Bibliotheca Polyglotta

ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ εἶπεν κύριος πρός με λάξευσον σεαυτῷ δύο πλάκας λιθίνας ὥσπερ τὰς πρώτας καὶ ἀνάβηθι πρός με εἰς τὸ ὄρος καὶ ποιήσεις σεαυτῷ κιβωτὸν ξυλίνην

1 ܒܹܗ ܒܙܲܒ̣ܢܵܐ ܗܵܘ̇ ܐܸܡܲܪ ܠܝܼ ܡܵܪܝܵܐ ܦܣܘܿܠ ܠܵܟ݂ ܬܲܪܬܹ̇ܝܢ ܠܘܼܚܹ̈ܐ ܕܟܹܐܦܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܩܲܕ݂ܡܵـ̈ܝܵܬ̣ܵܐ ܘܣܲܩ ܠܘܵܬ̣ܝ ܠܛܘܼܪܵܐ ܘܲܥܒܸܕ݂ ܠܵܟ݂ ܩܹܒ̣ܘܿܪܬ̣ܵܐ ܕܩܲܝܣܵܐ.

In tempore illo dixit Dominus ad me: Dola tibi duas tabulas lapideas, sicut priores fuerunt, et ascende ad me in montem: faciesque arcam ligneam,

მას ჟამსა შინა მრქუა მე უფალმან: გამოთალენ თავისა შენისა ორნი ფიცარნი ქვისანი მსგავსად პირველისა მის და აღმოგუალე ჩემდა მთასა მას და იქმენ შენ თავისა შენისა კიდობანაკი ძელთაგან ულპოლველთა.

1 At that time the LORD said unto me, Hew thee two tables of stone like unto the first, and come up unto me into the mount, and make thee an ark of wood.

ב. וְאֶכְתֹּב עַל הַלֻּחֹת אֶת הַדְּבָרִים אֲשֶׁר הָיוּ עַל הַלֻּחֹת הָרִאשֹׁנִים אֲשֶׁר שִׁבַּרְתָּ וְשַׂמְתָּם בָּאָרוֹן:

καὶ γράψω ἐπὶ τὰς πλάκας τὰ ῥήματα ἃ ἦν ἐν ταῖς πλαξὶν ταῖς πρώταις ἃς συνέτριψας καὶ ἐμβαλεῖς αὐτὰς εἰς τὴν κιβωτόν

2 ܘܲܟ݂ܬ̇ܘܿܒ̣ ܥܲܠ ܠܘܼܚܹ̈ܐ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܹ̈ܐ ܕܐܝܼܬ̣ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܥܲܠ ܠܘܼܚܹ̈ܐ ܩܲܕ݂ܡܵـ̈ܝܵܬ̣ܵܐ ܕܬܲܒܲܪܬ̇ ܘܣܝܼܡ ܐܸܢܹܝܢ ܒܩܹܒ̣ܘܿܪܵܐ.

et scribam in tabulis verba quæ fuerunt in his qui ante confregisti: ponesque eas in arca.

და დავწერო ფიცართა მათ შჯული იგი პირველი, რომელი-იგი იყო პირველთა მათ ფიცართა, რომელნი-იგი შენ დაჰმუსრენ და შთასხნე ფიცარნი იგი კიდობანსა მას.

2 And I will write on the tables the words that were in the first tables which thou brakest, and thou shalt put them in the ark.

ג. וָאַעַשׂ אֲרוֹן עֲצֵי שִׁטִּים וָאֶפְסֹל שְׁנֵי לֻחֹת אֲבָנִים כָּרִאשֹׁנִים וָאַעַל הָהָרָה וּשְׁנֵי הַלֻּחֹת בְּיָדִי:

καὶ ἐποίησα κιβωτὸν ἐκ ξύλων ἀσήπτων καὶ ἐλάξευσα τὰς δύο πλάκας τὰς λιθίνας ὡς αἱ πρῶται καὶ ἀνέβην εἰς τὸ ὄρος καὶ αἱ δύο πλάκες ἐπὶ ταῖς χερσίν μου

3 ܘܥܸܒ̣ܕܹ̇ܬ̣ ܩܹܒ̣ܘܿܪܵܐ ܕܩܲܝܣܵܐ ܕܐܸܫܟܵܪܥܵܐ ܘܦܸܣܠܹܬ̣ ܬܲܪܬܹ̇ܝܢ ܠܘܼܚܹ̈ܐ ܕܟܹܐܦܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܩܲܕ݂ܡܵܝܬܵܐ. ܘܣܸܠܩܹ̇ܬ̣ ܠܛܘܼܪܵܐ ܘܬܲܪ̈ܬܲܝܗܹܝܢ ܠܘܼܚܹ̈ܐ ܒܐܝܼܕܲܝ̈:

Feci igitur arcam de lignis setim. Cumque dolassem duas tabulas lapideas instar priorum, ascendi in montem, habens eas in manibus.

