יז. אֵלֶּה הַחֻקִּים אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה בֵּין אִישׁ לְאִשְׁתּוֹ בֵּין אָב לְבִתּוֹ בִּנְעֻרֶיהָ בֵּית אָבִיהָ:
ταῦτα τὰ δικαιώματα ὅσα ἐνετείλατο κύριος τῷ Μωυσῇ ἀνὰ μέσον ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς αὐτοῦ καὶ ἀνὰ μέσον πατρὸς καὶ θυγατρὸς ἐν νεότητι ἐν οἴκῳ πατρός
17 ܗܵܠܹܝܢ ܢܵܡܘܿܣܹ̈ܐ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ ܒܹܝܬ̣ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܠܐܲܢ̄ܬ̇ܬܹܗ: ܘܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܵܐ ܠܒܲܪܬܹܗ ܒܛܲܠܝܘܼܬ̣ܵܗ̇ ܒܹܝܬ̣ ܐܲܒ̣ܘܼܗܝ.
Istæ sunt leges, quas constituit Dominus Moysi inter virum et uxorem, inter patrem et filiam, quæ in puellari adhuc ætate est, vel quæ manet in parentis domo.
ესე სამართალი, რომელ ამცნო უფალმან მოსეს შორის ქმრისა დ ცოლისა და შორის მამისა და ასულისა სიჭაბუკესა შინა სახლსა მამისასა.
16 These are the statutes, which the LORD commanded Moses, between a man and his wife, between the father and his daughter, being yet in her youth in her father's house.
http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=record&uid=71dc1c5e-9911-11e4-856a-001cc4ddf0f4