Bibliotheca Polyglotta

א. אֵלֶּה הַחֻקִּים וְהַמִּשְׁפָּטִים אֲשֶׁר תִּשְׁמְרוּן לַעֲשׂוֹת בָּאָרֶץ אֲשֶׁר נָתַן יְהֹוָה אֱלֹהֵי אֲבֹתֶיךָ לְךָ לְרִשְׁתָּהּ כָּל הַיָּמִים אֲשֶׁר אַתֶּם חַיִּים עַל הָאֲדָמָה:

καὶ ταῦτα τὰ προστάγματα καὶ αἱ κρίσεις ἃς φυλάξετε τοῦ ποιεῖν ἐπὶ τῆς γῆς ἧς κύριος ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν δίδωσιν ὑμῖν ἐν κλήρῳ πάσας τὰς ἡμέρας ἃς ὑμεῖς ζῆτε ἐπὶ τῆς γῆς

1 ܗܵܠܹܝܢ ܢܵܡܘܿܣܹ̈ܐ ܘܕ݂ܝܼܢܹ̈ܐ ܕܬܸܛܪܘܼܢ ܘܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܟ݂ܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܠܡܹܐܪܬܵܗ̇ ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܚܲܝܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܒܐܲܪܥܵܐ.

Hæc sunt præcepta atque judicia, quæ facere debetis in terra, quam Dominus Deus patrum tuorum daturus est tibi, ut possideas eam cunctis diebus, quibus super humum gradieris.

და ესე არიან ბრძანებანი და მსჯავრნი, რომელ დაიმკვიდრნეთ და ჰყოთ ქუეყანასა მას, რომელ-იგი უფალმან ღმერთმან მამათა თქუენთამან მოგცეს შენ სამკვიდრებელად ყოველთა დღეთა, რავდენცა სცხონდეთ ქუეყანასა ზედა.

1 These are the statutes and judgments, which ye shall observe to do in the land, which the LORD God of thy fathers giveth thee to possess it, all the days that ye live upon the earth.

ב. אַבֵּד תְּאַבְּדוּן אֶת כָּל הַמְּקֹמוֹת אֲשֶׁר עָבְדוּ שָׁם הַגּוֹיִם אֲשֶׁר אַתֶּם יֹרְשִׁים אֹתָם אֶת אֱלֹהֵיהֶם עַל הֶהָרִים הָרָמִים וְעַל הַגְּבָעוֹת וְתַחַת כָּל עֵץ רַעֲנָן:

ἀπωλείᾳ ἀπολεῖτε πάντας τοὺς τόπους ἐν οἷς ἐλάτρευσαν ἐκεῖ τοῖς θεοῖς αὐτῶν οὓς ὑμεῖς κληρονομεῖτε αὐτούς ἐπὶ τῶν ὀρέων τῶν ὑψηλῶν καὶ ἐπὶ τῶν θινῶν καὶ ὑποκάτω δένδρου δασέος

2 ܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ܘ ܟܠܗܘܿܢ ܐܲܬ̣ܪ̈ܵܘܵܬ̣ܵܐ ܕܲܦܠܲܚܘ ܬܲܡܵܢ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܕܝܵܪܬ̇ܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܠܗܘܿܢ ܘܠܲܐܠܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ ܥܲܠ ܛܘܼܪܹ̈ܐ ܪ̈ܵܡܹܐ ܘܥܲܠ ܪ̈ܵܡܵܬ̣ܵܐ ܘܲܬ̣ܚܹܝܬ̣ ܟܠ ܐܝܼܠܵܢ ܕܡܲܛܵܠ.

Subvertite omnia loca, in quibus coluerunt gentes, quas possessuri estis, deos suos super montes excelsos, et colles, et subter omne lignum frondosum.

მოსპოლვით მოსპნე ყოველნი იგი ადგილნი სამსახურებელნი წარმართთანი, რომელსა ემსახუროს სამსახურებელი იგი ბილწებისაჲ ზედა მთათა მაღალთა და ბორცუთა და ხეთა ქუეშე

2 Ye shall utterly destroy all the places, wherein the nations which ye shall possess served their gods, upon the high mountains, and upon the hills, and under every green tree:

ג. וְנִתַּצְתֶּם אֶת מִזְבְּחֹתָם וְשִׁבַּרְתֶּם אֶת מַצֵּבֹתָם וַאֲשֵׁרֵיהֶם תִּשְׂרְפוּן בָּאֵשׁ וּפְסִילֵי אֱלֹהֵיהֶם תְּגַדֵּעוּן וְאִבַּדְתֶּם אֶת שְׁמָם מִן הַמָּקוֹם הַהוּא:

καὶ κατασκάψετε τοὺς βωμοὺς αὐτῶν καὶ συντρίψετε τὰς στήλας αὐτῶν καὶ τὰ ἄλση αὐτῶν ἐκκόψετε καὶ τὰ γλυπτὰ τῶν θεῶν αὐτῶν κατακαύσετε πυρί καὶ ἀπολεῖται τὸ ὄνομα αὐτῶν ἐκ τοῦ τόπου ἐκείνου

3 ܘܬܸܥܩܪܘܼܢ ܡܲܕ݂ܒܚܲܝ̈ܗܘܿܢ ܘܲܬ̇ܬܲܒ̇ܪܘܼܢ ܩܵܝ̈ܡܵܬ̣ܗܘܿܢ ܘܚܸܫ̈ܠܵܬ̣ܗܘܿܢ ܬܵܘܩܕ݂ܘܼܢ ܒܢܘܼܪܵܐ ܘܐܲܠܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ ܓܠܝܼܦܹ̈ܐ ܬܬܲܒ̇ܪܘܼܢ ܘܬ̣ܵܘܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܗܵܟܲܢܵܐ ܫܸܡܗܘܿܢ ܡ̣ܢ ܐܲܬ̣ܪܵܐ ܗܵܘ̇.

Dissipate aras eorum, et confringite statuas: lucos igne comburite, et idola comminuite: disperdite nomina eorum de locis illis.

ვარჯოვანთა ბაგინები მათი დაამჴჳთ და ძეგლები მათი დამუსრეთ, სერტყები მათი დაკაფეთ, კერპები მათი დაწვით ცეცხლითა და საჴსენებელი მათი წარწყმიდეთ ქუეყანისა მისგან.

3 And ye shall overthrow their altars, and break their pillars, and burn their groves with fire; and ye shall hew down the graven images of their gods, and destroy the names of them out of that place.

ד. לֹא תַעֲשׂוּן כֵּן לַיהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם:

οὐ ποιήσετε οὕτως κυρίῳ τῷ θεῷ ὑμῶν

4 ܘܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܠܵܐ ܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܗܵܟܲܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ.

Non facietis ita Domino Deo vestro:

ხოლო არა ეგრე უყოთ უფალსა ღმერთსა თქუენსა.