და შევქმენ მე კიდობანი ერთი ძელთაგან ულპოველთა და გამოვთალენ ორნი ფიცარნი ქვისანი მსგავსად პირველთა მათ და აღვედ მთასა მას და ორნი იგი ფიცარნი ჴელთა შინა ჩემთა.

3 And I made an ark of shittim wood, and hewed two tables of stone like unto the first, and went up into the mount, having the two tables in mine hand.

ד. וַיִּכְתֹּב עַל הַלֻּחֹת כַּמִּכְתָּב הָרִאשׁוֹן אֵת עֲשֶׂרֶת הַדְּבָרִים אֲשֶׁר דִּבֶּר יְהֹוָה אֲלֵיכֶם בָּהָר מִתּוֹךְ הָאֵשׁ בְּיוֹם הַקָּהָל וַיִּתְּנֵם יְהֹוָה אֵלָי:

καὶ ἔγραψεν ἐπὶ τὰς πλάκας κατὰ τὴν γραφὴν τὴν πρώτην τοὺς δέκα λόγους οὓς ἐλάλησεν κύριος πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷ ὄρει ἐκ μέσου τοῦ πυρός καὶ ἔδωκεν αὐτὰς κύριος ἐμοί

4 ܘܲܟ݂ܬܲܒ̣ ܥܲܠ ܠܘܼܚܹ̈ܐ ܐܲܝܟ݂ ܟܬ̣ܵܒ̣ܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܵܐ ܥܸܣܪܵܐ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡ̈ܝܼܢ ܕܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܒܛܘܼܪܵܐ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܢܘܼܪܵܐ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܲܟ݂ܢܘܼܫܝܵܐ ܘܝܲܗ̄ܒ̣ ܐܸܢܹܝܢ ܠܝܼ ܡܵܪܝܵܐ.

Scripsitque in tabulis, juxta id quod prius scripserat, verba decem, quæ locutus est Dominus ad vos in monte de medio ignis, quando populus congregatus est: et dedit eas mihi.

და დაწერა ფიცართა მათ ზედა ათი იგი მცნებაჲ, რომელთა-იგი გეტყოდა თქუენ უფალი მთასა მას ზედა შორის ცეცხლსა მას და მომცნა მე იგინი უფალმან.

4 And he wrote on the tables, according to the first writing, the ten commandments, which the LORD spake unto you in the mount out of the midst of the fire in the day of the assembly: and the LORD gave them unto me.

ה. וָאֵפֶן וָאֵרֵד מִן הָהָר וָאָשִׂם אֶת הַלֻּחֹת בָּאָרוֹן אֲשֶׁר עָשִׂיתִי וַיִּהְיוּ שָׁם כַּאֲשֶׁר צִוַּנִי יְהֹוָה:

καὶ ἐπιστρέψας κατέβην ἐκ τοῦ ὄρους καὶ ἐνέβαλον τὰς πλάκας εἰς τὴν κιβωτόν ἣν ἐποίησα καὶ ἦσαν ἐκεῖ καθὰ ἐνετείλατό μοι κύριος

5 ܘܐܸܬ̣ܦܢܝܼܬ̣ ܘܢܸܚܬܹ̇ܬ̣ ܡ̣ܢ ܛܘܼܪܵܐ ܘܣܵܡܹ̇ܬ̣ ܐܸܢܹܝܢ ܠܠܘܼܚܹ̈ܐ ܒܩܹܒ̣ܘܿܬ̣ܵܐ ܕܥܸܒ̣ܕܹ̇ܬ̣ ܘܫܸܒ̣ܩܹ̇ܬ̣ ܐܸܢܹܝܢ ܒܵܗ̇ ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܕܲܢܝ ܡܵܪܝܵܐ.

