Bibliotheca Polyglotta

א. וַיִּקְרָא משֶׁה אֶל כָּל יִשְׂרָאֵל וַיֹּאמֶר אֲלֵהֶם אַתֶּם רְאִיתֶם אֵת כָּל אֲשֶׁר עָשָׂה יְהֹוָה לְעֵינֵיכֶם בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם לְפַרְעֹה וּלְכָל עֲבָדָיו וּלְכָל אַרְצוֹ:

καὶ ἐκάλεσεν Μωυσῆς πάντας τοὺς υἱοὺς Ισραηλ καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς ὑμεῖς ἑωράκατε πάντα ὅσα ἐποίησεν κύριος ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐνώπιον ὑμῶν Φαραω καὶ τοῖς θεράπουσιν αὐτοῦ καὶ πάσῃ τῇ γῇ αὐτοῦ

2 ܘܲܩܪܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܠܟ݂ܠܹܗ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܚܙܲܝܬ̇ܘܿܢ ܟܠ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܲܥܒܲܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܥܹܢܲܝܟ̇ܘܿܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܠܦܸܪܥܘܿܢ ܘܲܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܥܲܒ̣ܕܵܘ̈ܗܝ ܘܲܠܟ݂ܠܹܗ ܥܲܡܹܗ ܘܲܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܐܲܪܥܹܗ.

Vocavitque Moyses omnem Israël, et dixit ad eos: Vos vidistis universa, quæ fecit Dominus coram vobis in terra Ægypti Pharaoni, et omnibus servis ejus, universæque terræ illius,

და მოუწოდა მოსე ძეთა მათ ისრაჱლისათა და ჰრქუა მათ: თუალთა თქუენთა იხილეს, რაჲ-იგი უყო უფალმან ქუეყანასა მას ეგჳპტელთასა, ფარაოს და ყოველსა მას ერსა მისსა და ყოველსა ქუეყანასა ეგჳპტელთასა.

2 And Moses called unto all Israel, and said unto them, Ye have seen all that the LORD did before your eyes in the land of Egypt unto Pharaoh, and unto all his servants, and unto all his land;

ב. הַמַּסּוֹת הַגְּדֹלֹת אֲשֶׁר רָאוּ עֵינֶיךָ הָאֹתֹת וְהַמֹּפְתִים הַגְּדֹלִים הָהֵם:

τοὺς πειρασμοὺς τοὺς μεγάλους οὓς ἑωράκασιν οἱ ὀφθαλμοί σου τὰ σημεῖα καὶ τὰ τέρατα τὰ μεγάλα ἐκεῖνα

3 ܢܸܣܝܘܿܢܹ̈ܐ ܪܵܘܪ̈ܒܹܐ ܕܲܚ̈ܙܲܝ ܥܲܝܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܐܵܬ̣̈ܘܵܬ̣ܵܐ ܘܬܸܕ݂ܡܪ̈ܵܬ̣ܵܐ ܪܵܘܪ̈ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܗܵܠܹܝܢ ܕܲܚܙܲܝܬ̇ܘܿܢ.

tentationes magnas, quas viderunt oculi tui, signa illa, portentaque ingentia,

განსაცდელი იგი დიდ-დიდი, რომელ იხილეს თუალთა თქუენთა, სასწაულები დიდ-დიდები და საკჳრველი, ჴელი იგი მტკიცე და მკლავი მაღალი.

3 The great temptations which thine eyes have seen, the signs, and those great miracles:

ג. וְלֹא נָתַן יְהֹוָה לָכֶם לֵב לָדַעַת וְעֵינַיִם לִרְאוֹת וְאָזְנַיִם לִשְׁמֹעַ עַד הַיּוֹם הַזֶּה:

καὶ οὐκ ἔδωκεν κύριος ὁ θεὸς ὑμῖν καρδίαν εἰδέναι καὶ ὀφθαλμοὺς βλέπειν καὶ ὦτα ἀκούειν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης

4 ܘܠܵܐ ܝܲܗ̄ܒ̣ ܠܟ݂ܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܠܸܒܵܐ ܠܡܸܕܲܥ ܘܥܲܝ̈ܢܹܐ ܠܡܸܚܙܵܐ ܘܐܸܕ݂ܢܹ̈ܐ ܠܡܸܫܡܲܥ ܥܕܲܡܵܐ ܠܝܵܘܡܵܢܵܐ.

et non dedit vobis Dominus cor intelligens, et oculos videntes, et aures quæ possunt audire, usque in præsentem diem.

და არა მოგცა თქუენ უფალმან ღმერთმან თქუენმან გული მეცნიერი და თუალნი მხილველნი და ყურნი მსმენელნი.

4 Yet the LORD hath not given you an heart to perceive, and eyes to see, and ears to hear, unto this day.

ד. וָאוֹלֵךְ אֶתְכֶם אַרְבָּעִים שָׁנָה בַּמִּדְבָּר לֹא בָלוּ שַׂלְמֹתֵיכֶם מֵעֲלֵיכֶם וְנַעַלְךָ לֹא בָלְתָה מֵעַל רַגְלֶךָ:

καὶ ἤγαγεν ὑμᾶς τεσσαράκοντα ἔτη ἐν τῇ ἐρήμῳ οὐκ ἐπαλαιώθη τὰ ἱμάτια ὑμῶν καὶ τὰ ὑποδήματα ὑμῶν οὐ κατετρίβη ἀπὸ τῶν ποδῶν ὑμῶν

5 ܘܕܲܒܲܪܟ݂ܘܿܢ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܫܢܝܼ̈ܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܠܵܐ ܒܠܝܼܘ ܢܲܚܬܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܡܸܢܟ݂ܘܿܢ ܘܲܡܣܵܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܠܵܐ ܒܠܝܼܘ ܡ̣ܢ ܪܸܓ̣ܠܲܝܟ̇ܘܿܢ.

