lat Clavius p. 1-2II. LINEA vero, longitudo latitudinis expers.
DEFINIT bîc lineam, primam speciem magnitudinis, quam dicit esse quantitatem longam duntaxat, non autem latam, intellige ntque profundam. A qua enim quantitate excluditur latitudo, ab eadem etiam necessario profunditas remouetur, non autem contra. Lineam autem banc, siue longitudinem absque latitudine, non absurdè concipere, intelligereqúe poterimus ex termino loci alicuius partim illuminati, & partim obumbrati. Finis enim, seu termin us communis lucidi, & obumbrati, longitudo quædam est, ad longitudinem ipsiusnet luminis, & vmbræ extensa, carens omni latitudine, cum sit limes vtriusque. Mathematici quoquè, vt nobis inculcent veram lineæ intelligentiam, imaginantur punctum iam desecriptum superiore definitione, è loco in locum moueri. Cum enim punctum sit prorsus indiuiduum, relinquetur ex isto motu imaginario vestigium quoddam longum omnis expers latitudinis. Vt si punctum A, fluere intelligatur ex A, in B, vestigium effectũ A B, linea appellabitur, cum vero mteruallum inter duo puncta, A, & B, comprebensum sit longitudo quædam, carens omni latitudine, propterea quod punctum A, omnipriuatum dimensione, eam efficere nulla ratione potuerit. Hine factum est, vt alij dixerint, lineam nil esse aliud, quàm punctum fluxum: Alij vero, magnitudinem vno contentã interuallo. Potest enim linea vntcotantum modo, vtpote secundum longitudinem secari, atque diuidi.
Title
Book I