4 Ye shall not do so unto the LORD your God.

ה. כִּי אִם אֶל הַמָּקוֹם אֲשֶׁר יִבְחַר יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם מִכָּל שִׁבְטֵיכֶם לָשׂוּם אֶת שְׁמוֹ שָׁם לְשִׁכְנוֹ תִדְרְשׁוּ וּבָאתָ שָּׁמָּה:

ἀλλ᾽ ἢ εἰς τὸν τόπον ὃν ἂν ἐκλέξηται κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ἐν μιᾷ τῶν φυλῶν ὑμῶν ἐπονομάσαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ ἐπικληθῆναι καὶ ἐκζητήσετε καὶ εἰσελεύσεσθε ἐκεῖ

5 ܐܸܠܵܐ ܒܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܓ̣ܵܒܹ̇ܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܟܠ ܫܲܒ̣ܛܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܠܲܡܣܵܡ ܫܡܹܗ ܬܲܡܵܢ ܠܒܹܝܬ̣ ܡܲܫܪܝܹܗ ܗ،ܢܲܝܬ̇ܘܿܢ ܡܥܲܩܒ̣ܝܼܢ ܘܐܵܙܠܝܼܢ ܠܬܲܡܵܢ.

sed ad locum, quem elegerit Dominus Deus vester de cunctis tribubus vestris, ut ponat nomen suum ibi, et habitet in eo, venietis:

არამედ ადგილსა ერთსა, რომელსა გამოირჩიოს უფალმან ღმერთმან თქუენმან ადგილი ერთი ნათესავთაგან თქუენთა სახელის-დებად სახელი მისი მუნ: ადგილი იგი გამოირჩიეთ და შევედით მუნ.

5 But unto the place which the LORD your God shall choose out of all your tribes to put his name there, even unto his habitation shall ye seek, and thither thou shalt come:

ו. וַהֲבֵאתֶם שָׁמָּה עֹלֹתֵיכֶם וְזִבְחֵיכֶם וְאֵת מַעְשְׂרֹתֵיכֶם וְאֵת תְּרוּמַת יֶדְכֶם וְנִדְרֵיכֶם וְנִדְבֹתֵיכֶם וּבְכֹרֹת בְּקַרְכֶם וְצֹאנְכֶם:

καὶ οἴσετε ἐκεῖ τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν καὶ τὰ θυσιάσματα ὑμῶν καὶ τὰς ἀπαρχὰς ὑμῶν καὶ τὰς εὐχὰς ὑμῶν καὶ τὰ ἑκούσια ὑμῶν καὶ τὰ πρωτότοκα τῶν βοῶν ὑμῶν καὶ τῶν προβάτων ὑμῶν

6 ܘܐܵܘܒܸ̇ܠܘ ܠܬܲܡܵܢ ܝܲܩܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܫܲܠܡܹ̈ܐ ܘܕܸܒ̣ܚܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܡܲܣܥܵܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܦܘܼܪ̈ܫܵܢܹܐ ܕܐܝܼܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܢܸܕ݂ܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܩܘܼܪ̈ܒܵܢܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܒܘܼܟ݂ܪܹ̈ܐ ܕܬ̣ܵܘܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܲܕ݂ܥܵܢ̈ܟ݂ܘܿܢ.

et offeretis in loco illo holocausta et victimas vestras, decimas et primitias manuum vestrarum, et vota atque donaria, primogenita boum et ovium.

და შეწირეთ მსხუერპლები იგი თქუენი მუნ და საკუმეველები, და პირველისა ნაყოფისა თქუენისაჲ და აღნათქუემი თქვენი ძღუენი ნეფსითი გონებათა თქუენთაჲ და პირმშოები ზროხათა თქვენთაჲ.

6 And thither ye shall bring your burnt offerings, and your sacrifices, and your tithes, and heave offerings of your hand, and your vows, and your freewill offerings, and the firstlings of your herds and of your flocks:

ז. וַאֲכַלְתֶּם שָׁם לִפְנֵי יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם וּשְׂמַחְתֶּם בְּכֹל מִשְׁלַח יֶדְכֶם אַתֶּם וּבָתֵּיכֶם אֲשֶׁר בֵּרַכְךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ:

καὶ φάγεσθε ἐκεῖ ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν καὶ εὐφρανθήσεσθε ἐπὶ πᾶσιν οὗ ἂν τὴν χεῖρα ἐπιβάλητε ὑμεῖς καὶ οἱ οἶκοι ὑμῶν καθότι εὐλόγησέν σε κύριος ὁ θεός σου

7 ܘܐܲܟ݂ܘܿܠܘ ܬܲܡܵܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܘܲܚܕ݂ܵܘ ܒܟ݂ܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܡܵܘܫܛܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܐܝܼܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܘܐ̄ܢܵܫܲܝ̈ ܒܵܬܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܕܲܢܒܲܕ̇ܟ݂ܟ݂ܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ.

Et comedetis ibi in conspectu Domini Dei vestri: ac lætabimini in cunctis, ad quæ miseritis manum vos et domus vestræ, in quibus benedixerit vobis Dominus Deus vester.

ჭამდით და იხარებდით წინაშე უფლისა ღმრთისა თქუენისა და მხიარულ იყვნეთ ყოველთა ზედა, რომელსა ზედა შეხებულ იყვნენ ჴელნი თქუენნი, თქუენ და ყოველნი სახლეულნი თქუენნი, რამეთუ გაკურთხნა თქუენ უფალმან ღმერთმან თქუენმან.

7 And there ye shall eat before the LORD your God, and ye shall rejoice in all that ye put your hand unto, ye and your households, wherein the LORD thy God hath blessed thee.

ח. לֹא תַעֲשׂוּן כְּכֹל אֲשֶׁר אֲנַחְנוּ עֹשִׂים פֹּה הַיּוֹם אִישׁ כָּל הַיָּשָׁר בְּעֵינָיו:

οὐ ποιήσετε πάντα ἃ ἡμεῖς ποιοῦμεν ὧδε σήμερον ἕκαστος τὸ ἀρεστὸν ἐνώπιον αὐτοῦ

8 ܠܵܐ ܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ܘܼܢ ܐܲܝܟ݂ ܕܥܵܒ̣ܕ̇ܝܼܢܲܢ ܗܵܪܟܵܐ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܐ̄ܢܵܫ ܐܲܝܟ݂ ܕܫܲܦܝܼܪ ܒܥܲܝܢܵܘ̈ܗܝ.

Non facietis ibi quæ nos hic facimus hodie, singuli quod sibi rectum videtur:

არა ჰყო ეგრე, ვითარ-ეგე ჰყოფთ აქა დღეს კაცად-კაცადი ეგე ნებასა თავისა თჳსისასა, რამეთუ არღა მიწევნულ ხართ თქუენ აქამდის განსასუენებელსა მას და სამკვიდრებელსა თქვენსა, რომელ-იგი უფალმან ღმერთმან თქუენმან მოგცეს თქუენ.