Adduxit vos quadraginta annis per desertum: non sunt attrita vestimenta vestra, nec calceamenta pedum vestrorum vetustate consumpta sunt.

და მოჰყვანდით თქუენ ორმეოც წელ უდაბნოსა, სამოსელი თქუენი არა დაძუელდეს და ჴამლნი თქუენნი არა განკაფდეს ფერჴთაგან თქუენთა.

5 And I have led you forty years in the wilderness: your clothes are not waxen old upon you, and thy shoe is not waxen old upon thy foot.

ה. לֶחֶם לֹא אֲכַלְתֶּם וְיַיִן וְשֵׁכָר לֹא שְׁתִיתֶם לְמַעַן תֵּדְעוּ כִּי אֲנִי יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם:

ἄρτον οὐκ ἐφάγετε οἶνον καὶ σικερα οὐκ ἐπίετε ἵνα γνῶτε ὅτι οὗτος κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν

6 ܘܠܲܚܡܵܐ ܠܵܐ ܐܸܟܲܠܬܲܘܿܢ ܘܚܲܡܪܵܐ ܘܫܲܟ݂ܪܵܐ ܠܵܐ ܐܸܫܬ̇ܝܼܬ̇ܘܿܢ ܡܸܛܠ ܕܬܸܕ̇ܥܘܼܢ ܕܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ.

Panem non comedistis, vinum et siceram non bibistis: ut sciretis quia ego sum Dominus Deus vester.

პური არა შჭამოთ, ღჳნოჲ და სასუმელი არა სუათ რათა გულისხმა ჰყოთ, რამეთუ იგი არს უფალი ღმერთი თქუენი.

6 Ye have not eaten bread, neither have ye drunk wine or strong drink: that ye might know that I am the LORD your God.

ו. וַתָּבֹאוּ אֶל הַמָּקוֹם הַזֶּה וַיֵּצֵא סִיחֹן מֶלֶךְ חֶשְׁבּוֹן וְעוֹג מֶלֶךְ הַבָּשָׁן לִקְרָאתֵנוּ לַמִּלְחָמָה וַנַּכֵּם:

καὶ ἤλθετε ἕως τοῦ τόπου τούτου καὶ ἐξῆλθεν Σηων βασιλεὺς Εσεβων καὶ Ωγ βασιλεὺς τῆς Βασαν εἰς συνάντησιν ἡμῖν ἐν πολέμῳ καὶ ἐπατάξαμεν αὐτοὺς

7 ܘܐܲܝܼܬ̇ܝܼܬ̇ܘܿܢ ܠܐܲܬ̣ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ ܘܲܢܦܲܩ ܣܝܼܚܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܚܸܫܒ̇ܘܿܢ ܘܥܘܿܓ̣ ܡܲܠܟܵܐ ܕܡܲܬ̣ܢܝܼܢ ܠܐܘܼܪܥܲܢ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ ܘܲܚܪܲܒ̣ܢ ܐܸܢܘܿܢ.

Et venistis ad hunc locum: egressusque est Sehon rex Hesebon, et Og rex Basan, occurrentes nobis ad pugnam. Et percussimus eos,

ვიდრე მოსლვად მოწევნადმდე ადგილსა მას. და გამოგიჴდა თქუენ სეონ, მეფე იგი ესებონელთაჲ, და ოგ, მეფე იგი ბასანისაჲ, შემთხუევად წყობად თქუენდა, და მოვსრენ იგინი.

7 And when ye came unto this place, Sihon the king of Heshbon, and Og the king of Bashan, came out against us unto battle, and we smote them:

ז. וַנִּקַּח אֶת אַרְצָם וַנִּתְּנָהּ לְנַחֲלָה לָראוּבֵנִי וְלַגָּדִי וְלַחֲצִי שֵׁבֶט הַמְנַשִּׁי:

καὶ ἐλάβομεν τὴν γῆν αὐτῶν καὶ ἔδωκα αὐτὴν ἐν κλήρῳ τῷ Ρουβην καὶ τῷ Γαδδι καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασση

8 ܘܲܢܣܲܒ̣ܢ ܐܲܪܥܗܘܿܢ ܘܝܲܗ̄ܒ̣ܢܵܗ̇ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ ܠܪܘܼܒܹܝܠ ܘܲܠܓ̣ܵܕ݂ ܘܲܠܦܸܠܚܹܗ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܡܢܲܫܹܐ.

et tulimus terram eorum, ac tradidimus possidendam Ruben et Gad, et dimidiæ tribui Manasse.

და მივეც ქუეყანაჲ იგი მათი ნაწილად რუბენს და გადს და კერძოსა მას ნათესავსა მანასესა.

8 And we took their land, and gave it for an inheritance unto the Reubenites, and to the Gadites, and to the half tribe of Manasseh.

ח. וּשְׁמַרְתֶּם אֶת דִּבְרֵי הַבְּרִית הַזֹּאת וַעֲשִׂיתֶם אֹתָם לְמַעַן תַּשְׂכִּילוּ אֵת כָּל אֲשֶׁר תַּעֲשׂוּן:

καὶ φυλάξεσθε ποιεῖν πάντας τοὺς λόγους τῆς διαθήκης ταύτης ἵνα συνῆτε πάντα ὅσα ποιήσετε

9 ܛܲܪܘ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܵܘܗܝ ܕܢܵܡܘܿܣܵܐ ܗܵܢܵܐ ܘܲܥܒܸܕ݂ܘ ܐܸܢܘܿܢ ܕܲܗ̤ܘܲܝܬ̇ܘܿܢ ܡܲܣܩܝܼܢ ܠܪܹܫ ܟܠ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܥܵܒ̣ܕ̇ܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ.

Custodite ergo verba pacti hujus, et implete ea: ut intelligatis universa quæ facitis.

