M. Certe, si hoc volueris, continuo eris.
Non dico quod Petrus sis, sed Petro similis.
Nam, si cuperes Petrus esse, cuperes non subsistere. Si enim tuam essentiam exueres, nihil esses.
Quamvis nullus ibi plus cupiat quam promeruit, sicut nec pes cupit oculus esse aut manus auris vel vir esse mulier.
Si enim aliquid plus cuperent, plenum gaudium non haberent; sed omnes plenum gaudium habebunt.
Igitur nihil plus cupient quam habebunt et nihil plus potest adjici gaudio illorum. (473)
Quod enim quisque in se non habuerit, in altero habebit; Verbi gratia Petrus in Johanne gloriam habebit virginitatis, Johannes in Petro gloriam passionis.
Et ita gloria uniuscujusque erit omnium et gloria omnium uniuscujusque.
Dic igitur quid cupere plus poterunt qui angelis coaequales erunt et haec omnia quae jam memoravi et plura habebunt.
Alexandri ampla potentia esset illis angusta custodia.
Nempe illorum tam efficax erit potentia, ut, si aliud caelum et aliam terram facere velint, potenter possint.
Sunt enim filii Dei et cohaeredes Christi et ideo dii, ut dicitur: “Ego dixi, dii estis” (Psal., LXXXI, 6).
Et, quia dii sunt, omnia quae volunt possunt.
Magister. Ef þú vildir þat, þá værir þú svá þegar.
Eigi segi ek at þú værir Petrus, heldr glikr Petro.
Ef þú girndisk at vera Petrus, þá værir þú etki, því at þú girndisk annat at vera an þú ert.
En þar vill engi meiri dýrð hafa en hann er verðr, svá sem hér vill eigi fótr vera hǫnd, né eyra at vera auga.
En ef þeir girndisk nakkvat framarr, þá hefði þeir eigi fullan fǫgnuð. En þeir hafa fullan fǫgnuð
ok fýsask enskis framarr an þeir hafa ok má etki leggjask við fǫgnuð þeira né af takask,
því at því fagnar hverr með ǫðrum er eigi hefir sjalfr með sér. Petrus fagnar hreinlífi Johannis en Johannes fagnar píslarvætti Petri
ok (AM 674a:60) verðr svá einshvers dýrð at þat er [allr]a dýrð ok allra dýrð einum at dýrð.
Eða hvat megi þeir framarr girnask an vera glíkir englum ok hafa þessa góða hluti alla er nú tínda ek ok marga aðra.
Veldi Alexander konungs væri þar þrǫngt varðhald,
því at veldi þeira er svá mǫ́ttugt at þeir megu gera annan heim ef þeir vilja,
því at þeir eru sonir Guðs ok samerfingjar Krists, sem ritit er: Ek sagða: goð eruð ér.
Ef þeir eru goð, þá megu þeir allt þat er þeir vilja. (106)