8 Ye shall not do after all the things that we do here this day, every man whatsoever is right in his own eyes.

ט. כִּי לֹא בָאתֶם עַד עָתָּה אֶל הַמְּנוּחָה וְאֶל הַנַּחֲלָה אֲשֶׁר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ נֹתֵן לָךְ:

οὐ γὰρ ἥκατε ἕως τοῦ νῦν εἰς τὴν κατάπαυσιν καὶ εἰς τὴν κληρονομίαν ἣν κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν δίδωσιν ὑμῖν

9 ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܥܕܲܟܹ̇ܝܠ ܡܲܛܝܼܬ̇ܘܿܢ ܠܒܹܝܬ̣ ܡܲܫܪܝܵܐ ܘܲܠܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

neque enim usque in præsens tempus venistis ad requiem, et possessionem, quam Dominus Deus vester daturus est vobis.

deest

9 For ye are not as yet come to the rest and to the inheritance, which the LORD your God giveth you.

י. וַעֲבַרְתֶּם אֶת הַיַּרְדֵּן וִישַׁבְתֶּם בָּאָרֶץ אֲשֶׁר יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם מַנְחִיל אֶתְכֶם וְהֵנִיחַ לָכֶם מִכָּל אֹיְבֵיכֶם מִסָּבִיב וִישַׁבְתֶּם בֶּטַח:

καὶ διαβήσεσθε τὸν Ιορδάνην καὶ κατοικήσετε ἐπὶ τῆς γῆς ἧς κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν κατακληρονομεῖ ὑμῖν καὶ καταπαύσει ὑμᾶς ἀπὸ πάντων τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν τῶν κύκλῳ καὶ κατοικήσετε μετὰ ἀσφαλείας

10 ܘܲܥܒܲܪܘ ܝܘܿܪܕܢܲܢ ܘܬܸܒ̣ܘ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܡܵܘܪܸܬ̣ ܠܟ݂ܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܘܲܡܢܝܼܚ ܠܟ݂ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܟܠܗܘܿܢ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܕܲܚܕ݂ܝܼܪܝܼܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܘܬܸܒ̣ܘ ܒܣܲܒ̣ܪܵܐ.

Transibitis Jordanem, et habitabitis in terra, quam Dominus Deus vester daturus est vobis, ut requiescatis a cunctis hostibus per circuitum: et absque ullo timore habitetis

რამეთუ წიაღჰჴდეთ თქუენ იორდანესა და დაეშენნეთ ქუეყანასა მას, რომელ-იგი უფალმან ღმერთმან დაგიმკვიდროს თქვენ და განგისუენოს თქუენ ყოველთაგან მტერთა თქუენთა, რომელნი იყვნეს გარემოჲს თქუენსა და დაეშენნეთ ყუდროებით.

10 But when ye go over Jordan, and dwell in the land which the LORD your God giveth you to inherit, and when he giveth you rest from all your enemies round about, so that ye dwell in safety;

יא. וְהָיָה הַמָּקוֹם אֲשֶׁר יִבְחַר יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם בּוֹ לְשַׁכֵּן שְׁמוֹ שָׁם שָׁמָּה תָבִיאוּ אֵת כָּל אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוֶּה אֶתְכֶם עוֹלֹתֵיכֶם וְזִבְחֵיכֶם מַעְשְׂרֹתֵיכֶם וּתְרֻמַת יֶדְכֶם וְכֹל מִבְחַר נִדְרֵיכֶם אֲשֶׁר תִּדְּרוּ לַיהֹוָה:

καὶ ἔσται ὁ τόπος ὃν ἂν ἐκλέξηται κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ ἐκεῖ οἴσετε πάντα ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν σήμερον τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν καὶ τὰ θυσιάσματα ὑμῶν καὶ τὰ ἐπιδέκατα ὑμῶν καὶ τὰς ἀπαρχὰς τῶν χειρῶν ὑμῶν καὶ τὰ δόματα ὑμῶν καὶ πᾶν ἐκλεκτὸν τῶν δώρων ὑμῶν ὅσα ἐὰν εὔξησθε τῷ θεῷ ὑμῶν

11 ܘܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܢܸܓ̣ܒܸܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܕܢܲܫܪܸܐ ܒܹܗ ܫܡܹܗ ܠܬܲܡܵܢ ܐܲܝܬܵܘ ܟܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܝܲܩܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܫܲܠܡܹ̈ܐ ܘܕܸܒ̣ܚܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܡܲܣܥܵܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܦܘܼܪ̈ܫܵܢܹܐ ܕܐܝܼܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܟ݂ܠܹܗ ܓܲܒ̣ܝܵܐ ܕܢܸܕ݂ܪ̈ܝܟ̇ܘܿܢ ܕܢܵܕ݂ܪܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܠܡܵܪܝܵܐ.

in loco, quem elegerit Dominus Deus vester, ut sit nomen ejus in eo: illuc omnia, quæ præcipio, conferetis, holocausta, et hostias, ac decimas, et primitias manuum vestrarum: et quidquid præcipuum est in muneribus, quæ vovebitis Domino.

და იყოს ადგილი იგი, რომელ გამოირჩიოს უფალმან ღმერთმან თქუენმან თავისა თვისისა სახელ-დებად სახელი მისი მას ზედა, მუნ შესწირით ყოველი შესაწირავი, რომელსა-ესე მე გამცნებ თქუენ დღეს, მსხუერპლები იგი თქვენი და ძღუენი თქუენი და ათეული თქუენი და პირველი იგი ჴელთა თქუენთა და რჩეულ-რჩეული ძღუენი აღნათქუემთა თქუენთაჲ, რომელ აღუთქუათ უფალსა ღმერთსა თქუენსა.

11 Then there shall be a place which the LORD your God shall choose to cause his name to dwell there; thither shall ye bring all that I command you; your burnt offerings, and your sacrifices, your tithes, and the heave offering of your hand, and all your choice vows which ye vow unto the LORD:

יב. וּשְׂמַחְתֶּם לִפְנֵי יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם אַתֶּם וּבְנֵיכֶם וּבְנֹתֵיכֶם וְעַבְדֵיכֶם וְאַמְהֹתֵיכֶם וְהַלֵּוִי אֲשֶׁר בְּשַׁעֲרֵיכֶם כִּי אֵין לוֹ חֵלֶק וְנַחֲלָה אִתְּכֶם:

καὶ εὐφρανθήσεσθε ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν ὑμεῖς καὶ οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρες ὑμῶν οἱ παῖδες ὑμῶν καὶ αἱ παιδίσκαι ὑμῶν καὶ ὁ Λευίτης ὁ ἐπὶ τῶν πυλῶν ὑμῶν ὅτι οὐκ ἔστιν αὐτῷ μερὶς οὐδὲ κλῆρος μεθ᾽ ὑμῶν

12 ܘܲܚܕ݂ܵܘ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܘܲܒ̣ܢܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܲܒ̣ܢܵܬ̣̈ܟ݂ܘܿܢ ܘܥܲܒ̣ܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܐܲܡ̈ܗܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܘܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܕܲܒ̣ܩܘܼܪ̈ܝܼܟ݂ܘܿܢ ܡܸܛܠ ܕܠܲܝܬ̇ ܠܗܘܿܢ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܘܦܵܠܓܘܼܬ̣ܵܐ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ.

