Bibliotheca Polyglotta

Observa mensem novarum frugum, et verni primum temporis, ut facias Phase Domino Deo tuo: quoniam in isto mense eduxit te Dominus Deus tuus de Ægypto nocte.

დაიცევ თთუჱ იგი ახალთაჲ და ჰყვი იგი უფლისა ღმრთისა შენისა, რამეთუ თუესა მას ახალთასა გამოგიყვანა შენ უფალმან ღმერთმან შენმან ღამე ეგჳპტით.

1 Observe the month of Abib, and keep the passover unto the LORD thy God: for in the month of Abib the LORD thy God brought thee forth out of Egypt by night.

ב. וְזָבַחְתָּ פֶּסַח לַיהֹוָה אֱלֹהֶיךָ צֹאן וּבָקָר בַּמָּקוֹם אֲשֶׁר יִבְחַר יְהֹוָה לְשַׁכֵּן שְׁמוֹ שָׁם:

καὶ θύσεις τὸ πασχα κυρίῳ τῷ θεῷ σου πρόβατα καὶ βόας ἐν τῷ τόπῳ ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται κύριος ὁ θεός σου αὐτὸν ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ

2 ܘܟ݂ܘܿܣ ܦܸܨܚܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܥܵـ̈ܢܵܐ ܘܡ̣ܢ ܬܵܘܪܹ̈ܐ ܒܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܓ̣ܵܒܹܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܠܡܲܫܪܵܝܘܼ ܫܡܹܗ ܬܲܡܵܢ.

Immolabisque Phase Domino Deo tuo de ovibus, et de bobus, in loco quem elegerit Dominus Deus tuus, ut habitet nomen ejus ibi.

და დაჰკლა შენ მსხუერპლი უფლისა ღმრთისა შენისა ცხოვარი იგი და ზროხაჲ ადგილსა მას, რომელ-იგი გამოირჩიოს უფალმან ღმერთმან შენმან, წოდება და სახელი მისი მას ზედა.

2 Thou shalt therefore sacrifice the passover unto the LORD thy God, of the flock and the herd, in the place which the LORD shall choose to place his name there.

ג. לֹא תֹאכַל עָלָיו חָמֵץ שִׁבְעַת יָמִים תֹּאכַל עָלָיו מַצּוֹת לֶחֶם עֹנִי כִּי בְחִפָּזוֹן יָצָאתָ מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם לְמַעַן תִּזְכֹּר אֶת יוֹם צֵאתְךָ מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם כֹּל יְמֵי חַיֶּיךָ:

οὐ φάγῃ ἐπ᾽ αὐτοῦ ζύμην ἑπτὰ ἡμέρας φάγῃ ἐπ᾽ αὐτοῦ ἄζυμα ἄρτον κακώσεως ὅτι ἐν σπουδῇ ἐξήλθετε ἐξ Αἰγύπτου ἵνα μνησθῆτε τὴν ἡμέραν τῆς ἐξοδίας ὑμῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ὑμῶν

3 ܠܵܐ ܬܹܐܟ݂ܘܿܠ ܥܠܵܘܗܝ ܚܲܡܝܼܥܵܐ ܐܸܠܵܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ ܐܲܟ݂ܘܿܠ ܥܠܵܘܗܝ ܦܲܛܝܼܪܵܐ ܠܲܚܡܵܐ ܡܡܲܟ̇ܟ݂ܵܐ ܡܸܛܠ ܕܲܒ̣ܣܘܼܪܗܵܒ̣ܵܐ ܢܦܲܩܬ̇ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ ܕܬܸܗܘܸܐ ܡܸܬ̇ܕ̇ܟܲܪ ܝܵܘܡܵܐ ܕܲܢܦܲܩܬ̇ ܒܹܗ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܲܝ ܚܲܝܲܝ̈ܟ.

Non comedes in eo panem fermentatum: septem diebus comedes absque fermento afflictionis panem, quoniam in pavore egressus es de Ægypto: ut memineris diei egressionis tuæ de Ægypto, omnibus diebus vitæ tuæ.

არა შჭამო მას შინა მფუე, შვიდ დღე უფოველი პური შჭამო ჭირსა მას შინა, რამეთუ მწრაფლ ღამე გამოხუედ ეგვიპტით და მოიჴსენით დღე იგი გამოსლვისა მის თქუენისაჲ ქუეყანით ეგვიპტით ყოველთა დღეთა ცხორებისა თქუენისათა.

