Accipio inquam. Uuóla fernímo íh iz chád ih. Nec est quod contradici ullo modo queat. Nóh táz nemág nîoman . uuiderchôsôn.

78. DE PREDICATIUO ET CONDITIONALI SYLLOGISMO.
Duo sumpta máchônt éina illationem hîer . uuánda iz predicatiuus syllogismus íst . álso óuh in conditionali syllogismo propositio únde assumptio conclusionem máchônt. Uuáz sínt sumpta . âne concessa . dáz chît in únsera uuîs keiíhte. Sô man zuéio geiíhet . dîen be nôte daz trítta fólgêt . ióh âne geiíht . táz héizet mit réhte illatio . uuánda iz duobus sumptis . álde úbe iz sô geskíhet . tribus sumptis uuírt illatum . táz chît . úndánches míte-geuuórfen. Uuáz íst áber propositio . âne prima et ultra tendens temptatio . mít tíu man ze êrest ten mán grûozet . únde sîna geiíht férrolicho besûochet . álso óuh assumptio íst . táz tára-zûo uuírt assumptum . ánderêst sîna geiíht ze besûochenne. Uuánda díu zuéi daz trítta uuúrchent . mít tíu der mán sô gefángen uuírdet . táz er dána nemág. pedíu héizet táz conclusio . dáz chît slóz. Conditionalis syllogismus íst tánnân genómen . uuánda er mít kedíngûn . únde mít íbo chît . íst tíz . únde tíz . sô íst táz. Pedíu chît conditionalis . mít kedíngûn gespróchenêr. Áber predicatiuus chît sléhto gespróchenêr . uuánda er bárlicho âne gedíngûn . únde âne íba chît . sús íst tíz . únde díz . pedíu íst táz sô. Íro biédero membra . héizent communiter predicationes . álde proloquia . álde propositiones . álde enuntiationes. Tíu fîer uuórt . múgen uuír gelîcho . únde geméinlicho díuten sága. Sîd enuntiatio íst . sô aristotiles chît in periermeniis . oratio uera uel falsa . únde predicatio dáz sélba íst . únde propositio . únde proloquium . uuáz sínt tánne lúgi . únde uuârhéite . âne ságâ ? Áber der syllogismus sól îo háben zuô ságâ . sóliche . dáz sia dríttûn stérchên. Táz nemág ánderes sîn nîeht . die êreren zuô nesîn éinánderên sô geháft . táz tiu ánderíu hábe dén hálben téil dero êrerûn . éinuuéder subiectiuam . álde declaratiuam . Únde uuánda diu ánderíu áberet tén hálben téil dero êrerûn . dáz târ ze léibo uuírt úngeábertes . án deuuéderro . dánne iz predicatiuus íst . táz máchôt tia dríttûn. Tér dáz pechénnen uuélle . an ánderên syllogismis . tér lírnee iz hîer. Éin sága íst . summum bonum est in deo . Summum bonum . dáz íst subiectiuum . in deo est . táz íst declaratiuum. Ánderíu íst . summum bonum beatitudo est. Târ íst tero êrerûn subiectiua pars keáberet. Tiu drítta íst . beatitudo in deo est. Táz uuárd án dien êrerên ze léibo . uuánda fóne dero éinûn chám beatitudo . fóne dero ánderûn chám . in deo est . Sô féret iz in predicatiuo. In conditionali féret iz nâh álso. Chédên uuír . si sol super terram est . dies est . táz íst propositio. Tîa nímet hálba assumptio . sô dáz íst. Dies autem est. Táz nóh tánne ze léibo uuírt . úngeábertes . án dero propositione . táz máchôt tia conclusionem ál-sús. Igitur sol est super terram. Subiectiuum íst táz án demo proloquio . fóne démo îeht kespróchen uuírdet . táz áber fóne ímo gespróchen uuírdet . táz íst declaratiuum. Âne dísa legem neuuírt nehéin syllogismus. Únz sî ín lêrta mít argumentis . únde mít exemplis . sô uuás tiu réda lîehtera . uuánda si ímo nû gében uuíle ualidiora remedia . bedíu hábet si ín nû bestánden zûo dien argumentis . mit syllogismis . tîe méist kemúgen . béidíu . ióh in disputando dialectice . ióh in suadendo rhetorice.