכֶם לֵאלֹהִים אֲנִי יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם: 
ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ὁ ἐξαγαγῶν ὑμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου εἶναι ὑμῶν θεός ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν 
41 ܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܵܠܵܗܟ݂ܘܿܢ: ܕܐܲܦܸܩܬ̇ܟ݂ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ: ܕܐܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ. 
Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Ægypti, ut essem Deus vester. 
რამეთუ მე ვარ უფალი ღმერთი თქუენი, რომელმან გამოგიყვანენ ქუეყანით ეგჳპტით ყოფად თქუენდა ღმერთად, მე უფალი ღმერთი თქუენი. 41 
41 I am the LORD your God, which brought you out of the land of Egypt, to be your God: I am the LORD your God. 
יו 
Ιςʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܝܘ. 
Cap. 16 
თავი მეთექვსმეტე 
16 
א. וַיִּקַּח קֹרַח בֶּן יִצְהָר בֶּן קְהָת בֶּן לֵוִי וְדָתָן וַאֲבִירָם בְּנֵי אֱלִיאָב וְאוֹן בֶּן פֶּלֶת בְּנֵי רְאוּבֵן: 
καὶ ἐλάλησεν Κορε υἱὸς Ισσααρ υἱοῦ Κααθ υἱοῦ Λευι καὶ Δαθαν καὶ Αβιρων υἱοὶ Ελιαβ καὶ Αυν υἱὸς Φαλεθ υἱοῦ Ρουβην 
1 ܘܐܸܬ̣ܦܠܸܓ̣ ܩܘܿܪܚ ܒܲܪ ܝܲܨܗܵܪ: ܒܲܪ ܩܵܗܵܬ̣: ܒܲܪ ܠܹܘܝܼ: ܘܕ݂ܵܬ̣ܵܢ ܘܐܲܒ̣ܝܼܪܵܡ: ܒ̈ܢܲܝ ܐܹܠܝܲܒ̣: ܘܐܘܿܢ ܒܲܪ ܦܲܠܲܬ̣: ܒ̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ. 
Ecce autem Core filius Isaar, filii Caath, filii Levi, et Dathan atque Abiron filii Eliab, Hon quoque filius Pheleth de filiis Ruben, 
იტყოდა კორე, ძე ისსარისი, ძისა კაათისი, ძისა ლევისი, დათან და აბირონ, ძენი ელიაბისნი, და აჳან, ძე ფალეკისი, ძისა რუბენისი, ავნან, ძე ფალეთისი, ძისა რუბენისი. 1 
1 Now Korah, the son of Izhar, the son of Kohath, the son of Levi, and Dathan and Abiram, the sons of Eliab, and On, the son of Peleth, sons of Reuben, took men: 
ב. וַיָּקֻמוּ לִפְנֵי משֶׁה וַאֲנָשִׁים מִבְּנֵי יִשְׂרָאֵל חֲמִשִּׁים וּמָאתָיִם נְשִׂיאֵי עֵדָה קְרִאֵי מוֹעֵד אַנְשֵׁי שֵׁם: 
καὶ ἀνέστησαν ἔναντι Μωυσῆ καὶ ἄνδρες τῶν υἱῶν Ισραηλ πεντήκοντα καὶ διακόσιοι ἀρχηγοὶ συναγωγῆς σύγκλητοι βουλῆς καὶ ἄνδρες ὀνομαστοί 
2 ܘܩܵܡܘ ܩܕ݂ܵܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܡܲܐܬܹ̇ܝܢ ܘܚܲܡܫܝܼܢ ܪܹ̈ܫܹܐ ܕܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ: ܕܡܸܬ̣ܩܪܹܝܢ ܠܙܲܒ̣ܢܵܐ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܲܫܡܵـ̈ـܗܵܬ̣ܵܐ. 
surrexerunt contra Moysen, aliique filiorum Israël ducenti quinquaginta viri proceres synagogæ, et qui tempore concilii per nomina vocabantur. 
აღდგეს წინაშე მოსესა კაცნი ძეთაგან ისრაჱლისათანი ორასერგასისნი მთავარნი წოდებულნი ზრახვისანი, კაცნი სახელოვანნი. 2 
2 And they rose up before Moses, with certain of the children of Israel, two hundred and fifty princes of the assembly, famous in the congregation, men of renown: 
ג. וַיִּקָּהֲלוּ עַל משֶׁה וְעַל אַהֲרֹן וַיֹּאמְרוּ אֲלֵהֶם רַב לָכֶם כִּי כָל הָעֵדָה כֻּלָּם קְדשִׁים וּבְתוֹכָם יְהֹוָה וּמַדּוּעַ תִּתְנַשְּׂאוּ עַל קְהַל יְהֹוָה: 
συνέστησαν ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ααρων καὶ εἶπαν ἐχέτω ὑμῖν ὅτι πᾶσα ἡ συναγωγὴ πάντες ἅγιοι καὶ ἐν αὐτοῖς κύριος καὶ διὰ τί κατανίστασθε ἐπὶ τὴν συναγωγὴν κυρίου 
3 ܘܐܸܬ̣ܟܲܢܲܫܘ ܥܲܠ ܡܘܼܫܹܐ ܘܥܲܠ ܐܲܗܪܘܿܢ ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܗܘܿܢ: ܠܵܐ ܟܲܕ̇ܘܼ ܠܟ݂ܘܿܢ ܕܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܟܠܗܘܿܢ ܩܲܕ̇ܝܼܫܝܼܢ: ܘܡܵܪܝܵܐ ܒܗܘܿܢ: ܐܸܠܵܐ ܕܬܸܫܬܲܩܠܘܼܢ ܥܲܠ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܹ̇ܗ ܕܡܵܪܝܵܐ. 
Cumque stetissent adversum Moysen et Aaron, dixerunt: Sufficiat vobis, quia omnis multitudo sanctorum est, et in ipsis est Dominus: cur elevamini super populum Domini? 
შეკრბეს მოსეს ზედა და აჰროს და თქუეს: გაქუნდინ თქუენ, რამეთუ ყოველი იგი კრებული წმიდა არს და მათ შორის უფალი, რაჲსათჳს აღდგომილ ხართ კრებულსა ზედა უფლისასა? 3 
3 And they gathered themselves together against Moses and against Aaron, and said unto them, Ye take too much upon you, seeing all the congregation are holy, every one of them, and the LORD is among them: wherefore then lift ye up yourselves above the congregation of the LORD? 
ד. וַיִּשְׁמַע משֶׁה וַיִּפֹּל עַל פָּנָיו: 
καὶ ἀκούσας Μωυσῆς ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον 
4 ܘܲܫܡܲܥ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܲܢܦܲܠ ܥܲܠ ܐܲܦܵܘ̈ܗܝ. 
Quod cum audisset Moyses, cecidit pronus in faciem: 
ესმა ესე მოსეს და დავარდა პირსა ზედა თჳსსა. 4 
4 And when Moses heard it, he fell upon his face: 
ה. וַיְדַבֵּר אֶל קֹרַח וְאֶל כָּל עֲדָתוֹ לֵאמֹר בֹּקֶר וְיֹדַע יְהֹוָה אֶת אֲשֶׁר לוֹ וְאֶת הַקָּדוֹשׁ וְהִקְרִיב אֵלָיו וְאֵת אֲשֶׁר יִבְחַר בּוֹ יַקְרִיב אֵלָיו: 
καὶ ἐλάλησεν πρὸς Κορε καὶ πρὸς πᾶσαν αὐτοῦ τὴν συναγωγὴν λέγων ἐπέσκεπται καὶ ἔγνω ὁ θεὸς τοὺς ὄντας αὐτοῦ καὶ τοὺς ἁγίους καὶ προσηγάγετο πρὸς ἑαυτόν καὶ οὓς ἐξελέξατο ἑαυτῷ προσηγάγετο πρὸς ἑαυτόν 
5 ܘܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܩܘܿܪܚ ܘܥܲܡ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܹ̇ܗ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܒܨܲܦܪܵܐ ܢܚܵܘܹܐ ܡܵܪܝܵܐ ܡ̇ܢ ܕܕ݂ܝܼܠܹܗ ܗ̄ܘ̣: ܘܲܕ݂ܩܲܕ̇ܝܼܫ ܢܸܬ̣ܩܲܪܲܒ̣ ܓܘܵܬܹܗ: ܘܐܲܝܢܵܐ ܕܲܓ̣ܒܹܐ ܠܹܗ ܢܸܬ̣ܩܲܪܲܒ̣ ܠܘܵܬܹܗ. 
locutusque ad Core et ad omnem multitudinem: Mane, inquit, notum faciet Dominus qui ad se pertineant, et sanctos applicabit sibi: et quos elegerit, appropinquabunt ei. 
და ეტყოდა კორეს და ყოველსა კრებულსა მისსა და ჰრქუა: მოხედა და იცნა ღმერთმან, რომელნი-იგი არიან მისნი და წმიდანი მისნი და მოიყვანნა იგინი თავისა თჳსისა და, რომელნი არა გამოირჩინა, არა მოიყვანნა. 5 
5 And he spake unto Korah and unto all his company, saying, Even to morrow the LORD will shew who are his, and who is holy; and will cause him to come near unto him: even him whom he hath chosen will he cause to come near unto him. 
ו. זֹאת עֲשׂוּ קְחוּ לָכֶם מַחְתּוֹת קֹרַח וְכָל עֲדָתוֹ: 
τοῦτο ποιήσατε λάβετε ὑμῖν αὐτοῖς πυρεῖα Κορε καὶ πᾶσα ἡ συναγωγὴ αὐτοῦ 
6 ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܸܕ݂ܘ: ܣܲܒ̣ܘ ܠܟ݂ܘܿܢ ܦܝܼܪ̈ܡܹܐ: ܐܲܢ̄ܬ̇ ܩܘܿܪܲܚ ܘܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܟ݂. 
Hoc igitur facite: tollat unusquisque thuribula sua, tu Core, et omne concilium tuum: 
აწ ესე ყავთ: მოიღეთ სასაკუმევლე თქუენი კორე და ყოველმან კრებულმან მისმან. 6 
6 This do; Take you censers, Korah, and all his company; 
ז. וּתְנוּ בָהֵן אֵשׁ וְשִׂימוּ עֲלֵיהֶן קְטֹרֶת לִפְנֵי יְהֹוָה מָחָר וְהָיָה הָאִישׁ אֲשֶׁר יִבְחַר יְהֹוָה הוּא הַקָּדוֹשׁ רַב לָכֶם בְּנֵי לֵוִי: 
καὶ ἐπίθετε ἐπ᾽ αὐτὰ πῦρ καὶ ἐπίθετε ἐπ᾽ αὐτὰ θυμίαμα ἔναντι κυρίου αὔριον καὶ ἔσται ὁ ἀνήρ ὃν ἂν ἐκλέξηται κύριος οὗτος ἅγιος ἱκανούσθω ὑμῖν υἱοὶ Λευι 
7 ܘܣܝܼܡܘ ܒܗܘܿܢ ܢܘܼܪܵܐ: ܘܣܝܼܡܘ ܒܗܘܿܢ ܒܸܣܡܹ̈ܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܡܚܵܪ: ܘܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܓ̣ܵܒܹܐܠܹܗ ܡܵܪܝܵܐ: ܗ̤ܘ ܢܸܗܘܹܐ ܩܲܕܝܼܫ. ܟܲܕ̇ܘܼ ܠܟ݂ܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܠܹܘܝܼ. 
et hausto cras igne, ponite desuper thymiama coram Domino: et quemcumque elegerit, ipse erit sanctus: multum erigimini filii Levi. 
და შთაასხთ ცეცხლი და დაასხთ მას ზედა საკუმეველი წინაშე უფლისა ხვალე; იყოს კაცი, რომელი გამოირჩიოს უფალმან. წმიდა არს იგი, კმა-იყავნ თქუენდა, ძენო ლევსნო. 7 
7 And put fire therein, and put incense in them before the LORD to morrow: and it shall be that the man whom the LORD doth choose, he shall be holy: ye take too much upon you, ye sons of Levi. 
ח. וַיֹּאמֶר משֶׁה אֶל קֹרַח שִׁמְעוּ נָא בְּנֵי לֵוִי: 
καὶ εἶπεν Μωυσῆς πρὸς Κορε εἰσακούσατέ μου υἱοὶ Λευι 
8 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܩܘܿܪܚ: ܫܡܲܥܘ ܬܘܼܒ̣ ܒ̈ܢܲܝ ܠܹܘܝܼ. 
Dixitque rursum ad Core: Audite, filii Levi: 
ჰრქუა მოსე კორეს: ისმინეთ ჩემი, ძენო ლევისნო. 8 
8 And Moses said unto Korah, Hear, I pray you, ye sons of Levi: 
ט. הַמְעַט מִכֶּם כִּי הִבְדִּיל אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל אֶתְכֶם מֵעֲדַת יִשְׂרָאֵל לְהַקְרִיב אֶתְכֶם אֵלָיו לַעֲבֹד אֶת עֲבֹדַת מִשְׁכַּן יְהֹוָה וְלַעֲמֹד לִפְנֵי הָעֵדָה לְשָׁרְתָם: 
μὴ μικρόν ἐστιν τοῦτο ὑμῖν ὅτι διέστειλεν ὁ θεὸς Ισραηλ ὑμᾶς ἐκ συναγωγῆς Ισραηλ καὶ προσηγάγετο ὑμᾶς πρὸς ἑαυτὸν λειτουργεῖν τὰς λειτουργίας τῆς σκηνῆς κυρίου καὶ παρίστασθαι ἔναντι τῆς συναγωγῆς λατρεύειν αὐτοῖς 
9 ܠܵܐ ܟܲܕ̇ܘܼ ܠܟ݂ܘܿܢ ܕܲܦܪܲܫܟ݂ܘܿܢ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡ̣ܢ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܩܲܪܸܒ̣ܟ݂ܘܿܢ ܠܘܵܬܹܗ ܠܡܸܦܠܲܚ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܡܲܫܟ̇ܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܘܠܲܡܩܵܡ ܩܕ݂ܵܡ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܠܲܡܫܲܡܵܫܘܼ ܐܸܢܘܿܢ. 
num parum vobis est quod separavit vos Deus Israël ab omni populo, et junxit sibi, ut serviretis ei in cultu tabernaculi, et staretis coram frequentia populi, et ministraretis ei? 
მცირე არს ესე თქუენდა, რამეთუ გამოგირჩინა ღმერთმან ისრაჱლისამან კრებულისაგან და მოგიყვანნა თქუენ თავისა თჳსისა მსახურებად მსახურებასა კარვისა უფლისასა და წარდგომად წინაშე კრებულისა და მსახურებად მისა. 9 
9 Seemeth it but a small thing unto you, that the God of Israel hath separated you from the congregation of Israel, to bring you near to himself to do the service of the tabernacle of the LORD, and to stand before the congregation to minister unto them? 
י. וַיַּקְרֵב אֹתְךָ וְאֶת כָּל אַחֶיךָ בְנֵי לֵוִי אִתָּךְ וּבִקַּשְׁתֶּם גַּם כְּהֻנָּה: 
καὶ προσηγάγετό σε καὶ πάντας τοὺς ἀδελφούς σου υἱοὺς Λευι μετὰ σοῦ καὶ ζητεῖτε ἱερατεύειν 
10 ܘܩܲܪܒ̣ܵܟ݂ ܠܵܟ݂ ܘܲܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܐܲܚܲܝ̈ܟ ܒ̈ܢܲܝ ܠܹܘܝܼ ܥܲܡܵܟ݂: ܐܸܠܵܐ ܒܵܥܹ̇ܝܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܐܵܦ ܟܵܗܢܘܼܬ̣ܵܐ. 
idcirco ad se fecit accedere te et omnes fratres tuos filios Levi, ut vobis etiam sacerdotium vindicetis, 
მოგიყვანა შენ და ყოველნი ძმანი შენნი, ძენი ლევისნი, შენ თანა და გნებავს კუალად მღდელობაჲ. 10 
10 And he hath brought thee near to him, and all thy brethren the sons of Levi with thee: and seek ye the priesthood also? 
יא. לָכֵן אַתָּה וְכָל עֲדָתְךָ הַנֹּעָדִים עַל יְהֹוָה וְאַהֲרֹן מַה הוּא כִּי תַלִּינוּ עָלָיו: 
οὕτως σὺ καὶ πᾶσα ἡ συναγωγή σου ἡ συνηθροισμένη πρὸς τὸν θεόν καὶ Ααρων τίς ἐστιν ὅτι διαγογγύζετε κατ᾽ αὐτοῦ 
11 ܡܸܛܠ ܗܵܕܹܐ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܟ݂: ܐܸܬ̣ܘܲܥܲܕ݂ܘ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܡܚܵܪ. ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܡܵܢܵܘ ܕܪܵܛܢܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܥܠܵܘܗܝ. 
et omnis globus tuus stet contra Dominum? quid est enim Aaron ut murmuretis contra eum? 
ესრეთ შენ და კრებულსა შენსა, რომელნი შეკრებულ ხართ ღმრთისა ზედა და აჰრონ ვინ არს, რამეთუ სდრტვინავთ მისთჳს? 11 
11 For which cause both thou and all thy company are gathered together against the LORD: and what is Aaron, that ye murmur against him? 
יב. וַיִּשְׁלַח משֶׁה לִקְרֹא לְדָתָן וְלַאֲבִירָם בְּנֵי אֱלִיאָב וַיֹּאמְרוּ לֹא נַעֲלֶה: 
καὶ ἀπέστειλεν Μωυσῆς καλέσαι Δαθαν καὶ Αβιρων υἱοὺς Ελιαβ καὶ εἶπαν οὐκ ἀναβαίνομεν 
12 ܘܫܲܕܲܪܘ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܸܩܪܵܐ ܠܕ݂ܵܬ̣ܵܢ ܘܠܲܐܒ̣ܝܼܪܵܡ ܒ̈ܢܲܝ ܐܹܠܝܲܒ̣: ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܵܐ ܣܵܠܩܝܼܢܲܢ. 
Misit ergo Moyses ut vocaret Dathan et Abiron filios Eliab. Qui responderunt: Non venimus. 
და მიავლინა მოსე მოწოდებად დათანისა და აბირონისა, ძეთა ელიაბისთა, და თქუეს: არა მივალთ. 12 
12 And Moses sent to call Dathan and Abiram, the sons of Eliab: which said, We will not come up: 
יג. הַמְעַט כִּי הֶעֱלִיתָנוּ מֵאֶרֶץ זָבַת חָלָב וּדְבַשׁ לַהֲמִיתֵנוּ בַּמִּדְבָּר כִּי תִשְׂתָּרֵר עָלֵינוּ גַּם הִשְׂתָּרֵר: 
μὴ μικρὸν τοῦτο ὅτι ἀνήγαγες ἡμᾶς ἐκ γῆς ῥεούσης γάλα καὶ μέλι ἀποκτεῖναι ἡμᾶς ἐν τῇ ἐρήμῳ ὅτι κατάρχεις ἡμῶν ἄρχων 
13 ܠܵܐ ܟܲܕܘܼ ܠܟ݂ܘܿܢ ܕܐܲܣܩܬ̇ܘܿܢܵܢ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܲܪܕ̇ܝܵܐ ܚܲܠܒ̣ܵܐ ܘܕܸܒ̣ܫܵܐ ܠܲܡܩܲܛܵܠܘܼܬܲܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ: ܐܸܠܵܐ ܡܸܬ̣ܪܵܘܪܒ̣ܝܼܬ̇ܘܿܢ ܥܠܲܝܢ ܐܵܦ ܡܸܬ̣ܪܵܘܪܵܒ̣ܘܼ. 
Numquid parum est tibi quod eduxisti nos de terra, quæ lacte et melle manabat, ut occideres in deserto, nisi et dominatus fueris nostri? 
ნუ მცირე არს ესე, რამეთუ შემიყვანენ ჩუენ ქუეყანასა მას მდინარისა სძისა და თაფლისასა მოსრვად ჩუენდა უდაბნოსა ამას, რამეთუ გუმთავრობ ჩუენ? შენ ხარ მთავარ. 13 
13 Is it a small thing that thou hast brought us up out of a land that floweth with milk and honey, to kill us in the wilderness, except thou make thyself altogether a prince over us? 
יד. אַף לֹא אֶל אֶרֶץ זָבַת חָלָב וּדְבַשׁ הֲבִיאֹתָנוּ וַתִּתֶּן לָנוּ נַחֲלַת שָׂדֶה וָכָרֶם הַעֵינֵי הָאֲנָשִׁים הָהֵם תְּנַקֵּר לֹא נַעֲלֶה: 
εἰ καὶ εἰς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι εἰσήγαγες ἡμᾶς καὶ ἔδωκας ἡμῖν κλῆρον ἀγροῦ καὶ ἀμπελῶνας τοὺς ὀφθαλμοὺς τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων ἂν ἐξέκοψας οὐκ ἀναβαίνομεν 
14 ܘܠܲܐܪܥܵܐ ܕܡܲܪܕ̇ܝܵܐ ܚܲܠܒ̣ܵܐ ܘܕܸܒ̣ܫܵܐ ܠܵܐ ܐܲܥܸܠܬܵܢ: ܘܠܵܐ ܝܲܗ̄ܒ̣ܬ̇ ܠܲܢ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܚܲܩ̈ܠܵܬ̣ܵܐ ܘܲܕ݂ܟܲܪ̈ܡܹܐ. ܐܸܢ ܥܲܝܢܲܝ̈ܢ ܡܥܵܘܲܪ ܐܲܢ̄ܬ̇: ܠܵܐ ܣܵܠܩܝܼܢܲܢ. 
Revera induxisti nos in terram, quæ fluit rivis lactis et mellis, et dedisti nobis possessiones agrorum et vinearum: an et oculos nostros vis eruere? non venimus. 
ქუეყანასა მას მდინარისა სძისა და თაფლისასა შემიყვანენ ჩუენ და მომეც ჩუენ ნაწილები აგარაკთაჲ და საყურძენთაჲ, თუალნი მათ კაცთანი აღმოჰჴდეს, არა აღვალთ. და დამძიმდა 14 
14 Moreover thou hast not brought us into a land that floweth with milk and honey, or given us inheritance of fields and vineyards: wilt thou put out the eyes of these men? we will not come up. 
טו. וַיִּחַר לְמשֶׁה מְאֹד וַיֹּאמֶר אֶל יְהֹוָה אַל תֵּפֶן אֶל מִנְחָתָם לֹא חֲמוֹר אֶחָד מֵהֶם נָשָׂאתִי וְלֹא הֲרֵעֹתִי אֶת אַחַד מֵהֶם: 
καὶ ἐβαρυθύμησεν Μωυσῆς σφόδρα καὶ εἶπεν πρὸς κύριον μὴ προσχῇς εἰς τὴν θυσίαν αὐτῶν οὐκ ἐπιθύμημα οὐδενὸς αὐτῶν εἴληφα οὐδὲ ἐκάκωσα οὐδένα αὐτῶν 
15 ܘܐܸܬ̣ܒ̇ܐܸܫ ܛܵܒ̣ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܠܵܐ ܬܸܦܢܹܐ ܥܲܠ ܩܘܼܪ̈ܒܵܢܲܝܗܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܚܡܵܪܵܐ ܕܚܲܕ݂ ܡܸܢܗܘܿܢ ܕܸܒ̣ܪܹܬ̣: ܐܵܦܠܵܐ ܐܲܒ̣ܐ̱ܫܹܬ̣ ܠܚܲܕ݂ ܡܸܢܗܘܿܢ. 
Iratusque Moyses valde, ait ad Dominum: Ne respicias sacrificia eorum: tu scis quod ne asellum quidem umquam acceperim ab eis, nec afflixerim quempiam eorum. 
სულმოკლებითა ფრიად მოსე და ჰრქუა უფალსა: ნუ მოჰხედავ შესაწირავთა მათსა, რამეთუ არა ვისი მათგანისაჲ გულისსათქმელი რაჲმე მოვიღე, არცა ბოროტი ვისმე უყავ მათ. 15 
15 And Moses was very wroth, and said unto the LORD, Respect not thou their offering: I have not taken one ass from them, neither have I hurt one of them. 
טז. וַיֹּאמֶר משֶׁה אֶל קֹרַח אַתָּה וְכָל עֲדָתְךָ הֱיוּ לִפְנֵי יְהֹוָה אַתָּה וָהֵם וְאַהֲרֹן מָחָר: 
καὶ εἶπεν Μωυσῆς πρὸς Κορε ἁγίασον τὴν συναγωγήν σου καὶ γίνεσθε ἕτοιμοι ἔναντι κυρίου σὺ καὶ αὐτοὶ καὶ Ααρων αὔριον 
16 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܩܘܿܪܚ: ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܟ݂ ܗܘ̤ܵܘ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܗܸܢܘܿܢ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܡܚܵܪ. 
Dixitque ad Core: Tu, et omnis congregatio tua, state seorsum coram Domino, et Aaron die crastino separatim. 
და ჰრქუა მოსე კორეს: წმიდა-ყავ კრებული შენი და იყვენით თქვენ მზა წინაშე უფლისა, შენ და იგინი და აჰრონ ხვალისა; 16 
16 And Moses said unto Korah, Be thou and all thy company before the LORD, thou, and they, and Aaron, to morrow: 
יז. וּקְחוּ אִישׁ מַחְתָּתוֹ וּנְתַתֶּם עֲלֵיהֶם קְטֹרֶת וְהִקְרַבְתֶּם לִפְנֵי יְהֹוָה אִישׁ מַחְתָּתוֹ חֲמִשִּׁים וּמָאתַיִם מַחְתֹּת וְאַתָּה וְאַהֲרֹן אִישׁ מַחְתָּתוֹ: 
καὶ λάβετε ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐτοῦ καὶ ἐπιθήσετε ἐπ᾽ αὐτὰ θυμίαμα καὶ προσάξετε ἔναντι κυρίου ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐτοῦ πεντήκοντα καὶ διακόσια πυρεῖα καὶ σὺ καὶ Ααρων ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐτοῦ 
17 ܣܲܒ̣ܘ ܓܒܲܪ ܦܝܼܪܡܹܗ: ܘܣܝܼܡܘ ܒܗܘܿܢ ܢܘܼܪܵܐ: ܘܣܝܼܡܘ ܒܗܘܿܢ ܒܸܣܡܹ̈ܐ: ܘܩܲܪܸܒ̣ܘ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܓܒܲܪ ܦܝܼܪܡܹܗ: ܡܲܐܬܹ̇ܝܢ ܘܚܲܡܫܝܼܢ ܦܝܼܪ̈ܡܝܼܢ: ܘܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܓܒܲܪ ܦܝܼܪܡܹܗ. 
Tollite singuli thuribula vestra, et ponite super ea incensum, offerentes Domino ducenta quinquaginta thuribula: Aaron quoque teneat thuribulum suum. 
და მოიღეთ კაცად-კაცადმან საცეცხური თჳსი და დაასხთ მას ზედა საკმეველი და მოიღეთ წინაშე უფლისა კაცად-კაცადმან საცეცხური თჳსი ორასერგასისი საცეცხური, შენ და აჰრონ თჳთოეულმან სასაკმევლე თჳსი. 17 
17 And take every man his censer, and put incense in them, and bring ye before the LORD every man his censer, two hundred and fifty censers; thou also, and Aaron, each of you his censer. 
יח. וַיִּקְחוּ אִישׁ מַחְתָּתוֹ וַיִּתְּנוּ עֲלֵיהֶם אֵשׁ וַיָּשִׂימוּ עֲלֵיהֶם קְטֹרֶת וַיַּעַמְדוּ פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד וּמשֶׁה וְאַהֲרֹן: 
καὶ ἔλαβεν ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐτοῦ καὶ ἐπέθηκαν ἐπ᾽ αὐτὰ πῦρ καὶ ἐπέβαλον ἐπ᾽ αὐτὸ θυμίαμα καὶ ἔστησαν παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου Μωυσῆς καὶ Ααρων 
18 ܘܲܢܣܲܒ̣ܘ ܓܒܲܪ ܦܝܼܪܡܹܗ: ܘܣܵܡ̣ܘ ܒܗܘܿܢ ܢܘܼܪܵܐ: ܘܣܵܡ̣ܘ ܒܗܘܿܢ ܒܸܣܡܹ̈ܐ: ܘܩܵܡ̣ܘ ܩܕ݂ܵܡ ܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܲܗܪܘܿܢ. 
Quod cum fecissent, stantibus Moyses et Aaron, 
და მოიღო კაცად-კაცადმან საცეცხური თჳსი და შთაასხეს მას ცეცხლი, და დაასხეს საკუმეველი და დადვეს კართა თანა კარვისა მის საწამებელისათა მოსე და აჰრონ. 18 
18 And they took every man his censer, and put fire in them, and laid incense thereon, and stood in the door of the tabernacle of the congregation with Moses and Aaron. 
יט. וַיַּקְהֵל עֲלֵיהֶם קֹרַח אֶת כָּל הָעֵדָה אֶל פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד וַיֵּרָא כְבוֹד יְהֹוָה אֶל כָּל הָעֵדָה: 
καὶ ἐπισυνέστησεν ἐπ᾽ αὐτοὺς Κορε τὴν πᾶσαν αὐτοῦ συναγωγὴν παρὰ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ ὤφθη ἡ δόξα κυρίου πάσῃ τῇ συναγωγῇ 
19 ܘܟܲܢܸܫ ܥܠܲܝܗܘܿܢ ܩܘܼܪܚ ܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܠܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟ̇ܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܐܸܬ̣ܓ̇ܠܝܼ ܫܘܼܒ̣ܚܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ. 
et coacervassent adversum eos omnem multitudinem ad ostium tabernaculi, apparuit cunctis gloria Domini. 
და შეკრიბნა მათ თანა კორე ყოველნი კრებულნი თჳსნი კართა თანა კარვისა მის საწამებელისათა და გამოჩნდა დიდებაჲ უფლისა ყოველსა მას ზედა კრებულსა. 19 
19 And Korah gathered all the congregation against them unto the door of the tabernacle of the congregation: and the glory of the LORD appeared unto all the congregation. 
כ. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה וְאֶל אַהֲרֹן לֵאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων λέγων 
20 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܥܲܡ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ. 
Locutusque Dominus ad Moysen et Aaron, ait: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და აჰრონს და ჰრქუა: 20 
20 And the LORD spake unto Moses and unto Aaron, saying, 
כא. הִבָּדְלוּ מִתּוֹךְ הָעֵדָה הַזֹּאת וַאֲכַלֶּה אֹתָם כְּרָגַע: 
ἀποσχίσθητε ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς ταύτης καὶ ἐξαναλώσω αὐτοὺς εἰς ἅπαξ 
21 ܐܸܬ̣ܦܲܪ̄ܫܘ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܗܵܕܹܐ: ܘܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܒܲܚܕ݂ܵܐ ܫܵܥܵܐ. 
Separamini de medio congregationis hujus, ut eos repente disperdam. 
გამოეშორენით შორის კრებულისა მაგის და აღვჴოცნე იგინი ერთბამად. 21 
21 Separate yourselves from among this congregation, that I may consume them in a moment. 
כב. וַיִּפְּלוּ עַל פְּנֵיהֶם וַיֹּאמְרוּ אֵל אֱלֹהֵי הָרוּחֹת לְכָל בָּשָׂר הָאִישׁ אֶחָד יֶחֱטָא וְעַל כָּל הָעֵדָה תִּקְצֹף: 
καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν καὶ εἶπαν θεὸς θεὸς τῶν πνευμάτων καὶ πάσης σαρκός εἰ ἄνθρωπος εἷς ἥμαρτεν ἐπὶ πᾶσαν τὴν συναγωγὴν ὀργὴ κυρίου 
22 ܘܲܢܦܲܠܘ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ܗܘܿܢ ܘܐܸܡܲܪܘ: ܐܹܝܠ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܪ̈ܘܼܚܵܬ̣ܵܐ ܕܟ݂ܠܒ̇ܣܲܪ: ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܢܸܚܛܹܐ. ܘܥܲܠ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܪܘܼܓ̣ܙܵܐ. 
Qui ceciderunt proni in faciem, atque dixerunt: Fortissime Deus spirituum universæ carnis, num uno peccante, contra omnes ira tua desæviet? 
და დავარდეს წინაშე უფლისა მოსე და აჰრონ და თქუეს: უფალო, ღმერთო სულთაო და ყოველთა ჴორცთაო, უკეთუ ერთმან კაცმან ცოდა, ყოველსა ზედა კრებულსა იყოსა რისხვაჲ უფლისა? 22 
22 And they fell upon their faces, and said, O God, the God of the spirits of all flesh, shall one man sin, and wilt thou be wroth with all the congregation? 
כג. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
23 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Et ait Dominus ad Moysen: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 23 
23 And the LORD spake unto Moses, saying, 
כד. דַּבֵּר אֶל הָעֵדָה לֵאמֹר הֵעָלוּ מִסָּבִיב לְמִשְׁכַּן קֹרַח דָּתָן וַאֲבִירָם: 
λάλησον τῇ συναγωγῇ λέγων ἀναχωρήσατε κύκλῳ ἀπὸ τῆς συναγωγῆς Κορε 
24 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܐܸܬ̣ܦܲܪ̄ܫܘ ܡ̣ܢ ܚܕ݂ܵܪ̈ܵܘܗܝ ܕܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܕܩܘܿܪܚ: ܘܲܕ̇ܕܵܬܲܢ: ܘܕܲܐܒ̣ܝܼܪܵܡ. 
Præcipe universo populo ut separetur a tabernaculis Core et Dathan et Abiron. 
ეტყოდე კრებულსა მაგას და არქუ: განეშორენით გარემო კრებულისა მაგისგან კორესისა და დათანისა და აბირონისა. 24 
24 Speak unto the congregation, saying, Get you up from about the tabernacle of Korah, Dathan, and Abiram. 
כה. וַיָּקָם משֶׁה וַיֵּלֶךְ אֶל דָּתָן וַאֲבִירָם וַיֵּלְכוּ אַחֲרָיו זִקְנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἀνέστη Μωυσῆς καὶ ἐπορεύθη πρὸς Δαθαν καὶ Αβιρων καὶ συνεπορεύθησαν μετ᾽ αὐτοῦ πάντες οἱ πρεσβύτεροι Ισραηλ 
25 ܘܩܵܡ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܸܙܲܠ ܠܘܵܬ̣ ܕܵܬܲܢ ܘܐܲܒ̣ܝܼܪܵܡ: ܘܐܸܙܲܠܘ ܒܵܬ̣ܪܹܗ ܣܵܒܹ̈ܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ: 
Surrexitque Moyses, et abiit ad Dathan et Abiron: et sequentibus eum senioribus Israël, 
და აღდგა მოსე და მივიდა დათანისა და აბირონისა და მივიდეს მის თანა ყოველნი მოხუცებულნი ისრაჱლისანი. 25 
25 And Moses rose up and went unto Dathan and Abiram; and the elders of Israel followed him. 
כו. וַיְדַבֵּר אֶל הָעֵדָה לֵאמֹר סוּרוּ נָא מֵעַל אָהֳלֵי הָאֲנָשִׁים הָרְשָׁעִים הָאֵלֶּה וְאַל תִּגְּעוּ בְּכָל אֲשֶׁר לָהֶם פֶּן תִּסָּפוּ בְּכָל חַטֹּאתָם: 
καὶ ἐλάλησεν πρὸς τὴν συναγωγὴν λέγων ἀποσχίσθητε ἀπὸ τῶν σκηνῶν τῶν ἀνθρώπων τῶν σκληρῶν τούτων καὶ μὴ ἅπτεσθε ἀπὸ πάντων ὧν ἐστιν αὐτοῖς μὴ συναπόλησθε ἐν πάσῃ τῇ ἁμαρτίᾳ αὐτῶν 
26 ܘܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܐܸܬ̣ܦܲܪ̄ܩܘ ܡ̣ܢ ܡܲܫܟ̇ܢܲܝ̈ܗܘܿܢ ܕܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ ܚܲܛܵܝܹ̈ܐ: ܘܠܵܐ ܬܸܬ̣ܩܲܪܒ̣ܘܼܢ ܠܟ݂ܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܐܝܼܬ̣ ܠܗܘܿܢ: ܕܠܵܐ ܬܸܒ̣ܠ̱ܥܘܼܢ ܒܲܚܛܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ. 
dixit ad turbam: Recedite a tabernaculis hominum impiorum, et nolite tangere quæ ad eos pertinent, ne involvamini in peccatis eorum. 
და ეტყოდა კრებულსა და ჰრქუა: გამოეშოვრენით კარავთა მაგათგან კაცთა ფიცხელთასა და ნუ შეეხებით ყოველსავე, რომელ-რაჲ არს მათი, ნუუკუე წარსწყმდეთ ცოდვათა მათთა თანა. 26 
26 And he spake unto the congregation, saying, Depart, I pray you, from the tents of these wicked men, and touch nothing of their's, lest ye be consumed in all their sins. 
כז. וַיֵּעָלוּ מֵעַל מִשְׁכַּן קֹרַח דָּתָן וַאֲבִירָם מִסָּבִיב וְדָתָן וַאֲבִירָם יָצְאוּ נִצָּבִים פֶּתַח אָהֳלֵיהֶם וּנְשֵׁיהֶם וּבְנֵיהֶם וְטַפָּם: 
καὶ ἀπέστησαν ἀπὸ τῆς σκηνῆς Κορε κύκλῳ καὶ Δαθαν καὶ Αβιρων ἐξῆλθον καὶ εἱστήκεισαν παρὰ τὰς θύρας τῶν σκηνῶν αὐτῶν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν καὶ ἡ ἀποσκευὴ αὐτῶν 
27 ܘܐܸܬ̣ܦܲܪܲܩܘ ܡ̣ܢ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܕܩܘܿܪܚ: ܘܲܕ̇ܕܵܬ̣ܵܢ: ܘܕܲܐܒ̣ܝܼܪܵܡ. ܘܕ݂ܵܬ̣ܵܢ ܘܐܲܒ̣ܝܼܪܵܡ ܢܦܲܩܘ ܟܲܕ݂ ܩܵܝܡܝܼܢ ܒܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟ̇ܢܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܢܸܫܲܝ̈ܗܘܿܢ ܘܲܒ̣ܢܲܝ̈ܗܘܿܢ ܘܝܼܩܲܪܬ̇ܗܘܿܢ. 
Cumque recessissent a tentoriis eorum per circuitum, Dathan et Abiron egressi stabant in introitu papilionum suorum cum uxoribus et liberis, omnique frequentia. 
და გამოეშოვრნეს გარემო კარავთა მათ კორესთა და გამოვიდეს დათან და აბირონ, დადგეს კართა თანა კარვისა მათისათა ცოლნი მათნი, და შვილნი მათნი და ყოველი ჭურჭერი მათი. 27 
27 So they gat up from the tabernacle of Korah, Dathan, and Abiram, on every side: and Dathan and Abiram came out, and stood in the door of their tents, and their wives, and their sons, and their little children. 
כח. וַיֹּאמֶר משֶׁה בְּזֹאת תֵּדְעוּן כִּי יְהֹוָה שְׁלָחַנִי לַעֲשׂוֹת אֵת כָּל הַמַּעֲשִׂים הָאֵלֶּה כִּי לֹא מִלִּבִּי: 
καὶ εἶπεν Μωυσῆς ἐν τούτῳ γνώσεσθε ὅτι κύριος ἀπέστειλέν με ποιῆσαι πάντα τὰ ἔργα ταῦτα ὅτι οὐκ ἀπ᾽ ἐμαυτοῦ 
28 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܒܗܵܕܹܐ ܬܸܕ̇ܥܘܼܢ ܕܡܵܪܝܵܐ ܫܲܕ̇ܪܲܢܝ: ܠܡܸܥܒܲܕ݂ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ ܥܒ̣ܵܕܹ̈ܐ: ܘܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܡ̣ܢ ܪܸܥܝܵܢܝ. 
Et ait Moyses: In hoc scietis quod Dominus miserit me ut facerem universa quæ cernitis, et non ex proprio ea corde protulerim: 
და ჰრქუა მოსე: ამით სცნათ, რამეთუ უფალმან მომავლინა მე საქმედ ყოველსა მას საქმესა და არა თავით ჩემით. 28 
28 And Moses said, Hereby ye shall know that the LORD hath sent me to do all these works; for I have not done them of mine own mind. 
כט. אִם כְּמוֹת כָּל הָאָדָם יְמֻתוּן אֵלֶּה וּפְקֻדַּת כָּל הָאָדָם יִפָּקֵד עֲלֵיהֶם לֹא יְהֹוָה שְׁלָחָנִי: 
εἰ κατὰ θάνατον πάντων ἀνθρώπων ἀποθανοῦνται οὗτοι εἰ καὶ κατ᾽ ἐπίσκεψιν πάντων ἀνθρώπων ἐπισκοπὴ ἔσται αὐτῶν οὐχὶ κύριος ἀπέσταλκέν με 
29 ܐܸܢ ܐܲܝܟ݂ ܡܵܘܬܵܐ ܕܟܠܢܵܫ ܢܡܘܼܬ̣ܘܼܢ ܗܵܠܹܝܢ: ܘܦܘܼܩܕܵܢܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܥܲܠ ܟܠܢܵܫ ܢܸܬ̣ܦ̄ܩܸܕ݂ ܥܠܲܝܗܘܿܢ: ܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܫܲܕ̇ܪܲܢܝ. 
si consueta hominum morte interierint, et visitaverit eos plaga, qua et ceteri visitari solent, non misit me Dominus: 
უკუეთუ სიკუდილისაებრ ყოველთა კაცთაჲსა მოწყდენ ესენი, გინა თუ მოხედვისაებრ ყოველთა კაცთაჲსა მოხედვა იყოს მათა, არა უფალმან მომავლინა მე, 29 
29 If these men die the common death of all men, or if they be visited after the visitation of all men; then the LORD hath not sent me. 
ל. וְאִם בְּרִיאָה יִבְרָא יְהֹוָה וּפָצְתָה הָאֲדָמָה אֶת פִּיהָ וּבָלְעָה אֹתָם וְאֶת כָּל אֲשֶׁר לָהֶם וְיָרְדוּ חַיִּים שְׁאֹלָה וִידַעְתֶּם כִּי נִאֲצוּ הָאֲנָשִׁים הָאֵלֶּה אֶת יְהֹוָה: 
ἀλλ᾽ ἢ ἐν φάσματι δείξει κύριος καὶ ἀνοίξασα ἡ γῆ τὸ στόμα αὐτῆς καταπίεται αὐτοὺς καὶ τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ τὰς σκηνὰς αὐτῶν καὶ πάντα ὅσα ἐστὶν αὐτοῖς καὶ καταβήσονται ζῶντες εἰς ᾅδου καὶ γνώσεσθε ὅτι παρώξυναν οἱ ἄνθρωποι οὗτοι τὸν κύριον 
30 ܘܐܸܢ ܒܪܝܼܬ̣ܵܐ ܢܸܒ̣ܪܸܐ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܬܸܦ̮ܬܲܚ ܐܲܪܥܵܐ ܦܘܼܡܵܗ̇: ܘܬܹܒ̣ܠܲܥ ܐܸܢܘܿܢ: ܠܗܘܿܢ ܘܲܠܟ݂ܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܐܝܼܬ̣ ܠܗܘܿܢ: ܘܢܸܚܬ̣ܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܚܲܝܝܼܢ ܠܲܫܝܘܿܠ: ܬܸܕ̇ܥܘܼܢ ܕܐܲܪܓܸ̇ܙܘ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ ܠܡܵܪܝܵܐ. 
sin autem novam rem fecerit Dominus, ut aperiens terra os suum deglutiat eos et omnia quæ ad illos pertinent, descenderintque viventes in infernum, scietis quod blasphemaverint Dominum. 
არამედ საოცრად აჩუენოს უფალმან და განაღოს ქუეყანამან პირი თჳსი და შთანთქნეს იგინი. და სახლნი მაგათნი და საყოფელნი მაგათნი და ყოველი, რაოდენი არს მაგათი და შთაჴდენ ყოველნი ჯოჯოხეთად და სცნათ, რამეთუ განარისხეს კაცთა ამათ უფალი. 30 
30 But if the LORD make a new thing, and the earth open her mouth, and swallow them up, with all that appertain unto them, and they go down quick into the pit; then ye shall understand that these men have provoked the LORD. 
לא. וַיְהִי כְּכַלֹּתוֹ לְדַבֵּר אֵת כָּל הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה וַתִּבָּקַע הָאֲדָמָה אֲשֶׁר תַּחְתֵּיהֶם: 
ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν πάντας τοὺς λόγους τούτους ἐρράγη ἡ γῆ ὑποκάτω αὐτῶν 
31 ܘܟܲܕ݂ ܫܲܠܸܡ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܹܐܡܲܪ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܹ̈ܐ: ܐܸܬ̣ܦܲܬ̣ܚܲܬ̤ ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܬ̣ܚܘܿܬܲܝܗܘܿܢ. 
Confestim igitur ut cessavit loqui, dirupta est terra sub pedibus eorum: 
და ვითარცა დასცხრა მოსე სიტყუად ყიველთა ამათ სიტყუათა, 31 
31 And it came to pass, as he had made an end of speaking all these words, that the ground clave asunder that was under them: 
לב. וַתִּפְתַּח הָאָרֶץ אֶת פִּיהָ וַתִּבְלַע אֹתָם וְאֶת בָּתֵּיהֶם וְאֵת כָּל הָאָדָם אֲשֶׁר לְקֹרַח וְאֵת כָּל הָרְכוּשׁ: 
καὶ ἠνοίχθη ἡ γῆ καὶ κατέπιεν αὐτοὺς καὶ τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ πάντας τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ὄντας μετὰ Κορε καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν 
32 ܘܦܸܬ̣ܚܲܬ̤ ܐܲܪܥܵܐ ܦܘܼܡܵܗ̇ ܘܒ̣ܠܥܲܬ̤ ܐܸܢܘܿܢ: ܠܗܘܿܢ ܘܲܠܒ̣ܵܬܲܝ̈ܗܘܿܢ ܘܲܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܒܢܲـ̈ܝܢܵܫܵܐ ܕܥܲܡ ܩܘܿܪܚ: ܘܲܠܟ݂ܠܹܗ ܩܸܢܝܵܢܗܘܿܢ. 
et aperiens os suum, devoravit illos cum tabernaculis suis et universa substantia eorum, 
განსთქდა ქუეყანა ქუეშე მათსა და განეღო ქუეყანა 32 
32 And the earth opened her mouth, and swallowed them up, and their houses, and all the men that appertained unto Korah, and all their goods. 
לג. וַיֵּרְדוּ הֵם וְכָל אֲשֶׁר לָהֶם חַיִּים שְׁאֹלָה וַתְּכַס עֲלֵיהֶם הָאָרֶץ וַיֹּאבְדוּ מִתּוֹךְ הַקָּהָל: 
καὶ κατέβησαν αὐτοὶ καὶ ὅσα ἐστὶν αὐτῶν ζῶντα εἰς ᾅδου καὶ ἐκάλυψεν αὐτοὺς ἡ γῆ καὶ ἀπώλοντο ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς 
33 ܘܲܢܚܸܬ̣ܘ ܗܸܢܘܿܢ: ܘܟ݂ܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܐܝܼܬ̣ ܠܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܚܲܝܝܼܢ ܠܲܫܝܘܿܠ: ܘܐܸܬ̣ܟܲܣܝܲܬ̤ ܐܲܪܥܵܐ ܠܥܸܠ ܡܸܢܗܘܿܢ: ܘܐܸܒܲܕ݂ܘ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܟܢܘܼܫܬܵܐ. 
descenderuntque vivi in infernum operti humo, et perierunt de medio multitudinis. 
და შთანთქნა იგინი და სახლნი მათნი და ყოველნი კაცნი, რომელნი იყუნეს კორეს თანა და ყოველი საცხოვარი მათი და ყოველივე, რაჲცა იყო მათი ცხოველნი ჯოჯოხეთა. და დაფარნა იგინი ქუეყანამან და წარწყმდეს იგინი შორის კრებულისა მის. 33 
33 They, and all that appertained to them, went down alive into the pit, and the earth closed upon them: and they perished from among the congregation. 
לד. וְכָל יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר סְבִיבֹתֵיהֶם נָסוּ לְקֹלָם כִּי אָמְרוּ פֶּן תִּבְלָעֵנוּ הָאָרֶץ: 
καὶ πᾶς Ισραηλ οἱ κύκλῳ αὐτῶν ἔφυγον ἀπὸ τῆς φωνῆς αὐτῶν ὅτι λέγοντες μήποτε καταπίῃ ἡμᾶς ἡ γῆ 
34 ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܕܒܲܚܕܵܪ̈ܲܝܗܘܿܢ ܥܪܲܩ̣ܘ ܡ̣ܢ ܩܵܠܗܘܿܢ: ܕܐܸܡܲܪܘ ܕܲܠܡܵܐ ܬܸܒ̣ܠܥܲܢ ܐܲܪܥܵܐ. 
At vero omnis Israël, qui stabat per gyrum, fugit ad clamorem pereuntium, dicens: Ne forte et nos terra deglutiat. 
და ყოველი ისრაჱლი ივლტოდა გარემო ჴმისაგან მათისა, რამეთუ თქუეს: ნუუკუე ჩუენცა შთამნთქმნეს ქუეყანამან. 34 
34 And all Israel that were round about them fled at the cry of them: for they said, Lest the earth swallow us up also. 
לה. וְאֵשׁ יָצְאָה מֵאֵת יְהֹוָה וַתֹּאכַל אֵת הַחֲמִשִּׁים וּמָאתַיִם אִישׁ מַקְרִיבֵי הַקְּטֹרֶת: 
καὶ πῦρ ἐξῆλθεν παρὰ κυρίου καὶ κατέφαγεν τοὺς πεντήκοντα καὶ διακοσίους ἄνδρας τοὺς προσφέροντας τὸ θυμίαμα 
35 ܘܢܸܦܩܲܬ̤ ܢܘܼܪܵܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܸܟ݂ܠܲܬ̤ ܠܡܲܐܬܹ̇ܝܢ ܘܚܲܡܫܝܼܢ ܓܲܒ̣ܪ̈ܝܼܢ ܕܲܡܩܲܪܒ̣ܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܒܸܣܡܹ̈ܐ. 
Sed et ignis egressus a Domino interfecit ducentos quinquaginta viros, qui offerebant incensum. 
და ცეცხლი გამოვიდა უფლისაგან და შეჭამნა ორასერგასისნი იგი კაცნი, რომელთა მოაქუნდა საკუმეველი. 35 
35 And there came out a fire from the LORD, and consumed the two hundred and fifty men that offered incense. 
יז 
ΙΖʹ 
 
 
deest 
 
א. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν 
36 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
და ჰრქუა უფალმან მოსეს და ელიაზარს, ძესა აჰრონისსა მღდელისა: 36 
36 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ב. אֱמֹר אֶל אֶלְעָזָר בֶּן אַהֲרֹן הַכֹּהֵן וְיָרֵם אֶת הַמַּחְתֹּת מִבֵּין הַשְּׂרֵפָה וְאֶת הָאֵשׁ זְרֵה הָלְאָה כִּי קָדֵשׁוּ: 
καὶ πρὸς Ελεαζαρ τὸν υἱὸν Ααρων τὸν ἱερέα ἀνέλεσθε τὰ πυρεῖα τὰ χαλκᾶ ἐκ μέσου τῶν κατακεκαυμένων καὶ τὸ πῦρ τὸ ἀλλότριον τοῦτο σπεῖρον ἐκεῖ ὅτι ἡγίασαν 
37 ܐܸܡܲܪ ܠܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܒܲܪ ܐܲܗܪܘܿܢ ܟܵܗܢܵܐ: ܣܲܒ̣ ܦܝܼܪ̈ܡܹܐ ܡ̣ܢ ܒܲܝܢܵܬ̣ ܡܵܘܩ̈ܕܹܐ: ܘܢܘܼܪܵܐ ܫܕ݂ܝܼ ܠܗܲܠ ܡܸܛܠ ܕܐܸܬ̣ܩܲܕܲܫܘ. 
Præcipe Eleazaro filio Aaron sacerdoti ut tollat thuribula quæ jacent in incendio, et ignem huc illucque dispergat: quoniam sanctificata sunt 
აღკრიბეთ საცეცხურები ეგე რვალისაჲ შორის დამწუართა მაგათ და ცეცხლი ესე უცხოჲ მიაბნიე მუნ, რამეთუ განწმიდნეს 37 
37 Speak unto Eleazar the son of Aaron the priest, that he take up the censers out of the burning, and scatter thou the fire yonder; for they are hallowed. 
ג. אֵת מַחְתּוֹת הַחַטָּאִים הָאֵלֶּה בְּנַפְשֹׁתָם וְעָשׂוּ אֹתָם רִקֻּעֵי פַחִים צִפּוּי לַמִּזְבֵּחַ כִּי הִקְרִיבֻם לִפְנֵי יְהֹוָה וַיִּקְדָּשׁוּ וְיִהְיוּ לְאוֹת לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל: 
τὰ πυρεῖα τῶν ἁμαρτωλῶν τούτων ἐν ταῖς ψυχαῖς αὐτῶν καὶ ποίησον αὐτὰ λεπίδας ἐλατάς περίθεμα τῷ θυσιαστηρίῳ ὅτι προσηνέχθησαν ἔναντι κυρίου καὶ ἡγιάσθησαν καὶ ἐγένοντο εἰς σημεῖον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ 
38 ܦܝܼܪ̈ܡܲܝܗܘܿܢ ܕܚܲܛܵܝܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ ܒܢܲܦ̮ܫܵܬ̣̈ܗܘܿܢ: ܘܲܥܒܸܕ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܛܲܣܹ̈ܐ ܪܲܩܝܼܩܹܐ ܩܪܵܡܵܐ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܩܲܪܸܒ̣ܘ ܐܸܢܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܸܬ̣ܩܲܕܲܫܘ: ܢܸܗܘܘܿܢ ܠܐܵܬ̤ܵܐ ܒܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
in mortibus peccatorum: producatque ea in laminas, et affigat altari, eo quod oblatum sit in eis incensum Domino, et sanctificata sint, ut cernant ea pro signo et monimento filii Israël. 
საცეცხურები ესე ამათ ცოდვილთანი სულითა მათითა და შექმნენ ეგენი პეპელად ჭედილად გარემო სადებელად საკურთხეველისა, რამეთუ მოიხუნეს წინაშე უფლისა, და განწმიდნეს და იქმნეს ესე სასწაულად ძეთა ისრაჱლისათა. 38 
38 The censers of these sinners against their own souls, let them make them broad plates for a covering of the altar: for they offered them before the LORD, therefore they are hallowed: and they shall be a sign unto the children of Israel. 
ד. וַיִּקַּח אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן אֵת מַחְתּוֹת הַנְּחשֶׁת אֲשֶׁר הִקְרִיבוּ הַשְּׂרֻפִים וַיְרַקְּעוּם צִפּוּי לַמִּזְבֵּחַ: 
καὶ ἔλαβεν Ελεαζαρ υἱὸς Ααρων τοῦ ἱερέως τὰ πυρεῖα τὰ χαλκᾶ ὅσα προσήνεγκαν οἱ κατακεκαυμένοι καὶ προσέθηκαν αὐτὰ περίθεμα τῷ θυσιαστηρίῳ 
39 ܘܲܢܣܲܒ̣ ܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ ܦܝܼܪ̈ܡܹܐ ܕܲܢܚܵܫܵܐ ܕܩܲܪܸܒ̣ܘ ܡܵܘܩ̈ܕܹܐ: ܘܐܲܪܸܩܘ ܐܸܢܘܿܢ ܛܲܣܹ̈ܐ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ. 
Tulit ergo Eleazar sacerdos thuribula ænea, in quibus obtulerant hi quos incendium devoravit, et produxit ea in laminas, affigens altari: 
და მოიხუნა ელიაზარ მღდელმან, ძემან აჰრონისმან, საცეცხურნი იგი რვალისანი, რაოდენნი-იგი მოიხუნეს დამწვართა მათ და მოსდვეს გარეშე სადებელად საკურთხეველსა 39 
39 And Eleazar the priest took the brasen censers, wherewith they that were burnt had offered; and they were made broad plates for a covering of the altar: 
ה. זִכָּרוֹן לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל לְמַעַן אֲשֶׁר לֹא יִקְרַב אִישׁ זָר אֲשֶׁר לֹא מִזֶּרַע אַהֲרֹן הוּא לְהַקְטִיר קְטֹרֶת לִפְנֵי יְהֹוָה וְלֹא יִהְיֶה כְקֹרַח וְכַעֲדָתוֹ כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר יְהֹוָה בְּיַד משֶׁה לוֹ: 
μνημόσυνον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ ὅπως ἂν μὴ προσέλθῃ μηθεὶς ἀλλογενής ὃς οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σπέρματος Ααρων ἐπιθεῖναι θυμίαμα ἔναντι κυρίου καὶ οὐκ ἔσται ὥσπερ Κορε καὶ ἡ ἐπισύστασις αὐτοῦ καθὰ ἐλάλησεν κύριος ἐν χειρὶ Μωυσῆ 
40 ܕܘܼܟ݂ܪܵܢܵܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܕܠܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܩܵܪܹܒ̣ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܢܘܼܟ݂ܪܵܝܵܐ ܐܲܝܢܵܐ ܕܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܡ̣ܢ ܙܲܪܥܹܗ ܕܐܲܗܪܘܿܢ: ܠܲܡܣܵܡ ܥܸܛܪܵܐ ܕܒܸܣܡܹ̈ܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܠܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܐܲܝܟ݂ ܩܘܿܪܚ ܘܐܲܝܟ݂ ܟܢܘܼܫܬܹ̇ܗ: ܟܠܵܗ̇ ܕܦܸܬ̣ܚܲܬ̤ ܐܲܪܥܵܐ ܦܘܼܡܵܗ̇ ܘܒܸܠܥܲܬ̤ ܐܸܢܘܿܢ: ܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܡܘܼܫܹܐ. 
ut haberent postea filii Israël, quibus commonerentur ne quis accedat alienigena, et qui non est de semine Aaron ad offerendum incensum Domino, ne patiatur sicut passus est Core, et omnis congregatio ejus, loquente Domino ad Moysen. 
საჴსენებელად ძეთა ისარჱლისათა, რათა არა ვინ მოუჴდეს უცხოთესლი, რომელი არა იყოს ნათესავისაგან აჰრონისი დასხმად საკუმეველისა წინაშე უფლისა, რათა არა იყოს, ვითარცა კორე, და კრებული მისი, ვითარცა იტყოდა უფალი ჴელითა მოსესითა. 40 
40 To be a memorial unto the children of Israel, that no stranger, which is not of the seed of Aaron, come near to offer incense before the LORD; that he be not as Korah, and as his company: as the LORD said to him by the hand of Moses. 
ו. וַיִּלֹּנוּ כָּל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל מִמָּחֳרָת עַל משֶׁה וְעַל אַהֲרֹן לֵאמֹר אַתֶּם הֲמִתֶּם אֶת עַם יְהֹוָה: 
καὶ ἐγόγγυσαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ τῇ ἐπαύριον ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ααρων λέγοντες ὑμεῖς ἀπεκτάγκατε τὸν λαὸν κυρίου 
41 ܘܲܪܛܲܢܘ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܲܒ̣ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܵܬܲܪ ܝܵܘܡܵܐ: ܥܲܠ ܡܘܼܫܹܐ ܘܥܲܠ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܗܘܿܢ: ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܩܛܲܠܬ̇ܘܿܢ ܠܥܲܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ. 
Murmuravit autem omnis multitudo filiorum Israël sequenti die contra Moysen et Aaron, dicens: Vos interfecistis populum Domini. 
და დრტჳნვიდეს ძენი ისრაჱლისანი ხვალის დღე მოსესა მიმართ და აჰრონისა და იტყოდეს: თქუენ მოჰსართ ყოველივე ესე ერი უფლისა. 41 
41 But on the morrow all the congregation of the children of Israel murmured against Moses and against Aaron, saying, Ye have killed the people of the LORD. 
ז. וַיְהִי בְּהִקָּהֵל הָעֵדָה עַל משֶׁה וְעַל אַהֲרֹן וַיִּפְנוּ אֶל אֹהֶל מוֹעֵד וְהִנֵּה כִסָּהוּ הֶעָנָן וַיֵּרָא כְּבוֹד יְהֹוָה: 
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐπισυστρέφεσθαι τὴν συναγωγὴν ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ααρων καὶ ὥρμησαν ἐπὶ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ τήνδε ἐκάλυψεν αὐτὴν ἡ νεφέλη καὶ ὤφθη ἡ δόξα κυρίου 
42 ܘܟܲܕ݂ ܐܸܬ̣ܟܲܢܫܲܬ̤ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܥܲܠ ܡܘܼܫܹܐ ܘܥܲܠ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܐܸܬ̣ܦ̄ܢܝܼܘ ܠܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܲܚܙܵܘ ܕܟܲܣܝܵܬܹܗ ܥܢܵܢܵܐ: ܘܐܸܬ̣ܓ̇ܠܝܼ ܫܘܼܒ̣ܚܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ. 
Cumque oriretur seditio, et tumultus incresceret, 
და იყო, ვითარცა მოიქცა კრებული იგი მოსეს ზედა და აჰრონის ზედა და მოიმართეს კარვად საწამებელისა. და მეყსეულად დაჰფარა ღრუბელმან კარავი იგი და გამოჩნდა დიდებაჲ უფლისა. 42 
42 And it came to pass, when the congregation was gathered against Moses and against Aaron, that they looked toward the tabernacle of the congregation: and, behold, the cloud covered it, and the glory of the LORD appeared. 
ח. וַיָּבֹא משֶׁה וְאַהֲרֹן אֶל פְּנֵי אֹהֶל מוֹעֵד: 
καὶ εἰσῆλθεν Μωυσῆς καὶ Ααρων κατὰ πρόσωπον τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 
43 ܘܐܸܬ̣ܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
Moyses et Aaron fugerunt ad tabernaculum fœderis. Quod, postquam ingressi sunt, operuit nubes, et apparuit gloria Domini. 
და დადგეს მოსე და აჰრონ წინაშე პირსა კარვისა მის საწამებელისა. 43 
43 And Moses and Aaron came before the tabernacle of the congregation. 
ט. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων λέγων 
44 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ ܘܥܲܡ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ. 
Dixitque Dominus ad Moysen: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და აჰრონს და ჰრქუა: 44 
44 And the LORD spake unto Moses, saying, 
י. הֵרֹמּוּ מִתּוֹךְ הָעֵדָה הַזֹּאת וַאֲכַלֶּה אֹתָם כְּרָגַע וַיִּפְּלוּ עַל פְּנֵיהֶם: 
ἐκχωρήσατε ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς ταύτης καὶ ἐξαναλώσω αὐτοὺς εἰς ἅπαξ καὶ ἔπεσον ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν 
45 ܐܸܬ̣ܦܲܪ̄ܫܘ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܗܵܕܹܐ: ܘܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܒܲܚܕ݂ܵܐ ܫܵܥܵܐ. ܘܲܢܦܲܠܘ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ܗܘܿܢ 
Recedite de medio hujus multitudinis, etiam nunc delebo eos. Cumque jacerent in terra, 
გამოეშორენით შორის კრებულსა ამის და აღვჴოცნე ეგენი ერთბამად. და დაცჳვეს პირსა ზედა მათსა. 45 
45 Get you up from among this congregation, that I may consume them as in a moment. And they fell upon their faces. 
יא. וַיֹּאמֶר משֶׁה אֶל אַהֲרֹן קַח אֶת הַמַּחְתָּה וְתֶן עָלֶיהָ אֵשׁ מֵעַל הַמִּזְבֵּחַ וְשִׂים קְטֹרֶת וְהוֹלֵךְ מְהֵרָה אֶל הָעֵדָה וְכַפֵּר עֲלֵיהֶם כִּי יָצָא הַקֶּצֶף מִלִּפְנֵי יְהֹוָה הֵחֵל הַנָּגֶף: 
καὶ εἶπεν Μωυσῆς πρὸς Ααρων λαβὲ τὸ πυρεῖον καὶ ἐπίθες ἐπ᾽ αὐτὸ πῦρ ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἐπίβαλε ἐπ᾽ αὐτὸ θυμίαμα καὶ ἀπένεγκε τὸ τάχος εἰς τὴν παρεμβολὴν καὶ ἐξίλασαι περὶ αὐτῶν ἐξῆλθεν γὰρ ὀργὴ ἀπὸ προσώπου κυρίου ἦρκται θραύειν τὸν λαόν 
46 ܡܘ: ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܐܲܗܪܘܿܢ: ܣܲܒ̣ ܦܝܼܪܡܵܐ ܘܣܝܼܡ ܒܹܗ ܢܘܼܪܵܐ: ܘܣܝܼܡ ܒܹܗ ܒܸܣܡܹ̈ܐ: ܘܐܵܘܒܸ̇ܠ ܒܲܥܥܠ ܠܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ ܘܚܲܣܵܐ ܥܠܲܝܗܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܲܢܦܲܩ ܪܘܼܓ̣ܙܵܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܫܲܪܝܼ ܡܵܘܬܵܢܵܐ ܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ ܒܥܲܡܵܐ. 
dixit Moyses ad Aaron: Tolle thuribulum, et hausto igne de altari, mitte incensum desuper, pergens cito ad populum, ut roges pro eis: jam enim egressa est ira a Domino, et plaga desævit. 
და ჰრქუა მოსე აჰრონს: მოიღე სასაკუმევლე და დაასხთ მას ცეცხლი საკურთხეველისაგან, და დასდევ მას ზედა საკუმეველი, და მოიღე ადრე ბანაკად და ლხინება-ყავ მათთჳს, რამეთუ გარდამოჴდა რისხვაჲ უფლისამიერი და უწყიეს მოსრვაჲ ერისაჲ. 46 
46 And Moses said unto Aaron, Take a censer, and put fire therein from off the altar, and put on incense, and go quickly unto the congregation, and make an atonement for them: for there is wrath gone out from the LORD; the plague is begun. 
יב. וַיִּקַּח אַהֲרֹן כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר משֶׁה וַיָּרָץ אֶל תּוֹךְ הַקָּהָל וְהִנֵּה הֵחֵל הַנֶּגֶף בָּעָם וַיִּתֵּן אֶת הַקְּטֹרֶת וַיְכַפֵּר עַל הָעָם: 
καὶ ἔλαβεν Ααρων καθάπερ ἐλάλησεν αὐτῷ Μωυσῆς καὶ ἔδραμεν εἰς τὴν συναγωγήν καὶ ἤδη ἐνῆρκτο ἡ θραῦσις ἐν τῷ λαῷ καὶ ἐπέβαλεν τὸ θυμίαμα καὶ ἐξιλάσατο περὶ τοῦ λαοῦ 
47 ܘܲܢܣܲܒ̣ ܐܲܗܪܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܲܪܗܸܛ ܠܓ̣ܵܘ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܘܲܚܙ̣ܵܐ ܕܫܲܪܝܼ ܡܵܘܬܵܢܵܐ ܕܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ ܒܥܲܡܵܐ: ܘܣܵܡ ܒܸܣܡܹ̈ܐ ܘܚܲܣܝܼ ܥܲܠ ܥܲܡܵܐ. 
Quod cum fecisset Aaron, et cucurrisset ad mediam multitudinem, quam jam vastabat incendium, obtulit thymiama: 
და მოიღო აჰრონ საკუმეველი, ვითარცა ჰრქუას მას მოსე და მირბიოდა ბანაკად, და ეწყო მოსრვად ერისა და დაასხა საკუმეველი და ლხინება-ყო ერისა მისთჳს. 47 
47 And Aaron took as Moses commanded, and ran into the midst of the congregation; and, behold, the plague was begun among the people: and he put on incense, and made an atonement for the people. 
יג. וַיַּעֲמֹד בֵּין הַמֵּתִים וּבֵין הַחַיִּים וַתֵּעָצַר הַמַּגֵּפָה: 
καὶ ἔστη ἀνὰ μέσον τῶν τεθνηκότων καὶ τῶν ζώντων καὶ ἐκόπασεν ἡ θραῦσις 
48 ܘܩܵܡ ܒܹܝܬ̣ ܡܝܼ̈ܬܹܐ ܠܚܲܝܹ̈ܐ: ܘܐܸܬ̣ܟ̇ܠܝܼ ܡܘܬܵܢܵܐ ܕܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ. 
et stans inter mortuos ac viventes, pro populo deprecatus est, et plaga cessavit. 
და დადგა შორის მომწყუდართა და შორის ცოცხალთა. და დასცხრა მოსრვაჲ იგი. 48 
48 And he stood between the dead and the living; and the plague was stayed. 
יד. וַיִּהְיוּ הַמֵּתִים בַּמַּגֵּפָה אַרְבָּעָה עָשָׂר אֶלֶף וּשְׁבַע מֵאוֹת מִלְּבַד הַמֵּתִים עַל דְּבַר קֹרַח: 
καὶ ἐγένοντο οἱ τεθνηκότες ἐν τῇ θραύσει τέσσαρες καὶ δέκα χιλιάδες καὶ ἑπτακόσιοι χωρὶς τῶν τεθνηκότων ἕνεκεν Κορε 
49 ܘܲܗܘ̤ܵܘ ܕܡܝܼܬ̣ܘ ܒܡܵܘܬܵܢܵܐ ܕܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ: ܐܲܪܒܲܬܲܥܣܲܪ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܲܫܒܲܥ ܡܵܐܐ: ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܕܡܝܼܬ̣ܘ ܒܦܵܠܓܘܼܬܹܗ ܕܩܘܿܪܚ. 
Fuerunt autem qui percussi sunt, quatuordecim millia hominum, et septingenti, absque his qui perierant in seditione Core. 
და იყუნეს მოსრვასა მას, ათორმეტ ათას და შჳდას თჳნიერ მომწყუდართა მათ კორეს თანა. 49 
49 Now they that died in the plague were fourteen thousand and seven hundred, beside them that died about the matter of Korah. 
טו. וַיָּשָׁב אַהֲרֹן אֶל משֶׁה אֶל פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד וְהַמַּגֵּפָה נֶעֱצָרָה: 
καὶ ἐπέστρεψεν Ααρων πρὸς Μωυσῆν ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐκόπασεν ἡ θραῦσις 
50 ܘܲܗܦܲܟ݂ ܐܲܗܪܘܿܢ ܠܘܵܬ̣ ܡܘܼܫܹܐ ܠܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܐܸܬ̣ܟ̇ܠܝܼ ܡܵܘܬܵܢܵܐ ܕܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ. 
Reversusque est Aaron ad Moysen ad ostium tabernaculi fœderis postquam quievit interitus. 
და მოიქცა აჰრონ მოსესა კარად კარვისა მის საწამებელისა. და დასცხრა მოსრვაჲ იგი. 50 
50 And Aaron returned unto Moses unto the door of the tabernacle of the congregation: and the plague was stayed. 
טז. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
ܩܦܠܐܘܢ:: ܝܙ.
1 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Cap. 17
Et locutus est Dominus ad Moysen, dicens: 
თავი მეჩვიდმეტე
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 1 
17
1 And the LORD spake unto Moses, saying, 
יז. דַּבֵּר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְקַח מֵאִתָּם מַטֶּה מַטֶּה לְבֵית אָב מֵאֵת כָּל נְשִׂיאֵהֶם לְבֵית אֲבֹתָם שְׁנֵים עָשָׂר מַטּוֹת אִישׁ אֶת שְׁמוֹ תִּכְתֹּב עַל מַטֵּהוּ: 
λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ λαβὲ παρ᾽ αὐτῶν ῥάβδον ῥάβδον κατ᾽ οἴκους πατριῶν παρὰ πάντων τῶν ἀρχόντων αὐτῶν κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν δώδεκα ῥάβδους καὶ ἑκάστου τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπίγραψον ἐπὶ τῆς ῥάβδου αὐτοῦ 
2 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܣܲܒ̣ ܡܸܢܗܘܿܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܠܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܠܘܵܬ̣ ܟܠ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܲܝܗܘܿܢ: ܠܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܬܪܸܥܣܲܪ ܫܲܒ̣̈ܛܝܼܢ. ܘܲܓ̣ܒܲܪ ܫܡܹܗ ܟܬ̣ܘܿܒ̣ ܥܲܠ ܫܲܒ̣ܛܹܗ. 
Loquere ad filios Israël, et accipe ab eis virgas singulas per cognationes suas, a cunctis principibus tribuum, virgas duodecim, et uniuscujusque nomen superscribes virgæ suæ. 
ეტყოდე შენ ძეთა ისრაჱლისათა და მოიღე მათთჳს კუერთხები სახლად-სახლად მამათა მათთა ყოველთაგან მთავართა მათთა - ათორმეტი კუერთხი და კაცად-კაცადისაჲ გამოწერე სახელი კუერთხსა მისსა. 2 
2 Speak unto the children of Israel, and take of every one of them a rod according to the house of their fathers, of all their princes according to the house of their fathers twelve rods: write thou every man's name upon his rod. 
יח. וְאֵת שֵׁם אַהֲרֹן תִּכְתֹּב עַל מַטֵּה לֵוִי כִּי מַטֶּה אֶחָד לְרֹאשׁ בֵּית אֲבוֹתָם: 
καὶ τὸ ὄνομα Ααρων ἐπίγραψον ἐπὶ τῆς ῥάβδου Λευι ἔστιν γὰρ ῥάβδος μία κατὰ φυλὴν οἴκου πατριῶν αὐτῶν δώσουσιν 
3 ܘܲܫܡܵܐ ܕܐܲܗܪܘܿܢ ܟܬ̣ܘܿܒ̣ ܥܲܠ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܠܹܘܝܼ: ܡܸܛܠ ܕܚܲܕ݂ ܚܲܕ݂ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܠܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ. 
Nomen autem Aaron erit in tribu Levi, et una virga cunctas seorsum familias continebit: 
და სახელი აჰრონისი გამოწერე კუერთხსა მისსა, რამეთუ არს კუერთხი ერთი, ტომად-ტომად მამათა მათთა მოსცედ. 3 
3 And thou shalt write Aaron's name upon the rod of Levi: for one rod shall be for the head of the house of their fathers. 
יט. וְהִנַּחְתָּם בְּאֹהֶל מוֹעֵד לִפְנֵי הָעֵדוּת אֲשֶׁר אִוָּעֵד לָכֶם שָׁמָּה: 
καὶ θήσεις αὐτὰς ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου κατέναντι τοῦ μαρτυρίου ἐν οἷς γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖ 
4 ܘܣܝܼܡ ܐܸܢܘܿܢ ܒܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܣܵܗܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ: ܕܡܸܬ̣ܘܲܥܲܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܬܲܡܵܢ. 
ponesque eas in tabernaculo fœderis coram testimonio, ubi loquar ad te. 
და დასხი იგი კარავსა საწამებელისასა, ვინაჲ-იგი გამოგეცხადო შენ მუნ. 4 
4 And thou shalt lay them up in the tabernacle of the congregation before the testimony, where I will meet with you. 
כ. וְהָיָה הָאִישׁ אֲשֶׁר אֶבְחַר בּוֹ מַטֵּהוּ יִפְרָח וַהֲשִׁכֹּתִי מֵעָלַי אֶת תְּלֻנּוֹת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר הֵם מַלִּינִם עֲלֵיכֶם: 
καὶ ἔσται ὁ ἄνθρωπος ὃν ἐὰν ἐκλέξωμαι αὐτόν ἡ ῥάβδος αὐτοῦ ἐκβλαστήσει καὶ περιελῶ ἀπ᾽ ἐμοῦ τὸν γογγυσμὸν τῶν υἱῶν Ισραηλ ἃ αὐτοὶ γογγύζουσιν ἐφ᾽ ὑμῖν 
5 ܘܢܸܗܘܹܐ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܐܸܨܛܒܹܐ ܒܹܗ: ܢܵܘܥܹܐ ܫܲܒ̣ܛܹܗ: ܘܐܲܦܪܸܩ ܡܹܢܝ ܪܸܛܢܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܕܲܡܪܲܛܢܝܼܢ ܥܠܲܝܟ̇ܘܿܢ. 
Quem ex his elegero, germinabit virga ejus: et cohibebo a me querimonias filiorum Israël, quibus contra vos murmurant. 
და იყოს კაცი, რომელი გამოვირჩიო მე, კუერთხი იგი მისი განედლდეს და მოვსპო დრტჳნვაჲ ძეთა ისრაჱლისათაჲ ჩემგან, რომელსა დრტჳნვენ თქუენთჳს. 5 
5 And it shall come to pass, that the man's rod, whom I shall choose, shall blossom: and I will make to cease from me the murmurings of the children of Israel, whereby they murmur against you. 
כא. וַיְדַבֵּר משֶׁה אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיִּתְּנוּ אֵלָיו כָּל נְשִׂיאֵיהֶם מַטֶּה לְנָשִׂיא אֶחָד מַטֶּה לְנָשִׂיא אֶחָד לְבֵית אֲבֹתָם שְׁנֵים עָשָׂר מַטּוֹת וּמַטֵּה אַהֲרֹן בְּתוֹךְ מַטּוֹתָם: 
καὶ ἐλάλησεν Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἔδωκαν αὐτῷ πάντες οἱ ἄρχοντες αὐτῶν ῥάβδον τῷ ἄρχοντι τῷ ἑνὶ ῥάβδον κατὰ ἄρχοντα κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν δώδεκα ῥάβδους καὶ ἡ ῥάβδος Ααρων ἀνὰ μέσον τῶν ῥάβδων αὐτῶν 
6 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܝܲܗ̄ܒ̣ܘ ܠܹܗ ܟܠܗܘܿܢ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܲܝܗܘܿܢ: ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܠܪܹܫܵܐ ܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܬܪܸܥܣܲܪ ܫܲܒ̣̈ܛܝܼܢ: ܘܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܲܗܪܘܿܢ ܒܓ̣ܵܘ ܫܲܒ̣̈ܛܲܝܗܘܿܢ: 
Locutusque est Moyses ad filios Israël: et dederunt ei omnes principes virgas per singulas tribus: fueruntque virgæ duodecim absque virga Aaron. 
და ეტყოდა მოსე ძეთა ისრაჱლისათა. და მოსცეს მას ყოველთა მათ მთავართა მათთა კუერთხები: კუერთხი მთავრისაჲ - ერთი კუერთხი მთავრად-მთავრად და სახლად-სახლად მამათა მათთა, მოჰსცეს ათორმეტი კუერთხები და კუერთხი აჰრონისი შორის კუერთხებსა მათსა. 6 
6 And Moses spake unto the children of Israel, and every one of their princes gave him a rod apiece, for each prince one, according to their fathers' houses, even twelve rods: and the rod of Aaron was among their rods. 
כב. וַיַּנַּח משֶׁה אֶת הַמַּטֹּת לִפְנֵי יְהֹוָה בְּאֹהֶל הָעֵדֻת: 
καὶ ἀπέθηκεν Μωυσῆς τὰς ῥάβδους ἔναντι κυρίου ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου 
7 ܘܣܵܡ ܐܸܢܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ ܠܫܲܒ̣ܛܹ̈ܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܒܓ̣ܵܘ ܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ ܕܣܵܗܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ. 
Quas cum posuisset Moyses coram Domino in tabernaculo testimonii, 
და დასხა მოსე კუერთხები იგი წინაშე უფლისა კარავსა მას შინა საწამებელისასა. 7 
7 And Moses laid up the rods before the LORD in the tabernacle of witness. 
כג. וַיְהִי מִמָּחֳרָת וַיָּבֹא משֶׁה אֶל אֹהֶל הָעֵדוּת וְהִנֵּה פָּרַח מַטֵּה אַהֲרֹן לְבֵית לֵוִי וַיֹּצֵא פֶרַח וַיָּצֵץ צִיץ וַיִּגְמֹל שְׁקֵדִים: 
καὶ ἐγένετο τῇ ἐπαύριον καὶ εἰσῆλθεν Μωυσῆς καὶ Ααρων εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ ἰδοὺ ἐβλάστησεν ἡ ῥάβδος Ααρων εἰς οἶκον Λευι καὶ ἐξήνεγκεν βλαστὸν καὶ ἐξήνθησεν ἄνθη καὶ ἐβλάστησεν κάρυα 
8 ܘܲܠܝܵܘܡܵܐ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ: ܥܲܠ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܕܣܵܗܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ: ܘܲܚܙܵܐ ܕܐܲܦܪܲܥ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܲܗܪܘܿܢ ܕܒܹܝܬ̣ ܠܹܘܝܼ: ܘܐܲܦܸܩ ܛܲܪ̈ܦܹܐ ܘܲܟ݂ܦܲܬ̣ ܠܘܼܙܹ̈ܐ. 
sequenti die regressus invenit germinasse virgam Aaron in domo Levi: et turgentibus gemmis eruperant flores, qui, foliis dilatatis, in amygdalas deformati sunt. 
და იყო ხვალისაგან, და შევიდეს მოსე და აჰრონ კარვად საწამებელისა. და, აჰა, ესერა, კუერთხი იგი აჰრონისი განედლებული იყო სახლსა ზედა ლევისსა, და მოეღო ფურცელი, და გამოეღო ყუავილი და გამოსცა ნიგოზი. 8 
8 And it came to pass, that on the morrow Moses went into the tabernacle of witness; and, behold, the rod of Aaron for the house of Levi was budded, and brought forth buds, and bloomed blossoms, and yielded almonds. 
כד. וַיֹּצֵא משֶׁה אֶת כָּל הַמַּטֹּת מִלִּפְנֵי יְהֹוָה אֶל כָּל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיִּרְאוּ וַיִּקְחוּ אִישׁ מַטֵּהוּ: 
καὶ ἐξήνεγκεν Μωυσῆς πάσας τὰς ῥάβδους ἀπὸ προσώπου κυρίου πρὸς πάντας υἱοὺς Ισραηλ καὶ εἶδον καὶ ἔλαβον ἕκαστος τὴν ῥάβδον αὐτοῦ 
9 ܘܐܲܦܸܩ ܐܸܢܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ: ܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܫܲܒ̣ܛܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܠܘܵܬ̣ ܟܠܗܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܲܚܙܵܘ: ܘܲܢܣܲܒ̣ ܐ̄ܢܵܫ ܫܲܒ̣ܛܹܗ. 
Protulit ergo Moyses omnes virgas de conspectu Domini ad cunctos filios Israël: videruntque, et receperunt singuli virgas suas. 
და გამოიღო მოსე ყოველი იგი კუერთხები პირისაგან უფლისა წინაშე ყოველთა ძეთა ისრაჱლისათა. და იხილეს და მოიღო კაცად-კაცადმან კუერთხი თჳსი. 9 
9 And Moses brought out all the rods from before the LORD unto all the children of Israel: and they looked, and took every man his rod. 
כה. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה הָשֵׁב אֶת מַטֵּה אַהֲרֹן לִפְנֵי הָעֵדוּת לְמִשְׁמֶרֶת לְאוֹת לִבְנֵי מֶרִי וּתְכַל תְּלוּנֹּתָם מֵעָלַי וְלֹא יָמֻתוּ: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἀπόθες τὴν ῥάβδον Ααρων ἐνώπιον τῶν μαρτυρίων εἰς διατήρησιν σημεῖον τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνηκόων καὶ παυσάσθω ὁ γογγυσμὸς αὐτῶν ἀπ᾽ ἐμοῦ καὶ οὐ μὴ ἀποθάνωσιν 
10 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܐܲܗܦܸܟ݂ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܲܗܪܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡܘ ܣܵܗܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ: ܕܢܸܬ̣ܢ̱ܛܲܪ ܠܐܵܬ̤ܵܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝܵܐ ܡܡܲܪܡܪܵܢܹܐ: ܕܢܸܓ̣ܡܲܪ ܪܸܛܢ̱ܗܘܿܢ ܡܹܢܝ ܘܠܵܐ ܢܡܘܼܬ̣ܘܼܢ. 
Dixitque Dominus ad Moysen: Refer virgam Aaron in tabernaculum testimonii, ut servetur ibi in signum rebellium filiorum Israël, et quiescant querelæ eorum a me, ne moriantur. 
და ჰრქუა უფალმან მოსეს: დადევ კუერთხი ეგე აჰრონისი წინაშე საწამებელთა დასამარხველად სასწაულთა ძეთა მაგათთჳს ურჩთაჲსა, და დასცხერინ დრტჳნვაჲ მათი ჩემგან და არა მოწყდენ. 10 
10 And the LORD said unto Moses, Bring Aaron's rod again before the testimony, to be kept for a token against the rebels; and thou shalt quite take away their murmurings from me, that they die not. 
כו. וַיַּעַשׂ משֶׁה כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֹתוֹ כֵּן עָשָׂה: 
καὶ ἐποίησεν Μωυσῆς καὶ Ααρων καθὰ συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ οὕτως ἐποίησαν 
11 ܘܲܥܒܲܕ݂ ܡܘܼܫܹܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܕܹܗ ܡܵܪܝܵܐ ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܲܕ݂. 
Fecitque Moyses sicut præceperat Dominus. 
და ეგრე ყვეს მოსე და აჰრონ, ვითარცა ამცნო უფალმან მოსეს, ეგრე ყვეს. 11 
11 And Moses did so: as the LORD commanded him, so did he. 
כז. וַיֹּאמְרוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֶל משֶׁה לֵאמֹר הֵן גָּוַעְנוּ אָבַדְנוּ כֻּלָּנוּ אָבָדְנוּ: 
καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ πρὸς Μωυσῆν λέγοντες ἰδοὺ ἐξανηλώμεθα ἀπολώλαμεν παρανηλώμεθα 
12 ܘܐܸܡܲܪܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܗܵܐ ܣܵܦ̄ܢ ܘܐܸܒ̇ܕ̄ܢ: ܘܟ݂ܠܲܢ ܓ̣ܡܲܪ̄ܢ. 
Dixerunt autem filii Israël ad Moysen: Ecce consumpti sumus, omnes perivimus. 
და ეტყოდეს ძენი ისრაჱლისანი მოსეს და ჰრქუეს: აჰა, ესერა, აღვიჴოცენით და წარვწყმდით, აღვესრულენით. 12 
12 And the children of Israel spake unto Moses, saying, Behold, we die, we perish, we all perish. 
כח. כֹּל הַקָּרֵב הַקָּרֵב אֶל מִשְׁכַּן יְהֹוָה יָמוּת הַאִם תַּמְנוּ לִגְוֹעַ: 
πᾶς ὁ ἁπτόμενος τῆς σκηνῆς κυρίου ἀποθνῄσκει ἕως εἰς τέλος ἀποθάνωμεν 
13 ܘܟ݂ܠ ܕܡܸܬ̣ܩܲܪܲܒ̣ ܠܡܲܫܟ̇ܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܡܵܐܹ̇ܬ̣: ܘܗܵܐ ܐܵܦ ܚܢܲܢ ܐܲܩܸܦ̄ܢ ܠܲܡܣܵܦ. 
Quicumque accedit ad tabernaculum Domini, moritur. Num usque ad internecionem cuncti delendi sumus? 
ყოველი, რომელი შეეხების კარავსა ამას საწამებელისა უფლისასა, მოკუდების, ნუუკუე სრულად მოვწყდეთ. 13 
13 Whosoever cometh any thing near unto the tabernacle of the LORD shall die: shall we be consumed with dying? 
יח 
ΙΗʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܝܚ. 
Cap. 18 
თავი მეთვრამეტე 
18 
א. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל אַהֲרֹן אַתָּה וּבָנֶיךָ וּבֵית אָבִיךָ אִתָּךְ תִּשְׂאוּ אֶת עֲוֹן הַמִּקְדָּשׁ וְאַתָּה וּבָנֶיךָ אִתָּךְ תִּשְׂאוּ אֶת עֲוֹן כְּהֻנַּתְכֶם: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Ααρων λέγων σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ὁ οἶκος πατριᾶς σου λήμψεσθε τὰς ἁμαρτίας τῶν ἁγίων καὶ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου λήμψεσθε τὰς ἁμαρτίας τῆς ἱερατείας ὑμῶν 
1 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܐܲܗܪܘܿܢ: ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܲܒ̣ܢܲܝܟ ܘܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܘܼܟ݂ ܥܲܡܵܟ݂: ܫܩܘܿܠܘ ܥܵܘܼܠܹܗ ܕܡܲܩܕܵܫܵܐ. ܘܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܲܒ̣̈ܢܲܝܟ ܥܲܡܵܟ݂: ܫܩܘܿܠܘ ܥܵܘܼܠܵܐ ܕܟ݂ܵܗܢܘܼܬ̣ܟ݂ܘܿܢ. 
Dixitque Dominus ad Aaron: Tu, et filii tui, et domus patris tui tecum, portabitis iniquitatem sanctuarii: et tu et filii tui simul sustinebitis peccata sacerdotii vestri. 
და ეტყოდა უფალი და ჰრქუა აჰრონს: შენ და ძენი შენნი და სახლი მამისა შენისაჲ შენ თანა მოიღებდით ცოდვასა წმიდათასა და შენ და ძენი შენნი მოიღებდით ცოდვასა მღდელობისა თქუენისასა. 
1 And the LORD said unto Aaron, Thou and thy sons and thy father's house with thee shall bear the iniquity of the sanctuary: and thou and thy sons with thee shall bear the iniquity of your priesthood. 
ב. וְגַם אֶת אַחֶיךָ מַטֵּה לֵוִי שֵׁבֶט אָבִיךָ הַקְרֵב אִתָּךְ וְיִלָּווּ עָלֶיךָ וִישָׁרְתוּךָ וְאַתָּה וּבָנֶיךָ אִתָּךְ לִפְנֵי אֹהֶל הָעֵדֻת: 
καὶ τοὺς ἀδελφούς σου φυλὴν Λευι δῆμον τοῦ πατρός σου προσαγάγου πρὸς σεαυτόν καὶ προστεθήτωσάν σοι καὶ λειτουργείτωσάν σοι καὶ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σοῦ ἀπέναντι τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 
2 ܘܐܵܦ ܐܲܚܲܝ̈ܟ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܠܹܘܝܼ: ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܲܒ̣ܘܼܟ݂ ܬܩܲܪܸܒ̣ ܥܲܡܵܟ݂: ܘܢܸܬ̣ܠܵܘܘܿܢ ܠܵܟ݂ ܘܲܢܫܲܡܫܘܼܢܵܟ݂: ܘܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܲܒ̣ܢܲܝ̈ܟ ܥܲܡܵܟ݂ ܩܕ݂ܵܡ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܕܣܵܗܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ. 
Sed et fratres tuos de tribu Levi, et sceptrum patris tui sume tecum, præstoque sint, et ministrent tibi: tu autem et filii tui ministrabitis in tabernaculo testimonii. 
და ძმანი შენნი, ტოჰმი ლევისი, გუნდი მამისა შენისაჲ, მიიყვანე თავისა შენისა და შეგიძინედ შენ და ძენი შენნი შენ თანა წინაშე კარავსა მას წამებისა. 
2 And thy brethren also of the tribe of Levi, the tribe of thy father, bring thou with thee, that they may be joined unto thee, and minister unto thee: but thou and thy sons with thee shall minister before the tabernacle of witness. 
ג. וְשָׁמְרוּ מִשְׁמַרְתְּךָ וּמִשְׁמֶרֶת כָּל הָאֹהֶל אַךְ אֶל כְּלֵי הַקֹּדֶשׁ וְאֶל הַמִּזְבֵּחַ לֹא יִקְרָבוּ וְלֹא יָמֻתוּ גַם הֵם גַּם אַתֶּם: 
καὶ φυλάξονται τὰς φυλακάς σου καὶ τὰς φυλακὰς τῆς σκηνῆς πλὴν πρὸς τὰ σκεύη τὰ ἅγια καὶ πρὸς τὸ θυσιαστήριον οὐ προσελεύσονται καὶ οὐκ ἀποθανοῦνται καὶ οὗτοι καὶ ὑμεῖς 
3 ܘܢܸܛܪܘܿܢ ܡܲܛܲܪܬܵܟ݂: ܘܡܲܛܲܪܬܵܐ ܕܟ݂ܠܹܗ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ. ܒܪܲܡ ܠܡܵܐܢܲܝ̈ ܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܘܲܠܡܵܐܢܲܝ̈ ܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ ܠܵܐ ܢܸܩܪ̱ܒ̣ܘܼܢ ܕܠܵܐ ܢܡܘܼܬ̣ܘܿܢ: ܐܵܦ ܗܸܢܘܿܢ: ܐܵܦ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ. 
Excubabuntque Levitæ ad præcepta tua, et ad cuncta opera tabernaculi: ita dumtaxat ut ad vasa sanctuarii et ad altare non accedant, ne et illi moriantur, et vos pereatis simul. 
და სცვიდენ საცოსა მას შენსა და საცოსა მას კარვისა საწამებელისასა. გარნა ჭურჭელსა წმიდასა და საკურთხეველსა არა მოუჴდენ, და რათა არა მოწყდენ ესენი 
3 And they shall keep thy charge, and the charge of all the tabernacle: only they shall not come nigh the vessels of the sanctuary and the altar, that neither they, nor ye also, die. 
ד. וְנִלְווּ עָלֶיךָ וְשָׁמְרוּ אֶת מִשְׁמֶרֶת אֹהֶל מוֹעֵד לְכֹל עֲבֹדַת הָאֹהֶל וְזָר לֹא יִקְרַב אֲלֵיכֶם: 
καὶ προστεθήσονται πρὸς σὲ καὶ φυλάξονται τὰς φυλακὰς τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου κατὰ πάσας τὰς λειτουργίας τῆς σκηνῆς καὶ ὁ ἀλλογενὴς οὐ προσελεύσεται πρὸς σέ 
4 ܘܢܸܬ̣ܠܵܘܘܿܢ ܠܵܟ݂: ܘܢܸܛܪܘܼܢ ܡܲܛܲܪܬܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܲܕ݂ܟ݂ܠܹܗ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܘܢܘܼܟ݂ܪܵܝܵܐ ܠܵܐ ܢܸܬ̣ܩܲܪܲܒ̣ ܠܘܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ. 
Sint autem tecum, et excubent in custodiis tabernaculi, et in omnibus cæremoniis ejus. Alienigena non miscebitur vobis. 
და თქუენ, და შემოგეძინენ შენ და სცვიდენ საცოსა მას კარვისა საწამებელისასა ყოვლისა მისებრ მსახურებისა მის კარვისაჲსა. და სხუაჲ ნათესავი არა მოვიდეს შენდა. 
4 And they shall be joined unto thee, and keep the charge of the tabernacle of the congregation, for all the service of the tabernacle: and a stranger shall not come nigh unto you. 
ה. וּשְׁמַרְתֶּם אֵת מִשְׁמֶרֶת הַקֹּדֶשׁ וְאֵת מִשְׁמֶרֶת הַמִּזְבֵּחַ וְלֹא יִהְיֶה עוֹד קֶצֶף עַל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ φυλάξεσθε τὰς φυλακὰς τῶν ἁγίων καὶ τὰς φυλακὰς τοῦ θυσιαστηρίου καὶ οὐκ ἔσται θυμὸς ἐν τοῖς υἱοῖς Ισραηλ 
5 ܘܛܲܪܘ ܡܲܛܲܪܬܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܘܡܲܛܲܪܬܵܐ ܕܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ: ܘܬ̣ܘܼܒ̣ ܠܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܪܘܼܓ̣ܙܵܐ ܥܲܠ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Excubate in custodia sanctuarii, et in ministerio altaris: ne oriatur indignatio super filios Israël. 
და სცევდით საცოსა მას წმიდასა და საცოსა მას საკურთხეველისსა. და არღარა იყოს რისხვაჲ ძეთა ზედა ისრაჱლისათა. 
5 And ye shall keep the charge of the sanctuary, and the charge of the altar: that there be no wrath any more upon the children of Israel. 
ו. וַאֲנִי הִנֵּה לָקַחְתִּי אֶת אֲחֵיכֶם הַלְוִיִּם מִתּוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לָכֶם מַתָּנָה נְתֻנִים לַיהֹוָה לַעֲבֹד אֶת עֲבֹדַת אֹהֶל מוֹעֵד: 
καὶ ἐγὼ εἴληφα τοὺς ἀδελφοὺς ὑμῶν τοὺς Λευίτας ἐκ μέσου τῶν υἱῶν Ισραηλ δόμα δεδομένον κυρίῳ λειτουργεῖν τὰς λειτουργίας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 
6 ܘܐܸܢܵܐ ܗܵܐ ܩܲܪܒܹ̇ܬ̣ ܠܐܲܚܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. ܡܵܘܗܲܒ̣ܬܵܐ ܝܼܗܝܼܒ̣ܝܼܢ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܠܡܸܦܠܲܚ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
Ego dedi vobis fratres vestros Levitas de medio filiorum Israël, et tradidi donum Domino, ut serviant in ministeriis tabernaculi ejus. 
და მე მოვიყვანენ ძმანი შენნი ლევიტელნი შორის ძეთაგან ისრაჱლისათა, მოცემით მოცემულ არიან უფალსა მსახურებად მსახურებასა მას კარვისა საწამებელისასა. 
6 And I, behold, I have taken your brethren the Levites from among the children of Israel: to you they are given as a gift for the LORD, to do the service of the tabernacle of the congregation. 
ז. וְאַתָּה וּבָנֶיךָ אִתְּךָ תִּשְׁמְרוּ אֶת כְּהֻנַּתְכֶם לְכָל דְּבַר הַמִּזְבֵּחַ וּלְמִבֵּית לַפָּרֹכֶת וַעֲבַדְתֶּם עֲבֹדַת מַתָּנָה אֶתֵּן אֶת כְּהֻנַּתְכֶם וְהַזָּר הַקָּרֵב יוּמָת: 
καὶ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σοῦ διατηρήσετε τὴν ἱερατείαν ὑμῶν κατὰ πάντα τρόπον τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τὸ ἔνδοθεν τοῦ καταπετάσματος καὶ λειτουργήσετε τὰς λειτουργίας δόμα τῆς ἱερατείας ὑμῶν καὶ ὁ ἀλλογενὴς ὁ προσπορευόμενος ἀποθανεῖται 
7 ܘܐܲܢܬ̇ ܘܲܒ̣ܢܲܝ̈ܟ ܥܲܡܵܟ݂ ܛܲܪܘ ܟܵܗܢܘܼܬ̣ܟ݂ܘܿܢ: ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܐܸܣܟܹ̇ܡܵܘ̈ܗܝ ܕܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ: ܘܲܠܓ̣ܵܘ ܡ̣ܢ ܐܲܦܲܝ̈ ܬܲܪܥܵܐ ܦܠܘܿܚܘ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ: ܡܵܘܗܲܒ̣ܬܵܐ ܕܝܸܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܠܟ݂ܵܢܘܼܬ̣ܟܘܿܢ: ܘܢܘܼܟ݂ܪܵܝܵܐ ܕܩܵܪܹܒ̣ ܢܸܬ̣ܩܛܸܠ. 
Tu autem et filii tui custodite sacerdotium vestrum: et omnia quæ ad cultum altaris pertinent, et intra velum sunt, per sacerdotes administrabuntur: si quis externus accesserit, occidetur. 
შენ და ძეთა შენთა შენ თანა დაიმარხეთ მღდელობაჲ თქუენი ყოვლისაებრ წმიდისა საკურთხეველისა და შინაგან კრეტსაბმელისა და ჰმსახურებდით მსახურებასა მოცემულისა მღდელობისა თქუენისასა. და უცხოთესლი იგი, რომელი შეეხოს მას, მოკუდეს. 
7 Therefore thou and thy sons with thee shall keep your priest's office for everything of the altar, and within the vail; and ye shall serve: I have given your priest's office unto you as a service of gift: and the stranger that cometh nigh shall be put to death. 
ח. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל אַהֲרֹן וַאֲנִי הִנֵּה נָתַתִּי לְךָ אֶת מִשְׁמֶרֶת תְּרוּמֹתָי לְכָל קָדְשֵׁי בְנֵי יִשְׂרָאֵל לְךָ נְתַתִּים לְמָשְׁחָה וּלְבָנֶיךָ לְחָק עוֹלָם: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Ααρων καὶ ἐγὼ ἰδοὺ δέδωκα ὑμῖν τὴν διατήρησιν τῶν ἀπαρχῶν ἀπὸ πάντων τῶν ἡγιασμένων μοι παρὰ τῶν υἱῶν Ισραηλ σοὶ δέδωκα αὐτὰ εἰς γέρας καὶ τοῖς υἱοῖς σου μετὰ σέ νόμιμον αἰώνιον 
8 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܐܲܗܪܘܿܢ: ܗܵܐ ܐܸܢܵܐ ܝܸܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܠܵܟ݂ ܡܲܛܲܪܬܵܐ ܕܦܘܼܪ̈ܫܵܢܲܝ ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܩܘܼܕ݂ܫ̈ܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܵܟ݂ ܝܸܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܐܸܢܘܿܢ ܠܲܡܫܝܼܚܘܼܬ̣ܵܐ: ܠܵܟ݂ ܘܠܲܒ̣̈ܢܲܝܟ ܥܲܡܵܟ݂: ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܠܥܵܠܲܡ. 
Locutusque est Dominus ad Aaron: Ecce dedi tibi custodiam primitiarum mearum. Omnia quæ sanctificantur a filiis Israël, tradidi tibi et filiis tuis pro officio sacerdotali legitima sempiterna. 
და ეტყოდა უფალი აჰრონს: და, აჰა, ეგერა, მიგეც თქუენ საცავი იგი პირველ ნაყოფთა ჩემთაჲ ყოველთაგან განწმედილთა ჩემდამო ძეთაგან ისრაჱლისათა, შენ მიგეც იგი სიბერედ და ძეთა შენთა შემდგომად შენსა შჯულად საუკუნოდ. 
8 And the LORD spake unto Aaron, Behold, I also have given thee the charge of mine heave offerings of all the hallowed things of the children of Israel; unto thee have I given them by reason of the anointing, and to thy sons, by an ordinance for ever. 
ט. זֶה יִהְיֶה לְךָ מִקֹּדֶשׁ הַקֳּדָשִׁים מִן הָאֵשׁ כָּל קָרְבָּנָם לְכָל מִנְחָתָם וּלְכָל חַטָּאתָם וּלְכָל אֲשָׁמָם אֲשֶׁר יָשִׁיבוּ לִי קֹדֶשׁ קָדָשִׁים לְךָ הוּא וּלְבָנֶיךָ: 
καὶ τοῦτο ἔστω ὑμῖν ἀπὸ τῶν ἡγιασμένων ἁγίων τῶν καρπωμάτων ἀπὸ πάντων τῶν δώρων αὐτῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θυσιασμάτων αὐτῶν καὶ ἀπὸ πάσης πλημμελείας αὐτῶν καὶ ἀπὸ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν ὅσα ἀποδιδόασίν μοι ἀπὸ πάντων τῶν ἁγίων σοὶ ἔσται καὶ τοῖς υἱοῖς σου 
9 ܗܵܢܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܡܲܩܕ̇ܫܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܹܗ ܡ̣ܢ ܢܘܼܪܵܐ: ܟܠܹܗ ܩܘܼܪܒܵܢܗܘܿܢ: ܘܟ݂ܠܹܗ ܣܡܝܼܕ݂ܗܘܿܢ: ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܚܛܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܩܘܼܪ̈ܒܵܢܲܝܗܘܿܢ ܕܲܡܩܲܪܒ̣ܝܼܢ ܠܝܼ: ܩܕ݂ܘܿܫ ܩܘܼܕ݂ܫ̈ܝܼܢ ܐܸܢܘܿܢ ܠܵܟ݂ ܘܠܲܒ̣̈ܢܲܝܟ. 
Hæc ergo accipies de his, quæ sanctificantur et oblata sunt Domino. Omnis oblatio, et sacrificium, et quidquid pro peccato atque delicto redditur mihi, et cedit in Sancta sanctorum, tuum erit, et filiorum tuorum. 
და ესე იყოს თქვენდა განწმედილთაგან წმიდათა ნაყოფთა ყოველთაგან შესაწირავთა მათთა და ყოველთაგან მსხუერპლთა მათთა, და ყოვლისაგან ბრალისა მათისა და ყოვლისაგან ცოდვისა მათისა, რაოდენ მომცენ მე, ყოველთაგანი სიწმიდეთაჲ შენდა იყოს და ძეთა შენთა. 
9 This shall be thine of the most holy things, reserved from the fire: every oblation of theirs, every meat offering of theirs, and every sin offering of theirs, and every trespass offering of theirs which they shall render unto me, shall be most holy for thee and for thy sons. 
י. בְּקֹדֶשׁ הַקֳּדָשִׁים תֹּאכְלֶנּוּ כָּל זָכָר יֹאכַל אֹתוֹ קֹדֶשׁ יִהְיֶה לָּךְ: 
ἐν τῷ ἁγίῳ τῶν ἁγίων φάγεσθε αὐτά πᾶν ἀρσενικὸν φάγεται αὐτά σὺ καὶ οἱ υἱοί σου ἅγια ἔσται σοι 
10 ܒܲܩܕ݂ܘܿܫ ܩܘܼܕ݂ܫܹ̈ܐ ܬܹܐܟ݂ܠܘܼܢܹܗ: ܟܠ ܕܸܟ݂ܪܵܐ ܢܹܐܟ݂ܠܝܘܼܗܝ: ܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܠܵܟ݂. 
In sanctuario comedes illud: mares tantum edent ex eo, quia consecratum est tibi. 
წმიდათა შინა წმიდათასა ჰჭამდეთ მას. ყოველმან წულმან ჭამოს იგი, შენ და ძეთა შენთა. წმიდა იყოს ესე შენდა. 
10 In the most holy place shalt thou eat it; every male shall eat it: it shall be holy unto thee. 
יא. וְזֶה לְּךָ תְּרוּמַת מַתָּנָם לְכָל תְּנוּפֹת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לְךָ נְתַתִּים וּלְבָנֶיךָ וְלִבְנֹתֶיךָ אִתְּךָ לְחָק עוֹלָם כָּל טָהוֹר בְּבֵיתְךָ יֹאכַל אֹתוֹ: 
καὶ τοῦτο ἔσται ὑμῖν ἀπαρχὴ δομάτων αὐτῶν ἀπὸ πάντων τῶν ἐπιθεμάτων τῶν υἱῶν Ισραηλ σοὶ δέδωκα αὐτὰ καὶ τοῖς υἱοῖς σου καὶ ταῖς θυγατράσιν σου μετὰ σοῦ νόμιμον αἰώνιον πᾶς καθαρὸς ἐν τῷ οἴκῳ σου ἔδεται αὐτά 
11 ܘܗܵܢܵܘ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܕܡܵܘ̈ܗܒ̣ܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ: ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܦܘܼܪ̈ܫܵܢܹܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܵܟ݂ ܝܸܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܠܲܒ̣̈ܢܲܝܟ ܘܠܲܒ̣̈ܢܵܬ̣ܵܟ݂ ܥܲܡܵܟ݂: ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܠܥܵܠܲܡ. ܟܠܡ̇ܢ ܕܲܕ݂ܟܸܐ ܒܒܲܝܬܵܟ݂: ܢܹܐܟ݂ܠܝܼܘܗܝ. 
Primitias autem, quas voverint et obtulerint filii Israël, tibi dedi, et filiis tuis, ac filiabus tuis, jure perpetuo: qui mundus est in domo tua, vescetur eis. 
და ესე იყოს თქუენდა ნაყოფად მიცემულთა მათთა ყოველთაგან დასადებელთა ძეთა ისრაჱლისათა. შენ მიგეც იგი და ძეთა შენთა და ასულთა შენთა შემდგომად შენსა შჯულად საუკუნოდ. ყოველი წმიდაჲ სახლსა შინა შენსა ჭამდეს მას. 
11 And this is thine; the heave offering of their gift, with all the wave offerings of the children of Israel: I have given them unto thee, and to thy sons and to thy daughters with thee, by a statute for ever: every one that is clean in thy house shall eat of it. 
יב. כֹּל חֵלֶב יִצְהָר וְכָל חֵלֶב תִּירוֹשׁ וְדָגָן רֵאשִׁיתָם אֲשֶׁר יִתְּנוּ לַיהֹוָה לְךָ נְתַתִּים: 
πᾶσα ἀπαρχὴ ἐλαίου καὶ πᾶσα ἀπαρχὴ οἴνου καὶ σίτου ἀπαρχὴ αὐτῶν ὅσα ἂν δῶσι τῷ κυρίῳ σοὶ δέδωκα αὐτά 
12 ܟܠܹܗ ܫܘܼܡܢܵܐ ܕܡܸܫܚܵܐ: ܘܟ݂ܠܹܗ ܫܘܼܡܢܵܐ ܕܲܥܒ̣ܘܼܪܵܐ ܘܲܕ݂ܚܲܡܪܵܐ: ܘܪܹ̈ܫܝܵܬ̣ܗܘܿܢ ܕܝܵܗ̄ܒ̇ܝܼܢ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܠܵܟ݂ ܝܸܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܐܸܢܹܝܢ. 
Omnem medullam olei, et vini, ac frumenti, quidquid offerunt primitiarum Domino, tibi dedi. 
და ყოველი შესაწირავი ზეთისაჲ და ყოველი შესაწირავი ღჳნისაჲ და შესაწირავი იფქლისაჲ, რაოდენიცა მოსცენ უფალსა, შენ მიგეც იგი. 
12 All the best of the oil, and all the best of the wine, and of the wheat, the firstfruits of them which they shall offer unto the LORD, them have I given thee. 
יג. בִּכּוּרֵי כָּל אֲשֶׁר בְּאַרְצָם אֲשֶׁר יָבִיאוּ לַיהֹוָה לְךָ יִהְיֶה כָּל טָהוֹר בְּבֵיתְךָ יֹאכְלֶנּוּ: 
τὰ πρωτογενήματα πάντα ὅσα ἐν τῇ γῇ αὐτῶν ὅσα ἂν ἐνέγκωσιν κυρίῳ σοὶ ἔσται πᾶς καθαρὸς ἐν τῷ οἴκῳ σου ἔδεται αὐτά 
13 ܒܲܟܵܪܵܐ ܟܠܹܗ ܕܒܲܐܪ̱ܥܗܘܿܢ: ܕܡܲܝܬܹ̇ܝܢ ܠܡܵܪܝܵܐ ܠܵܟ݂ ܢܸܗܘܹܐ ܘܟ݂ܠܡܲܢ ܕܲܕ݂ܟܸܐ ܒܒܲܝܬܵܟ݂: ܢܹܐܟ݂ܠܝܼܘܗܝ. 
Universa frugum initia, quas gignit humus, et Domino deportantur, cedent in usus tuos: qui mundus est in domo tua, vescetur eis. 
პირველი ნაყოფი ყოველი, რაოდენიცა იყოს ქუეყანასა მათსა, რაოდენი მოართუან უფალსა, შენდა იყოს, ყოველი წმიდაჲ სახლსა შინა შენსა ჭამდეს მას. 
13 And whatsoever is first ripe in the land, which they shall bring unto the LORD, shall be thine; every one that is clean in thine house shall eat of it. 
יד. כָּל חֵרֶם בְּיִשְׂרָאֵל לְךָ יִהְיֶה: 
πᾶν ἀνατεθεματισμένον ἐν υἱοῖς Ισραηλ σοὶ ἔσται 
14 ܘܟ݂ܠ ܚܸܪܡܵܐ ܒܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܠܵܟ݂ ܢܸܗܘܐ. 
Omne quod ex voto reddiderint filii Israël, tuum erit. 
ყოველივე შეწირული ძეთა ისრაჱლისათაჲ შენდა იყოს. 
14 Every thing devoted in Israel shall be thine. 
טו. כָּל פֶּטֶר רֶחֶם לְכָל בָּשָׂר אֲשֶׁר יַקְרִיבוּ לַיהֹוָה בָּאָדָם וּבַבְּהֵמָה יִהְיֶה לָּךְ אַךְ פָּדֹה תִפְדֶּה אֵת בְּכוֹר הָאָדָם וְאֵת בְּכוֹר הַבְּהֵמָה הַטְּמֵאָה תִּפְדֶּה: 
καὶ πᾶν διανοῖγον μήτραν ἀπὸ πάσης σαρκός ἃ προσφέρουσιν κυρίῳ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους σοὶ ἔσται ἀλλ᾽ ἢ λύτροις λυτρωθήσεται τὰ πρωτότοκα τῶν ἀνθρώπων καὶ τὰ πρωτότοκα τῶν κτηνῶν τῶν ἀκαθάρτων λυτρώσῃ 
15 ܘܟ݂ܠ ܦܵܬܲܚ ܡܲܪܒ̇ܥܵܐ ܕܟ݂ܠ ܒܣܲܪ ܕܲܡܩܲܪܒ̣ܝܼܢ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ ܘܕܲܒ̣ܥܝܼܪܵܐ ܠܵܟ݂ ܢܸܗܘܹܐ: ܒܪܲܡ ܕܹܝܢ ܡܸܦܪܲܩ ܬܸܦܪܘܿܩ ܒܘܼܟ݂ܪ̈ܲܝܗܘܿܢ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ: ܘܒ̣ܘܼܟ݂ܪ̈ܲܝܗܘܿܢ ܕܲܒ̣ܥܝܼܪܵܐ ܛܲܡ̱ܐܬ̣ܵܐ ܬܸܦܪܘܿܩ. 
Quidquid primum erumpit e vulva cunctæ carnis, quam offerunt Domino, sive ex hominibus, sive de pecoribus fuerit, tui juris erit: ita dumtaxat ut pro hominis primogenito pretium accipias, et omne animal quod immundum est redimi facias, 
და ყოველმან, რომელმან გააღოს საშოჲ ყოვლისაგან ჴორციელისამან, რომელი მოართუან უფალსა კაცითგან ვიდრე პირუტყუადმდე, შენდა იყოს, არამედ ჴსნით იჴსნე ყოველი პირმშოჲ კაცთაჲ და ყოველი პირმშოჲ პირუტყუთა არაწმიდათაჲ იჴსნე. 
15 Every thing that openeth the matrix in all flesh, which they bring unto the LORD, whether it be of men or beasts, shall be thine: nevertheless the firstborn of man shalt thou surely redeem, and the firstling of unclean beasts shalt thou redeem. 
