Bibliotheca Polyglotta

OE01: Vǫluspá

Complete text

51
1 Þa cǫmꝛ hlinar
2 harmr aɴaʀ ꝼram
3 er oðiɴ ꝼeʀ
4 við ulꝼ vega
5 en bani belia
6 biartr at ſurti
7 þa mvn ꝼriɢiar
8 ꝼaꝇa angantyr.

57.
Þa kmr Hlinar
harmr aɴaʀ fram,
er Oþiɴ ferr
við vlf vega,
en bani Belia
biartr at Svrti;
þar mvn Friɢiar
falla angan.

47
1 Þa kemr hlinar
2 harmr annaʀ ꝼramm
3 enn oðinn ꝼerr
4 við vlꝼ uega
5 enn bani belia
6 biartr at ſurti
7 þar man ꝼriggiar
8 ꝼalla angann.

51.
Þá kjǫmr Hlínar
harmr annarr fram
er Óðinn ferr
við úlf vega
en bani Belja
bjartr að Surti
þá mun Friggjar
falla angantýr.

52.
Kommer saa Hlíns
kval den næste,
der Oden gaar
mod ulv til kamp,
og Bele's bane
bold imod Surt,
finder da Frigg’s
fryd sin bane.

53.
Now comes to Hlin |
yet another hurt,
When Othin fares |
to fight with the wolf,
And Beli's fair slayer |
seeks out Surt,
For there must fall |
the joy of Frigg

.
.
.

48
1 Geyr nu garmr miǫk
2 ꝼyrer gnipa helli

.
.
.

.
.
.
.
.
.
.
.
.

49
1 Ginn loꝼt yꝼer
2 linꝺi iarðar
3 gapa ygſ kiaꝼtar
4 oꝛmſ i heꝺum
5 mun oðinſ ſon
6 oꝛmi męta
7 vargſ at
8 viðarſ niðia.

.
.
.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.

50
1 naðꝛ
2 munv halir
3 yðia mið

.
.
.
.

52
1 Þa kǫmꝛ iɴ micli
2 mꜹgr ſigꝼꜹꝺvr
3 víðaʀ vega
4 at val ꝺẏri.
5 letr haɴ megi hveꝺrvngſ
6 mvnꝺ vm ſtanꝺa
7 híoꝛ til hiarta
8 þa er heꝼnt ꝼꜹꝺvr.

58.
Gengr Oþins son
við vlf vega,
Viþaʀ of veg
at valdyri;
lætr hann megi Hveðrvngs
mvnd of standa
hioʀ til hiarta;
þa er hefnt fꜹþvr.

.
.
.
.
.
.
.
.
.

52.
Þá kjǫmr inn mikli
mǫgr Sigfǫður
Víðarr vega
að valdýri.
Lætr hann megi Hveðrungs
mund um standa
hjǫr til hjarta
þá er hefnt fǫður.

53.
Seirfaders store
søn da kommer,
Vídar, at kjempe
mod valens dyr,
Hvedrung's søn han
sverd i hjertet
hugger med haand –
hevn't er hans fader!

54.
Then comes Sigfather's |
mighty son,
Vithar, to fight |
with the foaming wolf;
In the giant's son |
does he thrust his sword
Full to the heart: |
his father is avenged.

53
1 Þa kǫmꝛ iɴ mǫꝛi
2 mꜹgꝛ hloꝺyniar
3 gengr oþinſ ſonꝛ
4 viꝺ ulꝼ vega
5 ꝺrepr haɴ aꝼ moþi
6 miðgarz uęoꝛ
7 mvno halir allir
8 heim ſtꝺ rẏþia
9 gengr ꝼet nío
10 ꝼioꝛgꝩniar bvʀ
11 neppr ꝼra naðri
12 niðſ oqviðnom.

59.
Gengr iɴ mæri
mǫgr Hlọðyniar
{58. Gengr Oþins son
við vlf vega,} ¹
nepr af naþri
niðs oqviðnvm;
mvnv halir
allir heimstoð ryðia,
er af moþi drepr
Miðgarðz veoʀ.
.
.

1. From verse 58,1-2

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

53.
Þá kjǫmr inn mæri
mǫgr Hlóðynjar
gengr Óðins sonr
við úlf vega
drepr hann af mæði
Miðgarðs véurr
munu halir allir
heimstǫð ryðja
gengr fet níu
Fjǫrgynjar burr
neppr frá naðri
níðs ókvíðnum.

