lat 524 A.D. IV,4c,44-48Hic est cunctis communis amor
Repetuntque boni fine teneri,
Quia non aliter durare queant,
Nisi conuerso rursus amore
Refluant causae quae dedit esse.
ger Notker ca. 950-1022 A.D.Hic est amor cunctis communis.
Tíz íst tíu mínna fóne déro íh ságo . díu ín állên geméine íst. Cót sélbo ér íst táz sie mínnônt . uuánda er summum bonum íst . únde siu fóne ímo chómen sínt.
Repetuntque . i. desiderant teneri fine boni.
Únde bedíu lústet siu gebúnden uuérden ze démo énde des kûotes . táz ér íst.
Quia non aliter queant durare . nisi rursus conuerso amore refluant causę . i. nisi coniungant . se illi causę . quę dedit esse.
Uuánda siu ánderes uuérên nemáhtîn . síu nesúnnîn uuídere . dára-beuuántero mínno . ze démo góte . dér siu uuérden hîez . tér íro állero causa íst.
(fra Simon de Freine ca. 1189-1200) fra Jean de Meun ca. 1300Cist est la commune amour a toutez les chosez ; et elles requierent toutez estre tenuez par la fin de bien, car autrement ne pourroient elles pas durer, se elles ne revenoient de rechief, par amour retournee, a la cause, c’est a dieu, qui leur donna leur estre.
http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=record&uid=0bb7e965-1c9b-11e2-b349-001cc4ddf0f4
Title
Book I: THE SORROWS OF BOETHIUS