3 Thou shalt eat no leavened bread with it; seven days shalt thou eat unleavened bread therewith, even the bread of affliction; for thou camest forth out of the land of Egypt in haste: that thou mayest remember the day when thou camest forth out of the land of Egypt all the days of thy life.

ד. וְלֹא יֵרָאֶה לְךָ שְׂאֹר בְּכָל גְּבֻלְךָ שִׁבְעַת יָמִים וְלֹא יָלִין מִן הַבָּשָׂר אֲשֶׁר תִּזְבַּח בָּעֶרֶב בַּיּוֹם הָרִאשׁוֹן לַבֹּקֶר:

οὐκ ὀφθήσεταί σοι ζύμη ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις σου ἑπτὰ ἡμέρας καὶ οὐ κοιμηθήσεται ἀπὸ τῶν κρεῶν ὧν ἐὰν θύσῃς τὸ ἑσπέρας τῇ ἡμέρᾳ τῇ πρώτῃ εἰς τὸ πρωί

4 ܘܠܵܐ ܢܸܬ̣ܚܙܸܐ ܚܲܡܝܼܥܵܐ ܒܟ݂ܠܹܗ ܬܚܘܼܡܵܟ݂ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ ܘܠܵܐ ܢܒ̣ܘܼܬ̣ ܡ̣ܢ ܒܸܣܪܵܐ ܕܢܵܟܹܣ. ܐܲܢ̄ܬ̇ ܒܪܲܡܫܵܐ ܒܝܵܘܡܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܵܐ ܠܨܲܦܪܵܐ.

Non apparebit fermentum in omnibus terminis tuis septem diebus, et non remanebit de carnibus ejus, quod immolatum est vespere in die primo, usque mane.

არა იპოოს ცომი შვიდ დღე ყოველთა საზღვართა თქვენთა და არცა განაციოთ ჴორცი იგი, რომელ დაჰკლა მიმწუხრი განთიად დღესა მას პირველსა.

4 And there shall be no leavened bread seen with thee in all thy coast seven days; neither shall there any thing of the flesh, which thou sacrificedst the first day at even, remain all night until the morning.

ה. לֹא תוּכַל לִזְבֹּחַ אֶת הַפָּסַח בְּאַחַד שְׁעָרֶיךָ אֲשֶׁר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ נֹתֵן לָךְ:

οὐ δυνήσῃ θῦσαι τὸ πασχα ἐν οὐδεμιᾷ τῶν πόλεών σου ὧν κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι

5 ܠܵܐ ܫܲܠܝܼܛ ܠܵܟ݂ ܠܡܸܟܲܣ ܦܸܨܚܵܐ ܒܲܚܕ݂ܵܐ ܡ̣ܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܟ݂ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂

Non poteris immolare Phase in qualibet urbium tuarum, quas Dominus Deus tuus daturus est tibi,

ნუ გიფლიენ შენ ჭამად ურიდად საკლველისა მისგან, რომელი-იგი დაიკლას დღესასწაულსა მას ყოველთასა ქალაქთა შენთა, რომელ-იგი უფალმან ღმერთმან მოგცეს შენ.

5 Thou mayest not sacrifice the passover within any of thy gates, which the LORD thy God giveth thee:

ו. כִּי אִם אֶל הַמָּקוֹם אֲשֶׁר יִבְחַר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לְשַׁכֵּן שְׁמוֹ שָׁם תִּזְבַּח אֶת הַפֶּסַח בָּעָרֶב כְּבוֹא הַשֶּׁמֶשׁ מוֹעֵד צֵאתְךָ מִמִּצְרָיִם:

ἀλλ᾽ ἢ εἰς τὸν τόπον ὃν ἐὰν ἐκλέξηται κύριος ὁ θεός σου ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ θύσεις τὸ πασχα ἑσπέρας πρὸς δυσμὰς ἡλίου ἐν τῷ καιρῷ ᾧ ἐξῆλθες ἐξ Αἰγύπτου

6 ܐܸܠܿܐ ܒܐܲܬܼܪܵܐ ܕܐܸܓܲܒܲܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܿܗܿܟ ܠܡܲܫܪܵܝܘܼ ܫܡܹܗ ܬܲܡܵܢ ܟܘܿܣ ܦܸܨܚܵܐ ܒܪܲܡܫܵܐ ܒܡܲܥܪ̈ܵܒܲܝ ܫܸܡܫܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܙܲܒ̣ܢܵܐ ܕܲܢܦܲܩܬ̇ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ.

sed in loco quem elegerit Dominus Deus tuus, ut habitet nomen ejus ibi: immolabis Phase vespere ad solis occasum, quando egressus es de Ægypto.