54.
Hlodyn's bolde
baarne da kommer:
(gaber «jordslyng»
fra grund mod sky,
spyr ud edder,
spruder gnister -)
Odens søn gaar
orm i møde.
55.
Midgards verger
vred den rammer;
brat hver mand nu
bosted rydder;
feig ni fjed da
Fjorgyns-sønnen
gaar fra ormen,
urædd nidord.

54
1 Sol ter ſoꝛtna
2 ſigr ꝼolꝺ imar
3 hverꝼa aꝼ himni
4 heiðar ſtióꝛnoꝛ.
5 geiſar eími
6 viþ alꝺꝛ nara
7 leicr har hiti
8 uið himin ſialꝼan.

60.
Sól mvn sortna,
sꜹckr fold imar,
hverfa af himni
heiþar stiornvr;
geisar eimi
ok aldrnari,
leíkr har hiti
við himin sialfan.

51
1 ſol ter ſoꝛtna
2 ſigr ꝼollꝺ i mar
3 huerꝼa aꝼ himni
4 heiðar ſtioꝛnur
5 geiſar eimí
6 ok allꝺꝛnari
7 leikr hꜳr hiti
8 vit himin ſialꝼan.

54.
Sól tér sortna
sígr fold ímar
hverfa af himni
heiðar stjǫrnur.
geisar eimi
við aldrnara
leikr hár hiti
við himin sjálfan.

56.
Sol den sortner,
synker i hav jord,
blegner af himlen
blanke stjerner;
frøser da damp
og flammehav,
høi slaar heden
mod himlen selv.

57.
The sun turns black, |
earth sinks in the sea,
The hot stars down |
from heaven are whirled;
Fierce grows the steam |
and the life-feeding flame,
Till fire leaps high |
about heaven itself.

55
1 Geyr. nv ⟨garmr mioc
2 ꝼyr gnipa helli
3 ꝼeſtr mvn ſlitna
4 eɴ ꝼreki reɴa
5 ꝼiolþ veit hon ꝼroða
6 ꝼram ſe ec lengra
7 vm ragna rꜹc
8 rꜹm ſigtyva. ⟩

.
.
.
.
.
.
.
.
.

52
1 Geyr nu garmr miǫk
2 ꝼyrer gnipa helli
3 ꝼeſtr man ſlitna
4 enn ꝼreki renna
.
.
.
.

55.
Geyr nú ⟨Garmr mjǫk
fyr Gnipahelli
festr mun slitna
en freki renna
fjǫlð veit hon fræða
fram sé ek lengra
um ragnarǫk
rǫmm sigtíva. ⟩

57.
Nu Garm høit gjør
for Gnipahulen,
festet slitner,
Fenre render!
Véd frasagn mangt,
frem jeg ser lengre:
magters, guders
grufulde fald!

58.
Now Garm howls loud |
before Gnipahellir,
The fetters will burst, |
and the wolf run free;
Much do I know, |
and more can see
Of the fate of the gods, |
the mighty in fight.

56
1 Ser hon upp koma
2 ꜹðro ſiɴi
3 ioꝛð oꝛ ęgi
4 iþia grǫna.
5 ꝼaꝇa ꝼoꝛſar
6 ꝼlygr ꜹrn yꝼir
7 sa er aꝼialli
8 ꝼiſca ueiðir.

.
.
.
.
.
.
.
.
.

53
1 ſer hon vpp koma
2 ǫðꝛu ſinni
3 iǫꝛð oꝛ ægi
4 iðia græna
5 ꝼalla ꝼoꝛſar
6 ꝼlygr ǫꝛn yꝼer
7 ſꜳ er aá ꝼialli
8 ꝼiſka veiðer.

56.
Sér hon upp koma
ǫðru sinni
jǫrð ór ægi
iðjagræna.
Falla forsar
flýgr ǫrn yfir
sá er áfjalli
fiska veiðir.

58.
Anden gang hun
op ser stige
jord af havet,
atter klædt grøn;
fosse falder,
flyver der ørn
som paa fjeldet
fiske veider.

59.
Now do I see |
the earth anew
Rise all green |
from the waves again;
The cataracts fall, |
and the eagle flies,
And fish he catches |
beneath the cliffs.

