Bibliotheca Polyglotta

Genesis

Complete text

Δʹ

ܩܦܠܐܘܢ ܕ

Cap. 4

ԳԼ. Դ

4 თავი მეოთხე

א. וְהָאָדָם יָדַע אֶת חַוָּה אִשְׁתּוֹ וַתַּהַר וַתֵּלֶד אֶת קַיִן וַתֹּאמֶר קָנִיתִי אִישׁ אֶת יְהֹוָה:

Αδαμ δὲ ἔγνω Ευαν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν τὸν Καιν καὶ εἶπεν ἐκτησάμην ἄνθρωπον διὰ τοῦ θεοῦ

1 ܘܐܵܕ݂ܵܡ ܚܟܲܡ ܠܚܵܘܵܐ ܐܲܢ̄ܬܿܬܹܗ: ܘܒܸܛܢܲܬܼ ܘܝܸܠܕܲܬܼ ܠܩܵܐܹܝܢ: ܘܐܸܡܪܲܬܼ ܩܢܲܝܬ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ.

Adam vero cognovit Evam uxo rem suam, quae concepit et peperit Cain dicens: “Acquisivi virum per Dominum”.

Եմուտ Ադամ առ Եւայ կին իւր, եւ յղացաւ եւ ծնաւ զԿային. եւ ասէ. Ստացայ մարդ Աստուծով:

ხოლო ადამ იცნა ევაჲ ცოლი თჳსი. და მიდგომილმან შვა კაინ. და თქუა: მოვიგეთ კაცი ღმრთისა მიერ. 1

1 And Adam knew Eve his wife; and she conceived, and bare Cain, and said, I have gotten a man from the LORD.

ב. וַתֹּסֶף לָלֶדֶת אֶת אָחִיו אֶת הָבֶל וַיְהִי הֶבֶל רֹעֵה צֹאן וְקַיִן הָיָה עֹבֵד אֲדָמָה:

καὶ προσέθηκεν τεκεῖν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ τὸν Αβελ καὶ ἐγένετο Αβελ ποιμὴν προβάτων Καιν δὲ ἦν ἐργαζόμενος τὴν γῆν

2 ܘܐܵܘܣܦܲܬ̤ ܠܡܹܐܠܲܕ݂ ܠܐܲܚܘܼܗܝ ܗܵܒܹܝܠ: ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܗܵܒܹܝܠ ܪܵܥܹܐ ܥܵܢܵ̈ܐ: ܘܩܵܐܹܝܢ ܗܘ̤ܵܐ ܦܵܠܲܚ ܒܐܲܪܥܵܐ.

Rursusque peperit fratrem eius Abel. Et fuit Abel pastor ovium et Cain agricola.

Եւ յաւել ծնանել զեղբայր նորա զՀաբէլ. եւ եղեւ Հաբէլ հովիւ խաշանց, եւ Կային գործէր զերկիր:

და შესძინა შობად ძმაჲ მისი აბელ და იქმნა იგი მწყემს ცხოვართა; ხოლო კაინ - მშრომელ ქუეყანისა. 2

2 And she again bare his brother Abel. And Abel was a keeper of sheep, but Cain was a tiller of the ground.

ג. וַיְהִי מִקֵּץ יָמִים וַיָּבֵא קַיִן מִפְּרִי הָאֲדָמָה מִנְחָה לַיהֹוָה:

καὶ ἐγένετο μεθ᾽ ἡμέρας ἤνεγκεν Καιν ἀπὸ τῶν καρπῶν τῆς γῆς θυσίαν τῷ κυρίῳ

3 ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܝܵܘ̈ܡܵܬܼܵܐ: ܘܐܲܝܬܿܝܼ ܩܵܐܹܝܢ ܡ̣ܢ ܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܹܗ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ.

Factum est autem post aliquot dies ut offerret Cain de fructibus agri munus Domino.

Եւ եղեւ յետ աւուրց եբեր Կային ի պտղոյ երկրի պատարագ Աստուծոյ:

და იყო შემდგომად დღეთა მოართუა კაინ ნაყოფთაგან ქუეყანისათა მსხუერპლი უფალსა. 3

3 And in process of time it came to pass, that Cain brought of the fruit of the ground an offering unto the LORD.

ד. וְהֶבֶל הֵבִיא גַם הוּא מִבְּכֹרוֹת צֹאנוֹ וּמֵחֶלְבֵהֶן וַיִּשַׁע יְהֹוָה אֶל הֶבֶל וְאֶל מִנְחָתוֹ:

καὶ Αβελ ἤνεγκεν καὶ αὐτὸς ἀπὸ τῶν πρωτοτόκων τῶν προβάτων αὐτοῦ καὶ ἀπὸ τῶν στεάτων αὐτῶν καὶ ἐπεῖδεν ὁ θεὸς ἐπὶ Αβελ καὶ ἐπὶ τοῖς δώροις αὐτοῦ

4 ܘܗܵܒܹܝܠ ܐܲܝܬܿܝܼ ܐܵܦ ܗܘܼ ܡ̣ܢ ܒܘܼܟ݂ܪܵܐ ܕܥܵܢܹ̈ܗ: ܘܡ̣ܢ ܫܲܡܝܼܢܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܐܸܨܛܒ݂ܝܼ ܡܵܪܝܵܐ ܒܗܵܒܹܝܠ ܘܲܒ݂ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ.

