You are here: BP HOME > LON > OE01: Vǫluspá > fulltext
OE01: Vǫluspá

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages
Choose display
  • Enable images
  • Enable footnotes
    • Show all footnotes
    • Minimize footnotes
Search-help
Choose specific texts..
OE01: Vǫluspá
    Click to Expand/Collapse Option Complete text
Click to Expand/Collapse OptionVerse 1-10
Click to Expand/Collapse OptionVerse 11-20
Click to Expand/Collapse OptionVerse 21-30
Click to Expand/Collapse OptionVerse 31-40
Click to Expand/Collapse OptionVerse 41-50
Click to Expand/Collapse OptionVerse 51-60
Click to Expand/Collapse OptionVerse 61-62
Back to library
21/22
1 Þat man hon ꝼolc uíg
2 ꝼyrſt iheimi
3 er gull ueig  
4 geirom ſtvꝺꝺv
5 oc ihꜹll hárſ
6 hána brenꝺo.
7 Þryſvar brenꝺo 
.
8 þryſvar boꝛna
9 opt oſialꝺan
10 þo hon eɴ liꝼir. 
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
. 
27
1 Þat man hon ꝼolkuig
2 ꝼyrſt i heimi
3 er gullueig
4 geirum ſtuꝺꝺi
5 ok i hǫll hꜳrſ
6 hana bꝛenꝺu
7 þꝛyſvar bꝛenꝺv
8 þryſvar brenꝺv
9 þryſvar boꝛna
10 opt oſiallꝺan
11 þo hon en liꝼer. 
21/22.
Það man hon fólkvíg
fyrst íheimi
er Gullveig
geirum studdu
ok íhǫll Hárs
hána brenndu.
þrysvar brenndu
.
þrysvar borna
oft ósjaldan
10 þó hon enn lifir. 
21.
Mindes den fejde
først hun i verden,
da paa geir de
Gullveig løfted,
i Haavar’s hal
hende brendte;
trefold brendte
.
trefold baarne,
ofte ei sjelden,
end hun dog lever. 
21.
The war I remember, |
the first in the world,
When the gods with spears |
had smitten Gollveig,
And in the hall |
of Hor had burned her,
Three times burned, |
.
and three times born,
Oft and again, |
yet ever she lives. 
23
1 Héiꝺi hána heto
2 hvarſ til hvſa com
3 uólo uel ſpá
4 uitti hon ganꝺa
5 ſeið hon kvɴi
6 ſeiþ hon leikiɴ
7 ę var hon angan
8 illrar `brv´þioðar. 
.
.
.
.
.
.
.
.
. 
28
1 Heiði hana hetv
2 huarſ til hvſa kom
3 ok vǫlu vel ſpa
4 uiti hon ganꝺa
5 ſeið hon hvarſ hvn kunni
6 ſeið hon hvgleikin
7 æ var hon angann
8 illrar bruðar 
23.
Heiði hana hétu
hvar til húsa kom
vǫlu velspá
vitti hon ganda
seið hon kunni
seið hon leikinn
æ var hon angan
illrar brúðar. 
22.
Heid hun der hed,
hvor til hus hun kom,
volven vise;
vætter hun maned,
seided hvorhelst,
sind forhexed,
altid yndet
af onde kvind. 
22.
Heith they named her |
who sought their home,
The wide-seeing witch, |
in magic wise;
Minds she bewitched |
that were moved by her magic,
To evil women |
a joy she was 
24
1 Þa gengo regin avll
2 a rꜹkstola
3 giɴheilog goð
4 oc vm þat gęttvz
5 huart ſcylꝺo ęſir
6 aꝼráð gialꝺa
7 eþa ſcylꝺo goðin ꜹll
8 gilꝺi eiga. 
.
.
.
.
.
.
.
.
. 
29
1 þa gengv regin ǫll
2 a rǫk ſtola
3 ginnheilvg goð
4 ok vm þat giettvz
5 huart ſkyllꝺv æſir
6 aꝼrꜳð giallꝺa
7 eðꝛ ſkyllꝺv guðin ǫll
8 gillꝺi eiga. 
24.
Þá gengu regin ǫll
á rǫkstóla
ginnheilǫg goð
ok um það gættuz
hvárt skyldu æsir
afráð gjalda
eða skyldu goðin ǫll
gildi eiga. 
23.
Samraads-sæder
søgte de magter,
hellige guder,
og herom raadslog
skulde æser
skat udrede,
eller hver gud
gave mod tage. 
{24.