57
1 ꝼiɴaz ęſir
2 aiþa velli
3 oc vm molꝺ þinvr
4 matkaɴ ꝺǫma
.
.
5 oc a ꝼimbvltyſ
6 ꝼoꝛnar rvnar.

.
.
.
.
.
.
.
.
.

54
1 Hittaz æſer
2 a iðavelli
3 ok um mollꝺþinur
4 matkan ꝺęma
5 ok minnaz þar
6 a meginꝺoma
7 ok a ꝼimbultyſ
8 ꝼoꝛnar runar.

57.
Finnaz æsir
á Iðavelli
ok um moldþinur
mátkan dæma
.
.
ok á Fimbultýs
fornar rúnar.

59.
Æser mødes
paa Idavolden,
mindes mægtig
muldomslynger;
tunge tider
tanken søger
og «Fimbulty's»
fordums visdom

60.
The gods in Ithavoll |
meet together,
Of the terrible girdler |
of earth they talk,
And the mighty past |
they call to mind,
And the ancient runes |
of the Ruler of Gods.

58
1 Þar mvno eptir
2 vnꝺꝛ ſamligar
3 gvꝇnar tꜹꝼloꝛ
4 igraſi ꝼiɴaz.
5 þerſ i arꝺaga
6 attar hoꝼðo.

.
.
.
.
.
.
.

55
1 Þa munu æſer
2 unꝺꝛſamlegar
3 gullnar tǫꝼlur
4 i graſi ꝼinna
5 þærſ i aarꝺaga
6 ááttar hǫꝼðv

58.
Þar munu eftir
undrsamligar
gullnar tǫflur
ígrasi finnaz,
þærs í árdaga
áttar hǫfðu.

60.
Der vil efter
underfulde
gyldne brikker
i græs findes,
dem de aatte
i old-dage.

61.
In wondrous beauty |
once again
Shall the golden tables |
stand mid the grass,
Which the gods had owned |
in the days of old,

59
1 Mvno oſánir
2 acrar uaxa
3 bꜹlſ mvn allz batna
4 balꝺꝛ mvn. coma.
5 bva þeir hꜹþr oc balꝺꝛ
6 hroptz ſigtoptir
7 vel valtivar
8 vitoþ er eɴ eþa hvat

.
.
.
.
.
.
.
.
.

56
1 munu oſaaner
2 akrar uaxa
3 bolſ man allz batna
4 man ballꝺꝛ koma
5 bua þeir hǫðꝛ ok ballꝺꝛ
6 hroptz ſigtoꝼter
7 vel uelltiꝼar
8 uítu þer enn eðꝛ hvat.

59.
Munu ósánir
akrar vaxa
bǫls mun allz batna
Baldr mun koma.
búa þeir Hǫðr ok Baldr
Hrofts sigtóftir
vel valtívar
vituð ér enn eða hvað

61.
Usaade vil
agre voxe,
hvert brudd blir bødt,
Balder vil komme;
paa Hropts hærtomt
bor Hod og Balder,
valguder, vel.
Vil I end mér?

62.
Then fields unsowed |
bear ripened fruit,
All ills grow better, |
and Baldr comes back;
Baldr and Hoth dwell |
in Hropt's battle-hall,
And the mighty gods: |
would you know yet more?

60
1 Þa kna hǫnir
2 hlꜹt viþ kioſa
3 oc byrir byɢia
4 brǫꝺra tveɢia.
5 vinꝺ heim viꝺan
6 vitoþereɴ eþa hvat

.
.
.
.
.
.
.

57
1 Þa kna hęner
2 hlutvið kioſa
3 er burer byggia
4 bræðꝛa tueggia
5 vinꝺ heim viðan
6 vitv þer enn ęðꝛ huat.

60.
Þá kná Hænir
hlautvið kjósa
ok byrir byggja
bræðra tveggja.
Vindheim víðan
vituðérenn eða hvað

62.
Da kan Høne
hente sin lod –
bygge kan «Tveggje’s»
brodersønner
vide vindhjem.
Vil I end mér?

63.
Then Hönir wins |
the prophetic wand,
And the sons of the brothers |
of Tveggi abide
In Vindheim now: |
would you know yet more?

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=26a7456f-fd01-11e5-a9d7-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display