Abel quoque obtulit de primogenitis gregis sui et de adipibus eorum. Et respexit Dominus ad Abel et ad munus eius,

Ած եւ Հաբէլ յանդրանկաց խաշանց իւրոց եւ ի պարարտաց նոցա. եւ հայեցաւ Աստուած ի Հաբէլ եւ ի պատարագս նորա:

და აბელ მოართუა მან-ცა პირმშოთაგან ცხოვართა მისთასა და ცმელთაგან. და მოიხილა ღმერთმან აბელს ზედა და ძღუენთა მისთა ზედა. 4

4 And Abel, he also brought of the firstlings of his flock and of the fat thereof. And the LORD had respect unto Abel and to his offering:

ה. וְאֶל קַיִן וְאֶל מִנְחָתוֹ לֹא שָׁעָה וַיִּחַר לְקַיִן מְאֹד וַיִּפְּלוּ פָּנָיו:

ἐπὶ δὲ Καιν καὶ ἐπὶ ταῖς θυσίαις αὐτοῦ οὐ προσέσχεν καὶ ἐλύπησεν τὸν Καιν λίαν καὶ συνέπεσεν τῷ προσώπῳ

5 ܘܲܒ݂ܩܵܐܹܝܢ ܘܲܒ݂ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܠܵܐ ܐܸܨܛܒ݂ܝܼ: ܘܐܸܬܼܒܐܸܫ ܠܩܵܐܹܝܢ ܛܵܒ݂: ܘܐܸܬܼܟܡܲܪ ܐܲܦܵܘ̈ܗܝ.

ad Cain vero et ad munus illius non respexit. Iratusque est Cain vehementer, et concidit vultus eius.

Եւ ի Կային եւ ի զոհս նորա ոչ նայեցաւ. եւ տրտմեցաւ Կային յոյժ, եւ խոնարհեցան անկան երեսք իւր:

ხოლო კაინს ზედა და მსხუერპლთა მისთა ზედა არა მიიხილა. და შეწუხნა კაინ ფრიად. და შეიჭუვნა პირი მისი. 5

5 But unto Cain and to his offering he had not respect. And Cain was very wroth, and his countenance fell.

ו. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל קָיִן לָמָּה חָרָה לָךְ וְלָמָּה נָפְלוּ פָנֶיךָ:

καὶ εἶπεν κύριος ὁ θεὸς τῷ Καιν ἵνα τί περίλυπος ἐγένου καὶ ἵνα τί συνέπεσεν τὸ πρόσωπόν σου

6 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܩܵܐܹܝܢ: ܠܡܵܢܵܐ ܐܸܬܼܒܐܸܫ ܠܵܟ݂ ܘܲܠܡܵܢܵܐ ܐܸܬܼܟܡܲܪ ܐܲܦܲܝ̈ܟ.

Dixitque Dominus ad eum: “Quare iratus es, et cur concidit facies tua?

Եւ ասէ Տէր Աստուած ցԿային. Ընդէ՞ր տրտմեցար, եւ ընդէ՞ր խոնարհեցան անկան երեսք քո:

და ჰრქუა უფალმან ღმერთმან კაინს: რათა რად შეიჭუვინ პირი შენი, არცა მართლიად შემოწირე. 6

6 And the LORD said unto Cain, Why art thou wroth? and why is thy countenance fallen?

ז. הֲלוֹא אִם תֵּיטִיב שְׂאֵת וְאִם לֹא תֵיטִיב לַפֶּתַח חַטָּאת רֹבֵץ וְאֵלֶיךָ תְּשׁוּקָתוֹ וְאַתָּה תִּמְשָׁל בּוֹ:

οὐκ ἐὰν ὀρθῶς προσενέγκῃς ὀρθῶς δὲ μὴ διέλῃς ἥμαρτες ἡσύχασον πρὸς σὲ ἡ ἀποστροφὴ αὐτοῦ καὶ σὺ ἄρξεις αὐτοῦ

7 ܗܵܐ ܐܸܢ ܬܸܫܦܲܪ ܩܲܒܿܠܹܬܼ: ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܬܸܫܦܲܪ: ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ ܚܛܵܗܵܐ ܪܒ݂ܝܼܥ: ܐܲܢ̄ܬܿ ܬܸܬܼܦܢܹܐ ܠܘܵܬܹܗ: ܘܗܘܼ ܢܸܫܬܲܠܲܛ ܒܵܟ.

Nonne si bene egeris, vultum attolles? Sin autem male, in foribus peccatum insidiabitur, et ad te erit appetitus eius, tu autem dominaberis illius”.

Ո՞չ ապաքէն եթէ ուղիղ մատուցանես, եւ ուղիղ ոչ բաժանես` մեղար. լուռ լեր, առ քեզ լիցի դարձ`` նորա, եւ դու տիրեսցես նմա:

ხოლო მართლიად არა განჰყავ, სცოდე დაყუდენ. შენდამი მიქცევაჲ მისი ღა შენ ჰმთავრობდი მას. 7

7 If thou doest well, shalt thou not be accepted? and if thou doest not well, sin lieth at the door. And unto thee shall be his desire, and thou shalt rule over him.

