Bibliotheca Polyglotta

א. וְהָיָה אִם שָׁמוֹעַ תִּשְׁמַע בְּקוֹל יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לִשְׁמֹר לַעֲשׂוֹת אֶת כָּל מִצְו‍ֹתָיו אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוְּךָ הַיּוֹם וּנְתָנְךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ עֶלְיוֹן עַל כָּל גּוֹיֵי הָאָרֶץ:

καὶ ἔσται ὡς ἂν διαβῆτε τὸν Ιορδάνην εἰς τὴν γῆν ἣν κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν δίδωσιν ὑμῖν ἐὰν ἀκοῇ εἰσακούσητε τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν φυλάσσειν καὶ ποιεῖν πάσας τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ἃς ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον καὶ δώσει σε κύριος ὁ θεός σου ὑπεράνω πάντων τῶν ἐθνῶν τῆς γῆς

1 ܘܐܸܢ ܬܸܫܡܲܥ ܒܩܵܠܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܬܸܛܲܪ ܘܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܵܘ̈ܗܝ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܠܥܸܠ ܡ̣ܢ ܟܠܗܘܿܢ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܐ.

Si autem audieris vocem Domini Dei tui, ut facias atque custodias omnia mandata ejus, quæ ego præcipio tibi hodie, faciet te Dominus Deus tuus excelsiorem cunctis gentibus, quæ versantur in terra.

და იყოს, რაჟამს წიაღჰჴდეთ თქუენ იორდანესა მდინარესა შესლვად ქუეყანასა მას, რომელ-იგი უფალმან ღმერთმან თქუენმან მოგცეს თქუენ, და იყოს, სმენით თუ ისმინნეთ მცნებანი უფლისა ღმრთისა თქუენისანი დამარხვად და ყოფად ყოველთა ამათ მცნებათა მისთა, რომელსა-ესე მე გამცნებ შენ დღესდღე. და გყოს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან ზეშთა ყოველთა მათ ნათესავთა ქუეყანისათა.

En ef þú heyrir orð dróttins Guðs þins ok gerir ok varðveitir boðorð hans ǫll þau er ek býð yðr í dag, þá mun dróttinn æ gjǫra þik ǫllum þjóðum æðra þeim er á jǫrðu eru,

1 And it shall come to pass, if thou shalt hearken diligently unto the voice of the LORD thy God, to observe and to do all his commandments which I command thee this day, that the LORD thy God will set thee on high above all nations of the earth:

ב. וּבָאוּ עָלֶיךָ כָּל הַבְּרָכוֹת הָאֵלֶּה וְהִשִּׂיגֻךָ כִּי תִשְׁמַע בְּקוֹל יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ:

καὶ ἥξουσιν ἐπὶ σὲ πᾶσαι αἱ εὐλογίαι αὗται καὶ εὑρήσουσίν σε ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσῃς τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ σου

2 ܢܹܐܬ̣̈ܝܵܢ ܥܠܲܝܟ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܹܝܢ ܒܘܼܪ̈ܟܵܬ̣ܵܐ ܘܢܲܕ݂ܪ̈ܟ݂ܵܢܵܟ݂ ܟܲܕ݂ ܬܸܫܡܲܥ ܒܩܵܠܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

Venientque super te universæ benedictiones istæ, et apprehendent te: si tamen præcepta ejus audieris.

და მოვიდენ შენ ზედა ყოველნი ესე კურთხევანი და გპოონ შენ, ისმინო თუ შენ ჴმაჲ უფლისა ღმრთისა შენისა,

ok munu koma yfir yðr allar hans blessanir ok munu grípa þik ef þú gerir hans boðorð.

2 And all these blessings shall come on thee, and overtake thee, if thou shalt hearken unto the voice of the LORD thy God.

ג. בָּרוּךְ אַתָּה בָּעִיר וּבָרוּךְ אַתָּה בַּשָּׂדֶה:

εὐλογημένος σὺ ἐν πόλει καὶ εὐλογημένος σὺ ἐν ἀγρῷ

3 ܒܪܝܼܟ݂ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܒܲܩܪܝܼܬ̣ܵܐ ܒܪܝܼܟ݂ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܒܚܲܩܠܵܐ.

Benedictus tu in civitate, et benedictus in agro.

კურთხეულ იყო შენ ქალაქსა შინა შენსა და ველთა შენთა.

Blessaðr skaltu vera í borg ok blessaðr útan borgar.

3 Blessed shalt thou be in the city, and blessed shalt thou be in the field.

ד. בָּרוּךְ פְּרִי בִטְנְךָ וּפְרִי אַדְמָתְךָ וּפְרִי בְהֶמְתֶּךָ שְׁגַר אֲלָפֶיךָ וְעַשְׁתְּרוֹת צֹאנֶךָ:

εὐλογημένα τὰ ἔκγονα τῆς κοιλίας σου καὶ τὰ γενήματα τῆς γῆς σου τὰ βουκόλια τῶν βοῶν σου καὶ τὰ ποίμνια τῶν προβάτων σου

4 ܒܪܝܼܟ݂ܝܼܢ ܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܟܲܪܣܵܟ݂ ܘܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܟ݂ ܘܝܲܠܕܵܐ ܕܲܒ̣ܥܝܼܪܵܟ݂ ܘܒܲܩܪܹ̈ܐ ܕܬ̣ܵܘܪ̈ܲܝܟ ܘܲܓ̣ܙܵܪܹ̈ܐ ܕܥܵܢܵܟ݂.

Benedictus fructus ventris tui, et fructus terræ tuæ, fructusque jumentorum tuorum, greges armentorum tuorum, et caulæ ovium tuarum.

კურთხეულ იყვნენ ნაშობნი მუცლისა შენისანი და ნაყოფი ქუეყანისა შენისაჲ, მროწეულნი ზროხათა შენთანი და სამწყსონი ცხოვართა შენთანი.

Blessaðr sé ávǫxtr kviðar þíns ok blessaðr ávǫxtr jarðar þinnar ok fénaða þinna. Blessaðar sé jarðir nauta þinna ok sauða ok réttir þeirra.

4 Blessed shall be the fruit of thy body, and the fruit of thy ground, and the fruit of thy cattle, the increase of thy kine, and the flocks of thy sheep.

ה. בָּרוּךְ טַנְאֲךָ וּמִשְׁאַרְתֶּךָ:

εὐλογημέναι αἱ ἀποθῆκαί σου καὶ τὰ ἐγκαταλείμματά σου

5 ܒܪܝܼܟ݂ ܣܲܠܵܟ݂ ܘܐܵܨܘܼܬ̣ܵܟ݂.

Benedicta horrea tua, et benedictæ reliquiæ tuæ.

კურთხეულ იყვნენ საუნჯენი შენნი და მონაგებნი შენნი.

Blessaðar sé bygghlǫður þínar ok leifar þeirra.

5 Blessed shall be thy basket and thy store.

ו. בָּרוּךְ אַתָּה בְּבֹאֶךָ וּבָרוּךְ אַתָּה בְּצֵאתֶךָ:

εὐλογημένος σὺ ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαί σε καὶ εὐλογημένος σὺ ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαί σε

6 ܒܪܝܼܟ݂ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܒܡܲܥܠܵܟ݂ ܒܪܝܼܟ݂ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܒܡܲܦܩܵܟ݂.

Benedictus eris tu ingrediens et egrediens.

კურთხეულ იყო შესლვასა შენსა და კურთხეულ იყო გამოსლვასა შენსა.

Blessaðr sértu inn gangandi ok svá út gangandi .

6 Blessed shalt thou be when thou comest in, and blessed shalt thou be when thou goest out.

ז. יִתֵּן יְהֹוָה אֶת אֹיְבֶיךָ הַקָּמִים עָלֶיךָ נִגָּפִים לְפָנֶיךָ בְּדֶרֶךְ אֶחָד יֵצְאוּ אֵלֶיךָ וּבְשִׁבְעָה דְרָכִים יָנוּסוּ לְפָנֶיךָ:

παραδῷ κύριος ὁ θεός σου τοὺς ἐχθρούς σου τοὺς ἀνθεστηκότας σοι συντετριμμένους πρὸ προσώπου σου ὁδῷ μιᾷ ἐξελεύσονται πρὸς σὲ καὶ ἐν ἑπτὰ ὁδοῖς φεύξονται ἀπὸ προσώπου σου

7 ܘܢܲܫܠܸܡ ܡܵܪܝܵܐ ܠܲܒ̣ܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒܲܝ̈ܟ ܕܩܵܝ̇ܡܝܼܢ ܥܠܲܝܟ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܟܲܕ݂ ܬܒ̣ܝܼܪܝܼܢ. ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܢܸܦܩܘܼܢ ܥܠܲܝܟ ܘܒܲܫܒܲܥ ܐܘܼܪ̈ܚܵܢ ܢܸܥܪܩܘܼܢ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ.

Dabit Dominus inimicos tuos, qui consurgunt adversum te, corruentes in conspectu tuo: per unam viam venient contra te, et per septem fugient a facie tua.

მოგცნეს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან ყოველნი მტერნი შენნი ჴელთა შენთა და ყოველნი მჴდომნი შენნი შეიმუსრნენ წინაშე პირსა შენსა. ერთსა გზასა ზედა მოგიჴდეს შენ და შვიდით გზით ივლტოდიან პირისაგან შენისა.

Falla mun Guð láta þína úvini í þínu auglíti þá er upp rísa í móti þér. Um eina gǫtu munu þeir koma í móti þér, en um vij. munu þeir flýja af þínu auglíti.

7 The LORD shall cause thine enemies that rise up against thee to be smitten before thy face: they shall come out against thee one way, and flee before thee seven ways.

ח. יְצַו יְהֹוָה אִתְּךָ אֶת הַבְּרָכָה בַּאֲסָמֶיךָ וּבְכֹל מִשְׁלַח יָדֶךָ וּבֵרַכְךָ בָּאָרֶץ אֲשֶׁר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ נֹתֵן לָךְ:

ἀποστείλαι κύριος ἐπὶ σὲ τὴν εὐλογίαν ἐν τοῖς ταμιείοις σου καὶ ἐν πᾶσιν οὗ ἂν ἐπιβάλῃς τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τῆς γῆς ἧς κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι

8 ܢܸܦܩܘܿܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܒܘܼܪܟܬ̣ܵܐ ܒܐܵܘܨܪ̈ܲܝܟ ܘܲܒ̣ܟ݂ܠ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܡܵܘܫܸܛ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܐܝܼܕ݂ܵܟ݂ ܘܲܢܒܲܪܟ݂ܵܟ݂ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

Emittet Dominus benedictionem super cellaria tua, et super omnia opera manuum tuarum: benedicetque tibi in terra, quam acceperis.

და მოავლინოს უფალმან კურთხევაჲ შენ ზედა და საუნჯეთა შენთა და ყოველსა მას, რომელსაცა იქმოდის ჴელი შენი ქუეყანასა მას, რომელი-იგი უფალმან ღმერთმან შენმან მოგცეს შენ.

Senda mun dróttinn blessun sína yfir burð þinn, ok blessa mun hann þér á þeirri jǫrðu er þú byggvir á.

8 The LORD shall command the blessing upon thee in thy storehouses, and in all that thou settest thine hand unto; and he shall bless thee in the land which the LORD thy God giveth thee.

ט. יְקִימְךָ יְהֹוָה לוֹ לְעַם קָדוֹשׁ כַּאֲשֶׁר נִשְׁבַּע לָךְ כִּי תִשְׁמֹר אֶת מִצְו‍ֹת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ וְהָלַכְתָּ בִּדְרָכָיו:

ἀναστήσαι σε κύριος ὁ θεός σου ἑαυτῷ λαὸν ἅγιον ὃν τρόπον ὤμοσεν τοῖς πατράσιν σου ἐὰν εἰσακούσῃς τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ πορευθῇς ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ

9 ܢܩܝܼܡܵܟ݂ ܠܹܗ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡܵܐ ܩܲܕ̇ܝܼܫܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܝܼܡܵܐ ܠܵܟ݂ ܐܸܢ ܬܸܛܲܪ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܵܘܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܲܬ̣ܗܲܠܸܟ݂ ܒܐܘܼܪ̈ܚܵܬܹܗ.

Suscitabit te Dominus sibi in populum sanctum, sicut juravit tibi: si custodieris mandata Domini Dei tui, et ambulaveris in viis ejus.

აღგადგინოს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან ერად წმიდად, ვითარცა-იგი ეფუცა მამათა შენთა, სმენით თუ ისმინო ჴმაჲ უფლისა ღმრთისა შენისაჲ და ხვიდოდი გზათა მისთა.

Dróttinn mun þik upp vekja sér ok helgan lýð svá sem hann svarði þér, ef þú varðveitir boðorð dróttins Guðs þíns, ok gengr þú í hans gǫtum,

9 The LORD shall establish thee an holy people unto himself, as he hath sworn unto thee, if thou shalt keep the commandments of the LORD thy God, and walk in his ways.

י. וְרָאוּ כָּל עַמֵּי הָאָרֶץ כִּי שֵׁם יְהֹוָה נִקְרָא עָלֶיךָ וְיָרְאוּ מִמֶּךָּ:

καὶ ὄψονταί σε πάντα τὰ ἔθνη τῆς γῆς ὅτι τὸ ὄνομα κυρίου ἐπικέκληταί σοι καὶ φοβηθήσονταί σε

10 ܘܢܸܚܙܘܿܢ ܟܠܗܘܿܢ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܕܲܫܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܸܬ̣ܩܪܝܼ ܥܠܲܝܟ ܘܢܸܕ݂ܚܠܘܼܢ ܡܸܢܵܟ݂.

Videbuntque omnes terrarum populi quod nomen Domini invocatum sit super te, et timebunt te.

და გიხილონ შენ ყოველთა ნათესავთა ქუეყანისათა, რამეთუ სახელი უფლისა ღმრთისაჲ წოდებულ არს შენ ზედა და ეშინოდის შენდა.

þá mun allr lýðr virða svá at Guðs nafn er yfir þik kallat, ok munu allir þik hræðast.

10 And all people of the earth shall see that thou art called by the name of the LORD; and they shall be afraid of thee.

יא. וְהוֹתִרְךָ יְהֹוָה לְטוֹבָה בִּפְרִי בִטְנְךָ וּבִפְרִי בְהֶמְתְּךָ וּבִפְרִי אַדְמָתֶךָ עַל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר נִשְׁבַּע יְהֹוָה לַאֲבֹתֶיךָ לָתֶת לָךְ:

καὶ πληθυνεῖ σε κύριος ὁ θεός σου εἰς ἀγαθὰ ἐπὶ τοῖς ἐκγόνοις τῆς κοιλίας σου καὶ ἐπὶ τοῖς γενήμασιν τῆς γῆς σου καὶ ἐπὶ τοῖς ἐκγόνοις τῶν κτηνῶν σου ἐπὶ τῆς γῆς ἧς ὤμοσεν κύριος τοῖς πατράσιν σου δοῦναί σοι

11 ܘܢܵܘܬ̇ܪܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܛܵܒ̣ܬ̣ܵܐ ܒܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܟܲܪܣܵܟ݂ ܘܲܒ̣ܝܲܠܕܵܐ ܕܲܒ̣ܥܝܼܪܵܟ݂ ܘܲܒ̣ܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܟ݂ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ ܠܡܸܬܲܠ ܠܵܟ݂.

Abundare te faciet Dominus omnibus bonis, fructu uteri tui, et fructu jumentorum tuorum, fructu terræ tuæ, quam juravit Dominus patribus tuis ut daret tibi.

და განგამრავლოს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან კეთილისა მიმართ. განმრავლნის ნაშობნი მცლისა შენისანი და ნაშობნი საცხოვართა შენთანი ქუეყანასა ზედა, რომელ-იგი ეფუცა უფალი მამათა მათ შენთა მიცემად შენდა.