Then sought the gods |
their assembly-seats,
The holy ones, |
and council held,
Whether the gods | should tribute give, Or to all alike | should worship belong.} 
25
1 ꝼleygði oðiɴ
2 oc iꝼolc um ſct
3 þat var eɴ ꝼolcvig
4 ꝼyrſt ihęimi
5 brotiɴ var boꝛð uegr
6 boꝛgar aſa
7 knatto vanir uigſpá
8 uollo ſpoꝛna. 
.
.
.
.
.
.
.
.
. 
30
1 Fleygði oðinn
2 ok i ꝼolk vm ſkaut
3 þat var enn ꝼolkuig
4 ꝼyʀ i heimi
5 bꝛotinn var boꝛðueggr
6 borgar ꜳſa
7 knaattu vaner uig ſpa
8 uǫllu ſpoꝛna. 
25.
Fleygði Óðinn
ok ífólk um skaut
það var enn fólkvíg
fyrst íheimi
brotinn var borðvegr
borgar ása
knáttu Vanir vígspá
vǫllu sporna. 
24.
Kasted Oden,
i klyngen skød
var det end feide
først i verden;
brudt blev æsers
borge-gjerde,
voldsferds volde
vaner traadte. 
23.
On the host his spear |
did Othin hurl,
Then in the world |
did war first come;
The wall that girdled |
the gods was broken,
And the field by the warlike |
Wanes was trodden.
24.
Then sought the gods |
their assembly-seats,
The holy ones, |
and council held,
Whether the gods | should tribute give, Or to all alike | should worship belong. 
.
.
.
.
. 
.
.
.
.
. 
31
1 Þa kna vala
2 vigbonꝺ ſnua
3 hellꝺꝛ voru harðgioꝛ
4 hǫꝼt oꝛ þǫꝛmum 
.
.
.
.
. 
.
.
.
.
. 
.
.
.
.
. 
26
1 Þa gengoreginavll
2 arꜹk ſtola
3 giɴheilog goð
4 oc vm þat gęttvz
5 hverir heꝼði lopt alt
6 lęvi blanꝺit
7 eþa ętt iotvnſ
8 oþſ meẏ geꝼna. 
48.
Þa gengv regin avll
a rǫkstola,
giɴheilvg goð,
ok of pat gettvz,
hverr hefþi lopt allt
læfi blandit
eþa ætt iotvns
Oðs mey gefna. 
{22
1 Þa gengu regin ǫll
2 ꜳ rǫkſtola
3 ginnheilugh guð
4 ok um þat gięttuz
5 hverr heꝼði loꝼt allt
6 lęui blanꝺit
7 ęða ætt iǫtunſ
8 oðſ mey geꝼna. 
26.
Þá gengureginǫll
árǫkstóla
ginnheilǫg goð
ok um það gættuz
hverir hefði loft allt
lævi blandit
eða ætt jǫtuns
Óðs mey gefna. 
25.
Samraads-sæder
søgte de magter,
hellige guder.
og herom raadslog:
hvem havde luft
med lyde fyldt,
og jotnens æt
Od's mø lovet. 
25.
Then sought the gods |
their assembly-seats,
The holy ones, |
and council held,
To find who with venom |
the air had filled,
Or had given Oth's bride |
to the giants' brood. 
27
1 Þoꝛr eiɴ þar var
2 þrvngin móði
3 haɴ ſialꝺan ſitr
4 er haɴ ſlict vm ꝼregn
5 agengoz eiðar
6 oꝛð oc ſęri
7 mál ꜹll megin lig
8 er ameꝺal ꝼóꝛo. 
49.
Agengvz eiþar,
orð ok sære,
mal ꜹll meginlig,
er a meþal forv.
Þoʀ eiɴ [par va,
þrvngin moþi,
hann sialdan sitr,
er hann slikt of fregn. 
23
1 Þoꝛr einn þar uꜳ
2 runginn moði
3 hann ſiallꝺan ſitr
4 er hann ſlikt oꝼ ꝼregn
5 ꜳ genguz eiðar
6 oꝛð ok ok ſæri
7 maal ǫll meginlig
8 er ꜳ meðal voꝛu 
27.
Þórr einn þar var
þrunginn móði
hann sjaldan sitr
er hann slíkt um fregn
ágenguz eiðar
orð ok særi
mál ǫll meginlig
er ámeðal fóru. 
26.
Thor kun slog der
trengt af harme,
sidder sjelden,
naar sligt han hør’:
brudt blev eder,
ord og løfter,
hvert tilsagn trygt,
som tiltro fandt. 
