pro verberibus “obtinebunt gaudium et laetitiam” (cf. Isa., L, II), pro fame et siti “non esurient neque sitient” (Isa., XLIX, IO) amplius, pro cruciatibus “fugiet dolor et gemitus” (Isa., XXXV, 10) Ex qua re (412) probatur justos semper locupletes et beatos, impios semper esse inopes et miseros.