ח. וַיֹּאמֶר קַיִן אֶל הֶבֶל אָחִיו וַיְהִי בִּהְיוֹתָם בַּשָּׂדֶה וַיָּקָם קַיִן אֶל הֶבֶל אָחִיו וַיַּהַרְגֵהוּ:

καὶ εἶπεν Καιν πρὸς Αβελ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ διέλθωμεν εἰς τὸ πεδίον καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐν τῷ πεδίῳ καὶ ἀνέστη Καιν ἐπὶ Αβελ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἀπέκτεινεν αὐτόν

8 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܩܵܐܹܝܢ ܠܗܵܒܹܝܠ ܐܲܚܘܼܗܝ: ܢܸܪܕܹܐ ܠܲܦܩܲܥܬܼܵܐ: ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܟܲܕ݂ ܗܸܢܘܿܢ ܒܚܲܩܠܵܐ: ܩܵܡ ܩܵܐܹܝܢ ܥܲܠ ܐܲܚܘܼܗܝ ܗܵܒܹܝܠ ܘܩܲܛܠܹܗ.

Dixitque Cain ad Abel fratrem suum: “Egrediamur foras”. Cumque essent in agro, consurrexit Cain adversus Abel fratrem suum et interfecit eum.

Եւ ասէ Կային ցՀաբէլ եղբայր իւր. Եկ երթիցուք ի դաշտ``. եւ եղեւ իբրեւ չոգան ի դաշտ անդր, յարեաւ Կային ի վերայ Հաբելի եղբօր իւրոյ եւ սպան զնա:

და თქუა კაინ აბელის მიმართ, ძმისა თჳსისა: განვიდეთ ზოგად ველად. და იყო, ყოფასა მათსა ველს, აღდგა კაინ აბელის ზედა, ძმისა თჳსისა, და მოკლა იგი. 8

8 And Cain talked with Abel his brother: and it came to pass, when they were in the field, that Cain rose up against Abel his brother, and slew him.

ט. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל קַיִן אֵי הֶבֶל אָחִיךָ וַיֹּאמֶר לֹא יָדַעְתִּי הֲשֹׁמֵר אָחִי אָנֹכִי:

καὶ εἶπεν ὁ θεὸς πρὸς Καιν ποῦ ἐστιν Αβελ ὁ ἀδελφός σου ὁ δὲ εἶπεν οὐ γινώσκω μὴ φύλαξ τοῦ ἀδελφοῦ μού εἰμι ἐγώ

9 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܩܵܐܹܝܢ: ܐܲܝܟܵܘ ܗܵܒܹܝܠ ܐܲܚܘܼܟ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܕܠܵܐ ܝܵܕܲܥ ܐ̄ܢܵܐ: ܢܵܛܘܿܪܹܗ ܐ̄ܢܵܐ ܓܹܝܪ ܕܐܲܚܲܝ.

Et ait Dominus ad Cain: “Ubi est Abel frater tuus?”. Qui respondit: “Nescio. Num custos fratris mei sum ego?”.

Եւ ասէ Տէր Աստուած ցԿային. Ո՞ւր է Հաբէլ եղբայր քո: Եւ նա ասէ. չգիտեմ. միթէ պահապա՞ն իցեմ եղբօրն իմոյ:

და თქუა უფალმან ღმერთმან კაინის მიმართ: სადა არს აბელ, ძმაჲ შენი? და თქუა: არა უწყი, ნუ მცველი ძმისა ჩემისა ვარ მე? 9

9 And the LORD said unto Cain, Where is Abel thy brother? And he said, I know not: Am I my brother's keeper?

י. וַיֹּאמֶר מֶה עָשִׂיתָ קוֹל דְּמֵי אָחִיךָ צֹעֲקִים אֵלַי מִן הָאֲדָמָה:

καὶ εἶπεν ὁ θεός τί ἐποίησας φωνὴ αἵματος τοῦ ἀδελφοῦ σου βοᾷ πρός με ἐκ τῆς γῆς

10 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܹܗ ܡܵܪܝܵܐ: ܡܵܢܵܐ ܥܒܲܕ݂ܬܿ: ܩܵܠܵܐ ܕܲܕ݂ܡܹܗ ܕܐܲܚܘܼܟ ܓܵܥܹܐ ܠܘܵܬܼܝ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ.

Dixitque ad eum: “Quid fecisti? Vox sanguinis fratris tui clamat ad me de agro.

Եւ ասէ Աստուած. Զի՞նչ գործեցեր զայդ. գոչումն արեան եղբօր քո բողոքէ առ իս յերկրէ:

და თქუა ღმერთმან: რაჲ ესე ჰყავ? ჴმაჲ სისხლისა ძმისა შენისა ღაღადებს ჩუენ-და-მო ქუეყანით. 10

10 And he said, What hast thou done? the voice of thy brother's blood crieth unto me from the ground.

יא. וְעַתָּה אָרוּר אָתָּה מִן הָאֲדָמָה אֲשֶׁר פָּצְתָה אֶת פִּיהָ לָקַחַת אֶת דְּמֵי אָחִיךָ מִיָּדֶךָ:

καὶ νῦν ἐπικατάρατος σὺ ἀπὸ τῆς γῆς ἣ ἔχανεν τὸ στόμα αὐτῆς δέξασθαι τὸ αἷμα τοῦ ἀδελφοῦ σου ἐκ τῆς χειρός σου

11 ܡܸܟܹܝܠ ܠܝܼܛ ܐܲܢ̄ܬܿ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ: ܕܦܸܬܼܚܲܬܼ ܦܘܼܡܵܗ ܘܩܲܒܿܠܲܬܼ ܕܡܹܗ ܕܐܲܚܘܼܟ ܡ̣ܢ ܐܝܼܕܲܝ̈ܟ.