Ibi epulabimini coram Domino Deo vestro, vos et filii ac filiæ vestræ, famuli et famulæ, atque Levites qui in urbibus vestris commoratur: neque enim habet aliam partem et possessionem inter vos.

და იხარებდეთ წინაშე უფლისა ღმრთისა თქუენისა და თქუენ, და ძენი თქუენნი, და ასულნი თქუენნი, მონანი და მჴევალნი თქუენნი და ლევიტელნი იგი, რომელ არს ზედამდგომელ თქუენდა, რამეთუ არა უც მას ნაწილ და სამკვიდრებელ თქუენ შორის.

12 And ye shall rejoice before the LORD your God, ye, and your sons, and your daughters, and your menservants, and your maidservants, and the Levite that is within your gates; forasmuch as he hath no part nor inheritance with you.

יג. הִשָּׁמֶר לְךָ פֶּן תַּעֲלֶה עֹלֹתֶיךָ בְּכָל מָקוֹם אֲשֶׁר תִּרְאֶה:

πρόσεχε σεαυτῷ μὴ ἀνενέγκῃς τὰ ὁλοκαυτώματά σου ἐν παντὶ τόπῳ οὗ ἐὰν ἴδῃς

13 ܐܸܙܕܲܗܪܘ ܕܠܵܐ ܬܲܣܸܩ ܝܲܩܕܲܝ̈ܟ ܫܲܠܡܹ̈ܐ ܒܟ݂ܠ ܐܲܬܲܪ ܕܨܵܒܹ̇ܐ ܐܲܢ̄ܬ̇.

Cave ne offeras holocausta tua in omni loco, quem videris:

იგულე თავი შენი, ნუუკუე შე-სადამე-სწირვიდე შესაწირავთა შენთა ყოველსავე ადგილსა, რომელ იხილო, არამედ მას ადგილსა,

13 Take heed to thyself that thou offer not thy burnt offerings in every place that thou seest:

יד. כִּי אִם בַּמָּקוֹם אֲשֶׁר יִבְחַר יְהֹוָה בְּאַחַד שְׁבָטֶיךָ שָׁם תַּעֲלֶה עֹלֹתֶיךָ וְשָׁם תַּעֲשֶׂה כֹּל אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוֶּךָּ:

ἀλλ᾽ ἢ εἰς τὸν τόπον ὃν ἂν ἐκλέξηται κύριος ὁ θεός σου αὐτὸν ἐν μιᾷ τῶν φυλῶν σου ἐκεῖ ἀνοίσεις τὰ ὁλοκαυτώματά σου καὶ ἐκεῖ ποιήσεις πάντα ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον

14 ܐܸܠܵܐ ܐܸܢ ܒܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܢܸܓ̣ܒܹ̇ܐ ܡܵܪܝܵܐ ܒܚܲܕ݂ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܲܝ̈ܟ ܬܲܡܵܢ ܬܲܣܸܩ ܝܲܩ̈ܕܲܝܟ ܫܲܠܡܹ̈ܐ ܘܬܲܡܵܢ ܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܟܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂.

sed in eo, quem elegerit Dominus, in una tribuum tuarum offeres hostias, et facies quæcumque præcipio tibi.

ხოლო რომელ გამოირჩიოს უფალმან ღმერთმან შენმან ადგილსა ქალაქთა შენთასა, მუნ შესწირო მსხუერპლი შენი და მუნ ჰყო ყოველი, რომელსა-ესე მე გამცნებ შენ.

14 But in the place which the LORD shall choose in one of thy tribes, there thou shalt offer thy burnt offerings, and there thou shalt do all that I command thee.

טו. רַק בְּכָל אַוַּת נַפְשְׁךָ תִּזְבַּח וְאָכַלְתָּ בָשָׂר כְּבִרְכַּת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אֲשֶׁר נָתַן לְךָ בְּכָל שְׁעָרֶיךָ הַטָּמֵא וְהַטָּהוֹר יֹאכְלֶנּוּ כַּצְּבִי וְכָאַיָּל:

ἀλλ᾽ ἢ ἐν πάσῃ ἐπιθυμίᾳ σου θύσεις καὶ φάγῃ κρέα κατὰ τὴν εὐλογίαν κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἣν ἔδωκέν σοι ἐν πάσῃ πόλει ὁ ἀκάθαρτος ἐν σοὶ καὶ ὁ καθαρὸς ἐπὶ τὸ αὐτὸ φάγεται αὐτὸ ὡς δορκάδα ἢ ἔλαφον

15 ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܒܟ݂ܠ ܪܸܓ̇ܬ̣ܵܐ ܕܢܲܦ̮ܫܵܟ݂ ܟܘܿܣ ܘܐܲܟ݂ܘܿܠ ܒܸܣܪܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܒܘܼܪܟ̇ܬ̣ܵܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܒܟ݂ܠܗܹܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܟ݂. ܕܲܛܡܵܐ ܘܕܲܕ݂ܟܸܐ ܢܹܐܟ݂ܠܘܼܢ ܐܲܝܟ݂ ܛܲܒ̣ܝܵܐ ܘܐܲܝܟ݂ ܐܲܝܠܵܐ.

Sin autem comedere volueris, et te esus carnium delectaverit, occide, comede juxta benedictionem Domini Dei tui, quam dedit tibi in urbibus tuis: sive immundum fuerit, hoc est, maculatum et debile: sive mundum, hoc est, integrum et sine macula, quod offerri licet, sicut capream et cervum, comedes:

და ყოვლითა გულისთქუმითა შენითა შესწირო მსხუერპლი იგი შენი და შჭამო ჴორცი იგი მისი კურთხევითა მით უფლისა ღმრთისა შენისაჲთა, რომელ-იგი მოგცა შენ ყოველთა მათ ქალაქთა შენთა ბილწი იგი და წმიდაჲ, ერთბამად შჭამდეთ, ვითარცა ქურციკსა და ირემსა.

15 Notwithstanding thou mayest kill and eat flesh in all thy gates, whatsoever thy soul lusteth after, according to the blessing of the LORD thy God which he hath given thee: the unclean and the clean may eat thereof, as of the roebuck, and as of the hart.

טז. רַק הַדָּם לֹא תֹאכֵלוּ עַל הָאָרֶץ תִּשְׁפְּכֶנּוּ כַּמָּיִם:

πλὴν τὸ αἷμα οὐ φάγεσθε ἐπὶ τὴν γῆν ἐκχεεῖτε αὐτὸ ὡς ὕδωρ

16 ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܕܡܵܐ ܠܵܐ ܬܹܐܟ݂ܠܘܼܢ ܐܸܠܵܐ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ ܐܲܫܘܿܕܲܝܗܝ ܐܲܝܟ݂ ܡܲـ̈ܝܵܐ.

absque esu dumtaxat sanguinis, quem super terram quasi aquam effundes.

ხოლო სისხლსა მისსა ნუ შჭამთ, არამედ ქუეყანასა დასთხიეთ იგი, ვითარცა წყალი.