ეკრძალენით თქუენ ყოველთა ამათ მცნებათა შჯულისათა და ყოფად მათა, რათა გულისხმა-ჰყოთ ყოველი, რაჲცა-იგი გიფლიეს აწ, ეგერა, წარმოდგომილ ხართ

9 Keep therefore the words of this covenant, and do them, that ye may prosper in all that ye do.

ט. אַתֶּם נִצָּבִים הַיּוֹם כֻּלְּכֶם לִפְנֵי יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם רָאשֵׁיכֶם שִׁבְטֵיכֶם זִקְנֵיכֶם וְשֹׁטְרֵיכֶם כֹּל אִישׁ יִשְׂרָאֵל:

ὑμεῖς ἑστήκατε πάντες σήμερον ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν οἱ ἀρχίφυλοι ὑμῶν καὶ ἡ γερουσία ὑμῶν καὶ οἱ κριταὶ ὑμῶν καὶ οἱ γραμματοεισαγωγεῖς ὑμῶν πᾶς ἀνὴρ Ισραηλ

10 ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܩܵܝ̇ܡܝܼܢ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܟܠܗܘܿܢ ܪܹ̈ܫܲܝ ܫܲܒ̣ܛܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܣܵܒܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܣܵܦܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ ܟܠܗܘܿܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Vos statis hodie cuncti coram Domino Deo vestro, principes vestri, et tribus, ac majores natu, atque doctores, omnis populus Israël,

თქუენ, დასდგათ წინაშე უფლისა ღმრთისა თქუენისა ერისთავნი ეგე ნათესავთა თქუენთანი და მოხუცებულნი ეგე თქუენნი და მსაჯულები ეგე თქვენი და შჯულისმწიგნობარნი ეგე წინამძღუარნი თქუენნი, და ყოველი ეგე კაცი ისრაჱლისაჲ,

10 Ye stand this day all of you before the LORD your God; your captains of your tribes, your elders, and your officers, with all the men of Israel,

י. טַפְּכֶם נְשֵׁיכֶם וְגֵרְךָ אֲשֶׁר בְּקֶרֶב מַחֲנֶיךָ מֵחֹטֵב עֵצֶיךָ עַד שֹׁאֵב מֵימֶיךָ:

αἱ γυναῖκες ὑμῶν καὶ τὰ ἔκγονα ὑμῶν καὶ ὁ προσήλυτος ὁ ἐν μέσῳ τῆς παρεμβολῆς ὑμῶν ἀπὸ ξυλοκόπου ὑμῶν καὶ ἕως ὑδροφόρου ὑμῶν

11 ܘܝܼܩܲܪܬ̇ܟ݂ܘܿܢ ܘܢܸܫܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܥܵܡܘܿܪܵܐ ܕܲܒ̣ܓ̣ܵܘ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܠܵܩܹܛ ܩܲܝ̈ܣܲܝܟ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܡܵܠܹܐ ܡܲܝ̈ܟ.

liberi et uxores vestræ, et advena qui tecum moratur in castris, exceptis lignorum cæsoribus, et his qui comportant aquas:

ცოლები თქუენი და შვილნი თქუენნი და მწირნი თქუენნი, რომელ-ეგე არიან ბანაკსა თქუენსა, შეშისმკაფელთაგან მიწყლისმვსებელადმე.

11 Your little ones, your wives, and thy stranger that is in thy camp, from the hewer of thy wood unto the drawer of thy water:

יא. לְעָבְרְךָ בִּבְרִית יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ וּבְאָלָתוֹ אֲשֶׁר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ כֹּרֵת עִמְּךָ הַיּוֹם:

παρελθεῖν ἐν τῇ διαθήκῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ ἐν ταῖς ἀραῖς αὐτοῦ ὅσα κύριος ὁ θεός σου διατίθεται πρὸς σὲ σήμερον

12 ܕܠܵܐ ܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܥܲܠ ܩܝܵܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܘܥܲܠ ܡܵܘ̈ܡܵܬܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܕܐܲܩܝܼܡ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ.

ut transeas in fœdere Domini Dei tui, et in jurejurando quod hodie Dominus Deus tuus percutit tecum:

ნუცა ვინ გარდავალს მცნებათა ამათ შჯულისა უფლისა ღმრთისა თქვენისათა, რომელ-ესე გამცნო შენ დღესდღე.

12 That thou shouldest enter into covenant with the LORD thy God, and into his oath, which the LORD thy God maketh with thee this day:

יב. לְמַעַן הָקִים אֹתְךָ הַיּוֹם לוֹ לְעָם וְהוּא יִהְיֶה לְּךָ לֵאלֹהִים כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר לָךְ וְכַאֲשֶׁר נִשְׁבַּע לַאֲבֹתֶיךָ לְאַבְרָהָם לְיִצְחָק וּלְיַעֲקֹב:

ἵνα στήσῃ σε αὐτῷ εἰς λαόν καὶ αὐτὸς ἔσται σου θεός ὃν τρόπον εἶπέν σοι καὶ ὃν τρόπον ὤμοσεν τοῖς πατράσιν σου Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ιακωβ

13 ܡܸܛܠ ܕܲܢܩܝܼܡܵܟ݂ ܠܹܗ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܥܲܡܵܐ ܘܗܘ̤ ܢܸܗܘܸܐ ܠܵܟ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܡܲܪ ܠܵܟ݂ ܘܐܲܝܟ݂ ܕܝܼܡܵܐ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ ܠܐܲܒ̣ܪܵܗܵܡ ܘܠܐܝܼܣܚܵܩ ܘܲܠܝܲܥܩܘܿܒ̣.

ut suscitet te sibi in populum, et ipse sit Deus tuus sicut locutus est tibi, et sicut juravit patribus tuis, Abraham, Isaac, et Jacob.

თჳსა ერად. და იგი იყოს შენდა ღმერთ, ვითარცა-იგი გეტყოდა შენ და ვითარცა-იგი ეფუცა მამათა მათ შენთა: აბრაჰამსა, ისაკსა და იაკობსა.