Nunc igitur maledictus eris procul ab agro, qui aperuit os suum et suscepit sanguinem fratris tui de manu tua!

Եւ արդ անիծեալ լիջիր դու ի վերայ երկրի, որ եբաց զբերան իւր ընդունել զարիւն եղբօր քո ի ձեռաց քոց:

და აწ წყეულ იყავ შენ ქუეყანისაგან, რომელმან განაღო პირი თჳსი შეწყნარებად სისხლისა ძმისა შენისასა ჴელისაგან შენისა. 11

11 And now art thou cursed from the earth, which hath opened her mouth to receive thy brother's blood from thy hand;

יב. כִּי תַעֲבֹד אֶת הָאֲדָמָה לֹא תֹסֵף תֵּת כֹּחָהּ לָךְ נָע וָנָד תִּהְיֶה בָאָרֶץ:

ὅτι ἐργᾷ τὴν γῆν καὶ οὐ προσθήσει τὴν ἰσχὺν αὐτῆς δοῦναί σοι στένων καὶ τρέμων ἔσῃ ἐπὶ τῆς γῆς

12 ܟܲܕ݂ ܬܸܦܠܘܿܚ ܒܐܲܪܥܵܐ: ܠܵܐ ܬܵܘܣܸܦ ܕܬܸܬܸܿܠ ܠܵܟ݂ ܚܲܝܠܵܗ: ܙܵܐܲܥ ܘܢܵܐܸܕ ܬܸܗܘܹܐ ܒܐܲܪܥܵܐ.

Cum operatus fueris eum, amplius non dabit tibi fructus suos; vagus et profugus eris super terram”.

Զի գործեսցես զերկիր, եւ ոչ յաւելցէ տալ քեզ զզօրութիւն իւր. երերեալ եւ տատանեալ եղիցես ի վերայ երկրի:

რამეთუ ჰშურებოდი ქუეყანასა და არა შესძინოს ძალი თჳსი მოცემად შენდა, იწროებით და ძრწოლით იყო ქუეყანასა ზედა. 12

12 When thou tillest the ground, it shall not henceforth yield unto thee her strength; a fugitive and a vagabond shalt thou be in the earth.

יג. וַיֹּאמֶר קַיִן אֶל יְהֹוָה גָּדוֹל עֲוֹנִי מִנְּשׂוֹא:

καὶ εἶπεν Καιν πρὸς τὸν κύριον μείζων ἡ αἰτία μου τοῦ ἀφεθῆναί με

13 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܩܵܐܹܝܢ ܪܲܒܵܐ ܗ̄ܝܼ ܣܲܟ݂ܠܘܼܬܼܝ ܡ̣ܢ ܕܲܠܡܸܫܒܲܩ.

Dixitque Cain ad Dominum: “Maior est poena mea quam ut portem eam.

Եւ ասէ Կային ցՏէր Աստուած. Մեծ է պատիժ իմ քան զթողուլդ զիս:

და თქუა კაინ უფლისა მიმართ ღმრთისაჲ: უფროჲს არს ცოდვაჲ ჩემი მოტევებისა ჩემისა. 13

13 And Cain said unto the LORD, My punishment is greater than I can bear.

יד. הֵן גֵּרַשְׁתָּ אֹתִי הַיּוֹם מֵעַל פְּנֵי הָאֲדָמָה וּמִפָּנֶיךָ אֶסָּתֵר וְהָיִיתִי נָע וָנָד בָּאָרֶץ וְהָיָה כָל מֹצְאִי יַהַרְגֵנִי:

εἰ ἐκβάλλεις με σήμερον ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου κρυβήσομαι καὶ ἔσομαι στένων καὶ τρέμων ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἔσται πᾶς ὁ εὑρίσκων με ἀποκτενεῖ με

14 ܗܵܐ ܐܲܦܸܩܬܵܢܝ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܡ̣ܢ ܐܲܦܲܝ̈ ܐܲܪܥܵܐ: ܘܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܐܸܬܿܛܫܹܐ: ܘܐܸܗܘܹܐ ܙܵܐܲܥ ܘܢܵܐܸܕ݂ ܒܐܲܪܥܵܐ: ܘܟ݂ܠ ܡܿܢ ܕܢܸܫܟܿܚܲܢܝ ܢܸܩܛܠܲܢܝ.

Ecce eicis me hodie a facie agri, et a facie tua abscondar et ero vagus et profugus in terra; omnis igitur, qui invenerit me, occidet me”.