Dróttinn mun þik gnœgta ǫllum góðum hlutum af ávexti kviðar þíns ok ávexti fénaða þinna ok ávexti jarðar þinnar, ok dróttinn svarði feðrum þínum at hann gæfi þér.

11 And the LORD shall make thee plenteous in goods, in the fruit of thy body, and in the fruit of thy cattle, and in the fruit of thy ground, in the land which the LORD sware unto thy fathers to give thee.

יב. יִפְתַּח יְהֹוָה לְךָ אֶת אוֹצָרוֹ הַטּוֹב אֶת הַשָּׁמַיִם לָתֵת מְטַר אַרְצְךָ בְּעִתּוֹ וּלְבָרֵךְ אֵת כָּל מַעֲשֵׂה יָדֶךָ וְהִלְוִיתָ גּוֹיִם רַבִּים וְאַתָּה לֹא תִלְוֶה:

ἀνοίξαι σοι κύριος τὸν θησαυρὸν αὐτοῦ τὸν ἀγαθόν τὸν οὐρανόν δοῦναι τὸν ὑετὸν τῇ γῇ σου ἐπὶ καιροῦ αὐτοῦ εὐλογῆσαι πάντα τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου καὶ δανιεῖς ἔθνεσιν πολλοῖς σὺ δὲ οὐ δανιῇ καὶ ἄρξεις σὺ ἐθνῶν πολλῶν σοῦ δὲ οὐκ ἄρξουσιν

12 ܢܸܦ̮ܬܲܚ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܵܘܨܪܹܗ ܛܵܒ̣ܵܐ ܫܡܲܝܵܐ ܘܢܸܬܸ̇ܠ ܡܸܛܪܵܐ ܕܐܲܪܥܵܟ݂ ܒܙܲܒ̣ܢܹܗ ܘܲܢܒܲܪܸܟ݂ ܟܠܗܘܿܢ ܥܒ̣ܵܕܹ̈ܐ ܕܐܝܼܕܲܝ̈ܟ. ܬܵܘܙܸܦ. ܠܥܲܡܡܹ̈ܐ ܣܲܓ̇ܝܼ̈ܐܹܐ ܘܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܵܐ ܬܹܐܙܲܦ. ܘܬܸܫܬܲܠܲܛ ܒܥܲܡܡܹ̈ܐ ܣܲܓ̇ܝܼ̈ܐܹܐ ܘܒܵܟ݂ ܠܵܐ ܢܸܫܬܲܠܛܘܼܢ.

Aperiet Dominus thesaurum suum optimum, cælum, ut tribuat pluviam terræ tuæ in tempore suo: benedicetque cunctis operibus manuum tuarum. Et fœnerabis gentibus multis, et ipse a nullo fœnus accipies.

და აღგიხუნეს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან საფასენი იგი კეთილნი ცათანი და მოსცეს წჳმაჲ ქუეყანასა შენსა ჟამსა შინა, მსთუაჲ და მცხუედი, და აკურთხნეს ყოველნი საქმენი ჴელთა შენთანი და ავასხებდე შენ ნათესავთა მრავალთა, ხოლო შენ არა ივასხებდე.

Upp mun dróttinn lúka fehirzlu sína hínu beztu himins, at hann veiti regn á jǫrðu sinni, at hann blessi ǫllum verkum handa þinna ok mǫrgum mǫnnum. Muntu fé lána, en þú munt at ǫngum þurfa fé af láni at taka.

12 The LORD shall open unto thee his good treasure, the heaven to give the rain unto thy land in his season, and to bless all the work of thine hand: and thou shalt lend unto many nations, and thou shalt not borrow.

יג. וּנְתָנְךָ יְהֹוָה לְרֹאשׁ וְלֹא לְזָנָב וְהָיִיתָ רַק לְמַעְלָה וְלֹא תִהְיֶה לְמָטָּה כִּי תִשְׁמַע אֶל מִצְוֹת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוְּךָ הַיּוֹם לִשְׁמֹר וְלַעֲשׂוֹת:

καταστήσαι σε κύριος ὁ θεός σου εἰς κεφαλὴν καὶ μὴ εἰς οὐράν καὶ ἔσῃ τότε ἐπάνω καὶ οὐκ ἔσῃ ὑποκάτω ἐὰν ἀκούσῃς τῶν ἐντολῶν κυρίου τοῦ θεοῦ σου ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον φυλάσσειν καὶ ποιεῖν

13 ܢܸܥܒܩ̇ܕ݂ܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܪܹܫܵܐ ܘܠܵܐ ܕܘܼܢܒ̇ܬ̣ܵܐ ܘܬܸܗܘܸܐ ܠܥܸܠ ܘܠܵܐ ܬܸܗܘܸܐ ܠܬܲܚܬ̇ ܟܲܕ݂ ܬܸܫܡܲܥ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܵܘܗܝ ܕܡܵܪܝܵܢܸܥܒܩ̇ܕ݂ܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܪܹܫܵܐ ܘܠܵܐ ܕܘܼܢܒ̇ܬ̣ܵܐ ܘܬܸܗܘܸܐ ܠܥܸܠ ܘܠܵܐ ܬܸܗܘܸܐ ܠܬܲܚܬ̇ ܟܲܕ݂ ܬܸܫܡܲܥ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܵܘܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܘܬܸܛܲܪ ܘܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܐܸܢܘܿܢ.

Constituet te Dominus in caput, et non in caudam: et eris semper supra, et non subter: si tamen audieris mandata Domini Dei tui quæ ego præcipio tibi hodie, et custodieris et feceris,

და მსთავრობდე შენ ნათესავთა ზედა მრავალთა, ხოლო შენ ზედა არა ვინ მთავრობდეს და დაგამტკიცოს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან მთავრად და არა ბოლოდ. და იყო შენ ზეშთა ყოველთა და არა ქუემო, ისმინნე თუ შენ მცნებანი უფლისა ღმრთისა შენისანი, რომელსა-ესე მე გამცნებ შენ დღესდღე დამარხვად და ყოფად მათა.

Dróttinn mun þik setja í hǫfuð en ekki í hala, ok jafnan muntu yfir ǫðrum vera, en eigi undir. Ef þú hefir boðorð dróttins Guðs þíns þau er ek býð þér í dag og varðveitir þau ok gjǫrir vel,

13 And the LORD shall make thee the head, and not the tail; and thou shalt be above only, and thou shalt not be beneath; if that thou hearken unto the commandments of the LORD thy God, which I command thee this day, to observe and to do them:

יד. וְלֹא תָסוּר מִכָּל הַדְּבָרִים אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוֶּה אֶתְכֶם הַיּוֹם יָמִין וּשְׂמֹאול לָלֶכֶת אַחֲרֵי אֱלֹהִים אֲחֵרִים לְעָבְדָם:

οὐ παραβήσῃ ἀπὸ πάντων τῶν λόγων ὧν ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον δεξιὰ οὐδὲ ἀριστερὰ πορεύεσθαι ὀπίσω θεῶν ἑτέρων λατρεύειν αὐτοῖς

14 ܘܠܵܐ ܬܸܣܛܸܐ ܡ̣ܢ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܹܐ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܠܵܐ ܠܝܲܡܝܼܢܵܐ ܘܠܵܐ ܠܣܸܡܵܠܵܐ ܘܠܵܐ ܬܹܐܙܲܠ ܒܵܬܲܪ ܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܕܥܲܡܡܹ̈ܐ ܘܠܵܐ ܬܸܦܠܘܿܚ ܐܸܢܘܿܢ.

ac non declinaveris ab eis nec ad dexteram, nec ad sinistram, nec secutus fueris deos alienos, neque colueris eos.

და არა გარდააქციო ყოველთა ამათ მცნებათაგან, რომელსა-ესე მე გამცნებ შენ დღესდღე მარჯულ, არცაღა მარცხლ, ვითარმცა შეუდეგ შენ კერპთა უცხოთა მსახურებად მათა. და იყოს,

ok hneigir þú hvorki af þeim til hœgri handar né vinstri, ok fylgir þú eigi skurðgoðum né blekktu, þá mun sjá blessun ǫll yfir þik koma.

14 And thou shalt not go aside from any of the words which I command thee this day, to the right hand, or to the left, to go after other gods to serve them.

טו. וְהָיָה אִם לֹא תִשְׁמַע בְּקוֹל יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לִשְׁמֹר לַעֲשׂוֹת אֶת כָּל מִצְו‍ֹתָיו וְחֻקֹּתָיו אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוְּךָ הַיּוֹם וּבָאוּ עָלֶיךָ כָּל הַקְּלָלוֹת הָאֵלֶּה וְהִשִּׂיגוּךָ:

καὶ ἔσται ἐὰν μὴ εἰσακούσῃς τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ σου φυλάσσειν καὶ ποιεῖν πάσας τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ὅσας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον καὶ ἐλεύσονται ἐπὶ σὲ πᾶσαι αἱ κατάραι αὗται καὶ καταλήμψονταί σε

15 ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܬܸܫܡܲܥ ܒܩܵܠܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܠܵܐ ܬܸܛܲܪ ܘܠܵܐ ܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܵܘܗܝ ܘܢܵܡܘܿܣܵܘ̈ܗܝ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܢܹܐܬ̣̈ܝܵܢ ܥܠܲܝܟ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܹܝܢ ܠܵܘ̈ܛܵܬ̣ܵܐ ܘܢܲܕ݂ܪ̈ܟ݂ܵܢܵܟ݂.

Quod si audire nolueris vocem Domini Dei tui, ut custodias, et facias omnia mandata ejus et cæremonias, quas ego præcipio tibi hodie, venient super te omnes maledictiones istæ, et apprehendent te.

უკეთუ არა ისმინოთ თქუენ ჴმაჲ უფლისა ღმრთისა თქუენისა დამარხვად და ყოფად ყოველთა მცნებათა მისთა, რომელსა-ესე მე გამცნებ შენ დღესდღე და მოიწინენ შენ ზედა ყოველნი ესე წყევანი და გპოონ შენ დაწყეულ.

En ef þú vilt eigi heyra rǫdd dróttins Guðs þíns svá at þú gjǫrir ǫll boðorð hans ok varðveitir þú eigi gjafir þessar er ek býð þér í dag, þá munu koma yfir þik allar bǫlvanir þessar ok munu grípa þik.

15 But it shall come to pass, if thou wilt not hearken unto the voice of the LORD thy God, to observe to do all his commandments and his statutes which I command thee this day; that all these curses shall come upon thee, and overtake thee:

טז. אָרוּר אַתָּה בָּעִיר וְאָרוּר אַתָּה בַּשָּׂדֶה:

ἐπικατάρατος σὺ ἐν πόλει καὶ ἐπικατάρατος σὺ ἐν ἀγρῷ

16 ܠܝܼܛ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܒܲܩܪܝܼܬ̣ܵܐ ܠܝܼܛ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܒܚܲܩܠܵܐ.

Maledictus eris in civitate, maledictus in agro.

და იყო შენ ქალაქთა შენთა, დაწყეულ იყო შენ ველსა გარე.

Bǫlvaðr muntu vera í borg ok útan borgar.

16 Cursed shalt thou be in the city, and cursed shalt thou be in the field.

יז. אָרוּר טַנְאֲךָ וּמִשְׁאַרְתֶּךָ:

ἐπικατάρατοι αἱ ἀποθῆκαί σου καὶ τὰ ἐγκαταλείμματά σου

17 ܠܝܼܛ ܣܲܠܵܟ݂ ܘܐܵܘܨܘܼܬ̣ܵܟ݂.

Maledictum horreum tuum, et maledictæ reliquiæ tuæ.

დაწყევნენ საუნჯენი შენნი და მონაგებნი შენნი.

Bǫlvuð mun vera bygghlaða þín ok hennar leifar.

17 Cursed shall be thy basket and thy store.

יח. אָרוּר פְּרִי בִטְנְךָ וּפְרִי אַדְמָתֶךָ שְׁגַר אֲלָפֶיךָ וְעַשְׁתְּרֹת צֹאנֶךָ:

ἐπικατάρατα τὰ ἔκγονα τῆς κοιλίας σου καὶ τὰ γενήματα τῆς γῆς σου τὰ βουκόλια τῶν βοῶν σου καὶ τὰ ποίμνια τῶν προβάτων σου

18 ܠܝܼܛܝܼܢ ܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܟܲܪܣܵܟ݂ ܘܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܟ݂ ܘܒܲܩܪܹ̈ܐ ܕܬ̣ܵܘܪ̈ܲܝܟ ܘܲܓ̣ܙܵܪܹ̈ܐ ܕܥܵـ̈ܢܵܟ݂.

Maledictus fructus ventris tui, et fructus terræ tuæ, armenta boum tuorum, et greges ovium tuarum.

წყეულ იყვნენ ნაშობნი მუცლისა შენისანი და ნაყოფი ქუეყანისა შენისაჲ, მროწეულნი ზროხათა შენთანი და სამწყსონი ცხოვართა შენთანი.

Bǫlvaðr mun vera ávǫxtr kviðar þíns ok ávǫxtr jarðar þinnar. Bǫlvaðar mun vera jarðir nauta þinna ok sauða.

18 Cursed shall be the fruit of thy body, and the fruit of thy land, the increase of thy kine, and the flocks of thy sheep.

יט. אָרוּר אַתָּה בְּבֹאֶךָ וְאָרוּר אַתָּה בְּצֵאתֶךָ:

ἐπικατάρατος σὺ ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαί σε καὶ ἐπικατάρατος σὺ ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαί σε

19 ܠܝܼܛ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܒܡܲܥܠܵܟ݂ ܠܝܼܛ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܒܡܲܦܩܵܟ݂.

Maledictus eris ingrediens, et maledictus egrediens.

წყეულ იყო შენ შესლვასა შენსა და გამოსლვასა შენსა.

Bǫlvaðr muntu vera út gangandi ok inn gangandi.

19 Cursed shalt thou be when thou comest in, and cursed shalt thou be when thou goest out.

כ. יְשַׁלַּח יְהֹוָה בְּךָ אֶת הַמְּאֵרָה אֶת הַמְּהוּמָה וְאֶת הַמִּגְעֶרֶת בְּכָל מִשְׁלַח יָדְךָ אֲשֶׁר תַּעֲשֶׂה עַד הִשָּׁמֶדְךָ וְעַד אֲבָדְךָ מַהֵר מִפְּנֵי רֹעַ מַעֲלָלֶיךָ אֲשֶׁר עֲזַבְתָּנִי:

ἐξαποστείλαι κύριός σοι τὴν ἔνδειαν καὶ τὴν ἐκλιμίαν καὶ τὴν ἀνάλωσιν ἐπὶ πάντα οὗ ἂν ἐπιβάλῃς τὴν χεῖρά σου ὅσα ἐὰν ποιήσῃς ἕως ἂν ἐξολεθρεύσῃ σε καὶ ἕως ἂν ἀπολέσῃ σε ἐν τάχει διὰ τὰ πονηρὰ ἐπιτηδεύματά σου διότι ἐγκατέλιπές με

20 ܢܫܲܕܲܪ ܥܠܲܝܟ ܡܵܪܝܵܐ ܚܘܼܣܪܵܢܵܐ ܘܲܕ݂ܠܘܼܚܝܵܐ ܘܲܟ݂ܐܲܬ̣ܵܐ ܒܟ݂ܠ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܡܵܘܫܸܛ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܐܝܼܕ݂ܵܟ݂ ܕܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܥܕܲܡܵܐ ܕܡܵܘܒ̇ܕ݂ܵܟ݂ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܕܲܢܣܝܼܦܵܟ݂ ܒܲܥܓܲܠ ܡܸܛܠ ܒܝܼܫܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܥܒ̣ܵܕܲܝ̈ܟ ܕܲܫܒܲܩܬܵܢܝ.