13 That he may establish thee to day for a people unto himself, and that he may be unto thee a God, as he hath said unto thee, and as he hath sworn unto thy fathers, to Abraham, to Isaac, and to Jacob.

יג. וְלֹא אִתְּכֶם לְבַדְּכֶם אָנֹכִי כֹּרֵת אֶת הַבְּרִית הַזֹּאת וְאֶת הָאָלָה הַזֹּאת:

καὶ οὐχ ὑμῖν μόνοις ἐγὼ διατίθεμαι τὴν διαθήκην ταύτην καὶ τὴν ἀρὰν ταύτην

14 ܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܒܲܠܚܘܿܕܲܝܟ̇ܘܿܢ ܡܩܝܼܡ ܐ̄ܢܵܐ ܩܝܵܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܘܡܵܘܡܵܬ̣ܵܐ ܗܵܕܹܐ.

Nec vobis solis ego hoc fœdus ferio, et hæc juramenta confirmo,

და არა თუ თქუენ ხოლო დაგიდებ მცნებასა ამას შჯულისასა და წყევასა ამას,

14 Neither with you only do I make this covenant and this oath;

יד. כִּי אֶת אֲשֶׁר יֶשְׁנוֹ פֹּה עִמָּנוּ עֹמֵד הַיּוֹם לִפְנֵי יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ וְאֵת אֲשֶׁר אֵינֶנּוּ פֹּה עִמָּנוּ הַיּוֹם:

ἀλλὰ καὶ τοῖς ὧδε οὖσι μεθ᾽ ἡμῶν σήμερον ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν καὶ τοῖς μὴ οὖσιν μεθ᾽ ἡμῶν ὧδε σήμερον

15 ܐܸܠܵܐ ܥܲܡ ܟܠܡ̇ܢ ܕܗܵܪܟܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܘܥܲܡܲܢ ܩܵܐܹ̇ܡ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ ܘܥܲܡ ܟܠ ܡ̇ܢ ܕܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܥܲܡܲܢ ܗܵܪܟܵܐ ܝܵܘܡܵܢܵܐ.

sed cunctis præsentibus et absentibus.

არამედ ყოველთავე, რომელ-ესე დღეს თქუენ შორის არიან წინაშე უფლისა ღმრთისა თქუენისა და მათცა, რომელ-იგი არ თქუენ შორის არიან დღეს.

15 But with him that standeth here with us this day before the LORD our God, and also with him that is not here with us this day:

טו. כִּי אַתֶּם יְדַעְתֶּם אֵת אֲשֶׁר יָשַׁבְנוּ בְּאֶרֶץ מִצְרָיִם וְאֵת אֲשֶׁר עָבַרְנוּ בְּקֶרֶב הַגּוֹיִם אֲשֶׁר עֲבַרְתֶּם:

ὅτι ὑμεῖς οἴδατε ὡς κατῳκήσαμεν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ καὶ παρήλθομεν ἐν μέσῳ τῶν ἐθνῶν οὓς παρήλθετε

16 ܡܸܛܠ ܕܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܝܵܕ݂ܥܝܼܢ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܕܲܥܡܲܪܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܘܲܥܒܲܕܢ ܒܹܝܬ̣ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܕܲܥܒܲܪܬ̇ܘܿܢ.

Vos enim nostis quomodo habitaverimus in terra Ægypti, et quomodo transierimus per medium nationum, quas transeuntes

რამეთუ თქუენ თჳთ უწყით, ვითარ-იგი დამკჳდრებულ იყვენით ქუეყანასა მას ეგჳპტელთასა და ვითარ-იგი გამოვედით ჩვენ შორის წარმართთა, რამეთუ გამოსლვასა მას თქუენსა,

16 (For ye know how we have dwelt in the land of Egypt; and how we came through the nations which ye passed by;

טז. וַתִּרְאוּ אֶת שִׁקּוּצֵיהֶם וְאֵת גִּלֻּלֵיהֶם עֵץ וָאֶבֶן כֶּסֶף וְזָהָב אֲשֶׁר עִמָּהֶם:

καὶ εἴδετε τὰ βδελύγματα αὐτῶν καὶ τὰ εἴδωλα αὐτῶν ξύλον καὶ λίθον ἀργύριον καὶ χρυσίον ἅ ἐστιν παρ᾽ αὐτοῖς

17 ܘܲܚܙܲܝܬ̇ܘܿܢ ܛܲܢܦ̈ܘܵܬ̣ܗܘܿܢ ܘܕܸܚ̈ܠܵܬ̣ܗܘܿܢ ܕܩܲܝܣܵܐ ܘܲܕ݂ܟܹܐܦܵܐ ܘܲܕ݂ܣܹܐܡܵܐ ܘܲܕ̇ܕܲܗܒ̣ܵܐ ܕܲܩܪܝܼܡܝܼܢ.

vidistis abominationes et sordes, id est, idola eorum, lignum et lapidem, argentum et aurum, quæ colebant.

იხილეთ თქუენ ყოველივე იგი სამსახურებელი ბილწებისა მათისაჲ, კერპნი იგი ძელისანი და ქვისანი, ვეცხლისა და ოქროჲსანი რომელ იყვნეს მათ თანა.

