ב. וַיִּדַּר יִשְׂרָאֵל נֶדֶר לַיהֹוָה וַיֹּאמַר אִם נָתֹן תִּתֵּן אֶת הָעָם הַזֶּה בְּיָדִי וְהַחֲרַמְתִּי אֶת עָרֵיהֶם:
καὶ ηὔξατο Ισραηλ εὐχὴν κυρίῳ καὶ εἶπεν ἐάν μοι παραδῷς τὸν λαὸν τοῦτον ὑποχείριον ἀναθεματιῶ αὐτὸν καὶ τὰς πόλεις αὐτοῦ
2 ܟܲܕ݂ ܬܸܙܒܲܢ ܥܲܒ݂ܕܵܐ ܝܗ̄ܘܼܕ݂ܵܝܵܐ: ܫܸܬ݂ ܫܢܝܼܢ ܢܸܦܠܚܵܟ݂: ܘܲܒ݂ܕܲܫܒܲܥ ܢܸܦܘܿܩ ܒܲܪ ܚܹܐܪܹ̈ܐ ܡܼܢ ܠܘܵܬ݂ܵܟ݂.
At Israël voto se Domino obligans, ait: Si tradideris populum istum in manu mea, delebo urbes ejus.
და აღუთქუა ისრაჱლმან აღთქმაჲ უფალსა და თქუა: მო-თუ-მცე ერი ესე ჴელთა ჩემთა, შეჩუენებულ-ვყო იგი და ქალაქები მისი.
2 And Israel vowed a vow unto the LORD, and said, If thou wilt indeed deliver this people into my hand, then I will utterly destroy their cities.
http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=record&uid=7136477d-9911-11e4-856a-001cc4ddf0f4
I