არამედ ადგილსა მას, რომელ-იგი გამოირჩიოს უფალმან ღმერთმან შენმან წოდებად სახელი მისი მას ზედა, მუნ დაკლის საკლველი იგი დღესასწაულთაჲ მათ, მწუხრი დასლვასა ოდენ მზისასა ჟამსა მას, რომელსაცა გამოხუედ ქუეყანით ეგვიპტით.

6 But at the place which the LORD thy God shall choose to place his name in, there thou shalt sacrifice the passover at even, at the going down of the sun, at the season that thou camest forth out of Egypt.

ז. וּבִשַּׁלְתָּ וְאָכַלְתָּ בַּמָּקוֹם אֲשֶׁר יִבְחַר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בּוֹ וּפָנִיתָ בַבֹּקֶר וְהָלַכְתָּ לְאֹהָלֶיךָ:

καὶ ἑψήσεις καὶ ὀπτήσεις καὶ φάγῃ ἐν τῷ τόπῳ ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται κύριος ὁ θεός σου αὐτόν καὶ ἀποστραφήσῃ τὸ πρωὶ καὶ ἀπελεύσῃ εἰς τοὺς οἴκους σου

7 ܘܒܲܫܸܠ ܘܐܲܟ݂ܘܿܠ ܒܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܓ̣ܵܒܹܐ ܠܹܗ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܲܗܦܘܿܟ݂ ܒܨܲܦܪܵܐ ܘܙܸܠ ܠܡܲܫܟܢܵܟ݂.

Et coques, et comedes in loco quem elegerit Dominus Deus tuus, maneque consurgens vades in tabernacula tua.

შეაგბო და შესწვა და შეშჭამო ადგილსა მას, რომელსაცა გამოირჩიოს უფალმან ღმერამან შენმან და მიიქცე ხვალისაგან და მიხვიდე სახიდ შენდა.

7 And thou shalt roast and eat it in the place which the LORD thy God shall choose: and thou shalt turn in the morning, and go unto thy tents.

ח. שֵׁשֶׁת יָמִים תֹּאכַל מַצּוֹת וּבַיּוֹם הַשְּׁבִיעִי עֲצֶרֶת לַיהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לֹא תַעֲשֶׂה מְלָאכָה:

ἓξ ἡμέρας φάγῃ ἄζυμα καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἐξόδιον ἑορτὴ κυρίῳ τῷ θεῷ σου οὐ ποιήσεις ἐν αὐτῇ πᾶν ἔργον πλὴν ὅσα ποιηθήσεται ψυχῇ

8 ܫܬܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ ܬܹܐܟ݂ܘܿܠ ܦܲܛܝܼܪܵܐ ܘܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ ܟܢܘܼܫܝܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܠܵܐ ܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܒܹܗ ܟܠ ܥܒ̣ܵܕ݂ܵܐ.

Sex diebus comedes azyma: et in die septima, quia collecta est Domini Dei tui, non facies opus.

ექუს დღე უფუველი შჭამო და მეშვიდესა დღესა განჴსნაჲ არს დღესასწაულისაჲ მის უფლისა ღმრთისა შენისაჲ, არა ჰქმნე მას შინა ყოველივე საქმე შვიდი შვიდეული მრგულიად აღრაცხო თავისა, რაჟამს იწყო მანგლისა საქმე მკათა, მიერითგან აღირაცხო შვიდი შვიდეული.

8 Six days thou shalt eat unleavened bread: and on the seventh day shall be a solemn assembly to the LORD thy God: thou shalt do no work therein.

ט. שִׁבְעָה שָׁבֻעֹת תִּסְפָּר לָךְ מֵהָחֵל חֶרְמֵשׁ בַּקָּמָה תָּחֵל לִסְפֹּר שִׁבְעָה שָׁבֻעוֹת:

ἑπτὰ ἑβδομάδας ὁλοκλήρους ἐξαριθμήσεις σεαυτῷ ἀρξαμένου σου δρέπανον ἐπ᾽ ἀμητὸν ἄρξῃ ἐξαριθμῆσαι ἑπτὰ ἑβδομάδας

9 ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܫܵܒ̣ܘܿܥ̈ܝܼܢ ܬܸܡܢܸܐ ܠܵܟ݂. ܡܵܐ ܕܲܡܫܲܪܸܐ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܡܲܓܠܵܐ ܒܩܵܝܑܹܡܬ̣ܵܐ ܫܲܪܵܐ ܠܡܸܡܢܵܐ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܫܲܒ̣ܘܿܥܝܼ̈ܢ.