Mittet Dominus super te famem et esuriem, et increpationem in omnia opera tua, quæ tu facies: donec conterat te, et perdat velociter, propter adinventiones tuas pessimas in quibus reliquisti me.

და მოავლინოს შენ ზედა უპოვარებაჲ და ნაკლულვანებაჲ და უნაყოფოებაჲ ყოველსა, რომელსა მიჰყო ჴელი შენი, ვიდრემდის მოგსპოს შენ და წარგწყმიდო შენ მსთუად ბოროტთა მათ საქმეთა შენთათჳს, რამეთუ დაუტევე შენ უფალი ღმერთი შენი.

Senda mun dróttinn yfir þik sult ok hungr ok ávitum ǫll verk þín þau er þú gerir, þar til er han knosar þik ok glatar skjótt fyrir hínar verstu putlingar þínar. Í þeim fyrirlést þú.

20 The LORD shall send upon thee cursing, vexation, and rebuke, in all that thou settest thine hand unto for to do, until thou be destroyed, and until thou perish quickly; because of the wickedness of thy doings, whereby thou hast forsaken me.

כא. יַדְבֵּק יְהֹוָה בְּךָ אֶת הַדָּבֶר עַד כַּלֹּתוֹ אֹתְךָ מֵעַל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר אַתָּה בָא שָׁמָּה לְרִשְׁתָּהּ:

προσκολλήσαι κύριος εἰς σὲ τὸν θάνατον ἕως ἂν ἐξαναλώσῃ σε ἀπὸ τῆς γῆς εἰς ἣν σὺ εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν

21 ܢܫܲܕܲܪ ܥܠܲܝܟ ܡܵܪܝܵܐ ܡܵܘܬܵܢܵܐ ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܵܘܒ̇ܕ݂ܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܥܵܐܹ̇ܠ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܬܲܡܵܢ ܠܡܹܐܪܬܵܗ̇.

Adjungat tibi Dominus pestilentiam, donec consumat te de terra ad quam ingredieris possidendam.

და მოავლინოს უფალმან შენ ზედა სიკუდილი და მოსრვაჲ, ვიდრემდის მოგასრულოს შენ ქუეყანისა მისგან, რომელსა-ეგე შეხუალ დამკჳდრებად მუნ.

Viðtengði þér dróttinn skelmisdrep þar til er hann eyðir þik af þeirri jǫrðu er hann gaf þér.

21 The LORD shall make the pestilence cleave unto thee, until he have consumed thee from off the land, whither thou goest to possess it.

כב. יַכְּכָה יְהֹוָה בַּשַּׁחֶפֶת וּבַקַּדַּחַת וּבַדַּלֶּקֶת וּבַחַרְחֻר וּבַחֶרֶב וּבַשִּׁדָּפוֹן וּבַיֵּרָקוֹן וּרְדָפוּךָ עַד אָבְדֶךָ:

πατάξαι σε κύριος ἀπορίᾳ καὶ πυρετῷ καὶ ῥίγει καὶ ἐρεθισμῷ καὶ φόνῳ καὶ ἀνεμοφθορίᾳ καὶ τῇ ὤχρᾳ καὶ καταδιώξονταί σε ἕως ἂν ἀπολέσωσίν σε

22 ܢܸܡܚܹܝܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܒܬܸܡܗܵܐ ܘܲܒ̣ܩܲܠܵܦܝܼܬ̣ܵܐ ܘܲܒ̣ܝܲܩܕܵܢܵܐ ܘܲܒ̣ܫܲܠܗܹܒ̣ܝܼܬ̣ܵܐ ܘܲܒ̣ܝܲܪܩܵܢܵܐ ܘܲܒ̣ܚܲܪܒܵܐ ܘܲܒ̣ܪܘܼܚܵܐ ܕܫܵܘܒܵܐ ܘܢܸܪܕ̇ܦܘܼܢܵܟ݂ ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܵܘܒܕ݂ܘܼܢܵܟ݂.

Percutiat te Dominus egestate, febri et frigore, ardore et æstu, et aëre corrupto ac rubigine, et persequatur donec pereas.

და გგუემოს შენ ჰოროლებითა და სენითა სიცხისაჲთა, და ცხროჲთა დაწერტითა უსაზომოჲთა და კაცისკლვითა და გუემითა ხორშაკისაჲთა, გუნითა და დანდალუკითა. ესე ყოველი მოიწიოს შენ ზედა და მოგსპოს შენ ქუეყანისა მისგან, რომელსა-იგი შეხუალ დამკჳდრებად მუნ.

Ljósta mun dróttinn þik með riðusótt, frosti ok bruna, hita ok hrygguligu lopti ok rýði, ok muntu sekjast til þess er þú deyr.

22 The LORD shall smite thee with a consumption, and with a fever, and with an inflammation, and with an extreme burning, and with the sword, and with blasting, and with mildew; and they shall pursue thee until thou perish.

כג. וְהָיוּ שָׁמֶיךָ אֲשֶׁר עַל רֹאשְׁךָ נְחשֶׁת וְהָאָרֶץ אֲשֶׁר תַּחְתֶּיךָ בַּרְזֶל:

καὶ ἔσται σοι ὁ οὐρανὸς ὁ ὑπὲρ κεφαλῆς σου χαλκοῦς καὶ ἡ γῆ ἡ ὑποκάτω σου σιδηρᾶ

23 ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܫܡܲܝܵܐ ܕܲܠܥܸܠ ܡ̣ܢ ܪܹܫܵܟ݂ ܢܚܵܫܵܐ ܘܐܲܪܥܵܐ ܕܲܬ̣ܚܘܿܬܲܝܟ ܦܲܪܙܠܵܐ.

Sit cælum, quod supra te est, æneum: et terra, quam calcas, ferrea.

და გექმნეს შენ ცაჲ ზესკნელ თავსა შენსა ვითარცა რვალი. და ქუეყანაჲ ქუეშე შენსა, ვითარცა რკინაჲ.

Himinn sé lopligr¹ er yfir þik er.

1. Rettet av Unger til eirligr.

23 And thy heaven that is over thy head shall be brass, and the earth that is under thee shall be iron.

כד. יִתֵּן יְהֹוָה אֶת מְטַר אַרְצְךָ אָבָק וְעָפָר מִן הַשָּׁמַיִם יֵרֵד עָלֶיךָ עַד הִשָּׁמְדָךְ:

δῴη κύριος τὸν ὑετὸν τῇ γῇ σου κονιορτόν καὶ χοῦς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβήσεται ἐπὶ σέ ἕως ἂν ἐκτρίψῃ σε καὶ ἕως ἂν ἀπολέσῃ σε

24 ܢܸܬܸ̇ܠ ܡܵܪܝܵܐ ܡܸܛܪܵܐ ܕܐܲܪܥܵܟ݂ ܐܲܒ̣ܩܵܐ ܘܥܲܦܪܵܐ ܡ̣ܢ ܫܡܲܝܵܐ ܢܵܚܹܬ̣ ܥܠܲܝܟ ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܵܘܒ̇ܕ݂ܵܟ݂.

Det Dominus imbrem terræ tuæ pulverem, et de cælo descendat super te cinis, donec conteraris.

და გარდაიქციის უფალმან ღმერთმან შენმან წვიმაჲ იგი ქუეყანისა მის შენსაჲ მტუერად და ვითარცა მიწაჲ ცით გარდამო დამოცჳოდის, ვიდრემდის შეგმუსრო შენ და წარგწყმიდოს ქუეყანისა მისგან, რომელსა შეხუალ დამკჳდრებად.

Gefi dróttinn skúr jǫrðu þinni, ok hann látr niðr stíga moldǫsku af himni yfir þik til þess er þú knosast .

24 The LORD shall make the rain of thy land powder and dust: from heaven shall it come down upon thee, until thou be destroyed.

כה. יִתֶּנְךָ יְהֹוָה נִגָּף לִפְנֵי אֹיְבֶיךָ בְּדֶרֶךְ אֶחָד תֵּצֵא אֵלָיו וּבְשִׁבְעָה דְרָכִים תָּנוּס לְפָנָיו וְהָיִיתָ לְזַעֲוָה לְכֹל מַמְלְכוֹת הָאָרֶץ:

δῴη σε κύριος ἐπικοπὴν ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν σου ἐν ὁδῷ μιᾷ ἐξελεύσῃ πρὸς αὐτοὺς καὶ ἐν ἑπτὰ ὁδοῖς φεύξῃ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν καὶ ἔσῃ ἐν διασπορᾷ ἐν πάσαις ταῖς βασιλείαις τῆς γῆς

25 ܢܸܬ̣ܒ̇ܪܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒܲܝ̈ܟ ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܬܸܦܘܿܩ ܥܠܲܝܗܘܿܢ ܘܒܲܫܒܲܥ ܐܘܼܪ̈ܚܵܢ ܬܸܥܪܘܿܩ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ ܘܬܸܗܘܸܐ ܠܙܵܘܸܥܬ̣ܵܐ ܠܟ݂ܠܗܹܝܢ ܡܲܠ̈ܟ̇ܘܵܬ̣ܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ.

Tradat te Dominus corruentem ante hostes tuos: per unam viam egrediaris contra eos, et per septem fugias, et dispergaris per omnia regna terræ,

და მიგცეს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან ძლევასა წინაშე მტერთა შენთა, ერთით გზით მიუდგე შენ მათ და შვიდით გზით მეოტად წარქცეული ივლტოდი მათგან და განგაბნიოს შენ უფალმან ყოველთა შორის შარავანდედებათა და ნათესავთა ქუეყანისათა.

Seli dróttinn þik fallanda fyrir fjándr þína. Um eina gǫtu muntu út ganga í mót þeim. En um .vij. gǫtur muntu flýja ok dreifask af ǫllu ríki jarðar,

25 The LORD shall cause thee to be smitten before thine enemies: thou shalt go out one way against them, and flee seven ways before them: and shalt be removed into all the kingdoms of the earth.

כו. וְהָיְתָה נִבְלָתְךָ לְמַאֲכָל לְכָל עוֹף הַשָּׁמַיִם וּלְבֶהֱמַת הָאָרֶץ וְאֵין מַחֲרִיד:

καὶ ἔσονται οἱ νεκροὶ ὑμῶν κατάβρωμα τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆς γῆς καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἀποσοβῶν

26 ܘܬܸܗܘܸܐ ܫܠܲܕܵܟ݂ ܡܹܐܟ݂ܘܼܠܬܵܐ ܠܦܵܪܲܚܬ̣ܵܐ ܕܲܫܡܲܝܵܐ ܘܲܠܚܲܝܘܼܬ̣ܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܘܠܲܝܬ̇ ܕܡܲܟܸܫ.

sitque cadaver tuum in escam cunctis volatilibus cæli, et bestiis terræ, et non sit qui abigat.

და იყოს მძორები თქუენი საჭმლად მფრინველთა ცისათა და მჴეცთა ქუეყანისათა და არავინ იყოს განმარინებელ თქუენდა.

ok hræ þitt mun vera fœzlu fuglum himins ok dýrum, ok engi mun þik frá því leysa.

26 And thy carcase shall be meat unto all fowls of the air, and unto the beasts of the earth, and no man shall fray them away.

כז. יַכְּכָה יְהֹוָה בִּשְׁחִין מִצְרַיִם וּבַטְחֹרִים וּבַגָּרָב וּבֶחָרֶס אֲשֶׁר לֹא תוּכַל לְהֵרָפֵא:

πατάξαι σε κύριος ἐν ἕλκει Αἰγυπτίῳ ἐν ταῖς ἕδραις καὶ ψώρᾳ ἀγρίᾳ καὶ κνήφῃ ὥστε μὴ δύνασθαί σε ἰαθῆναι

27 ܢܸܡܚܹܝܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܒܫܘܼܚܢܵܐ ܕܡܸܨܪ̈ܵܝܹܐ ܘܒܲܚܛܘܿܪܵܐ ܘܲܒ̣ܓܲܪܒ̣ܵܐ ܘܲܒ̣ܢܲܚܒܵܐ ܕܠܵܐ ܬܸܫܟܲܚ ܠܡܸܬ̣ܐܲܣܵܝܘܼ.

Percutiat te Dominus ulcere Ægypti, et partem corporis, per quam stercora egeruntur, scabie quoque et prurigine: ita ut curari nequeas.

და გგუემოს შენ უფალმან სალმობითა ეგჳპტელთაჲთა სენითა მით საგურკველისაჲთა და სიმღიერითა უცხოჲთა, და ფხანითა და სალმობითა, რომელსა ვერ განერე.

Ljósta mun dróttinn þik með hrúfu Egiptalands á þeim hluti likama er tǫð fara á brott frá þér. Vella muntu hrúfu ok vogi svá at þú munt eigi heill verða.

27 The LORD will smite thee with the botch of Egypt, and with the emerods, and with the scab, and with the itch, whereof thou canst not be healed.

כח. יַכְּכָה יְהֹוָה בְּשִׁגָּעוֹן וּבְעִוָּרוֹן וּבְתִמְהוֹן לֵבָב:

πατάξαι σε κύριος παραπληξίᾳ καὶ ἀορασίᾳ καὶ ἐκστάσει διανοίας

28 ܢܸܡܚܹܝܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܒܟܲܡܗܘܼܬ̣ܵܐ ܘܒܲܥܘܵܪܵܐ ܘܲܒ̣ܬ̣ܡܗܵܐ ܕܠܸܒܵܐ.

Percutiat te Dominus amentia et cæcitate ac furore mentis,

და გგუემოს შენ უფალმან წყლულებითა განუკურნებელითა.

Ljósti dróttinn þik vitleysi ok hugaræði,

28 The LORD shall smite thee with madness, and blindness, and astonishment of heart:

כט. וְהָיִיתָ מְמַשֵּׁשׁ בַּצָּהֳרַיִם כַּאֲשֶׁר יְמַשֵּׁשׁ הָעִוֵּר בָּאֲפֵלָה וְלֹא תַצְלִיחַ אֶת דְּרָכֶיךָ וְהָיִיתָ אַךְ עָשׁוּק וְגָזוּל כָּל הַיָּמִים וְאֵין מוֹשִׁיעַ:

καὶ ἔσῃ ψηλαφῶν μεσημβρίας ὡσεὶ ψηλαφήσαι ὁ τυφλὸς ἐν τῷ σκότει καὶ οὐκ εὐοδώσει τὰς ὁδούς σου καὶ ἔσῃ τότε ἀδικούμενος καὶ διαρπαζόμενος πάσας τὰς ἡμέρας καὶ οὐκ ἔσται σοι ὁ βοηθῶν

29 ܘܲܗ̤ܘܲܝܬ̇ ܡܵܐܹ̇ܫ ܒܛܲܗܪܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܡܵܐܹ̇ܫ ܥܘܝܼܪܵܐ ܒܚܸܫܘܿܟ݂ܵܐ ܘܠܵܐ ܬܸܣܲܩ ܐܘܼܪܚܵܟ݂ ܠܪܹܫ ܘܲܗ̤ܘܲܝܬ̇ ܕܒ̣ܝܼܪ ܒܲܩܛܝܼܪܵܐ ܘܲܛܠܝܼܡ ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܟ݂ ܘܠܵܐ ܢܸܗܘܸܐ ܡ̇ܢ ܕܦܵܪܹܩ ܠܵܟ݂.

et palpes in meridie sicut palpare solet cæcus in tenebris, et non dirigas vias tuas. Omnique tempore calumniam sustineas, et opprimaris violentia, nec habeas qui liberet te.

