ב. עֲשֵׂה לְךָ שְׁתֵּי חֲצוֹצְרֹת כֶּסֶף מִקְשָׁה תַּעֲשֶׂה אֹתָם וְהָיוּ לְךָ לְמִקְרָא הָעֵדָה וּלְמַסַּע אֶת הַמַּחֲנוֹת:
ποίησον σεαυτῷ δύο σάλπιγγας ἀργυρᾶς ἐλατὰς ποιήσεις αὐτάς καὶ ἔσονταί σοι ἀνακαλεῖν τὴν συναγωγὴν καὶ ἐξαίρειν τὰς παρεμβολάς
2 ܥܒܸܕ݂ ܠܵܟ݂ ܬܲܪܬܹ̇ܝܢ ܩܲܪ̈ܢܵܬ̣ܵܐ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܕܢܸܣܟ̇ܬ̣ܵܐ ܥܒܸܕ݂ ܐܸܢܹܝܢ: ܘܢܸܗ̱ܘ̈ܝܵܢ ܠܵܟ݂ ܠܡܸܩܪܵܐ ܟܢܘܼܫܬܵܐ: ܘܲܠܡܲܫܩܵܠܘܼ ܡܲܫ̱ܪ̈ܝܵܬ̣ܵܐ.
Fac tibi duas tubas argenteas ductiles, quibus convocare possis multitudinem quando movenda sunt castra.
იქმნენ თავისი შენისა ორნი ნესტუნი, ჭედილნი ვეცხლისანი ჰქმნე იგინი და იყუნენ შენდა მოწოდებად კრებულისა და ტრვად ბანაკისა. 2
2 Make thee two trumpets of silver; of a whole piece shalt thou make them: that thou mayest use them for the calling of the assembly, and for the journeying of the camps.
http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=record&uid=707f34b8-9911-11e4-856a-001cc4ddf0f4
I
