You are here: BP HOME > BPG > Aristoteles: Categoriae > fulltext
Aristoteles: Categoriae

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages
Choose display
  • Enable images
  • Enable footnotes
    • Show all footnotes
    • Minimize footnotes
Search-help
Choose specific texts..
    Click to Expand/Collapse Option Complete text
Click to Expand/Collapse OptionTitle
Click to Expand/Collapse OptionChapter I
Click to Expand/Collapse OptionChapter II
Click to Expand/Collapse OptionChapter III
Click to Expand/Collapse OptionChapter IV
Click to Expand/Collapse OptionChapter V: De substantia
Click to Expand/Collapse OptionChapter VI: De quantitate
Click to Expand/Collapse OptionChapter VII: De relativis ved ad aliquid
Click to Expand/Collapse OptionChapter VIII: De quali et qualitate
Click to Expand/Collapse OptionChapter IX: De facere et pati
Click to Expand/Collapse OptionChapter X: De oppositis
Click to Expand/Collapse OptionChapter XI
Click to Expand/Collapse OptionChapter XII: De priore
Click to Expand/Collapse OptionChapter XIII: De his quae simul sunt
Click to Expand/Collapse OptionChapter XIV: De motu
Click to Expand/Collapse OptionChapter XV: De habere
(16) Τῶν λεγομένων τὰ μὲν κατὰ συμπλοκὴν λέγεται, τὰ (17) δὲ ἄνευ συμπλοκῆς.  τὰ μὲν οὖν κατὰ συμπλοκήν, οἷον (18) ἄνθρωπος τρέχει, ἄνθρωπος νικᾷ·  τὰ δὲ ἄνευ συμπλοκῆς, (19) οἷον ἄνθρωπος, βοῦς, τρέχει, νικᾷ. 
դ Յասիցելո՛ցն, է՛ ինչ որ ըստ շարանանութեան ասի, և է՛ ինչ որ առանց շարանանութե՛ան։  արդ ըստ շարանանութե՛անքն: ո՛րզան։ մարդ ընթանա՛յ, մարդ յաղթէ՛։  իսկ արանց շարանանութե՛անքն: ո՛րզան։ մարդ’ արջառ, ընթանա՛յ’, յաղթե՛: 
(2,1) Eorum quae dicuntur alia quidem secundum complexionem dicuntur, alia (2) uero sine complexione.  Et ea quae secundum complexionem dicuntur sunt (3) ut homo currit, homo uincit;  ea uero quae sine complexione, ut homo, (4) bos, currit, uincit. 
ܡܢ ܗܠܝܢ ܕܡܬܐܡܪܝܢ ܆ ܗܠܝܢ ܡ̇ܢ ܒܥܘܪܙܠܐ ܡܬܐܡܪܝܢ ܆ ܗܠܝܢ ܕܝܢ ܒܠܥܕ ܥܘܪܙܠܐ .  ܡܢ ܗܠܝܢ ܗܟܝܠ ܕܒܥܘܪܙܠܐ ܆ ܕܐܝܟ ܐܝܟܢ . ܒܪܢܫܐ ܪܗ̇ܛ . ܒܪܢܫܐ ܙܟ̇ܐ .  ܗܠܝܢ ܕܝܢ ܕܒܠܥܕ ܥܘܕܙܠܐ ܆ ܕܐܝܟ ܐܝܟܢ .ܒܪܢܫܐ . ܣܘܣܝܐ ܪܗ̇ܛ . ܙܟ̇ܐ . ܀܀ 
التي تقال منها ما يقال بتأليف ومنها ما يقال بغير ' تأليف  فالتي تقال بتأليف كقولك الإنسان يحضر الثور يغلب  والتي تقال بغير تأليف كقولك الإنسان الثور يحضر يغلب 
6. QUȨSTIO.
Nôh tánne sínt mánignámîgiu . i. pluriuoca . ut ensis mucro gladius . marcus tullius cicero . únde míssenámigiu . i. diuersiuoca . ut ignis lapis color. Zíu uersuîgeta er déro? Téro nebedórfta ér . ze díssemo bûoche.

