atha hainaṃ śaibyaḥ satyakāmaḥ papraccha |
sa yo ha vai tad bhagavan manuṣyeṣu prāyaṇāntam oṃkāram abhidhyāyīta |
katamaṃ vāva sa tena lokaṃ jayatīti ||
بعد از آن ستكام نام ركهيشر از پپلاد پرسيد كه
اى سزارار تعظيم در ميان همه آد ميان كسى كه تادم مرگ مشغولى پرنو كه اوم است كند
كدام عالم از اين مشغولى مى ياند
POST ab illo (posteà) Satkam nomine rek’heschir, à Pilad petiit, quòd:
ô digne veneratione! in medio omnium hominum, quispiam qui, usquè ad halitum mortis mschgoul(i) cum pranou (τῷ pranou), quòd Oum est,
facit, quemnam mundum ex hoc maschghouli obtineat?
1. Then Saivya Satyakama asked him:
‘Sir, if some one among men should meditate here until death on the syllable Om,
what would he obtain by it?’
.
.
.
tasmai sa hovāca |
etad vai satyakāma paraṃ cāparaṃ ca brahma yad oṃkāraḥ |
tasmād vidvān etenaivāyatanenaikataram anveti ||
پپلاد گفت
اى ستكام پر برهم و اپر برهم يعنى مطلق و مقيّد همين اسم است
و داننده اين اسم و راه رونده باين اسم بمشغولى همين اسم از اين دو چيز كه مطلق با شد يا مقيّد يكى را مى يابد
و اين اسم سه و نيم ماترا دارد يعنى سه و نيم حرف دارد
Pilad dixit:
ô Satkam! Pra Brahm et Apra Brahm, id est, universale et ligatum (particulare), ipsum hoc nomen est.
Sciens hoc nomen, et viam iens cum hoc nomine, [cum] maschghouli ipsi huic nomini, ex his duabus rebus, quod universale sit vel ligatum (particulare), unam obtinet.
Et hoc nomen tria (3) (matra) et medietatem (τοῦ) matra habet; id est, tres (litteras) et dimidium litteræ, habet.
2. He replied:
‘O Satyakama, the syllable Om (AUM) is the highest and also the other Brahman;
therefore he who knows it arrives by the same means at one of the two.
.
.
.
.
sa yady ekamātram abhidhyāyīta |
sa tenaiva saṃveditas
tūrṇam eva jagatyām abhisampadyate |
tam ṛco manuṣyalokam upanayante |
sa tatra tapasā brahmacaryeṇa śraddhayā sampanno
mahimānam anubhavati ||
اگر بيكى ماتراى اين اسم بزرگ مشغول كند
به بركت اين مشغولى
رگ بيد او را در همين عالم
تركى لذاة و رياصنة و اعتقاد راه راست نعيب ميكند
و آن شخص در ميان آد ميان بزرگى مى يابد
Si cum uno matraï huic nomini magno maschghouli fecit
(p. 147) cum benedictione hujus maschghouli
(liber) Rak Beid ei, in ipso hoc mundo,
derelictionem voluptatis, et mortificationem, et fiduciam (in) viam rectam, sortem (fatum, partem) facit:
et illa persona in medio hominum magnitudinem obtinet.
3. If he meditate on one Matra (the A),
then, being enlightened by that only,
he arrives quickly at the earth.
The Rik-verses lead him to the world of men,
and being endowed there with penance, abstinence, and faith,
he enjoys greatness.
.
.
.
.
.
.
atha yadi dvimātreṇa
manasi saṃpadyate |
so ’ntarīkṣaṃ yajurbhir unnīyate somalokam |
sa somaloke vibhūtim anubhūya
punar āvartate ||
و اگر به دو ماتراى اين اسم بزرگ مشغولى كند
او را به بركت اين مشغولى ججر بيد از ما بين آسمان و زصين گذرانيده بعالم ماه رسانيده
و در آن عالم بزرگى بخشيده
بعالم ديگى ميرساند
Et si, cum duobus matraï, huic nomini magno maschghouli facit,
eum cum benedictione hujus maschghouli, (liber) Djedjr Beid ex inter coelum et terram transire ut fecit, (et) cum mundo (ad mundum) lunæ fecit pervenire,
in illo mundo magnitudinem largitus,
cum mundo also (ad mundum alium) facit pervenire.
4. If he meditate with two Matras (A + U)
he arrives at the Manas,
and is led up by the Yagusverses to the sky, to the Soma-world.
Having enjoyed greatness in the Soma-world,
he returns again.
.
.
.
.
.
yaḥ punar etaṃ trimātreṇaum ity etenaivākṣareṇa paraṃ puruṣam abhidhyāyīta |
sa tejasi sūrye saṃpannaḥ |
yathā pādodaras tvacā vinirmucyate |
evaṃ ha vai sa pāpmanā vinirmuktaḥ
sa sāmabhir unnīyate brahmalokam |
sa etasmāj jīvadhanāt parāparaṃ puriśayaṃ puruṣam īkṣate
tad etau ślokau bhavataḥ ||
و اگر اين اسم بزرگ را به صم ماتر مشغولى كند
او را سام بيد به بركت اين اسم بعالم نورانى رسا نيده
و از آنجا دولت و بزرگ بخشيده بعالم ديگر ميرساند
و اگر با سه و نيم ماتراى كامل اين اسم مشعولى كند به بركت اين اسم بزرگ مشغول اين اسم بنور بزرگ رسيده
خنا نچه مار پوست را اندا خته از پوست جدا ميشود
هم چنين مشغول باين اسم بزرگ از گنا هان بر آمده
اتهربن بيد او را بعالم برهما ميرساند
واز آنجا به مجمع جانها رسيده جان جانها را در همه بدها پر است مى بيند طعنى ذات مطلق ميشود
و اين منتر هاى بيد بر اين دلالت ميكند
Et si huic nomini, cum tribus matra maschghouli facit,
eum (liber) Sam Beid, cum benedictione hujus nominis, cum muno (ad mundum) solis lucidi ut venire fecit,
et ex illo loco (indè), divitas et magnitudinem largitus, cum mundo alio (ad mundum alium) facit pervenire.