טז. וּפְדוּיָו מִבֶּן חֹדֶשׁ תִּפְדֶּה בְּעֶרְכְּךָ כֶּסֶף חֲמֵשֶׁת שְׁקָלִים בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ עֶשְׂרִים גֵּרָה הוּא: 
καὶ ἡ λύτρωσις αὐτοῦ ἀπὸ μηνιαίου ἡ συντίμησις πέντε σίκλων κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον εἴκοσι ὄβολοί εἰσιν 
16 ܘܦܘܼܪܩܵܢܹܗ ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܝܲܪܚܵܐ ܘܲܠܥܸܠ: ܬܸܦܪܘܿܩ ܒܲܕ݂ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܟܸܣܦܵܐ: ܚܲܡܫܵܐ ܡܲܬ̣ܩܵܠ̈ܝܼܢ ܒܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ. ܥܸܣܪܝܼܢ ܡܵܠ̈ܝܼܢ ܗܵܘܹ̇ܐ ܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ. 
cujus redemptio erit post unum mensem, siclis argenti quinque, pondere sanctuarii. Siclus viginti obolos habet. 
და ჴსნაჲ მისი - თთჳთგანი. და სასყიდელი მისი ხუთი სიკილაჲ სიკილითა მით წმიდითა ოცი დანგი არს. 
16 And those that are to be redeemed from a month old shalt thou redeem, according to thine estimation, for the money of five shekels, after the shekel of the sanctuary, which is twenty gerahs. 
יז. אַךְ בְּכוֹר שׁוֹר אוֹ בְכוֹר כֶּשֶׂב אוֹ בְכוֹר עֵז לֹא תִפְדֶּה קֹדֶשׁ הֵם אֶת דָּמָם תִּזְרֹק עַל הַמִּזְבֵּחַ וְאֶת חֶלְבָּם תַּקְטִיר אִשֶּׁה לְרֵיחַ נִיחֹחַ לַיהֹוָה: 
πλὴν πρωτότοκα μόσχων καὶ πρωτότοκα προβάτων καὶ πρωτότοκα αἰγῶν οὐ λυτρώσῃ ἅγιά ἐστιν καὶ τὸ αἷμα αὐτῶν προσχεεῖς πρὸς τὸ θυσιαστήριον καὶ τὸ στέαρ ἀνοίσεις κάρπωμα εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ 
17 ܒܪܲܡ ܕܹܝܢ ܒܘܼܟ݂ܪܹ̈ܐ ܕܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ ܘܒ̣ܘܼܟ݂ܪܹ̈ܐ ܕܥܸܙܹ̈ܐ: ܘܒ̣ܘܼܟ݂ܪܹ̈ܐ ܕܐܸܡܪܹ̈ܐ ܠܵܐ ܬܸܦܪܘܿܩ: ܡܸܛܠ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܕܸܡܗܘܿܢ ܪܘܿܣ ܥܲܠ ܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ ܘܬܲܪܒ̇ܗܘܿܢ ܐܲܣܸܩ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ ܠܪܹܝܚ ܣܘܵܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ. 
Primogenitum autem bovis, et ovis, et capræ, non facies redimi, quia sanctificata sunt Domino. Sanguinem tantum eorum fundes super altare, et adipes adolebis in suavissimum odorem Domino. 
გარნა პირმშოჲ ზროხათაჲ და პირმშოჲ ცხოვართაჲ და თხათაჲ არა იჴსნე, რამეთუ წმიდა არიან და სისხლი მათი მოაპკურო გარემო საკურთხეველსა სულად სულნელად უფლისა. 
17 But the firstling of a cow, or the firstling of a sheep, or the firstling of a goat, thou shalt not redeem; they are holy: thou shalt sprinkle their blood upon the altar, and shalt burn their fat for an offering made by fire, for a sweet savour unto the LORD. 
יח. וּבְשָׂרָם יִהְיֶה לָּךְ כַּחֲזֵה הַתְּנוּפָה וּכְשׁוֹק הַיָּמִין לְךָ יִהְיֶה: 
καὶ τὰ κρέα ἔσται σοί καθὰ καὶ τὸ στηθύνιον τοῦ ἐπιθέματος καὶ κατὰ τὸν βραχίονα τὸν δεξιὸν σοὶ ἔσται 
18 ܘܒܸܣܪ̱ܗܘܿܢ ܢܸܗܘܹܐ ܠܵܟ݂: ܐܲܝܟ݂ ܚܲܕ݂ܝܵܐ ܕܦܘܼܪܫܵܢܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܫܵܩܵܐ ܕܝܲܡܝܼܢܵܐ ܠܵܟ݂ ܢܸܗܘܹܐ. 
Carnes vero in usum tuum cedent, sicut pectusculum consecratum, et armus dexter: tua erunt. 
და ჴორცი იგი იყოს შენდა და მკერდი იგი დასადებელი და მჴარი მარჯუენე შენდა იყოს. 
18 And the flesh of them shall be thine, as the wave breast and as the right shoulder are thine. 
יט. כֹּל תְּרוּמֹת הַקֳּדָשִׁים אֲשֶׁר יָרִימוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל לַיהֹוָה נָתַתִּי לְךָ וּלְבָנֶיךָ וְלִבְנֹתֶיךָ אִתְּךָ לְחָק עוֹלָם בְּרִית מֶלַח עוֹלָם הִוא לִפְנֵי יְהֹוָה לְךָ וּלְזַרְעֲךָ אִתָּךְ: 
πᾶν ἀφαίρεμα τῶν ἁγίων ὅσα ἂν ἀφέλωσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ κυρίῳ σοὶ δέδωκα καὶ τοῖς υἱοῖς σου καὶ ταῖς θυγατράσιν σου μετὰ σοῦ νόμιμον αἰώνιον διαθήκη ἁλὸς αἰωνίου ἐστὶν ἔναντι κυρίου σοὶ καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σέ 
19 ܟܠܹܗ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ: ܕܩܘܼܕ݂ܫܹ̈ܐ ܕܲܡܦܲܪܫܝܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܝܸܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܠܵܟ݂: ܘܠܲܒ̣̈ܢܲܝܟ ܘܠܲܒ̣̈ܢܵܬ̣ܵܟ݂ ܥܲܡܵܟ݂: ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܠܥܵܠܲܡ: ܩܝܵܡܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܕܡܸܠܚܵܐ ܕܥܵܠܲܡ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܠܵܟ݂ ܘܲܠܙܲܪܥܵܟ݂ ܥܲܡܵܟ݂. 
Omnes primitias sanctuarii, quas offerunt filii Israël Domino, tibi dedi, et filiis, ac filiabus tuis, jure perpetuo. Pactum salis est sempiternum coram Domino, tibi ac filiis tuis. 
ყოველი შესაწირავი წმიდათაგანი, რაოდენი შეწირონ ძეთა ისრაჱლისათა უფლისა, შენ მიგეც იგი, ძეთა შენთა და ასულთა შენთა, შენ თანა შჯულად საუკუნოდ აღნათქუემად მარილისა საუკუნისა არს წინაშე უფლისა, შენდა იყოს და ნათესავისა შენისა შემდგომად შენსა. 
19 All the heave offerings of the holy things, which the children of Israel offer unto the LORD, have I given thee, and thy sons and thy daughters with thee, by a statute for ever: it is a covenant of salt for ever before the LORD unto thee and to thy seed with thee. 
כ. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל אַהֲרֹן בְּאַרְצָם לֹא תִנְחָל וְחֵלֶק לֹא יִהְיֶה לְךָ בְּתוֹכָם אֲנִי חֶלְקְךָ וְנַחֲלָתְךָ בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Ααρων ἐν τῇ γῇ αὐτῶν οὐ κληρονομήσεις καὶ μερὶς οὐκ ἔσται σοι ἐν αὐτοῖς ὅτι ἐγὼ μερίς σου καὶ κληρονομία σου ἐν μέσῳ τῶν υἱῶν Ισραηλ 
20 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܐܲܗܪܘܿܢ: ܒܐܲܪܥ̱ܗܘܿܢ ܠܵܐ ܬܹܐܪܲܬ̤: ܘܦܵܠܓ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܠܵܐ ܬܸܗܘܹܐ ܠܵܟ݂ ܒܲܝܢܵܬ̣ܗܘܿܢ ܐܸܠܵܐ ܦܵܠܓ̇ܘܼܬ̣ܵܟ݂ ܘܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܟ݂ ܒܲܝܢܵܬ̣ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܦܘܼܪܫܵܢܵܘ̈ܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ ܘܩܘܼܕ݂ܫܵܘ̈ܗܝ. 
Dixitque Dominus ad Aaron: In terra eorum nihil possidebitis, nec habebitis partem inter eos: ego pars et hæreditas tua in medio filiorum Israël. 
და ეტყოდა უფალი აჰრონს: ქუეყანაჲ მათი არა დაიმკჳდრო და ნაწილი არა იყოს მათ შორის შენი, რამეთუ ნაწილი შენი და სამკჳდრებელი შენი შორის ძეთა ისრაჱლისათა და ძეთა ლევისთა. 
20 And the LORD spake unto Aaron, Thou shalt have no inheritance in their land, neither shalt thou have any part among them: I am thy part and thine inheritance among the children of Israel. 
כא. וְלִבְנֵי לֵוִי הִנֵּה נָתַתִּי כָּל מַעֲשֵׂר בְּיִשְׂרָאֵל לְנַחֲלָה חֵלֶף עֲבֹדָתָם אֲשֶׁר הֵם עֹבְדִים אֶת עֲבֹדַת אֹהֶל מוֹעֵד: 
καὶ τοῖς υἱοῖς Λευι ἰδοὺ δέδωκα πᾶν ἐπιδέκατον ἐν Ισραηλ ἐν κλήρῳ ἀντὶ τῶν λειτουργιῶν αὐτῶν ὅσα αὐτοὶ λειτουργοῦσιν λειτουργίαν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου 
21 ܘܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܠܹܘܝܼ ܗܵܐ ܝܸܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܟܠܗܘܿܢ ܡܲܥܣܵܪܹ̈ܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܝܘܼܪܬܵܢܵܐ: ܚܠܵܦ ܦܘܼܠܚܵܢܗܘܿܢ: ܕܗܸܢܘܿܢ ܦܵܠܚܝܼܢ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
Filiis autem Levi dedi omnes decimas Israëlis in possessionem, pro ministerio, quo serviunt mihi in tabernaculo fœderis: 
აჰა, ეგერა, მივეც ყოველი ათეული ძეთა ისრაჱლისათაჲ ნაწილად მსახურებისა მათისა წილ, რომელსა იგინი ჰმსახურებდენ კარავსა მას წამებისსა. 
21 And, behold, I have given the children of Levi all the tenth in Israel for an inheritance, for their service which they serve, even the service of the tabernacle of the congregation. 
כב. וְלֹא יִקְרְבוּ עוֹד בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֶל אֹהֶל מוֹעֵד לָשֵׂאת חֵטְא לָמוּת: 
καὶ οὐ προσελεύσονται ἔτι οἱ υἱοὶ Ισραηλ εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου λαβεῖν ἁμαρτίαν θανατηφόρον 
22 ܘܬ̣ܘܼܒ̣ ܠܵܐ ܢܸܬ̣ܩܲܪܒ̣ܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܕܠܵܐ ܢܩܲܒ̇ܠܘܼܢ ܚܛܵܗܵܐ ܘܲܢܡܘܼܬ̣ܘܼܢ. 
ut non accedant ultra filii Israël ad tabernaculum, nec committant peccatum mortiferum, 
და არღარა მოუჴდენ მსახურებად ძენი ისრაჱლისანი კარავსა მას წამებისასა მიღებად ცოდვისა მაკუდინებელისა. 
22 Neither must the children of Israel henceforth come nigh the tabernacle of the congregation, lest they bear sin, and die. 
כג. וְעָבַד הַלֵּוִי הוּא אֶת עֲבֹדַת אֹהֶל מוֹעֵד וְהֵם יִשְׂאוּ עֲו‍ֹנָם חֻקַּת עוֹלָם לְדֹרֹתֵיכֶם וּבְתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לֹא יִנְחֲלוּ נַחֲלָה: 
καὶ λειτουργήσει ὁ Λευίτης αὐτὸς τὴν λειτουργίαν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ αὐτοὶ λήμψονται τὰ ἁμαρτήματα αὐτῶν νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν καὶ ἐν μέσῳ υἱῶν Ισραηλ οὐ κληρονομήσουσιν κληρονομίαν 
23 ܘܢܸܦ̱ܠܚܘܼܢ ܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܗܸܢܘܿܢ ܢܩܲܒ̇ܠܘܼܢ ܥܵܘܼܠ̱ܗܘܿܢ: ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܠܥܵܠܲܡ: ܠܕ݂ܵܪ̈ܲܝܗܘܿܢ: ܘܒܲܝܢܵܬ̣ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܵܐ ܢܹܐܪܬ̇ܘܼܢ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ. 
solis filiis Levi mihi in tabernaculo servientibus, et portantibus peccata populi. Legitimum sempiternum erit in generationibus vestris. Nihil aliud possidebunt, 
და ჰმსახურებდეს ლევიტელი იგი მსახურებასა მას კარვისა საწამებელისასა და მათ მოიხუნენ ცოდვანი მათნი შჯულად საუკუნოდ ნათესავსა მათსა შორის ძეთა ისრაჱლისათა, არა დაიმკჳდროს სამკჳდრებელი. 
23 But the Levites shall do the service of the tabernacle of the congregation, and they shall bear their iniquity: it shall be a statute for ever throughout your generations, that among the children of Israel they have no inheritance. 
כד. כִּי אֶת מַעְשַׂר בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר יָרִימוּ לַיהֹוָה תְּרוּמָה נָתַתִּי לַלְוִיִּם לְנַחֲלָה עַל כֵּן אָמַרְתִּי לָהֶם בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לֹא יִנְחֲלוּ נַחֲלָה: 
ὅτι τὰ ἐπιδέκατα τῶν υἱῶν Ισραηλ ὅσα ἂν ἀφορίσωσιν κυρίῳ ἀφαίρεμα δέδωκα τοῖς Λευίταις ἐν κλήρῳ διὰ τοῦτο εἴρηκα αὐτοῖς ἐν μέσῳ υἱῶν Ισραηλ οὐ κληρονομήσουσιν κλῆρον 
24 ܡܸܛܠ ܕܡܲܥܣܵܪܹ̈ܐ ܕܦܵܪܫܝܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܝܸܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ: ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܐܸܡ̇ܪܹܬ̣ ܠܗܘܿܢ: ܕܒܲܝܢܵܬ̣ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܵܐ ܢܹܐܪܬ̇ܘܿܢ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ. 
decimarum oblatione contenti, quas in usus eorum et necessaria separavi. 
რამეთუ ათეული ძეთა ისრაჱლისათაჲ, რაოდენ-რაჲ განუჩემონ უფალსა, განჩემებული იგი მივეც ლევიტელთა სამკჳდრებელად. ამისთჳს ვარქუ მათ: შორის ძეთა ისრაჱლისათა არა დაიმკჳდრონ სამკჳდრებელი. 
24 But the tithes of the children of Israel, which they offer as an heave offering unto the LORD, I have given to the Levites to inherit: therefore I have said unto them, Among the children of Israel they shall have no inheritance. 
כה. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
25 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 
25 And the LORD spake unto Moses, saying, 
כו. וְאֶל הַלְוִיִּם תְּדַבֵּר וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם כִּי תִקְחוּ מֵאֵת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֶת הַמַּעֲשֵׂר אֲשֶׁר נָתַתִּי לָכֶם מֵאִתָּם בְּנַחֲלַתְכֶם וַהֲרֵמֹתֶם מִמֶּנּוּ תְּרוּמַת יְהֹוָה מַעֲשֵׂר מִן הַמַּעֲשֵׂר: 
καὶ τοῖς Λευίταις λαλήσεις καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς ἐὰν λάβητε παρὰ τῶν υἱῶν Ισραηλ τὸ ἐπιδέκατον ὃ δέδωκα ὑμῖν παρ᾽ αὐτῶν ἐν κλήρῳ καὶ ἀφελεῖτε ὑμεῖς ἀπ᾽ αὐτοῦ ἀφαίρεμα κυρίῳ ἐπιδέκατον ἀπὸ τοῦ ἐπιδεκάτου 
26 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܠܹܘܵܝܹ̈ܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܡܵܐ ܕܢܵܣܒ̇ܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡܲܥܣܵܪܹ̈ܐ ܕܝܸܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܠܟ݂ܘܿܢ ܡܸܢܗܘܿܢ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ: ܦܪܘܿܫܘ ܡܸܢܹܗ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܡܲܥܣܵܪܵܐ ܡ̣ܢ ܡܲܥܣܵܪܹ̈ܐ. 
Præcipe Levitis, atque denuntia: Cum acceperitis a filiis Israël decimas, quas dedi vobis, primitias earum offerte Domino, id est, decimam partem decimæ, 
და ლევიტელთა მათ ეტყოდე და არქუ: უკუეთუ მოიღოთ ძეთაგან ისრაჱლისათა ათეული, რომელი მიგეც თქუენ მათგან ნაწილად და აღიღეთ თქუენცა მისგან შესაწირავი უფლისა ათეული ათეულისაგან. 
26 Thus speak unto the Levites, and say unto them, When ye take of the children of Israel the tithes which I have given you from them for your inheritance, then ye shall offer up an heave offering of it for the LORD, even a tenth part of the tithe. 
כז. וְנֶחְשַׁב לָכֶם תְּרוּמַתְכֶם כַּדָּגָן מִן הַגֹּרֶן וְכַמְלֵאָה מִן הַיָּקֶב: 
καὶ λογισθήσεται ὑμῖν τὰ ἀφαιρέματα ὑμῶν ὡς σῖτος ἀπὸ ἅλω καὶ ἀφαίρεμα ἀπὸ ληνοῦ 
27 ܘܢܸܬ̣ܚܫܸܒ̣ ܠܟ݂ܘܿܢ ܦܘܼܪܫܵܢܟ݂ܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܥܒ̣ܘܼܪܵܐ ܡ̣ܢ ܐܸܕ݂ܪܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܡ̣ܢ ܡܲܥܨܲܪܬܵܐ. 
ut reputetur vobis in oblationem primitivorum, tam de areis quam de torcularibus: 
და შეგერაცხოს თქვენ შესაწირავი იგი თქუენი, ვითარცა იფქლი კალოჲსაგან და ვითარცა შესაწირავი საწნახელისაჲ. 
27 And this your heave offering shall be reckoned unto you, as though it were the corn of the threshingfloor, and as the fulness of the winepress. 
כח. כֵּן תָּרִימוּ גַם אַתֶּם תְּרוּמַת יְהֹוָה מִכֹּל מַעְשְׂרֹתֵיכֶם אֲשֶׁר תִּקְחוּ מֵאֵת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וּנְתַתֶּם מִמֶּנּוּ אֶת תְּרוּמַת יְהֹוָה לְאַהֲרֹן הַכֹּהֵן: 
οὕτως ἀφελεῖτε καὶ ὑμεῖς ἀπὸ τῶν ἀφαιρεμάτων κυρίου ἀπὸ πάντων ἐπιδεκάτων ὑμῶν ὅσα ἐὰν λάβητε παρὰ τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ δώσετε ἀπ᾽ αὐτῶν ἀφαίρεμα κυρίῳ Ααρων τῷ ἱερεῖ 
28 ܗܵܟܲܢܵܐ ܦܪܘܿܫܘ ܐܵܦ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܡ̣ܢ ܟܠܗܘܿܢ ܡܲܥܣܵܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ ܕܢܵܣܒ̇ܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܗܲܒ̣ܘ ܡܸܢܗܘܿܢ ܦܘܼܪܫܵܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܠܐܲܗܪܘܿܢ ܟܵܗܢܵܐ ܘܠܲܒ̣ܢܵܘ̈ܗܝ. 
et universis quorum accipitis primitias, offerte Domino, et date Aaron sacerdoti. 
ეგრეთ შესწირით თქუენცა შესაწირავთაგან უფლისათა ყოველთაგან ათეულთა თქუენთა, რაოდენი მოიღოთ ძეთაგან ისრაჱლისათა და მიეცით მისგანი შესაწირავად უფლისა აჰრონს მღდელსა. 
28 Thus ye also shall offer an heave offering unto the LORD of all your tithes, which ye receive of the children of Israel; and ye shall give thereof the LORD's heave offering to Aaron the priest. 
כט. מִכֹּל מַתְּנֹתֵיכֶם תָּרִימוּ אֵת כָּל תְּרוּמַת יְהֹוָה מִכָּל חֶלְבּוֹ אֶת מִקְדְּשׁוֹ מִמֶּנּוּ: 
ἀπὸ πάντων τῶν δομάτων ὑμῶν ἀφελεῖτε ἀφαίρεμα κυρίῳ ἢ ἀπὸ πάντων τῶν ἀπαρχῶν τὸ ἡγιασμένον ἀπ᾽ αὐτοῦ 
29 ܡ̣ܢ ܟܠܗܹܝܢ ܡܵܘܗ̈ܒ̣ܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܦܪܘܿܫܘ ܟܠܹܗ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܡ̣ܢ ܟܠܹܗ ܫܘܼܡܢܵܐ ܡܲܩܕ̇ܫܹܗ ܡܸܢܹܗ. 
Omnia quæ offeretis ex decimis, et in donaria Domini separabitis, optima et electa erunt. 
ყოველთაგან მოცემულთა თქუენდა შესწირეთ შესაწირავად უფლისა ყოველთაგან ნაყოფთა განწმედილთა მათგან. 
29 Out of all your gifts ye shall offer every heave offering of the LORD, of all the best thereof, even the hallowed part thereof out of it. 
ל. וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם בַּהֲרִימְכֶם אֶת חֶלְבּוֹ מִמֶּנּוּ וְנֶחְשַׁב לַלְוִיִּם כִּתְבוּאַת גֹּרֶן וְכִתְבוּאַת יָקֶב: 
καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς ὅταν ἀφαιρῆτε τὴν ἀπαρχὴν ἀπ᾽ αὐτοῦ καὶ λογισθήσεται τοῖς Λευίταις ὡς γένημα ἀπὸ ἅλω καὶ ὡς γένημα ἀπὸ ληνοῦ 
30 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܡܵܐ ܕܦܵܪܫܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܫܘܼܡܢܹܗ ܡܸܢܹܗ: ܢܸܬ̣ܚܫܸܒ̣ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ: ܐܲܝܟ݂ ܥܠܲܠܬܵܐ ܕܐܸܕ̇ܪܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܥܠܲܠܬܵܐ ܕܡܲܥܨܵܪܬܵܐ. 
Dicesque ad eos: Si præclara et meliora quæque obtuleritis ex decimis, reputabitur vobis quasi de area, et torculari dederitis primitias: 
და არქუ მათ, რაჟამს შესწირვიდეთ პირველ ნაყოფსა მისგან და შეერაცხოს ლევიტელთა მათ, ვითარცა ნაყოფი კალოჲსაჲ და საწნახელისაჲ. 
30 Therefore thou shalt say unto them, When ye have heaved the best thereof from it, then it shall be counted unto the Levites as the increase of the threshingfloor, and as the increase of the winepress. 
לא. וַאֲכַלְתֶּם אֹתוֹ בְּכָל מָקוֹם אַתֶּם וּבֵיתְכֶם כִּי שָׂכָר הוּא לָכֶם חֵלֶף עֲבֹדַתְכֶם בְּאֹהֶל מוֹעֵד: 
καὶ ἔδεσθε αὐτὸ ἐν παντὶ τόπῳ ὑμεῖς καὶ οἱ οἶκοι ὑμῶν ὅτι μισθὸς οὗτος ὑμῖν ἐστιν ἀντὶ τῶν λειτουργιῶν ὑμῶν τῶν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου 
31 ܘܐܘܼܟ݂ܠܘܼܗܝ ܒܟ݂ܠ ܐܲܬܲܪ: ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܘܐ̄ܢܵܫܲܝ̈ ܒܵܬܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܗܵܢܵܘ ܐܲܓ̣ܪ̱ܟ݂ܘܿܢ ܚܠܵܦ ܦܘܼܠܚܵܢܟ݂ܘܿܢ ܕܲܒ̣ܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
et comedetis eas in omnibus locis vestris, tam vos quam familiæ vestræ: quia pretium est pro ministerio, quo servitis in tabernaculo testimonii. 
და ჰსჭამდეთ მას ყოველსა ადგილსა თქუენ და სახლეულნი თქუენნი, რამეთუ სასყიდელ თქუენდა ესე იყოს მსახურებათა მათ თქუენთა წილ კარავსა მას წამებისასა. 
31 And ye shall eat it in every place, ye and your households: for it is your reward for your service in the tabernacle of the congregation. 
לב. וְלֹא תִשְׂאוּ עָלָיו חֵטְא בַּהֲרִימְכֶם אֶת חֶלְבּוֹ מִמֶּנּוּ וְאֶת קָדְשֵׁי בְנֵי יִשְׂרָאֵל לֹא תְחַלְּלוּ וְלֹא תָמוּתוּ: 
καὶ οὐ λήμψεσθε δι᾽ αὐτὸ ἁμαρτίαν ὅτι ἂν ἀφαιρῆτε τὴν ἀπαρχὴν ἀπ᾽ αὐτοῦ καὶ τὰ ἅγια τῶν υἱῶν Ισραηλ οὐ βεβηλώσετε ἵνα μὴ ἀποθάνητε 
32 ܘܠܵܐ ܬܩܲܒ̇ܠܘܼܢ ܥܠܵܘܗܝ ܚܛܵܗܵܐ. ܡܵܐ ܕܦܵܪܫܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܫܘܼܡܢܹܗ ܡܸܢܹܗ. ܘܩܘܼܕ݂ܫܹ̈ܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܵܐ ܬܛܵܘܫܘܼܢ ܕܠܵܐ ܬܡܘܼܬ̣ܘܼܢ. 
Et non peccabitis super hoc, egregia vobis et pinguia reservantes, ne polluatis oblationes filiorum Israël, et moriamini. 
და არა მოიღოთ ცოდვაჲ მისთჳს, ოდეს შესწიროდით პირველი ნაყოფისა მისგან და სიწმიდე იგი ძეთა ისრაჱლისთაჲ არა შეაგინოთ, რათა არა მოსწყდეთ. 
32 And ye shall bear no sin by reason of it, when ye have heaved from it the best of it: neither shall ye pollute the holy things of the children of Israel, lest ye die. 
יט 
ΙΘʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܝܛ. 
Cap. 19 
თავი მეცხრამეტე 
19 
א. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה וְאֶל אַהֲרֹן לֵאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων λέγων 
1 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ ܘܥܲܡ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen et Aaron, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და აჰრონს და ჰრქუა: 
1 And the LORD spake unto Moses and unto Aaron, saying, 
ב. זֹאת חֻקַּת הַתּוֹרָה אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה לֵאמֹר דַּבֵּר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְיִקְחוּ אֵלֶיךָ פָרָה אֲדֻמָּה תְּמִימָה אֲשֶׁר אֵין בָּהּ מוּם אֲשֶׁר לֹא עָלָה עָלֶיהָ עֹל: 
αὕτη ἡ διαστολὴ τοῦ νόμου ὅσα συνέταξεν κύριος λέγων λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ λαβέτωσαν πρὸς σὲ δάμαλιν πυρρὰν ἄμωμον ἥτις οὐκ ἔχει ἐν αὐτῇ μῶμον καὶ ᾗ οὐκ ἐπεβλήθη ἐπ᾽ αὐτὴν ζυγός 
2 ܗܵܢܵܘ ܦܘܼܩܕܵܢܵܐ ܕܢܵܡܘܿܣܵܐ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܘܐܸܡܲܪ: ܐܸܡܲܪ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܢܲܝܬ̇ܘܿܢ ܠܵܟ݂ ܬܘܼܪܬܵܐ ܣܘܼܡܵܩܬܵܐ ܫܲܠܡܬ̣ܵܐ ܕܠܲܝܬ̇ ܒܵܗ̇ ܡܘܼܡܵܐ: ܕܠܵܐ ܢܦܲܠ ܥܠܹܝܗ̇ ܢܝܼܪܵܐ. 
Ista est religio victimæ, quam constituit Dominus. Præcipe filiis Israël, ut adducant ad te vaccam rufam ætatis integræ, in qua nulla sit macula, nec portaverit jugum: 
ესე არს ბრძანებაჲ შჯულისაჲ, რაოდენი ბრძანა უფალმან და თქუა: ეტყოდე ძეთა ისრაჱლისათა და მოგგუარედ შენ დიაკეული წითელი უბიწოჲ, რომლისა თანა არა იყოს ბიწი და არა დადებულ მას ზედა უღელი. 
2 This is the ordinance of the law which the LORD hath commanded, saying, Speak unto the children of Israel, that they bring thee a red heifer without spot, wherein is no blemish, and upon which never came yoke: 
ג. וּנְתַתֶּם אֹתָהּ אֶל אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וְהוֹצִיא אֹתָהּ אֶל מִחוּץ לַמַּחֲנֶה וְשָׁחַט אֹתָהּ לְפָנָיו: 
καὶ δώσεις αὐτὴν πρὸς Ελεαζαρ τὸν ἱερέα καὶ ἐξάξουσιν αὐτὴν ἔξω τῆς παρεμβολῆς εἰς τόπον καθαρὸν καὶ σφάξουσιν αὐτὴν ἐνώπιον αὐτοῦ 
3 ܘܗܲܒ̣ܘܼܗ ܠܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܢܲܦܩܝܼܗ̇ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܢܸܟ̇ܣܝܼܗ̇ ܩܕ݂ܵܡܵܘܗܝ. 
tradetisque eam Eleazaro sacerdoti, qui eductam extra castra, immolabit in conspectu omnium: 
და მისცენ იგინი ელიაზარს მღდელსა. და განიბან იგი გარეშე ბანაკსა ადგილსა წმიდასა და დაკლან იგი წინაშე მისა. 
3 And ye shall give her unto Eleazar the priest, that he may bring her forth without the camp, and one shall slay her before his face: 
ד. וְלָקַח אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן מִדָּמָהּ בְּאֶצְבָּעוֹ וְהִזָּה אֶל נֹכַח פְּנֵי אֹהֶל מוֹעֵד מִדָּמָהּ שֶׁבַע פְּעָמִים: 
καὶ λήμψεται Ελεαζαρ ἀπὸ τοῦ αἵματος αὐτῆς καὶ ῥανεῖ ἀπέναντι τοῦ προσώπου τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου ἀπὸ τοῦ αἵματος αὐτῆς ἑπτάκις 
4 ܘܢܸܣܲܒ̣ ܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܡ̣ܢ ܕܡܵܗ̇ ܒܨܸܒ̣ܥܹܗ: ܘܢܸܪܘܿܣ ܠܘܼܩܒܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܡ̣ܢ ܕܡܵܐ ܫܒܲܥ ܙܲܒ̣̈ܢܝܼܢ. 
et tingens digitum in sanguine ejus, asperget contra fores tabernaculi septem vicibus, 
და მოიღოს ელიაზარ სისხლისაგან მისისა და აპკუროს იგი წინაშე კარვისა მის საწამებელისასა სისხლისა მისისაგან შჳდგზის. 
4 And Eleazar the priest shall take of her blood with his finger, and sprinkle of her blood directly before the tabernacle of the congregation seven times: 
ה. וְשָׂרַף אֶת הַפָּרָה לְעֵינָיו אֶת עֹרָהּ וְאֶת בְּשָׂרָהּ וְאֶת דָּמָהּ עַל פִּרְשָׁהּ יִשְׂרֹף: 
καὶ κατακαύσουσιν αὐτὴν ἐναντίον αὐτοῦ καὶ τὸ δέρμα καὶ τὰ κρέα αὐτῆς καὶ τὸ αἷμα αὐτῆς σὺν τῇ κόπρῳ αὐτῆς κατακαυθήσεται 
5 ܘܢܵܘܩܕܹܝܗ̇ ܠܬ̣ܘܼܪܬܵܐ ܩܕ݂ܵܡܵܘܗܝ: ܘܡܸܫܟܵܗ̇: ܘܲܕ݂ܡܵܗ̇: ܘܒܸܣܪܵܗ̇ ܥܲܡ ܦܸܪܬ̣ܵܗ̇ ܢܵܘܩܸܕ݂. 
comburetque eam cunctis videntibus, tam pelle et carnibus ejus quam sanguine et fimo flammæ traditis. 
და დაწვან იგი მის წინაშე, და ტყავი მისი, და ჴორცი მისი, და სისხლი იგი მისი ფუშნიერითურთ მისით დაიწუეს. 
5 And one shall burn the heifer in his sight; her skin, and her flesh, and her blood, with her dung, shall he burn: 
ו. וְלָקַח הַכֹּהֵן עֵץ אֶרֶז וְאֵזוֹב וּשְׁנִי תוֹלָעַת וְהִשְׁלִיךְ אֶל תּוֹךְ שְׂרֵפַת הַפָּרָה: 
καὶ λήμψεται ὁ ἱερεὺς ξύλον κέδρινον καὶ ὕσσωπον καὶ κόκκινον καὶ ἐμβαλοῦσιν εἰς μέσον τοῦ κατακαύματος τῆς δαμάλεως 
6 ܘܢܸܣܲܒ̣ ܟܵܗܢܵܐ ܩܲܝܣܵܐ ܕܐܲܪܙܵܐ: ܘܙܘܿܦܵܐ: ܘܨܘܼܒ̣ܥܵܐ ܕܲܙܚܘܿܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܢܲܪܡܸܐ ܒܓ̣ܵܘ ܝܲܩܕܵܢܵܗ̇ ܕܬ̣ܘܼܪܬܵܐ. 
Lignum quoque cedrinum, et hyssopum, coccumque bis tinctum sacerdos mittet in flammam, quæ vaccam vorat. 
და მოიღოს მღდელმან ძელი ნაძჳსაჲ და უსუპი და მატყლი მეწამული. და შთადვან იგი შუვა დამწვასა მას დიაკეულისასა. 
6 And the priest shall take cedar wood, and hyssop, and scarlet, and cast it into the midst of the burning of the heifer. 
ז. וְכִבֶּס בְּגָדָיו הַכֹּהֵן וְרָחַץ בְּשָׂרוֹ בַּמַּיִם וְאַחַר יָבֹא אֶל הַמַּחֲנֶה וְטָמֵא הַכֹּהֵן עַד הָעָרֶב: 
καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς καὶ λούσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι καὶ μετὰ ταῦτα εἰσελεύσεται εἰς τὴν παρεμβολήν καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ὁ ἱερεὺς ἕως ἑσπέρας 
7 ܘܲܢܚܲܠܸܠ ܡܵܐܢܵܘ̈ܗܝ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܢܲܣܚܹܐ ܒܸܣܪܹܗ ܒܡܲـ̈ـܝܵܐ: ܘܗܵܝܕܹ̇ܝܢ ܢܸܥܘܿܠ ܠܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܟܵܗܢܵܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܪܲܡܫܵܐ. 
Et tunc demum, lotis vestibus et corpore suo, ingredietur in castra, commaculatusque erit usque ad vesperum. 
და განირცხეს სამოსელი მღდელმან მან და დაიბანოს გუამი თჳსი წყლითა და ამისსა შემდგომად შევიდეს იგი ბანაკად და არაწმიდა იყოს მღდელი იგი მწუხრადმდე. 
7 Then the priest shall wash his clothes, and he shall bathe his flesh in water, and afterward he shall come into the camp, and the priest shall be unclean until the even. 
ח. וְהַשֹּׂרֵף אֹתָהּ יְכַבֵּס בְּגָדָיו בַּמַּיִם וְרָחַץ בְּשָׂרוֹ בַּמָּיִם וְטָמֵא עַד הָעָרֶב: 
καὶ ὁ κατακαίων αὐτὴν πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας 
8 ܘܡ̇ܢ ܕܡܵܘܩܸܕ݂ ܠܵܗ̇ ܠܬ̣ܘܼܪܬܵܐ: ܢܚܲܠܸܠ ܡܵܐܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܢܲܣܚܹܐ ܒܸܣܪܹܗ ܒܡܲـ̈ـܝܵܐ: ܘܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܪܲܡܫܵܐ. 
Sed et ille qui combusserit eam, lavabit vestimenta sua et corpus, et immundus erit usque ad vesperum. 
და რომელმან დაწუას იგი, განირცხეს სამოსელი მისი და განიბანონ გუამი მისი წყლითა და არაწმიდა იყოს იგი მწუხრადმდე. 
8 And he that burneth her shall wash his clothes in water, and bathe his flesh in water, and shall be unclean until the even. 
ט. וְאָסַף אִישׁ טָהוֹר אֵת אֵפֶר הַפָּרָה וְהִנִּיחַ מִחוּץ לַמַּחֲנֶה בְּמָקוֹם טָהוֹר וְהָיְתָה לַעֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לְמִשְׁמֶרֶת לְמֵי נִדָּה חַטָּאת הִוא: 
καὶ συνάξει ἄνθρωπος καθαρὸς τὴν σποδὸν τῆς δαμάλεως καὶ ἀποθήσει ἔξω τῆς παρεμβολῆς εἰς τόπον καθαρόν καὶ ἔσται τῇ συναγωγῇ υἱῶν Ισραηλ εἰς διατήρησιν ὕδωρ ῥαντισμοῦ ἅγνισμά ἐστιν 
9 ܘܢܸܟ݂ܢܘܿܫ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܲܕ݂ܟܸܐ ܩܸܛܡܵܗ̇ ܕܬ̣ܘܼܪܬܵܐ: ܘܢܲܪܡܹܝܘܗܝ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ ܒܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܲܕ݂ܟܸܐ: ܘܢܸܗܘܹܐ ܢܛܝܼܪ ܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܠܡܲܛܲܪܬܵܐ ܠܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܲܪܣܵܣܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܲܚܛܵܗܵܐ ܗ̄ܘ̣. 
Colliget autem vir mundus cineres vaccæ, et effundet eos extra castra in loco purissimo, ut sint multitudini filiorum Israël in custodiam, et in aquam aspersionis: quia pro peccato vacca combusta est. 
და შეკრიბოს კაცმან წმიდამან ნაცარი იგი დიაკეულისაჲ მის და დაასხას იგი გარეშე ბანაკსა ადგილსა წმიდასა და იყოს კრებულისა მის ძეთა ისრაჱლისათა დასამარხავად წყალი პკურებისაჲ, განწმედა არს. 
9 And a man that is clean shall gather up the ashes of the heifer, and lay them up without the camp in a clean place, and it shall be kept for the congregation of the children of Israel for a water of separation: it is a purification for sin. 
י. וְכִבֶּס הָאֹסֵף אֶת אֵפֶר הַפָּרָה אֶת בְּגָדָיו וְטָמֵא עַד הָעָרֶב וְהָיְתָה לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל וְלַגֵּר הַגָּר בְּתוֹכָם לְחֻקַּת עוֹלָם: 
καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια ὁ συνάγων τὴν σποδιὰν τῆς δαμάλεως καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας καὶ ἔσται τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ τοῖς προσκειμένοις προσηλύτοις νόμιμον αἰώνιον 
10 ܘܲܢܚܲܠܸܠ ܡܵܐܢܵܘ̈ܗܝ ܗܵܘ̇ ܕܟ݂ܵܢܹ̇ܫ ܩܸܛܡܵܐ ܕܬ̣ܘܼܪܬܵܐ: ܘܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܪܲܡܫܵܐ. ܘܢܸܗܘܹܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܠܲܐܝܠܹܝܢ ܕܡܸܬ̣ܦܢܹܝܢ ܠܘܵܬ̣ܝ ܕܥܵܡ̇ܪܝܼܢ ܒܲܝܢܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܠܥܵܠܲܡ. 
Cumque laverit qui vaccæ portaverat cineres vestimenta sua, immundus erit usque ad vesperum. Habebunt hoc filii Israël, et advenæ qui habitant inter eos, sanctum jure perpetuo. 
და განიბანოს გუამი თჳსი, რომელმან შეკრიბოს ნაცარი იგი დიაკეულისაჲ მის და განირცხეს სამოსელი თჳსი. და არაწმიდა იყოს იგი ვიდრე მწუხრადმდე. და იყოს იგი კრებულისათჳს ძეთა ისრაჱლისათა და მწირთა მათთჳს, რომელი მოსრულ იყოს მათ შჯულად საუკუნოდ. 
10 And he that gathereth the ashes of the heifer shall wash his clothes, and be unclean until the even: and it shall be unto the children of Israel, and unto the stranger that sojourneth among them, for a statute for ever. 
יא. הַנֹּגֵעַ בְּמֵת לְכָל נֶפֶשׁ אָדָם וְטָמֵא שִׁבְעַת יָמִים: 
ὁ ἁπτόμενος τοῦ τεθνηκότος πάσης ψυχῆς ἀνθρώπου ἀκάθαρτος ἔσται ἑπτὰ ἡμέρας 
11 ܘܡ̇ܢ ܕܩܵܪܹܒ̣ ܠܡܝܼܬ̣ܵܐ ܕܟ݂ܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ: ܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ. 
Qui tetigerit cadaver hominis, et propter hoc septem diebus fuerit immundus, 
და რომელი შეეხოს მკუდარსა ყოვლისა სულისასა, ანუ კაცისასა, არაწმიდა იყოს იგი შჳდ დღე. 
11 He that toucheth the dead body of any man shall be unclean seven days. 
יב. הוּא יִתְחַטָּא בוֹ בַּיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי וּבַיּוֹם הַשְּׁבִיעִי יִטְהָר וְאִם לֹא יִתְחַטָּא בַּיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי וּבַיּוֹם הַשְּׁבִיעִי לֹא יִטְהָר: 
οὗτος ἁγνισθήσεται τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ καὶ καθαρὸς ἔσται ἐὰν δὲ μὴ ἀφαγνισθῇ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ οὐ καθαρὸς ἔσται 
12 ܘܢܸܪܘܿܣ ܥܠܵܘܗܝ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܠܵܬ̣ܵܐ: ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ: ܘܢܸܬ̇ܕܲܟܸ̇ܐ ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܢܸܪܘܿܣ ܥܠܵܘܗܝ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܠܵܬ̣ܵܐ: ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ ܠܵܐ ܢܸܬ̇ܕܲܟܸ̇ܐ. 
aspergetur ex hac aqua die tertio et septimo, et sic mundabitur. Si die tertio aspersus non fuerit, septimo non poterit emundari. 
ესე განწმიდნეს დღესა მესამესა და დღესა მეშჳდესა. და წმიდა იყოს, უკუეთუ არა განწმიდნეს დღესა მესამესა. და დღესა მეშჳდესა არა იყოს წმიდა. 
12 He shall purify himself with it on the third day, and on the seventh day he shall be clean: but if he purify not himself the third day, then the seventh day he shall not be clean. 
יג. כָּל הַנֹּגֵעַ בְּמֵת בְּנֶפֶשׁ הָאָדָם אֲשֶׁר יָמוּת וְלֹא יִתְחַטָּא אֶת מִשְׁכַּן יְהֹוָה טִמֵּא וְנִכְרְתָה הַנֶּפֶשׁ הַהִוא מִיִּשְׂרָאֵל כִּי מֵי נִדָּה לֹא זֹרַק עָלָיו טָמֵא יִהְיֶה עוֹד טֻמְאָתוֹ בוֹ: 
πᾶς ὁ ἁπτόμενος τοῦ τεθνηκότος ἀπὸ ψυχῆς ἀνθρώπου ἐὰν ἀποθάνῃ καὶ μὴ ἀφαγνισθῇ τὴν σκηνὴν κυρίου ἐμίανεν ἐκτριβήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐξ Ισραηλ ὅτι ὕδωρ ῥαντισμοῦ οὐ περιερραντίσθη ἐπ᾽ αὐτόν ἀκάθαρτός ἐστιν ἔτι ἡ ἀκαθαρσία αὐτοῦ ἐν αὐτῷ ἐστιν 
13 ܘܟ݂ܠ ܕܢܸܩܪܘܿܒ̣ ܠܡܝܼܬ̣ܵܐ ܕܟ݂ܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ ܕܲܢܡܘܼܬ̣: ܘܠܵܐ ܢܸܪܘܿܣ ܥܠܵܘܗܝ: ܠܡܲܫܟ̇ܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܛܲܡܲܐ: ܬܹܐܒܲܕ݂ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܗܵܝ̇ ܡ̣ܢ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܡܸܛܠ ܕܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܲܪܣܵܣܵܐ ܠܵܐ ܪܲܣ̣ ܥܠܵܘܗܝ: ܬܘܼܒ̣ ܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ: ܘܛܲܡܐܘܼܬܹܗ ܒܹܗ. 
Omnis qui tetigerit humanæ animæ morticinum, et aspersus hac commistione non fuerit, polluet tabernaculum Domini et peribit ex Israël: quia aqua expiationis non est aspersus, immundus erit, et manebit spurcitia ejus super eum. 
ყოველი რომელი შეეხოს მკუდარსა სულითგან კაცისათა, უკუეთუ მო-ვინმე-კუდეს და არა განწმიდნეს, კარავი უფლისა შეაგინა, შეიმუსრო სული სული იგი ისრაჱლისაგან, რამეთუ წყალი იგი პკურებისაჲ არა ეპკურა მას, არაწმიდა იყოს, რამეთუ არაწმიდებაჲ მისი მის ზედა იყოს. 
13 Whosoever toucheth the dead body of any man that is dead, and purifieth not himself, defileth the tabernacle of the LORD; and that soul shall be cut off from Israel: because the water of separation was not sprinkled upon him, he shall be unclean; his uncleanness is yet upon him. 
יד. זֹאת הַתּוֹרָה אָדָם כִּי יָמוּת בְּאֹהֶל כָּל הַבָּא אֶל הָאֹהֶל וְכָל אֲשֶׁר בָּאֹהֶל יִטְמָא שִׁבְעַת יָמִים: 
καὶ οὗτος ὁ νόμος ἄνθρωπος ἐὰν ἀποθάνῃ ἐν οἰκίᾳ πᾶς ὁ εἰσπορευόμενος εἰς τὴν οἰκίαν καὶ ὅσα ἐστὶν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἀκάθαρτα ἔσται ἑπτὰ ἡμέρας 
14 ܗܵܢܵܘ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ ܟܲܕ݂ ܢܡܘܼܬ̣ ܒܡܲܫܟ̇ܢܵܐ: ܟܠ ܕܥܵܐܹ̇ܠ ܠܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܘܟ݂ܠ ܕܲܒ̣ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܗ̄ܘ̣: ܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ. 
Ista est lex hominis qui moritur in tabernaculo: omnes qui ingrediuntur tentorium illius, et universa vasa quæ ibi sunt, polluta erunt septem diebus. 
და ესე შჯული არს, უკუეთუ მოკუდეს კაცი სახლსა შინა, ყოველი, რომელი შევიდეს სახლსა მას და ყოველი, რომელიცა-რაჲ იყოს სახლსა მას შინა, არაწმიდა იყოს შჳდ დღე. 
14 This is the law, when a man dieth in a tent: all that come into the tent, and all that is in the tent, shall be unclean seven days. 
טו. וְכֹל כְּלִי פָתוּחַ אֲשֶׁר אֵין צָמִיד פָּתִיל עָלָיו טָמֵא הוּא: 
καὶ πᾶν σκεῦος ἀνεῳγμένον ὅσα οὐχὶ δεσμὸν καταδέδεται ἐπ᾽ αὐτῷ ἀκάθαρτά ἐστιν 
15 ܘܟ݂ܠ ܡܵܐܢܵܐ ܕܲܗܘ̤ܵܐ ܦܬ̣ܝܼܚ ܘܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܫܝܼܥ: ܛܡܲܐ ܗ̄ܘ̣. 
Vas, quod non habuerit operculum nec ligaturam desuper, immundum erit. 
და ყოველი ჭურჭელი ურქველი, რომელსა არა იყოს სარქველი დაკრულ მას ზედა, არაწმიდა იყოს. 
15 And every open vessel, which hath no covering bound upon it, is unclean. 
טז. וְכֹל אֲשֶׁר יִגַּע עַל פְּנֵי הַשָּׂדֶה בַּחֲלַל חֶרֶב אוֹ בְמֵת אוֹ בְעֶצֶם אָדָם אוֹ בְקָבֶר יִטְמָא שִׁבְעַת יָמִים: 
καὶ πᾶς ὃς ἐὰν ἅψηται ἐπὶ προσώπου τοῦ πεδίου τραυματίου ἢ νεκροῦ ἢ ὀστέου ἀνθρωπίνου ἢ μνήματος ἑπτὰ ἡμέρας ἀκάθαρτος ἔσται 
16 ܘܟ݂ܠ ܕܢܸܩܪܘܿܒ̣ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܚܲܩܠܵܐ ܠܲܩܛܝܼܠܵܐ ܕܚܲܪܒܵܐ: ܐܵܘ ܠܡܝܼܬ̣ܵܐ: ܐܵܘ ܠܓܲܪܡܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ: ܐܵܘ ܠܩܲܒ̣ܪܵܐ: ܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ. 
Si quis in agro tetigerit cadaver occisi hominis, aut per se mortui, sive os illius, vel sepulchrum, immundus erit septem diebus. 
და ყოველი, რომელი შეეხოს პირსა ყრმისა წულისასა გინა მკუდრისა ძვალსა კაცისასა, გინა საფლავსა, არაწმიდა იყოს იგი შჳდ დღე. 
16 And whosoever toucheth one that is slain with a sword in the open fields, or a dead body, or a bone of a man, or a grave, shall be unclean seven days. 
יז. וְלָקְחוּ לַטָּמֵא מֵעֲפַר שְׂרֵפַת הַחַטָּאת וְנָתַן עָלָיו מַיִם חַיִּים אֶל כֶּלִי: 
καὶ λήμψονται τῷ ἀκαθάρτῳ ἀπὸ τῆς σποδιᾶς τῆς κατακεκαυμένης τοῦ ἁγνισμοῦ καὶ ἐκχεοῦσιν ἐπ᾽ αὐτὴν ὕδωρ ζῶν εἰς σκεῦος 
17 ܘܢܸܣܒ̣ܘܿܢ ܠܐܲܝܢܵܐ ܕܲܛܡܲܐ ܡ̣ܢ ܥܲܦܪܵܐ ܕܝܲܩܕܵܢܵܐ ܕܲܚܛܵܗܵܐ: ܘܢܲܪܡܘܿܢ ܥܠܵܘܗܝ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܚܲܝܹ̈ܐ ܥܲܠ ܡܵܐܢܵܐ. 
Tollentque de cineribus combustionis atque peccati, et mittent aquas vivas super eos in vas: 
და მოართუან არაწმიდასა მას ნაცრისა მისგან, დამწურისა მისგან განსაწმედელისა და დაასხან მას ზედა წყალი ცხოველი ჭურჭერსა შიდა. 
17 And for an unclean person they shall take of the ashes of the burnt heifer of purification for sin, and running water shall be put thereto in a vessel: 
יח. וְלָקַח אֵזוֹב וְטָבַל בַּמַּיִם אִישׁ טָהוֹר וְהִזָּה עַל הָאֹהֶל וְעַל כָּל הַכֵּלִים וְעַל הַנְּפָשׁוֹת אֲשֶׁר הָיוּ שָׁם וְעַל הַנֹּגֵעַ בַּעֶצֶם אוֹ בֶחָלָל אוֹ בַמֵּת אוֹ בַקָּבֶר: 
καὶ λήμψεται ὕσσωπον καὶ βάψει εἰς τὸ ὕδωρ ἀνὴρ καθαρὸς καὶ περιρρανεῖ ἐπὶ τὸν οἶκον καὶ ἐπὶ τὰ σκεύη καὶ ἐπὶ τὰς ψυχάς ὅσαι ἐὰν ὦσιν ἐκεῖ καὶ ἐπὶ τὸν ἡμμένον τοῦ ὀστέου τοῦ ἀνθρωπίνου ἢ τοῦ τραυματίου ἢ τοῦ τεθνηκότος ἢ τοῦ μνήματος 
18 ܘܢܸܣܲܒ̣ ܙܘܿܦܵܐ: ܘܢܸܨܒ̇ܘܿܥ ܒܡܲـ̈ـܝܵܐ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܲܕ݂ܟܸܐ: ܘܢܸܪܘܿܣ ܥܲܠ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܘܥܲܠ ܡܵܐܢܹ̈ܐ: ܘܥܲܠ ܟܠ ܢܲܦ̮̈ܫܵܬ̣ܵܐ ܕܐܝܼܬ̣ ܗ̄ܘܲܝ̈ ܬܲܡܵܢ: ܘܥܲܠ ܟܠܡ̇ܢ ܕܲܩܪܸܒ̣ ܠܓܲܪܡܵܐ ܐܵܘ ܠܲܩܛܝܼܠܵܐ: ܐܵܘ ܠܡܝܼܬ̣ܵܐ ܐܵܘ ܠܩܲܒ̣ܪܵܐ. 
in quibus cum homo mundus tinxerit hyssopum, asperget ex eo omne tentorium, et cunctam supellectilem, et homines hujuscemodi contagione pollutos: 
და მოიღონ უსუპი და დააწოს წყალსა მას კაცმან წმიდამან და აპკუროს სახლსა მას და ჭურჭელთა ზედა და სულთა ზედა, რავდენ იყუნენ მუნ და შეხებულთა მათ ზედა ძვალთა კაცისასა, გინა თუ სამოსელსა მკუდრისასა, გინა თუ სამარესა. 
18 And a clean person shall take hyssop, and dip it in the water, and sprinkle it upon the tent, and upon all the vessels, and upon the persons that were there, and upon him that touched a bone, or one slain, or one dead, or a grave: 
יט. וְהִזָּה הַטָּהֹר עַל הַטָּמֵא בַּיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי וּבַיּוֹם הַשְּׁבִיעִי וְחִטְּאוֹ בַּיּוֹם הַשְּׁבִיעִי וְכִבֶּס בְּגָדָיו וְרָחַץ בַּמַּיִם וְטָהֵר בָּעָרֶב: 
καὶ περιρρανεῖ ὁ καθαρὸς ἐπὶ τὸν ἀκάθαρτον ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ καὶ ἀφαγνισθήσεται τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας 
19 ܢܸܪܘܿܣ ܕܲܟ݂ܝܵܐ ܥܲܠ ܛܲܡܵܐܐ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܠܵܬ̣ܵܐ: ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ: ܘܢܸܪܘܿܣ ܥܠܵܘܗܝ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ: ܘܲܢܚܲܠܸܠ ܡܵܐܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܢܸܣܚܹܐ ܒܡܲـ̈ـܝܵܐ: ܘܢܸܬ̇ܕܲܟܹ̇ܐ ܒܪܲܡܫܵܐ. 
atque hoc modo mundus lustrabit immundum tertio et septimo die: expiatusque die septimo, lavabit et se et vestimenta sua, et immundus erit usque ad vesperum. 
და აპკუროს წმიდამან არაწმიდასა მას დღესა მესამესა და განწმიდნეს დღესა მეშჳდესა და განირცხას სამოსელი თჳსი და განიბანოს წყლითა. და არაწმიდა იყოს მიმწუხრადმდე. 
19 And the clean person shall sprinkle upon the unclean on the third day, and on the seventh day: and on the seventh day he shall purify himself, and wash his clothes, and bathe himself in water, and shall be clean at even. 
כ. וְאִישׁ אֲשֶׁר יִטְמָא וְלֹא יִתְחַטָּא וְנִכְרְתָה הַנֶּפֶשׁ הַהִוא מִתּוֹךְ הַקָּהָל כִּי אֶת מִקְדַּשׁ יְהֹוָה טִמֵּא מֵי נִדָּה לֹא זֹרַק עָלָיו טָמֵא הוּא: 
καὶ ἄνθρωπος ὃς ἐὰν μιανθῇ καὶ μὴ ἀφαγνισθῇ ἐξολεθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς ὅτι τὰ ἅγια κυρίου ἐμίανεν ὅτι ὕδωρ ῥαντισμοῦ οὐ περιερραντίσθη ἐπ᾽ αὐτόν ἀκάθαρτός ἐστιν 
20 ܘܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ: ܘܠܵܐ ܢܸܬ̣ܪ̱ܣܝܼܣ ܥܠܵܘܗܝ: ܬܹܐܒܲܕ݂ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܗܵܝ̇ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܟܢܘܼܫܬܵܗ̇: ܡܸܛܠ ܕܡܲܩܕ̇ܫܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܛܲܡܲܐ: ܡܲـ̈ܝܵܐ ܕܲܪܣܵܣܵܐ ܠܵܐ ܪܲܣ̣ ܥܠܵܘܗܝ: ܛܡܲܐ ܗ̄ܘ̣. 
Si quis hoc ritu non fuerit expiatus, peribit anima illius de medio ecclesiæ: quia sanctuarium Domini polluit, et non est aqua lustrationis aspersus. 
და კაცი, რომელი შეიგინოს და არა განწმიდნეს, აღიჴოცოს სული იგი კრებულისაგან ძეთა ისრაჱლისათა, რამეთუ წმიდანი უფლისანი შეაგინნა და წყალი პკურებისაჲ არა დაეპკურა მას ზედა, არაწმიდა არს იგი. 
20 But the man that shall be unclean, and shall not purify himself, that soul shall be cut off from among the congregation, because he hath defiled the sanctuary of the LORD: the water of separation hath not been sprinkled upon him; he is unclean. 
כא. וְהָיְתָה לָהֶם לְחֻקַּת עוֹלָם וּמַזֵּה מֵי הַנִּדָּה יְכַבֵּס בְּגָדָיו וְהַנֹּגֵעַ בְּמֵי הַנִּדָּה יִטְמָא עַד הָעָרֶב: 
καὶ ἔσται ὑμῖν νόμιμον αἰώνιον καὶ ὁ περιρραίνων ὕδωρ ῥαντισμοῦ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ὁ ἁπτόμενος τοῦ ὕδατος τοῦ ῥαντισμοῦ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας 
21 ܘܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܠܥܵܠܲܡ. ܘܡ̇ܢ ܕܪܵܐܹܣ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܲܪܣܵܣܵܐ: ܢܚܲܠܸܠ ܡܵܐܢܵܘ̈ܗܝ. ܘܡ̇ܢ ܕܩܵܪܹܒ̣ ܠܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܲܪܣܵܣܵܐ: ܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܪܲܡܫܵܐ. 
Erit hoc præceptum legitimum sempiternum. Ipse quoque qui aspergit aquas, lavabit vestimenta sua. Omnis qui tetigerit aquas expiationis, immundus erit usque ad vesperum. 
და იყავნ თქუენდა შჯულად საუკუნოდ ესე. და რომელმან ასხუროს წყალი იგი პკურებისაჲ, განირცხას სამოსელი თჳსი და, რომელი შეეხოს წყალსა მას პკურებისასა, არაწმიდა იყოს მიმწუხრადმდე. 
21 And it shall be a perpetual statute unto them, that he that sprinkleth the water of separation shall wash his clothes; and he that toucheth the water of separation shall be unclean until even. 
כב. וְכֹל אֲשֶׁר יִגַּע בּוֹ הַטָּמֵא יִטְמָא וְהַנֶּפֶשׁ הַנֹּגַעַת תִּטְמָא עַד הָעָרֶב: 
καὶ παντός οὗ ἐὰν ἅψηται αὐτοῦ ὁ ἀκάθαρτος ἀκάθαρτον ἔσται καὶ ἡ ψυχὴ ἡ ἁπτομένη ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας 
22 ܘܟ݂ܠ ܕܢܸܩܪܘܿܒ̣ ܠܹܗ ܛܲܡܵܐܐ: ܢܸܗܘܹܐ ܛܡܲܐ. ܘܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܬܸܩܪܘܿܒ̣ ܠܹܗ: ܬܸܗܘܹܐ ܛܲܡܵܐܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܪܲܡܫܵܐ. 
Quidquid tetigerit immundus, immundum faciet: et anima, quæ horum quippiam tetigerit, immunda erit usque ad vesperum. 
და ყოველსა, რომელსა შეეხოს არაწმიდაჲ იგი, არაწმიდა იყოს და სული, რომელი შეეხოს, არაწმიდა იყოს მიმწუხრადმდე. 
22 And whatsoever the unclean person toucheth shall be unclean; and the soul that toucheth it shall be unclean until even. 
כ 
Κʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܟ. 
Cap. 20 
თავი მეოცე 
20 
א. וַיָּבֹאוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל כָּל הָעֵדָה מִדְבַּר צִן בַּחֹדֶשׁ הָרִאשׁוֹן וַיֵּשֶׁב הָעָם בְּקָדֵשׁ וַתָּמָת שָׁם מִרְיָם וַתִּקָּבֵר שָׁם: 
καὶ ἦλθον οἱ υἱοὶ Ισραηλ πᾶσα ἡ συναγωγή εἰς τὴν ἔρημον Σιν ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ καὶ κατέμεινεν ὁ λαὸς ἐν Καδης καὶ ἐτελεύτησεν ἐκεῖ Μαριαμ καὶ ἐτάφη ἐκεῖ 
1 ܘܐܸܬ̣ܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܨܝܼܢ ܒܝܲܪܚܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܵܐ: ܘܝܼܬܸܒ̣ ܥܲܡܵܐ ܒܲܪܩܸܡ: ܘܡܝܼܬ̇ܬ̤ ܬܲܡܵܢ ܡܲܪܝܲܡ. ܘܐܸܬ̣ܩܲܒ̣ܪܲܬ̣ ܬܲܡܵܢ. 
Veneruntque filii Israël et omnis multitudo in desertum Sin, mense primo, et mansit populus in Cades. Mortuaque est ibi Maria, et sepulta in eodem loco. 
და მოვიდეს ძენი ისრაჱლისანი, ყოველი კრებული იგი უდაბნოდ სინად თთუესა პირველსა. და დაადგრა ერი იგი კადეს და აღესრულა მარიამ და დაეფლა იგი მუნ. 
1 Then came the children of Israel, even the whole congregation, into the desert of Zin in the first month: and the people abode in Kadesh; and Miriam died there, and was buried there. 
ב. וְלֹא הָיָה מַיִם לָעֵדָה וַיִּקָּהֲלוּ עַל משֶׁה וְעַל אַהֲרֹן: 
καὶ οὐκ ἦν ὕδωρ τῇ συναγωγῇ καὶ ἠθροίσθησαν ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ααρων 
2 ܘܠܲܝܬ̇ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܠܥܲܡܵܐ ܕܢܸܫܬܸ̇ܐ: ܘܐܸܬ̣ܟܲܢܫܘ ܥܲܡܵܐ ܥܲܠ ܡܘܼܫܹܐ ܘܥܲܠ ܐܲܗܪܘܿܢ. 
Cumque indigeret aqua populus, convenerunt adversum Moysen et Aaron: 
და არა იყო წყალი კრებულსა მას და შეკრბეს მოსეს ზედა და აჰრონისა. 
2 And there was no water for the congregation: and they gathered themselves together against Moses and against Aaron. 
ג. וַיָּרֶב הָעָם עִם משֶׁה וַיֹּאמְרוּ לֵאמֹר וְלוּ גָוַעְנוּ בִּגְוַע אַחֵינוּ לִפְנֵי יְהֹוָה: 
καὶ ἐλοιδορεῖτο ὁ λαὸς πρὸς Μωυσῆν λέγοντες ὄφελον ἀπεθάνομεν ἐν τῇ ἀπωλείᾳ τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν ἔναντι κυρίου 
3 ܘܲܢܨܵܘ ܥܲܡܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܘܥܲܡ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܗܘܿܢ: ܐܸܫܬ̇ܘܿܦ ܕܹܝܢ ܡܝܼܬ̣ܢ ܒܡܵܘܬܵܢܵܐ ܕܐܲܚܲܝ̈ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ. 
et versi in seditionem, dixerunt: Utinam periissemus inter fratres nostros coram Domino. 
და იწყეს ძჳრის-სიტყუად ერმან მან მოსეს ზედა და თქუეს: შჯობდა, მო-ღამცა-ვკუედით წარწყმედასა მას ძმათა ჩუენთასა წინაშე უფლისა. 
3 And the people chode with Moses, and spake, saying, Would God that we had died when our brethren died before the LORD! 
ד. וְלָמָה הֲבֵאתֶם אֶת קְהַל יְהֹוָה אֶל הַמִּדְבָּר הַזֶּה לָמוּת שָׁם אֲנַחְנוּ וּבְעִירֵנוּ: 
καὶ ἵνα τί ἀνηγάγετε τὴν συναγωγὴν κυρίου εἰς τὴν ἔρημον ταύτην ἀποκτεῖναι ἡμᾶς καὶ τὰ κτήνη ἡμῶν 
4 ܠܡܵܢܵܐ ܐܲܝܬ̇ܝܼܬ̇ܘܿܢ ܟܢܘܼܫܬܹ̇ܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܕܲܢܡܘܼܬ̣ ܬܢܵܢ ܚܢܲܢ ܘܲܒ̣ܥܝܼܪܲܢ. 
Cur eduxistis ecclesiam Domini in solitudinem, ut et nos et nostra jumenta moriamur? 
და რაჲსათჳს აღმოიყვანეთ კრებული ესე უფლისა უდაბნოსა ამას მოსრვად ჩუენდა და საცხოვრისა ჩუენისა? 
4 And why have ye brought up the congregation of the LORD into this wilderness, that we and our cattle should die there? 
ה. וְלָמָה הֶעֱלִיתֻנוּ מִמִּצְרַיִם לְהָבִיא אֹתָנוּ אֶל הַמָּקוֹם הָרָע הַזֶּה לֹא מְקוֹם זֶרַע וּתְאֵנָה וְגֶפֶן וְרִמּוֹן וּמַיִם אַיִן לִשְׁתּוֹת: 
καὶ ἵνα τί τοῦτο ἀνηγάγετε ἡμᾶς ἐξ Αἰγύπτου παραγενέσθαι εἰς τὸν τόπον τὸν πονηρὸν τοῦτον τόπος οὗ οὐ σπείρεται οὐδὲ συκαῖ οὐδὲ ἄμπελοι οὐδὲ ῥόαι οὐδὲ ὕδωρ ἐστὶν πιεῖν 
5 ܘܲܠܡܵܢܵܐ ܐܲܣܸܩܬ̇ܘܿܢܵܢ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ: ܘܐܲܝܬ̇ܝܼܬ̇ܘܼܢܵܢ ܠܐܲܬ̣ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ ܒܝܼܫܵܐ: ܠܵܐ ܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܒܹܝܬ̣ ܙܲܪܥܵܐ: ܘܐܵܦܠܵܐ ܕܓ̣ܘܼܦ̈ܢܹܐ: ܘܬܹܐܢܹ̈ܐ: ܘܪ̈ܘܼܡܵܢܹܐ: ܘܐܵܦܠܵܐ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܠܡܸܫܬܵܐ. 
quare nos fecistis ascendere de Ægypto, et adduxistis in locum istum pessimum, qui seri non potest, qui nec ficum gignit, nec vineas, nec malogranata, insuper et aquam non habet ad bibendum? 
და რაჲსათჳს ჰყავთ ესე? აღმოგჳყვანენ ჩუენ ვგჳპტით მოსრვად ადგილსა ამას ბოროტსა? ადგილი, რომელ არა ითესვის, არცა არს ლეღჳ, არცა ვენაჴი, არცა მროწეული, არცა არს წყალი სასმელად. 
5 And wherefore have ye made us to come up out of Egypt, to bring us in unto this evil place? it is no place of seed, or of figs, or of vines, or of pomegranates; neither is there any water to drink. 
ו. וַיָּבֹא משֶׁה וְאַהֲרֹן מִפְּנֵי הַקָּהָל אֶל פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד וַיִּפְּלוּ עַל פְּנֵיהֶם וַיֵּרָא כְבוֹד יְהֹוָה אֲלֵיהֶם: 
καὶ ἦλθεν Μωυσῆς καὶ Ααρων ἀπὸ προσώπου τῆς συναγωγῆς ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον καὶ ὤφθη ἡ δόξα κυρίου πρὸς αὐτούς 
6 ܘܐܸܬ̣ܵܘ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܠܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܲܢܦܲܠܘ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܐܸܬܓ̇ܠܝܼ ܥܠܲܝܗܘܿܢ ܫܘܼܒ̣ܚܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ. 
Ingressusque Moyses et Aaron, dimissa multitudine, tabernaculum fœderis, corruerunt proni in terram, clamaveruntque ad Dominum, atque dixerunt: Domine Deus, audi clamorem hujus populi, et aperi eis thesaurum tuum fontem aquæ vivæ, ut satiati, cesset murmuratio eorum. Et apparuit gloria Domini super eos. 
და მოვიდა მოსე და აჰრონ პირისაგან კრებულისაჲსა კარად კარვისა საწამებელისად და დავარდეს პირსა ზედა თჳსსა და გამოჩნდა დიდებაჲ უფლისა მათ ზედა. 
6 And Moses and Aaron went from the presence of the assembly unto the door of the tabernacle of the congregation, and they fell upon their faces: and the glory of the LORD appeared unto them. 
ז. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
7 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 
7 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ח. קַח אֶת הַמַּטֶּה וְהַקְהֵל אֶת הָעֵדָה אַתָּה וְאַהֲרֹן אָחִיךָ וְדִבַּרְתֶּם אֶל הַסֶּלַע לְעֵינֵיהֶם וְנָתַן מֵימָיו וְהוֹצֵאתָ לָהֶם מַיִם מִן הַסֶּלַע וְהִשְׁקִיתָ אֶת הָעֵדָה וְאֶת בְּעִירָם: 
λαβὲ τὴν ῥάβδον καὶ ἐκκλησίασον τὴν συναγωγὴν σὺ καὶ Ααρων ὁ ἀδελφός σου καὶ λαλήσατε πρὸς τὴν πέτραν ἔναντι αὐτῶν καὶ δώσει τὰ ὕδατα αὐτῆς καὶ ἐξοίσετε αὐτοῖς ὕδωρ ἐκ τῆς πέτρας καὶ ποτιεῖτε τὴν συναγωγὴν καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν 
8 ܣܲܒ̣ ܠܵܟ݂ ܫܲܒ̣ܛܵܐ: ܘܲܟ݂ܢܘܼܫ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܐܲܚܘܼܟ݂: ܘܡܲܠܸܠ ܥܲܠ ܟܹܐܦܵܐ ܠܥܹܢܲܝܗܘܿܢ: ܘܬܸܬܸ̇ܠ ܡܹܝ̈ܗ̇: ܘܐܲܦܸܩ ܠܗܘܿܢ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܡ̣ܢ ܟܹܐܦܵܐ: ܘܐܲܫܩܵܗ̇ ܠܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ ܘܠܲܒ̣ܥܝܼܪܗܘܿܢ. 
Tolle virgam, et congrega populum, tu et Aaron frater tuus, et loquimini ad petram coram eis, et illa dabit aquas. Cumque eduxeris aquam de petra, bibet omnis multitudo et jumenta ejus. 
მოიღე კუერთხი ეგე და შეკრიბეთ კრებული შენ და აჰრონ, ძმამან შენმან, და არქუთ კლდესა წინაშე მათსა, და გამოსცეს წყალი და გამოუდინოს მათ წყალი კლდისაგან და ასუას კრებულსა ამას და საცხოვარსა მათსა. 
8 Take the rod, and gather thou the assembly together, thou, and Aaron thy brother, and speak ye unto the rock before their eyes; and it shall give forth his water, and thou shalt bring forth to them water out of the rock: so thou shalt give the congregation and their beasts drink. 
ט. וַיִּקַּח משֶׁה אֶת הַמַּטֶּה מִלִּפְנֵי יְהֹוָה כַּאֲשֶׁר צִוָּהוּ: 
καὶ ἔλαβεν Μωυσῆς τὴν ῥάβδον τὴν ἀπέναντι κυρίου καθὰ συνέταξεν κύριος 
9 ܘܲܢܣܲܒ̣ ܡܘܼܫܹܐ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܕܹܗ. 
Tulit igitur Moyses virgam, quæ erat in conspectu Domini, sicut præceperat ei, 
და მოიღო მოსე კუერთხი იგი, რომელ იყო წინაშე უფლისა, ვითარცა უბრძანა უფალმან. 
9 And Moses took the rod from before the LORD, as he commanded him. 
י. וַיַּקְהִלוּ משֶׁה וְאַהֲרֹן אֶת הַקָּהָל אֶל פְּנֵי הַסָּלַע וַיֹּאמֶר לָהֶם שִׁמְעוּ נָא הַמֹּרִים הֲמִן הַסֶּלַע הַזֶּה נוֹצִיא לָכֶם מָיִם: 
καὶ ἐξεκκλησίασεν Μωυσῆς καὶ Ααρων τὴν συναγωγὴν ἀπέναντι τῆς πέτρας καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς ἀκούσατέ μου οἱ ἀπειθεῖς μὴ ἐκ τῆς πέτρας ταύτης ἐξάξομεν ὑμῖν ὕδωρ 
10 ܘܟܲܢܸܫܘ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܠܘܵܬ̣ ܟܹܐܦܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܫܡܲܥܘ ܗܵܫܵܐ ܡܡܲܪܡܪ̈ܵܢܹܐ: ܡ̣ܢ ܗܵܕܹܐ ܟܹܐܦܵܐ ܢܲܦܩ ܠܟ݂ܘܿܢ ܡܲـ̈ـܝܵܐ. 
congregata multitudine ante petram: dixitque eis: Audite, rebelles et increduli: num de petra hac vobis aquam poterimus ejicere? 
და შეკრიბეს მოსე და აჰრონ კრებული იგი წინაშე კლდესა მას და ჰრქუა მათ: ისმინეთ ჩემი, ურჩნო, კლდისაგან ნუ ამის გამოგიდინოთ თქუენ წყალი. 
10 And Moses and Aaron gathered the congregation together before the rock, and he said unto them, Hear now, ye rebels; must we fetch you water out of this rock? 
יא. וַיָּרֶם משֶׁה אֶת יָדוֹ וַיַּךְ אֶת הַסֶּלַע בְּמַטֵּהוּ פַּעֲמָיִם וַיֵּצְאוּ מַיִם רַבִּים וַתֵּשְׁתְּ הָעֵדָה וּבְעִירָם: 
καὶ ἐπάρας Μωυσῆς τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπάταξεν τὴν πέτραν τῇ ῥάβδῳ δίς καὶ ἐξῆλθεν ὕδωρ πολύ καὶ ἔπιεν ἡ συναγωγὴ καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν 
11 ܘܐܲܪܝܼܡ ܡܘܼܫܹܐ ܐܝܼܕܹܗ: ܘܲܡܚܵܗ̇ ܠܟܹܐܦܵܐ ܒܫܲܒ̣ܛܹܗ ܬܲܪܬܹ̇ܝܢ ܙܲܒ̣ܢ̈ܝܼܢ: ܘܲܬܦܲܩ̣ܘ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܣܲܓ̇ܝܼ̈ܐܹܐ: ܘܐܸܫܬ̇ܝܼܘ ܥܲܡܵܐ ܟܠܹܗ: ܘܲܒ̣ܥܝܼܪܗܘܿܢ. 
Cumque elevasset Moyses manum, percutiens virga bis silicem, egressæ sunt aquæ largissimæ, ita ut populus biberet et jumenta. 
და აღყო მოსე ჴელი თჳსი და სცა კლდესა მას კუერთხითა მით ორგზის და გამოჴდა წყალი ფრიად, და სუა კრებულმან მან და საცხოვარმან მათმან. 
11 And Moses lifted up his hand, and with his rod he smote the rock twice: and the water came out abundantly, and the congregation drank, and their beasts also. 
יב. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה וְאֶל אַהֲרֹן יַעַן לֹא הֶאֱמַנְתֶּם בִּי לְהַקְדִּישֵׁנִי לְעֵינֵי בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לָכֵן לֹא תָבִיאוּ אֶת הַקָּהָל הַזֶּה אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר נָתַתִּי לָהֶם: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων ὅτι οὐκ ἐπιστεύσατε ἁγιάσαι με ἐναντίον υἱῶν Ισραηλ διὰ τοῦτο οὐκ εἰσάξετε ὑμεῖς τὴν συναγωγὴν ταύτην εἰς τὴν γῆν ἣν δέδωκα αὐτοῖς 
12 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ ܘܠܲܐܗܪܘܿܢ: ܥܲܠ ܕܠܵܐ ܗܲܝܡܸܢܬ̇ܘܿܢ ܒܝܼ ܠܲܡܩܲܕܵܫܘܼܬܲܢܝ ܩܕ݂ܵܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܠܵܐ ܬܲܥܠܘܼܢܵܗ̇ ܠܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ ܗܵܕܹܐ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܸܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܠܗܘܿܢ. 
Dixitque Dominus ad Moysen et Aaron: Quia non credidistis mihi, ut sanctificaretis me coram filiis Israël, non introducetis hos populos in terram, quam dabo eis. 
და ჰრქუა უფალმან მოსეს და აჰრონს: რამეთუ არა გრწმენა თქუენ ჩემი წმიდა-ყოფად წინაშე ძეთა ისრაჱლისათა, ამისთჳს არა შეიყვანოთ კრებული ესე ქუეყანასა მას, რომელ მივეც მათ. 
12 And the LORD spake unto Moses and Aaron, Because ye believed me not, to sanctify me in the eyes of the children of Israel, therefore ye shall not bring this congregation into the land which I have given them. 
יג. הֵמָּה מֵי מְרִיבָה אֲשֶׁר רָבוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל אֶת יְהֹוָה וַיִּקָּדֵשׁ בָּם: 
τοῦτο ὕδωρ ἀντιλογίας ὅτι ἐλοιδορήθησαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἔναντι κυρίου καὶ ἡγιάσθη ἐν αὐτοῖς 
13 ܗܵܠܹܝܢ ܐܸܢܘܿܢ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܡܲܨܘܼܬ̣ܵܐ: ܕܲܢܨܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܸܬ̣ܩܲܕܲܫ ܒܗܘܿܢ. 
Hæc est aqua contradictionis, ubi jurgati sunt filii Israël contra Dominum, et sanctificatus est in eis. 
ესე არს წყალი ცილობისა, რამეთუ მაცილობელ იქმნეს ძენი ისრაჱლისანი წინაშე უფლისა და წმიდაჲ იქმნა მათ შორის. 
13 This is the water of Meribah; because the children of Israel strove with the LORD, and he was sanctified in them. 
יד. וַיִּשְׁלַח משֶׁה מַלְאָכִים מִקָּדֵשׁ אֶל מֶלֶךְ אֱדוֹם כֹּה אָמַר אָחִיךָ יִשְׂרָאֵל אַתָּה יָדַעְתָּ אֵת כָּל הַתְּלָאָה אֲשֶׁר מְצָאָתְנוּ: 
καὶ ἀπέστειλεν Μωυσῆς ἀγγέλους ἐκ Καδης πρὸς βασιλέα Εδωμ λέγων τάδε λέγει ὁ ἀδελφός σου Ισραηλ σὺ ἐπίστῃ πάντα τὸν μόχθον τὸν εὑρόντα ἡμᾶς 
14 ܘܫܲܕܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܐܝܼܙ̈ܓܲܕܹܐ ܡ̣ܢ ܪܩܸܡ ܠܘܵܬ̣ ܡܲܠܟܵܐ ܕܐܲܕ݂ܘܿܡ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܐܵܡܲܪ ܐܲܚܘܼܟ݂ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܐܲܢ̄ܬ̇ ܚܵܕܲܥ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܟܠܵܗ̇ ܠܹܐܘܬ̣ܵܐ ܕܐܲܕ݂ܪܸܟ݂ܬܲܢ. 
Misit interea nuntios Moyses de Cades ad regem Edom, qui dicerent: Hæc mandat frater tuus Israël: Nosti omnem laborem qui apprehendit nos, 
და წარავლინნა მოსე მოციქულნი კადეთ მეფესა ედომელთაჲსა და ჰრქუა: ესრე იტყჳს ძმაჲ შენი ისრაჱლი: შენ უწყი ყოველი შრომაჲ, რომელმან გუპოვნა ჩუენ. 
14 And Moses sent messengers from Kadesh unto the king of Edom, Thus saith thy brother Israel, Thou knowest all the travail that hath befallen us: 
טו. וַיֵּרְדוּ אֲבֹתֵינוּ מִצְרַיְמָה וַנֵּשֶׁב בְּמִצְרַיִם יָמִים רַבִּים וַיָּרֵעוּ לָנוּ מִצְרַיִם וְלַאֲבֹתֵינוּ: 
καὶ κατέβησαν οἱ πατέρες ἡμῶν εἰς Αἴγυπτον καὶ παρῳκήσαμεν ἐν Αἰγύπτῳ ἡμέρας πλείους καὶ ἐκάκωσαν ἡμᾶς οἱ Αἰγύπτιοι καὶ τοὺς πατέρας ἡμῶν 
15 ܘܲܢܚܸܬ̣ܘ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܢ ܠܡܸܨܪܹܝܢ: ܘܝܸܬ̣ܒ̣̄ܢ ܒܡܸܨܪܹܝܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܣܲܓ̇ܝܼ̈ܐܹܐ: ܘܐܲܒ̣ܐܸܫܘ ܠܲܢ ܡܸܨܪܵܝܹܐ: ܘܠܲܐܒ̣ܵܗܲܝ̈ܢ. 
quomodo descenderint patres nostri in Ægyptum, et habitaverimus ibi multo tempore, afflixerintque nos Ægyptii, et patres nostros: 
და შთავიდეს მამანი ჩუენნი ეგჳპტედ და ვსხემობდით ეგჳტეს შინა მრავალ დღე, გუბრძოდეს ჩუენ ეგჳპტელნი და მამათა ჩუენთა. 
15 How our fathers went down into Egypt, and we have dwelt in Egypt a long time; and the Egyptians vexed us, and our fathers: 
טז. וַנִּצְעַק אֶל יְהֹוָה וַיִּשְׁמַע קֹלֵנוּ וַיִּשְׁלַח מַלְאָךְ וַיֹּצִאֵנוּ מִמִּצְרָיִם וְהִנֵּה אֲנַחְנוּ בְקָדֵשׁ עִיר קְצֵה גְבוּלֶךָ: 
καὶ ἀνεβοήσαμεν πρὸς κύριον καὶ εἰσήκουσεν κύριος τῆς φωνῆς ἡμῶν καὶ ἀποστείλας ἄγγελον ἐξήγαγεν ἡμᾶς ἐξ Αἰγύπτου καὶ νῦν ἐσμεν ἐν Καδης πόλει ἐκ μέρους τῶν ὁρίων σου 
16 ܘܨܲܠܝܼܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܘܲܫܡܲܥ ܒܩܵܠܲܢ: ܘܫܲܕܲܪ ܡܲܠܲܐܟ݂ܵܐ ܘܐܲܦܩܲܢ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ: ܘܗܵܐ ܚܢܲܢ ܒܲܪܩܸܡ ܩܪܝܼܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣ܣܘܿܦ ܬܚܘܼܡܵܟ݂. 
et quomodo clamaverimus ad Dominum, et exaudierit nos, miseritque angelum, qui eduxerit nos de Ægypto. Ecce in urbe Cades, quæ est in extremis finibus tuis, positi, 
და ჴმა-ვყავით უფლისა მიმართ. და ისმინა უფალმან ჴმისა ჩუენისა და მოავლინა ანგელოზი და გამოგჳყვანა ჩუენ ეგჳპტით. და აწ ვართ კადეს შინა ქალაქსა, ერთკერძო საზღვართა შენთასა. 
16 And when we cried unto the LORD, he heard our voice, and sent an angel, and hath brought us forth out of Egypt: and, behold, we are in Kadesh, a city in the uttermost of thy border: 
יז. נַעְבְּרָה נָּא בְאַרְצֶךָ לֹא נַעֲבֹר בְּשָׂדֶה וּבְכֶרֶם וְלֹא נִשְׁתֶּה מֵי בְאֵר דֶּרֶךְ הַמֶּלֶךְ נֵלֵךְ לֹא נִטֶּה יָמִין וּשְׂמֹאול עַד אֲשֶׁר נַעֲבֹר גְּבֻלֶךָ: 
παρελευσόμεθα διὰ τῆς γῆς σου οὐ διελευσόμεθα δι᾽ ἀγρῶν οὐδὲ δι᾽ ἀμπελώνων οὐδὲ πιόμεθα ὕδωρ ἐκ λάκκου σου ὁδῷ βασιλικῇ πορευσόμεθα οὐκ ἐκκλινοῦμεν δεξιὰ οὐδὲ εὐώνυμα ἕως ἂν παρέλθωμεν τὰ ὅριά σου 
17 ܗܵܫܵܐ ܢܸܥܒܲܪ ܒܐܲܪܥܵܟ݂: ܠܵܐ ܢܸܥܒܲܕ݂ ܒܚܲܩܠܵܐ ܘܲܒ̣ܟܲܪܡܵܐ: ܘܠܵܐ ܢܸܫܬܹ̇ܐ ܡ̣ܢ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܓ̣ܘܼ̈ܒܹ̇ܐ: ܐܸܠܵܐ ܒܐܘܼܪܚ ܡܲܠܟܵܐ ܢܹܐܙܲܠ: ܘܠܵܐ ܢܸܣܛܹܐ ܠܵܐ ܠܝܲܡܝܼܢܵܐ ܘܠܵܐ ܠܣܸܡܵܠܵܐ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܸܥܒܲܕ݂ ܬܚܘܼܡܵܟ݂. 
obsecramus ut nobis transire liceat per terram tuam. Non ibimus per agros, nec per vineas; non bibemus aquas de puteis tuis: sed gradiemur via publica, nec ad dexteram nec ad sinistram declinantes, donec transeamus terminos tuos. 
გზა-გუეც განსლვად ქუეყანით შენით, არა განვიდეთ ყანობირსა შენსა, არცა ვენაჴებსა შენსა, არცა ვსუათ წყალი ჯურღმულისა შენისაჲ, გზაჲ სამეუფოჲ განვლოთ, არა მივაქციოთ მარჯულ, არცა მარცხლ გარდასლვადმდე საზღუართა შენთა. 
17 Let us pass, I pray thee, through thy country: we will not pass through the fields, or through the vineyards, neither will we drink of the water of the wells: we will go by the king's high way, we will not turn to the right hand nor to the left, until we have passed thy borders. 
יח. וַיֹּאמֶר אֵלָיו אֱדוֹם לֹא תַעֲבֹר בִּי פֶּן בַּחֶרֶב אֵצֵא לִקְרָאתֶךָ: 
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Εδωμ οὐ διελεύσῃ δι᾽ ἐμοῦ εἰ δὲ μή ἐν πολέμῳ ἐξελεύσομαι εἰς συνάντησίν σοι 
18 ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܐܲܕ݂ܘܿܡ: ܠܵܐ ܬܸܥܒܲܪ ܒܲܬ̣ܚܘܼܡܝ: ܕܠܵܐ ܒܚܲܪܒܵܐ ܐܸܦܘܿܩ ܠܐܘܼܪܥܵܟ݂. 
Cui respondit Edom: Non transibis per me, alioquin armatus occurram tibi. 
და ჰრქუა მათ ედომ: ვერ განხჳდეთ ჩემით, უკუეთუ არა ბრძოლით განგიჴდე შემთხუევად შენდა. 
18 And Edom said unto him, Thou shalt not pass by me, lest I come out against thee with the sword. 
יט. וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בַּמְסִלָּה נַעֲלֶה וְאִם מֵימֶיךָ נִשְׁתֶּה אֲנִי וּמִקְנַי וְנָתַתִּי מִכְרָם רַק אֵין דָּבָר בְּרַגְלַי אֶעֱבֹרָה: 
καὶ λέγουσιν αὐτῷ οἱ υἱοὶ Ισραηλ παρὰ τὸ ὄρος παρελευσόμεθα ἐὰν δὲ τοῦ ὕδατός σου πίωμεν ἐγώ τε καὶ τὰ κτήνη δώσω τιμήν σοι ἀλλὰ τὸ πρᾶγμα οὐδέν ἐστιν παρὰ τὸ ὄρος παρελευσόμεθα 
19 ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܹܗ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܲܫܒ̣ܝܼܠܵܐ ܢܸܣܲܩ: ܘܐܸܢ ܡ̣ܢ ܡܲܝ̈ܟ ܢܸܫܬܹ̇ܐ ܚܢܲܢ ܘܲܒ̣ܥܝܼܪܲܢ: ܢܸܬܸ̇ܠ ܕܡܲܝ̈ܗܘܿܢ. ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܒܪܸ̈ܓ̣ܠܲܝܢ ܢܸܥܒܲܪ. 
Dixeruntque filii Israël: Per tritam gradiemur viam: et si biberimus aquas tuas, nos et pecora nostra, dabimus quod justum est: nulla erit in pretio difficultas, tantum velociter transeamus. 
და ჰრქუეს მას ძეთა ისრაჱლისათა: მთის პირი წარვლოთ, უკუეთუ ვსუათ წყალი შენი მე და საცხოვარმან, მიგცეთ შენ სასყიდელი, ხოლო საქმე ესე არა რაჲ არს, მთის პირი წარვლოთ. 
19 And the children of Israel said unto him, We will go by the high way: and if I and my cattle drink of thy water, then I will pay for it: I will only, without doing anything else, go through on my feet. 
כ. וַיֹּאמֶר לֹא תַעֲבֹר וַיֵּצֵא אֱדוֹם לִקְרָאתוֹ בְּעַם כָּבֵד וּבְיָד חֲזָקָה: 
ὁ δὲ εἶπεν οὐ διελεύσῃ δι᾽ ἐμοῦ καὶ ἐξῆλθεν Εδωμ εἰς συνάντησιν αὐτῷ ἐν ὄχλῳ βαρεῖ καὶ ἐν χειρὶ ἰσχυρᾷ 
20 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܐܲܕ݂ܘܿܡ: ܠܵܐ ܬܸܥܒ̇ܪܘܼܢ. ܘܲܢܦܲܩ ܐܲܕ݂ܘܿܡ ܠܐܘܼܪ̱ܥܗܘܿܢ ܒܥܲܡܵܐ ܥܲܫܝܼܢܵܐ: ܘܒ̣ܐܝܼܕ݂ܵܐ ܬܲܩܝܼܦܬܵܐ. 
At ille respondit: Non transibis. Statimque egressus est obvius, cum infinita multitudo, et manu forti, 
ხოლო მან თქუა: ვერ განხჳდეთ ჩემით. და გამოჴდა ედომი შემთხუევად მისა ერითა დიდითა და ჴელითა მტკიცითა. 
20 And he said, Thou shalt not go through. And Edom came out against him with much people, and with a strong hand. 
כא. וַיְמָאֵן אֱדוֹם נְתֹן אֶת יִשְׂרָאֵל עֲבֹר בִּגְבֻלוֹ וַיֵּט יִשְׂרָאֵל מֵעָלָיו: 
καὶ οὐκ ἠθέλησεν Εδωμ δοῦναι τῷ Ισραηλ παρελθεῖν διὰ τῶν ὁρίων αὐτοῦ καὶ ἐξέκλινεν Ισραηλ ἀπ᾽ αὐτοῦ 
21 ܘܠܵܐ ܨܒ̣ܵܐ ܐܲܕ݂ܘܿܡ ܠܡܸܫܒܲܩ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܡܸܥܒܲܪ ܒܲܬܚܘܼܡܹܗ: ܘܲܣܛܵܐ ܠܹܗ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡܸܢܹܗ. 
nec voluit acquiescere deprecanti, ut concederet transitum per fines suos. Quam ob rem divertit ab eo Israël. 
და არა ჯერ-იჩინა ედომმან გზის-ცემაჲ ისრაჱლისა საზღვარით თჳსით. 
21 Thus Edom refused to give Israel passage through his border: wherefore Israel turned away from him. 
כב. וַיִּסְעוּ מִקָּדֵשׁ וַיָּבֹאוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל כָּל הָעֵדָה הֹר הָהָר: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Καδης καὶ παρεγένοντο οἱ υἱοὶ Ισραηλ πᾶσα ἡ συναγωγή εἰς Ωρ τὸ ὄρος 
22 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܪܩܸܡ: ܘܐܸܬ̣ܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܠܗܘܿܪ ܛܘܼܪܵܐ. 
Cumque castra movissent de Cades, venerunt in montem Hor, qui est in finibus terræ Edom: 
და მიაქცია ისრაჱლმან მისგან. და იძრნეს კადეთ და მივიდეს ძენი ისრაჱლისანი, ყოველი კრებული იგი ორდ მთად. 
22 And the children of Israel, even the whole congregation, journeyed from Kadesh, and came unto mount Hor. 
כג. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה וְאֶל אַהֲרֹן בְּהֹר הָהָר עַל גְּבוּל אֶרֶץ אֱדוֹם לֵאמֹר: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ααρων ἐν Ωρ τῷ ὄρει ἐπὶ τῶν ὁρίων γῆς Εδωμ λέγων 
23 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ ܘܠܲܐܗܪܘܿܢ ܒܗܘܿܪ ܛܘܼܪܵܐ: ܒܲܬ̣ܚܘܼܡܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܕܐܲܕ݂ܘܿܡ. 
ubi locutus est Dominus ad Moysen: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და აჰრონს ორს მთასა შინა, საზღვართა ზედა ედომისათა, და თქუა: 
23 And the LORD spake unto Moses and Aaron in mount Hor, by the coast of the land of Edom, saying, 
כד. יֵאָסֵף אַהֲרֹן אֶל עַמָּיו כִּי לֹא יָבֹא אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר נָתַתִּי לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל עַל אֲשֶׁר מְרִיתֶם אֶת פִּי לְמֵי מְרִיבָה: 
προστεθήτω Ααρων πρὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ ὅτι οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν γῆν ἣν δέδωκα τοῖς υἱοῖς Ισραηλ διότι παρωξύνατέ με ἐπὶ τοῦ ὕδατος τῆς λοιδορίας 
24 ܢܸܬ̣ܟ̇ܢܸܫ ܐܲܗܪܘܿܢ ܠܘܵܬ̣ ܥܲܡܹܗ: ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܢܸܥܘܿܠ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܸܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܥܲܠ ܕܡܲܪܡܲܪܬ̇ܘܿܢ ܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܝ ܒܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܡܲܨܘܼܬ̣ܵܐ: ܘܠܵܐ ܩܲܕܸ̇ܫܬ̇ܘܿܢܵܢܝ ܒܡܲـ̈ـܝܵܐ ܠܥܹܝܢܲܗܘܿܢ. 
Pergat, inquit, Aaron ad populos suos: non enim intrabit terram, quam dedi filiis Israël, eo quod incredulus fuerit ori meo, ad aquas contradictionis. 
შეეძინენ აჰრონ ერსა თჳსსა, რამეთუ ვერ შეხჳდეთ ქუეყანასა მას, რომელ მივეც ძეთა ისრაჱლისათა, რამეთუ განმარისხეთ მე წყალსა მას ზედა ცილობისასა. 
24 Aaron shall be gathered unto his people: for he shall not enter into the land which I have given unto the children of Israel, because ye rebelled against my word at the water of Meribah. 
כה. קַח אֶת אַהֲרֹן וְאֶת אֶלְעָזָר בְּנוֹ וְהַעַל אֹתָם הֹר הָהָר: 
λαβὲ τὸν Ααρων καὶ Ελεαζαρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ ἀναβίβασον αὐτοὺς εἰς Ωρ τὸ ὄρος ἔναντι πάσης τῆς συναγωγῆς 
25 ܕܒܲܪ ܠܐܲܗܪܘܿܢ ܘܠܹܐܠܝܼܥܵܙܲܪ ܒܪܹܗ: ܘܐܲܣܸܩ ܐܸܢܘܿܢ ܠܗܘܿܪ ܛܘܼܪܵܐ. 
Tolle Aaron et filium ejus cum eo, et duces eos in montem Hor. 
წარიყვანე აჰრონ და ელიაზარ, ძე მისი, და აღიყვანენ იგინი ორდ მთად წინაშე ყოვლისა კრებულისა. 
25 Take Aaron and Eleazar his son, and bring them up unto mount Hor: 
כו. וְהַפְשֵׁט אֶת אַהֲרֹן אֶת בְּגָדָיו וְהִלְבַּשְׁתָּם אֶת אֶלְעָזָר בְּנוֹ וְאַהֲרֹן יֵאָסֵף וּמֵת שָׁם: 
καὶ ἔκδυσον Ααρων τὴν στολὴν αὐτοῦ καὶ ἔνδυσον Ελεαζαρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ Ααρων προστεθεὶς ἀποθανέτω ἐκεῖ 
26 ܘܐܲܫܠܲܚ ܠܐܲܗܪܘܿܢ ܢܲܚܬܵܘ̈ܗܝ: ܘܐܲܠܒܸ̇ܫ ܐܸܢܘܿܢ ܠܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܒܪܹܗ: ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܢܸܬ̣ܟ̇ܢܸܫ ܘܲܢܡܘܼܬ̣ ܬܲܡܵܢ. 
Cumque nudaveris patrem veste sua, indues ea Eleazarum filium ejus: Aaron colligetur, et morietur ibi. 
და გასძარცუე აჰრონს სამოსელი მისი და შეჰმოსე ელიაზარს, ძესა მისსა, და აჰრონ შეეძინენ და მოკუედინ მუნ. 
26 And strip Aaron of his garments, and put them upon Eleazar his son: and Aaron shall be gathered unto his people, and shall die there. 
כז. וַיַּעַשׂ משֶׁה כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה וַיַּעֲלוּ אֶל הֹר הָהָר לְעֵינֵי כָּל הָעֵדָה: 
καὶ ἐποίησεν Μωυσῆς καθὰ συνέταξεν κύριος καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν εἰς Ωρ τὸ ὄρος ἐναντίον πάσης τῆς συναγωγῆς 
27 ܘܲܥܒܲܕ݂ ܡܘܼܫܹܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܕܹܗ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܲܣܠܩܘ ܠܗܘܿܪ ܛܘܼܪܵܐ ܠܥܹܝܢ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ. 
Fecit Moyses ut præceperat Dominus: et ascenderunt in montem Hor coram omni multitudine. 
და ყო მოსე, ვითარცა უბრძანა მას უფალმან და აღიყვანნა იგინი ორდ მთად წინაშე ყოვლისა კრებულისა. 
27 And Moses did as the LORD commanded: and they went up into mount Hor in the sight of all the congregation. 
כח. וַיַּפְשֵׁט משֶׁה אֶת אַהֲרֹן אֶת בְּגָדָיו וַיַּלְבֵּשׁ אֹתָם אֶת אֶלְעָזָר בְּנוֹ וַיָּמָת אַהֲרֹן שָׁם בְּרֹאשׁ הָהָר וַיֵּרֶד משֶׁה וְאֶלְעָזָר מִן הָהָר: 
καὶ ἐξέδυσεν Ααρων τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐνέδυσεν αὐτὰ Ελεαζαρ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ ἀπέθανεν Ααρων ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους καὶ κατέβη Μωυσῆς καὶ Ελεαζαρ ἐκ τοῦ ὄρους 
28 ܘܐܲܫܠܲܚ ܡܘܼܫܹܐ ܠܐܲܗܪܘܿܢ ܢܲܚܬܵܘ̈ܗܝ: ܘܐܲܠܒܸ̇ܫ ܐܸܢܘܿܢ ܠܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܒܪܹܗ. ܘܡܝܼܬ̣ ܬܲܡܵܢ ܐܲܗܪܘܿܢ ܒܗܘܿܪ ܛܘܼܪܵܐ. ܘܲܢܚܸܬ̣ܘ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܡ̣ܢ ܛܘܼܪܵܐ. 
Cumque Aaron spoliasset vestibus suis, induit eis Eleazarum filium ejus.

Illo mortuo in montis supercilio, descendit cum Eleazaro. 
და გასძარცვა აჰრონს სამოსელი თჳსი და შეჰმოსა იგი ელიაზარს, ძესა მისსა.

29 და მოკუდა აჰრონ თავსა ზედა მის მთისასა. და გარდამოჴდა მოსე და ელიაზარ მთით. 
28 And Moses stripped Aaron of his garments, and put them upon Eleazar his son; and Aaron died there in the top of the mount: and Moses and Eleazar came down from the mount. 
כט. וַיִּרְאוּ כָּל הָעֵדָה כִּי גָוַע אַהֲרֹן וַיִּבְכּוּ אֶת אַהֲרֹן שְׁלשִׁים יוֹם כֹּל בֵּית יִשְׂרָאֵל: 
καὶ εἶδεν πᾶσα ἡ συναγωγὴ ὅτι ἀπελύθη Ααρων καὶ ἔκλαυσαν τὸν Ααρων τριάκοντα ἡμέρας πᾶς οἶκος Ισραηλ 
29 ܘܲܚܙܵܘ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܡܝܼܬ̣ ܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܲܒ̣ܢܵܘ ܥܲܠ ܐܲܗܪܘܿܢ ܬܠܵܬ̣ܝܼܢ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ: ܟܠܗܘܿܢ ܕܒܹܝܬ̣ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Omnis autem multitudo videns occubuisse Aaron, flevit super eo triginta diebus per cunctas familias suas. 
და იხილა ყოველმან კრებულმან, რამეთუ ჯმნულ იყო აჰრონ და სტიროდეს აჰრონს ოცდაათ დღე ყოველი სახლი ისრაჱლისაჲ. 
29 And when all the congregation saw that Aaron was dead, they mourned for Aaron thirty days, even all the house of Israel. 
כא 
ΚΑʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܟܐ. 
Cap. 21 
თავი ოცდამეერთე 
21 
א. וַיִּשְׁמַע הַכְּנַעֲנִי מֶלֶךְ עֲרָד ישֵׁב הַנֶּגֶב כִּי בָּא יִשְׂרָאֵל דֶּרֶךְ הָאֲתָרִים וַיִּלָּחֶם בְּיִשְׂרָאֵל וַיִּשְׁבְּ מִמֶּנּוּ שֶׁבִי: 
καὶ ἤκουσεν ὁ Χανανις βασιλεὺς Αραδ ὁ κατοικῶν κατὰ τὴν ἔρημον ἦλθεν γὰρ Ισραηλ ὁδὸν Αθαριν καὶ ἐπολέμησεν πρὸς Ισραηλ καὶ κατεπρονόμευσαν ἐξ αὐτῶν αἰχμαλωσίαν 
1 ܘܗܵܠܹܝܢ ܕܝܼܢܹ̈ܐ ܕܲܬ݂ܣܝܼܡ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ. 
Quod cum audisset Chananæus rex Arad, qui habitabat ad meridiem, venisse scilicet Israël per exploratorum viam, pugnavit contra illum, et victor existens, duxit ex eo prædam. 
და ესმა ქანანის მეფესა არადიდსა, რომელ მკჳდრ იყო უდაბნოსა, ვითარმედ მოვიდა ისრაჱლი გზასა ათარისასა, და ბრძოლა-უყო ისრაჱლსა, და იტაცეს მათგან სატყუენავი. 
1 And when king Arad the Canaanite, which dwelt in the south, heard tell that Israel came by the way of the spies; then he fought against Israel, and took some of them prisoners. 
ב. וַיִּדַּר יִשְׂרָאֵל נֶדֶר לַיהֹוָה וַיֹּאמַר אִם נָתֹן תִּתֵּן אֶת הָעָם הַזֶּה בְּיָדִי וְהַחֲרַמְתִּי אֶת עָרֵיהֶם: 
καὶ ηὔξατο Ισραηλ εὐχὴν κυρίῳ καὶ εἶπεν ἐάν μοι παραδῷς τὸν λαὸν τοῦτον ὑποχείριον ἀναθεματιῶ αὐτὸν καὶ τὰς πόλεις αὐτοῦ 
2 ܟܲܕ݂ ܬܸܙܒܲܢ ܥܲܒ݂ܕܵܐ ܝܗ̄ܘܼܕ݂ܵܝܵܐ: ܫܸܬ݂ ܫܢܝܼܢ ܢܸܦܠܚܵܟ݂: ܘܲܒ݂ܕܲܫܒܲܥ ܢܸܦܘܿܩ ܒܲܪ ܚܹܐܪܹ̈ܐ ܡܼܢ ܠܘܵܬ݂ܵܟ݂. 
At Israël voto se Domino obligans, ait: Si tradideris populum istum in manu mea, delebo urbes ejus. 
და აღუთქუა ისრაჱლმან აღთქმაჲ უფალსა და თქუა: მო-თუ-მცე ერი ესე ჴელთა ჩემთა, შეჩუენებულ-ვყო იგი და ქალაქები მისი. 
2 And Israel vowed a vow unto the LORD, and said, If thou wilt indeed deliver this people into my hand, then I will utterly destroy their cities. 
ג. וַיִּשְׁמַע יְהֹוָה בְּקוֹל יִשְׂרָאֵל וַיִּתֵּן אֶת הַכְּנַעֲנִי וַיַּחֲרֵם אֶתְהֶם וְאֶת עָרֵיהֶם וַיִּקְרָא שֵׁם הַמָּקוֹם חָרְמָה: 
καὶ εἰσήκουσεν κύριος τῆς φωνῆς Ισραηλ καὶ παρέδωκεν τὸν Χανανιν ὑποχείριον αὐτοῦ καὶ ἀνεθεμάτισεν αὐτὸν καὶ τὰς πόλεις αὐτοῦ καὶ ἐπεκάλεσαν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου ἀνάθεμα 
3 ܘܲܫܡܲܥ ܡܵܪܝܵܐ ܒܩܵܠܹܗ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܲܫܠܸܡ ܐܸܢܘܿܢ ܠܲܟ݂ܢܲܥܢܵܝܹ̈ܐ ܒܐܝܼܕܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܲܚܪܲܒ̣ܘ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܐܲܚܪܸܡܘ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܲܠܩܘܼܪ̈ܝܼܗܘܿܢ. ܘܲܩܪܵܘ ܫܡܹܗ ܕܐܲܬ̣ܪܵܐ ܗܵܘ̇ ܚܸܪܡܵܐ. 
Exaudivitque Dominus preces Israël, et tradidit Chananæum, quem ille interfecit subversis urbibus ejus: et vocavit nomen loci illius Horma, id est, anathema. 
და ისმინა უფალმან ჴმაჲ ისრაჱლისაჲ და მოსცა ქანანი ჴელთა მისთა. და შეჩუენებულ-ყო იგი და ქალაქები მისი და უწოდა მას ადგილსა სახელი - „შეჩუენებულ“. 
3 And the LORD hearkened to the voice of Israel, and delivered up the Canaanites; and they utterly destroyed them and their cities: and he called the name of the place Hormah. 
ד. וַיִּסְעוּ מֵהֹר הָהָר דֶּרֶךְ יַם סוּף לִסְבֹב אֶת אֶרֶץ אֱדוֹם וַתִּקְצַר נֶפֶשׁ הָעָם בַּדָּרֶךְ: 
καὶ ἀπάραντες ἐξ Ωρ τοῦ ὄρους ὁδὸν ἐπὶ θάλασσαν ἐρυθρὰν περιεκύκλωσαν γῆν Εδωμ καὶ ὠλιγοψύχησεν ὁ λαὸς ἐν τῇ ὁδῷ 
4 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܗܘܿܪ ܛܘܼܪܵܐ ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܕܝܲܡܵܐ ܕܣܘܿܦ: ܠܡܸܬ̣ܟ̇ܪܵܟ݂ܘܼܬ̣ܵܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܐܸܕ݂ܘܿܡ: ܘܐܸܬ̇ܬ̇ܥܝܼܩܲܬ̤ ܢܲܦ̮ܫܹܗ ܕܥܲܡܵܐ ܒܐܘܼܪܚܵܐ. 
Profecti sunt autem et de monte Hor, per viam quæ ducit ad mare Rubrum, ut circumirent terram Edom. Et tædere cœpit populum itineris ac laboris: 
და იტრნეს ორით მთით გზით ზღჳთ კერძო ერუთრად და გარეშევლლეს ქუეყანაჲ ედომისაჲ. და სულმოკლე იქმნა ერი იგი გზასა ზედა. 
4 And they journeyed from mount Hor by the way of the Red sea, to compass the land of Edom: and the soul of the people was much discouraged because of the way. 
ה. וַיְדַבֵּר הָעָם בֵּאלֹהִים וּבְמשֶׁה לָמָה הֶעֱלִיתֻנוּ מִמִּצְרַיִם לָמוּת בַּמִּדְבָּר כִּי אֵין לֶחֶם וְאֵין מַיִם וְנַפְשֵׁנוּ קָצָה בַּלֶּחֶם הַקְּלֹקֵל: 
καὶ κατελάλει ὁ λαὸς πρὸς τὸν θεὸν καὶ κατὰ Μωυσῆ λέγοντες ἵνα τί ἐξήγαγες ἡμᾶς ἐξ Αἰγύπτου ἀποκτεῖναι ἡμᾶς ἐν τῇ ἐρήμῳ ὅτι οὐκ ἔστιν ἄρτος οὐδὲ ὕδωρ ἡ δὲ ψυχὴ ἡμῶν προσώχθισεν ἐν τῷ ἄρτῳ τῷ διακένῳ 
5 ܘܲܪܛܲܢܘ ܥܲܡܵܐ ܥܲܠ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܘܥܲܠ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ: ܠܡܵܢܵܐ ܐܲܣܸܩܬܵܢ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ ܕܲܢܡܘܼܬ̣ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܠܲܝܬ̇ ܠܲܚܡܵܐ ܘܠܵܐ ܡܲـ̈ـܝܵܐ: ܘܢܲܦ̮ܫܲܢ ܥܵܩܲܬ̤ ܒܠܲܚܡܵܐ ܙܥܘܿܪܵܐ. 
locutusque contra Deum et Moysen, ait: Cur eduxisti nos de Ægypto, ut moreremur in solitudine? deest panis, non sunt aquæ: anima nostra jam nauseat super cibo isto levissimo. 
და ძჳრსა იტყოდა ერი იგი ღმრთისა მიმართ და მოსესთჳს და თქუა: რაჲსათჳს მოგჳყვანენ ჩუენ ეგჳპტით მოსრვად უდაბნოსა ამას, რამეთუ არა არს პური, არცა წყალი და სულსა ჩუენსა მოეწყინა პური ესე ცუდი? 
5 And the people spake against God, and against Moses, Wherefore have ye brought us up out of Egypt to die in the wilderness? for there is no bread, neither is there any water; and our soul loatheth this light bread. 
ו. וַיְשַׁלַּח יְהֹוָה בָּעָם אֵת הַנְּחָשִׁים הַשְּׂרָפִים וַיְנַשְּׁכוּ אֶת הָעָם וַיָּמָת עַם רָב מִיִּשְׂרָאֵל: 
καὶ ἀπέστειλεν κύριος εἰς τὸν λαὸν τοὺς ὄφεις τοὺς θανατοῦντας καὶ ἔδακνον τὸν λαόν καὶ ἀπέθανεν λαὸς πολὺς τῶν υἱῶν Ισραηλ 
6 ܘܫܲܕܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܥܲܡܵܐ ܚ̈ܘܵܘܵܬ̣ܵܐ ܚܲܪ̈ܡܵܢܹܐ: ܘܢܲܟ݂ܬ̇ܘܼܗܝ ܠܥܲܡܵܐ: ܘܡܝܼܬ̣ܘ ܥܲܡܵܐ ܣܲܓ̇ܝܼܐܵܐ ܡ̣ܢ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Quam ob rem misit Dominus in populum ignitos serpentes, ad quorum plagas et mortes plurimorum, 
და მოუვლინა უფალმან ერსა მას გუელი მომსრველი და უკბენდეს ერსა მას და მოისრა ერი მრავალი ძეთა ისრაჱლისათაჲ. 
6 And the LORD sent fiery serpents among the people, and they bit the people; and much people of Israel died. 
ז. וַיָּבֹא הָעָם אֶל משֶׁה וַיֹּאמְרוּ חָטָאנוּ כִּי דִבַּרְנוּ בַיהֹוָה וָבָךְ הִתְפַּלֵּל אֶל יְהֹוָה וְיָסֵר מֵעָלֵינוּ אֶת הַנָּחָשׁ וַיִּתְפַּלֵּל משֶׁה בְּעַד הָעָם: 
καὶ παραγενόμενος ὁ λαὸς πρὸς Μωυσῆν ἔλεγον ὅτι ἡμάρτομεν ὅτι κατελαλήσαμεν κατὰ τοῦ κυρίου καὶ κατὰ σοῦ εὖξαι οὖν πρὸς κύριον καὶ ἀφελέτω ἀφ᾽ ἡμῶν τὸν ὄφιν καὶ ηὔξατο Μωυσῆς πρὸς κύριον περὶ τοῦ λαοῦ 
7 ܘܐܸܬ̣ܵܘ ܥܲܡܵܐ ܠܘܵܬ̣ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܹܗ: ܚܛܲܝܢ ܥܲܠ ܕܲܪܛܲܢ̄ܢ ܥܲܠ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܵܦ ܥܠܲܝܟ. ܨܠܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܘܢܲܦܪܸܩ ܡܸܢܲܢ ܚܵܘ̈ܘܵܬ̣ܵܐ. ܘܨܲܠܝܼ ܡܘܼܫܹܐ ܥܲܠ ܥܲܡܵܐ. 
venerunt ad Moysen, atque dixerunt: Peccavimus, quia locuti sumus contra Dominum et te: ora ut tollat a nobis serpentes. Oravitque Moyses pro populo, 
და მოვიდა ერი იგი მოსესა და ეტყოდა: ვცოდეთ, რამეთუ ძჳრსა ვიტყოდეთ უფლისათჳს და შენთჳს. ილოცე აწ უფლისა მიმართ და განგუაყენე ჩუენგან გუელი ესე. და ილოცა მოსე უფლისა მიმართ ერისა მისთჳს. 
7 Therefore the people came to Moses, and said, We have sinned, for we have spoken against the LORD, and against thee; pray unto the LORD, that he take away the serpents from us. And Moses prayed for the people. 
ח. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה עֲשֵׂה לְךָ שָׂרָף וְשִׂים אֹתוֹ עַל נֵס וְהָיָה כָּל הַנָּשׁוּךְ וְרָאָה אֹתוֹ וָחָי: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ποίησον σεαυτῷ ὄφιν καὶ θὲς αὐτὸν ἐπὶ σημείου καὶ ἔσται ἐὰν δάκῃ ὄφις ἄνθρωπον πᾶς ὁ δεδηγμένος ἰδὼν αὐτὸν ζήσεται 
8 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܥܒܸܕ݂ ܠܵܟ݂ ܚܹܘܝܵܐ ܚܲܪܡܵܢܵܐ ܕܲܢܚܵܫܵܐ: ܘܣܝܼܡܲܝܗܝ ܠܐܵܬ̤ܵܐ: ܘܟ݂ܠܡ̇ܢ ܕܢܵܟܹܬ̣ ܠܹܗ ܚܸܘܝܵܐ: ܢܸܚܙܹܝܘܗܝ ܘܢܸܚܹܐ. 
et locutus est Dominus ad eum: Fac serpentem æneum, et pone eum pro signo: qui percussus aspexerit eum, vivet. 