7. DE SINE COMPLEXIONE DICTIS. ET CUM COMPLEXIONE.
Eorum quȩ dicuntur . alia quidem secundum complexionem . alia uero sine complexione. Téro uuórto díu man spríchet . téro uuérdent súmelîchîu gespróchen zesámina gelégitiu . súmelîchîu súnderîgo. 
Et ea quae dicuntur . secundum complexionem sunt. Tíu man spríchet zesámine gelégitiu . díu sínt sús ketân. Ut homo currit homo uincit.  Ea quȩ sine complexione sunt. Tíu man súnderîgo srpíchet . tíu sínt sús ketân. Ut homo bos currit uincit. Uuáz tíu súnderîgen bezéichenên . dáz uuíle ér án dísemo bûoche ságen. Uuáz tíu zesámene gelégetin bezéichenên . dáz ságet er ' háranâh in periermeniis. 
Of things that are said, some involve combination while others are said without combination.  Examples of those involving combination are: man runs, man wins;  and of those without combination: man, ox, runs, wins. 
(20) Τῶν ὄντων τὰ μὲν καθ’ ὑποκειμένου τινὸς λέγεται, ἐν (21) ὑποκειμένῳ δὲ οὐδενί ἐστιν,  οἷον ἄνθρωπος καθ’ ὑποκειμένου (22) μὲν λέγεται τοῦ τινὸς ἀνθρώπου, ἐν ὑποκειμένῳ δὲ οὐδενί ἐστιν· (23)  τὰ δὲ ἐν ὑποκειμένῳ μέν ἐστι, καθ’ ὑποκειμένου δὲ οὐδενὸς (24) λέγεται,  —ἐν ὑποκειμένῳ δὲ λέγω ὃ ἔν τινι μὴ ὡς μέρος (25) ὑπάρχον ἀδύνατον χωρὶς εἶναι τοῦ ἐν ᾧ ἐστίν,—  οἷον ἡ τὶς (26) γραμματικὴ ἐν ὑποκειμένῳ μέν ἐστι τῇ ψυχῇ, καθ’ ὑπο(27)κειμένου δὲ οὐδενὸς λέγεται,  καὶ τὸ τὶ λευκὸν ἐν ὑποκειμένῳ (28) μέν ἐστι τῷ σώματι, —ἅπαν γὰρ χρῶμα ἐν σώματι,— καθ’ (29) ὑποκειμένου δὲ οὐδενὸς λέγεται·  τὰ δὲ καθ’ ὑποκειμένου τε (1b1) λέγεται καὶ ἐν ὑποκειμένῳ ἐστίν,  οἷον ἡ ἐπιστήμη ἐν ὑπο(2)κειμένῳ μέν ἐστι τῇ ψυχῇ, καθ’ ὑποκειμένου δὲ λέγεται (3) τῆς γραμματικῆς·  τὰ δὲ οὔτε ἐν ὑποκειμένῳ ἐστὶν οὔτε καθ’ (4) ὑποκειμένου λέγεται, οἷον ὁ τὶς ἄνθρωπος ἢ ὁ τὶς ἵπ(5)πος,  —οὐδὲν γὰρ τῶν τοιούτων οὔτε ἐν ὑποκειμένῳ ἐστὶν (6) οὔτε καθ’ ὑποκειμένου λέγεται·  — ἁπλῶς δὲ τὰ ἄτομα καὶ ἓν (7) ἀριθμῷ κατ’ οὐδενὸς ὑποκειμένου λέγεται, ἐν ὑποκειμένῳ δὲ (8) ἔνια οὐδὲν κωλύει εἶναι·  ἡ γὰρ τὶς γραμματικὴ τῶν ἐν ὑπο(9)κειμένῳ ἐστίν. 