16 Only ye shall not eat the blood; ye shall pour it upon the earth as water.

יז. לֹא תוּכַל לֶאֱכֹל בִּשְׁעָרֶיךָ מַעְשַׂר דְּגָנְךָ וְתִירשְׁךָ וְיִצְהָרֶךָ וּבְכֹרֹת בְּקָרְךָ וְצֹאנֶךָ וְכָל נְדָרֶיךָ אֲשֶׁר תִּדֹּר וְנִדְבֹתֶיךָ וּתְרוּמַת יָדֶךָ:

οὐ δυνήσῃ φαγεῖν ἐν ταῖς πόλεσίν σου τὸ ἐπιδέκατον τοῦ σίτου σου καὶ τοῦ οἴνου σου καὶ τοῦ ἐλαίου σου τὰ πρωτότοκα τῶν βοῶν σου καὶ τῶν προβάτων σου καὶ πάσας εὐχάς ὅσας ἂν εὔξησθε καὶ τὰς ὁμολογίας ὑμῶν καὶ τὰς ἀπαρχὰς τῶν χειρῶν ὑμῶν

17 ܠܵܐ ܬܸܫܬܲܠܲܛ ܠܡܹܐܟܲܠ ܒܩܘܼܪ̈ܝܼܟ݂ܘܿܢ ܡܲܥܣܵܪܹ̈ܐ ܕܲܥܒ̣ܘܼܪܟ݂ܘܿܢ ܘܲܕ݂ܚܲܡܟ݂ܘܿܢ ܘܲܕ݂ܡܸܫܚܟ݂ܘܿܢ ܘܒܘܼܟ݂ܪܹ̈ܐ ܕܬ̣ܵܘܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܲܕ݂ܥܵܢ̈ܟ݂ܘܿܢ. ܘܟ݂ܠ ܢܸܕ݂ܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ ܕܬܸܕ̇ܪܘܼܢ ܘܩܘܼܪ̈ܢܵܢܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܦܘܼܪ̈ܫܵܢܹܐ ܕܐܝܼܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ.

Non poteris comedere in oppidis tuis decimam frumenti, et vini, et olei tui, primogenita armentorum et pecorum, et omnia quæ voveris, et sponte offerre volueris, et primitias manuum tuarum:

ვერ შეშჭამო შენ ქალაქთა შინა შენთა ათეული იგი იფქლისა შენისაჲ და ღვინისა და ზეთისა შენისაჲ და პირმშოები ზროხათა შენთაჲ და ცხოვართა შენთაჲ და აღთქუმული იგი აღნათქუემთა შენთაჲ, და შესაწირავი იგი აღსაარებათა თქუენთაჲ და პირველი იგი ნაყოფთაჲ ქმნული ჴელთა თქუენთაჲ,

17 Thou mayest not eat within thy gates the tithe of thy corn, or of thy wine, or of thy oil, or the firstlings of thy herds or of thy flock, nor any of thy vows which thou vowest, nor thy freewill offerings, or heave offering of thine hand:

יח. כִּי אִם לִפְנֵי יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ תֹּאכְלֶנּוּ בַּמָּקוֹם אֲשֶׁר יִבְחַר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בּוֹ אַתָּה וּבִנְךָ וּבִתֶּךָ וְעַבְדְּךָ וַאֲמָתֶךָ וְהַלֵּוִי אֲשֶׁר בִּשְׁעָרֶיךָ וְשָׂמַחְתָּ לִפְנֵי יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בְּכֹל מִשְׁלַח יָדֶךָ:

ἀλλ᾽ ἢ ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου φάγῃ αὐτὰ ἐν τῷ τόπῳ ᾧ ἂν ἐκλέξηται κύριος ὁ θεός σου αὐτῷ σὺ καὶ ὁ υἱός σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου καὶ ὁ προσήλυτος ὁ ἐν ταῖς πόλεσιν ὑμῶν καὶ εὐφρανθήσῃ ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐπὶ πάντα οὗ ἂν ἐπιβάλῃς τὴν χεῖρά σου

18 ܐܸܠܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܬܹܐܟ݂ܠܝܼܘܗܝ ܕܲܫܢܵܐ ܒܲܫܢܵܐ ܒܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܢܸܓ̣ܒܹ̇ܐ ܠܹܗ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܲܒ̣ܪܵܟ݂ ܘܒܲܪܬ̣ܵܟ݂ ܘܥܲܒ̣ܕܵܟ݂ ܘܐܲܡܬ̣ܵܟ݂ ܘܠܹܘܵܝܵܐ ܕܲܒ̣ܩܘܼܪ̈ܝܵܟ݂ ܘܬܸܚܕܸ̇ܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܒܟ݂ܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܡܵܘܫܸܛ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܐܝܼܕ݂ܵܟ݂.

sed coram Domino Deo tuo comedes ea in loco, quem elegerit Dominus Deus tuus, tu et filius tuus, et filia tua, et servus et famula, atque Levites qui manet in urbibus tuis: et lætaberis et reficieris coram Domino Deo tuo in cunctis ad quæ extenderis manum tuam.

არამედ წინაშე უფლისა ღმრთისა შენისა შეშჭამო იგი ადგილსა მას, რომელსაცა-იგი გამოირჩიოს უფალმან ღმერთმან თქუენმან, შენ, და ძემან შენმან, და ასულმან შენმან, და მონამან და მჴევალმან და ლევიტელი იგი, რომელ დამკვიდრებულ იყოს ქალაქთა შენთა, შჭამდე და იხარებდე წინაშე უფლისა ღმრთისა შენისა ყოველსა მას ზედა, რომელსაცა შეგეხოს ჴელი შენი.

18 But thou must eat them before the LORD thy God in the place which the LORD thy God shall choose, thou, and thy son, and thy daughter, and thy manservant, and thy maidservant, and the Levite that is within thy gates: and thou shalt rejoice before the LORD thy God in all that thou puttest thine hands unto.

יט. הִשָּׁמֶר לְךָ פֶּן תַּעֲזֹב אֶת הַלֵּוִי כָּל יָמֶיךָ עַל אַדְמָתֶךָ:

πρόσεχε σεαυτῷ μὴ ἐγκαταλίπῃς τὸν Λευίτην πάντα τὸν χρόνον ὅσον ἐὰν ζῇς ἐπὶ τῆς γῆς

19 ܐܸܙܕܲܗܪ ܕܠܵܐ ܬܸܫܒ̇ܘܿܩ ܠܠܹܘܵܝܵܐ ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܲܝܟ ܒܐܲܪܥܵܐ.

Cave ne derelinquas Levitem in omni tempore quo versaris in terra.

ეკრძალე, ნუუკუე და-სადამე-უტეო ლევიტელი იგი ყოველთა დღეთა ცხორებისა შენისათა, რავდენცა სცხონდე ქუეყანასა ზედა.

