Mǫrg þjóð ferr til siklings sala,
sœmð er þar til allra dvala,
tiggi veitir seim‹a› svala,
satt er bezt of hann at tala;
bresta spyrjum bauga flata
— bragna vinr kann gulli hata —
(œðri veit ek at gjǫflund gata
grundar vǫrðr) fyrir hringa skata.