26.
In swelling rage |
then rose up Thor,--
Seldom he sits |
when he such things hears,--
And the oaths were broken, |
the words and bonds,
The mighty pledges |
between them made. 
28
1 Ueit hon heimꝺalar
2 hlioð vm ꝼolgit
3 unꝺir heiðvonom
4 helgom baðmi.
5 á ſér hon ꜹſaz
6 ꜹrgom ꝼoꝛſi
7 aꝼ ueði val ꝼꜹꝺrſ
8 uitoþ er eɴ eþa hvat. 
.
.
.
.
.
.
.
.
. 
24
1 Veit hon heimꝺallar
2 hlioð um ꝼolgit
3 vnꝺer heiðvǫnvm
4 helgum baðmi
5 ꜳ ſer hon avſaz
6 ǫꝛgum ꝼoꝛſi
7 aꝼ ueði ualꝼǫðꝛſ
8 uitu þer enn ęða huat.} 
28.
Veit hon Heimdalar
hljóð um fólgið
undir heiðvǫnum
helgum baðmi.
Á sér hon ausaz
aurgum forsi
af veði Valfǫðrs
vituð ér enn eða hvat. 
27.
Véd hun Heimdals
horn forvaret
ved solvante
signede træ;
sprudlende sprøit
sprengt ser hun over
fra Valfaders pant.
Vil I end mér? 
27.
I know of the horn |
of Heimdall, hidden
Under the high-reaching |
holy tree;
On it there pours |
from Valfather's pledge
A mighty stream: |
would you know yet more? 
29
1 Eín ſat. hon úti
2 þa er iɴ alꝺni com
3 yɢióngr aſa
4 oc iꜹgo leít.
5 hverſ ꝼregnit mic
6 hvi ꝼreiſtiþ min
7 alt ueit ec oðiɴ
8 hvar þv ꜹga ꝼált
9 |-þitt-| ienom męra
10 mimiſ brvɴi
11 ꝺreckr míoð mimir
12 moꝛgin hverian
13 aꝼ veþi valꝼꜹꝺrſ
14 ꝩitoþ er eɴ eþa hvat 
.
.
.
.
.
.
19.
Alt veit ec Oþin,
hvar avga falt
i þeim envm mæra
Mimis brvɴi;
dreckr mioð Mimir
morgvn hverian
af veþi Valfꜹðrs.
Vitvð þer en eþa hvat? 
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
. 
29.
Ein sat hon úti
þá er inn aldni kom
yggjungr ása
ok íaugu leit:
hvers fregnit mik
hví freistit mín
allt veit ek Óðinn
hvar þú auga falt
þitt íinum mæra
10 Mímis brunni
Drekkr mjǫð Mímir
morgin hverjan
af veði Valfǫðrs
vituð ér enn eða hvat 
28.
Ene hun seided,
der ældet kom
æsers truer
og i øjne saa.
Hvi fritte mig,
hvi friste mig?
Alt jeg ved, Oden!
dit øje gjemt
i Mime's brønd
saa minderig:
Mjød hver morgen
Mime drikker
af Valfaders pant.
Vil I end mér? 
28.
Alone I sat |
when the Old One sought me,
The terror of gods, |
and gazed in mine eyes:
“What hast thou to ask? |
why comest thou hither?
Othin, I know |
where thine eye is hidden.”
29.
I know where Othin's |
eye is hidden,
Deep in the wide-famed |
well of Mimir;
Mead from the pledge |
of Othin each mom
Does Mimir drink: |
would you know yet more? 
30
1 Ualþi heɴe hęrꝼꜹðꝛ
2 hringa oc men
3 ꝼe ſpioll ſpaclig
4 oc ſpaganꝺa
5 ſa hon uítt oc vm vitt
6 oꝼ verold hveria. 
.
.
.
.
.
.
. 
.
.
.
.
.
.
. 
30.
Valði henni Herfǫðr
hringa ok men
fé spjǫll spaklig
ok spáganda
sá hon vítt ok um vítt
of verǫld hverja. 
29.
Hærfader gav
guld og ringe
for visdomsord
og varselstegn -
vidt saa hun, vidt
om verden hver! 
30.
Necklaces had I |
and rings from Heerfather,
Wise was my speech |
and my magic wisdom;
Widely I saw |
over all the worlds. 
Permanent link
Go to Wiki Documentation
Enhet: Det humanistiske fakultet   Utviklet av: IT-seksjonen ved HF
Login