და დაბრმობითა გონებისათა იყო შენ, ვითარცა ბრმაჲ შუასამხრის და ეფეშვებოდი, ვითარცა ეფეშვებინ ბრმაჲ ბნელსა შინა და არა წარგემართნენ გზანი შენნი. და იყო შენ ვნებულ და მიმოტაცებულ ყოველთა დღეთა ცხოვრებისა შენისათა და არავინ იყოს შენდა შემწე.

ok þreifir á miðjum degi svá sem blindr er vanr at þreifa í myrkrum, ok eigi greiðir þú gǫtur þínar. Bera skaltu háðung á hverri stundu og þrøngvast af ofurafli, ok eigi skal þik leysa.

29 And thou shalt grope at noonday, as the blind gropeth in darkness, and thou shalt not prosper in thy ways: and thou shalt be only oppressed and spoiled evermore, and no man shall save thee.

ל. אִשָּׁה תְאָרֵשׂ וְאִישׁ אַחֵר יִשְׁכָּבֶנָּה בַּיִת תִּבְנֶה וְלֹא תֵשֵׁב בּוֹ כֶּרֶם תִּטַּע וְלֹא תְחַלְּלֶנּוּ:

γυναῖκα λήμψῃ καὶ ἀνὴρ ἕτερος ἕξει αὐτήν οἰκίαν οἰκοδομήσεις καὶ οὐκ οἰκήσεις ἐν αὐτῇ ἀμπελῶνα φυτεύσεις καὶ οὐ τρυγήσεις αὐτόν

30 ܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܬܸܡܟ̇ܘܿܪ ܘܓܲܒ̣ܪܵܐ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ ܢܸܣܒ̣ܝܼܗ̇. ܒܲܝܬܵܐ ܬܸܒ̣ܢܸܐ ܘܠܵܐ ܬܸܬܸ̇ܒ̣ ܒܹܗ. ܟܲܪܡܵܐ ܬܸܨܘܿܒ̣ ܘܠܵܐ ܬܸܥܨܘܿܒ̣ ܡܸܢܹܗ.

Uxorem accipias, et alius dormiat cum ea. Domum ædifices, et non habites in ea. Plantes vineam, et non vindemies eam.

ცოლი მოიყვანო შენ და სხუამან მამაკაცმან შეირთოს იგი ცოლად, სახლსა იშენებდე და სხუათა დაიმკჳდრონ იგი, რქასა დაასხმიდე და სხუათა მოსთლონ იგი,

Konu muntu eiga, ok annarr maðr mun mun með henni sofa. Hús muntu upp gefa, ok í því muntu eigi byggja. Víngarð muntu gróðrsetja, ok ǫngvan ávǫxt muntu af honum taka.

30 Thou shalt betroth a wife, and another man shall lie with her: thou shalt build an house, and thou shalt not dwell therein: thou shalt plant a vineyard, and shalt not gather the grapes thereof.

לא. שׁוֹרְךָ טָבוּחַ לְעֵינֶיךָ וְלֹא תֹאכַל מִמֶּנּוּ חֲמֹרְךָ גָּזוּל מִלְּפָנֶיךָ וְלֹא יָשׁוּב לָךְ צֹאנְךָ נְתֻנוֹת לְאֹיְבֶיךָ וְאֵין לְךָ מוֹשִׁיעַ:

ὁ μόσχος σου ἐσφαγμένος ἐναντίον σου καὶ οὐ φάγῃ ἐξ αὐτοῦ ὁ ὄνος σου ἡρπασμένος ἀπὸ σοῦ καὶ οὐκ ἀποδοθήσεταί σοι τὰ πρόβατά σου δεδομένα τοῖς ἐχθροῖς σου καὶ οὐκ ἔσται σοι ὁ βοηθῶν

31 ܬܵܘܪܵܟ݂ ܢܸܬ̣ܢܟܸܣ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܘܠܵܐ ܬܹܐܟ݂ܘܿܠ ܡܸܢܹܗ ܘܲܚܡܵܪܵܟ݂ ܢܸܬ̇ܕ̇ܩܲܪ ܡܸܢܵܟ݂ ܒܲܩܛܝܼܪܵܐ ܘܠܵܐ ܢܸܬ̣ܦܢܸܐ ܠܵܟ݂ ܥܵܢܵܟ݂ ܬܸܫܬ̇ܠܸܡ ܠܲܒ̣ܥܠܕ̇ܒ̣ܵܒܲܝ̈ܟ ܘܠܲܝܬ̇ ܘܲܡܦܲܨܸܐ.

Bos tuus immoletur coram te, et non comedas ex eo. Asinus tuus rapiatur in conspectu tuo, et non reddatur tibi. Oves tuæ dentur inimicis tuis, et non sit qui te adjuvet.

უსხი შენი დაკლულ იყოს შენ წინაშე, ხოლო შენ არა შჭამო მისი, არამედ სხუათა შეჭამონ იგი, კარაული შენი მიგტაცონ შენგან. და კუალად არავინ გაგოს შენ, საცხოვარი შენი მიცემულ იყოს ჴელთა მტერთა შენთასა.

Uxi þinn mun hǫggvin vera fyrir þínu auglíti, ok ekki muntu af honum eta. Asni þinn mun tekinn vera at þér sjáanda, ok ekki muntu af honum ǫðlast. Sauðir þínir munu teknir vera af úvinum þínum, ok engi maðr mun rétta þitt mál.

31 Thine ox shall be slain before thine eyes, and thou shalt not eat thereof: thine ass shall be violently taken away from before thy face, and shall not be restored to thee: thy sheep shall be given unto thine enemies, and thou shalt have none to rescue them.

לב. בָּנֶיךָ וּבְנֹתֶיךָ נְתֻנִים לְעַם אַחֵר וְעֵינֶיךָ רֹאוֹת וְכָלוֹת אֲלֵיהֶם כָּל הַיּוֹם וְאֵין לְאֵל יָדֶךָ:

οἱ υἱοί σου καὶ αἱ θυγατέρες σου δεδομέναι ἔθνει ἑτέρῳ καὶ οἱ ὀφθαλμοί σου βλέψονται σφακελίζοντες εἰς αὐτά καὶ οὐκ ἰσχύσει ἡ χείρ σου

32 ܒܢܲܝ̈ܟ ܘܲܒ̣̈ܢܵܬ̣ܵܟ݂ ܢܸܫܬܲܠܡܘܼܢ ܠܥܲܡܵܐ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ ܘܥܲܝܢܲܝ̈ܟ ܢܸܚܙ̈ܝܵܢ ܘܬܸܕ݂ܘܸܐ ܥܠܲܝܗܘܿܢ ܟܠܹܗ ܝܵܘܡܵܐ ܘܠܵܐ ܬܸܣܦܲܩ ܒܐܝܼܕܲܝ̈ܟ.

Filii tui et filiæ tuæ tradantur alteri populo, videntibus oculis tuis, et deficientibus ad conspectum eorum tota die, et non sit fortitudo in manu tua.

ძენი შენნი და ასულნი შენნი მოცემულ იყვნენ ნათესავთა სხუათა და თუალნი შენნი ხედვიდენ წარმტყუენველთა შენგან და არა ჴელ-გეწიფოს, ნაყოფსა ქუეყანისა შენისასა.

Synir þínir ok dœtr munu herteknar vera af útlendum mǫnnum at ásjáandum augum þínum, ok drottnandum² af augliti þeirra á ǫllum dǫgum, ok eigi sé styrkr í þinni hendi.

2. Unger: Corrected to þrottnandum

32 Thy sons and thy daughters shall be given unto another people, and thine eyes shall look, and fail with longing for them all the day long; and there shall be no might in thine hand.

לג. פְּרִי אַדְמָתְךָ וְכָל יְגִיעֲךָ יֹאכַל עַם אֲשֶׁר לֹא יָדָעְתָּ וְהָיִיתָ רַק עָשׁוּק וְרָצוּץ כָּל הַיָּמִים:

τὰ ἐκφόρια τῆς γῆς σου καὶ πάντας τοὺς πόνους σου φάγεται ἔθνος ὃ οὐκ ἐπίστασαι καὶ ἔσῃ ἀδικούμενος καὶ τεθραυσμένος πάσας τὰς ἡμέρας

33 ܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܟ݂ ܘܟ݂ܠܵܗ̇ ܠܹܐܘܬ̣ܵܟ݂ ܢܹܐܟ݂ܘܿܠ ܥܲܡܵܐ ܕܠܵܐ ܝܵܕܲܥ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܹܗ ܘܲܗ̤ܘܲܝܬ̇ ܛܠܝܼܡ ܘܐܲܠܝܼܨ ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܟ݂.

Fructus terræ tuæ, et omnes labores tuos, comedat populus quem ignoras: et sis semper calumniam sustinens, et oppressus cunctis diebus,

და ნაშრომსა ჴელთა შენთასა შეშჭამდეს ნათესავი უცხოჲ, რომელი არა იცოდი. და იყო შენ მიხუეჭილ და ვნებულ ყოველთა დღეთა შენთა.

Ok uðr ³ mun eta ávǫxt jarðar þinnar ok ǫll erfiði þín at þú berir jafnan háðungar ok þrønging kome yfir þik á ǫllum dǫgum,

3. Unger: lýðr

33 The fruit of thy land, and all thy labours, shall a nation which thou knowest not eat up; and thou shalt be only oppressed and crushed alway:

לד. וְהָיִיתָ מְשֻׁגָּע מִמַּרְאֵה עֵינֶיךָ אֲשֶׁר תִּרְאֶה:

καὶ ἔσῃ παράπληκτος διὰ τὰ ὁράματα τῶν ὀφθαλμῶν σου ἃ βλέψῃ

34 ܘܲܗ̤ܘܲܝܬ̇ ܟܡܲܗ ܡ̣ܢ ܚܸܙܘܵܐ ܕܥܲܝܢܲܝ̈ܟ ܕܚܵܙܹܐ ܐܲܢ̄ܬ̇.

et stupens ad terrorem eorum quæ videbunt oculi tui.

და იყო შენ გულპებულ და შეურვებულ ხილვითა მით თუალთა შენთაჲთა, რომელსა-იგი ხედვიდე შენ.

ok undrandi við ógn þá er augu þessi munu sjá.

34 So that thou shalt be mad for the sight of thine eyes which thou shalt see.

לה. יַכְּכָה יְהֹוָה בִּשְׁחִין רָע עַל הַבִּרְכַּיִם וְעַל הַשֹּׁקַיִם אֲשֶׁר לֹא תוּכַל לְהֵרָפֵא מִכַּף רַגְלְךָ וְעַד קָדְקֳדֶךָ:

πατάξαι σε κύριος ἐν ἕλκει πονηρῷ ἐπὶ τὰ γόνατα καὶ ἐπὶ τὰς κνήμας ὥστε μὴ δύνασθαί σε ἰαθῆναι ἀπὸ ἴχνους τῶν ποδῶν σου ἕως τῆς κορυφῆς σου

35 ܢܸܡܚܹܝܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܒܫܘܼܚܢܵܐ ܒܝܼܫܵܐ ܥܲܠ ܒܘܼܪ̈ܟܲܝܟ ܘܥܲܠ ܫܵܩܲܝ̈ܟ ܕܠܵܐ ܬܸܫܟܲܚ ܠܡܸܬ̣ܐܲܣܵܝܘܼ ܡ̣ܢ ܦܲܣܬ̣ܵܐ ܕܪܸܓ̣ܠܵܟ݂ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܡܘܼܚܵܟ݂.

Percutiat te Dominus ulcere pessimo in genibus et in suris, sanarique non possis a planta pedis usque ad verticem tuum.

და გცეს შენ უფალმან სალმობითა ბოროტითა და მუჴლთა და წელთა შენთა მსივანებითა, რომლითა ვერ განიკურნო და იგუემო შენ ტერფით შენითგან ვიდრე თხემად შენდამდე.

Dróttinn ljósti þik inni verstu hrúfu á getnaðarlim ok lærum svá at þú verðr eigi heill, alt fra iljum ok til hvirfils.

35 The LORD shall smite thee in the knees, and in the legs, with a sore botch that cannot be healed, from the sole of thy foot unto the top of thy head.

לו. יוֹלֵךְ יְהֹוָה אֹתְךָ וְאֶת מַלְכְּךָ אֲשֶׁר תָּקִים עָלֶיךָ אֶל גּוֹי אֲשֶׁר לֹא יָדַעְתָּ אַתָּה וַאֲבֹתֶיךָ וְעָבַדְתָּ שָּׁם אֱלֹהִים אֲחֵרִים עֵץ וָאָבֶן:

ἀπαγάγοι κύριός σε καὶ τοὺς ἄρχοντάς σου οὓς ἐὰν καταστήσῃς ἐπὶ σεαυτόν εἰς ἔθνος ὃ οὐκ ἐπίστασαι σὺ καὶ οἱ πατέρες σου καὶ λατρεύσεις ἐκεῖ θεοῖς ἑτέροις ξύλοις καὶ λίθοις

36 ܢܸܕ݂ܒ̇ܪܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܵܟ݂ ܘܲܠܡܲܠܟܵܟ݂ ܕܐܲܩܝܼܡܹܬ̇ ܥܠܲܝܟ ܠܘܵܬ̣ ܥܲܡܵܐ ܕܠܵܐ ܝܼܕܲܥܬ̇ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ ܘܬܸܦܠܘܿܚ ܬܲܡܵܢ ܠܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܐ̄ܚܪ̈ܵܢܹܐ ܕܩܲܝܣܵܐ ܘܲܕ݂ܟܹܐܦܵܐ.

Ducet te Dominus, et regem tuum, quem constitueris super te, in gentem, quam ignoras tu et patres tui: et servies ibi diis alienis, ligno et lapidi.

და მიგცნეს უფალმან შენ და მთავრობანი იგი შენნი, რომელ დაედგინნენ შენ ზედა ნათესავსა უცხოსა, რომელ არა იცოდი შენ და არცაღა მამათა შენთა და მსახურებდე შენ მუნ კერპთა უცხოთა ძელისა და ქვისათა.

Dróttinn mun leiða þik ok konung þann er þú munt setja yfir þik til þeirrar þjóðar er þú veizt eigi skyn á, ok ǫngvir frændr þínir eru, ok muntu þeim þjóna ok útlendum goðum, trjám ok steinum

36 The LORD shall bring thee, and thy king which thou shalt set over thee, unto a nation which neither thou nor thy fathers have known; and there shalt thou serve other gods, wood and stone.

לז. וְהָיִיתָ לְשַׁמָּה לְמָשָׁל וְלִשְׁנִינָה בְּכֹל הָעַמִּים אֲשֶׁר יְנַהֶגְךָ יְהֹוָה שָׁמָּה:

καὶ ἔσῃ ἐκεῖ ἐν αἰνίγματι καὶ παραβολῇ καὶ διηγήματι ἐν πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν εἰς οὓς ἂν ἀπαγάγῃ σε κύριος ἐκεῖ

37 ܘܬܸܗܘܸܐ ܠܬܸܡܗܵܐ ܘܲܠܡܲܬ̣ܠܵܐ ܘܲܠܪܸܢܝܵܐ ܒܟ݂ܠܗܘܿܢ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܕܲܢܒܲܕ̇ܪܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܬܲܡܵܢ.

Et eris perditus in proverbium ac fabulam omnibus populis, ad quos te introduxerit Dominus.

და იყო შენ მუნ საბასრობელად და იგავად საკიცხელებისა ყოველთა შორის ნათესავთა, ვიდრეცა მიგიყვანოს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან მუნ.

ok glataðr muntu vera í víðri jǫrðu, ok skrǫksǫgum ǫllum lýðnum er Guð leidir þik til.

