ב. דַּבֵּר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם כִּי תָבֹאוּ אֶל אֶרֶץ מוֹשְׁבֹתֵיכֶם אֲשֶׁר אֲנִי נֹתֵן לָכֶם:
λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς ὅταν εἰσέλθητε εἰς τὴν γῆν τῆς κατοικήσεως ὑμῶν ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν
2 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܡܵܐ ܕܥܲܠܬ̇ܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܒܹܝܬ̣ ܡܲܥܡܲܪܟ݂ܘܿܢ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܐ̄ܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ.
Loquere ad filios Israël, et dices ad eos: Cum ingressi fueritis terram habitationis vestræ, quam ego dabo vobis,
არქუ შენ ძეთა ისრაჱლისათა: რაჟამს შეხჳდეთ ქუეყანასა მას მკჳდრობისა თქუენისასა, რომელ მე მიგცე თქუენ, 2
2 Speak unto the children of Israel, and say unto them, When ye be come into the land of your habitations, which I give unto you,
http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=record&uid=70d51e3f-9911-11e4-856a-001cc4ddf0f4
I