17 And ye have seen their abominations, and their idols, wood and stone, silver and gold, which were among them:)

יז. פֶּן יֵשׁ בָּכֶם אִישׁ אוֹ אִשָּׁה אוֹ מִשְׁפָּחָה אוֹ שֵׁבֶט אֲשֶׁר לְבָבוֹ פֹנֶה הַיּוֹם מֵעִם יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ לָלֶכֶת לַעֲבֹד אֶת אֱלֹהֵי הַגּוֹיִם הָהֵם פֶּן יֵשׁ בָּכֶם שֹׁרֶשׁ פֹּרֶה רֹאשׁ וְלַעֲנָה:

μή τίς ἐστιν ἐν ὑμῖν ἀνὴρ ἢ γυνὴ ἢ πατριὰ ἢ φυλή τίνος ἡ διάνοια ἐξέκλινεν ἀπὸ κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν πορεύεσθαι λατρεύειν τοῖς θεοῖς τῶν ἐθνῶν ἐκείνων μή τίς ἐστιν ἐν ὑμῖν ῥίζα ἄνω φύουσα ἐν χολῇ καὶ πικρίᾳ

18 ܕܲܠܡܵܐ ܐܝܼܬ̣ ܒܟ݂ܘܿܢ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܐܵܘ ܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܐܵܘ ܫܲܪܒ̇ܬ̣ܵܐ ܐܵܘ ܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܣܵܛܹܐ ܠܸܒܹ̇ܗ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܡ̣ܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ ܠܡܹܐܙܲܠ ܠܡܸܦܠܲܚ ܠܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܕܥܲܡܡܹ̈ܐ ܗܵܢܘܿܢ ܕܲܠܡܵܐ ܐܝܼܬ̣ ܒܟ݂ܘܿܢ ܥܸܩܵܪܵܐ ܕܡܵܘܥܸܐ ܡܸܪܬ̣ܵܐ ܘܓܸـ̈ܕ̇ܕܹܐ.

Ne forte sit inter vos vir aut mulier, familia aut tribus, cujus cor aversum est hodie a Domino Deo nostro, ut vadat et serviat diis illarum gentium: et sit inter vos radix germinans fel et amaritudinem.

ნუუკუე იყოს ვინმე თქუენგან მამაკაცი, გინა თუ დედაკაცი ნათესავთა შორის, ანუ თუ ტომთა, რომლისა გონებაჲ დრეკილ იყოს უფლისაგან ღმრთისა თქუენისა და შეუდგეს მსახურებასა კერპთა წარმართთასა.

18 Lest there should be among you man, or woman, or family, or tribe, whose heart turneth away this day from the LORD our God, to go and serve the gods of these nations; lest there should be among you a root that beareth gall and wormwood;

יח. וְהָיָה בְּשָׁמְעוֹ אֶת דִּבְרֵי הָאָלָה הַזֹּאת וְהִתְבָּרֵךְ בִּלְבָבוֹ לֵאמֹר שָׁלוֹם יִהְיֶה לִּי כִּי בִּשְׁרִרוּת לִבִּי אֵלֵךְ לְמַעַן סְפוֹת הָרָוָה אֶת הַצְּמֵאָה:

καὶ ἔσται ἐὰν ἀκούσῃ τὰ ῥήματα τῆς ἀρᾶς ταύτης καὶ ἐπιφημίσηται ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ λέγων ὅσιά μοι γένοιτο ὅτι ἐν τῇ ἀποπλανήσει τῆς καρδίας μου πορεύσομαι ἵνα μὴ συναπολέσῃ ὁ ἁμαρτωλὸς τὸν ἀναμάρτητον

19 ܘܡܵܐ ܕܲܫܡܲܥ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܹ̈ܐ ܕܡܵܘܡܵܬ̣ܵܐ ܗܵܕܹܐ ܢܸܬ̣ܚܲܫܲܒ̣ ܒܠܸܒܹ̇ܗ ܘܢܹܐܡܲܪ ܫܠܵܡܵܐ ܢܸܗܘܸܐ ܠܝܼ ܕܲܒ̣ܨܸܒ̣ܝܵܢ ܠܹܒ̇ܝ ܐܵܙܹܠ ܐ̄ܢܵܐ ܕܢܵܘܣܸܦ ܪܵܘܵܝܘܼܬ̣ܵܐ ܥܲܠ ܨܸܗܝܘܼܬ̣ܵܐ.

Cumque audierit verba juramenti hujus, benedicat sibi in corde suo, dicens: Pax erit mihi, et ambulabo in pravitate cordis mei: et absumat ebria sitientem,

ნუუკუე იყოს ვინმე თქუენ შორის, რომლისა თანა აღმოცენებულ იყოს ძირი ნავღლისა და სიმწარისაჲ. და იყოს, ისმინნე თუ სიტყუანი წყევისანი ამის, დაიდვას გულსა შინა და რქუას: ესე უმჯობეს არს ჩემდა, საცთურსა თუ გულსა ჩემისასა მისდევდე მე და წარწყმდეს უცოდველი იგი ცოდვილისა თანა.

19 And it come to pass, when he heareth the words of this curse, that he bless himself in his heart, saying, I shall have peace, though I walk in the imagination of mine heart, to add drunkenness to thirst:

יט. לֹא יֹאבֶה יְהֹוָה סְלֹחַ לוֹ כִּי אָז יֶעְשַׁן אַף יְהֹוָה וְקִנְאָתוֹ בָּאִישׁ הַהוּא וְרָבְצָה בּוֹ כָּל הָאָלָה הַכְּתוּבָה בַּסֵּפֶר הַזֶּה וּמָחָה יְהֹוָה אֶת שְׁמוֹ מִתַּחַת הַשָּׁמָיִם:

οὐ μὴ θελήσῃ ὁ θεὸς εὐιλατεῦσαι αὐτῷ ἀλλ᾽ ἢ τότε ἐκκαυθήσεται ὀργὴ κυρίου καὶ ὁ ζῆλος αὐτοῦ ἐν τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ καὶ κολληθήσονται ἐν αὐτῷ πᾶσαι αἱ ἀραὶ τῆς διαθήκης ταύτης αἱ γεγραμμέναι ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου καὶ ἐξαλείψει κύριος τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανόν

20 ܠܵܐ ܢܸܨܛܒܸܐ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܸܫܒܲܩ ܠܹܗ ܐܸܠܵܐ ܗܵܝܕܹ̇ܝܢ ܢܸܥܫܲܢ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܘܲܛܢܵܢܹܗ ܒܓܲܒ̣ܪܵܐ ܗܵܘ̇ ܘܬܹܐܬܸܐ ܥܠܵܘܗܝ ܟܠܵܗ̇ ܠܵܘܛܬ̣ܵܐ ܕܲܟ݂ܬ̣ܝܼܒ̣ܵܐ ܒܲܟ݂ܬ̣ܵܒ̣ܵܐ ܗܵܢܵܐ ܘܢܸܥܛܸܐ ܡܵܪܝܵܐ ܫܡܹܗ ܡ̣ܢ ܬܚܹܝܬ̣ ܫܡܲܝܵܐ.