19 Take heed to thyself that thou forsake not the Levite as long as thou livest upon the earth.

כ. כִּי יַרְחִיב יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אֶת גְּבֻלְךָ כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר לָךְ וְאָמַרְתָּ אֹכְלָה בָשָׂר כִּי תְאַוֶּה נַפְשְׁךָ לֶאֱכֹל בָּשָׂר בְּכָל אַוַּת נַפְשְׁךָ תֹּאכַל בָּשָׂר:

ἐὰν δὲ ἐμπλατύνῃ κύριος ὁ θεός σου τὰ ὅριά σου καθάπερ ἐλάλησέν σοι καὶ ἐρεῖς φάγομαι κρέα ἐὰν ἐπιθυμήσῃ ἡ ψυχή σου ὥστε φαγεῖν κρέα ἐν πάσῃ ἐπιθυμίᾳ τῆς ψυχῆς σου φάγῃ κρέα

20 ܘܟܲܕ݂ ܢܪܵܘܲܚ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܬܚܘܼܡܵܟ݂ ܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܡܲܪ ܠܵܟ݂ ܘܬܹܐܡܲܪ ܐܹܟ݂ܘܿܠ ܒܸܣܪܵܐ ܡܸܛܠ ܕܪܵܓܵܐ ܢܲܦ̮ܫܵܟ݂ ܠܡܹܐܟܲܠ ܒܸܣܪܵܐ ܒܟ݂ܠܗܹܝܢ ܪ̈ܓ̣ܝܼ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܢܲܦ̮ܫܵܟ݂ ܬܹܐܟ݂ܘܿܠ ܒܸܣܪܵܐ.

Quando dilataverit Dominus Deus tuus terminos tuos, sicut locutus est tibi, et volueris vesci carnibus, quas desiderat anima tua:

უკეთუ განგიფართნეს შენ უფალმან ღმერთმან საზღვარნი შენნი, ვითარცა გეტყოდა შენ, უკეთუ გულმან გითქუას ჭამად ჴორცისა გულისთქუმისათჳს გულისა შენისასა, ჭამე შენ ჴორცი იგი.

20 When the LORD thy God shall enlarge thy border, as he hath promised thee, and thou shalt say, I will eat flesh, because thy soul longeth to eat flesh; thou mayest eat flesh, whatsoever thy soul lusteth after.

כא. כִּי יִרְחַק מִמְּךָ הַמָּקוֹם אֲשֶׁר יִבְחַר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לָשׂוּם שְׁמוֹ שָׁם וְזָבַחְתָּ מִבְּקָרְךָ וּמִצֹּאנְךָ אֲשֶׁר נָתַן יְהֹוָה לְךָ כַּאֲשֶׁר צִוִּיתִךָ וְאָכַלְתָּ בִּשְׁעָרֶיךָ בְּכֹל אַוַּת נַפְשֶׁךָ:

ἐὰν δὲ μακρότερον ἀπέχῃ σου ὁ τόπος ὃν ἂν ἐκλέξηται κύριος ὁ θεός σου ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ καὶ θύσεις ἀπὸ τῶν βοῶν σου καὶ ἀπὸ τῶν προβάτων σου ὧν ἂν δῷ ὁ θεός σοι ὃν τρόπον ἐνετειλάμην σοι καὶ φάγῃ ἐν ταῖς πόλεσίν σου κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν τῆς ψυχῆς σου

21 ܘܐܸܢ ܪܲܚܝܼܩ ܗ̄ܘ̣ ܡܸܢܵܟ݂ ܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܢܸܓ̣ܒܹ̇ܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܕܲܢܣܝܼܡ ܫܡܹܗ ܬܲܡܵܢ ܟܘܿܣ ܡ̣ܢ ܬܵܘܪ̈ܲܝܟ ܘܡ̣ܢ ܥܵܢܵܟ݂ ܕܝܵܗܹܒ̣ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܕ݂ܵܟ݂ ܘܐܲܟ݂ܘܿܠ ܒܩܘܼܪ̈ܝܵܟ݂ ܒܟ݂ܠܗܹܝܢ ܪ̈ܓ̣ܝܼܓ̣ܵܬ̣ܵܐ ܕܢܲܦ̮ܫܵܟ݂.

locus autem, quem elegerit Dominus Deus tuus ut sit nomen ejus ibi, si procul fuerit, occides de armentis et pecoribus, quæ habueris, sicut præcepi tibi, et comedes in oppidis tuis, ut tibi placet.

უკეთუ განშორებულადრე იყოს შენგან ადგილი იგი, რომელ გამოირჩია უფალმან ღმერთმან წოდებად სახელი მისი მას ზედა და შესწირო შენ ზუარაკთაგანი შენთაჲ, ანუ ცხოვართაჲ, რომელი მოგცეს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან, ვითარცა გიბრძანა შენ და შეშჭამო იგი ქალაქთა შინა შენთა ყოვლითა მით გულისთქუმითა გულისა შენისაჲთა.

21 If the place which the LORD thy God hath chosen to put his name there be too far from thee, then thou shalt kill of thy herd and of thy flock, which the LORD hath given thee, as I have commanded thee, and thou shalt eat in thy gates whatsoever thy soul lusteth after.

כב. אַךְ כַּאֲשֶׁר יֵאָכֵל אֶת הַצְּבִי וְאֶת הָאַיָּל כֵּן תֹּאכְלֶנּוּ הַטָּמֵא וְהַטָּהוֹר יַחְדָּו יֹאכְלֶנּוּ:

ὡς ἔσθεται ἡ δορκὰς καὶ ἡ ἔλαφος οὕτως φάγῃ αὐτό ὁ ἀκάθαρτος ἐν σοὶ καὶ ὁ καθαρὸς ὡσαύτως ἔδεται

22 ܒܪܲܡ ܕܹܝܢ ܐܲܝܟ݂ ܕܡܸܬ̣ܐܟܸܠ ܛܲܒ̣ܝܵܐ ܘܐܲܝܠܵܐ ܗܵܟܲܢܵܐ ܬܹܐܟ݂ܠܝܼܘܗܝ ܕܲܛܡܲܐ ܘܕܲܕ݂ܟܸܐ ܐܲܟ݂ܚܕ݂ܵܐ ܬܹܐܟ݂ܠܘܼܢܹܗ.

Sicut comeditur caprea et cervus, ita vesceris eis: et mundus et immundus in commune vescentur.

ვითარცა შეიჭამოს ქურციკი და ირემი, ეგრე შეშჭამო იგი, რომელ-იგი არაწმიდაჲ არს შენ თანა და წმიდაჲ იგი ერთბამად შეჭამეთ იგი.

22 Even as the roebuck and the hart is eaten, so thou shalt eat them: the unclean and the clean shall eat of them alike.

כג. רַק חֲזַק לְבִלְתִּי אֲכֹל הַדָּם כִּי הַדָּם הוּא הַנָּפֶשׁ וְלֹא תֹאכַל הַנֶּפֶשׁ עִם הַבָּשָׂר:

πρόσεχε ἰσχυρῶς τοῦ μὴ φαγεῖν αἷμα ὅτι τὸ αἷμα αὐτοῦ ψυχή οὐ βρωθήσεται ἡ ψυχὴ μετὰ τῶν κρεῶν

23 ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܐܸܬ̣ܚܲܝܲܠܘ ܕܠܵܐ ܬܹܐܟ݂ܠܘܼܢ ܕܡܵܐ ܡܸܛܠ ܕܲܕ݂ܡܵܐ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܗ̄ܘ̣. ܠܵܐ ܬܹܐܟ݂ܘܿܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܥܲܡ ܒܸܣܪܵܐ.