Եթէ հանես`` զիս այսօր յերեսաց երկրէ, եւ յերեսաց քոց թաքեայց. եւ լինիցիմ երերեալ եւ տատանեալ յերկրի, եւ եղիցի ամենայն որ գտանիցէ զիս` սպանցէ զիս:

და უკუეთუ განმაძებ მე დღეს, პირისაგან ქუეყანისა და პირისაგან შენისა დავიმალო და იყოს, ყოველმან მპოვნელმან ჩემმან მომკლას მე. 14

14 Behold, thou hast driven me out this day from the face of the earth; and from thy face shall I be hid; and I shall be a fugitive and a vagabond in the earth; and it shall come to pass, that every one that findeth me shall slay me.

טו. וַיֹּאמֶר לוֹ יְהֹוָה לָכֵן כָּל הֹרֵג קַיִן שִׁבְעָתַיִם יֻקָּם וַיָּשֶׂם יְהֹוָה לְקַיִן אוֹת לְבִלְתִּי הַכּוֹת אֹתוֹ כָּל מֹצְאוֹ:

καὶ εἶπεν αὐτῷ κύριος ὁ θεός οὐχ οὕτως πᾶς ὁ ἀποκτείνας Καιν ἑπτὰ ἐκδικούμενα παραλύσει καὶ ἔθετο κύριος ὁ θεὸς σημεῖον τῷ Καιν τοῦ μὴ ἀνελεῖν αὐτὸν πάντα τὸν εὑρίσκοντα αὐτόν

15 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܹܗ ܡܵܪܝܵܐ: ܠܵܐ ܗܵܟܲܢܵܐ ܟܠ ܩܵܛܘܿܠܵܐ ܕܩܵܐܹܝܢ ܚܲܕ݂ ܒܫܲܒ݂ܥܵܐ ܢܸܬܼܦܪܲܥ ܘܣܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܵܬܼܵܐ ܒܩܵܐܹܝܢ: ܕܠܵܐ ܢܸܩܛܠܝܼܘܗܝ ܟܠ ܡܿܢ ܕܡܸܫܟܲܚ ܠܹܗ.

Dixitque ei Dominus: “Nequaquam ita fiet, sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur!”. Posuitque Dominus Cain signum, ut non eum interficeret omnis qui invenisset eum.

Եւ ասէ ցնա Տէր Աստուած. Ոչ այդպէս. ամենայն որ սպանանէ զԿային, եւթն վրէժս լուծցէ: Եւ եդ Տէր Աստուած նշան ի Կային` չսպանանել զնա ամենայնի որ գտանիցէ զնա:

და ჰრქუა მას უფალმან ღმერთმან: არა ეგრეთ ყოველმან მომკლველმან კაინისმან შჳდნი შურის-ძიებანი დაჴსნნეს. და დასდვა უფალმან ღმერთმან სასწაული კაინს არა მოკლვად მისა ყოვლისაგან მპოვნელისა მისისა. 15

15 And the LORD said unto him, Therefore whosoever slayeth Cain, vengeance shall be taken on him sevenfold. And the LORD set a mark upon Cain, lest any finding him should kill him.

טז. וַיֵּצֵא קַיִן מִלִּפְנֵי יְהֹוָה וַיֵּשֶׁב בְּאֶרֶץ נוֹד קִדְמַת עֵדֶן:

ἐξῆλθεν δὲ Καιν ἀπὸ προσώπου τοῦ θεοῦ καὶ ᾤκησεν ἐν γῇ Ναιδ κατέναντι Εδεμ

16 ܘܲܢܦܲܩ ܩܵܐܹܝܢ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܝܼܬܸܒ݂ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܢܘܿܕ݂: ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܢܚܵܗܿ ܕܲܥܕܸܢ.

Egressusque Cain a facie Domini habitavit in terra Nod ad orientalem plagam Eden.

Եւ ել Կային յերեսաց Աստուծոյ, եւ բնակեցաւ յերկրին Նայիդ յանդիման Եդեմայ:

და გამოვიდა კაინ პირისაგან ღმრთისა და დაემკჳდრა ქუეყანასა ნაიდს წინაშე ედემისა. 16

16 And Cain went out from the presence of the LORD, and dwelt in the land of Nod, on the east of Eden.

יז. וַיֵּדַע קַיִן אֶת אִשְׁתּוֹ וַתַּהַר וַתֵּלֶד אֶת חֲנוֹךְ וַיְהִי בֹּנֶה עִיר וַיִּקְרָא שֵׁם הָעִיר כְּשֵׁם בְּנוֹ חֲנוֹךְ:

καὶ ἔγνω Καιν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν τὸν Ενωχ καὶ ἦν οἰκοδομῶν πόλιν καὶ ἐπωνόμασεν τὴν πόλιν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ενωχ

17 ܘܲܚܟܲܡ ܩܵܐܹܝܢ ܠܐܲܢ̄ܬܿܬܹܗ: ܘܒܸܛܢܲܬܼ ܘܝܸܠܕܲܬܼ ܠܲܚܢܘܿܟ: ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܒܵܢܹܐ ܩܪܝܼܬܼܵܐ: ܘܲܩܪܵܐ ܫܡܵܗ ܕܲܩܪܝܼܬܼܵܐ ܥܲܠ ܫܸܡ ܒܪܹܗ ܚܢܘܿܟ.

Cognovit autem Cain uxorem suam, quae concepit et peperit Henoch. Et aedificavit civitatem vocavitque nomen eius ex nomine filii sui Henoch.