ե Էակա՛ցն, է՛ ինչ որ զենթակայէ՛ իմենմէ ասի, և նենթակայո՛ւմ; ո՛չ յումեքէ՛:  ո՛րզան։ մարդ զենթակայէ՛ ասի, զումեմնէ՛ մարդոյ’ և նենթակայում, ոչ նումէքէ:  և է՛ որ նենթակայո՛ւմէ, և զենթակայէ ո՛չ զումէքէ ասի:  զ Նենթակայո՛ւմ ասեմ: որ նիմեքըն։ ո՛չ իբր մա՛սն ելով, անկա՛ր զատ գոլ յայնմանէ, յորումէ՛ն:  ո՛րզան։ ոմն քերականութիւն. նենթակայումէ, նանձի՛ն։ և զըստորակայէ՛ ո՛չ զումեքէ ասի:  և ա՛յս ինչ սպիտակ, նենթակայո՛ւմէ ի մարմընի։ քանզի ամենայն գոյն, ի մարմընի՛ է։ իսկ զենթակայէ. ո՛չ զումեքէ ասի:  և է՛ որ զենթայկայէ ասի, և նենթակայո՛ւմ է։  ո՛րզան: մակացութիւն, նենթակայո՛ւմ է, նանձի՛ն: և զենթակայէ ասի’ զքերականութենէ՛:  և է՛ որ ո՛չ նենթակայո՛ւմ է, և ո՛չ զենթակայէ ասի զքերականութենէ՛: ո՛րզան։ ոմն մա՛րդ. և կամ ոմն ձի՛:  քանզի ո՛չ ինչ յայսպիսեացս. ո՛չ նենթակայո՛ւմ է. և ո՛չ զենթակայէ ումեքէ ասի։  է Տի`, միանգամայն պարզաբար անհատքն’ և մի՛ թուով, ո՛չ զումէքէ զենթակայէ ասին: բայց նենթակայումն, ո՛չ ինչ նոցա արգե՛լէ գոլ։  քանզի ոմն քերականութիւն, յայնցանէ է՛ որ նենթայկայո՛ւմնէ։
Գոյացութիւն, ո՛չ նենթակայումն և ո՛չ զենթակայէ։ իսկ պատահումն, ի հարկէ՛ գոլ նենթակայում: քանզի թա՛րց ենթակայի ե՛լ. անկա՛րէ: 
(5) Eorum quae sunt alia de subiecto quodam dicuntur, in subiecto uero (6) nullo sunt,  ut homo de subiecto quidem dicitur aliquo homine, in (7) subiecto uero nullo est;  alia autem in subiecto quidem sunt, de (8) subiecto uero nullo dicuntur  (in subiecto autem esse dico quod, cum in (9) aliquo sit non sicut quaedam pars, impossibile est esse sine eo in quo (10) est),  ut quaedam grammatica in subiecto quidem est in anima, de (11) subiecto uero nullo dicitur,  et quoddam album in subiecto est in (12) corpore (omnis enim color in corpore est);  alia uero et de subiecto (13) dicuntur et in subiecto sunt,  ut scientia in subiecto quidem est in (14) anima, de subiecto uero dicitur de grammatica;  alia uero neque in (15) subiecto sunt neque de subiecto dicuntur, ut aliquis homo uel aliquis (16) equus;  nihil enim horum neque in subiecto est neque de subiecto (17) dicitur.  Simpliciter autem quae sunt indiuidua et numero singularia (18) nullo de subiecto dicuntur, in subiecto autem nihil ea prohibet esse;  (19) quaedam enim grammatica in subiecto est. 