et Dominus non ignoscat ei: sed tunc quam maxime furor ejus fumet, et zelus contra hominem illum, et sedeant super eum omnia maledicta, quæ scripta sunt in hoc volumine: et deleat Dominus nomen ejus sub cælo,

და არღა უნდეს ღმერთსა შენდობად მისა, აღატყდეს, ვითარცა ცეცხლი, რისხვაჲ იგი უფლისაჲ და შური იგი კაცისა მის ზედა. და ეწინეს მას წყევანი იგი ამათ მცნებათანი, რომელნი-იგი წერილ არიან წიგნსა ამას შჯულისასა. და აღჴოცოს უფალმან ღმერთმან სახელი მისი ქუეყანისა მისგან.

20 The LORD will not spare him, but then the anger of the LORD and his jealousy shall smoke against that man, and all the curses that are written in this book shall lie upon him, and the LORD shall blot out his name from under heaven.

כ. וְהִבְדִּילוֹ יְהֹוָה לְרָעָה מִכֹּל שִׁבְטֵי יִשְׂרָאֵל כְּכֹל אָלוֹת הַבְּרִית הַכְּתוּבָה בְּסֵפֶר הַתּוֹרָה הַזֶּה:

καὶ διαστελεῖ αὐτὸν κύριος εἰς κακὰ ἐκ πάντων τῶν υἱῶν Ισραηλ κατὰ πάσας τὰς ἀρὰς τῆς διαθήκης τὰς γεγραμμένας ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου

21 ܘܢܸܦܪܫܝܼܘܗܝ ܡܵܪܝܵܐ ܠܒ̣ܝܼܫܬܵܐ ܡ̣ܢ ܟܠܗܘܿܢ ܫܲܒ̣ܛܹ̈ܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ ܐܲܝܟ݂ ܟܠܗܹܝܢ ܠܵܘ̈ܛܵܬ̣ܵܐ ܕܲܩܝܵܡܵܐ ܕܲܟ݂ܬ̣ܝܼ̈ܒ̣ܵܢ ܒܲܟ݂ܬ̣ܵܒ̣ܵܐ ܕܢܵܡܘܿܣܵܐ ܗܵܢܵܐ.

et consumat eum in perditionem ex omnibus tribubus Israël, juxta maledictiones, quæ in libro legis hujus ac fœderis continentur.

და დაჰკრიბოს უფალმან ღმერთმან ყოველი იგი წყევაჲ ძეთა მათ ზედა ისრაჱლისაათა მსგავსად ყოვლისა მის წყევისა, რომელი-იგი წერილ არს წიგნსა მას შჯულისასა.

21 And the LORD shall separate him unto evil out of all the tribes of Israel, according to all the curses of the covenant that are written in this book of the law:

כא. וְאָמַר הַדּוֹר הָאַחֲרוֹן בְּנֵיכֶם אֲשֶׁר יָקוּמוּ מֵאַחֲרֵיכֶם וְהַנָּכְרִי אֲשֶׁר יָבֹא מֵאֶרֶץ רְחוֹקָה וְרָאוּ אֶת מַכּוֹת הָאָרֶץ הַהִוא וְאֶת תַּחֲלֻאֶיהָ אֲשֶׁר חִלָּה יְהֹוָה בָּהּ:

καὶ ἐροῦσιν ἡ γενεὰ ἡ ἑτέρα οἱ υἱοὶ ὑμῶν οἳ ἀναστήσονται μεθ᾽ ὑμᾶς καὶ ὁ ἀλλότριος ὃς ἂν ἔλθῃ ἐκ γῆς μακρόθεν καὶ ὄψονται τὰς πληγὰς τῆς γῆς ἐκείνης καὶ τὰς νόσους αὐτῆς ἃς ἀπέστειλεν κύριος ἐπ᾽ αὐτήν

22 ܘܢܹܐܡܲܪ ܕܵܪܵܐ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ ܒܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܕܲܢܩܘܼܡܘܼܢ ܒܵܬܲܪܟ݂ܘܿܢ ܘܢܘܼܟ݂ܪ̈ܵܝܹܐ ܕܢܹܐܬ̣ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܪܲܚܝܼܩܬܵܐ ܘܢܸܚܙܘܼܢ ܡܲܚ̈ܘܵܬ̣ܵܗ̇ ܕܐܵܪܥܵܐ ܗܵܝ̇ ܘܟ݂ܘܼܪ̈ܗܵܢܹܐ ܕܐܲܝܬ̇ܝܼ ܥܠܹܝܗ̇ ܡܵܪܝܵܐ.

Dicetque sequens generatio, et filii qui nascentur deinceps, et peregrini qui de longe venerint, videntes plagas terræ illius, et infirmitates, quibus eam afflixerit Dominus,

და თქუენ ნათესავთა მათ სხუათა ნაშობთა მათ თქუენთა, რომელნი აღდგენ შემდგომად თქუენსა და უცხონი იგი, რომელ მოსრულ იყვნენ თქუენდა, რაჟამს იხილნენ გუემანი იგი და სალმობანი სნეულებისანი, რომელნი მოავლინნეს მათ ზედა უფალმან.