Եմուտ Կային առ կին իւր, եւ յղացաւ եւ ծնաւ զԵնովք. եւ շինէր քաղաք, եւ դնէր անուն քաղաքին յանուն որդւոյ իւրոյ Ենովքայ:

და იცნა კაინ ცოლი თჳსი. და მუცლად-მღებელმან შვა ენოს. და აღაშენა ქალაქი და უწოდა სახელად ძისა თჳსისა ენოს. 17

17 And Cain knew his wife; and she conceived, and bare Enoch: and he builded a city, and called the name of the city, after the name of his son, Enoch.

יח. וַיִּוָּלֵד לַחֲנוֹךְ אֶת עִירָד וְעִירָד יָלַד אֶת מְחוּיָאֵל וּמְחִיָּיאֵל יָלַד אֶת מְתוּשָׁאֵל וּמְתוּשָׁאֵל יָלַד אֶת לָמֶךְ:

ἐγενήθη δὲ τῷ Ενωχ Γαιδαδ καὶ Γαιδαδ ἐγέννησεν τὸν Μαιηλ καὶ Μαιηλ ἐγέννησεν τὸν Μαθουσαλα καὶ Μαθουσαλα ἐγέννησεν τὸν Λαμεχ

18 ܘܐܸܬܼܝܼܠܸܕ݂ ܠܲܚܢܘܿܟ ܥܝܹܕ݂ܵܪ: ܘܥܝܹܕ݂ܵܪ ܐܵܘܠܸܕ݂ ܠܲܡܚܘܼܐܹܝܠ: ܘܲܡܚܘܼܐܝܹܠ ܐܵܘܠܸܕ݂ ܠܡܲܬܿܘܼܫܝܹܠ: ܘܡܲܬܿܘܼܫܝܹܠ ܐܵܘܠܸܕ݂ ܠܠܲܡܲܟ.

Porro Henoch genuit Irad, et Irad genuit Maviael, et Maviael genuit Mathusael, et Mathusael genuit Lamech.

Եւ եղեւ որդի Ենովքայ Գայերիդադ, եւ Գայերիդադ ծնաւ զՄայիէլ, եւ Մայիէլ ծնաւ զՄաթուսաղա, եւ Մաթուսաղա ծնաւ զՂամէք:

ხოლო შვა ენოს ღაიდად. და ღაიდად შვა მალელელ და მალელელ შვა მათუსალა. და მათუსალა შვა ლამექ. 18

18 And unto Enoch was born Irad: and Irad begat Mehujael: and Mehujael begat Methusael: and Methusael begat Lamech.

יט. וַיִּקַּח לוֹ לֶמֶךְ שְׁתֵּי נָשִׁים שֵׁם הָאַחַת עָדָה וְשֵׁם הַשֵּׁנִית צִלָּה:

καὶ ἔλαβεν ἑαυτῷ Λαμεχ δύο γυναῖκας ὄνομα τῇ μιᾷ Αδα καὶ ὄνομα τῇ δευτέρᾳ Σελλα

19 ܘܠܲܡܲܟ ܢܣܲܒ݂ ܠܹܗ ܬܲܪܬܹܝܢ ܢܸܫܝܼ̈ܢ: ܫܡܵܗ ܕܲܚܕ݂ܵܐ ܥܲܕܵܐ: ܘܲܫܡܵܗ ܕܐ̄ܚܪܹܬܼܵܐ ܨܲܠܵܐ.

Qui accepit uxores duas: nomen uni Ada et nomen alteri Sella.

Եւ առ իւր Ղամէք երկուս կանայս. անուն միումն Ադդա, եւ անուն երկրորդին Սէլլա:

და მოიყვანა ლამექ თავისა თჳსისა ორ ცოლ. სახელი ერთისა - ადა და სახელი მეორისა - სელა. 19

19 And Lamech took unto him two wives: the name of the one was Adah, and the name of the other Zillah.

כ. וַתֵּלֶד עָדָה אֶת יָבָל הוּא הָיָה אֲבִי ישֵׁב אֹהֶל וּמִקְנֶה:

καὶ ἔτεκεν Αδα τὸν Ιωβελ οὗτος ἦν ὁ πατὴρ οἰκούντων ἐν σκηναῖς κτηνοτρόφων

20 ܘܝܸܠܕܲܬܼ ܥܲܕܵܐ ܠܝܵܒ݂ܵܠ: ܗܘ̤ ܗܘ̤ܵܐ ܐܵܒ݂ܵܐ ܠܥܲܡܪ̈ܲܝ ܡܲܫܟܢܵܐ: ܘܩܲܢܝܲܝ̈ ܩܸܢܝܵܢܵܐ.

Genuitque Ada Iabel, qui fuit pater habitantium in tentoriis atque pastorum.

