107. ILLATIO.
Cuncta igitur bonum petunt. Pedíu chád si . fórderônt siu állíu gûot. Tér syllogismus íst óuh târ-fóre.

108. DIFFINITIO BONI.
Quod quidem ita describas licet . ipsum bonum esse quod desideretur ab omnibus. Nû máht tu gûote gében chád si súslih nôt-méz. Táz íst kûot tés állíu díng kérônt.

109. QUID SIT DIFFINITIO.
Hîer íst ze uuízenne . dáz diffinitio óuh éigen instrumentum íst philosophorum . ad disputandum . sámo-so argumentum íst . únde syllogismus. Mít tîen drín dûohta ín . dáz uuír állero díngoliches sîn ze irríhtenne . únde daz ánder ál únguís sî . âne dáz úns argumentando . ratiocinando . diffiniendo geuuârêt uuérde. Argumentorum loca fúnden sie sedecum . ratiocinationum modos . uiginti sex . áber diffinitionum mísselicho . uuánda cicero lêret únsih in topicis . quatuor modos . uictorinus rhetor quindecim. Téro quindecim modorum . íst échert éinêr . dér proprie diffinitio héize . die ándere héizent mêr descriptiones. Diffinitio sézzet taz tíng . únde geóuget iz únz . álso uuír iz ána-séhên . descriptio gezéichenet iz échert. Sô íst diffinitio . sô iz úns substantialiter dia sácha óuget . ál-sús. Animal dáz íst ánima . únde corpus. Fóne dîen zuéin íst animal compositum . díu zuéi uuúrchent iz. Sô íst iz áber descriptio . sô úns échert kemâlêt uuírt . uuáz iz sî . ál-sús. Animal dáz íst quoddam mobile. Tóh táz uuâr sî . nóh tánne íst úns animal mít tíu accidentaliter geóuget . náls substantialiter. Mobilitas íst accidens animali. Ûzer accidentibus neuuírt nehéin animal geuuúrchet. Pedíu chît descriptio gemâle . únde zéichenúnga . únde bílde . álso dáz íst . úbe íh mít mînemo gríffele an éinemo uuáhse gerîzo fornam animalis. Áber diffinitio chît úndermárchúnga . álso dáz íst . táz uuír fines a finibus skídoên . únde chît nôtméz . álso dáz knôto gemézen íst . tés nîeht mêr . nóh nîeht mínnera neíst.