და ჰრქუა უფალმან მოსეს: ქმენ შენ გუელი და დადვე იგი საზღვარსა ზედა. და იყოს, უკბინოს თუ გუელმან კაცსა, ყოველმან კბენილმან, რომელმან იხილოს იგი, ცხონდეს. 
8 And the LORD said unto Moses, Make thee a fiery serpent, and set it upon a pole: and it shall come to pass, that every one that is bitten, when he looketh upon it, shall live. 
ט. וַיַּעַשׂ משֶׁה נְחַשׁ נְחשֶׁת וַיְשִׂמֵהוּ עַל הַנֵּס וְהָיָה אִם נָשַׁךְ הַנָּחָשׁ אֶת אִישׁ וְהִבִּיט אֶל נְחַשׁ הַנְּחשֶׁת וָחָי: 
καὶ ἐποίησεν Μωυσῆς ὄφιν χαλκοῦν καὶ ἔστησεν αὐτὸν ἐπὶ σημείου καὶ ἐγένετο ὅταν ἔδακνεν ὄφις ἄνθρωπον καὶ ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὸν ὄφιν τὸν χαλκοῦν καὶ ἔζη 
9 ܘܲܥܒܲܕ݂ ܡܘܼܫܹܐ ܚܸܘܝܵܐ ܕܲܢܚܵܫܵܐ: ܘܣܵܡܹܗ ܠܐܵܬ̤ܵܐ: ܘܡܵܐ ܕܢܵܟܹܬ̣ ܚܸܘܝܵܐ ܠܓܲܒ̣ܪܵܐ: ܚܵܐܲܪ ܒܚܸܘܝܵܐ ܕܲܢܚܵܫܵܐ ܘܚܵܝܹ̇ܐ. 
Fecit ergo Moyses serpentem æneum, et posuit eum pro signo: quem cum percussi aspicerent, sanabantur. 
და ქმნა მოსე გუელი რვალისაჲ და აღმართა იგი საზღვართა ზედა. და იყო, რაჟამს უკბინის გუელმან კაცსა, და მიჰხედის გუელსა მას რვალისასა და ცხონდის. 
9 And Moses made a serpent of brass, and put it upon a pole, and it came to pass, that if a serpent had bitten any man, when he beheld the serpent of brass, he lived. 
י. וַיִּסְעוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיַּחֲנוּ בְּאֹבֹת: 
καὶ ἀπῆραν οἱ υἱοὶ Ισραηλ καὶ παρενέβαλον ἐν Ωβωθ 
10 ܘܲܫܩܲܠܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܘܲܫܪܵܘ ܒܐܵܒ̣ܘܿܬ̣. 
Profectique filii Israël castrametati sunt in Oboth. 
და იძრნეს ძენი ისრაჱლისანი და დაიბანაკეს უბოთსა. 
10 And the children of Israel set forward, and pitched in Oboth. 
יא. וַיִּסְעוּ מֵאֹבֹת וַיַּחֲנוּ בְּעִיֵּי הָעֲבָרִים בַּמִּדְבָּר אֲשֶׁר עַל פְּנֵי מוֹאָב מִמִּזְרַח הַשָּׁמֶשׁ: 
καὶ ἐξάραντες ἐξ Ωβωθ παρενέβαλον ἐν Αχελγαι ἐκ τοῦ πέραν ἐν τῇ ἐρήμῳ ἥ ἐστιν κατὰ πρόσωπον Μωαβ κατὰ ἀνατολὰς ἡλίου 
11 ܘܲܫ̣ܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܐܵܒ̣ܘܿܬ̣: ܘܲܫܪܵܘ ܒܥܲܝܢܵܐ ܕܥܸܒ̣ܪܵܝܹܐ: ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܲܩܕ݂ܵܡ ܡܘܼܐܵܒ̣: ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܢ̱ܚܵܐ ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܢܵܚܲܝ̈ ܫܸܡܫܵܐ. 
Unde egressi fixere tentoria in Jeabarim, in solitudine quæ respicit Moab contra orientalem plagam. 
და იძრნეს უბოთით და დაიბანაკეს აქალგას წიაღ უდაბნოსა, რომელ არს პირის-პირ მოაბსა აღმოსავლით კერძო მზისაჲთ. 
11 And they journeyed from Oboth, and pitched at Ijeabarim, in the wilderness which is before Moab, toward the sunrising. 
יב. מִשָּׁם נָסָעוּ וַיַּחֲנוּ בְּנַחַל זָרֶד: 
ἐκεῖθεν ἀπῆραν καὶ παρενέβαλον εἰς φάραγγα Ζαρετ 
12 ܘܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ ܫܩܲܠܘ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܢܲܚܠܵܐ ܕܙܲܪܕ̇. 
Et inde moventes, venerunt ad torrentem Zared. 
მიერ იძრნეს და დაიბანაკეს ჴევსა სარედისასა. 
12 From thence they removed, and pitched in the valley of Zared. 
יג. מִשָּׁם נָסָעוּ וַיַּחֲנוּ מֵעֵבֶר אַרְנוֹן אֲשֶׁר בַּמִּדְבָּר הַיֹּצֵא מִגְּבֻל הָאֱמֹרִי כִּי אַרְנוֹן גְּבוּל מוֹאָב בֵּין מוֹאָב וּבֵין הָאֱמֹרִי: 
καὶ ἐκεῖθεν ἀπάραντες παρενέβαλον εἰς τὸ πέραν Αρνων ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸ ἐξέχον ἀπὸ τῶν ὁρίων τῶν Αμορραίων ἔστιν γὰρ Αρνων ὅρια Μωαβ ἀνὰ μέσον Μωαβ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ Αμορραίου 
13 ܘܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ ܫܩܲܠܘ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܥܸܒ̣ܪܵܐ ܕܐܲܪܢܘܿܢ: ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܢܵܦܹ̇ܩ ܡ̣ܢ ܬܚܘܼܡܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ: ܡܸܛܠ ܕܐܲܪܢܘܿܢ ܬܚܘܼܡܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ܵܝܹ̈ܐ: ܒܹܝܬ̣ ܡܘܼܐܵܒ̣ܵܝܹ̈ܐ ܠܒܹܝܬ̣ ܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ. 
Quem relinquentes castrametati sunt contra Arnon, quæ est in deserto, et prominet in finibus Amorrhæi. Siquidem Arnon terminus est Moab, dividens Moabitas et Amorrhæos. 
მიერ იძრნეს და დაიბანაკეს მიერ წიაღ არნუნსა უდაბნოსა, რომელ გამოვლეს საზღვართაგან ამორეველთაჲსა, რამეთუ არნუნი საზღვარი მოაბელთაჲ არს და არს საშუვალ ამორეველისა. 
13 From thence they removed, and pitched on the other side of Arnon, which is in the wilderness that cometh out of the coasts of the Amorites: for Arnon is the border of Moab, between Moab and the Amorites. 
יד. עַל כֵּן יֵאָמַר בְּסֵפֶר מִלְחֲמֹת יְהֹוָה אֶת וָהֵב בְּסוּפָה וְאֶת הַנְּחָלִים אַרְנוֹן: 
διὰ τοῦτο λέγεται ἐν βιβλίῳ πόλεμος τοῦ κυρίου τὴν Ζωοβ ἐφλόγισεν καὶ τοὺς χειμάρρους Αρνων 
14 ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܡܸܬ̣ܐ̱ܡܲܪ ܒܲܣܦܲܪ ܩܪܵܒ̣ܵܘܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܫܲܠܗܹܒ̣ܝܼܬ̣ܵܐ ܒܥܲܠܥܵܠܵܐ: ܘܲܒ̣ܢܲܚܠܵܐ ܕܐܲܪܢܘܿܢ. 
Unde dicitur in libro bellorum Domini: Sicut fecit in mari Rubro, sic faciet in torrentibus Arnon. 
ამისთჳს თქმულ არს წიგნსა ბრძოლაჲ იგი უფლისა, ზუობი მოწუა და ჴევნი არნონისანი. 
14 Wherefore it is said in the book of the wars of the LORD, What he did in the Red sea, and in the brooks of Arnon, 
טו. וְאֶשֶׁד הַנְּחָלִים אֲשֶׁר נָטָה לְשֶׁבֶת עָר וְנִשְׁעַן לִגְבוּל מוֹאָב: 
καὶ τοὺς χειμάρρους κατέστησεν κατοικίσαι Ηρ καὶ πρόσκειται τοῖς ὁρίοις Μωαβ 
15 ܘܐܲܬ̣ܩܸܢ ܢܲܚ̈ܠܹܐ ܕܲܨܠܹܝܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܠܝܲܬ̣ܒܵܐ ܕܥܵܕ݂: ܘܣܵܡ̇ܟ̇ܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܥܲܠ ܬܚܘܼܡܵܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ܵܝܹ̈ܐ. 
Scopuli torrentium inclinati sunt, ut requiescerent in Ar, et recumberent in finibus Moabitarum. 
და ჴევნი დაამტკიცნა დამკჳდრებად ერისა. და ახს საზღვართა მოაბისათა. 
15 And at the stream of the brooks that goeth down to the dwelling of Ar, and lieth upon the border of Moab. 
טז. וּמִשָּׁם בְּאֵרָה הִוא הַבְּאֵר אֲשֶׁר אָמַר יְהֹוָה לְמשֶׁה אֱסֹף אֶת הָעָם וְאֶתְּנָה לָהֶם מָיִם: 
καὶ ἐκεῖθεν τὸ φρέαρ τοῦτό ἐστιν τὸ φρέαρ ὃ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν συνάγαγε τὸν λαόν καὶ δώσω αὐτοῖς ὕδωρ πιεῖν 
16 ܘܬܲܡܵܢ ܒܹܪܵܐ: ܗܵܝ̇ ܒܹܪܵܐ ܕܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܟܲܢܸܫ ܠܝܼ ܥܲܡܵܐ ܘܐܸܬܸ̇ܠ ܠܗܘܿܢ ܡܲـ̈ـܝܵܐ. 
Ex eo loco apparuit puteus, super quo locutus est Dominus ad Moysen: Congrega populum, et dabo ei aquam. 
და მუნ იყო ჯურღმული ესე, ჯურღმული, რომლისათჳს ჰრქუა უფალმან მოსეს: შეკრიბე ერი ეგე და ვსცე მათ წყალი სუმად. 
16 And from thence they went to Beer: that is the well whereof the LORD spake unto Moses, Gather the people together, and I will give them water. 
יז. אָז יָשִׁיר יִשְׂרָאֵל אֶת הַשִּׁירָה הַזֹּאת עֲלִי בְאֵר עֱנוּ לָהּ: 
τότε ᾖσεν Ισραηλ τὸ ᾆσμα τοῦτο ἐπὶ τοῦ φρέατος ἐξάρχετε αὐτῷ 
17 ܗܵܝܕܹ̇ܝܢ ܫܲܒܲܚ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܬܸܫܒ̇ܘܿܚܬܵܐ ܗܵܕܹܐ: ܣܲܩܝ ܒܹܪܵܐ: ܥܲܢܵܘ ܠܵܗ̇. 
Tunc cecinit Israël carmen istud: Ascendat puteus. Concinebant: 
მაშინ გალობდა ისრაჱლი გალობასა ამას ჯურღმულსა მას ზედა. წინამძღუართა მისთა თხარეს 
17 Then Israel sang this song, Spring up, O well; sing ye unto it: 
יח. בְּאֵר חֲפָרוּהָ שָׂרִים כָּרוּהָ נְדִיבֵי הָעָם בִּמְחֹקֵק בְּמִשְׁעֲנֹתָם וּמִמִּדְבָּר מַתָּנָה: 
φρέαρ ὤρυξαν αὐτὸ ἄρχοντες ἐξελατόμησαν αὐτὸ βασιλεῖς ἐθνῶν ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτῶν ἐν τῷ κυριεῦσαι αὐτῶν καὶ ἀπὸ φρέατος εἰς Μανθαναιν 
18 ܒܹܪܵܐ ܕܚܲܦܪܘܼܗ̇ ܪܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ: ܘܚܲܛܘܼܗ̇ ܫܲܠܝܼܛܵܢܹ̈ܐ ܕܥܲܡܵܐ: ܘܒܲܕ݂ܩܘܼܗ̇ ܒܚܘܼܛܪ̈ܲܝܗܘܿܢ: ܘܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܐܸܬ̣ܝܲܗ̄ܒܲܬ̤ ܠܡܲܬ̣ܢܹܐ. 
Puteus, quem foderunt principes et paraverunt duces multitudinis in datore legis, et in baculis suis. De solitudine, Matthana. 
ჯურღმული, მთავართა აღმოკოდეს იგი, მეუფეთა წარმართთა მეუფებასა მათსა, რაჟამს ეუფლებოდეს მათ და ჯურღმულით მანთანაინდ. 
18 The princes digged the well, the nobles of the people digged it, by the direction of the lawgiver, with their staves. And from the wilderness they went to Mattanah: 
יט. וּמִמַּתָּנָה נַחֲלִיאֵל וּמִנַּחֲלִיאֵל בָּמוֹת: 
καὶ ἀπὸ Μανθαναιν εἰς Νααλιηλ καὶ ἀπὸ Νααλιηλ εἰς Βαμωθ 
19 ܘܡ̣ܢ ܡܲܬ̣ܢܹܐ ܠܢܲܚܠܵܐܹܝܠ: ܘܡ̣ܢ ܢܲܚܠܵܐܹܝܠ: ܠܒܹܡܘܿܬ̣. 
De Matthana in Nahaliel: de Nahaliel in Bamoth. 
და მანთანაით მანთანაჱლდ და მანანაჱლით ბაბუოთდ, 
19 And from Mattanah to Nahaliel: and from Nahaliel to Bamoth: 
כ. וּמִבָּמוֹת הַגַּיְא אֲשֶׁר בִּשְׂדֵה מוֹאָב רֹאשׁ הַפִּסְגָּה וְנִשְׁקָפָה עַל פְּנֵי הַיְשִׁימֹן: 
καὶ ἀπὸ Βαμωθ εἰς νάπην ἥ ἐστιν ἐν τῷ πεδίῳ Μωαβ ἀπὸ κορυφῆς τοῦ λελαξευμένου τὸ βλέπον κατὰ πρόσωπον τῆς ἐρήμου 
20 ܘܡ̣ܢ ܒܹܡܘܿܬ̣ ܕܢܲܚܠܵܐ ܕܲܒ̣ܚܲܩܠܵܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣: ܠܪܹܫ ܪܵܡܬ̣ܵܐ ܕܡܸܬ̣ܚܲܙܝܵܐ ܠܘܼܩܒܲܠ ܐܲܫܝܼܡܘܿܢ. 
De Bamoth, vallis est in regione Moab, in vertice Phasga, quod respicit contra desertum. 
და ბამოოთით იანანდ თავი, რომელ არს ველსა მოაბისასა თავით გოთლილით, რომელ ხედავს პირსა უდაბნოჲსასა. 
20 And from Bamoth in the valley, that is in the country of Moab, to the top of Pisgah, which looketh toward Jeshimon. 
כא. וַיִּשְׁלַח יִשְׂרָאֵל מַלְאָכִים אֶל סִיחֹן מֶלֶךְ הָאֱמֹרִי לֵאמֹר: 
καὶ ἀπέστειλεν Μωυσῆς πρέσβεις πρὸς Σηων βασιλέα Αμορραίων λόγοις εἰρηνικοῖς λέγων 
21 ܘܫܲܕܲܪ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܐܝܼܙ̈ܓܲܕܹܐ ܠܘܵܬ̣ ܣܝܼܚܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܐܲܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Misit autem Israël nuntios ad Sehon regem Amorrhæorum, dicens: 
და წარავლინნა მოსე მოციქული სიონ მეფისა ამორეველთაჲსა სიტყჳთა მშჳდობისაჲთა. 
21 And Israel sent messengers unto Sihon king of the Amorites, saying, 
כב. אֶעְבְּרָה בְאַרְצֶךָ לֹא נִטֶּה בְּשָׂדֶה וּבְכֶרֶם לֹא נִשְׁתֶּה מֵי בְאֵר בְּדֶרֶךְ הַמֶּלֶךְ נֵלֵךְ עַד אֲשֶׁר נַעֲבֹר גְּבֻלֶךָ: 
παρελευσόμεθα διὰ τῆς γῆς σου τῇ ὁδῷ πορευσόμεθα οὐκ ἐκκλινοῦμεν οὔτε εἰς ἀγρὸν οὔτε εἰς ἀμπελῶνα οὐ πιόμεθα ὕδωρ ἐκ φρέατός σου ὁδῷ βασιλικῇ πορευσόμεθα ἕως παρέλθωμεν τὰ ὅριά σου 
22 ܐܸܥܒܲܪ ܒܐܲܪܥܵܟ݂. ܘܠܵܐ ܢܸܣܛܹܐ ܒܚܲܩܠܵܐ ܘܲܒ̣ܟܲܪܡܵܐ: ܘܠܵܐ ܢܸܫܬܹ̇ܐ ܡ̣ܢ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܓ̣ܘܼ̈ܒܹ̇ܐ: ܐܸܠܵܐ ܒܐܘܼܪܲܚ ܡܲܠܟܵܐ ܢܹܐܙܲܠ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܸܥܒܲܪ ܬܚܘܼܡܵܟ݂. 
Obsecro ut transire mihi liceat per terram tuam: non declinabimus in agros et vineas; non bibemus aquas ex puteis: via regia gradiemur, donec transeamus terminos tuos. 
და ჰრქუა: განვლო ქუეყანა შენი, გზაჲ განვლო, არა მივაქციოთ აგარაკსა შენსა, არცა ვენაჴთა შენთა, არა ვსუათ წყალი ჯურღმულისა შენისაჲ. გზაჲ სამეუფოჲ განვლოთ ვიდრე გარდასლვადმდე საზღვართა შენთა. 
22 Let me pass through thy land: we will not turn into the fields, or into the vineyards; we will not drink of the waters of the well: but we will go along by the king's high way, until we be past thy borders. 
כג. וְלֹא נָתַן סִיחֹן אֶת יִשְׂרָאֵל עֲבֹר בִּגְבֻלוֹ וַיֶּאֱסֹף סִיחֹן אֶת כָּל עַמּוֹ וַיֵּצֵא לִקְרַאת יִשְׂרָאֵל הַמִּדְבָּרָה וַיָּבֹא יָהְצָה וַיִּלָּחֶם בְּיִשְׂרָאֵל: 
καὶ οὐκ ἔδωκεν Σηων τῷ Ισραηλ παρελθεῖν διὰ τῶν ὁρίων αὐτοῦ καὶ συνήγαγεν Σηων πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ ἐξῆλθεν παρατάξασθαι τῷ Ισραηλ εἰς τὴν ἔρημον καὶ ἦλθεν εἰς Ιασσα καὶ παρετάξατο τῷ Ισραηλ 
23 ܘܠܵܐ ܫܒܲܩ ܣܝܼܚܘܿܢ ܠܝܼܣܪܵܝܹܠ ܕܢܸܥܒܲܪ ܒܲܬ̣ܚܘܼܡܹܗ: ܘܟܲܢܸܫ ܣܝܼܚܘܿܢ ܠܟ݂ܠܹܗ ܚܲܝܠܹܗ: ܘܲܢܦܲܩ ܠܐܘܼܪܥܵܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ: ܘܐܸܬ̣ܵܐ ܠܝܵܗܵܨ: ܘܐܸܬ̣ܟܲܬܲܫ ܥܲܡ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Qui concedere noluit ut transiret Israël per fines suos: quin potius exercitu congregato, egressus est obviam in desertum, et venit in Jasa, pugnavitque contra eum. 
და არა სცა სიონი ისრაჱლსა განსლვად საზღვრით მისით. და შეკრიბა სიონ ყოველი ერი თჳსი და გამოუჴდა ბრძოლად ისრაჱლსა უდაბნოდ და მოვიდა იასასარდ და ეწყო ისრაჱლსა. 
23 And Sihon would not suffer Israel to pass through his border: but Sihon gathered all his people together, and went out against Israel into the wilderness: and he came to Jahaz, and fought against Israel. 
כד. וַיַּכֵּהוּ יִשְׂרָאֵל לְפִי חָרֶב וַיִּירַשׁ אֶת אַרְצוֹ מֵאַרְנֹן עַד יַבֹּק עַד בְּנֵי עַמּוֹן כִּי עַז גְּבוּל בְּנֵי עַמּוֹן: 
καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν Ισραηλ φόνῳ μαχαίρης καὶ κατεκυρίευσαν τῆς γῆς αὐτοῦ ἀπὸ Αρνων ἕως Ιαβοκ ἕως υἱῶν Αμμαν ὅτι Ιαζηρ ὅρια υἱῶν Αμμων ἐστίν 
24 ܘܲܡ̣ܚܵܝܗܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܦܘܼܡܵܐ ܕܚܲܪܒܵܐ: ܘܝܼܪܹܬ̣ ܐܲܪܥܹܗ: ܡ̣ܢ ܐܲܪܢܘܿܢ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܝܵܒ̣ܵܩ: ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܥܲܡܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܥܲܫܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܬܚܘܼܡܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܥܲܡܘܿܢ. 
A quo percussus est in ore gladii, et possessa est terra ejus ab Arnon usque Jeboc, et filios Ammon: quia forti præsidio tenebantur termini Ammonitarum. 
და სძლო მას ისრაჱლმან მოსრვად მახჳლითა და ეუფლა ქუეყანასა მისსა არნუნითგან მიიაბუკდმდე და ვიდრე ძეთა ამანისთადმდე, რამეთუ იაზერ საზღვარი არს ამმანისთაჲ. 
24 And Israel smote him with the edge of the sword, and possessed his land from Arnon unto Jabbok, even unto the children of Ammon: for the border of the children of Ammon was strong. 
כה. וַיִּקַּח יִשְׂרָאֵל אֵת כָּל הֶעָרִים הָאֵלֶּה וַיֵּשֶׁב יִשְׂרָאֵל בְּכָל עָרֵי הָאֱמֹרִי בְּחֶשְׁבּוֹן וּבְכָל בְּנֹתֶיהָ: 
καὶ ἔλαβεν Ισραηλ πάσας τὰς πόλεις ταύτας καὶ κατῴκησεν Ισραηλ ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν τῶν Αμορραίων ἐν Εσεβων καὶ ἐν πάσαις ταῖς συγκυρούσαις αὐτῇ 
25 ܘܲܢܣܲܒ̣ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܹܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ: ܘܝܼܬܸܒ̣ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܟ݂ܠܗܹܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ: ܒܚܸܫܒ̇ܘܿܢ ܘܲܒ̣ܟ݂ܠܗܘܿܢ ܟܲܦܪ̈ܘܿܢܹܝܗ̇. 
Tulit ergo Israël omnes civitates ejus, et habitavit in urbibus Amorrhæi, in Hesebon scilicet, et viculis ejus. 
და დაიპყრა ისრაჱლმან ყოველი ქალაქები ესე. და დაეშენა ისრაჱლი ყოველსა შინა ქალაქებსა ამორეველთასა ესებონს შინა და ყოველთა შინა მოსაზღურეთა მისთა. 
25 And Israel took all these cities: and Israel dwelt in all the cities of the Amorites, in Heshbon, and in all the villages thereof. 
כו. כִּי חֶשְׁבּוֹן עִיר סִיחֹן מֶלֶךְ הָאֱמֹרִי הִוא וְהוּא נִלְחַם בְּמֶלֶךְ מוֹאָב הָרִאשׁוֹן וַיִּקַּח אֶת כָּל אַרְצוֹ מִיָּדוֹ עַד אַרְנֹן: 
ἔστιν γὰρ Εσεβων πόλις Σηων τοῦ βασιλέως τῶν Αμορραίων καὶ οὗτος ἐπολέμησεν βασιλέα Μωαβ τὸ πρότερον καὶ ἔλαβον πᾶσαν τὴν γῆν αὐτοῦ ἀπὸ Αροηρ ἕως Αρνων 
26 ܡܸܛܠ ܕܚܸܫܒ̇ܘܿܢ ܩܪܝܼܬܹܗ ܗ̄ܝ̣ ܕܣܝܼܚܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ: ܘܗ̤ܘ ܐܸܬ̣ܟܲܬܲܫ ܥܲܡ ܡܲܠܟܵܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ ܩܲܕ݂ܡܵܝܵܐ: ܘܲܢܣܲܒ̣ ܟܠܵܗ̇ ܐܲܪܥܹܗ: ܡ̣ܢ ܬܚܘܼܡܹܗ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܐܲܪܢܘܿܢ. 
Urbs Hesebon fuit Sehon regis Amorrhæi, qui pugnavit contra regem Moab: et tulit omnem terram, quæ ditionis illius fuerat usque Arnon. 
რამეთუ ესებონი ქალაქი სერუნისი არს მეფისა ამორეველთაჲსაჲ და ამას ჰბრძოდა მეფესა ამორეველთასა წინა და დაიპყრა ყოველი ქუეყანაჲ მისი არუჱრითგან მიარნუნდმდე. 
26 For Heshbon was the city of Sihon the king of the Amorites, who had fought against the former king of Moab, and taken all his land out of his hand, even unto Arnon. 
כז. עַל כֵּן יֹאמְרוּ הַמּשְׁלִים בֹּאוּ חֶשְׁבּוֹן תִּבָּנֶה וְתִכּוֹנֵן עִיר סִיחוֹן: 
διὰ τοῦτο ἐροῦσιν οἱ αἰνιγματισταί ἔλθετε εἰς Εσεβων ἵνα οἰκοδομηθῇ καὶ κατασκευασθῇ πόλις Σηων 
27 ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܐܵܡܪܝܼܢ ܒܡܲܬ̣ܠܵܐ: ܥܘܿܠܘ ܠܚܸܫܒ̇ܘܿܢ: ܬܸܬ̣ܒ̇ܢܹܐ ܘܬܸܬ̣ܩܲܢ ܩܪܝܼܬܹܗ ܕܣܝܼܚܘܿܢ. 
Idcirco dicitur in proverbio: Venite in Hesebon: ædificetur, et construatur civitas Sehon: 
ამისთჳს თქჳანმე იგავითა მოვედით ესებონს, რათა აღეშენოს და განეგოს ქალაქი სიონისი. 
27 Wherefore they that speak in proverbs say, Come into Heshbon, let the city of Sihon be built and prepared: 
כח. כִּי אֵשׁ יָצְאָה מֵחֶשְׁבּוֹן לֶהָבָה מִקִּרְיַת סִיחֹן אָכְלָה עָר מוֹאָב בַּעֲלֵי בָּמוֹת אַרְנֹן: 
ὅτι πῦρ ἐξῆλθεν ἐξ Εσεβων φλὸξ ἐκ πόλεως Σηων καὶ κατέφαγεν ἕως Μωαβ καὶ κατέπιεν στήλας Αρνων 
28 ܡܸܛܠ ܕܢܘܼܪܵܐ ܢܸܦܩܲܬ̤ ܡ̣ܢ ܚܸܫܒ̇ܘܿܢ: ܘܫܲܠܗܹܒ̣ܝܼܬ̣ܵܐ ܡ̣ܢ ܟܲܪܟ݂ܵܐ ܕܣܝܼܚܘܿܢ: ܘܐܸܟ݂ܠܲܬ̤ ܠܥܵܕ݂ ܕܡܘܼܐܵܒ̣: ܘܲܠܦܵܠܚܲܝ̈ ܥ̈ܠܵܘܵܬ̣ܵܐ ܕܐܲܪܢܘܿܢ. 
ignis egressus est de Hesebon, flamma de oppido Sehon, et devoravit Ar Moabitarum, et habitatores excelsorum Arnon. 
რამეთუ ცეცხლი გამოჴდა ესებონით, ალი ქალაქით სიონისით და შეჭამა მოაბადმდე, შთანთქნა ძენი არნუნისნი. 
28 For there is a fire gone out of Heshbon, a flame from the city of Sihon: it hath consumed Ar of Moab, and the lords of the high places of Arnon. 
כט. אוֹי לְךָ מוֹאָב אָבַדְתָּ עַם כְּמוֹשׁ נָתַן בָּנָיו פְּלֵיטִם וּבְנֹתָיו בַּשְּׁבִית לְמֶלֶךְ אֱמֹרִי סִיחוֹן: 
οὐαί σοι Μωαβ ἀπώλου λαὸς Χαμως ἀπεδόθησαν οἱ υἱοὶ αὐτῶν διασῴζεσθαι καὶ αἱ θυγατέρες αὐτῶν αἰχμάλωτοι τῷ βασιλεῖ τῶν Αμορραίων Σηων 
29 ܘܵܝ ܠܵܟ݂ ܐܲܪܢܘܿܢ: ܘܵܝܠܵܟ݂ ܡܘܼܐܵܒ̣: ܐܸܒܲܕ̇ܬ̇ ܥܲܡܵܐ ܕܟ݂ܵܡܘܿܫ: ܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܒܢܵܘ̈ܗܝ ܒܲܗܡܲܝܪܹ̈ܐ: ܘܲܒ̣̈ܢܵܬܹܗ ܒܫܸܒ̣ܝܵܐ ܠܣܝܼܚܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ. 
Væ tibi Moab; peristi popule Chamos. Dedit filios ejus in fugam, et filias in captivitatem regi Amorrhæorum Sehon. 
ვაჲ შენდა, მოაბ, წარსწყმიდე ერი ქამონისი, მიეცა, ძენი მათნი ევლტოდეთ და ასულები მათი ტყუე იყოს მეფისა ამორეველთაჲსა სიონისი. 
29 Woe to thee, Moab! thou art undone, O people of Chemosh: he hath given his sons that escaped, and his daughters, into captivity unto Sihon king of the Amorites. 
ל. וַנִּירָם אָבַד חֶשְׁבּוֹן עַד דִּיבֹן וַנַּשִּׁים עַד נֹפַח אֲשֶׁר עַד מֵידְבָא: 
καὶ τὸ σπέρμα αὐτῶν ἀπολεῖται Εσεβων ἕως Δαιβων καὶ αἱ γυναῖκες ἔτι προσεξέκαυσαν πῦρ ἐπὶ Μωαβ 
30 ܘܚܲܩ̈ܠܵܬ̣ܵܐ ܕܚܸܫܒ̇ܘܿܢ ܐܸܒܲܕ݂ ܥܕܲܡܵܐ ܠܪܝܼܒ̣ܘܿܢ: ܘܲܨ̈ܕܲܝ ܥܕܲܡܵܐ ܠܲܢܟ݂ܵܚ ܕܲܒ̣ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ. 
Jugum ipsorum disperiit ad Hesebon usque Dibon: lassi pervenerunt in Nophe, et usque Medaba. 
და ნათესავი მათი წარწყმდეს ესებონდ მიდებონდმდე და დედებმან მათმან უფროჲს აღაგზნეს ცეცხლი მოაბსა ზედა. 
30 We have shot at them; Heshbon is perished even unto Dibon, and we have laid them waste even unto Nophah, which reacheth unto Medeba. 
לא. וַיֵּשֶׁב יִשְׂרָאֵל בְּאֶרֶץ הָאֱמֹרִי: 
κατῴκησεν δὲ Ισραηλ ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν τῶν Αμορραίων 
31 ܘܝܸܬܸܒ̣ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ. 
Habitavit itaque Israël in terra Amorrhæi. 
ხოლო დაეშენა ისრაჱლი ყოველთა ქალაქებთა ამორეველთასა. 
31 Thus Israel dwelt in the land of the Amorites. 
לב. וַיִּשְׁלַח משֶׁה לְרַגֵּל אֶת יַעְזֵר וַיִּלְכְּדוּ בְּנֹתֶיהָ וַיּוֹרֶשׁ אֶת הָאֱמֹרִי אֲשֶׁר שָׁם: 
καὶ ἀπέστειλεν Μωυσῆς κατασκέψασθαι τὴν Ιαζηρ καὶ κατελάβοντο αὐτὴν καὶ τὰς κώμας αὐτῆς καὶ ἐξέβαλον τὸν Αμορραῖον τὸν κατοικοῦντα ἐκεῖ 
32 ܘܫܲܕܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܸܓܲܫ ܠܝܲܥܙܝܼܪ: ܘܲܟ݂ܒܲܫ ܟܲܦܪ̈ܘܿܢܹܝܗ̇: ܘܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܠܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ ܕܬܲܡܵܢ. 
Misitque Moyses qui explorarent Jazer: cujus ceperunt viculos, et possederunt habitatores. 
და წარავლინა მოსე მოხილვად იაზერისა და დაიპყრეს იგი და დაბნები მისი და გამოჴადეს ამორეველი იგი, რომელ მკჳდრ იყო მუნ. 
32 And Moses sent to spy out Jaazer, and they took the villages thereof, and drove out the Amorites that were there. 
לג. וַיִּפְנוּ וַיַּעֲלוּ דֶּרֶךְ הַבָּשָׁן וַיֵּצֵא עוֹג מֶלֶךְ הַבָּשָׁן לִקְרָאתָם הוּא וְכָל עַמּוֹ לַמִּלְחָמָה אֶדְרֶעִי: 
καὶ ἐπιστρέψαντες ἀνέβησαν ὁδὸν τὴν εἰς Βασαν καὶ ἐξῆλθεν Ωγ βασιλεὺς τῆς Βασαν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς καὶ πᾶς ὁ λαὸς αὐτοῦ εἰς πόλεμον εἰς Εδραϊν 
33 ܘܲܗܦܲܟ݂ܘ ܣܠܸܩܘ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܡܲܬ̣ܢܝܼܢ: ܘܲܢܦܲܩ ܥܘܿܓ̣ ܡܲܠܟܵܐ ܕܡܲܬ̣ܢܝܼܢ ܠܐܘܼܪܥ̱ܗܘܿܢ: ܗ̤ܘ ܘܟ݂ܠܹܗ ܥܲܡܹܗ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ ܒܐܲܪܕ̇ܥܝܼ. 
Verteruntque se, et ascenderunt per viam Basan, et occurrit eis Og, rex Basan, cum omni populo suo, pugnaturus in Edrai. 
და მოაქციეს და აღვიდეს გზასა ბასანისასა და გამოვიდა ოგ, მეფე ბასანისაჲ, წინაშემთხუევად მათა, თავადი იგი და ყოველი ერი მისი ბრძოლად ედრაინს. 
33 And they turned and went up by the way of Bashan: and Og the king of Bashan went out against them, he, and all his people, to the battle at Edrei. 
לד. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה אַל תִּירָא אֹתוֹ כִּי בְיָדְךָ נָתַתִּי אֹתוֹ וְאֶת כָּל עַמּוֹ וְאֶת אַרְצוֹ וְעָשִׂיתָ לּוֹ כַּאֲשֶׁר עָשִׂיתָ לְסִיחֹן מֶלֶךְ הָאֱמֹרִי אֲשֶׁר יוֹשֵׁב בְּחֶשְׁבּוֹן: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν μὴ φοβηθῇς αὐτόν ὅτι εἰς τὰς χεῖράς σου παραδέδωκα αὐτὸν καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ καὶ πᾶσαν τὴν γῆν αὐτοῦ καὶ ποιήσεις αὐτῷ καθὼς ἐποίησας τῷ Σηων βασιλεῖ τῶν Αμορραίων ὃς κατῴκει ἐν Εσεβων 
34 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܠܵܐ ܬܕ݂ܚܲܠ ܡܸܢܹܗ: ܡܸܛܠ ܕܒ̣ܐܝܼܕܲܝ̈ܟ ܡܲܫܠܸܡ ܐ̄ܢܵܐ ܠܹܗ: ܘܲܠܟ݂ܠܹܗ ܥܲܡܹܗ: ܘܲܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܐܲܪܥܹܗ. ܘܲܥܒܸܕ݂ ܠܹܗ ܐܲܝܟ݂ ܕܲܥܒܲܕ̇ܬ̇ ܠܣܝܼܚܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ ܕܝܵܬܹܒ̣ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܒܚܸܫܒ̇ܘܿܢ. 
Dixitque Dominus ad Moysen: Ne timeas eum, quia in manu tua tradidi illum, et omnem populum ac terram ejus: faciesque illi sicut fecisti Sehon, regi Amorrhæorum habitatori Hesebon. 
და ჰრქუა უფალმან მოსეს: ნუ გეშინინ მისგან, რამეთუ ჴელთა შენთა მიმიცემიეს იგი და ყოველი ერი მისი და ყოველი ქუეყანა მისი და უყავ მას, ვითარცა-იგი უყავ სეონ მეფესა ამორეველთასა, რომელ შენ იყო ესებონს შინა. 
34 And the LORD said unto Moses, Fear him not: for I have delivered him into thy hand, and all his people, and his land; and thou shalt do to him as thou didst unto Sihon king of the Amorites, which dwelt at Heshbon. 
לה. וַיַּכּוּ אֹתוֹ וְאֶת בָּנָיו וְאֶת כָּל עַמּוֹ עַד בִּלְתִּי הִשְׁאִיר לוֹ שָׂרִיד וַיִּירְשׁוּ אֶת אַרְצוֹ: 
καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἕως τοῦ μὴ καταλιπεῖν αὐτοῦ ζωγρείαν καὶ ἐκληρονόμησαν τὴν γῆν αὐτῶν 
35 ܘܚܲܪܒ̇ܘܼܗܝ ܠܹܗ: ܘܠܲܒ̣ܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܲܠܟ݂ܠܹܗ ܥܲܡܹܗ: ܘܠܵܐ ܫܒܲܩ̣ܘ ܠܹܗ ܣܪܝܼܕ݂ܵܐ: ܘܝܼܪܹܬ̣ܘ ܐܲܪܥܹܗ. 
Percusserunt igitur et hunc cum filiis suis, universumque populum ejus usque ad internecionem, et possederunt terram illius. 
და მოკლა იგი და ძენი მისნი, და ყოველი ერი მისი, და არა დაუტევა მისი განრინებული და დაიმკჳდრეს ქუეყანა მათი. 
35 So they smote him, and his sons, and all his people, until there was none left him alive: and they possessed his land. 
כב 
ΚΒʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܟܒ. 
Cap. 22 
თავი ოცდამეორე 
22 
א. וַיִּסְעוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיַּחֲנוּ בְּעַרְבוֹת מוֹאָב מֵעֵבֶר לְיַרְדֵּן יְרֵחוֹ: 
καὶ ἀπάραντες οἱ υἱοὶ Ισραηλ παρενέβαλον ἐπὶ δυσμῶν Μωαβ παρὰ τὸν Ιορδάνην κατὰ Ιεριχω 
1 ܘܲܫܩܲܠܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܥܲܪܒ̣ܘܿܬ̣ ܡܘܼܐܵܒ̣ ܕܥܲܠ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܕܐܝܼܪܝܼܚܘܿ. 
Profectique castrametati sunt in campestribus Moab, ubi trans Jordanem Jericho sita est. 
და იძრნეს ძენი ისრაჱლისნი და დაიბანაკეს დასავალით კერძო მოაბსა, იორდანესა ზედა, იერიქოჲთ კერძო. 
1 And the children of Israel set forward, and pitched in the plains of Moab on this side Jordan by Jericho. 
ב. וַיַּרְא בָּלָק בֶּן צִפּוֹר אֵת כָּל אֲשֶׁר עָשָׂה יִשְׂרָאֵל לָאֱמֹרִי: 
καὶ ἰδὼν Βαλακ υἱὸς Σεπφωρ πάντα ὅσα ἐποίησεν Ισραηλ τῷ Αμορραίῳ 
2 ܘܲܚܙܵܐ ܒܵܠܵܩ ܒܲܪ ܨܸܦܘܿܪ: ܟܠ ܕܲܥܒܲܕ݂ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ. 
Videns autem Balac filius Sephor omnia quæ fecerat Israël Amorrhæo, 
და იხილა ბალაკ, ძემან სეფორისმან, ყოველი, რაჲცა-იგი უყო ისრაჱლმან ამორეველსა. 
2 And Balak the son of Zippor saw all that Israel had done to the Amorites. 
ג. וַיָּגָר מוֹאָב מִפְּנֵי הָעָם מְאֹד כִּי רַב הוּא וַיָּקָץ מוֹאָב מִפְּנֵי בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἐφοβήθη Μωαβ τὸν λαὸν σφόδρα ὅτι πολλοὶ ἦσαν καὶ προσώχθισεν Μωαβ ἀπὸ προσώπου υἱῶν Ισραηλ 
3 ܘܲܕ݂ܚܸܠܘ ܡܘܼܐܵܒ̣ܵܝܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܥܲܡܵܐ ܛܵܒ̣: ܡܸܛܠ ܕܣܵܓܝܼ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܛܵܒ̣: ܘܥܵܩܲܬ̤ ܠܗܘܿܢ ܠܡܘܼܐܵܒ̣ܵܝܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
et quod pertimuissent eum Moabitæ, et impetum ejus ferre non possent, 
და შეეშინა მოაბსა ერისა მისგან ფრიად, რამეთუ მრავალ იყუნეს და ზარ-ჰჴდა მოაბსა პირისაგან ძეთა ისრაჱლისათაჲსა. 
3 And Moab was sore afraid of the people, because they were many: and Moab was distressed because of the children of Israel. 
ד. וַיֹּאמֶר מוֹאָב אֶל זִקְנֵי מִדְיָן עַתָּה יְלַחֲכוּ הַקָּהָל אֶת כָּל סְבִיבֹתֵינוּ כִּלְחֹךְ הַשּׁוֹר אֵת יֶרֶק הַשָּׂדֶה וּבָלָק בֶּן צִפּוֹר מֶלֶךְ לְמוֹאָב בָּעֵת הַהִוא: 
καὶ εἶπεν Μωαβ τῇ γερουσίᾳ Μαδιαμ νῦν ἐκλείξει ἡ συναγωγὴ αὕτη πάντας τοὺς κύκλῳ ἡμῶν ὡς ἐκλείξαι ὁ μόσχος τὰ χλωρὰ ἐκ τοῦ πεδίου καὶ Βαλακ υἱὸς Σεπφωρ βασιλεὺς Μωαβ ἦν κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον 
4 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܐܵܒ̣ ܠܣܵܒܹ̈ܐ ܕܡܸܕ݂ܝܢ: ܡܸܟܹ̇ܝܠ ܪܵܥܹܝܢ ܟܸܢܫܵܐ ܗܵܢܵܐ ܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܕܲܚܕܵܪܲܝܢ ܐܲܝܟ݂ ܕܪܵܥܹܐ ܬܵܘܪܵܐ ܠܝܘܼܪܵܩܵܐ ܕܚܲܩܠܵܐ. ܘܒ̣ܵܠܵܩ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܒܲܪ ܨܸܦܘܿܪ ܡܲܠܟܵܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ܵܝܹ̈ܐ ܒܙܲܒ̣ܢܵܐ ܗܵܘ̇. 
dixit ad majores natu Madian: Ita delebit hic populus omnes, qui in nostris finibus commorantur, quomodo solet bos herbas usque ad radices carpere. Ipse erat eo tempore rex in Moab. 
და ჰრქუა მოაბ მოხუცებულთა მადიამისათა: აწ აღლოშოს კრებულმან ამან ყოველი გარემოჲს ჩუენსა, ვითარცა აღლოშის ზროხამან მწუანე ველისაგან. და ბალაკ, ძე სეფორისი, მეფე მოაბისაჲ იყო მას ჟამსა ოდენ. 
4 And Moab said unto the elders of Midian, Now shall this company lick up all that are round about us, as the ox licketh up the grass of the field. And Balak the son of Zippor was king of the Moabites at that time. 
ה. וַיִּשְׁלַח מַלְאָכִים אֶל בִּלְעָם בֶּן בְּעוֹר פְּתוֹרָה אֲשֶׁר עַל הַנָּהָר אֶרֶץ בְּנֵי עַמּוֹ לִקְרֹא לוֹ לֵאמֹר הִנֵּה עַם יָצָא מִמִּצְרַיִם הִנֵּה כִסָּה אֶת עֵין הָאָרֶץ וְהוּא ישֵׁב מִמֻּלִי: 
καὶ ἀπέστειλεν πρέσβεις πρὸς Βαλααμ υἱὸν Βεωρ Φαθουρα ὅ ἐστιν ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ γῆς υἱῶν λαοῦ αὐτοῦ καλέσαι αὐτὸν λέγων ἰδοὺ λαὸς ἐξελήλυθεν ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἰδοὺ κατεκάλυψεν τὴν ὄψιν τῆς γῆς καὶ οὗτος ἐγκάθηται ἐχόμενός μου 
5 ܘܫܲܕܲܪ ܐܝܼܙ̈ܓܲܕܹ̇ܐ ܠܘܵܬ̣ ܒܸܠܥܵܡ ܒܲܪ ܒܥܘܿܪ ܦܵܫܘܿܪܵܐ ܕܥܲܠ ܢܲܗܪܵܐ: ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܥܲܡܘܿܢ ܠܡܸܩ̱ܪܝܹܗ: ܘܲܠܡܹܐܡܲܪ ܠܹܗ: ܗܵܐ ܥܲܡܵܐ ܢܦܲܩ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ: ܘܟܲܣܝܼ ܐܲܦܹ̈ܝܗ ܕܐܲܪܥܵܐ: ܘܗܵܐ ܫܪܹܝܢ ܠܘܼܩܒܲܠܝ. 
Misit ergo nuntios ad Balaam filium Beor ariolum, qui habitabat super flumen terræ filiorum Ammon, ut vocarent eum, et dicerent: Ecce egressus est populus ex Ægypto, qui operuit superficiem terræ, sedens contra me. 
და მიავლინნა მოციქულნი ბალაამისსა ძისა ბეორისსა ფათურაჲსსა, რომელ არს მდინარესა ზედა ქუეყანასა ზედა, ძეთა ერისა თჳსისათა, მოხადად მისა და რქუმად მისა: აჰა, ესერა, ერი გამოჴდა ეგჳპტით. აჰა, ესერა, დაიფარა პირი ქუეყანისაჲ, და ესე დადგრომილ არს მახლობელად ჩემსა. 
5 He sent messengers therefore unto Balaam the son of Beor to Pethor, which is by the river of the land of the children of his people, to call him, saying, Behold, there is a people come out from Egypt: behold, they cover the face of the earth, and they abide over against me: 
ו. וְעַתָּה לְכָה נָּא אָרָה לִּי אֶת הָעָם הַזֶּה כִּי עָצוּם הוּא מִמֶּנִּי אוּלַי אוּכַל נַכֶּה בּוֹ וַאֲגָרְשֶׁנּוּ מִן הָאָרֶץ כִּי יָדַעְתִּי אֵת אֲשֶׁר תְּבָרֵךְ מְבֹרָךְ וַאֲשֶׁר תָּאֹר יוּאָר: 
καὶ νῦν δεῦρο ἄρασαί μοι τὸν λαὸν τοῦτον ὅτι ἰσχύει οὗτος ἢ ἡμεῖς ἐὰν δυνώμεθα πατάξαι ἐξ αὐτῶν καὶ ἐκβαλῶ αὐτοὺς ἐκ τῆς γῆς ὅτι οἶδα οὓς ἐὰν εὐλογήσῃς σύ εὐλόγηνται καὶ οὓς ἐὰν καταράσῃ σύ κεκατήρανται 
6 ܡܸܟܹ̇ܝܠ ܬܵܐ ܠܘܼܛܲܝܗܝ ܠܝܼ ܠܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܥܲܫܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ ܡܹܢܝ: ܟܒܲܪ ܢܸܫܟܲܚ ܢܸܚܪܘܿܒ̣ ܡܸܢܹܗ: ܘܢܵܘܒ̇ܕ݂ܝܼܘܗܝ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܝܵܕܲܥ ܐ̄ܢܵܐ ܕܲܠܡ̇ܢ ܕܲܡܒܲܪܸܟ݂ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܒܪܝܼܟ݂ ܗ̄ܘ̣: ܘܲܠܡ̇ܢ ܕܠܵܐܹܛ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܝܼܛ ܗ̄ܘ̣. 
Veni igitur, et maledic populo huic, quia fortior me est: si quomodo possim percutere et ejicere eum de terra mea. Novi enim quod benedictus sit cui benedixeris, et maledictus in quem maledicta congesseris. 
და აწ მოვედ და წყევე ერი ესე, რამეთუ უძლიერეს არს ესე ჩემსა. უძლოთ ხოლო თუ მოსრვად მათგანთა და განვასხნეთ იგინი ქუეყანით, რამეთუ უწყი, რომელნი აკურთხნი შენ, კურთხეულ არიედ და, რომელნი სწყევნი შენ, წყეულ არიედ. 
6 Come now therefore, I pray thee, curse me this people; for they are too mighty for me: peradventure I shall prevail, that we may smite them, and that I may drive them out of the land: for I wot that he whom thou blessest is blessed, and he whom thou cursest is cursed. 
ז. וַיֵּלְכוּ זִקְנֵי מוֹאָב וְזִקְנֵי מִדְיָן וּקְסָמִים בְּיָדָם וַיָּבֹאוּ אֶל בִּלְעָם וַיְדַבְּרוּ אֵלָיו דִּבְרֵי בָלָק: 
καὶ ἐπορεύθη ἡ γερουσία Μωαβ καὶ ἡ γερουσία Μαδιαμ καὶ τὰ μαντεῖα ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν καὶ ἦλθον πρὸς Βαλααμ καὶ εἶπαν αὐτῷ τὰ ῥήματα Βαλακ 
7 ܘܐܸܙܲܠܘ ܣܵܒܹ̈ܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ ܘܣܵܒܹ̈ܐ ܕܡܸܕܝܼܢ: ܘܩܸܨܡܲܝ̈ܗܘܿܢ ܒܐܝܼܕܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܐܸܬ̣ܵܘ ܠܘܵܬ̣ ܒܸܠܥܵܡ: ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܹܗ ܡܸܠܵܘ̈ܗܝ ܕܒ̣ܵܠܵܩ. 
Perrexeruntque seniores Moab, et majores natu Madian, habentes divinationis pretium in manibus. Cumque venissent ad Balaam, et narrassent ei omnia verba Balac, 
და წარვიდეს მოხუცებულნი მადიამისანი და სამისნველნი ჴელთა შინა მათთა. და მოვიდეს ბალაამისსა და უთხრნეს მას სიტყუანი ბალააკისანი. 
7 And the elders of Moab and the elders of Midian departed with the rewards of divination in their hand; and they came unto Balaam, and spake unto him the words of Balak. 
ח. וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם לִינוּ פֹה הַלַּיְלָה וַהֲשִׁבֹתִי אֶתְכֶם דָּבָר כַּאֲשֶׁר יְדַבֵּר יְהֹוָה אֵלָי וַיֵּשְׁבוּ שָׂרֵי מוֹאָב עִם בִּלְעָם: 
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς καταλύσατε αὐτοῦ τὴν νύκτα καὶ ἀποκριθήσομαι ὑμῖν πράγματα ἃ ἐὰν λαλήσῃ κύριος πρός με καὶ κατέμειναν οἱ ἄρχοντες Μωαβ παρὰ Βαλααμ 
8 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܒܘܼܬ̣ܘ ܗܵܪܟܵܐ ܒܠܸܠܝܵܐ: ܘܐܸܬܸ̇ܠ ܠܟ݂ܘܿܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܐܵܡܲܪ ܠܝܼ ܡܵܪܝܵܐ. ܘܦܵܫܘ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ ܠܘܵܬ̣ ܒܸܠܥܵܡ. 
ille respondit: Manete hic nocte, et respondebo quidquid mihi dixerit Dominus. Manentibus illis apud Balaam, venit Deus, et ait ad eum: 
და ჰრქუა მათ: დაადგერით მწუხრად და მიგეთხრას თქუენ საქმე, რომელ თქვას უფალმან ჩემდამო. და იყუნეს მთავარნი იგი მოაბისანი ბალაამის თანა. 
8 And he said unto them, Lodge here this night, and I will bring you word again, as the LORD shall speak unto me: and the princes of Moab abode with Balaam. 
ט. וַיָּבֹא אֱלֹהִים אֶל בִּלְעָם וַיֹּאמֶר מִי הָאֲנָשִׁים הָאֵלֶּה עִמָּךְ: 
καὶ ἦλθεν ὁ θεὸς πρὸς Βαλααμ καὶ εἶπεν αὐτῷ τί οἱ ἄνθρωποι οὗτοι παρὰ σοί 
9 ܘܐܸܬ̣ܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܥܲܠ ܒܸܠܥܵܡ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ: ܡ̇ܢ ܐܸܢܘܿܢ ܗܵܠܹܝܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܥܲܡܵܟ݂. 
Quid sibi volunt homines isti apud te? 
და მოვიდა ღმერთი ბალაამისსა, და ჰრქუა მას: ვინ არიან კაცნი ესე შენსა? 
9 And God came unto Balaam, and said, What men are these with thee? 
י. וַיֹּאמֶר בִּלְעָם אֶל הָאֱלֹהִים בָּלָק בֶּן צִפֹּר מֶלֶךְ מוֹאָב שָׁלַח אֵלָי: 
καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς τὸν θεόν Βαλακ υἱὸς Σεπφωρ βασιλεὺς Μωαβ ἀπέστειλεν αὐτοὺς πρός με λέγων 
10 ܘܐܸܡܲܪ ܒܸܠܥܵܡ ܠܐܲܠܵܗܵܐ: ܒܵܠܵܩ ܒܲܪ ܨܸܦܘܿܪ ܡܲܠܟܵܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ ܫܲܕܲܪ ܥܠܲܝ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܝܼ. 
Respondit: Balac filius Sephor rex Moabitarum misit ad me, 
და ჰრქუა ბალაამ ღმერთსა: ბალააკ, ძემან სეფორისმან, მეფემან მოაბისმან, მოავლინნა იგინი ჩემდა და თქუა: 
10 And Balaam said unto God, Balak the son of Zippor, king of Moab, hath sent unto me, saying, 
יא. הִנֵּה הָעָם הַיֹּצֵא מִמִּצְרַיִם וַיְכַס אֶת עֵין הָאָרֶץ עַתָּה לְכָה קָבָה לִּי אֹתוֹ אוּלַי אוּכַל לְהִלָּחֶם בּוֹ וְגֵרַשְׁתִּיו: 
ἰδοὺ λαὸς ἐξελήλυθεν ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἰδοὺ κεκάλυφεν τὴν ὄψιν τῆς γῆς καὶ οὗτος ἐγκάθηται ἐχόμενός μου καὶ νῦν δεῦρο ἄρασαί μοι αὐτόν εἰ ἄρα δυνήσομαι πατάξαι αὐτὸν καὶ ἐκβαλῶ αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς 
11 ܗܵܐ ܥܲܡܵܐ ܢܦܲܩ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ: ܘܟܲܣܝܼ ܐܲܦܹ̈ܝܗ̇ ܕܐܲܪܥܵܐ: ܗܵܫܵܐ ܬܵܐ ܠܘܼܛܲܝܗܝ ܠܝܼ: ܟܒܲܪ ܐܸܫܟܲܚ ܠܡܸܬ̣ܟܲܬܵܫܘܼ ܥܲܡܹܗ ܘܐܵܘܒ̇ܕ݂ܝܼܘܗܝ. 
dicens: Ecce populus qui egressus est de Ægypto, operuit superficiem terræ: veni, et maledic ei, si quomodo possim pugnans abigere eum. 
აჰა, ესერა, ერი გამოსრულ არს ეგჳპტით და დაუფარავს პირი ქუეყანისაჲ და, ესერა, დადგრომილ არს მახლობელად ჩემსა. და აწ მოვედ და სწყევე მას, უძლო ხოლო თუ მოსრვად. 
11 Behold, there is a people come out of Egypt, which covereth the face of the earth: come now, curse me them; peradventure I shall be able to overcome them, and drive them out. 
יב. וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים אֶל בִּלְעָם לֹא תֵלֵךְ עִמָּהֶם לֹא תָאֹר אֶת הָעָם כִּי בָרוּךְ הוּא: 
καὶ εἶπεν ὁ θεὸς πρὸς Βαλααμ οὐ πορεύσῃ μετ᾽ αὐτῶν οὐδὲ καταράσῃ τὸν λαόν ἔστιν γὰρ εὐλογημένος 
12 ܘܐܸܡܲܪ ܐܲܠܵܗܵܐ ܠܒܸܠܥܵܡ ܠܵܐ ܬܹܐܙܲܠ ܥܲܡܗܘܿܢ: ܘܠܵܐ ܬܸܠܘܼܛܝܼܘܼܗܝ ܠܥܲܡܵܐ ܡܸܛܠ ܕܲܒ̣ܪܝܼܟ݂ ܗ̄ܘ̣. 
Dixitque Deus ad Balaam: Noli ire cum eis, neque maledicas populo: quia benedictus est. 
და ჰრქუა ღმერთმან ბალამს: არა შეხჳდე მათ თანა, არცაღა სწყეო ერი იგი, რამეთუ კურთხეულ არს. 
12 And God said unto Balaam, Thou shalt not go with them; thou shalt not curse the people: for they are blessed. 
יג. וַיָּקָם בִּלְעָם בַּבֹּקֶר וַיֹּאמֶר אֶל שָׂרֵי בָלָק לְכוּ אֶל אַרְצְכֶם כִּי מֵאֵן יְהֹוָה לְתִתִּי לַהֲלֹךְ עִמָּכֶם: 
καὶ ἀναστὰς Βαλααμ τὸ πρωὶ εἶπεν τοῖς ἄρχουσιν Βαλακ ἀποτρέχετε πρὸς τὸν κύριον ὑμῶν οὐκ ἀφίησίν με ὁ θεὸς πορεύεσθαι μεθ᾽ ὑμῶν 
13 ܘܩܵܡ ܒܸܠܥܵܡ ܒܨܲܦܪܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܒ̣ܵܠܵܩ: ܙܸܠܘ ܠܐܲܪܥ̱ܟ݂ܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܨܒ̣ܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܸܫܒ̇ܩܲܢܝ ܕܐܹܙܲܠ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ. 
Qui mane consurgens dixit ad principes: Ite in terram vestram, quia prohibuit me Dominus venire vobiscum. 
და აღდგა ბალაამ განთიად, ჰრქუა მთავართა მათ ბალაკისთა: წარვედით უფლისა თქუენისა, არა მიფლო მე ღმერთმან შესლვად თქუენ თანა. 
13 And Balaam rose up in the morning, and said unto the princes of Balak, Get you into your land: for the LORD refuseth to give me leave to go with you. 
יד. וַיָּקוּמוּ שָׂרֵי מוֹאָב וַיָּבֹאוּ אֶל בָּלָק וַיֹּאמְרוּ מֵאֵן בִּלְעָם הֲלֹךְ עִמָּנוּ: 
καὶ ἀναστάντες οἱ ἄρχοντες Μωαβ ἦλθον πρὸς Βαλακ καὶ εἶπαν οὐ θέλει Βαλααμ πορευθῆναι μεθ᾽ ἡμῶν 
14 ܘܩܵܡ̣ܘ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ ܘܐܸܬ̣ܵܘ ܠܘܵܬ̣ ܒܵܠܵܩ: ܘܐܵܡܪܝܼܢ ܠܹܗ: ܠܵܐ ܨܒ̣ܵܐ ܒܸܠܥܵܡ ܠܡܹܐܬ̣ܵܐ ܥܲܡܲܢ. 
Reversi principes dixerunt ad Balac: Noluit Balaam venire nobiscum. 
და აღდგეს მთავარნი იგი მოაბისანი და მივიდეს ბალაკისა და ჰრქუეს: არა ჰნებავს ბალაამს მოსლვად ჩუენ თანა. 
14 And the princes of Moab rose up, and they went unto Balak, and said, Balaam refuseth to come with us. 
טו. וַיֹּסֶף עוֹד בָּלָק שְׁלֹחַ שָׂרִים רַבִּים וְנִכְבָּדִים מֵאֵלֶּה: 
καὶ προσέθετο Βαλακ ἔτι ἀποστεῖλαι ἄρχοντας πλείους καὶ ἐντιμοτέρους τούτων 
15 ܘܲܗܦܲܟ݂ ܬܘܼܒ̣ ܒܵܠܵܩ: ܘܫܲܕܲܪ ܐܝܼܙ̈ܓܲܕܹܐ ܕܪܵܘ̱ܪܒ̣ܝܼܢ ܘܝܲܩܝܼܪܝܼܢ ܡ̣ܢ ܗܠܹܝܢ. 
Rursum ille multo plures et nobiliores quam ante miserat, misit. 
და შესძინა მერმე ბალაკ მივლინებად მთავარნი უმრავლესნი და უპატიოსნესნი ამათსა. 
15 And Balak sent yet again princes, more, and more honourable than they. 
טז. וַיָּבֹאוּ אֶל בִּלְעָם וַיֹּאמְרוּ לוֹ כֹּה אָמַר בָּלָק בֶּן צִפּוֹר אַל נָא תִמָּנַע מֵהֲלֹךְ אֵלָי: 
καὶ ἦλθον πρὸς Βαλααμ καὶ λέγουσιν αὐτῷ τάδε λέγει Βαλακ ὁ τοῦ Σεπφωρ ἀξιῶ σε μὴ ὀκνήσῃς ἐλθεῖν πρός με 
16 ܘܐܸܬ̣ܵܘ ܠܘܵܬ̣ ܒܸܠܥܵܡ: ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܹܗ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܐܵܡܲܪ ܒܵܠܵܩ ܒܲܪ ܨܸܦܘܿܪ: ܠܵܐ ܬܸܬ̣ܟ̇ܠܹܐ ܠܡܹܐܬ̣ܵܐ ܠܘܵܬ̣ܝ. 
Qui cum venissent ad Balaam, dixerunt: Sic dicit Balac filius Sephor: Ne cuncteris venire ad me: 
და მოვიდეს ბალაამისსა და ჰრქუეს მას: ესრე იტყჳს ბალაკ, ძე სეფორისი, გლოცავ შენ, ნუ გცონის მოსლვად ჩემდა. 
16 And they came to Balaam, and said to him, Thus saith Balak the son of Zippor, Let nothing, I pray thee, hinder thee from coming unto me: 
יז. כִּי כַבֵּד אֲכַבֶּדְךָ מְאֹד וְכֹל אֲשֶׁר תֹּאמַר אֵלַי אֶעֱשֶׂה וּלְכָה נָּא קָבָה לִּי אֵת הָעָם הַזֶּה: 
ἐντίμως γὰρ τιμήσω σε καὶ ὅσα ἐὰν εἴπῃς ποιήσω σοι καὶ δεῦρο ἐπικατάρασαί μοι τὸν λαὸν τοῦτον 
17 ܡܸܛܠ ܕܲܡܝܲܩܵܪܘܼ ܐܹܝܲܩܪܵܟ݂ ܛܵܒ̣: ܘܟ݂ܠ ܕܬܹܐܡܲܪ ܠܝܼ ܐܸܥܒܸ̇ܕ݂: ܘܬ̣ܵܘ ܠܘܼܛ ܠܝܼ ܠܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ. 
paratus sum honorare te, et quidquid volueris, dabo tibi: veni, et maledic populo isti. 
რამეთუ პატიოსნად გადიდო შენ, და რაჲცა მრქუა, ვყო შენ თანა, გარნა მოვედ და წყევე ერი ესე. 
17 For I will promote thee unto very great honour, and I will do whatsoever thou sayest unto me: come therefore, I pray thee, curse me this people. 
יח. וַיַּעַן בִּלְעָם וַיֹּאמֶר אֶל עַבְדֵי בָלָק אִם יִתֶּן לִי בָלָק מְלֹא בֵיתוֹ כֶּסֶף וְזָהָב לֹא אוּכַל לַעֲבֹר אֶת פִּי יְהֹוָה אֱלֹהָי לַעֲשׂוֹת קְטַנָּה אוֹ גְדוֹלָה: 
καὶ ἀπεκρίθη Βαλααμ καὶ εἶπεν τοῖς ἄρχουσιν Βαλακ ἐὰν δῷ μοι Βαλακ πλήρη τὸν οἶκον αὐτοῦ ἀργυρίου καὶ χρυσίου οὐ δυνήσομαι παραβῆναι τὸ ῥῆμα κυρίου τοῦ θεοῦ ποιῆσαι αὐτὸ μικρὸν ἢ μέγα ἐν τῇ διανοίᾳ μου 
18 ܘܲܥܢܵܐ ܒܸܠܥܵܡ ܘܐܸܡܲܪ ܠܐܝܼܙܓܲܕܵܘ̈ܗܝ ܕܒ̣ܵܠܵܩ: ܐܸܢ ܢܸܬܸ̇ܠ ܠܝܼ ܒܵܠܵܩ ܡܠܹܐ ܒܲܝܬܹ̇ܗ ܣܹܐܡܵܐ ܐܵܘ ܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܠܵܐ ܡܸܫܟܲܚ ܐ̄ܢܵܐ ܕܐܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܥܲܠ ܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܝ: ܠܵܐ ܥܲܠ ܕܲܙܥܘܿܪܝܵܐ ܘܠܵܐ ܥܲܠ ܕܪܲܒܵܐ. 
Respondit Balaam: Si dederit mihi Balac plenam domum suam argenti et auri, non potero immutare verbum Domini Dei mei, ut vel plus, vel minus loquar. 
და მიუგო ბალაამ და ჰრქუა მთავართა ბალაკისთა: მო-თუ-მცეს მე ბალაკ სახლი თჳსი სავსე ოქროჲთა და ვეცხლითა ვერ შემძლებელ ვარ, გარდასლვად სიტყუასა უფლისა ღმრთისასა, დამცირებად მისა, ანუ განდიდებად გულსა შინა ჩემსა. 
18 And Balaam answered and said unto the servants of Balak, If Balak would give me his house full of silver and gold, I cannot go beyond the word of the LORD my God, to do less or more. 
יט. וְעַתָּה שְׁבוּ נָא בָזֶה גַּם אַתֶּם הַלָּיְלָה וְאֵדְעָה מַה יֹּסֵף יְהֹוָה דַּבֵּר עִמִּי: 
καὶ νῦν ὑπομείνατε αὐτοῦ καὶ ὑμεῖς τὴν νύκτα ταύτην καὶ γνώσομαι τί προσθήσει κύριος λαλῆσαι πρός με 
19 ܡܸܟܹ̇ܝܠ ܦܘܼܫܘ ܐܵܦ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܗܵܪܟܵܐ ܒܠܸܠܝܵܐ: ܘܐܸܕܲܥ ܡܵܢܵܐ ܡܵܘܣܸܦ ܠܲܡܡܲܠܵܠܘܼ ܥܲܡܝ. 
Obsecro ut hic maneatis etiam hac nocte, et scire queam quid mihi rursum respondeat Dominus. 
და აწ იყვენით თქუენცა ღამესა ამას და გულისხმა-ვყო, რაჲ შესძინოს უფალმან სიტყუად ჩემდამო. 
19 Now therefore, I pray you, tarry ye also here this night, that I may know what the LORD will say unto me more. 
כ. וַיָּבֹא אֱלֹהִים אֶל בִּלְעָם לַיְלָה וַיֹּאמֶר לוֹ אִם לִקְרֹא לְךָ בָּאוּ הָאֲנָשִׁים קוּם לֵךְ אִתָּם וְאַךְ אֶת הַדָּבָר אֲשֶׁר אֲדַבֵּר אֵלֶיךָ אֹתוֹ תַעֲשֶׂה: 
καὶ ἦλθεν ὁ θεὸς πρὸς Βαλααμ νυκτὸς καὶ εἶπεν αὐτῷ εἰ καλέσαι σε πάρεισιν οἱ ἄνθρωποι οὗτοι ἀναστὰς ἀκολούθησον αὐτοῖς ἀλλὰ τὸ ῥῆμα ὃ ἂν λαλήσω πρὸς σέ τοῦτο ποιήσεις 
20 ܘܐܸܬ̣ܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܥܲܠ ܒܸܠܥܵܡ ܒܠܸܠܝܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ: ܐܸܢ ܠܡܸܩ̱ܪܝܵܟ݂ ܐܸܬ̣ܵܘ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ: ܩܘܼܡ ܙܸܠ ܥܲܡܗܘܿܢ: ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܕܐܵܡܲܪ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂: ܗܵܘ̇ ܥܒܸܕ݂. 
Venit ergo Deus ad Balaam nocte, et ait ei: Si vocare te venerunt homines isti, surge, et vade cum eis: ita dumtaxat, ut quod tibi præcepero, facias. 
და მოვიდა ღმერთი ბალაამისსა ღამე და ჰრქუა მას: ხადილდ თუ შენდა მოსრულ არიან კაცნი ესე, აღდეგ და მივედ მათ თანა და სიტყუაჲ, რომელ გრქუა შენ, ესრე ჰყო. 
20 And God came unto Balaam at night, and said unto him, If the men come to call thee, rise up, and go with them; but yet the word which I shall say unto thee, that shalt thou do. 
כא. וַיָּקָם בִּלְעָם בַּבֹּקֶר וַיַּחֲבשׁ אֶת אֲתֹנוֹ וַיֵּלֶךְ עִם שָׂרֵי מוֹאָב: 
καὶ ἀναστὰς Βαλααμ τὸ πρωὶ ἐπέσαξεν τὴν ὄνον αὐτοῦ καὶ ἐπορεύθη μετὰ τῶν ἀρχόντων Μωαβ 
21 ܘܩܵܡ ܒܸܠܥܵܡ ܒܨܲܦܪܵܐ. ܘܐܲܪܡܝܼ ܥܲܠ ܐܵܬܵܢܹܗ: ܘܐܸܙܲܠ ܥܲܡ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣. 
Surrexit Balaam mane, et strata asina sua profectus est cum eis. 
და აღდგა ბალაამ განთიად და დაასხნა ვირსა თჳსსა და წარვიდა მთავართა თანა მოაბისათა. 
21 And Balaam rose up in the morning, and saddled his ass, and went with the princes of Moab. 
כב. וַיִּחַר אַף אֱלֹהִים כִּי הוֹלֵךְ הוּא וַיִּתְיַצֵּב מַלְאַךְ יְהֹוָה בַּדֶּרֶךְ לְשָׂטָן לוֹ וְהוּא רֹכֵב עַל אֲתֹנוֹ וּשְׁנֵי נְעָרָיו עִמּוֹ: 
καὶ ὠργίσθη θυμῷ ὁ θεὸς ὅτι ἐπορεύθη αὐτός καὶ ἀνέστη ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ ἐνδιαβάλλειν αὐτόν καὶ αὐτὸς ἐπιβεβήκει ἐπὶ τῆς ὄνου αὐτοῦ καὶ δύο παῖδες αὐτοῦ μετ᾽ αὐτοῦ 
22 ܘܐܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܐܲܠܵܗܵܐ ܥܠܵܘܗܝ ܥܲܠ ܕܐܸܙܲܠ: ܘܩܵܡ ܡܲܠܲܐܟܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܕܢܸܗܘܹܐ ܠܹܗ ܣܵܛܵܢܵܐ: ܘܗ̤ܘ ܪܟ݂ܝܼܒ̣ ܥܲܠ ܚܡܵܪܹܗ: ܬ̣ܪܹܝܢ ܥܠܲܝܡܵܘ̈ܗܝ ܥܲܡܹܗ. 
Et iratus est Deus. Stetitque angelus Domini in via contra Balaam, qui insidebat asinæ, et duos pueros habebat secum. 
და განრისხნა გულისწყრომით ღმერთი, რამეთუ მივიდა იგი. და დადგა ანგელოზი ღმრთისა დაბრკოლებად მისა. და იგი აღმჴედრებულ იყო ვირსა ზედა მისსა და ორნი ყრმანი მისნი მის თანა. 
22 And God's anger was kindled because he went: and the angel of the LORD stood in the way for an adversary against him. Now he was riding upon his ass, and his two servants were with him. 
כג. וַתֵּרֶא הָאָתוֹן אֶת מַלְאַךְ יְהֹוָה נִצָּב בַּדֶּרֶךְ וְחַרְבּוֹ שְׁלוּפָה בְּיָדוֹ וַתֵּט הָאָתוֹן מִן הַדֶּרֶךְ וַתֵּלֶךְ בַּשָּׂדֶה וַיַּךְ בִּלְעָם אֶת הָאָתוֹן לְהַטֹּתָהּ הַדָּרֶךְ: 
καὶ ἰδοῦσα ἡ ὄνος τὸν ἄγγελον τοῦ θεοῦ ἀνθεστηκότα ἐν τῇ ὁδῷ καὶ τὴν ῥομφαίαν ἐσπασμένην ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἐξέκλινεν ἡ ὄνος ἐκ τῆς ὁδοῦ καὶ ἐπορεύετο εἰς τὸ πεδίον καὶ ἐπάταξεν τὴν ὄνον τῇ ῥάβδῳ τοῦ εὐθῦναι αὐτὴν ἐν τῇ ὁδῷ 
23 ܘܲܚܙܵܬ̤ ܐܲܬܵܢܵܐ ܠܡܲܠܲܐܟܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܕܩܵܐܹ̇ܡ ܒܐܘܼܪܚܵܐ: ܘܣܲܝܦܹܗ ܫܡܝܼܛ ܘܐܲܚܝܼܕ݂ ܒܐܝܼܕܹܗ: ܘܲܣܛܵܬ̤ ܐܲܬܵܢܵܐ ܡ̣ܢ ܐܘܼܪܚܵܐ ܘܐܸܙܲܠ̄ܬ̤ ܒܚܲܩܠܵܐ: ܘܲܡܚܵܐ ܒܸܠܥܵܡ ܠܐܲܬܵܢܵܐ ܠܡܲܣܛܵܝܘܼܬ̣ܵܗ̇ ܠܐܘܼܪܚܵܐ. 
Cernens asina angelum stantem in via, evaginato gladio, avertit se de itinere, et ibat per agrum. Quam cum verberaret Balaam, et vellet ad semitam reducere, 
და იხილა ვირმან მან ანგელოზი იგი ღმრთისა მდგომარე გზასა ზედა და მახჳლი ჴდილი ჴელსა შინა მისსა, და მიიქცია ვირმან მან გზისაგან და ვიდოდა ველსა და სცა ვირსა მას კუერთხითა მოქცევად იგი გზად. 
23 And the ass saw the angel of the LORD standing in the way, and his sword drawn in his hand: and the ass turned aside out of the way, and went into the field: and Balaam smote the ass, to turn her into the way. 
כד. וַיַּעֲמֹד מַלְאַךְ יְהֹוָה בְּמִשְׁעוֹל הַכְּרָמִים גָּדֵר מִזֶּה וְגָדֵר מִזֶּה: 
καὶ ἔστη ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ ἐν ταῖς αὔλαξιν τῶν ἀμπέλων φραγμὸς ἐντεῦθεν καὶ φραγμὸς ἐντεῦθεν 
24 ܘܩܵܡ ܡܲܠܲܐܟܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܒܲܫܒ̣ܝܼܠܵܐ ܕܟܲܪܡܵܐ: ܕܲܣܝܵܓ̣ܵܐ ܡܸܟܵܐ: ܘܲܣܝܵܓ̣ܵܐ ܡܸܟܵܐ. 
stetit angelus in angustiis duarum maceriarum, quibus vineæ cingebantur. 
და დადგა ანგელოზი იგი ღმრთისა ფოლოცთა ვენაჴისათა, იყო ღობე ერთკერძო და ღობე ერთკერძო. 
24 But the angel of the LORD stood in a path of the vineyards, a wall being on this side, and a wall on that side. 
כה. וַתֵּרֶא הָאָתוֹן אֶת מַלְאַךְ יְהֹוָה וַתִּלָּחֵץ אֶל הַקִּיר וַתִּלְחַץ אֶת רֶגֶל בִּלְעָם אֶל הַקִּיר וַיֹּסֶף לְהַכֹּתָהּ: 
καὶ ἰδοῦσα ἡ ὄνος τὸν ἄγγελον τοῦ θεοῦ προσέθλιψεν ἑαυτὴν πρὸς τὸν τοῖχον καὶ ἀπέθλιψεν τὸν πόδα Βαλααμ καὶ προσέθετο ἔτι μαστίξαι αὐτήν 
25 ܘܲܚܙܵܬ̤ ܐܲܬܵܢܵܐ ܠܡܲܠܲܐܟܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܸܬ̣ܚܲܒ̣ܨܲܬ̤ ܒܐܸܣܬ̣ܵܐ: ܘܲܚܒܲܨܬ̣ܵܗ̇ ܪܸܓ̣ܠܹܗ ܕܒܸܠܥܵܡ ܒܐܸܣܬ̣ܵܐ: ܘܐܵܘܣܸܦ ܬܘܼܒ̣ ܠܡܸܡܚܵܗ̇. 
Quem videns asina, junxit se parieti, et attrivit sedentis pedem. At ille iterum verberabat eam: 
და იხილა ვირმან მან ანგელოზი იგი ღმრთისა, და მიიდრიკებოდა იგი ღობესა მას, და მოჰქლიშა ფერჴი ბალამისი და შესძინა მერმე გუემად მისა. 
25 And when the ass saw the angel of the LORD, she thrust herself unto the wall, and crushed Balaam's foot against the wall: and he smote her again. 
כו. וַיּוֹסֶף מַלְאַךְ יְהֹוָה עֲבוֹר וַיַּעֲמֹד בְּמָקוֹם צָר אֲשֶׁר אֵין דֶּרֶךְ לִנְטוֹת יָמִין וּשְׂמֹאול: 
καὶ προσέθετο ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ καὶ ἀπελθὼν ὑπέστη ἐν τόπῳ στενῷ εἰς ὃν οὐκ ἦν ἐκκλῖναι δεξιὰν οὐδὲ ἀριστεράν 
26 ܘܐܵܘܣܸܦ ܡܲܠܲܐܟܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܘܲܥܒܲܪ ܘܩܵܡ ܠܹܗ ܒܐܲܬ̣ܪܵܐ ܐܲܠܝܼܨܵܐ: ܐܲܬܲܪ ܕܠܲܝܬ̇ ܐܘܼܪܚܵܐ ܠܡܸܣܛܵܐ: ܠܵܐ ܠܝܲܡܝܼܢܵܐ ܘܠܵܐ ܠܣܸܡܵܠܵܐ. 
et nihilominus angelus ad locum angustum transiens, ubi nec ad dexteram, nec ad sinistram poterat deviare, obvius stetit. 
და შესძინა მერმე ანგელოზმან მან ღმრთისამან და მივიდა და დადგა გზასა იწროსა, რომელსა ვერ იყო მისაქცეველ მარჯულ, ვერცა მარცხლ. 
26 And the angel of the LORD went further, and stood in a narrow place, where was no way to turn either to the right hand or to the left. 
כז. וַתֵּרֶא הָאָתוֹן אֶת מַלְאַךְ יְהֹוָה וַתִּרְבַּץ תַּחַת בִּלְעָם וַיִּחַר אַף בִּלְעָם וַיַּךְ אֶת הָאָתוֹן בַּמַּקֵּל: 
καὶ ἰδοῦσα ἡ ὄνος τὸν ἄγγελον τοῦ θεοῦ συνεκάθισεν ὑποκάτω Βαλααμ καὶ ἐθυμώθη Βαλααμ καὶ ἔτυπτεν τὴν ὄνον τῇ ῥάβδῳ 
27 ܘܲܚܙܵܬ̤ ܐܲܬܵܢܵܐ ܠܡܲܠܲܐܟܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܘܪܸܒ̣ܥܲܬ̤ ܬܚܹܝܬ̣ ܒܸܠܥܵܡ. ܘܐܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܒܸܠܥܵܡ: ܘܲܡ̣ܚܵܗ̇ ܠܐܲܬܵܢܵܐ ܒܚܘܼܛܪܵܐ. 
Cumque vidisset asina stantem angelum, concidit sub pedibus sedentis: qui iratus, vehementius cædebat fuste latera ejus. 
და იხილა ვირმან მან ანგელოზი ღმრთისა და დაჯდა ქუეშე ბალაამისსა. და განრისხნა ბალამ და სცემდა ვირსა მას კუერთხითა. 
27 And when the ass saw the angel of the LORD, she fell down under Balaam: and Balaam's anger was kindled, and he smote the ass with a staff. 
כח. וַיִּפְתַּח יְהֹוָה אֶת פִּי הָאָתוֹן וַתֹּאמֶר לְבִלְעָם מֶה עָשִׂיתִי לְךָ כִּי הִכִּיתָנִי זֶה שָׁלשׁ רְגָלִים: 
καὶ ἤνοιξεν ὁ θεὸς τὸ στόμα τῆς ὄνου καὶ λέγει τῷ Βαλααμ τί ἐποίησά σοι ὅτι πέπαικάς με τοῦτο τρίτον 
28 ܘܲܦܬܲܚ ܡܵܪܝܵܐ ܦܘܼܡܵܗ̇ ܕܐܲܬܵܢܵܐ: ܘܐܸܡܪܲܬ̤ ܠܒܸܠܥܵܡ: ܡܵܢܵܐ ܥܸܒ̣ܕܹ̇ܬ̣ ܠܵܟ݂ ܕܲܡܚܲܝܬܵܢܝ ܗܵܐ ܬܠܵܬ̣ ܙܲܒ̣ܢ̈ܝܼܢ. 
Aperuitque Dominus os asinæ, et locuta est: Quid feci tibi? cur percutis me ecce jam tertio? 
და განუღო ღმერთმან პირი მას ვირსა და ჰრქუა ბალაამს: რაჲ გიყავ შენ, რამეთუ მეც მე? ესე სამგზის ყო. 
28 And the LORD opened the mouth of the ass, and she said unto Balaam, What have I done unto thee, that thou hast smitten me these three times? 
כט. וַיֹּאמֶר בִּלְעָם לָאָתוֹן כִּי הִתְעַלַּלְתְּ בִּי לוּ יֶשׁ חֶרֶב בְּיָדִי כִּי עַתָּה הֲרַגְתִּיךְ: 
καὶ εἶπεν Βαλααμ τῇ ὄνῳ ὅτι ἐμπέπαιχάς μοι καὶ εἰ εἶχον μάχαιραν ἐν τῇ χειρί μου ἤδη ἂν ἐξεκέντησά σε 
29 ܘܐܸܡܲܪ ܒܸܠܥܵܡ ܠܐܲܬܵܢܵܐ: ܥܲܠ ܕܒܲܙܲܚܬ̇ܝ ܒܝܼ. ܘܐܸܠܘܼ ܐܝܼܬ̣ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܣܲܝܦܵܐ ܒܐܝܼܕܲܝ̈ ܗܵܫܵܐ ܩܵܛܹ̇ܠ ܗ̄ܘܹ̇ܝܬ̇ ܠܹܟ݂ܝ. 
Respondit Balaam: Quia commeruisti, et illusisti mihi: utinam haberem gladium, ut te percuterem! 
და ჰრქუა ბალაამ ვირსა მას: რამეთუ დამიწუნე მე და, თუმცა მაქუნდა მახჳლი ჴელსა შინა ჩემსა, მუნთქუსვემცა დაგურიმე შენ. 
29 And Balaam said unto the ass, Because thou hast mocked me: I would there were a sword in mine hand, for now would I kill thee. 
ל. וַתֹּאמֶר הָאָתוֹן אֶל בִּלְעָם הֲלוֹא אָנֹכִי אֲתֹנְךָ אֲשֶׁר רָכַבְתָּ עָלַי מֵעוֹדְךָ עַד הַיּוֹם הַזֶּה הַהַסְכֵּן הִסְכַּנְתִּי לַעֲשׂוֹת לְךָ כֹּה וַיֹּאמֶר לֹא: 
καὶ λέγει ἡ ὄνος τῷ Βαλααμ οὐκ ἐγὼ ἡ ὄνος σου ἐφ᾽ ἧς ἐπέβαινες ἀπὸ νεότητός σου ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας μὴ ὑπεροράσει ὑπεριδοῦσα ἐποίησά σοι οὕτως ὁ δὲ εἶπεν οὐχί 
30 ܘܐܸܡܪܲܬ̤ ܐܲܬܵܢܵܐ ܠܒܸܠܥܵܡ: ܠܵܐ ܗ̄ܘܹ̇ܝܬ̣ ܐܸܢܵܐ ܐܲܬܵܢܵܟ݂: ܕܲܪܟ݂ܝܼܒ̣ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܥܠܲܝ ܡ̣ܢ ܛܲܠܝܘܼܬ̣ܵܟ݂ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܝܵܘܡܵܢܵܐ: ܕܲܠܡܵܐ ܡ̣ܢ ܡܬ̣ܘܿܡ ܥܸܒ̣ܕܹ̇ܬ̣ ܠܵܟ݂ ܗܵܟܲܢܵܐ. ܐܵܡܲܪ ܠܵܗ̇: ܠܵܐ. 
Dixit asina: Nonne animal tuum sum, cui semper sedere consuevisti usque in præsentem diem? dic quid simile umquam fecerim tibi. At ille ait: Numquam. 
და ჰრქუა ვირმან მან ბალაამს: არა მე ვირი იგი შენი ვარა, რომელ ზედა შჯდი სიჭაბუკით შენითგან მოდღენდელად დღედმდე? ანუ შეურაცხებით შეურაცხ-გყავ სადამე შენ? ხთლო მან თქუა: არა. 
30 And the ass said unto Balaam, Am not I thine ass, upon which thou hast ridden ever since I was thine unto this day? was I ever wont to do so unto thee? And he said, Nay. 
לא. וַיְגַל יְהֹוָה אֶת עֵינֵי בִלְעָם וַיַּרְא אֶת מַלְאַךְ יְהֹוָה נִצָּב בַּדֶּרֶךְ וְחַרְבּוֹ שְׁלֻפָה בְּיָדוֹ וַיִּקֹּד וַיִּשְׁתַּחוּ לְאַפָּיו: 
ἀπεκάλυψεν δὲ ὁ θεὸς τοὺς ὀφθαλμοὺς Βαλααμ καὶ ὁρᾷ τὸν ἄγγελον κυρίου ἀνθεστηκότα ἐν τῇ ὁδῷ καὶ τὴν μάχαιραν ἐσπασμένην ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ κύψας προσεκύνησεν τῷ προσώπῳ αὐτοῦ 
31 ܘܲܓ̣ܠܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܝܢܵܘ̈ܗܝ ܕܒܸܠܥܵܡ: ܘܲܚܙܵܐ ܠܡܲܠܲܐܟܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܩܵܐܹ̇ܡ ܒܐܘܼܪܚܵܐ: ܘܣܲܝܦܹܗ ܫܡܝܼܛ ܘܐܲܚܝܼܕ݂ ܒܐܝܼܕܹܗ. ܘܲܩܥܲܕ݂ ܘܲܣܓܸܕ݂ ܥܲܠ ܐܲܦܵܘ̈ܗܝ. 
Protinus aperuit Dominus oculos Balaam, et vidit angelum stantem in via, evaginato gladio, adoravitque eum pronus in terram. 
და განუხუნა ღმერთმან თუალნი ბალაამისნი და იხილა ანგელოზი იგი ღმრთისა მდგომარე წინაშე ვირისა და მახჳლი ჴდილი ჴელთა შინა მისთა, დადრკა და თაყუანის-სცა პირითა. 
31 Then the LORD opened the eyes of Balaam, and he saw the angel of the LORD standing in the way, and his sword drawn in his hand: and he bowed down his head, and fell flat on his face. 
לב. וַיֹּאמֶר אֵלָיו מַלְאַךְ יְהֹוָה עַל מָה הִכִּיתָ אֶת אֲתֹנְךָ זֶה שָׁלוֹשׁ רְגָלִים הִנֵּה אָנֹכִי יָצָאתִי לְשָׂטָן כִּי יָרַט הַדֶּרֶךְ לְנֶגְדִּי: 
καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ διὰ τί ἐπάταξας τὴν ὄνον σου τοῦτο τρίτον καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἐξῆλθον εἰς διαβολήν σου ὅτι οὐκ ἀστεία ἡ ὁδός σου ἐναντίον μου 
32 ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܡܲܠܲܐܟܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܠܡܵܢܵܐ ܡܚܲܝܬ̇ ܐܲܬܵܢܵܟ݂ ܗܵܐ ܬܠܵܬ̣ ܙܲܒ̣ܢ̈ܝܼܢ: ܗܵܐ ܐܸܢܵܐ ܢܸܦܩ̇ܬ̣ ܕܐܸܗܘܹܐ ܠܵܟ݂ ܣܵܛܵܢܵܐ: ܥܲܠ ܕܲܬ̣ܪܲܨܬ̇ ܐܘܼܪܚܵܐ ܠܘܼܩܒܲܠܝ. 
Cui angelus: Cur, inquit, tertio verberas asinam tuam? ego veni ut adversarer tibi, quia perversa est via tua, mihique contraria: 
და ჰრქუა მას ანგელოზმან მან ღმრათსამან: რად ეც ვირსა მაგას შენსა ესე სამგზის? და, აჰა, ესერა, მე გამოსრულ ვარ დაყდუნებად შენდა, რამეთუ არა მართალ არს გზაჲ ეგე შენი წინაშე ჩემსა. 
32 And the angel of the LORD said unto him, Wherefore hast thou smitten thine ass these three times? behold, I went out to withstand thee, because thy way is perverse before me: 
לג. וַתִּרְאַנִי הָאָתוֹן וַתֵּט לְפָנַי זֶה שָׁלשׁ רְגָלִים אוּלַי נָטְתָה מִפָּנַי כִּי עַתָּה גַּם אֹתְכָה הָרַגְתִּי וְאוֹתָהּ הֶחֱיֵיתִי: 
καὶ ἰδοῦσά με ἡ ὄνος ἐξέκλινεν ἀπ᾽ ἐμοῦ τρίτον τοῦτο καὶ εἰ μὴ ἐξέκλινεν νῦν οὖν σὲ μὲν ἀπέκτεινα ἐκείνην δὲ περιεποιησάμην 
33 ܘܲܚܙܵܬܲܢܝ ܐܲܬܵܢܵܐ ܘܲܣܛܵܬ̤ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝ ܗܵܐ ܬܠܵܬ̣ ܙܲܒ̣ܢ̈ܝܼܢ: ܐܸܠܘܼܠܵܐ ܣܛܵܬ̤ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝ: ܗܵܫܵܐ ܠܵܟ݂ ܩܵܛܹ̇ܠ ܗ̄ܘܹ̇ܝܬ̣: ܘܠܵܗ̇ ܡܲܚܹܐ ܗ̄ܘܹܝܬ̣. 
et nisi asina declinasset de via, dans locum resistenti, te occidissem, et illa viveret. 
და მიხილა მე ვირმან მაგან და მიაქცია ჩემგან ესე სამგზის. და თუმცა არა მიმრიდა მე ესე სამგზის, აწ შენმცა მოგკალ და ესემცა განვარინე. 
33 And the ass saw me, and turned from me these three times: unless she had turned from me, surely now also I had slain thee, and saved her alive. 
לד. וַיֹּאמֶר בִּלְעָם אֶל מַלְאַךְ יְהֹוָה חָטָאתִי כִּי לֹא יָדַעְתִּי כִּי אַתָּה נִצָּב לִקְרָאתִי בַּדָּרֶךְ וְעַתָּה אִם רַע בְּעֵינֶיךָ אָשׁוּבָה לִּי: 
καὶ εἶπεν Βαλααμ τῷ ἀγγέλῳ κυρίου ἡμάρτηκα οὐ γὰρ ἠπιστάμην ὅτι σύ μοι ἀνθέστηκας ἐν τῇ ὁδῷ εἰς συνάντησιν καὶ νῦν εἰ μή σοι ἀρέσκει ἀποστραφήσομαι 
34 ܘܐܸܡܲܪ ܒܸܠܥܵܡ ܠܡܲܠܲܟܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܚܛܹܝܬ̣: ܠܵܐ ܝܵܕܲܥ ܗ̄ܘܹ̇ܝܬ̣ ܕܐܲܢ̄ܬ̇ ܩܵܐܹ̇ܡ ܠܘܼܩܒܲܠܝ ܒܐܘܼܪܚܵܐ: ܗܵܫܵܐ ܐܸܢ ܒܝܼܫ ܒܥܲܝܢܲܝ̈ܟ ܐܸܗܦܘܿܟ݂ ܠܝܼ. 
Dixit Balaam: Peccavi, nesciens quod tu stares contra me: et nunc si displicet tibi ut vadam, revertar. 
და ჰრქუა ბალაამ ანგელოზსა მას: უფალო, ვსცოდე, რამეთუ არა უწყოდე, რამეთუ შენ სდეგ გზასა ზედა დაყდუნებად ჩემდა, და აწ არა თუ გთნავს შენ, უკუნვიქცე. 
34 And Balaam said unto the angel of the LORD, I have sinned; for I knew not that thou stoodest in the way against me: now therefore, if it displease thee, I will get me back again. 
לה. וַיֹּאמֶר מַלְאַךְ יְהֹוָה אֶל בִּלְעָם לֵךְ עִם הָאֲנָשִׁים וְאֶפֶס אֶת הַדָּבָר אֲשֶׁר אֲדַבֵּר אֵלֶיךָ אֹתוֹ תְדַבֵּר וַיֵּלֶךְ בִּלְעָם עִם שָׂרֵי בָלָק: 
καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ πρὸς Βαλααμ συμπορεύθητι μετὰ τῶν ἀνθρώπων πλὴν τὸ ῥῆμα ὃ ἐὰν εἴπω πρὸς σέ τοῦτο φυλάξῃ λαλῆσαι καὶ ἐπορεύθη Βαλααμ μετὰ τῶν ἀρχόντων Βαλακ 
35 ܘܐܸܡܲܪ ܡܲܠܲܐܟܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܠܒܸܠܥܵܡ: ܙܸܠ ܥܲܡ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܕܐܵܡܲܪ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂ ܗܵܘ̇ ܥܒܸܕ݂. ܘܐܸܙܲܠ ܒܸܠܥܵܡ ܥܲܡ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܒ̣ܵܠܵܩ. 
Ait angelus: Vade cum istis, et cave ne aliud quam præcepero tibi loquaris. Ivit igitur cum principibus. 
და ჰრქუა ანგელოზმან ღმრთისამან ბალაამს: მივედ კაცთა მათ თანა, გარნა სიტყუაჲ, რომელ გრქუა შენ, ესე იკრძალე სიტყუად. და წარვიდა ბალამ მთავართა თანა ბალაკისთა. 
35 And the angel of the LORD said unto Balaam, Go with the men: but only the word that I shall speak unto thee, that thou shalt speak. So Balaam went with the princes of Balak. 
לו. וַיִּשְׁמַע בָּלָק כִּי בָא בִלְעָם וַיֵּצֵא לִקְרָאתוֹ אֶל עִיר מוֹאָב אֲשֶׁר עַל גְּבוּל אַרְנֹן אֲשֶׁר בִּקְצֵה הַגְּבוּל: 
καὶ ἀκούσας Βαλακ ὅτι ἥκει Βαλααμ ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν αὐτῷ εἰς πόλιν Μωαβ ἥ ἐστιν ἐπὶ τῶν ὁρίων Αρνων ὅ ἐστιν ἐκ μέρους τῶν ὁρίων 
36 ܘܲܫ̣ܡܲܥ ܒܵܠܵܩ ܕܐܸܬ̣ܵܐ ܒܸܠܥܵܡ: ܘܲܢܦܲܩ ܠܐܘܼܪܥܹܗ ܠܲܩܪܝܼܬ̣ܵܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣: ܕܒܲܬ̣ܚܘܼܡܵܐ ܕܐܲܪܢܘܿܢ ܕܒܲܣܦܵܪ̈ܲܝ ܬܚܘܼܡܵܐ. 
Quod cum audisset Balac, egressus est in occursum ejus in oppido Moabitarum, quod situm est in extremis finibus Arnon. 
და ესმა ბალაკს, ვითარმედ მოვალს ბალამ. გამოვიდა წინამიგებებად მისა ქალაქად მოაბსა, რომელ არს საზღუართა ზედა აჰრონისთა, რომელ არს კიდეთა საზღუარისათა. 
36 And when Balak heard that Balaam was come, he went out to meet him unto a city of Moab, which is in the border of Arnon, which is in the utmost coast. 
לז. וַיֹּאמֶר בָּלָק אֶל בִּלְעָם הֲלֹא שָׁלֹחַ שָׁלַחְתִּי אֵלֶיךָ לִקְרֹא לָךְ לָמָּה לֹא הָלַכְתָּ אֵלָי הַאֻמְנָם לֹא אוּכַל כַּבְּדֶךָ: 
καὶ εἶπεν Βαλακ πρὸς Βαλααμ οὐχὶ ἀπέστειλα πρὸς σὲ καλέσαι σε διὰ τί οὐκ ἤρχου πρός με ὄντως οὐ δυνήσομαι τιμῆσαί σε 
37 ܘܐܸܡܲܪ ܒܵܠܵܩ ܠܒܸܠܥܵܡ: ܗܵܐ ܫܲܕ̇ܪܹܬ̣ ܥܠܲܝܟ ܠܡܸܩ̱ܪܝܵܟ݂: ܐܲܝܟܵܘ ܠܵܐ ܐܸܬܲܝܬ̇ ܠܘܵܬ̣ܝ: ܟܒܲܪ ܐܵܡܲܪ ܗ̄ܘܲܝܬ̇ ܕܠܵܐ ܡܨܹܐ ܐ̄ܢܵܐ ܒܚܲܝܠܵܐ ܠܲܡܝܲܩܵܪܘܼܬ̣ܵܟ݂. 
Dixitque ad Balaam: Misi nuntios ut vocarent te: cur non statim venisti ad me? an quia mercedem adventui tuo reddere nequeo? 
და ჰრქუა ბალაკ ბალაამს: არა მიგივლინენა ხადიდ შენდა, რასათჳს არა მოხჳდოდე, ანუ ნანდჳლ, ვერ შემძლებელ ვარ პატივის-ყოფად შენდა. 
37 And Balak said unto Balaam, Did I not earnestly send unto thee to call thee? wherefore camest thou not unto me? am I not able indeed to promote thee to honour? 
לח. וַיֹּאמֶר בִּלְעָם אֶל בָּלָק הִנֵּה בָאתִי אֵלֶיךָ עַתָּה הֲיָכֹל אוּכַל דַּבֵּר מְאוּמָה הַדָּבָר אֲשֶׁר יָשִׂים אֱלֹהִים בְּפִי אֹתוֹ אֲדַבֵּר: 
καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ ἰδοὺ ἥκω πρὸς σέ νῦν δυνατὸς ἔσομαι λαλῆσαί τι τὸ ῥῆμα ὃ ἐὰν βάλῃ ὁ θεὸς εἰς τὸ στόμα μου τοῦτο λαλήσω 
38 ܘܐܸܡܲܪ ܒܸܠܥܵܡ ܠܒ̣ܵܠܵܩ: ܗܵܐ ܐܸܬܹܝܬ̣ ܠܘܵܬ̣ܵܟ݂: ܗܵܫܵܐ ܕܲܠܡܵܐ ܡܸܫܟܵܚܘܼ ܡܸܫܟܲܚ ܐ̄ܢܵܐ ܕܐܸܡܲܪ ܡܸܕܸ̇ܡ: ܐܸܠܵܐ ܗܵܘ̇ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܕܣܵܐܹ̇ܡ ܐܲܠܵܗܵܐ ܒܦܘܼܡܝ: ܗܵܘ̇ ܗ̄ܘ̣ ܐܵܡܲܪ ܐ̄ܢܵܐ. 
Cui ille respondit: Ecce adsum: numquid loqui potero aliud, nisi quod Deus posuerit in ore meo? 
და ჰრქუა ბალაამ ბალააკს: აჰა, ესერა, მოვალ შენდა. აწ შემძლებელ მე რაჲ ვიწყო სიტყუად რაჲსამე, გინა სიტყუაჲ, რომელ მომცეს მე ღმერთმან პირსა ჩემსა, ესე ვთქუა. 
38 And Balaam said unto Balak, Lo, I am come unto thee: have I now any power at all to say any thing? the word that God putteth in my mouth, that shall I speak. 
לט. וַיֵּלֶךְ בִּלְעָם עִם בָּלָק וַיָּבֹאוּ קִרְיַת חֻצוֹת: 
καὶ ἐπορεύθη Βαλααμ μετὰ Βαλακ καὶ ἦλθον εἰς πόλεις ἐπαύλεων 
39 ܘܐܸܙܲܠ ܒܸܠܥܵܡ ܥܲܡ ܒܵܠܵܩ: ܘܐܲܥܠܹܗ ܠܩܘܼܪܝܲܬ̣ ܚܸܨܪܘܿܬ̣. 
Perrexerunt ergo simul, et venerunt in urbem, quæ in extremis regni ejus finibus erat. 
და მივიდა ბალაამ ბალააკის თანა და მოვიდეს ქალაქთა ბალააკისთა. 
39 And Balaam went with Balak, and they came unto Kirjathhuzoth. 
מ. וַיִּזְבַּח בָּלָק בָּקָר וָצֹאן וַיְשַׁלַּח לְבִלְעָם וְלַשָּׂרִים אֲשֶׁר אִתּוֹ: 
καὶ ἔθυσεν Βαλακ πρόβατα καὶ μόσχους καὶ ἀπέστειλεν τῷ Βαλααμ καὶ τοῖς ἄρχουσι τοῖς μετ᾽ αὐτοῦ 
40 ܘܲܢܟܲܣ ܒܵܠܵܩ ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܘܥܵܢܵܐ: ܘܫܲܕܲܪ ܠܒܸܠܥܵܡ ܘܲܠܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܥܲܡܹܗ. 
Cumque occidisset Balac boves et oves, misit ad Balaam, et principes qui cum eo erant, munera. 
და დაწყჳდა ბალაკ ცხოვარი და ზროხაჲ და მიუძღუანა ბალაამს და მთავართა, რომელ იყუნეს მის თანა. 
40 And Balak offered oxen and sheep, and sent to Balaam, and to the princes that were with him. 
מא. וַיְהִי בַבֹּקֶר וַיִּקַּח בָּלָק אֶת בִּלְעָם וַיַּעֲלֵהוּ בָּמוֹת בָּעַל וַיַּרְא מִשָּׁם קְצֵה הָעָם: 
καὶ ἐγενήθη πρωὶ καὶ παραλαβὼν Βαλακ τὸν Βαλααμ ἀνεβίβασεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν στήλην τοῦ Βααλ καὶ ἔδειξεν αὐτῷ ἐκεῖθεν μέρος τι τοῦ λαοῦ 
41 ܘܟܲܕ݂ ܗܘ̤ܵܐ ܨܲܦܪܵܐ: ܕܒܲܪ ܒܠܵܩܵ ܠܒܸܠܥܵܡ: ܘܐܲܣܩܹܗ ܠܒܹܡܘܿܬ̣ ܒܲܥܠܵܐ: ܘܲܚܙܵܐ ܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ ܣܵܟܹܗ ܕܥܲܡܵܐ. 
Mane autem facto, duxit eum ad excelsa Baal, et intuitus est extremam partem populi. 
და იყო განთიად, წარიყვანა ბალაკ ბალაამი და აღიყვანა იგი ძეგლსა ზედა ბაალისსა და უჩუენა მას მიერ მცირედი რაჲმე მის ერისაჲ. 
41 And it came to pass on the morrow, that Balak took Balaam, and brought him up into the high places of Baal, that thence he might see the utmost part of the people. 
כג 
ΚΓʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܟܓ. 
Cap. 23 
თავი ოცდამესამე 
23 
א. וַיֹּאמֶר בִּלְעָם אֶל בָּלָק בְּנֵה לִי בָזֶה שִׁבְעָה מִזְבְּחֹת וְהָכֵן לִי בָּזֶה שִׁבְעָה פָרִים וְשִׁבְעָה אֵילִים: 
καὶ εἶπεν Βαλααμ τῷ Βαλακ οἰκοδόμησόν μοι ἐνταῦθα ἑπτὰ βωμοὺς καὶ ἑτοίμασόν μοι ἐνταῦθα ἑπτὰ μόσχους καὶ ἑπτὰ κριούς 
1 ܘܐܸܡܲܪ ܒܸܠܥܵܡ ܠܒ̣ܵܠܵܩ: ܒܢܝܼ ܠܝܼ ܗܵܪܟܵܐ ܫܲܒܥܵܐ ܡܲܕ݂ܒ̇ܚ̈ܝܼܢ: ܘܛܲܝܸܒ̣ ܠܝܼ ܗܵܪܟܵܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܬܲܘܪ̈ܝܼܢ: ܘܫܲܒ̣ܥܵܐ ܕܸܟ݂ܪ̈ܝܼܢ. 
Dixitque Balaam ad Balac: Ædifica mihi hic septem aras, et para totidem vitulos, ejusdemque numeri arietes. 
და ჰრქუა ბალამ ბალააკს: მიქმნენ მე აქა შჳდნი ბომონნი და დამიმზადე მე აქა შჳდი ზუარაკი და შჳდი ვერძი. 
1 And Balaam said unto Balak, Build me here seven altars, and prepare me here seven oxen and seven rams. 
ב. וַיַּעַשׂ בָּלָק כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר בִּלְעָם וַיַּעַל בָּלָק וּבִלְעָם פָּר וָאַיִל בַּמִּזְבֵּחַ: 
καὶ ἐποίησεν Βαλακ ὃν τρόπον εἶπεν αὐτῷ Βαλααμ καὶ ἀνήνεγκεν μόσχον καὶ κριὸν ἐπὶ τὸν βωμόν 
2 ܘܲܥܒܲܕ݂ ܒܵܠܵܩ ܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܒܸܠܥܵܡ: ܘܐܲܣܸܩܘ ܒܵܠܵܩ ܘܒܸܠܥܵܡ ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܥܲܠ ܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ. 
Cumque fecisset juxta sermonem Balaam, imposuerunt simul vitulum et arietem super aram. 
და ყო ეგრე ბალაკ, ვითარცა ჰრქუა მას ბალაამ, და შეწირა ზურაკი და ვერძი ბომონსა მას ზედა. 
2 And Balak did as Balaam had spoken; and Balak and Balaam offered on every altar a bullock and a ram. 
ג. וַיֹּאמֶר בִּלְעָם לְבָלָק הִתְיַצֵּב עַל עֹלָתֶךָ וְאֵלְכָה אוּלַי יִקָּרֶה יְהֹוָה לִקְרָאתִי וּדְבַר מַה יַּרְאֵנִי וְהִגַּדְתִּי לָךְ וַיֵּלֶךְ שֶׁפִי: 
καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ παράστηθι ἐπὶ τῆς θυσίας σου καὶ πορεύσομαι εἴ μοι φανεῖται ὁ θεὸς ἐν συναντήσει καὶ ῥῆμα ὃ ἐάν μοι δείξῃ ἀναγγελῶ σοι καὶ παρέστη Βαλακ ἐπὶ τῆς θυσίας αὐτοῦ καὶ Βαλααμ ἐπορεύθη ἐπερωτῆσαι τὸν θεὸν καὶ ἐπορεύθη εὐθεῖαν 
3 ܘܐܸܡܲܪ ܒܸܠܥܵܡ ܠܒ̣ܵܠܵܩ: ܩܘܼܡ ܗܵܪܟܵܐ ܠܘܵܬ̣ ܥ̈ܠܵܘܵܬ̣ܵܟ݂: ܘܐܸܢܵܐ ܐܹܙܲܠ: ܛܵܟ݂ ܢܸܩܪܸܐ ܡܵܪܝܵܐ ܠܐܘܼܪܥܝ: ܘܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܕܲܡܚܵܘܹܐ ܠܝܼ ܐܹܚܵܘܹܝܘܗܝ ܠܵܟ݂. ܘܐܸܙܲܠ ܫܲܦܝܵܐܝܼܬ̣. 
Dixitque Balaam ad Balac: Sta paulisper juxta holocaustum tuum, donec vadam, si forte occurrat mihi Dominus, et quodcumque imperaverit, loquar tibi. 
და ჰრქუა ბალაამ ბალააკს. დადეგ მსხუერპსა ზედა შენსა და წარვიდე. გამო-ძი-მე-ცხადოს მე ღმერთი შემთხუევით და სიტყუაჲ, რომელ გამოაჩინოს, გითხრა შენ. და დადგა ბალაკ შესაწირავსა ზედა მისსა და ბალაამ მივიდა კითხვად ღმრთისა და მივიდა მართლ. 
3 And Balaam said unto Balak, Stand by thy burnt offering, and I will go: peradventure the LORD will come to meet me: and whatsoever he sheweth me I will tell thee. And he went to an high place. 
ד. וַיִּקָּר אֱלֹהִים אֶל בִּלְעָם וַיֹּאמֶר אֵלָיו אֶת שִׁבְעַת הַמִּזְבְּחֹת עָרַכְתִּי וָאַעַל פָּר וָאַיִל בַּמִּזְבֵּחַ: 
καὶ ἐφάνη ὁ θεὸς τῷ Βαλααμ καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Βαλααμ τοὺς ἑπτὰ βωμοὺς ἡτοίμασα καὶ ἀνεβίβασα μόσχον καὶ κριὸν ἐπὶ τὸν βωμόν 
4 ܘܐܸܬ̣ܓ̇ܠܝܼ ܐܲܠܵܗܵܐ ܥܲܠ ܒܸܠܥܵܡ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ: ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܡܲܕ݂ܒ̇ܚ̈ܝܼܢ ܛܲܝܸܒ̣ܬ̇: ܘܐܲܣܩܬ̇ ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܥܲܠ ܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ. 
Cumque abiisset velociter, occurrit illi Deus. Locutusque ad eum Balaam: Septem, inquit, aras erexi, et imposui vitulum et arietem desuper. 
და გამოეცხადა ღმერთი ბალაამს და ჰრქუა მას ბალაამ: შჳდნი ბომონნი დამიმზადებიან და შემიწირავს ზუარაკი და ვერძი ბომონსა ზედა. 
4 And God met Balaam: and he said unto him, I have prepared seven altars, and I have offered upon every altar a bullock and a ram. 
ה. וַיָּשֶׂם יְהֹוָה דָּבָר בְּפִי בִלְעָם וַיֹּאמֶר שׁוּב אֶל בָּלָק וְכֹה תְדַבֵּר: 
καὶ ἐνέβαλεν ὁ θεὸς ῥῆμα εἰς τὸ στόμα Βαλααμ καὶ εἶπεν ἐπιστραφεὶς πρὸς Βαλακ οὕτως λαλήσεις 
5 ܘܣܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܡܸܠܬ̣ܵܐ ܒܦܘܼܡܹܗ ܕܒܸܠܥܵܡ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ: ܙܸܠ ܠܘܵܬ̣ ܒܵܠܵܩ: ܘܗܵܟܲܢܵܐ ܡܲܠܸܠ. 
Dominus autem posuit verbum in ore ejus, et ait: Revertere ad Balac, et hæc loqueris. 
და მოსცა ღმერთმან სიტყუაჲ პირსა ბალაამისსა და ჰრქუა: მიიქეც ბალააკისსა და ესრე თქუ. 
5 And the LORD put a word in Balaam's mouth, and said, Return unto Balak, and thus thou shalt speak. 
ו. וַיָּשָׁב אֵלָיו וְהִנֵּה נִצָּב עַל עֹלָתוֹ הוּא וְכָל שָׂרֵי מוֹאָב: 
καὶ ἀπεστράφη πρὸς αὐτόν καὶ ὅδε ἐφειστήκει ἐπὶ τῶν ὁλοκαυτωμάτων αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες Μωαβ μετ᾽ αὐτοῦ 
6 ܘܐܸܬ̣ܵܐ ܠܘܵܬܹܗ: ܘܗ̤ܘ ܩܵܐܹ̇ܡ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܠܘܵܬ̣ ܥ̈ܠܵܘܵܬܹܗ: ܗ̤ܘ ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣. 
Reversus invenit stantem Balac juxta holocaustum suum, et omnes principes Moabitarum: 
და მოიქცა მისა, ხოლო იგი დგა მრგულიად დასაწველთა ზედა მისთა და ყოველნი მთავარნი მოაბისანი მის თანა. 
6 And he returned unto him, and, lo, he stood by his burnt sacrifice, he, and all the princes of Moab. 
ז. וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר מִן אֲרָם יַנְחֵנִי בָלָק מֶלֶךְ מוֹאָב מֵהַרְרֵי קֶדֶם לְכָה אָרָה לִּי יַעֲקֹב וּלְכָה זֹעֲמָה יִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἐγενήθη πνεῦμα θεοῦ ἐπ᾽ αὐτῷ καὶ ἀναλαβὼν τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν ἐκ Μεσοποταμίας μετεπέμψατό με Βαλακ βασιλεὺς Μωαβ ἐξ ὀρέων ἀπ᾽ ἀνατολῶν λέγων δεῦρο ἄρασαί μοι τὸν Ιακωβ καὶ δεῦρο ἐπικατάρασαί μοι τὸν Ισραηλ 
7 ܘܐܲܪܝܼܡ ܒܡܲܬ̣ܠܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ: ܡ̣ܢ ܐܵܪܵܡ ܕܲܒ̣ܪܲܢܝ ܒܵܠܵܩ ܡܲܠܟܵܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ܵܝܹ̈ܐ: ܡ̣ܢ ܛܘܼܪ̈ܲܝ ܡܲܕ݂ܢ̱ܚܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܝܼ ܬܵܐ ܠܘܼܛ ܠܝܼ ܠܝܲܥܩܘܿܒ̣: ܘܬ̣ܵܐ ܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܠܝܼ ܠܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
assumptaque parabola sua, dixit: De Aram adduxit me Balac rex Moabitarum, de montibus orientis: Veni, inquit, et maledic Jacob; propera, et detestare Israël. 
და იყო სული ღმრთისა მის თანა და აღიღო იგავი იგი თჳსი და თქუა: შუვამდინარით მომხადა მე ბალაკ, მეფემან მოაბისამან, მთათაგან აღმოსავალთაჲთ და თქუა: მოვედ და სწყევე იაკობი, და მოვედ და წყევე ისრაჱლი. 
7 And he took up his parable, and said, Balak the king of Moab hath brought me from Aram, out of the mountains of the east, saying, Come, curse me Jacob, and come, defy Israel. 