22 So that the generation to come of your children that shall rise up after you, and the stranger that shall come from a far land, shall say, when they see the plagues of that land, and the sicknesses which the LORD hath laid upon it;

כב. גָּפְרִית וָמֶלַח שְׂרֵפָה כָל אַרְצָהּ לֹא תִזָּרַע וְלֹא תַצְמִחַ וְלֹא יַעֲלֶה בָהּ כָּל עֵשֶׂב כְּמַהְפֵּכַת סְדֹם וַעֲמֹרָה אַדְמָה וּצְבוֹיִם אֲשֶׁר הָפַךְ יְהֹוָה בְּאַפּוֹ וּבַחֲמָתוֹ:

θεῖον καὶ ἅλα κατακεκαυμένον πᾶσα ἡ γῆ αὐτῆς οὐ σπαρήσεται οὐδὲ ἀνατελεῖ οὐδὲ μὴ ἀναβῇ ἐπ᾽ αὐτὴν πᾶν χλωρόν ὥσπερ κατεστράφη Σοδομα καὶ Γομορρα Αδαμα καὶ Σεβωιμ ἃς κατέστρεψεν κύριος ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ

23 ܟܸܒ̣ܪܝܼܬܵܐ ܘܡܸܠܚܵܐ ܝܲܩܝܼܕ̇ܬܵܐ ܟܠܵܗ̇ ܐܲܪܥܵܐ ܠܵܐ ܬܸܙܕ̇ܪܲܥ ܘܠܵܐ ܬܵܘܥܸܐ ܘܠܵܐ ܢܸܣܲܒ̣ ܒܵܗ̇ ܟܠ ܥܣܸܒ̣ ܐܸܠܵܐ ܬܸܗܘܸܐ ܐܲܝܟ݂ ܨܒ̣ܘܿܐܵܝܹܡ ܕܲܗܦܲܟ݂ ܐܸܢܹܝܢ ܡܵܪܝܵܐ ܒܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܘܲܒ̣ܚܸܡܬܹܗ.

sulphure, et salis ardore comburens, ita ut ultra non seratur, nec virens quippiam germinet, in exemplum subversionis Sodomæ et Gomorrhæ, Adamæ et Seboim, quas subvertit Dominus in ira et furore suo.

და იყოს ქუეყანაჲ იგი მათი, ვითარცა წუნწუბაჲ და ნამწუარები ცეცხლისაჲ. ნუ იპოებინ ქუეყანასა მათსა თესლი თესვისაჲ, ნუცა საძოვარი ჴარისაჲ, და არცა აღმოსცენდეს მათ ზედა მწუანვილი თივისა და არცა აღმოჴდეს, არამედ ვითარცა დაიქცა სოდომაჲ და გომორაჲ, ადამაჲ და სებეიმი, რომელ-იგი დააქცია უფალმან ღმერთმან რისხვითა მით გულისწყრომითა რისხვისა მისისაჲთა.

23 And that the whole land thereof is brimstone, and salt, and burning, that it is not sown, nor beareth, nor any grass groweth therein, like the overthrow of Sodom, and Gomorrah, Admah, and Zeboim, which the LORD overthrew in his anger, and in his wrath:

כג. וְאָמְרוּ כָּל הַגּוֹיִם עַל מֶה עָשָׂה יְהֹוָה כָּכָה לָאָרֶץ הַזֹּאת מֶה חֳרִי הָאַף הַגָּדוֹל הַזֶּה:

καὶ ἐροῦσιν πάντα τὰ ἔθνη διὰ τί ἐποίησεν κύριος οὕτως τῇ γῇ ταύτῃ τίς ὁ θυμὸς τῆς ὀργῆς ὁ μέγας οὗτος

24 ܘܢܹܐܡܪܘܼܢ ܟܠܗܘܿܢ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܥܲܠ ܡܵܢܵܐ ܥܒܲܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܗܵܟܲܢܵܐ ܠܐܲܪܥܵܐ ܗܵܕܹܐ ܘܥܲܠ ܡܵܢܵܐ ܐܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܗܵܢܵܐ ܪܲܒܵܐ.

Et dicent omnes gentes: Quare sic fecit Dominus terræ huic? quæ est hæc ira furoris ejus immensa?

და თქუან ყოველთა ნათესავთა: რაჲსამე ესრე შექმნა უფალმან ღმერთმან ქუეყანაჲ ესე, ანუ რაჲმე არს რისხვაჲ ესე დიდი გულისწყრომისა მისისაჲ, რომელ-ესე ყო მათ ზედა?

24 Even all nations shall say, Wherefore hath the LORD done thus unto this land? what meaneth the heat of this great anger?

כד. וְאָמְרוּ עַל אֲשֶׁר עָזְבוּ אֶת בְּרִית יְהֹוָה אֱלֹהֵי אֲבֹתָם אֲשֶׁר כָּרַת עִמָּם בְּהוֹצִיאוֹ אֹתָם מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם:

καὶ ἐροῦσιν ὅτι κατελίποσαν τὴν διαθήκην κυρίου τοῦ θεοῦ τῶν πατέρων αὐτῶν ἃ διέθετο τοῖς πατράσιν αὐτῶν ὅτε ἐξήγαγεν αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου

25 ܘܢܹܐܡܪܘܼܢ ܥܲܠ ܕܲܫܒܲܩܘ ܩܝܵܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ ܕܐܲܩܝܼܡ ܥܲܡܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܐܲܦܸܩ ܐܸܢܘܿܢ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ.

Et respondebunt: Quia dereliquerunt pactum Domini, quod pepigit cum patribus eorum, quando eduxit eos de terra Ægypti:

და თქუან: ამის გამო, რამეთუ დაუტევეს მცნებაჲ იგი შჯულისა უფლისა ღმრთისა მამათა მათთაჲსა, რაჟამს გამოჰყვანდეს იგინი ქუეყანით ეგჳპტით.