ܡܢ ܗܠܝܢ ܕܐܝܬܝܣܘܢ ܆ ܗܠܝܢ ܡ̇ܢ ܥܠ ܡܕܡ ܕܣܝܡ ܡܬܐܡܪܝܢ ܆ ܒܗ̇ܘ ܕܝܢ ܕܣܝܡ ܘܠܐ ܒܡܕܡ ܐܝܬܝܣܘܢ .  ܕܐܝܟ ܐܝܟܢ . ܒܪܢܫܐ ܥܠ ܗ̇ܘ ܕܣܝܡ ܡ̇ܢ ܡܬܐܡܪ ܥܠ ܐܢܫ ܒܪܢܫܐ ܆ ܒܗ̇ܘ ܕܝܢ ܕܣܝܡ ܘܠܐ ܒܐܢܫ ܐܝܬܘܗܝ ܀  ܗܠܝܢ ܕܝܢ ܒܗ̇ܘ ܡ̇ܢ ܕܣܝܡ ܐܝܬܝܗܘܢ ܆ ܥܠ ܗ̇ܘ ܕܝܢ ܕܣܝܡ ܘܠܐ ܕܡܕܡ ܡܬܐܡܪܝܢ ܀  ܒܗ̇ܘ ܕܝܢ ܕܣܝܡ ܐܡܪ ܐܢܐ ܗ̇ܘ ܕܟܕ ܒܡܕܡ ܆ ܠܘ ܐܝܟ 10 ܡܢܬܐ ܐܝܬܘܗܝ ܘܠܐ ܡܫܟܚܐ ܕܒܠܥܕ ܗ̇ܘ ܕܒܗ ܐܝܬܘܗܝ ܢܣܘܐ .  ܕܐܝܟ ܐܝܟܢ . ܓܪܡܛܝܩܘܘܬܐ ܡܕܡ ܒܗ̇ܘ ܡ̇ܢ ܕܣܝܡ ܐܝܬܝܗ̇ ܒܢܦܫܐ ܆ ܥܠ ܗ̇ܘ ܕܣܝܡ ܕܝܢ ܘܠܐ ܕܐܢܫ ܡܬܐܡܪܐ .  ܘܚܘܪܐ ܡܕܡ ܒܗ̇ܘ ܕܣܝܡ ܡ̇ܢ ܐܝܬܘܗܝ ܒܓܘܫܡܐ ܆ܥܠ ܓܘܢܐ ܓܝܪ ܒܓܘܫܡܐ ܆ ܥܠ ܗ̇ܘ ܕܝܢ ܕܣܝܡ ܘܠܐ ܕܡܕܡ ܡܬܐܡܪܐ ܀  ܗܠܝܢ ܕܝܢ ܥܠ ܗ̇ܘ ܕܣܝܡ ܡܬܐܡܪܝܢ ܘܒܗ̇ܘ ܕܣܝܡ ܐܝܬܝܗܘܢ .  ܕܐܝܟ ܐܝܟܢ . ܝܕܥܬܐ ܒܗ̇ܘ ܕܣܝܡ ܡ̇ܢ ܐܝܬܝܗ̇ ܒܢܦܫܐ ܆ ܥܠ ܗ̇ܘ ܕܝܢ ܕܣܝܡ ܡܬܐܡܪܐ ܥܠ ܓܪܡܛܝܩܘܬܐ .  ܗܠܝܢ ܕܝܢ ܘܠܐ ܒܗ̇ܘ ܕܣܝܡ ܐܝܬܝܗܘܢ ܘܠܐ ܥܠ ı ܗ̇ܘ ܕܣܝܡ ܡܬܐܡܪܝܢ . ܕܐܝܟ ܐܝܟܢ . ܐܢܫ ܒܪܢܫܐ ܘܣܘܣܝܐ ܡܕܡ .   ܘܠܐ ܡܕܡ ܓܝܪ ܡܢ ܗܠܝܢ ܕܐܝܟ ܗܠܝܢ ܘܠܐ ܒܗ̇ܘ ܕܣܝܡ ܐܝܬܝܗܘܢ ܘܠܐ ܥܠ ܗ̇ܘ ܕܣܝܡ ܡܬܐܡܪܝܢ .  ܦܫܝܛܐܝܬ ܕܝܢ ܗܠܝܢ ܐܛܘ̈ܡܐ ܘܕܒܡܢܝܢܐ ܘܠܐ ܥܠ ܚܕ ܡܕܡ ܕܣܝܡ ܡܬܐܡܪܝܢ ܆ܒܗ̇ܘ ܕܝܢ ܕܣܝܡ ܚܕ̈ܚܕܢܐ ܘܠܐ ܡܕܡ ܟ̇ܠܐ ܕܢܗܘܘܢ .  ܓܪܡܛܝܩܘܬܐ ܓܝܪ ܡܕܡ ܒܗ̇ܘ ܡ̇ܢ ܕܣܝܡ ܐܝܬܝܗ̇ ܒܢܦܫܐ ܆ ܥܠ ܗ̇ܘ ܕܝܢ ܕܣܝܡ ܘܠܐ ܕܡܕܡ ܡܬܐܡܪܐ ܀ ܀ 
الموجودات منها ما يقال على موضوع ما وليست البتة في موضوع ما  كقولك ' الإنسان فقد يقال على إنسان ما وليس هو البتة في موضوع ما  ومنها ما هو في موضوع وليست تقال أصلا على موضوع  وأعني ' بقولي في موضوع الموجود في شيء لا كجزء منه وليس يمكن أن يكون قوامه ' من غير الذي هو فيه  ومثال ذلك نحو ما فإنه في موضوع أي ' في النفس وليس يقال أصلا على موضوع  وبياض ما هو في موضوع أي ' في الجسم إذ كان كل لون في جسم وليس يقال البتة على موضوع ما  ومنها ما يقال على موضوع ما وهي أيضا في موضوع  ومثال ذلك العلم ' فإنه في موضوع أي في النفس ويقال على موضوع أي الكتابة  ومنها ما ليست هي في موضوع ولا تقال على موضوع ومثال ذلك إنسان ما ' أو فرس ما  فإنه ليس شيء من ذلك وما يجري مجراه لا في موضوع ولا يقال على موضوع  وبالجملة الأشخاص والواحد بالعدد لا تقال على موضوع أصلا فأمّا في ' موضوع فليس مانع يمنع أن يكون بعضها موجودا فيه  فإن كتابة ما هي من التي في ' موضوع أي في النفس وليست تقال على موضوع أصلا 