ח. מָה אֶקֹּב לֹא קַבֹּה אֵל וּמָה אֶזְעֹם לֹא זָעַם יְהֹוָה: 
τί ἀράσωμαι ὃν μὴ καταρᾶται κύριος ἢ τί καταράσωμαι ὃν μὴ καταρᾶται ὁ θεός 
8 ܡܵܢܵܐ ܐܹܠܘܼܛܝܼܘܗܝ: ܕܠܵܐ ܠܵܛܹܗ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܘܡܵܢܵܐ ܐܵܘܒ̇ܕ݂ܝܼܘܗܝ: ܕܠܵܐ ܐܵܘܒ̇ܕܹܗ ܡܵܪܝܵܐ. 
Quomodo maledicam, cui non maledixit Deus? qua ratione detester, quem Dominus non detestatur? 
რაჲ ვსწყევო, რომელსა არა სწყევე უფალი, ანუ რათა დავწყეო, რომელ არა უწყევიეს ღმერთსა? 
8 How shall I curse, whom God hath not cursed? or how shall I defy, whom the LORD hath not defied? 
ט. כִּי מֵרֹאשׁ צֻרִים אֶרְאֶנּוּ וּמִגְּבָעוֹת אֲשׁוּרֶנּוּ הֶן עָם לְבָדָד יִשְׁכֹּן וּבַגּוֹיִם לֹא יִתְחַשָּׁב: 
ὅτι ἀπὸ κορυφῆς ὀρέων ὄψομαι αὐτὸν καὶ ἀπὸ βουνῶν προσνοήσω αὐτόν ἰδοὺ λαὸς μόνος κατοικήσει καὶ ἐν ἔθνεσιν οὐ συλλογισθήσεται 
9 ܡܸܛܠ ܕܡ̣ܢ ܪܹܫܵܐ ܕܛܘܼܪܹ̈ܐ ܚܙܹܝܬܹܗ: ܘܡ̣ܢ ܪ̈ܵܡܵܬ̣ܵܐ ܚܵܪܬܹ̇ܗ: ܗܵܐ ܥܲܡܵܐ ܒܲܠܚܘܿܕ݂ܵܘܗܝ ܫܪܵܐ: ܘܲܒ̣ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܠܵܐ ܡܸܬ̣ܚ̄ܫܸܒ̣. 
De summis silicibus videbo eum, et de collibus considerabo illum. Populus solus habitabit, et inter gentes non reputabitur. 
არამედ თავთაგან მთათაჲსა ვიხილო იგი და ბორცუთაგან განვიცადო იგი. აჰა, ესერა, ერი მარტოჲ დაეშენოს და შორის წარმართთა არა შეირაცხოს. 
9 For from the top of the rocks I see him, and from the hills I behold him: lo, the people shall dwell alone, and shall not be reckoned among the nations. 
י. מִי מָנָה עֲפַר יַעֲקֹב וּמִסְפָּר אֶת רֹבַע יִשְׂרָאֵל תָּמֹת נַפְשִׁי מוֹת יְשָׁרִים וּתְהִי אַחֲרִיתִי כָּמֹהוּ: 
τίς ἐξηκριβάσατο τὸ σπέρμα Ιακωβ καὶ τίς ἐξαριθμήσεται δήμους Ισραηλ ἀποθάνοι ἡ ψυχή μου ἐν ψυχαῖς δικαίων καὶ γένοιτο τὸ σπέρμα μου ὡς τὸ σπέρμα τούτων 
10 ܡܲܢܘܼ ܡܸܫܟܲܚ ܠܡܸܡܢܵܐ ܥܲܟ݂ܪܹܗ ܕܝܲܥܩܘܿܒ̣: ܘܡܸܢܝܵܢܵܐ ܕܪܘܼܒ̣ܥܹܗ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ. ܬܡܘܼܬ̣ ܢܲܦ̮ܫܝ ܡܵܘܬܵܐ ܕܲܬ̣ܪ̈ܝܼܨܲܝܗܘܿܢ: ܘܬܸܗܘܹܐ ܚܲܪܬ̣ܝ ܐܲܟ݂ܘܵܬ̣ܗܘܿܢ. 
Quis dinumerare possit pulverem Jacob, et nosse numerum stirpis Israël? Moriatur anima mea morte justorum, et fiant novissima mea horum similia. 
ვინ გამოიძია ნათესავი იაკობისი და ვინ აღრაცხოს დასები ისრაჱლისაჲ. მოკუედინ სული ჩემი სულთა თანა მართალთა. და იყავნ ნათესავი ჩემი ვითარცა ნათესავი ამათი. 
10 Who can count the dust of Jacob, and the number of the fourth part of Israel? Let me die the death of the righteous, and let my last end be like his! 
יא. וַיֹּאמֶר בָּלָק אֶל בִּלְעָם מֶה עָשִׂיתָ לִי לָקֹב אֹיְבַי לְקַחְתִּיךָ וְהִנֵּה בֵּרַכְתָּ בָרֵךְ: 
καὶ εἶπεν Βαλακ πρὸς Βαλααμ τί πεποίηκάς μοι εἰς κατάρασιν ἐχθρῶν μου κέκληκά σε καὶ ἰδοὺ εὐλόγηκας εὐλογίαν 
11 ܘܐܸܡܲܪ ܒܵܠܵܩ ܠܒܸܠܥܵܡ: ܡܵܢܵܐ ܥܒܲܕ̇ܬ̇ ܠܝܼ: ܠܲܡܠܵܛ ܒܥܸܠ̈ܠܕ̇ܒ̣ܵܒܲܝ ܩܪܹܝܬ̣ܵܟ݂: ܘܗܵܐ ܡܒܲܪܵܟ݂ܘ ܡܒܲܪܸܟ݂ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܗܘܿܢ. 
Dixitque Balac ad Balaam: Quid est hoc quod agis? ut malediceres inimicis meis vocavi te, et tu e contrario benedicis eis. 
და ჰრქუა ბალაკ ბალაამს: რაჲ მიყავ მე ესე? წყევად მტერთა ჩემთა მოგხადე შენ და, აჰა, ესვრა, აკურთხე კურთხევით? 
11 And Balak said unto Balaam, What hast thou done unto me? I took thee to curse mine enemies, and, behold, thou hast blessed them altogether. 
יב. וַיַּעַן וַיֹּאמַר הֲלֹא אֵת אֲשֶׁר יָשִׂים יְהֹוָה בְּפִי אֹתוֹ אֶשְׁמֹר לְדַבֵּר: 
καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ οὐχὶ ὅσα ἐὰν ἐμβάλῃ ὁ θεὸς εἰς τὸ στόμα μου τοῦτο φυλάξω λαλῆσαι 
12 ܘܲܥܢܵܐ ܒܸܠܥܵܡ ܘܐܸܡܲܪ: ܗܵܐ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܣܵܐܹ̇ܡ ܡܵܪܝܵܐ ܒܦܘܼܡܝ: ܗܵܘ̇ ܗ̄ܘ̣ ܢܵܛܲܪ ܐ̄ܢܵܐ ܠܲܡܡܲܠܵܠܘܼ. 
Cui ille respondit: Num aliud possum loqui, nisi quod jusserit Dominus? 
და ჰრქუა ბალაამ ბალააკს: არა ვთქუა, ვითარმედ რომელი მომცეს ღმერთმან პირსა ჩემსა, ამას ვეკრძალო სიტყუად? 
12 And he answered and said, Must I not take heed to speak that which the LORD hath put in my mouth? 
יג. וַיֹּאמֶר אֵלָיו בָּלָק לְךָ נָּא אִתִּי אֶל מָקוֹם אַחֵר אֲשֶׁר תִּרְאֶנּוּ מִשָּׁם אֶפֶס קָצֵהוּ תִרְאֶה וְכֻלּוֹ לֹא תִרְאֶה וְקָבְנוֹ לִי מִשָּׁם: 
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Βαλακ δεῦρο ἔτι μετ᾽ ἐμοῦ εἰς τόπον ἄλλον ἐξ ὧν οὐκ ὄψῃ αὐτὸν ἐκεῖθεν ἀλλ᾽ ἢ μέρος τι αὐτοῦ ὄψῃ πάντας δὲ οὐ μὴ ἴδῃς καὶ κατάρασαί μοι αὐτὸν ἐκεῖθεν 
13 ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܒܵܠܵܩ: ܬܵܐ ܥܲܡܝ ܠܐܲܬ̣ܪܵܐ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ ܕܬܸܚܙܹܝܘܗܝ ܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ: ܒܪܲܡ ܕܹܝܢ ܚܲܪܬܹܗ ܬܸܚܙܹܐ: ܘܟ݂ܠܹܗ ܠܵܐ ܬܸܚܙܹܐ: ܘܠܘܼܛܲܝܗܝ ܠܝܼ ܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ. 
Dixit ergo Balac: Veni mecum in alterum locum unde partem Israël videas, et totum videre non possis: inde maledicito ei. 
და ჰრქუა მას ბალაკ: მოვედ მერმეცა ჩემ თანა ადგილსა სხუასა, ვინაჲ არა იხილო იგი მიერ, არამედ მცირედი რაჲმე მისი იხილო. ხოლო ყოველი არა იხილო და დაწყევე იგი მიერ. 
13 And Balak said unto him, Come, I pray thee, with me unto another place, from whence thou mayest see them: thou shalt see but the utmost part of them, and shalt not see them all: and curse me them from thence. 
יד. וַיִּקָּחֵהוּ שְׂדֵה צֹפִים אֶל רֹאשׁ הַפִּסְגָּה וַיִּבֶן שִׁבְעָה מִזְבְּחֹת וַיַּעַל פָּר וָאַיִל בַּמִּזְבֵּחַ: 
καὶ παρέλαβεν αὐτὸν εἰς ἀγροῦ σκοπιὰν ἐπὶ κορυφὴν λελαξευμένου καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ ἑπτὰ βωμοὺς καὶ ἀνεβίβασεν μόσχον καὶ κριὸν ἐπὶ τὸν βωμόν 
14 ܘܕܲܒ̣ܪܹܗ ܠܲܚܫܲܠ ܕܵܘ̈ܩܵܐ ܠܪܹܫ ܪܵܡܬ̣ܵܐ ܘܲܒ̣ܢܵܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܡܲܕ݂ܒ̇ܚ̈ܝܼܢ: ܘܐܲܣܸܩ ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܥܲܠ ܡܲܕ݂ܒ̇ܚܹ̈ܐ. 
Cumque duxisset eum in locum sublimem, super verticem montis Phasga, ædificavit Balaam septem aras, et impositis supra vitulo atque ariete, 
და წარიყვანა იგი აგარაკით ებგურთაჲთ თავად გამოთლილისად. და აღქმნნა მუნ შჳდნი ბომონნი და შეწირა ზუარაკი და ვერძი ბომონსა მას ზედა. 
14 And he brought him into the field of Zophim, to the top of Pisgah, and built seven altars, and offered a bullock and a ram on every altar. 
טו. וַיֹּאמֶר אֶל בָּלָק הִתְיַצֵּב כֹּה עַל עֹלָתֶךָ וְאָנֹכִי אִקָּרֶה כֹּה: 
καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ παράστηθι ἐπὶ τῆς θυσίας σου ἐγὼ δὲ πορεύσομαι ἐπερωτῆσαι τὸν θεόν 
15 ܘܐܸܡܲܪ ܒܸܠܥܵܡ ܠܒ̣ܵܠܵܩ: ܩܘܼܡ ܗܵܪܟܵܐ ܠܘܵܬ̣ ܥ̈ܠܵܘܵܬ̣ܵܟ݂: ܘܐܸܢܵܐ ܐܸܡܛܹܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܗܵܪܟܵܐ. 
dixit ad Balac: Sta hic juxta holocaustum tuum, donec ego obvius pergam. 
და ჰრქუა ბალაამ ბალააკს: დადეგ მსხუერპლსა ამას ზედა შენსა და მე მივიდე კითხვად ღმრთისა. 
15 And he said unto Balak, Stand here by thy burnt offering, while I meet the LORD yonder. 
טז. וַיִּקָּר יְהֹוָה אֶל בִּלְעָם וַיָּשֶׂם דָּבָר בְּפִיו וַיֹּאמֶר שׁוּב אֶל בָּלָק וְכֹה תְדַבֵּר: 
καὶ συνήντησεν ὁ θεὸς τῷ Βαλααμ καὶ ἐνέβαλεν ῥῆμα εἰς τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ εἶπεν ἀποστράφητι πρὸς Βαλακ καὶ τάδε λαλήσεις 
16 ܘܐܸܬ̣ܓ̇ܠܝܼ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܒܸܠܥܵܡ: ܘܣܵܡ ܡܸܠܬ̣ܵܐ ܒܦܘܼܡܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ: ܙܸܠ ܠܘܵܬ̣ ܒܵܠܵܩ ܘܗܵܟܲܢܵܐ ܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Cui cum Dominus occurrisset, posuissetque verbum in ore ejus, ait: Revertere ad Balac, et hæc loqueris ei. 
და შეემთხჳა ღმერთი ბალაამს და მოსცა სიტყუაჲ პირსა მისსა და ჰრქუა: მიიქეც ბალააკისა და ესრე თქუა. 
16 And the LORD met Balaam, and put a word in his mouth, and said, Go again unto Balak, and say thus. 
יז. וַיָּבֹא אֵלָיו וְהִנּוֹ נִצָּב עַל עֹלָתוֹ וְשָׂרֵי מוֹאָב אִתּוֹ וַיֹּאמֶר לוֹ בָּלָק מַה דִּבֶּר יְהֹוָה: 
καὶ ἀπεστράφη πρὸς αὐτόν καὶ ὅδε ἐφειστήκει ἐπὶ τῆς ὁλοκαυτώσεως αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες Μωαβ μετ᾽ αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ Βαλακ τί ἐλάλησεν κύριος 
17 ܘܐܸܬ̣ܵܐ ܠܘܵܬܹܗ: ܘܗ̤ܘ ܩܵܐܹ̇ܡ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܠܘܵܬ̣ ܥ̈ܠܵܘܵܬܹܗ: ܘܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ ܥܲܡܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܒܵܠܵܩ: ܡܵܢܵܐ ܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ. 
Reversus invenit eum stantem juxta holocaustum suum, et principes Moabitarum cum eo. Ad quem Balac: Quid, inquit, locutus est Dominus? 
და მოიქცა მისა, სადა-იგი დგა მრგუალიად დასაწველსა ზედა მისსა და ყოველნი მთავარნი მის თანა და ჰრქუა მას ბალაკ: რაჲ გრქუა უფალმან? 
17 And when he came to him, behold, he stood by his burnt offering, and the princes of Moab with him. And Balak said unto him, What hath the LORD spoken? 
יח. וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר קוּם בָּלָק וּשֲׁמָע הַאֲזִינָה עָדַי בְּנוֹ צִפֹּר: 
καὶ ἀναλαβὼν τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν ἀνάστηθι Βαλακ καὶ ἄκουε ἐνώτισαι μάρτυς υἱὸς Σεπφωρ 
18 ܘܐܲܪܝܼܡ ܒܡܲܬ̣ܠܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ: ܩܘܼܡ ܒܵܠܵܩ ܘܲܫܡܲܥ ܘܨܘܼܬ̣ ܠܣܵܗܕ̇ܘܼܬ̣ܝ ܒܲܪܨܸܦܘܿܪ. 
At ille, assumpta parabola sua, ait: Sta, Balac, et ausculta; audi, fili Sephor: 
და აღიღო იგავი იგი თჳსი და ჰრქუა: აღდეგ, ბალაკ, და ისმინე, ყურად-იღე მოწამემან ძემან სეფორისმან. 
18 And he took up his parable, and said, Rise up, Balak, and hear; hearken unto me, thou son of Zippor: 
יט. לֹא אִישׁ אֵל וִיכַזֵּב וּבֶן אָדָם וְיִתְנֶחָם הַהוּא אָמַר וְלֹא יַעֲשֶׂה וְדִבֶּר וְלֹא יְקִימֶנָּה: 
οὐχ ὡς ἄνθρωπος ὁ θεὸς διαρτηθῆναι οὐδὲ ὡς υἱὸς ἀνθρώπου ἀπειληθῆναι αὐτὸς εἴπας οὐχὶ ποιήσει λαλήσει καὶ οὐχὶ ἐμμενεῖ 
19 ܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܲܢܕܲܓܸ̇ܠ: ܘܐܵܦܠܵܐ ܒܲܪܢܵܫܵܐ ܕܢܸܬ̣ܡܠܸܟ݂ ܗ̤ܘ ܐܵܡܲܪ ܘܥܵܒܹ̇ܕ݂: ܘܡܸܠܬܹܗ ܩܲܝܵܡܵܐ ܠܥܵܠܡܝܼ̈ܢ. 
non est Deus quasi homo, ut mentiatur, nec ut filius hominis, ut mutetur. Dixit ergo, et non faciet? locutus est, et non implebit? 
არა თუ ვითარცა კაცი არს ღმერთი განღჳძებად და არცა ვითარცა ძე კაცისაჲ რიცხვად. შენ სთქუ: არა ყოს, თქჳს და არა დაადგრის. 
19 God is not a man, that he should lie; neither the son of man, that he should repent: hath he said, and shall he not do it? or hath he spoken, and shall he not make it good? 
כ. הִנֵּה בָרֵךְ לָקָחְתִּי וּבֵרֵךְ וְלֹא אֲשִׁיבֶנָּה: 
ἰδοὺ εὐλογεῖν παρείλημμαι εὐλογήσω καὶ οὐ μὴ ἀποστρέψω 
20 ܗܵܐ ܠܲܡܒܲܪܵܟ݂ܘܼ ܐܸܬ̇ܕܲܒ̣ܪܹܬ̣. ܘܒ̣ܘܼܪܟ̇ܬ̣ܵܐ ܠܵܐ ܐܲܗܦܸܟ݂. 
Ad benedicendum adductus sum: benedictionem prohibere non valeo. 
აჰა, ესერა, კურთხევად მიწყიეს, ვაკურთხო და არა მოვაქციო. 
20 Behold, I have received commandment to bless: and he hath blessed; and I cannot reverse it. 
כא. לֹא הִבִּיט אָוֶן בְּיַעֲקֹב וְלֹא רָאָה עָמָל בְּיִשְׂרָאֵל יְהֹוָה אֱלֹהָיו עִמּוֹ וּתְרוּעַת מֶלֶךְ בּוֹ: 
οὐκ ἔσται μόχθος ἐν Ιακωβ οὐδὲ ὀφθήσεται πόνος ἐν Ισραηλ κύριος ὁ θεὸς αὐτοῦ μετ᾽ αὐτοῦ τὰ ἔνδοξα ἀρχόντων ἐν αὐτῷ 
21 ܠܵܐ ܚܵܙܹ̇ܐ ܐ̄ܢܵܐ ܥܵܘܼܠܵܐ ܒܝܲܥܩܘܿܒ̣: ܘܠܵܐ ܚܵܐܲܪ ܐ̄ܢܵܐ ܥܲܠܝܵܐ ܒܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܹܗ ܥܲܡܹܗ: ܘܬܸܫܒ̇ܘܼܚܬܵܐ ܕܡܲܠܟܹ̇ܗ ܒܹܗ. 
Non est idolum in Jacob, nec videtur simulacrum in Israël. Dominus Deus ejus cum eo est, et clangor victoriæ regis in illo. 
არა იყოს შრომაჲ შორის იაკობსა, არცა იხილო სალმობაჲ შორის ისრაჱლსა. უფალი ღმერთი მისი მის თანა და დიდებულნი მთავართანი შორის მისსა. 
21 He hath not beheld iniquity in Jacob, neither hath he seen perverseness in Israel: the LORD his God is with him, and the shout of a king is among them. 
כב. אֵל מוֹצִיאָם מִמִּצְרָיִם כְּתוֹעֲפֹת רְאֵם לוֹ: 
θεὸς ὁ ἐξαγαγὼν αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου ὡς δόξα μονοκέρωτος αὐτῷ 
22 ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܐܲܦܸܩ ܐܸܢܘܿܢ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ: ܒܥܘܼܫܢܹܗ ܘܲܒ̣ܪܵܘܡܹܗ. 
Deus eduxit illum de Ægypto, cujus fortitudo similis est rhinocerotis. 
ღმერთი არს, რომელმან გამოიყვანნა იგინი ეგჳპტით, ვითარცა დიდებაჲ მარტორქისაჲ მის. 
22 God brought them out of Egypt; he hath as it were the strength of an unicorn. 
כג. כִּי לֹא נַחַשׁ בְּיַעֲקֹב וְלֹא קֶסֶם בְּיִשְׂרָאֵל כָּעֵת יֵאָמֵר לְיַעֲקֹב וּלְיִשְׂרָאֵל מַה פָּעַל אֵל: 
οὐ γάρ ἐστιν οἰωνισμὸς ἐν Ιακωβ οὐδὲ μαντεία ἐν Ισραηλ κατὰ καιρὸν ῥηθήσεται Ιακωβ καὶ τῷ Ισραηλ τί ἐπιτελέσει ὁ θεός 
23 ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܢܸܫܚܵܐ ܒܝܲܥܩܘܿܒ̣: ܘܐܵܦܠܵܐ ܩܸܨܡܵܐ ܒܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܐܲܝܟ݂ ܕܲܒ̣ܙܲܒ̣ܢܵܐ ܗܵܢܵܐ ܢܸܬ̣ܐ̱ܡܲܪ ܠܝܲܥܩܘܿܒ̣ ܘܠܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡܵܢܵܐ ܥܵܒܹ̇ܕ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ. 
Non est augurium in Jacob, nec divinatio in Israël: temporibus suis dicetur Jacob et Israëli quid operatus sit Deus. 
რამეთუ არა არს ზმნა შორის იაკობსა, არცა მისნობა შორის ისრაჱლსა. ჟამად-ჟამად ეთხრას იაკობსა და ისრაჱლსა, რაჲცა ქმნას ღმერთმან. 
23 Surely there is no enchantment against Jacob, neither is there any divination against Israel: according to this time it shall be said of Jacob and of Israel, What hath God wrought! 
כד. הֶן עָם כְּלָבִיא יָקוּם וְכַאֲרִי יִתְנַשָּׂא לֹא יִשְׁכַּב עַד יֹאכַל טֶרֶף וְדַם חֲלָלִים יִשְׁתֶּה: 
ἰδοὺ λαὸς ὡς σκύμνος ἀναστήσεται καὶ ὡς λέων γαυριωθήσεται οὐ κοιμηθήσεται ἕως φάγῃ θήραν καὶ αἷμα τραυματιῶν πίεται 
24 ܗܵܐ ܥܲܡܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܐܲܪܝܵܐ ܩܵܐܹ̇ܡ: ܘܐܲܝܟ݂ ܐܲܪܝܵܐ ܡܸܫܬܲܩܲܠ ܠܵܐ ܢܸܕ݂ܡܲܟ݂ ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܹܐܟ݂ܘܿܠ ܬܒ̣ܵܪܵܐ: ܘܲܕ݂ܡܵܐ ܕܲܩ̈ܛܝܼܠܹܐ ܢܸܫܬܹ̇ܐ. 
Ecce populus ut leæna consurget, et quasi leo erigetur: non accubabit donec devoret prædam, et occisorum sanguinem bibat. 
აჰა, ესერა, მან, ვითარცა ლეკუმან ლომისამან, განიღჳძოს და ვითარცა ლომი იბედღუენდეს, არა დაიძინოს ვიდრემდის არა ჭამოს ნადირი და სისხლი წყლულთაჲ სუას. 
24 Behold, the people shall rise up as a great lion, and lift up himself as a young lion: he shall not lie down until he eat of the prey, and drink the blood of the slain. 
כה. וַיֹּאמֶר בָּלָק אֶל בִּלְעָם גַּם קֹב לֹא תִקֳּבֶנּוּ גַּם בָּרֵךְ לֹא תְבָרֲכֶנּוּ: 
καὶ εἶπεν Βαλακ πρὸς Βαλααμ οὔτε κατάραις καταράσῃ μοι αὐτὸν οὔτε εὐλογῶν μὴ εὐλογήσῃς αὐτόν 
25 ܘܐܸܡܲܪ ܒܵܠܵܩ ܠܒ̣ܠܥܵܡ: ܠܵܐ ܡܠܵܛ ܬܠܘܼܛܝܼܘܗܝ: ܘܐܵܦܠܵܐ ܡܒܲܪܵܟ݂ܘܼ ܬܒܲܪܟ݂ܝܼܘܗܝ. 
Dixitque Balac ad Balaam: Nec maledicas ei, nec benedicas. 
და ჰრქუა ბალაკ ბალაამს: ნუცა წყევით სწყევ მას, ნუცა კურთხევით აკურთხევ. 
25 And Balak said unto Balaam, Neither curse them at all, nor bless them at all. 
כו. וַיַּעַן בִּלְעָם וַיֹּאמֶר אֶל בָּלָק הֲלֹא דִּבַּרְתִּי אֵלֶיךָ לֵאמֹר כֹּל אֲשֶׁר יְדַבֵּר יְהֹוָה אֹתוֹ אֶעֱשֶׂה: 
καὶ ἀποκριθεὶς Βαλααμ εἶπεν τῷ Βαλακ οὐκ ἐλάλησά σοι λέγων τὸ ῥῆμα ὃ ἐὰν λαλήσῃ ὁ θεός τοῦτο ποιήσω 
26 ܘܲܥܢܵܐ ܒܸܠܥܵܡ ܘܐܸܡܲܪ ܠܒ̣ܵܠܵܩ: ܠܵܐ ܐܸܡ̇ܪܹܬ̣ ܠܵܟ݂ ܕܟ݂ܠ ܕܐܵܡܲܪ ܠܝܼ ܡܵܪܝܵܐ: ܗܵܘ̇ ܗ̄ܘ̣ ܥܵܒܹ̇ܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ. 
Et ille ait: Nonne dixi tibi quod quidquid mihi Deus imperaret, hoc facerem? 
და მიუგო ბალამ და ჰრქუა ბალაკს: არა გეტყოდე შენ და გარქუ, ვითარმედ: სიტყუაჲ, რომელი მრქუას ღმერთმან, ესე ვყო. 
26 But Balaam answered and said unto Balak, Told not I thee, saying, All that the LORD speaketh, that I must do? 
כז. וַיֹּאמֶר בָּלָק אֶל בִּלְעָם לְכָה נָּא אֶקָּחֲךָ אֶל מָקוֹם אַחֵר אוּלַי יִישַׁר בְּעֵינֵי הָאֱלֹהִים וְקַבֹּתוֹ לִי מִשָּׁם: 
καὶ εἶπεν Βαλακ πρὸς Βαλααμ δεῦρο παραλάβω σε εἰς τόπον ἄλλον εἰ ἀρέσει τῷ θεῷ καὶ καταρᾶσαί μοι αὐτὸν ἐκεῖθεν 
27 ܘܐܸܡܲܪ ܒܵܠܵܩ ܠܒܸܠܥܵܡ: ܬܵܐ ܐܸܕ݂ܒ̇ܪܵܟ݂ ܠܐܲܬ̣ܪܵܐ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ: ܟܒܲܪ ܢܸܫܦܲܪ ܒܥܲܝ̈ܢܲܝ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܘܠܘܼܛܲܝܗܝ ܠܝܼ ܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ. 
Et ait Balac ad eum: Veni, et ducam te ad alium locum: si forte placeat Deo ut inde maledicas eis. 
და ჰრქუა ბალაკ ბალაამს: მოვედ და მიგიყვანო შენ ადგილსა სხუასა, სთნდეს ხოლო თუ ღმერასა, და დაწყევე იგი მიერ. 
27 And Balak said unto Balaam, Come, I pray thee, I will bring thee unto another place; peradventure it will please God that thou mayest curse me them from thence. 
כח. וַיִּקַּח בָּלָק אֶת בִּלְעָם רֹאשׁ הַפְּעוֹר הַנִּשְׁקָף עַל פְּנֵי הַיְשִׁימֹן: 
καὶ παρέλαβεν Βαλακ τὸν Βαλααμ ἐπὶ κορυφὴν τοῦ Φογωρ τὸ παρατεῖνον εἰς τὴν ἔρημον 
28 ܘܲܕ݂ܒܲܪ ܒܵܠܵܩ ܠܒܸܠܥܵܡ: ܠܪܹܫ ܦܥܘܿܪ ܕܡܸܬ̣ܚܙܹܐ ܠܘܼܩܒܲܠ ܐܲܫܝܼܡܘܿܢ. 
Cumque duxisset eum super verticem montis Phogor, qui respicit solitudinem, 
და წარიყვანა ბალაკ ბალაამი თავსა ზედა ფუგორისასა, რომელ მიაწევს უდაბნოდ. 
28 And Balak brought Balaam unto the top of Peor, that looketh toward Jeshimon. 
כט. וַיֹּאמֶר בִּלְעָם אֶל בָּלָק בְּנֵה לִי בָזֶה שִׁבְעָה מִזְבְּחֹת וְהָכֵן לִי בָּזֶה שִׁבְעָה פָרִים וְשִׁבְעָה אֵילִם: 
καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ οἰκοδόμησόν μοι ὧδε ἑπτὰ βωμοὺς καὶ ἑτοίμασόν μοι ὧδε ἑπτὰ μόσχους καὶ ἑπτὰ κριούς 
29 ܘܐܸܡܲܪ ܒܸܠܥܵܡ ܠܒ̣ܵܠܵܩ: ܒܢܝܼ ܠܝܼ ܗܵܪܟܵܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܡܲܕ݂ܒ̇ܚ̈ܝܼܢ: ܘܛܲܝܸܒ̣ ܠܝܼ ܗܵܪܟܵܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܬܵܘܪ̈ܝܼܢ: ܘܫܲܒ̣ܥܵܐ ܕܸܟ݂ܪ̈ܝܼܢ. 
dixit ei Balaam: Ædifica mihi hic septem aras, et para totidem vitulos, ejusdemque numeri arietes. 
და ჰრქუა ბალაამ ბალააკს: მიქმნენ მე აქა შჳდნი ბომონნი და დამიმზადე მე აქა შჳდ ზუარაკი და ვერძი. 
29 And Balaam said unto Balak, Build me here seven altars, and prepare me here seven bullocks and seven rams. 
ל. וַיַּעַשׂ בָּלָק כַּאֲשֶׁר אָמַר בִּלְעָם וַיַּעַל פָּר וָאַיִל בַּמִּזְבֵּחַ: 
καὶ ἐποίησεν Βαλακ καθάπερ εἶπεν αὐτῷ Βαλααμ καὶ ἀνήνεγκεν μόσχον καὶ κριὸν ἐπὶ τὸν βωμόν 
30 ܘܲܥܒܲܕ݂ ܒܵܠܵܩ ܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܒܸܠܥܵܡ: ܘܐܲܣܸܩ ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܥܲܠ ܡܲܕ݂ܒ̇ܚܹ̈ܐ. 
Fecit Balac ut Balaam dixerat: imposuitque vitulos et arietes per singulas aras. 
და ყო ბალაკ, ვითარცა ჰრქუა მას ბალამ, და შეწირა ზუარაკი და ვერძი ბომონსა მას ზედა. 
30 And Balak did as Balaam had said, and offered a bullock and a ram on every altar. 
כד 
ΚΔʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܟܕ. 
Cap. 24 
თავი ოცდამეოთხე 
24 
א. וַיַּרְא בִּלְעָם כִּי טוֹב בְּעֵינֵי יְהֹוָה לְבָרֵךְ אֶת יִשְׂרָאֵל וְלֹא הָלַךְ כְּפַעַם בְּפַעַם לִקְרַאת נְחָשִׁים וַיָּשֶׁת אֶל הַמִּדְבָּר פָּנָיו: 
καὶ ἰδὼν Βαλααμ ὅτι καλόν ἐστιν ἔναντι κυρίου εὐλογεῖν τὸν Ισραηλ οὐκ ἐπορεύθη κατὰ τὸ εἰωθὸς εἰς συνάντησιν τοῖς οἰωνοῖς καὶ ἀπέστρεψεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ εἰς τὴν ἔρημον 
1 ܘܲܚܙܵܐ ܒܸܠܥܵܡ ܕܫܲܦܝܼܪ ܗ̄ܘ̣ ܒܥܲܝ̈ܢܲܝ ܡܵܪܝܵܐ ܠܲܡܒܲܪܵܟ݂ܘܼܬܹܗ ܠܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܠܵܐ ܐܸܙܲܠ ܐܲܝܟ݂ ܕܲܒ̣ܟ݂ܠ ܫܵܥܵܐ ܠܡܸܕܲܥ ܢܸܚܫܵܐ: ܘܣܵܡ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܐܲܦܵܘ̈ܗܝ. 
Cumque vidisset Balaam quod placeret Domino ut benediceret Israëli, nequaquam abiit ut ante perrexerat, ut augurium quæreret: sed dirigens contra desertum vultum suum, 
და იხილა ბალაამ, რამეთუ კეთილ არს წინაშე უფლისა კურთხევაჲ ისრაჱლისაჲ, არა მივიდა კითხვად, ვითარ-იგი ჩუეულ იყო ზმნებათა და მიიქცია პირი თჳსი უდაბნოდ. 
1 And when Balaam saw that it pleased the LORD to bless Israel, he went not, as at other times, to seek for enchantments, but he set his face toward the wilderness. 
ב. וַיִּשָּׂא בִלְעָם אֶת עֵינָיו וַיַּרְא אֶת יִשְׂרָאֵל שֹׁכֵן לִשְׁבָטָיו וַתְּהִי עָלָיו רוּחַ אֱלֹהִים: 
καὶ ἐξάρας Βαλααμ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καθορᾷ τὸν Ισραηλ ἐστρατοπεδευκότα κατὰ φυλάς καὶ ἐγένετο πνεῦμα θεοῦ ἐν αὐτῷ 
2 ܘܐܲܪܝܼܡ ܒܸܠܥܵܡ ܥܲܝܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܲܚܙܵܐ ܠܝܼܣܪܵܝܹܠ ܟܲܕ݂ ܫܪܹܝܢ ܫܲܒ̣̈ܛܝܼܢ ܫܲܒ̣̈ܛܝܼܢ: ܘܲܗܘ̤ܵܬ̣ ܥܠܵܘܗܝ ܪܘܼܚܹܗ ܕܐܲܠܵܗܵܐ. 
et elevans oculos, vidit Israël in tentoriis commorantem per tribus suas: et irruente in se spiritu Dei, 
და აღიხილნა თუალნი თჳსნი ბალამ და იხილა ისრაჱლი დაბანაკებული ნათესავად-ნათესავად. და იყო სული ღმრთისა მის ზედა. 
2 And Balaam lifted up his eyes, and he saw Israel abiding in his tents according to their tribes; and the spirit of God came upon him. 
ג. וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר נְאֻם בִּלְעָם בְּנוֹ בְעֹר וּנְאֻם הַגֶּבֶר שְׁתֻם הָעָיִן: 
καὶ ἀναλαβὼν τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν φησὶν Βαλααμ υἱὸς Βεωρ φησὶν ὁ ἄνθρωπος ὁ ἀληθινῶς ὁρῶν 
3 ܘܐܲܪܝܼܡ ܒܡܲܬ̣ܠܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ: ܐܸܡܲܪ ܒܸܠܥܵܡ ܒܪܹܗ ܕܲܒ̣ܥܘܿܪ: ܐܸܡܲܪ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܓܲܠܝܵܐ ܥܲܝܢܹܗ. 
assumpta parabola, ait: Dixit Balaam filius Beor: dixit homo, cujus obturatus est oculus: 
და აღიღო იგავი იგი მისი და თქუა ბალაამ, ძემან ბეორისმან, 
3 And he took up his parable, and said, Balaam the son of Beor hath said, and the man whose eyes are open hath said: 
ד. נְאֻם שֹׁמֵעַ אִמְרֵי אֵל אֲשֶׁר מַחֲזֵה שַׁדַּי יֶחֱזֶה נֹפֵל וּגְלוּי עֵינָיִם: 
φησὶν ἀκούων λόγια θεοῦ ὅστις ὅρασιν θεοῦ εἶδεν ἐν ὕπνῳ ἀποκεκαλυμμένοι οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ 
4 ܐܸܡܲܪ ܕܲܫܡܲܥ ܡܹܐܡܪܵܐ ܕܐܲܠܵܗܵܐ: ܘܚܸܙܘܵܐ ܕܐܲܠܵܗܵܐ ܚ̣ܙܵܐ: ܟܲܕ݂ ܪܡܸܐ ܘܲܦܬ̣̈ܝܼܚܵܢ ܥܲܝܢܵܘ̈ܗܝ. 
dixit auditor sermonum Dei, qui visionem Omnipotentis intuitus est, qui cadit, et sic aperiuntur oculi ejus: 
თქუა კაცმან მან, რომელ ჭეშმარიტად ხედვიდა, რომელმან ხილვაჲ ღმრთისა იხილა ძილსა შინა ზემხილვარითა თუალითა თჳსითა: 
4 He hath said, which heard the words of God, which saw the vision of the Almighty, falling into a trance, but having his eyes open: 
ה. מַה טֹּבוּ אֹהָלֶיךָ יַעֲקֹב מִשְׁכְּנֹתֶיךָ יִשְׂרָאֵל: 
ὡς καλοί σου οἱ οἶκοι Ιακωβ αἱ σκηναί σου Ισραηλ 
5 ܡܵܐ ܫܲܦܝܼܪ ܡܲܫܟ̇ܢܵܟ݂ ܝܲܥܩܘܿܒ̣: ܘܡܲܫܟ̇ܢܲܝ̈ܟ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Quam pulchra tabernacula tua, Jacob, et tentoria tua, Israël! 
ვითარ ეგე კეთილ არიან სახლნი შენნი, იაკობ, საყოფელნი, ისრაჱლ, 
5 How goodly are thy tents, O Jacob, and thy tabernacles, O Israel! 
ו. כִּנְחָלִים נִטָּיוּ כְּגַנֹּת עֲלֵי נָהָר כַּאֲהָלִים נָטַע יְהֹוָה כַּאֲרָזִים עֲלֵי מָיִם: 
ὡσεὶ νάπαι σκιάζουσαι καὶ ὡσεὶ παράδεισοι ἐπὶ ποταμῶν καὶ ὡσεὶ σκηναί ἃς ἔπηξεν κύριος ὡσεὶ κέδροι παρ᾽ ὕδατα 
6 ܐܲܝܟ݂ ܢܲܚ̈ܠܹܐ ܕܪܵܕܹܝܢ: ܘܐܲܝܟ݂ ܦܲܪ̈ܕܲܝܣܹܐ ܕܥܲܠ ܢܲܗܪܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܡܲܫܟ̇ܢܵܐ ܕܲܢܨܲܒ̣ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܐܲܪ̈ܙܹܐ ܕܥܲܠ ܡܲـ̈ـܝܵܐ. 
ut valles nemorosæ, ut horti juxta fluvios irrigui, ut tabernacula quæ fixit Dominus, quasi cedri prope aquas. 
ვითარცა მაღნარნი ბორობანნი და ვითარცა სამოთხენი მდინარესა ზედა და ვითარცა კარავნი, რომელ აღდგნა უფალმან და არა კაცმან და ვითარცა ნაძუნი წყლისკიდესა. 
6 As the valleys are they spread forth, as gardens by the river's side, as the trees of lign aloes which the LORD hath planted, and as cedar trees beside the waters. 
ז. יִזַּל מַיִם מִדָּלְיָו וְזַרְעוֹ בְּמַיִם רַבִּים וְיָרֹם מֵאֲגַג מַלְכּוֹ וְתִנַּשֵּׂא מַלְכֻתוֹ: 
ἐξελεύσεται ἄνθρωπος ἐκ τοῦ σπέρματος αὐτοῦ καὶ κυριεύσει ἐθνῶν πολλῶν καὶ ὑψωθήσεται ἢ Γωγ βασιλεία αὐτοῦ καὶ αὐξηθήσεται ἡ βασιλεία αὐτοῦ 
7 ܢܸܦܘܿܩ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܡ̣ܢ ܒܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܙܲܪܥܹܗ ܒܡܲـ̈ـܝܵܐ ܣܲܓ̇ܝܼ̈ܐܹܐ: ܘܢܸܬ̇ܬ̇ܪܝܼܡ ܡ̣ܢ ܐܲܓܲܓ ܡܲܠܟܵܐ: ܘܬܸܬ̇ܪܝܼܡ ܡܲܠܟ̇ܘܼܬܹܗ. 
Fluet aqua de situla ejus, et semen illius erit in aquas multas. Tolletur propter Agag, rex ejus, et auferetur regnum illius. 
გამოჴდეს კაცი ნათესავისაგან თჳსისა და ეუფლოს ნათესავთა მრავალთა და აღმაღლდეს გუგის მეფობაჲ და აღორძნდეს მეუფებაჲ მისი. 
7 He shall pour the water out of his buckets, and his seed shall be in many waters, and his king shall be higher than Agag, and his kingdom shall be exalted. 
ח. אֵל מוֹצִיאוֹ מִמִּצְרַיִם כְּתוֹעֲפֹת רְאֵם לוֹ יֹאכַל גּוֹיִם צָרָיו וְעַצְמֹתֵיהֶם יְגָרֵם וְחִצָּיו יִמְחָץ: 
θεὸς ὡδήγησεν αὐτὸν ἐξ Αἰγύπτου ὡς δόξα μονοκέρωτος αὐτῷ ἔδεται ἔθνη ἐχθρῶν αὐτοῦ καὶ τὰ πάχη αὐτῶν ἐκμυελιεῖ καὶ ταῖς βολίσιν αὐτοῦ κατατοξεύσει ἐχθρόν 
8 ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܐܲܦܸܩ ܐܸܢܘܿܢ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ: ܒܥܘܼܫܢܹܗ ܘܲܒ̣ܪܵܘܡܹܗ: ܢܹܐܟ݂ܘܿܠ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܣܵܢܐܵܘ̈ܗܝ ܘܓܲܪ̈ܡܲܝܗܘܿܢ ܢܬܲܒܲܪ: ܘܚܲܨܲܝ̈ܗܘܿܢ ܢܦܲܣܸܩ. 
Deus eduxit illum de Ægypto, cujus fortitudo similis est rhinocerotis. Devorabunt gentes hostes illius, ossaque eorum confringent, et perforabunt sagittis. 
ღმერთი უძღოდა მას ეგჳპტით, ვითარცა დიდებაჲ მარტორქისაჲ მისი, შეჭამნეს ნათესავნი მტერთა მისთანი და სიპოხე მათი ტჳნითურთ გამოწოოს და ისრითა მისითა ესროდის მტერთა. 
8 God brought him forth out of Egypt; he hath as it were the strength of an unicorn: he shall eat up the nations his enemies, and shall break their bones, and pierce them through with his arrows. 
ט. כָּרַע שָׁכַב כַּאֲרִי וּכְלָבִיא מִי יְקִימֶנּוּ מְבָרֲכֶיךָ בָרוּךְ וְאֹרֲרֶיךָ אָרוּר: 
κατακλιθεὶς ἀνεπαύσατο ὡς λέων καὶ ὡς σκύμνος τίς ἀναστήσει αὐτόν οἱ εὐλογοῦντές σε εὐλόγηνται καὶ οἱ καταρώμενοί σε κεκατήρανται 
9 ܪܒܲܥ ܘܲܕ݂ܡܸܟ݂ ܐܲܝܟ݂ ܐܲܪܝܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܓܘܸܪܝܵܐ ܕܐܲܪܝܵܐ: ܘܡܲܢܘܼ ܢܩܝܼܡܝܼܘܗܝ: ܒܵܪܟܲܝܟ ܒܪܝܼܟ݂ܝܼܢ: ܘܠܵܛܲܝ̈ܟ ܠܝܼܛܝܼܢ. 
Accubans dormivit ut leo, et quasi leæna, quam suscitare nullus audebit. Qui benedixerit tibi, erit et ipse benedictus: qui maledixerit, in maledictione reputabitur. 
ინაჴ-იდგა და განისუენა ვითარცა ლომმან და ვითარცა ლეკუმან ლომისამან. ვინ აღადგინოს იგი? მაკურთხეველნი შენნი კურთხეულ არიან, და მაწყევარნი შენნი წყეულ არიან. 
9 He couched, he lay down as a lion, and as a great lion: who shall stir him up? Blessed is he that blesseth thee, and cursed is he that curseth thee. 
י. וַיִּחַר אַף בָּלָק אֶל בִּלְעָם וַיִּסְפֹּק אֶת כַּפָּיו וַיֹּאמֶר בָּלָק אֶל בִּלְעָם לָקֹב אֹיְבַי קְרָאתִיךָ וְהִנֵּה בֵּרַכְתָּ בָרֵךְ זֶה שָׁלשׁ פְּעָמִים: 
καὶ ἐθυμώθη Βαλακ ἐπὶ Βαλααμ καὶ συνεκρότησεν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ καὶ εἶπεν Βαλακ πρὸς Βαλααμ καταρᾶσθαι τὸν ἐχθρόν μου κέκληκά σε καὶ ἰδοὺ εὐλογῶν εὐλόγησας τρίτον τοῦτο 
10 ܘܐܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܒ̣ܵܠܵܩ ܥܲܠ ܒܲܠܥܵܡ ܘܛܲܪܸܦ ܐܝܼܕܵܘ̈ܗܝ. ܘܐܸܡܲܪ ܒܵܠܵܩ ܠܒܸܠܥܵܡ: ܠܲܡܠܵܛ ܒܥܸܠ̈ܕ̇ܒ̣ܵܒܲܝ ܩܪܹܝܬ̣ܵܟ݂: ܘܗܵܐ ܡܒܲܪܵܟ݂ܘܼ ܡܒܲܪܸܟ݂ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܗܘܿܢ ܗܵܐ ܬܠܵܬ̣ ܙܲܒ̣ܢ̈ܝܼܢ. 
Iratusque Balac contra Balaam, complosis manibus ait: Ad maledicendum inimicis meis vocavi te, quibus e contrario tertio benedixisti: 
და განრისხნა გულისწყრომით ბალაკ ბალაამის ზედა და შეიტყუელნა ჴელნი თჳსნი და ჰრქუა ბალაკ ბალამს: წყევად მტერსა ჩემისა მოგხადე შენ, და, აჰა, ესერა, კურთხევით აკურთხე, იგი ესე მესამედ. 
10 And Balak's anger was kindled against Balaam, and he smote his hands together: and Balak said unto Balaam, I called thee to curse mine enemies, and, behold, thou hast altogether blessed them these three times. 
יא. וְעַתָּה בְּרַח לְךָ אֶל מְקוֹמֶךָ אָמַרְתִּי כַּבֵּד אֲכַבֶּדְךָ וְהִנֵּה מְנָעֲךָ יְהֹוָה מִכָּבוֹד: 
νῦν οὖν φεῦγε εἰς τὸν τόπον σου εἶπα τιμήσω σε καὶ νῦν ἐστέρησέν σε κύριος τῆς δόξης 
11 ܗܵܫܵܐ ܦܘܿܩ ܙܸܠ ܠܵܟ݂ ܠܐܲܬ̣ܪܵܟ݂. ܐܸܡ̇ܪܹܬ̣ ܕܲܡܝܲܩܵܪܘܼ ܐܹܝܩܪܵܟ݂: ܘܗܵܐ ܟܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܡ̣ܢ ܐܝܼܩܵܪܵܐ. 
revertere ad locum tuum. Decreveram quidem magnifice honorare te, sed Dominus privavit te honore disposito. 
აწ ივლტოდე ადგილდ შენდა ვთქუ: გადიდო შენ. აწ ჴუებულ გქმნა შენ უფალმან დიდებისა მისგან. 
11 Therefore now flee thou to thy place: I thought to promote thee unto great honour; but, lo, the LORD hath kept thee back from honour. 
יב. וַיֹּאמֶר בִּלְעָם אֶל בָּלָק הֲלֹא גַּם אֶל מַלְאָכֶיךָ אֲשֶׁר שָׁלַחְתָּ אֵלַי דִּבַּרְתִּי לֵאמֹר: 
καὶ εἶπεν Βαλααμ πρὸς Βαλακ οὐχὶ καὶ τοῖς ἀγγέλοις σου οὓς ἀπέστειλας πρός με ἐλάλησα λέγων 
12 ܘܲܥܢܵܐ ܒܸܠܥܵܡ ܘܐܸܡܲܪ ܠܒ̣ܵܠܵܩ. ܗܵܐ ܘܐܵܦ ܠܐܝܼܙܓܲܕܲܝ̈ܟ ܕܫܲܕܲܪܬ̇ ܠܘܵܬ̣ ܐܸܡ̇ܪܹܬ̣. 
Respondit Balaam ad Balac: Nonne nuntiis tuis, quos misisti ad me, dixi: 
და ჰრქუა ბალაამ ბალაკს: არა მოციქულთაცა შენთა, რომელ მოავლინენ ჩემდა, ვარქუ მათ-მეთქი: 
12 And Balaam said unto Balak, Spake I not also to thy messengers which thou sentest unto me, saying, 
יג. אִם יִתֶּן לִי בָלָק מְלֹא בֵיתוֹ כֶּסֶף וְזָהָב לֹא אוּכַל לַעֲבֹר אֶת פִּי יְהֹוָה לַעֲשׂוֹת טוֹבָה אוֹ רָעָה מִלִּבִּי אֲשֶׁר יְדַבֵּר יְהֹוָה אֹתוֹ אֲדַבֵּר: 
ἐάν μοι δῷ Βαλακ πλήρη τὸν οἶκον αὐτοῦ ἀργυρίου καὶ χρυσίου οὐ δυνήσομαι παραβῆναι τὸ ῥῆμα κυρίου ποιῆσαι αὐτὸ πονηρὸν ἢ καλὸν παρ᾽ ἐμαυτοῦ ὅσα ἐὰν εἴπῃ ὁ θεός ταῦτα ἐρῶ 
13 ܕܐܸܢ ܢܸܬܸ̇ܠ ܠܝܼ ܒܵܠܵܩ ܡܠܹܐ ܒܲܝܬܹ̇ܗ ܣܹܐܡܵܐ ܐܵܘ ܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܠܵܐ ܡܸܫܟܲܚ ܐ̄ܢܵܐ ܕܐܸܥܒܲܪ ܥܲܠ ܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܡ̣ܢ ܠܹܒ̇ܝ ܛܵܒ̣ܬ̣ܵܐ ܐܵܘ ܒܝܼܫܬܵܐ. ܐܸܠܵܐ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܐܵܡܲܪ ܠܝܼ ܡܵܪܝܵܐ: ܗܵܘ̇ ܗ̄ܘ̣ ܡܡܲܠܸܠ ܐ̄ܢܵܐ. 
Si dederit mihi Balac plenam domum suam argenti et auri, non potero præterire sermonem Domini Dei mei, ut vel boni quid vel mali proferam ex corde meo: sed quidquid Dominus dixerit, hoc loquar? 
მო-ღათუ-მცეს ბალაკ სახლი თჳსი სავსე ვეცხლითა და ოქროჲთა, ვერვე შეუძლო გარდასლვად სიტყუასა უფლისასა ყოფად მისა კეთილად, ანუ ბოროტად თავით ჩემით, არამედ რავდენი მრქუას მე ღმერთმან, ესე ვთქუა. 
13 If Balak would give me his house full of silver and gold, I cannot go beyond the commandment of the LORD, to do either good or bad of mine own mind; but what the LORD saith, that will I speak? 
יד. וְעַתָּה הִנְנִי הוֹלֵךְ לְעַמִּי לְכָה אִיעָצְךָ אֲשֶׁר יַעֲשֶׂה הָעָם הַזֶּה לְעַמְּךָ בְּאַחֲרִית הַיָּמִים: 
καὶ νῦν ἰδοὺ ἀποτρέχω εἰς τὸν τόπον μου δεῦρο συμβουλεύσω σοι τί ποιήσει ὁ λαὸς οὗτος τὸν λαόν σου ἐπ᾽ ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν 
14 ܗܵܫܵܐ ܗܵܐ ܐܵܙܹ̇ܠ ܐ̄ܢܵܐ ܠܝܼ ܠܐܲܪܥܝ: ܬܵܐ ܕܹܝܢ ܐܸܡ̱ܠܟ݂ܵܟ݂ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܥܵܒܹ̇ܕ݂ ܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܠܥܲܡܵܟ݂ ܒܚܲܪܬ̣ܵܐ ܕܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ. 
verumtamen pergens ad populum meum, dabo consilium, quid populus tuus populo huic faciat extremo tempore. 
და აწ, ესერა, წარვალ მე ადგიდ ჩემდა, მოვედ და გიზრახო შენ, რაჲ უყოს ერმან ამან ერსა მაგას შენსა. 
14 And now, behold, I go unto my people: come therefore, and I will advertise thee what this people shall do to thy people in the latter days. 
טו. וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר נְאֻם בִּלְעָם בְּנוֹ בְעֹר וּנְאֻם הַגֶּבֶר שְׁתֻם הָעָיִן: 
καὶ ἀναλαβὼν τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν φησὶν Βαλααμ υἱὸς Βεωρ φησὶν ὁ ἄνθρωπος ὁ ἀληθινῶς ὁρῶν 
15 ܘܐܲܪܝܼܡ ܒܡܲܬ̣ܠܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ: ܐܸܡܲܪ ܒܸܠܥܵܡ ܒܪܹܗ ܕܲܒ̣ܥܘܿܪ: ܐܸܡܲܪ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܓܲܠܝܵܐ ܥܲܝܢܹܗ. 
Sumpta igitur parabola, rursum ait: Dixit Balaam filius Beor: dixit homo, cujus obturatus est oculus: 
აღიღო იგავი თჳსი და თქუა ბალამ, ძემან ბეორისმან, თქუა კაცმან მან, რომელ ჭეშმარიტად ხედვიდა, 
15 And he took up his parable, and said, Balaam the son of Beor hath said, and the man whose eyes are open hath said: 
טז. נְאֻם שֹׁמֵעַ אִמְרֵי אֵל וְיֹדֵעַ דַּעַת עֶלְיוֹן מַחֲזֵה שַׁדַּי יֶחֱזֶה נֹפֵל וּגְלוּי עֵינָיִם: 
ἀκούων λόγια θεοῦ ἐπιστάμενος ἐπιστήμην παρὰ ὑψίστου καὶ ὅρασιν θεοῦ ἰδὼν ἐν ὕπνῳ ἀποκεκαλυμμένοι οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ 
16 ܐܸܡܲܪ ܕܲܫܡܲܥ ܡܹܐܡܪܵܐ ܕܐܲܠܵܗܵܐ: ܘܝܼܕܲܥ ܡܲܕ̇ܥܵܐ ܕܲܡܪܲܝܡܵܐ: ܘܚܸܙܘܵܐ ܕܐܲܠܵܗܵܐ ܚܙܵܐ: ܟܲܕ݂ ܪܡܸܐ ܘܲܦܬ̣̈ܝܼܚܵܢ ܥܲܝܢܵܘ̈ܗܝ. 
dixit auditor sermonum Dei, qui novit doctrinam Altissimi, et visiones Omnipotentis videt, qui cadens apertos habet oculos: 
ესმოდეს სიტყუანი ღმრთისანი, და მეცნიერ ყო მეცნიერებასა მაღლისასა. და ხილვაჲ ღმრთისა იხილა, რომელსა შინა ზეხილულ იყუნეს თუალნი მისნი. 
16 He hath said, which heard the words of God, and knew the knowledge of the most High, which saw the vision of the Almighty, falling into a trance, but having his eyes open: 
יז. אֶרְאֶנּוּ וְלֹא עַתָּה אֲשׁוּרֶנּוּ וְלֹא קָרוֹב דָּרַךְ כּוֹכָב מִיַּעֲקֹב וְקָם שֵׁבֶט מִיִּשְׂרָאֵל וּמָחַץ פַּאֲתֵי מוֹאָב וְקַרְקַר כָּל בְּנֵי שֵׁת: 
δείξω αὐτῷ καὶ οὐχὶ νῦν μακαρίζω καὶ οὐκ ἐγγίζει ἀνατελεῖ ἄστρον ἐξ Ιακωβ καὶ ἀναστήσεται ἄνθρωπος ἐξ Ισραηλ καὶ θραύσει τοὺς ἀρχηγοὺς Μωαβ καὶ προνομεύσει πάντας υἱοὺς Σηθ 
17 ܚܙܹ̇ܝܬܹܗ ܘܠܵܐ ܡ̣ܢ ܟܲܕ̇ܘܼ: ܘܚܵܪܬܹܗ ܘܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܩܲܪܝܼܒ̣: ܢܸܕ݂ܢܲܚ ܟܵܘܟ̇ܒ̣ܵܐ ܡ̣ܢ ܝܲܥܩܘܿܒ̣: ܘܲܢܩܘܼܡ ܪܹܫܵܐ ܡ̣ܢ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܢܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܠܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣: ܘܲܢܫܲܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܫܹܝܬ̣. 
Videbo eum, sed non modo: intuebor illum, sed non prope. Orietur stella ex Jacob, et consurget virga de Israël: et percutiet duces Moab, vastabitque omnes filios Seth. 
უჩუენო მას და არა აწ ვნატრო და არა მახლობელად გამობრწყინდეს ვარსკულავი იაკობისგან და აღდგეს კაცი ისრაჱლისაგან და მოსრნეს მთავარნი მოაბისანი და წარტყუენნეს ყოველნი ძენი სეითისნი. 
17 I shall see him, but not now: I shall behold him, but not nigh: there shall come a Star out of Jacob, and a Sceptre shall rise out of Israel, and shall smite the corners of Moab, and destroy all the children of Sheth. 
יח. וְהָיָה אֱדוֹם יְרֵשָׁה וְהָיָה יְרֵשָׁה שֵׂעִיר אֹיְבָיו וְיִשְׂרָאֵל עֹשֶׂה חָיִל: 
καὶ ἔσται Εδωμ κληρονομία καὶ ἔσται κληρονομία Ησαυ ὁ ἐχθρὸς αὐτοῦ καὶ Ισραηλ ἐποίησεν ἐν ἰσχύι 
18 ܘܬܸܗܘܹܐ ܐܲܕ݂ܘܿܡ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬܹܗ: ܘܣܵܥܝܼܪ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣ܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒ̣ܵܘ̈ܗܝ: ܬܸܗܘܹܐ ܕܝܼܠܹܗ: ܘܝܼܣܪܵܝܹܠ ܢܸܩܢܹܐ ܚܲܝܠܵܐ. 
Et erit Idumæa possessio ejus: hæreditas Seir cedet inimicis suis: Israël vero fortiter aget. 
და იყოს ედომი სამკჳდრებელად და იყოს სამკჳდრებელად ესავი, მტერი მისი, და ისრაჱლმან ყოს ძლიერებით. 
18 And Edom shall be a possession, Seir also shall be a possession for his enemies; and Israel shall do valiantly. 
יט. וְיֵרְדְּ מִיַּעֲקֹב וְהֶאֱבִיד שָׂרִיד מֵעִיר: 
καὶ ἐξεγερθήσεται ἐξ Ιακωβ καὶ ἀπολεῖ σῳζόμενον ἐκ πόλεως 
19 ܘܢܸܚܘܿܬ̣ ܡ̣ܢ ܝܲܥܩܘܿܒ̣: ܘܢܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܠܐܲܝܢܵܐ ܕܡܸܫܬܵܘܙܲܒ̣ ܡ̣ܢ ܩܪܝܼܬ̣ܵܐ. 
De Jacob erit qui dominetur, et perdat reliquias civitatis. 
და აღდგეს იაკობისგან და წარწყმიდოს განრინებული ქუეყანით. 
19 Out of Jacob shall come he that shall have dominion, and shall destroy him that remaineth of the city. 
כ. וַיַּרְא אֶת עֲמָלֵק וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר רֵאשִׁית גּוֹיִם עֲמָלֵק וְאַחֲרִיתוֹ עֲדֵי אֹבֵד: 
καὶ ἰδὼν τὸν Αμαληκ καὶ ἀναλαβὼν τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν ἀρχὴ ἐθνῶν Αμαληκ καὶ τὸ σπέρμα αὐτῶν ἀπολεῖται 
20 ܘܲܚܙܵܐ ܠܲܥܡܵܠܹܝܩ: ܘܐܲܪܝܼܡ ܒܡܲܬ̣ܠܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ: ܪܹܫ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܥܡܵܠܹܝܩ: ܘܚܲܪܬܹܗ ܬܹܐܒܲܕ݂ ܠܥܵܠܡܝܼܢ. 
Cumque vidisset Amalec, assumens parabolam, ait: Principium gentium Amalec, cujus extrema perdentur. 
დაინახა ყამალეკი და წარმოთქვა თავისი იგავი: პირველი ხალხია ყამალეკი, მაგრამ საბოლოოდ დაიღუპება. 20 და იხილა ამალეკი და იხილა იგავი იგი თჳსი და თქუა: დასაბამი წარმართთაჲ ამალეკი და ნათესავი მათი წარწყმდეს. 
20 And when he looked on Amalek, he took up his parable, and said, Amalek was the first of the nations; but his latter end shall be that he perish for ever. 
כא. וַיַּרְא אֶת הַקֵּינִי וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר אֵיתָן מוֹשָׁבֶךָ וְשִׂים בַּסֶּלַע קִנֶּךָ: 
καὶ ἰδὼν τὸν Καιναῖον καὶ ἀναλαβὼν τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν ἰσχυρὰ ἡ κατοικία σου καὶ ἐὰν θῇς ἐν πέτρᾳ τὴν νοσσιάν σου 
21 ܘܲܚܙܵܐ ܠܩܝܼܢܵܝܹ̈ܐ: ܘܐܲܪܝܼܡ ܒܡܲܬ̣ܠܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ: ܥܲܫܝܼܢ ܡܵܘܬ̇ܒ̣ܵܟ݂: ܘܣܝܼܡ ܒܲܫܩܝܼܦܵܐ ܩܸܢܵܟ݂. 
Vidit quoque Cinæum: et assumpta parabola, ait: Robustum quidem est habitaculum tuum: sed si in petra posueris nidum tuum, 
და იხილა კინეელი და აღიღო იგავი ესე და თქუა: მტკიცე არს სამკჳდრებელი შენი და და-თუ-სდვა კლდესა შინა ბუდე შენი. 
21 And he looked on the Kenites, and took up his parable, and said, Strong is thy dwellingplace, and thou puttest thy nest in a rock. 
כב. כִּי אִם יִהְיֶה לְבָעֵר קָיִן עַד מָה אַשּׁוּר תִּשְׁבֶּךָּ: 
καὶ ἐὰν γένηται τῷ Βεωρ νεοσσιὰ πανουργίας Ἀσσύριοί σε αἰχμαλωτεύσουσιν 
22 ܐܸܢ ܢܸܗܘܹܐ ܠܒ̣ܘܼܥܵܪܵܐ ܩܝܼܢ: ܥܕܲܡܵܐ ܠܐܲܬ̣ܘܿܪ ܢܸܫܒ̇ܘܿܢܵܟ݂. 
et fueris electus de stirpe Cin, quamdiu poteris permanere? Assur enim capiet te. 
დაღათუ იყოს ბეორისი ბუდე ძმაცულებით, ასურასტანელთა წარგტყუენონ შენ. 
22 Nevertheless the Kenite shall be wasted, until Asshur shall carry thee away captive. 
כג. וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר אוֹי מִי יִחְיֶה מִשֻּׂמוֹ אֵל: 
καὶ ἰδὼν τὸν Ωγ καὶ ἀναλαβὼν τὴν παραβολὴν αὐτοῦ εἶπεν ὦ ὦ τίς ζήσεται ὅταν θῇ ταῦτα ὁ θεός 
23 ܘܐܲܪܝܼܡ ܒܡܲܬ̣ܠܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ: ܘܵܝ ܡܲܢܘܼ ܢܸܚܹܐ ܡܵܐ ܕܣܵܐܹ̇ܡ ܗܵܠܹܝܢ ܐܲܠܵܗܵܐ. 
Assumptaque parabola iterum locutus est: Heu! quis victurus est, quando ista faciet Deus? 
და აღიღო იგავი თჳსი და თქუა: ჵ, ვინ ცხონდეს, ოდეს დადვას ესე ღმერთმან? 
23 And he took up his parable, and said, Alas, who shall live when God doeth this! 
כד. וְצִים מִיַּד כִּתִּים וְעִנּוּ אַשּׁוּר וְעִנּוּ עֵבֶר וְגַם הוּא עֲדֵי אֹבֵד: 
καὶ ἐξελεύσεται ἐκ χειρὸς Κιτιαίων καὶ κακώσουσιν Ασσουρ καὶ κακώσουσιν Εβραίους καὶ αὐτοὶ ὁμοθυμαδὸν ἀπολοῦνται 
24 ܘܠܸܓ̣ܝܘܿܢܹ̈ܐ ܢܸܦ̈ܩܵܢ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܟܹܬܵܝܹ̈ܐ: ܘܲܒܲܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܠܐܵܬ̣ܘܿܪ: ܘܲܢܫܲܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܠܥܸܒ̣ܪܵܝܹܐ: ܘܐܵܦ ܗܸܢܘܿܢ ܢܹܐܒ̣ܕ̇ܘܼܢ ܠܥܵܠܡܝܼܢ. 
Venient in trieribus de Italia: superabunt Assyrios, vastabuntque Hebræos, et ad extremum etiam ipsi peribunt. 
და გამოჴდეს ჴელთაგან კიტელთაჲსა და აჭირონ ასურს და აჭირებდენ ებრაელთა. 
24 And ships shall come from the coast of Chittim, and shall afflict Asshur, and shall afflict Eber, and he also shall perish for ever. 
כה. וַיָּקָם בִּלְעָם וַיֵּלֶךְ וַיָּשָׁב לִמְקֹמוֹ וְגַם בָּלָק הָלַךְ לְדַרְכּוֹ: 
καὶ ἀναστὰς Βαλααμ ἀπῆλθεν ἀποστραφεὶς εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ καὶ Βαλακ ἀπῆλθεν πρὸς ἑαυτόν 
25 ܘܩܵܡ ܒܸܠܥܵܡ ܘܲܗܦܲܟ݂ ܐܸܙܲܠ ܠܹܗ ܠܐܲܬ̣ܪܹܗ: ܘܐܵܦ ܒܵܠܵܩ ܐܸܙܲܠ ܠܐܘܼܪܚܹܗ. 
Surrexitque Balaam, et reversus est in locum suum: Balac quoque via, qua venerat, rediit. 
და იგინი ერთბამად წარწყმდენ და აღდგა ბალაამ და წარვიდა, მიიქცა ადგილად თჳსა. და ბალაკ წარვიდა თჳსა. 
25 And Balaam rose up, and went and returned to his place: and Balak also went his way. 
כה 
ΚΕʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܟܗ. 
Cap. 25 
თავი ოცდამეხუთე 
25 
א. וַיֵּשֶׁב יִשְׂרָאֵל בַּשִּׁטִּים וַיָּחֶל הָעָם לִזְנוֹת אֶל בְּנוֹת מוֹאָב: 
καὶ κατέλυσεν Ισραηλ ἐν Σαττιν καὶ ἐβεβηλώθη ὁ λαὸς ἐκπορνεῦσαι εἰς τὰς θυγατέρας Μωαβ 
1 ܘܝܼܬܸܒ̣ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܣܵܛܝܼܡ: ܘܫܲܪܝܼ ܥܲܡܵܐ ܠܲܡܙܲܢܵܝܘܼ ܒܲܒ̣̈ܢܵܬ̣ ܡܘܼܐܵܒ̣. 
Morabatur autem eo tempore Israël in Settim, et fornicatus est populus cum filiabus Moab, 
და დაიბანაკა ისრაჱლმან სატინს ასულთა თანა მოაბელთა. 
1 And Israel abode in Shittim, and the people began to commit whoredom with the daughters of Moab. 
ב. וַתִּקְרֶאןָ לָעָם לְזִבְחֵי אֱלֹהֵיהֶן וַיֹּאכַל הָעָם וַיִּשְׁתַּחֲווּ לֵאלֹהֵיהֶן: 
καὶ ἐκάλεσαν αὐτοὺς ἐπὶ ταῖς θυσίαις τῶν εἰδώλων αὐτῶν καὶ ἔφαγεν ὁ λαὸς τῶν θυσιῶν αὐτῶν καὶ προσεκύνησαν τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν 
2 ܘܲܩܪ̈ܲܝ ܠܥܲܡܵܐ ܠܕܸܒ̣ܚܹ̈ܐ ܕܐܲܠܵܗܲܝ̈ܗܹܝܢ: ܘܐܸܟܲܠܘ ܥܲܡܵܐ ܘܲܣܓܸܕ݂ܘ ܠܐܲܠܵܗܲܝ̈ܗܹܝܢ. 
quæ vocaverunt eos ad sacrificia sua. At ille comederunt et adoraverunt deos earum. 
და ხადეს მათ ნაგებთა ზედა კერპთა მათთასა და ჭამა ერმან მან ნაზორევთა მათთაჲ და თაყუანი-სცეს კერპთა მათთა. 
2 And they called the people unto the sacrifices of their gods: and the people did eat, and bowed down to their gods. 
ג. וַיִּצָּמֶד יִשְׂרָאֵל לְבַעַל פְּעוֹר וַיִּחַר אַף יְהֹוָה בְּיִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἐτελέσθη Ισραηλ τῷ Βεελφεγωρ καὶ ὠργίσθη θυμῷ κύριος τῷ Ισραηλ 
3 ܘܐܸܫܬܲܡܠܝܼ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܲܒ̣ܥܸܠ ܦܥܘܿܪ: ܘܐܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Initiatusque est Israël Beelphegor: et iratus Dominus, 
და შეეჩუენა ისრაჱლი ბეელფეგორს და განრისხნა უფალი გულისწყრომით ისრაჱლსა ზედა. 
3 And Israel joined himself unto Baalpeor: and the anger of the LORD was kindled against Israel. 
ד. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה קַח אֶת כָּל רָאשֵׁי הָעָם וְהוֹקַע אוֹתָם לַיהֹוָה נֶגֶד הַשָּׁמֶשׁ וְיָשֹׁב חֲרוֹן אַף יְהֹוָה מִיִּשְׂרָאֵל: 
καὶ εἶπεν κύριος τῷ Μωυσῇ λαβὲ πάντας τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ λαοῦ καὶ παραδειγμάτισον αὐτοὺς κυρίῳ ἀπέναντι τοῦ ἡλίου καὶ ἀποστραφήσεται ὀργὴ θυμοῦ κυρίου ἀπὸ Ισραηλ 
4 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܕܒܲܪ ܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܪܹ̈ܫܹܐ ܕܥܲܡܵܐ: ܘܦܲܪܣܵܐ ܐܸܢܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܠܘܼܩܒܲܠ ܫܸܡܫܵܐ: ܘܬܸܗܦܘܿܟ݂ ܚܸܡܬ̣ܵܐ ܕܪܘܼܓ̣ܙܝ ܡ̣ܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
ait ad Moysen: Tolle cunctos principes populi, et suspende eos contra solem in patibulis, ut avertatur furor meus ab Israël. 
და ჰრქუა უფალმან მოსეს: მოიყვანენ ყოველნი მთავარნი ერისანი და განაქიქენ იგინი უფლისა მიერ წინაშე მზესა და უკუნიქცეს რისხვაჲ იგი გულისწყრომისა უფლისა ისრაჱლისაგან. 
4 And the LORD said unto Moses, Take all the heads of the people, and hang them up before the LORD against the sun, that the fierce anger of the LORD may be turned away from Israel. 
ה. וַיֹּאמֶר משֶׁה אֶל שֹׁפְטֵי יִשְׂרָאֵל הִרְגוּ אִישׁ אֲנָשָׁיו הַנִּצְמָדִים לְבַעַל פְּעוֹר: 
καὶ εἶπεν Μωυσῆς ταῖς φυλαῖς Ισραηλ ἀποκτείνατε ἕκαστος τὸν οἰκεῖον αὐτοῦ τὸν τετελεσμένον τῷ Βεελφεγωρ 
5 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܕܲܝܵܢܹ̈ܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܩܛܘܿܠܘ ܐ̄ܢܵܫ ܓܲܒ̣ܪ̈ܵܘܗܝ ܐܲܝܠܹܝܢ ܕܐܸܫܬܲܡܠܝܼܘ ܒܲܒ̣ܥܸܠ ܦܥܘܿܪ. 
Dixitque Moyses ad judices Israël: Occidat unusquisque proximos suos, qui initiati sunt Beelphegor. 
და ჰრქუა მოსე ნათესავთა ისრაჱლისათა: მოკალნ კაცად-კაცადმან სახლეული თჳსი, რომელ შეჩუენებულ არს ბეელფეგორისა. 
5 And Moses said unto the judges of Israel, Slay ye every one his men that were joined unto Baalpeor. 
ו. וְהִנֵּה אִישׁ מִבְּנֵי יִשְׂרָאֵל בָּא וַיַּקְרֵב אֶל אֶחָיו אֶת הַמִּדְיָנִית לְעֵינֵי משֶׁה וּלְעֵינֵי כָּל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְהֵמָּה בֹכִים פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד: 
καὶ ἰδοὺ ἄνθρωπος τῶν υἱῶν Ισραηλ ἐλθὼν προσήγαγεν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ πρὸς τὴν Μαδιανῖτιν ἐναντίον Μωυσῆ καὶ ἔναντι πάσης συναγωγῆς υἱῶν Ισραηλ αὐτοὶ δὲ ἔκλαιον παρὰ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 
6 ܘܗܵܐ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܡ̣ܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܐܸܬ̣ܵܐ ܘܩܪܸܒ̣ ܩܕ݂ܵܡ ܐܲܚܵܘ̈ܗܝ: ܘܥܲܠ ܥܲܠ ܡܸܕ݂ܝܵܢܵܝܬܵܐ: ܠܥܹܝܢ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܲܠܥܹܝܢ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. ܘܗܸܢܘܿܢ ܒܵܟ݂ܝܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܒܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ. 
Et ecce unus de filiis Israël intravit coram fratribus suis ad scortum Madianitidem, vidente Moyse, et omni turba filiorum Israël, qui flebant ante fores tabernaculi. 
და აჰა, ესერა, კაცი ძეთა ისრაჱლისათაჲ მოვიდა, მიიყვანა ძმაჲ თჳსი მადიანიტელისა წინაშე მოსესა და წინაშე ყოვლისა კრებულისა ძეთა ისრაჱლისათაჲსა, ხოლო იგინი ტიროდეს წინაშე კართა კარვისა მის საწამებელთაჲსა. 
6 And, behold, one of the children of Israel came and brought unto his brethren a Midianitish woman in the sight of Moses, and in the sight of all the congregation of the children of Israel, who were weeping before the door of the tabernacle of the congregation. 
ז. וַיַּרְא פִּינְחָס בֶּן אֶלְעָזָר בֶּן אַהֲרֹן הַכֹּהֵן וַיָּקָם מִתּוֹךְ הָעֵדָה וַיִּקַּח רֹמַח בְּיָדוֹ: 
καὶ ἰδὼν Φινεες υἱὸς Ελεαζαρ υἱοῦ Ααρων τοῦ ἱερέως ἐξανέστη ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς καὶ λαβὼν σειρομάστην ἐν τῇ χειρὶ 
7 ܘܲܚܙܵܝܗܝ ܦܝܼܢܚܸܣ ܒܲܪ ܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܒܲܪ ܐܲܗܪܘܿܢ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܩܵܡ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܘܲܢܣܲܒ̣ ܪܘܼܡܚܵܐ ܒܐܝܼܕܹܗ. 
Quod cum vidisset Phinees filius Eleazari filii Aaron sacerdotis, surrexit de medio multitudinis, et arrepto pugione, 
და იხილა ფინეეზ, ძემან ელიაზარისმან, ძისა აჰრონ მღდელისამან, და აღდგა იგი შორის კრებულსა, მოიღო ლახუარი ჴელთა. 
7 And when Phinehas, the son of Eleazar, the son of Aaron the priest, saw it, he rose up from among the congregation, and took a javelin in his hand; 
ח. וַיָּבֹא אַחַר אִישׁ יִשְׂרָאֵל אֶל הַקֻּבָּה וַיִּדְקֹר אֶת שְׁנֵיהֶם אֵת אִישׁ יִשְׂרָאֵל וְאֶת הָאִשָּׁה אֶל קֳבָתָהּ וַתֵּעָצַר הַמַּגֵּפָה מֵעַל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
εἰσῆλθεν ὀπίσω τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Ισραηλίτου εἰς τὴν κάμινον καὶ ἀπεκέντησεν ἀμφοτέρους τόν τε ἄνθρωπον τὸν Ισραηλίτην καὶ τὴν γυναῖκα διὰ τῆς μήτρας αὐτῆς καὶ ἐπαύσατο ἡ πληγὴ ἀπὸ υἱῶν Ισραηλ 
8 ܘܥܲܠ ܒܵܬܲܪ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܒܲܪ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܩܸܠܵܝܬܵܐ: ܘܲܕ݂ܩܲܪ ܐܸܢܘܿܢ ܠܲܬ̣ܪ̈ܲܝܗܘܿܢ: ܠܓܲܒ̣ܪܵܐ ܒܲܪ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܘܠܲܐܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܒܟܲܪܣܵܗ̇ ܒܩܸܠܵܝܬܵܐ: ܘܐܸܬ̣ܟ̇ܠܝܼ ܡܵܘܬܵܢܵܐ ܕܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ ܡ̣ܢ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: 
ingressus est post virum Israëlitem in lupanar, et perfodit ambos simul, virum scilicet et mulierem in locis genitalibus. Cessavitque plaga a filiis Israël: 
და შევიდა უკანა კაცისა მის ისრაიტელისა საცხობელსა კეცისასა და დაგურიმნა ორნივე იგი: კაცი იგი ისრაიტელი და დედაკაცი იგი საშოჲთ მისით. და დასცხრა გუემაჲ იგი ძეთაგან ისრაჱლისათაჲსა. 
8 And he went after the man of Israel into the tent, and thrust both of them through, the man of Israel, and the woman through her belly. So the plague was stayed from the children of Israel. 
ט. וַיִּהְיוּ הַמֵּתִים בַּמַּגֵּפָה אַרְבָּעָה וְעֶשְׂרִים אָלֶף: 
καὶ ἐγένοντο οἱ τεθνηκότες ἐν τῇ πληγῇ τέσσαρες καὶ εἴκοσι χιλιάδες 
9 ܘܲܗܘ̤ܵܘ ܕܡܝܼܬ̣ܘ ܒܡܵܘܬܵܢܵܐ ܕܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ: ܥܸܣܪܝܼܢ ܘܐܲܪܒ̇ܥܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ. 
et occisi sunt viginti quatuor millia hominum. 
და იყუნეს მოსრულნი გუემასა მას შინა ოცდაოთხ ათას. 
9 And those that died in the plague were twenty and four thousand. 
י. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
10 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Dixitque Dominus ad Moysen: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 
10 And the LORD spake unto Moses, saying, 
יא. פִּינְחָס בֶּן אֶלְעָזָר בֶּן אַהֲרֹן הַכֹּהֵן הֵשִׁיב אֶת חֲמָתִי מֵעַל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בְּקַנְאוֹ אֶת קִנְאָתִי בְּתוֹכָם וְלֹא כִלִּיתִי אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בְּקִנְאָתִי: 
Φινεες υἱὸς Ελεαζαρ υἱοῦ Ααρων τοῦ ἱερέως κατέπαυσεν τὸν θυμόν μου ἀπὸ υἱῶν Ισραηλ ἐν τῷ ζηλῶσαί μου τὸν ζῆλον ἐν αὐτοῖς καὶ οὐκ ἐξανήλωσα τοὺς υἱοὺς Ισραηλ ἐν τῷ ζήλῳ μου 
11 ܦܝܼܢܚܸܣ ܒܲܪ ܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܒܲܪ ܐܲܗܪܘܿܢ ܟܵܗܢܵܐ ܐܲܗܦܸܟ݂ ܚܸܡܬ̣ܝ ܡ̣ܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܛܲܢ ܛܢܵܢܝ ܒܲܝܬ̣ܗܘܿܢ: ܘܠܵܐ ܐܵܘܒ̇ܕܹܬ̣ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܲܛܢܵܢܝ. 
Phinees filius Eleazari filii Aaron sacerdotis avertit iram meam a filiis Israël: quia zelo meo commotus est contra eos, ut non ipse delerem filios Israël in zelo meo. 
ფინეეზ, ძემან ელიაზარისმან, ძისა აჰრონ მღდელისამან, დააცხრვო რისხვაჲ ჩემი ძეთაგან ისრაჱლისათა აღშურვებასა შურისა ჩემისასა მათ შორის და არა მოვსპენ ძენი ისრაჱლისანი შურსა შინა ჩემსა. 
11 Phinehas, the son of Eleazar, the son of Aaron the priest, hath turned my wrath away from the children of Israel, while he was zealous for my sake among them, that I consumed not the children of Israel in my jealousy. 
יב. לָכֵן אֱמֹר הִנְנִי נֹתֵן לוֹ אֶת בְּרִיתִי שָׁלוֹם: 
οὕτως εἰπόν ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι αὐτῷ διαθήκην εἰρήνης 
12 ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܐܸܡ̇ܪܹܬ̣: ܕܗܵܐ ܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܐ̄ܢܵܐ ܠܹܗ ܩܝܵܡܵܐ ܕܲܫܠܵܡܵܐ. 
Idcirco loquere ad eum: Ecce do ei pacem fœderis mei, 
ესრე არქუ: 
12 Wherefore say, Behold, I give unto him my covenant of peace: 
יג. וְהָיְתָה לּוֹ וּלְזַרְעוֹ אַחֲרָיו בְּרִית כְּהֻנַּת עוֹלָם תַּחַת אֲשֶׁר קִנֵּא לֵאלֹהָיו וַיְכַפֵּר עַל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἔσται αὐτῷ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ μετ᾽ αὐτὸν διαθήκη ἱερατείας αἰωνία ἀνθ᾽ ὧν ἐζήλωσεν τῷ θεῷ αὐτοῦ καὶ ἐξιλάσατο περὶ τῶν υἱῶν Ισραηλ 
13 ܘܢܸܗܘܹܐ ܠܹܗ: ܘܠܲܒ̣ܢܵܘ̈ܗܝ ܡ̣ܢ ܒܵܬ̣ܪܹܗ: ܩܝܵܡܵܐ ܕܟ݂ܵܗܢܘܼܬ̣ܵܐ ܠܥܵܠܲܡ: ܚܠܵܦ ܕܛܲܢ ܒܐܲܠܵܗܹܗ: ܘܚܲܣܝܼ ܥܲܠ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
et erit tam ipsi quam semini ejus pactum sacerdotii sempiternum: quia zelatus est pro Deo suo, et expiavit scelus filiorum Israël. 
აჰა, ესერა, მე მივსცემ მას აღთქუმასა მშჳდობისასა და იყოს მისა და ნათესავისა მისისა შემდგომად მისსა აღთქმა მღდელობისაჲ საუკუნე, რამეთუ შური იძია ღმრთისა მისისა და ლხინება-ყო ძეთათჳს ისრაჱლისათა. 
13 And he shall have it, and his seed after him, even the covenant of an everlasting priesthood; because he was zealous for his God, and made an atonement for the children of Israel. 
יד. וְשֵׁם אִישׁ יִשְׂרָאֵל הַמֻּכֶּה אֲשֶׁר הֻכָּה אֶת הַמִּדְיָנִית זִמְרִי בֶּן סָלוּא נְשִׂיא בֵית אָב לַשִּׁמְעֹנִי: 
τὸ δὲ ὄνομα τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Ισραηλίτου τοῦ πεπληγότος ὃς ἐπλήγη μετὰ τῆς Μαδιανίτιδος Ζαμβρι υἱὸς Σαλω ἄρχων οἴκου πατριᾶς τῶν Συμεων 
14 ܘܲܫܡܹܗ ܕܓܲܒ̣ܪܵܐ ܒܲܪ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܩܛܝܼܠܵܐ: ܕܐܸܬ̣ܩܛܸܠ ܥܲܡ ܡܸܕ݂ܝܵܢܵܝܬܵܐ: ܙܲܡܪܝܼ ܒܲܪ ܣܲܠܘܿ: ܪܹܫ ܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܹ̈ܐ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܫܸܡܥܘܿܢ. 
Erat autem nomen viri Israëlitæ, qui occisus est cum Madianitide, Zambri filius Salu, dux de cognatione et tribu Simeonis. 
ხოლო სახელი კაცისა მის ისრაიტელისაჲ მის, რომელ მოკუდა მადიანიტელისა თანა, ზამბრი, ძე სალომისი, მთავარი სახლისა ტომისა სჳმეონისი. 
14 Now the name of the Israelite that was slain, even that was slain with the Midianitish woman, was Zimri, the son of Salu, a prince of a chief house among the Simeonites. 
טו. וְשֵׁם הָאִשָּׁה הַמֻּכָּה הַמִּדְיָנִית כָּזְבִּי בַת צוּר רֹאשׁ אֻמּוֹת בֵּית אָב בְּמִדְיָן הוּא: 
καὶ ὄνομα τῇ γυναικὶ τῇ Μαδιανίτιδι τῇ πεπληγυίᾳ Χασβι θυγάτηρ Σουρ ἄρχοντος ἔθνους Ομμωθ οἴκου πατριᾶς ἐστιν τῶν Μαδιαν 
15 ܘܲܫܡܵܗ̇ ܕܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܡܸܕ݂ܝܵܢܵܝܬܵܐ: ܟܘܼܣܒ̇ܝܼ ܒܲܪܬ̣ ܨܘܿܪ: ܪܹܫ ܐܘܼܡܬ̣ܵܐ ܕܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܹ̈ܝܗ̇ ܒܡܸܕ݂ܝܲܢ ܗ̤ܘܝܘܼ ܗܘ̤ܵܐ. 
Porro mulier Madianitis, quæ pariter interfecta est, vocabatur Cozbi filia Sur principis nobilissimi Madianitarum. 
და სახელი დედაკაცისა მის მოკლულისაჲ, მადიანიტელისაჲ - ქასბი, ასული სურისი, მთავრისა ნათესავისა სომმოთისი, სახლისა ტომთა მადიამელთაჲ არს. 
15 And the name of the Midianitish woman that was slain was Cozbi, the daughter of Zur; he was head over a people, and of a chief house in Midian. 
טז. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ λέγων 
16 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 
16 And the LORD spake unto Moses, saying, 
יז. צָרוֹר אֶת הַמִּדְיָנִים וְהִכִּיתֶם אוֹתָם: 
ἐχθραίνετε τοῖς Μαδιηναίοις καὶ πατάξατε αὐτούς 
17 ܐܲܥܝܼܩ ܠܡܸܕ݂ܝܵܢܵܝܹ̈ܐ: ܘܲܚܪܘܿܒ̣ ܐܸܢܘܿܢ. 
Hostes vos sentiant Madianitæ, et percutite eos: 
ეტყოდე შენ ძეთა ისრაჱლისათა და არქუ: ემტერენით მადიამელთა და მოსრენით იგინი. 
17 Vex the Midianites, and smite them: 
יח. כִּי צֹרְרִים הֵם לָכֶם בְּנִכְלֵיהֶם אֲשֶׁר נִכְּלוּ לָכֶם עַל דְּבַר פְּעוֹר וְעַל דְּבַר כָּזְבִּי בַת נְשִׂיא מִדְיָן אֲחֹתָם הַמֻּכָּה בְּיוֹם הַמַּגֵּפָה עַל דְּבַר פְּעוֹר: 
ὅτι ἐχθραίνουσιν αὐτοὶ ὑμῖν ἐν δολιότητι ὅσα δολιοῦσιν ὑμᾶς διὰ Φογωρ καὶ διὰ Χασβι θυγατέρα ἄρχοντος Μαδιαν ἀδελφὴν αὐτῶν τὴν πεπληγυῖαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς πληγῆς διὰ Φογωρ 
18 ܡܸܛܠ ܕܲܡܥܝܼܩܝܼܢ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܒܢܸܟ݂ܠ̱ܗܘܿܢ ܕܐܸܬ̣ܢ̱ܟ݂ܠܘ ܥܠܲܝܟ̇ܘܿܢ ܒܲܨܒ̣ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܦܥܘܿܪ: ܘܒܲܨܒ̣ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܟ݂ܘܼܣܒܲܝ ܒܲܪܬ̣ ܪܹ̈ܫܹܐ ܕܡܸܕ݂ܝܲܢ ܚܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܕܐܸܬ̣ܩܲܛܠܲܬ̤ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܲܡܚܘܿܬ̣ܵܐ ܕܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ ܒܲܨܒ̣ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܦܥܘܿܪ. 
quia et ipsi hostiliter egerunt contra vos, et decepere insidiis per idolum Phogor, et Cozbi filiam ducis Madian sororem suam, quæ percussa est in die plagæ pro sacrilegio Phogor. 
რამეთუ გემტერებიან თქუენ იგინი ზაკჳთ, რავდენსა გზაკვენ იგინი თქუენ ფოგორისთჳს და ქაზბისთჳს, ასულისა მთავრისა მადიამელისა, დისს მათისათჳს, რომელ მოკუდა დღესა მას გუემისა ფოგორისთჳს. 
18 For they vex you with their wiles, wherewith they have beguiled you in the matter of Peor, and in the matter of Cozbi, the daughter of a prince of Midian, their sister, which was slain in the day of the plague for Peor's sake. 
כו 
Κςʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܟܘ. 
Cap. 26 
თავი ოცდამეექვსე 
26 
א. וַיְהִי אַחֲרֵי הַמַּגֵּפָה פ באמצע פסוק וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה וְאֶל אֶלְעָזָר בֶּן אַהֲרֹן הַכֹּהֵן לֵאמֹר: 
καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν πληγὴν καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ πρὸς Ελεαζαρ τὸν ἱερέα λέγων 
1 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܡܵܘܬܵܢܵܐ ܕܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ: ܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ ܘܠܹܐܠܝܼܥܵܙܲܪ ܒܲܪ ܐܲܗܪܘܿܢ ܟܵܗܢܵܐ. 
Postquam noxiorum sanguis effusus est, dixit Dominus ad Moysen et Eleazarum filium Aaron sacerdotem: 
და იყო, შემდგომად გუემისა ამის ეტყოდა მოსეს და ელიაზარს, ძესა აჰრონ მღდელისსა, და ჰრქუა: 
1 And it came to pass after the plague, that the LORD spake unto Moses and unto Eleazar the son of Aaron the priest, saying, 
ב. שְׂאוּ אֶת רֹאשׁ כָּל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה לְבֵית אֲבֹתָם כָּל יֹצֵא צָבָא בְּיִשְׂרָאֵל: 
λαβὲ τὴν ἀρχὴν πάσης συναγωγῆς υἱῶν Ισραηλ ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος παρατάξασθαι ἐν Ισραηλ 
2 ܩܲܒܸ̇ܠ ܚܘܼܫܒܵܢܵܐ ܕܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܸܣܪܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܘܲܠܥܸܠ ܠܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܟܠ ܕܢܵܦܹ̇ܩ ܒܚܲܝܠܵܐ ܒܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Numerate omnem summam filiorum Israël a viginti annis et supra, per domos et cognationes suas, cunctos qui possunt ad bella procedere. 
იწყე დასაბამსა ყოვლისა კრებულისასა ძეთა ისრაჱლისათასა ოცით წლითგანი და მიმართე სახლად-სახლად ტომთა მათთა ყოველი შემავალი წყობად ისრაჱლისა თანა. 
2 Take the sum of all the congregation of the children of Israel, from twenty years old and upward, throughout their fathers' house, all that are able to go to war in Israel. 
ג. וַיְדַבֵּר משֶׁה וְאֶלְעָזָר הַכֹּהֵן אֹתָם בְּעַרְבֹת מוֹאָב עַל יַרְדֵּן יְרֵחוֹ לֵאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν Μωυσῆς καὶ Ελεαζαρ ὁ ἱερεὺς ἐν Αραβωθ Μωαβ ἐπὶ τοῦ Ιορδάνου κατὰ Ιεριχω λέγων 
3 ܘܡܲܠܸܠܘ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ ܥܲܡܗܘܿܢ: ܒܥܲܪܒ̣̰ܘܼܬ̣ ܡܘܼܐܵܒ̣ ܕܥܲܠ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܕܐܝܼܪܝܼܚܘܿ. 
Locuti sunt itaque Moyses et Eleazar sacerdos, in campestribus Moab super Jordanem contra Jericho, ad eos qui erant 
და ეტყოდა მოსე და ელიაზარ მღდელი მათ არაბუთ მოაბს იორდანესა ზედა იერიქოჲთ, კერძო და ჰრქუა: 
3 And Moses and Eleazar the priest spake with them in the plains of Moab by Jordan near Jericho, saying, 
ד. מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמָעְלָה כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה וּבְנֵי יִשְׂרָאֵל הַיֹּצְאִים מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם: 
ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω ὃν τρόπον συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ καὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ οἱ ἐξελθόντες ἐξ Αἰγύπτου 
4 ܘܲܡܢܵܐ ܐܸܢܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܸܣܪܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܘܲܠܥܸܠ: ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܕܲܢܦܲܩܘ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ. 
a viginti annis et supra, sicut Dominus imperaverat, quorum iste est numerus. 
ოცით წლითგანი და მიმართ, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს: შენ და ძენი ისრაჱლისანი, რომელნი გამოვიდეს ეგჳპტით, 
4 Take the sum of the people, from twenty years old and upward; as the LORD commanded Moses and the children of Israel, which went forth out of the land of Egypt. 
ה. רְאוּבֵן בְּכוֹר יִשְׂרָאֵל בְּנֵי רְאוּבֵן חֲנוֹךְ מִשְׁפַּחַת הַחֲנֹכִי לְפַלּוּא מִשְׁפַּחַת הַפַּלֻּאִי: 
Ρουβην πρωτότοκος Ισραηλ υἱοὶ δὲ Ρουβην Ενωχ καὶ δῆμος τοῦ Ενωχ τῷ Φαλλου δῆμος τοῦ Φαλλουι 
5 ܪܘܼܒܹܝܠ ܒܘܼܟ݂ܪܹܗ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܒ̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܚܢܘܿܟ݂: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܲܚܢܘܿܟ݂ ܦܲܠܘܿ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܦܲܠܘܿ. 
Ruben primogenitus Israël: hujus filius, Henoch, a quo familia Henochitarum: et Phallu, a quo familia Phalluitarum: 
რუბენ, პირმშოჲ ისრაჱლი, ძენი რუბენისნი: ენუქ და დასი ენუქისი, ფალილუ, დასი ფალილუაჲსი. 
5 Reuben, the eldest son of Israel: the children of Reuben; Hanoch, of whom cometh the family of the Hanochites: of Pallu, the family of the Palluites: 
ו. לְחֶצְרֹן מִשְׁפַּחַת הַחֶצְרוֹנִי לְכַרְמִי מִשְׁפַּחַת הַכַּרְמִי: 
τῷ Ασρων δῆμος τοῦ Ασρωνι τῷ Χαρμι δῆμος τοῦ Χαρμι 
6 ܚܹܨܪܘܿܢ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܚܸܨܪܘܿܢ. ܟܲܪܡܝܼ. ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܟܲܪܡܝܼ. 
et Hesron, a quo familia Hesronitarum: et Charmi, a quo familia Charmitarum. 
ასრონ და დასი ასრონისი, ქარმი და დასი ქარმისი. 
6 Of Hezron, the family of the Hezronites: of Carmi, the family of the Carmites. 
ז. אֵלֶּה מִשְׁפְּחֹת הָראוּבֵנִי וַיִּהְיוּ פְקֻדֵיהֶם שְׁלשָׁה וְאַרְבָּעִים אֶלֶף וּשְׁבַע מֵאוֹת וּשְׁלשִׁים: 
οὗτοι δῆμοι Ρουβην καὶ ἐγένετο ἡ ἐπίσκεψις αὐτῶν τρεῖς καὶ τεσσαράκοντα χιλιάδες καὶ ἑπτακόσιοι καὶ τριάκοντα 
7 ܗܵܠܹܝܢ ܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܪܘܼܒܹܝܠ. ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ: ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܲܫܒܲܥ ܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ. 
Hæ sunt familiæ de stirpe Ruben: quarum numerus inventus est quadraginta tria millia, et septingenti triginta. 
ესე დასნი რუბენისნი. და იყო აღხილვაჲ მათი ორმეოცდასამ ათას და შჳდასდაოცდაათ. 
7 These are the families of the Reubenites: and they that were numbered of them were forty and three thousand and seven hundred and thirty. 
ח. וּבְנֵי פַלּוּא אֱלִיאָב: 
καὶ υἱοὶ Φαλλου Ελιαβ 
8 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܦܲܠܘܿ: ܐܹܠܝܲܒ̣. 
Filius Phallu, Eliab: 
და ძენი ფალუჲსნი: ელიაბ. 
8 And the sons of Pallu; Eliab. 
ט. וּבְנֵי אֱלִיאָב נְמוּאֵל וְדָתָן וַאֲבִירָם הוּא דָתָן וַאֲבִירָם קְרִיאֵי הָעֵדָה אֲשֶׁר הִצּוּ עַל משֶׁה וְעַל אַהֲרֹן בַּעֲדַת קֹרַח בְּהַצֹּתָם עַל יְהֹוָה: 
καὶ υἱοὶ Ελιαβ Ναμουηλ καὶ Δαθαν καὶ Αβιρων οὗτοι ἐπίκλητοι τῆς συναγωγῆς οὗτοί εἰσιν οἱ ἐπισυστάντες ἐπὶ Μωυσῆν καὶ Ααρων ἐν τῇ συναγωγῇ Κορε ἐν τῇ ἐπισυστάσει κυρίου 
9 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܐܸܠܝܲܒ̣: ܢܒ̣ܘܼܐܹܝܠ: ܘܕ݂ܵܬ̣ܵܢ: ܘܐܲܒ̣ܝܼܪܵܢ ܩܪ̈ܝܼܚܹܐ ܕܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ: ܕܐܸܬ̣ܦܠܸܓ̣ܘ ܥܲܠ ܡܘܼܫܹܐ ܘܥܲܠ ܐܲܗܪܘܿܢ ܒܲܟ݂ܢܘܼܫܬܹ̇ܗ ܕܩܘܿܪܚ ܘܐܸܬ̣ܦܠܸܓ̣ܘ ܥܲܠ ܡܵܪܝܵܐ. 
hujus filii, Namuel et Dathan et Abiron: isti sunt Dathan et Abiron principes populi, qui surrexerunt contra Moysen et Aaron in seditione Core, quando adversus Dominum rebellaverunt: 
და ძენი ელიაბისნი: ნამოელ და დათან და აბირონ. ესე რჩეულნი იყუნეს კრებულისანი, რომელ ზედა მიუჴდეს მოსეს და აჰრონს კრებულსა თანა კორესსა, რაჟამს აღდგებოდეს უფლისათჳს. 
9 And the sons of Eliab; Nemuel, and Dathan, and Abiram. This is that Dathan and Abiram, which were famous in the congregation, who strove against Moses and against Aaron in the company of Korah, when they strove against the LORD: 
י. וַתִּפְתַּח הָאָרֶץ אֶת פִּיהָ וַתִּבְלַע אֹתָם וְאֶת קֹרַח בְּמוֹת הָעֵדָה בַּאֲכֹל הָאֵשׁ אֵת חֲמִשִּׁים וּמָאתַיִם אִישׁ וַיִּהְיוּ לְנֵס: 
καὶ ἀνοίξασα ἡ γῆ τὸ στόμα αὐτῆς κατέπιεν αὐτοὺς καὶ Κορε ἐν τῷ θανάτῳ τῆς συναγωγῆς αὐτοῦ ὅτε κατέφαγεν τὸ πῦρ τοὺς πεντήκοντα καὶ διακοσίους καὶ ἐγενήθησαν ἐν σημείῳ 
10 ܘܦܸܬ̣ܚܲܬ̤ ܐܲܪܥܵܐ ܦܘܼܡܵܗ̇: ܘܒܸܠܥܲܬ̤ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܲܠܩܘܿܪܚ ܒܡܵܘܬܵܢܵܐ ܕܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ: ܟܲܕ݂ ܐܸܟ݂ܠܲܬ̤ ܢܘܼܪܵܐ ܠܡܲܐܬܹ̇ܝܢ ܘܚܲܡܫܝܼܢ ܓܲܒ̣ܪ̈ܝܼܢ ܘܲܗܘ̤ܵܘ ܠܐܵܬ̤ܵܐ. 
et aperiens terra os suum devoravit Core, morientibus plurimis, quando combussit ignis ducentos quinquaginta viros. Et factum est grande miraculum, 
და განაღო ქუეყანამან პირი თჳსი და შთათქნა იგინი. და კორე თანა იყო სიკუდილსა მას კრებულისასა, რაჟამს შეჭამნა ცეცხლმან ერგასის და ორასნი. და იქმნნეს იგინი სასწაულ. 
10 And the earth opened her mouth, and swallowed them up together with Korah, when that company died, what time the fire devoured two hundred and fifty men: and they became a sign. 
יא. וּבְנֵי קֹרַח לֹא מֵתוּ: 
οἱ δὲ υἱοὶ Κορε οὐκ ἀπέθανον 
11 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܩܘܿܪܚ ܠܵܐ ܡܝܼܬ̣ܘ. 
ut, Core pereunte, filii illius non perirent. 
ხოლო ძენი კორესნი არა მოწყდეს. 
11 Notwithstanding the children of Korah died not. 
יב. בְּנֵי שִׁמְעוֹן לְמִשְׁפְּחֹתָם לִנְמוּאֵל מִשְׁפַּחַת הַנְּמוּאֵלִי לְיָמִין מִשְׁפַּחַת הַיָּמִינִי לְיָכִין מִשְׁפַּחַת הַיָּכִינִי: 
καὶ οἱ υἱοὶ Συμεων ὁ δῆμος τῶν υἱῶν Συμεων τῷ Ναμουηλ δῆμος ὁ Ναμουηλι τῷ Ιαμιν δῆμος ὁ Ιαμινι τῷ Ιαχιν δῆμος ὁ Ιαχινι 
12 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܫܸܡܥܘܿܢ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܝܲܡܘܼܐܹܝܠ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܝܲܡܘܼܐܹܝܠ: ܝܲܡܢܝܼ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܝܲܡܢܝܼ. ܝܵܟ݂ܝܼܢ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܝܵܟ݂ܝܼܢ. 
Filii Simeon per cognationes suas: Namuel, ab hoc familia Namuelitarum: Jamin, ab hoc familia Jaminitarum: Jachin, ab hoc familia Jachinitarum: 
და ძენი სჳმეონისნი და სიძეთა სჳმეონისთაჲ: ნამუჱლ, დასი ნამუჱლისი: იამინ, დასი იამინისი: იაქინ, დასი იაქინისი: 
12 The sons of Simeon after their families: of Nemuel, the family of the Nemuelites: of Jamin, the family of the Jaminites: of Jachin, the family of the Jachinites: 
יג. לְזֶרַח מִשְׁפַּחַת הַזַּרְחִי לְשָׁאוּל מִשְׁפַּחַת הַשָּׁאוּלִי: 
τῷ Ζαρα δῆμος ὁ Ζαραϊ τῷ Σαουλ δῆμος ὁ Σαουλι 
13 ܙܲܪܚ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܙܲܪܚ ܫܵܐܘܿܠ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܫܵܐܘܿܠ. 
Zare, ab hoc familia Zareitarum: Saul, ab hoc familia Saulitarum. 
ზარა, დასი ზარაჲსი: საულ, დასი საულისი, 
13 Of Zerah, the family of the Zarhites: of Shaul, the family of the Shaulites. 
יד. אֵלֶּה מִשְׁפְּחֹת הַשִּׁמְעֹנִי שְׁנַיִם וְעֶשְׂרִים אֶלֶף וּמָאתָיִם: 
οὗτοι δῆμοι Συμεων ἐκ τῆς ἐπισκέψεως αὐτῶν δύο καὶ εἴκοσι χιλιάδες καὶ διακόσιοι 
14 ܗܵܠܹܝܢ ܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܫܸܡܥܘܿܢ: ܥܸܣܪܝܼܢ ܘܲܬ̣ܪܹܝܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܡܲܐܬܹ̇ܝܢ. 
Hæ sunt familiæ de stirpe Simeon, quarum omnis numerus fuit viginti duo millia ducenti. 
ესე დასნი სჳმეონისნი აღხილვისა მათისაგან - ოცდაორ ათას. 
14 These are the families of the Simeonites, twenty and two thousand and two hundred. 
טו. בְּנֵי גָד לְמִשְׁפְּחֹתָם לִצְפוֹן מִשְׁפַּחַת הַצְּפוֹנִי לְחַגִּי מִשְׁפַּחַת הַחַגִּי לְשׁוּנִי מִשְׁפַּחַת הַשּׁוּנִי: 
υἱοὶ δὲ Ιουδα Ηρ καὶ Αυναν καὶ ἀπέθανεν Ηρ καὶ Αυναν ἐν γῇ Χανααν 
15 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܨܸܦܝܘܿܢ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܨܦܝܘܿܢ: ܚܲܓܝܼ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܚܲܓ̇ܝܼ. ܫܘܿܢܝܼ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܫܘܿܢܝܼ. 
Filii Gad per cognationes suas: Sephon, ab hoc familia Sephonitarum: Aggi, ab hoc familia Aggitarum: Suni, ab hoc familia Sunitarum: 
ძენი გადისნი დასად-დასად მათა: საფონ, დასი საფონისი, აგგი, დასი აგგისი, სუნი, დასი სუნისი. 
15 The children of Gad after their families: of Zephon, the family of the Zephonites: of Haggi, the family of the Haggites: of Shuni, the family of the Shunites: 
טז. לְאָזְנִי מִשְׁפַּחַת הָאָזְנִי לְעֵרִי מִשְׁפַּחַת הָעֵרִי: 
ἐγένοντο δὲ οἱ υἱοὶ Ιουδα κατὰ δήμους αὐτῶν τῷ Σηλων δῆμος ὁ Σηλωνι τῷ Φαρες δῆμος ὁ Φαρες τῷ Ζαρα δῆμος ὁ Ζαραϊ 
16 ܐܵܙܢܝܼ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܥܲܕ̇ܝܼ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܥܲܕ̇ܝܼ. 
Ozni, ab hoc familia Oznitarum: Her, ab hoc familia Heritarum: 
აზენი, დასი აზენისი, ადდი, დასი ადდისი. 
16 Of Ozni, the family of the Oznites: of Eri, the family of the Erites: 
יז. לַאֲרוֹד מִשְׁפַּחַת הָאֲרוֹדִי לְאַרְאֵלִי מִשְׁפַּחַת הָאַרְאֵלִי: 
καὶ ἐγένοντο υἱοὶ Φαρες τῷ Ασρων δῆμος ὁ Ασρωνι τῷ Ιαμουν δῆμος ὁ Ιαμουνι 
17 ܐܲܪܘܿܕ݂ܝܼ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܐܵܪܘܿܕ݂ܝܼ ܐܲܕ݂ܝܼܠ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܐܲܕ݂ܝܼܠ. 
Arod, ab hoc familia Aroditarum: Ariel, ab hoc familia Arielitarum. 
ორად, დასი ორადისი, არიელ, დასი არიელისი. 
17 Of Arod, the family of the Arodites: of Areli, the family of the Arelites. 
יח. אֵלֶּה מִשְׁפְּחֹת בְּנֵי גָד לִפְקֻדֵיהֶם אַרְבָּעִים אֶלֶף וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת: 
οὗτοι δῆμοι τῷ Ιουδα κατὰ τὴν ἐπισκοπὴν αὐτῶν ἓξ καὶ ἑβδομήκοντα χιλιάδες καὶ πεντακόσιοι 
18 ܗܵܠܹܝܢ ܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂ ܠܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ: ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܚܲܡܸܫ ܡܵܐܐ. 
Istæ sunt familiæ Gad, quarum omnis numerus fuit quadraginta millia quingenti. 
ესე დასნი ძეთა გადისთანი აღხილვისგან მათისა: 
18 These are the families of the children of Gad according to those that were numbered of them, forty thousand and five hundred. 
יט. בְּנֵי יְהוּדָה עֵר וְאוֹנָן וַיָּמָת עֵר וְאוֹנָן בְּאֶרֶץ כְּנָעַן: 
καὶ υἱοὶ Ισσαχαρ κατὰ δήμους αὐτῶν τῷ Θωλα δῆμος ὁ Θωλαϊ τῷ Φουα δῆμος ὁ Φουαϊ 
19 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ: ܥܝܼܪ ܘܐܘܿܢܵܢ. ܘܡܝܼܬ̣ܘ ܥܝܼܪ ܘܐܘܿܢܵܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ. 
Filii Juda, Her et Onan, qui ambo mortui sunt in terra Chanaan. 
ორმეოც ათას და ხუთას. ძენი იუდასნი: ჱრ და ავან, სელონ და ფარეს და ზარა, და მოკუდა ჱრ და ავნან ქუეყანასა ქანანისასა. 
19 The sons of Judah were Er and Onan: and Er and Onan died in the land of Canaan. 
כ. וַיִּהְיוּ בְנֵי יְהוּדָה לְמִשְׁפְּחֹתָם לְשֵׁלָה מִשְׁפַּחַת הַשֵּׁלָנִי לְפֶרֶץ מִשְׁפַּחַת הַפַּרְצִי לְזֶרַח מִשְׁפַּחַת הַזַּרְחִי: 
τῷ Ιασουβ δῆμος ὁ Ιασουβι τῷ Σαμαραν δῆμος ὁ Σαμαρανι 
20 ܘܲܗܘ̤ܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܫܹܠܵܐ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܫܹܠܵܐ. ܦܲܪܨ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܦܲܪܨ. ܙܲܪܚ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܙܲܪܚ. 
Fueruntque filii Juda per cognationes suas: Sela, a quo familia Selaitarum: Phares, a quo familia Pharesitarum: Zare, a quo familia Zareitarum. 
და იყუნეს ძენი იუდასნი დასად-დასად მათა: სელომ, დასი სელომისი, ფარეზ, დასი ფარესისი, ზარა, დასი ზარაჲსი. 
20 And the sons of Judah after their families were; of Shelah, the family of the Shelanites: of Pharez, the family of the Pharzites: of Zerah, the family of the Zarhites. 
כא. וַיִּהְיוּ בְנֵי פֶרֶץ לְחֶצְרֹן מִשְׁפַּחַת הַחֶצְרֹנִי לְחָמוּל מִשְׁפַּחַת הֶחָמוּלִי: 
οὗτοι δῆμοι Ισσαχαρ ἐξ ἐπισκέψεως αὐτῶν τέσσαρες καὶ ἑξήκοντα χιλιάδες καὶ τριακόσιοι 
21 ܘܲܗܘ̤ܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܦܲܪܨ: ܚܸܨܪܘܿܢ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܚܸܨܪܘܿܢ ܚܵܡܘܿܠ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܚܵܡܘܿܠ. 
Porro filii Phares: Hesron, a quo familia Hesronitarum: et Hamul, a quo familia Hamulitarum. 
და იყუნეს ძენი ფარესისნი: ასრონ, დასი ასრინისი, ამუჱლ, დასი ამუჱლისი. 
21 And the sons of Pharez were; of Hezron, the family of the Hezronites: of Hamul, the family of the Hamulites. 
כב. אֵלֶּה מִשְׁפְּחֹת יְהוּדָה לִפְקֻדֵיהֶם שִׁשָּׁה וְשִׁבְעִים אֶלֶף וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת: 
υἱοὶ Ζαβουλων κατὰ δήμους αὐτῶν τῷ Σαρεδ δῆμος ὁ Σαρεδι τῷ Αλλων δῆμος ὁ Αλλωνι τῷ Αλληλ δῆμος ὁ Αλληλι 
22 ܗܵܠܹܝܢ ܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ ܠܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ: ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܘܸܫܬܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܚܲܡܸܫ ܡܵܐܐ. 
Istæ sunt familiæ Juda, quarum omnis numerus fuit septuaginta sex millia quingenti. 
ესე დასნი იუდაჲსნი მსგავსად აღხილვისა მათისა - სამეოცდაათექუსმეტ ათას და ხუთას. 
22 These are the families of Judah according to those that were numbered of them, threescore and sixteen thousand and five hundred. 
כג. בְּנֵי יִשָּׂשכָר לְמִשְׁפְּחֹתָם תּוֹלָע מִשְׁפַּחַת הַתּוֹלָעִי לְפֻוָּה מִשְׁפַּחַת הַפּוּנִי: 
οὗτοι δῆμοι Ζαβουλων ἐξ ἐπισκέψεως αὐτῶν ἑξήκοντα χιλιάδες καὶ πεντακόσιοι 
23 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܐܝܼܣܵܟ݂ܵܪ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܬܘܿܠܵܥ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܬܸܘܿܠܵܥ. ܦܘܿܐܵܐ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܦܘܿܐܵܐ. 
Filii Issachar per cognationes suas: Thola, a quo familia Tholaitarum: Phua, a quo familia Phuaitarum: 
და ძენი იზაქარისნი დასად-დასად მათა: თულა, დასი თულაჲსი, ფუსი - დასი ფუჰისი. 
23 Of the sons of Issachar after their families: of Tola, the family of the Tolaites: of Pua, the family of the Punites: 
כד. לְיָשׁוּב מִשְׁפַּחַת הַיָּשֻׁבִי לְשִׁמְרֹן מִשְׁפַּחַת הַשִּׁמְרֹנִי: 
υἱοὶ Γαδ κατὰ δήμους αὐτῶν τῷ Σαφων δῆμος ὁ Σαφωνι τῷ Αγγι δῆμος ὁ Αγγι τῷ Σουνι δῆμος ὁ Σουνι 
24 ܝܵܫܘܿܒ̣: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܝܵܫܘܿܒ̣ ܫܸܡܪܘܿܢ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܫܸܡܪܘܿܢ. 
Jasub, a quo familia Jasubitarum: Semran, a quo familia Semranitarum. 
იასობი, დასი ისობისი, სამრან, დასი სამრანისი. 
24 Of Jashub, the family of the Jashubites: of Shimron, the family of the Shimronites. 
כה. אֵלֶּה מִשְׁפְּחֹת יִשָּׂשכָר לִפְקֻדֵיהֶם אַרְבָּעָה וְשִׁשִּׁים אֶלֶף וּשְׁלשׁ מֵאוֹת: 
τῷ Αζενι δῆμος ὁ Αζενι τῷ Αδδι δῆμος ὁ Αδδι 
25 ܗܵܠܹܝܢ ܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܐܝܼܣܵܟ݂ܵܪ ܠܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ: ܫܬ̇ܝܼܢ ܘܐܲܪܒ̇ܥܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ ܡܵܐܐ. 