Septem hebdomadas numerabis tibi ab ea die qua falcem in segetem miseris.

deest

9 Seven weeks shalt thou number unto thee: begin to number the seven weeks from such time as thou beginnest to put the sickle to the corn.

י. וְעָשִׂיתָ חַג שָׁבֻעוֹת לַיהֹוָה אֱלֹהֶיךָ מִסַּת נִדְבַת יָדְךָ אֲשֶׁר תִּתֵּן כַּאֲשֶׁר יְבָרֶכְךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ:

καὶ ποιήσεις ἑορτὴν ἑβδομάδων κυρίῳ τῷ θεῷ σου καθότι ἡ χείρ σου ἰσχύει ὅσα ἂν δῷ σοι καθότι ηὐλόγησέν σε κύριος ὁ θεός σου

10 ܘܲܥܒܸܕ݂ ܥܲܕ݂ܥܹܕ݂ܵܐ ܕܫܵܒ̣ܘܿܥܹ̈ܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܡܸܣܲܬ̣ ܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܕܐܝܼܕܲܝ̈ܟ ܕܦܵܪܹܫ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܐܲܝܟܲܢܵܐ ܕܒܲܪܟ݂ܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

Et celebraris diem festum hebdomadarum Domino Deo tuo, oblationem spontaneam manus tuæ, quam offeres juxta benedictionem Domini Dei tui:

და ჰყო დღესასწაული იგი შვიდეულთაჲ უფლისა ღმრთისა შენისაჲ, რავდენცა ეძლოს ჴელთა შენთა, რავდენცა-რაჲ განგემარჯოს შენ, რამეთუ გაკურთხა შენ უფალმან ღმერმთან შენმან.

10 And thou shalt keep the feast of weeks unto the LORD thy God with a tribute of a freewill offering of thine hand, which thou shalt give unto the LORD thy God, according as the LORD thy God hath blessed thee:

יא. וְשָׂמַחְתָּ לִפְנֵי יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אַתָּה וּבִנְךָ וּבִתֶּךָ וְעַבְדְּךָ וַאֲמָתֶךָ וְהַלֵּוִי אֲשֶׁר בִּשְׁעָרֶיךָ וְהַגֵּר וְהַיָּתוֹם וְהָאַלְמָנָה אֲשֶׁר בְּקִרְבֶּךָ בַּמָּקוֹם אֲשֶׁר יִבְחַר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לְשַׁכֵּן שְׁמוֹ שָׁם:

καὶ εὐφρανθήσῃ ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου σὺ καὶ ὁ υἱός σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου καὶ ὁ Λευίτης ὁ ἐν ταῖς πόλεσίν σου καὶ ὁ προσήλυτος καὶ ὁ ὀρφανὸς καὶ ἡ χήρα ἡ ἐν ὑμῖν ἐν τῷ τόπῳ ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται κύριος ὁ θεός σου ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ

11 ܘܲܚܕ݂ܝܼ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܲܒ̣ܪܵܟ݂ ܘܒܲܪܬ̣ܵܟ݂ ܘܥܲܒ̣ܕܵܟ݂ ܘܐܲܡܬ̣ܵܟ݂ ܘܠܹܘܝܵܐ ܕܲܒ̣ܩܘܼܪ̈ܝܵܟ݂ ܘܥܵܡܘܿܪܵܐ ܘܝܲܬ̣ܡܵܐ ܘܐܲܪܡܲܠܬ̣ܵܐ ܕܲܒ̣ܓ̣ܵܘܵܟ݂ ܒܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܓ̣ܵܝܹܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܠܡܲܫܪܵܝܘܼ ܫܡܹܗ ܬܲܡܵܢ.

et epulaberis coram Domino Deo tuo, tu, filius tuus et filia tua, servus tuus et ancilla tua, et Levites qui est intra portas tuas, advena ac pupillus et vidua, qui morantur vobiscum: in loco quem elegerit Dominus Deus tuus, ut habitet nomen ejus ibi.

და იხარებდე შენ წინაშე უფლისა ღმრთისა შენისა, შენ, და ძენი შენნი და ასული შენნი, მონაჲ, და მჴევალი შენი და ლევიტელი იგი, რომელ დამკვიდრებულ იყოს ქალაქსა შენსა და მწირი იგი, და ობოლი იგი და ქურივი იგი, რომელი მყოფ იყოს თქუენ შორის ადგილსა მას, რომელ-იგი გამოირჩიოს უფალმან ღმერთმან შენმან წოდებად სახელი მისი.