Reversusque de monte, descendi, et posui tabulas in arcam, quam feceram, quæ hucusque ibi sunt, sicut mihi præcepit Dominus.

და მოვიქეც და გარდამოვედ მე მიერ მთით და შთავსხენ მე ფიცარნი იგი კიდობანსა, რომელ-იგი შევქმენ, ვითარცა მიბრძანა მე უფალმან.

5 And I turned myself and came down from the mount, and put the tables in the ark which I had made; and there they be, as the LORD commanded me.

ו. וּבְנֵי יִשְׂרָאֵל נָסְעוּ מִבְּאֵרֹת בְּנֵי יַעֲקָן מוֹסֵרָה שָׁם מֵת אַהֲרֹן וַיִּקָּבֵר שָׁם וַיְכַהֵן אֶלְעָזָר בְּנוֹ תַּחְתָּיו:

καὶ οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἀπῆραν ἐκ Βηρωθ υἱῶν Ιακιμ Μισαδαι ἐκεῖ ἀπέθανεν Ααρων καὶ ἐτάφη ἐκεῖ καὶ ἱεράτευσεν Ελεαζαρ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ᾽ αὐτοῦ

6 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܫܩܲܠܘ ܡ̣ܢ ܒܪܵܐܘܿܬ̣ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܲܥܩܵܢ ܠܡܘܼܣܵܪܵܐ ܬܲܡܵܢ ܡܝܼܬ̣ ܐܲܗܪܘܿܢ ܘܐܸܬ̣ܩܒܲܪ ܬܲܡܵ ܘܟܲܗܸܢ ܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܒܪܹܗ ܒܵܬ̣ܪܹܗ.

Filii autem Israël moverunt castra ex Beroth filiorum Jacan in Mosera, ubi Aaron mortuus ac sepultus est, pro quo sacerdotio functus est Eleazar filius ejus.

და წარიძრნეს და წარვიდეს ძენი იგი ისრაჱლისანი ბეროთით ძეთა მათგან აკასისთა მოსლვად. და მუნ მოკუდა აჰრონ და დაეფლა და შედგა მღდელობად მის წილ ელიაზარ, ძე მისი.

6 And the children of Israel took their journey from Beeroth of the children of Jaakan to Mosera: there Aaron died, and there he was buried; and Eleazar his son ministered in the priest's office in his stead.

ז. מִשָּׁם נָסְעוּ הַגֻּדְגֹּדָה וּמִן הַגֻּדְגֹּדָה יָטְבָתָה אֶרֶץ נַחֲלֵי מָיִם:

ἐκεῖθεν ἀπῆραν εἰς Γαδγαδ καὶ ἀπὸ Γαδγαδ εἰς Ετεβαθα γῆ χείμαρροι ὑδάτων

7 ܘܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ ܫܩܲܠܘ ܠܓ̣ܵܕ݂ܓ̣ܵܕ݂ ܘܡ̣ܢ ܓ̣ܵܕ݂ܓ̣ܵܪ ܠܝܵܛܒܲܬ̣ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܪܸ̈ܓ̣ܠܵܬ̣ܵܐ ܕܡܲـ̈ܝܵܐ.

Inde venerunt in Gadgad: de quo loco profecti, castrametati sunt in Jetebatha, in terra aquarum atque torrentium.

მიერ წარიძრნეს გალგალდ და გალგალით მივიდეს ტეგად, ქუეყანასა მას მდინარეთა წყალთასა.

7 From thence they journeyed unto Gudgodah; and from Gudgodah to Jotbath, a land of rivers of waters.

ח. בָּעֵת הַהִוא הִבְדִּיל יְהֹוָה אֶת שֵׁבֶט הַלֵּוִי לָשֵׂאת אֶת אֲרוֹן בְּרִית יְהֹוָה לַעֲמֹד לִפְנֵי יְהֹוָה לְשָׁרְתוֹ וּלְבָרֵךְ בִּשְׁמוֹ עַד הַיּוֹם הַזֶּה:

ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ διέστειλεν κύριος τὴν φυλὴν τὴν Λευι αἴρειν τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης κυρίου παρεστάναι ἔναντι κυρίου λειτουργεῖν καὶ ἐπεύχεσθαι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης

8 ܒܹܗ ܒܙܲܒ̣ܢܵܐ ܗܵܘ̇ ܦܪܲܫ ܡܵܪܝܵܐ ܠܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܠܹܘܝܼ ܕܢܸܫܩܘܿܠ ܩܹܒ̣ܘܿܬ̣ܵܐ ܕܲܩܝܵܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܘܕܲܢܩܘܼܡ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܘܲܢܫܲܡܫܝܼܘܗܝ ܘܲܢܒܲܪܸܟ݂ ܫܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܝܵܘܡܵܢܵܐ.

Eo tempore separavit tribum Levi, ut portaret arcam fœderis Domini, et staret coram eo in ministerio, ac benediceret in nomine illius usque in præsentem diem.

მას ჟამსა შინა გამოარჩია უფალმან ნათესავი იგი ლევისი აღღებად კიდობნისა მის შჯულისა უფლისა შეწირვად მსახურებათა და ლოცვათა სახელისათჳს უფლისა დღენდელად დღედმდე.

8 At that time the LORD separated the tribe of Levi, to bear the ark of the covenant of the LORD, to stand before the LORD to minister unto him, and to bless in his name, unto this day.

ט. עַל כֵּן לֹא הָיָה לְלֵוִי חֵלֶק וְנַחֲלָה עִם אֶחָיו יְהֹוָה הוּא נַחֲלָתוֹ כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לוֹ:

διὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν τοῖς Λευίταις μερὶς καὶ κλῆρος ἐν τοῖς ἀδελφοῖς αὐτῶν κύριος αὐτὸς κλῆρος αὐτοῦ καθὰ εἶπεν αὐτῷ

9 ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܠܲܝܬ̇ ܠܠܹܘܝܼ ܦܵܠܓ̣ܘܼܬ̣ܵܐ ܘܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܥܲܡ ܐܲܚܵܘ̈ܗܝ ܡܵܪܝܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܓܹܝܪ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬܹܗ ܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

Quam ob rem non habuit Levi partem, neque possessionem cum fratribus suis: quia ipse Dominus possessio ejus est, sicut promisit ei Dominus Deus tuus.

ამის გამო არა უც ნაწილი და სამკჳდრებელ ლევიტელთა ძმათა შორის თჳსთა, რამეთუ უფალი თავადი ნაწილ და სამკჳდრებელ არს მათა.

9 Wherefore Levi hath no part nor inheritance with his brethren; the LORD is his inheritance, according as the LORD thy God promised him.

י. וְאָנֹכִי עָמַדְתִּי בָהָר כַּיָּמִים הָרִאשֹׁנִים אַרְבָּעִים יוֹם וְאַרְבָּעִים לָיְלָה וַיִּשְׁמַע יְהֹוָה אֵלַי גַּם בַּפַּעַם הַהִוא לֹא אָבָה יְהֹוָה הַשְׁחִיתֶךָ:

κἀγὼ εἱστήκειν ἐν τῷ ὄρει τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ τεσσαράκοντα νύκτας καὶ εἰσήκουσεν κύριος ἐμοῦ καὶ ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καὶ οὐκ ἠθέλησεν κύριος ἐξολεθρεῦσαι ὑμᾶς

10 ܘܐܸܢܵܐ ܩܵܡܹ̇ܬ̣ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܒܛܘܼܪܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܹ̈ܐ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܐܝܼܡܵܡ̈ܝܼܢ ܘܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܠܲܝ̈ܠܵܘܵܢ ܘܫܲܡܥܲܢܝ ܡܵܪܝܵܐ ܐܵܦ ܒܙܲܒ̣ܢܵܐ ܗܵܘ̇ ܘܠܵܠ ܨܒ̣ܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܕܲܢܚܲܒ̇ܠܵܟ݂.

Ego autem steti in monte, sicut prius, quadraginta diebus ac noctibus: exaudivitque me Dominus etiam hac vice, et te perdere noluit.

და მე დავადგერ მთასა მას ზედა ორმეოც დღე და ორმეოც ღამე მას ჟამსა, შეისმინა ჩემი უფალმან და არა ჯერ-იჩინა მოსრვაჲ მათი.

10 And I stayed in the mount, according to the first time, forty days and forty nights; and the LORD hearkened unto me at that time also, and the LORD would not destroy thee.