Hæ sunt cognationes Issachar, quarum numerus fuit sexaginta quatuor millia trecenti. 
ესე დასნი იზაქარისნი აღხილვისაგან მათისა - სამეოც. 
25 These are the families of Issachar according to those that were numbered of them, threescore and four thousand and three hundred. 
כו. בְּנֵי זְבוּלֻן לְמִשְׁפְּחֹתָם לְסֶרֶד מִשְׁפַּחַת הַסַּרְדִּי לְאֵלוֹן מִשְׁפַּחַת הָאֵלֹנִי לְיַחְלְאֵל מִשְׁפַּחַת הַיַּחְלְאֵלִי: 
τῷ Αροαδι δῆμος ὁ Αροαδι τῷ Αριηλ δῆμος ὁ Αριηλι 
26 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܙܒ̣ܘܿܠܘܿܢ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܣܵܕ݂ܵܪ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܣܵܕ݂ܵܪ. ܐܲܠܘܿܢ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܐܲܠܘܿܢ. ܢܲܚܠܵܐܹܝܠ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܢܲܚܠܵܐܹܝܠ. 
Filii Zabulon per cognationes suas: Sared, a quo familia Sareditarum: Elon, a quo familia Elonitarum: Jalel, a quo familia Jalelitarum. 
ძენი ზაბულონისნი დასად-დასად მათა: სარედ, დასი სარედისი, ალილონ, დასი ალილონისი, იალიჱლ, დასი იალიჱლისი. 
26 Of the sons of Zebulun after their families: of Sered, the family of the Sardites: of Elon, the family of the Elonites: of Jahleel, the family of the Jahleelites. 
כז. אֵלֶּה מִשְׁפְּחֹת הַזְּבוּלֹנִי לִפְקֻדֵיהֶם שִׁשִּׁים אֶלֶף וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת: 
οὗτοι δῆμοι υἱῶν Γαδ ἐξ ἐπισκέψεως αὐτῶν τεσσαράκοντα χιλιάδες καὶ πεντακόσιοι 
27 ܗܵܠܹܝܢ ܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܲܙܒ̣ܘܿܠܘܿܢ ܠܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ: ܫܬ̇ܝܼܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܚܲܡܸܫܡܵܐܐ. 
Hæ sunt cognationes Zabulon, quarum numerus fuit sexaginta millia quingenti. 
ესე დასნი ზაბულონისნი აღხილვისაგან მათისა - სამეოც ათას და ხუთას. 
27 These are the families of the Zebulunites according to those that were numbered of them, threescore thousand and five hundred. 
כח. בְּנֵי יוֹסֵף לְמִשְׁפְּחֹתָם מְנַשֶּׁה וְאֶפְרָיִם: 
υἱοὶ Ασηρ κατὰ δήμους αὐτῶν τῷ Ιαμιν δῆμος ὁ Ιαμινι τῷ Ιεσου δῆμος ὁ Ιεσουι τῷ Βαρια δῆμος ὁ Βαριαϊ 
28 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܵܘܣܸܦ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܡܢܲܫܹܐ ܘܐܲܦܪܹܝܡ. 
Filii Joseph per cognationes suas, Manasse et Ephraim. 
ძენი იოსებისნი დასად-დასად მათა: მანასე და ეფრემ. 
28 The sons of Joseph after their families were Manasseh and Ephraim. 
כט. בְּנֵי מְנַשֶּׁה לְמָכִיר מִשְׁפַּחַת הַמָּכִירִי וּמָכִיר הוֹלִיד אֶת גִּלְעָד לְגִלְעָד מִשְׁפַּחַת הַגִּלְעָדִי: 
τῷ Χοβερ δῆμος ὁ Χοβερι τῷ Μελχιηλ δῆμος ὁ Μελχιηλι 
29 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܡܢܲܫܹܐ: ܡܵܟ݂ܝܼܪ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܡܵܟ݂ܝܼܪ. ܘܡܵܟ݂ܝܼܪ ܐܵܘܠܸܕ݂ ܠܓܸܠܥܵܕ݂: ܓܸܠܥܵܕ݂: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܓܸܠܥܵܕ݂. 
De Manasse ortus est Machir, a quo familia Machiritarum. Machir genuit Galaad, a quo familia Galaaditarum. 
ძენი მანასესნი: მაქირ, დასი მაქირისი. და მაქირ შვა გალაადი და გალაადისი - დასი გალაადისი. 
29 Of the sons of Manasseh: of Machir, the family of the Machirites: and Machir begat Gilead: of Gilead come the family of the Gileadites. 
ל. אֵלֶּה בְּנֵי גִלְעָד אִיעֶזֶר מִשְׁפַּחַת הָאִיעֶזְרִי לְחֵלֶק מִשְׁפַּחַת הַחֶלְקִי: 
καὶ τὸ ὄνομα θυγατρὸς Ασηρ Σαρα 
30 ܘܗܵܠܹܝܢ ܒ̈ܢܲܝ ܓܸܠܥܵܕ݂: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܝܲܥܙܝܼܪ. ܚܵܠܵܩ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܚܵܠܵܩ. 
Galaad habuit filios: Jezer, a quo familia Jezeritarum: et Helec, a quo familia Helecitarum: 
და ესე ძენი გალადისნი: აქიეზერ, დასი აქიეზერისი, ქელეკ, დასი ქელეკისი. 
30 These are the sons of Gilead: of Jeezer, the family of the Jeezerites: of Helek, the family of the Helekites: 
לא. וְאַשְׂרִיאֵל מִשְׁפַּחַת הָאַשְׂרִאֵלִי וְשֶׁכֶם מִשְׁפַּחַת הַשִּׁכְמִי: 
οὗτοι δῆμοι Ασηρ ἐξ ἐπισκέψεως αὐτῶν τρεῖς καὶ πεντήκοντα χιλιάδες καὶ τετρακόσιοι 
31 ܐܲܫܕ݂ܵܐܹܝܠ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܐܲܫܕ݂ܵܐܹܝܠ: ܫܟܹܝܡ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܲܫܟ݂ܝܼܡ. 
et Asriel, a quo familia Asrielitarum: et Sechem, a quo familia Sechemitarum: 
სჳქემ, დასი სჳქემისი. 
31 And of Asriel, the family of the Asrielites: and of Shechem, the family of the Shechemites: 
לב. וּשְׁמִידָע מִשְׁפַּחַת הַשְּׁמִידָעִי וְחֵפֶר מִשְׁפַּחַת הַחֶפְרִי: 
υἱοὶ Ιωσηφ κατὰ δήμους αὐτῶν Μανασση καὶ Εφραιμ 
32 ܫܡܝܼܕܲܥ: ܫܲܪ̈ܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܲܫܡܝܼܕܲܥ ܚܵܦܵܪ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܚܵܦܵܪ. 
et Semida, a quo familia Semidaitarum: et Hepher, a quo familia Hepheritarum. 
სემაჱრ, დასი სემაჱრისი, ოფერ, დასი ოფერისი. 
32 And of Shemida, the family of the Shemidaites: and of Hepher, the family of the Hepherites. 
לג. וּצְלָפְחָד בֶּן חֵפֶר לֹא הָיוּ לוֹ בָּנִים כִּי אִם בָּנוֹת וְשֵׁם בְּנוֹת צְלָפְחָד מַחְלָה וְנֹעָה חָגְלָה מִלְכָּה וְתִרְצָה: 
υἱοὶ Μανασση τῷ Μαχιρ δῆμος ὁ Μαχιρι καὶ Μαχιρ ἐγέννησεν τὸν Γαλααδ τῷ Γαλααδ δῆμος ὁ Γαλααδι 
33 ܘܠܲܨܠܹܦܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܚܵܦܵܪ: ܠܵܐ ܗܘ̤ܵܘ ܠܹܗ ܒܢܲـ̈ـܝܵܐ: ܐܸܠܵܐ ܒ̈ܢܵܬ̣ܵܐ. ܘܲܫܡܵܗܹ̈ܐ ܕܲܒ̣̈ܢܵܬܹܗ ܕܲܨܠܸܦܚܲܕ݂: ܡܲܚܠܵܐ: ܘܝܲܥܵܐ: ܘܚܲܓ̣ܠܵܐ: ܘܡܸܠܟܵܐ: ܘܬܲܪܨܵܐ. 
Fuit autem Hepher pater Salphaad, qui filios non habebat, sed tantum filias: quarum ista sunt nomina: Maala, et Noa, et Hegla, et Melcha, et Thersa. 
და სალპაადს, ძესა ოფერისსა, არა ესხნეს მას ძე, არამედ ასულებ. და ესე არს სახელები ასულთა სალპადისთაჲ: მაალა, და ნუა, და ეგლა, და მელქა და თერსა. 
33 And Zelophehad the son of Hepher had no sons, but daughters: and the names of the daughters of Zelophehad were Mahlah, and Noah, Hoglah, Milcah, and Tirzah. 
לד. אֵלֶּה מִשְׁפְּחֹת מְנַשֶּׁה וּפְקֻדֵיהֶם שְׁנַיִם וַחֲמִשִּׁים אֶלֶף וּשְׁבַע מֵאוֹת: 
καὶ οὗτοι υἱοὶ Γαλααδ τῷ Αχιεζερ δῆμος ὁ Αχιεζερι τῷ Χελεγ δῆμος ὁ Χελεγι 
34 ܗܵܠܹܝܢ ܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܲܡܢܲܫܹܐ: ܘܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ ܚܲܡܫܝܼܢ ܘܲܬ̣ܪܹܝܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܲܫܒܲܥܡܵܐܐ. 
Hæ sunt familiæ Manasse, et numerus earum quinquaginta duo millia septingenti. 
ესე დასნი მანასესნი აღხილვისაგან მათისა - ერგასისადაორ ათას და შჳდას. 
34 These are the families of Manasseh, and those that were numbered of them, fifty and two thousand and seven hundred. 
לה. אֵלֶּה בְנֵי אֶפְרַיִם לְמִשְׁפְּחֹתָם לְשׁוּתֶלַח מִשְׁפַּחַת הַשֻּׁתַלְחִי לְבֶכֶר מִשְׁפַּחַת הַבַּכְרִי לְתַחַן מִשְׁפַּחַת הַתַּחֲנִי: 
τῷ Εσριηλ δῆμος ὁ Εσριηλι τῷ Συχεμ δῆμος ὁ Συχεμι 
35 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܐܲܦܪܹܝܡ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܫܘܼܬ̣ܠܲܚ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܫܘܼܬ̣ܠܲܚ. ܒܵܟ݂ܵܪ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܒ̣ܵܟ݂ܵܪ. ܬܵܚܵܢ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܬ̣ܵܚܵܢ. 
Filii autem Ephraim per cognationes suas fuerunt hi: Suthala, a quo familia Suthalaitarum: Becher, a quo familia Becheritarum: Thehen, a quo familia Thehenitarum. 
და ესე ძენი ეფრემისნი: სუთალა, დასი სუთალაჲსა, თანაქ, დასი თანაქისი. 
35 These are the sons of Ephraim after their families: of Shuthelah, the family of the Shuthalhites: of Becher, the family of the Bachrites: of Tahan, the family of the Tahanites. 
לו. וְאֵלֶּה בְּנֵי שׁוּתָלַח לְעֵרָן מִשְׁפַּחַת הָעֵרָנִי: 
τῷ Συμαερ δῆμος ὁ Συμαερι καὶ τῷ Οφερ δῆμος ὁ Οφερι 
36 ܘܗܵܠܹܝܢ ܒܢܵܘ̈ܗܝ ܕܫܘܼܬ̣ܠܲܚ: ܥܲܕܵܢ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܥܲܕܵܢ. 
Porro filius Suthala fuit Heran, a quo familia Heranitarum. 
ესე ძენი სუთალაჲსნი: ედენ, დასი ედენისი. 
36 And these are the sons of Shuthelah: of Eran, the family of the Eranites. 
לז. אֵלֶּה מִשְׁפְּחֹת בְּנֵי אֶפְרַיִם לִפְקֻדֵיהֶם שְׁנַיִם וּשְׁלשִׁים אֶלֶף וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת אֵלֶּה בְנֵי יוֹסֵף לְמִשְׁפְּחֹתָם: 
καὶ τῷ Σαλπααδ υἱῷ Οφερ οὐκ ἐγένοντο αὐτῷ υἱοί ἀλλ᾽ ἢ θυγατέρες καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν θυγατέρων Σαλπααδ Μαλα καὶ Νουα καὶ Εγλα καὶ Μελχα καὶ Θερσα 
37 ܗܵܠܹܝܢ ܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܐܲܦܪܹܝܡ ܠܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ: ܬܠܵܬ̣ܝܼܢ ܘܲܬ̣ܪܹܝܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܚܲܡܸܫܡܵܐܐ. ܗܵܠܹܝܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܵܘܣܸܦ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ. 
Hæ sunt cognationes filiorum Ephraim: quarum numerus fuit triginta duo millia quingenti. 
ესე დასნი ძეთა ეფრემისთანი აღხილვისაგან მათისა ოცდაათოთხმეტ ათას და ხუთას. ესე ძენი იოსებისნი - დასად-დასად მათა. 
37 These are the families of the sons of Ephraim according to those that were numbered of them, thirty and two thousand and five hundred. These are the sons of Joseph after their families. 
לח. בְּנֵי בִנְיָמִן לְמִשְׁפְּחֹתָם לְבֶלַע מִשְׁפַּחַת הַבַּלְעִי לְאַשְׁבֵּל מִשְׁפַּחַת הָאַשְׁבֵּלִי לַאֲחִירָם מִשְׁפַּחַת הָאֲחִירָמִי: 
οὗτοι δῆμοι Μανασση ἐξ ἐπισκέψεως αὐτῶν δύο καὶ πεντήκοντα χιλιάδες καὶ ἑπτακόσιοι 
38 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܒܸܢܝܵܡܹܝܢ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܒܵܠܵܥ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܒ̣ܵܠܵܥ. ܐܲܫܒܹ̇ܠ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܐܲܫܒܹ̇ܠ. ܐܲܚܝܼܪܲܡ. ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܐܲܚܝܼܪܲܡ. 
Isti sunt filii Joseph per familias suas. Filii Benjamin in cognationibus suis: Bela, a quo familia Belaitarum: Asbel, a quo familia Asbelitarum: Ahiram, a quo familia Ahiramitarum: 
ძენი ბენიამენისნი და დასად-დასად მათა: ბალი, დასი ბალისი, ასბელ, დასი ასბელისი, იაქირამ, დასი იაქირამისი. 
38 The sons of Benjamin after their families: of Bela, the family of the Belaites: of Ashbel, the family of the Ashbelites: of Ahiram, the family of the Ahiramites: 
לט. לִשְׁפוּפָם מִשְׁפַּחַת הַשּׁוּפָמִי לְחוּפָם מִשְׁפַּחַת הַחוּפָמִי: 
καὶ οὗτοι υἱοὶ Εφραιμ τῷ Σουταλα δῆμος ὁ Σουταλαϊ τῷ Ταναχ δῆμος ὁ Ταναχι 
39 ܫܘܿܦܵܡ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܫܘܿܦܵܡ. ܚܘܿܦܝܼܡ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܚܘܿܦܝܼܡ. 
Supham, a quo familia Suphamitarum: Hupham, a quo familia Huphamitarum. 
სოფამ, დასი სოფამისი. 
39 Of Shupham, the family of the Shuphamites: of Hupham, the family of the Huphamites. 
מ. וַיִּהְיוּ בְנֵי בֶלַע אַרְדְּ וְנַעֲמָן מִשְׁפַּחַת הָאַרְדִּי לְנַעֲמָן מִשְׁפַּחַת הַנַּעֲמִי: 
οὗτοι υἱοὶ Σουταλα τῷ Εδεν δῆμος ὁ Εδενι 
40 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܒܢܵܘ̈ܗܝ ܕܒ̣ܵܠܵܥ: ܐܵܪܘܿܕ݂ ܘܢܲܥܡܵܢ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܐܵܪܘܿܕ݂. ܢܲܥܡܵܢ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܢܲܥܡܵܢ. 
Filii Bela: Hered, et Noëman. De Hered, familia Hereditarum: de Noëman, familia Noëmanitarum. 
და იყუნეს ძენი ბალესნი: არედ და ნუემმან, დასი ნუემმანისი. 
40 And the sons of Bela were Ard and Naaman: of Ard, the family of the Ardites: and of Naaman, the family of the Naamites. 
מא. אֵלֶּה בְנֵי בִנְיָמִן לְמִשְׁפְּחֹתָם וּפְקֻדֵיהֶם חֲמִשָּׁה וְאַרְבָּעִים אֶלֶף וְשֵׁשׁ מֵאוֹת: 
οὗτοι δῆμοι Εφραιμ ἐξ ἐπισκέψεως αὐτῶν δύο καὶ τριάκοντα χιλιάδες καὶ πεντακόσιοι οὗτοι δῆμοι υἱῶν Ιωσηφ κατὰ δήμους αὐτῶν 
41 ܗܵܠܹܝܢ ܒ̈ܢܲܝ ܒܸܢܝܵܡܹܝܢ ܒܡܸܢܝܵܗܘܿܢ: ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܘܚܲܡܫܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܫܸܬ̣ܡܵܐܐ. 
Hi sunt filii Benjamin per cognationes suas: quorum numerus fuit quadraginta quinque millia sexcenti. 
ესე ძენი ბენიამენისნი დასად-დასად მათა აღხილვისგან მათისა - ორმოცდახუთ ათას და ექუსას. 
41 These are the sons of Benjamin after their families: and they that were numbered of them were forty and five thousand and six hundred. 
מב. אֵלֶּה בְנֵי דָן לְמִשְׁפְּחֹתָם לְשׁוּחָם מִשְׁפַּחַת הַשּׁוּחָמִי אֵלֶּה מִשְׁפְּחֹת דָּן לְמִשְׁפְּחֹתָם: 
υἱοὶ Βενιαμιν κατὰ δήμους αὐτῶν τῷ Βαλε δῆμος ὁ Βαλεϊ τῷ Ασυβηρ δῆμος ὁ Ασυβηρι τῷ Ιαχιραν δῆμος ὁ Ιαχιρανι 
42 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܕܵܢ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܫܘܿܚܵܡ ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܫܘܿܚܵܡ. ܗܵܠܹܝܢ ܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܕܵܢ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ. 
Filii Dan per cognationes suas: Suham, a quo familia Suhamitarum. Hæ sunt cognationes Dan per familias suas. 
და ესე ძენი დანისნი დასად-დასად მათა: სუამ, დასი სუამისი, ესე დასნი დასად-დასად მათა. 
42 These are the sons of Dan after their families: of Shuham, the family of the Shuhamites. These are the families of Dan after their families. 
מג. כָּל מִשְׁפְּחֹת הַשּׁוּחָמִי לִפְקֻדֵיהֶם אַרְבָּעָה וְשִׁשִּׁים אֶלֶף וְאַרְבַּע מֵאוֹת: 
τῷ Σωφαν δῆμος ὁ Σωφανι 
43 ܟܠܗܹܝܢ ܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܫܘܿܚܵܡ ܠܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ: ܫܬ̇ܝܼܢ ܘܐܲܪܒ̇ܥܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܐܲܪܒܲܥܡܵܐܐ. 
Omnes fuere Suhamitæ, quorum numerus erat sexaginta quatuor millia quadringenti. 
ყოველნი დასნი სუამისნი აღხილვისაგან მათისა - სამეოცდაოთხ ათას. 
43 All the families of the Shuhamites, according to those that were numbered of them, were threescore and four thousand and four hundred. 
מד. בְּנֵי אָשֵׁר לְמִשְׁפְּחֹתָם לְיִמְנָה מִשְׁפַּחַת הַיִּמְנָה לְיִשְׁוִי מִשְׁפַּחַת הַיִּשְׁוִי לִבְרִיעָה מִשְׁפַּחַת הַבְּרִיעִי: 
καὶ ἐγένοντο οἱ υἱοὶ Βαλε Αδαρ καὶ Νοεμαν τῷ Αδαρ δῆμος ὁ Αδαρι τῷ Νοεμαν δῆμος ὁ Νοεμανι 
44 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܐܵܫܹܝܪ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܝܲܡܢܵܐ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܝܲܡܢܵܐ. ܝܲܫܘܵܐ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܝܲܫܘܵܐ. ܝܲܫܘܝܼ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܝܲܫܘܝܼ ܒܪܝܼܥܵܐ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣ܪܝܼܥܵܐ. 
Filii Aser per cognationes suas: Jemna, a quo familia Jemnaitarum: Jessui, a quo familia Jessuitarum: Brie, a quo familia Brieitarum. 
ძენი ასერისნი დასად-დასად მათა: იამი, დასი იამმინისი, იესუჲ - დასი იესუჲსი, ბარია, დასი ბარიაჲსი. 
44 Of the children of Asher after their families: of Jimna, the family of the Jimnites: of Jesui, the family of the Jesuites: of Beriah, the family of the Beriites. 
מה. לִבְנֵי בְרִיעָה לְחֵבֶר מִשְׁפַּחַת הַחֶבְרִי לְמַלְכִּיאֵל מִשְׁפַּחַת הַמַּלְכִּיאֵלִי: 
οὗτοι υἱοὶ Βενιαμιν κατὰ δήμους αὐτῶν ἐξ ἐπισκέψεως αὐτῶν πέντε καὶ τεσσαράκοντα χιλιάδες καὶ ἑξακόσιοι 
45 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܒܪܝܼܥܵܐ: ܚܵܒ̣ܵܪ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܚܵܒ̣ܵܪ ܡܲܠܟ̇ܝܼܠ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܡܲܠܟ̇ܝܼܠ. 
Filii Brie: Heber, a quo familia Heberitarum: et Melchiel, a quo familia Melchielitarum. 
ქუბერ, დასი ქუბერისი, მელქიელ, დასი მელქიელისი. 
45 Of the sons of Beriah: of Heber, the family of the Heberites: of Malchiel, the family of the Malchielites. 
מו. וְשֵׁם בַּת אָשֵׁר שָׂרַח: 
καὶ υἱοὶ Δαν κατὰ δήμους αὐτῶν τῷ Σαμι δῆμος ὁ Σαμι οὗτοι δῆμοι Δαν κατὰ δήμους αὐτῶν 
46 ܘܫܹܡ ܒܵܪܬ̣ ܐܵܫܹܝܪ ܣܵܪܲܚ. 
Nomen autem filiæ Aser fuit Sara. 
და სახელი ასულისა ასერისისაჲ სარა. 
46 And the name of the daughter of Asher was Sarah. 
מז. אֵלֶּה מִשְׁפְּחֹת בְּנֵי אָשֵׁר לִפְקֻדֵיהֶם שְׁלשָׁה וַחֲמִשִּׁים אֶלֶף וְאַרְבַּע מֵאוֹת: 
πάντες οἱ δῆμοι Σαμι κατ᾽ ἐπισκοπὴν αὐτῶν τέσσαρες καὶ ἑξήκοντα χιλιάδες καὶ τετρακόσιοι 
47 ܗܵܠܹܝܢ ܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܐܵܫܹܝܪ ܠܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ: ܚܵܡܫܝܼܢ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܐܲܪܒܲܥ ܡܵܐܐ. 
Hæ cognationes filiorum Aser, et numerus eorum quinquaginta tria millia quadringenti. 
ესე დასი ძეთა ასერისთანი აღხილვისაგან მათისა - ერგასის და სამ ათას და ოთხას. 
47 These are the families of the sons of Asher according to those that were numbered of them; who were fifty and three thousand and four hundred. 
מח. בְּנֵי נַפְתָּלִי לְמִשְׁפְּחֹתָם לְיַחְצְאֵל מִשְׁפַּחַת הַיַּחְצְאֵלִי לְגוּנִי מִשְׁפַּחַת הַגּוּנִי: 
υἱοὶ Νεφθαλι κατὰ δήμους αὐτῶν τῷ Ασιηλ δῆμος ὁ Ασιηλι τῷ Γαυνι δῆμος ὁ Γαυνι 
48 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܢܲܦ̮ܬܵܠܝܼ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܢܲܚܨܵܐܹܝܠ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܢܲܚܨܵܐܹܝܠ. ܓܘܼܢܝܼ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܓ̣ܘܿܢܝܼ. 
Filii Nephthali per cognationes suas: Jesiel, a quo familia Jesielitarum: Guni, a quo familia Gunitarum: 
... სი გავნი, დასი გავნისი, 
48 Of the sons of Naphtali after their families: of Jahzeel, the family of the Jahzeelites: of Guni, the family of the Gunites: 
מט. לְיֵצֶר מִשְׁפַּחַת הַיִּצְרִי לְשִׁלֵּם מִשְׁפַּחַת הַשִּׁלֵּמִי: 
τῷ Ιεσερ δῆμος ὁ Ιεσερι τῷ Σελλημ δῆμος ὁ Σελλημι 
49 ܝܵܨܵܪ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܝܵܨܵܪ. ܫܵܠܝܼܡ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܫܵܠܝܼܡ. 
Jeser, a quo familia Jeseritarum: Sellem, a quo familia Sellemitarum. 
იესე, დასი იესერისი, სელლემ, დასი სელლემისი. 
49 Of Jezer, the family of the Jezerites: of Shillem, the family of the Shillemites. 
נ. אֵלֶּה מִשְׁפְּחֹת נַפְתָּלִי לְמִשְׁפְּחֹתָם וּפְקֻדֵיהֶם חֲמִשָּׁה וְאַרְבָּעִים אֶלֶף וְאַרְבַּע מֵאוֹת: 
οὗτοι δῆμοι Νεφθαλι ἐξ ἐπισκέψεως αὐτῶν πέντε καὶ τεσσαράκοντα χιλιάδες καὶ τετρακόσιοι 
50 ܗܵܠܹܝܢ ܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܢܲܦ̮ܬܵܠܝܼ ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܘܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܘܚܲܡܫܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܐܲܪܒܲܥܡܵܐܐ. 
Hæ sunt cognationes filiorum Nephthali per familias suas: quorum numerus quadraginta quinque millia quadringenti. 
ესე დასნი ნეფთალემისნი აღხილვისაგან მათისა - ორმეოც ათას და სამას. 
50 These are the families of Naphtali according to their families: and they that were numbered of them were forty and five thousand and four hundred. 
נא. אֵלֶּה פְּקוּדֵי בְּנֵי יִשְׂרָאֵל שֵׁשׁ מֵאוֹת אֶלֶף וָאָלֶף שְׁבַע מֵאוֹת וּשְׁלשִׁים: 
αὕτη ἡ ἐπίσκεψις υἱῶν Ισραηλ ἑξακόσιαι χιλιάδες καὶ χίλιοι καὶ ἑπτακόσιοι καὶ τριάκοντα 
51 ܟܠܗܘܿܢ ܡܸܢܝܵܢܹ̈ܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܫܸܬ̣ܡܵܐܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܐܵܠܹܦ ܘܲܫܒܲܥܡܵܐܐ. ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ. 
Ista est summa filiorum Israël, qui recensiti sunt, sexcenta millia, et mille septingenti triginta. 
ესე არს აღხილვად ძეთა ისრაჱლისათაჲ - ექუსას ათას და შჳდას ოცდაათ. 
51 These were the numbered of the children of Israel, six hundred thousand and a thousand seven hundred and thirty. 
נב. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
52 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 
52 And the LORD spake unto Moses, saying, 
נג. לָאֵלֶּה תֵּחָלֵק הָאָרֶץ בְּנַחֲלָה בְּמִסְפַּר שֵׁמוֹת: 
τούτοις μερισθήσεται ἡ γῆ κληρονομεῖν ἐξ ἀριθμοῦ ὀνομάτων 
53 ܠܗܵܠܹܝܢ ܬܸܬ̣ܦܲܠܲܓ̣ ܐܲܪܥܵܐ ܒܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܠܡܸܢܝܢܵܐ ܕܲܫܡܵܗܹ̈ܐ. 
Istis dividetur terra juxta numerum vocabulorum in possessiones suas. 
ამათ განეყოს ქუეყანა იგი დამკჳდრებად რიცხჳთ სახელებით. 
53 Unto these the land shall be divided for an inheritance according to the number of names. 
נד. לָרַב תַּרְבֶּה נַחֲלָתוֹ וְלַמְעַט תַּמְעִיט נַחֲלָתוֹ אִישׁ לְפִי פְקֻדָיו יֻתַּן נַחֲלָתוֹ: 
τοῖς πλείοσιν πλεονάσεις τὴν κληρονομίαν καὶ τοῖς ἐλάττοσιν ἐλαττώσεις τὴν κληρονομίαν αὐτῶν ἑκάστῳ καθὼς ἐπεσκέπησαν δοθήσεται ἡ κληρονομία αὐτῶν 
54 ܠܣܲܓ̇ܝܼ̈ܐܹܐ ܬܸܣܓܹ̇ܐ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܗܘܿܢ: ܘܠܲܙܥܘܿܪܹ̈ܐ ܬܸܙܥܲܪ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܗܘܿܢ: ܐ̄ܢܵܫ ܠܦܘܼܬ̣ ܡܸܢܝܵܢܹܗ ܢܩܲܒܸ̇ܠ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬܹܗ. 
Pluribus majorem partem dabis, et paucioribus minorem: singulis, sicut nunc recensiti sunt, tradetur possessio: 
უმარლესთა განამრავლო სამკჳდრებელი მათი თითოეულად, ვითარცა აღიხილნეს, მიეცეს მათ სამკჳდრებელი იგი. 
54 To many thou shalt give the more inheritance, and to few thou shalt give the less inheritance: to every one shall his inheritance be given according to those that were numbered of him. 
נה. אַךְ בְּגוֹרָל יֵחָלֵק אֶת הָאָרֶץ לִשְׁמוֹת מַטוֹת אֲבֹתָם יִנְחָלוּ: 
διὰ κλήρων μερισθήσεται ἡ γῆ τοῖς ὀνόμασιν κατὰ φυλὰς πατριῶν αὐτῶν κληρονομήσουσιν 
55 ܒܪܲܡ ܕܹܝܢ ܒܦܸܨܹ̈ܐ ܬܸܬ̣ܦܲܠܲܓ̣ ܐܲܪܥܵܐ: ܠܲܫܡܵܗܹ̈ܐ ܕܫܲܒ̣̈ܛܹܐ ܕܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ ܢܹܐܪܬ̇ܘܿܢ. 
ita dumtaxat ut sors terram tribubus dividat et familiis. 
წილით განიყოს ქუეყანაჲ იგი, სახელებსა თესლად-თესლადსა ტომთა მათთასა დაემკჳდრონ. 
55 Notwithstanding the land shall be divided by lot: according to the names of the tribes of their fathers they shall inherit. 
נו. עַל פִּי הַגּוֹרָל תֵּחָלֵק נַחֲלָתוֹ בֵּין רַב לִמְעָט: 
ἐκ τοῦ κλήρου μεριεῖς τὴν κληρονομίαν αὐτῶν ἀνὰ μέσον πολλῶν καὶ ὀλίγων 
56 ܡ̣ܢ ܦܘܼܡ ܦܸܨܹ̈ܐ ܬܸܬ̣ܦܲܠܲܓ̣ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ: ܒܹܝܬ̣ ܣܲܓ̇ܝܼ̈ܐܹܐ ܠܲܙܥܘܿܪܹ̈ܐ. 
Quidquid sorte contigerit, hoc vel plures accipiant, vel pauciores. 
წილით განჰყო სამკჳდრებელი მათი შორის მრავალთა და მცირეთა. 
56 According to the lot shall the possession thereof be divided between many and few. 
נז. וְאֵלֶּה פְקוּדֵי הַלֵּוִי לְמִשְׁפְּחֹתָם לְגֵרְשׁוֹן מִשְׁפַּחַת הַגֵּרְשֻׁנִּי לִקְהָת מִשְׁפַּחַת הַקְּהָתִי לִמְרָרִי מִשְׁפַּחַת הַמְּרָרִי: 
καὶ υἱοὶ Λευι κατὰ δήμους αὐτῶν τῷ Γεδσων δῆμος ὁ Γεδσωνι τῷ Κααθ δῆμος ὁ Κααθι τῷ Μεραρι δῆμος ὁ Μεραρι 
57 ܘܗܵܠܹܝܢ ܡܸܢܝܵܢܹ̈ܐ ܕܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܠܫܲܪܒ̣ܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܓܸܪܫܘܿܢ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܓܸܪܫܘܿܢ. ܩܵܗܵܬ̣: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܩܵܗܵܬ̣ ܡܪܵܪܝܼ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܲܡܪܵܪܝܼ. 
Hic quoque est numerus filiorum Levi per familias suas: Gerson, a quo familia Gersonitarum: Caath, a quo familia Caathitarum: Merari, a quo familia Meraritarum. 
და ესე არიან ძენი ლევისნი დასად-დასად მათა: გერსონ, დასი გერსონისი, კაათ, დასი კაათისი, მერარი, დასი მერარისი. 
57 And these are they that were numbered of the Levites after their families: of Gershon, the family of the Gershonites: of Kohath, the family of the Kohathites: of Merari, the family of the Merarites. 
נח. אֵלֶּה מִשְׁפְּחֹת לֵוִי מִשְׁפַּחַת הַלִּבְנִי מִשְׁפַּחַת הַחֶבְרֹנִי מִשְׁפַּחַת הַמַּחְלִי מִשְׁפַּחַת הַמּוּשִׁי מִשְׁפַּחַת הַקָּרְחִי וּקְהָת הוֹלִד אֶת עַמְרָם: 
οὗτοι δῆμοι υἱῶν Λευι δῆμος ὁ Λοβενι δῆμος ὁ Χεβρωνι δῆμος ὁ Κορε καὶ δῆμος ὁ Μουσι καὶ Κααθ ἐγέννησεν τὸν Αμραμ 
58 ܗܵܠܹܝܢ ܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܠܹܘܵܝܹ̈ܐ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܠܸܒ̣ܢܝܼ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܚܸܒ̣ܪܘܿܢܝ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܡܲܚܠܝܼ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܡܘܼܫܝܼ: ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܩܘܿܪܚ. ܘܩܵܗܵܬ̣ ܐܵܘܠܸܕ݂ ܠܥܲܡܪܲܡ. 
Hæ sunt familiæ Levi: familia Lobni, familia Hebroni, familia Moholi, familia Musi, familia Core. At vero Caath genuit Amram: 
ესე დასნი ძეთა ლევისთანი, დასი ლუბენისი, დასი ქებრონისი, დასი მოლისი. და კაათ შვა ამრამ. 
58 These are the families of the Levites: the family of the Libnites, the family of the Hebronites, the family of the Mahlites, the family of the Mushites, the family of the Korathites. And Kohath begat Amram. 
נט. וְשֵׁם אֵשֶׁת עַמְרָם יוֹכֶבֶד בַּת לֵוִי אֲשֶׁר יָלְדָה אֹתָהּ לְלֵוִי בְּמִצְרָיִם וַתֵּלֶד לְעַמְרָם אֶת אַהֲרֹן וְאֶת משֶׁה וְאֵת מִרְיָם אֲחֹתָם: 
καὶ τὸ ὄνομα τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Ιωχαβεδ θυγάτηρ Λευι ἣ ἔτεκεν τούτους τῷ Λευι ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ἔτεκεν τῷ Αμραμ τὸν Ααρων καὶ Μωυσῆν καὶ Μαριαμ τὴν ἀδελφὴν αὐτῶν 
59 ܘܫܸܡ ܐܲܢ̄ܬ̇ܬܹܗ ܕܥܲܡܪܲܡ ܝܘܿܟ݂ܵܒܵܪ ܒܲܪܬ̣. ܠܹܘܝܼ ܕܐܸܬ̣ܝܲܠܕܲܬ̣ ܠܠܹܘܝܼ ܒܡܸܨܪܹܝܢ: ܘܝܸܠܕܲܬ̤ ܠܥܲܡܪܲܡ: ܠܐܲܗܪܘܿܢ: ܘܲܠܡܘܼܫܹܐ: ܘܲܠܡܲܪܝܲܡ ܚܵܬ̣ܗܘܿܢ. 
qui habuit uxorem Jochabed filiam Levi, quæ nata est ei in Ægypto. Hæc genuit Amram viro suo filios, Aaron, et Moysen, et Mariam sororem eorum. 
და სახელი ცოლისა მისისაჲ იყო იოქაბელ. ასულმან ლევისმან, რომელმან უსხნა ესენი ლევის ეგჳპტეს შინა და უშვა ამრამს აჰრონ და მოსე და მარიამ, დაჲ მათი. 
59 And the name of Amram's wife was Jochebed, the daughter of Levi, whom her mother bare to Levi in Egypt: and she bare unto Amram Aaron and Moses, and Miriam their sister. 
ס. וַיִּוָּלֵד לְאַהֲרֹן אֶת נָדָב וְאֶת אֲבִיהוּא אֶת אֶלְעָזָר וְאֶת אִיתָמָר: 
καὶ ἐγεννήθησαν τῷ Ααρων ὅ τε Ναδαβ καὶ Αβιουδ καὶ Ελεαζαρ καὶ Ιθαμαρ 
60 ܘܐܸܬ̣ܝܼܠܸܕ݂ܘ ܠܐܲܗܪܘܿܢ: ܢܵܕ݂ܵܒ̣: ܘܐܲܒ̣ܝܼܗܘܿ: ܘܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ: ܘܐܝܼܬ̣ܵܡܲܪ. 
De Aaron orti sunt Nadab et Abiu, et Eleazar et Ithamar: 
და ესხნეს აჰრონს: ნადაბ და აბიუთ, და ელეაზარ და ითამარ. 
60 And unto Aaron was born Nadab, and Abihu, Eleazar, and Ithamar. 
סא. וַיָּמָת נָדָב וַאֲבִיהוּא בְּהַקְרִיבָם אֵשׁ זָרָה לִפְנֵי יְהֹוָה: 
καὶ ἀπέθανεν Ναδαβ καὶ Αβιουδ ἐν τῷ προσφέρειν αὐτοὺς πῦρ ἀλλότριον ἔναντι κυρίου ἐν τῇ ἐρήμῳ Σινα 
61 ܘܡܝܼܬ̣ܘ ܢܵܕ݂ܵܒ̣ ܘܐܲܒ̣ܝܼܗܘܿ ܟܲܕ݂ ܩܲܪܸܒ̣ܘ ܢܘܼܪܵܐ ܢܘܼܟ݂ܪܵܝܬܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ. 
quorum Nadab et Abiu mortui sunt, cum obtulissent ignem alienum coram Domino. 
და მოკუდა ნადაბ და აბიუთ შეწირვასა მას მათსა ცეცხლისა უცხოჲსასა წინაშე უფლისა უდაბნოსა ზედა. 
61 And Nadab and Abihu died, when they offered strange fire before the LORD. 
סב. וַיִּהְיוּ פְקֻדֵיהֶם שְׁלשָׁה וְעֶשְׂרִים אֶלֶף כָּל זָכָר מִבֶּן חֹדֶשׁ וָמָעְלָה כִּי לֹא הָתְפָּקְדוּ בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל כִּי לֹא נִתַּן לָהֶם נַחֲלָה בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἐγενήθησαν ἐξ ἐπισκέψεως αὐτῶν τρεῖς καὶ εἴκοσι χιλιάδες πᾶν ἀρσενικὸν ἀπὸ μηνιαίου καὶ ἐπάνω οὐ γὰρ συνεπεσκέπησαν ἐν μέσῳ υἱῶν Ισραηλ ὅτι οὐ δίδοται αὐτοῖς κλῆρος ἐν μέσῳ υἱῶν Ισραηλ 
62 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ: ܥܸܣܪܝܼܢ ܘܲܬ̣ܠܵܬܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ: ܟܠ ܕܸܟ݂ܪܵܐ ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܝܲܪܚܵܐ ܘܲܠܥܸܠ: ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܐܸܬ̣ܡ̱ܢܝܼܘ ܒܓ̣ܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܐܸܬ̣ܝܲܗ̄ܒܲܬ̤ ܠܗܘܿܢ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܒܲܝܢܵܬ̣ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Fueruntque omnes qui numerati sunt, viginti tria millia generis masculini ab uno mense et supra: quia non sunt recensiti inter filios Israël, nec eis cum ceteris data possessio est. 
და იყუნეს აღხილვისაგან მათისა ოცდასამ ათას ყოველი წული თთჳთგანი და მიმართ, რამეთუ არა აღიხილნეს შორის ძეთა ისრაჱლისათა. 
62 And those that were numbered of them were twenty and three thousand, all males from a month old and upward: for they were not numbered among the children of Israel, because there was no inheritance given them among the children of Israel. 
סג. אֵלֶּה פְּקוּדֵי משֶׁה וְאֶלְעָזָר הַכֹּהֵן אֲשֶׁר פָּקְדוּ אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בְּעַרְבֹת מוֹאָב עַל יַרְדֵּן יְרֵחוֹ: 
καὶ αὕτη ἡ ἐπίσκεψις Μωυσῆ καὶ Ελεαζαρ τοῦ ἱερέως οἳ ἐπεσκέψαντο τοὺς υἱοὺς Ισραηλ ἐν Αραβωθ Μωαβ ἐπὶ τοῦ Ιορδάνου κατὰ Ιεριχω 
63 ܗܵܠܹܝܢ ܡܸܢܝܵܢܹ̈ܐ ܕܡܘܼܫܹܐ ܘܕܸܐܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܕܲܡܢܵܘ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܥܲܪܒ̣ܘܼܬ̣ ܡܘܼܐܵܒ̣: ܕܥܲܠ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܕܐܝܼܪܝܼܚܘܿ. 
Hic est numerus filiorum Israël, qui descripti sunt a Moyse et Eleazaro sacerdote, in campestribus Moab supra Jordanem contra Jericho: 
რამეთუ არა ეც ამათ ნაწილი შორის ძეთა ისრაჱლისათა. და არს აღხილვაჲ მოსესი და ელიაზარ მღდელისაჲ, რომელთა აღიხილნეს ძენი ისრაჱლისანი არაბოთს მოაბს იორდანესა ზედა იერიქოჲთ კერძო. 
63 These are they that were numbered by Moses and Eleazar the priest, who numbered the children of Israel in the plains of Moab by Jordan near Jericho. 
סד. וּבְאֵלֶּה לֹא הָיָה אִישׁ מִפְּקוּדֵי משֶׁה וְאַהֲרֹן הַכֹּהֵן אֲשֶׁר פָּקְדוּ אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בְּמִדְבַּר סִינָי: 
καὶ ἐν τούτοις οὐκ ἦν ἄνθρωπος τῶν ἐπεσκεμμένων ὑπὸ Μωυσῆ καὶ Ααρων οὓς ἐπεσκέψαντο τοὺς υἱοὺς Ισραηλ ἐν τῇ ἐρήμῳ Σινα 
64 ܘܲܒ̣ܗܵܠܹܝܢ ܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܡ̣ܢ ܡܸܢܝܵܢܵܐ ܕܡܘܼܫܹܐ ܘܕܲܐܗܪܘܿܢ ܟܵܗܢܵܐ: ܕܲܡܢܵܘ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܣܝܼܢܲܝ. 
inter quos, nullus fuit eorum qui ante numerati sunt a Moyse et Aaron in deserto Sinai: 
და ამათ შორის არა იყო კაცი აღხილულთა მათგანი მოსესგან და აჰრონისგან, რომელ აღიხილნეს ძენი ისრაჱლისანი უდაბნოსა სინასა. 
64 But among these there was not a man of them whom Moses and Aaron the priest numbered, when they numbered the children of Israel in the wilderness of Sinai. 
סה. כִּי אָמַר יְהֹוָה לָהֶם מוֹת יָמֻתוּ בַּמִּדְבָּר וְלֹא נוֹתַר מֵהֶם אִישׁ כִּי אִם כָּלֵב בֶּן יְפֻנֶּה וִיהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן: 
ὅτι εἶπεν κύριος αὐτοῖς θανάτῳ ἀποθανοῦνται ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ οὐ κατελείφθη ἐξ αὐτῶν οὐδὲ εἷς πλὴν Χαλεβ υἱὸς Ιεφοννη καὶ Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυη 
65 ܡܸܛܠ ܕܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ: ܡܸܬ̣ܩܛܵܠܘܼ ܢܸܬ̣ܩܲܛܠܘܼܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ: ܘܠܵܐ ܢܸܫܬܲܚܲܪ ܡܸܢܗܘܿܢ ܓܒܲܪ: ܐܸܠܵܐ ܐܸܢ ܟܵܠܵܒ̣ ܒܲܪ ܝܘܿܦܲܢܵܐ ܘܝܼܫܘܿܥ ܒܲܪܢܘܿܢ. 
prædixerat enim Dominus quod omnes morerentur in solitudine. Nullusque remansit ex eis, nisi Caleb filius Jephone, et Josue filius Nun. 
და ჰრქუა მათ უფალმან: სიკუდილით მოკუდენ უდაბნოსა ზედა. და არა დაშთა მათგანი არცა ერთი გარნა ქალებ, ძე იეფონესი, და ისუ, ძე ნავესი. 
65 For the LORD had said of them, They shall surely die in the wilderness. And there was not left a man of them, save Caleb the son of Jephunneh, and Joshua the son of Nun. 
כז 
ΚΖʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܟܙ. 
Cap. 27 
თავი ოცდამეშვიდე 
27 
א. וַתִּקְרַבְנָה בְּנוֹת צְלָפְחָד בֶּן חֵפֶר בֶּן גִּלְעָד בֶּן מָכִיר בֶּן מְנַשֶּׁה לְמִשְׁפְּחֹת מְנַשֶּׁה בֶן יוֹסֵף וְאֵלֶּה שְׁמוֹת בְּנֹתָיו מַחְלָה נֹעָה וְחָגְלָה וּמִלְכָּה וְתִרְצָה: 
καὶ προσελθοῦσαι αἱ θυγατέρες Σαλπααδ υἱοῦ Οφερ υἱοῦ Γαλααδ υἱοῦ Μαχιρ τοῦ δήμου Μανασση τῶν υἱῶν Ιωσηφ καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα αὐτῶν Μαλα καὶ Νουα καὶ Εγλα καὶ Μελχα καὶ Θερσα 
1 ܘܲܩܪܸܒ̣ ܒ̈ܢܵܬܹܗ ܕܲܨܠܝܼܦܚܲܕ݂: ܒܲܪ ܚܵܦܵܪ: ܒܲܪ ܓܸܠܥܵܕ݂: ܒܲܪ ܡܵܟ݂ܝܼܪ: ܒܲܪ ܡܢܲܫܹܐ: ܡ̣ܢ ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܲܡܢܲܫܹܐ ܒܲܪ ܝܵܘܣܸܦ: ܘܗܵܠܹܝܢ ܫܡܵܗܹ̈ܐ ܕܲܒ̣̈ܢܵܬܹܗ: ܡܲܚܠܵܐ: ܘܝܲܥܵܐ: ܘܚܲܓ̣ܠܵܐ: ܘܡܸܠܟܵܐ: ܘܬܲܪܨܵܐ. 
Accesserunt autem filiæ Salphaad, filii Hepher, filii Galaad, filii Machir, filii Manasse, qui fuit filius Joseph: quarum sunt nomina, Maala, et Noa, et Hegla, et Melcha, et Thersa. 
და მოვიდეს ასულნი სალპაადისნი, ძისა ორფერისნი, ძისა გალაადისნი, ძისა მაქირისნი, დასისა მანასესი, ძეთა იოსებისთაჲ. და ესე არს სახელები მათი: მაალა, და ნუა, და ეგლა, და მელქა და თერსა. 
1 Then came the daughters of Zelophehad, the son of Hepher, the son of Gilead, the son of Machir, the son of Manasseh, of the families of Manasseh the son of Joseph: and these are the names of his daughters; Mahlah, Noah, and Hoglah, and Milcah, and Tirzah. 
ב. וַתַּעֲמֹדְנָה לִפְנֵי משֶׁה וְלִפְנֵי אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וְלִפְנֵי הַנְּשִׂיאִם וְכָל הָעֵדָה פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד לֵאמֹר: 
καὶ στᾶσαι ἔναντι Μωυσῆ καὶ ἔναντι Ελεαζαρ τοῦ ἱερέως καὶ ἔναντι τῶν ἀρχόντων καὶ ἔναντι πάσης συναγωγῆς ἐπὶ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου λέγουσιν 
2 ܘܩܵܡ ܩܕ݂ܵܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܲܩܕ݂ܵܡ ܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܲܩܕ݂ܵܡ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ: ܘܲܩܕ݂ܵܡ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܒܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܘܐܵܡ̇ܪ̈ܵܢ. 
Steteruntque coram Moyse et Eleazaro sacerdote et cunctis principibus populi ad ostium tabernaculi fœderis, atque dixerunt: 
და დადგეს წინაშე მოსესა და წინაშე ელიაზარ მღდელისა და წინაშე მთავართასა და წინაშე ყოვლისა კრებულისა კართა თანა კარვისა მის საწამებელისათა და თქუეს: 
2 And they stood before Moses, and before Eleazar the priest, and before the princes and all the congregation, by the door of the tabernacle of the congregation, saying, 
ג. אָבִינוּ מֵת בַּמִּדְבָּר וְהוּא לֹא הָיָה בְּתוֹךְ הָעֵדָה הַנּוֹעָדִים עַל יְהֹוָה בַּעֲדַת קֹרַח כִּי בְחֶטְאוֹ מֵת וּבָנִים לֹא הָיוּ לוֹ: 
ὁ πατὴρ ἡμῶν ἀπέθανεν ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ αὐτὸς οὐκ ἦν ἐν μέσῳ τῆς συναγωγῆς τῆς ἐπισυστάσης ἔναντι κυρίου ἐν τῇ συναγωγῇ Κορε ὅτι διὰ ἁμαρτίαν αὐτοῦ ἀπέθανεν καὶ υἱοὶ οὐκ ἐγένοντο αὐτῷ 
3 ܐܲܒ̣ܘܼܢ ܡܝܼܬ̣ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ: ܘܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܒܓ̣ܵܘ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܗܵܝ̇ ܕܩܵܡܲܬ̣ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܒܲܟ݂ܢܘܼܫܬܹ̇ܗ ܕܩܘܿܪܚ: ܡܸܛܠ ܕܒܲܚܛܵܗܵܘ̈ܗܝ ܓܹܝܪ ܡܝܼܬ̣: ܘܲܒ̣ܢܲـ̈ـܝܵܐ ܠܵܐ ܗܘ̤ܵܘ ܠܹܗ. 
Pater noster mortuus est in deserto, nec fuit in seditione, quæ concitata est contra Dominum sub Core, sed in peccato suo mortuus est: hic non habuit mares filios. Cur tollitur nomen illius de familia sua, quia non habuit filium? date nobis possessionem inter cognatos patris nostri. 
მამაჲ ჩუენი მოკუდა უდაბნოსა ზედა და იგი არა თანა იყო კრებულსა მას აღდგომილსა წინაშე უფლისა შორის კრებულსა მას კორესა, რამეთუ ცოდვისათჳს მოკუდეს და ძენი არა ესხნეს მას. 
3 Our father died in the wilderness, and he was not in the company of them that gathered themselves together against the LORD in the company of Korah; but died in his own sin, and had no sons. 
ד. לָמָּה יִגָּרַע שֵׁם אָבִינוּ מִתּוֹךְ מִשְׁפַּחְתּוֹ כִּי אֵין לוֹ בֵּן תְּנָה לָּנוּ אֲחֻזָּה בְּתוֹךְ אֲחֵי אָבִינוּ: 
μὴ ἐξαλειφθήτω τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς ἡμῶν ἐκ μέσου τοῦ δήμου αὐτοῦ ὅτι οὐκ ἔστιν αὐτῷ υἱός δότε ἡμῖν κατάσχεσιν ἐν μέσῳ ἀδελφῶν πατρὸς ἡμῶν 
4 ܠܡܵܢܵܐ ܡܸܬ̣̱ܥܛܹܐ ܫܡܹܗ ܕܐܲܒ̣ܘܼܢ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܫܲܪܒ̇ܬܹܗ ܕܠܲܝܬ̇ ܠܹܗ ܒܪܵܐ: ܗܲܒ̣ ܠܲܢ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܒܲܝܢܵܬ̣ ܐܲܚܹ̈ܐ ܕܐܲܒ̣ܘܼܢ. 
Retulitque Moyses causam earum ad judicium Domini. 
ნუ აღიჴოცებინ სახელი მამისა ჩუენისაჲ დასისაგან მისისა, რამეთუ არა არს მისა ძე, გუეცით ჩუენ სამკჳდრებელი შორის ძმათა მამისა ჩუენისათა. 
4 Why should the name of our father be done away from among his family, because he hath no son? Give unto us therefore a possession among the brethren of our father. 
ה. וַיַּקְרֵב משֶׁה אֶת מִשְׁפָּטָן לִפְנֵי יְהֹוָה: 
καὶ προσήγαγεν Μωυσῆς τὴν κρίσιν αὐτῶν ἔναντι κυρίου 
5 ܘܩܲܪܸܒ̣ ܡܘܼܫܹܐ ܕܝܼܢܗܹܝܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ. 
Qui dixit ad eum: 
და მიაწია მოსე საშჯელი იგი მათი წინაშე უფლისა. 
5 And Moses brought their cause before the LORD. 
ו. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
6 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ. 
Justam rem postulant filiæ Salphaad: da eis possessionem inter cognatos patris sui, et ei in hæreditatem succedant. 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 
6 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ז. כֵּן בְּנוֹת צְלָפְחָד דֹּבְרֹת נָתֹן תִּתֵּן לָהֶם אֲחֻזַּת נַחֲלָה בְּתוֹךְ אֲחֵי אֲבִיהֶם וְהַעֲבַרְתָּ אֶת נַחֲלַת אֲבִיהֶן לָהֶן: 
ὀρθῶς θυγατέρες Σαλπααδ λελαλήκασιν δόμα δώσεις αὐταῖς κατάσχεσιν κληρονομίας ἐν μέσῳ ἀδελφῶν πατρὸς αὐτῶν καὶ περιθήσεις τὸν κλῆρον τοῦ πατρὸς αὐτῶν αὐταῖς 
7 ܟܸܐܢܵܐܝܼܬ̣ ܐܵܡܪ̈ܵܢ ܒܢܵܬܹ̈ܗ ܕܲܨܠܸܦܚܲܕ݂: ܗܲܒ̣ ܠܗܹܝܢ ܐܘܼܚܕܵܢܵܐ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܒܲܝܢܵܬ̣ ܐܲܚܵܘ̈ܗܝ ܕܐܲܒ̣ܘܼܗܹܝܢ: ܘܐܲܩܝܼܡ ܠܗܹܝܢ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܐܲܒ̣ܘܼܗܹܝܢ. 
Ad filios autem Israël loqueris hæc: 
მართლ იტყჳან ასულნი სალპადისნი, ცემით სცე მათ დასაპყრობელი სამკჳდრებელისაჲ შორის ძმათა მამისა მათისათა და მივსცე ნაწილი მამისა მათისაჲ მათ. 
7 The daughters of Zelophehad speak right: thou shalt surely give them a possession of an inheritance among their father's brethren; and thou shalt cause the inheritance of their father to pass unto them. 
ח. וְאֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל תְּדַבֵּר לֵאמֹר אִישׁ כִּי יָמוּת וּבֵן אֵין לוֹ וְהַעֲבַרְתֶּם אֶת נַחֲלָתוֹ לְבִתּוֹ: 
καὶ τοῖς υἱοῖς Ισραηλ λαλήσεις λέγων ἄνθρωπος ἐὰν ἀποθάνῃ καὶ υἱὸς μὴ ᾖ αὐτῷ περιθήσετε τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ τῇ θυγατρὶ αὐτοῦ 
8 ܘܐܸܡܲܪ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܟܲܕ݂ ܢܡܘܼܬ̣ ܘܠܲܝܬ̇ ܠܹܗ ܒܪܵܐ: ܗܲܒ̣ܘ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬܹܗ ܠܒܲܪܬܹܗ. 
Homo cum mortuus fuerit absque filio, ad filiam ejus transibit hæreditas. 
და ძეთა ისრაჱლისათა ეტყოდა და ჰრქუა: კაციღა მოკუდეს და ძე არა ესუას მას, მისცეს სამკჳდრებელი მისი ასულსა მისსა. 
8 And thou shalt speak unto the children of Israel, saying, If a man die, and have no son, then ye shall cause his inheritance to pass unto his daughter. 
ט. וְאִם אֵין לוֹ בַּת וּנְתַתֶּם אֶת נַחֲלָתוֹ לְאֶחָיו: 
ἐὰν δὲ μὴ ᾖ θυγάτηρ αὐτῷ δώσετε τὴν κληρονομίαν τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ 
9 ܘܐܸܢ ܠܲܝܬ̇ ܠܹܗ ܒܲܪܬ̣ܵܐ: ܗܲܒ̣ܘ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬܹܗ ܠܐܲܚܵܘ̈ܗܝ. 
Si filiam non habuerit, habebit successores fratres suos. 
უკუეთუ არა ესუას ასული, მისცეთ სამკჳდრებელი მისი ძმასა მისსა. 
9 And if he have no daughter, then ye shall give his inheritance unto his brethren. 
י. וְאִם אֵין לוֹ אַחִים וּנְתַתֶּם אֶת נַחֲלָתוֹ לַאֲחֵי אָבִיו: 
ἐὰν δὲ μὴ ὦσιν αὐτῷ ἀδελφοί δώσετε τὴν κληρονομίαν τῷ ἀδελφῷ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ 
10 ܘܐܸܢ ܠܲܝܬ̇ ܠܹܗ ܐܲܚܹ̈ܐ: ܗܲܒ̣ܘ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬܹܗ ܠܕ݂ܵܕ݂ܵܘ̈ܗܝ. 
Quod si et fratres non fuerint, dabitis hæreditatem fratribus patris ejus. 
უკუეთუ არა ესხნეს მას ძმა, მისცეთ იგი მამისძმასა მისსა. 
10 And if he have no brethren, then ye shall give his inheritance unto his father's brethren. 
יא. וְאִם אֵין אַחִים לְאָבִיו וּנְתַתֶּם אֶת נַחֲלָתוֹ לִשְׁאֵרוֹ הַקָּרֹב אֵלָיו מִמִּשְׁפַּחְתּוֹ וְיָרַשׁ אֹתָהּ וְהָיְתָה לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל לְחֻקַּת מִשְׁפָּט כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה: 
ἐὰν δὲ μὴ ὦσιν ἀδελφοὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ δώσετε τὴν κληρονομίαν τῷ οἰκείῳ τῷ ἔγγιστα αὐτοῦ ἐκ τῆς φυλῆς αὐτοῦ κληρονομήσει τὰ αὐτοῦ καὶ ἔσται τοῦτο τοῖς υἱοῖς Ισραηλ δικαίωμα κρίσεως καθὰ συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ 
11 ܘܐܸܢ ܠܲܝܬ̇ ܠܹܗ ܕܵܪܹ̈ܐ: ܗܲܒ̣ܘ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬܹܗ ܠܐܲܝܢܵܐ ܕܩܲܪܝܼܒ̣ ܠܹܗ ܡ̣ܢ ܫܲܪܒ̇ܬܹܗ ܘܢܹܐܪܬ̇ܝܼܘܗܝ: ܘܢܸܗܘܹܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܕܕ݂ܝܼܢܵܐ: ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ. 
Sin autem nec patruos habuerit, dabitur hæreditas his qui ei proximi sunt. Eritque hoc filiis Israël sanctum lege perpetua, sicut præcepit Dominus Moysi. 
უკუეთუ არა ესუას მას მამისძმაჲ, მისცეს სამკჳდრებელი იგი სახლეულსა მახლობელსა მისსა. ნათსავისა მისისაგანმან დაიმკჳდროს მისი და იყოს იგი ძეთა ისრაჱლისათა სამართალ საშჯელის, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს. 
11 And if his father have no brethren, then ye shall give his inheritance unto his kinsman that is next to him of his family, and he shall possess it: and it shall be unto the children of Israel a statute of judgment, as the LORD commanded Moses. 
יב. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה עֲלֵה אֶל הַר הָעֲבָרִים הַזֶּה וּרְאֵה אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר נָתַתִּי לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἀνάβηθι εἰς τὸ ὄρος τὸ ἐν τῷ πέραν τοῦτο ὄρος Ναβαυ καὶ ἰδὲ τὴν γῆν Χανααν ἣν ἐγὼ δίδωμι τοῖς υἱοῖς Ισραηλ ἐν κατασχέσει 
12 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܣܲܩ ܠܛܘܼܪܵܐ ܗܵܢܵܐ ܕܥܸܒ̣ܪ̈ܵܝܹܐ: ܘܲܚܙܝܼܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܐ̄ܢܵܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Dixit quoque Dominus ad Moysen: Ascende in montem istum Abarim, et contemplare inde terram, quam daturus sum filiis Israël. 
და ჰრქუა მოსეს: აღვედ მთასა წიაღსა ამას მთასა ნაბავსა და იხილე ქუეყანა იგი ქანაანისაჲ, რომელსა მივსცემ მე ძეთა ისრაჱლისათა დაპყრობად. 
12 And the LORD said unto Moses, Get thee up into this mount Abarim, and see the land which I have given unto the children of Israel. 
יג. וְרָאִיתָה אֹתָהּ וְנֶאֱסַפְתָּ אֶל עַמֶּיךָ גַּם אָתָּה כַּאֲשֶׁר נֶאֱסַף אַהֲרֹן אָחִיךָ: 
καὶ ὄψει αὐτὴν καὶ προστεθήσῃ πρὸς τὸν λαόν σου καὶ σύ καθὰ προσετέθη Ααρων ὁ ἀδελφός σου ἐν Ωρ τῷ ὄρει 
13 ܚܙܝܼܗ̇ ܘܐܸܬ̣ܟܲܢ̄ܫ ܐܵܦ ܐܲܢܬ̇ ܠܘܵܬ̣ ܥܲܡܵܟ݂: ܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܬ̣ܟܲܢܸܫ ܐܲܗܪܘܿܢ ܐܲܚܘܼܟ݂. 
Cumque videris eam, ibis et tu ad populum tuum, sicut ivit frater tuus Aaron: 
იხილო იგი და შევსძინო ერსა შენსა, ვითარცა შეეძინა აჰრონ, ძმაჲ შენი, ორს მთასა შინა. 
13 And when thou hast seen it, thou also shalt be gathered unto thy people, as Aaron thy brother was gathered. 
יד. כַּאֲשֶׁר מְרִיתֶם פִּי בְּמִדְבַּר צִן בִּמְרִיבַת הָעֵדָה לְהַקְדִּישֵׁנִי בַמַּיִם לְעֵינֵיהֶם הֵם מֵי מְרִיבַת קָדֵשׁ מִדְבַּר צִן: 
διότι παρέβητε τὸ ῥῆμά μου ἐν τῇ ἐρήμῳ Σιν ἐν τῷ ἀντιπίπτειν τὴν συναγωγὴν ἁγιάσαι με οὐχ ἡγιάσατέ με ἐπὶ τῷ ὕδατι ἔναντι αὐτῶν τοῦτό ἐστιν ὕδωρ ἀντιλογίας Καδης ἐν τῇ ἐρήμῳ Σιν 
14 ܘܚܲܡܫܲܥܸܣܪܹܐ ܐܲܡܝܼܢ ܠܣܸܕ݂ܪܹ̈ܐ ܕܣܸܛܪܵܐ: ܥܲܡܘܼܕܲܝܗܘܿܢ ܬܠܵܬ݂ܵܐ: ܘܣܵܡܟܲܝܗܘܿܢ ܬܠܵܬ݂ܵܐ. 
quia offendistis me in deserto Sin in contradictione multitudinis, nec sanctificare me voluistis coram ea super aquas. Hæ sunt aquæ contradictionis in Cades deserti Sin. 
რამეთუ გარდაჰჴედით სიტყუასა ჩემსა უდაბნოდა ზედა სინასა რაჟამს მიჴდებოდა კრებული იგი წმიდა-ყოფად ჩემდა. არაწმიდა მყავთ მე წყალსა მას ზედა წინაშე მთასა. ესე არს წყალი ცილობისა კადესა, უდაბნოსა შინა სინასა. 
14 For ye rebelled against my commandment in the desert of Zin, in the strife of the congregation, to sanctify me at the water before their eyes: that is the water of Meribah in Kadesh in the wilderness of Zin. 
טו. וַיְדַבֵּר משֶׁה אֶל יְהֹוָה לֵאמֹר: 
καὶ εἶπεν Μωυσῆς πρὸς κύριον 
15 ܘܲܠܣܸܛܪܵܐ ܬܸܢܝܵܢܵܐ ܚܲܡܸܫܬܲܥܣܲܪ ܣܸܕ݂ܪܝܼܢ: ܥܲܡܘܼܕܲܝܗܘܿܢ ܬܠܵܬ݂ܵܐ ܘܣܵܡܟܲܝܗܘܿܢ ܬܠܵܬ݂ܵܐ. 
Cui respondit Moyses: 
და ჰრქუა მოსე უფალსა: 
15 And Moses spake unto the LORD, saying, 
טז. יִפְקֹד יְהֹוָה אֱלֹהֵי הָרוּחֹת לְכָל בָּשָׂר אִישׁ עַל הָעֵדָה: 
ἐπισκεψάσθω κύριος ὁ θεὸς τῶν πνευμάτων καὶ πάσης σαρκὸς ἄνθρωπον ἐπὶ τῆς συναγωγῆς ταύτης 
16 ܢܸܦܩܘܿܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܪ̈ܘܼܚܵܬ̣ܵܐ ܕܟ݂ܠܒ̇ܣܲܪ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܥܲܠ ܟܢܘܼܫܬܵܐ. 
Provideat Dominus Deus spirituum omnis carnis hominem, qui sit super multitudinem hanc: 
იხილენ უფალმან ღმერთმან სულთამან და ყოველთა ჴორცთამან კაცი კრებულსა ზედა ამას, 
16 Let the LORD, the God of the spirits of all flesh, set a man over the congregation, 
יז. אֲשֶׁר יֵצֵא לִפְנֵיהֶם וַאֲשֶׁר יָבֹא לִפְנֵיהֶם וַאֲשֶׁר יוֹצִיאֵם וַאֲשֶׁר יְבִיאֵם וְלֹא תִהְיֶה עֲדַת יְהֹוָה כַּצֹּאן אֲשֶׁר אֵין לָהֶם רֹעֶה: 
ὅστις ἐξελεύσεται πρὸ προσώπου αὐτῶν καὶ ὅστις εἰσελεύσεται πρὸ προσώπου αὐτῶν καὶ ὅστις ἐξάξει αὐτοὺς καὶ ὅστις εἰσάξει αὐτούς καὶ οὐκ ἔσται ἡ συναγωγὴ κυρίου ὡσεὶ πρόβατα οἷς οὐκ ἔστιν ποιμήν 
17 ܕܢܸܦܘܿܩ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ: ܘܲܕ݂ܢܸܥܘܿܠ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ: ܘܲܕ݂ܢܲܦܸܩ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܲܕ݂ܢܲܥܸܠ ܐܸܢܘܿܢ: ܕܠܵܐ ܬܸܗܘܹܐ ܟܢܘܼܫܬܹ̇ܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܥܵـ̈ـܢܵܐ ܕܠܲܝܬ̇ ܠܵܗ̇ ܪܵܥܝܵܐ. 
et possit exire et intrare ante eos, et educere eos vel introducere: ne sit populus Domini sicut oves absque pastore. 
რომელ გამოვიდოდის წინამძღურად მათსა და, რომელმან შეიყუარნეს იგინი, და რომელმან გამოიყვანნეს იგინი. და არა იყოს კრებული ესე უფლისა ვითარცა ცხოვარი, რომელთა არა არს მწყემს. 
17 Which may go out before them, and which may go in before them, and which may lead them out, and which may bring them in; that the congregation of the LORD be not as sheep which have no shepherd. 
יח. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה קַח לְךָ אֶת יְהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן אִישׁ אֲשֶׁר רוּחַ בּוֹ וְסָמַכְתָּ אֶת יָדְךָ עָלָיו: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων λαβὲ πρὸς σεαυτὸν τὸν Ἰησοῦν υἱὸν Ναυη ἄνθρωπον ὃς ἔχει πνεῦμα ἐν ἑαυτῷ καὶ ἐπιθήσεις τὰς χεῖράς σου ἐπ᾽ αὐτὸν 
18 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܕܒܲܪ ܠܵܟ݂ ܠܝܼܫܘܿܥ ܒܲܪܢܘܿܢ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܪܘܼܚܵܐ ܒܹܗ: ܘܣܝܼܡ ܐܝܼܕ݂ܵܟ݂ ܥܠܵܘܗܝ. 
Dixitque Dominus ad eum: Tolle Josue filium Nun, virum in quo est spiritus, et pone manum tuam super eum. 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: მოიყვანე შენ თანა ისუ, ძე ნავესი, კაცსა, რომელსა აქუს მას სული და დაასხნე მას ზედა ჴელნი შენნი. 
18 And the LORD said unto Moses, Take thee Joshua the son of Nun, a man in whom is the spirit, and lay thine hand upon him; 
יט. וְהַעֲמַדְתָּ אֹתוֹ לִפְנֵי אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וְלִפְנֵי כָּל הָעֵדָה וְצִוִּיתָה אֹתוֹ לְעֵינֵיהֶם: 
καὶ στήσεις αὐτὸν ἔναντι Ελεαζαρ τοῦ ἱερέως καὶ ἐντελῇ αὐτῷ ἔναντι πάσης συναγωγῆς καὶ ἐντελῇ περὶ αὐτοῦ ἐναντίον αὐτῶν 
19 ܘܐܲܩܝܼܡܲܝܗܝ ܩܕ݂ܵܡ ܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܲܩܕ݂ܵܡ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܘܦܲܩܕܲܝܗܝ ܠܥܹܢܲܝܗܘܿܢ: 
Qui stabit coram Eleazaro sacerdote et omni multitudine: 
და დაადგინო იგი წინაშე ელიეზერ მღდელისა და წინაშე ყოვლისა კრებულისა. 
19 And set him before Eleazar the priest, and before all the congregation; and give him a charge in their sight. 
כ. וְנָתַתָּה מֵהוֹדְךָ עָלָיו לְמַעַן יִשְׁמְעוּ כָּל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ δώσεις τῆς δόξης σου ἐπ᾽ αὐτόν ὅπως ἂν εἰσακούσωσιν αὐτοῦ οἱ υἱοὶ Ισραηλ 
20 ܘܗܲܒ̣ ܡ̣ܢ ܫܘܼܒ̣ܚܵܟ݂ ܥܠܵܘܗܝ: ܕܢܸܫܡ̱ܥܘܼܢܹܗ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
et dabis ei præcepta cunctis videntibus, et partem gloriæ tuæ, ut audiat eum omnis synagoga filiorum Israël. 
და ამცნო მათ მისთჳს წინაშე მათსა და მისცე დიდებაჲ შენი მას, რაჲთა ისმინოდიან მისი ძეთა ისრაჱლისათა. 
20 And thou shalt put some of thine honour upon him, that all the congregation of the children of Israel may be obedient. 
כא. וְלִפְנֵי אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן יַעֲמֹד וְשָׁאַל לוֹ בְּמִשְׁפַּט הָאוּרִים לִפְנֵי יְהֹוָה עַל פִּיו יֵצְאוּ וְעַל פִּיו יָבֹאוּ הוּא וְכָל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אִתּוֹ וְכָל הָעֵדָה: 
καὶ ἔναντι Ελεαζαρ τοῦ ἱερέως στήσεται καὶ ἐπερωτήσουσιν αὐτὸν τὴν κρίσιν τῶν δήλων ἔναντι κυρίου ἐπὶ τῷ στόματι αὐτοῦ ἐξελεύσονται καὶ ἐπὶ τῷ στόματι αὐτοῦ εἰσελεύσονται αὐτὸς καὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ ὁμοθυμαδὸν καὶ πᾶσα ἡ συναγωγή 
21 ܘܲܩܕ݂ܵܡ ܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ ܢܩܘܼܡ: ܘܢܸܗܘܹܐ ܫܵܐܹ̇ܠ ܠܹܗ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܕܫܸܐ̱ܠܬ̣ܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ. ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܢܸܗܘܘܿܢ ܢܵܦܩܝܼܢ: ܘܲܒ̣ܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܥܵܐ̇ܠܝܼܢ: ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܥܲܡܹܗ: ܘܟ݂ܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ. 
Pro hoc, si quid agendum erit, Eleazar sacerdos consulet Dominum. Ad verbum ejus egredietur et ingredietur ipse, et omnes filii Israël cum eo, et cetera multitudo. 
და წინაშე ელიაზარ მღდელისა დადგეს და ჰკითხოდიან მას საშჯელი განცხადებისაჲ წინაშე უფლისა. სიტყჳთა პირისა მისისაჲთა გამოვიდოდიან და სიტყჳთა პირისა მისისაჲთა შევიდოდიან და ძენი ისრაჱლისანი ერთბამად და ყოველი კრებული იგი. 
21 And he shall stand before Eleazar the priest, who shall ask counsel for him after the judgment of Urim before the LORD: at his word shall they go out, and at his word they shall come in, both he, and all the children of Israel with him, even all the congregation. 
כב. וַיַּעַשׂ משֶׁה כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֹתוֹ וַיִּקַּח אֶת יְהוֹשֻׁעַ וַיַּעֲמִדֵהוּ לִפְנֵי אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וְלִפְנֵי כָּל הָעֵדָה: 
καὶ ἐποίησεν Μωυσῆς καθὰ ἐνετείλατο αὐτῷ κύριος καὶ λαβὼν τὸν Ἰησοῦν ἔστησεν αὐτὸν ἐναντίον Ελεαζαρ τοῦ ἱερέως καὶ ἔναντι πάσης συναγωγῆς 
22 ܘܲܥܒܲܕ݂ ܡܘܼܫܹܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܕܹܗ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܲܕ݂ܒܲܪ ܠܝܼܫܘܿܥ: ܘܐܲܩܝܼܡܹܗ ܩܕ݂ܵܡ ܐܸܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܲܩܕ݂ܵܡ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: 
Fecit Moyses ut præceperat Dominus: cumque tulisset Josue, statuit eum coram Eleazaro sacerdote et omni frequentia populi. 
და ყო მოსე, ვითარცა ამცნო მას უფალმან და მოიყვანა ისუ და დაადგინა იგი წინაშე ელიაზარ მღდელისა და წინაშე ყოვლისა კრებულისასა. 
22 And Moses did as the LORD commanded him: and he took Joshua, and set him before Eleazar the priest, and before all the congregation: 
כג. וַיִּסְמֹךְ אֶת יָדָיו עָלָיו וַיְצַוֵּהוּ כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר יְהֹוָה בְּיַד משֶׁה: 
καὶ ἐπέθηκεν τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἐπ᾽ αὐτὸν καὶ συνέστησεν αὐτόν καθάπερ συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ 
23 ܘܣܵܡ ܐܝܼܕܹܗ ܥܠܵܘܗܝ: ܘܦܲܩܕܹܗ: ܐܲܝܟܲܢܵܐ ܕܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܡܘܼܫܹܐ. 
Et impositis capiti ejus manibus, cuncta replicavit quæ mandaverat Dominus. 
და დაასხნა ჴელნი მისნი მის ზედა და შეასწავა იგი მათ, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს. 
23 And he laid his hands upon him, and gave him a charge, as the LORD commanded by the hand of Moses. 
כח 
ΚΗʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܟܚ. 
Cap. 28 
თავი ოცდამერვე 
28 
א. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׂה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
1 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ: 
Dixit quoque Dominus ad Moysen: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 
1 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ב. צַו אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם אֶת קָרְבָּנִי לַחְמִי לְאִשַּׁי רֵיחַ נִיחֹחִי תִּשְׁמְרוּ לְהַקְרִיב לִי בְּמוֹעֲדוֹ: 
ἔντειλαι τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτοὺς λέγων τὰ δῶρά μου δόματά μου καρπώματά μου εἰς ὀσμὴν εὐωδίας διατηρήσετε προσφέρειν ἐμοὶ ἐν ταῖς ἑορταῖς μου 
2 ܦܲܩܸܕ݂ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܩܘܼܪ̈ܒܵܢܲܝ: ܘܠܲܚܡܵܐ ܕܩܘܼܪ̈ܒܵܢܲܝ: ܘܪܹܝܚܵܐ ܕܲܣܘܵܬ̣ܵܐ: ܢܸܗܘܘܿܢ ܢܵܛܪܝܼܢ ܘܲܡܩܲܪܒ̣ܝܼܢ ܠܝܼ ܒܙܲܒ̣ܢܲܝ̈ܗܘܿܢ. 
Præcipe filiis Israël, et dices ad eos: Oblationem meam et panes, et incensum odoris suavissimi offerte per tempora sua. 
ამცენ ძეთა ისრაჱლისათა და არქუ მათ: შესაწირავი ჩემი და მსხუერპლი ჩემი სულად სულნელებისად ჩემდა დაიმარხეთ შესაწირავად ჩემდა. 
2 Command the children of Israel, and say unto them, My offering, and my bread for my sacrifices made by fire, for a sweet savour unto me, shall ye observe to offer unto me in their due season. 
ג. וְאָמַרְתָּ לָהֶם זֶה הָאִשֶּׁה אֲשֶׁר תַּקְרִיבוּ לַיהֹוָה כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה תְמִימִם שְׁנַיִם לַיּוֹם עֹלָה תָמִיד: 
καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς ταῦτα τὰ καρπώματα ὅσα προσάξετε κυρίῳ ἀμνοὺς ἐνιαυσίους ἀμώμους δύο τὴν ἡμέραν εἰς ὁλοκαύτωσιν ἐνδελεχῶς 
3 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܗܵܢܵܐ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܕܬܸܗܘܘܿܢ ܡܩܲܪܒ̣ܝܼܢ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܕܠܲܝܬ̇ ܒܗܘܿܢ ܡܘܼܡܵܐ: ܬܪܹܝܢ ܒܝܵܘܡܵܐ ܠܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐܝܼܬ̣. 
Hæc sunt sacrificia quæ offerre debetis: agnos anniculos immaculatos duos quotidie in holocaustum sempiternum: 
დღესასწაულთა ჩემთა. და არქუ მათ ესე: შესაწირავი, რავდენი შესწიროთ უფლისა კრავნი წელიწდეულნი უბიწონი ორნი დღედ-დღედ დაუკლებელად მრგულიად დასაწველად. 
3 And thou shalt say unto them, This is the offering made by fire which ye shall offer unto the LORD; two lambs of the first year without spot day by day, for a continual burnt offering. 
ד. אֶת הַכֶּבֶשׂ אֶחָד תַּעֲשֶׂה בַבֹּקֶר וְאֵת הַכֶּבֶשׂ הַשֵּׁנִי תַּעֲשֶׂה בֵּין הָעַרְבָּיִם: 
τὸν ἀμνὸν τὸν ἕνα ποιήσεις τὸ πρωὶ καὶ τὸν ἀμνὸν τὸν δεύτερον ποιήσεις τὸ πρὸς ἑσπέραν 
4 ܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܩܲܪܸܒ̣ ܒܨܲܦܪܵܐ: ܘܐܸܡܪܵܐ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ ܩܲܪܸܒ̣ ܒܹܝܬ̣ ܪܲܡܫܹܐ. 
unum offeretis mane, et alterum ad vesperum: 
კრავი იგი ერთი ჰყო დილითი და კრავი იგი მეორე ჰყო მწუხრითი. 
4 The one lamb shalt thou offer in the morning, and the other lamb shalt thou offer at even; 
ה. וַעֲשִׂירִית הָאֵיפָה סֹלֶת לְמִנְחָה בְּלוּלָה בְּשֶׁמֶן כָּתִית רְבִיעִת הַהִין: 
καὶ ποιήσεις τὸ δέκατον τοῦ οιφι σεμίδαλιν εἰς θυσίαν ἀναπεποιημένην ἐν ἐλαίῳ ἐν τετάρτῳ τοῦ ιν 
5 ܘܚܲܕ݂ ܡ̣ܢ ܠܣܲܐܬ̣ܵܐ ܢܫܝܼܦܵܐ: ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܥܨܝܼܪܵܐ ܪܘܼܒ̣ܥܹܗ ܕܗܹܡܝܼܢܵܐ. 
decimam partem ephi similæ, quæ conspersa sit oleo purissimo, et habeat quartam partem hin. 
და ჰყო მეათე გრივისაჲ სამინდოჲ შესაწირავად აღსუარული ზეთითა გამოწურვილითა მეოთხითა ნაწილითა დორაკისაჲთა. 
5 And a tenth part of an ephah of flour for a meat offering, mingled with the fourth part of an hin of beaten oil. 
ו. עֹלַת תָּמִיד הָעֲשֻׂיָה בְּהַר סִינַי לְרֵיחַ נִיחֹחַ אִשֶּׁה לַיהֹוָה: 
ὁλοκαύτωμα ἐνδελεχισμοῦ ἡ γενομένη ἐν τῷ ὄρει Σινα εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ 
6 ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐܝܼܬ̣: ܕܐܸܬ̣ܥ̱ܒܸܕ݂ ܒܛܘܼܪܵܐ ܕܣܝܼܢܲܝ: ܠܪܹܝܚܵܐ ܕܲܣܘܵܬ̣ܵܐ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ. 
Holocaustum juge est quod obtulistis in monte Sinai in odorem suavissimum incensi Domini. 
მრგულიად დასაწველად სამარადისოდ, რომელ იყო მთასა შინა სინასა სულად სულნელებისად უფლისად. 
6 It is a continual burnt offering, which was ordained in mount Sinai for a sweet savour, a sacrifice made by fire unto the LORD. 
ז. וְנִסְכּוֹ רְבִיעִת הַהִין לַכֶּבֶשׂ הָאֶחָד בַּקֹּדֶשׁ הַסֵּךְ נֶסֶךְ שֵׁכָר לַיהֹוָה: 
καὶ σπονδὴν αὐτοῦ τὸ τέταρτον τοῦ ιν τῷ ἀμνῷ τῷ ἑνί ἐν τῷ ἁγίῳ σπείσεις σπονδὴν σικερα κυρίῳ 
7 ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ ܚܲܡܪܵܐ ܪܘܼܒ̣ܥܹܗ ܕܗܹܡܝܼܢܵܐ: ܠܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܒܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܢܸܬ̣ܢܲܩܐ ܢܘܼܩܵܝܵܐ ܕܥܲܬ̇ܝܼܩܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ. 
Et libabitis vini quartam partem hin per agnos singulos in sanctuario Domini. 
და შესაწირავად მისა მეოთხე ნაწილი დორაკისაჲ კარავსა ერთსა წმიდასა შინა შესწირო შესაწირავად უფლისა. 
7 And the drink offering thereof shall be the fourth part of an hin for the one lamb: in the holy place shalt thou cause the strong wine to be poured unto the LORD for a drink offering. 
ח. וְאֵת הַכֶּבֶשׂ הַשֵּׁנִי תַּעֲשֶׂה בֵּין הָעַרְבָּיִם כְּמִנְחַת הַבֹּקֶר וּכְנִסְכּוֹ תַּעֲשֶׂה אִשֵּׁה רֵיחַ נִיחֹחַ לַיהֹוָה: 
καὶ τὸν ἀμνὸν τὸν δεύτερον ποιήσεις τὸ πρὸς ἑσπέραν κατὰ τὴν θυσίαν αὐτοῦ καὶ κατὰ τὴν σπονδὴν αὐτοῦ ποιήσετε εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ 
8 ܘܐܸܡܪܵܐ ܐܚܪܹܢܵܐ ܥܒܸܕ݂ ܒܹܝܬ̣ ܪ̈ܲܡܫܹܐ: ܐܲܝܟ݂ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܕܨܲܦܪܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܢܘܼܩܵܝܹܗ ܥܒܸܕ݂: ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܪܹܝܚܵܐ ܕܲܣܘܵܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ. 
Alterumque agnum similiter offeretis ad vesperam juxta omnem ritum sacrificii matutini, et libamentorum ejus, oblationem suavissimi odoris Domino. 
და კარავი იგი მეორე ჰყო მწუხრად მსგავსად შესაწირავისა მისისა და მსგავსად მსხუერპლისა მისისა ჰყო იგი სულად სულნელად უფლისა. 
8 And the other lamb shalt thou offer at even: as the meat offering of the morning, and as the drink offering thereof, thou shalt offer it, a sacrifice made by fire, of a sweet savour unto the LORD. 
ט. וּבְיוֹם הַשַּׁבָּת שְׁנֵי כְבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה תְּמִימִם וּשְׁנֵי עֶשְׂרֹנִים סֹלֶת מִנְחָה בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן וְנִסְכּוֹ: 
καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων προσάξετε δύο ἀμνοὺς ἐνιαυσίους ἀμώμους καὶ δύο δέκατα σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν καὶ σπονδὴν 
9 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̇ܬ̣ܵܐ: ܐܸܡܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܕܠܲܝܬ̇ ܒܗܘܿܢ ܡܘܼܡܵܐ: ܘܲܬ̣ܪܹܝܢ ܥܸܣܪ̈ܘܿܢܝܼܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ: ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ. 
Die autem sabbati offeretis duos agnos anniculos immaculatos, et duas decimas similæ oleo conspersæ in sacrificio, et liba: 
დღეთა შაბათთასა ორი კრავი წელიწდეული უბიწოჲ და ორი ათეული სამინდოჲსაჲ აღსუარული ზეთითა. 
9 And on the sabbath day two lambs of the first year without spot, and two tenth deals of flour for a meat offering, mingled with oil, and the drink offering thereof: 
י. עֹלַת שַׁבַּת בְּשַׁבַּתּוֹ עַל עֹלַת הַתָּמִיד וְנִסְכָּהּ: 
ὁλοκαύτωμα σαββάτων ἐν τοῖς σαββάτοις ἐπὶ τῆς ὁλοκαυτώσεως τῆς διὰ παντὸς καὶ τὴν σπονδὴν αὐτοῦ 
10 ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܕܫܲܒ̇ܬ̣ܵܐ ܒܫܲܒ̇ܬ̣ܵܐ: ܥܲܠ ܩܲܝܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐܝܼܬ̣: ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ. 
quæ rite funduntur per singula sabbata in holocaustum sempiternum. 
შესაწირავად და მსხუერპლისა მრგულიად დასაწველისა სამარადისოჲსა და შესაწირავი მისი. 
10 This is the burnt offering of every sabbath, beside the continual burnt offering, and his drink offering. 
יא. וּבְרָאשֵׁי חָדְשֵׁיכֶם תַּקְרִיבוּ עֹלָה לַיהֹוָה פָּרִים בְּנֵי בָקָר שְׁנַיִם וְאַיִל אֶחָד כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה שִׁבְעָה תְּמִימִם: 
καὶ ἐν ταῖς νεομηνίαις προσάξετε ὁλοκαυτώματα τῷ κυρίῳ μόσχους ἐκ βοῶν δύο καὶ κριὸν ἕνα ἀμνοὺς ἐνιαυσίους ἑπτὰ ἀμώμους 
11 ܘܲܒ̣ܪܹܫ ܝܲܪ̈ܚܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܩܲܪܸܒ̣ܘ ܝܲܩ̈ܕܹ̇ܐ ܫܲܠܡܹ̈ܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܒܲܩܪܵܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܕܠܲܝܬ̇ ܒܗܘܿܢ ܡܘܼܡܵܐ. 
In calendis autem offeretis holocaustum Domino, vitulos de armento duos, arietem unum, agnos anniculos septem immaculatos, 
და თთჳსთავსა შესწიროთ მრგულიად დასაწველები უფლისა ზუარაკი მროწლისაგანნი ორნი და ვერძი ერთი უბიწოჲ, კრავნი წელწდეულნი შჳდნი უბიწონი. 
11 And in the beginnings of your months ye shall offer a burnt offering unto the LORD; two young bullocks, and one ram, seven lambs of the first year without spot; 
יב. וּשְׁלשָׁה עֶשְׂרֹנִים סֹלֶת מִנְחָה בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לַפָּר הָאֶחָד וּשְׁנֵי עֶשְׂרֹנִים סֹלֶת מִנְחָה בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לָאַיִל הָאֶחָד: 
τρία δέκατα σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ τῷ μόσχῳ τῷ ἑνὶ καὶ δύο δέκατα σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ τῷ κριῷ τῷ ἑνί 
12 ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܵܐ ܥܸܣܪ̈ܘܿܢܝܼܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܠܬ̣ܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܲܬ̣ܪܹܝܢ ܥܸܣܪ̈ܘܿܢܝܼܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܠܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂. 
et tres decimas similæ oleo conspersæ in sacrificio per singulos vitulos: et duas decimas similæ oleo conspersæ per singulos arietes: 
და სამნი ათეულნი სამინდოჲსაჲ აღსუარული ზეთითა ზუარაკსა ერთსა და ორი ათეული სამინდოჲსაჲ ვერძსა ერთსა. 
12 And three tenth deals of flour for a meat offering, mingled with oil, for one bullock; and two tenth deals of flour for a meat offering, mingled with oil, for one ram; 
יג. וְעִשָּׂרֹן עִשָּׂרוֹן סֹלֶת מִנְחָה בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן לַכֶּבֶשׂ הָאֶחָד עֹלָה רֵיחַ נִיחֹחַ אִשֶּׁה לַיהֹוָה: 
δέκατον σεμιδάλεως ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ τῷ ἀμνῷ τῷ ἑνί θυσίαν ὀσμὴν εὐωδίας κάρπωμα κυρίῳ 
13 ܘܥܸܣܪܘܿܢܵܐ ܚܲܕ݂ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ ܠܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܠܪܹܝܚ ܣܘܵܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ. 
et decimam decimæ similæ ex oleo in sacrificio per agnos singulos: holocaustum suavissimi odoris atque incensi est Domino. 
ათეული ათეულისაჲ სამინდოჲსაჲ შესაწირავად აღსუარული ზეთითა კრავსა ერთსა სულად სულნელად სულნელებისად მსხუერპლად უფლისა. 
13 And a several tenth deal of flour mingled with oil for a meat offering unto one lamb; for a burnt offering of a sweet savour, a sacrifice made by fire unto the LORD. 
יד. וְנִסְכֵּיהֶם חֲצִי הַהִין יִהְיֶה לַפָּר וּשְׁלִישִׁת הַהִין לָאַיִל וּרְבִיעִת הַהִין לַכֶּבֶשׂ יָיִן זֹאת עֹלַת חֹדֶשׁ בְּחָדְשׁוֹ לְחָדְשֵׁי הַשָּׁנָה: 
ἡ σπονδὴ αὐτῶν τὸ ἥμισυ τοῦ ιν ἔσται τῷ μόσχῳ τῷ ἑνί καὶ τὸ τρίτον τοῦ ιν ἔσται τῷ κριῷ τῷ ἑνί καὶ τὸ τέταρτον τοῦ ιν ἔσται τῷ ἀμνῷ τῷ ἑνὶ οἴνου τοῦτο ὁλοκαύτωμα μῆνα ἐκ μηνὸς εἰς τοὺς μῆνας τοῦ ἐνιαυτοῦ 
14 ܘܢܘܼܩܵܝܗܘܿܢ ܚܲܡܪܵܐ: ܦܠܸܓܹ̇ܗ ܕܗܹܡܝܼܢܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܠܬ̣ܵܘܪܵܐ: ܘܬ̣ܘܼܠܬܹܗ ܕܗܹܡܝܼܢܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܠܕܸܟ݂ܪܵܐ: ܘܪܘܼܒ̣ܥܹܗ ܕܗܹܡܝܼܢܵܐ ܠܐܸܡܪܵܐ: ܗܵܢܵܘ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܕܪܹܫ ܝܲܪܚܵܐ ܒܟ݂ܠܗܘܿܢ ܝܲܪ̈ܚܹܐ ܕܫܲܢ̄ܬܵܐ. 
Libamenta autem vini, quæ per singulas fundenda sunt victimas, ista erunt: media pars hin per singulos vitulos, tertia per arietem, quarta per agnum. Hoc erit holocaustum per omnes menses, qui sibi anno vertente succedunt. 
შესაწირავი მათი ზოგი დორაკისაჲ იყოს ზუარაკსა ერთსა და მესამე ნაწილი დორაკისაჲ იყოს ვერძსა ერთსა და მეოთხე დორაკისაჲ იყოს კრავსა ერთსა, ღჳნისაჲ. ესე მრგულიად დასაწველი თთჳთი თუედ თთუეთა წელიწადისათა. 
14 And their drink offerings shall be half an hin of wine unto a bullock, and the third part of an hin unto a ram, and a fourth part of an hin unto a lamb: this is the burnt offering of every month throughout the months of the year. 
טו. וּשְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְחַטָּאת לַיהֹוָה עַל עֹלַת הַתָּמִיד יֵעָשֶׂה וְנִסְכּוֹ: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας κυρίῳ ἐπὶ τῆς ὁλοκαυτώσεως τῆς διὰ παντὸς ποιηθήσεται καὶ ἡ σπονδὴ αὐτοῦ 
15 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܥܲܠ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐܝܼܬ̣ ܢܸܬ̣ܥ̱ܒܸܕ݂: ܗ̤ܘ ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ. 
Hircus quoque offeretur Domino pro peccatis in holocaustum sempiternum cum libamentis suis. 
და წალი თხათაგან ერთი ცოდვათათჳს უფლისა მრგულიად დასაწველსა ზედა სამარადისოსა იყოს შესაწირავი მისი. 
15 And one kid of the goats for a sin offering unto the LORD shall be offered, beside the continual burnt offering, and his drink offering. 
טז. וּבַחֹדֶשׁ הָרִאשׁוֹן בְּאַרְבָּעָה עָשָׂר יוֹם לַחֹדֶשׁ פֶּסַח לַיהֹוָה: 
καὶ ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς πασχα κυρίῳ 
16 ܘܒܲܐܪܒܲܥܸܣܪܵܐ ܒܝܲܪܚܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܵܐ ܦܸܨܚܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܠܡܵܪܝܵܐ. 
Mense autem primo, quartadecima die mensis, Phase Domini erit, 
თთუესა პირველსა მეათხუთმეტესა დღესა თჳსსა ზატიკი უფლისა. 
16 And in the fourteenth day of the first month is the passover of the LORD. 
יז. וּבַחֲמִשָּׁה עָשָׂר יוֹם לַחֹדֶשׁ הַזֶּה חָג שִׁבְעַת יָמִים מַצּוֹת יֵאָכֵל: 
καὶ τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τούτου ἑορτή ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε 
17 ܘܲܒܚܲܡܫܵܥܸܣܪܵܐ ܒܹܗ ܒܝܲܪܚܵܐ ܥܲܕ݂ܥܹܕܵܐ: ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ ܦܲܛܝܼܪܵܐ ܢܸܬ̣ܐ̱ܟܸܠ. 
et quintadecima die solemnitas: septem diebus vescentur azymis. 
და მეათხუთმეტესა დღესა ამის თთჳსასა დღესასწაული, შჳდ დღე უფუველსა ჰშჭამდეთ. 
17 And in the fifteenth day of this month is the feast: seven days shall unleavened bread be eaten. 
יח. בַּיּוֹם הָרִאשׁוֹן מִקְרָא קֹדֶשׁ כָּל מְלֶאכֶת עֲבֹדָה לֹא תַעֲשׂוּ: 
καὶ ἡ ἡμέρα ἡ πρώτη ἐπίκλητος ἁγία ἔσται ὑμῖν πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε 
18 ܝܵܘܡܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܵܐ ܩܲܪܝܵܐ ܘܩܲܕ̇ܝܼܫܵܐ: ܘܟ݂ܠ ܥܒ̣ܵܕܵܐ ܕܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܠܵܐ ܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ. 
Quarum dies prima venerabilis et sancta erit: omne opus servile non facietis in ea. 
და დღე იგი პირველი ჩინებულ იყოს წმიდად თქუენდა, ყოველსა საქმესა მსახურებისასა ნუ იქმთ. 
18 In the first day shall be an holy convocation; ye shall do no manner of servile work therein: 
יט. וְהִקְרַבְתֶּם אִשֶּׁה עֹלָה לַיהֹוָה פָּרִים בְּנֵי בָקָר שְׁנַיִם וְאַיִל אֶחָד וְשִׁבְעָה כְבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה תְּמִימִם יִהְיוּ לָכֶם: 
καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα καρπώματα κυρίῳ μόσχους ἐκ βοῶν δύο κριὸν ἕνα ἑπτὰ ἀμνοὺς ἐνιαυσίους ἄμωμοι ἔσονται ὑμῖν 
19 ܘܩܲܪܸܒ̣ܘ ܩܘܼܪ̈ܒܵܢܹܐ ܝܲܩ̈ܕܹ̇ܐ ܫܲܠܡܹ̈ܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܒܲܩܪܵܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ: ܕܠܲܝܬ̇ ܒܗܘܿܢ ܡܘܼܡܵܐ ܢܸܗܘܘܿܢ ܠܟ݂ܘܿܢ . 
Offeretisque incensum holocaustum Domino, vitulos de armento duos, arietem unum, agnos anniculos immaculatos septem: 
და შესწიროთ მრგულიად დასაწველები მსხუერპლად უფლისა ზუარაკნი მროწლისაგანნი ორნი, ვერძი ერთი, შჳდნი კრავნი წელიწდეულნი უბიწონი, იყვნენ თქუენდა. 
19 But ye shall offer a sacrifice made by fire for a burnt offering unto the LORD; two young bullocks, and one ram, and seven lambs of the first year: they shall be unto you without blemish: 
כ. וּמִנְחָתָם סֹלֶת בְּלוּלָה בַשָּׁמֶן שְׁלשָׁה עֶשְׂרֹנִים לַפָּר וּשְׁנֵי עֶשְׂרֹנִים לָאַיִל תַּעֲשׂוּ: 
καὶ ἡ θυσία αὐτῶν σεμίδαλις ἀναπεποιημένη ἐν ἐλαίῳ τρία δέκατα τῷ μόσχῳ τῷ ἑνὶ καὶ δύο δέκατα τῷ κριῷ τῷ ἑνί 
20 ܘܩܘܼܪܒܵܢܗܘܿܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ: ܬܠܵܬ̣ܵܐ ܥܸܣܪ̈ܘܿܢܝܼܢ ܠܬ̣ܵܘܪܵܐ: ܘܲܬ̣ܪܹܝܢ ܥܸܣܪ̈ܘܿܢܝܼܢ ܠܕܸܟ݂ܪܵܐ ܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ. 
et sacrificia singulorum ex simila quæ conspersa sit oleo, tres decimas per singulos vitulos, et duas decimas per arietem, 
და შესაწირავი მათი სამინდოჲ აღსუარული ზეთითა სამი ათეული ზუარაკსა ერთსა და ორი ათეული ვერძსა ერთსა. 
20 And their meat offering shall be of flour mingled with oil: three tenth deals shall ye offer for a bullock, and two tenth deals for a ram; 
כא. עִשָּׂרוֹן עִשָּׂרוֹן תַּעֲשֶׂה לַכֶּבֶשׂ הָאֶחָד לְשִׁבְעַת הַכְּבָשִׂים: 
δέκατον δέκατον ποιήσεις τῷ ἀμνῷ τῷ ἑνὶ τοῖς ἑπτὰ ἀμνοῖς 
21 ܘܥܸܣܪܘܿܢܵܐ ܚܲܕ݂ ܠܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܸܕ݂ܘ ܠܫܲܒ̣ܥܵܬܲܝ̈ܗܘܿܢ ܐܸܡܪܹ̈ܐ. 
et decimam decimæ per agnos singulos, id est, per septem agnos. 
ათეულ-ათეული ჰყო კრავსა ერთსა შჳდთა მათ კრავთა. 
21 A several tenth deal shalt thou offer for every lamb, throughout the seven lambs: 
כב. וּשְׂעִיר חַטָּאת אֶחָד לְכַפֵּר עֲלֵיכֶם: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας ἐξιλάσασθαι περὶ ὑμῶν 
22 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ ܠܲܡܚܲܣܵܝܘܼ ܥܠܲܝܟ̇ܘܿܢ. 
Et hircum pro peccato unum, ut expietur pro vobis, 
და წალი ერთი თხათაგანი - ცოდვისათჳს სალხინებელად თქუენთჳს. 
22 And one goat for a sin offering, to make an atonement for you. 
כג. מִלְּבַד עֹלַת הַבֹּקֶר אֲשֶׁר לְעֹלַת הַתָּמִיד תַּעֲשׂוּ אֶת אֵלֶּה: 
πλὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως τῆς διὰ παντὸς τῆς πρωινῆς ὅ ἐστιν ὁλοκαύτωμα ἐνδελεχισμοῦ 
23 ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܕܨܲܦܪܵܐ: ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐܝܼܬ̣ ܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ. 
præter holocaustum matutinum, quod semper offeretis. 
გარნა მრგულიად დასაწველისა მის დილითისაჲსა, რომელ არს მრგულიად დასაწველი სამარადისოჲ. 
23 Ye shall offer these beside the burnt offering in the morning, which is for a continual burnt offering. 
כד. כָּאֵלֶּה תַּעֲשׂוּ לַיּוֹם שִׁבְעַת יָמִים לֶחֶם אִשֵּׁה רֵיחַ נִיחֹחַ לַיהֹוָה עַל עוֹלַת הַתָּמִיד יֵעָשֶׂה וְנִסְכּוֹ: 
ταῦτα κατὰ ταῦτα ποιήσετε τὴν ἡμέραν εἰς τὰς ἑπτὰ ἡμέρας δῶρον κάρπωμα εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ ἐπὶ τοῦ ὁλοκαυτώματος τοῦ διὰ παντὸς ποιήσεις τὴν σπονδὴν αὐτοῦ 
24 ܗܵܠܹܝܢ ܗ̤ܘܲܝܬ̇ܘܿܢ ܥܵܒ̣ܕ̇ܝܼܢ ܒܟ݂ܠܝܘܿܡ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ: ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܕܠܲܚܡܵܐ ܠܪܹܝܚܵܐ ܕܲܣܘܵܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܥܲܠ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐܝܼܬ̣ ܢܸܬ̣ܥ̱ܒܸܕ݂: ܗ̤ܘ ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ. 
Ita facietis per singulos dies septem dierum in fomitem ignis, et in odorem suavissimum Domino, qui surget de holocausto, et de libationibus singulorum. 
ჰყო იგი მსგავსად ამისა, ჰყოთ დღესა შინა შჳდთა მათ დღეთა შესაწირავი მსხუერპლად სულად სულნელებისად უფლისა მრგულიად დასაწველსა ზედა სამარადისოსა. ჰყოთ შესაწირავი მისი. 
24 After this manner ye shall offer daily, throughout the seven days, the meat of the sacrifice made by fire, of a sweet savour unto the LORD: it shall be offered beside the continual burnt offering, and his drink offering. 
כה. וּבַיּוֹם הַשְּׁבִיעִי מִקְרָא קֹדֶשׁ יִהְיֶה לָכֶם כָּל מְלֶאכֶת עֲבֹדָה לֹא תַעֲשׂוּ: 
καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἐν αὐτῇ 
25 ܘܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ ܩܲܪܝܵܐ ܘܩܲܕ̇ܝܼܫܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܘܟ݂ܠ ܥܒ̣ܵܕ ܕܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܠܵܐ ܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ. 
Dies quoque septimus celeberrimus et sanctus erit vobis: omne opus servile non facietis in eo. 
და დღე იგი მეშჳდე ჩინებულ წმიდა იყოს თქუენდა, ყოველი საქმე მსახურებისაჲ არა ჰქმნეთ მას შინა. 
25 And on the seventh day ye shall have an holy convocation; ye shall do no servile work. 
כו. וּבְיוֹם הַבִּכּוּרִים בְּהַקְרִיבְכֶם מִנְחָה חֲדָשָׁה לַיהֹוָה בְּשָׁבֻעֹתֵיכֶם מִקְרָא קֹדֶשׁ יִהְיֶה לָכֶם כָּל מְלֶאכֶת עֲבֹדָה לֹא תַעֲשׂוּ: 
καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῶν νέων ὅταν προσφέρητε θυσίαν νέαν κυρίῳ τῶν ἑβδομάδων ἐπίκλητος ἁγία ἔσται ὑμῖν πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε 
26 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܒܲܟܵܪܹ̈ܐ: ܡܵܐ ܕܲܡܩܲܪܒ̣ܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܣܡܝܼܕ݂ܵܐ ܡ̣ܢ ܚܲܕ݂ܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܒܫܵܒ̣ܘܿܥܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ: ܩܲܪܝܵܐ ܘܩܲܕ̇ܝܼܫܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܘܟܠ ܥܒ̣ܵܕ݂ ܕܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܠܵܐ ܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ. 
Dies etiam primitivorum, quando offeretis novas fruges Domino, expletis hebdomadibus, venerabilis et sancta erit: omne opus servile non facietis in ea. 
და დღეთა მათ ახლისათა შესწიროთ შესაწირავი ახალი უფლისა შჳდ შაბათთაჲ, ჩინებულ წმიდა იყოს იგი თქუენდა, ყოველი საქმე მსახურებისაჲ არა ჰქმნეთ. 
26 Also in the day of the firstfruits, when ye bring a new meat offering unto the LORD, after your weeks be out, ye shall have an holy convocation; ye shall do no servile work: 
כז. וְהִקְרַבְתֶּם עוֹלָה לְרֵיחַ נִיחֹחַ לַיהֹוָה פָּרִים בְּנֵי בָקָר שְׁנַיִם אַיִל אֶחָד שִׁבְעָה כְבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה: 
καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ μόσχους ἐκ βοῶν δύο κριὸν ἕνα ἑπτὰ ἀμνοὺς ἐνιαυσίους ἀμώμους 
27 ܘܩܲܪܸܒ̣ܘ ܝܲܩ̈ܕܹ̇ܐ ܫܲܠܡܹ̈ܐ ܠܪܹܝܚ ܣܘܵܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܒܲܩܪܵܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ. 
Offeretisque holocaustum in odorem suavissimum Domino, vitulos de armento duos, arietem unum, et agnos anniculos immaculatos septem: 
და შესწირნეთ მრგულიად დასაწველნი სულად სულნელად უფლისა ზუარაკნი მროწლისაგანნი ორნი, ვერძნი ორნი, შჳდნი კრავნი წელიწდეულნი უბიწონი. 
27 But ye shall offer the burnt offering for a sweet savour unto the LORD; two young bullocks, one ram, seven lambs of the first year; 
כח. וּמִנְחָתָם סֹלֶת בְּלוּלָה בַשָּׁמֶן שְׁלשָׁה עֶשְׂרֹנִים לַפָּר הָאֶחָד שְׁנֵי עֶשְׂרֹנִים לָאַיִל הָאֶחָד: 
ἡ θυσία αὐτῶν σεμίδαλις ἀναπεποιημένη ἐν ἐλαίῳ τρία δέκατα τῷ μόσχῳ τῷ ἑνὶ καὶ δύο δέκατα τῷ κριῷ τῷ ἑνί 
28 ܘܩܘܼܪܒܵܢܗܘܿܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ: ܬܠܵܬ̣ܵܐ ܥܸܣܪ̈ܘܿܢܝܼܢ ܠܬ̣ܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܲܬ̣ܪܹܝܢ ܥܸܣܪ̈ܘܿܢܝܼܢ ܠܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂. 
atque in sacrificiis eorum, similæ oleo conspersæ tres decimas per singulos vitulos, per arietes duas, 
შესაწირავი მათი სამინდოჲ ასუარული ზეთითა, სამი ათეული ზუარაკსა ერთსა და ორი ათეული ვერძსა ერთსა თანა. 
28 And their meat offering of flour mingled with oil, three tenth deals unto one bullock, two tenth deals unto one ram, 
כט. עִשָּׂרוֹן עִשָּׂרוֹן לַכֶּבֶשׂ הָאֶחָד לְשִׁבְעַת הַכְּבָשִׂים: 
δέκατον δέκατον τῷ ἀμνῷ τῷ ἑνὶ τοῖς ἑπτὰ ἀμνοῖς 
29 ܘܥܸܣܪܘܿܢܵܐ ܚܲܕ݂ ܠܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܗܵܟܲܢܵܐ ܠܫܲܒ̣ܥܵܬܲܝ̈ܗܘܿܢ ܐܸܡܪܹ̈ܐ. 
per agnos decimam decimæ, qui simul sunt agni septem. Hircum quoque, 
ათეული კრავსა ერთსა შჳდთა მათ კრავთა. 
29 A several tenth deal unto one lamb, throughout the seven lambs; 
ל. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד לְכַפֵּר עֲלֵיכֶם: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας ἐξιλάσασθαι περὶ ὑμῶν 
30 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܠܲܡܚܲܣܵܝܘܼ ܥܠܲܝܟ̇ܘܿܢ. 
qui mactatur pro expiatione: præter holocaustum sempiternum et liba ejus. 
და წალი თხათაგანი ერთი ცოდვათათჳს სალხინებელად თქუენდა, გარნა მრგულიად დასაწველისა მის სამარადისოჲსა. 
30 And one kid of the goats, to make an atonement for you. 
לא. מִלְּבַד עֹלַת הַתָּמִיד וּמִנְחָתוֹ תַּעֲשׂוּ תְּמִימִם יִהְיוּ לָכֶם וְנִסְכֵּיהֶם: 
πλὴν τοῦ ὁλοκαυτώματος τοῦ διὰ παντός καὶ τὴν θυσίαν αὐτῶν ποιήσετέ μοι ἄμωμοι ἔσονται ὑμῖν καὶ τὰς σπονδὰς αὐτῶν 
31 ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐ ܘܲܣܡܝܼܕܹܗ ܗ̤ܘܲܝܬ̇ܘܿܢ ܥܵܒ̣ܕ̇ܝܼܢ: ܕܠܲܝܬ̇ ܒܗܘܿܢ ܡܘܼܡܵܐ: ܘܢܘܼܩܵܝܗܘܿܢ. 
Immaculata offeretis omnia cum libationibus suis. 
და შესაწირავი ჰყოთ ჩემდა. უბიწო იყუნენ თქუენდა მსხუერპლნი იგი მათნი. 
31 Ye shall offer them beside the continual burnt offering, and his meat offering, (they shall be unto you without blemish) and their drink offerings. 
כט 
ΚΘʹ 
ܩܦܠܐܘܢ:: ܟܛ. 
Cap. 29 
თავი ოცდამეცხრე 
29 
א. וּבַחֹדֶשׁ הַשְּׁבִיעִי בְּאֶחָד לַחֹדֶשׁ מִקְרָא קֹדֶשׁ יִהְיֶה לָכֶם כָּל מְלֶאכֶת עֲבֹדָה לֹא תַעֲשׂוּ יוֹם תְּרוּעָה יִהְיֶה לָכֶם: 
καὶ τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ μιᾷ τοῦ μηνὸς ἐπίκλητος ἁγία ἔσται ὑμῖν πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἡμέρα σημασίας ἔσται ὑμῖν 
1 ܘܲܒ̣ܚܲܕ݂ ܒܝܲܪܚܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ: ܩܲܪܝܵܐ ܘܩܲܕ̇ܝܼܫܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܘܟ݂ܠ ܥܒܲܕ݂ ܕܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܠܵܐ ܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ: ܝܵܘܡܵܐ ܕܝܘܼܒܵܒ̣ܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ. 
Mensis etiam septimi prima dies venerabilis et sancta erit vobis. Omne opus servile non facietis in ea, quia dies clangoris est et tubarum. 
და თთუჱსა მეშჳდესა, ერთსა თთჳსასა ჩინებულ წმიდა იყოს იგი თქუენდა. ყოველი საქმე მსახურებისაჲ არა ჰქმნეთ, დღე იგი უწყებისაჲ იყოს თქუენდა. 
1 And in the seventh month, on the first day of the month, ye shall have an holy convocation; ye shall do no servile work: it is a day of blowing the trumpets unto you. 
ב. וַעֲשִׂיתֶם עֹלָה לְרֵיחַ נִיחֹחַ לַיהֹוָה פַּר בֶּן בָּקָר אֶחָד אַיִל אֶחָד כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה שִׁבְעָה תְּמִימִם: 
καὶ ποιήσετε ὁλοκαυτώματα εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν κριὸν ἕνα ἀμνοὺς ἐνιαυσίους ἑπτὰ ἀμώμους 
2 ܘܲܥܒܸܕ݂ܘ ܝܲܩ̈ܕܹ̇ܐ ܫܲܠܡܹ̈ܐ: ܠܪܹܝܚܵܐ ܕܲܣܘܵܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܬܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ: ܕܠܲܝܬ̇ ܒܗܘܿܢ ܡܘܼܡܵܐ. 
Offeretisque holocaustum in odorem suavissimum Domino, vitulum de armento unum, arietem unum, et agnos anniculos immaculatos septem: 
და ჰყოთ მრგულიად დასაწველი სულად სულნელად უფლისა ზუარაკი ერთი მროწლისაგან, ვერძი ერთი, კრავი წელიწდეული, შჳდნი უბიწონი. 
2 And ye shall offer a burnt offering for a sweet savour unto the LORD; one young bullock, one ram, and seven lambs of the first year without blemish: 
ג. וּמִנְחָתָם סֹלֶת בְּלוּלָה בַשָּׁמֶן שְׁלשָׁה עֶשְׂרֹנִים לַפָּר שְׁנֵי עֶשְׂרֹנִים לָאָיִל: 
ἡ θυσία αὐτῶν σεμίδαλις ἀναπεποιημένη ἐν ἐλαίῳ τρία δέκατα τῷ μόσχῳ τῷ ἑνὶ καὶ δύο δέκατα τῷ κριῷ τῷ ἑνί 
3 ܘܩܘܼܪܒܵܢܗܘܿܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ: ܬܠܵܬ̣ܵܐ ܥܸܣܪ̈ܘܿܢܝܼܢ ܠܬ̣ܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܲܬ̣ܪܹܝܢ ܥܸܣܪ̈ܘܿܢܝܼܢ ܠܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂. 
et in sacrificiis eorum, similæ oleo conspersæ tres decimas per singulos vitulos, duas decimas per arietem, 
შესაწირავი მათი სამინდოჲ აღსუარული ზეთითა სამი ათეული ზუარაკსა ერთსა და ორი ათეული - ვერძსა ერთსა. 