8. DE UNIUERSALI SUBSTANTIA.
Eorum quȩ sunt . alia de subiecto quodam dicuntur . in subiecto uero nullo sunt. Súmelîchiu dero uuésentôn díngo . uuérdent kespróchen fóne demo únderen . tíu dóh nesínt án demo únderen . nóh ín demo únderen. 
Ut homo de subiecto quidem aliquo homine dicitur . in subiecto uero nullo est. Álso ménnisko gespróchen uuírdit fóne demo únderen . ételichemo ménnisken . án démo ér dóh neíst. Uniuersales substantiȩ . dîe in grammatica sínt appellatiuȩ speciei . dîe uuérdent kespróchen fóne singularibus substantiis . tîe áber propriae speciei sínt. Uuér uuíssî uuáz homo uuâre . âne uóne cicerone cantone uuarrone . tîe únder démo námen sínt? Fóne dîen uuírdit homo gespróchen. Áber án ín . nemág ér sîn. Uuîo mág homo sîn in cicerone? Ér íst sélbêr homo. Fóne díu íst proprium uniuersalis substantiȩ de subjecto dici . in subiecto nullo esse. 

9. DE PARTICULARI ACCIDENTE.
Alia autem in subiecto quidem sunt . de subiecto uero nullo dicuntur. ' Táragágene sínt ánderliu . díu ána álde ín demo únderen sínt . s. uuánda síu accidentia sínt . únde uóne únderôrên gespróchen nesínt . s. uuánda síu sínt sélben diu únderôsten. 
In subiecto autem esse dico . quod cum in aliquo sit . non sicut quȩdam pars . inpossibile est esse sine eo in quo est. Faciloir constructio est. Dico autem esse in subiecto quod in aliquo sit . cum tamen non sit sicut quedam pars . nec possit esse sine eo in quo est. Íh chído sô uuésen án demo únderen . táz iz târána íst . únde dóh sîn pars neíst . unde íz îo nîenêr uuésen nemág . nóh sîn nîeht neíst . âne daz úndera.  Ut quȩdam grammatica in subiecto quidem est in anima . de subiecto uero nullo dicitur. Álso éines mánnis grammatica íst in sînero sêlo . únde dóh fóne íro gespróchen neuuírdit. Sláh ten ást ába demo bóume . dés pars er íst . nóh tánne mág er sîn . ním animȩ aristarchi íro grammaticam . sô neíst sî niener . uuánda sî âna sîa uuésen nemág. Ánderiu mág sîn . tísiu íst zeirgángen.  Et quoddam album in subiecto est in corpore. Omnis enim color in corpore est. Unde éin uuîz fáruua íst án ételîchemo dínge . sô alle uárauua sínt. Fóne díu íst kelâzen éinlúzzên accentibus . án éinlúzzên substantiis uuésen . náls áber dóh fóne dîen gespróchen uuérden. ' 

10. DE UNIUERSALI ACCIDENTE.
Alia uero et de subiecto dicuntur . et in subiecto sunt. Ánderiu sínt kespróchen fóne demo únderin . s. uuánda síu uniuersalia sínt . unde sínt óuh ána . álde ín demo únderen . s. uuánda sie accidentia sínt. 