יא. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֵלַי קוּם לֵךְ לְמַסַּע לִפְנֵי הָעָם וְיָבֹאוּ וְיִירְשׁוּ אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר נִשְׁבַּעְתִּי לַאֲבֹתָם לָתֵת לָהֶם:

καὶ εἶπεν κύριος πρός με βάδιζε ἄπαρον ἐναντίον τοῦ λαοῦ τούτου καὶ εἰσπορευέσθωσαν καὶ κληρονομείτωσαν τὴν γῆν ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν δοῦναι αὐτοῖς

11 ܘܐܸܡܲܪ ܠܝܼ ܡܵܪܝܵܐ ܩܘܼܡ ܫܩܘܿܠ ܘܙܸܠ ܩܕ݂ܵܡ ܥܲܡܵܐ ܘܢܸܥܠܘܼܢ ܘܢܹܐܡܬ̇ܘܿܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܝܼܬ̣ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ ܠܡܸܬܲܠ ܠܗܘܿܢ.

Dixitque mihi: Vade, et præcede populum, ut ingrediatur, et possideat terram, quam juravi patribus eorum ut traderem eis.

სიტყუად იწყო ჩემდა უფალმან და მრქუა: აღჰკიდე, ვიდოდე, წარუძეღუ ერსა მაგას, შევიდენ და დაიმკჳდრონ ქუეყანაჲ იგი, რომელ-იგი ვეფუცე მამათა მათთა მიცემად მათა.

11 And the LORD said unto me, Arise, take thy journey before the people, that they may go in and possess the land, which I sware unto their fathers to give unto them.

יב. וְעַתָּה יִשְׂרָאֵל מָה יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ שֹׁאֵל מֵעִמָּךְ כִּי אִם לְיִרְאָה אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לָלֶכֶת בְּכָל דְּרָכָיו וּלְאַהֲבָה אֹתוֹ וְלַעֲבֹד אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בְּכָל לְבָבְךָ וּבְכָל נַפְשֶׁךָ:

καὶ νῦν Ισραηλ τί κύριος ὁ θεός σου αἰτεῖται παρὰ σοῦ ἀλλ᾽ ἢ φοβεῖσθαι κύριον τὸν θεόν σου πορεύεσθαι ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ καὶ ἀγαπᾶν αὐτὸν καὶ λατρεύειν κυρίῳ τῷ θεῷ σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου

12 ܡܸܟܹ̇ܝܠ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡܵܢܵܐ ܫܵܐܹ̇ܠ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܐܸܠܵܐ ܕܬܸܕ݂ܚܲܠ ܡ̣ܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܲܬ̣ܗܲܠܸܟ݂ ܒܐܘܼܪ̈ܚܵܬܹܗ ܘܬܸܪܚܡܝܼܘܗܝ ܘܬܸܦܠܘܿܚ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܟܠܹܗ ܠܸܒܵܟ݂ ܘܡ̣ܢ ܟܠܵܗ̇ ܢܲܦ̮ܫܵܟ݂.

Et nunc Israël, quid Dominus Deus tuus petit a te, nisi ut timeas Dominum Deum tuum, et ambules in viis ejus, et diligas eum, ac servias Domino Deo tuo in toto corde tuo, et in tota anima tua:

აწ, ისრაჱლ, რასა ითხოვს უფალი ღმერთი შენგან, არამედ, რათა გეშინოდის შენ უფლისა ღმრთისა შენისა და ხვიდოდი შენ ყოველთა გზათა მისთა და შეიყუარო იგი და ჰმსახურებდე შენ უფალსა ღმერთსა შენსა ყოვლითა გულითა შენითა და ყოვლითა გონებითა შენითა.

12 And now, Israel, what doth the LORD thy God require of thee, but to fear the LORD thy God, to walk in all his ways, and to love him, and to serve the LORD thy God with all thy heart and with all thy soul,

יג. לִשְׁמֹר אֶת מִצְוֹת יְהֹוָה וְאֶת חֻקֹּתָיו אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוְּךָ הַיּוֹם לְטוֹב לָךְ:

φυλάσσεσθαι τὰς ἐντολὰς κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον ἵνα εὖ σοι ᾖ

13 ܘܬܸܛܲܪ ܦܘܼܩܕܵܢܵܘ̈ܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܢܵܡܘܿܣܵܘ̈ܗܝ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܕܢܸܛܐܲܒ̣ ܠܵܟ݂.

custodiasque mandata Domini, et cæremonias ejus, quas ego hodie præcipio tibi, ut bene sit tibi?

