ב. צַו אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם אֶת קָרְבָּנִי לַחְמִי לְאִשַּׁי רֵיחַ נִיחֹחִי תִּשְׁמְרוּ לְהַקְרִיב לִי בְּמוֹעֲדוֹ:
ἔντειλαι τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτοὺς λέγων τὰ δῶρά μου δόματά μου καρπώματά μου εἰς ὀσμὴν εὐωδίας διατηρήσετε προσφέρειν ἐμοὶ ἐν ταῖς ἑορταῖς μου
2 ܦܲܩܸܕ݂ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܩܘܼܪ̈ܒܵܢܲܝ: ܘܠܲܚܡܵܐ ܕܩܘܼܪ̈ܒܵܢܲܝ: ܘܪܹܝܚܵܐ ܕܲܣܘܵܬ̣ܵܐ: ܢܸܗܘܘܿܢ ܢܵܛܪܝܼܢ ܘܲܡܩܲܪܒ̣ܝܼܢ ܠܝܼ ܒܙܲܒ̣ܢܲܝ̈ܗܘܿܢ.
Præcipe filiis Israël, et dices ad eos: Oblationem meam et panes, et incensum odoris suavissimi offerte per tempora sua.
ამცენ ძეთა ისრაჱლისათა და არქუ მათ: შესაწირავი ჩემი და მსხუერპლი ჩემი სულად სულნელებისად ჩემდა დაიმარხეთ შესაწირავად ჩემდა.
2 Command the children of Israel, and say unto them, My offering, and my bread for my sacrifices made by fire, for a sweet savour unto me, shall ye observe to offer unto me in their due season.
http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=record&uid=71b0c3a8-9911-11e4-856a-001cc4ddf0f4
I
