οἱ οὖν Ἰουδαῖοι οἱ ὄντες μετ᾽ αὐτῆς ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ παραμυθούμενοι αὐτήν, ἰδόντες τὴν Μαριὰμ ὅτι ταχέως ἀνέστη καὶ ἐξῆλθεν, ἠκολούθησαν αὐτῇ δόξαντες ὅτι ὑπάγει εἰς τὸ μνημεῖον ἵνα κλαύσῃ ἐκεῖ.
ܐܵܦ ܗܵܢܘܿܢ ܕܹܝܢ ܝܗ̄ܘܼܕ݂ܵܝܹ̈ܐ. ܕܐܝܼܬ݂ ܗ̄ܘܼܵܘ ܥܲܡܵܗ̇ ܒܒܲܝܬܵܐ ܕܲܡܒܲܝܐܝܼܢ ܗ̄ܘܼܵܘ ܠܵܗ̇. ܕܲܚܙܵܘ ܠܡܲܪܝܲܡ ܕܲܥܓܲܠ ܩܵܡܲܬ݂ ܢܸܦܩܲܬ݂: ܐܸܙܲܠܘ ܠܗܘܿܢ ܒܵܬ݂ܪܵܗ̇. ܣܒܲܪܘ ܓܹܝܪ ܕܲܠܩܲܒ݂ܪܵܐ ܐܵܙܵܠ̄ܐ ܠܡܸܒ݂ܟܵܐ.
Iudaieis þan þai wisandans miþ izai in garda þrafstjandans ija, gasaiƕandans Marjan þatei sprauto usstoþ jah usiddja, iddjedunuh afar izai qiþandans þatei gaggiþ du hlaiwa, ei greitai jainar.
Iudaei igitur, qui erant cum ea in domo et consolabantur eam, cum vidissent Mariam quia cito surrexit et exiit, secuti sunt eam putantes: “Vadit ad monumentum, ut ploret ibi”.
Իսկ Հրեայքն որ էին ընդ նմա ի տան անդ եւ մխիթարէին զնա, իբրեւ տեսին զՄարիամ թէ յարեաւ վաղվաղակի եւ գնաց, գնացին եւ նոքա զհետ նորա, համարէին թէ ի գերեզմանն երթայ զի լացցէ անդ:
ꙇюдеи же сѫщеи съ неѭ въ домоу. ꙇ оутѣшаѭште ѭ҄. видѣвъше мариѭ ѣко ѩдро въста ꙇ изиде. по неи идѫ г҃лѭще. ѣко идетъ на гробъ. да плачетъ сѧ тоу.
31 The Jews then which were with her in the house, and comforted her, when they saw Mary, that she rose up hastily and went out, followed her, saying, She goeth unto the grave to weep there.