და დაიცვნე მცნებანი და სამართალნი უფლისა ღმრთისა შენისანი და მშჯავრნი მისნი, რომელთა-ესე გამცნებ შენ დღესდღე, რათა კეთილი გეყოს შენ.

13 To keep the commandments of the LORD, and his statutes, which I command thee this day for thy good?

יד. הֵן לַיהֹוָה אֱלֹהֶיךָ הַשָּׁמַיִם וּשְׁמֵי הַשָּׁמָיִם הָאָרֶץ וְכָל אֲשֶׁר בָּהּ:

ἰδοὺ κυρίου τοῦ θεοῦ σου ὁ οὐρανὸς καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦ οὐρανοῦ ἡ γῆ καὶ πάντα ὅσα ἐστὶν ἐν αὐτῇ

14 ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܸܢܘܿܢ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܫܡܲܝܵܐ ܘܲܫܡܲܝ̈ ܫܡܲܝܵܐ ܘܐܲܪܥܵܐ ܘܟ݂ܠ ܕܐܝܼܬ̣ ܒܵܗ̇.

En Domini Dei tui cælum est, et cælum cæli, terra, et omnia quæ in ea sunt:

აჰა, ესერა, უფლისა ღმრთისა შენისანი, არიან ცანი და ცანი ცათანი, ქუეყანაჲ და ყოველ, რაჲ არს მას შინა.

14 Behold, the heaven and the heaven of heavens is the LORD's thy God, the earth also, with all that therein is.

טו. רַק בַּאֲבֹתֶיךָ חָשַׁק יְהֹוָה לְאַהֲבָה אוֹתָם וַיִּבְחַר בְּזַרְעָם אַחֲרֵיהֶם בָּכֶם מִכָּל הָעַמִּים כַּיּוֹם הַזֶּה:

πλὴν τοὺς πατέρας ὑμῶν προείλατο κύριος ἀγαπᾶν αὐτοὺς καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐτῶν μετ᾽ αὐτοὺς ὑμᾶς παρὰ πάντα τὰ ἔθνη κατὰ τὴν ἡμέραν ταύτην

15 ܘܒܲܐܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܨܒ̣ܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܘܲܪܚܸܡ ܐܸܢܘܿܢ ܘܲܓ̣ܒ̣ܵܐ ܠܙܲܪܥܗܘܿܢ ܒܵܬܲܪܗܘܿܢ ܡ̣ܢ ܟܠܗܘܿܢ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܝܵܘܡܵܢܵܐ.

et tamen patribus tuis conglutinatus est Dominus, et amavit eos, elegitque semen eorum post eos, id est, vos, de cunctis gentibus, sicut hodie comprobatur.

ხოლო მამანი თქუენნი გამოირჩინა უფალმან, შეიყვარნა იგინი და შემდგომად მათსა გამოგირჩინა თქუენ ნათესავი ეგე მათი ყოველთა უფროჲს წარმართთა ვიდრე დღენდელად დღედმდე.

15 Only the LORD had a delight in thy fathers to love them, and he chose their seed after them, even you above all people, as it is this day.

טז. וּמַלְתֶּם אֵת עָרְלַת לְבַבְכֶם וְעָרְפְּכֶם לֹא תַקְשׁוּ עוֹד:

καὶ περιτεμεῖσθε τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν καὶ τὸν τράχηλον ὑμῶν οὐ σκληρυνεῖτε ἔτι

16 ܓܙܘܿܪܘ ܥܘܼܪܠܘܼܬ̣ܵܐ ܕܠܸܒ̇ܟ݂ܘܿܢ ܘܲܩܕ݂ܵܠܟ݂ܘܿܢ ܬܘܼܒ̣ ܠܵܐ ܬܩܲܫܘܿܢ.