37 And thou shalt become an astonishment, a proverb, and a byword, among all nations whither the LORD shall lead thee.

לח. זֶרַע רַב תּוֹצִיא הַשָּׂדֶה וּמְעַט תֶּאֱסֹף כִּי יַחְסְלֶנּוּ הָאַרְבֶּה:

σπέρμα πολὺ ἐξοίσεις εἰς τὸ πεδίον καὶ ὀλίγα εἰσοίσεις ὅτι κατέδεται αὐτὰ ἡ ἀκρίς

38 ܙܲܪܥܵܐ ܣܲܓ̇ܝܼ ܬܲܦܸܩ ܚܲܩܠܵܟ݂ ܘܩܲܠܝܼܠ ܬܸܚܡܘܿܠ ܡܸܛܠ ܕܢܹܐܟ݂ܠܝܼܘܗܝ ܩܲܡܨܵܐ.

Sementem multam jacies in terram, et modicum congregabis: quia locustæ devorabunt omnia.

თესლი დიდად განსთესო ყანობირსა შენსა და მცირედ შეიკრიბო იგი, რამეთუ შეჭამოს იგი მკალმან.

Mǫrg sáð muntu í jǫrð kasta, ok muntu þar lítið gott af taka, því at locuste mun þín sáð eta.

38 Thou shalt carry much seed out into the field, and shalt gather but little in; for the locust shall consume it.

לט. כְּרָמִים תִּטַּע וְעָבָדְתָּ וְיַיִן לֹא תִשְׁתֶּה וְלֹא תֶאֱגֹר כִּי תֹאכְלֶנּוּ הַתֹּלָעַת:

ἀμπελῶνα φυτεύσεις καὶ κατεργᾷ καὶ οἶνον οὐ πίεσαι οὐδὲ εὐφρανθήσῃ ἐξ αὐτοῦ ὅτι καταφάγεται αὐτὰ ὁ σκώληξ

39 ܟܲܪܡܵܐ ܬܸܨܘܿܒ̣ ܘܬܸܦܠܘܿܚ ܘܚܲܡܪܵܐ ܠܵܐ ܬܸܫܬܸ̇ܐ ܘܠܵܐ ܬܸܚܡܘܿܠ ܡܸܛܠ ܕܐܵܟ݂ܠܵܐ ܠܹܗ ܬܵܘܠܥܵܐ.

Vineam plantabis, et fodies: et vinum non bibes, nec colliges ex ea quippiam: quoniam vastabitur vermibus.

ვენაჴსა ასხმიდე და იქმოდი, და ღჳნოჲ არა სუა და არცაღა იხარებდი მისგან, რამეთუ შეჭამოს იგი მგრაგნელმან.

Víngarða muntu gróðrsetja, ok eigi muntu þar af vín drekka, ok eigi muntu þar gott af taka, því at maðkar munu þat eyða.

39 Thou shalt plant vineyards, and dress them, but shalt neither drink of the wine, nor gather the grapes; for the worms shall eat them.

מ. זֵיתִים יִהְיוּ לְךָ בְּכָל גְּבוּלֶךָ וְשֶׁמֶן לֹא תָסוּךְ כִּי יִשַּׁל זֵיתֶךָ:

ἐλαῖαι ἔσονταί σοι ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις σου καὶ ἔλαιον οὐ χρίσῃ ὅτι ἐκρυήσεται ἡ ἐλαία σου

40 ܙܲܝ̈ܬܹ̇ܐ ܢܸܗܘܘܿܢ ܠܵܟ݂ ܒܟ݂ܠܹܗ ܬܚܘܼܡܵܟ݂ ܘܡܸܫܚܵܐ ܠܵܐ ܬܸܡܫܘܿܚ ܡܸܛܠ ܕܢܸܬ̇ܪܘܼܢ ܙܲܝܬܲܝ̈ܟ.

Olivas habebis in omnibus terminis tuis, et non ungeris oleo: quia defluent, et peribunt.

ზეთისხილი იყოს ყოველთა საზღვართა შენთა და ზეთი არა ჰპოო ცხებად, რამეთუ უჟამოდ დასცჳვეს ზეთისხილი იგი.

Viðsmjǫrstré muntu setja í endimǫrkum þínum, ok eigi muntu af viðsmjǫrvi ǫðlast, því at viðsmjǫrin mun við renna ok farast.

40 Thou shalt have olive trees throughout all thy coasts, but thou shalt not anoint thyself with the oil; for thine olive shall cast his fruit.

מא. בָּנִים וּבָנוֹת תּוֹלִיד וְלֹא יִהְיוּ לָךְ כִּי יֵלְכוּ בַּשֶּׁבִי:

υἱοὺς καὶ θυγατέρας γεννήσεις καὶ οὐκ ἔσονταί σοι ἀπελεύσονται γὰρ ἐν αἰχμαλωσίᾳ

41 ܒ̈ܢܲܝܵܐ ܘܲܒ̣̈ܢܵܬ̣ܵܐ ܬܵܘܠܸܕ݂ ܘܠܵܐ ܢܸܗܘܘܿܢ ܕܝܼܠܵܟ݂ ܡܸܛܠ ܕܲܒ̣ܫܸܒ̣ܝܵܐ ܢܹܐܙܠܘܼܢ.

Filios generabis et filias, et non frueris eis: quoniam ducentur in captivitatem.

ძეებ და ასულებ ისხნე და არა სარგებელ გეყვნენ შენ, არამედ წარიყვანნენ იგინი წყუედ.

Sonu ok dœtr muntu eiga, ok øngvar nytsemdir muntu þaðan hafa, því at þeir munu þrælkaðir vera.

41 Thou shalt beget sons and daughters, but thou shalt not enjoy them; for they shall go into captivity.

מב. כָּל עֵצְךָ וּפְרִי אַדְמָתֶךָ יְיָרֵשׁ הַצְּלָצַל:

πάντα τὰ ξύλινά σου καὶ τὰ γενήματα τῆς γῆς σου ἐξαναλώσει ἡ ἐρυσίβη

42 ܟܠܗܘܿܢ ܐܝܼܠܵܢܲܝ̈ܟ ܘܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܟ݂ ܢܹܐܟ݂ܘܿܠ ܐܸܢܘܿܢ ܨܲܪܨܘܼܪܵܐ.

Omnes arbores tuas et fruges terræ tuæ rubigo consumet.

ყოველი ნერგი ხისა შენისაჲ და მცენარე ქუეყანისა შენისაჲ მოჰჴოცოს მგრაგნელმან.

Ǫll tré þín ok ávǫxtu mun rýð eyða.

42 All thy trees and fruit of thy land shall the locust consume.

מג. הַגֵּר אֲשֶׁר בְּקִרְבְּךָ יַעֲלֶה עָלֶיךָ מַעְלָה מָּעְלָה וְאַתָּה תֵרֵד מַטָּה מָּטָּה:

ὁ προσήλυτος ὅς ἐστιν ἐν σοί ἀναβήσεται ἐπὶ σὲ ἄνω ἄνω σὺ δὲ καταβήσῃ κάτω κάτω

43 ܘܥܵܡܘܿܪܵܐ ܕܲܒ̣ܓ̣ܵܘܵܟ݂ ܢܸܬ̇ܬ̇ܪܝܼܡ ܥܠܲܝܟ ܠܥܸܠ ܘܐܲܢ̄ܬ̇ ܬܸܚܘܿܬ̣ ܠܬܲܚܬ̇.

Advena, qui tecum versatur in terra, ascendet super te, eritque sublimior: tu autem descendes, et eris inferior.

მწირი იგი და მსხემი, რომელი იყოს შენ შორის, აღმაღლდეს უზეშთაეს შენსა, ხოლო შენ დაჰჴდე დამართ, იყო შენ ნაკლულევან.

Útlendr maðr sá er með þér er á þinni jǫrðu mun upp stíga yfir þik ok mun verða þér æðri, en þú munt niðr stíga ok vera honum minni.

43 The stranger that is within thee shall get up above thee very high; and thou shalt come down very low.

מד. הוּא יַלְוְךָ וְאַתָּה לֹא תַלְוֶנּוּ הוּא יִהְיֶה לְרֹאשׁ וְאַתָּה תִּהְיֶה לְזָנָב:

οὗτος δανιεῖ σοι σὺ δὲ τούτῳ οὐ δανιεῖς οὗτος ἔσται κεφαλή σὺ δὲ ἔσῃ οὐρά

44 ܗܘ̤ ܢܵܘܙܦܵܟ݂ ܘܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܵܐ ܬܵܘܙܦܝܼܘܗܝ. ܗܘ̤ ܢܸܗܘܸܐ ܪܹܫܵܐ ܘܐܲܢ̄ܬ̇ ܬܸܗܘܸܐ ܕܘܼܢܒ̇ܬ̣ܵܐ.

Ipse fœnerabit tibi, et tu non fœnerabis ei. Ipse erit in caput, et tu eris in caudam.

deest

Hann mun af þér fé taka, en þú munt ekki af honum hafa. Hann mun vera í hǫfuð, en þú í hala.

44 He shall lend to thee, and thou shalt not lend to him: he shall be the head, and thou shalt be the tail.

מה. וּבָאוּ עָלֶיךָ כָּל הַקְּלָלוֹת הָאֵלֶּה וּרְדָפוּךָ וְהִשִּׂיגוּךָ עַד הִשָּׁמְדָךְ כִּי לֹא שָׁמַעְתָּ בְּקוֹל יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לִשְׁמֹר מִצְו‍ֹתָיו וְחֻקֹּתָיו אֲשֶׁר צִוָּךְ:

καὶ ἐλεύσονται ἐπὶ σὲ πᾶσαι αἱ κατάραι αὗται καὶ καταδιώξονταί σε καὶ καταλήμψονταί σε ἕως ἂν ἐξολεθρεύσῃ σε καὶ ἕως ἂν ἀπολέσῃ σε ὅτι οὐκ εἰσήκουσας τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ σου φυλάξαι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ ὅσα ἐνετείλατό σοι

45 ܘܢܹܐܬ̣̈ܝܵܢ ܥܠܲܝܟ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܹܝܢ ܠܵܘ̈ܛܵܬ̣ܵܐ ܘܢܲܕ݂ܪ̈ܟ݂ܵܢܵܟ݂ ܘܢܸܪ̈ܕ̇ܦܢܵܟ݂ ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܵܘ̈ܒ̇ܕ݂ܵܢܵܟ݂ ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܫܡܲܥܬ̇ ܒܩܵܠܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܠܵܐ ܢܛܲܪܬ̇ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܵܘܗܝ ܘܢܵܡܘܿܣܵܘ̈ܗܝ ܕܦܲܩܕ݂ܵܟ݂.

Et venient super te omnes maledictiones istæ, et persequentes apprehendent te, donec intereas: quia non audisti vocem Domini Dei tui, nec servasti mandata ejus et cæremonias, quas præcepit tibi.

იგი გავასხებდეს შენ და შენ არაჲ ჰპოო, რაჲმცა სესხად უკუეც, იგი იყოს თავ შენდა, ხოლო შენ იყო მისა ბოლო.

Koma munu yfir þik allar bǫlvanir þessar, ok ofsœkjendir mun þik grípa til þess er þú ferst, því at þú hlýðir eigi rǫddu dróttins þíns, ok eigi varðveitir þú boðor mannhlíð þinn á allri jǫrðu þinni þeirri er dróttinn Guð mun gefa þér.

45 Moreover all these curses shall come upon thee, and shall pursue thee, and overtake thee, till thou be destroyed; because thou hearkenedst not unto the voice of the LORD thy God, to keep his commandments and his statutes which he commanded thee:

מו. וְהָיוּ בְךָ לְאוֹת וּלְמוֹפֵת וּבְזַרְעֲךָ עַד עוֹלָם:

καὶ ἔσται ἐν σοὶ σημεῖα καὶ τέρατα καὶ ἐν τῷ σπέρματί σου ἕως τοῦ αἰῶνος

46 ܘܢܸܗܘ̈ܝܵܢ ܒܵܟ݂ ܐܵܬ̣̈ܘܵܬ̣ܵܐ ܘܬܸܕ݂ܡܪ̈ܵܬ̣ܵܐ ܘܲܒ̣ܙܲܪܥܵܟ݂ ܠܥܵܠܲܡ.

Et erunt in te signa atque prodigia, et in semine tuo usque in sempiternum:

და მოიწინენ შენ ზედა ყოველნი ესე წყევანი და გეწინენ შენ, ვიდრემდე მოგასრულონ და წარგწყმიდონ შენ, რამეთუ არა ისმინე შენ ჴმაჲ უფლისა ღმრთისა შენისაჲ დამარხვად მცნებათა მისთა, რომელ-იგი გამცნო შენ.

Mǫrg undr munu þér verða ok þínu kyni alt að eilífu,

46 And they shall be upon thee for a sign and for a wonder, and upon thy seed for ever.

מז. תַּחַת אֲשֶׁר לֹא עָבַדְתָּ אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בְּשִׂמְחָה וּבְטוּב לֵבָב מֵרֹב כֹּל:

ἀνθ᾽ ὧν οὐκ ἐλάτρευσας κυρίῳ τῷ θεῷ σου ἐν εὐφροσύνῃ καὶ ἀγαθῇ καρδίᾳ διὰ τὸ πλῆθος πάντων

47 ܥܲܠ ܕܠܵܐ ܦܠܲܚܬ̇ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܒܚܲܕ݂ܘܼܬ̣ܵܐ ܘܲܒ̣ܛܵܒ̣ܘܼܬ̣ ܠܸܒܵܐ ܡ̣ܢ ܣܘܿܓ̣ܵܐܐ ܕܟ݂ܠ ܡܸܕܸ̇ܡ.

eo quod non servieris Domino Deo tuo in gaudio, cordisque lætitia, propter rerum omnium abundantiam.

და იყოს შენ შორის სასწაულები და ნიშები შენ შორის და ნათესავსა შენსა შორის უკუნისამდე ჟამთა ამისთჳს, რამეთუ არა ჰმსახურებდ შენ უფალსა ღმერთსა შენსა სიხარულით და გულწრფელებით.

því at þú þjónaðir eigi Guði, þínum dróttni, í fagnaði ok gleði hjarta þíns fyrir gnótt allra auðræða.

47 Because thou servedst not the LORD thy God with joyfulness, and with gladness of heart, for the abundance of all things;

מח. וְעָבַדְתָּ אֶת אֹיְבֶיךָ אֲשֶׁר יְשַׁלְּחֶנּוּ יְהֹוָה בָּךְ בְּרָעָב וּבְצָמָא וּבְעֵירֹם וּבְחֹסֶר כֹּל וְנָתַן עֹל בַּרְזֶל עַל צַוָּארֶךָ עַד הִשְׁמִידוֹ אֹתָךְ:

καὶ λατρεύσεις τοῖς ἐχθροῖς σου οὓς ἐπαποστελεῖ κύριος ἐπὶ σέ ἐν λιμῷ καὶ ἐν δίψει καὶ ἐν γυμνότητι καὶ ἐν ἐκλείψει πάντων καὶ ἐπιθήσει κλοιὸν σιδηροῦν ἐπὶ τὸν τράχηλόν σου ἕως ἂν ἐξολεθρεύσῃ σε

48 ܘܬܸܦܠܘܿܚ ܠܲܒ̣ܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒܲܝ̈ܟ ܕܲܢܫܲܕܲܪ ܐܸܢܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܥܠܲܝܟ ܒܟܲܦܢܵܐ ܘܲܒ̣ܨܲܗܝܵܐ ܘܲܒ̣ܥܲܪܛܸܠܵܝܘܼܬ̣ܵܐ ܘܲܒ̣ܚܘܼܣܪܵܢܵܐ ܕܟ݂ܠ ܡܸܕܸ̇ܡ ܘܢܸܬܸ̇ܠ ܢܝܼܪܵܐ ܕܦܲܪܙܠܵܐ ܥܲܠ ܨܵܘܪܵܟ݂ ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܵܘܒ̇ܕ݂ܵܟ݂.