3 And their meat offering shall be of flour mingled with oil, three tenth deals for a bullock, and two tenth deals for a ram, 
ד. וְעִשָּׂרוֹן אֶחָד לַכֶּבֶשׂ הָאֶחָד לְשִׁבְעַת הַכְּבָשִׂים: 
δέκατον δέκατον τῷ ἀμνῷ τῷ ἑνὶ τοῖς ἑπτὰ ἀμνοῖς 
4 ܘܥܸܣܪܘܿܢܵܐ ܚܲܕ݂ ܠܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܗܵܟܲܢܵܐ ܠܫܲܒ̣ܥܵܬܲܝ̈ܗܘܿܢ ܐܸܡܪܹ̈ܐ. 
unam decimam per agnum, qui simul sunt agni septem: 
ათეული-ათეული კრავსა ერთსა შჳდთა მათ კრავთა. 
4 And one tenth deal for one lamb, throughout the seven lambs: 
ה. וּשְׂעִיר עִזִּים אֶחָד חַטָּאת לְכַפֵּר עֲלֵיכֶם: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας ἐξιλάσασθαι περὶ ὑμῶν 
5 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܠܲܚܛܵܗܵܐ: ܠܲܡܚܲܣܵܝܘܼ ܥܠܲܝܟ̇ܘܿܢ. 
et hircum pro peccato, qui offertur in expiationem populi, 
და წალი თხათაგანი ერთი - ცოდვათათჳს სალხინებელად თქუენთჳს. 
5 And one kid of the goats for a sin offering, to make an atonement for you: 
ו. מִלְּבַד עֹלַת הַחֹדֶשׁ וּמִנְחָתָהּ וְעֹלַת הַתָּמִיד וּמִנְחָתָהּ וְנִסְכֵּיהֶם כְּמִשְׁפָּטָם לְרֵיחַ נִיחֹחַ אִשֶּׁה לַיהֹוָה: 
πλὴν τῶν ὁλοκαυτωμάτων τῆς νουμηνίας καὶ αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν καὶ τὸ ὁλοκαύτωμα τὸ διὰ παντὸς καὶ αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν κατὰ τὴν σύγκρισιν αὐτῶν εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ 
6 ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܕܪܹܫ ܝܲܪܚܵܐ: ܘܲܣܡܝܼܕܹܗ: ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐ ܘܲܣܡܝܼܕ݂ܗܘܿܢ: ܘܢܘܼܩܵܗܘܿܢ: ܐܲܝܟ݂ ܙܸܕ݂ܩܗܘܿܢ: ܠܪܹܝܚ ܣܘܵܬ̣ܵܐ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ. 
præter holocaustum calendarum cum sacrificiis suis, et holocaustum sempiternum cum libationibus solitis: eisdem cæremoniis offeretis in odorem suavissimum incensum Domino. 
გარნა მრგულიად დისაწველთა მათთჳს თავისათა შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი და მრგულიად დასაწველი სამარადისოჲ და შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი მსგავსად სულად სულნელებისად უფლისა. 
6 Beside the burnt offering of the month, and his meat offering, and the daily burnt offering, and his meat offering, and their drink offerings, according unto their manner, for a sweet savour, a sacrifice made by fire unto the LORD. 
ז. וּבֶעָשׂוֹר לַחֹדֶשׁ הַשְּׁבִיעִי הַזֶּה מִקְרָא קֹדֶשׁ יִהְיֶה לָכֶם וְעִנִּיתֶם אֶת נַפְשֹׁתֵיכֶם כָּל מְלָאכָה לֹא תַעֲשׂוּ: 
καὶ τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τούτου ἐπίκλητος ἁγία ἔσται ὑμῖν καὶ κακώσετε τὰς ψυχὰς ὑμῶν καὶ πᾶν ἔργον οὐ ποιήσετε 
7 ܘܒܲܥܣܲܪܬܵܐ ܒܝܲܪܚܵܐ ܗܵܢܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ: ܩܲܪܝܵܐ ܘܩܲܕܝܼܫܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܘܟ݂ܠ ܥܒ̣ܵܕ݂ܵܐ ܕܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܠܵܐ ܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ. 
Decima quoque dies mensis hujus septimi erit vobis sancta atque venerabilis, et affligetis animas vestras: omne opus servile non facietis in ea. 
და მეათე ამის თთჳსაჲ ჩინებულ წმიდა იყავნ თქუენდა და იჭირეთ სულთა თქუენთა და ყოველსა საქმესა მსახურებისასა ნუ იქმთ. 
7 And ye shall have on the tenth day of this seventh month an holy convocation; and ye shall afflict your souls: ye shall not do any work therein: 
ח. וְהִקְרַבְתֶּם עֹלָה לַיהֹוָה רֵיחַ נִיחֹחַ פַּר בֶּן בָּקָר אֶחָד אַיִל אֶחָד כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה שִׁבְעָה תְּמִימִם יִהְיוּ לָכֶם: 
καὶ προσοίσετε ὁλοκαυτώματα εἰς ὀσμὴν εὐωδίας καρπώματα κυρίῳ μόσχον ἕνα ἐκ βοῶν κριὸν ἕνα ἀμνοὺς ἐνιαυσίους ἑπτά ἄμωμοι ἔσονται ὑμῖν 
8 ܘܩܲܪܸܒ̣ܘ ܝܲܩ̈ܕܹ̇ܐ ܫܲܠܡܹ̈ܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܠܪܹܝܚܵܐ ܕܲܣܘܵܬ̣ܵܐ: ܬܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ: ܕܠܲܝܬ̇ ܒܗܘܿܢ ܡܘܼܡܵܐ. 
Offeretisque holocaustum Domino in odorem suavissimum, vitulum de armento unum, arietem unum, agnos anniculos immaculatos septem: 
და შეწირენით მრგულიად დასაწველნი უფლისა სულად სულნელად მხუერპლად ზუარაკი ერთი მროწლისაგან, ვერძი ერთი, კრავნი წელიწდეულნი შჳდნი უბიწონი იყუნენ თქუენდა. 
8 But ye shall offer a burnt offering unto the LORD for a sweet savour; one young bullock, one ram, and seven lambs of the first year; they shall be unto you without blemish: 
ט. וּמִנְחָתָם סֹלֶת בְּלוּלָה בַשָּׁמֶן שְׁלשָׁה עֶשְׂרֹנִים לַפָּר שְׁנֵי עֶשְׂרֹנִים לָאַיִל הָאֶחָד: 
ἡ θυσία αὐτῶν σεμίδαλις ἀναπεποιημένη ἐν ἐλαίῳ τρία δέκατα τῷ μόσχῳ τῷ ἑνὶ καὶ δύο δέκατα τῷ κριῷ τῷ ἑνί 
9 ܘܩܘܼܪܒܵܢܗܘܿܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ: ܬܠܵܬ̣ܵܐ ܥܸܣܪ̈ܘܿܢܝܼܢ ܠܬ̣ܵܘܪܵܐ: ܘܲܬ̣ܪܹܝܢ ܥܸܣܪ̈ܘܿܢܝܼܢ ܠܕܸܟ݂ܪܵܐ. 
et in sacrificiis eorum similæ oleo conspersæ tres decimas per singulos vitulos, duas decimas per arietem, 
შესაწირავი მათი, სამინდოჲ აღსუარული ზეთითა, სამი ათეული ზუარაკსა ერთსა და ორი ათეული ვერძსა ერთსა. 
9 And their meat offering shall be of flour mingled with oil, three tenth deals to a bullock, and two tenth deals to one ram, 
י. עִשָּׂרוֹן עִשָּׂרוֹן לַכֶּבֶשׂ הָאֶחָד לְשִׁבְעַת הַכְּבָשִׂים: 
δέκατον δέκατον τῷ ἀμνῷ τῷ ἑνὶ εἰς τοὺς ἑπτὰ ἀμνούς 
10 ܘܥܸܣܪܘܿܢܵܐ ܚܲܕ݂ ܠܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܗܵܟܲܢܵܐ ܠܫܲܒ̣ܥܵܬܲܝ̈ܗܘܿܢ ܐܸܡܪܹ̈ܐ. 
decimam decimæ per agnos singulos, qui sunt simul agni septem: 
ათეულ-ათეული კრავსა ერთსა შჳდთა მათ კრავთა. 
10 A several tenth deal for one lamb, throughout the seven lambs: 
יא. שְׂעִיר עִזִּים אֶחָד חַטָּאת מִלְּבַד חַטַּאת הַכִּפֻּרִים וְעֹלַת הַתָּמִיד וּמִנְחָתָהּ וְנִסְכֵּיהֶם: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας ἐξιλάσασθαι περὶ ὑμῶν πλὴν τὸ περὶ τῆς ἁμαρτίας τῆς ἐξιλάσεως καὶ ἡ ὁλοκαύτωσις ἡ διὰ παντός ἡ θυσία αὐτῆς καὶ ἡ σπονδὴ αὐτῆς κατὰ τὴν σύγκρισιν εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κάρπωμα κυρίῳ 
11 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ: ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܝܲܩܕܵܐ ܕܚܘܼܣܵܝܵܐ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐ: ܘܲܣܡܝܼܕ݂ܗܘܿܢ: ܘܢܘܼܩܵܝܗܘܿܢ. 
et hircum pro peccato, absque his quæ offerri pro delicto solent in expiationem, et holocaustum sempiternum, cum sacrificio et libaminibus eorum. 
და წალი თხათაგან ერთი ცოდვათათჳს სალხინებელად თუენთჳს და მრგულიად დასაწველი იგი სამარადისოჲ და შესაწირავი მისი და მსხუერპლი მისი სულად სულნელად უფლისა. 
11 One kid of the goats for a sin offering; beside the sin offering of atonement, and the continual burnt offering, and the meat offering of it, and their drink offerings. 
יב. וּבַחֲמִשָּׁה עָשָׂר יוֹם לַחֹדֶשׁ הַשְּׁבִיעִי מִקְרָא קֹדֶשׁ יִהְיֶה לָכֶם כָּל מְלֶאכֶת עֲבֹדָה לֹא תַעֲשׂוּ וְחַגֹּתֶם חַג לַיהֹוָה שִׁבְעַת יָמִים: 
καὶ τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου τούτου ἐπίκλητος ἁγία ἔσται ὑμῖν πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε καὶ ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν κυρίῳ ἑπτὰ ἡμέρας 
12 ܘܲܒ̣ܚܲܡܫܲܥܸܣܪܵܐ ܒܝܲܪܚܵܐ ܗܵܢܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ: ܩܲܪܝܵܐ ܘܩܲܕ̇ܝܼܫܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܘܟ݂ܠ ܥܒ̣ܵܕ݂ ܕܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܠܵܐ ܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ: ܘܲܥܒܸܕ݂ܘ ܥܲܕ݂ܥܹܕ݂ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ. 
Quintadecima vero die mensis septimi, quæ vobis sancta erit atque venerabilis, omne opus servile non facietis in ea, sed celebrabitis solemnitatem Domino septem diebus. 
და მეათხუთმეტესა დღესა თთჳსა მეშჳდისასა, წოდებულ წმიდა იყავნ იგი თქუენდა, ყოველსა საქმესა მსახურებისასა ნუ იქმთ და დღესასწაულ-ყავთ იგი დღესასწაულად უფლისა შჳდ დღე. 
12 And on the fifteenth day of the seventh month ye shall have an holy convocation; ye shall do no servile work, and ye shall keep a feast unto the LORD seven days: 
יג. וְהִקְרַבְתֶּם עֹלָה אִשֵּׁה רֵיחַ נִיחֹחַ לַיהֹוָה פָּרִים בְּנֵי בָקָר שְׁלשָׁה עָשָׂר אֵילִם שְׁנָיִם כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה אַרְבָּעָה עָשָׂר תְּמִימִם יִהְיוּ: 
καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα καρπώματα εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ τῇ ἡμέρᾳ τῇ πρώτῃ μόσχους ἐκ βοῶν τρεῖς καὶ δέκα κριοὺς δύο ἀμνοὺς ἐνιαυσίους δέκα τέσσαρας ἄμωμοι ἔσονται 
13 ܘܩܲܪܸܒ̣ܘ ܝܲܩ̈ܕܹܐ ܫܲܠܡܹ̈ܐ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܕܪܹܝܚܵܐ ܕܲܣܘܵܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܒܲܩܪܵܐ ܬܠܵܬܲܥܣܲܪ: ܘܕܸܟܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܐܲܪܒܲܬܲܥܣܲܪ ܕܠܲܝܬ̇ ܒܗܘܿܢ ܡܘܼܡܵܐ. 
Offeretisque holocaustum in odorem suavissimum Domino, vitulos de armento tredecim, arietes duos, agnos anniculos immaculatos quatuordecim: 
და შეწირენით მრგულიად დასაწველნი მლხუერპლად სულად სულნელად უფლისა და დღესა მას პირველსა ზუარაკი მროწლისაგანი ათცამეტი, ვერძნი ორნი, კრავნი წელიწდეულნი ათოთხმეტნი უბიწონი, იყუნენ. 
13 And ye shall offer a burnt offering, a sacrifice made by fire, of a sweet savour unto the LORD; thirteen young bullocks, two rams, and fourteen lambs of the first year; they shall be without blemish: 
יד. וּמִנְחָתָם סֹלֶת בְּלוּלָה בַשָּׁמֶן שְׁלשָׁה עֶשְׂרֹנִים לַפָּר הָאֶחָד לִשְׁלשָׁה עָשָׂר פָּרִים שְׁנֵי עֶשְׂרֹנִים לָאַיִל הָאֶחָד לִשְׁנֵי הָאֵילִם: 
αἱ θυσίαι αὐτῶν σεμίδαλις ἀναπεποιημένη ἐν ἐλαίῳ τρία δέκατα τῷ μόσχῳ τῷ ἑνὶ τοῖς τρισκαίδεκα μόσχοις καὶ δύο δέκατα τῷ κριῷ τῷ ἑνὶ ἐπὶ τοὺς δύο κριούς 
14 ܘܩܘܼܪܒܵܢܗܘܿܢ ܢܫܝܼܦܵܐ ܕܦܝܼܠ ܒܡܸܫܚܵܐ: ܬܠܵܬ̣ܵܐ ܥܸܣܪ̈ܘܿܢܝܼܢ ܠܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ ܚܲܕ݂: ܗܵܟܲܢܵܐ ܠܲܬ̣ܠܵܬܲܥܣܲܪ ܬܵܘܪ̈ܝܼܢ: ܘܲܬ̣ܪܹܝܢ ܥܸܣܪܘܿܢܝܼܢ ܠܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܗܵܟܲܢܵܐ ܠܲܬ̣ܪܹܝܢ ܕܸܟ݂ܪ̈ܝܼܢ. 
et in libamentis eorum, similæ oleo conspersæ tres decimas per vitulos singulos, qui sunt simul vituli tredecim, et duas decimas arieti uno, id est, simul arietibus duobus, 
და შესაწირავი მათი სამინდოჲ აღსუარული ზეთითა სამი ათეული ზუარაკსა ერთსა ათცამეტთა მათ ზუარაკთა და ორი ათეული ვერძსა ერთსა ორთავე მათ ვერძთა. 
14 And their meat offering shall be of flour mingled with oil, three tenth deals unto every bullock of the thirteen bullocks, two tenth deals to each ram of the two rams, 
טו. וְעִשָּׂרוֹן עִשָּׂרוֹן לַכֶּבֶשׂ הָאֶחָד לְאַרְבָּעָה עָשָׂר כְּבָשִׂים: 
δέκατον δέκατον τῷ ἀμνῷ τῷ ἑνὶ ἐπὶ τοὺς τέσσαρας καὶ δέκα ἀμνούς 
15 ܘܥܸܣܪܘܿܢܵܐ ܚܲܕ݂ ܠܐܸܡܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܗܵܟܲܢܵܐ ܠܐܲܪܒܲܬܲܥܣܲܪ ܐܸܡܪ̈ܝܼܢ. 
et decimam decimæ agnis singulis, qui sunt simul agni quatuordecim: 
ათეული-ათეული კრავსა ერთსა ათოთხმეტთა მათ კრავთა. 
15 And a several tenth deal to each lamb of the fourteen lambs: 
טז. וּשְׂעִיר עִזִּים אֶחָד חַטָּאת מִלְּבַד עֹלַת הַתָּמִיד מִנְחָתָהּ וְנִסְכָּהּ: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας πλὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως τῆς διὰ παντός αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν 
16 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܠܲܚܛܵܗܵܐ: ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐ ܘܲܣܡܝܼܕܹܗ: ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ. 
et hircum pro peccato, absque holocausto sempiterno, et sacrificio, et libamine ejus. 
და წალი ერთი თხათაგანი ცოდვათათჳს, გარნა მრგულიად დასაწველისა მის სამარადისოჲსა. 
16 And one kid of the goats for a sin offering; beside the continual burnt offering, his meat offering, and his drink offering. 
יז. וּבַיּוֹם הַשֵּׁנִי פָּרִים בְּנֵי בָקָר שְׁנֵים עָשָׂר אֵילִם שְׁנָיִם כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה אַרְבָּעָה עָשָׂר תְּמִימִם: 
καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ μόσχους δώδεκα κριοὺς δύο ἀμνοὺς ἐνιαυσίους τέσσαρας καὶ δέκα ἀμώμους 
17 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܪܹܝܢ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܒܲܩܪܵܐ ܬܪܸܥܣܲܪ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܐܲܪܒܲܥܣܲܪ: ܕܠܲܝܬ̇ ܒܗܘܿܢ ܡܘܼܡܵܐ. 
In die altero offeretis vitulos de armento duodecim, arietes duos, agnos anniculos immaculatos quatuordecim: 
შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი და დღესა მეორესა ზუარაკები ათორმეტი და ვერძი ორი და კრავნი წელიწდეულნი ათორმეტნი უბიწონი. 
17 And on the second day ye shall offer twelve young bullocks, two rams, fourteen lambs of the first year without spot: 
יח. וּמִנְחָתָם וְנִסְכֵּיהֶם לַפָּרִים לָאֵילִם וְלַכְּבָשִׂים בְּמִסְפָּרָם כַּמִּשְׁפָּט: 
ἡ θυσία αὐτῶν καὶ ἡ σπονδὴ αὐτῶν τοῖς μόσχοις καὶ τοῖς κριοῖς καὶ τοῖς ἀμνοῖς κατὰ ἀριθμὸν αὐτῶν κατὰ τὴν σύγκρισιν αὐτῶν 
18 ܘܲܣܡܝܼܕ݂ܗܘܿܢ ܘܢܘܼܩܵܝܗܘܿܢ ܕܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ ܘܲܪܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܘܕܸܐܡܪܹ̈ܐ: ܒܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܙܸܕ݂ܩܗܘܿܢ. 
sacrificiaque et libamina singulorum, per vitulos, et arietes, et agnos rite celebrabitis: 
შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი ზუარაკთა და ვერძთა და კრავთაჲ მსგავსად რიცხჳსა მათისა და განწესებისა მათისა. 
18 And their meat offering and their drink offerings for the bullocks, for the rams, and for the lambs, shall be according to their number, after the manner: 
יט. וּשְׂעִיר עִזִּים אֶחָד חַטָּאת מִלְּבַד עֹלַת הַתָּמִיד וּמִנְחָתָהּ וְנִסְכֵּיהֶם: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας πλὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως τῆς διὰ παντός αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν 
19 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ: ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐ ܘܲܣܡܝܼܕܹܗ: ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ. 
et hircum pro peccato, absque holocausto sempiterno, sacrificioque et libamine ejus. 
და წალი თხათაგანი ერთი - ცოდვათათჳს, გარნა მრგულიად დასაწველისა მის სამარადისოჲსა შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი. 
19 And one kid of the goats for a sin offering; beside the continual burnt offering, and the meat offering thereof, and their drink offerings. 
כ. וּבַיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי פָּרִים עַשְׁתֵּי עָשָׂר אֵילִם שְׁנָיִם כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה אַרְבָּעָה עָשָׂר תְּמִימִם: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ μόσχους ἕνδεκα κριοὺς δύο ἀμνοὺς ἐνιαυσίους τέσσαρας καὶ δέκα ἀμώμους 
20 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܠܵܬ̣ܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܚܕܲܥܣܪ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܐܲܪܒܲܥܣܲܪ: ܕܠܲܝܬ̇ ܒܗܘܿܢ ܡܘܼܡܵܐ. 
Die tertio offeretis vitulos undecim, arietes duos, agnos anniculos immaculatos quatuordecim: 
და დღესა მესამესა ზუარაკები ათერთმეტი, ვერძნი ორნი, კრავნი წელიწდეულნი ათოთხმეტნი უბიწონი. 
20 And on the third day eleven bullocks, two rams, fourteen lambs of the first year without blemish; 
כא. וּמִנְחָתָם וְנִסְכֵּיהֶם לַפָּרִים לָאֵילִם וְלַכְּבָשִׂים בְּמִסְפָּרָם כַּמִּשְׁפָּט: 
ἡ θυσία αὐτῶν καὶ ἡ σπονδὴ αὐτῶν τοῖς μόσχοις καὶ τοῖς κριοῖς καὶ τοῖς ἀμνοῖς κατὰ ἀριθμὸν αὐτῶν κατὰ τὴν σύγκρισιν αὐτῶν 
21 ܘܲܣܡܝܼܕ݂ܗܘܿܢ ܘܢܘܼܩܵܝܗܘܿܢ ܕܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ ܘܲܪܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܘܕܸܐܡܪܹ̈ܐ: ܒܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܙܸܕ݂ܩܗܘܿܢ. 
sacrificiaque et libamina singulorum, per vitulos, et arietes, et agnos rite celebrabitis: 
შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი ზუარაკთა და ვერძთა და კრავთაჲ მსგავსად რიცხჳსა მათისა და განწესებისა მათისა. 
21 And their meat offering and their drink offerings for the bullocks, for the rams, and for the lambs, shall be according to their number, after the manner: 
כב. וּשְׂעִיר חַטָּאת אֶחָד מִלְּבַד עֹלַת הַתָּמִיד וּמִנְחָתָהּ וְנִסְכָּהּ: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας πλὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως τῆς διὰ παντός αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν 
22 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܛܵܗܵܐ: ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐ ܘܲܣܡܝܼܕܹܗ: ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ. 
et hircum pro peccato, absque holocausto sempiterno, sacrificioque et libamine ejus. 
და წალი ერთი თხათაგანი ცოდვათათჳს, გარნა მრგულიად დასაწველისა მის სამარადისოჲსა - შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი. 
22 And one goat for a sin offering; beside the continual burnt offering, and his meat offering, and his drink offering. 
כג. וּבַיּוֹם הָרְבִיעִי פָּרִים עֲשָׂרָה אֵילִם שְׁנָיִם כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה אַרְבָּעָה עָשָׂר תְּמִימִם: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ μόσχους δέκα κριοὺς δύο ἀμνοὺς ἐνιαυσίους τέσσαρας καὶ δέκα ἀμώμους 
23 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܐܲܪܒ̇ܥܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܥܸܣܪܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܐܲܪܒܲܬܲܥܣܲܪ: ܕܠܲܝܬ̇ ܒܗܘܿܢ ܡܘܼܡܵܐ. 
Die quarto offeretis vitulos decem, arietes duos, agnos anniculos immaculatos quatuordecim: 
და დღესა მეოთხესა ზუარაკები ათი, ვერძნი ორნი, კრავნი წელიწდეულნი ათორმეტნი უბიწონი. 
23 And on the fourth day ten bullocks, two rams, and fourteen lambs of the first year without blemish: 
כד. מִנְחָתָם וְנִסְכֵּיהֶם לַפָּרִים לָאֵילִם וְלַכְּבָשִׂים בְּמִסְפָּרָם כַּמִּשְׁפָּט: 
αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν τοῖς μόσχοις καὶ τοῖς κριοῖς καὶ τοῖς ἀμνοῖς κατὰ ἀριθμὸν αὐτῶν κατὰ τὴν σύγκρισιν αὐτῶν 
24 ܘܲܣܡܝܼܕ݂ܗܘܿܢ ܘܢܘܼܩܵܝܗܘܿܢ ܕܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ ܘܲܪܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܘܕܸܐܡܪܹ̈ܐ: ܒܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܙܸܕ݂ܩܗܘܿܢ. 
sacrificiaque et libamina singulorum, per vitulos, et arietes, et agnos rite celebrabitis: 
შესაწირავები მათი და მსხუერპლი მათი ზუარაკთა და ვერძთა და კრავთაჲ მსგავსად რიცხჳსა მათისა. 
24 Their meat offering and their drink offerings for the bullocks, for the rams, and for the lambs, shall be according to their number, after the manner: 
כה. וּשְׂעִיר עִזִּים אֶחָד חַטָּאת מִלְּבַד עֹלַת הַתָּמִיד מִנְחָתָהּ וְנִסְכָּהּ: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας πλὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως τῆς διὰ παντός αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν 
25 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ: ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐ: ܘܲܣܡܝܼܕܹܗ: ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ. 
et hircum pro peccato, absque holocausto sempiterno, sacrificioque ejus et libamine. 
და წალი ერთი თხათაგანი ცოდვათათჳს, გარნა მრგულიად დასაწველისა მის სამარადისოჲსა შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი. 
25 And one kid of the goats for a sin offering; beside the continual burnt offering, his meat offering, and his drink offering. 
כו. וּבַיּוֹם הַחֲמִישִׁי פָּרִים תִּשְׁעָה אֵילִם שְׁנָיִם כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה אַרְבָּעָה עָשָׂר תְּמִימִם: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ πέμπτῃ μόσχους ἐννέα κριοὺς δύο ἀμνοὺς ἐνιαυσίους τέσσαρας καὶ δέκα ἀμώμους 
26 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܚܲܡܫܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܬܸܫܥܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܐܲܪܒܲܬܲܥܣܲܪ: ܕܠܲܝܬ̇ ܒܗܘܿܢ ܡܘܼܡܵܐ. 
Die quinto offeretis vitulos novem, arietes duos, agnos anniculos immaculatos quatuordecim: 
და დღესა მეხუთესა ზუარაკი ცხრაჲ, ვერძნი ორნი, კრავნი ათოთხმეტნი წელიწდეულნი უბიწონი. 
26 And on the fifth day nine bullocks, two rams, and fourteen lambs of the first year without spot: 
כז. וּמִנְחָתָם וְנִסְכֵּיהֶם לַפָּרִים לָאֵילִם וְלַכְּבָשִׂים בְּמִסְפָּרָם כַּמִּשְׁפָּט: 
αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν τοῖς μόσχοις καὶ τοῖς κριοῖς καὶ τοῖς ἀμνοῖς κατὰ ἀριθμὸν αὐτῶν κατὰ τὴν σύγκρισιν αὐτῶν 
27 ܘܲܣܡܝܼܕ݂ܗܘܿܢ ܘܢܘܼܩܵܝܗܘܿܢ ܕܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ ܘܲܕ̇ܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܘܕܸܐܡܪܹ̈ܐ: ܒܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܙܸܕ݂ܩܗܘܿܢ. 
sacrificiaque et libamina singulorum, per vitulos, et arietes, et agnos rite celebrabitis: 
შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი ზუარაკთა და ვერძთაჲ მსგავსად რიცხჳსა მათისა და განწესებისა მათისა. 
27 And their meat offering and their drink offerings for the bullocks, for the rams, and for the lambs, shall be according to their number, after the manner: 
כח. וּשְׂעִיר חַטָּאת אֶחָד מִלְּבַד עֹלַת הַתָּמִיד וּמִנְחָתָהּ וְנִסְכָּהּ: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας πλὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως τῆς διὰ παντός αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν 
28 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܠܲܚܛܵܗܵܐ: ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐ ܘܲܣܡܝܼܕܹܗ: ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ. 
et hircum pro peccato, absque holocausto sempiterno, sacrificioque ejus et libamine. 
და წალი ერთი თხათაგანი ცოდვათათჳს, გარნა მრგულიად დასაწველისა მის სამარადისოჲსა შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი. 
28 And one goat for a sin offering; beside the continual burnt offering, and his meat offering, and his drink offering. 
כט. וּבַיּוֹם הַשִּׁשִּׁי פָּרִים שְׁמֹנָה אֵילִם שְׁנָיִם כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה אַרְבָּעָה עָשָׂר תְּמִימִם: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ μόσχους ὀκτώ κριοὺς δύο ἀμνοὺς ἐνιαυσίους δέκα τέσσαρας ἀμώμους 
29 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܸܫܬܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܬܡܵܢܝܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܐܲܪܒܲܬܲܥܣܲܪ ܕܠܲܝܬ̇ ܒܗܘܿܢ ܡܘܼܡܵܐ. 
Die sexto offeretis vitulos octo, arietes duos, agnos anniculos immaculatos quatuordecim: 
და დღესა მეექუსესა ზუარაკი რვაჲ, ვერძნი ორნი, კრავნი წელიწდეულნი ათოთხმეტნი უბიწონი. 
29 And on the sixth day eight bullocks, two rams, and fourteen lambs of the first year without blemish: 
ל. וּמִנְחָתָם וְנִסְכֵּיהֶם לַפָּרִים לָאֵילִם וְלַכְּבָשִׂים בְּמִסְפָּרָם כַּמִּשְׁפָּט: 
αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν τοῖς μόσχοις καὶ τοῖς κριοῖς καὶ τοῖς ἀμνοῖς κατὰ ἀριθμὸν αὐτῶν κατὰ τὴν σύγκρισιν αὐτῶν 
30 ܘܲܣܡܝܼܕ݂ܗܘܿܢ ܘܢܘܼܩܵܝܗܘܿܢ ܕܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ: ܘܲܕ̇ܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ: ܘܕܸܐܡܪܹ̈ܐ ܒܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܙܸܕ݂ܩܗܘܿܢ. 
sacrificiaque et libamina singulorum, per vitulos, et arietes, et agnos rite celebrabitis: 
შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი ზუარაკთა და ვერძთა და კრავთაჲ მსგავსად რიცხჳსა მათისა და განწესებისა მათისა. 
30 And their meat offering and their drink offerings for the bullocks, for the rams, and for the lambs, shall be according to their number, after the manner: 
לא. וּשְׂעִיר חַטָּאת אֶחָד מִלְּבַד עֹלַת הַתָּמִיד מִנְחָתָהּ וּנְסָכֶיהָ: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας πλὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως τῆς διὰ παντός αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν 
31 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ: ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐ ܘܲܣܡܝܼܕܹܗ: ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ. 
et hircum pro peccato, absque holocausto sempiterno, sacrificioque ejus et libamine. 
და წალი ერთი თხათაგანი - ცოდვათათჳს, გარნა მრგულიად დასაწველისა მის სამარადისოჲსა შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი. 
31 And one goat for a sin offering; beside the continual burnt offering, his meat offering, and his drink offering. 
לב. וּבַיּוֹם הַשְּׁבִיעִי פָּרִים שִׁבְעָה אֵילִם שְׁנָיִם כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה אַרְבָּעָה עָשָׂר תְּמִימִם: 
τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ μόσχους ἑπτά κριοὺς δύο ἀμνοὺς ἐνιαυσίους τέσσαρας καὶ δέκα ἀμώμους 
32 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ: ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ: ܘܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܬܪܹܝܢ: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܐܲܪܒܲܬܲܥܣܲܪ ܕܠܲܝܬ̇ ܒܗܘܿܢ ܡܘܼܡܵܐ. 
Die septimo offeretis vitulos septem, et arietes duos, agnos anniculos immaculatos quatuordecim: 
დღესა მეშჳდესა ზუარაკნი შჳდნი, ვერძნი ორნი, კრავნი წელიწდეულნი ათოთხმეტნი უბიწონი. 
32 And on the seventh day seven bullocks, two rams, and fourteen lambs of the first year without blemish: 
לג. וּמִנְחָתָם וְנִסְכֵּהֶם לַפָּרִים לָאֵילִם וְלַכְּבָשִׂים בְּמִסְפָּרָם כְּמִשְׁפָּטָם: 
αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν τοῖς μόσχοις καὶ τοῖς κριοῖς καὶ τοῖς ἀμνοῖς κατὰ ἀριθμὸν αὐτῶν κατὰ τὴν σύγκρισιν αὐτῶν 
33 ܘܲܣܡܝܼܕ݂ܗܘܿܢ ܘܢܘܼܩܵܝܗܘܿܢ: ܕܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ: ܘܲܕ̇ܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ: ܘܕܸܐܡܪܹ̈ܐ: ܒܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܙܸܕ݂ܩܗܘܿܢ. 
sacrificiaque et libamina singulorum, per vitulos, et arietes, et agnos rite celebrabitis: 
შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი ზუარაკთა და ვერძთა და კრავთაჲ მსგავსად რიცხჳსა მათისა. 
33 And their meat offering and their drink offerings for the bullocks, for the rams, and for the lambs, shall be according to their number, after the manner: 
לד. וּשְׂעִיר חַטָּאת אֶחָד מִלְּבַד עֹלַת הַתָּמִיד מִנְחָתָהּ וְנִסְכָּהּ: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας πλὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως τῆς διὰ παντός αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν 
34 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܠܲܚܛܵܗܵܐ: ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐ: ܘܲܣܡܝܼܕܹܗ ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ. 
et hircum pro peccato, absque holocausto sempiterno, sacrificioque ejus et libamine. 
და წალი ერთი თხათაგანი - ცოდვათათჳს, გარნა მრგულიად დასაწველისა მის სამარადისოჲსა შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი. 
34 And one goat for a sin offering; beside the continual burnt offering, his meat offering, and his drink offering. 
לה. בַּיּוֹם הַשְּׁמִינִי עֲצֶרֶת תִּהְיֶה לָכֶם כָּל מְלֶאכֶת עֲבֹדָה לֹא תַעֲשׂוּ: 
καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ ἐξόδιον ἔσται ὑμῖν πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἐν αὐτῇ 
35 ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܡܵܢܝܵܐ ܗ̤ܘܲܝܬ̇ܘܿܢ ܟܵܢܫܝܼܢ: ܘܟ݂ܠ ܥܒ̣ܵܕ݂ ܕܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܠܵܐ ܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ. 
Die octavo, qui est celeberrimus, omne opus servile non facietis, 
და დღესა მერვესა განჯმნაჲ იყოს რქუენი, ყოველი საქმეჲ მსახურებისაჲ არა ჰქმნეთ მას შინა. 
35 On the eighth day ye shall have a solemn assembly: ye shall do no servile work therein: 
לו. וְהִקְרַבְתֶּם עֹלָה אִשֵּׁה רֵיחַ נִיחֹחַ לַיהֹוָה פַּר אֶחָד אַיִל אֶחָד כְּבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה שִׁבְעָה תְּמִימִם: 
καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα εἰς ὀσμὴν εὐωδίας καρπώματα κυρίῳ μόσχον ἕνα κριὸν ἕνα ἀμνοὺς ἐνιαυσίους ἑπτὰ ἀμώμους 
36 ܘܩܲܪܸܒ̣ܘ ܝܲܩ̈ܕܹ̇ܐ ܫܲܠܡܹ̈ܐ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܪܹܝܚ ܣܘܵܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܬܵܘܪܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܲܪ ܒܲܩܪܵܐ. ܘܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܪܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܐܲܪܒ̇ܥܵܐ ܕܠܲܝܬ̇ ܒܗܘܿܢ ܡܘܼܡܵܐ. 
offerentes holocaustum in odorem suavissimum Domino, vitulum unum, arietem unum, agnos anniculos immaculatos septem: 
და შესწიროთ მრგულიად დასაწველები სულად სულნელად უფლისა ზუარაკი ერთი, ვერძი ერთი, კრავნი წელიწდეულნი შჳდნი უბიწონი, 
36 But ye shall offer a burnt offering, a sacrifice made by fire, of a sweet savour unto the LORD: one bullock, one ram, seven lambs of the first year without blemish: 
לז. מִנְחָתָם וְנִסְכֵּיהֶם לַפָּר לָאַיִל וְלַכְּבָשִׂים בְּמִסְפָּרָם כַּמִּשְׁפָּט: 
αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν τῷ μόσχῳ καὶ τῷ κριῷ καὶ τοῖς ἀμνοῖς κατὰ ἀριθμὸν αὐτῶν κατὰ τὴν σύγκρισιν αὐτῶν 
37 ܘܲܣܡܝܼܕ݂ܗܘܿܢ ܘܢܘܼܩܵܝܗܘܿܢ ܕܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ ܘܲܕ̇ܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ: ܘܕܸܐܡܪܹ̈ܐ: ܒܡܸܢܝܵܢܗܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܙܸܕ݂ܩܗܘܿܢ. 
sacrificiaque et libamina singulorum, per vitulos, et arietes, et agnos rite celebrabitis: 
და შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი ზუარაკთა და ვერძთა და კრავთა მსგავსად რიცხჳსა მათისა. 
37 Their meat offering and their drink offerings for the bullock, for the ram, and for the lambs, shall be according to their number, after the manner: 
לח. וּשְׂעִיר חַטָּאת אֶחָד מִלְּבַד עֹלַת הַתָּמִיד וּמִנְחָתָהּ וְנִסְכָּהּ: 
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας πλὴν τῆς ὁλοκαυτώσεως τῆς διὰ παντός αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν 
38 ܘܨܸܦܪܵܝܵܐ ܚܲܕ݂ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܠܲܚܛܵܗܵܐ: ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐ: ܘܲܣܡܝܼܕܹܗ: ܘܢܘܼܩܵܝܹܗ. 
et hircum pro peccato, absque holocausto sempiterno, sacrificioque ejus et libamine. 
და წალი ერთი თხათაგანი - ცოდვათათჳს, გარნა მრგულიად დასაწველისა მის სამარადისოჲსა შესაწირავი მათი და მსხუერპლი მათი. 
38 And one goat for a sin offering; beside the continual burnt offering, and his meat offering, and his drink offering. 
לט. אֵלֶּה תַּעֲשׂוּ לַיהֹוָה בְּמוֹעֲדֵיכֶם לְבַד מִנִּדְרֵיכֶם וְנִדְבֹתֵיכֶם לְעֹלֹתֵיכֶם וּלְמִנְחֹתֵיכֶם וּלְנִסְכֵּיכֶם וּלְשַׁלְמֵיכֶם: 
ταῦτα ποιήσετε κυρίῳ ἐν ταῖς ἑορταῖς ὑμῶν πλὴν τῶν εὐχῶν ὑμῶν καὶ τὰ ἑκούσια ὑμῶν καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν καὶ τὰς θυσίας ὑμῶν καὶ τὰς σπονδὰς ὑμῶν καὶ τὰ σωτήρια ὑμῶν 
39 ܗܵܠܹܝܢ ܗ̤ܘܲܝܬ̇ܘܿܢ ܥܵܒ̣ܕ̇ܝܼܢ ܠܡܵܪܝܵܐ ܒܥܲܕ݂ܥܹ̈ܕܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܢܸܕ݂ܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܘܲܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܦܘܼܪ̈ܫܵܢܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܘܝܲܩܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܫܲܠܡܹ̈ܐ: ܘܲܣܡܝܼܕ݂ܟ݂ܘܿܢ ܘܢܘܼܩܵܝܟ݂ܘܿܢ: ܘܩܘܼܪ̈ܒܵܢܲܝܟ̇ܘܿܢ. 
Hæc offeretis Domino in solemnitatibus vestris: præter vota et oblationes spontaneas in holocausto, in sacrificio, in libamine, et in hostiis pacificis. 
ესე ჰყოთ უფლისა დღესასწაულთა თქუენთა ნეფსითნი თქვენნი და მრგულიად დსაწველნი თქვენნი, შესაწირავნი თქუენნი და მსხუერპლნი თქუენნი და საჴსრადნი თქუენნი. 
39 These things ye shall do unto the LORD in your set feasts, beside your vows, and your freewill offerings, for your burnt offerings, and for your meat offerings, and for your drink offerings, and for your peace offerings. 
ל 
Λʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܠ. 
Cap. 30 
თავი ოცდამეათე 
 
א. וַיֹּאמֶר משֶׁה אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל כְּכֹל אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה: 
καὶ ἐλάλησεν Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ κατὰ πάντα ὅσα ἐνετείλατο κύριος τῷ Μωυσῇ 
1 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܟܠ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ. 
Narravitque Moyses filiis Israël omnia quæ ei Dominus imperarat. 
და ჰრქუა მოსე ძეთა ისრაჱლისათა ყოველი, რაჲცა ამცნო უფალმან მოსეს. 
40 And Moses told the children of Israel according to all that the LORD commanded Moses. 
ב. וַיְדַבֵּר משֶׁה אֶל רָאשֵׁי הַמַּטּוֹת לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר זֶה הַדָּבָר אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה: 
καὶ ἐλάλησεν Μωυσῆς πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῶν φυλῶν Ισραηλ λέγων τοῦτο τὸ ῥῆμα ὃ συνέταξεν κύριος 
2 ܘܡܲܠܸܠ ܡܘܼܫܹܐ ܥܲܡ ܪܹ̈ܫܹܐ ܕܫܲܒ̣ܛܹ̈ܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܗܵܢܵܘ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܕܦܲܩܕܲܢܝ ܡܵܪܝܵܐ. 
Et locutus est ad principes tribuum filiorum Israël: Iste est sermo quem præcepit Dominus: 
და ეტყოდა მოსე მთავართა ნათესავთა ისრაჱლისათა და ჰრქუა: ესე სიტყუაჲ, რომელ ბრძანა უფალმან. 
30
1 And Moses spake unto the heads of the tribes concerning the children of Israel, saying, This is the thing which the LORD hath commanded. 
ג. אִישׁ כִּי יִדֹּר נֶדֶר לַיהֹוָה אוֹ הִשָּׁבַע שְׁבֻעָה לֶאְסֹר אִסָּר עַל נַפְשׁוֹ לֹא יַחֵל דְּבָרוֹ כְּכָל הַיֹּצֵא מִפִּיו יַעֲשֶׂה: 
ἄνθρωπος ἄνθρωπος ὃς ἂν εὔξηται εὐχὴν κυρίῳ ἢ ὀμόσῃ ὅρκον ἢ ὁρίσηται ὁρισμῷ περὶ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ οὐ βεβηλώσει τὸ ῥῆμα αὐτοῦ πάντα ὅσα ἐὰν ἐξέλθῃ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ποιήσει 
3 ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܟܲܕ݂ ܢܸܕ̇ܘܿܪ ܢܸܕ݂ܪܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܘܢܹܐܡܹܐ ܒܡܵܘܡܵܬ̣ܵܐ: ܘܢܹܐܣܘܿܪ ܐܲܣܵܪܵܐ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܹܗ: ܠܵܐ ܢܒܲܛܸܠ ܡܸܠܬܹܗ. ܟܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܲܢܦܲܩ ܡ̣ܢ ܦܘܼܡܹܗ ܢܸܥܒܸ̇ܕ݂. 
Si quis virorum votum Domino voverit, aut se constrinxerit juramento: non faciet irritum verbum suum, sed omne quod promisit, implebit. 
კაცმან, რომელმან აღუთქვას აღთქმაჲ უფლისაჲ, ანუ ფუცოს ფიცი დროებით, ანუ დრო-ყოს თავისი თჳსისათჳს, არა განაცრუვოს სიტყუაჲ თჳსი ყოველი, რავდენი გამოჴდეს პირისა მისისგან, ყოს იგი. 
2 If a man vow a vow unto the LORD, or swear an oath to bind his soul with a bond; he shall not break his word, he shall do according to all that proceedeth out of his mouth. 
ד. וְאִשָּׁה כִּי תִדֹּר נֶדֶר לַיהֹוָה וְאָסְרָה אִסָּר בְּבֵית אָבִיהָ בִּנְעֻרֶיהָ: 
ἐὰν δὲ γυνὴ εὔξηται εὐχὴν κυρίῳ ἢ ὁρίσηται ὁρισμὸν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸς αὐτῆς ἐν τῇ νεότητι αὐτῆς 
4 ܘܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܟܲܕ݂ ܬܸܕ̇ܘܿܪ ܢܸܕ݂ܪܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܘܬܹܐܣܘܿܪ ܐܲܣܵܪܵܐ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܗ̇ ܒܛܲܠܝܘܼܬ̣ܵܗ̇ ܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܘܼܗ̇. 
Mulier si quippiam voverit, et se constrinxerit juramento, quæ est in domo patris sui, et in ætate adhuc puellari: si cognoverit pater votum quod pollicita est, et juramentum quo obligavit animam suam, et tacuerit, voti rea erit: 
უკუეთუ დედაკაცმან აღუთქვას აღთქუმა უფალსა, ანუ დრო-ყოს დროებაჲ სახლსა შინა მამისა თჳსისასა სიჭაბუკესა თჳსსა, 
3 If a woman also vow a vow unto the LORD, and bind herself by a bond, being in her father's house in her youth; 
ה. וְשָׁמַע אָבִיהָ אֶת נִדְרָהּ וֶאֱסָרָהּ אֲשֶׁר אָסְרָה עַל נַפְשָׁהּ וְהֶחֱרִישׁ לָהּ אָבִיהָ וְקָמוּ כָּל נְדָרֶיהָ וְכָל אִסָּר אֲשֶׁר אָסְרָה עַל נַפְשָׁהּ יָקוּם: 
καὶ ἀκούσῃ ὁ πατὴρ αὐτῆς τὰς εὐχὰς αὐτῆς καὶ τοὺς ὁρισμοὺς αὐτῆς οὓς ὡρίσατο κατὰ τῆς ψυχῆς αὐτῆς καὶ παρασιωπήσῃ αὐτῆς ὁ πατήρ καὶ στήσονται πᾶσαι αἱ εὐχαὶ αὐτῆς καὶ πάντες οἱ ὁρισμοί οὓς ὡρίσατο κατὰ τῆς ψυχῆς αὐτῆς μενοῦσιν αὐτῇ 
5 ܘܢܸܫܡܲܥ ܐܲܒ̣ܘܼܗ̇ ܢܸܕ݂ܪܵܐ ܘܐܲܣܵܪܵܐ ܕܐܸܣܪܲܬ̤ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܗ̇: ܘܢܸܫܬ̇ܘܿܩ ܠܹܗ ܐܲܒ̣ܘܼܗ̇: ܢܸܬ̣ܩܲܝܡܘܼܢ ܟܠܗܘܿܢ ܢܸܕ݂ܪܹ̈ܐ ܘܐܲܣܵܪܹ̈ܐ ܕܐܸܣܪܲܬ̤ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܗ̇. 
quidquid pollicita est, et juravit, opere complebit. 
და ესმეს მამასა მას თჳსსა აღთქუმაჲ იგი მისი და დროჲსა ყოფაჲ იგი მისი, რომელ დრო-ყო თავსა ზედა თჳსსა, დეგინ მის ზედა. 
4 And her father hear her vow, and her bond wherewith she hath bound her soul, and her father shall hold his peace at her; then all her vows shall stand, and every bond wherewith she hath bound her soul shall stand. 
ו. וְאִם הֵנִיא אָבִיהָ אֹתָהּ בְּיוֹם שָׁמְעוֹ כָּל נְדָרֶיהָ וֶאֱסָרֶיהָ אֲשֶׁר אָסְרָה עַל נַפְשָׁהּ לֹא יָקוּם וַיהֹוָה יִסְלַח לָהּ כִּי הֵנִיא אָבִיהָ אֹתָהּ: 
ἐὰν δὲ ἀνανεύων ἀνανεύσῃ ὁ πατὴρ αὐτῆς ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἀκούσῃ πάσας τὰς εὐχὰς αὐτῆς καὶ τοὺς ὁρισμούς οὓς ὡρίσατο κατὰ τῆς ψυχῆς αὐτῆς οὐ στήσονται καὶ κύριος καθαριεῖ αὐτήν ὅτι ἀνένευσεν ὁ πατὴρ αὐτῆς 
6 ܘܐܸܢ ܢܒܲܛܸܠ ܐܸܢܘܿܢ ܐܲܒ̣ܘܼܗܝ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܫܵܡܲܥ ܟܠܗܘܿܢ ܢܸܕ݂ܪܹ̈ܐ: ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܐܲܣܵܪܹ̈ܐ ܕܐܸܣܪܲܬ̤ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܗ̇: ܠܵܐ ܢܸܬ̣ܩܲܝܡܘܿܢ: ܘܡܵܪܝܵܐ ܢܸܫܒ̇ܘܿܩ ܠܵܗ̇: ܡܸܛܠ ܕܒܲܛܸܠ ܐܸܢܘܿܢ ܐܲܒ̣ܘܼܗܝ. 
Sin autem statim ut audierit, contradixerit pater: et vota et juramenta ejus irrita erunt, nec obnoxia tenebitur sponsioni, eo quod contradixerit pater. 
უკუეთუ არა თავს-დებით არა ითავსოს მამამან მისმან დღესა მას, რომელსა ესმეს ყოველი აღთქუმაჲ იგი მისი და დროებანი, რომელ დრო-ყუნა თავისა თჳსისათჳს, არა დადეგინ და განწმიდოს იგი, რამეთუ არა თავს-იდვა მამამან მისმან. 
5 But if her father disallow her in the day that he heareth; not any of her vows, or of her bonds wherewith she hath bound her soul, shall stand: and the LORD shall forgive her, because her father disallowed her. 
ז. וְאִם הָיוֹ תִהְיֶה לְאִישׁ וּנְדָרֶיהָ עָלֶיהָ אוֹ מִבְטָא שְׂפָתֶיהָ אֲשֶׁר אָסְרָה עַל נַפְשָׁהּ: 
ἐὰν δὲ γενομένη γένηται ἀνδρὶ καὶ αἱ εὐχαὶ αὐτῆς ἐπ᾽ αὐτῇ κατὰ τὴν διαστολὴν τῶν χειλέων αὐτῆς οὓς ὡρίσατο κατὰ τῆς ψυχῆς αὐτῆς 
7 ܘܐܸܢ ܬܸܗܘܹܐ ܠܓܲܒ̣ܪܵܐ: ܘܢܸܕ݂ܪܹ̈ܝܗ̇ ܥܠܹܝܗ̇: ܐܵܘ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܕܣܸܦ̈ܘܵܬ̣ܵܗ̇ ܕܐܸܣܪܲܬ̤ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܗ̇. 
Si maritum habuerit, et voverit aliquid, et semel de ore ejus verbum egrediens animam ejus obligaverit juramento: 
უკუეთუ ყოფით ქმრისცოლი იყოს იგი ბაგითა თჳსითა და დროებანი იგი, რომელ დრო-ყვნა თავისა თჳსისათჳს. 
6 And if she had at all an husband, when she vowed, or uttered ought out of her lips, wherewith she bound her soul; 
ח. וְשָׁמַע אִישָׁהּ בְּיוֹם שָׁמְעוֹ וְהֶחֱרִישׁ לָהּ וְקָמוּ נְדָרֶיהָ וֶאֱסָרֶהָ אֲשֶׁר אָסְרָה עַל נַפְשָׁהּ יָקֻמוּ: 
καὶ ἀκούσῃ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς καὶ παρασιωπήσῃ αὐτῇ ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἀκούσῃ καὶ οὕτως στήσονται πᾶσαι αἱ εὐχαὶ αὐτῆς καὶ οἱ ὁρισμοὶ αὐτῆς οὓς ὡρίσατο κατὰ τῆς ψυχῆς αὐτῆς στήσονται 
8 ܘܢܸܫܡܲܥ ܒܲܥܠܵܗ̇: ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܫܵܡܲܥ ܘܢܸܫܬ̇ܘܿܩ ܠܹܗ: ܢܸܬ̣ܩܲܝܡܘܿܢ ܟܠܗܘܿܢ ܢܸܕ݂ܪܹ̈ܐ: ܘܐܲܣܵܪܹ̈ܐ ܕܐܸܣܪܲܬ̤ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܗ̇ ܢܸܬ̣ܩܲܝܡܘܼܢ. 
quo die audierit vir, et non contradixerit, voti rea erit, reddetque quodcumque promiserat. 
და ესმეს ქმარსა მას მისა დღესა მას, რომელსა ესმეს მას და დაუდუმნეს მას. და ესრეთ დაემტკიცნენ ყოველნი აღთქუმანი მისნი დროებანი მისნი, რომელ დრო-ყუნა თავისა თჳსისათჳს, დადეგინ იგი. 
7 And her husband heard it, and held his peace at her in the day that he heard it: then her vows shall stand, and her bonds wherewith she bound her soul shall stand. 
ט. וְאִם בְּיוֹם שְׁמֹעַ אִישָׁהּ יָנִיא אוֹתָהּ וְהֵפֵר אֶת נִדְרָהּ אֲשֶׁר עָלֶיהָ וְאֵת מִבְטָא שְׂפָתֶיהָ אֲשֶׁר אָסְרָה עַל נַפְשָׁהּ וַיהֹוָה יִסְלַח לָהּ: 
ἐὰν δὲ ἀνανεύων ἀνανεύσῃ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἀκούσῃ πᾶσαι αἱ εὐχαὶ αὐτῆς καὶ οἱ ὁρισμοὶ αὐτῆς οὓς ὡρίσατο κατὰ τῆς ψυχῆς αὐτῆς οὐ μενοῦσιν ὅτι ὁ ἀνὴρ ἀνένευσεν ἀπ᾽ αὐτῆς καὶ κύριος καθαριεῖ αὐτήν 
9 ܘܐܸܢ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܲܫܡܲܥ ܒܲܥܠܵܗ̇ ܒܲܛܸܠ ܐܸܢܘܿܢ: ܢܸܒ̣ܛܠܘܼܢ ܢܸܕ݂ܪܹ̈ܐ ܘܦܘܼܪ̈ܫܵܢܹܐ ܕܣܸܦ̈ܘܵܬ̣ܵܗ̇ ܕܐܸܣܪܲܬ̤ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܗ̇: ܘܡܵܪܝܵܐ ܢܸܫܒ̇ܘܿܩ ܠܵܗ̇. 
Sin autem audiens statim contradixerit, et irritas fecerit pollicitationes ejus, verbaque quibus obstrinxerat animam suam, propitius erit ei Dominus. 
უკუეთუ არა თავს-იდვას ქმარმან მან მისმან თავს-დებით მისი, რავდენ-იგი დრო-ყო თავისა თჳსისათჳს და უფალმან განწმიდოს იგი. 
8 But if her husband disallowed her on the day that he heard it; then he shall make her vow which she vowed, and that which she uttered with her lips, wherewith she bound her soul, of none effect: and the LORD shall forgive her. 
י. וְנֵדֶר אַלְמָנָה וּגְרוּשָׁה כֹּל אֲשֶׁר אָסְרָה עַל נַפְשָׁהּ יָקוּם עָלֶיהָ: 
καὶ εὐχὴ χήρας καὶ ἐκβεβλημένης ὅσα ἂν εὔξηται κατὰ τῆς ψυχῆς αὐτῆς μενοῦσιν αὐτῇ 
10 ܘܢܸܕ݂ܪܵܐ ܕܐܲܪܡܲܠܬܵܐ: ܘܕܲܫܒ̣ܝܼܩܬܵܐ: ܟܠ ܕܐܵܣܪܵܐ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܗ̇ ܢܸܬ̣ܩܲܝܲܡ ܥܠܹܝܗ̇. 
Vidua et repudiata quidquid voverint, reddent. 
და აღთქუმაჲ ქურივისაჲ და გამოძიებულისაჲ, რავდენიცა აღუთქუას თავისა თჳსისათჳს, დამტკიცებულ იყოს. 
9 But every vow of a widow, and of her that is divorced, wherewith they have bound their souls, shall stand against her. 
יא. וְאִם בֵּית אִישָׁהּ נָדָרָה אוֹ אָסְרָה אִסָּר עַל נַפְשָׁהּ בִּשְׁבֻעָה: 
ἐὰν δὲ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἡ εὐχὴ αὐτῆς ἢ ὁ ὁρισμὸς κατὰ τῆς ψυχῆς αὐτῆς μεθ᾽ ὅρκου 
11 ܘܐܸܢ ܒܹܝܬ̣ ܒܲܥܠܵܗ̇ ܢܸܕ݂ܪܲܬ̤: ܐܵܘ ܐܸܣܪܲܬ̤ ܐܲܣܵܪܵܐ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܗ̇ ܒܡܵܘܡܵܬ̣ܵܐ. 
Uxor in domo viri cum se voto constrinxerit et juramento, 
უკეთუ სახლსა შინა ქმრისა თჳსსასა აღთქუმაჲ იგი იყოს, ანუ დროებაჲ თავისა მისისაჲ ფიცით. 
10 And if she vowed in her husband's house, or bound her soul by a bond with an oath; 
יב. וְשָׁמַע אִישָׁהּ וְהֶחֱרִשׁ לָהּ לֹא הֵנִיא אֹתָהּ וְקָמוּ כָּל נְדָרֶיהָ וְכָל אִסָּר אֲשֶׁר אָסְרָה עַל נַפְשָׁהּ יָקוּם: 
καὶ ἀκούσῃ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς καὶ παρασιωπήσῃ αὐτῇ καὶ μὴ ἀνανεύσῃ αὐτῇ καὶ στήσονται πᾶσαι αἱ εὐχαὶ αὐτῆς καὶ πάντες οἱ ὁρισμοὶ αὐτῆς οὓς ὡρίσατο κατὰ τῆς ψυχῆς αὐτῆς στήσονται κατ᾽ αὐτῆς 
12 ܘܢܸܫܡܲܥ ܒܲܥܠܵܗ̇ ܘܢܸܫܬ̇ܘܿܩ ܠܹܗ ܘܠܵܐ ܢܒܲܛܸܠ ܐܸܢܘܿܢ: ܢܸܬ̣ܩܲܝܡܘܼܢ ܟܠܗܘܿܢ ܢܸܕ݂ܪܹ̈ܐ: ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܐܲܣܵܪܹ̈ܐ ܕܐܸܣܪܲܬ̤ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܗ̇ ܢܸܬ̣ܩܲܝܡܘܼܢ. 
si audierit vir, et tacuerit, nec contradixerit sponsioni, reddet quodcumque promiserat. 
და ესმეს ქმარსა მას მისსა და დაუდუმნეს მას და თავს-იდვას მისი, დაემტკიცნენ ყოველნივე აღთქმანი იგი მისნი და ყოველნივე დროებანი იგი მისნი, რომელ დრო-ყო თავსა თჳსისათჳს და დადგენ იგინი მის ზედა. 
11 And her husband heard it, and held his peace at her, and disallowed her not: then all her vows shall stand, and every bond wherewith she bound her soul shall stand. 
יג. וְאִם הָפֵר יָפֵר אֹתָם אִישָׁהּ בְּיוֹם שָׁמְעוֹ כָּל מוֹצָא שְׂפָתֶיהָ לִנְדָרֶיהָ וּלְאִסַּר נַפְשָׁהּ לֹא יָקוּם אִישָׁהּ הֲפֵרָם וַיהֹוָה יִסְלַח לָהּ: 
ἐὰν δὲ περιελὼν περιέλῃ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἀκούσῃ πάντα ὅσα ἐὰν ἐξέλθῃ ἐκ τῶν χειλέων αὐτῆς κατὰ τὰς εὐχὰς αὐτῆς καὶ κατὰ τοὺς ὁρισμοὺς τοὺς κατὰ τῆς ψυχῆς αὐτῆς οὐ μενεῖ αὐτῇ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς περιεῖλεν καὶ κύριος καθαρίσει αὐτήν 
13 ܘܐܸܢ ܡܒܲܛܵܠܘܼ ܢܒܲܛܸܠ ܐܸܢܘܿܢ ܒܲܥܠܵܗ̇ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܫܵܡܲܥ: ܟܠ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܲܢܦܲܩ ܡ̣ܢ ܣܸܦ̈ܘܵܬ̣ܵܗ̇ ܠܢܸܕ݂ܪܹ̈ܐ: ܘܠܲܐܣܵܪܹ̈ܐ ܕܐܸܣܪܲܬ̤ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܗ̇: ܠܵܐ ܢܸܬ̣ܩܲܝܡܘܼܢ: ܡܸܛܠ ܕܒܲܥܠܵܗ̇ ܒܲܛܸܠ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܡܵܪܝܵܐ ܢܸܫܒ̇ܘܿܩ ܠܵܗ̇. 
Sin autem extemplo contradixerit, non tenebitur promissionis rea: quia maritus contradixit, et Dominus ei propitius erit. 
უკუეთუ დაბრკოლებით დააბრკოლოს ქმარმან მან მისმან დღესა მას, რომელსა ესმეს ყოველი, რავდენი აღმოთქუა ბაგითა თჳსითა მსგავსად აღთქმისა მის თჳსისა და დროებისა მისისა თავისა თჳსისათჳს, არა მტკიცე იყოს მისა, რამეთუ ქმარმან მისმან დააბრკოლა იგი და უფალმან განწმიდოს იგი. 
12 But if her husband hath utterly made them void on the day he heard them; then whatsoever proceeded out of her lips concerning her vows, or concerning the bond of her soul, shall not stand: her husband hath made them void; and the LORD shall forgive her. 
יד. כָּל נֵדֶר וְכָל שְׁבֻעַת אִסָּר לְעַנֹּת נָפֶשׁ אִישָׁהּ יְקִימֶנּוּ וְאִישָׁהּ יְפֵרֶנּוּ: 
πᾶσα εὐχὴ καὶ πᾶς ὅρκος δεσμοῦ κακῶσαι ψυχήν ὁ ἀνὴρ αὐτῆς στήσει αὐτῇ καὶ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς περιελεῖ 
14 ܟܠܗܘܿܢ ܢܸܕ݂ܪܹ̈ܐ ܘܟ݂ܠܗܹܝܢ ܡܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܐܲܣܵܪܹ̈ܐ ܕܲܡܣܲܓ̇ܦܝܼܢ ܢܲܦ̮ܫܵܐ: ܒܲܥܠܵܗ̇ ܢܩܲܝܸܡ ܐܸܢܘܿܢ ܘܒܲܥܠܵܗ̇ ܢܒܲܛܸܠ ܐܸܢܘܿܢ. 
Si voverit, et juramento se constrinxerit, ut per jejunium, vel ceterarum rerum abstinentiam affligat animam suam, in arbitrio viri erit ut faciat, sive non faciat. 
ყოველი აღთქუმაჲ და ყოველი ფიცი კრულებისა და ბოროტისაჲ თავისა თჳსისაჲ. ქმარმან მისმან დაამტკიცოს იგი და ქმარმან მისმან არა შეურაცხოს მას. 
13 Every vow, and every binding oath to afflict the soul, her husband may establish it, or her husband may make it void. 
טו. וְאִם הַחֲרֵשׁ יַחֲרִישׁ לָהּ אִישָׁהּ מִיּוֹם אֶל יוֹם וְהֵקִים אֶת כָּל נְדָרֶיהָ אוֹ אֶת כָּל אֱסָרֶיהָ אֲשֶׁר עָלֶיהָ הֵקִים אֹתָם כִּי הֶחֱרִשׁ לָהּ בְּיוֹם שָׁמְעוֹ: 
ἐὰν δὲ σιωπῶν παρασιωπήσῃ αὐτῇ ἡμέραν ἐξ ἡμέρας καὶ στήσει αὐτῇ πάσας τὰς εὐχὰς αὐτῆς καὶ τοὺς ὁρισμοὺς τοὺς ἐπ᾽ αὐτῆς στήσει αὐτῇ ὅτι ἐσιώπησεν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ ᾗ ἤκουσεν 
15 ܘܐܸܢ ܡܸܫܬܲܩ ܢܸܫܬ̇ܘܿܩ ܠܹܗ ܒܲܥܠܵܗ̇ ܡ̣ܢ ܝܘܿܡ ܠܝܘܿܡ: ܢܸܬ̣ܩܲܝܡܘܼܢ ܟܠܗܘܿܢ ܢܸܕ݂ܪܹ̈ܐ: ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܐܲܣܵܪܹ̈ܐ ܕܐܸܣܪܲܬ̤ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܗ̇: ܡܸܛܠ ܕܲܫܬܸܩ ܠܹܗ ܒܲܥܠܵܗ̇ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܲܫܡܲܥ. 
Quod si audiens vir tacuerit, et in alteram diem distulerit sententiam, quidquid voverat atque promiserat, reddet: quia statim ut audivit, tacuit. 
უკუეთუ დუმილით დაუდუმნეს მამაჲ, დღითი დღედ დაამტკიცოს მან ყოველი აღთქუმაჲ მისი და ყოველი დროებაჲ მისი, რომელ ყოს მას ზედა, რამეთუ დაუდუმა დღესა მას შინა, რომელსა ესმა. 
14 But if her husband altogether hold his peace at her from day to day; then he establisheth all her vows, or all her bonds, which are upon her: he confirmeth them, because he held his peace at her in the day that he heard them. 
טז. וְאִם הָפֵר יָפֵר אֹתָם אַחֲרֵי שָׁמְעוֹ וְנָשָׂא אֶת עֲו‍ֹנָהּ: 
ἐὰν δὲ περιελὼν περιέλῃ αὐτῆς μετὰ τὴν ἡμέραν ἣν ἤκουσεν καὶ λήμψεται τὴν ἁμαρτίαν αὐτοῦ 
16 ܘܐܸܢ ܡܒܲܛܵܠܘܼ ܢܒܲܛܸܠ ܐܸܢܘܿܢ ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܕܫܵܡܲܥ: ܢܩܲܒܸ̇ܠ ܚܛܵܗܵܗ̇. 
Sin autem contradixerit postquam rescivit, portabit ipse iniquitatem ejus. 
უკუეთუ, დაბრკოლებით დააბრკოლოს იგი ქმარმან მან მისმან შემდგომად დღესა მას, რომელსა ესმა და მან მოიღოს ცოდვაჲ იგი მისი. 
15 But if he shall any ways make them void after that he hath heard them; then he shall bear her iniquity. 
יז. אֵלֶּה הַחֻקִּים אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה בֵּין אִישׁ לְאִשְׁתּוֹ בֵּין אָב לְבִתּוֹ בִּנְעֻרֶיהָ בֵּית אָבִיהָ: 
ταῦτα τὰ δικαιώματα ὅσα ἐνετείλατο κύριος τῷ Μωυσῇ ἀνὰ μέσον ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς αὐτοῦ καὶ ἀνὰ μέσον πατρὸς καὶ θυγατρὸς ἐν νεότητι ἐν οἴκῳ πατρός 
17 ܗܵܠܹܝܢ ܢܵܡܘܿܣܹ̈ܐ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ ܒܹܝܬ̣ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܠܐܲܢ̄ܬ̇ܬܹܗ: ܘܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܐ ܠܒܲܪܬܹܗ ܒܛܲܠܝܘܼܬ̣ܵܗ̇ ܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܘܼܗܝ. 
Istæ sunt leges, quas constituit Dominus Moysi inter virum et uxorem, inter patrem et filiam, quæ in puellari adhuc ætate est, vel quæ manet in parentis domo. 
ესე სამართალი, რომელ ამცნო უფალმან მოსეს შორის ქმრისა დ ცოლისა და შორის მამისა და ასულისა სიჭაბუკესა შინა სახლსა მამისასა. 
16 These are the statutes, which the LORD commanded Moses, between a man and his wife, between the father and his daughter, being yet in her youth in her father's house. 
לא 
ΛΑʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܠܐ. 
Cap. 31 
თავი ოცდამეთერთმეტე 
31 
א. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
1 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 
1 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ב. נְקֹם נִקְמַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל מֵאֵת הַמִּדְיָנִים אַחַר תֵּאָסֵף אֶל עַמֶּיךָ: 
ἐκδίκει τὴν ἐκδίκησιν υἱῶν Ισραηλ ἐκ τῶν Μαδιανιτῶν καὶ ἔσχατον προστεθήσῃ πρὸς τὸν λαόν σου 
2 ܐܸܬ̇ܬ̇ܒܲܥ ܥܝܵܪܬܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡ̣ܢ ܡܸܕ݂ܝܵܢܵܝܹ̈ܐ: ܘܗܵܝܕܹ̇ܝܢ ܬܸܬ̣ܟ̇ܢܸܫ ܠܘܵܬ̣ ܥܲܡܵܟ݂. 
Ulciscere prius filios Israël de Madianitis, et sic colligeris ad populum tuum. 
შურს-იგებდ შურისგებასა ძეთა ისრაჱლისათასა მადიანელთაგან და უკანაჲსკნელთა შეეძინო ერსა შენსა. 
2 Avenge the children of Israel of the Midianites: afterward shalt thou be gathered unto thy people. 
ג. וַיְדַבֵּר משֶׁה אֶל הָעָם לֵאמֹר הֵחָלְצוּ מֵאִתְּכֶם אֲנָשִׁים לַצָּבָא וְיִהְיוּ עַל מִדְיָן לָתֵת נִקְמַת יְהֹוָה בְּמִדְיָן: 
καὶ ἐλάλησεν Μωυσῆς πρὸς τὸν λαὸν λέγων ἐξοπλίσατε ἐξ ὑμῶν ἄνδρας παρατάξασθαι ἔναντι κυρίου ἐπὶ Μαδιαν ἀποδοῦναι ἐκδίκησιν παρὰ τοῦ κυρίου τῇ Μαδιαν 
3 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܥܲܡܵܐ: ܙܲܝܸܢܘ ܡܸܢܟ݂ܘܿܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܠܚܲܝܠܵܐ: ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܥܲܠ ܡܸܕ݂ܝܵܢܵܝܹ̈ܐ ܘܢܸܬ̇ܬܲܒ̣ܥܘܼܢ ܬܒܲܥܬܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܡ̣ܢ ܡܸܕ݂ܝܵܢܵܝܹ̈ܐ. 
Statimque Moyses: Armate, inquit, ex vobis viros ad pugnam, qui possint ultionem Domini expetere de Madianitis. 
და ეტყოდა მოსე ერსა მას და ჰრქუა: შეიჭურენით თქუენგანნი კაცნი წყობად წინაშე უფლისა მადიამსა ზედა მიგებად უფლისა მიერ მადიამსა. 
3 And Moses spake unto the people, saying, Arm some of yourselves unto the war, and let them go against the Midianites, and avenge the LORD of Midian. 
ד. אֶלֶף לַמַּטֶּה אֶלֶף לַמַּטֶּה לְכֹל מַטּוֹת יִשְׂרָאֵל תִּשְׁלְחוּ לַצָּבָא: 
χιλίους ἐκ φυλῆς χιλίους ἐκ φυλῆς ἐκ πασῶν φυλῶν Ισραηλ ἀποστείλατε παρατάξασθαι 
4 ܐܵܠܹܦ ܐܵܠܹܦ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ: ܡ̣ܢ ܟܠܗܘܿܢ ܫܲܒ̣ܛܹ̈ܐ ܕܲܒ̣ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܫܲܕܲܪܘ ܒܚܲܝܠܵܐ. 
Mille viri de singulis tribubus eligantur ex Israël qui mittantur ad bellum. 
ათასი ნათესავთაგანი ისრაჱლისათა მიავლინნით წყობად მათა. 
4 Of every tribe a thousand, throughout all the tribes of Israel, shall ye send to the war. 
ה. וַיִּמָּסְרוּ מֵאַלְפֵי יִשְׂרָאֵל אֶלֶף לַמַּטֶּה שְׁנֵים עָשָׂר אֶלֶף חֲלוּצֵי צָבָא: 
καὶ ἐξηρίθμησαν ἐκ τῶν χιλιάδων Ισραηλ χιλίους ἐκ φυλῆς δώδεκα χιλιάδες ἐνωπλισμένοι εἰς παράταξιν 
5 ܘܐܸܬ̣ܓ̇ܒ̣ܝܼܘ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܹ̈ܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܐܲܠܦܵܐ ܐܲܠܦܵܐ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ: ܬܪܸܥܣܲܪ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܕܲܡܙܲܝܢܝܼܢ ܒܚܲܝܠܵܐ. 
Dederuntque millenos de singulis tribubus, id est, duodecim millia expeditorum ad pugnam: 
და აღრაცხუნეს ათასეულთაგანნი ისრაჱლისანი ათასი ნათესავისაგან ათორმეტი ათასი ჭურვილი წყობად. 
5 So there were delivered out of the thousands of Israel, a thousand of every tribe, twelve thousand armed for war. 
ו. וַיִּשְׁלַח אֹתָם משֶׁה אֶלֶף לַמַּטֶּה לַצָּבָא אֹתָם וְאֶת פִּינְחָס בֶּן אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן לַצָּבָא וּכְלֵי הַקֹּדֶשׁ וַחֲצֹצְרוֹת הַתְּרוּעָה בְּיָדוֹ: 
καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς Μωυσῆς χιλίους ἐκ φυλῆς χιλίους ἐκ φυλῆς σὺν δυνάμει αὐτῶν καὶ Φινεες υἱὸν Ελεαζαρ υἱοῦ Ααρων τοῦ ἱερέως καὶ τὰ σκεύη τὰ ἅγια καὶ αἱ σάλπιγγες τῶν σημασιῶν ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν 
6 ܘܫܲܕܲܪ ܐܸܢܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ ܐܵܠܹܦ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ: ܬܪܸܥܣܲܪ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܕܲܡܙܲܝܢܝܼܢ: ܠܗܘܿܢ ܘܲܠܦܝܼܢܚܸܣ ܒܲܪ ܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ ܒܚܲܝܠܵܐ: ܘܡܵܐܢܹ̈ܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܘܩܲܪ̈ܢܵܬ̣ܵܐ ܕܝܘܼܒܵܒ̣ܵܐ ܒܐܝܼܕܹܗ. 
quos misit Moyses cum Phinees filio Eleazari sacerdotis, vasa quoque sancta, et tubas ad clangendum tradidit ei. 
და წარავლინნა იგინი მოსე ათასი ნათესავისაგან და ათასი ნათესავისაგან ძალითურთ მათით და ფინეეზ, ძე ელიაზარისი, ძისა არრონ მღდელისა და ჭურჭლები წმიდაჲ და ნესტუები უწყებისაჲ ჴელთა შინა მათთა. 
6 And Moses sent them to the war, a thousand of every tribe, them and Phinehas the son of Eleazar the priest, to the war, with the holy instruments, and the trumpets to blow in his hand. 
ז. וַיִּצְבְּאוּ עַל מִדְיָן כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה וַיַּהַרְגוּ כָּל זָכָר: 
καὶ παρετάξαντο ἐπὶ Μαδιαν καθὰ ἐνετείλατο κύριος τῷ Μωυσῇ καὶ ἀπέκτειναν πᾶν ἀρσενικόν 
7 ܘܐܸܬ̣ܚܲܝܲܠܘ ܥܲܠ ܡܸܕ݂ܝܲܢ ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܘܩܲܛܸܠܘ ܟܠ ܕܸܟ݂ܪܵܐ. 
Cumque pugnassent contra Madianitas atque vicissent, omnes mares occiderunt, 
და ეწყვნეს მადიამსა, ვითარცა ამცნო უფალმან მოსეს და მოსრეს ყოველი მამაკაცი. 
7 And they warred against the Midianites, as the LORD commanded Moses; and they slew all the males. 
ח. וְאֶת מַלְכֵי מִדְיָן הָרְגוּ עַל חַלְלֵיהֶם אֶת אֱוִי וְאֶת רֶקֶם וְאֶת צוּר וְאֶת חוּר וְאֶת רֶבַע חֲמֵשֶׁת מַלְכֵי מִדְיָן וְאֵת בִּלְעָם בֶּן בְּעוֹר הָרְגוּ בֶּחָרֶב: 
καὶ τοὺς βασιλεῖς Μαδιαν ἀπέκτειναν ἅμα τοῖς τραυματίαις αὐτῶν καὶ τὸν Ευιν καὶ τὸν Σουρ καὶ τὸν Ροκομ καὶ τὸν Ουρ καὶ τὸν Ροβοκ πέντε βασιλεῖς Μαδιαν καὶ τὸν Βαλααμ υἱὸν Βεωρ ἀπέκτειναν ἐν ῥομφαίᾳ σὺν τοῖς τραυματίαις αὐτῶν 
8 ܘܲܠܡܲܠܟܹ̈ܐ ܕܡܸܕ݂ܝܲܢ ܩܛܲܠ̣ܘ ܥܲܡ ܩܛܝܼܠܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܠܐܘܿܝ ܘܠܲܪܩܸܡ: ܘܲܠܨܘܿܪ: ܘܲܠܚܘܿܪ: ܘܠܲܪܒ̣ܵܥ: ܚܲܡܫܵܐ ܡܲܠܟܹ̈ܐ ܡܸܕ݂ܝܵܢܵܝܹ̈ܐ: ܘܲܠܒܸܠܥܵܡ ܒܲܪ ܒܥܘܿܪ ܩܛܲܠܘ ܒܚܲܪܒܵܐ. 
et reges eorum, Evi, et Recem, et Sur, et Hur, et Rebe, quinque principes gentis: Balaam quoque filium Beor interfecerunt gladio. 
და მეფე მადიამისაჲ მოკლეს წყლულებასა თანა მათსა და ეფი და სურ, და ჰროკუმ, და ურ და, ჰრუბო - ხუთნი მეფენი მადიამისანი და ბალაამ, ძე ბეორისი, მოკლეს მახჳლითა წყლულებასა შორის მათსა. 
8 And they slew the kings of Midian, beside the rest of them that were slain; namely, Evi, and Rekem, and Zur, and Hur, and Reba, five kings of Midian: Balaam also the son of Beor they slew with the sword. 
ט. וַיִּשְׁבּוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל אֶת נְשֵׁי מִדְיָן וְאֶת טַפָּם וְאֵת כָּל בְּהֶמְתָּם וְאֶת כָּל מִקְנֵהֶם וְאֶת כָּל חֵילָם בָּזָזוּ: 
καὶ ἐπρονόμευσαν τὰς γυναῖκας Μαδιαν καὶ τὴν ἀποσκευὴν αὐτῶν καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν καὶ πάντα τὰ ἔγκτητα αὐτῶν καὶ τὴν δύναμιν αὐτῶν ἐπρονόμευσαν 
9 ܘܲܫܒ̣ܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܢܸܫܹ̈ܐ ܕܡܸܕ݂ܝܵܢ: ܘܠܝܼܩܲܪܬ̇ܗܘܿܢ: ܘܲܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܒܥܝܼܪܗܘܿܢ: ܘܲܠܟ݂ܠܹܗ ܩܸܢܝܵܢܗܘܿܢ: ܘܲܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܢܸܟ݂ܣܲܝ̈ܗܘܿܢ ܒܲܙܘ. 
Ceperuntque mulieres eorum, et parvulos, omniaque pecora, et cunctam supellectilem: quidquid habere potuerant depopulati sunt: 
და წარმოტყუენეს დედები მადიამისაჲ, და ჭურჭლები მათი, და საცხოვარი მათი და ყოველი მონაგები მათი. და ყოველი ძალი მათი წარმოტყუენეს. 
9 And the children of Israel took all the women of Midian captives, and their little ones, and took the spoil of all their cattle, and all their flocks, and all their goods. 
י. וְאֵת כָּל עָרֵיהֶם בְּמוֹשְׁבֹתָם וְאֵת כָּל טִירֹתָם שָׂרְפוּ בָּאֵשׁ: 
καὶ πάσας τὰς πόλεις αὐτῶν τὰς ἐν ταῖς οἰκίαις αὐτῶν καὶ τὰς ἐπαύλεις αὐτῶν ἐνέπρησαν ἐν πυρί 
10 ܘܲܠܟ݂ܠܗܹܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܒܹܝܬ̣ ܡܲܥܡܲܪܗܘܿܢ: ܘܲܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܫܸܛܚܲܝ̈ܗܘܿܢ ܐܵܘܩܸܕ݂ܘ ܒܢܘܼܪܵܐ. 
tam urbes quam viculos et castella flamma consumpsit. 
და ყოველი ქალაქები მათი საყოფლისა მათისაჲ და ბოსლები მათი მოწუეს ცეცხლითა. 
10 And they burnt all their cities wherein they dwelt, and all their goodly castles, with fire. 
יא. וַיִּקְחוּ אֶת כָּל הַשָּׁלָל וְאֵת כָּל הַמַּלְקוֹחַ בָּאָדָם וּבַבְּהֵמָה: 
καὶ ἔλαβον πᾶσαν τὴν προνομὴν καὶ πάντα τὰ σκῦλα αὐτῶν ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους 
11 ܘܲܕ݂ܒܲܪܘ ܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܫܒ̣ܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܲܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܕܒ̣ܵܪܬܵܐ ܕܲܒ̣ܢܲܝܢܵܫܵܐ: ܘܕܲܒ̣ܥܝܼܪܵܐ. 
Et tulerunt prædam, et universa quæ ceperant tam ex hominibus quam ex jumentis, 
და წარმოიღეს ყოველი ნატყუენავი მათი კაცითგან მიპირუტყუადმდე. 
11 And they took all the spoil, and all the prey, both of men and of beasts. 
יב. וַיָּבִאוּ אֶל משֶׁה וְאֶל אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וְאֶל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֶת הַשְּׁבִי וְאֶת הַמַּלְקוֹחַ וְאֶת הַשָּׁלָל אֶל הַמַּחֲנֶה אֶל עַרְבֹת מוֹאָב אֲשֶׁר עַל יַרְדֵּן יְרֵחוֹ: 
καὶ ἤγαγον πρὸς Μωυσῆν καὶ πρὸς Ελεαζαρ τὸν ἱερέα καὶ πρὸς πάντας υἱοὺς Ισραηλ τὴν αἰχμαλωσίαν καὶ τὰ σκῦλα καὶ τὴν προνομὴν εἰς τὴν παρεμβολὴν εἰς Αραβωθ Μωαβ ἥ ἐστιν ἐπὶ τοῦ Ιορδάνου κατὰ Ιεριχω 
12 ܘܐܲܝܬ̇ܝܘܼܗ̇ ܠܘܵܬ̣ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܲܠܘܵܬ̣ ܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܲܠܘܵܬ̣ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܫܒ̣ܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܲܕ݂ܒ̣ܵܪܬܵܐ: ܘܒܸܙܬܵܐ ܠܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܠܥܲܪܒ̣ܘܼܬ̣ ܡܘܼܐܵܒ̣ ܕܥܲܠ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܕܐܝܼܪܝܼܚܘܿ. 
et adduxerunt ad Moysen, et Eleazarum sacerdotem, et ad omnem multitudinem filiorum Israël: reliqua autem utensilia portaverunt ad castra in campestribus Moab juxta Jordanem contra Jericho. 
და მოიღეს მოსესა და ელიაზარ მღდელისა და ყოველთა ძეთა ისრაჱლისათა ტყუჱ და ყოველი წარმონაღები და ნატყუენავი ბანაკად არაბოთდ მოაბდ, რომელ არს იორდანესა ზედა იერირქოჲთ კერძო. 
12 And they brought the captives, and the prey, and the spoil, unto Moses, and Eleazar the priest, and unto the congregation of the children of Israel, unto the camp at the plains of Moab, which are by Jordan near Jericho. 
יג. וַיֵּצְאוּ משֶׁה וְאֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וְכָל נְשִׂיאֵי הָעֵדָה לִקְרָאתָם אֶל מִחוּץ לַמַּחֲנֶה: 
καὶ ἐξῆλθεν Μωυσῆς καὶ Ελεαζαρ ὁ ἱερεὺς καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες τῆς συναγωγῆς εἰς συνάντησιν αὐτοῖς ἔξω τῆς παρεμβολῆς 
13 ܘܲܢܦܲܩܘ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ ܠܐܘܼܪܥ̱ܗܘܿܢ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ. 
Egressi sunt autem Moyses et Eleazar sacerdos, et omnes principes synagogæ, in occursum eorum extra castra. 
და გამოვიდა მოსე და ელიაზარ მღდელი და ყოველნი მთავარნი კრებულისანი წინამიგებებად მათა გარეშე ბანაკსა. 
13 And Moses, and Eleazar the priest, and all the princes of the congregation, went forth to meet them without the camp. 
יד. וַיִּקְצֹף משֶׁה עַל פְּקוּדֵי הֶחָיִל שָׂרֵי הָאֲלָפִים וְשָׂרֵי הַמֵּאוֹת הַבָּאִים מִצְּבָא הַמִּלְחָמָה: 
καὶ ὠργίσθη Μωυσῆς ἐπὶ τοῖς ἐπισκόποις τῆς δυνάμεως χιλιάρχοις καὶ ἑκατοντάρχοις τοῖς ἐρχομένοις ἐκ τῆς παρατάξεως τοῦ πολέμου 
14 ܘܲܪܓܸܙ ܡܘܼܫܹܐ ܥܲܠ ܦܵܩ̈ܘܿܕܹܐ ܕܚܲܝܠܵܐ: ܪܹ̈ܫܲܝ: ܐܲܠܦܹ̈ܐ: ܘܪܹ̈ܫܲܝ ܡܲܐ̈ܘܵܬ̣ܵܐ: ܕܐܸܬ̣ܵܘ ܡ̣ܢ ܚܲܝܠܵܐ ܕܲܩܪܵܒ̣ܵܐ. 
Iratusque Moyses principibus exercitus, tribunis, et centurionibus qui venerant de bello, 
და განრისხნა მოსე განმგებელთა მათ ზედა ძალისათა ათასისთავთა და ასისთავთა, რომელ მოვიდეს წყობით ბრძოლისაჲთ. 
14 And Moses was wroth with the officers of the host, with the captains over thousands, and captains over hundreds, which came from the battle. 
טו. וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם משֶׁה הַחִיִּיתֶם כָּל נְקֵבָה: 
καὶ εἶπεν αὐτοῖς Μωυσῆς ἵνα τί ἐζωγρήσατε πᾶν θῆλυ 
15 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ: ܠܡܵܢܵܐ ܐܲܚܝܼܬ̇ܘܿܢ ܟܠܗܹܝܢ ܢܸܩ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ. 
ait: Cur feminas reservastis? 
და ჰრქუა მათ მოსე: რად აცხოვნეთ ყოველი ნეზჳ? 
15 And Moses said unto them, Have ye saved all the women alive? 
טז. הֵן הֵנָּה הָיוּ לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל בִּדְבַר בִּלְעָם לִמְסָר מַעַל בַּיהֹוָה עַל דְּבַר פְּעוֹר וַתְּהִי הַמַּגֵּפָה בַּעֲדַת יְהֹוָה: 
αὗται γὰρ ἦσαν τοῖς υἱοῖς Ισραηλ κατὰ τὸ ῥῆμα Βαλααμ τοῦ ἀποστῆσαι καὶ ὑπεριδεῖν τὸ ῥῆμα κυρίου ἕνεκεν Φογωρ καὶ ἐγένετο ἡ πληγὴ ἐν τῇ συναγωγῇ κυρίου 
16 ܕܗܸܢܹܝܢ ܗ̤ܘܲܝ ܬܘܼܩ̱ܠܬ̣ܵܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܡܸܠܬܹܗ ܕܒܸܠܥܵܡ: ܘܲܡܪܲܕ݂ܘ ܘܐܲܥܝܼܠܘ ܒܡܵܪܝܵܐ ܒܲܨܒ̣ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܦܥܘܿܪ: ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܡܵܘܬܵܢܵܐ ܕܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ ܒܲܟ݂ܢܘܼܫܬܹ̇ܗ ܕܡܵܪܝܵܐ. 
nonne istæ sunt, quæ deceperunt filios Israël ad suggestionem Balaam, et prævaricari vos fecerunt in Domino super peccato Phogor, unde et percussus est populus? 
რამეთუ იგინი იყუნეს ძეთათჳს ისრაჱლისათა სიტყჳთა ბალაამისითა განდგომად და შეურაცხებად სიტყჳსა უფლისა ფოგორისათჳს. და იყო გუემაჲ კრებულსა ზედა უფლისასა. 
16 Behold, these caused the children of Israel, through the counsel of Balaam, to commit trespass against the LORD in the matter of Peor, and there was a plague among the congregation of the LORD. 
יז. וְעַתָּה הִרְגוּ כָל זָכָר בַּטָּף וְכָל אִשָּׁה יֹדַעַת אִישׁ לְמִשְׁכַּב זָכָר הֲרֹגוּ: 
καὶ νῦν ἀποκτείνατε πᾶν ἀρσενικὸν ἐν πάσῃ τῇ ἀπαρτίᾳ καὶ πᾶσαν γυναῖκα ἥτις ἔγνωκεν κοίτην ἄρσενος ἀποκτείνατε 
17 ܗܵܫܵܐ ܩܛܘܿܠܘ ܟܠܗܘܿܢ ܛܠܵܝܹ̈ܐ ܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ. ܘܟ݂ܠ ܐܲܢ̄ܬ̇ܬܵܐ ܕܝܵܕ݂ܥܵܐ ܡܲܕ݂ܡ̱ܟ݂ܵܐ ܕܕܸܟ݂ܪܵܐ: ܩܛܘܿܠܘ. 
ergo cunctos interficite quidquid est generis masculinis, etiam in parvulis: et mulieres, quæ noverunt viros in coitu, jugulate: 
და აწ მოკალთ ყოველი მამაკაცი ყოველსა სოფელსა, ყოველი დედაკაცი, რომელმან უწყის საწოლი მამაკაცისაჲ, მოწყჳდეთ. 
17 Now therefore kill every male among the little ones, and kill every woman that hath known man by lying with him. 
יח. וְכֹל הַטַּף בַּנָּשִׁים אֲשֶׁר לֹא יָדְעוּ מִשְׁכַּב זָכָר הַחֲיוּ לָכֶם: 
πᾶσαν τὴν ἀπαρτίαν τῶν γυναικῶν ἥτις οὐκ οἶδεν κοίτην ἄρσενος ζωγρήσατε αὐτάς 
18 ܘܟ݂ܠ ܝܼܩܲܪܬܵܐ ܕܢܸܫܹ̈ܐ ܕܠܵܐ ܝܼܕܲܥ ܡܲܕ݂ܡ̱ܟ݂ܵܐ ܕܕܸܟ݂ܪܵܐ ܐܲܚܵܘ ܠܟ݂ܘܿܢ. 
puellas autem et omnes feminas virgines reservate vobis: 
და ყოველი კრებული დედებისაჲ, რომელთა არა იციან საწოლი მამაკაცისაჲ, აცხოვნენით იგინი. 
18 But all the women children, that have not known a man by lying with him, keep alive for yourselves. 
יט. וְאַתֶּם חֲנוּ מִחוּץ לַמַּחֲנֶה שִׁבְעַת יָמִים כֹּל הֹרֵג נֶפֶשׁ וְכֹל נֹגֵעַ בֶּחָלָל תִּתְחַטְּאוּ בַּיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי וּבַיּוֹם הַשְּׁבִיעִי אַתֶּם וּשְׁבִיכֶם: 
καὶ ὑμεῖς παρεμβάλετε ἔξω τῆς παρεμβολῆς ἑπτὰ ἡμέρας πᾶς ὁ ἀνελὼν καὶ ὁ ἁπτόμενος τοῦ τετρωμένου ἁγνισθήσεται τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ὑμεῖς καὶ ἡ αἰχμαλωσία ὑμῶν 
19 ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܕܹܝܢ ܫܪܵܘ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ: ܟܠ ܕܲܩܛܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܘܟ݂ܠ ܕܲܩܪܸܒ̣ ܠܲܩܛܝܼܠܵܐ: ܪܘܿܣܘ ܥܠܵܘܗܝ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬ̣ܠܵܬ̣ܵܐ: ܘܲܒ̣ܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ: ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܘܲܫܒ̣ܝܼܬ̣ܟ݂ܘܿܢ. 
et manete extra castra septem diebus. Qui occiderit hominem, vel occisum tetigerit, lustrabitur die tertio et septimo. 
და თქუენ დაიბანაკეთ ბანაკსა გარეშე შჳდ დღე და ყოველი, რომელი მოჰკლვიდა და შეეხებოდა წყლულსა, განწმიდნეს დღესა მესამესა და დღესა მეშჳდესა თქუენ და ნატყუენავი თქუენი. 
19 And do ye abide without the camp seven days: whosoever hath killed any person, and whosoever hath touched any slain, purify both yourselves and your captives on the third day, and on the seventh day. 
כ. וְכָל בֶּגֶד וְכָל כְּלִי עוֹר וְכָל מַעֲשֵׂה עִזִּים וְכָל כְּלִי עֵץ תִּתְחַטָּאוּ: 
καὶ πᾶν περίβλημα καὶ πᾶν σκεῦος δερμάτινον καὶ πᾶσαν ἐργασίαν ἐξ αἰγείας καὶ πᾶν σκεῦος ξύλινον ἀφαγνιεῖτε 
20 ܘܟ݂ܠܵܗ̇ ܬܲܟ݂ܣܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܟ݂ܠ ܡܵܐܢܵܐ ܕܡܸܫܟܵܐ: ܘܟ݂ܠ ܡܵܐܢܵܐ ܕܣܲܥܪܵܐ: ܘܟ݂ܠ ܡܵܐܢܵܐ ܕܩܲܝܣܵܐ ܪܘܿܣܘ ܥܠܵܘܗܝ. 
Et de omni præda, sive vestimentum fuerit, sive vas, et aliquid in utensilia præparatum, de caprarum pellibus, et pilis, et ligno, expiabitur. 
და ყოველი სამოსელი და ყოველი ჭურჭელი ტყავისაჲ და ყოველი საქმარი თმისაჲ და ყოველი ჭურჭელი ძელისაჲ განსწმიდოთ. 
20 And purify all your raiment, and all that is made of skins, and all work of goats' hair, and all things made of wood. 
כא. וַיֹּאמֶר אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן אֶל אַנְשֵׁי הַצָּבָא הַבָּאִים לַמִּלְחָמָה זֹאת חֻקַּת הַתּוֹרָה אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה: 
καὶ εἶπεν Ελεαζαρ ὁ ἱερεὺς πρὸς τοὺς ἄνδρας τῆς δυνάμεως τοὺς ἐρχομένους ἐκ τῆς παρατάξεως τοῦ πολέμου τοῦτο τὸ δικαίωμα τοῦ νόμου ὃ συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ 
21 ܘܐܸܡܲܪ ܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ ܠܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܚܲܝܠܵܐ ܕܐܸܬ̣ܵܘ ܡ̣ܢ ܩܪܵܒ̣ܵܐ: ܗܵܢܵܐ ܦܘܼܩܕܵܢܵܐ ܕܢܵܡܘܿܣܵܐ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ. 
Eleazar quoque sacerdos ad viros exercitus, qui pugnaverunt, sic locutus est: Hoc est præceptum legis, quod mandavit Dominus Moysi: 
და ჰრქუა ელიაზარ მღდელმან კაცთა მათ ძალისათა, რომელ მოვიდოდეს წყობით ბრძოლისაჲთ: ესე არს სამართალი შჯულისაჲ, რომელ უბრძანა უფალმან მოსეს. 
21 And Eleazar the priest said unto the men of war which went to the battle, This is the ordinance of the law which the LORD commanded Moses; 
כב. אַךְ אֶת הַזָּהָב וְאֶת הַכָּסֶף אֶת הַנְּחשֶׁת אֶת הַבַּרְזֶל אֶת הַבְּדִיל וְאֶת הָעֹפָרֶת: 
πλὴν τοῦ χρυσίου καὶ τοῦ ἀργυρίου καὶ χαλκοῦ καὶ σιδήρου καὶ μολίβου καὶ κασσιτέρου 
22 ܒܪܲܡ ܕܹܝܢ ܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܘܣܹܐܡܵܐ: ܘܲܢܚܵܫܵܐ: ܘܦܲܪܙܠܵܐ: ܘܐܲܢܟ݂ܵܐ: ܘܐܲܒ̣ܵܪܵܐ. 
aurum, et argentum, et æs, et ferrum, et plumbum, et stannum, 
გარნა ოქროჲსა და ვეცხლისა და რვალისა და რკინისა და ტყჳვისა და ბრპენისა. 
22 Only the gold, and the silver, the brass, the iron, the tin, and the lead, 
כג. כָּל דָּבָר אֲשֶׁר יָבֹא בָאֵשׁ תַּעֲבִירוּ בָאֵשׁ וְטָהֵר אַךְ בְּמֵי נִדָּה יִתְחַטָּא וְכֹל אֲשֶׁר לֹא יָבֹא בָּאֵשׁ תַּעֲבִירוּ בַמָּיִם: 
πᾶν πρᾶγμα ὃ διελεύσεται ἐν πυρί καὶ καθαρισθήσεται ἀλλ᾽ ἢ τῷ ὕδατι τοῦ ἁγνισμοῦ ἁγνισθήσεται καὶ πάντα ὅσα ἐὰν μὴ διαπορεύηται διὰ πυρός διελεύσεται δι᾽ ὕδατος 
23 ܘܟ݂ܠ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܥܵܐܹ̇ܠ ܠܟ݂ܘܼܪܵܐ: ܐܲܥܒ̇ܪܘܼܗܝ ܒܢܘܼܪܵܐ: ܘܢܸܬ̇ܕܲܟܸ̇ܐ: ܘܡܲـ̈ـܝܵܐ ܕܲܪܣܵܣܵܐ ܪܘܿܣܘ ܥܠܵܘܗܝ: ܘܟ݂ܠ ܕܠܵܐ ܥܵܒܲܪ ܒܢܘܼܪܵܐ ܐܲܥ̱ܡܕ݂ܘܼܗܝ ܒܡܲـ̈ـܝܵܐ. 
et omne, quod potest transire per flammas, igne purgabitur: quidquid autem ignem non potest sustinere, aqua expiationis sanctificabitur: 
ყოველი, რომელ შევალს ცეცხლსა და განწმიდნეს იგი, წყლითა მით განსაწმედელთა განწმიდნეს და ყოველი, რომელი არა შევალს ცეცხლსა, შევიდეს იგი წყალსა. 
23 Every thing that may abide the fire, ye shall make it go through the fire, and it shall be clean: nevertheless it shall be purified with the water of separation: and all that abideth not the fire ye shall make go through the water. 
כד. וְכִבַּסְתֶּם בִּגְדֵיכֶם בַּיּוֹם הַשְּׁבִיעִי וּטְהַרְתֶּם וְאַחַר תָּבֹאוּ אֶל הַמַּחֲנֶה: 
καὶ πλυνεῖσθε τὰ ἱμάτια τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ καὶ καθαρισθήσεσθε καὶ μετὰ ταῦτα εἰσελεύσεσθε εἰς τὴν παρεμβολήν 
24 ܘܚܲܠܸܠܘ ܡܵܐܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ ܘܬܸܬ̇ܕܲܟ̇ܘܿܢ: ܘܒ̣ܵܬܲܪܟܸ̇ܢ ܬܸܥܠܘܿܢ ܠܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ. 
et lavabitis vestimenta vestra die septimo, et purificati postea castra intrabitis. 
და განირცხეთ სამოსელი თქუენი დღესა მეშჳდესა და განსწმიდნეთ, და შემდგომად ამისა შეხჳდეთ ბანაკად. 
24 And ye shall wash your clothes on the seventh day, and ye shall be clean, and afterward ye shall come into the camp. 
כה. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
25 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Dixit quoque Dominus ad Moysen: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 
25 And the LORD spake unto Moses, saying, 
כו. שָׂא אֵת רֹאשׁ מַלְקוֹחַ הַשְּׁבִי בָּאָדָם וּבַבְּהֵמָה אַתָּה וְאֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וְרָאשֵׁי אֲבוֹת הָעֵדָה: 
λαβὲ τὸ κεφάλαιον τῶν σκύλων τῆς αἰχμαλωσίας ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους σὺ καὶ Ελεαζαρ ὁ ἱερεὺς καὶ οἱ ἄρχοντες τῶν πατριῶν τῆς συναγωγῆς 
26 ܩܲܒܸ̇ܠ ܚܘܼܫܒܵܢܵܐ ܕܲܕ݂ܒ̣ܵܪܬܵܐ: ܘܕܲܫܒ̣ܝܼܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣ܢܲܝ̈ܢܵܫܵܐ: ܘܕܲܒ̣ܥܝܼܪܵܐ: ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܪܹ̈ܫܲܝ ܐܲܒ̣ܵـ̈ـܗܵܬ̣ܵܐ ܕܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ. 
Tollite summam eorum quæ capta sunt, ab homine usque ad pecus, tu et Eleazar sacerdos et principes vulgi: 
მოიღე თავსნიერი წარმონაღებისა მის ნატყუენავისაჲ კაცითგან მიპირუტყუადმდე შენ და ელიეზერ მღდელმან და მთავართა ტომთა კრებულისათა. 
26 Take the sum of the prey that was taken, both of man and of beast, thou, and Eleazar the priest, and the chief fathers of the congregation: 
כז. וְחָצִיתָ אֶת הַמַּלְקוֹחַ בֵּין תֹּפְשֵׂי הַמִּלְחָמָה הַיֹּצְאִים לַצָּבָא וּבֵין כָּל הָעֵדָה: 
καὶ διελεῖτε τὰ σκῦλα ἀνὰ μέσον τῶν πολεμιστῶν τῶν ἐκπορευομένων εἰς τὴν παράταξιν καὶ ἀνὰ μέσον πάσης συναγωγῆς 
27 ܘܦܲܠܸܓ̣ܘ ܕܒ̣ܵܪܬܵܐ ܒܹܝܬ̣ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܥܵܒ̣̈ܕܲܝ ܩܪܵܒ̣ܵܐ ܕܲܢܦܲܩ̣ܘ ܒܚܲܝܠܵܐ: ܘܒܹܝܬ̣ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ. 
dividesque ex æquo prædam inter eos qui pugnaverunt egressique sunt ad bellum, et inter omnem reliquam multitudinem. 
და განყავთ ნატყუენავი იგი შორის მბრძოლთა მათ, რომელ განვიდეს წყობად და შორის ყოვლისა კრებულისა. 
27 And divide the prey into two parts; between them that took the war upon them, who went out to battle, and between all the congregation: 
כח. וַהֲרֵמֹתָ מֶכֶס לַיהֹוָה מֵאֵת אַנְשֵׁי הַמִּלְחָמָה הַיֹּצְאִים לַצָּבָא אֶחָד נֶפֶשׁ מֵחֲמֵשׁ הַמֵּאוֹת מִן הָאָדָם וּמִן הַבָּקָר וּמִן הַחֲמֹרִים וּמִן הַצֹּאן: 
καὶ ἀφελεῖτε τέλος κυρίῳ παρὰ τῶν ἀνθρώπων τῶν πολεμιστῶν τῶν ἐκπεπορευμένων εἰς τὴν παράταξιν μίαν ψυχὴν ἀπὸ πεντακοσίων ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων καὶ ἀπὸ τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ τῶν βοῶν καὶ ἀπὸ τῶν προβάτων καὶ ἀπὸ τῶν αἰγῶν 
28 ܘܲܦܪܘܿܫܘ ܡܲܟ݂ܣܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܡ̣ܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܥܵܒ̣̈ܕܲܝ ܩܪܵܒ̣ܵܐ ܕܲܢܦܲܩܘ ܒܚܲܝܠܵܐ ܡ̣ܢ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܚܕ݂ܵܐ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܡ̣ܢ ܚܲܡܫܝܼܢ ܡ̣ܢ ܒܢܲܝ̈ܢܵܫܵܐ: ܘܡ̣ܢ ܬܵܘܪܹ̈ܐ: ܘܡ̣ܢ ܚܸܡܪܵܐ: ܘܡ̣ܢ ܥܵـ̈ـܢܵܐ. 
Et separabis partem Domino ab his qui pugnaverunt et fuerunt in bello, unam animam de quingentis, tam ex hominibus quam ex bobus et asinis et ovibus, 
და გამოჰყოთ ზუერი უფლისა კაცთა მათგან მბრძოლთა, რომელ გამოვიდეს წყობად სული ერთი ხუთასისაგან - კაცთაგანი და ყოველთაგან საცხოვართა - ზროხათაგანი და ცხოვართაგანი და თხათაგანი. 
28 And levy a tribute unto the Lord of the men of war which went out to battle: one soul of five hundred, both of the persons, and of the beeves, and of the asses, and of the sheep: 
כט. מִמַּחֲצִיתָם תִּקָּחוּ וְנָתַתָּה לְאֶלְעָזָר הַכֹּהֵן תְּרוּמַת יְהֹוָה: 
καὶ ἀπὸ τοῦ ἡμίσους αὐτῶν λήμψεσθε καὶ δώσεις Ελεαζαρ τῷ ἱερεῖ τὰς ἀπαρχὰς κυρίου 
29 ܘܡ̣ܢ ܦܵܠܓ̇ܘܼܬ̣ܗܘܿܢ ܣܲܒ̣: ܘܗܲܒ̣ ܠܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ ܦܘܼܪܫܵܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ. 
et dabis eam Eleazaro sacerdoti, quia primitiæ Domini sunt. 
და ზოგი მათგანი მოიღოთ და მისცეთ ელიაზარს მღდელსა თავსნიერი უფლისა. 
29 Take it of their half, and give it unto Eleazar the priest, for an heave offering of the LORD. 
ל. וּמִמַּחֲצִת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל תִּקַּח אֶחָד אָחֻז מִן הַחֲמִשִּׁים מִן הָאָדָם מִן הַבָּקָר מִן הַחֲמֹרִים וּמִן הַצֹּאן מִכָּל הַבְּהֵמָה וְנָתַתָּה אֹתָם לַלְוִיִּם שֹׁמְרֵי מִשְׁמֶרֶת מִשְׁכַּן יְהֹוָה: 
καὶ ἀπὸ τοῦ ἡμίσους τοῦ τῶν υἱῶν Ισραηλ λήμψῃ ἕνα ἀπὸ τῶν πεντήκοντα ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων καὶ ἀπὸ τῶν βοῶν καὶ ἀπὸ τῶν προβάτων καὶ ἀπὸ τῶν ὄνων καὶ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ δώσεις αὐτὰ τοῖς Λευίταις τοῖς φυλάσσουσιν τὰς φυλακὰς ἐν τῇ σκηνῇ κυρίου 
30 ܘܡ̣ܢ ܦܵܠܓ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܣܲܒ̣ ܚܲܕ݂ ܡ̣ܢ ܚܲܡܫܝܼܢ ܡ̣ܢ ܐ̄ܢܵܫܵܐ: ܘܡ̣ܢ ܬܵܘܪܹ̈ܐ: ܘܡ̣ܢ ܚܸܡܪܵܐ: ܘܡ̣ܢ ܟܠܵܗ̇ ܒܥܝܼܪܵܐ: ܘܗܲܒ̣ ܐܸܢܘܿܢ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܕܢܵܛܪܝܼܢ ܡܲܛܲܪܬܵܐ ܕܡܲܫܟ̇ܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ. 
Ex media quoque parte filiorum Israël accipies quinquagesimum caput hominum, et boum, et asinorum, et ovium, cunctorum animantium, et dabis ea Levitis, qui excubant in custodiis tabernaculi Domini. 
და ზოგისაგანი ძეთა ისრაჱლისათაჲ მოიღო ერთი ერგასისაგან კაცთაგანი და ზროხისაგანი და ცხოვარისაგანი და ვირთაგანი და ყოვლისაგან საცხოვრისა და მისცე იგი ლევიტელთა, რომელნი ჴუმილვენ ჴუმილვასა კარავსა შინა უფლისასა. 
30 And of the children of Israel's half, thou shalt take one portion of fifty, of the persons, of the beeves, of the asses, and of the flocks, of all manner of beasts, and give them unto the Levites, which keep the charge of the tabernacle of the LORD. 
לא. וַיַּעַשׂ משֶׁה וְאֶלְעָזָר הַכֹּהֵן כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה: 
καὶ ἐποίησεν Μωυσῆς καὶ Ελεαζαρ ὁ ἱερεὺς καθὰ συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ 
31 ܘܲܥܒܲܕ݂ܘ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ. 
Feceruntque Moyses et Eleazar sicut præceperat Dominus. 
და ყო მოსე და ელიაზარ მღდელმან, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს. 
31 And Moses and Eleazar the priest did as the LORD commanded Moses. 
לב. וַיְהִי הַמַּלְקוֹחַ יֶתֶר הַבָּז אֲשֶׁר בָּזְזוּ עַם הַצָּבָא צֹאן שֵׁשׁ מֵאוֹת אֶלֶף וְשִׁבְעִים אֶלֶף וַחֲמֵשֶׁת אֲלָפִים: 
καὶ ἐγενήθη τὸ πλεόνασμα τῆς προνομῆς ὃ ἐπρονόμευσαν οἱ ἄνδρες οἱ πολεμισταί ἀπὸ τῶν προβάτων ἑξακόσιαι χιλιάδες καὶ ἑβδομήκοντα καὶ πέντε χιλιάδες 
32 ܘܲܗܘ̤ܵܬ̣ ܕܒ̣ܵܪܬܵܐ ܘܲܫܒ̣ܝܼܬ̣ܵܐ ܕܒܲܙܘ ܥܲܡܵܐ ܘܚܲܝܠܵܐ: ܥܵܢܵܐ ܫܸܬ̣ܡܵܐܐ ܘܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܘܚܲܡܫܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ. 
Fuit autem præda, quam exercitus ceperat, ovium sexcenta septuaginta quinque millia, 
და იყო წარმონაღები იგი ნატყუენავისაჲ, რომელ წარმოიღეს კაცთა მათ ბრძოლთა - ცხოვარი ექუსასი ათასი და სამეოცდაათხუთმეტ ათასი. 
32 And the booty, being the rest of the prey which the men of war had caught, was six hundred thousand and seventy thousand and five thousand sheep, 
לג. וּבָקָר שְׁנַיִם וְשִׁבְעִים אָלֶף: 
καὶ βόες δύο καὶ ἑβδομήκοντα χιλιάδες 
33 ܘܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ ܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܘܲܬ̣ܪܹܝܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ. 
boum septuaginta duo millia, 
და ზროხაჲ სამეოცდაათოთხმეტ ათასი. 
33 And threescore and twelve thousand beeves, 
לד. וַחֲמֹרִים אֶחָד וְשִׁשִּׁים אָלֶף: 
καὶ ὄνοι μία καὶ ἑξήκοντα χιλιάδες 
34 ܘܚܸܡܪܵܐ ܫܬ̇ܝܼܢ ܘܚܲܕ݂ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ. 
asinorum sexaginta millia et mille: 
და ვირები სამეოცდაერთ ათასი. 
34 And threescore and one thousand asses, 
לה. וְנֶפֶשׁ אָדָם מִן הַנָּשִׁים אֲשֶׁר לֹא יָדְעוּ מִשְׁכַּב זָכָר כָּל נֶפֶשׁ שְׁנַיִם וּשְׁלשִׁים אָלֶף: 
καὶ ψυχαὶ ἀνθρώπων ἀπὸ τῶν γυναικῶν αἳ οὐκ ἔγνωσαν κοίτην ἀνδρός πᾶσαι ψυχαὶ δύο καὶ τριάκοντα χιλιάδες 
35 ܘܢܲܦ̮̈ܫܵܬ̣ܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ ܡ̣ܢ ܢܸܫܹ̈ܐ ܕܠܵܐ ܝܼܕܲܥ̣ ܡܢܲܕ݂ܡ̱ܟ݂ܵܐ ܕܕܸܟ݂ܪܵܐ: ܟܠܗܹܝܢ ܢܲܦ̮̈ܫܵܬ̣ܵܐ ܬܠܵܬ̣ܝܼܢ ܘܲܬ̣ܪܹܝܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ. 
animæ hominum sexus feminei, quæ non cognoverant viros, triginta duo millia. 
და სულები კაცთაჲ დედებისაგანი, რომელთა არა იცოდეს საწოლი მამაკაცისაჲ, ყოველი სულები - ოცდაათორმეტი ათასი. 
35 And thirty and two thousand persons in all, of women that had not known man by lying with him. 
לו. וַתְּהִי הַמֶּחֱצָה חֵלֶק הַיֹּצְאִים בַּצָּבָא מִסְפַּר הַצֹּאן שְׁלשׁ מֵאוֹת אֶלֶף וּשְׁלשִׁים אֶלֶף וְשִׁבְעַת אֲלָפִים וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת: 
καὶ ἐγενήθη τὸ ἡμίσευμα ἡ μερὶς τῶν ἐκπεπορευμένων εἰς τὸν πόλεμον ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν προβάτων τριακόσιαι καὶ τριάκοντα χιλιάδες καὶ ἑπτακισχίλια καὶ πεντακόσια 
36 ܘܲܗܘ̤ܵܬ̣ ܦܵܠܓ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܒܲܡܢܵܬ̣ܵܐ ܕܐܲܝܠܹܝܢ ܕܲܢܦܲܩܘ ܒܚܲܝܠܵܐ: ܥܵـ̈ـܢܵܐ ܬܠܵܬ̣ܡܵܐܐ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ ܘܫܲܒ̣ܥܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܚܲܡܸܫܡܵܐܐ. 
Dataque est media pars his qui in prælio fuerant, ovium trecenta triginta septem millia quingentæ: 
და იყო ზოგი იგი ნაწილი, რომელ განვიდეს ბრძოლად რიცხჳსა მისგან ცხოვართაჲსა სამასდაოცდაათი ათას და შჳდ ათას და ხუთას. 
36 And the half, which was the portion of them that went out to war, was in number three hundred thousand and seven and thirty thousand and five hundred sheep: 
לז. וַיְהִי הַמֶּכֶס לַיהֹוָה מִן הַצֹּאן שֵׁשׁ מֵאוֹת חָמֵשׁ וְשִׁבְעִים: 
καὶ ἐγένετο τὸ τέλος κυρίῳ ἀπὸ τῶν προβάτων ἑξακόσια ἑβδομήκοντα πέντε 
37 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܡܲܟ݂ܣܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܡ̣ܢ ܥܵܢܵܐ: ܫܬܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܲܫܒܲܥܡܵܐܐ ܘܚܲܡܫܝܼܢ. 
e quibus in partem Domini supputatæ sunt oves sexcentæ septuaginta quinque: 
და იყო ზუერი უფლისა ცხოვართაგანი - ექუსას სამეოცდაათხუთმეტ. 
37 And the LORD's tribute of the sheep was six hundred and threescore and fifteen. 
לח. וְהַבָּקָר שִׁשָּׁה וּשְׁלשִׁים אָלֶף וּמִכְסָם לַיהֹוָה שְׁנַיִם וְשִׁבְעִים: 
καὶ βόες ἓξ καὶ τριάκοντα χιλιάδες καὶ τὸ τέλος κυρίῳ δύο καὶ ἑβδομήκοντα 
38 ܘܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ ܬܠܵܬ̣ܝܼܢ ܘܸܫܬܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ: ܘܡܲܟ݂ܣܗܘܿܢ ܠܡܵܪܝܵܐ ܫܒܲܥܡܵܐܐ ܘܥܸܣܪܝܼܢ. 
et de bobus triginta sex millibus, boves septuaginta et duo: 
და ზროხაჲ - ოცდაათექუსმეტ ათას და ზუერი უფლისა - სამეოცდაათორმეტ. 
