dhyānādvyānādvairāgyaṃ kurvato yo ’ntyo navama ānantaryamārgas tatra yā cetanā iyaṃ caturvidhā cetanā śuklasya karmaṇaḥ prahāṇāya |
kiṃ punaḥ kāraṇam antyenaivānantaryamārgeṇa kuśalasya karmaṇaḥ prahāṇaṃ nānyena |
na hi tasya svabhāvaprahāṇaṃ prahīṇasyāpi saṃmukhībhāvāt |
kiṃ tarhi | tadālambanakleśaprahāṇāt |
ato yāvad eko ’pi tadālambanakleśaprakāra āste tāvad asya prahāṇaṃ nopapadyate |
釋(25)曰。若人定定作離欲。是第九次第道。此中有(26)四種故意。一向能滅白業。
云何但第九次第(27)道。能滅白業。不由餘。
此善非自性滅。已滅可(28)更現前故。
雖然縁彼爲境惑滅故。
故説彼滅。(29)是故乃至餘一品惑。猶以彼爲境未滅。未可(240a1)説彼已滅。
亦斷第九不善業故。離四靜慮一一地(25)染。第九無間道倶行無漏思。此四唯令純白(26)業盡。
何縁諸地有漏善法。唯最後道能斷非(27)餘。
以諸善法非自性斷。已斷有容現在前(28)故
。然由縁彼煩惱盡時方説名爲斷彼善(29)法。爾時善法得離繋故。
由此乃至縁彼煩(84a1)惱餘一品在。斷義不成。善法爾時未離繋(2)故。