Servies inimico tuo, quem immittet tibi Dominus, in fame, et siti, et nuditate, et omni penuria: et ponet jugum ferreum super cervicem tuam, donec te conterat.

ჰმსახურებდე შენ მტერთა შენთა შიმშილითა და წყურილითა. და შიშულოებითა და ნაკლულევანებითა ყოვლისაგან და დაგდვას შენ ჯაჭჳ რკინისაჲ ქედსა შენსა, ვიდრემდე მოგსპოს შენ.

Þjóna muntu úvinum þeim er Guð mun þér til senda í sult ok þorsta ok nǫkkleik ok allra hluta fátæka. Guð mun setja jarnligt ax yfir svíra þinn, at hann knosi þik.

48 Therefore shalt thou serve thine enemies which the LORD shall send against thee, in hunger, and in thirst, and in nakedness, and in want of all things: and he shall put a yoke of iron upon thy neck, until he have destroyed thee.

מט. יִשָּׂא יְהֹוָה עָלֶיךָ גּוֹי מֵרָחֹק מִקְצֵה הָאָרֶץ כַּאֲשֶׁר יִדְאֶה הַנָּשֶׁר גּוֹי אֲשֶׁר לֹא תִשְׁמַע לְשֹׁנוֹ:

ἐπάξει κύριος ἐπὶ σὲ ἔθνος μακρόθεν ἀπ᾽ ἐσχάτου τῆς γῆς ὡσεὶ ὅρμημα ἀετοῦ ἔθνος ὃ οὐκ ἀκούσῃ τῆς φωνῆς αὐτοῦ

49 ܢܲܝܬܸܐ ܥܠܲܝܟ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡܵܐ ܡ̣ܢ ܪܘܼܚܩܵܐ ܡ̣ܢ ܣܵܘܩܹ̈ܝܗ̇ ܕܐܲܪܥܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܛܵܐܹ̇ܣ ܢܸܫܪܵܐ ܥܲܡܵܐ ܕܠܵܐ ܫܵܡܲܥ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܸܫܵܢܹܗ.

Adducet Dominus super te gentem de longinquo, et de extremis terræ finibus in similitudinem aquilæ volantis cum impetu, cujus linguam intelligere non possis:

და მოავლინოს შენ ზედა უფალმან ღმერთმან შენმან ნათესავი იგი შორიელი კიდითგან ქუეყანისაჲთ, რომელნი იღუმერდენ, ვითარცა ლომნი, და ეტევებოდიან, ვითარცა ორბნი.

Leiða muntu yfir þik þjóðir af fjarlægum ok af ǫllum inum yztum heruðum jarðar, í líking fljúgandi arnar með gný. Þess gný muntu eigi mega skilja.

49 The LORD shall bring a nation against thee from far, from the end of the earth, as swift as the eagle flieth; a nation whose tongue thou shalt not understand;

נ. גּוֹי עַז פָּנִים אֲשֶׁר לֹא יִשָּׂא פָנִים לְזָקֵן וְנַעַר לֹא יָחֹן:

ἔθνος ἀναιδὲς προσώπῳ ὅστις οὐ θαυμάσει πρόσωπον πρεσβύτου καὶ νέον οὐκ ἐλεήσει

50 ܥܲܡܵܐ ܕܚܲܨ̈ܝܼܦܵܢ ܐܲܦܵܘ̈ܗܝ. ܕܠܵܐ ܒܵܗܹ̇ܬ̣ ܡ̣ܢ ܐܲܦܲܝ̈ ܣܵܒܹ̈ܐ ܘܥܲܠ ܛܠܵܝܹ̈ܐ ܠܵܐ ܡܪܲܚܸܡ.

gentem procacissimam, quæ non deferat seni, nec misereatur parvuli,

ნათესავი, რომლისაჲ არა გესმოდის ჴმაჲ მისი, ნათესავი ურიდი და თუალუხუავი, რომელმან არა თუალ-ახუნის მოხუცებულსა სიბერისა.

Sú hín hvarkvænta þjóð mun eigi gǫmlum vægja, né ungum miskunna.

50 A nation of fierce countenance, which shall not regard the person of the old, nor shew favour to the young:

נא. וְאָכַל פְּרִי בְהֶמְתְּךָ וּפְרִי אַדְמָתְךָ עַד הִשָּׁמְדָךְ אֲשֶׁר לֹא יַשְׁאִיר לְךָ דָּגָן תִּירוֹשׁ וְיִצְהָר שְׁגַר אֲלָפֶיךָ וְעַשְׁתְּרֹת צֹאנֶךָ עַד הַאֲבִידוֹ אֹתָךְ:

καὶ κατέδεται τὰ ἔκγονα τῶν κτηνῶν σου καὶ τὰ γενήματα τῆς γῆς σου ὥστε μὴ καταλιπεῖν σοι σῖτον οἶνον ἔλαιον τὰ βουκόλια τῶν βοῶν σου καὶ τὰ ποίμνια τῶν προβάτων σου ἕως ἂν ἀπολέσῃ σε

51 ܘܢܹܐܟ݂ܘܿܠ ܝܲܠܕܵܐ ܕܲܒ̣ܥܝܼܪܵܟ݂ ܘܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܟ݂ ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܵܘܒ̇ܕ݂ܵܟ݂ ܘܠܵܐ ܢܸܫܒ̇ܘܿܩ ܠܵܟ݂ ܠܵܐ ܥܒ̣ܘܼܪܵܐ ܘܠܵܐ ܚܲܡܪܵܐ ܘܠܵܐ ܡܸܫܚܵܐ ܘܠܵܐ ܒܲܩܪܹ̈ܐ ܕܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ ܘܠܵܐ ܓܙܵܪܹ̈ܐ ܕܥܵـ̈ܢܹܐ ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܵܘܒ̇ܕ݂ܵܟ݂.

et devoret fructum jumentorum tuorum, ac fruges terræ tuæ: donec intereas, et non relinquat tibi triticum, vinum, et oleum, armenta boum, et greges ovium: donec te disperdat,

და არცაღა შეიწყალის ყრმაჲ ჩჩჳლი. და შეჭამნეს მან ნაშობნი საცხოვართა შენთანი და ნაყოფი ქვეყანისა შენისაჲ. და არა დაგიშთეს შენ იფქლი და ღჳნოჲ, და ზეთი და არცა დაგიშთვენ ზროხანი მროწეულთა შენთანი და არცა სამწყსონი ცხოვართა შენთანი, ვიდრემდის მოგასრულოს შენ.

Sú þjóð mun svelgja ávǫxtu jarðar þinnar, þar til er þú ferst, ok munu þeir þar eigi eptir láta vín né hveiti né viðsmjǫr, eigi naut né sauði, þar til er hann drepr þik

51 And he shall eat the fruit of thy cattle, and the fruit of thy land, until thou be destroyed: which also shall not leave thee either corn, wine, or oil, or the increase of thy kine, or flocks of thy sheep, until he have destroyed thee.

נב. וְהֵצַר לְךָ בְּכָל שְׁעָרֶיךָ עַד רֶדֶת חֹמֹתֶיךָ הַגְּבֹהֹת וְהַבְּצֻרוֹת אֲשֶׁר אַתָּה בֹּטֵחַ בָּהֵן בְּכָל אַרְצֶךָ וְהֵצַר לְךָ בְּכָל שְׁעָרֶיךָ בְּכָל אַרְצְךָ אֲשֶׁר נָתַן יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לָךְ:

καὶ ἐκτρίψῃ σε ἐν πάσαις ταῖς πόλεσίν σου ἕως ἂν καθαιρεθῶσιν τὰ τείχη σου τὰ ὑψηλὰ καὶ τὰ ὀχυρά ἐφ᾽ οἷς σὺ πέποιθας ἐπ᾽ αὐτοῖς ἐν πάσῃ τῇ γῇ σου καὶ θλίψει σε ἐν πάσαις ταῖς πόλεσίν σου αἷς ἔδωκέν σοι κύριος ὁ θεός σου

52 ܘܢܹܐܠܨܵܟ݂ ܒܟ݂ܠܗܹܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܟ݂ ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܸܟ݂ܬ̇ܘܿܫ ܫܘܼܪ̈ܲܝܟ ܪ̈ܵܡܹܐ ܘܥܲܫܝܼܢܹ̈ܐ ܕܲܬ̣ܟ݂ܝܼܠ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܥܠܲܝܗܘܿܢ ܒܟ݂ܠܵܗ̇ ܐܲܪܥܵܟ݂ ܘܢܹܐܠܨܵܟ݂ ܒܟ݂ܠܗܹܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܟ݂ ܒܟ݂ܠܵܗ̇ ܐܲܪܥܵܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

et conterat in cunctis urbibus tuis, et destruantur muri tui firmi atque sublimes, in quibus habebas fiduciam in omni terra tua. Obsideberis intra portas tuas in omni terra tua, quam dabit tibi Dominus Deus tuus:

აღგფხურას შენ ქალაქთა შენთა, რომელთა დამკჳდრებულ იყო და დაამჴუნეს ზღუდენი იგი მაღალნი და შენნი და ძნელნი, რომელსა-იგი შენ ესვიდე ყოველსა მას ქუეყანასა შენსა და შეგიცვან შენ და შეგაურაონ ყოველთა მათ შინა ქალაქთა შენთა, რომელნი მოგცნა შენ უფალმან ღმერთმან შენმან.

ok knosar í ǫllum borgum þínum. Niðr mun brjótast styrkir ok hávir veggir borgar þinnar þeir er þú treystist. Á allri jǫrðu þinni mun um sitjast fyrir innan hlíð þinn á allri jǫrðu þinni þeirri er dróttinn Guð mun gefa þér.

52 And he shall besiege thee in all thy gates, until thy high and fenced walls come down, wherein thou trustedst, throughout all thy land: and he shall besiege thee in all thy gates throughout all thy land, which the LORD thy God hath given thee.

נג. וְאָכַלְתָּ פְרִי בִטְנְךָ בְּשַׂר בָּנֶיךָ וּבְנֹתֶיךָ אֲשֶׁר נָתַן לְךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בְּמָצוֹר וּבְמָצוֹק אֲשֶׁר יָצִיק לְךָ אֹיְבֶךָ:

καὶ φάγῃ τὰ ἔκγονα τῆς κοιλίας σου κρέα υἱῶν σου καὶ θυγατέρων σου ὅσα ἔδωκέν σοι κύριος ὁ θεός σου ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῇ θλίψει σου ᾗ θλίψει σε ὁ ἐχθρός σου

53 ܘܬܹܐܟ݂ܘܿܠ ܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܟܲܪܣܵܟ݂ ܒܸܣܪܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝܟ ܘܕܲܒ̣̈ܢܵܬ݂ܵܟ݂ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܬܹܐܟ݂ܘܿܠ ܐܸܢܘܿܢ ܒܐܘܼܠܨܵܢܵܐ ܘܲܒ̣ܥܵܩܵܬ̣ܵܐ ܕܲܢܥܝܼܩ ܠܵܟ݂ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒ̣ܵܟ݂.

et comedes fructum uteri tui, et carnes filiorum tuorum et filiarum tuarum, quas dederit tibi Dominus Deus tuus, in angustia et vastitate qua opprimet te hostis tuus.

და შეშჭამდე შენ ნაშობთა მუცლისა შენისათა ორთა ძეთა და ასულთა შენთასა, რომელნი-იგი მოგცნეს შენ უფალმან ღმერთმან შენ იწროებითა მით ჭირისა შენისაჲთა, რომელსა გაჭირებდენ შენ მტერნი იგი შენნი ყოველთავე მათ ქალაქთა შინა შენთა,

Eta muntu ávǫxtu kviðar þíns ok hold sona ok dœtra þinna í þrøngingum ok auðn þeirri er fjandmenn þínir munu gefa þér.

53 And thou shalt eat the fruit of thine own body, the flesh of thy sons and of thy daughters, which the LORD thy God hath given thee, in the siege, and in the straitness, wherewith thine enemies shall distress thee:

נד. הָאִישׁ הָרַךְ בְּךָ וְהֶעָנֹג מְאֹד תֵּרַע עֵינוֹ בְאָחִיו וּבְאֵשֶׁת חֵיקוֹ וּבְיֶתֶר בָּנָיו אֲשֶׁר יוֹתִיר:

ὁ ἁπαλὸς ἐν σοὶ καὶ ὁ τρυφερὸς σφόδρα βασκανεῖ τῷ ὀφθαλμῷ τὸν ἀδελφὸν καὶ τὴν γυναῖκα τὴν ἐν τῷ κόλπῳ αὐτοῦ καὶ τὰ καταλελειμμένα τέκνα ἃ ἂν καταλειφθῇ

54 ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܲܡܥܕܲܢ ܒܵܟ݂ ܘܲܡܦܲܢܲܩ ܒܵܟ݂ ܬܸܚܘܿܕ݂ ܥܲܝܢܹܗ ܒܐܲܚܘܼܗܝ ܘܒܲܐܢ̄ܬܲܬ̣ ܩܝܵܡܹܗ ܘܲܒ̣ܫܲܪܟܵܐ ܕܲܒ̣ܢܵܘ̈ܗܝ ܕܡܸܫܬܲܚܪܝܼܢ.

Homo delicatus in te, et luxuriosus valde, invidebit fratri suo, et uxori, quæ cubat in sinu suo,

რომელი-იგი ნუკეული და ფრიად ფუფუნეულ იყოს შენ შორის, თუალძჳრ იქნეს იგი ძმისა თჳსისათჳს და ცოლისა თჳსისა, რომელ-იგი იყოს უბეთა მისთა და ნეშტთა მათ შვილთა მისთა და-თუ რაჲმე-უშთეს.

Í þínu kyni mun fœðast vitlauss maðr ok lostafullr harðla, sá er ofunda mun bróður sínum ok konu þeirri er hvílir í hans faðmi,

54 So that the man that is tender among you, and very delicate, his eye shall be evil toward his brother, and toward the wife of his bosom, and toward the remnant of his children which he shall leave:

נה. מִתֵּת לְאַחַד מֵהֶם מִבְּשַׂר בָּנָיו אֲשֶׁר יֹאכֵל מִבְּלִי הִשְׁאִיר לוֹ כֹּל בְּמָצוֹר וּבְמָצוֹק אֲשֶׁר יָצִיק לְךָ אֹיִבְךָ בְּכָל שְׁעָרֶיךָ:

ὥστε δοῦναι ἑνὶ αὐτῶν ἀπὸ τῶν σαρκῶν τῶν τέκνων αὐτοῦ ὧν ἂν κατέσθῃ διὰ τὸ μὴ καταλειφθῆναι αὐτῷ μηθὲν ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῇ θλίψει σου ᾗ ἂν θλίψωσίν σε οἱ ἐχθροί σου ἐν πάσαις ταῖς πόλεσίν σου

55 ܘܠܵܐ ܢܸܬܸ̇ܠ ܠܚܲܕ݂ ܡܸܢܗܘܿܢ ܡ̣ܢ ܒܸܣܪܵܐ ܕܲܒ̣ܢܵܘ̈ܗܝ ܕܐܵܟܹܠ ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܢܸܫܬ̇ܒܸܩ ܠܹܗ ܡܸܕܸ̇ܡ ܒܐܘܼܠܨܵܢܵܐ ܘܲܒ̣ܥܵܩܬ̣ܵܐ ܕܲܢܥܝܼܩ ܠܵܟ݂ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒ̣ܵܟ݂ ܒܟ݂ܠܗܹܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܟ݂.

ne det eis de carnibus filiorum suorum, quas comedet: eo quod nihil aliud habeat in obsidione et penuria, qua vastaverint te inimici tui intra omnes portas tuas.

deest

at eigi gefi hann þeim af holdi sona sína því er hann mun eta, því at hann mun eigi annat hafa en umsát ok fátœki, því at úvinir þínir munu þik fœða innan hlið þín.