Եւ ծնաւ Ադդա զՅովբէլ. նա է հայր այնոցիկ որ բնակեալ են ի վրանս խաշնարածաց:

და შვა ადა იობელ. ესე იყო მამაჲ მკჳდრთა კარვებისათა, საცხოვართმზრდელთა. 20

20 And Adah bare Jabal: he was the father of such as dwell in tents, and of such as have cattle.

כא. וְשֵׁם אָחִיו יוּבָל הוּא הָיָה אֲבִי כָּל תֹּפֵשׂ כִּנּוֹר וְעוּגָב:

καὶ ὄνομα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ Ιουβαλ οὗτος ἦν ὁ καταδείξας ψαλτήριον καὶ κιθάραν

21 ܘܲܫܡܵܐ ܕܐܲܚܘܼܗܝ ܝܼܘܼܒܵܠ: ܗܘ̤ ܗܘ̤ܵܐ ܐܵܒ݂ܵܐ ܠܟ݂ܠ ܕܐܲܚܝܼܕ݂ ܩܝܼܬܼܵܪܵܐ ܘܟܸܢܵܪܵܐ.

Et nomen fratris eius Iubal; ipse fuit pater omnium canentium cithara et organo.

Եւ անուն եղբօր նորա Յովբաղ. նա է հայր որ եցոյց զերգս եւ զքնարս:

და სახელი ძმისა მისისა იობალ. ესე იყო გამომაჩინებელ საფსალმონისა და ებნისა. 21

21 And his brother's name was Jubal: he was the father of all such as handle the harp and organ.

כב. וְצִלָּה גַם הִוא יָלְדָה אֶת תּוּבַל קַיִן לֹטֵשׁ כָּל חֹרֵשׁ נְחשֶׁת וּבַרְזֶל וַאֲחוֹת תּוּבַל קַיִן נַעֲמָה:

Σελλα δὲ ἔτεκεν καὶ αὐτὴ τὸν Θοβελ καὶ ἦν σφυροκόπος χαλκεὺς χαλκοῦ καὶ σιδήρου ἀδελφὴ δὲ Θοβελ Νοεμα

22 ܘܨܲܠܵܐ ܐܵܦ ܗܝܼ ܝܸܠܕܲܬܼ ܠܬܼܘܼܒܲܩܠܝܼܢ ܐܘܼܡܵܢ ܒܟ݂ܠ ܥܒ݂ܵܕ݂ ܕܲܢܚܵܫܵܐ ܘܲܕ݂ܦܲܪܙܠܵܐ: ܘܚܵܬܹܗ ܕܬܼܘܼܒܲܩܠܝܼܢ ܢܲܥܡܵܐ.

Sella quoque genuit Tubalcain, qui fuit malleator et faber in cuncta opera aeris et ferri. Soror vero Tubalcain Noema.

Եւ Սէլլա ծնաւ զԹովբէլ, եւ էր ճարտարապետ դարբին` պղնձոյ եւ երկաթոյ. եւ քոյր Թովբելայ Նոյեմա:

ხოლო სელა შვა. მან-ცა თობალ და იყო კუერით ხუროჲ, მჭედელი რვალისა და რკინისა, ხოლო დაჲ თობელისი - ნოემა. 22

22 And Zillah, she also bare Tubalcain, an instructer of every artificer in brass and iron: and the sister of Tubalcain was Naamah.

כג. וַיֹּאמֶר לֶמֶךְ לְנָשָׁיו עָדָה וְצִלָּה שְׁמַעַן קוֹלִי נְשֵׁי לֶמֶךְ הַאֲזֵנָּה אִמְרָתִי כִּי אִישׁ הָרַגְתִּי לְפִצְעִי וְיֶלֶד לְחַבֻּרָתִי:

εἶπεν δὲ Λαμεχ ταῖς ἑαυτοῦ γυναιξίν Αδα καὶ Σελλα ἀκούσατέ μου τῆς φωνῆς γυναῖκες Λαμεχ ἐνωτίσασθέ μου τοὺς λόγους ὅτι ἄνδρα ἀπέκτεινα εἰς τραῦμα ἐμοὶ καὶ νεανίσκον εἰς μώλωπα ἐμοί

23 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܲܡܲܟ ܠܢܸܫܵܘ̈ܗܝ ܥܲܕܵܐ ܘܨܲܠܵܐ: ܫܡܲܥܲܝܢ ܩܵܠܝ ܢܸܫܲܝ̈ ܠܲܡܲܟ: ܨܘܼܬܹܝܢ ܠܡܹܐܡܲܪܝ: ܡܸܛܠ ܕܓܲܒ݂ܪܵܐ ܩܸܛܠܹܬܼ ܒܨܘܼܠܦܵܬܼܝ: ܘܛܲܠܝܵܐ ܒܫܘܼܩܦܲܝ̈.

Dixitque Lamech uxoribus suis: “Ada et Sella, audite vocem meam; uxores Lamech, auscultate sermonem meum: occidi virum pro vulnere meo et adulescentulum pro livore meo;

Եւ ասէ Ղամէք ցկանայս իւր ցԱդդա եւ ցՍէլլա. Լուարուք ձայնի իմում, կանայք Ղամեքայ, եւ ունկն դիք բանից իմոց. զի այր սպանի ի վէրս ինձ, եւ երիտասարդ` ի հարուածս ինձ:

და ჰრქუა ლამექ ცოლთა თჳსთა: ადა და სელა, ისმინეთ ჴმისა ჩემისა, ცოლთა ლამექისათა, ყურად-იხუენით სიტყუანი ჩემნი, რამეთუ მამაკაცი მოვკალ წყლულებად ჩემდა და ჭაბუკი საგუემელად ჩემდა. 23

23 And Lamech said unto his wives, Adah and Zillah, Hear my voice; ye wives of Lamech, hearken unto my speech: for I have slain a man to my wounding, and a young man to my hurt.

