Quod hȩc quȩ nec possunt prestare bona . que pollicentur . nec congregatione omnium bonorum perfecta sunt . ea nec ad beatitudinem quasi quidam calles ferunt . nec ipsa perficiunt beatos. Táz tíu fínuíu díu dáz príngen nemúgen . dáz siu gehéizent . nóh fóne álles kûotes sámoháfti dúrnóhte nesínt . ze sâlighéite uuéga nesínt . nóh sâlige netûont. Omnium bonorum perfecta congretatio . dáz íst beatitudo, Târ dés prístet târ neíst beatitudo nîeht. Fóne díu íst táz argumentum gehéizen a causa . i. ab efficientia. Uuîo sól dâr sîn daz effectum . dâr diu efficientia neíst ? Éina uuîla lêret si ín irrâten causam a fine . ándera uuîla finem a causa. Álso causa únde effectia éin sínt . sô sínt óuh finis . únde effectum . únde euentus ál éin. Mít tísên zuéin locis argumentorum . únde dára-zûo mít óffenên exemplis . hábet si únsih irríhtet sáment boetio . dáz beatitudo an dîen fínuen fúnden neuuírt. Álle disputationes . hábent íro fésto . in argumentis . únde in syllogismis . únde in diffinitionibus . únde nóh tánne in exemplis maiorum . et in auctoritate diuina. Uuáz íst táz man ánderes-uuîo stérchen múge ? Nóh tánne íst kuíssera . dáz úns ratio syllogismorum óuget . tánne argumentorum . uuánda súmelichíu argumenta sínt probabilia . dáz chît kelóublichíu . díu múgen uuîlôn uuâríu sîn . uuîlôn lúkkíu . ánderíu sínt necessaria . táz chît pe nôte uuâríu . áber syllogismi . dîe netrîegent nehéinêst . úbe sie legitime geuuórht sínt . pedíu hábet si dîe nóh nâh kespárêt . ad ualidiorem disputationem.