25 Then men shall say, Because they have forsaken the covenant of the LORD God of their fathers, which he made with them when he brought them forth out of the land of Egypt:

כה. וַיֵּלְכוּ וַיַּעַבְדוּ אֱלֹהִים אֲחֵרִים וַיִּשְׁתַּחֲווּ לָהֶם אֱלֹהִים אֲשֶׁר לֹא יְדָעוּם וְלֹא חָלַק לָהֶם:

καὶ πορευθέντες ἐλάτρευσαν θεοῖς ἑτέροις καὶ προσεκύνησαν αὐτοῖς οἷς οὐκ ἠπίσταντο οὐδὲ διένειμεν αὐτοῖς

26 ܘܐܸܙܲܠܘ ܘܲܦܠܲܚܘ ܠܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܐ̄ܚܪ̈ܵܢܹܐ ܘܣܓܸܕ݂ܘ ܠܗܘܿܢ ܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܕܠܵܐ ܝܼܕܲܥܘ ܐܸܢܘܿܢ ܘܠܵܐ ܐܸܬ̣ܦܲܠܲܓ̣ܘ ܠܗܘܿܢ.

et servierunt diis alienis, et adoraverunt eos, quos nesciebant, et quibus non fuerant attributi:

და მივიდეს და ჰმსახურებდეს კერპთა, რომელ-იგი არა იცოდეს მამათა მათთა.

26 For they went and served other gods, and worshipped them, gods whom they knew not, and whom he had not given unto them:

כו. וַיִּחַר אַף יְהֹוָה בָּאָרֶץ הַהִוא לְהָבִיא עָלֶיהָ אֶת כָּל הַקְּלָלָה הַכְּתוּבָה בַּסֵּפֶר הַזֶּה:

καὶ ὠργίσθη θυμῷ κύριος ἐπὶ τὴν γῆν ἐκείνην ἐπαγαγεῖν ἐπ᾽ αὐτὴν κατὰ πάσας τὰς κατάρας τὰς γεγραμμένας ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου

27 ܘܐܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ ܗܵܝ̇ ܕܢܲܝܬܸ̇ܐ ܥܠܹܝܗ̇ ܡܠܗܹܝܢ ܠܵܘ̈ܛܵܬ̣ܵܐ ܕܲܟ݂ܬ̣̈ܝܼܒ̣ܵܢ ܒܲܟ݂ܬ̣ܵܒ̣ܵܐ ܗܵܢܵܐ.

idcirco iratus est furor Domini contra terram istam, ut induceret super eam omnia maledicta, quæ in hoc volumine scripta sunt:

და განრისხნა უფალი გულისწყრომით მათ ზედა და ქუეყანასა მათსა ზედა და მოავლინა მათ ზედა მსგავსად წყევისა მის, რომელ წერილ არს წიგნსა მას შჯულისისა.

27 And the anger of the LORD was kindled against this land, to bring upon it all the curses that are written in this book:

כז. וַיִּתְּשֵׁם יְהֹוָה מֵעַל אַדְמָתָם בְּאַף וּבְחֵמָה וּבְקֶצֶף גָּדוֹל וַיַּשְׁלִכֵם אֶל אֶרֶץ אֲחֶרֶת כַּיּוֹם הַזֶּה:

καὶ ἐξῆρεν αὐτοὺς κύριος ἀπὸ τῆς γῆς αὐτῶν ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ καὶ παροξυσμῷ μεγάλῳ σφόδρα καὶ ἐξέβαλεν αὐτοὺς εἰς γῆν ἑτέραν ὡσεὶ νῦν

28 ܘܢܸܥܩܘܿܪ ܐܸܢܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܡ̣ܢ ܐܲܬ̣ܪܗܘܿܢ ܒܚܸܡܬ̣ܵܐ ܘܲܒ̣ܪܘܼܓ̣ܙܵܐ ܪܲܒܵܐ ܘܢܸܫܕܸ̇ܐ ܐܸܢܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܐ̄ܚܪܹܬ̣ܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܝܵܘܡܵܢܵܐ.

et ejecit eos de terra sua in ira et in furore, et in indignatione maxima, projecitque in terram alienam, sicut hodie comprobatur.

და აღჴოცნა იგინი უფალმან ღმერთმან ქუეყანისა მისგან მათისა რისხვითა მით გულისწყრომისა მისისაჲთა, რამეთუ განრისხნა მათ ზედა ფრიად და განჴადნა იგინი ქუეყანად უცხოდ მოაქაჟამადმდე.

28 And the LORD rooted them out of their land in anger, and in wrath, and in great indignation, and cast them into another land, as it is this day.

כח. הַנִּסְתָּרֹת לַיהֹוָה אֱלֹהֵינוּ נקודות וְהַנִּגְלֹת ֹלָֹנוֹּ ֹוֹּלְֹבָֹנֵֹיֹנֹוּ עַד עוֹלָם לַעֲשׂוֹת אֶת כָּל דִּבְרֵי הַתּוֹרָה הַזֹּאת:

τὰ κρυπτὰ κυρίῳ τῷ θεῷ ἡμῶν τὰ δὲ φανερὰ ἡμῖν καὶ τοῖς τέκνοις ἡμῶν εἰς τὸν αἰῶνα ποιεῖν πάντα τὰ ῥήματα τοῦ νόμου τούτου

29 ܣܬ̇ܝܼܪ̈ܵܬ̣ܵܐ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܸܢܹܝܢ ܐܲܠܵܗܲܢ ܘܓܲܠ̈ܝܵܬ̣ܵܐ ܕܝܼܠܲܢ ܘܕܲܒ̣̈ܢܲܝܢ ܠܥܵܠܲܡ ܘܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܟܠܗܘܿܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܘ̈ܗܝ ܕܢܵܡܘܿܣܵܐ ܗܵܢܵܐ.

Abscondita, Domino Deo nostro; quæ manifesta sunt, nobis et filiis nostris usque in sempiternum, ut faciamus universa verba legis hujus.

რომელ-რაჲ დაფარული არს უფლისა ღმრთისა ჩვენისა, ხოლო განცხადებული იგი თქუენ და შვილთა თქუენთა უკუნისამდე ჟამთა ყოფად ყოველთა ამათ სიტყუათა ამის შჯულისათა.

29 The secret things belong unto the LORD our God: but those things which are revealed belong unto us and to our children for ever, that we may do all the words of this law.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=0ce5338c-9922-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display