38 And the beeves were thirty and six thousand; of which the LORD's tribute was threescore and twelve. 
לט. וַחֲמֹרִים שְׁלשִׁים אֶלֶף וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת וּמִכְסָם לַיהֹוָה אֶחָד וְשִׁשִּׁים: 
καὶ ὄνοι τριάκοντα χιλιάδες καὶ πεντακόσιοι καὶ τὸ τέλος κυρίῳ εἷς καὶ ἑξήκοντα 
39 ܘܚܸܡܪܵܐ ܬܠܵܬ̣ܝܼܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܚܲܡܸܫܡܵܐܐ: ܘܡܲܟ݂ܣܗܘܿܢ ܠܡܵܪܝܵܐ ܫܸܬ̣ܡܵܐܐ ܘܥܸܣܪܵܐ. 
de asinis triginta millibus quingentis, asini sexaginta unus: 
და ვირები - ოცდაათ ათას და ხუთას და ზუერი უფლისა - სამეოცდაერთ. 
39 And the asses were thirty thousand and five hundred; of which the LORD's tribute was threescore and one. 
מ. וְנֶפֶשׁ אָדָם שִׁשָּׁה עָשָׂר אָלֶף וּמִכְסָם לַיהֹוָה שְׁנַיִם וּשְׁלשִׁים נָפֶשׁ: 
καὶ ψυχαὶ ἀνθρώπων ἑκκαίδεκα χιλιάδες καὶ τὸ τέλος αὐτῶν κυρίῳ δύο καὶ τριάκοντα ψυχαί 
40 ܘܢܲܦ̮̈ܫܵܬ̣ܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ ܫܸܬ̇ܬܲܥܣܲܪ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ: ܘܡܲܟ݂ܣܗܘܿܢ ܠܡܵܪܝܵܐ ܬܠܵܬ̣ܡܵܐܐ ܘܥܸܣܪܝܼܢ ܢܲܦ̮̈ܫܵܢ. 
de animabus hominum sedecim millibus, cesserunt in partem Domini triginta duæ animæ. 
და სულები კაცთაჲ ათექუსმეტ ათას და ზუერი მათგანი უფლისა - ოცდაათორმეტ სულ. 
40 And the persons were sixteen thousand; of which the LORD's tribute was thirty and two persons. 
מא. וַיִּתֵּן משֶׁה אֶת מֶכֶס תְּרוּמַת יְהֹוָה לְאֶלְעָזָר הַכֹּהֵן כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת מֹשֶׁה: 
καὶ ἔδωκεν Μωυσῆς τὸ τέλος κυρίῳ τὸ ἀφαίρεμα τοῦ θεοῦ Ελεαζαρ τῷ ἱερεῖ καθὰ συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ 
41 ܘܝܲܗ̄ܒ̣ ܡܘܼܫܹܐ ܡܲܟ݂ܣܵܐ ܕܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܕܡܵܪܝܵܐ ܠܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ. 
Tradiditque Moyses numerum primitiarum Domini Eleazaro sacerdoti, sicut fuerat ei imperatum, 
და მისცა მოსე ზუერი იგი უფლისაჲ განაყოფი ღმრთისად ელიაზარს მღდელსა, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს. 
41 And Moses gave the tribute, which was the LORD's heave offering, unto Eleazar the priest, as the LORD commanded Moses. 
מב. וּמִמַּחֲצִית בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר חָצָה משֶׁה מִן הָאֲנָשִׁים הַצֹּבְאִים: 
ἀπὸ τοῦ ἡμισεύματος τῶν υἱῶν Ισραηλ οὓς διεῖλεν Μωυσῆς ἀπὸ τῶν ἀνδρῶν τῶν πολεμιστῶν 
42 ܡ̣ܢ ܦܵܠܓ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܕܦܲܠܸܓ̣ ܠܗܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ ܡ̣ܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܲܢܦܲܩܘ ܒܚܲܝܠܵܐ. 
ex media parte filiorum Israël, quam separaverat his qui in prælio fuerant. 
ზოგისა მისგან ძეთა ისრაჱლისათაჲსა, რომელთა განჰყო მოსე კაცთა მათგან მბრძოლთა. 
42 And of the children of Israel's half, which Moses divided from the men that warred, 
מג. וַתְּהִי מֶחֱצַת הָעֵדָה מִן הַצֹּאן שְׁלשׁ מֵאוֹת אֶלֶף וּשְׁלשִׁים אֶלֶף שִׁבְעַת אֲלָפִים וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת: 
καὶ ἐγένετο τὸ ἡμίσευμα τὸ τῆς συναγωγῆς ἀπὸ τῶν προβάτων τριακόσιαι χιλιάδες καὶ τριάκοντα χιλιάδες καὶ ἑπτακισχίλια καὶ πεντακόσια 
43 ܘܲܗܘ̤ܵܬ̣ ܦܵܠܓ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ ܡ̣ܢ ܥܵـ̈ـܢܵܐ: ܬܠܵܬ̣ܡܵܐܐ. ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ܝܼܢ ܘܫܲܒ̣ܥܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܚܲܡܸܫ ܡܵܐܐ. 
De media vero parte, quæ contigerat reliquæ multitudini, id est, de ovibus trecentis triginta septem millibus quingentis, 
და იყო ზოგი იგი კრებულისაჲ ცხოვარისაგანი - სამას ათას დ შჳდ ათას და ხუთას. 
43 (Now the half that pertained unto the congregation was three hundred thousand and thirty thousand and seven thousand and five hundred sheep, 
מד. וּבָקָר שִׁשָּׁה וּשְׁלשִׁים אָלֶף: 
καὶ βόες ἓξ καὶ τριάκοντα χιλιάδες 
44 ܘܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ ܬܠܵܬ̣ܝܼܢ ܘܸܫܬܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ. 
et de bobus triginta sex millibus, 
ზროხაჲ - ოცათექუსმეტ ათას. 
44 And thirty and six thousand beeves, 
מה. וַחֲמֹרִים שְׁלשִׁים אֶלֶף וַחֲמֵשׁ מֵאוֹת: 
ὄνοι τριάκοντα χιλιάδες καὶ πεντακόσιοι 
45 ܘܚܸܡܪܵܐ ܬܠܵܬ̣ܝܼܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܚܲܡܸܫܡܵܐܐ. 
et de asinis triginta millibus quingentis, 
ვირები - ოთხ ათას და ხუთას. 
45 And thirty thousand asses and five hundred, 
מו. וְנֶפֶשׁ אָדָם שִׁשָּׁה עָשָׂר אָלֶף: 
καὶ ψυχαὶ ἀνθρώπων ἓξ καὶ δέκα χιλιάδες 
46 ܘܢܲܦ̮̈ܫܵܬ̣ܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ ܫܸܬ̇ܬܲܥܣܲܪ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ. 
et de hominibus sedecim millibus, 
სულები კაცთაჲ - ათექუსმეტ ათას. 
46 And sixteen thousand persons;) 
מז. וַיִּקַּח משֶׁה מִמַּחֲצִת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֶת הָאָחֻז אֶחָד מִן הַחֲמִשִּׁים מִן הָאָדָם וּמִן הַבְּהֵמָה וַיִּתֵּן אֹתָם לַלְוִיִּם שֹׁמְרֵי מִשְׁמֶרֶת מִשְׁכַּן יְהֹוָה כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת מֹשֶׁה: 
καὶ ἔλαβεν Μωυσῆς ἀπὸ τοῦ ἡμισεύματος τῶν υἱῶν Ισραηλ τὸ ἓν ἀπὸ τῶν πεντήκοντα ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων καὶ ἀπὸ τῶν κτηνῶν καὶ ἔδωκεν αὐτὰ τοῖς Λευίταις τοῖς φυλάσσουσιν τὰς φυλακὰς τῆς σκηνῆς κυρίου ὃν τρόπον συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ 
47 ܘܲܢܣܲܒ̣ ܡܘܼܫܹܐ ܡ̣ܢ ܦܵܠܓ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܚܲܕ݂ ܡ̣ܢ ܚܲܡܫܝܼܢ ܡ̣ܢ ܒܢܲܝ̈ܢܵܫܵܐ ܘܡ̣ܢ ܒܥܝܼܪܵܐ: ܘܝܲܗ̄ܒ̣ ܐܸܢܘܿܢ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܕܢܵܛܪܝܼܢ ܡܲܛܲܪܬܵܐ ܕܡܲܫܟ̇ܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ. 
tulit Moyses quinquagesimum caput, et dedit Levitis, qui excubabant in tabernaculo Domini, sicut præceperat Dominus. 
და მოიღო მოსე ზოგისა მისგან ძეთა ისრაჱლისათაჲსა ერთი ერგასისაგან კაცთაგანი და საცხოვართაგანი და მისცა იგი ლევიტელთა, რომელნი ჴუმილვიდეს ჴუმილვასა კარვისა უფლისასა, ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს. 
47 Even of the children of Israel's half, Moses took one portion of fifty, both of man and of beast, and gave them unto the Levites, which kept the charge of the tabernacle of the LORD; as the LORD commanded Moses. 
מח. וַיִּקְרְבוּ אֶל משֶׁה הַפְּקֻדִים אֲשֶׁר לְאַלְפֵי הַצָּבָא שָׂרֵי הָאֲלָפִים וְשָׂרֵי הַמֵּאוֹת: 
καὶ προσῆλθον πρὸς Μωυσῆν πάντες οἱ καθεσταμένοι εἰς τὰς χιλιαρχίας τῆς δυνάμεως χιλίαρχοι καὶ ἑκατόνταρχοι 
48 ܘܲܩܪܸܒ̣ܘ ܠܘܵܬ̣ ܡܘܼܫܹܐ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܲܦܩܝܼܕ݂ܝܼܢ ܥܲܠ ܐܲܠܦܹ̈ܐ ܕܚܲܝܠܵܐ: ܪܹ̈ܫܲܝ ܐܲܠܦܹ̈ܐ: ܘܪܹ̈ܫܲܝ ܡܲܐ̈ܘܵܬ̣ܵܐ. 
Cumque accessissent principes exercitus ad Moysen, et tribuni, centurionesque, dixerunt: 
და მოვიდეს მოსესა ყოველნი ზედამდგომელნი ათასისთავთა მათ ძალისათა, ათასისთავნი და ასისთავნი. 
48 And the officers which were over thousands of the host, the captains of thousands, and captains of hundreds, came near unto Moses: 
מט. וַיֹּאמְרוּ אֶל משֶׁה עֲבָדֶיךָ נָּשְׂאוּ אֶת רֹאשׁ אַנְשֵׁי הַמִּלְחָמָה אֲשֶׁר בְּיָדֵנוּ וְלֹא נִפְקַד מִמֶּנּוּ אִישׁ: 
καὶ εἶπαν πρὸς Μωυσῆν οἱ παῖδές σου εἰλήφασιν τὸ κεφάλαιον τῶν ἀνδρῶν τῶν πολεμιστῶν τῶν παρ᾽ ἡμῶν καὶ οὐ διαπεφώνηκεν ἀπ᾽ αὐτῶν οὐδὲ εἷς 
49 ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܥܲܒ̣ܕܲܝ̈ܟ ܩܲܒܸ̇ܠܘ ܚܘܼܫܒܵܢܵܐ ܕܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܚܲܝܠܵܐ ܥܵܒ̣ܕܲܝ̈ ܩܪܵܒ̣ܵܐ ܕܥܲܡܲܢ: ܘܠܵܐ ܛܥܵܐ ܡܸܢܲܢ ܓܒܲܪ. 
Nos servi tui recensuimus numerum pugnatorum, quos habuimus sub manu nostra: et ne unus quidem defuit. 
და ჰრქუეს მოსეს: მონათა შენთა მოვიყვანნეთ რჩეული იგი კაცნი მბრძოლნი ჩუენთანანი. და არა განერა მათგან არცა ერთი. 
49 And they said unto Moses, Thy servants have taken the sum of the men of war which are under our charge, and there lacketh not one man of us. 
נ. וַנַּקְרֵב אֶת קָרְבַּן יְהֹוָה אִישׁ אֲשֶׁר מָצָא כְלִי זָהָב אֶצְעָדָה וְצָמִיד טַבַּעַת עָגִיל וְכוּמָז לְכַפֵּר עַל נַפְשֹׁתֵינוּ לִפְנֵי יְהֹוָה: 
καὶ προσενηνόχαμεν τὸ δῶρον κυρίῳ ἀνὴρ ὃ εὗρεν σκεῦος χρυσοῦν χλιδῶνα καὶ ψέλιον καὶ δακτύλιον καὶ περιδέξιον καὶ ἐμπλόκιον ἐξιλάσασθαι περὶ ἡμῶν ἔναντι κυρίου 
50 ܘܩܲܪܒ̣̄ܢ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܐܸܫܟܲܚ ܡܵܐܢܹ̈ܐ ܕܕܲܗܒ̣ܵܐ: ܐܲܩ̈ܠܵܢܹܐ: ܘܫܹܐܪܹ̈ܐ: ܘܥܸܙ̈ܩܵܬ̣ܵܐ: ܘܲܩ̈ܕ݂ܵܫܹܐ: ܘܗܲܡܢܝܼ̈ܟܹܐ: ܕܲܢܚܲܣܹܐ ܥܲܠ ܢܲܦ̮̈ܫܵܬܲܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ. 
Ob hanc causam offerimus in donariis Domini singuli quod in præda auri potuimus invenire, periscelides et armillas, annulos et dextralia, ac murænulas, ut depreceris pro nobis Dominum. 
და აწ მოგჳღებიეს ძღუნად უფლისა, კაცმან რომელმან პოვა ჭურჭელი ოქროჲსაჲ, მანიაკი და სალტე და ბეჭედი და სამკლავე მელევანდი სალხინებელად ჩუენთჳს წინაშე უფლისა. 
50 We have therefore brought an oblation for the LORD, what every man hath gotten, of jewels of gold, chains, and bracelets, rings, earrings, and tablets, to make an atonement for our souls before the LORD. 
נא. וַיִּקַּח משֶׁה וְאֶלְעָזָר הַכֹּהֵן אֶת הַזָּהָב מֵאִתָּם כֹּל כְּלִי מַעֲשֶׂה: 
καὶ ἔλαβεν Μωυσῆς καὶ Ελεαζαρ ὁ ἱερεὺς τὸ χρυσίον παρ᾽ αὐτῶν πᾶν σκεῦος εἰργασμένον 
51 ܘܲܢܣܲܒ̣ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ ܕܲܗܒ̣ܵܐ ܡܸܢܗܘܿܢ: ܟܠܗܘܿܢ ܡܵܐܢܹ̈ܐ ܕܲܥܒ̣ܵܕ݂ܵܐ. 
Susceperuntque Moyses et Eleazar sacerdos omne aurum in diversis speciebus, 
და მოიღო მოსე და ელიაზარ მღდელმან ოქროჲ იგი მათგან, ყოველი ჭურჭელი ქმნილი. 
51 And Moses and Eleazar the priest took the gold of them, even all wrought jewels. 
נב. וַיְהִי כָּל זְהַב הַתְּרוּמָה אֲשֶׁר הֵרִימוּ לַיהֹוָה שִׁשָּׁה עָשָׂר אֶלֶף שְׁבַע מֵאוֹת וַחֲמִשִּׁים שָׁקֶל מֵאֵת שָׂרֵי הָאֲלָפִים וּמֵאֵת שָׂרֵי הַמֵּאוֹת: 
καὶ ἐγένετο πᾶν τὸ χρυσίον τὸ ἀφαίρεμα ὃ ἀφεῖλον κυρίῳ ἓξ καὶ δέκα χιλιάδες καὶ ἑπτακόσιοι καὶ πεντήκοντα σίκλοι παρὰ τῶν χιλιάρχων καὶ παρὰ τῶν ἑκατοντάρχων 
52 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܟܠܹܗ ܕܲܗܒ̣ܵܐ ܕܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܕܐܲܦܪܸܫܘ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܫܸܬ̇ܬܲܥܣܲܪ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܘܲܫܒܲܥ ܡܵܐܐ ܘܚܲܡܫܝܼܢ ܡܲܬ̣ܩܵܠܝܼ̈ܢ: ܡ̣ܢ ܪܹ̈ܫܲܝ ܐܲܠܦܹ̈ܐ: ܘܡ̣ܢ ܪܹ̈ܫܲܝ ܡܲܐ̈ܘܵܬ̣ܵܐ. 
pondo sedecim millia septingentos quinquaginta siclos, a tribunis et centurionibus. 
და იყო ყოველი ოქროჲ იგი გამონაყოფი, რომელ გამოყვეს უფლისა ათექუსმეტ ათას და შჳდასდაერგასის სიკილა ათასისთავთაგან და ასისთავთაგან. 
52 And all the gold of the offering that they offered up to the LORD, of the captains of thousands, and of the captains of hundreds, was sixteen thousand seven hundred and fifty shekels. 
נג. אַנְשֵׁי הַצָּבָא בָּזְזוּ אִישׁ לוֹ: 
καὶ οἱ ἄνδρες οἱ πολεμισταὶ ἐπρονόμευσαν ἕκαστος ἑαυτῷ 
53 ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܹܝܢ ܕܚܲܝܠܵܐ: ܒܲܙܘ ܠܗܘܿܢ ܐ̄ܢܵܫ ܠܢܲܦ̮ܫܹܗ. 
Unusquisque enim quod in præda rapuerat, suum erat. 
და კაცთა მათ მბრძოლთა წარმოიღეს კაცად-კაცადმან თავისა თჳსისა. 
53 (For the men of war had taken spoil, every man for himself.) 
נד. וַיִּקַּח משֶׁה וְאֶלְעָזָר הַכֹּהֵן אֶת הַזָּהָב מֵאֵת שָׂרֵי הָאֲלָפִים וְהַמֵּאוֹת וַיָּבִאוּ אֹתוֹ אֶל אֹהֶל מוֹעֵד זִכָּרוֹן לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל לִפְנֵי יְהֹוָה: 
καὶ ἔλαβεν Μωυσῆς καὶ Ελεαζαρ ὁ ἱερεὺς τὸ χρυσίον παρὰ τῶν χιλιάρχων καὶ παρὰ τῶν ἑκατοντάρχων καὶ εἰσήνεγκεν αὐτὰ εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου μνημόσυνον τῶν υἱῶν Ισραηλ ἔναντι κυρίου 
54 ܘܲܢܣܲܒ̣ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܕܲܗܒ̣ܵܐ ܡ̣ܢ ܪܹ̈ܫܲܝ ܐܲܠܦܹ̈ܐ: ܘܡ̣ܢ ܪܹ̈ܫܲܝ ܡܲܐ̈ܘܵܬ̣ܵܐ: ܘܐܲܝܬ̇ܝܼܘܗܝ ܠܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ: ܕܘܼܟ݂ܪܵܢܵܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ. 
Et susceptum intulerunt in tabernaculum testimonii, in monimentum filiorum Israël coram Domino. 
და მოიღო მოსე და ელიაზარ მღდელმან ოქროჲ იგი ათასთავთა მათგან და ასისთავთაგან და შეიღეს იგი კარავად საწამებელისად საჴსენებელად ძეთა ისრაჱლისათა წინაშე უფლისა. 
54 And Moses and Eleazar the priest took the gold of the captains of thousands and of hundreds, and brought it into the tabernacle of the congregation, for a memorial for the children of Israel before the LORD. 
לב 
ΛΒʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܠܒ. 
Cap. 32 
თავი ოცდამეთორმეტე 
32 
א. וּמִקְנֶה רַב הָיָה לִבְנֵי רְאוּבֵן וְלִבְנֵי גָד עָצוּם מְאֹד וַיִּרְאוּ אֶת אֶרֶץ יַעְזֵר וְאֶת אֶרֶץ גִּלְעָד וְהִנֵּה הַמָּקוֹם מְקוֹם מִקְנֶה: 
καὶ κτήνη πλῆθος ἦν τοῖς υἱοῖς Ρουβην καὶ τοῖς υἱοῖς Γαδ πλῆθος σφόδρα καὶ εἶδον τὴν χώραν Ιαζηρ καὶ τὴν χώραν Γαλααδ καὶ ἦν ὁ τόπος τόπος κτήνεσιν 
1 ܘܩܸܢܝܵܢܵܐ ܪܲܒܵܐ ܗܘ̤ܵܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂: ܕܛܵܒ̣ ܥܲܫܝܼܢ: ܘܲܚܙܵܐܘܼܗܝ ܠܝܲܥܙܝܼܪ: ܘܠܲܐܪܥܵܐ ܕܓܸܠܥܵܕ݂: ܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܐܵܙܹ̇ܠ ܠܒܹܝܬ̣ ܩܸܢܝܵܢܵܐ. 
Filii autem Ruben et Gad habebant pecora multa, et erat illis in jumentis infinita substantia. Cumque vidissent Jazer et Galaad aptas animalibus alendis terras, 
და მრავალ იყო საცხოვარი ძეთა რუბენისთაჲ და ძეთა გადისთაჲ, მრავალ იყო ფრიად და იხილეს სოფელი იაზერისი და სოფელი გალაადისაჲ. და იყო ადგილი იგი ადგილი სასაცხოვრე. 
1 Now the children of Reuben and the children of Gad had a very great multitude of cattle: and when they saw the land of Jazer, and the land of Gilead, that, behold, the place was a place for cattle; 
ב. וַיָּבֹאוּ בְנֵי גָד וּבְנֵי רְאוּבֵן וַיֹּאמְרוּ אֶל משֶׁה וְאֶל אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וְאֶל נְשִׂיאֵי הָעֵדָה לֵאמֹר: 
καὶ προσελθόντες οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ Γαδ εἶπαν πρὸς Μωυσῆν καὶ πρὸς Ελεαζαρ τὸν ἱερέα καὶ πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῆς συναγωγῆς λέγοντες 
2 ܘܐܸܬ̣ܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂: ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܡܘܼܫܹܐ ܘܠܹܐܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܲܠܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ. 
venerunt ad Moysen, et ad Elezarum sacerdotem, et principes multitudinis, atque dixerunt: 
და მოვიდეს ძენი რუბენისნი და ძენი გადისნი, ეტყოდეს მოსეს და ელიაზარს მღდელსა და მთავართა კრებულისათა და ჰრქუეს: 
2 The children of Gad and the children of Reuben came and spake unto Moses, and to Eleazar the priest, and unto the princes of the congregation, saying, 
ג. עֲטָרוֹת וְדִיבֹן וְיַעְזֵר וְנִמְרָה וְחֶשְׁבּוֹן וְאֶלְעָלֵה וּשְׂבָם וּנְבוֹ וּבְעֹן: 
Αταρωθ καὶ Δαιβων καὶ Ιαζηρ καὶ Ναμβρα καὶ Εσεβων καὶ Ελεαλη καὶ Σεβαμα καὶ Ναβαυ καὶ Βαιαν 
3 ܥܸܛܪܘܿܬ̣: ܘܪܝܼܒ̣ܘܿܢ: ܘܝܲܥܙܝܼܪ: ܘܢܲܡܪܵܐ: ܘܚܸܫܒ̇ܘܿܢ: ܘܐܲܠܥܵܠܵܐ: ܘܲܫܒ̣ܵܐ: ܘܢܵܒ̣ܘܼ: ܘܒܲܥܘܵܢ. 
Ataroth, et Dibon, et Jazer, et Nemra, Hesebon, et Eleale, et Saban, et Nebo, et Beon, 
ატაროთი და დებონ და იაზერი და ნამბრაჲ და ესებონი და ელეალე და სებამაჲ და ნაბად და აბეაჲ, 
3 Ataroth, and Dibon, and Jazer, and Nimrah, and Heshbon, and Elealeh, and Shebam, and Nebo, and Beon, 
ד. הָאָרֶץ אֲשֶׁר הִכָּה יְהֹוָה לִפְנֵי עֲדַת יִשְׂרָאֵל אֶרֶץ מִקְנֶה הִוא וְלַעֲבָדֶיךָ מִקְנֶה: 
τὴν γῆν ἣν παρέδωκεν κύριος ἐνώπιον τῶν υἱῶν Ισραηλ γῆ κτηνοτρόφος ἐστίν καὶ τοῖς παισίν σου κτήνη ὑπάρχει 
4 ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܚܪܸܒ̣ ܡܵܪܝܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܐܲܪܥܵܐ ܗ̄ܝ̣ ܕܐܵܙܠܵܐ ܠܒܹܝܬ̣ ܩܸܢܝܵܢܵܐ: ܘܲܠܥܲܒ̣̈ܕܲܝܟ ܐܝܼܬ̣ ܩܸܢܝܵܢܵܐ. 
terra, quam percussit Dominus in conspectu filiorum Israël, regio uberrima est ad pastum animalium: et nos servi tui habemus jumenta plurima, 
ქუეყანაჲ, რომელ მოგუცა უფალმან წინაშე ძეთა ისრაჱლისათა, ქუეყანაჲ ცხოვარისა საყოფელი არს და მონათა შენთა საცხოვარი ფრიად არს. 
4 Even the country which the LORD smote before the congregation of Israel, is a land for cattle, and thy servants have cattle: 
ה. וַיֹּאמְרוּ אִם מָצָאנוּ חֵן בְּעֵינֶיךָ יֻתַּן אֶת הָאָרֶץ הַזֹּאת לַעֲבָדֶיךָ לַאֲחֻזָּה אַל תַּעֲבִרֵנוּ אֶת הַיַּרְדֵּן: 
καὶ ἔλεγον εἰ εὕρομεν χάριν ἐνώπιόν σου δοθήτω ἡ γῆ αὕτη τοῖς οἰκέταις σου ἐν κατασχέσει καὶ μὴ διαβιβάσῃς ἡμᾶς τὸν Ιορδάνην 
5 ܘܐܸܡܲܪܘ: ܐܸܢ ܐܸܫܟܲܚ̄ܢ ܪ̈ܲܚܡܹܐ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ: ܬܸܬ̣̱ܝܼܗܸܒ̣ ܐܲܪܥܵܐ ܗܵܕܹܐ ܠܥܲܒ̣ܕܲܝ̈ܟ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ: ܘܠܵܐ ܬܲܥܒ̇ܪܲܢ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ. 
precamurque si invenimus gratiam coram te, ut des nobis famulis tuis eam in possessionem, nec facias nos transire Jordanem. 
და ეტყოდეს: ვპოვეთ თუ მადლი წინაშე შენსა, მოეც ქუეყანა ესე მონათა შენთა დაპყრობად და ნუ წიაღგჳყვანებ ჩუენ იორდანესა. 
5 Wherefore, said they, if we have found grace in thy sight, let this land be given unto thy servants for a possession, and bring us not over Jordan. 
ו. וַיֹּאמֶר משֶׁה לִבְנֵי גָד וְלִבְנֵי רְאוּבֵן הַאַחֵיכֶם יָבֹאוּ לַמִּלְחָמָה וְאַתֶּם תֵּשְׁבוּ פֹה: 
καὶ εἶπεν Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς Γαδ καὶ τοῖς υἱοῖς Ρουβην οἱ ἀδελφοὶ ὑμῶν πορεύονται εἰς πόλεμον καὶ ὑμεῖς καθήσεσθε αὐτοῦ 
6 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂: ܐܲܚܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܢܵܦܩܝܼܢ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ: ܘܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܝܵܬ̣ܒ̣ܝܼܬ̇ܘܿܢ ܗܵܪܟܵܐ. 
Quibus respondit Moyses: Numquid fratres vestri ibunt ad pugnam, et vos hic sedebitis? 
და ჰრქუა მოსე ძეთა გადისთა და ძეთა რუბენისთა: ძმანი თქუენნი ვიდოდიან ბრძოლად და თქუენ სხდეთ მანდა. 
6 And Moses said unto the children of Gad and to the children of Reuben, Shall your brethren go to war, and shall ye sit here? 
ז. וְלָמָּה תְנִיאוּן אֶת לֵב בְּנֵי יִשְׂרָאֵל מֵעֲבֹר אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר נָתַן לָהֶם יְהֹוָה: 
καὶ ἵνα τί διαστρέφετε τὰς διανοίας τῶν υἱῶν Ισραηλ μὴ διαβῆναι εἰς τὴν γῆν ἣν κύριος δίδωσιν αὐτοῖς 
7 ܠܡܵܢܵܐ ܬܵܒ̣ܪܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܠܸܒܵܐ ܕܐܲܚܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܕܠܵܐ ܢܸܥܒ̇ܪܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܲܗ̄ܒ̣ ܠܗܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ. 
cur subvertitis mentes filiorum Israël, ne transire audeant in locum, quem eis daturus est Dominus? 
და რად განსდრეკთ გონებასა ძეთა ისრაჱლისათასა არა წიაღსლვად ქუეყანასა მას, რომელსა მოსცემს მათ უფალი? 
7 And wherefore discourage ye the heart of the children of Israel from going over into the land which the LORD hath given them? 
ח. כֹּה עָשׂוּ אֲבֹתֵיכֶם בְּשָׁלְחִי אֹתָם מִקָּדֵשׁ בַּרְנֵעַ לִרְאוֹת אֶת הָאָרֶץ: 
οὐχ οὕτως ἐποίησαν οἱ πατέρες ὑμῶν ὅτε ἀπέστειλα αὐτοὺς ἐκ Καδης Βαρνη κατανοῆσαι τὴν γῆν 
8 ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܲܕ݂ܘ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܫܲܕ̇ܪܹܬ̣ ܐܸܢܘܿܢ ܡ̣ܢ ܪܩܸܡ ܕܓܲܝܵܐ ܠܡܸܓܲܫ ܐܲܪܥܵܐ. 
Nonne ita egerunt patres vestri, quando misi de Cadesbarne ad explorandam terram? 
არა ესრევე ყვესა მამათა თქუენთა, რაჟამს წარავლინნა იგინი კადეს ბარნეთ მოხილვად ქუეყანისა მის? 
8 Thus did your fathers, when I sent them from Kadeshbarnea to see the land. 
ט. וַיַּעֲלוּ עַד נַחַל אֶשְׁכּוֹל וַיִּרְאוּ אֶת הָאָרֶץ וַיָּנִיאוּ אֶת לֵב בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לְבִלְתִּי בֹא אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר נָתַן לָהֶם יְהֹוָה: 
καὶ ἀνέβησαν Φάραγγα βότρυος καὶ κατενόησαν τὴν γῆν καὶ ἀπέστησαν τὴν καρδίαν τῶν υἱῶν Ισραηλ ὅπως μὴ εἰσέλθωσιν εἰς τὴν γῆν ἣν ἔδωκεν κύριος αὐτοῖς 
9 ܘܲܣܠܸܩ̣ܘ ܥܕܲܡܵܐ ܠܢܲܚܠܵܐ ܕܲܣܓ̣ܘܼܠܵܐ: ܘܲܚܙܵܐܘܼܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ: ܘܲܬ̣ܒܲܪܘ ܠܸܒܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܕܠܵܐ ܢܸܥܠܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܲܗܸܒ̣ ܠܗܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ. 
cumque venissent usque ad Vallem botri, lustrata omni regione, subverterunt cor filiorum Israël, ut non intrarent fines, quos eis Dominus dedit. 
და მივიდეს იგინი ჴევსა მას ტევნისასა და მოიხილეს ქუეყანა იგი, და განდრიკეს გული ძეთა ისრაჱლისათაჲ, რათა არა შევიდენ ქუეყანასა მას, რომელ მოსცა მათ უფალმან. 
9 For when they went up unto the valley of Eshcol, and saw the land, they discouraged the heart of the children of Israel, that they should not go into the land which the LORD had given them. 
י. וַיִּחַר אַף יְהֹוָה בַּיּוֹם הַהוּא וַיִּשָּׁבַע לֵאמֹר: 
καὶ ὠργίσθη θυμῷ κύριος ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ὤμοσεν λέγων 
10 ܘܐܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܥܠܲܝܗܘܿܢ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ̇: ܘܝܼܡܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ. 
Qui iratus juravit, dicens: 
და განრისხნა გულისწყრომით უფალი მას დღესა შინა და თქუა: 
10 And the LORD's anger was kindled the same time, and he sware, saying, 
יא. אִם יִרְאוּ הָאֲנָשִׁים הָעֹלִים מִמִּצְרַיִם מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה אֵת הָאֲדָמָה אֲשֶׁר נִשְׁבַּעְתִּי לְאַבְרָהָם לְיִצְחָק וּלְיַעֲקֹב כִּי לֹא מִלְאוּ אַחֲרָי: 
εἰ ὄψονται οἱ ἄνθρωποι οὗτοι οἱ ἀναβάντες ἐξ Αἰγύπτου ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω οἱ ἐπιστάμενοι τὸ κακὸν καὶ τὸ ἀγαθὸν τὴν γῆν ἣν ὤμοσα τῷ Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ιακωβ οὐ γὰρ συνεπηκολούθησαν ὀπίσω μου 
11 ܕܠܵܐ ܢܸܚܙܘܿܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܲܣܠܸܩܘ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܸܣܪܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܘܲܠܥܠ ܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܲܬ̣ ܠܐܲܒ̣ܪܵܗܵܡ: ܘܠܐܝܼܣܚܵܩ ܘܲܠܝܲܥܩܘܿܒ̣: ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܫܲܡܠܝܼܘ ܒܵܬܲܪܝ. 
Si videbunt homines isti, qui ascenderunt ex Ægypto a viginti annis et supra, terram, quam sub juramento pollicitus sum Abraham, Isaac, et Jacob: et noluerunt sequi me, 
უკეთუ იხილოთ კაცთა მათ, რომელნი აღმოვიდეს ეგჳპტით ოცით წლითგანთა და მიმართ, რომელ მეცნიერ არიან კეთილისა და ბოროტისა, ქუეყანაჲ იგი, რომლისათჳს ეფუცა აბრაჰამს, ისაკს, და იაკობს, რამეთუ არა შემომიდგეს მე. 
11 Surely none of the men that came up out of Egypt, from twenty years old and upward, shall see the land which I sware unto Abraham, unto Isaac, and unto Jacob; because they have not wholly followed me: 
יב. בִּלְתִּי כָּלֵב בֶּן יְפֻנֶּה הַקְּנִזִּי וִיהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן כִּי מִלְאוּ אַחֲרֵי יְהֹוָה: 
πλὴν Χαλεβ υἱὸς Ιεφοννη ὁ διακεχωρισμένος καὶ Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυη ὅτι συνεπηκολούθησεν ὀπίσω κυρίου 
12 ܐܸܠܵܐ ܐܸܢ ܟܵܠܵܒ̣ ܒܲܪ ܝܘܿܦܲܢܵܐ ܩܲܢܙܵܝܵܐ: ܘܝܼܫܘܿܥ ܒܲܪܢܘܿܢ: ܕܫܲܡܠܝܼܘ ܒܵܬܲܪ ܡܵܪܝܵܐ. 
præter Caleb filium Jephone Cenezæum, et Josue filium Nun: isti impleverunt voluntatem meam. 
გარნა ქალებ იეფონისი, რომელ განეყენა მათგან და ისუ, ძე ნავესი, რამეთუ შეუდგეს უკუანა უფალსა, 
12 Save Caleb the son of Jephunneh the Kenezite, and Joshua the son of Nun: for they have wholly followed the LORD. 
יג. וַיִּחַר אַף יְהֹוָה בְּיִשְׂרָאֵל וַיְנִעֵם בַּמִּדְבָּר אַרְבָּעִים שָׁנָה עַד תֹּם כָּל הַדּוֹר הָעֹשֶׂה הָרָע בְּעֵינֵי יְהֹוָה: 
καὶ ὠργίσθη θυμῷ κύριος ἐπὶ τὸν Ισραηλ καὶ κατερρόμβευσεν αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ τεσσαράκοντα ἔτη ἕως ἐξανηλώθη πᾶσα ἡ γενεὰ οἱ ποιοῦντες τὰ πονηρὰ ἔναντι κυρίου 
13 ܘܐܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܲܛܥܝܼ ܐܸܢܘܿܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܣܵܦܘ ܠܹܗ ܟܠܹܗ ܕܵܪܵܐ ܕܲܥܒܲܕ݂ܘ ܒܝܼܫܬܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ. 
Iratusque Dominus adversum Israël, circumduxit eum per desertum quadraginta annis, donec consumeretur universa generatio, quæ fecerat malum in conspectu ejus. 
და განრისხნა გულისწყრომით უფალი ისრაჱლსა ზედა და აგურიობნა იგინი უდაბნოსა ზედა ორმეოც წელ, ვიდრემდის მოისრა ყოველი ნათესავი იგი, რომელნი იქმან ძჳრსა წინაშე უფლისა. 
13 And the LORD's anger was kindled against Israel, and he made them wander in the wilderness forty years, until all the generation, that had done evil in the sight of the LORD, was consumed. 
יד. וְהִנֵּה קַמְתֶּם תַּחַת אֲבֹתֵיכֶם תַּרְבּוּת אֲנָשִׁים חַטָּאִים לִסְפּוֹת עוֹד עַל חֲרוֹן אַף יְהֹוָה אֶל יִשְׂרָאֵל: 
ἰδοὺ ἀνέστητε ἀντὶ τῶν πατέρων ὑμῶν σύστρεμμα ἀνθρώπων ἁμαρτωλῶν προσθεῖναι ἔτι ἐπὶ τὸν θυμὸν τῆς ὀργῆς κυρίου ἐπὶ Ισραηλ 
14 ܘܗܵܐ ܩܵܡܬ̇ܘܿܢ ܐܵܦ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܚܠܵܦ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܬܲܪܒ̇ܝܼܬ̣ܵܐ ܕܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܚܲܛܵܝܹ̈ܐ: ܕܬ̣ܵܘܣܦܘܼܢ ܬܘܼܒ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Et ecce, inquit, vos surrexistis pro patribus vestris, incrementa et alumni hominum peccatorum, ut augeretis furorem Domini contra Israël. 
და, აჰა, ესერა, აღდეგით მამათა თქუენთა წილ კრებული კაცთა ცოდვილთაჲ შეძინებად მერმე რისხვასა გულისწყრომასა უფლისასა ისრაჱლსა ზედა. 
14 And, behold, ye are risen up in your fathers' stead, an increase of sinful men, to augment yet the fierce anger of the LORD toward Israel. 
טו. כִּי תְשׁוּבֻן מֵאַחֲרָיו וְיָסַף עוֹד לְהַנִּיחוֹ בַּמִּדְבָּר וְשִׁחַתֶּם לְכָל הָעָם הַזֶּה: 
ὅτι ἀποστραφήσεσθε ἀπ᾽ αὐτοῦ προσθεῖναι ἔτι καταλιπεῖν αὐτὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἀνομήσετε εἰς ὅλην τὴν συναγωγὴν ταύτην 
15 ܘܐܸܢ ܬܸܗܦܟ݂ܘܿܢ ܬܘܼܒ̣ ܡ̣ܢ ܡܵܪܝܵܐ: ܢܵܘܣܸܦ ܬܘܼܒ̣ ܠܡܲܛܥܵܝܘܼܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ: ܘܲܡܚܲܒ̇ܠܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܥܲܠ ܗܵܢܵܐ ܟܠܹܗ ܥܲܡܵܐ. 
Quod si nolueritis sequi eum, in solitudine populum derelinquet, et vos causa eritis necis omnium. 
რამეთუ უკუნიქცევით თქუენ მისგან და შესძინებთ კუალად დატევებასა მისსა უდაბნოსა ზედა და იქმთ უშჯულოებასა ყოველსა ზედა კრებულსა ამას. 
15 For if ye turn away from after him, he will yet again leave them in the wilderness; and ye shall destroy all this people. 
טז. וַיִּגְּשׁוּ אֵלָיו וַיֹּאמְרוּ גִּדְרֹת צֹאן נִבְנֶה לְמִקְנֵנוּ פֹּה וְעָרִים לְטַפֵּנוּ: 
καὶ προσῆλθον αὐτῷ καὶ ἔλεγον ἐπαύλεις προβάτων οἰκοδομήσωμεν ὧδε τοῖς κτήνεσιν ἡμῶν καὶ πόλεις ταῖς ἀποσκευαῖς ἡμῶν 
16 ܘܲܩܪܸܒ̣ܘ ܠܘܵܬܹܗ ܘܐܸܡܲܪܘ: ܛܝܵܪܹ̈ܐ ܕܥܵـ̈ـܢܵܐ ܢܸܒ̣ܢܸܐ ܠܩܸܢܝܵܢܲܢ ܗܵܪܟܵܐ: ܘܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܠܝܼܩܲܪܬܲܢ. 
At illi prope accedentes, dixerunt: Caulas ovium fabricabimus, et stabula jumentorum, parvulis quoque nostris urbes munitas: 
და მოუჴდეს მას და ეტყოდეს: ბოსლები სასაცხოვრე ვაშენოთ საცხოვრისა ჩუენისათჳს და ქალაქები ბუნაურებისა ჩუენისათჳს. 
16 And they came near unto him, and said, We will build sheepfolds here for our cattle, and cities for our little ones: 
יז. וַאֲנַחְנוּ נֵחָלֵץ חֻשִׁים לִפְנֵי בְּנֵי יִשְׂרָאֵל עַד אֲשֶׁר אִם הֲבִיאֹנֻם אֶל מְקוֹמָם וְיָשַׁב טַפֵּנוּ בְּעָרֵי הַמִּבְצָר מִפְּנֵי ישְׁבֵי הָאָרֶץ: 
καὶ ἡμεῖς ἐνοπλισάμενοι προφυλακὴ πρότεροι τῶν υἱῶν Ισραηλ ἕως ἂν ἀγάγωμεν αὐτοὺς εἰς τὸν ἑαυτῶν τόπον καὶ κατοικήσει ἡ ἀποσκευὴ ἡμῶν ἐν πόλεσιν τετειχισμέναις διὰ τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν 
17 ܘܲܚܢܲܢ ܢܸܙܕܲܝܲܢ: ܘܢܹܐܙܲܠ ܩܕ݂ܵܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܲܥܸܠ ܐܸܢܘܿܢ ܠܐܲܬ̣ܪ̱ܗܘܿܢ: ܘܝܼܩܲܪܬܲܢ ܬܸܬܸ̇ܒ̣ ܒܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܥܲܫܝܼ̈ܢܵܬ̣ܵܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܥܵܡܘܿܪܹ̈ܝܗ̇ ܕܐܲܪܥܵܐ. 
nos autem ipsi armati et accincti pergemus ad prælium ante filios Israël, donec introducamus eos ad loca sua. Parvuli nostri, et quidquid habere possumus, erunt in urbibus muratis, propter habitatorum insidias. 
და ჩუენ ჭურვილნი წინაშე ძეთა ისრაჱლისათა ვიდრემდის მივიყვანნეთ იგინი ადგილად მათა და დაეშენოს დედაწული ჩუენი ქალაქთა ისრაჱლისათა. და სცენ ლევიტელთა ნაწილისაგან სამკჳდრებელისა მათისა ქალაქები საყოფელად და აგარაკები ქალაქებისაჲ გარემოჲს მათსა მისცენ ლევიტელთა და იყუნენ ქალაქნი იგი საყოფელად მათა. და გარემოჲსი მათსა იყოს საცხოვრისა მათისათჳს და ოთხფერჴისა მათისათჳს და საბრძანებელი ქალაქთაჲ, რომელ მისცეთ ლევიტელთა ზღჳთგან ქალაქისაჲთა გამართ ათას წყრთა გარემოჲს და განჰზომო გარეშე ქალაქსა აღმოსავალით კერძო ადგილი - ორ ათას და ბღუარით კერძო - ორ ათას წყრთა და ზღჳთ კერძო - ათას წყრთა ქალაქები იგი საშუალ. 
17 But we ourselves will go ready armed before the children of Israel, until we have brought them unto their place: and our little ones shall dwell in the fenced cities because of the inhabitants of the land. 
יח. לֹא נָשׁוּב אֶל בָּתֵּינוּ עַד הִתְנַחֵל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אִישׁ נַחֲלָתוֹ: 
οὐ μὴ ἀποστραφῶμεν εἰς τὰς οἰκίας ἡμῶν ἕως ἂν καταμερισθῶσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἕκαστος εἰς τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ 
18 ܠܵܐ ܢܸܗܦܘܿܟ݂ ܠܒ̣ܵܬܲܝ̈ܢ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܹܐܪܬ̇ܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܐ̄ܢܵܫ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬܹܗ. 
Non revertemur in domos nostras, usque dum possideant filii Israël hæreditatem suam: 
არასადა მოვიქცეთ სახით ჩუენდა, ვიდრემდის არა განიყვანენ ძენი ისრაჱლისანი თითოეული სამკჳდრებელად თჳსა. 
18 We will not return unto our houses, until the children of Israel have inherited every man his inheritance. 
יט. כִּי לֹא נִנְחַל אִתָּם מֵעֵבֶר לַיַּרְדֵּן וָהָלְאָה כִּי בָאָה נַּחֲלָתֵנוּ אֵלֵינוּ מֵעֵבֶר הַיַּרְדֵּן מִזְרָחָה: 
καὶ οὐκέτι κληρονομήσωμεν ἐν αὐτοῖς ἀπὸ τοῦ πέραν τοῦ Ιορδάνου καὶ ἐπέκεινα ὅτι ἀπέχομεν τοὺς κλήρους ἡμῶν ἐν τῷ πέραν τοῦ Ιορδάνου ἐν ἀνατολαῖς 
19 ܘܠܵܐ ܢܹܐܪܲܬ̣ ܥܲܡܗܘܿܢ ܡ̣ܢ ܥܸܒ̣ܪܵܐ ܕܝܘܿܪܕܢܵܢ ܘܲܠܗܲܠ: ܡܸܛܠ ܕܩܲܒܸ̇ܠܢ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬܲܢ ܡ̣ܢ ܥܸܒ̣ܪܵܐ ܕܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܢ̱ܚܵܐ. 
nec quidquam quæremus trans Jordanem, quia jam habemus nostram possessionem in orientali ejus plaga. 
და არღარა დავიმკჳდროთ მათ შორის მიერ კერძო, რამეთუ მოგჳღებიეს ჩუენ ნაწილი ჩუენი წიაღმო იორდანესა აღმოსავალით კერძო. 
19 For we will not inherit with them on yonder side Jordan, or forward; because our inheritance is fallen to us on this side Jordan eastward. 
כ. וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם משֶׁה אִם תַּעֲשׂוּן אֶת הַדָּבָר הַזֶּה אִם תֵּחָלְצוּ לִפְנֵי יְהֹוָה לַמִּלְחָמָה: 
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς Μωυσῆς ἐὰν ποιήσητε κατὰ τὸ ῥῆμα τοῦτο ἐὰν ἐξοπλίσησθε ἔναντι κυρίου εἰς πόλεμον 
20 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ: ܐܸܢ ܥܵܒ̣ܕ̇ܝܼܬ̇ܘܿܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܘܡܸܙܕܲܝܢܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ. 
Quibus Moyses ait: Si facitis quod promittitis, expediti pergite coram Domino ad pugnam: 
და ჰრქუა მათ მოსე: ჰყოთ თუ მსგავსად სიტყჳსა ამის, შე-თუ-იჭურნეთ ბრძოლდდ წინაშე უფლისა. 
20 And Moses said unto them, If ye will do this thing, if ye will go armed before the LORD to war, 
כא. וְעָבַר לָכֶם כָּל חָלוּץ אֶת הַיַּרְדֵּן לִפְנֵי יְהֹוָה עַד הוֹרִישׁוֹ אֶת אֹיְבָיו מִפָּנָיו: 
καὶ παρελεύσεται ὑμῶν πᾶς ὁπλίτης τὸν Ιορδάνην ἔναντι κυρίου ἕως ἂν ἐκτριβῇ ὁ ἐχθρὸς αὐτοῦ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ 
21 ܘܥܵܒ̣ܪܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܟܠܟ݂ܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܙܲܝܢܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܵܘܒܸܕ݂ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒ̣ܵܘ̈ܗܝ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܵܘܗܝ. 
et omnis vir bellator armatus Jordanem transeat, donec subvertat Dominus inimicos suos, 
და წიაღჴდეს ყოველი ჭურვილი თქუენი იორდანესა წინაშე უფლისა, ვიდრემდის მოისრნენ მტერნი მისნი პირისაგან მისისა. 
21 And will go all of you armed over Jordan before the LORD, until he hath driven out his enemies from before him, 
כב. וְנִכְבְּשָׁה הָאָרֶץ לִפְנֵי יְהֹוָה וְאַחַר תָּשֻׁבוּ וִהְיִיתֶם נְקִיִּם מֵיהֹוָה וּמִיִּשְׂרָאֵל וְהָיְתָה הָאָרֶץ הַזֹּאת לָכֶם לַאֲחֻזָּה לִפְנֵי יְהֹוָה: 
καὶ κατακυριευθῇ ἡ γῆ ἔναντι κυρίου καὶ μετὰ ταῦτα ἀποστραφήσεσθε καὶ ἔσεσθε ἀθῷοι ἔναντι κυρίου καὶ ἀπὸ Ισραηλ καὶ ἔσται ἡ γῆ αὕτη ὑμῖν ἐν κατασχέσει ἔναντι κυρίου 
22 ܘܬܸܬ̣ܟ̇ܒܸܫ ܐܲܪܥܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܗܵܝܕܹ̇ܝܢ ܬܸܗܦܟ݂ܘܿܢ: ܘܬܸܬ̣ܚܲܣܘܿܢ ܡ̣ܢ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܡ̣ܢ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܬܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܐܲܪܥܵܐ ܗܵܕܹܐ ܠܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ: ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ. 
et subjiciatur ei omnis terra: tunc eritis inculpabiles apud Dominum et apud Israël, et obtinebitis regiones, quas vultis, coram Domino. 
და დაიპყრას ქუეყანაჲ იგი წინაშე უფლისა და შემდგომად ამისსა უკუმოიქცეთ და იყუნეთ უბრალო წინაშე უფლისა და ისრაჱლისაგაჱ, და იყოს ქუეყანა ესე სამკჳდრებელად თქვენდა წინაშე უფლისა. 
22 And the land be subdued before the LORD: then afterward ye shall return, and be guiltless before the LORD, and before Israel; and this land shall be your possession before the LORD. 
כג. וְאִם לֹא תַעֲשׂוּן כֵּן הִנֵּה חֲטָאתֶם לַיהֹוָה וּדְעוּ חַטַּאתְכֶם אֲשֶׁר תִּמְצָא אֶתְכֶם: 
ἐὰν δὲ μὴ ποιήσητε οὕτως ἁμαρτήσεσθε ἔναντι κυρίου καὶ γνώσεσθε τὴν ἁμαρτίαν ὑμῶν ὅταν ὑμᾶς καταλάβῃ τὰ κακά 
23 ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܥܵܒܕ̇ܝܼܬ̇ܘܿܢ ܗܵܟܲܢܵܐ: ܚܵܛܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܘܕܲܥܘ ܕܲܚܛܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܡܲܕ݂ܪܟ݂ܝܼܢ ܠܟ݂ܘܿܢ. 
Sin autem quod dicitis, non feceritis, nulli dubium est quin peccetis in Deum: et scitote quoniam peccatum vestrum apprehendet vos. 
უკუეთუ არა ჰყოთ ესრე, სცოდოთ წინაშე უფლისა და სცნათ ცოდვაჲ თქუენი, რაჟამს გეწიოს თქუენ ძჳრი. 
23 But if ye will not do so, behold, ye have sinned against the LORD: and be sure your sin will find you out. 
כד. בְּנוּ לָכֶם עָרִים לְטַפְּכֶם וּגְדֵרֹת לְצֹנַאֲכֶם וְהַיֹּצֵא מִפִּיכֶם תַּעֲשׂוּ: 
καὶ οἰκοδομήσετε ὑμῖν αὐτοῖς πόλεις τῇ ἀποσκευῇ ὑμῶν καὶ ἐπαύλεις τοῖς κτήνεσιν ὑμῶν καὶ τὸ ἐκπορευόμενον ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν ποιήσετε 
24 ܒܢܵܘ ܠܟ݂ܘܿܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܠܝܼܩܲܪܬ̇ܟ݂ܘܿܢ: ܘܲܛܝܵܪܹ̈ܐ ܠܥܵܢ̈ܟ݂ܘܿܢ: ܘܡܸܕܸ̇ܡ ܕܲܢܦܲܩ ܡ̣ܢ ܦܘܼܡܟ݂ܘܿܢ ܥܒܸܕ݂ܘ. 
Ædificate ergo urbes parvulis vestris, et caulas, et stabula ovibus ac jumentis: et quod polliciti estis, implete. 
და აწ იშენეთ თქუენ ქალაქები ვანისა თქუენისათჳს და ბანაკები საცხოვრისა თქუენისათჳს და, რომელ-ეგე აღმოჴდა პირით თქუენით, ყავთ. 
24 Build you cities for your little ones, and folds for your sheep; and do that which hath proceeded out of your mouth. 
כה. וַיֹּאמֶר בְּנֵי גָד וּבְנֵי רְאוּבֵן אֶל משֶׁה לֵאמֹר עֲבָדֶיךָ יַּעֲשׂוּ כַּאֲשֶׁר אֲדֹנִי מְצַוֶּה: 
καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ Γαδ πρὸς Μωυσῆν λέγοντες οἱ παῖδές σου ποιήσουσιν καθὰ ὁ κύριος ἡμῶν ἐντέλλεται 
25 ܘܐܸܡܲܪܘ ܒ̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܥܲܒ̣ܕܲܝ̈ܟ ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܐܲܝܟ݂ ܕܡܵܪܲܢ ܦܵܩܲܕ݂. 
Dixeruntque filii Gad et Ruben ad Moysen: Servi tui sumus: faciemus quod jubet dominus noster. 
და მიუგეს ძეთა რუბენისთა და ძეთა გადისთა მოსეს და ჰრქუეს: მონათა შენთა ყონ, ვითარცა უმცნიეს შენდა უფალსა ვანი ჩუენი 
25 And the children of Gad and the children of Reuben spake unto Moses, saying, Thy servants will do as my lord commandeth. 
כו. טַפֵּנוּ נָשֵׁינוּ מִקְנֵנוּ וְכָל בְּהֶמְתֵּנוּ יִהְיוּ שָׁם בְּעָרֵי הַגִּלְעָד: 
ἡ ἀποσκευὴ ἡμῶν καὶ αἱ γυναῖκες ἡμῶν καὶ πάντα τὰ κτήνη ἡμῶν ἔσονται ἐν ταῖς πόλεσιν Γαλααδ 
26 ܝܼܩܲܪܬܲܢ: ܘܢܸܫܲܝ̈ܢ: ܘܩܸܢܝܵܢܲܢ: ܘܟ݂ܠܵܗ̇ ܒܥܝܼܪܲܢ: ܢܸܗܘܘܿܢ ܒܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܓܸܠܥܵܕ݂. 
Parvulos nostros, et mulieres, et pecora, ac jumenta relinquemus in urbibus Galaad: 
და დედები ჩემნი და ყოველი საცხოვარი ჩუენი იყოს მუნ ქალაქებსა მას გალაადისასა. 
26 Our little ones, our wives, our flocks, and all our cattle, shall be there in the cities of Gilead: 
כז. וַעֲבָדֶיךָ יַעַבְרוּ כָּל חֲלוּץ צָבָא לִפְנֵי יְהֹוָה לַמִּלְחָמָה כַּאֲשֶׁר אֲדֹנִי דֹּבֵר: 
οἱ δὲ παῖδές σου παρελεύσονται πάντες ἐνωπλισμένοι καὶ ἐκτεταγμένοι ἔναντι κυρίου εἰς τὸν πόλεμον ὃν τρόπον ὁ κύριος λέγει 
27 ܘܥܲܒ̣ܕܲܝ̈ܟ ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܙܲܝܢܝܼܢ ܒܚܲܝܠܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܡܵܪܲܢ ܐܸܡܲܪ. 
nos autem famuli tui omnes expediti pergemus ad bellum, sicut tu, domine, loqueris. 
მონანი შენნი წიაღჴდენ ყოველნივე შეჭურვილნი და განმზადებულნი წინაშე უფლისა ბრძოლად, ვითარცა იტყჳს უფალი. 
27 But thy servants will pass over, every man armed for war, before the LORD to battle, as my lord saith. 
כח. וַיְצַו לָהֶם משֶׁה אֵת אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וְאֵת יְהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן וְאֶת רָאשֵׁי אֲבוֹת הַמַּטּוֹת לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ συνέστησεν αὐτοῖς Μωυσῆς Ελεαζαρ τὸν ἱερέα καὶ Ἰησοῦν υἱὸν Ναυη καὶ τοὺς ἄρχοντας πατριῶν τῶν φυλῶν Ισραηλ 
28 ܘܦܲܩܸܕ݂ ܥܲܠ ܟܠܗܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ: ܠܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܠܝܼܫܘܿܥ ܒܲܪܢܘܿܢ: ܘܲܠܪܹ̈ܫܹܐ ܕܫܲܒ̣̈ܛܹܐ ܕܐܲܒ̣ܵܗܹ̈ܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Præcepit ergo Moyses Eleazaro sacerdoti, et Josue filio Nun, et principibus familiarum per tribus Israël, et dixit ad eos: 
და შეასწავლნა იგინი მოსე ელიაზარს მღდელსა და ისოს, ძესა ნავესსა, და მთავართა და ტომთა ძეთა ისრაჱლისათა. 
28 So concerning them Moses commanded Eleazar the priest, and Joshua the son of Nun, and the chief fathers of the tribes of the children of Israel: 
כט. וַיֹּאמֶר משֶׁה אֲלֵהֶם אִם יַעַבְרוּ בְנֵי גָד וּבְנֵי רְאוּבֵן אִתְּכֶם אֶת הַיַּרְדֵּן כָּל חָלוּץ לַמִּלְחָמָה לִפְנֵי יְהֹוָה וְנִכְבְּשָׁה הָאָרֶץ לִפְנֵיכֶם וּנְתַתֶּם לָהֶם אֶת אֶרֶץ הַגִּלְעָד לַאֲחֻזָּה: 
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς Μωυσῆς ἐὰν διαβῶσιν οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ Γαδ μεθ᾽ ὑμῶν τὸν Ιορδάνην πᾶς ἐνωπλισμένος εἰς πόλεμον ἔναντι κυρίου καὶ κατακυριεύσητε τῆς γῆς ἀπέναντι ὑμῶν καὶ δώσετε αὐτοῖς τὴν γῆν Γαλααδ ἐν κατασχέσει 
29 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ: ܐܸܢ ܥܵܒ̣ܪܝܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܟܲܕ݂ ܡܙܲܝܢܝܼܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ: ܘܬܸܬ̣ܟܲܒܸܫ ܐܲܪܥܵܐ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܬܸܬ̇ܠܘܼܢ ܠܗܘܿܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܓܸܠܥܵܕ݂ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ. 
Si transierint filii Gad et filii Ruben vobiscum Jordanem omnes armati ad bellum coram Domino, et vobis fuerit terra subjecta, date eis Galaad in possessionem. 
და ჰრქუა მათ მოსე: წიაღ-თუ-ჴდენ ძენი რუბენისნი და ძენი გადისნი თქუენ თანა იორდანესა ყოველნი შეჭურვილნი ბრძოლად წინაშე უფლისა და ეუფლნეთ ქუეყანასა მას წინაშე თქუენსა, მისცეთ მათ ქუეყანა გალაადისაჲ სამკჳდრებელად. 
29 And Moses said unto them, If the children of Gad and the children of Reuben will pass with you over Jordan, every man armed to battle, before the LORD, and the land shall be subdued before you; then ye shall give them the land of Gilead for a possession: 
ל. וְאִם לֹא יַעַבְרוּ חֲלוּצִים אִתְּכֶם וְנֹאחֲזוּ בְתֹכְכֶם בְּאֶרֶץ כְּנָעַן: 
ἐὰν δὲ μὴ διαβῶσιν ἐνωπλισμένοι μεθ᾽ ὑμῶν εἰς τὸν πόλεμον ἔναντι κυρίου καὶ διαβιβάσετε τὴν ἀποσκευὴν αὐτῶν καὶ τὰς γυναῖκας αὐτῶν καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν πρότερα ὑμῶν εἰς γῆν Χανααν καὶ συγκατακληρονομηθήσονταιϝξ ἐν ὑμῖν ἐν τῇ γῇ Χανααν 
30 ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܢܸܥܒ̇ܪܘܼܢ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܙܲܝܢܝܼܢ: ܢܹܐܪܬ̇ܘܿܢ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ. 
Sin autem noluerint transire armati vobiscum in terram Chanaan, inter vos habitandi accipiant loca. 
უკუეთუ არა წიაღჴდენ შეჭურვილნი თქუენ თანა ბრძოლად წინაშე უფლისა, თქუენ წიაღიღეთ ვანი მათი და დედაწული მათი და საცხოვარი მათი პირველად თქუენსა ქუეყანად ქანანისა. 
30 But if they will not pass over with you armed, they shall have possessions among you in the land of Canaan. 
לא. וַיַּעֲנוּ בְנֵי גָד וּבְנֵי רְאוּבֵן לֵאמֹר אֵת אֲשֶׁר דִּבֶּר יְהֹוָה אֶל עֲבָדֶיךָ כֵּן נַעֲשֶׂה: 
καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ Γαδ λέγοντες ὅσα ὁ κύριος λέγει τοῖς θεράπουσιν αὐτοῦ οὕτως ποιήσομεν 
31 ܘܲܥܢܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂: ܘܐܸܡܲܪ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܥܲܒ̣ܕܲܝ̈ܟ ܗܵܟܲܢܵܐ ܢܸܥܒܸܕ݂. 
Responderuntque filii Gad et filii Ruben: Sicut locutus est Dominus servis suis, ita faciemus: 
და მიუგეს ძეთა რუბენისთა და ძეთა გადისთა და ჰრქუეს: რავდენსაცა გვეტყოდის უფალი მონათა მისთა, 
31 And the children of Gad and the children of Reuben answered, saying, As the LORD hath said unto thy servants, so will we do. 
לב. נַחְנוּ נַעֲבֹר חֲלוּצִים לִפְנֵי יְהֹוָה אֶרֶץ כְּנָעַן וְאִתָּנוּ אֲחֻזַּת נַחֲלָתֵנוּ מֵעֵבֶר לַיַּרְדֵּן: 
ἡμεῖς διαβησόμεθα ἐνωπλισμένοι ἔναντι κυρίου εἰς γῆν Χανααν καὶ δώσετε τὴν κατάσχεσιν ἡμῖν ἐν τῷ πέραν τοῦ Ιορδάνου 
32 ܚܢܲܢ ܢܸܥܒܲܪ ܟܲܕ݂ ܡܙܝܼܢܝܼܢ ܚ̄ܢܲܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ: ܘܕ݂ܝܼܠܲܢ ܐܘܼܚܕܵܢܵܐ ܕܝܵܪܬ̇ܘܼܬܲܢ ܒܥܸܒ̣ܪܵܐ ܕܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ. 
ipsi armati pergemus coram Domino in terram Chanaan, et possessionem jam suscepisse nos confitemur trans Jordanem. 
ეგრე ვყოთ ჩუენ, წიაღვჴდეთ შეჭურვილნი ქუეყანად ქანანისა და გუცეთ ჩუენ სამკჳდრებელი წიაღ იორდანესა. 
32 We will pass over armed before the LORD into the land of Canaan, that the possession of our inheritance on this side Jordan may be ours. 
לג. וַיִּתֵּן לָהֶם משֶׁה לִבְנֵי גָד וְלִבְנֵי רְאוּבֵן וְלַחֲצִי שֵׁבֶט מְנַשֶּׁה בֶן יוֹסֵף אֶת מַמְלֶכֶת סִיחֹן מֶלֶךְ הָאֱמֹרִי וְאֶת מַמְלֶכֶת עוֹג מֶלֶךְ הַבָּשָׁן הָאָרֶץ לְעָרֶיהָ בִּגְבֻלֹת עָרֵי הָאָרֶץ סָבִיב: 
καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς Γαδ καὶ τοῖς υἱοῖς Ρουβην καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασση υἱῶν Ιωσηφ τὴν βασιλείαν Σηων βασιλέως Αμορραίων καὶ τὴν βασιλείαν Ωγ βασιλέως τῆς Βασαν τὴν γῆν καὶ τὰς πόλεις σὺν τοῖς ὁρίοις αὐτῆς πόλεις τῆς γῆς κύκλῳ 
33 ܘܝܲܗ̄ܒ̣ ܠܗܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂: ܘܲܠܦܸܠܓܹ̇ܗ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܡܢܲܫܹܐ ܒܲܪ ܝܵܘܣܸܦ: ܡܲܠܟ̇ܘܼܬܹܗ ܕܣܝܼܚܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ: ܘܡܲܠܟ̇ܘܼܬܹܗ ܕܥܘܿܓ̣ ܡܲܠܟܵܐ ܕܡܲܬ̣ܢܝܼܢ: ܐܲܪܥܵܐ ܟܠܵܗ̇: ܘܩܘܼܪ̈ܝܵܗ̇ ܒܲܬ̣ܚܘܼܡܹ̈ܝܗ̇: ܘܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܕܲܚܕ݂ܝܼܪ̈ܵܢ ܠܵܗ̇. 
Dedit itaque Moyses filiis Gad et Ruben, et dimidiæ tribui Manasse filii Joseph, regnum Sehon regis Amorrhæi, et regnum Og regis Basan, et terram eorum cum urbibus suis per circuitum. 
და მისცა მათ მოსე: ძეთა რუბენისთა და ძეთა გადისთა და ზოგსა ნათესავსა მანასესა, ძისა იოსებისსა, სამეუფოჲ სეონ მეფისა ამორველისაჲ, და სამეუფოჲ ოგ მეფისა ბასანისაჲ ქუეყანაჲ და ქალაქები მისი საზღურითურთ, ქალაქები ქუეყანასა გარემო. 
33 And Moses gave unto them, even to the children of Gad, and to the children of Reuben, and unto half the tribe of Manasseh the son of Joseph, the kingdom of Sihon king of the Amorites, and the kingdom of Og king of Bashan, the land, with the cities thereof in the coasts, even the cities of the country round about. 
לד. וַיִּבְנוּ בְנֵי גָד אֶת דִּיבֹן וְאֶת עֲטָרֹת וְאֵת עֲרֹעֵר: 
καὶ ᾠκοδόμησαν οἱ υἱοὶ Γαδ τὴν Δαιβων καὶ τὴν Αταρωθ καὶ τὴν Αροηρ 
34 ܘܲܒ̣ܢܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂ ܠܪܝܼܒ̣ܘܿܢ: ܘܲܠܥܸܛܪܘܿܬ̣: ܘܲܠܥܲܕ݂ܘܵܥܝܼܪ. 
Igitur exstruxerunt filii Gad, Dibon, et Ataroth, et Aroër, 
და აღაშენეს ძეთა გადისთა დებონი 
34 And the children of Gad built Dibon, and Ataroth, and Aroer, 
לה. וְאֶת עַטְרֹת שׁוֹפָן וְאֶת יַעְזֵר וְיָגְבְּהָה: 
καὶ τὴν Σωφαρ καὶ τὴν Ιαζηρ καὶ ὕψωσαν αὐτὰς 
35 ܘܲܠܥܸܛܪܘܿܬ̣ ܫܘܿܦܵܡ: ܘܲܠܝܲܥܙܝܼܪ: ܘܲܠܝܲܒ̣ܓ̇ܗܵܐ. 
et Etroth, et Sophan, et Jazer, et Jegbaa, 
და ატაროთი და არუერი და სუფანი და იაზერი. 
35 And Atroth, Shophan, and Jaazer, and Jogbehah, 
לו. וְאֶת בֵּית נִמְרָה וְאֶת בֵּית הָרָן עָרֵי מִבְצָר וְגִדְרֹת צֹאן: 
καὶ τὴν Ναμβραν καὶ τὴν Βαιθαραν πόλεις ὀχυρὰς καὶ ἐπαύλεις προβάτων 
36 ܘܲܠܒܹܝܬ̣ ܢܲܡܪܵܐ: ܘܲܠܒܹܝܬ̣ ܗܵܪܵܢ: ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܥܲܫ̈ܝܼܢܵܬ̣ܵܐ: ܘܲܛܝܵܪܹ̈ܐ ܕܥܵܢܵܐ. 
et Bethnemra, et Betharan, urbes munitas, et caulas pecoribus suis. 
და აღამაღლნეს იგინი და ბეთნაბრაჲ და ბეთარრანი, ქალაქნი ძნელნი, და ბოსლები საცხოვრე. 
36 And Bethnimrah, and Bethharan, fenced cities: and folds for sheep. 
לז. וּבְנֵי רְאוּבֵן בָּנוּ אֶת חֶשְׁבּוֹן וְאֶת אֶלְעָלֵא וְאֵת קִרְיָתָיִם: 
καὶ οἱ υἱοὶ Ρουβην ᾠκοδόμησαν τὴν Εσεβων καὶ Ελεαλη καὶ Καριαθαιμ 
37 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ ܒܢܵܘ ܠܚܸܫܒ̇ܘܿܢ: ܘܠܲܐܠܥܵܠܵܐ: ܘܲܠܩܘܼܪܝܲܬ̇ܝܼܡ. 
Filii vero Ruben ædificaverunt Hesebon, et Eleale, et Cariathaim, 
და ძეთა რუბენისთა აღაშენეს ესებონი და ელვარე და კარათაჲმე და ნაბოჲ 
37 And the children of Reuben built Heshbon, and Elealeh, and Kirjathaim, 
לח. וְאֶת נְבוֹ וְאֶת בַּעַל מְעוֹן מוּסַבֹּת שֵׁם וְאֶת שִׂבְמָה וַיִּקְרְאוּ בְשֵׁמֹת אֶת שְׁמוֹת הֶעָרִים אֲשֶׁר בָּנוּ: 
καὶ τὴν Βεελμεων περικεκυκλωμένας καὶ τὴν Σεβαμα καὶ ἐπωνόμασαν κατὰ τὰ ὀνόματα αὐτῶν τὰ ὀνόματα τῶν πόλεων ἃς ᾠκοδόμησαν 
38 ܘܲܠܢܵܒ̣ܘܿ: ܘܠܲܒ̣ܥܸܠܡܘܿܢ: ܕܲܢܣܝܼܒ̣ܵܢ ܗ̄ܘܲܝ̈ ܫܡܵܐ: ܘܲܠܣܲܒ̣ܡܵܐ: ܘܲܩܪܵܘ ܫܡܵܗܲܝ̈ܗܹܝܢ ܥܲܠ ܫܡܵܗܹ̈ܐ ܕܩܘܼܪܝܵܐ ܕܲܒ̣ܢܵܘ. 
et Nabo, et Baalmeon versis nominibus, Sabama quoque: imponentes vocabula urbibus, quas exstruxerunt. 
და ბელმოჲნი გარემოჲს დასაბამი და დასდვეს სახელები მათი სახელებად ქალაქებსა მას, რომელ აღაშენნეს. 
38 And Nebo, and Baalmeon, (their names being changed,) and Shibmah: and gave other names unto the cities which they builded. 
לט. וַיֵּלְכוּ בְּנֵי מָכִיר בֶּן מְנַשֶּׁה גִּלְעָדָה וַיִּלְכְּדֻהָ וַיּוֹרֶשׁ אֶת הָאֱמֹרִי אֲשֶׁר בָּהּ: 
καὶ ἐπορεύθη υἱὸς Μαχιρ υἱοῦ Μανασση εἰς Γαλααδ καὶ ἔλαβεν αὐτὴν καὶ ἀπώλεσεν τὸν Αμορραῖον τὸν κατοικοῦντα ἐν αὐτῇ 
39 ܘܐܸܙܲܠ ܒ̈ܢܲܝ ܡܵܟ݂ܝܼܪ ܒܲܪ ܡܢܲܫܹܐ ܠܓܸܠܥܵܕ݂ ܘܟܲܒ̣ܫܘܼܗ̇: ܘܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ܘ ܠܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ ܕܒ̣ܵܗ̇. 
Porro filii Machir filii Manasse, perrexerunt in Galaad, et vastaverunt eam interfecto Amorrhæo habitatore ejus. 
და წარვიდა ძე მაქირისი, ძისა მანასესი, გალაადდ და დაიპყრა იგი და წარწყმიდა ამორეველი იგი, რომელ მკჳდრ იყო მუნ. 
39 And the children of Machir the son of Manasseh went to Gilead, and took it, and dispossessed the Amorite which was in it. 
מ. וַיִּתֵּן משֶׁה אֶת הַגִּלְעָד לְמָכִיר בֶּן מְנַשֶּׁה וַיֵּשֶׁב בָּהּ: 
καὶ ἔδωκεν Μωυσῆς τὴν Γαλααδ τῷ Μαχιρ υἱῷ Μανασση καὶ κατῴκησεν ἐκεῖ 
40 ܘܝܲܗ̄ܒܵܗ̇ ܡܘܼܫܹܐ ܠܓܸܠܥܵܕ݂: ܠܡܵܟ݂ܝܼܪ ܒܲܪ ܡܢܲܫܹܐ: ܘܝܼܬܸܒ̣ ܒܵܗ̇. 
Dedit ergo Moyses terram Galaad Machir filio Manasse, qui habitavit in ea. 
და მისცა მოსე გალაადი მაქირს, ძესა მანასესა, და დაეშენა მუნ. 
40 And Moses gave Gilead unto Machir the son of Manasseh; and he dwelt therein. 
מא. וְיָאִיר בֶּן מְנַשֶּׁה הָלַךְ וַיִּלְכֹּד אֶת חַוֹּתֵיהֶם וַיִּקְרָא אֶתְהֶן חַוֹּת יָאִיר: 
καὶ Ιαϊρ ὁ τοῦ Μανασση ἐπορεύθη καὶ ἔλαβεν τὰς ἐπαύλεις αὐτῶν καὶ ἐπωνόμασεν αὐτὰς ἐπαύλεις Ιαϊρ 
41 ܘܝܵܐܝܼܪ ܒܲܪ ܡܢܲܫܹܐ: ܐܸܙܲܠ ܘܲܟ݂ܒܲܫ ܟܲܦܪ̈ܘܿܢܲܝܗܹܝܢ: ܘܲܩܪܵܐ ܐܸܢܹܝܢ ܟܲܦܪ̈ܘܿܢܹܐ ܕܝܵܐܝܼܪ ܥܕܲܡܵܐ ܠܝܵܘܡܵܢܵܐ. 
Jair autem filius Manasse abiit, et occupavit vicos ejus, quos appellavit Havoth Jair, id est, Villas Jair. 
და იაირ, ძე მანასესი, წარვიდა და დაიპყრა ბოსლები მათი და უწოდა მათ ბანაკები იაირისი. 
41 And Jair the son of Manasseh went and took the small towns thereof, and called them Havothjair. 
מב. וְנֹבַח הָלַךְ וַיִּלְכֹּד אֶת קְנָת וְאֶת בְּנֹתֶיהָ וַיִּקְרָא לָה נֹבַח בִּשְׁמוֹ: 
καὶ Ναβαυ ἐπορεύθη καὶ ἔλαβεν τὴν Κανααθ καὶ τὰς κώμας αὐτῆς καὶ ἐπωνόμασεν αὐτὰς Ναβωθ ἐκ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ 
42 ܘܲܢܟ݂ܵܚ ܐܸܙܲܠ ܘܲܟ݂ܒܲܫ ܠܩܝܼܬ̣: ܘܲܠܟܲܦܪ̈ܘܿܢܹܝܗ̇: ܘܲܩܪܵܗ̇ ܒܲܫܡܹܗ ܢܟܵܚ. 
Nobe quoque perrexit, et apprehendit Chanath cum viculis suis: vocavitque eam ex nomine suo Nobe. 
და ნაბავ წარვიდა, დაიპყრა კანათაჲ და დაბნები მისი. და უწოდა მას ნაბავ, სახელი თჳსი. 
42 And Nobah went and took Kenath, and the villages thereof, and called it Nobah, after his own name. 
לג 
ΛΓʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܠܓ. 
Cap. 33 
თავი ოცდამეცამეტე 
33 
א. אֵלֶּה מַסְעֵי בְנֵי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר יָצְאוּ מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם לְצִבְאֹתָם בְּיַד משֶׁה וְאַהֲרֹן: 
καὶ οὗτοι σταθμοὶ τῶν υἱῶν Ισραηλ ὡς ἐξῆλθον ἐκ γῆς Αἰγύπτου σὺν δυνάμει αὐτῶν ἐν χειρὶ Μωυσῆ καὶ Ααρων 
1 ܘܗܵܠܹܝܢ ܡܲܫܩܵܠܵܢܹܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܕܲܢܦܲܩܘ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܠܚܲܝܠܵܘܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܒܐܝܼܕܵܐ ܕܡܘܼܫܹܐ ܘܕܲܐܗܪܘܿܢ. 
Hæ sunt mansiones filiorum Israël, qui egressi sunt de Ægypto per turmas suas in manu Moysi et Aaron, 
და ესე არიან საბანაკონი ძეთა ისრაჱლისათანი, რაჟამს გამოვიდეს იგინი ქუეყანით ეგჳპტით ძალითურთ ჴელითა მოსესითა და აჰრონისითა. 
1 These are the journeys of the children of Israel, which went forth out of the land of Egypt with their armies under the hand of Moses and Aaron. 
ב. וַיִּכְתֹּב משֶׁה אֶת מוֹצָאֵיהֶם לְמַסְעֵיהֶם עַל פִּי יְהֹוָה וְאֵלֶּה מַסְעֵיהֶם לְמוֹצָאֵיהֶם: 
καὶ ἔγραψεν Μωυσῆς τὰς ἀπάρσεις αὐτῶν καὶ τοὺς σταθμοὺς αὐτῶν διὰ ῥήματος κυρίου καὶ οὗτοι σταθμοὶ τῆς πορείας αὐτῶν 
2 ܘܲܟ݂ܬܲܒ̣ ܡܘܼܫܹܐ ܡܲܦܩܵܢܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܡܲܫ̈ܩܠܵܢܲܝܗܘܿܢ: ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܘܗܵܠܹܝܢ ܡܲܦܩܵܢܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܡܲܫ̈ܩܠܵܢܲܝܗܘܿܢ. 
quas descripsit Moyses juxta castrorum loca, quæ Domini jussione mutabant. 
და დაწერა მოსე სლვაჲ მათი და სადგურები მათი სიტყჳთა უფლისათა. და ესე არს სადგურები სლვისა მათისაჲ. 
2 And Moses wrote their goings out according to their journeys by the commandment of the LORD: and these are their journeys according to their goings out. 
ג. וַיִּסְעוּ מֵרַעְמְסֵס בַּחֹדֶשׁ הָרִאשׁוֹן בַּחֲמִשָּׁה עָשָׂר יוֹם לַחֹדֶשׁ הָרִאשׁוֹן מִמָּחֳרַת הַפֶּסַח יָצְאוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל בְּיָד רָמָה לְעֵינֵי כָּל מִצְרָיִם: 
ἀπῆραν ἐκ Ραμεσση τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου τῇ ἐπαύριον τοῦ πασχα ἐξῆλθον οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἐν χειρὶ ὑψηλῇ ἐναντίον πάντων τῶν Αἰγυπτίων 
3 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܪܲܥܡܣܝܼܣ: ܒܚܲܡܫܵܥܸܣܪܵܐ ܒܝܲܪܚܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܵܐ ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܦܸܨܚܵܐ: ܘܲܢܦܲܩܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܪܵܡܬ̣ܵܐ ܠܥܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ ܡܸܨܪ̈ܵܝܹܐ. 
Profecti igitur de Ramesse mense primo, quintadecima die mensis primi, altera die Phase, filii Israël in manu excelsa, videntibus cunctis Ægyptiis, 
და იძრნეს რამესეთ თუესა პირველსა, მეათხუთმეტესა დღესა თთჳსა მის პირველისასა, ხვალისაგან ზატიკსა გამოვიდეს ძენი ისრაჱლისანი ჴელითა მაღლითა წინაშე ყოველთა ეგჳპტელთა. 
3 And they departed from Rameses in the first month, on the fifteenth day of the first month; on the morrow after the passover the children of Israel went out with an high hand in the sight of all the Egyptians. 
ד. וּמִצְרַיִם מְקַבְּרִים אֵת אֲשֶׁר הִכָּה יְהֹוָה בָּהֶם כָּל בְּכוֹר וּבֵאלֹהֵיהֶם עָשָׂה יְהֹוָה שְׁפָטִים: 
καὶ οἱ Αἰγύπτιοι ἔθαπτον ἐξ αὑτῶν τοὺς τεθνηκότας πάντας οὓς ἐπάταξεν κύριος πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ καὶ ἐν τοῖς θεοῖς αὐτῶν ἐποίησεν τὴν ἐκδίκησιν κύριος 
4 ܘܡܸܨܪ̈ܵܝܹܐ ܩܵܒ̣ܪܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܠܒ̣ܘܼܟ݂ܪܹ̈ܐ ܕܩܲܛܸܠ ܒܗܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܒܲܐܠܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ ܥܒܲܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܕܝܼܢܵܐ. 
et sepelientibus primogenitos, quos percusserat Dominus (nam et in diis eorum exercuerat ultionem), 
და ეგჳპტელნი დაჰფლვიდეს ყოველთა მათ, რომელნი მოსრნა უფალმან მათგანნი, ყოველი პირმშოჲ ქუეყანასა ეგჳპტისასა და შორის ღმერთთა მათთა ყო უფალმან შურისგებაჲ. 
4 For the Egyptians buried all their firstborn, which the LORD had smitten among them: upon their gods also the LORD executed judgments. 
ה. וַיִּסְעוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל מֵרַעְמְסֵס וַיַּחֲנוּ בְּסֻכֹּת: 
καὶ ἀπάραντες οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἐκ Ραμεσση παρενέβαλον εἰς Σοκχωθ 
5 ܘܲܫܩܲܠܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡ̣ܢ ܪܲܥܡܣܝܼܣ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܣܵܟ݂ܘܿܬ̣. 
castrametati sunt in Soccoth. 
და იძრნეს ძენი ისრაჱლისანი ჰრამესეთ და დაიბანაკეს სოკქოთს. 
5 And the children of Israel removed from Rameses, and pitched in Succoth. 
ו. וַיִּסְעוּ מִסֻּכֹּת וַיַּחֲנוּ בְאֵתָם אֲשֶׁר בִּקְצֵה הַמִּדְבָּר: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Σοκχωθ καὶ παρενέβαλον εἰς Βουθαν ὅ ἐστιν μέρος τι τῆς ἐρήμου 
6 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܣܵܟ݂ܘܿܬ̣: ܘܲܫܪܵܘ ܒܐܵܬ̣ܵܡ ܕܲܒ̣ܣܵܘ̈ܦܲܝ ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ. 
Et de Soccoth venerunt in Etham, quæ est in extremis finibus solitudinis. 
და იძრნეს სიკქოთით და დაიბანაკეს უთანს, რომელ არს ნაწილი უდაბნოჲსაგანი. 
6 And they departed from Succoth, and pitched in Etham, which is in the edge of the wilderness. 
ז. וַיִּסְעוּ מֵאֵתָם וַיָּשָׁב עַל פִּי הַחִירֹת אֲשֶׁר עַל פְּנֵי בַּעַל צְפוֹן וַיַּחֲנוּ לִפְנֵי מִגְדֹּל: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Βουθαν καὶ παρενέβαλον ἐπὶ στόμα Εϊρωθ ὅ ἐστιν ἀπέναντι Βεελσεπφων καὶ παρενέβαλον ἀπέναντι Μαγδώλου 
7 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܐܵܬ̣ܵܡ: ܘܲܫܪܵܘ ܥܲܠ ܦܘܼܡ ܚܹܐܪܝܼܬ̣ܵܐ ܕܲܩܕ݂ܵܡ ܒܥܸܠܨܦܘܿܢ: ܘܲܫܪܵܘ ܩܕ݂ܵܡ ܡܲܓ̣ܕ̇ܘܿܠ. 
Inde egressi venerunt contra Phihahiroth, quæ respicit Beelsephon, et castrametati sunt ante Magdalum. 
და იძრნეს უთანით და დაიბანაკეს პირსა ზედა ეთრონისასა, რომელ არს მართლ ბეელსეპფონსა და დაიბანაკეს წინაშე მაგდოლასა. 
7 And they removed from Etham, and turned again unto Pihahiroth, which is before Baalzephon: and they pitched before Migdol. 
ח. וַיִּסְעוּ מִפְּנֵי הַחִירֹת וַיַּעַבְרוּ בְתוֹךְ הַיָּם הַמִּדְבָּרָה וַיֵּלְכוּ דֶּרֶךְ שְׁלשֶׁת יָמִים בְּמִדְבַּר אֵתָם וַיַּחֲנוּ בְּמָרָה: 
καὶ ἀπῆραν ἀπέναντι Εϊρωθ καὶ διέβησαν μέσον τῆς θαλάσσης εἰς τὴν ἔρημον καὶ ἐπορεύθησαν ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν διὰ τῆς ἐρήμου αὐτοὶ καὶ παρενέβαλον ἐν Πικρίαις 
8 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܦܘܼܡ ܚܹܐܪܝܼܬ̣ܵܐ: ܘܐܸܙܲܠܘ ܒܓ̣ܵܘ ܝܲܡܵܐ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ: ܘܐܸܙܲܠܘ ܡܲܪܕܹ̇ܐ ܬܠܵܬ̣ܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܐܲܬ̣ܵܡ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܡܘܼܪܲܬ̣. 
Profectique de Phihahiroth, transierunt per medium mare in solitudinem: et ambulantes tribus diebus per desertum Etham, castrametati sunt in Mara. 
და იტრნეს მართლ იოროთით და განჴდეს საშუვალ ზღუასა უდაბნოდ და ვიდოდეს გზასა სამ დღისასა სავალსა უდაბნოსა ემათისასა და დაიბანაკეს განსამწარებელსა. 
8 And they departed from before Pihahiroth, and passed through the midst of the sea into the wilderness, and went three days' journey in the wilderness of Etham, and pitched in Marah. 
ט. וַיִּסְעוּ מִמָּרָה וַיָּבֹאוּ אֵילִמָה וּבְאֵילִם שְׁתֵּים עֶשְׂרֵה עֵינֹת מַיִם וְשִׁבְעִים תְּמָרִים וַיַּחֲנוּ שָׁם: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Πικριῶν καὶ ἦλθον εἰς Αιλιμ καὶ ἐν Αιλιμ δώδεκα πηγαὶ ὑδάτων καὶ ἑβδομήκοντα στελέχη φοινίκων καὶ παρενέβαλον ἐκεῖ παρὰ τὸ ὕδωρ 
9 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܡܘܼܪܲܬ̣: ܘܐܸܬ̣ܵܘ ܠܐܵܠܝܼܡ: ܘܒ̣ܵܠܝܼܡ ܐܝܼܬ̣ ܗ̄ܘܲܝ̈ ܬܲܪܬܲܥܸܣܪܹ̈ܐ ܥܲܝ̈ܢܵܬ̣ܵܐ ܕܡܲـ̈ـܝܵܐ: ܘܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܕܸܩ̈ܠܝܼܢ: ܘܲܫܪܵܘ ܬܲܡܵܢ. 
Profectique de Mara, venerunt in Elim, ubi erant duodecim fontes aquarum, et palmæ septuaginta: ibique castrametati sunt. 
და იძრნეს განსამწარებელით და მოვიდეს ელიმდ. და ელიმს იყო ათორმეტი წყაროჲ წყლისაჲ და სამეოცდაათი ძირ - დანაკისკუდი და დაიბანაკეს მუნ წყაროსა მას ზედა. 
9 And they removed from Marah, and came unto Elim: and in Elim were twelve fountains of water, and threescore and ten palm trees; and they pitched there. 
י. וַיִּסְעוּ מֵאֵילִם וַיַּחֲנוּ עַל יַם סוּף: 
καὶ ἀπῆραν ἐξ Αιλιμ καὶ παρενέβαλον ἐπὶ θάλασσαν ἐρυθράν 
10 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܐܵܠܝܼܡ: ܘܲܫܪܵܘ ܥܲܠ ܝܲܕ݂ ܝܲܡܵܐ ܕܣܘܿܦ. 
Sed et inde egressi, fixerunt tentoria super mare Rubrum. Profectique de mari Rubro, 
და იძრნეს ელიმით და დაიბანაკეს ზღუასა ზედა ერუთრასა. 
10 And they removed from Elim, and encamped by the Red sea. 
יא. וַיִּסְעוּ מִיַּם סוּף וַיַּחֲנוּ בְּמִדְבַּר סִין: 
καὶ ἀπῆραν ἀπὸ θαλάσσης ἐρυθρᾶς καὶ παρενέβαλον εἰς τὴν ἔρημον Σιν 
11 ܘܲܫܩܸ̇ܠܘ ܡ̣ܢ ܝܲܕ݂ ܝܲܡܵܐ ܕܣܘܿܦ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܣܝܼܢ. 
castrametati sunt in deserto Sin. 
და იძრნეს ზღჳთ ერჳთრაჲთ და დაიბანაკეს უდაბნოსა სინაჲსასა. 
11 And they removed from the Red sea, and encamped in the wilderness of Sin. 
יב. וַיִּסְעוּ מִמִּדְבַּר סִין וַיַּחֲנוּ בְּדָפְקָה: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ τῆς ἐρήμου Σιν καὶ παρενέβαλον εἰς Ραφακα 
12 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܣܝܼܢ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܪܲܦ̮ܩܵܐ. 
Unde egressi, venerunt in Daphca. 
და იტრნეს უდაბნოჲთ სინაჲთ და დაიბანაკეს აფეკს. 
12 And they took their journey out of the wilderness of Sin, and encamped in Dophkah. 
יג. וַיִּסְעוּ מִדָּפְקָה וַיַּחֲנוּ בְּאָלוּשׁ: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Ραφακα καὶ παρενέβαλον ἐν Αιλους 
13 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܪܲܦ̮ܩܵܐ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܐܵܠܘܿܫ. 
Profectique de Daphca, castrametati sunt in Alus. 
და იტრნეს აფეკაჲთ და დაიბანაკეს ელუჳსს. 
13 And they departed from Dophkah, and encamped in Alush. 
יד. וַיִּסְעוּ מֵאָלוּשׁ וַיַּחֲנוּ בִּרְפִידִם וְלֹא הָיָה שָׁם מַיִם לָעָם לִשְׁתּוֹת: 
καὶ ἀπῆραν ἐξ Αιλους καὶ παρενέβαλον ἐν Ραφιδιν καὶ οὐκ ἦν ὕδωρ τῷ λαῷ πιεῖν ἐκεῖ 
14 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܐܵܠܘܿܫ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܲܪܦܝܼܕ݂ܝܼܢ: ܘܠܲܝܬ̇ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܬܲܡܵܢ ܡܲـ̈ـܝܵܐ ܠܥܲܡܵܐ ܕܢܸܫܬ̇ܘܿܢ. 
Egressique de Alus, in Raphidim fixere tentoria, ubi populo defuit aqua ad bibendum. 
და იძრნეს ელჳსით და დაიბანაკეს ჰრაფიდინს. და არა იყო მუნ წყალი სასმელად ერისა მისთჳს. 
14 And they removed from Alush, and encamped at Rephidim, where was no water for the people to drink. 
טו. וַיִּסְעוּ מֵרְפִידִם וַיַּחֲנוּ בְּמִדְבַּר סִינָי: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Ραφιδιν καὶ παρενέβαλον ἐν τῇ ἐρήμῳ Σινα 
15 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܪܦܝܼܕ݂ܝܼܢ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܣܝܼܢܲܝ. 
Profectique de Raphidim, castrametati sunt in deserto Sinai. 
და იტრნეს ჰრაფიდინით და დაიბანაკეს უდაბნოსა სინასა. 
15 And they departed from Rephidim, and pitched in the wilderness of Sinai. 
טז. וַיִּסְעוּ מִמִּדְבַּר סִינָי וַיַּחֲנוּ בְּקִבְרֹת הַתַּאֲוָה: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ τῆς ἐρήμου Σινα καὶ παρενέβαλον ἐν Μνήμασιν τῆς ἐπιθυμίας 
16 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܣܝܼܢܲܝ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܩܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܪ̈ܵܓܲܝ ܪܸܓ̇ܬ̣ܵܐ. 
Sed et de solitudine Sinai egressi, venerunt ad sepulchra concupiscentiæ. 
და იძრნეს უდაბნოჲთ სინაჲთ და დაიბანაკეს სამარობანს გულისთქმისასა. 
16 And they removed from the desert of Sinai, and pitched at Kibrothhattaavah. 
יז. וַיִּסְעוּ מִקִּבְרֹת הַתַּאֲוָה וַיַּחֲנוּ בַּחֲצֵרֹת: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Μνημάτων ἐπιθυμίας καὶ παρενέβαλον ἐν Ασηρωθ 
17 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܩܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܪ̈ܵܓܲܝ ܪܸܓ̇ܬ̣ܵܐ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܚܸܨܪܘܿܬ̣. 
Profectique de sepulchris concupiscentiæ, castrametati sunt in Haseroth. 
და იძრნეს სამარობნით გულისთქმისაჲთ და დაიბანაკეს ასეროთს. 
17 And they departed from Kibrothhattaavah, and encamped at Hazeroth. 
יח. וַיִּסְעוּ מֵחֲצֵרֹת וַיַּחֲנוּ בְּרִתְמָה: 
καὶ ἀπῆραν ἐξ Ασηρωθ καὶ παρενέβαλον ἐν Ραθαμα 
18 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܚܸܨܪܘܿܬ̣: ܘܲܫܪܵܘ ܒܪܸܬ̣ܡܵܐ. 
Et de Haseroth venerunt in Rethma. 
და იძრნეს ასეროთით და დაიბანაკეს ჰრათმას. 
18 And they departed from Hazeroth, and pitched in Rithmah. 
יט. וַיִּסְעוּ מֵרִתְמָה וַיַּחֲנוּ בְּרִמֹּן פָּרֶץ: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Ραθαμα καὶ παρενέβαλον ἐν Ρεμμων Φαρες 
19 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܪܸܬ̣ܡܵܐ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܪܲܡܘܿܢ ܦܲܪܨ. 
Profectique de Rethma, castrametati sunt in Remmomphares. 
და იძრნეს ჰრათმაჲთ და დაიბანაკეს ჰრემონ ფარესს. 
19 And they departed from Rithmah, and pitched at Rimmonparez. 
כ. וַיִּסְעוּ מֵרִמֹּן פָּרֶץ וַיַּחֲנוּ בְּלִבְנָה: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Ρεμμων Φαρες καὶ παρενέβαλον ἐν Λεμωνα 
20 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܪܲܡܘܿܢ ܦܲܪܨ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܠܸܒ̣ܢܵܐ. 
Unde egressi venerunt in Lebna. 
და იძრნეს ჰრემონ ფარესით და დაიბანაკეს ლებუნას. 
20 And they departed from Rimmonparez, and pitched in Libnah. 
כא. וַיִּסְעוּ מִלִּבְנָה וַיַּחֲנוּ בְּרִסָּה: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Λεμωνα καὶ παρενέβαλον εἰς Δεσσα 
21 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܠܸܒ̣ܢܵܐ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܪܵܣܵܐ. 
De Lebna castrametati sunt in Ressa. 
და იძრრნეს ლებუნაჲთ და დაიბანაკეს რესას. 
21 And they removed from Libnah, and pitched at Rissah. 
כב. וַיִּסְעוּ מֵרִסָּה וַיַּחֲנוּ בִּקְהֵלָתָה: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Δεσσα καὶ παρενέβαλον εἰς Μακελλαθ 
22 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܪܵܣܵܐ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܩܲܗܠܲܬ̣. 
Egressique de Ressa, venerunt in Ceelatha. 
და იძრნეს რესაჲთ და დაიბანაკეს მაკელლათას. 
22 And they journeyed from Rissah, and pitched in Kehelathah. 
כג. וַיִּסְעוּ מִקְּהֵלָתָה וַיַּחֲנוּ בְּהַר שָׁפֶר: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Μακελλαθ καὶ παρενέβαλον εἰς Σαφαρ 
23 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܩܲܗܠܲܬ̣: ܘܲܫܪܵܘ ܒܛܘܼܪܵܐ ܕܫܵܦܵܪ. 
Unde profecti, castrametati sunt in monte Sepher. 
და იძრნეს მაკელლათაჲთ და დაიბანაკეს საფარს. 
23 And they went from Kehelathah, and pitched in mount Shapher. 
כד. וַיִּסְעוּ מֵהַר שָׁפֶר וַיַּחֲנוּ בַּחֲרָדָה: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Σαφαρ καὶ παρενέβαλον εἰς Χαραδαθ 
24 ܘܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܛܘܼܪܵܐ ܕܫܵܦܵܪ. ܘܲܫܪܵܘ ܒܚܸܪܕܵܐ. 
Egressi de monte Sepher, venerunt in Arada. 
და იტრნეს საფარით და დაიბანაკეს ქარას. და იძრნეს ქარაჲთ და დაიბანაკეს მაკედოთს. 
24 And they removed from mount Shapher, and encamped in Haradah. 
כה. וַיִּסְעוּ מֵחֲרָדָה וַיַּחֲנוּ בְּמַקְהֵלֹת: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Χαραδαθ καὶ παρενέβαλον εἰς Μακηλωθ 
25 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܚܸܪܕܵܐ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܡܲܩܗ̱ܠܘܼܬ̣. 
Inde proficiscentes, castrametati sunt in Maceloth. 
და იძრნეს მაკედოდით და დაიბანაკეს თაათს. 
25 And they removed from Haradah, and pitched in Makheloth. 
כו. וַיִּסְעוּ מִמַּקְהֵלֹת וַיַּחֲנוּ בְּתָחַת: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Μακηλωθ καὶ παρενέβαλον εἰς Κατααθ 
26 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܡܲܩܗ̱ܠܘܼܬ̣: ܘܲܫܪܵܘ ܒܬ̣ܵܚܵܬ̣. 
Profectique de Maceloth, venerunt in Thahath. 
და იძრნეს თაათით და დაიბანაკეს თათს. 
26 And they removed from Makheloth, and encamped at Tahath. 
כז. וַיִּסְעוּ מִתָּחַת וַיַּחֲנוּ בְּתָרַח: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Κατααθ καὶ παρενέβαλον εἰς Ταραθ 
27 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܬܵܚܵܬ̣: ܘܲܫܪܵܘ ܒܬܲܪܚ. 
De Thahath, castrametati sunt in Thare. 
და იძრნეს თათით და დაიბანაკეს თარას. 
27 And they departed from Tahath, and pitched at Tarah. 
כח. וַיִּסְעוּ מִתָּרַח וַיַּחֲנוּ בְּמִתְקָה: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Ταραθ καὶ παρενέβαλον εἰς Ματεκκα 
28 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡܟ̤!!!!! ܬܲܪܚ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܡܸܬ̣ܩܵܐ. 
Unde egressi, fixere tentoria in Methca. 
და იძრნეს თარაჲთ და დაიბანაკეს მათეკას. 
28 And they removed from Tarah, and pitched in Mithcah. 
כט. וַיִּסְעוּ מִמִּתְקָה וַיַּחֲנוּ בְּחַשְׁמֹנָה: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Ματεκκα καὶ παρενέβαλον εἰς Σελμωνα 
29 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܡܸܬ̣ܩܵܐ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܚܸܫܡܘܿܢܵܐ. 
Et de Methca, castrametati sunt in Hesmona. 
და იტრნეს მათეკაჲთ და დაიბანაკეს ასემუნას. 
29 And they went from Mithcah, and pitched in Hashmonah. 
ל. וַיִּסְעוּ מֵחַשְׁמֹנָה וַיַּחֲנוּ בְּמֹסֵרוֹת: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Σελμωνα καὶ παρενέβαλον εἰς Μασσουρουθ 
30 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܚܸܫܡܘܿܢܵܐ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܡܸܣܪܘܿܬ̣. 
Profectique de Hesmona, venerunt in Moseroth. 
და იძრნეს ასემუნაჲთ და დაიბანაკეს მასურუთს. 
30 And they departed from Hashmonah, and encamped at Moseroth. 
לא. וַיִּסְעוּ מִמֹּסֵרוֹת וַיַּחֲנוּ בִּבְנֵי יַעֲקָן: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Μασσουρουθ καὶ παρενέβαλον εἰς Βαναια 
31 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܡܸܣܪܘܿܬ̣: ܘܲܫܪܵܘ ܒܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܲܥܩܵܢ. 
Et de Moseroth, castrametati sunt in Benejaacan. 
და იტრნეს მასურუთით და დაიბანაკეს ბანაიკამს. 
31 And they departed from Moseroth, and pitched in Benejaakan. 
לב. וַיִּסְעוּ מִבְּנֵי יַעֲקָן וַיַּחֲנוּ בְּחֹר הַגִּדְגָּד: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Βαναια καὶ παρενέβαλον εἰς τὸ ὄρος Γαδγαδ 
32 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܲܥܩܵܢ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܚܵܪ ܓܲܕ݂ܓܲܕ݂. 
Profectique de Benejaacan, venerunt in montem Gadgad. 
და იძრნეს ბანაიკამით და დაიბანაკეს მთასა გადგადსა. 
32 And they removed from Benejaakan, and encamped at Horhagidgad. 
לג. וַיִּסְעוּ מֵחֹר הַגִּדְגָּד וַיַּחֲנוּ בְּיָטְבָתָה: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ τοῦ ὄρους Γαδγαδ καὶ παρενέβαλον εἰς Ετεβαθα 
33 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܚܵܪ ܓܲܕ݂ܓܲܕ݂ ܘܲܫܪܵܘ ܒܛܲܒܲܬ̣. 
Unde profecti, castrametati sunt in Jetebatha. 
და იძრნეს მთით გადგადით და დაიბანაკეს იეტაბათას. 
33 And they went from Horhagidgad, and pitched in Jotbathah. 
לד. וַיִּסְעוּ מִיָּטְבָתָה וַיַּחֲנוּ בְּעַבְרֹנָה: 
καὶ ἀπῆραν ἐξ Ετεβαθα καὶ παρενέβαλον εἰς Εβρωνα 
34 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܝܲܛܒܲܬ̣: ܘܲܫܪܵܘ ܒܥܲܟ݂ܪܘܿܢܵܐ: 
Et de Jetebatha venerunt in Hebrona. 
და იტრნეს იეტაბათაჲთ, დაიბანაკეს ებრუნას. 
34 And they removed from Jotbathah, and encamped at Ebronah. 
לה. וַיִּסְעוּ מֵעַבְרֹנָה וַיַּחֲנוּ בְּעֶצְיֹן גָּבֶר: 
καὶ ἀπῆραν ἐξ Εβρωνα καὶ παρενέβαλον εἰς Γεσιωνγαβερ 
35 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܥܲܟ݂ܪܘܿܢܵܐ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܥܹܨܝܼܢܘܿ ܓܒܲܪ. 
Egressique de Hebrona, castrametati sunt in Asiongaber. 
და იძრნეს ებრუნაჲთ და დაიბანაკეს გესიონ გაბერს. 
35 And they departed from Ebronah, and encamped at Eziongaber. 
לו. וַיִּסְעוּ מֵעֶצְיֹן גָּבֶר וַיַּחֲנוּ בְּמִדְבַּר צִן הִוא קָדֵשׁ: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Γεσιωνγαβερ καὶ παρενέβαλον ἐν τῇ ἐρήμῳ Σιν καὶ ἀπῆραν ἐκ τῆς ἐρήμου Σιν καὶ παρενέβαλον εἰς τὴν ἔρημον Φαραν αὕτη ἐστὶν Καδης 
36 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܥܹܨܝܼܢܘܿ ܓܒܲܪ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܨܝܼܢ ܕܗ̤ܝ ܗ̄ܝ̣ ܩܕܸܫ. 
Inde profecti, venerunt in desertum Sin, hæc est Cades. 
და იძრნეს გესიონ გაბერით და დაიბანაკეს უდაბნოსა სინაჲსასა, ესე არს კადე. 
36 And they removed from Eziongaber, and pitched in the wilderness of Zin, which is Kadesh. 
לז. וַיִּסְעוּ מִקָּדֵשׁ וַיַּחֲנוּ בְּהֹר הָהָר בִּקְצֵה אֶרֶץ אֱדוֹם: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Καδης καὶ παρενέβαλον εἰς Ωρ τὸ ὄρος πλησίον γῆς Εδωμ 
37 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܩܕܸܫ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܗܘܿܪ ܛܘܼܪܵܐ ܕܲܒ̣ܣܵܘ̈ܦܲܝ ܐܲܪܥܵܐ ܕܐܲܕ݂ܘܿܡ. 
Egressique de Cades, castrametati sunt in monte Hor, in extremis finibus terræ Edom. 
და იტრნეს კადეთ და დაიბანაკეს ორსა მთასა მახლობელად ქუეყანასა ედომისასა. 
37 And they removed from Kadesh, and pitched in mount Hor, in the edge of the land of Edom. 
לח. וַיַּעַל אַהֲרֹן הַכֹּהֵן אֶל הֹר הָהָר עַל פִּי יְהֹוָה וַיָּמָת שָׁם בִּשְׁנַת הָאַרְבָּעִים לְצֵאת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם בַּחֹדֶשׁ הַחֲמִישִׁי בְּאֶחָד לַחֹדֶשׁ: 
καὶ ἀνέβη Ααρων ὁ ἱερεὺς διὰ προστάγματος κυρίου καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖ ἐν τῷ τεσσαρακοστῷ ἔτει τῆς ἐξόδου τῶν υἱῶν Ισραηλ ἐκ γῆς Αἰγύπτου τῷ μηνὶ τῷ πέμπτῳ μιᾷ τοῦ μηνός 
38 ܘܲܣܠܸܩ ܐܲܗܪܘܿܢ ܟܵܗܢܵܐ ܒܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܠܗܘܿܪ ܛܘܼܪܵܐ ܘܡܝܼܬ̣ ܬܲܡܵܢ: ܒܲܫܢܲܬ̣ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܕܲܢܦܲܩܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ: ܒܝܲܪܚܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܵܐ ܒܚܲܕ݂ ܒܝܲܪܚܵܐ. 
Ascenditque Aaron sacerdos in montem Hor jubente Domino: et ibi mortuus est anno quadragesimo egressionis filiorum Israël ex Ægypto, mense quinto, prima die mensis, 
და აღვიდა აჰრონ მღდელი ბრძანებითა უფლისაჲთა და მოკუდა მუნ მეორმეთცესა წელსა გამოსლვასა ძეთა ისრაჱლისათასა ქუეყანით ეგჳპტით, თთუესა მეხუთესა თთჳსასა. 
38 And Aaron the priest went up into mount Hor at the commandment of the LORD, and died there, in the fortieth year after the children of Israel were come out of the land of Egypt, in the first day of the fifth month. 
לט. וְאַהֲרֹן בֶּן שָׁלשׁ וְעֶשְׂרִים וּמְאַת שָׁנָה בְּמֹתוֹ בְּהֹר הָהָר: 
καὶ Ααρων ἦν τριῶν καὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἐτῶν ὅτε ἀπέθνῃσκεν ἐν Ωρ τῷ ὄρει 
39 ܘܐܲܗܪܘܿܢ ܒܲܪ ܡܵܐܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܘܥܸܣܪܝܼܢ ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܟܲܕ݂ ܡܝܼܬ̣ ܒܗܘܿܪ ܛܘܼܪܵܐ. 
cum esset annorum centum viginti trium. 
და აჰრონ იყო ასოცდასამ წლის, რაჟამსა მოკუდებოდა ორს მთასა. 
39 And Aaron was an hundred and twenty and three years old when he died in mount Hor. 
מ. וַיִּשְׁמַע הַכְּנַעֲנִי מֶלֶךְ עֲרָד וְהוּא ישֵׁב בַּנֶּגֶב בְּאֶרֶץ כְּנָעַן בְּבֹא בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ ἀκούσας ὁ Χανανις βασιλεὺς Αραδ καὶ οὗτος κατῴκει ἐν γῇ Χανααν ὅτε εἰσεπορεύοντο οἱ υἱοὶ Ισραηλ 
40 ܘܲܫܡܲܥ ܟܢܲܥܢܵܝܵܐ ܡܲܠܟܵܐ ܕܓܲܕ݂ܵܪ ܕܥܵܡܲܪ ܒܬܲܝ̱ܡܢܵܐ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ: ܟܲܕ݂ ܐܸܬ̣ܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Audivitque Chananæus rex Arad, qui habitabat ad meridiem, in terram Chanaan venisse filios Israël. 
და ესმა ქანაანის მეფესა არადისასა. და იგი დაშენებულ იყო ბღუარით კერძო ქუეყანასა ქანანისასა, რაჟამს შევიდოდეს ძენი ისრაჱლისანი. 
40 And king Arad the Canaanite, which dwelt in the south in the land of Canaan, heard of the coming of the children of Israel. 
מא. וַיִּסְעוּ מֵהֹר הָהָר וַיַּחֲנוּ בְּצַלְמֹנָה: 
καὶ ἀπῆραν ἐξ Ωρ τοῦ ὄρους καὶ παρενέβαλον εἰς Σελμωνα 
41 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܗܘܿܪ ܛܘܼܪܵܐ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܨܲܠܡܘܿܢܵܐ. 
Et profecti de monte Hor, castrametati sunt in Salmona. 
და იტრნეს ორით მთით და დაიბანაკეს სელმუნას. 
41 And they departed from mount Hor, and pitched in Zalmonah. 
מב. וַיִּסְעוּ מִצַּלְמֹנָה וַיַּחֲנוּ בְּפוּנֹן: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Σελμωνα καὶ παρενέβαλον εἰς Φινω 
42 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܨܲܠܡܘܿܢܵܐ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܦܝܼܢܘܿܢ. 
Unde egressi, venerunt in Phunon. 
და იძრნეს სელმუნაჲთ და დაიბანაკეს ფინუნს. 
42 And they departed from Zalmonah, and pitched in Punon. 
מג. וַיִּסְעוּ מִפּוּנֹן וַיַּחֲנוּ בְּאֹבֹת: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Φινω καὶ παρενέβαλον εἰς Ωβωθ 
43 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܦܝܼܢܘܿܢ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܐܵܒ̣ܘܿܬ̣. 
Profectique de Phunon, castrametati sunt in Oboth. 
და იძრნეს ფინონით და დაიბანაკეს ობოთს. 
43 And they departed from Punon, and pitched in Oboth. 
מד. וַיִּסְעוּ מֵאֹבֹת וַיַּחֲנוּ בְּעִיֵּי הָעֲבָרִים בִּגְבוּל מוֹאָב: 
καὶ ἀπῆραν ἐξ Ωβωθ καὶ παρενέβαλον ἐν Γαι ἐν τῷ πέραν ἐπὶ τῶν ὁρίων Μωαβ 
44 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܐܵܒ̣ܘܿܬ̣: ܘܲܫܪܵܘ ܒܥܲܝܢܵܐ ܕܥܸܒ̣ܪܵܝܹܐ: ܒܲܬ̣ܚܘܼܡܵܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣. 
Et de Oboth venerunt in Ijeabarim, quæ est in finibus Moabitarum. 
და იძრნეს ობოთით და დაიბანაკეს წიაღ საზღუართა ზედა მოაბისათა. 
44 And they departed from Oboth, and pitched in Ijeabarim, in the border of Moab. 
מה. וַיִּסְעוּ מֵעִיִּים וַיַּחֲנוּ בְּדִיבֹן גָּד: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Γαι καὶ παρενέβαλον εἰς Δαιβων Γαδ 
45 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܥܲܝܢܵܐ ܕܥܸܒ̣ܪܵܝܹܐ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܪܝܼܒ̣ܘܿܢ ܓܲܕ݂. 
Profectique de Ijeabarim, fixere tentoria in Dibongad. 
და იძრნეს გესით და დაიბანაკეს დებონგათს. 
45 And they departed from Iim, and pitched in Dibongad. 
מו. וַיִּסְעוּ מִדִּיבֹן גָּד וַיַּחֲנוּ בְּעַלְמֹן דִּבְלָתָיְמָה: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Δαιβων Γαδ καὶ παρενέβαλον ἐν Γελμων Δεβλαθαιμ 
46 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܪܝܼܒ̣ܘܿܢ ܓܲܕ݂: ܘܲܫܪܵܘ ܒܲܒ̣ܥܸܠܡܘܿܢ ܕܲܒ̣ܠܵܬ̣ܝܼܡ. 
Unde egressi, castrametati sunt in Helmondeblathaim. 
და იტრნეს დებონგადით და დაიბანაკეს გელმონს დაბლათაიმს. 
46 And they removed from Dibongad, and encamped in Almondiblathaim. 
מז. וַיִּסְעוּ מֵעַלְמֹן דִּבְלָתָיְמָה וַיַּחֲנוּ בְּהָרֵי הָעֲבָרִים לִפְנֵי נְבוֹ: 
καὶ ἀπῆραν ἐκ Γελμων Δεβλαθαιμ καὶ παρενέβαλον ἐπὶ τὰ ὄρη τὰ Αβαριμ ἀπέναντι Ναβαυ 
47 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܒܥܸܠܡܘܿܢ ܕܲܒ̣ܠܬ̣ܝܼܡ ܘܲܫܪܵܘ ܒܛܘܼܪܵܐ ܕܥܸܒ̣ܪ̈ܵܝܹܐ ܕܲܩܕ݂ܵܡ ܢܵܒ̣ܘܿ. 
Egressique de Helmondeblathaim, venerunt ad montes Abarim contra Nabo. 
და იძრნეს გელმონ დაბლათაჲმით და დაიბანაკეს მთათა ზედა აბარიმისასა მართლ ნაბავსა. 