Circumcidite igitur præputium cordis vestri, et cervicem vestram ne induretis amplius:

აწ განიშორეთ სიფიცხლე ეგე გულთა თქუენთა და ქედთა თქუენთაჲ და მერმე ნუღარა განფიცხნებით,

16 Circumcise therefore the foreskin of your heart, and be no more stiffnecked.

יז. כִּי יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם הוּא אֱלֹהֵי הָאֱלֹהִים וַאֲדֹנֵי הָאֲדֹנִים הָאֵל הַגָּדֹל הַגִּבֹּר וְהַנּוֹרָא אֲשֶׁר לֹא יִשָּׂא פָנִים וְלֹא יִקַּח שֹׁחַד:

ὁ γὰρ κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν οὗτος θεὸς τῶν θεῶν καὶ κύριος τῶν κυρίων ὁ θεὸς ὁ μέγας καὶ ἰσχυρὸς καὶ ὁ φοβερός ὅστις οὐ θαυμάζει πρόσωπον οὐδ᾽ οὐ μὴ λάβῃ δῶρον

17 ܡܸܛܠ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܗܘ̤ܝܘܼ ܐܲܠܵܗ ܐܲܠܵܗ̈ܝܼܢ ܘܡܵܪܹܐ ܡܵܪ̈ܵܘܵܬ̣ܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܪܲܒܵܐ ܘܓܲܢ̄ܒܵܪܵܐ ܘܲܕ݂ܚܝܼܠܵܐ ܕܠܵܐ ܢܵܣܹ̇ܒ̣ ܒܐܲܦܹ̈ܐ ܘܠܵܐ ܡܩܲܒܸ̇ܠ ܫܘܼܚܕܵܐ.

quia Dominus Deus vester ipse est Deus deorum, et Dominus dominantium, Deus magnus, et potens, et terribilis, qui personam non accipit, nec munera.

რამეთუ უფალი ღმერთი თქუენი იგი თავადი არს ღმერთი ღმერთთა და უფალი უფალთა, ღმერთი დიდი და ძლიერი და საშინელი, რომელმან არა თუალ-ახუნის, არა შეიღის ქრთამი,

17 For the LORD your God is God of gods, and Lord of lords, a great God, a mighty, and a terrible, which regardeth not persons, nor taketh reward:

יח. עֹשֶׂה מִשְׁפַּט יָתוֹם וְאַלְמָנָה וְאֹהֵב גֵּר לָתֶת לוֹ לֶחֶם וְשִׂמְלָה:

ποιῶν κρίσιν προσηλύτῳ καὶ ὀρφανῷ καὶ χήρᾳ καὶ ἀγαπᾷ τὸν προσήλυτον δοῦναι αὐτῷ ἄρτον καὶ ἱμάτιον

18 ܘܥܵܒܹ̇ܕ݂ ܕܝܼܢܵܐ ܕܝܲܬ̣ܡܹ̈ܐ ܘܕܲܐܪ̈ܡܠܵܬ̣ܵܐ ܘܪܵܚܹ̇ܡ ܠܐܲܝܢܵܐ ܕܡܸܢ̣ܦܢܸܐ ܠܘܵܬܹܗ ܘܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܹܗ ܠܲܚܡܵܐ ܘܬܲܟ݂ܣܝܼܬ̣ܵܐ.

Facit judicium pupillo et viduæ; amat peregrinum, et dat ei victum atque vestitum.

ყვის სასჯელი მწირისა, ობლისა და ქურივისაჲ, შეიყუარის მწირი იგი და სცის მას პური და სასუმელი.

18 He doth execute the judgment of the fatherless and widow, and loveth the stranger, in giving him food and raiment.

יט. וַאֲהַבְתֶּם אֶת הַגֵּר כִּי גֵרִים הֱיִיתֶם בְּאֶרֶץ מִצְרָיִם:

καὶ ἀγαπήσετε τὸν προσήλυτον προσήλυτοι γὰρ ἦτε ἐν γῇ Αἰγύπτῳ

19 ܪܚܲܡܘ ܠܐܲܝܠܹܝܢ ܕܡܸܬ̣ܦܢܹܝܢ ܠܘܵܬܹܗ ܡܸܛܠ ܕܬ̣ܵܘܬܵܒܹ̈ܐ ܗ̤ܘܲܝܬ̇ܘܿܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ.

Et vos ergo amate peregrinos, quia et ipsi fuistis advenæ in terra Ægypti.

აწ შეიყუარეთ თქუენ მწირი იგი და მსხემი, რამეთუ თქუენცა მწირ და მსხემ იყვენით ქუეყანასა მას ეგჳპტელთასა.

