כ. כִּי אֲבִיאֶנּוּ אֶל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר נִשְׁבַּעְתִּי לַאֲבֹתָיו זָבַת חָלָב וּדְבַשׁ וְאָכַל וְשָׂבַע וְדָשֵׁן וּפָנָה אֶל אֱלֹהִים אֲחֵרִים וַעֲבָדוּם וְנִאֲצוּנִי וְהֵפֵר אֶת בְּרִיתִי:
εἰσάξω γὰρ αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν δοῦναι αὐτοῖς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι καὶ φάγονται καὶ ἐμπλησθέντες κορήσουσιν καὶ ἐπιστραφήσονται ἐπὶ θεοὺς ἀλλοτρίους καὶ λατρεύσουσιν αὐτοῖς καὶ παροξυνοῦσίν με καὶ διασκεδάσουσιν τὴν διαθήκην μου
20 ܡܸܛܠ ܕܡܲܥܸܠ ܐ̄ܢܵܐ ܠܗܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܝܼܬ̣ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ ܕܡܲܪܕ̇ܝܵܐ ܚܲܠܒ̣ܵܐ ܘܕܸܒ̣ܫܵܐ ܘܐܵܟ݂ܠܝܼܢ ܘܣܵܒ̣ܥܝܼܢ ܘܡܸܬ̣ܦܲܢܩܝܼܢ ܘܣܵܛܹܝܢ ܒܵܬܲܪ ܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܐ̄ܚܪ̈ܵܢܹܐ ܘܦܵܠܚܝܼܢ ܠܗܘܿܢ ܘܡܲܪܓ̇ܙܝܼܢ ܠܝܼ ܘܲܡܒܲܛܠܝܼܢ ܩܝܵܡܝ.
Introducam enim eum in terram, pro qua juravi patribus ejus, lacte et melle manantem. Cumque comederint, et saturati, crassique fuerint, avertentur ad deos alienos, et servient eis: detrahentque mihi, et irritum facient pactum meum.
რაჟამს შევიყვანენ იგინი ქუეყანასა მას კეთილსა, რომელ-იგი ვეფუცე მამათა მათ თქუენთა, რომელსა გამოსდის სძე და თაფლი, ჭამონ და განძღენ და მიიქცენ კერპთა მათ მიმართ უცხოთა და ჰმსახურებდენ მათ და განმარისხონ მე და გარდაჰჴდენ მცნებათა მათ შჯულისა ჩემისათა.
20 For when I shall have brought them into the land which I sware unto their fathers, that floweth with milk and honey; and they shall have eaten and filled themselves, and waxen fat; then will they turn unto other gods, and serve them, and provoke me, and break my covenant.