Dixerat . i. superiora carmina impleuerat . quę finem faciunt quarti libri. Tíz chád si. Uertebatque . cursum orationis . ad alia quędam tractanda . atque expedienda. Ad alia . s. quam ego uellem. Únde háfta sî síh án ánder gechôse . dánne íh uuólti. Íh uuólta si ráhti incidentes questiones . sî uuólta áber fólle-récchen propositas questiones. Hîer íst úns ze uuízenne . mít tîen si gehéilen uuólta sîn sîecha mûot . táz tîe uuâren ímo fóne íro propositę . in primo libro. Álso dîe sínt . quid sit homo . quibus gubernaculis mundus regatur , qui sit rerum finis . quod non credendi sint ferarii homines potentes et felices . nec fortunarum uices . sine rectore fluitare. Sî fánt ín léidegen sînero mísseskíhte. Tô er áber fóne íro fernám . dîa rationem . déro questionum . íh méino . dáz homo participatione dei . deus íst . únde dáz sínt gubernacula mundi . dáz ímo geskéhent prospera únde aduersa . únde álle reprobi sínt infelices . únde inpotentes . uuánda sie ad bonum fólle-chómen nemúgen . dára sie béitent . únde uices fortunarum . déro ér síh chlágeta . únréhte nesínt . uuánda sie fóne demo réhten góte chóment . tô begónda ér síh trôsten . únde ába dísên questionibus . án ándere fáhten . dánnân irrúnnene. Téro hábet sî ímo súmeliche gerécchet in quarto libro . i. latentium rerum causas . de prouidentię simplicitate . de fati serie. Nóh sínt fóre . déro ér nû gérôt . de casu . de predestinatione diuina . de arbitrii libertate.