Et, si cum tribus (matraï) et dimidiato matra integris, huic nomini maschghouli fiat, cuius benedictione hujus nominis magni, ὁ maschgoul huicnomini cum luce magnâ (ad lucem magnam) ut pervenit;
quemadmodùm coluber pellem ut projecit, à pelle separatus fit;
ipso hoc modo, ὁ maschghoul cum hoc nomine magno, è peccatis ut supervenit(exivit),
(liber) Atharban Beid eum cum mundo (ad mundùm) τοῦBrahma faxit pervenire:
et ex ille loco, cum congregatione (ad congregationem) animarum ut pervenit, animam animarum, quod in omnibus corporibus plena est (quæ illa replet), videt; id est, Ens universale fit.
Et hæc mantrhaï τοῦ Beid super hoc demonstrationem faciunt (apertè declarant), quòd:
5. Again, he who meditates with this syllable AUM of three matras, on the Highest Person,
he comes to light and to the sun.
And as a snake is freed from its skin,
so is he freed from evil.
He is led up by the Saman-verses to the Brahma-world;
and from him, full of life (Hiranyagarbha, the lord of the Satya-loka), he learns to see the all-pervading, the Highest Person.
And there are these two Slokas:
مشغول باين اسم را تا سه ماترا كه از هم جدا اند و با هم متّصل اند مشغولى كرده است مرگ بآن مشغول تعرّف نمى توآند كرد
و مشغولى اين اسم بزرگ سه قسم است
يكى بلند گفتن بز بان كه ديگر بشنود واين مرتبه ادناى ذكر است
دوم آهسته گفتن بز بان كه چود بشنود و ديگرى نشنود و اين مرتبه اوسط ذكر است
و سيوم بى آنكه بز بان بگريد و زبان حركت بكند بدل بگريد واين مرتبه اعلاى ذكر است
و هر كه داننده اين شغل است و اين مشغولى را هميشه بورزد و چند روزى كرده بگذارد آن مشغول به بركت اين شغل عالى مستقيم گردد
ὁ maschghoul cum hoc nomine, cum tribus (et) dimidation matra, quòd ex simul (sese, invicem) separata sunt, et (vel) simul conjuncta sunt, (p. 148) maschghouli fecit, mors cum (super) illo maschghoul occupationem non potest facere.
Et maschghouli huic nomini magno, tres (3) divisiones (species) est:
una, altâ (voce) dicere, cum linguà, quòd (ità ut) alius audiat; hic gradus, infima (τοῦ pranou) est:
et secunda, lentè dicere cum linguâ, quòd ipse (dicens) audiat, et alius non audiat; hic gradus, media mentio est:
tertia, illud quòd cum linguâ non dicat, et linguâ motum non faciat, cum (è) corde dicat; hic gradus, excelsa (sublimis) mentio est.
Quisquis sciens hunc schoghl est, et hunc maschghouli semper exequitur, et tot diebus ut fecit, non prætermittit (adhuc exequitur), ille maschgoul, cum benedictione hujus schoghl excelsi, stabilitus efficitur:
6. The three Matras (A+U+M), if employed separate, and only joined one to another, are mortal;
but in acts, external, internal, or intermediate,
if well performed, the sage trembles not.
و رگ بيد در اين عالم دنيا او را بزرگى دهد
و ججر بيد او را در عالم ماه بزرگ دهد
و سام بيد او را در عالم آفتاب بزرگ دهد
آن چنين گيانيان و عارفان گفته اند
هر كه با سه و نيم ماتراى كامل باين اسم بزرگ مشغولى كند آن مشغول عالم هرن گربهه را يافنه
و گيانى و عارف شده بذاتى مير سد كه پيرى ندارد و مرگ ندارد و زوال ندارد و خوف ندارد
هم او است پر و هم او است اپر يعنى هم او است مطلق و او است مقيّد
et (liber) Rak Beid, in hoc mundo mundi (terrestris) ei magnitudinem dat;
et (liber) Djedjr Beid ei, in mundo lunæ, magnitudinem dat;
et (liber) Sam Beid ei , in mundo solis, magnitudinem dat.
Hoc modo dixerunt οἱ keanian, et docti dixerunt:
quisquis, cum tribus et dimidiato matraï integris, cum hoc nomine magno maschghouli facit, ille maschghoul, mundum τοῦ Haranguerbehah ut obtinuit,
et kiani et doctus factus, cum Ente (ad Ens) pervenit, quod senectutem non habet, et mortem non habet, et cessationem non habet, et timorem non habet:
etiam est pra1
; etiam est apra; id est, etiam is est universalis, etiam is est ligatus (particularisatus).
7. Through the Rik-verses he arrives at this world,
through the Yagus-verses at the sky,
through the Saman-verses
at that which the poets teach,
– he arrives at this by means of the Onkara;
the wise arrives at that which is at rest, free from decay, from death, from fear,
– the Highest.’