כד. כִּי שִׁבְעָתַיִם יֻקַּם קָיִן וְלֶמֶךְ שִׁבְעִים וְשִׁבְעָה:

ὅτι ἑπτάκις ἐκδεδίκηται ἐκ Καιν ἐκ δὲ Λαμεχ ἑβδομηκοντάκις ἑπτά

24 ܡܸܛܠ ܕܚܲܕ݂ ܒܫܲܒ݂ܥܵܐ ܢܸܬܼܦܪܲܥ ܩܵܐܹܝܢ: ܘܠܲܡܲܟ ܠܫܲܒ݂ܥܝܼܢ ܫܲܒ݂ܥܵܐ.

septuplum ultio dabitur de Cain, de Lamech vero septuagies septies”.

Զի թէ եւթն անգամ վրէժք խնդրիցին ի Կայենէ. ապա եւ ի Ղամեքայ եւթանասնեկին եւթն:

რამეთუ შჳდგზის შური ძლებულ არს კაინისაგან, ხოლო ლამექისაგან სამეოცდაათ შვიდგზის. 24

24 If Cain shall be avenged sevenfold, truly Lamech seventy and sevenfold.

כה. וַיֵּדַע אָדָם עוֹד אֶת אִשְׁתּוֹ וַתֵּלֶד בֵּן וַתִּקְרָא אֶת שְׁמוֹ שֵׁת כִּי שָׁת לִי אֱלֹהִים זֶרַע אַחֵר תַּחַת הֶבֶל כִּי הֲרָגוֹ קָיִן:

ἔγνω δὲ Αδαμ Ευαν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν υἱὸν καὶ ἐπωνόμασεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σηθ λέγουσα ἐξανέστησεν γάρ μοι ὁ θεὸς σπέρμα ἕτερον ἀντὶ Αβελ ὃν ἀπέκτεινεν Καιν

25 ܘܲܚܟܲܡ ܐܵܕ݂ܵܡ ܬܘܼܒ݂ ܠܚܵܘܵܐ ܐܲܢ̄ܬܿܬܹܗ: ܘܒܸܛܢܲܬܼ ܘܝܸܠܕܲܬܼ ܒܪܵܐ: ܘܲܩܪܵܬ̤ ܫܡܹܗ ܫܹܝܬܼ: ܡܸܛܠ ܕܝܲܗ̄ܒ݂ ܠܝܼ ܐܲܠܵܗܵܐ ܙܲܪܥܵܐ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ: ܚܠܵܦ ܗܵܒܹܝܠ ܕܩܲܛܠܹܗ ܩܵܐܹܝܢ.

Cognovit quoque Adam uxorem suam, et peperit filium vocavitque nomen eius Seth dicens: “Posuit mihi Deus semen aliud pro Abel, quem occidit Cain”.

Եմուտ Ադամ առ Եւայ կին իւր, եւ յղացաւ եւ ծնաւ որդի, եւ անուանեաց զանուն նորա Սէթ. ասէ. Զի յարոյց ինձ Աստուած զաւակ այլ` փոխանակ Հաբելի զոր սպանն Կային:

ხოლო ადამ იცნა ცოლი თჳსი ევა. და მიდგომილმან შვა ძე და უწოდა სახელი მისი სით მეტყუელმან: რამეთუ აღმიდგინა მე ღმერთმან თესლი სხუაჲ ნაცულად აბელისსა, რომელი მოკლა კაინ. 25

25 And Adam knew his wife again; and she bare a son, and called his name Seth: For God, said she, hath appointed me another seed instead of Abel, whom Cain slew.

כו. וּלְשֵׁת גַּם הוּא יֻלַּד בֵּן וַיִּקְרָא אֶת שְׁמוֹ אֱנוֹשׁ אָז הוּחַל לִקְרֹא בְּשֵׁם יְהֹוָה:

καὶ τῷ Σηθ ἐγένετο υἱός ἐπωνόμασεν δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ενως οὗτος ἤλπισεν ἐπικαλεῖσθαι τὸ ὄνομα κυρίου τοῦ θεοῦ

26 ܘܲܠܫܹܝܬܼ ܐܵܦ ܠܹܗ ܐܸܬܼܝܼܠܸܕ݂ ܠܹܗ ܒܪܵܐ: ܘܲܩܪܵܐ ܫܡܹܗ ܐܵܢܘܼܫ. ܗܵܝܕܹܝܢ ܫܲܪܝܼ ܠܡܸܩܪܵܐ ܒܲܫܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ.

Sed et Seth natus est filius, quem vocavit Enos. Tunc coeperunt invocare nomen Domini.

Եւ Սեթայ եղեւ որդի, եւ անուանեաց զանուն նորա Ենովս. նա յուսացաւ կոչել զանուն Տեառն Աստուծոյ:

და სით შვა ძე და უწოდა სახელი მისი ენოს. ესე ესვიდა ხადად სახელსა უფლისა ღმრთისასა. 26

26 And to Seth, to him also there was born a son; and he called his name Enos: then began men to call upon the name of the LORD.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=e58ffe15-8d60-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display