נא. וְאָכַל פְּרִי בְהֶמְתְּךָ וּפְרִי אַדְמָתְךָ עַד הִשָּׁמְדָךְ אֲשֶׁר לֹא יַשְׁאִיר לְךָ דָּגָן תִּירוֹשׁ וְיִצְהָר שְׁגַר אֲלָפֶיךָ וְעַשְׁתְּרֹת צֹאנֶךָ עַד הַאֲבִידוֹ אֹתָךְ:
καὶ κατέδεται τὰ ἔκγονα τῶν κτηνῶν σου καὶ τὰ γενήματα τῆς γῆς σου ὥστε μὴ καταλιπεῖν σοι σῖτον οἶνον ἔλαιον τὰ βουκόλια τῶν βοῶν σου καὶ τὰ ποίμνια τῶν προβάτων σου ἕως ἂν ἀπολέσῃ σε
51 ܘܢܹܐܟ݂ܘܿܠ ܝܲܠܕܵܐ ܕܲܒ̣ܥܝܼܪܵܟ݂ ܘܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܟ݂ ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܵܘܒ̇ܕ݂ܵܟ݂ ܘܠܵܐ ܢܸܫܒ̇ܘܿܩ ܠܵܟ݂ ܠܵܐ ܥܒ̣ܘܼܪܵܐ ܘܠܵܐ ܚܲܡܪܵܐ ܘܠܵܐ ܡܸܫܚܵܐ ܘܠܵܐ ܒܲܩܪܹ̈ܐ ܕܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ ܘܠܵܐ ܓܙܵܪܹ̈ܐ ܕܥܵـ̈ܢܹܐ ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܵܘܒ̇ܕ݂ܵܟ݂.
et devoret fructum jumentorum tuorum, ac fruges terræ tuæ: donec intereas, et non relinquat tibi triticum, vinum, et oleum, armenta boum, et greges ovium: donec te disperdat,
და არცაღა შეიწყალის ყრმაჲ ჩჩჳლი. და შეჭამნეს მან ნაშობნი საცხოვართა შენთანი და ნაყოფი ქვეყანისა შენისაჲ. და არა დაგიშთეს შენ იფქლი და ღჳნოჲ, და ზეთი და არცა დაგიშთვენ ზროხანი მროწეულთა შენთანი და არცა სამწყსონი ცხოვართა შენთანი, ვიდრემდის მოგასრულოს შენ.
Sú þjóð mun svelgja ávǫxtu jarðar þinnar, þar til er þú ferst, ok munu þeir þar eigi eptir láta vín né hveiti né viðsmjǫr, eigi naut né sauði, þar til er hann drepr þik
51 And he shall eat the fruit of thy cattle, and the fruit of thy land, until thou be destroyed: which also shall not leave thee either corn, wine, or oil, or the increase of thy kine, or flocks of thy sheep, until he have destroyed thee.