Ut scientia in subiecto quidem est in anima . de subiecto uero dicitur . ut de grammatica. Álso scientia in anima íst íro stûole . únde áber gespróchen uuírdit . fóne grammatica . tíu únder íro námen stât. Taz éina subiectum trégit sîa . ut scientiam anima tregit. Daz ánder óuget sîa . ut grammatica scientiam. Táz íst proprium uniuersalis accidentis. Uuâr máhti iz sîn âne in substantia? Uuér máhti iz uuízen . âne uóne sînen speciebus . tíu úndertân sínt sînemo námin? álso óuh sélbên dien speciebus áber úndertân sínt íro indiuidua.  11. DE PATICULARI SUBSTANTIA. Alia uero nec in subiecto sunt . nec de subiecto predicuntur. Áber dáragágene súmelîchiu . tíudir nesínt án demo únderen . s. uuánda síu sínt substantiȩ . nóh óuh kespróchen fóne dehéinemo íro únderen . s. uuánda síu particularia sínt . únde sélben díu únderôsten sínt. Ut aliqui homo . uel equus. Álso éin mán . álde éin rós.  Nihil horum neque in subiecto est . neque de subiecto dicitur . i. téro éinlúzzôn substantiarum . neíst nehéin lígnde án demo únderen . nóh kespróchen fóne demo únderen.

12. ITEM DE PRECENTIBUS QVATVOR
' Nû sínt in uîeriu getéilt . tíu ér nóh uuíle téilen in zêeniu Téro sínt zuéi uuídeuuártîg . i. uniuersalis substantia . et particulare accidens . únde áber ánderiu zuéi . i. uniuersale accidens . et particularis substantia. 


13. PARTICULARIA QUID COMMUNE HABEANT ET NON COMMUNE.
Simpliciter autem quȩ sunt indiuidua . et numero singularia . de nullo subiecto dicuntur. Tíu éinluzziu sínt . sô aristarchus íst . unde sîn grammatica . tíu neuuérdent kespróchen uóne demo únderen . tâz íst ín geméine . síu sínt sélben díu únderôsten. In subiecto autem nihil ea prohibet esse. Íro súmelîh mág áber án demo únderen sîn . náls áber dóh álliu. Târána sínt siu geskéiden. Uuéliu sint táz? Tie einlúzzen substantiȩ nemúgen iz sîn sô aristarchus íst . íz sínt tíu éinlúzzen accidentia . álso sîn grammatica íst. Uuélez íst táz úndera . án démo síu sínt? Táz sínt tie substntiȩ. Tiu éinlúzzen accidentia . lígent án dîen unde ín dîen éinlúzzên substantiis. Accidens nemág in accidente nîeht lígen . íz líget îo in substantia. Ideo sequitur. 
Quȩdam enim grammatica . s. ut aristarchi . est in subiecto . i. in anima eius. Hábet óuh uniuersale accidens . sô scientia íst . under íro particularia accidentia sô grammatica íst . unde rhetorica . án dîen nelíget sî nîeht . sî uuírdet áber geméinlicho gespróchen uóne ín. ' 
Of things there are: (a) some are said of a subject but are not in any subject.  For example, man is said of a subject, the individual man, but is not in any subject.  (b) Some are in a subject but are not said of any subject.  (By ‘in a subject’ I mean what is in something, not as a part, and cannot exist separately from what it is in.)  For example, the individual knowledge-of-grammar is in a subject, the soul, but is not said of any subject;  and the individual white is in a subject, the body (for all colour is in a body), but is not said of any subject.  (c) Some are both said of a subject and in a subject.  For example, knowledge is in a subject, the soul, and is also said of a subject, knowledge-of-grammar.  (d) Some are neither in a subject nor said of a subject, for example, the individual man or the individual horse  — for nothing of this sort is either in a subject or said of a subject.  Things that are individual and numerically one are, without exception, not said of any subject, but there is nothing to prevent some of them from being in a subject  —the individual knowledge-of-grammar is one of the things in a subject. 
 
Go to Wiki Documentation
Enhet: Det humanistiske fakultet   Utviklet av: IT-seksjonen ved HF
Login