Hoc solum cave, ne sanguinem comedas: sanguis enim eorum pro anima est, et idcirco non debes animam comedere cum carnibus:

ეკრძალე მტკიცედ არაჭამად სისხლისა, რამეთუ სისხლი საცხოვრისაჲ სამშვინველ მისა არს; არა შეშჭამო შენ სამშვინველი იგი ჴორცსა მას თანა,

23 Only be sure that thou eat not the blood: for the blood is the life; and thou mayest not eat the life with the flesh.

כד. לֹא תֹּאכְלֶנּוּ עַל הָאָרֶץ תִּשְׁפְּכֶנּוּ כַּמָּיִם:

οὐ φάγεσθε ἐπὶ τὴν γῆν ἐκχεεῖτε αὐτὸ ὡς ὕδωρ

24 ܠܵܐ ܬܹܐܟ݂ܠܝܼܘܗܝ ܐܸܠܵܐ ܐܲܫܘܿܕܲܝܗܝ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܡܲـ̈ܝܵܐ.

sed super terram fundes quasi aquam,

არამედ ქუეყანასა დასთხიო იგი ვითარცა წყალი.

24 Thou shalt not eat it; thou shalt pour it upon the earth as water.

כה. לֹא תֹּאכְלֶנּוּ לְמַעַן יִיטַב לְךָ וּלְבָנֶיךָ אַחֲרֶיךָ כִּי תַעֲשֶׂה הַיָּשָׁר בְּעֵינֵי יְהֹוָה:

οὐ φάγῃ αὐτό ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ τοῖς υἱοῖς σου μετὰ σέ ἐὰν ποιήσῃς τὸ καλὸν καὶ τὸ ἀρεστὸν ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου

25 ܠܵܐ ܬܹܐܟ݂ܠܝܼܘܗܝ ܕܢܸܛܐܲܒ̣ ܠܵܟ݂ ܘܠܲܒ̣̈ܢܲܝܟ ܡ̣ܢ ܒܵܬ̣ܪܵܟ݂ ܟܲܕ݂ ܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܕܫܲܦܝܼܪ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

ut bene sit tibi et filiis tuis post te, cum feceris quod placet in conspectu Domini.

არა შჭამო იგი, რათა კეთილი გეყოს შენ და შვილთა შენთა შენ თანა, რაჟამს ჰყო კეთილი და სათნოებაჲ წინაშე უფლისა ღმრთისა შენისა.

25 Thou shalt not eat it; that it may go well with thee, and with thy children after thee, when thou shalt do that which is right in the sight of the LORD.

כו. רַק קָדָשֶׁיךָ אֲשֶׁר יִהְיוּ לְךָ וּנְדָרֶיךָ תִּשָּׂא וּבָאתָ אֶל הַמָּקוֹם אֲשֶׁר יִבְחַר יְהֹוָה:

πλὴν τὰ ἅγιά σου ἐὰν γένηταί σοι καὶ τὰς εὐχάς σου λαβὼν ἥξεις εἰς τὸν τόπον ὃν ἂν ἐκλέξηται κύριος ὁ θεός σου ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ

26 ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܩܘܼ̈ܕ݂ܫܲܝܟ ܕܢܸܗܘܘܿܢ ܠܵܟ݂ ܘܢܸܕ݂ܪ̈ܲܝܟ ܫܩܘܿܠ ܘܬ̣ܵܐ ܠܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܢܸܓ̣ܒܹ̇ܐ ܡܵܪܝܵܐ.

Quæ autem sanctificaveris, et voveris Domino, tolles, et venies ad locum, quem elegerit Dominus:

ხოლო შესაწირავი იგი სიწმიდისა შენისაჲ და აღნათქუემი იგი შენი მოიღო ადგილსა მას, რომელ-იგი გამოირჩია უფალმან და შესწირო იგი მუნ.

26 Only thy holy things which thou hast, and thy vows, thou shalt take, and go unto the place which the LORD shall choose:

כז. וְעָשִׂיתָ עֹלֹתֶיךָ הַבָּשָׂר וְהַדָּם עַל מִזְבַּח יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ וְדַם זְבָחֶיךָ יִשָּׁפֵךְ עַל מִזְבַּח יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ וְהַבָּשָׂר תֹּאכֵל:

καὶ ποιήσεις τὰ ὁλοκαυτώματά σου τὰ κρέα ἀνοίσεις ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κυρίου τοῦ θεοῦ σου τὸ δὲ αἷμα τῶν θυσιῶν σου προσχεεῖς πρὸς τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου κυρίου τοῦ θεοῦ σου τὰ δὲ κρέα φάγῃ

27 ܘܲܥܒܸܕ݂ ܝܲܩܕܵܟ݂ ܫܲܠܡܵܐ ܒܸܣܪܵܐ ܘܲܕ݂ܡܵܐ ܥܲܠ ܡܲܕ݂ܒ̇ܚܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܲܕ݂ܡܵܐ ܕܕܸܒ̣ܚܲܝ̈ܟ ܢܸܬ̣ܐܫܸܕ݂ ܥܲܠ ܡܲܕ݂ܒ̇ܚܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܒܸܣܪܵܐ ܐܲܟ݂ܘܿܠ.

et offeres oblationes tuas carnem et sanguinem super altare Domini Dei tui: sanguinem hostiarum fundes in altari; carnibus autem ipse vesceris.

მსხუერპლი შენი ჴორცი იგი შესწირო საკურთხეველსა მას ზედა უფლისა ღმრთისა შენისასა, რამეთუ სისხლი იგი დააპკურო აღსავალთა მათ საკურთხეველისა ამის უფლისა ღმრთისათა და ჴორცი იგი შესჭამო.

27 And thou shalt offer thy burnt offerings, the flesh and the blood, upon the altar of the LORD thy God: and the blood of thy sacrifices shall be poured out upon the altar of the LORD thy God, and thou shalt eat the flesh.

כח. שְׁמֹר וְשָׁמַעְתָּ אֵת כָּל הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוֶּךָּ לְמַעַן יִיטַב לְךָ וּלְבָנֶיךָ אַחֲרֶיךָ עַד עוֹלָם כִּי תַעֲשֶׂה הַטּוֹב וְהַיָּשָׁר בְּעֵינֵי יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ:

φυλάσσου καὶ ἄκουε καὶ ποιήσεις πάντας τοὺς λόγους οὓς ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ τοῖς υἱοῖς σου δι᾽ αἰῶνος ἐὰν ποιήσῃς τὸ καλὸν καὶ τὸ ἀρεστὸν ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου

28 ܛܲܪ ܘܲܫܡܲܥ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܹܐ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܕܢܸܛܐܲܒ̣ ܠܵܟ݂ ܘܠܲܒ̣ܢܲܝ̈ܟ ܡ̣ܢ ܒܵܬ̣ܪܵܟ݂ ܠܥܵܠܲܡ ܟܲܕ݂ ܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܕܛܵܒ̣ ܘܲܕ݂ܫܲܦܝܼܪ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

Observa et audi omnia quæ ego præcipio tibi, ut bene sit tibi et filiis tuis post te in sempiternum, cum feceris quod bonum est et placitum in conspectu Domini Dei tui.