11 And thou shalt rejoice before the LORD thy God, thou, and thy son, and thy daughter, and thy manservant, and thy maidservant, and the Levite that is within thy gates, and the stranger, and the fatherless, and the widow, that are among you, in the place which the LORD thy God hath chosen to place his name there.

יב. וְזָכַרְתָּ כִּי עֶבֶד הָיִיתָ בְּמִצְרָיִם וְשָׁמַרְתָּ וְעָשִׂיתָ אֶת הַחֻקִּים הָאֵלֶּה:

καὶ μνησθήσῃ ὅτι οἰκέτης ἦσθα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ καὶ φυλάξῃ καὶ ποιήσεις τὰς ἐντολὰς ταύτας

12 ܘܐܸܬ̇ܕܲܟܲܪ ܕܥܲܒ̣ܕܵܐ ܗ̤ܘܲܝܬ̇ ܒܡܸܨܪܹܝܢ ܛܲܪ ܘܲܥܒܸܕ݂ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ ܢܵܡܘܿܣܹ̈ܐ.

Et recordaberis quoniam servus fueris in Ægypto: custodiesque ac facies quæ præcepta sunt.

და მუნ მოიჴსენო, რამეთუ შენცა დამონებულ იყავ ეგვიპტელთასა. ამის გამო დაიმარხნე და ჰყვნე მცნებანი ესე.

12 And thou shalt remember that thou wast a bondman in Egypt: and thou shalt observe and do these statutes.

יג. חַג הַסֻּכֹּת תַּעֲשֶׂה לְךָ שִׁבְעַת יָמִים בְּאָסְפְּךָ מִגָּרְנְךָ וּמִיִּקְבֶךָ:

ἑορτὴν σκηνῶν ποιήσεις σεαυτῷ ἑπτὰ ἡμέρας ἐν τῷ συναγαγεῖν σε ἐκ τοῦ ἅλωνός σου καὶ ἀπὸ τῆς ληνοῦ σου

13 ܥܲܕ݂ܥܹܕ݂ܵܐ ܕܲܡ̈ܛܲܠܠܹܐ ܥܒܸܕ݂ ܠܵܟ݂ ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ ܡܵܐ ܕܚܵܡܹܠ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܡ̣ܢ ܐܸܕܪܵܐ ܘܡ̣ܢ ܡܲܥܨܲܪܬܵܐ.

Solemnitatem quoque tabernaculorum celebrabis per septem dies, quando collegeris de area et torculari fruges tuas:

დღესასწაული იგი ტალავრობისაჲ ჰყვი თავისა შენისა შვიდ დღე შეკრებასა მას კალოჲსა შენისასა და საწნეხელისა შენისასა.

13 Thou shalt observe the feast of tabernacles seven days, after that thou hast gathered in thy corn and thy wine:

יד. וְשָׂמַחְתָּ בְּחַגֶּךָ אַתָּה וּבִנְךָ וּבִתֶּךָ וְעַבְדְּךָ וַאֲמָתֶךָ וְהַלֵּוִי וְהַגֵּר וְהַיָּתוֹם וְהָאַלְמָנָה אֲשֶׁר בִּשְׁעָרֶיךָ:

καὶ εὐφρανθήσῃ ἐν τῇ ἑορτῇ σου σὺ καὶ ὁ υἱός σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου καὶ ὁ Λευίτης καὶ ὁ προσήλυτος καὶ ὁ ὀρφανὸς καὶ ἡ χήρα ἡ οὖσα ἐν ταῖς πόλεσίν σου

14 ܘܲܚܕ݂ܝܼ ܒܥܲܕ݂ܥܹܕ݂ܵܟ݂ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܲܒ̣ܪܵܟ݂ ܘܒܲܪܬ̣ܵܟ݂ ܘܥܲܒ̣ܕ݂ܵܟ݂ ܘܐܲܡܬ̣ܵܟ݂ ܘܠܹܘܵܝܵܐ ܘܥܵܡܘܿܪܵܐ ܘܝܲܬ̣ܡܵܐ ܘܐܲܪܡܲܠܬܵܐ ܕܲܒ̣ܩܘܼܪ̈ܝܵܟ݂.

et epulaberis in festivitate tua, tu, filius tuus et filia, servus tuus et ancilla, Levites quoque et advena, pupillus et vidua qui intra portas tuas sunt.

და იხარებდე დღესასწაულსა მას შენსა შენ, და ძე ეგე შენი, და ასული შენი, მონა და მჴევალი შენი, და ლევიტელიცა იგი, და მწირი, და ობოლი და ქურივი, რომელ იყოს ქალაქსა შენსა.