55 So that he will not give to any of them of the flesh of his children whom he shall eat: because he hath nothing left him in the siege, and in the straitness, wherewith thine enemies shall distress thee in all thy gates.

נו. הָרַכָּה בְךָ וְהָעֲנֻגָּה אֲשֶׁר לֹא נִסְּתָה כַף רַגְלָהּ הַצֵּג עַל הָאָרֶץ מֵהִתְעַנֵּג וּמֵרֹךְ תֵּרַע עֵינָהּ בְּאִישׁ חֵיקָהּ וּבִבְנָהּ וּבְבִתָּהּ:

καὶ ἡ ἁπαλὴ ἐν ὑμῖν καὶ ἡ τρυφερὰ σφόδρα ἧς οὐχὶ πεῖραν ἔλαβεν ὁ ποὺς αὐτῆς βαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς διὰ τὴν τρυφερότητα καὶ διὰ τὴν ἁπαλότητα βασκανεῖ τῷ ὀφθαλμῷ αὐτῆς τὸν ἄνδρα αὐτῆς τὸν ἐν τῷ κόλπῳ αὐτῆς καὶ τὸν υἱὸν καὶ τὴν θυγατέρα αὐτῆς

56 ܐܲܝܕܵܐ ܕܲܡܥܲܕ̇ܢܵܐ ܒܵܟ݂ ܘܲܡܦܲܢܩܵܐ ܕܠܵܐ ܢܲܣܝܲܬ̣ ܦܲܣܬ̣ܵܐ ܕܪܸܓ̣ܠܵܗ̇ ܠܲܡܩܵܡ ܬܸܚܘܿܕ݂ ܥܲܝܢܵܗ̇ ܒܒܲܥܠܵܗ̇ ܘܒܲܒ̣ܪܵܗ̇ ܘܲܒ̣ܒܲܪܬ̣ܵܗ̇.

Tenera mulier et delicata, quæ super terram ingredi non valebat, nec pedis vestigium figere, propter mollitiem et teneritudinem nimiam, invidebit viro suo, qui cubat in sinu ejus, super filii et filiæ carnibus,

და რომელ-იგი ფუფუნეულ იყოს და ნუკეულ შენ შორის, რომელმან რაჲთურთით არა იცოდის გამოცდილებაჲ სიფიცხლისაჲ და არცა დაედგას ფერჴი ქუეყანასა ზედა სიჩჩოით ფუფუნეულებისა მისისაჲთ, თუალძჳრ იქნეს ქმრისათჳს მკერდისა თჳსისა და შვილთა თჳსთათჳს და ასულთა თჳსთათჳს,

Ung kona ok auðskæð mátti eigi inn ganga yfir jǫrð, ok eigi mátti festa fótspor fóta fyrir blautleik ok mikinn meyrleik. Hon mun ofunda manni sínum, þeim er hvílir í faðmi hennar yfir blóði sonar ok dóttur,

56 The tender and delicate woman among you, which would not adventure to set the sole of her foot upon the ground for delicateness and tenderness, her eye shall be evil toward the husband of her bosom, and toward her son, and toward her daughter,

נז. וּבְשִׁלְיָתָהּ הַיּוֹצֵת מִבֵּין רַגְלֶיהָ וּבְבָנֶיהָ אֲשֶׁר תֵּלֵד כִּי תֹאכְלֵם בְּחֹסֶר כֹּל בַּסָּתֶר בְּמָצוֹר וּבְמָצוֹק אֲשֶׁר יָצִיק לְךָ אֹיִבְךָ בִּשְׁעָרֶיךָ:

καὶ τὸ χόριον αὐτῆς τὸ ἐξελθὸν διὰ τῶν μηρῶν αὐτῆς καὶ τὸ τέκνον ὃ ἂν τέκῃ καταφάγεται γὰρ αὐτὰ διὰ τὴν ἔνδειαν πάντων κρυφῇ ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῇ θλίψει σου ᾗ θλίψει σε ὁ ἐχθρός σου ἐν πάσαις ταῖς πόλεσίν σου

57 ܘܒܲܫܠܝܼܬ̣ܵܐ ܕܢܵܦܩܵܐ ܡ̣ܢ ܒܹܝܬ̣ ܪܸ̈ܓ̣ܠܹܝܗ̇ ܘܒܲܒ̣ܪܵܗ̇ ܕܬܹܐܠܲܕ݂ ܟܲܕ݂ ܬܹܐܟ݂ܘܿܠ ܐܸܢܘܿܢ ܡܵܐ ܕܲܚܣܲܪ ܠܵܗ̇ ܟܠ ܒܐܘܼܠܨܵܢܵܐ ܘܲܒ̣ܥܵܩܬ̣ܵܐ ܕܲܢܥܝܼܩ ܠܵܟ݂ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒ̣ܵܟ݂ ܒܟ݂ܠܗܹܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܟ݂.

et illuvie secundarum, quæ egrediuntur de medio feminum ejus, et super liberis qui eadem hora nati sunt. Comedent enim eos clam propter rerum omnium penuriam in obsidione et vastitate, qua opprimet te inimicus tuus intra portas tuas.

რომელი-იგი გამოსრულ იყოს წყვილთა მისთა და შეშჭამდეს ნაშობთა მუცლისა თჳსისათა იდუმალ უპოვარებითა მით და იწროებითა ჭირისა მისისაჲთა, რომელსა-იგი გაჭირებდეს შენ მტერნი იგი შენნი ყოველთა შინა ქალაქთა შენთა.

ok í ofáti annarra, þeir er út ganga af miðju kvenna hans, ok yfir sonum þeir er bornir eru fyrir fátœkis sakar allra auðræða ok umsáta, ok auðn sú er þrøngva mun þik af úvenjum þínum fyrir hliðin,

57 And toward her young one that cometh out from between her feet, and toward her children which she shall bear: for she shall eat them for want of all things secretly in the siege and straitness, wherewith thine enemy shall distress thee in thy gates.

נח. אִם לֹא תִשְׁמֹר לַעֲשׂוֹת אֶת כָּל דִּבְרֵי הַתּוֹרָה הַזֹּאת הַכְּתֻבִים בַּסֵּפֶר הַזֶּה לְיִרְאָה אֶת הַשֵּׁם הַנִּכְבַּד וְהַנּוֹרָא הַזֶּה אֵת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ:

ἐὰν μὴ εἰσακούσητε ποιεῖν πάντα τὰ ῥήματα τοῦ νόμου τούτου τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ φοβεῖσθαι τὸ ὄνομα τὸ ἔντιμον καὶ τὸ θαυμαστὸν τοῦτο κύριον τὸν θεόν σου

58 ܐܸܢ ܠܵܐ ܬܸܛܲܪ ܘܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܟܠܗܘܿܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܹ̈ܐ ܕܢܵܡܘܿܣܵܐ ܗܵܢܵܐ ܕܲܟ݂ܬ̣ܝܼܒ̣ܝܼܢ ܒܲܟ݂ܬ̣ܵܒ̣ܵܐ ܗܵܢܵܐ ܘܬܸܕ݂ܚܲܠ ܡ̣ܢ ܫܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܡܫܲܒ̇ܚܵܐ ܘܲܕ݂ܚܝܼܠܵܐ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

Nisi custodieris et feceris omnia verba legis hujus, quæ scripta sunt in hoc volumine, et timueris nomen ejus gloriosum et terribile, hoc est, Dominum Deum tuum:

არა თუ ისმინო შენ ყოფად ყოველთა ამათ სიტყუათა სჯულისათა, რომელ-ესე დაწერილ არიან წიგნთა ამათ და გეშინოდის შენ სახელისა მის პატიოსნისა და დიდებულისა უფლისა ღმრთისა შენისაჲსა.

nema þú varðveitir ǫll orð lǫgmáls þessa, þau er rituð eru á þessi bók, ok hræðist þú nafn Guðs dyrðligt ok ogurligt.

58 If thou wilt not observe to do all the words of this law that are written in this book, that thou mayest fear this glorious and fearful name, THE LORD THY GOD;

נט. וְהִפְלָא יְהֹוָה אֶת מַכֹּתְךָ וְאֵת מַכּוֹת זַרְעֶךָ מַכּוֹת גְּדֹלֹת וְנֶאֱמָנוֹת וָחֳלָיִם רָעִים וְנֶאֱמָנִים:

καὶ παραδοξάσει κύριος τὰς πληγάς σου καὶ τὰς πληγὰς τοῦ σπέρματός σου πληγὰς μεγάλας καὶ θαυμαστάς καὶ νόσους πονηρὰς καὶ πιστὰς

59 ܢܸܦܪܘܿܫ ܡܵܪܝܵܐ ܡܲܚ̈ܘܵܬ̣ܵܟ݂ ܘܡܲܚ̈ܘܵܬ̣ܵܐ ܕܙܲܪܥܵܟ݂ ܡܲܚ̈ܘܵܬ̣ܵܐ ܕܪܵܘܪ̈ܒ̣ܵܢ ܘܲܡܗܲܝܡ̈ܢܵܢ ܘܟܹܐܒܹ̈ܐ ܕܒ̣ܝܼܫܝܼܢ ܘܲܡܗܲܝܡܢܝܼܢ.

augebit Dominus plagas tuas, et plagas seminis tui, plagas magnas et perseverantes, infirmitates pessimas et perpetuas:

და განაძლიერნეს უფალმან გუემანი იგი შენნი და გუემანი იგი ნათესავისა შენისანი, გუემანი იგი დიდ-დიდნი და საკჳრველნი სენითა მით პირად-პირადითა და ბოროტითა,

Auka mun dróttinn sár þín ok sár konu þinnar ok sona þinna, ok þola munu þau hínu verstu sjúkleika,

59 Then the LORD will make thy plagues wonderful, and the plagues of thy seed, even great plagues, and of long continuance, and sore sicknesses, and of long continuance.

ס. וְהֵשִׁיב בְּךָ אֵת כָּל מַדְוֵה מִצְרַיִם אֲשֶׁר יָגֹרְתָּ מִפְּנֵיהֶם וְדָבְקוּ בָּךְ:

καὶ ἐπιστρέψει ἐπὶ σὲ πᾶσαν τὴν ὀδύνην Αἰγύπτου τὴν πονηράν ἣν διευλαβοῦ ἀπὸ προσώπου αὐτῶν καὶ κολληθήσονται ἐν σοί

60 ܘ ܘܢܲܝܬܹ̇ܐ ܥܠܲܝܟ ܟܠܗܹܝܢ ܡܲܚ̈ܘܵܬ̣ܵܐ ܕܡܸܨܪ̈ܵܝܹܐ ܕܕ݂ܵܚܠ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܹܝܢ ܘܢܸܕ݂ܒ̇ـ̈ܩܵܢ ܒܵܟ݂.

et convertet in te omnes afflictiones Ægypti, quas timuisti, et adhærebunt tibi.

და მოაქცინეს შენ ზედა სალმობანი იგი მეგჳპტელთანი ძჳრად-ძჳრადნი, რომელთაგან-იგი შეძრწუნებულა მათგან.

ok snúa mun hann til þín allar kvalir Egiptalands, þær er þú hræðist,

60 Moreover he will bring upon thee all the diseases of Egypt, which thou wast afraid of; and they shall cleave unto thee.

סא. גַּם כָּל חֳלִי וְכָל מַכָּה אֲשֶׁר לֹא כָתוּב בְּסֵפֶר הַתּוֹרָה הַזֹּאת יַעְלֵם יְהֹוָה עָלֶיךָ עַד הִשָּׁמְדָךְ:

καὶ πᾶσαν μαλακίαν καὶ πᾶσαν πληγὴν τὴν μὴ γεγραμμένην ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου ἐπάξει κύριος ἐπὶ σέ ἕως ἂν ἐξολεθρεύσῃ σε

61 ܘܟ݂ܠ ܟܘܼܪܗܵܢ ܘܟ݂ܠ ܡܲܚ̈ܘܵܢ ܕܠܵܐ ܟܬ̣ܝܼ̈ܒ̣ܵܢ ܒܲܟ݂ܬ̣ܵܒ̣ܵܐ ܗܵܢܵܐ ܕܢܵܡܘܿܣܵܐ ܢܲܝܬܸ̇ܐ ܐܸܢܹܝܢ ܡܵܪܝܵܐ ܥܠܲܝܟ ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܵܘܒ̇ܕ݂ܵܢ.

Insuper et universos languores, et plagas, quæ non sunt scriptæ in volumine legis hujus, inducet Dominus super te, donec te conterat:

და მოვიდენ შენ ზედა ყოველნი იგი გუემანი, რომელ-იგი წერილ არს და რომელ-იგი არა წერილ არს წიგნსა მას შჯულისასა, მოავლინოს იგი უფალმან შენ ზედა, ვიდრემდის მოგსპოს შენ.

ok þér munu við festast allar sóttir ok sár. Ok þau er eigi eru rituð í þessi lagabók, ok munu þau leiða yfir þik ok knosa

61 Also every sickness, and every plague, which is not written in the book of this law, them will the LORD bring upon thee, until thou be destroyed.

סב. וְנִשְׁאַרְתֶּם בִּמְתֵי מְעָט תַּחַת אֲשֶׁר הֱיִיתֶם כְּכוֹכְבֵי הַשָּׁמַיִם לָרֹב כִּי לֹא שָׁמַעְתָּ בְּקוֹל יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ:

καὶ καταλειφθήσεσθε ἐν ἀριθμῷ βραχεῖ ἀνθ᾽ ὧν ὅτι ἦτε ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει ὅτι οὐκ εἰσηκούσατε τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν

62 ܘܬܸܫܬܲܚܪܘܼܢ ܩܲܠܝܼܠ ܒܡܸܢܝܵܢܵܐ ܕܲܣܓ̣ܝܼܬ̇ܘܿܢ ܗ̤ܘܲܝܬ̇ܘܿܢ ܛܵܒ̣ ܐܲܝܟ݂ ܟܴܵܘ̈ܟ̇ܒܹܐ ܕܒܲܫܡܲܝܵܐ ܥܲܠ ܕܠܵܐ ܫܸܡܥܬ̇ ܒܩܵܠܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

et remanebitis pauci numero, qui prius eratis sicut astra cæli præ multitudine, quoniam non audisti vocem Domini Dei tui.

და დაშთეთ თქუენ რიცხჳთ მცირედ, რამეთუ იყვნეთ თქუენ სიმრავლით, ვითარცა ვარსკულავნი ცისანი ამისთჳს, რამეთუ არა ისმინეთ თქუენ ჴმაჲ უფლისა ღმრთისა თქუენისა.

til þess er þér erut fáir eptir í tǫlu þeirri er fyrir voru svá margir sem himintungl. Fyrir því munu þessir hlutir yfir þik koma er þú vart úhlýðinn rǫddu Guðs dróttins þíns.

62 And ye shall be left few in number, whereas ye were as the stars of heaven for multitude; because thou wouldest not obey the voice of the LORD thy God.

