Hér er it fyrsta ok þriðja vísuorð aukit framan tveim samstǫfum til háttar setningar, en ef þær eru af teknar þá er eptir sem dróttkvætt, en ór ǫðru ok fjórða vísuorði má taka málsorð þat er tvær samstǫfurfylgja, in fimta ok in sétta í vísuorði; þá er þat orð ok dróttkvætt.
Í hrynhendum háttum eru optast átta samstǫfur í vísu‹orði›, en hendingar ok stafaskipti fara sem í dróttkvæðum hætti.
Þetta kǫllum vér dróttkvæða hrynjandi.