14 And thou shalt rejoice in thy feast, thou, and thy son, and thy daughter, and thy manservant, and thy maidservant, and the Levite, the stranger, and the fatherless, and the widow, that are within thy gates.

טו. שִׁבְעַת יָמִים תָּחֹג לַיהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בַּמָּקוֹם אֲשֶׁר יִבְחַר יְהֹוָה כִּי יְבָרֶכְךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בְּכֹל תְּבוּאָתְךָ וּבְכֹל מַעֲשֵׂה יָדֶיךָ וְהָיִיתָ אַךְ שָׂמֵחַ:

ἑπτὰ ἡμέρας ἑορτάσεις κυρίῳ τῷ θεῷ σου ἐν τῷ τόπῳ ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται κύριος ὁ θεός σου αὐτῷ ἐὰν δὲ εὐλογήσῃ σε κύριος ὁ θεός σου ἐν πᾶσιν τοῖς γενήμασίν σου καὶ ἐν παντὶ ἔργῳ τῶν χειρῶν σου καὶ ἔσῃ εὐφραινόμενος

15 ܫܲܒ̣ܥܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ ܥܒܸܕ݂ ܥܲܕ݂ܥܹܕ݂ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܒܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܓ̣ܵܒܹܐ ܡܵܪܝܵܐ ܕܲܡܒܲܪܟ݂ܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܒܟ݂ܠܵܗ̇ ܥܠܲܠܬ̣ܵܟ݂ ܘܲܒ̣ܟ݂ܠܹܗ ܥܒ̣ܵܕ݂ܵܐ ܕܐܝܼܕܲܝ̈ܟ ܘܬܸܗܘܸܐ ܚܵܕܹܐ.

Septem diebus Domino Deo tuo festa celebrabis in loco quem elegerit Dominus: benedicetque tibi Dominus Deus tuus in cunctis frugibus tuis, et in omni opere manuum tuarum, erisque in lætitia.

შვიდ დღე ჰყო დღესასწაული იგი უფლისა ღმრთისა შენისაჲ ადგილსა მას, რომელ-იგი გამოირჩიოს უფალმან ღმერთმან შენმან თავისა შენისა, უკეთუ გაკურთხოს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან ყოველთა ზედა ნაყოფთა შენთა და ყოველთა ზედა საქმეთა ჴელთა შენთასა, და იყო შენ სახარულევან.

15 Seven days shalt thou keep a solemn feast unto the LORD thy God in the place which the LORD shall choose: because the LORD thy God shall bless thee in all thine increase, and in all the works of thine hands, therefore thou shalt surely rejoice.

טז. שָׁלוֹשׁ פְּעָמִים בַּשָּׁנָה יֵרָאֶה כָל זְכוּרְךָ אֶת פְּנֵי יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בַּמָּקוֹם אֲשֶׁר יִבְחָר בְּחַג הַמַּצּוֹת וּבְחַג הַשָּׁבֻעוֹת וּבְחַג הַסֻּכּוֹת וְלֹא יֵרָאֶה אֶת פְּנֵי יְהֹוָה רֵיקָם:

τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀφθήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐν τῷ τόπῳ ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται αὐτὸν κύριος ἐν τῇ ἑορτῇ τῶν ἀζύμων καὶ ἐν τῇ ἑορτῇ τῶν ἑβδομάδων καὶ ἐν τῇ ἑορτῇ τῆς σκηνοπηγίας οὐκ ὀφθήσῃ ἐνώπιον κυρίου τοῦ θεοῦ σου κενός

16 ܬܠܵܬ̣ ܙܲܒ̣ܢ̈ܝܼܢ ܒܫܲܢ̄ܬܵܐ ܢܸܬ̣ܚܙܘܼܢ ܕܘܼܟ݂ܪ̈ܵܢܲܝܟ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܒܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܓ̣ܵܒܹܐ ܒܥܲܕ݂ܥܹܕܪܵܐ ܕܦܲܛܝܼܪܹ̈ܐ ܘܲܒ̣ܥܲܕ݂ܥܹܕ݂ܵܐ ܕܫܵܒ̣ܘܿܥܹ̈ܐ ܘܲܒ̣ܥܲܕ݂ܥܹܕ݂ܵܐ ܕܲܡ̈ܛܲܠܠܹܐ. ܘܠܵܐ ܬܸܬ̣ܚܙܸܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܣܪܝܼܩܵܐܝܼܬ̣.