19 Love ye therefore the stranger: for ye were strangers in the land of Egypt.

כ. אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ תִּירָא אֹתוֹ תַעֲבֹד וּבוֹ תִדְבָּק וּבִשְׁמוֹ תִּשָּׁבֵעַ:

κύριον τὸν θεόν σου φοβηθήσῃ καὶ αὐτῷ λατρεύσεις καὶ πρὸς αὐτὸν κολληθήσῃ καὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ὀμῇ

20 ܡ̣ܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܕܚܲܠ ܘܠܹܗ ܦܠܘܿܚ ܘܠܹܗ ܐܸܬ̣ܢܲܩܲܦ ܘܒܲܫܡܹܗ ܝܼܡܝܼ.

Dominum Deum tuum timebis, et ei soli servies: ipsi adhærebis, jurabisque in nomine illius.

უფლისა ღმრთისა შენისა გეშინოდენ და მას მხოლოსა ჰმსახურებდე, მას შეეყო და სახელსა მისსა ჰფუცვიდე,

20 Thou shalt fear the LORD thy God; him shalt thou serve, and to him shalt thou cleave, and swear by his name.

כא. הוּא תְהִלָּתְךָ וְהוּא אֱלֹהֶיךָ אֲשֶׁר עָשָׂה אִתְּךָ אֶת הַגְּדֹלֹת וְאֶת הַנּוֹרָאֹת הָאֵלֶּה אֲשֶׁר רָאוּ עֵינֶיךָ:

οὗτος καύχημά σου καὶ οὗτος θεός σου ὅστις ἐποίησεν ἐν σοὶ τὰ μεγάλα καὶ τὰ ἔνδοξα ταῦτα ἃ εἴδοσαν οἱ ὀφθαλμοί σου

21 ܕܗܘ̤ܝܘܼ ܬܸܫܒ̇ܘܿܚܬܵܟ݂ ܘܗܘ̤ܝܘܼ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܕܲܥܒܲܕ݂ ܥܲܡܵܟ݂ ܪܵܘܪ̈ܒܟܵܬ̣ܵܐ ܘܲܕ݂ܚ̈ܝܼܠܵܬ̣ܵܐ ܕܲܚܙܲܝ̈ ܥܲܝܢܲܝ̈ܟ.

Ipse est laus tua, et Deus tuus, qui fecit tibi hæc magnalia et terribilia, quæ viderunt oculi tui.

რამეთუ იგი არს სიქადულ შენდა და იგი თავადი არს ღმერთი შენი, რომელმან-იგი ყო შენ ზედა სასწაული დიდ-დიდი და საკჳრველებაჲ, რომელ იხილეს თუალთა შენთა,

21 He is thy praise, and he is thy God, that hath done for thee these great and terrible things, which thine eyes have seen.

כב. בְּשִׁבְעִים נֶפֶשׁ יָרְדוּ אֲבֹתֶיךָ מִצְרָיְמָה וְעַתָּה שָׂמְךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ כְּכוֹכְבֵי הַשָּׁמַיִם לָרֹב:

ἐν ἑβδομήκοντα ψυχαῖς κατέβησαν οἱ πατέρες σου εἰς Αἴγυπτον νυνὶ δὲ ἐποίησέν σε κύριος ὁ θεός σου ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει

22 ܒܫܲܒ̣ܥܝܼܢ ܢܲܦ̮ܫܵܢ ܢܚܸܬ̣ܘ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ ܠܡܸܨܪܹܝܢ ܘܗܵܫܵܐ ܗܵܐ ܐܲܣܓ̇ܝܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܐܲܝܟ݂ ܟܵܘܟ̇ܒܹ̈ܐ ܕܒܲܫܡܲܝܵܐ.

In septuaginta animabus descenderunt patres tui in Ægyptum, et ecce nunc multiplicavit te Dominus Deus tuus sicut astra cæli.

რამეთუ სამეოცდაათ სულ შთავიდეს მამანი იგი თქუენნი ეგჳპტედ, აწ, ეგერა, შეგქმნა შენ უფალმან ღმერთმან შენმან, ვითარცა ვარსკულავნი ცისანი სიმრავლითა.

22 Thy fathers went down into Egypt with threescore and ten persons; and now the LORD thy God hath made thee as the stars of heaven for multitude.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=0bd7c42c-9922-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display