De substantia quidem hȩc dicta sint.

32. EXPLICIT DE SUBSTANTIA.
Uuîo mág man díutin substantiam únde accidens? Súmelîche chédint substantiam . dázter íst . accidens dáz tarmíte íst. Súmelîche chédint substantiam uóne uuésenne ' uuíst . accidens míteuuíst. Súmelîhe chédint substantiam êht . quod intellegitur îeht . i. aliquid . accidens mít êhte. Uidetur autem esse compositum îeht . et eius negatio nîeht . quod integre dicitur êin êht . únde nehêin êht. Sicut corrupte dicitur îouuíht . et eius negatio nîouuíht. De omni namque re uuíht dicitur. Interrogamus enim dicentes íst târ îouuíht? quasi diceremus íst târ éinuuíht . i. aliquid. Respondemus quoque nîouuíht . i. nehéin uuíht. Unum ergo significant îouuíht únde îeht . et item nîouuíht únde nîeht. De homine quoque dicitur úbiluuíht . pôseuuíht. Ergo . uuíht . êht . îeht . uuíst . taz íst . substantiam significant. Conuenientius tamen uidetur substantiam et accidens dicere . uuíst . únde míteuuíst. Quid autem genus et speciem? Dicamus si placet genus taz keméina . species taz súnderîga. In historicis lectionibus solemus interpretari genus chúnne únde sláhta . speciem bílde únde skôni . únde ánasíht. Facile autem intellegitur generalissimum genus tantum genus esse . et specialissimam speciem tantum speciem esse . genus autem subalternum utrumque esse genus et speciem. Idcirco dicamus genus generalissimum . állero specierum érchenôsta . et speciem specialissimam állero specierum érchenôsta . subalternum uero genus ' éin genus únder ándermo. Transire quoque possumus in legendo . eorum interpretacionem quorum patet intellectus et significatio. Maxime si eorum est laboriosa interpretatio. Sicut et latini angelos . et archangelos . cherubim . et seraphim . patriarchas . et prophetas . quȩ greca nomina sunt . in usu habent. Nec eorum alibi quam in expositionibus interpretationes legunt. Transire úber héuen. In usu habent prûchent. '