Tribus vicibus per annum apparebit omne masculinum tuum in conspectu Domini Dei tui in loco quem elegerit: in solemnitate azymorum, in solemnitate hebdomadarum, et in solemnitate tabernaculorum. Non apparebit ante Dominum vacuus:

შვიდგზის წელიწადსა ეჩუენოს ყოველი წული ყრმაჲ შენი წარდგინებად წინაშე უფლისა ღმრთისა შენისა ადგილსა მას, რომელ-იგი გამოირჩიოს უფალმან თავისა თვისისად დღესასწაულსა მას უფუველთასა და დღესასწაულსა მას შვიდეულთასა და დღესასწაულსა მას ტალავრობისასა, არა ეჩვენო შენ პირსა უფლისასა ჴელცუდად, არამედ თითოეულად რავდენ-რაჲ.

16 Three times in a year shall all thy males appear before the LORD thy God in the place which he shall choose; in the feast of unleavened bread, and in the feast of weeks, and in the feast of tabernacles: and they shall not appear before the LORD empty:

יז. אִישׁ כְּמַתְּנַת יָדוֹ כְּבִרְכַּת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אֲשֶׁר נָתַן לָךְ:

ἕκαστος κατὰ δύναμιν τῶν χειρῶν ὑμῶν κατὰ τὴν εὐλογίαν κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἣν ἔδωκέν σοι

17 ܐܸܠܵܐ ܐ̄ܢܵܫ ܐܲܝܟ݂ ܡܵܘܗܲܒ̣ܬ̣ܵܐ ܕܐܝܼܕܹܗ ܐܲܝܟ݂ ܒܘܼܪܟܬ̣ܵܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

sed offeret unusquisque secundum quod habuerit juxta benedictionem Domini Dei sui, quam dederit ei.

ძალი აქუნდეს ჴელთა შინა მისთა კურთხევისა მისთჳს უფლისაჲსა, რომელ მოგცეს შენ.

17 Every man shall give as he is able, according to the blessing of the LORD thy God which he hath given thee.

יח. שֹׁפְטִים וְשֹׁטְרִים תִּתֶּן לְךָ בְּכָל שְׁעָרֶיךָ אֲשֶׁר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ נֹתֵן לְךָ לִשְׁבָטֶיךָ וְשָׁפְטוּ אֶת הָעָם מִשְׁפַּט צֶדֶק:

κριτὰς καὶ γραμματοεισαγωγεῖς καταστήσεις σεαυτῷ ἐν πάσαις ταῖς πόλεσίν σου αἷς κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι κατὰ φυλάς καὶ κρινοῦσιν τὸν λαὸν κρίσιν δικαίαν

18 ܕܲܝܵܢܹ̈ܐ ܘܣܵܦܪܹ̈ܐ ܥܒܸܕ݂ ܠܵܟ݂ ܒܟ݂ܠܗܹܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܹܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܠܫܲܒ̣ܛܲܝ̈ܟ ܘܲܢܕ݂ܘܼܢܘܼܢ ܠܥܲܡܵܐ ܕܝܼܢܹ̈ܐ ܕܙܲܕ̇ܝܼܩܘܼܬ̣ܵܐ.

Judices et magistros constitues in omnibus portis tuis, quas Dominus Deus tuus dederit tibi, per singulas tribus tuas: ut judicent populum justo judicio,

მსაჯული და განმგებელნი და მწიგნობარნი დაიდგინნე თავისა შენისა ყოველთაგან ნათესავთა შენთა ყოველთა მათ ქალაქთა, რომელ-იგი უფალმან ღმერთმან შენმან, რომელმან მოგცეს შენ და შჯიდე ერსა მას სიმართლისა საშჯელითა,

18 Judges and officers shalt thou make thee in all thy gates, which the LORD thy God giveth thee, throughout thy tribes: and they shall judge the people with just judgment.