დაიცევ და ისმინენ ესე სიტყუანი, რომელსა-ესე მე გამცნებ შენ, რათა კეთილი გეყოს შენ და შვილთა შენთა შენ თანა, უკუე ჰყო თუ სათნოებაჲ წინაშე უფლისა ღმრთისა შენისა.

28 Observe and hear all these words which I command thee, that it may go well with thee, and with thy children after thee for ever, when thou doest that which is good and right in the sight of the LORD thy God.

כט. כִּי יַכְרִית יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אֶת הַגּוֹיִם אֲשֶׁר אַתָּה בָא שָׁמָּה לָרֶשֶׁת אוֹתָם מִפָּנֶיךָ וְיָרַשְׁתָּ אֹתָם וְיָשַׁבְתָּ בְּאַרְצָם:

ἐὰν δὲ ἐξολεθρεύσῃ κύριος ὁ θεός σου τὰ ἔθνη εἰς οὓς σὺ εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι τὴν γῆν αὐτῶν ἀπὸ προσώπου σου καὶ κατακληρονομήσῃς αὐτοὺς καὶ κατοικήσῃς ἐν τῇ γῇ αὐτῶν

29 ܘܟܲܕ݂ ܢܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܕܐܵܙܹܠ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܘܵܬ̣ܗܘܿܢ ܘܢܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܘܬܹܐܐܪܲܬ̣ ܐܸܢܘܿܢ ܘܬܸܬܸ̇ܒ̣ ܒܐܲܪܥܗܘܿܢ .

Quando disperdiderit Dominus Deus tuus ante faciem tuam gentes, ad quas ingredieris possidendas, et possederis eas, atque habitaveris in terra earum:

უკუეთუ მოსრნეს უფალმან ღმერთმან შენმან ნათესავნი იგი, რომელსა-იგი მიხუალთ დამკვიდრებად ქუეყანისა მათისა წინაშე პირსა შენსა, დაიმკვიდრნე იგი და დაეშენო ქუეყანასა მათსა.

29 When the LORD thy God shall cut off the nations from before thee, whither thou goest to possess them, and thou succeedest them, and dwellest in their land;

ל. הִשָּׁמֶר לְךָ פֶּן תִּנָּקֵשׁ אַחֲרֵיהֶם אַחֲרֵי הִשָּׁמְדָם מִפָּנֶיךָ וּפֶן תִּדְרשׁ לֵאלֹהֵיהֶם לֵאמֹר אֵיכָה יַעַבְדוּ הַגּוֹיִם הָאֵלֶּה אֶת אֱלֹהֵיהֶם וְאֶעֱשֶׂה כֵּן גַּם אָנִי:

πρόσεχε σεαυτῷ μὴ ἐκζητήσῃς ἐπακολουθῆσαι αὐτοῖς μετὰ τὸ ἐξολεθρευθῆναι αὐτοὺς ἀπὸ προσώπου σου οὐ μὴ ἐκζητήσῃς τοὺς θεοὺς αὐτῶν λέγων πῶς ποιοῦσιν τὰ ἔθνη ταῦτα τοῖς θεοῖς αὐτῶν ποιήσω κἀγώ

30 ܐܸܙܕܲܗܪ ܕܠܵܐ ܬܸܛܥܸܐ ܒܵܬܲܪܗܘܿܢ ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܕܡܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܠܗܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܘܠܵܐ ܬܫܲܐܸܠ ܥܲܠ ܐܲܠܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ ܘܬܹܐܡܲܪ ܐܲܝܟܲܢܵܐ ܦܵܠܚܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ ܠܐܲܠܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ ܕܐܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܐܵܦ ܐܸܢܵܐ ܐܲܟ݂ܘܵܬ̣ܗܘܿܢ.

cave ne imiteris eas, postquam te fuerint introëunte subversæ, et requiras cæremonias earum, dicens: Sicut coluerunt gentes istæ deos suos, ita et ego colam.

იგულე თავი შენი, ნუკუე გამოიძიებდე მიდევნებად მათა შემდგომად მოსრვისა მის მათისა პირისაგან შენსა, ნუუკუე ეძიებდე კერპთა მათთა და სთქუა, ვითარცა-იგი მათ ნათესავთა ყვიან კერპთა მიმართ მათთა, ეგრეცა მე ვყო.

30 Take heed to thyself that thou be not snared by following them, after that they be destroyed from before thee; and that thou enquire not after their gods, saying, How did these nations serve their gods? even so will I do likewise.

לא. לֹא תַעֲשֶׂה כֵן לַיהֹוָה אֱלֹהֶיךָ כִּי כָל תּוֹעֲבַת יְהֹוָה אֲשֶׁר שָׂנֵא עָשׂוּ לֵאלֹהֵיהֶם כִּי גַם אֶת בְּנֵיהֶם וְאֶת בְּנֹתֵיהֶם יִשְׂרְפוּ בָאֵשׁ לֵאלֹהֵיהֶם:

οὐ ποιήσεις οὕτως κυρίῳ τῷ θεῷ σου τὰ γὰρ βδελύγματα ἃ κύριος ἐμίσησεν ἐποίησαν τοῖς θεοῖς αὐτῶν ὅτι τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν κατακαίουσιν ἐν πυρὶ τοῖς θεοῖς αὐτῶν

31 ܐܲܢ̄ܬ̇ ܕܹܝܢ ܠܵܐ ܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܗܵܟܲܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܡܸܛܠ ܕܟ݂ܠ ܕܲܣܢܵܐ ܘܐܲܣܠܝܼ ܡܵܪܝܵܐ ܥܒܲܕ݂ܘ ܠܐܲܠܵܠܲܝ̈ܗܘܿܢ. ܘܐܵܦ ܒܢܲܝ̈ܗܘܿܢ ܘܲܒ̣̈ܢܵܬ̣ܗܘܿܢ ܐܵܘܩܸܕ݂ܘ ܒܢܘܼܪܵܐ ܠܐܲܠܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ.

Non facies similiter Domino Deo tuo. Omnes enim abominationes, quas aversatur Dominus, fecerunt diis suis, offerentes filios et filias, et comburentes igni.

ხოლო შენ არა ეგრე ჰყო უფლისა მიმართ ღმრთისა შენისა ყოველივე საძაგელებაჲ, რომელი წინავე სძულდა უფალსა, ყვეს კერპთა მიმართ მათთა, რამეთუ ძეთასა მათთა და ასულთა მათთა დასწვიდეს წინაშე კერპთა მათთა.

31 Thou shalt not do so unto the LORD thy God: for every abomination to the LORD, which he hateth, have they done unto their gods; for even their sons and their daughters they have burnt in the fire to their gods.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=0bf9c069-9922-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display