סג. וְהָיָה כַּאֲשֶׁר שָׂשׂ יְהֹוָה עֲלֵיכֶם לְהֵיטִיב אֶתְכֶם וּלְהַרְבּוֹת אֶתְכֶם כֵּן יָשִׂישׂ יְהֹוָה עֲלֵיכֶם לְהַאֲבִיד אֶתְכֶם וּלְהַשְׁמִיד אֶתְכֶם וְנִסַּחְתֶּם מֵעַל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר אַתָּה בָא שָׁמָּה לְרִשְׁתָּהּ:

καὶ ἔσται ὃν τρόπον εὐφράνθη κύριος ἐφ᾽ ὑμῖν εὖ ποιῆσαι ὑμᾶς καὶ πληθῦναι ὑμᾶς οὕτως εὐφρανθήσεται κύριος ἐφ᾽ ὑμῖν ἐξολεθρεῦσαι ὑμᾶς καὶ ἐξαρθήσεσθε ἀπὸ τῆς γῆς εἰς ἣν ὑμεῖς εἰσπορεύεσθε ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν

63 ܘܐܲܝܟ݂ ܕܲܚܕ݂ܝܼ ܡܵܪܝܵܐ ܥܠܲܝܟ̇ܘܿܢ ܕܢܲܛܐܸܒ̣ ܠܟ݂ܘܿܢ ܘܢܲܣܓܹ̇ܝܟ݂ܘܿܢ ܗܵܟܲܢܵܐ ܢܸܚܕܸ̇ܐ ܡܵܪܝܵܐ ܥܠܲܝܟ̇ܘܿܢ ܕܢܵܘܒܸ̇ܕ݂ܟ݂ܘܿܢ ܘܲܢܓܲܡܲܪܟ݂ܘܿܢ ܘܬܸܫܬܲܩܠܘܼܢ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܥܵܐܹ̇ܠ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܬܲܡܵܢ ܠܡܹܐܪܬܵܗ̇.

Et sicut ante lætatus est Dominus super vos, bene vobis faciens, vosque multiplicans: sic lætabitur disperdens vos atque subvertens, ut auferamini de terra, ad quam ingredieris possidendam.

და იყოს, ვითარცა მხიარულ იყო უფალი კეთილის ყოოფასა მას თქუენსა და განმრავლებასა თქუენსა, ეგრე მხიარულ იყოს უფალი ღმერთი თქუენი მოსრვასა მას თქუენსა და აღჴოცასა მას თქუენსა ქუეყანისა მისგან, რომელ-იგი არა იცოდეს მამათა შენთა.

Svo sem Guð gladdist vel við yðr gjǫrandi ok margfaldandi, ok svá mun hann gleðjast ok drepandi yðr ok niðr snúandi, at þér fœrist á brott af þeirri jǫrðu er yðr var til tignar gefin.

63 And it shall come to pass, that as the LORD rejoiced over you to do you good, and to multiply you; so the LORD will rejoice over you to destroy you, and to bring you to nought; and ye shall be plucked from off the land whither thou goest to possess it.

סד. וֶהֱפִיצְךָ יְהֹוָה בְּכָל הָעַמִּים מִקְצֵה הָאָרֶץ וְעַד קְצֵה הָאָרֶץ וְעָבַדְתָּ שָּׁם אֱלֹהִים אֲחֵרִים אֲשֶׁר לֹא יָדַעְתָּ אַתָּה וַאֲבֹתֶיךָ עֵץ וָאָבֶן:

καὶ διασπερεῖ σε κύριος ὁ θεός σου εἰς πάντα τὰ ἔθνη ἀπ᾽ ἄκρου τῆς γῆς ἕως ἄκρου τῆς γῆς καὶ δουλεύσεις ἐκεῖ θεοῖς ἑτέροις ξύλοις καὶ λίθοις οὓς οὐκ ἠπίστω σὺ καὶ οἱ πατέρες σου

64 ܘܲܢܒܲܕ̇ܪܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܒܟ݂ܠܗܘܿܢ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܣܵܘ̈ܦܹܝܗ̇ ܕܐܲܪܥܵܐ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܣܵܘ̈ܦܹܝܗ̇ ܕܐܲܪܥܵܐ ܘܬܸܦܠܘܿܚ ܬܲܡܵܢ ܠܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܐ̄ܚܪ̈ܵܢܹܐ ܕܩܲܝܣܵܐ ܘܲܕ݂ܟܹܐܦܵܐ ܕܠܵܐ ܝܼܕܲܥܬ̇ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ.

Disperget te Dominus in omnes populos, a summitate terræ usque ad terminos ejus: et servies ibi diis alienis, quos et tu ignoras et patres tui, lignis et lapidibus.

და განგაბნინეს თქვენ უფალმან ღმერთმან თქუენმან ყოველთა მიმართ წარმართთა და ჰმსახურებდეთ თქუენ კერპთა მათ ქვისათა და ძელისათა, რომელ-იგი არა იცოდეს მამათა შენთა.

Dreifa mun dróttinn þik í alla liðu⁴ ok af ofanverðri jǫrðu alt til inna yzta endimarka hennar, ok muntu þá þjóna útlendum þjóðum, þeim er þú veizt eigi deili á ok eigi feðr þínir, því at þú munt þjóna trjám ok steinum.

4. Unger: lýði

64 And the LORD shall scatter thee among all people, from the one end of the earth even unto the other; and there thou shalt serve other gods, which neither thou nor thy fathers have known, even wood and stone.

סה. וּבַגּוֹיִם הָהֵם לֹא תַרְגִּיעַ וְלֹא יִהְיֶה מָנוֹחַ לְכַף רַגְלֶךָ וְנָתַן יְהֹוָה לְךָ שָׁם לֵב רַגָּז וְכִלְיוֹן עֵינַיִם וְדַאֲבוֹן נָפֶשׁ:

ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐκείνοις οὐκ ἀναπαύσει σε οὐδ᾽ οὐ μὴ γένηται στάσις τῷ ἴχνει τοῦ ποδός σου καὶ δώσει σοι κύριος ἐκεῖ καρδίαν ἀθυμοῦσαν καὶ ἐκλείποντας ὀφθαλμοὺς καὶ τηκομένην ψυχήν

65 ܘܲܒ̣ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܗܵܢܘܿܢ ܠܵܐ ܬܸܫܠܸܐ ܘܠܵܐ ܢܸܗܘܸܐ ܢܝܵܚܵܐ ܠܦܲܣܲܬ̣ ܪܸܓ̣ܠܵܟ݂ ܐܸܠܵܐ ܢܸܬܸ̇ܠ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܬܲܡܵܢ ܠܸܒܵܐ ܙܲܝܵܥܵܐ ܘܚܸܫܟܵܐ ܕܥܲܝܢܹ̈ܐ ܘܕ݂ܘܼܝܵܒ̣ܵܐ ܕܢܲܦ̮ܫܵܐ.

In gentibus quoque illis non quiesces, neque erit requies vestigio pedis tui. Dabit enim tibi Dominus ibi cor pavidum, et deficientes oculos, et animam consumptam mœrore:

არამედ წარმართთა მათ შორის არავე განისუენო შენ და არცაღა იყოს განსუენებაჲ ფერჴთა შენთა. და მოგცეს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან გული ჭუვნიერი და თუალნი ნაკლულევანნი და სული განკაფული.

Með þeim þjóðum þjóna, ok eigi mun þar vera hold ⁵ spora fótar þíns, því at dróttinn mun þar gefa þér hrætt hjarta ok þrotnandi augu ok eyða ǫnd af hatri,

5. Unger: hvíld

65 And among these nations shalt thou find no ease, neither shall the sole of thy foot have rest: but the LORD shall give thee there a trembling heart, and failing of eyes, and sorrow of mind:

סו. וְהָיוּ חַיֶּיךָ תְּלֻאִים לְךָ מִנֶּגֶד וּפָחַדְתָּ לַיְלָה וְיוֹמָם וְלֹא תַאֲמִין בְּחַיֶּיךָ:

καὶ ἔσται ἡ ζωή σου κρεμαμένη ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν σου καὶ φοβηθήσῃ ἡμέρας καὶ νυκτὸς καὶ οὐ πιστεύσεις τῇ ζωῇ σου

66 ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܚܲܝܲܝ̈ܟ ܬܠܹܝܢ ܡ̣ܢ ܩܒ̣ܘܿܠ ܘܬܸܗܘܸܐ ܕܵܚܹܠ ܒܐܝܼܡܵܡܵܐ ܘܲܒ̣ܠܸܠܝܵܐ ܘܠܵܐ ܬܗܲܝܡܸܢ ܒܚܲܝܲܝ̈ܟ.

et erit vita tua quasi pendens ante te. Timebis nocte et die, et non credes vitæ tuæ.

და იყოს ცხორებაჲ შენი დამოკიდებულ წინაშე თუალთა შენთა შეშინებულ იყო შენ დღე და ღამე და არა გრწმენეს შენ ცხოვრებაჲ თავი შენისაჲ.

ok líf þitt mun svá vera sem þat hangi fyrir þér, því at þú munt hræddr vera á degi ok nótt, ok eigi muntu týna þínu lífi.

66 And thy life shall hang in doubt before thee; and thou shalt fear day and night, and shalt have none assurance of thy life:

סז. בַּבֹּקֶר תֹּאמַר מִי יִתֵּן עֶרֶב וּבָעֶרֶב תֹּאמַר מִי יִתֵּן בֹּקֶר מִפַּחַד לְבָבְךָ אֲשֶׁר תִּפְחָד וּמִמַּרְאֵה עֵינֶיךָ אֲשֶׁר תִּרְאֶה:

τὸ πρωὶ ἐρεῖς πῶς ἂν γένοιτο ἑσπέρα καὶ τὸ ἑσπέρας ἐρεῖς πῶς ἂν γένοιτο πρωί ἀπὸ τοῦ φόβου τῆς καρδίας σου ἃ φοβηθήσῃ καὶ ἀπὸ τῶν ὁραμάτων τῶν ὀφθαλμῶν σου ὧν ὄψῃ

67 ܒܨܲܦܪܵܐ ܬܹܐܡܲܪ ܐܸܡܲܬ̣ܝ ܕܹܝܢ ܗܘ̤ܵܐ ܪܲܡܫܵܐ ܘܲܒ̣ܪܲܡܫܵܐ ܬܹܐܡܲܪ ܐܸܡܲܬ̣ܝ ܕܹܝܢ ܗܘ̤ܵܐ ܨܲܦܪܵܐ ܡ̣ܢ ܕܸܚܠܬ̣ܵܐ ܕܠܸܒܵܟ݂ ܕܕ݂ܵܚܹܠ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܡ̣ܢ ܚܸܙܘܵܐ ܕܥܲܝܢܲܝ̈ܟ ܕܚܵܙܹܐ ܐܲܢ̄ܬ̇.

Mane dices: Quis mihi det vesperum? et vespere: Quis mihi det mane? propter cordis tui formidinem, qua terreberis, et propter ea, quæ tuis videbis oculis.

განთიად სთქუათ: ოდესმე დაღამდეს და მწუხრი სთქუა: ოდესმე განთენდეს, შეძრწუნებითა მით გულისა შენისაჲთა და შეშინებითა მით ხილვისა მის თუალთა შენთაჲსა, რომელსა-იგი ხედვიდე შენ.

Um morgin muntu segja: Hverr mun mér gefa at lifa til aptans, ok at aptni muntu spyrja: Hverr mun mér gefa at lifa til morgins. Þessa hluta muntu segja fyrir ógn hjarta þíns, ok fyrir þá hluti er þú munt sjá fyrir augum þínum.

67 In the morning thou shalt say, Would God it were even! and at even thou shalt say, Would God it were morning! for the fear of thine heart wherewith thou shalt fear, and for the sight of thine eyes which thou shalt see.

סח. וֶהֱשִׁיבְךָ יְהֹוָה מִצְרַיִם בָּאֳנִיּוֹת בַּדֶּרֶךְ אֲשֶׁר אָמַרְתִּי לְךָ לֹא תֹסִיף עוֹד לִרְאֹתָהּ וְהִתְמַכַּרְתֶּם שָׁם לְאֹיְבֶיךָ לַעֲבָדִים וְלִשְׁפָחוֹת וְאֵין קֹנֶה:

καὶ ἀποστρέψει σε κύριος εἰς Αἴγυπτον ἐν πλοίοις καὶ ἐν τῇ ὁδῷ ᾗ εἶπα οὐ προσθήσεσθε ἔτι ἰδεῖν αὐτήν καὶ πραθήσεσθε ἐκεῖ τοῖς ἐχθροῖς ὑμῶν εἰς παῖδας καὶ παιδίσκας καὶ οὐκ ἔσται ὁ κτώμενος

68 ܘܢܲܗܦܟ݂ܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܸܨܪܹܝܢ ܒܐܸܠܦܹ̈ܐ ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܕܐܸܡܲܪ ܠܵܟ݂ ܠܵܐ ܬܵܘܣܸܦ ܬܟ،ܒ̣ ܠܡܸܚܙܝܵܗ̇ ܘܬܸܙܕܲܒ̇ܢܘܼܢ ܬܲܡܵܢ ܠܲܒ̣ܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܠܥܲܒ̣̈ܕܹ̇ܐ ܘܠܲܐܡ̈ܗܵܬ̣ܵܐ ܘܠܲܝܬ̇ ܕܙܵܒܹ̇ܢ.

Reducet te Dominus classibus in Ægyptum per viam de qua dixit tibi ut eam amplius non videres. Ibi venderis inimicis tuis in servos et ancillas, et non erit qui emat.

და მიგაქციოს შენ უფალმან მუნ ვიდრე ეგჳპტედ ნავებითა და გზასა მას, რომელსა-იგი გარქუ თქუენ, ვითარმედ არღარა შესძინოთ თქუენ მოქცევად აქავე, მიგყიდოს თქუენ ჴელთა მტერთა თქუენთასა მონად და მჴევლად და არავინ იყოს, რომელმანცა მიგიყიდნა თქუენ.

თავი ოცდამეცხრე

Dróttinn mun leiða þik með skípastól aptr á Egiptalands, ok um þá gǫtu er dróttinn sagði at þú mundir eigi sjá hann optar. En þar munu þér seldir vera vinum þínum til þræla ok ambátta, og engi mun yðr þaðan leysa.

68 And the LORD shall bring thee into Egypt again with ships, by the way whereof I spake unto thee, Thou shalt see it no more again: and there ye shall be sold unto your enemies for bondmen and bondwomen, and no man shall buy you.

סט. אֵלֶּה דִבְרֵי הַבְּרִית אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה לִכְרֹת אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בְּאֶרֶץ מוֹאָב מִלְּבַד הַבְּרִית אֲשֶׁר כָּרַת אִתָּם בְּחֹרֵב:

οὗτοι οἱ λόγοι τῆς διαθήκης οὓς ἐνετείλατο κύριος Μωυσῇ στῆσαι τοῖς υἱοῖς Ισραηλ ἐν γῇ Μωαβ πλὴν τῆς διαθήκης ἧς διέθετο αὐτοῖς ἐν Χωρηβ

ܩܦܠܐܘܢ: ܟܛ.
1 ܗܵܠܹܝܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܹ̈ܐ ܕܲܩܝܵܡܵܐ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ ܠܲܡܩܵܡܘܼ ܥܲܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ ܣܛܲܪ ܡ̣ܢ ܩܝܵܡܵܐ ܕܐܲܩܝܼܡ ܥܲܡܗܘܿܢ ܒܚܘܿܪܝܼܒ̣.

Cap. 29
Hæc sunt verba fœderis quod præcepit Dominus Moysi ut feriret cum filiis Israël in terra Moab: præter illud fœdus, quod cum eis pepigit in Horeb.

ესე სიტყუანი არიან შჯულისანი, რომელ ამცნო უფალმან ღმერთმან მოსეს დადებად წინაშე ძეთა მათ ისრაჱლისათა ქუეყანასა მას მოაბისასა გარეშე შჯულსა მას, რომელი ამცნო უფალმან მოსეს მთასა მას ქორებს.

Þessi eru orð sáttmáls þess er dróttinn bauð Moysi, at hann lýsti fyrir sonum Israels á jǫrðu Moab umfram um þat sáttmál er Guð bauð á fjallinu Oref.

29
1 These are the words of the covenant, which the LORD commanded Moses to make with the children of Israel in the land of Moab, beside the covenant which he made with them in Horeb.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=0cd6d570-9922-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display