יט. לֹא תַטֶּה מִשְׁפָּט לֹא תַכִּיר פָּנִים וְלֹא תִקַּח שֹׁחַד כִּי הַשֹּׁחַד יְעַוֵּר עֵינֵי חֲכָמִים וִיסַלֵּף דִּבְרֵי צַדִּיקִם:

οὐκ ἐκκλινοῦσιν κρίσιν οὐκ ἐπιγνώσονται πρόσωπον οὐδὲ λήμψονται δῶρον τὰ γὰρ δῶρα ἐκτυφλοῖ ὀφθαλμοὺς σοφῶν καὶ ἐξαίρει λόγους δικαίων

19 ܠܵܐ ܬܸܨܠܸܐ ܕܝܼܢܵܐ ܘܠܵܐ ܬܸܣܲܒ̣ ܒܐܲܦܹ̈ܐ ܘܠܵܐ ܬܩܲܒܸ̇ܠ ܫܘܼܚܕ݂ܵܐ ܡܸܛܠ ܕܫܘܼܚܕܵܐ ܡܥܵܘܲܪ ܥܲܝܢܲܝ̈ܗܘܿܢ ܕܚܲܟܝܼܡܹ̈ܐ ܒܕ݂ܝܼܢܵܐ ܘܡܲܗܦܸܟ݂ ܡܸܠܲܝ̈ܗܘܿܢ ܕܙܲܟܵܝܹ̈ܐ.

nec in alteram partem declinent. Non accipies personam, nec munera: quia munera excæcant oculos sapientum, et mutant verba justorum.

ნუ გარდასდრეკ სასჯელსა, ნუცა შჯით თუალხუმით, ნუცა მიიღებნ ქრთამსა, რამეთუ ძღუენმან და ქრთამმან დაუყვნის თუალნი ბრძენთანი და გარდაიქცინის სიმართლისანი.

19 Thou shalt not wrest judgment; thou shalt not respect persons, neither take a gift: for a gift doth blind the eyes of the wise, and pervert the words of the righteous.

כ. צֶדֶק צֶדֶק תִּרְדֹּף לְמַעַן תִּחְיֶה וְיָרַשְׁתָּ אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ נֹתֵן לָךְ:

δικαίως τὸ δίκαιον διώξῃ ἵνα ζῆτε καὶ εἰσελθόντες κληρονομήσητε τὴν γῆν ἣν κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι

20 ܐܸܠܵܐ ܒܙܲܕ̇ܝܼܩܘܼܬ̣ܵܐ ܕܘܼܢ ܚܲܒ̣ܪܵܟ݂ ܕܬܸܚܸܐ ܘܬܸܥܘܿܠ ܘܬܹܐܪܲܬ̣ ܐܲܪܥܵܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

Juste quod justum est persequeris: ut vivas, et possideas terram, quam Dominus Deus tuus dederit tibi.

სიმართლით სამართალსა შეუდეგით, რათა სცხონდეთ და შეხვიდეთ და დაიმკვიდროთ ქუეყანაჲ იგი, რომელ უფალმან ღმერთმან შენმან მოგცეს შენ.

20 That which is altogether just shalt thou follow, that thou mayest live, and inherit the land which the LORD thy God giveth thee.

כא. לֹא תִטַּע לְךָ אֲשֵׁרָה כָּל עֵץ אֵצֶל מִזְבַּח יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אֲשֶׁר תַּעֲשֶׂה לָּךְ:

οὐ φυτεύσεις σεαυτῷ ἄλσος πᾶν ξύλον παρὰ τὸ θυσιαστήριον κυρίου τοῦ θεοῦ σου ὃ ποιήσεις σεαυτῷ

21 ܠܵܐ ܬܸܨܘܿܒ̣ ܠܵܟ݂ ܫܸܬ̣ܠܵܬ̣ܵܐ ܕܟ݂ܠ ܐܝܼܠܵܢ ܥܲܠ ܓܹܢ̄ܒ ܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܐ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܕܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܵܟ݂.

Non plantabis lucum, et omnem arborem juxta altare Domini Dei tui.

არა ისხა თავისა შენისა სერტყები სამსახურებელად თავისა შენისა და ყოვლისავეგანი ხისა მაღნარსა გარეშე საკურთხეველსა მას უფლისა ღმრთისა შენისასა.

21 Thou shalt not plant thee a grove of any trees near unto the altar of the LORD thy God, which thou shalt make thee.

כב. וְלֹא תָקִים לְךָ מַצֵּבָה אֲשֶׁר שָׂנֵא יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ:

οὐ στήσεις σεαυτῷ στήλην ἃ ἐμίσησεν κύριος ὁ θεός σου

22 ܘܠܵܐ ܬܩܝܼܡ ܠܵܟ݂ ܩܵܝܑܹܡܬ̣ܵܐ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܣܵܢܹ̇ܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

Nec facies tibi, neque constitues statuam: quæ odit Dominus Deus tuus.

ნუ აღმართებ თავისა შენისა ძეგლად, რომელ-იგი მოიძულა უფალმან ღმერთმან შენმან.

22 Neither shalt thou set thee up any image; which the LORD thy God hateth.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=0c2de1d6-9922-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display