47 And they removed from Almondiblathaim, and pitched in the mountains of Abarim, before Nebo. 
מח. וַיִּסְעוּ מֵהָרֵי הָעֲבָרִים וַיַּחֲנוּ בְּעַרְבֹת מוֹאָב עַל יַרְדֵּן יְרֵחוֹ: 
καὶ ἀπῆραν ἀπὸ ὀρέων Αβαριμ καὶ παρενέβαλον ἐπὶ δυσμῶν Μωαβ ἐπὶ τοῦ Ιορδάνου κατὰ Ιεριχω 
48 ܘܲܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܛܘܼܪܵܐ ܕܥܸܒ̣ܪ̈ܵܝܹܐ: ܘܲܫܪܵܘ ܒܥܲܪܒ̣ܘܿܬ̣ ܡܘܼܐܵܒ̣ ܕܥܲܠ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܕܐܝܼܪܝܼܚܘܿ. 
Profectique de montibus Abarim, transierunt ad campestria Moab, supra Jordanem, contra Jericho. 
და იძრნეს მთით აბარიმით და დაიბანაკეს დასავალით კერძო მოაბსა, იორდანესა ზედა იერიქოჲთ კერძო. 
48 And they departed from the mountains of Abarim, and pitched in the plains of Moab by Jordan near Jericho. 
מט. וַיַּחֲנוּ עַל הַיַּרְדֵּן מִבֵּית הַיְשִׁמֹת עַד אָבֵל הַשִּׁטִּים בְּעַרְבֹת מוֹאָב: 
καὶ παρενέβαλον παρὰ τὸν Ιορδάνην ἀνὰ μέσον Αισιμωθ ἕως Βελσαττιμ κατὰ δυσμὰς Μωαβ 
49 ܘܲܫܪܵܘ ܥܲܠ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܡ̣ܢ ܒܹܝܬ̣ ܐܲܫܝܼܡܘܿܢ: ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܐܵܒ̣ܵܠ ܣܵܛܝܼܡ ܕܲܒ̣ܥܲܪܒ̣ܘܿܬ̣ ܡܘܼܐܵܒ̣. 
Ibique castrametati sunt de Bethsimoth usque ad Abelsatim in planioribus locis Moabitarum. 
და დაიბანაკეს იორდანესა ზედა საშუვალ ესიმოთსა მაბელ სატტიდმდე, რომელ არს დასავალით მოაბსა. 
49 And they pitched by Jordan, from Bethjesimoth even unto Abelshittim in the plains of Moab. 
נ. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה בְּעַרְבֹת מוֹאָב עַל יַרְדֵּן יְרֵחוֹ לֵאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἐπὶ δυσμῶν Μωαβ παρὰ τὸν Ιορδάνην κατὰ Ιεριχω λέγων 
50 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ ܒܥܲܪܒ̣ܘܿܬ̣ ܡܘܼܐܵܒ̣ ܕܥܲܠ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܕܐܝܼܪܝܼܚܘܿ. 
Ubi locutus est Dominus ad Moysen: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს დასავალით მოაბსა, იორდანესა ზედა, იერიქოჲთ კერძო. 
50 And the LORD spake unto Moses in the plains of Moab by Jordan near Jericho, saying, 
נא. דַּבֵּר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם כִּי אַתֶּם עֹבְרִים אֶת הַיַּרְדֵּן אֶל אֶרֶץ כְּנָעַן: 
λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς ὑμεῖς διαβαίνετε τὸν Ιορδάνην εἰς γῆν Χανααν 
51 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܥܵܒ̣ܪܝܼܢ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܝܘܿܪܕ̇ܢܲܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ. 
Præcipe filiis Israël, et dic ad eos: Quando transieritis Jordanem, intrantes terram Chanaan, 
და თქვა: ეტყოდეთ ძეთა ისრაჱლისათა და არქუ მათ: თქუენ წიაღხვალთ იორდანესა ქუეყანად ქანანისად. 
51 Speak unto the children of Israel, and say unto them, When ye are passed over Jordan into the land of Canaan; 
נב. וְהוֹרַשְׁתֶּם אֶת כָּל ישְׁבֵי הָאָרֶץ מִפְּנֵיכֶם וְאִבַּדְתֶּם אֵת כָּל מַשְׂכִּיֹּתָם וְאֵת כָּל צַלְמֵי מַסֵּכֹתָם תְּאַבֵּדוּ וְאֵת כָּל בָּמוֹתָם תַּשְׁמִידוּ: 
καὶ ἀπολεῖτε πάντας τοὺς κατοικοῦντας ἐν τῇ γῇ πρὸ προσώπου ὑμῶν καὶ ἐξαρεῖτε τὰς σκοπιὰς αὐτῶν καὶ πάντα τὰ εἴδωλα τὰ χωνευτὰ αὐτῶν ἀπολεῖτε αὐτὰ καὶ πάσας τὰς στήλας αὐτῶν ἐξαρεῖτε 
52 ܘܬ̣ܵܘܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܟܠܗܘܿܢ ܥܵܡܘܿܪܹ̈ܝܗ̇ ܕܐܲܪܥܵܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܘܬ̣ܵܘܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܟܠܗܹܝܢ ܣܸܓ̣̈ܕܵܬ̣ܗܘܿܢ: ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܨܲܠܡܹ̈ܐ ܕܢܸܣܟܲܬ̣ܗܘܿܢ ܬܵܘܒ̇ܕ݂ܘܼܢ: ܘܟ݂ܠܗܹܝܢ ܥܠܵܘܵܬ̣̈ܗܘܿܢ ܬܥܲܩܪܘܼܢ. 
disperdite cunctos habitatores terræ illius: confringite titulos, et statuas comminuite, atque omnia excelsa vastate, 
და წარსწყმიდნეთ ყოველნი დამკჳდრებულნი ქუეყანასა მას პირისაგან თქუენისა. 
52 Then ye shall drive out all the inhabitants of the land from before you, and destroy all their pictures, and destroy all their molten images, and quite pluck down all their high places: 
נג. וְהוֹרַשְׁתֶּם אֶת הָאָרֶץ וִישַׁבְתֶּם בָּהּ כִּי לָכֶם נָתַתִּי אֶת הָאָרֶץ לָרֶשֶׁת אֹתָהּ: 
καὶ ἀπολεῖτε πάντας τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν καὶ κατοικήσετε ἐν αὐτῇ ὑμῖν γὰρ δέδωκα τὴν γῆν αὐτῶν ἐν κλήρῳ 
53 ܘܬܹܐܪܬ̇ܘܼܢܵܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ ܘܬܸܬ̇ܒ̣ܘܼܢ ܒܵܗ̇: ܡܸܛܠ ܕܲܠܟ݂ܘܿܢ ܝܲܗ̄ܒ̣ܬܵܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ ܠܡܹܐܪܬܵܗ̇. 
mundantes terram, et habitantes in ea. Ego enim dedi vobis illam in possessionem, 
და მოსპოთ ყოველი ბანაკები მათი და ყოველი კერპები დასხმულები იგი მათი წარსწყმიდოთ. 
53 And ye shall dispossess the inhabitants of the land, and dwell therein: for I have given you the land to possess it. 
נד. וְהִתְנַחַלְתֶּם אֶת הָאָרֶץ בְּגוֹרָל לְמִשְׁפְּחֹתֵיכֶם לָרַב תַּרְבּוּ אֶת נַחֲלָתוֹ וְלַמְעַט תַּמְעִיט אֶת נַחֲלָתוֹ אֶל אֲשֶׁר יֵצֵא לוֹ שָׁמָּה הַגּוֹרָל לוֹ יִהְיֶה לְמַטּוֹת אֲבֹתֵיכֶם תִּתְנֶחָלוּ: 
καὶ κατακληρονομήσετε τὴν γῆν αὐτῶν ἐν κλήρῳ κατὰ φυλὰς ὑμῶν τοῖς πλείοσιν πληθυνεῖτε τὴν κατάσχεσιν αὐτῶν καὶ τοῖς ἐλάττοσιν ἐλαττώσετε τὴν κατάσχεσιν αὐτῶν εἰς ὃ ἐὰν ἐξέλθῃ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ αὐτοῦ ἔσται κατὰ φυλὰς πατριῶν ὑμῶν κληρονομήσετε 
54 ܘܝܼܪܲܬ̣ܘ ܐܲܪܥܵܐ ܒܦܸܨܹ̈ܐ ܕܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ: ܠܣܲܓ̇ܝܼ̈ܐܹܐ ܬܲܣܓ̇ܘܿܢ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ: ܘܠܲܙܥܘܿܪܹ̈ܐ ܬܲܙܥ̱ܪܘܼܢ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ: ܡ̇ܢ ܕܣܵܠܩܵܐ ܠܹܗ ܦܸܨܬܵܐ ܠܫܲܒ̣̈ܛܹܐ ܕܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܢܹܐܪܬܘܼܢ. 
quam dividetis vobis sorte. Pluribus dabitis latiorem, et paucis angustiorem. Singulis ut sors ceciderit, ita tribuetur hæreditas. Per tribus et familias possessio dividetur. 
და ყოველი ძეგლები მათი მოსპოთ და წარსწყმიდნეთ ყოველნი იგი მკჳდრნი მის ქუეყანისანი და დაეშენნეთ მას შინა, რამეთუ თქუენ მიგეც ქუეყანაჲ იგი მათი ნაწილად წილითა ნათესავად-ნათესავთა თქუენთა. უმრავლესთაჲ განამრავლოთ სამკჳდრებელი მათი და უმცირესთაჲ დაამციროთ სამკჳდრებელი მათი, რომელსაცა აღმოჴდეს სახელი მისი მუნ, მისი იყოს, ნათესავად-ნათესავად ტომთა თქუენთა დაიმკჳდრეთ. 
54 And ye shall divide the land by lot for an inheritance among your families: and to the more ye shall give the more inheritance, and to the fewer ye shall give the less inheritance: every man's inheritance shall be in the place where his lot falleth; according to the tribes of your fathers ye shall inherit. 
נה. וְאִם לֹא תוֹרִישׁוּ אֶת ישְׁבֵי הָאָרֶץ מִפְּנֵיכֶם וְהָיָה אֲשֶׁר תּוֹתִירוּ מֵהֶם לְשִׂכִּים בְּעֵינֵיכֶם וְלִצְנִינִם בְּצִדֵּיכֶם וְצָרְרוּ אֶתְכֶם עַל הָאָרֶץ אֲשֶׁר אַתֶּם ישְׁבִים בָּהּ: 
ἐὰν δὲ μὴ ἀπολέσητε τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς ἀπὸ προσώπου ὑμῶν καὶ ἔσται οὓς ἐὰν καταλίπητε ἐξ αὐτῶν σκόλοπες ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς ὑμῶν καὶ βολίδες ἐν ταῖς πλευραῖς ὑμῶν καὶ ἐχθρεύσουσιν ἐπὶ τῆς γῆς ἐφ᾽ ἣν ὑμεῖς κατοικήσετε 
55 ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܬܵܘܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܠܥܵܡܘܿܪܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܗܵܢܘܿܢ ܕܡܸܫܬܲܚܪܝܼܢ ܡܸܢܗܘܿܢ: ܢܸܗܘܘܿܢ ܣܸܟܹ̈ܐ ܒܥܲܝܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ: ܘܠܘܿܠ̈ܝܵܬ̣ܵܐ ܒܨܸܕ݂ܥܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ: ܘܲܢܥܝܼܩܘܼܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܥܵܡܪܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܒܵܗ̇. 
Sin autem nolueritis interficere habitatores terræ: qui remanserint, erunt vobis quasi clavi in oculis, et lanceæ in lateribus, et adversabuntur vobis in terra habitationis vestræ: 
უკუეთუ არა წარსწყმიდნეთ მკჳდრნი იგი მის ქუეყანისანი პირისაგან თქუენისა. 
55 But if ye will not drive out the inhabitants of the land from before you; then it shall come to pass, that those which ye let remain of them shall be pricks in your eyes, and thorns in your sides, and shall vex you in the land wherein ye dwell. 
נו. וְהָיָה כַּאֲשֶׁר דִּמִּיתִי לַעֲשׂוֹת לָהֶם אֶעֱשֶׂה לָכֶם: 
καὶ ἔσται καθότι διεγνώκειν ποιῆσαι αὐτούς ποιήσω ὑμῖν 
56 ܘܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܬ̣ܚܲܫܒܹܬ̣ ܕܐܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܗܘܿܢ: ܐܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܟ݂ܘܿܢ. 
et quidquid illis cogitaveram facere, vobis faciam. 
და იყუნენ, რომელნი-იგი დაუტევნეთ მათგანნი, ჩნდენ თუალთა თქუენთა და ისარ გუერდთა თქუენთა და გემტერნენ თქუენ ქუეყანასა ზედა, რომელსა მკჳდ იყუნეთ. და იყოს, ვითარ-იგი ჯერ იყოს ყოფად მათა, გიყოთ თქუენ. 
56 Moreover it shall come to pass, that I shall do unto you, as I thought to do unto them. 
לד 
ΛΔʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܠܕ. 
Cap. 34 
თავი ოცდამეთოთხმეტე 
34 
א. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
1 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 
1 And the LORD spake unto Moses, saying, 
ב. צַו אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם כִּי אַתֶּם בָּאִים אֶל הָאָרֶץ כְּנָעַן זֹאת הָאָרֶץ אֲשֶׁר תִּפֹּל לָכֶם בְּנַחֲלָה אֶרֶץ כְּנַעַן לִגְבֻלֹתֶיהָ: 
ἔντειλαι τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς ὑμεῖς εἰσπορεύεσθε εἰς τὴν γῆν Χανααν αὕτη ἔσται ὑμῖν εἰς κληρονομίαν γῆ Χανααν σὺν τοῖς ὁρίοις αὐτῆς 
2 ܦܲܩܸܕ݂ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ: ܗܵܕܹܐ ܐܲܪܥܵܐ ܬܸܬ̣ܦܲܠܲܓ̣ ܠܟ݂ܘܿܢ ܒܝܘܼܪܬܵܢܵܐ: ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ ܒܲܬ̣ܚܘܼܡܹ̈ܝܗ̇. 
Præcipe filiis Israël, et dices ad eos: Cum ingressi fueritis terram Chanaan, et in possessionem vobis sorte ceciderit, his finibus terminabitur. 
ამცენ ძეთა ისრაჱლისათა და ეტყოდე მათ და არქუ: თქუენ შეხვალთ ქუეყანად ქანანისა. იგი იყოს სამკჳდრებელად თქუენდა ქუვყანაჲ ქანანისაჲ - საზღურითურთ მათით. 
2 Command the children of Israel, and say unto them, When ye come into the land of Canaan; (this is the land that shall fall unto you for an inheritance, even the land of Canaan with the coasts thereof:) 
ג. וְהָיָה לָכֶם פְּאַת נֶגֶב מִמִּדְבַּר צִן עַל יְדֵי אֱדוֹם וְהָיָה לָכֶם גְּבוּל נֶגֶב מִקְצֵה יָם הַמֶּלַח קֵדְמָה: 
καὶ ἔσται ὑμῖν τὸ κλίτος τὸ πρὸς λίβα ἀπὸ ἐρήμου Σιν ἕως ἐχόμενον Εδωμ καὶ ἔσται ὑμῖν τὰ ὅρια πρὸς λίβα ἀπὸ μέρους τῆς θαλάσσης τῆς ἁλυκῆς ἀπὸ ἀνατολῶν 
3 ܘܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܣܸܛܪܵܐ ܕܬܲܝ̱ܡܢܵܐ: ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܨܝܼܢ ܥܲܠ ܬܚܘܼܡܵܐ ܕܐܲܕ݂ܘܿܡ. ܘܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܬܚܘܼܡܵܐ ܕܬܲܝ̱ܡܢܵܐ: ܡ̣ܢ ܣܘܿܦ ܝܲܡܵܐ ܕܡܸܠܚܵܐ ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܢ̱ܚܵܐ. 
Pars meridiana incipiet a solitudine Sin, quæ est juxta Edom: et habebit terminos contra orientem mare salsissimum. 
და იყოს ერთკერძოჲ იგი, რომელ არს ბღუარით კერძო უდაბნოჲთგან სინაჲთ მიმახლობელადმდე ედომისა. და იყუნენ საზღუარნი თქუენნი ბღუარითნი ზღჳთ კერძო მარილოვნით და აღმოსავალით კერძო. 
3 Then your south quarter shall be from the wilderness of Zin along by the coast of Edom, and your south border shall be the outmost coast of the salt sea eastward: 
ד. וְנָסַב לָכֶם הַגְּבוּל מִנֶּגֶב לְמַעֲלֵה עַקְרַבִּים וְעָבַר צִנָה וְהָיוּ תּוֹצְאֹתָיו מִנֶּגֶב לְקָדֵשׁ בַּרְנֵעַ וְיָצָא חֲצַר אַדָּר וְעָבַר עַצְמֹנָה: 
καὶ κυκλώσει ὑμᾶς τὰ ὅρια ἀπὸ λιβὸς πρὸς ἀνάβασιν Ακραβιν καὶ παρελεύσεται Σεννα καὶ ἔσται ἡ διέξοδος αὐτοῦ πρὸς λίβα Καδης τοῦ Βαρνη καὶ ἐξελεύσεται εἰς ἔπαυλιν Αραδ καὶ παρελεύσεται Ασεμωνα 
4 ܘܢܸܗܘܹܐ ܟܵܪܹܟ݂ ܬܚܘܼܡܟ݂ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܬܲܝ̱ܡܢܵܐ ܠܡܲܣܩܵܢܵܐ ܕܲܣܦܲܪܘܝܼܡ: ܘܢܸܗܘܹܐ ܥܵܒܲܪ ܠܨܝܼܢ: ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܡܵܦܩܵܢܵܘ̈ܗܝ ܡ̣ܢ ܬܲܝ̱ܡܢܵܐ ܠܲܪܩܸܡ ܕܓܲܝܵܐ: ܘܢܸܦܘܿܩ ܥܲܠ ܚܸܨܵܪ ܐܸܕܲܪ: ܘܢܸܥܒܲܪ ܠܥܸܨܡܘܿܢ. 
Qui circuibunt australem plagam per ascensum Scorpionis, ita ut transeant in Senna, et perveniant a meridie usque ad Cadesbarne, unde egredientur confinia ad villam nomine Adar, et tendent usque ad Asemona. 
და გამოგესხნენ თქუენ საზღვარნი ბღუარით აღმოსავალსა აკრაბინისასა და გარეწამოვლოს სენაკი. და იყოს გამოსავალი მისი ბღუარით კერძო კადეს ბარნესა და მიიწიოს ბანაკსა არადისსა და გარეწარვლოს ასემონაჲ. 
4 And your border shall turn from the south to the ascent of Akrabbim, and pass on to Zin: and the going forth thereof shall be from the south to Kadeshbarnea, and shall go on to Hazaraddar, and pass on to Azmon: 
ה. וְנָסַב הַגְּבוּל מֵעַצְמוֹן נַחְלָה מִצְרָיִם וְהָיוּ תוֹצְאֹתָיו הַיָּמָּה: 
καὶ κυκλώσει τὰ ὅρια ἀπὸ Ασεμωνα χειμάρρουν Αἰγύπτου καὶ ἔσται ἡ διέξοδος ἡ θάλασσα 
5 ܘܢܸܬ̣ܟ̇ܪܸܟ݂ ܬܚܘܼܡܵܐ ܡ̣ܢ ܥܸܨܡܘܿܢ ܠܢܲܚܠܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ: ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܡܲܦܩܵܢܵܘ̈ܗܝ ܠܝܲܡܵܐ. 
Ibitque per gyrum terminus ab Asemona usque ad torrentem Ægypti, et maris magni littore finietur. 
და გარეშევლოს საზღვარმან ასემონაჲთ ნაღუარევი ეგჳპტისაჲ და იყოს გამოსავალი მისი ზღუაჲ. 
5 And the border shall fetch a compass from Azmon unto the river of Egypt, and the goings out of it shall be at the sea. 
ו. וּגְבוּל יָם וְהָיָה לָכֶם הַיָּם הַגָּדוֹל וּגְבוּל זֶה יִּהְיֶה לָכֶם גְּבוּל יָם: 
καὶ τὰ ὅρια τῆς θαλάσσης ἔσται ὑμῖν ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη ὁριεῖ τοῦτο ἔσται ὑμῖν τὰ ὅρια τῆς θαλάσσης 
6 ܘܲܬ̣ܚܘܼܡܵܐ ܕܝܲܡܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܝܲܡܵܐ ܪܲܒܵܐ ܘܲܬ̣ܚܘܼܡܹܗ: ܗܵܢܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܬܚܘܼܡܵܐ ܕܝܲܡܵܐ. 
Plaga autem occidentalis a mari magno incipiet, et ipso fine claudetur. 
და საზღვარნი ზღჳსანი იყუნენ თქუენდა, ზღუაჲ დიდი ეზღუანდეს, ესე იყუნენ თქუენდა საზღვარნი ზღჳსანი. 
6 And as for the western border, ye shall even have the great sea for a border: this shall be your west border. 
ז. וְזֶה יִּהְיֶה לָכֶם גְּבוּל צָפוֹן מִן הַיָּם הַגָּדֹל תְּתָאוּ לָכֶם הֹר הָהָר: 
καὶ τοῦτο ἔσται τὰ ὅρια ὑμῖν πρὸς βορρᾶν ἀπὸ τῆς θαλάσσης τῆς μεγάλης καταμετρήσετε ὑμῖν αὐτοῖς παρὰ τὸ ὄρος τὸ ὄρος 
7 ܘܗܵܢܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܬܚܘܼܡܵܐ ܕܓܲܪܒ̇ܝܵܐ: ܡ̣ܢ ܝܲܡܵܐ ܪܲܒܵܐ ܬܬܲܚܡܘܼܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܠܗܘܿܪ ܛܘܼܪܵܐ. 
Porro ad septentrionalem plagam a mari magno termini incipient, pervenientes usque ad montem altissimum, 
და ესე იყუნენ თქუენდა საზღვარნი ჩრდილოჲსანი ზღჳთ დიდითგან და მოიზომოთ თქუენ მთისპირი. 
7 And this shall be your north border: from the great sea ye shall point out for you mount Hor: 
ח. מֵהֹר הָהָר תְּתָאוּ לְבֹא חֲמָת וְהָיוּ תּוֹצְאֹת הַגְּבֻל צְדָדָה: 
καὶ ἀπὸ τοῦ ὄρους τὸ ὄρος καταμετρήσετε αὐτοῖς εἰσπορευομένων εἰς Εμαθ καὶ ἔσται ἡ διέξοδος αὐτοῦ τὰ ὅρια Σαραδα 
8 ܘܡ̣ܢ ܗܘܿܪ ܛܘܼܪܵܐ ܬܬܲܚܡܘܼܢ ܠܡܲܥܠܵܢܵܐ ܕܲܚܡܵܬ̣: ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܡܲܦܩܵܢܵܘ̈ܗܝ ܕܲܬ̣ܚܘܼܡܵܐ ܠܲܨܕܵܕ݂. 
a quo venient in Emath usque ad terminos Sedada: 
და მთითგან მთადმდე და მოიზომოთ თქუენდამი შესავალადმდე ემათისა. და იყოს გამოსავალი მისი საზღვართა სარადისათა. 
8 From mount Hor ye shall point out your border unto the entrance of Hamath; and the goings forth of the border shall be to Zedad: 
ט. וְיָצָא הַגְּבֻל זִפְרֹנָה וְהָיוּ תוֹצְאֹתָיו חֲצַר עֵינָן זֶה יִּהְיֶה לָכֶם גְּבוּל צָפוֹן: 
καὶ ἐξελεύσεται τὰ ὅρια Δεφρωνα καὶ ἔσται ἡ διέξοδος αὐτοῦ Ασερναιν τοῦτο ἔσται ὑμῖν ὅρια ἀπὸ βορρᾶ 
9 ܘܢܸܗܘܹܐ ܢܵܦܹ̇ܩ ܬܚܘܼܡܵܐ ܠܙܸܦܪܘܿܢ: ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܡܲܦܩܵܢܵܘ̈ܗܝ ܠܲܚܨܲܪ ܥܲܝܢܵܢ: ܗܵܠܹܝܢ ܢܸܗܘܘܿܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܬܚܘܼܡܹ̈ܐ ܕܓܲܪܒ̇ܝܵܐ. 
ibuntque confinia usque ad Zephrona, et villam Enan. Hi erunt termini in parte aquilonis. 
და განვლნეს საზღვარნი ზეფრონაჲსნი. და იყოს გამოსავალი მისი ასერანას. ესე იყოს თქუენდა საზღვრად ჩრდილოჲ. 
9 And the border shall go on to Ziphron, and the goings out of it shall be at Hazarenan: this shall be your north border. 
י. וְהִתְאַוִּיתֶם לָכֶם לִגְבוּל קֵדְמָה מֵחֲצַר עֵינָן שְׁפָמָה: 
καὶ καταμετρήσετε ὑμῖν αὐτοῖς τὰ ὅρια ἀνατολῶν ἀπὸ Ασερναιν Σεπφαμα 
10 ܘܲܬ̇ܬܲܚܡܘܼܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܬܚܘܼܡܵܐ ܕܡܲܕ݂ܢ̱ܚܵܐ: ܡ̣ܢ ܚܨܲܪ ܥܲܝܢܵܢ ܠܫܵܦܵܡ. 
Inde metabuntur fines contra orientalem plagam de villa Enan usque Sephama, 
და დაიზომნეთ საზღვარნი თქუენდა აღმოსავალით კერძო ასარინაჲთ სეფამად. 
10 And ye shall point out your east border from Hazarenan to Shepham: 
יא. וְיָרַד הַגְּבֻל מִשְּׁפָם הָרִבְלָה מִקֶּדֶם לָעָיִן וְיָרַד הַגְּבֻל וּמָחָה עַל כֶּתֶף יָם כִּנֶּרֶת קֵדְמָה: 
καὶ καταβήσεται τὰ ὅρια ἀπὸ Σεπφαμ Αρβηλα ἀπὸ ἀνατολῶν ἐπὶ πηγάς καὶ καταβήσεται τὰ ὅρια Βηλα ἐπὶ νώτου θαλάσσης Χεναρα ἀπὸ ἀνατολῶν 
11 ܘܢܸܗܘܹܐ ܢܵܚܹ̇ܬ̣ ܬܚܘܼܡܵܐ ܡ̣ܢ ܫܵܦܵܡ ܠܕܸܒ̣ܠܲܬ̣: ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܢܲܚ ܠܥܹܝܢ: ܘܢܸܗܘܹܐ ܢܵܚܹ̇ܬ̣ ܬܚܘܼܡܵܐ: ܘܢܸܗܘܹܐ ܣܵܡܹ̇ܟ݂ ܠܣܸܛܪܵܐ ܕܝܲܡܵܐ ܕܟܸܢܪܲܬ̣ ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܢ̱ܚܵܐ. 
et de Sephama descendent termini in Rebla contra fontem Daphnim: inde pervenient contra orientem ad mare Cenereth, 
და შთავლოს საზღვარმან სენაფამაჲ არბელად აღმოსავალით წყაროდ კერძო. და შთავიდეს საზღვარი და მივიდეს ბელად ბღუარით კერძო ზღუასა ქენერეთისასა აღმოსავალით. 
11 And the coast shall go down from Shepham to Riblah, on the east side of Ain; and the border shall descend, and shall reach unto the side of the sea of Chinnereth eastward: 
יב. וְיָרַד הַגְּבוּל הַיַּרְדֵּנָה וְהָיוּ תוֹצְאֹתָיו יָם הַמֶּלַח זֹאת תִּהְיֶה לָכֶם הָאָרֶץ לִגְבֻלֹתֶיהָ סָבִיב: 
καὶ καταβήσεται τὰ ὅρια ἐπὶ τὸν Ιορδάνην καὶ ἔσται ἡ διέξοδος θάλασσα ἡ ἁλυκή αὕτη ἔσται ὑμῖν ἡ γῆ καὶ τὰ ὅρια αὐτῆς κύκλῳ 
12 ܘܢܸܗܘܹܐ ܢܵܚܹ̇ܬ̣ ܬܚܘܼܡܵܐ ܠܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ. ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܡܲܦܩܵܢܵܘ̈ܗܝ ܠܝܲܡܵܐ ܕܡܸܠܚܵܐ. ܗܵܕܹܐ ܬܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܐܲܪܥܵܐ ܒܲܬ̣ܚܘܼܡܹ̈ܝܗ̇ ܟܲܕ݂ ܚܵܕ݂ܪܵܐ. 
et tendent usque ad Jordanem, et ad ultimum salsissimo claudentur mari. Hanc habebitis terram per fines suos in circuitu. 
და შთავიდეს საზღვარი იორდანედ კერძო. და იყოს გამოსავალი მისი ზღუაჲ მარილოვანი ესე იყოს თქუენდა ქუეყანაჲ და საზღვარნი მისნი გარემოჲს. 
12 And the border shall go down to Jordan, and the goings out of it shall be at the salt sea: this shall be your land with the coasts thereof round about. 
יג. וַיְצַו משֶׁה אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר זֹאת הָאָרֶץ אֲשֶׁר תִּתְנַחֲלוּ אֹתָהּ בְּגוֹרָל אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה לָתֵת לְתִשְׁעַת הַמַּטּוֹת וַחֲצִי הַמַּטֶּה: 
καὶ ἐνετείλατο Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ λέγων αὕτη ἡ γῆ ἣν κατακληρονομήσετε αὐτὴν μετὰ κλήρου ὃν τρόπον συνέταξεν κύριος τῷ Μωυσῇ δοῦναι αὐτὴν ταῖς ἐννέα φυλαῖς καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασση 
13 ܘܦܲܩܸܕ݂ ܡܘܼܫܹܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܗܵܕܲܐ ܗ̄ܝ̣ ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܬ̣ܦܲܠܓ̣ܘܼܢ ܒܦܸܨܹ̈ܐ: ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܸܬܲܠ ܠܬܸܫܥܵܐ ܫܲܒ̣̈ܛܝܼܢ: ܘܲܠܦܸܠܓ̇ܘܼܬ̣ ܫܲܒ̣ܛܵܐ. 
Præcepitque Moyses filiis Israël, dicens: Hæc erit terra, quam possidebitis sorte, et quam jussit Dominus dari novem tribubus, et dimidiæ tribui. 
და ამცნო მოსე ძეთა ისრაჱლისათა და ჰრქუა: ესე არს ქუეყანაჲ იგი, რომელ დაიმკჳდროთ წილითა, ვითარცა ბრძანა უფალმან მიცემად იგი ცხრათა ნათესავთა და ზოგსა ნათესავსა მანასესა, 
13 And Moses commanded the children of Israel, saying, This is the land which ye shall inherit by lot, which the LORD commanded to give unto the nine tribes, and to the half tribe: 
יד. כִּי לָקְחוּ מַטֵּה בְנֵי הָראוּבֵנִי לְבֵית אֲבֹתָם וּמַטֵּה בְנֵי הַגָּדִי לְבֵית אֲבֹתָם וַחֲצִי מַטֵּה מְנַשֶּׁה לָקְחוּ נַחֲלָתָם: 
ὅτι ἔλαβεν φυλὴ υἱῶν Ρουβην καὶ φυλὴ υἱῶν Γαδ κατ᾽ οἴκους πατριῶν αὐτῶν καὶ τὸ ἥμισυ φυλῆς Μανασση ἀπέλαβον τοὺς κλήρους αὐτῶν 
14 ܡܸܛܠ ܕܲܢܣܲܒ̣ܘ ܫܲܒ̣̱ܛܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ ܠܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܒ̣ܢܲܝ ܓܵܕ݂ ܠܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܦܸܠܓܹ̇ܗ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܡܢܲܫܹܐ ܩܲܒܸ̇ܠܘ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̇ܗܘܿܢ. 
Tribus enim filiorum Ruben per familias suas, et tribus filiorum Gad juxta cognationum numerum, media quoque tribus Manasse, 
რამეთუ მიიღო ნათესავმან ძეთა რუბენისთამან და ნათესავმან ძეთა გადისთამან, სახლად-სახლად ტომთა მათთა მიიღეს ნაწილი მათი. 
14 For the tribe of the children of Reuben according to the house of their fathers, and the tribe of the children of Gad according to the house of their fathers, have received their inheritance; and half the tribe of Manasseh have received their inheritance: 
טו. שְׁנֵי הַמַּטּוֹת וַחֲצִי הַמַּטֶּה לָקְחוּ נַחֲלָתָם מֵעֵבֶר לְיַרְדֵּן יְרֵחוֹ קֵדְמָה מִזְרָחָה: 
δύο φυλαὶ καὶ ἥμισυ φυλῆς ἔλαβον τοὺς κλήρους αὐτῶν πέραν τοῦ Ιορδάνου κατὰ Ιεριχω ἀπὸ νότου κατ᾽ ἀνατολάς 
15 ܬܪܹܝܢ ܫܲܒ̣̈ܛܝܼܢ ܘܦܸܠܓ̇ܘܼܬ̣ ܫܲܒ̣ܛܵܐ: ܩܲܒܸ̇ܠܘ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܗܘܿܢ ܡ̣ܢ ܥܸܒ̣ܪܵܐ ܕܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܕܐܝܼܪܝܼܚܘܿ: ܩܲܕ݂ܡܵܝܑܬ̣ ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܢ̱ܚܵܐ. 
id est, duæ semis tribus, acceperunt partem suam trans Jordanem contra Jericho ad orientalem plagam. 
ორთა ნათესავთა, ზოგმან ნათესავმან მანასესმან მიიღეს ნაწილი მათი წიაღ იორდანესა იერიქოჲთ კერძო ბღუარით აღმოსავალსა. 
15 The two tribes and the half tribe have received their inheritance on this side Jordan near Jericho eastward, toward the sunrising. 
טז. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
16 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Et ait Dominus ad Moysen: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 
16 And the LORD spake unto Moses, saying, 
יז. אֵלֶּה שְׁמוֹת הָאֲנָשִׁים אֲשֶׁר יִנְחֲלוּ לָכֶם אֶת הָאָרֶץ אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וִיהוֹשֻׁע בִּן נוּן: 
ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν οἳ κληρονομήσουσιν ὑμῖν τὴν γῆν Ελεαζαρ ὁ ἱερεὺς καὶ Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυη 
17 ܗܵܠܹܝܢ ܫܡܵܗܹ̈ܐ ܕܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܡܵܘܪܬ̣ܝܼܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܐܲܪܥܵܐ: ܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܝܼܫܘܼܥ ܒܲܪܢܘܿܢ. 
Hæc sunt nomina virorum qui terram vobis divident, Eleazar sacerdos, et Josue filius Nun, 
ესე არს სახელები კაცთაჲ მათ, რომელთა დაგიმკჳდრონ თქუენ ქუეყანაჲ იგი - ელიაზარ მღდელმან და ისუ ნავესმან. 
17 These are the names of the men which shall divide the land unto you: Eleazar the priest, and Joshua the son of Nun. 
יח. וְנָשִׂיא אֶחָד נָשִׂיא אֶחָד מִמַּטֶּה תִּקְחוּ לִנְחֹל אֶת הָאָרֶץ: 
καὶ ἄρχοντα ἕνα ἐκ φυλῆς λήμψεσθε κατακληρονομῆσαι ὑμῖν τὴν γῆν 
18 ܘܚܲܕ݂ ܚܲܕ݂ ܪܹܫܵܐ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܒܲܪܘ ܕܲܢܦܲܠܓ̣ܘܿܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܐܲܪܥܵܐ. 
et singuli principes de tribubus singulis, 
და მთავარი ერთი ნათესავისაგან მოიყვანოთ დამკჳდრებად თქუენდა ქუეყანისა მის. 
18 And ye shall take one prince of every tribe, to divide the land by inheritance. 
יט. וְאֵלֶּה שְׁמוֹת הָאֲנָשִׁים לְמַטֵּה יְהוּדָה כָּלֵב בֶּן יְפֻנֶּה: 
καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν τῆς φυλῆς Ιουδα Χαλεβ υἱὸς Ιεφοννη 
19 ܘܗܵܠܹܝܢ ܫܡܵܗܹ̈ܐ ܕܪܹ̈ܫܹܐ ܕܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ: ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܝܗܘܼܕ݂ܵܐ: ܟܵܠܵܒ̣ ܒܲܪ ܝܘܿܦܲܢܵܐ. 
quorum ista sunt vocabula. De tribu Juda, Caleb filius Jephone. 
და ესე არს სახელები კაცთაჲ მათ: 
19 And the names of the men are these: Of the tribe of Judah, Caleb the son of Jephunneh. 
כ. וּלְמַטֵּה בְּנֵי שִׁמְעוֹן שְׁמוּאֵל בֶּן עַמִּיהוּד: 
τῆς φυλῆς Συμεων Σαλαμιηλ υἱὸς Εμιουδ 
20 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܫܸܡܥܘܿܢ: ܫܲܠܡܘܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܥܲܡܝܼܗܘܿܪ. 
De tribu Simeon, Samuel filius Ammiud. 
ნათესავისა იუდაჲსა - ქალებ, ძე იეფონესი. 
20 And of the tribe of the children of Simeon, Shemuel the son of Ammihud. 
כא. לְמַטֵּה בִנְיָמִן אֱלִידָד בֶּן כִּסְלוֹן: 
τῆς φυλῆς Βενιαμιν Ελδαδ υἱὸς Χασλων 
21 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܒܸܢܝܵܡܹܝܢ ܐܸܠܕ݂ܵܕ݂ ܒܲܪ ܟܸܣܠܘܿܢ. 
De tribu Benjamin, Elidad filius Chaselon. 
ნათესავი ძეთა სჳმეონისთაჲ - სალამიელ, ძე სემიუდისი, ელიად, ძე ქესლონისი, 
21 Of the tribe of Benjamin, Elidad the son of Chislon. 
כב. וּלְמַטֵּה בְנֵי דָן נָשִׂיא בֻּקִּי בֶּן יָגְלִי: 
τῆς φυλῆς Δαν ἄρχων Βακχιρ υἱὸς Εγλι 
22 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܕ݂ܵܢ: ܒܲܩܝܼ ܒܲܪ ܝܲܓ̣ܠܝܼ. 
De tribu filiorum Dan, Bocci filius Jogli. 
ნათესავთა ძეთა დანისთაჲ - მთავარი ბოკკი, ძე იოგლისი. 
22 And the prince of the tribe of the children of Dan, Bukki the son of Jogli. 
כג. לִבְנֵי יוֹסֵף לְמַטֵּה בְנֵי מְנַשֶּׁה נָשִׂיא חַנִּיאֵל בֶּן אֵפֹד: 
τῶν υἱῶν Ιωσηφ φυλῆς υἱῶν Μανασση ἄρχων Ανιηλ υἱὸς Ουφι 
23 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܝܵܘܣܸܦ: ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܡܢܲܫܹܐ: ܢܲܚܠܵܐܹܝܠ ܒܲܪ ܐܵܦܘܿܕ݂. 
Filiorum Joseph de tribu Manasse, Hanniel filius Ephod. 
ძეთა იოსებისთაჲ - ნათესავისა ძეთა მანასესთაჲ - მთავარი ანელ, ძე ეფოდისი. 
23 The prince of the children of Joseph, for the tribe of the children of Manasseh, Hanniel the son of Ephod. 
כד. וּלְמַטֵּה בְנֵי אֶפְרַיִם נָשִׂיא קְמוּאֵל בֶּן שִׁפְטָן: 
τῆς φυλῆς υἱῶν Εφραιμ ἄρχων Καμουηλ υἱὸς Σαβαθα 
24 ܘܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܲܦܪܹܝܡ: ܩܲܡܘܼܐܹܝܠ ܒܲܪ ܫܲܦܛܵܢ. 
De tribu Ephraim, Camuel filius Sephthan. 
ნათესავისა ძეთა ეფრემისთაჲ - მთავარი კამუელ, ძე საფტანისი. 
24 And the prince of the tribe of the children of Ephraim, Kemuel the son of Shiphtan. 
כה. וּלְמַטֵּה בְנֵי זְבוּלֻן נָשִׂיא אֱלִיצָפָן בֶּן פַּרְנָךְ: 
τῆς φυλῆς Ζαβουλων ἄρχων Ελισαφαν υἱὸς Φαρναχ 
25 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܙܒ̣ܘܿܠܘܿܢ ܐܹܐܸܠܝܼܨܦܲܢ ܒܲܪ ܦܲܪܢܵܟ݂. 
De tribu Zabulon, Elisaphan filius Pharnach. 
ნათესავისა ძეთა ზაბულონისთაჲ - მთავარი ელისაფან, ძე ფარნაქისა. 
25 And the prince of the tribe of the children of Zebulun, Elizaphan the son of Parnach. 
כו. וּלְמַטֵּה בְנֵי יִשָּׂשכָר נָשִׂיא פַּלְטִיאֵל בֶּן עַזָּן: 
τῆς φυλῆς υἱῶν Ισσαχαρ ἄρχων Φαλτιηλ υἱὸς Οζα 
26 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܝܼܣܵܟ݂ܵܪ: ܦܛܵܐܹܝܠ ܒܲܪ ܥܵܙܘܿܪ. 
De tribu Issachar, dux Phaltiel filius Ozan. 
ნათესავისა იზაქარისთაჲ - მთავარი ფალტიელ, ძე უზაჲსი. 
26 And the prince of the tribe of the children of Issachar, Paltiel the son of Azzan. 
כז. וּלְמַטֵּה בְנֵי אָשֵׁר נָשִׂיא אֲחִיהוּד בֶּן שְׁלֹמִי: 
τῆς φυλῆς υἱῶν Ασηρ ἄρχων Αχιωρ υἱὸς Σελεμι 
27 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܵܫܹܝܪ: ܐܲܚܝܼܗܘܿܕ݂ ܒܲܪ ܫܲܠܘܿܡܝܼ. 
De tribu Aser, Ahiud filius Salomi. 
ნათესავისა ძეთა ასერისთაჲ - მთავარი აქიურ, ძე სელიმისი. 
27 And the prince of the tribe of the children of Asher, Ahihud the son of Shelomi. 
כח. וּלְמַטֵּה בְנֵי נַפְתָּלִי נָשִׂיא פְּדַהְאֵל בֶּן עַמִּיהוּד: 
τῆς φυλῆς Νεφθαλι ἄρχων Φαδαηλ υἱὸς Βεναμιουδ 
28 ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܢܲܦ̮ܬܵܠܝܼ: ܦܕ݂ܵܐܹܝܠ ܒܲܪ ܥܲܡܝܼܗܘܿܕ݂. 
De tribu Nephthali, Phedaël filius Ammiud. 
ნათესავისა ძეთა ნეფთალემისთაჲ - მთავარი ფადაელ, ძე ამიუდისი. 
28 And the prince of the tribe of the children of Naphtali, Pedahel the son of Ammihud. 
כט. אֵלֶּה אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה לְנַחֵל אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בְּאֶרֶץ כְּנָעַן: 
οὗτοι οἷς ἐνετείλατο κύριος καταμερίσαι τοῖς υἱοῖς Ισραηλ ἐν γῇ Χανααν 
29 ܠܗܵܠܹܝܢ ܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܕܢܵܘܪܬ̣ܘܿܢ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ. 
Hi sunt, quibus præcepit Dominus ut dividerent filiis Israël terram Chanaan. 
ესე არიან, რომელთა ამცნო უფალმან განყოფად ძეთა ისრაჱლისათა ქუეყანასა ქანანისასა. 
29 These are they whom the LORD commanded to divide the inheritance unto the children of Israel in the land of Canaan. 
לה 
ΛΕʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܠܗ. 
Cap. 35 
თავი ოცდამეთხუთმეტე 
35 
א. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה בְּעַרְבֹת מוֹאָב עַל יַרְדֵּן יְרֵחוֹ לֵאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἐπὶ δυσμῶν Μωαβ παρὰ τὸν Ιορδάνην κατὰ Ιεριχω λέγων 
1 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ ܒܥܲܪܒ̣ܘܿܬ̣ ܡܘܼܐܵܒ̣: ܕܥܲܠ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܕܐܝܼܪܝܼܚܘܿ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Hæc quoque locutus est Dominus ad Moysen in campes tribus Moab supra Jordanem, contra Jericho: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს დასავალით კერძო მოაბსა იორდანესა ზედა იერიქოჲთ კერძო და ჰრქუა: 
1 And the LORD spake unto Moses in the plains of Moab by Jordan near Jericho, saying, 
ב. צַו אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְנָתְנוּ לַלְוִיִּם מִנַּחֲלַת אֲחֻזָּתָם עָרִים לָשָׁבֶת וּמִגְרָשׁ לֶעָרִים סְבִיבֹתֵיהֶם תִּתְּנוּ לַלְוִיִּם: 
σύνταξον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ δώσουσιν τοῖς Λευίταις ἀπὸ τῶν κλήρων κατασχέσεως αὐτῶν πόλεις κατοικεῖν καὶ τὰ προάστεια τῶν πόλεων κύκλῳ αὐτῶν δώσουσιν τοῖς Λευίταις 
2 ܦܲܩܸܕ݂ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܢܸܬ̇ܠܘܼܢ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ ܕܐܘܼܚܕܵܢܗܘܿܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܠܡܸܬܲܒ̣: ܘܐܵܓ̣ܘܿܪ̈ܣܹܐ ܕܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܒܲܚܕ݂ܵܪ̈ܲܝܗܹܝܢ ܢܸܬ̇ܠܘܿܢ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ. 
Præcipe filiis Israël ut dent Levitis de possessionibus suis 
ამცენ ძეთა ისრაჱლისათა, და სცენ ლევიტელთა ნაწილისაგან სამკჳდრებელისა მათისა ქალაქები საყოფელად და აგარაკები ქალაქებისა გარემოს მათსა ლევიტელთა. 
2 Command the children of Israel, that they give unto the Levites of the inheritance of their possession cities to dwell in; and ye shall give also unto the Levites suburbs for the cities round about them. 
ג. וְהָיוּ הֶעָרִים לָהֶם לָשָׁבֶת וּמִגְרְשֵׁיהֶם יִהְיוּ לִבְהֶמְתָּם וְלִרְכֻשָׁם וּלְכֹל חַיָּתָם: 
καὶ ἔσονται αὐτοῖς αἱ πόλεις κατοικεῖν καὶ τὰ ἀφορίσματα αὐτῶν ἔσται τοῖς κτήνεσιν αὐτῶν καὶ πᾶσι τοῖς τετράποσιν αὐτῶν 
3 ܘܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܠܗܘܿܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܬܐ ܠܡܸܬܲܒ̣: ܘܐܵܓ̣ܘܿܪ̈ܣܲܝܗܹܝܢ ܢܸܗܘܘܿܢ ܠܲܒ̣ܥܝܼܪܗܘܿܢ ܘܲܠܩܸܢܝܵܢܗܘܿܢ: ܘܲܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܚܲܝܘܲܬ̣ܗܘܿܢ. 
urbes ad habitandum, et suburbana earum per circuitum: ut ipsi in oppidis maneant, et suburbana sint pecoribus ac jumentis: 
და იყუნენ ქალაქნი იგი საყოფელად მათდა, გარემოს მათსა იყოს საცხოვრისა მათისა და ოთხფერჴისა მათისათჳს. 
3 And the cities shall they have to dwell in; and the suburbs of them shall be for their cattle, and for their goods, and for all their beasts. 
ד. וּמִגְרְשֵׁי הֶעָרִים אֲשֶׁר תִּתְּנוּ לַלְוִיִּם מִקִּיר הָעִיר וָחוּצָה אֶלֶף אַמָּה סָבִיב: 
καὶ τὰ συγκυροῦντα τῶν πόλεων ἃς δώσετε τοῖς Λευίταις ἀπὸ τείχους τῆς πόλεως καὶ ἔξω δισχιλίους πήχεις κύκλῳ 
4 ܘܐܵܓ̣ܘܿܪ̈ܣܹܐ ܕܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܬܸܬ̇ܠܘܼܢ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܐܸܣܬ̣ܵܐ ܕܲܩܪܝܼܬ̣ܵܐ ܘܲܠܒܲܪ: ܐܵܠܹܦ ܐܲܡ̈ܝܼܢ ܟܲܕ݂ ܚܵܕ݂ܪܵܐ. 
quæ a muris civitatum forinsecus, per circuitum, mille passuum spatio tendentur. 
და საბრძანებელი ქალაქთა, რომელ მისცეთ ლევიტელთა ზღუდითგან ქალაქისათა გამართ ორ ათასი წყრთა. 
4 And the suburbs of the cities, which ye shall give unto the Levites, shall reach from the wall of the city and outward a thousand cubits round about. 
ה. וּמַדֹּתֶם מִחוּץ לָעִיר אֶת פְּאַת קֵדְמָה אַלְפַּיִם בָּאַמָּה וְאֶת פְּאַת נֶגֶב אַלְפַּיִם בָּאַמָּה וְאֶת פְּאַת יָם אַלְפַּיִם בָּאַמָּה וְאֵת פְּאַת צָפוֹן אַלְפַּיִם בָּאַמָּה וְהָעִיר בַּתָּוֶךְ זֶה יִהְיֶה לָהֶם מִגְרְשֵׁי הֶעָרִים: 
καὶ μετρήσεις ἔξω τῆς πόλεως τὸ κλίτος τὸ πρὸς ἀνατολὰς δισχιλίους πήχεις καὶ τὸ κλίτος τὸ πρὸς λίβα δισχιλίους πήχεις καὶ τὸ κλίτος τὸ πρὸς θάλασσαν δισχιλίους πήχεις καὶ τὸ κλίτος τὸ πρὸς βορρᾶν δισχιλίους πήχεις καὶ ἡ πόλις μέσον τούτου ἔσται ὑμῖν καὶ τὰ ὅμορα τῶν πόλεων 
5 ܘܲܡܫܘܿܚ ܡ̣ܢ ܠܒܲܪ ܠܲܩܪܝܼܬ̣ܵܐ ܠܣܸܛܪܵܐ ܕܡܲܕ݂ܢ̱ܚܵܐ: ܬܪܹܝܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܐܲܡ̈ܝܼܢ: ܘܲܠܣܸܛܪܵܐ ܕܬܲܝ̱ܡܢܵܐ ܬܪܹܝܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܐܲܡ̈ܝܼܢ: ܘܲܠܣܸܛܪܵܐ ܕܡܲܥܪ̱ܒ̣ܵܐ ܬܪܹܝܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܐܲܡ̈ܝܼܢ: ܘܲܠܣܸܛܪܵܐ ܕܓܲܪܒ̇ܝܵܐ ܬܪܹܝܢ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ ܐܲܡ̈ܝܼܢ: ܘܲܩܪܝܼܬ̣ܵܐ ܒܲܡܨܲܥܬ̣ܵܐ: ܗܵܢܵܐ ܢܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܫܸܛܚܵܐ ܕܩܘܼܪܝܵܐ. 
Contra orientem duo millia erunt cubiti, et contra meridiem similiter erunt duo millia: ad mare quoque, quod respicit ad occidentem, eadem mensura erit, et septentrionalis plaga æquali termino finietur, eruntque urbes in medio, et foris suburbana. 
დაზომო გარეშე ქალაქისა და აღმოსავლით კერძო ადგილი ორ ათას წყრთა და ბღუარით კერძო - ორ ათასი წყრთა და ზღჳთ კერძო - ორ ათასი წყრთა, ჩრდილოდ კერძო - ორ ათასი წყრთა. ესე იყავნ თქუენდა და საზღვარნი ქალაქთანი. 
5 And ye shall measure from without the city on the east side two thousand cubits, and on the south side two thousand cubits, and on the west side two thousand cubits, and on the north side two thousand cubits; and the city shall be in the midst: this shall be to them the suburbs of the cities. 
ו. וְאֵת הֶעָרִים אֲשֶׁר תִּתְּנוּ לַלְוִיִּם אֵת שֵׁשׁ עָרֵי הַמִּקְלָט אֲשֶׁר תִּתְּנוּ לָנֻס שָׁמָּה הָרֹצֵחַ וַעֲלֵיהֶם תִּתְּנוּ אַרְבָּעִים וּשְׁתַּיִם עִיר: 
καὶ τὰς πόλεις δώσετε τοῖς Λευίταις τὰς ἓξ πόλεις τῶν φυγαδευτηρίων ἃς δώσετε φεύγειν ἐκεῖ τῷ φονεύσαντι καὶ πρὸς ταύταις τεσσαράκοντα καὶ δύο πόλεις 
6 ܘܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܝܵܗ̄ܒ̇ܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ: ܫܸܬ̣ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܒܹܝܬ̣ ܓܵܘܣܵܐ ܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܕܢܸܗܘܹܐ ܥܵܪܹܩ ܠܬܲܡܵܢ ܩܵܛܘܿܠܵܐ ܕܩܵܛܹܠ ܠܚܲܒ̣ܪܹܗ ܕܠܵܐ ܒܨܸܒ̣ܝܵܢܹܗ: ܘܲܥܠܲܝܗܘܿܢ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܘܬܸܪܬܹ̇ܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ. 
De ipsis autem oppidis, quæ Levitis dabitis, sex erunt in fugitivorum auxilia separata, ut fugiat ad ea qui fuderit sanguinem: et exceptis his, alia quadraginta duo oppida, 
და ქალაქნი, რომელ მივსცნეთ ლევიტელთა, ექუსნი იგი ქალაქნი შესაოტებელნი, რომელ მისცნეთ შევლტოლად მუნ კაცისმკლველისა და ამათ თანა ორმეოცდაორ ქალაქ. 
6 And among the cities which ye shall give unto the Levites there shall be six cities for refuge, which ye shall appoint for the manslayer, that he may flee thither: and to them ye shall add forty and two cities. 
ז. כָּל הֶעָרִים אֲשֶׁר תִּתְּנוּ לַלְוִיִּם אַרְבָּעִים וּשְׁמֹנֶה עִיר אֶתְהֶן וְאֶת מִגְרְשֵׁיהֶן: 
πάσας τὰς πόλεις δώσετε τοῖς Λευίταις τεσσαράκοντα καὶ ὀκτὼ πόλεις ταύτας καὶ τὰ προάστεια αὐτῶν 
7 ܟܠܗܹܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܝܵܗ̄ܒ̇ܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ: ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܘܲܬ̣ܡܵܢܹܐ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ: ܗܸܢܹܝܢ ܘܫܸܛܚܲܝ̈ܗܹܝܢ. 
id est, simul quadraginta octo cum suburbanis suis. 
ყოველი ქალიქები, რომელი მისცეთ ლევიტელთა ორმეოცდარვა ქალაქ იგი და დაბნები მისი. 
7 So all the cities which ye shall give to the Levites shall be forty and eight cities: them shall ye give with their suburbs. 
ח. וְהֶעָרִים אֲשֶׁר תִּתְּנוּ מֵאֲחֻזַּת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל מֵאֵת הָרַב תַּרְבּוּ וּמֵאֵת הַמְעַט תַּמְעִיטוּ אִישׁ כְּפִי נַחֲלָתוֹ אֲשֶׁר יִנְחָלוּ יִתֵּן מֵעָרָיו לַלְוִיִּם: 
καὶ τὰς πόλεις ἃς δώσετε ἀπὸ τῆς κατασχέσεως υἱῶν Ισραηλ ἀπὸ τῶν τὰ πολλὰ πολλὰ καὶ ἀπὸ τῶν ἐλαττόνων ἐλάττω ἕκαστος κατὰ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ ἣν κληρονομήσουσιν δώσουσιν ἀπὸ τῶν πόλεων τοῖς Λευίταις 
8 ܘܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܝܵܗܒ̇ܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܡ̣ܢ ܣܲܓ̇ܝܼ̈ܐܹܐ ܬܲܣܓ̇ܘܿܢ: ܘܡ̣ܢ ܙܥܘܿܪܹ̈ܐ ܬܲܙܥ̱ܪܘܼܢ. ܐ̄ܢܵܫ ܐܲܝܟ݂ ܠܦܘܼܬ̣ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܝܵܪܹܬ̣: ܢܸܬܸ̇ܠ ܡ̣ܢ ܩܘܼܪ̈ܝܹܗ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ. 
Ipsæque urbes, quæ dabuntur de possessionibus filiorum Israël, ab his qui plus habent, plures auferentur: et qui minus, pauciores: singuli juxta mensuram hæreditatis suæ dabunt oppida Levitis. 
და ქალაქები, რომელ სცეთ სამკჳდრებელისაგან ძეთა ისრაჱლისათაჲსა უდიდესთაგან დიდად და მცირეთაგან მცირედ თითოეულად მსგავსად სამკჳდრებელისა თჳსისა, რომელ დაიმკჳდრონ, სცეს ქალაქთაგან ლევიტელთა. 
8 And the cities which ye shall give shall be of the possession of the children of Israel: from them that have many ye shall give many; but from them that have few ye shall give few: every one shall give of his cities unto the Levites according to his inheritance which he inheriteth. 
ט. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר: 
καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων 
9 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ. 
Ait Dominus ad Moysen: 
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 
9 And the LORD spake unto Moses, saying, 
י. דַּבֵּר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם כִּי אַתֶּם עֹבְרִים אֶת הַיַּרְדֵּן אַרְצָה כְּנָעַן: 
λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς ὑμεῖς διαβαίνετε τὸν Ιορδάνην εἰς γῆν Χανααν 
10 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܡܵܐ ܕܲܥܒܲܪܬ̇ܘܿܢ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ. 
Loquere filiis Israël, et dices ad eos: Quando transgressi fueritis Jordanem in terram Chanaan, 
ეტყოდე ძეთა ისრაჱლისათა და არქუ მათ: თქუენ წიაღხვალთ იორდანესა, ქუეყანად ქანაანისა. 
10 Speak unto the children of Israel, and say unto them, When ye be come over Jordan into the land of Canaan; 
יא. וְהִקְרִיתֶם לָכֶם עָרִים עָרֵי מִקְלָט תִּהְיֶינָה לָכֶם וְנָס שָׁמָּה רֹצֵחַ מַכֵּה נֶפֶשׁ בִּשְׁגָגָה: 
καὶ διαστελεῖτε ὑμῖν αὐτοῖς πόλεις φυγαδευτήρια ἔσται ὑμῖν φυγεῖν ἐκεῖ τὸν φονευτήν πᾶς ὁ πατάξας ψυχὴν ἀκουσίως 
11 ܛܲܝܸܒ̣ܘ ܠܟ݂ܘܿܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܠܒܹܝܬ̣ ܓܵܘܣܵܐ ܕܢܸܗ̱ܘܝܵܢ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܕܢܸܥܪܘܿܩ ܠܬܲܡܵܢ ܩܵܛܘܿܠܵܐ ܐܲܝܢܵܐ ܕܢܸܩܛܘܿܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܒܛܘܼܥܝܲܝ. 
decernite quæ urbes esse debeant in præsidia fugitivorum, qui nolentes sanguinem fuderint: 
და განაკუთნეთ თქუენდად ქალაქნი, შესავედრებელად იყუნენ იგინი თქუენდა შევლტოლად მუნ კაცისმკლველისა, ყოველმან, რომელმან მოკლას კაცი არანეფსით. 
11 Then ye shall appoint you cities to be cities of refuge for you; that the slayer may flee thither, which killeth any person at unawares. 
יב. וְהָיוּ לָכֶם הֶעָרִים לְמִקְלָט מִגֹּאֵל וְלֹא יָמוּת הָרֹצֵחַ עַד עָמְדוֹ לִפְנֵי הָעֵדָה לַמִּשְׁפָּט: 
καὶ ἔσονται αἱ πόλεις ὑμῖν φυγαδευτήρια ἀπὸ ἀγχιστεύοντος τὸ αἷμα καὶ οὐ μὴ ἀποθάνῃ ὁ φονεύων ἕως ἂν στῇ ἔναντι τῆς συναγωγῆς εἰς κρίσιν 
12 ܘܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܗܵܠܹܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܠܒܹܝܬ̣ ܓܵܘܣܵܐ: ܡ̣ܢ ܬܵܒܲܥ ܥܝܵܪܬܵܐ ܕܲܕ݂ܡܵܐ: ܘܠܵܐ ܢܸܬ̣ܩܛܸܠ ܩܵܛܘܿܠܵܐ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܩܵܐܹ̇ܡ ܩܕ݂ܵܡ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܒܕ݂ܝܼܢܵܐ. 
in quibus cum fuerit profugus, cognatus occisi non poterit eum occidere, donec stet in conspectu multitudinis, et causa illius judicetur. 
და იყუნენ თქუენდა ქალაქნი იგი შესავედრებელად მეძიებელისაგან სისხლისაჲსა და არა მოკუდეს კაცისმკლველი იგი ვიდრე წარდგომადმდე წინაშე კრებულისა საშჯელად. 
12 And they shall be unto you cities for refuge from the avenger; that the manslayer die not, until he stand before the congregation in judgment. 
יג. וְהֶעָרִים אֲשֶׁר תִּתֵּנוּ שֵׁשׁ עָרֵי מִקְלָט תִּהְיֶינָה לָכֶם: 
καὶ αἱ πόλεις ἃς δώσετε τὰς ἓξ πόλεις φυγαδευτήρια ἔσονται ὑμῖν 
13 ܘܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܝܵܗ̄ܒ̇ܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ: ܫܸܬ̣ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܒܹܝܬ̣ ܓܵܘܣܵܐ ܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܠܟ݂ܘܿܢ. 
De ipsis autem urbibus, quæ ad fugitivorum subsidia separantur, 
და ქალაქნი იგი, რომელ მისცნეთ, ექუსნი ქალაქნი შესავედრებელად იყუნენ თქუენდა. 
13 And of these cities which ye shall give six cities shall ye have for refuge. 
יד. אֵת שְׁלשׁ הֶעָרִים תִּתְּנוּ מֵעֵבֶר לַיַּרְדֵּן וְאֵת שְׁלשׁ הֶעָרִים תִּתְּנוּ בְּאֶרֶץ כְּנָעַן עָרֵי מִקְלָט תִּהְיֶינָה: 
τὰς τρεῖς πόλεις δώσετε ἐν τῷ πέραν τοῦ Ιορδάνου καὶ τὰς τρεῖς πόλεις δώσετε ἐν γῇ Χανααν 
14 ܬܠܵܬ̣ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܗܲܒ̣ܘ ܒܥܸܒ̣ܪܵܐ ܕܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ: ܘܲܬ̣ܠܵܬ̣ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܗܲܒ̣ܘ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ: ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܒܹܝܬ̣ ܓܵܘܣܵܐ ܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ: ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
tres erunt trans Jordanem, et tres in terra Chanaan, 
სამნი იგი ქალაქნი მისცნეთ წიაღ იორდანესა და სამნი იგი მისცნეთ ქუეყანასა ქანაანისასა. შესავედრებელად იყუნენ ძეთა ისრაჱლისათა და მოქცეულთა და მსხემთა, რომელ იყუნენ თქუენ შორის, იყუნენ ექუსნი ესე ქალაქნი შესავედრებელად მუნ ყოვლისა კაცისმკლველისა არანეფსით. 
14 Ye shall give three cities on this side Jordan, and three cities shall ye give in the land of Canaan, which shall be cities of refuge. 
טו. לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל וְלַגֵּר וְלַתּוֹשָׁב בְּתוֹכָם תִּהְיֶינָה שֵׁשׁ הֶעָרִים הָאֵלֶּה לְמִקְלָט לָנוּס שָׁמָּה כָּל מַכֵּה נֶפֶשׁ בִּשְׁגָגָה: 
φυγάδιον ἔσται τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ τῷ προσηλύτῳ καὶ τῷ παροίκῳ τῷ ἐν ὑμῖν ἔσονται αἱ πόλεις αὗται εἰς φυγαδευτήριον φυγεῖν ἐκεῖ παντὶ πατάξαντι ψυχὴν ἀκουσίως 
15 ܘܠܲܐܝܢܵܐ ܕܡܸܬ̣ܦܢܹܐ ܠܘܵܬ̣ܝ: ܘܠܲܐܝܠܹܝܢ ܕܥܵܡܪܝܼܢ ܒܲܝܢܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ: ܘܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܗܵܠܹܝܢ ܫܸܬ̣ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܠܒܹܝܬ̣ ܓܵܘܣܵܐ: ܕܢܸܥܪܘܿܩ ܠܗܹܝܢ ܟܠ ܕܩܵܛܹ̇ܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܒܛܘܼܥܝܲܝ. 
tam filiis Israël quam advenis atque peregrinis, ut confugiat ad eas qui nolens sanguinem fuderit. 
No Georgian 
15 These six cities shall be a refuge, both for the children of Israel, and for the stranger, and for the sojourner among them: that every one that killeth any person unawares may flee thither. 
טז. וְאִם בִּכְלִי בַרְזֶל הִכָּהוּ וַיָּמֹת רֹצֵחַ הוּא מוֹת יוּמַת הָרֹצֵחַ: 
ἐὰν δὲ ἐν σκεύει σιδήρου πατάξῃ αὐτόν καὶ τελευτήσῃ φονευτής ἐστιν θανάτῳ θανατούσθω ὁ φονευτής 
16 ܘܐܸܢ ܒܡܵܐܢܵܐ ܕܦܲܪܙܠܵܐ ܡܚܲܝܗܝ ܐܲܝܟ݂ ܕܲܢܡܘܼܬ̣ ܘܡܝܼܬ̣: ܩܵܛܘܿܠܵܐ ܗ̄ܘ̣. ܡܸܬ̣ܩܛܵܠܘܼ ܢܸܬ̣ܩܛܸܠ ܩܵܛܘܿܠܵܐ ܗܵܘ̇. 
Si quis ferro percusserit, et mortuus fuerit qui percussus est, reus erit homicidii, et ipse morietur. 
უკუეთუ ჭურჭლითა რკინისაჲთა სცეს და მოკუდეს, კაცისმკლველ არს, სიკუდილით მოკუედინ მკლველი იგი. 
16 And if he smite him with an instrument of iron, so that he die, he is a murderer: the murderer shall surely be put to death. 
יז. וְאִם בְּאֶבֶן יָד אֲשֶׁר יָמוּת בָּהּ הִכָּהוּ וַיָּמֹת רֹצֵחַ הוּא מוֹת יוּמַת הָרֹצֵחַ: 
ἐὰν δὲ ἐν λίθῳ ἐκ χειρός ἐν ᾧ ἀποθανεῖται ἐν αὐτῷ πατάξῃ αὐτόν καὶ ἀποθάνῃ φονευτής ἐστιν θανάτῳ θανατούσθω ὁ φονευτής 
17 ܘܐܸܢ ܒܟܹܐܦܵܐ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܡ̣ܚܵܝܗܝ ܐܲܝܟ݂ ܕܲܢܡܘܼܬ̣ ܘܡܝܼܬ̣: ܡܸܬ̣ܩܛܵܠܘܼ ܢܸܬ̣ܩܛܸܠ ܩܵܛܘܿܠܵܐ ܗܵܘ̇. 
Si lapidem jecerit, et ictus occubuerit, similiter punietur. 
უკუეთუ ქვაჲ ვინმე აღიღოს ჴელითა, რომელსა შინა მოკუდეს, და მით სცეს მას და მოკუდეს, კაცისმკლველ არს, სიკუდილით მოკუედინ მკლველი იგი. 
17 And if he smite him with throwing a stone, wherewith he may die, and he die, he is a murderer: the murderer shall surely be put to death. 
יח. אוֹ בִּכְלִי עֵץ יָד אֲשֶׁר יָמוּת בּוֹ הִכָּהוּ וַיָּמֹת רֹצֵחַ הוּא מוֹת יוּמַת הָרֹצֵחַ: 
ἐὰν δὲ ἐν σκεύει ξυλίνῳ ἐκ χειρός ἐξ οὗ ἀποθανεῖται ἐν αὐτῷ πατάξῃ αὐτόν καὶ ἀποθάνῃ φονευτής ἐστιν θανάτῳ θανατούσθω ὁ φονευτής 
18 ܐܵܘ ܒܡܵܐܢܵܐ ܕܩܲܝܣܵܐ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܡ̣ܚܵܝܗܝ ܐܲܝܟ݂ ܕܲܢܡܘܼܬ̣ ܘܡܝܼܬ̣: ܩܵܛܘܿܠܵܐ ܗ̄ܘ̣. ܡܸܬ̣ܩܛܵܠܘܼ ܢܸܬ̣ܩܛܸܠ ܩܵܛܘܿܠܵܐ ܗܵܘ̇. 
Si ligno percussus interierit, percussoris sanguine vindicabitur. 
უკუეთუ ჭურჭლითა ძელისაჲთა ჴელითა სცეს ვინმე მას და მოკუდეს, კაცისმკლველ არს იგი, სიკუდილით მოკუედინ მკლველი იგი. 
18 Or if he smite him with an hand weapon of wood, wherewith he may die, and he die, he is a murderer: the murderer shall surely be put to death. 
יט. גֹּאֵל הַדָּם הוּא יָמִית אֶת הָרֹצֵחַ בְּפִגְעוֹ בוֹ הוּא יְמִתֶנּוּ: 
ὁ ἀγχιστεύων τὸ αἷμα οὗτος ἀποκτενεῖ τὸν φονεύσαντα ὅταν συναντήσῃ αὐτῷ οὗτος ἀποκτενεῖ αὐτόν 
19 ܬܵܒܲܥ ܥܝܵܪܬܵܐ ܕܲܕ݂ܡܵܐ: ܗ̤ܘ ܢܸܩܛܠܝܼܘܗܝ ܠܩܵܛܘܿܠܵܐ ܡܵܐ ܕܦܵܥܓ̣ ܒܹܗ. 
Propinquus occisi, homicidam interficiet: statim ut apprehenderit eum, interficiet. 
მეძიებელმან მან სისხლისამან მოკლას, რაჟამს შეემთხჳოს მას. ამან მოკლას იგი. 
19 The revenger of blood himself shall slay the murderer: when he meeteth him, he shall slay him. 
כ. וְאִם בְּשִׂנְאָה יֶהְדֳּפֶנּוּ אוֹ הִשְׁלִיךְ עָלָיו בִּצְדִיָּה וַיָּמֹת: 
ἐὰν δὲ δι᾽ ἔχθραν ὤσῃ αὐτὸν καὶ ἐπιρρίψῃ ἐπ᾽ αὐτὸν πᾶν σκεῦος ἐξ ἐνέδρου καὶ ἀποθάνῃ 
20 ܘܐܸܢ ܒܣܸܢ̱ܐܬ̣ܵܐ ܡܚܵܝܗܝ: ܐܵܘ ܫܕ݂ܵܐ ܒܹܗ ܒܢܸܟ݂ܠܵܐ ܘܡܝܼܬ̣: ܩܵܛܘܿܠܵܐ ܗ̄ܘ̣. 
Si per odium quis hominem impulerit, vel jecerit quippiam in eum per insidias: 
უკუეთუ მტერობით უგუმიროს მას და დაუტეოს მის ზედა ყოველი ჭურჭელი ზაკჳთ და მოკუდეს, 
20 But if he thrust him of hatred, or hurl at him by laying of wait, that he die; 
כא. אוֹ בְאֵיבָה הִכָּהוּ בְיָדוֹ וַיָּמֹת מוֹת יוּמַת הַמַּכֶּה רֹצֵחַ הוּא גֹּאֵל הַדָּם יָמִית אֶת הָרֹצֵחַ בְּפִגְעוֹ בוֹ: 
ἢ διὰ μῆνιν ἐπάταξεν αὐτὸν τῇ χειρί καὶ ἀποθάνῃ θανάτῳ θανατούσθω ὁ πατάξας φονευτής ἐστιν θανάτῳ θανατούσθω ὁ φονεύων ὁ ἀγχιστεύων τὸ αἷμα ἀποκτενεῖ τὸν φονεύσαντα ἐν τῷ συναντῆσαι αὐτῷ 
21 ܒܲܒ̣ܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒ̣ܘܼܬ̣ܵܐ ܡܚܵܝܗܝ ܒܐܝܼܕܹܗ ܐܲܝܟ݂ ܕܲܢܡܘܼܬ̣: ܘܡܝܼܬ̣: ܩܵܛܘܿܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܡܸܬ̣ܩܛܵܠܘܼ ܢܸܬ̣ܩܛܸܠ. ܬܵܒܲܥ ܥܝܵܪܬܵܐ ܕܲܕ݂ܡܵܐ: ܗܘ̣ ܢܸܩܛܠܝܼܘܗܝ ܠܩܵܛܘܿܠܵܐ ܡܵܐ ܕܦܵ̃ܓܲܥ ܒܹܗ. 
aut cum esset inimicus, manu percusserit, et ille mortuus fuerit: percussor homicidii reus erit: cognatus occisi statim ut invenerit eum, jugulabit. 
ანუ მანკიერებით სცეს მას ჴელითა თჳსითა და მოკუდეს, სიკუდილით მოკუედინ მცემელი იგი, კაცისმკლველ არს, მეძიებელმან მან სისხლისამან მოკლას მკლველი იგი, რაჟამს შეემთხჳოს მას იგი. 
21 Or in enmity smite him with his hand, that he die: he that smote him shall surely be put to death; for he is a murderer: the revenger of blood shall slay the murderer, when he meeteth him. 
כב. וְאִם בְּפֶתַע בְּלֹא אֵיבָה הֲדָפוֹ אוֹ הִשְׁלִיךְ עָלָיו כָּל כְּלִי בְּלֹא צְדִיָּה: 
ἐὰν δὲ ἐξάπινα οὐ δι᾽ ἔχθραν ὤσῃ αὐτὸν ἢ ἐπιρρίψῃ ἐπ᾽ αὐτὸν πᾶν σκεῦος οὐκ ἐξ ἐνέδρου 
22 ܘܐܸܢ ܡ̣ܢ ܫܸܠܝܵܐ ܕܠܵܐ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒ̣ܘܼܬ̣ܵܐ ܡܚܵܝܗܝ: ܐܵܘ ܫܕ݂ܵܐ ܒܹܗ ܟܠ ܡܵܐܹܢ ܕܠܵܐ ܒܢܸܟ݂ܠܵܐ. 
Quod si fortuitu, et absque odio 
უკუეთუ მყის არა მტერობით უგუმიროს მას, ანუ მიაგდოს მის ზედა ყოველი ჭურჭელი, არა უმზირდა მას, 
22 But if he thrust him suddenly without enmity, or have cast upon him any thing without laying of wait, 
כג. אוֹ בְכָל אֶבֶן אֲשֶׁר יָמוּת בָּהּ בְּלֹא רְאוֹת וַיַּפֵּל עָלָיו וַיָּמֹת וְהוּא לֹא אוֹיֵב לוֹ וְלֹא מְבַקֵּשׁ רָעָתוֹ: 
ἢ παντὶ λίθῳ ἐν ᾧ ἀποθανεῖται ἐν αὐτῷ οὐκ εἰδώς καὶ ἐπιπέσῃ ἐπ᾽ αὐτόν καὶ ἀποθάνῃ αὐτὸς δὲ οὐκ ἐχθρὸς αὐτοῦ ἦν οὐδὲ ζητῶν κακοποιῆσαι αὐτόν 
23 ܐܵܘ ܒܟ݂ܠ ܟܹܐܦ ܕܩܸܛܠܵܐ: ܟܲܕ݂ ܠܵܐ ܚܙܵܐ: ܫܕ݂ܵܐ ܥܠܵܘܗܝ ܘܡܝܬ̣: ܘܠܵܐ ܗܘ̤ܵܐ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒܹܗ: ܘܠܵܐ ܨܵܒܹ̇ܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܠܒ̣ܝܼܫܬܹ̇ܗ. 
et inimicitiis quidquam horum fecerit, 
არღაცა ყოვლითა ქვითა, რომლითა მოკუდეს მით, არამეცნიერობით და დაეცეს მის ზედა და მოკუდეს, ხოლო იგი არა მტერ იყო მას, არცაღა ეძიებდა ბოროტსა-ყოფად მისა. 
23 Or with any stone, wherewith a man may die, seeing him not, and cast it upon him, that he die, and was not his enemy, neither sought his harm: 
כד. וְשָׁפְטוּ הָעֵדָה בֵּין הַמַּכֶּה וּבֵין גֹּאֵל הַדָּם עַל הַמִּשְׁפָּטִים הָאֵלֶּה: 
καὶ κρινεῖ ἡ συναγωγὴ ἀνὰ μέσον τοῦ πατάξαντος καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ἀγχιστεύοντος τὸ αἷμα κατὰ τὰ κρίματα ταῦτα 
24 ܬܕ݂ܘܼܢ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܒܹܝܬ̣ ܩܵܛܘܿܠܵܐ ܠܬܲܒܲܥ ܥܝܵܪܬܵܐ ܕܲܕ݂ܡܵܐ ܥܲܠ ܕܝܼܢܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ. 
et hoc audiente populo fuerit comprobatum, atque inter percussorem et propinquum sanguinis quæstio ventilata: 
და საჯოს კრებულმან შორის მცემელისა მის და შორის მეძიებელისა სისხლისაჲსა მსგავსად ამას საშჯელისა. 
24 Then the congregation shall judge between the slayer and the revenger of blood according to these judgments: 
כה. וְהִצִּילוּ הָעֵדָה אֶת הָרֹצֵחַ מִיַּד גֹּאֵל הַדָּם וְהֵשִׁיבוּ אֹתוֹ הָעֵדָה אֶל עִיר מִקְלָטוֹ אֲשֶׁר נָס שָׁמָּה וְיָשַׁב בָּהּ עַד מוֹת הַכֹּהֵן הַגָּדֹל אֲשֶׁר מָשַׁח אֹתוֹ בְּשֶׁמֶן הַקֹּדֶשׁ: 
καὶ ἐξελεῖται ἡ συναγωγὴ τὸν φονεύσαντα ἀπὸ τοῦ ἀγχιστεύοντος τὸ αἷμα καὶ ἀποκαταστήσουσιν αὐτὸν ἡ συναγωγὴ εἰς τὴν πόλιν τοῦ φυγαδευτηρίου αὐτοῦ οὗ κατέφυγεν καὶ κατοικήσει ἐκεῖ ἕως ἂν ἀποθάνῃ ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας ὃν ἔχρισαν αὐτὸν τῷ ἐλαίῳ τῷ ἁγίῳ 
25 ܘܲܬ̣ܦܲܨܝܼܘܗܝ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܠܩܵܛܘܿܠܵܐ ܡ̣ܢ ܬܵܒܲܥ ܥܝܵܪܬܵܐ ܕܲܕ݂ܡܵܐ: ܘܲܬ̣ܫܲܕܪܝܼܘܗܝ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܠܲܩܪܝܼܬ̣ܵܐ ܕܒܹܝܬ̣ ܓܵܘܣܵܐ ܕܲܥܪܲܩ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܠܵܗ̇: ܘܢܸܬܸ̇ܒ̣ ܒܵܗ̇ ܥܕܲܡܵܐ ܕܲܢܡܘܼܬ̣ ܟܵܗܢܵܐ ܪܲܒܵܐ ܕܐܸܬ̣ܡ̱ܫܲܚ ܒܡܸܫܚܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ. 
liberabitur innocens de ultoris manu, et reducetur per sententiam in urbem, ad quam confugerat, manebitque ibi, donec sacerdos magnus, qui oleo sancto unctus est, moriatur. 
და განარინოს კრებულმან მან მკლველი იგი მეძიებელისა მისგან სისხლისაჲსა და შეიყვანოს კრებულმან მან ქალაქსა მას შესავედრებელსა. და დაეშენოს მუნ ვიდრე მოსიკუდიდმდე მღდელისა მის დიდისა, რომელსა სცხეს საცხებელითა წმიდითა. 
25 And the congregation shall deliver the slayer out of the hand of the revenger of blood, and the congregation shall restore him to the city of his refuge, whither he was fled: and he shall abide in it unto the death of the high priest, which was anointed with the holy oil. 
כו. וְאִם יָצֹא יֵצֵא הָרֹצֵחַ אֶת גְּבוּל עִיר מִקְלָטוֹ אֲשֶׁר יָנוּס שָׁמָּה: 
ἐὰν δὲ ἐξόδῳ ἐξέλθῃ ὁ φονεύσας τὰ ὅρια τῆς πόλεως εἰς ἣν κατέφυγεν ἐκεῖ 
26 ܘܐܸܢ ܢܸܦܘܿܩ ܩܵܛܘܿܠܵܐ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܬܚܘܼܡܵܐ ܕܲܩܪܝܼܬ̣ܵܐ ܕܒܹܝܬ̣ ܓܵܘܣܵܐ ܕܲܥܪܲܩ ܠܵܗ̇. 
Si interfector extra fines urbium, quæ exulibus deputatæ sunt, 
უკუეთუ გამოვიდეს მკლველი იგი საღზვართა მისთა ქალაქისათა, რომელსა შეევედრა მუნ. 
26 But if the slayer shall at any time come without the border of the city of his refuge, whither he was fled; 
כז. וּמָצָא אֹתוֹ גֹּאֵל הַדָּם מִחוּץ לִגְבוּל עִיר מִקְלָטוֹ וְרָצַח גֹּאֵל הַדָּם אֶת הָרֹצֵחַ אֵין לוֹ דָּם: 
καὶ εὕρῃ αὐτὸν ὁ ἀγχιστεύων τὸ αἷμα ἔξω τῶν ὁρίων τῆς πόλεως καταφυγῆς αὐτοῦ καὶ φονεύσῃ ὁ ἀγχιστεύων τὸ αἷμα τὸν φονεύσαντα οὐκ ἔνοχός ἐστιν 
27 ܘܢܸܫܟ̇ܚܝܼܘܗܝ ܬܵܒܲܥ ܥܝܵܪܬܵܐ ܕܲܕ݂ܡܵܐ ܠܒܲܪ ܡ̣ܢ ܬܚܘܼܡܹ̈ܐ ܕܲܩܪܝܼܬ̣ܵܐ ܕܒܹܝܬ̣ ܓܵܘܣܵܐ: ܘܢܸܩܛܘܿܠ ܬܵܒܲܥ ܥܝܵܪܬܵܐ ܕܲܕ݂ܡܵܐ ܠܩܵܛܘܿܠܵܐ: ܠܲܝܬ̇ ܠܹܗ ܥܝܵܪܬܵܐ. 
fuerit inventus, et percussus ab eo qui ultor est sanguinis: absque noxa erit qui eum occiderit. 
და პოვოს იგი მეძიებელმან მან სისხლისამან გარეშე საზღვართა ქალაქისა მის შესავედრებელისა მისისათა და მოკლას მეძიებელმან მან სისხლისამან მკლველი იგი, არა თანამდებ იყოს, 
27 And the revenger of blood find him without the borders of the city of his refuge, and the revenger of blood kill the slayer; he shall not be guilty of blood: 
כח. כִּי בְעִיר מִקְלָטוֹ יֵשֵׁב עַד מוֹת הַכֹּהֵן הַגָּדֹל וְאַחֲרֵי מוֹת הַכֹּהֵן הַגָּדֹל יָשׁוּב הָרֹצֵחַ אֶל אֶרֶץ אֲחֻזָּתוֹ: 
ἐν γὰρ τῇ πόλει τῆς καταφυγῆς κατοικείτω ἕως ἂν ἀποθάνῃ ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας καὶ μετὰ τὸ ἀποθανεῖν τὸν ἱερέα τὸν μέγαν ἐπαναστραφήσεται ὁ φονεύσας εἰς τὴν γῆν τῆς κατασχέσεως αὐτοῦ 
28 ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܒܲܩܪܝܼܬ̣ܵܐ ܕܒܹܝܬ̣ ܓܵܘܣܵܐ ܢܸܬܸ̇ܒ̣: ܥܕܲܡܵܐ ܕܲܢܡܘܼܬ̣ ܟܵܗܢܵܐ ܪܲܒܵܐ. ܘܡܵܐ ܕܡܝܼܬ̣ ܟܵܗܢܵܐ ܪܲܒܵܐ: ܢܸܗܦܘܿܟ݂ ܩܵܛܘܿܠܵܐ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܵܪܬ̇ܘܼܬܹܗ. 
Debuerat enim profugus usque ad mortem pontificis in urbe residere. Postquam autem ille obierit, homicida revertetur in terram suam. 
არამედ ქალაქსა მას შესავედრებელსა შენ იყოს, ვიდრემდის მოკუდეს მღდელი იგი დიდი და შემდგომად სიკუდილისა მღდელისა მის დიდისა მიიქცეს მკლველი იგი ქუეყანად სამკჳდრებელად თჳსა. 
28 Because he should have remained in the city of his refuge until the death of the high priest: but after the death of the high priest the slayer shall return into the land of his possession. 
כט. וְהָיוּ אֵלֶּה לָכֶם לְחֻקַּת מִשְׁפָּט לְדֹרֹתֵיכֶם בְּכֹל מוֹשְׁבֹתֵיכֶם: 
καὶ ἔσται ταῦτα ὑμῖν εἰς δικαίωμα κρίματος εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν ἐν πάσαις ταῖς κατοικίαις ὑμῶν 
29 ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܗܵܠܹܝܢ ܢܵܡܘܿܣܹ̈ܐ ܠܥܵܠܲܡ ܠܕܵܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ ܒܟ݂ܠܹܗ ܒܹܝܬ̣ ܡܲܥܡܲܪܟ݂ܘܿܢ. 
Hæc sempiterna erunt, et legitima in cunctis habitationibus vestris. 
და იყოს ესე თქუენდა სამართალ საშჯელისა ნათესავთა თქუენთა ყოველთა სამკჳდრებელთა თქუენთა. 
29 So these things shall be for a statute of judgment unto you throughout your generations in all your dwellings. 
ל. כָּל מַכֵּה נֶפֶשׁ לְפִי עֵדִים יִרְצַח אֶת הָרֹצֵחַ וְעֵד אֶחָד לֹא יַעֲנֶה בְנֶפֶשׁ לָמוּת: 
πᾶς πατάξας ψυχήν διὰ μαρτύρων φονεύσεις τὸν φονεύσαντα καὶ μάρτυς εἷς οὐ μαρτυρήσει ἐπὶ ψυχὴν ἀποθανεῖν 
30 ܟܠ ܕܢܸܩܛܘܿܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ: ܥܲܠ ܦܘܼܡ ܣܵܗ̈ܕܹ̇ܐ ܢܸܬ̣ܩܛܸܠ ܩܵܛܘܿܠܵܐ: ܘܣܵܗܕܵܐ ܚܲܕ݂ ܠܵܐ ܢܲܣܗܸܕ݂ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܲܬ̣ܡܘܼܬ̣. 
Homicida sub testibus punietur: ad unius testimonium nullus condemnabitur. 
ყოველმან, რომელმან სცეს კაცსა მოწამით, მოკლას მკლველი იგი და მოწამემან ერთმან არა წამოს კაცისათჳს მოსიკუდიდ. 
30 Whoso killeth any person, the murderer shall be put to death by the mouth of witnesses: but one witness shall not testify against any person to cause him to die. 
לא. וְלֹא תִקְחוּ כֹפֶר לְנֶפֶשׁ רֹצֵחַ אֲשֶׁר הוּא רָשָׁע לָמוּת כִּי מוֹת יוּמָת: 
καὶ οὐ λήμψεσθε λύτρα περὶ ψυχῆς παρὰ τοῦ φονεύσαντος τοῦ ἐνόχου ὄντος ἀναιρεθῆναι θανάτῳ γὰρ θανατωθήσεται 
31 ܘܠܵܐ ܬܩܲܒ̇ܠܘܼܢ ܫܘܼܚܕܵܐ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܩܵܛܘܿܠܵܐ ܕܚܲܝܵܒ̣ ܡܵܘܬܵܐ: ܐܸܠܵܐ ܡܸܬ̣ܩܛܵܠܘܼ ܢܸܬ̣ܩܛܸܠ. 
Non accipietis pretium ab eo qui reus est sanguinis, statim et ipse morietur. 
და არა მოიღო საჴსარი სულისათჳს მკლველისაგან, რომელი სიკუდილისა თანამდებ იყოს, არამედ სიკუდილით მოკუდეს. 
31 Moreover ye shall take no satisfaction for the life of a murderer, which is guilty of death: but he shall be surely put to death. 
לב. וְלֹא תִקְחוּ כֹפֶר לָנוּס אֶל עִיר מִקְלָטוֹ לָשׁוּב לָשֶׁבֶת בָּאָרֶץ עַד מוֹת הַכֹּהֵן: 
οὐ λήμψεσθε λύτρα τοῦ φυγεῖν εἰς πόλιν τῶν φυγαδευτηρίων τοῦ πάλιν κατοικεῖν ἐπὶ τῆς γῆς ἕως ἂν ἀποθάνῃ ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας 
32 ܘܠܵܐ ܬܸܣܒ̣ܘܿܢ ܫܘܼܚܕܵܐ ܕܢܸܥܪܘܿܩ ܠܲܩܪܝܼܬ̣ܵܐ ܕܒܹܝܬ̣ ܓܵܘܣܵܐ: ܘܢܹܐܙܲܠ ܘܢܸܬܸ̇ܒ̣ ܒܐܲܪܥܵܐ ܥܕܲܡܵܐ ܕܲܢܡܘܼܬ̣ ܟܵܗܢܵܐ ܪܲܒܵܐ. 
Exules et profugi ante mortem pontificis nullo modo in urbes suas reverti poterunt, 
არა მოიღოს საჴსარი ოხებად მისა ქალაქთა შესავედრებელთა, რათამცა შენ იყო იგი კუალად ქუეყანასა ზედა ვიდრე მოსიკუდიდმდე მღდელისა მის დიდისა. 
32 And ye shall take no satisfaction for him that is fled to the city of his refuge, that he should come again to dwell in the land, until the death of the priest. 
לג. וְלֹא תַחֲנִיפוּ אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר אַתֶּם בָּהּ כִּי הַדָּם הוּא יַחֲנִיף אֶת הָאָרֶץ וְלָאָרֶץ לֹא יְכֻפַּר לַדָּם אֲשֶׁר שֻׁפַּךְ בָּהּ כִּי אִם בְּדַם שֹׁפְכוֹ: 
καὶ οὐ μὴ φονοκτονήσητε τὴν γῆν εἰς ἣν ὑμεῖς κατοικεῖτε τὸ γὰρ αἷμα τοῦτο φονοκτονεῖ τὴν γῆν καὶ οὐκ ἐξιλασθήσεται ἡ γῆ ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ ἐκχυθέντος ἐπ᾽ αὐτῆς ἀλλ᾽ ἐπὶ τοῦ αἵματος τοῦ ἐκχέοντος 
33 ܠܵܐ ܬܛܲܢܦܘܼܢܵܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܥܵܡ̇ܪܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܒܵܗ̇. ܡܸܛܠ ܕܲܕ݂ܡܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܡܛܲܢܸܦ ܠܐܲܪܥܵܐ ܘܐܲܪܥܵܐ ܕܲܕ݂ܡܵܐ ܐܲܫܝܼܕ݂ ܒܵܗ̇: ܠܵܐ ܢܸܬ̣ܚܲܣܹܐ ܥܠܹܝܗ̇: ܐܸܠܵܐ ܐܸܢ ܐܸܬ̣ܐ̱ܫܸܕ݂ ܒܵܗ̇ ܕܡܵܐ ܕܗܵܘ̇ ܡ̇ܢ ܕܐܲܫܕܹ̇ܗ. 
ne polluatis terram habitationis vestræ, quæ insontium cruore maculatur: nec aliter expiari potest, nisi per ejus sanguinem, qui alterius sanguinem fuderit. 
და არა მოსრათ ქუეყანაჲ, რომელსა ზედა თქუენ შენ ხართ, რამეთუ სისხლმან მან მოსრა ქუეყანაჲ და ვერ განერეს ქუეყანაჲ სისხლისა მისგან, რომელ დაითხია მას ზედა, არამედ მას სისხლსა ზედა, რომელ დასთხია იგი. 
33 So ye shall not pollute the land wherein ye are: for blood it defileth the land: and the land cannot be cleansed of the blood that is shed therein, but by the blood of him that shed it. 
לד. וְלֹא תְטַמֵּא אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר אַתֶּם ישְׁבִים בָּהּ אֲשֶׁר אֲנִי שֹׁכֵן בְּתוֹכָהּ כִּי אֲנִי יְהֹוָה שֹׁכֵן בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ οὐ μιανεῖτε τὴν γῆν ἐφ᾽ ἧς κατοικεῖτε ἐπ᾽ αὐτῆς ἐφ᾽ ἧς ἐγὼ κατασκηνώσω ἐν ὑμῖν ἐγὼ γάρ εἰμι κύριος κατασκηνῶν ἐν μέσῳ τῶν υἱῶν Ισραηλ 
34 ܘܠܵܐ ܬܛܲܡܐܘܼܢܵܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܥܵܡ̇ܪܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܒܵܗ̇ ܕܫܵܪܹܐ ܐ̄ܢܵܐ ܒܓ̣ܵܘܵܗ̇: ܡܸܛܠ ܕܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܕܫܪܹܐ ܐ̄ܢܵܐ ܒܲܝܢܵܬ̣ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Atque ita emundabitur vestra possessio me commorante vobiscum. Ego enim sum Dominus qui habito inter filios Israël. 
და არა შეაგინოთ ქუეყანა, რომელსა ზედა მკჳდრ ხართ თქუენ, და რომელსა ზედა დამკჳდრებულ ვარ მე თქუენ შორის, რამეთუ მე ვარ უფალი, რომელი დამკჳდრებულ ვარ შორის ძეთა ისრაჱლისათა. 
34 Defile not therefore the land which ye shall inhabit, wherein I dwell: for I the LORD dwell among the children of Israel. 
לו 
Λςʹ 
ܩܦܠܐܘܢ: ܠܘ. 
Cap. 36 
თავი ოცდამეთექვსმეტე 
36 
א. וַיִּקְרְבוּ רָאשֵׁי הָאָבוֹת לְמִשְׁפַּחַת בְּנֵי גִלְעָד בֶּן מָכִיר בֶּן מְנַשֶּׁה מִמִּשְׁפְּחֹת בְּנֵי יוֹסֵף וַיְדַבְּרוּ לִפְנֵי משֶׁה וְלִפְנֵי הַנְּשִׂאִים רָאשֵׁי אָבוֹת לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ προσῆλθον οἱ ἄρχοντες φυλῆς υἱῶν Γαλααδ υἱοῦ Μαχιρ υἱοῦ Μανασση ἐκ τῆς φυλῆς υἱῶν Ιωσηφ καὶ ἐλάλησαν ἔναντι Μωυσῆ καὶ ἔναντι Ελεαζαρ τοῦ ἱερέως καὶ ἔναντι τῶν ἀρχόντων οἴκων πατριῶν υἱῶν Ισραηλ 
1 ܘܲܩܪܸܒ̣ܘ ܪܹ̈ܫܲܝ ܐܲܒ̣ܵܗܹ̈ܐ ܕܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܸܠܥܵܕ݂: ܒܲܪ ܡܵܟ݂ܝܼܪ: ܒܲܪ ܡܢܲܫܹܐ: ܡ̣ܢ ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܲܡܢܲܫܹܐ ܒܲܪ ܝܵܘܣܸܦ. ܘܡܲܠܸܠܘ ܩܕ݂ܵܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܲܩܕ݂ܵܡ ܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܲܩܕ݂ܵܡ ܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ: ܪܹ̈ܫܹܐ ܕܐܲܒ̣ܵܗܹ̈ܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
Accesserunt autem et principes familiarum Galaad filii Machir filii Manasse, de stirpe filiorum Joseph: locutique sunt Moysi coram principibus Israël, atque dixerunt: 
და მოვიდეს მთავარნი ტომთა ნათესავსა ძეთა გალადისთანი ძისა მაქირისნი, ძისა მანასესნი, ნათესავისაგან ძეთა იოსებისთანი, და იტყოდეს წინაშე მოსესა და წინაშე ელიაზარ მღდელისა და წინაშე მთავართასა სახლებისა ტომთა ძეთა ისრაჱლისათასა 
1 And the chief fathers of the families of the children of Gilead, the son of Machir, the son of Manasseh, of the families of the sons of Joseph, came near, and spake before Moses, and before the princes, the chief fathers of the children of Israel: 
ב. וַיֹּאמְרוּ אֶת אֲדֹנִי צִוָּה יְהֹוָה לָתֵת אֶת הָאָרֶץ בְּנַחֲלָה בְּגוֹרָל לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל וַאדֹנִי צֻוָּה בַיהֹוָה לָתֵת אֶת נַחֲלַת צְלָפְחָד אָחִינוּ לִבְנֹתָיו: 
καὶ εἶπαν τῷ κυρίῳ ἡμῶν ἐνετείλατο κύριος ἀποδοῦναι τὴν γῆν τῆς κληρονομίας ἐν κλήρῳ τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ τῷ κυρίῳ συνέταξεν κύριος δοῦναι τὴν κληρονομίαν Σαλπααδ τοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν ταῖς θυγατράσιν αὐτοῦ 
2 ܘܐܸܡܲܪܘ. ܠܡܵܪܲܢ ܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܸܬܲܠ ܐܲܪܥܵܐ ܠܝܘܼܪܬܵܢܵܐ ܒܦܸܨܹ̈ܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܡܵܪܲܢ ܐܸܬ̣ܦܲܩܲܕ݂ ܡ̣ܢ ܡܵܪܝܵܐ: ܕܢܸܬܸ̇ܠ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬܹܗ ܕܲܨܠܸܦܚܲܕ݂ ܐܲܚܘܼܢ ܠܲܒ̣̈ܢܵܬܹܗ. 
Tibi domino nostro præcepit Dominus ut terram sorte divideres filiis Israël, et ut filiabus Salphaad fratris nostri dares possessionem debitam patri: 
და თქუეს: უფალსა ჩუენსა ამცნო უფალმან მოცემად ქუეყანისა მის სამკჳდრებელისა წილით ძეთა ისრაჱლისათა და უფალსა ჩუენსა უბრძანა უფალმან მიცემად სამკჳდრებელი სალპადისი, ძმისა ჩუენისაჲ, ასულთა მისთა. 
2 And they said, The LORD commanded my lord to give the land for an inheritance by lot to the children of Israel: and my lord was commanded by the LORD to give the inheritance of Zelophehad our brother unto his daughters. 
ג. וְהָיוּ לְאֶחָד מִבְּנֵי שִׁבְטֵי בְנֵי יִשְׂרָאֵל לְנָשִׁים וְנִגְרְעָה נַחֲלָתָן מִנַּחֲלַת אֲבֹתֵינוּ וְנוֹסַף עַל נַחֲלַת הַמַּטֶּה אֲשֶׁר תִּהְיֶינָה לָהֶם וּמִגֹּרַל נַחֲלָתֵנוּ יִגָּרֵעַ: 
καὶ ἔσονται ἑνὶ τῶν φυλῶν υἱῶν Ισραηλ γυναῖκες καὶ ἀφαιρεθήσεται ὁ κλῆρος αὐτῶν ἐκ τῆς κατασχέσεως τῶν πατέρων ἡμῶν καὶ προστεθήσεται εἰς κληρονομίαν τῆς φυλῆς οἷς ἂν γένωνται γυναῖκες καὶ ἐκ τοῦ κλήρου τῆς κληρονομίας ἡμῶν ἀφαιρεθήσεται 
3 ܘܐܸܢ ܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܠܚܲܕ݂ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣̈ܛܹܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܢܸܫܹ̈ܐ: ܬܸܬ̣ܒܲܨܲܪ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܗܹܝܢ ܡ̣ܢ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܐܲܒ̣ܘܼܗܹܝܢ: ܘܬܸܬܵܘܣܲܦ ܥܲܠ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܫܲܒ̣̈ܛܹܐ ܕܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܠܗܘܿܢ: ܡ̣ܢ ܦܸܨܬ̣ܵܐ ܕܝܵܪܬ̇ܘܼܬܲܢ ܬܸܬ̣ܒܲܨܲܪ. 
quas si alterius tribus homines uxores acceperint, sequetur possessio sua, et translata ad aliam tribum, de nostra hæreditate minuetur. 
და ცოლ-ეყუნენ იგინი ერთსა ნათესავსა ძეთა ისრაჱლისათასა და აღიღოს ნაწილი იგი მათი სამკჳდრებელისაგან მამათა ჩუენთა და შეეძინოს სამკჳდრებელსა მას ნათესავისასა, რომელსაცა ეცოლნენ და ნაწილისაგან სამკჳდრებელისა ჩუენისაჲსა განეყენნენ. 
3 And if they be married to any of the sons of the other tribes of the children of Israel, then shall their inheritance be taken from the inheritance of our fathers, and shall be put to the inheritance of the tribe whereunto they are received: so shall it be taken from the lot of our inheritance. 
ד. וְאִם יִהְיֶה הַיֹּבֵל לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל וְנוֹסְפָה נַחֲלָתָן עַל נַחֲלַת הַמַּטֶּה אֲשֶׁר תִּהְיֶינָה לָהֶם וּמִנַּחֲלַת מַטֵּה אֲבֹתֵינוּ יִגָּרַע נַחֲלָתָן: 
ἐὰν δὲ γένηται ἡ ἄφεσις τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ προστεθήσεται ἡ κληρονομία αὐτῶν ἐπὶ τὴν κληρονομίαν τῆς φυλῆς οἷς ἂν γένωνται γυναῖκες καὶ ἀπὸ τῆς κληρονομίας φυλῆς πατριᾶς ἡμῶν ἀφαιρεθήσεται ἡ κληρονομία αὐτῶν 
4 ܘܐܸܢ ܢܸܗܘܹܐ ܦܘܼܢܵܝܵܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܬܸܬܵܘܣܲܦ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܗܹܝܢ ܥܲܠ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܫܲܒ̣̈ܛܹܐ ܕܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܠܗܘܿܢ: ܡ̣ܢ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܲܒ̣ܘܼܗܹܝܢ ܬܸܬ̣ܒܲܨܲܪ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܗܹܝܢ. 
Atque ita fiet, ut cum jubilæus, id est, quinquagesimus annus remissionis advenerit, confundatur sortium distributio, et aliorum possessio ad alios transeat. 
უკუეთუ მიტევებაჲ იყოს ძეთა ისრაჱლისათაჲ და შეეძინოს სამკჳდრებელი იგი მათი, სამკჳდრებელისაგან ნათესავისა ტომისა ჩუენისაჲსა მიიღონ სამკჳდრებელი იგი მათა. 
4 And when the jubile of the children of Israel shall be, then shall their inheritance be put unto the inheritance of the tribe whereunto they are received: so shall their inheritance be taken away from the inheritance of the tribe of our fathers. 
ה. וַיְצַו משֶׁה אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל עַל פִּי יְהֹוָה לֵאמֹר כֵּן מַטֵּה בְנֵי יוֹסֵף דֹּבְרִים: 
καὶ ἐνετείλατο Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ διὰ προστάγματος κυρίου λέγων οὕτως φυλὴ υἱῶν Ιωσηφ λέγουσιν 
5 ܘܦܲܩܸܕ݂ ܡܘܼܫܹܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܥܲܠ ܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ: ܟܹܐܢܵܐܝܼܬ̣ ܡܡܲܠܠܝܼܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܵܘܣܸܦ. 
Respondit Moyses filiis Israël, et Domino præcipiente ait: Recte tribus filiorum Joseph locuta est. 
და ამცნო მოსე ძეთა ისრაჱლისათა ბრძანებითა უფლისათა და ჰრქუა: ესრე იტყჳან ნათესავნი ძეთა იოსებისთანი. 
5 And Moses commanded the children of Israel according to the word of the LORD, saying, The tribe of the sons of Joseph hath said well. 
ו. זֶה הַדָּבָר אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה לִבְנוֹת צְלָפְחָד לֵאמֹר לַטּוֹב בְּעֵינֵיהֶם תִּהְיֶינָה לְנָשִׁים אַךְ לְמִשְׁפַּחַת מַטֵּה אֲבִיהֶם תִּהְיֶינָה לְנָשִׁים: 
τοῦτο τὸ ῥῆμα ὃ συνέταξεν κύριος ταῖς θυγατράσιν Σαλπααδ λέγων οὗ ἀρέσκει ἐναντίον αὐτῶν ἔστωσαν γυναῖκες πλὴν ἐκ τοῦ δήμου τοῦ πατρὸς αὐτῶν ἔστωσαν γυναῖκες 
6 ܗܵܢܵܐ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܒ̈ܢܵܬܹܗ ܕܲܨܠܸܦܚܲܕ݂: ܘܐܸܡܲܪ: ܕܲܠܡܵܢ ܕܫܵܦܲܪ ܒܥܲܝܢܲܝ̈ܗܹܝܢ ܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܢܸܫܹ̈ܐ: ܒܪܲܡ ܠܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܐܲܒ̣ܘܼܗܹܝܢ ܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ. 
Et hæc lex super filiabus Salphaad a Domino promulgata est: nubant quibus volunt, tantum ut suæ tribus hominibus: 
ესე სიტყუაჲ, რომელი უბრძანა უფალმან სულთა სალპადისთა და ჰრქუა: სთნავს თუ წინაშე მათსა, ცოლ-ეყვნედ იგინი ტომსა მამისა მათისსა ეცოლნენ იგინი. 
6 This is the thing which the LORD doth command concerning the daughters of Zelophehad, saying, Let them marry to whom they think best; only to the family of the tribe of their father shall they marry. 
ז. וְלֹא תִסֹּב נַחֲלָה לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל מִמַּטֶּה אֶל מַטֶּה כִּי אִישׁ בְּנַחֲלַת מַטֵּה אֲבֹתָיו יִדְבְּקוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ οὐχὶ περιστραφήσεται κληρονομία τοῖς υἱοῖς Ισραηλ ἀπὸ φυλῆς ἐπὶ φυλήν ὅτι ἕκαστος ἐν τῇ κληρονομίᾳ τῆς φυλῆς τῆς πατριᾶς αὐτοῦ προσκολληθήσονται οἱ υἱοὶ Ισραηλ 
7 ܘܠܐ ܬܸܬ̣ܟ̇ܪܸܟ݂ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܠܫܲܒ̣ܛܵܐ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ: ܐܸܠܵܐ ܓܒܲܪ ܒܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܐܲܒ̣ܘܼܗܝ ܢܸܬ̣ܢܲܩܦܘܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
ne commisceatur possessio filiorum Israël de tribu in tribum. Omnes enim viri ducent uxores de tribu et cognatione sua: 
და არა გარდაიქცეს სამკჳდრებელი ძეთა ისრაჱლისათაჲ ნათესავითი ნათესავად, არამედ კაცად-კაცადი სამკჳდრებელსა ნათვსავისა მამულისა თჳსისასა შეეკრძალნენ ძენი ისრაჱლისანი. 
7 So shall not the inheritance of the children of Israel remove from tribe to tribe: for every one of the children of Israel shall keep himself to the inheritance of the tribe of his fathers. 
ח. וְכָל בַּת יֹרֶשֶׁת נַחֲלָה מִמַּטּוֹת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לְאֶחָד מִמִּשְׁפַּחַת מַטֵּה אָבִיהָ תִּהְיֶה לְאִשָּׁה לְמַעַן יִירְשׁוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אִישׁ נַחֲלַת אֲבֹתָיו: 
καὶ πᾶσα θυγάτηρ ἀγχιστεύουσα κληρονομίαν ἐκ τῶν φυλῶν υἱῶν Ισραηλ ἑνὶ τῶν ἐκ τοῦ δήμου τοῦ πατρὸς αὐτῆς ἔσονται γυναῖκες ἵνα ἀγχιστεύσωσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἕκαστος τὴν κληρονομίαν τὴν πατρικὴν αὐτοῦ 
8 ܘܟ݂ܠ ܒܲܪܬܵܐ ܕܝܵܪܬܵܐ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܹܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܠܚܲܕ݂ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܐܲܒ̣ܘܼܗ̇ ܬܸܗܘܹܐ ܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ: ܘܢܹܐܪܬ̇ܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܐ̄ܢܵܫ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܐܲܒ̣ܘܼܗܝ. 
et cunctæ feminæ de eadem tribu maritos accipient: ut hæreditas permaneat in familiis, 
და ყოველი ასული, რომელი ეძიებდეს სამკჳდრებელსა ნათესავისაგან ძეთა ისრაჱლისათა ერთტომსა მამისა თჳსისასა ცოლ-ეყოს, რათა მოიძიონ ძეთა ისრაჱლისათა კაცად-კაცადმან სამკჳდრებელი მამული თჳსი. 
8 And every daughter, that possesseth an inheritance in any tribe of the children of Israel, shall be wife unto one of the family of the tribe of her father, that the children of Israel may enjoy every man the inheritance of his fathers. 
ט. וְלֹא תִסֹּב נַחֲלָה מִמַּטֶּה לְמַטֵּה אַחֵר כִּי אִישׁ בְּנַחֲלָתוֹ יִדְבְּקוּ מַטּוֹת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל: 
καὶ οὐ περιστραφήσεται κλῆρος ἐκ φυλῆς ἐπὶ φυλὴν ἑτέραν ἀλλὰ ἕκαστος ἐν τῇ κληρονομίᾳ αὐτοῦ προσκολληθήσονται οἱ υἱοὶ Ισραηλ 
9 ܘܠܵܐ ܬܸܬ̣ܟ̇ܪܸܟ݂ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܠܫܲܒ̣ܛܵܐ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ: ܐܸܠܵܐ ܓܒܲܪ ܒܝܵܪܬ̇ܘܼܬܹܗ ܢܸܬ̣ܢܲܩܦܘܼܢ ܫܲܒ̣̈ܛܹܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ. 
nec sibi misceantur tribus, sed ita maneant 
და არა გარდაიცვალოს ნაწილი ნათესავითი ნათესავად სხუად, არამედ თჳთოეულად სამკჳდრებელსა თჳსსა შეუდგენ ძენი ისრაჱლისანი. 
9 Neither shall the inheritance remove from one tribe to another tribe; but every one of the tribes of the children of Israel shall keep himself to his own inheritance. 
י. כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה כֵּן עָשׂוּ בְּנוֹת צְלָפְחָד: 
ὃν τρόπον συνέταξεν κύριος Μωυσῇ οὕτως ἐποίησαν θυγατέρες Σαλπααδ 
10 ܘܐܲܝܟܲܢܵܐ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܲܕ݂ ܒ̈ܢܵܬܹܗ ܕܲܨܠܸܦܚܲܕ݂. 
ut a Domino separatæ sunt. Feceruntque filiæ Salphaad ut fuerat imperatum: 
ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს, ეგრე ყვეს ასულთა სალპადისთა. 
10 Even as the LORD commanded Moses, so did the daughters of Zelophehad: 
יא. וַתִּהְיֶינָה מַחְלָה תִרְצָה וְחָגְלָה וּמִלְכָּה וְנֹעָה בְּנוֹת צְלָפְחָד לִבְנֵי דֹדֵיהֶן לְנָשִׁים: 
καὶ ἐγένοντο Θερσα καὶ Εγλα καὶ Μελχα καὶ Νουα καὶ Μααλα θυγατέρες Σαλπααδ τοῖς ἀνεψιοῖς αὐτῶν 
11 ܘܲܗ̤ܘܲܝ̈ ܡܲܚܠܵܐ: ܘܬܲܪܨܵܐ: ܘܚܲܓ̣ܠܵܐ: ܘܡܸܠܟܵܐ: ܘܝܲܥܵܐ: ܒ̈ܢܵܬܹܗ ܕܲܨܠܸܦܚܲܕ݂. ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܕܵܕܲܝ̈ܗܹܝܢ. 
et nupserunt Maala, et Thersa, et Hegla, et Melcha, et Noa, filiis patrui sui 
და ცოლ-ეყვნენ თერსა და ეგლა, მელქა, და ნოა და მალა ასულნი სალპადისნი მამისძმისწულთა მათთა, 
11 For Mahlah, Tirzah, and Hoglah, and Milcah, and Noah, the daughters of Zelophehad, were married unto their father's brothers' sons: 
יב. מִמִּשְׁפְּחֹת בְּנֵי מְנַשֶּׁה בֶן יוֹסֵף הָיוּ לְנָשִׁים וַתְּהִי נַחֲלָתָן עַל מַטֵּה מִשְׁפַּחַת אֲבִיהֶן: 
ἐκ τοῦ δήμου τοῦ Μανασση υἱῶν Ιωσηφ ἐγενήθησαν γυναῖκες καὶ ἐγένετο ἡ κληρονομία αὐτῶν ἐπὶ τὴν φυλὴν δήμου τοῦ πατρὸς αὐτῶν 
12 ܠܫܲܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܡܢܲܫܹܐ ܒܲܪ ܝܵܘܣܸܦ ܗ̤ܘܲܝ̈: ܘܲܗܘ̤ܵܬ̣ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܗܹܝܢ ܥܲܠ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܕܐܲܒ̣ܘܼܗܹܝܢ. 
de familia Manasse, qui fuit filius Joseph: et possessio, quæ illis fuerat attributa, mansit in tribu et familia patris earum. 
ტომისაგან მანასესთა ძეთა იოსებისთა ცოლ-ეყვნეს იგინი და იყო სამკჳდრებელი მათი ნათესავსა თანა ტომისა მამისა მათისასა. 
12 And they were married into the families of the sons of Manasseh the son of Joseph, and their inheritance remained in the tribe of the family of their father. 
יג. אֵלֶּה המִּצוֹת וְהַמִּשְׁפָּטִים אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה בְּיַד משֶׁה אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בְּעַרְבֹת מוֹאָב עַל יַרְדֵּן יְרֵחוֹ: 
αὗται αἱ ἐντολαὶ καὶ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα ἃ ἐνετείλατο κύριος ἐν χειρὶ Μωυσῆ ἐπὶ δυσμῶν Μωαβ ἐπὶ τοῦ Ιορδάνου κατὰ Ιεριχω 
13 ܗܵܠܹܝܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܹܐ ܘܢܵܡܘܿܣܹ̈ܐ ܘܕ݂ܝܼܢܹ̈ܐ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܡܘܼܫܹܐ ܥܲܠ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܒܥܲܪܒ̣ܘܼܬ̣ ܡܘܼܐܵܒ̣ ܕܥܲܠ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܕܐܝܼܪܝܼܚܘܿ. 
Hæc sunt mandata atque judicia, quæ mandavit Dominus per manum Moysi ad filios Israël, in campestribus Moab supra Jordanem contra Jericho. 
ესე არიან მცნებანი და სამართალნი და განკითხვანი, რომელ ამცნო უფალმან ჴელითა მოსესითა დასავალით მოაბსა, იორდანესა ზედა, იერიქოჲთ კერძო. 
13 These are the commandments and the judgments, which the LORD commanded by the hand of Moses unto the children of Israel in the plains of Moab by Jordan near Jericho. 
Go to Wiki Documentation
Enhet: Det humanistiske fakultet   Utviklet av: IT-seksjonen ved HF
Login